หัวข้อ: ^^"รัก.......ข้ามรั้ว "ไอ้ตัวแสบ" (((ตอนจบ ภาค 1 )))หน้าที่..336 (23/10/2013)

[nemesis]

น่ารักกันจิ๊งงงงงง

[ladymoon_yy]

มีแต่คนรุมแย่งน้องภู ชิชะ....อิจฉาเบาๆ 

[RoseBullet]

น้องภูเสน่ห์แรงสุดๆ ถึงขนาดหนุ่มๆจะวิวาทกันแย่งโดยที่เจ้าตัวยังไม่รู้เรื่องเลย กร๊ากกก
ว่าแต่พี่พีทช่วยมาจัดการคนชื่อมาร์คอะไรนั่นหน่อยนะ
ปล่อยข่าวมั่วทำให้น้องภูเสียหายขนาดนี้ ไม่ไหวนะ

[CarToonMiZa]

น้องภูรีบเปิดใจ
ให้พี่พีทโดยด่วน

[ujen]

น้องภูน่ารักมั่กๆ

 

[Still_14OC]

เลิฟๆ น้องแบงค์อ่านน้องภูชี้ขาด ส่วนข้องอ้างในใจ ก็ยกเลิกไปอย่างที่แบงค์บอกแหละภู

แล้วก็เล่าเรื่องที่โรงเรียนให้พี่พีทฟังซะ จากนั้นก็จัดแถลงข่าว เปิดตัวอย่างเป็นทางการ

[dukdikdukdik]

เป็นห่วงน้องภูตอนอยู่โรงเรียนจัง หวังว่าจะไม่มีอะไรร้าย ๆ เกิดขึ้นนะ

[p_phai]

 

[kinjikung]

น้องภูน่ารักจังวู๊วววววว
พี่พีทจะรู้ไหมเนี่ย จะเกิดศึกชิงน้องภู แล้ววว
มัวแต่ทำงานอยู่น่านแหล่ะไม่หาเส้นสายไว้มั่งเลย

[seaz]

น้องท่าทางจะงานเข้าแล้วนะ ถึงกับมีผู้ชายสองคนมาต่อยแย่งกันเนี่ย

[SakataGintoki]

 
บอกไปเลยพี่พีท ว่า " น้องภูแฟนพี่!! " ฮ่าๆๆๆ

 
(พี่พีทขี้อ้อนจังเลย)

[♠DekDoy♠]

ปวดกะบาลแทนน้องภู

[yayee2]

เออ..เนอะ..ชักจะเห็นด้วยกะน้องภูล่ะที่ว่าให้พีทน่ะ
 "...บางทีมันก็ดูเป็นเด็กปัญญาอ่อนจนเด็กอย่างผม ยังอาย..."
นึกภาพผู้ชายตัวโตๆ มาทำอ้อนเด็กแบบน้องภูแล้ว 
ว่าแต่ว่าจะเนื้อหอมไปถึงไหนกันจ๊ะน้องภู
แล้วตอนนี้อยากใช้แม็คเย็บปากอิมาร์คจัง ดู๊ปล่อยข่าวซะน้องภูเสียหายนะเนี่ย

[maprang-baba]

ชอบๆๆๆๆๆ

[MaRiTt_TCL]

โหย พี่พีท จะแอ็บแบ๊วไปไหนเนี่ยย
ระวังน้องภูดีๆนะคะ

[fiixtion]

น้องภู เนื้อหอมอย่างแรงส์...................ต้องให้พี่พีทดับความร้อนแล้วซิ

[kazhiki]

คู่นี้น่ารักจริงๆๆๆ  พี่ฝุ่นก็น่ารักนะ เป็นพี่ชายที่ดี อิอิ
ถ้าีพี่พีทรู้ว่าจะมีศึกชิงนาง เอ้ย นาย เกิดขึ้นจะว่ายังไงละเนี่ย

ขอบคุณมากค๊า 

[kenghan]

น้องภูน่ารักอะ พี่พีทนี่มากไปนะ
แต่ก็เข้าใจอะมองมานานในที่สุดก็
55555555555

[nn~~NN]

เอาพี่พีทไปเปิดตัวเลย เริ่ดขนาดนี้ มันจะได้หงอกันนะ
ตอนหน้าไปเดทแรกกันแล้ววู้ววววววววว   

[forever-yunjae]

น่ารักมากมายอ่า อิอิ

[-~iK@iZ_KunG~-]

มาเป็นกำลังใจให้น้องภู
ต่อสู้กับผู้ชาย ฮ่าๆๆ

[ohuii]

น้องภูถามพี่พีมเลยลูก พี่พีทก็ด้วยอย่ายอมนะคะ เกิดศึกชิงนายขึ้นมา ป้าๆแถวนี้ไม่รู้ด้วยนา

[yowyow]

พี่ก้อยฮา น่ารักดีอ่ะ

[K.Pupoom]

มาแล้วครับ
มาไวนะวันนี้ อิอิ
ขอบคุณทถกกำลังใจนะครับ
ขอบคุณมากมาก





ตอนที่.......25
 




ทานเสร็จพี่พีทก็ขอตัวไปเข้าห้องน้ำเสริมหล่อ สงสัยจะไปตบแป้งเพิ่ม เติ่มมาสคาร่ากับกรีดตานิดหน่อย
เอิ๊กๆๆๆๆๆ  ล้อเล่นนะ
ผมก็นั่งรออยู่ในห้อง นั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อยวันนี้มีเรื่องให้คิดเยอะแยะมากมาย
พี่พีทเข้ามาในห้องก็นั่งลงข้างๆผม ว่าแต่โซฟาก็ยาวจะมานั่งเบียดเค้าทำไมเนี่ยไอ้เสาไฟ
แน่ะๆๆๆๆมีโอบเอว มีโอบเอว  ชักจะเอาใหญ่ ปากว่ามือถึงตลอดพักนี้
"ไปกันยัง"
"ไปดิ แล้วพี่พีททำงานเสร็จแล้วหรอ"
"ยัง แต่ไม่อยากทำ"
"เป็นเจ้านายคนอื่นพูดแบบนี้ได้ไง"
"พี่ทำหน้าที่ของพี่สมบูรณ์แล้ว ใครมีหน้าที่อะไรก็ทำให้สมบูรณ์ น้องภูก็เหมือนกันทำหน้าที่คนรักของพี่ให้สมบูรณ์อย่าดื้อ"
"ภูยังไม่ได้รับปากเลยนะว่าจะทำหน้าที่นี้"
"เดี๋ยวก็ต้องทำอยู่ดีเชื่อพี่ ไปกันเถอะ"
"พี่พีท"
"ครับ"
"พี่พีทรักภูจริงหรอ"
"จริงสิ พี่ถูกชะตาตั้งแต่วันแรกที่เจอ จากถูกชะตาก็กลายเป็นความชอบ  ยิ่งได้ใกล้ชิด ทุกวันนี้มันเลยกลายเป็นความรัก"
"ทำไมถึงต้องเป็นภู"
"จิตใจที่บริสุทธิ์ของภู ตัวตนของภู  แล้วก็ความรู้สึกส่วนตัวที่พี่ไม่รู้จะอธิบายอย่างไร"
"ถ้าพี่พีทไม่รู้จะอธิบายอย่างไร แล้วภูจะรู้ได้ไงอ่ะ"
พี่พีทก้มลงมาหอมที่หัวผมเบาๆ แล้วกระซิบข้างหูว่า
"รู้ว่าพี่รักภูมากก็พอ" แล้วมันก็ดึงผมมออกไป ผมรีบสะบัดมือออกเดี๋ยวคนข้างนอกจะสงสัย
มันจะไม่ดีต่อพี่พีท ผมไม่อยากให้พี่พีทโดนพนักงานเอาไปเม้าท์ลับหลังได้
ไม่มีใครกล้าทักท้วงอะไรทั้งนั้นเมื่อพี่พีทจะออกไปไหน ยิ่งอยู่ในมาดขรึมด้วย
ทุกคนยิ่งก้มหน้าก้มตาทำงาน
"ก้อยพี่ไม่เข้าแล้วนะ จะพาไอ้ตัวแสบไปธุระ มีอะไรโทรหาพี่นะ"
"ค่ะ"
"บ๊ายบายพี่ก้อย"
"ย่ะ เชอะส์"
เราเข้ามาในลิฟท์พี่พีทมันก็สำรวจตัวเองในกระจก หล่อแล้ว จะส่องไรอีกว่ะ
"พี่พีทหล่อยัง"
"งั้นๆแหละ"
"แล้วชอบไหม"
"งั้นแหละ"
"แล้วเมื่อเช้าในห้องน้ำเป็นไง"  อุ๊บซ์  ตอบไงล่ะ พูดเรื่องห้องน้ำทีไร
หน้าน้องภูมันก็แดงขึ้นมาทันที แถมอาการชาก็ตามมาทันทีโดยไม่ต้องนัดล่วงหน้า
"ทะลึ่ง" ได้แต่ด่ามันไปเบาๆ เมื่อไรจะกลับมาต่อปากต่อคำได้เหมือนเดิมซะทีวะ
รู้สึกว่าแบบนี้ไม่ใช่ตัวตนเลย หรือว่า มันคือตัวตนที่แท้จริงของเรากันนะ
กว่าจะมาถึงห้างสรรพสินค้าก็เล่นเอาทะเลาะกันไปหลายยก ไอ้พี่พีทมันพูดมาก ผมรำคาญ
เวลาขึ้นรถที่ไรพล่ามไม่หยุดสักที  ดีนะไม่ต้องมาหาที่จอดรถเหมือนห้างอื่น
"ทำไมชอบจังพารากอนเนี่ย"
"แล้วทำไมพี่พีทถึงไม่ชอบล่ะ" ผมปิดประตูรถ แล้วก็ดึงเสื้อออกจากกางเกง
"ไม่ต้องดึงเสื้อออกเลยมันไม่เรียบร้อย"
"นี่มันเลิกเรียนแล้ว"
"พี่พีทชอบให้นุ่งทับมากกว่า น่ารักดี"
"แต่ภูอึดอัด"
"มาอึดอัดอะไรตอนนี้ ใส่มาได้ทั้งวัน"
"ภูจะเอาออกพี่พีทไม่ชอบก็ไม่ต้องมาเดินกับภูสิ" แล้วมันก็ส่ายหัวเล็กน้อย ทำหน้า เซ็งๆ
จะบังคับกันทุกอย่างเลยหรือไง ภูไม่ใช่ลูกพี่พีทนะโว้ยยยยยยยยย
"พี่พีทมีรองเท้าแตะไหมอ่ะ"
"มีหลังรถ"
"เปิดหน่อยสิ"
"แล้วผมก็ถอดรองเท้าถุงเท้า ใส่หลังรถพี่พีทแล้วก็เอารองเท้าแตะพี่พีทออกมาใส่
รองเท้าแตะหูหนีบ49บาทธรรมดาไม่มีหรอว่ะ แค่รองเท้าแตะยังดูแพงเวอร์
"ทำไมมันใหญ่จัง"
"ถ้าใส่ไม่ได้ก็ใส่ไปก่อนเดี๋ยวไปซื้อใหม่ก็ได้"
"ใส่ได้ๆ ซื้อใหม่ทำไม เปลือง"
"ไปได้ยัง"
"อื้มๆๆ" โห ทำไมเราอย่างกับลูกคนใช้เลยว่ะ แล้วดูพี่พีทสิอย่างกับหลุดมาจากเคเบิ้ลทีวีช่องแฟชั่น
ทั้งเนื้อทั้งตัวผม แพงสุดก็น่าจะเป็นรองเท้าแตะของพี่พีทเนี่ยแหละมั้ง  เวรกรรม
"ไปไหนก่อนดี งั้นตามพี่มาแล้วกัน" เอ้า แล้วจะถามน้องภูทำไมว่ะ งง
แล้วพี่พีทมันก็ลากน้องภูขึ้นมาร้านหนังสือครับ  แล้วก็ไปมุมหนังสืออะไรของมันไม่รู้
"พี่พีท จะซื้อจริงหรอ"
"จริงสิ"
"เดี๋ยวเราค่อยมาซื้อตอนกลับก็ได้ หิ้วหมดนี้ แขนหลุดพอดี"
"เราฝากเขาไว้ก่อนก็ได้ เดี๋ยวให้เขาห่อปกให้ด้วย ภูไม่อยากได้หนังสือบ้างหรอ"
"ขี้เกียจอ่าน"
"เห้อออ  อนาคตของชาติ" ไอ้พี่พีทอย่ามาถอนหายใจแบบนี้นะ
"พี่พีทเดี๋ยวภูไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ  เสร็จแล้วไปรอตรงโน้นนะ"
"อื้มๆๆ" ปวดฉี่ ก็เลยไปฉี่ ฉี่เสร็จก็เช็คความหล่อนิดหน่อย ออกมาก็เห็นไอ้พี่พีท
ยืนเก็กหล่อรออยู่  จะหล่อไปไหนว่ะเนี่ย เห็นแล้วอิจฉา
"แล้วทำไมเสื้อเปียกแบบนั้นล่ะ"
"ก็ภูยืนล้างมือแล้วน้ำมันกระเด็นอ่ะ"
"นึกว่าถูกใครรุมโทรมในห้องน้ำมาซะอีก"
"คิดได้แค่เนี่ยแหละ"
"หรือว่าไม่จริง"
"ไม่รู้สิไม่เคยโดนรุมโทรม"
"ฮ่าๆ"แล้วไอ้พี่พีทก็เดินไปแผนกเสื้อผ้าชาย แล้วก็ซื้อเสื้อผ้า ช็อปปิ้งเก่งเวอร์ๆ
"มานี่สิ ยืนมองอะไรอยู่นั้นแหละ ลองใส่รองเท้าคู่นี้สิ"
ผมก็รับมาใส่ๆ มันก็พอดี ก็ไม่ได้ดูหรอกว่าโอเคป่าว
"เอาคู่เนี่ยครับ เดี๋ยวให้น้องเขาใส่เลย รบกวนเอาคู่นี้ใส่ถุงให้หน่อยครับ"
"เห้ยใครบอกให้ซื้อ"
"ก็พี่เห็นภูเดินไม่ถนัด"
"รู้ได้ไง"
"หยุดเถียงซะทีเถอะ โวยวายเป็นเด็กไปได้" เอ้า ก็เค้ายังเด็กอยู่นิ แต่พี่พีทมันดุไปยิ้มไปนะ
"ไอ้ผู้ใหญ่เผด็จการ" ได้แต่บ่นกับตัวเองเบาๆเหมือนเคย
พี่พีทเดินไปร้านเสื้อร้านหนึ่งแล้วก็หยิบเสื้อมา3ตัว แล้วก็มาทาบที่ตัวผม
"พี่ว่าตัวนี้ใส่ได้นะ จะลองไหม"
"ใครบอกว่าภูจะเอา เชยชะมัด สีก็มืดทึมๆ ไม่เอาหรอก ใส่ไปก็ไม่หล่อ" คนขายทำหน้ายิ้มแบบเจื่อนๆ
ในใจคงด่า อีเด็กนรก แน่ๆ ก็น้องภูไม่ชอบนิหว่า
"เอา3ตัวเนี่ยครับ"
"ไม่เอา" เเล้วพี่พีทมันก็ยื่นบัตรเครดิตให้พนักงานไป พนักงานก็ยิ้มไม่หุบ
ไม่รู้ว่าเพราะยอดขายที่ได้หรือว่าความหล่อของให้เข้าบัตรนี้กันแน่
"ทำไมพี่พีทชอบบังคับภูนัก"
"ถ้าพี่ไม่บังคับภูก็จะไม่ซื้ออะไรเลย พี่รู้ว่าภูเกรงใจพี่ แต่พี่เป็นผู้ปกครองภูพี่ต้องดูแลภูทุกเรื่อง แล้ววันนี้พี่พ่วงตำแหน่งคนรักมาอีกตำแหน่งเพราะฉะนั้น ภู

ไม่ต้องเกรงใจ อยากได้อะไรก็บอกพี่ "
"ทำมาเป็น ป๋า เดี๋ยวจะรูดให้บัตรกระจุยเลย"
"ไม่จำกัดวงเงิน รูดไปเถอะ" แล้วมันก็ลอยหน้าลอยตาไปที่เค้าท์เตอร์จ่ายเงิน
"ไอ้อวดรวย ชิส์"
 ผมอยากจะกวนพี่พีทเลยแม้แต่บาทเดียว เพราะแค่ที่อยู่ที่กินค่าเรียนต่างๆพี่พีทก็ออกให้หมดอยู่แล้ว
ผมจะจ่ายเองแต่พี่พีทก็ไม่ยอม แถมขู่ผมอีกถ้าผมไม่ยอมรับความช่วยเหลือพี่พีทจะเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้คุณแม่ฟัง
พี่พีทมันเจ้าเล่ห์มันมักจะเอาข้ออ้างนี้มาขู่ผมตลอดเวลาที่ผมไม่ยอมทำตามคำสั่งมัน
จนบางทีผมก็รู้สึกอึดอัดกับสิ่งที่พี่พีทหยิบยื่นให้
เราอยู่ชั้นเสื้อผ้ากันนานพอสมควร จนผมเริ่มจะเมื่อยแล้วตอนนี้ของก็พะรุงพะรังไปหมด
พี่พีทเลยให้ผมนั่งรอร้านไอศครีมร้านหนึ่ง เพราะพี่พีทจะเอาของไปเก็บ
แล้วผมก็นั่งไปได้สักพักพี่พี่ทก็ยังไม่มาซะทีเลยเดินเล่นในแผนกเครื่องเขียน
"อยู่ไหน" คำถามแรกที่ผมได้ยินเมื่อรับโทรศัพท์
"ซื้อปากกาอยู่ เดี๋ยวเดินไปหา"
"พี่บอกให้รอตรงนี้ทำไมไม่รอ"
"มันเบื่อ"
"แล้วอยู่ตรงไหนเดี๋ยวพี่ไปหาเอง"
"เดินตรงเข้ามาเนี่ย ทูบีเทรนด์อ่ะ" ไม่ถึงห้านาทีมันก็เดินหน้ามุ้ยมาหาผม
"ซื้ออะไร" เสียงยังแข็งอยู่แสดงว่าความไม่พอใจยังคงปริมาณคับกล่อง
"ดินสอพี่พีทดูสิ มีเพชรด้วย คลาสิคเรียบหรู พี่พีทเอาไหม"
"ผู้ชายเขาไม่ใช้กันหรอกแบบนี้ เอาสีเขียวแล้วกัน" ไหนบอกผู้ชายเขาไม่ใช่กันไง
"ทำไมต้องสีเขียวอ่ะ"
"พี่ชอบ" ผมเลยหยิบสีเขียวกับสีดำมา แล้วพี่พีทมันก็เดินดูอะไรไปเรื่อย
จะบอกว่าพี่พีทช็อปปิ้งเก่งมาก เรียกว่าซื้อไปหมด
มันบอกตั้งแต่กลับมายังไม่มีเวลามาเดินเล่นแบบนี้เลย
ซื้อของตรงนี้เสร็จ เราก็เดินไปเอาหนังสือที่ฝากไว้ แล้วเดินไปชั้นล่าง
แผนกเครื่องสำอางค์
"พี่พีทจะซื้อไรอีกอ่ะ มันเยอะแล้วนะ"
"พี่เห็นภูไม่มีครีมใช้นินา "
"ก็มันอยู่ที่บ้านข้าวมันไก่ ก็ใช้ของพี่พีทไง"
"แล้วปรกติใช้อันไหนอ่ะ"
"ก็ใช้ของที่คลินิคอ่ะ มีบางตัวก็ซื้อตามเคาเตอร์"
"งั้นเราไปซื้อบางตัวกัน แล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้พี่พาไปที่คลินิค"
"พี่พีทภูโตแล้วทำเองได้ไม่ได้เป็นเด็กสามขวบนะ"
"พี่อยากเป็นทุกส่วนในชีวิตภู"
"พี่พีททททท"
"อย่าดื้อ อย่าบังคับให้พี่ทำอะไรที่ไม่อยากทำ"
ผมก็ซื้อบางอย่างที่จำเป็นจริงๆ อันไหนที่เมื่อก่อนเคยใช้เกินความจำเป็นก็ตัดทิ้งไป
พี่พีทมันก็ซื้อของมันแล้วก็เผื่อมาให้ผมด้วย อันไหนที่ใช้ร่วมกันได้ก็ใช้
จนมาถึงสิ่งนี้
"พี่ลืมซื้อของอย่างหนึ่ง"
"ไปซื้อดิ"
"ไปเป็นเพื่อนหน่อย" พี่พีทมันพาผมขึ้นไปอีกสามชั้น เดินจนขาลากอ่ะวันนี้
เราก็มาถึงร้านขายเครื่องสำอางค์ เวชภัณฑ์และยา แห่งหนึ่ง
 สงสัยพี่พีทมันจะมาซื้อยามั้ง แต่พี่พีทมันมุ่งตรงไปที่มุม ถุงยางอนามัย
"อย่าบอกนะว่า สิ่งที่ลืมซื้อคือ" มันได้แต่ยิ้ม แล้วก็เลือก
พอได้สิ่งที่ต้องการมันก็โกยใส่ตระกร้า นี้เรียกว่า ใช้กันลืมไปเลย
พร้อมอะไรไม่รู้เป็นขวดๆ อีกหลายแบบ และแบบละหลายขวด
"พี่พีทจะเอาไปขายหรอ"
"ใช้เอง" ไอ้พี่พีทอ่ะมันหน้าด้านทุกคนคงรู้ ยืนเลือกหน้าตาเฉย
แต่ไอ้ผมเนี่ยสิ อยากจะเดินหนีไปที่อื่น แต่มันก็ดึงเสื้อผมไว้ตลอด
"ภูหิวน้ำ พี่พีทเอาน้ำไหม"
"เอาน้ำอัดลมให้พี่กระป๋องหนึ่ง"
ผมไม่ได้หิวหรอกจะหาเรื่องออกจากตรงนั้น กับอีแค่ถุงยางทำไมพี่เลือกนานจังว่ะ
มันบอกว่าจะเอาไปใช้เอง แล้วมันจะเอาไปใช้กะใครอ่ะ ไม่เคยเห็นจะพาใครมานอนบ้านซะที
จะว่าไปข้างที่อื่นก็ไม่น่าใช่ เพราะผมก็กลับบ้านพร้อมพี่พีททุกวัน
นึกเท่าไรก็นึกไม่ออก จะเอาไปใช้กับใครว่ะ
ผมเดินไปหยิบน้ำเสร็จแล้วมันยังเลือกไม่หยุดเลย
พนักงานขายก็พูดว่า สอบถามได้นะครับ ไอ้พี่พีทภูขอร้องอย่าได้ไปถามเขาเชียวนะ
"ได้ยังอ่ะ"
"ภูจะเอาอะไรอีกไหม"
"ไม่เอาแล้ว" เหมือนจะยังลังเลกับของตรงหน้า
ทำไมไม่กวาดไปทั้งชั้นเลยล่ะ จะได้จบๆไป ภูอายนะโว้ยยยยยยยย คนเขาเมองเนี่ย
เรา2คนเดินไปจ่ายตัง ผมไม่ว่าพนักงานหรอกนะที่อมยิ้ม แต่ผมอแค่อยากรู้ว่าเขาคิดอะไร
ไอ้แก่หื่นกามนี้ หรือไอ้เด็กใจแตกนี้ วันๆมันไม่ทำอะไรกันเลยหรือไง
จ่ายเงินเสร็จผมก็บื่นน้ำให้พี่พีท
"เปิดให้พี่ด้วยสิครับ"
"อ่ะ"
"ถือให้ด้วยสิ พี่ไม่มีมือจะถือแล้ว" แต่ผมว่าเราควรไปดื่มน้ำกันที่อื่นไม่ใช้หน้าร้านแบบนี้นะ
ผมก็กลายเป็นว่าต้องดื่มกระป๋องเดียวกับพี่พีทไป เพราะไม่มีมือจะเปิดอีกกระป๋อง
กว่าจะได้กลับบ้านขาก็แทบลาก แต่พี่พีทยังดูสนุกอยู่เลย นี่ห้างมันจะปิดแล้วนะพี่
ขึ้นรถได้ผมก็ถามข้อสงสัยที่ค้างคาใจทันที
"พี่พีท"
"ครับ"
"ถามไรหน่อยดิ"
"ว่ามาสิ"
"ซื้อถุงยางมาทำไมเยอะแยะอ่ะ"
"เอามาเป่าเล่น พี่ชอบมันเหนียวดีแตกยาก" มันพูดไปก็อมยิ้มไป
"แล้วทำไมพี่ไม่ซื้อลูกโป่ง"
"มันแตกง่ายพี่ไม่ชอบ พี่พีทชอบแตกยากๆ" มันก็เหมือนจะหลุดขำออกมา ขำอะไรนักหนาว่ะ
"แล้วทำไมต้องซื้อเยอะขนาดนั้นอ่ะ" (ทุกคนอาจจะว่าทำไมอีน้องภูอินโนเซ้นท์จัง
ไม่ต้องมาว่าน้องภูนะครับ โทษอีตาคนเขียนโน้น มันชอบเด็กอินโนเซ้นท์ ย๊ากกก
มันเลยจับสิ่งที่มันต้องการมาใส่ในตัวน้องภู)
"แค่นั้นไม่เยอะหรอก เดี๋ยวก็หมด"
"แล้วทำไมต้องเลือกนานขนาดนั้นอ่ะ ภูก็เห็นมันเหมือนกันหมด" อีนี้ก็สงสัยจัง
"เหมือนกันที่ไหน ภูลองหยิบมาดูสิ"
อยู่ในร้านอายไม่กล้าหยิบหรอก แต่ก็อยากรู้อยากเห็นมานานแล้ว
วันนี้ได้สัมผัสของจริงซะทีมีหรอน้องภูจะปล่อยให้โอกาสหลุดลอย
แต่ก็ไม่ได้แบ๋วขนาดไม่รู้ว่าเขาเอาไว้ทำอะไรหรอก รู้ว่าเขาใส่ตรงไหนเอาไว้ทำอะไร
แต่แค่อยากรู้ว่ามันต่างกันตรงไหน
"สี กลิ่น ผิว ขนาด"
"ใช่....... แล้วภูชอบกลิ่นไหน"
"สตรอเบอร์รี่" เห้ย ตอบอะไรออกไปว่ะ ไอ้พี่พีทมันยิ้มใหญ่เลย เจ้าเล่ห์ด้วย เริ่มจะกลัวมันแล้ว
จบเรื่องนี้ดีกว่า ก่อนที่ทุกอย่างจะเข้าตัว หรือมันเข้ามาแล้วก็ไม่รู้นะ
"พี่พีท ภูหิว"
"เออ พี่ก็ลืมไปเลย เราทานแค่ก๋วยเตี๋ยวเป็ดเองนินา ทานอะไรดีอ่ะ เสนอมาสิ"
"ไม่รู้อ่ะ เจออะไรข้างทางที่เเวะซื้อได้ เราก็ซื้อไปทานที่บ้านก็ได้"
"แวะเซเว่นหาอะไรรองท้องก่อนไหม"
"ไม่เอาอ่ะ ภูทนได้"
"ภู"
"ครับ"
"พี่อยากดูแลภู อยากทำทุกอย่างให้ภู ภูไม่ต้องเกรงใจพี่นะ ขอให้พี่ได้ดูแลภูเถอะ"
อยู่ดีดีก็มาดราม่าใส่ภูซะงั้น อารมณ์ไหนของมันว่ะเนี่ย แล้วจะไปต่อไงอ่ะ
"อื้ม" ก็ได้แต่นั่งม้วนชายเสื้อไปม้วนชายเสื้อมา จนหงิกหมดแล้ว
"พี่รู้ว่าภูสับสน ที่จะมีแฟนเป็นผู้ชาย แต่พี่อยากให้ภูรู้ไว้ว่า ผู้ชายคนนี้จะรักภูไปจนวันสุดท้ายของชีวิต"
น้ำเน่ามากอ่ะ  แต่ฟังแล้วทำไมมันรู้สึกดีขนาดนี้ว่ะ ทำอะไรไม่ถูกอ่ะ
อยากจะเอาหัวมุดลงไปใต้เบาะ แล้วพี่พีทมันก็ดึงมือน้องภูไปจับ
อูยยยยยยยยยยยยยย  อยากจะเอาหัวโขกคอลโซลให้ตายไปเลย
"ขับสองมือดีกว่าเนอะ มือเดียวมันอันตราย" แล้วผมก็ดึงมือออก
แล้วก็ไม่ได้มองหน้าไอ้พี่พีทอีกเลย ในรถก็เงียบกริบ แอร์เย็นจนจะสั่น
ไอ้พี่พีทปรกติพูดไม่หยุด วันนี้เงียบซะงั้น
เวลาที่ควรพูดก็ไม่พูดหรอก เวลาที่ไม่ควรพูดสิ น้ำลายแตกฝองเชีย
"พี่พีท"
"ครับ"
"เปล่า เรียกไปอย่างนั้นแหละ เห็นเงียบๆ"
"มีอะไรหรือเปล่า"
"ไม่มี"
"มีใครเคยบอกไหม ว่าภูโกหกแล้วดูง่ายมากว่าโกหก"
"แม่"
"ฮ่าๆๆๆๆๆๆ มีอะไรก็พูดมาเถอะ"
"ภูทั้งดื้อทั้งซน ชอบเถียงพี่พีทอีกต่างหาก ไม่เห็น่ารักตรงไหนเลย ทำไมพี่พีทถึงได้.............."
"ถึงได้ชอบภูน่ะหรอ"
"อืม"
"ภูมีความน่ารักในตัวของตัวเอง มีความเป็นห่วงเป็นใยคนรอบข้าง แม้กระทั่งคุณย่าของพี่ ภูคิดอะไรพูดไปแบบนั้นไม่มีเล่ห์กลกับใคร ถึงจะดื้อจะซนแต่ก็มี

ความคิดเป็นผู้ใหญ่ ไม่เอาเปรียบใคร"
"พอเถอะ ภูจะลอยออกจานกนอกรถแล้ว พูดข้อเสียมาบ้างก็ได้นะ"
"ไม่มี"
"คนอะไรไม่มีข้อเสีย"
"คนที่เรารักไง ถ้าเรารักใครเราจะมองข้ามจุดๆนั้นไป"
โอยยยยยย วันนี้มันอะไรกันนักหนา แต่ละเม็ดแต่ละคำพูด ตัวชาไปหมด
ป๊าดดดดดดดดดดดดดด   หายใจไม่เต็มปอดเลย แล้วพี่พีทมันก็แวะร้านข้าวหมูแดง
"โอเคไหม"
"โอเค"
"ทานที่นี่ดีกว่า กลับบ้านจะได้อาบน้ำนอนกันเลย" แล้วทำไมต้องยิ้มๆด้วยว่ะ
พักนี้เริ่มจะติ๊งต๊องใหญ่แล้วนะ พูดคนเดียวยิ้มคนเดียว บางทีก็นั่งขำคนเดียว
"น้องภูเอาอะไรครับ"
"เอาข้าวหมูแดงกับหมูกรอบ แยกน้ำจิ้มนะครับไม่ต้องราดมา"
พี่พีทเดินไปสั่ง ผมเก็นมันเดินไปร้านบะหมี่เกี๋ยวด้วย สงสัยจะหิว
แล้วก็มานั่งมองผม คนขายเอาน้ำมาเสริฟตามที่พี่พีทมันเดินไปสั่ง
"พี่พีททททท"
"ครับ"
"ยิ้มอะไร"
"มีความสุข"
"รั่วป่ะเนี่ย"
"ฮ๋าๆๆๆ อยากทานลูกชิ้นปิ้งจัง "
"เดี๋ยวภูไปซื้อให้นะ ขอเงินหน่อยไม่ได้เอาลงมา" พี่พีทควักแบงค์ร้อยให้ผมใบหนึ่ง
ผมเดินไปซื้อลูกชิ้นปิ้ง พี่พีทมันเห็นผมรอนานมันเลยเดินมา
"เดี๋ยวให้พี่เขาเอาไปให้ก็ได้ ข้าวมาแล้ว"
"เดี๋ยวพี่เอาไปให้ที่โต๊ะค่ะน้อง" ผมจ่ายตังค์แล้วก็เดินตามพี่พีทกลับไปนั่งที่โต๊ะ
"โห สั่งไรมาอีกเนี่ย" มีเกี๋ยวน้ำ กับบะหมี่แห้งครับ แล้วก็ข้าวสองจาน
"ก็พี่พีทเห็นน้องภูหิวนิครับ"
"แต่ภูว่าพี่พีทหิวมากกว่ามั้ง  ฮ่าๆๆๆ"
"ก็นิดหน่อย" พี่พีทตักเกี๊ยวน้ำไปแล้วก็เป่าๆๆ เพราะมันร้อนมาก แล้วก็ยื่นช้อนมาจ่อที่ปากผม
"ลองชิมสิ อร่อยไหม"
เล่นจ่อที่ปากขนาดนี้ เป็นใครก็ต้องทานเข้าไปล่ะ ยั่มๆๆๆ
"เป็นไง" ผมยกนิ้วโป้ง ส่งสัญญาณว่า อร่อย ไม่นานลูกชิ้นก็มาส่ง
เห้อ จะหมดป่าวเนี่ย แต่แค่นี้ สามารถ สบายมาก
ข้าวหมด ก๋วยเตี๋ยวหมด ลูกชิ้นหมด  ฮาาาาาาา  กลับบ้านได้แล้ว
กลับมาถึงบ้านเราสองคนก็ช่วยกันถือของขึ้นบ้าน
ส่วนคุณย่าหลับไปตั้งแต่สองทุ่มแล้วมั้ง พี่พีทโทรบอกตั้งแต่เย็นแล้ว
ท่านเลยไม่รอ ขืนรอพวกผมมีหวังหลับอยู่หน้าทีวีแน่ๆ
พอถึงห้องก็วางถุงทุกอย่างไว้บนโต๊ะก่อน
ผมล้มตัวลงนอนหงายไปกับเตียง ทั้งอิ่มทั้งเหนื่อยทั้งง่วง
แต่ไอ้พี่พีทเนี่ยสิ มันถอดเสื้อผ้าใส่ตะกร้า นุ่งผ้าเช็ดตัว แล้วกำลังเดินมาที่ผม
"ไปอาบน้ำกัน" อีกแล้วหรอ เห้ยยย  เมื่อเช้าน้องภูยังผวาอยู่เลย

ไม่ไป น้องภูไม่ไป ไม่ปายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย



หนาวๆๆๆๆๆอาบน้ำนอนดีก่า

[เฉาก๊วย]

เพิ่งจะอิ่มมานะพี่พีท เดี๋ยวน้องจะจุกกกกกกกกก   

[Giniz]

ถ้าอาบด้วยกันอีก มีหวังน้องภูได้ลอง สตรอเบอร์รี่ แน่ๆ 

[tawan]

น้องภูจะรอดปะเนี่ยยยยยย

 

[m_pop91]

ค้างๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
แบบว่าวันนี้ดีใจที่มาเร็ว
แต่แอบค้างนะ น้องภูจะโดนพี่พีทกดมั๊ยนะ

[Nus@nT@R@]

รุกหนักมากพี่พีท

[Horizon]

เจ้าเล่ห์นะนายพีท
+1