หัวข้อ: ^^"รัก.......ข้ามรั้ว "ไอ้ตัวแสบ" (((ตอนจบ ภาค 1 )))หน้าที่..336 (23/10/2013)

[K.Pupoom]

ตอนที่.....58




งืดๆๆ  งืดๆๆ  งืดๆๆ  งืดๆๆ

โทรศัพท์ใครสั่นละครับเนี่ย  เป็นแฟนกันอย่าใช้โทรศัพท์เหมือนกันแบบน้องภูเชียว
สับสน!!!!  ของพี่พีท อ่ะ ขึ้นชื่อว่าพี่บุ้ง
"ฮัลโหลพี่บุ้ง ว่าไง"
"ไม่กล้าเคาะประตูอ่ะ นึกว่ายังไม่ตื่น อยากทานอะไรเป็นพิเศษป่าวเดี๋ยวพี่จะไปตลาดกับคุณย่า"
"แล้วโทรมาเครื่องพี่พีททำไม"
"ก็เครื่องภูโทรไม่ติดอ่ะ ตกลงอยากทานอะไรอ่ะ"
"อะไรก็ได้ ขอบคุณนะ" ไม่สบายแบบนี้ก็ดีนะ พี่บุ้งเอาใจเป็นพิเศษอิอิ
"อื้มๆๆ ข้าวมันไก่ไหม?"
"โอเคเลย แค่นี้นะเดี๋ยวพี่พีทตื่น"
"อื้มๆๆๆ" ตลอดการคุยก็ต้องกระซิบกระซาบกัน เพราะพี่พีทหลับอยุ่
ปรกติต้องตื่นแล้วแหละ แต่นี้สงสัยจะอดนอนมาหลายวัน สงสัยคิดถึงน้องภูจนนอนไม่หลับ อิอิ
เค้าขอโทษนะพี่พีทที่แกล้งพี่พีทแบบนั้นอ่ะ  รักนะ จุบๆๆ
ผมค่อยๆออกจากอ้อมกอด แล้วก็เดินไปเข้าห้องน้ำ เดินออกไปสูดอากาศที่ริมระเบียง
มองไปสุดสายตาก็เห็นตรงที่เกิดเหตุยังสยองไม่หายเลย
ตอนนี้ตามเนื้อตามตัวแผลก็เริ่มแห้งแล้ว ตามแขนตามขามันก็เลยดูตึงๆ
ไม่เจ็บปวดอะไรแล้วแต่มันเหมือน ปวดเมื่อยมากกว่า เคล็ดขัดยอกอะไรแบบเนี่ยอ่ะครับ
"ฮ่องๆๆๆๆๆ  โฮ่งๆๆๆๆๆๆ" อย่าเห่าสิไอ้มดแดงเดี๋ยวพี่พีทตื่น ผมรีบเดินเข้าไป
เลื่อนประตูตรงระเบียงปิด เพื่อไม่ให้เสียงเข้าไปรบกวนพี่พีทในห้องนอน
ก็เลยเดินออกจากห้องไปรดน้ำต้นไม้ แล้วก็ให้อาหารไอ้มดแดงเหมือนเดิม
อากาศยามเช้าที่ไม่ได้สูดมานาน เสียงนกร้องที่ไม่ไดยินมานาน ตอนนี้กลับมาแล้ว
"เฮ้ออออออออออออ สดชื่นจัง"
"กลับมาแล้วหรอลูกน้องภู หน้าตาสดใสหายดีแล้วนะ"
"หายดีแล้วครับคุณน้า" คุณน้าในหมู่บ้าน ปั่นจักรยานผ่านหน้าบ้านเลยหยุดทักทาย
"น้าเนี่ยใจคอไม่ดีเลย เห็นน้องพีทเอามือกดหัวหนูไว้เลือดออกอย่างกับน้ำแน่ะ"
"น้องภูไม่รู้เรื่องเลยครับ หลับสบาย"
"เลือดไหลเปื้อนน้องพีททั้งตัวแดงไปหมด น้องพีทกอดหนูร้องไห้ไปห้ามเลือดไป ใครเห็นก็อดร้องไห้ตามไม่ได้ แล้วเจ็บไหมลูก"
"น้องภูไม่รู้สึกตัวเลยครับ จำได้แค่โดนชนหลังจากนั้นก็จำอะไรไม่ได้เลย"
"คุณพระรักษานะลูก เดี๋ยวน้าไปทำกับข้าวก่อน"
"ขอบคุณครับ"
แล้วผมก็รดน้ำต้นไม้ต่อหลังหยุดเม้าท์กับหนึ่งในสมาคมแม่บ้านว่างงาน  ฮ่าๆๆ

แท็กซี่ เขียวเหลือง มาจอดหน้าบ้าน

"คนป่วยมารดน้ำต้นไม้ซะแล้ว ไม่เอาลูกไม่เอา ไปนอนพักดีกว่า" คุณย่าบ่นทันทีเมื่อเปิดประตูรถออกมา
"น้องภูนอนมาตั้งหลายวันแล้วนะครับคุณย่า เบื่อจะแย่"
"หายปวดหัวหรือยังลูก"
"หายแล้วครับ เดี๋ยวน้องภูช่วยถือนะ"
"ไม่ต้องๆๆเดี๋ยวพี่ถือเอง หายดีก่อนเถอะค่อยทำมาเก่ง"
"ก็หายดีแล้วไง"
"แผลเต็มตัวเนี่ยนะ"
"แค่แผลฟกช้ำ ไม่ได้มีอะไรหักซะหน่อย"
"เออน่ะ" แล้วผมก็ต้องเดินตัวเปล่าเข้าบ้านเพราะไม่มีใครให้ถืออะไรเลย
เดินเข้ามาในครัว ก็มานั่งดูเขาทำกับข้าวกัน เพราะเขาไม่ให้ทำอะไร
ตกลงอาการเราโคม่าขนาดนั้นเลยหรอว่ะเนี่ย เบื่อจัง!!!!!!
"แล้วช่วงนี้ก็อย่าพึ่งไปกระโดดโลดเต้น ปีนต้นไม้เป็นลิงเป็นค่างล่ะ" ดักทางกันอีกแล้วคุณย่าาาา
"ครับคุณย่าาาาา เมื่อเช้าพึ่งไปเก็บมะม่วงมาสองลูก"
"อะไรนะ เดี๋ยวเถอะ เดี๋ยวย่าจะตีให้"
"ล้อเล่นอ่ะครับ"
"แล้วนี้พี่เราเขายังไม่ตื่นหรอ"
"ยังครับ สงสัยจะเพลีย พี่บุ้งโทรมายังไม่ตื่นเลย"
"ก็พี่เราเขาอดหลับอดนอนมาหลายคืนแล้ว แอบไปดูเรากลางดึกทุกวัน"
"น้องภูรู้สึกผิดจังครับคุณย่า"
"ก็ไปขอโทษพี่พีทเขาสิ พี่พีทเขาเป็นห่วงน้องภูมากนะ " พี่บุ้งเดินมาจิ้มหน้าผากผม
ทีนี้ไม่คิดมั้งเลยนะว่าน้องยังเจ็บอยู่ จิ้มซะเต็มแรงเชียว
"โอ๊ยยย" แกล้งร้องให้เวอร์ไว้ก่อน
"พี่ขอโทษๆๆๆ ลืมไปอ่ะ"
"ไม่ต้องเลย เดี๋ยวความจำเสื่อมอีกนะ  ฮ่าๆๆๆ"
"แล้วนี้ดีกันหรือยัง"
"ดีกันแล้วครับคุณย่า "
"เห้อออ ย่าค่อยสบายใจหน่อย เราก็นะ อย่าเอาความรู้สึกของพี่เขามาล้อเล่นอีกนะลูก พี่เขาจะเป็นบ้าเอา"
"ครับ"
"น้องภูรู้ใช่ไหมลูกว่าพี่เขารักเรามากแค่ไหน"
"รู้ครับ"
"ก็อย่าแกล้งพี่เขาอีกล่ะ "
"ครับ น้องภูขอโทษครับคุณย่า "
"จ้ะ ไปเอานมมาดื่มซะ"
"ครับบบบ  เดี๋ยวน้องภูขอทอดไข่เจียวให้พี่พีทได้ไหม"
"เอาสิ"
มันมีชื่อว่าไข่เจียวขอโทษ เอาแครอทมาหันเป็นแว่นๆไม่ต้องหนามา ก
เอาพิมพ์รูปหัวใจมากดๆให้แครอทเป็นรูปหัวใจ
วันนี้ไม่ใส่หอมใหญ่ก้ได้เพราะพี่พีทไม่ชอบทาน ตามใจวันหนึ่ง
ใส่มะเขือเทศหั่นเป็นลูกเต๋า  หมูสับนิดหน่อย   ตีๆๆๆๆๆๆ
ใส่ซอสปรุงรส ลงทอดในน้ำมันร้อนๆๆๆ เอาแครอทหัวใจ
ค่อยๆวางไปบนไข่ รอให้มันเซตตัวนิดหนึ่งค่อยพลิกกลับ

หอมน่าทานนนนนนมาก  ไข่เจียวใส่ความรักกกก อิอิ

"สงสัยข้าวมันไก่พี่จะแพ้ไข่เจียวซะละมั้ง" ผมก็ยืนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กับผลงานตัวเอง
"แล้วนี้อยากทานอะไรอีกไหมนอกจากข้าวมันไก่เนี่ย"
"ทานอะไรก้ได้ครับ"
"ย่าจะทำแกงส้มกุ้งลูก แล้วก็ทอดปลาสลิดเค็ม เดี๋ยวจะผัดเต้าหู้กับกุยช่ายขาวให้หนู บุ้งหนูอยากทานอะไรอีกไหมลูก"
"บุ้งอยากทานแกงกะทิอะครับ บุ้งซื้อกะทิมา"
"มีฟักทองอยู่ซีกหนึ่ง แกงกับฟักทองก็แล้วกันนะ"
"ดีเลยครับ"
"เอ้าพ่อคุณ จะยืนดูอีกนานไหมไข่เจียวเนี่ย เกะกะ ไปนั่งไป ถ้าหิวเอาขนมปังมาทาแยมทานไปก่อนป่ะ"
"รอทานข้าวดีกว่า"

(เรื่องอาหารอีกแล้ว จากใจคนเขียนมันบอกว่า "ตอนนี้มันกำลังสร้างซิคแพค วันๆโดฟแต่โปรตีนกะไข่
เบื่อจะแย่ มันอยากทานอะไรมันก็ ให้น้องภูเป็นตัวแทนทานอาหารที่มันอยากทานค๊าบบบ"

แล้วพ่อครัวรุนเล็กกับแม่ครับรุ่นใหญ่ก็ทำอาหารดุจเนรมิต น่าทานมากๆๆ
นั่งน้ำลายจะยืดแล้วเนี่ย หอมตลบอบอวลไปหมดทั้งครัว
ข้าวมันไก่ แกงส้ม แกงคั่วฟักทอง ปลาสลิดเค็มทอด เต้าหูผัดกุยช่ายขาว
และที่ลืมเสียไม่ได้ "ไข่เจียวฝีมือน้องภู" ....................
"น้องภูไปตามพี่เขามาทานข้าวได้แล้วลูก"
"ครับคุณย่า"
"อย่าวิ่งลูก พึ่งจะหาย เดินไปช้าๆ"
"ครับบบ" แหม๋กำลังจะโดดลงจากเก้าอี้ใส่เกียร์พอดี ล้อฟรีเลยเรา
ก็เลยได้แต่เดินเบาๆ ขึ้นข้างบนไป เปิดประตูห้องพี่พีทยังหลับอยู่ท่าเดิม
ค่อยๆย่องเดินเข้าไปใกล้ๆ เอาจมูกเขี่ยไปที่แก้ม เบาๆ เบาๆ เบาๆ
ยังไม่ตื่นอีกอ่ะ เขี่ยแรงขึ้นก็ได้ วนๆๆๆๆๆไปทั่วแก้มยังไม่ตื่นอีก คนอะไรขี้เซาจัง
"พี่พีทททททททท" กระซิบข้างหูเบาๆ ยังคงนอนนิ่ง
ก็เลยค่อยๆดึงผ้าห่มออก แล้วก็ค่อยๆๆดึงกางเกงออก  ฮ่าๆๆๆๆ หลุดยิ้มออกมาแล้ว
"ตื่นแล้วนินา"
"ตื่นตั้งแต่หอมแก้มแล้ว ดึงกางเกงพี่เดี๋ยวก็ได้เจ็บตัวหรอก"
"จะดีหรอ แผลเก่ายังไม่หายอย่าพึ่งสร้างแผลใหม่เลยนะ"
"แล้วนี้หายปวดหัวแล้วหรอ ไหนมานี้สิ"
แล้วพี่พีทก็ลุกขึ้นนั่งแล้วก็เอามือมาอังที่หน้าผม แล้วก็ดึงเข้าไปกอด
"อย่าเป็นอะไรไปอีกนะ"
"ความจำเสื่อมอ่ะหรอ"
"นี่แน่ะ" พ่พีทมันก็เขกหัวผมเบาๆ แต่เราก็ต้องแกล้งเจ็บเหมือนเคย
"อูยยยซ์"
"ลืมๆๆๆๆขอโทษๆๆ พ่วงๆๆ" พี่พีทมันก็เป่าที่หัวผม แล้วก็หอมเบาๆ
"ไปทานข้าวเถอะพี่พีทคุณย่ารอนานแล้ว"
"เดี๋ยวพี่ล้างหน้าก่อนเดี๋ยวตามลงไปนะ"
"อย่านานนะ"
"ครับบบบบ"
ผมก็ลงมาก่อนไม่นานนักพี่พีทก็ตามลงมา พี่บุ้งก็จัดแจงตักข้าวให้ทุกคน
"อ่ะพี่พีท  น้องภูทำเอง ไข่เจียวขอโทษ" ผมยื่นจานไข่เจียวให้พี่พีท
"อะไรนะ" แล้วพี่พีทมันก็อมยิ้ม
"ก็ไข่เจียวขอโทษไงไม่รู้จักหรอ"
"ฟ๊อดดดดดด" พี่พีทก็ก้มมาหอมแก้มผม   "อ่ะ  หอมยกโทษ"
"คุณย่าบุ้งว่าเราแยกไปทานข้างนอกกันดีกว่าไหมครับ"
"เวอร์น่ะพี่บุ้ง สับไก่ได้แล้วรอนานแล้ว"
"รอแปป ของอร่อยต้องรอนานหน่อย"
"คุณย่าทำตั้งหลายอย่างเสร็จตั้งนานแล้ว ตัวเองทำอย่างเดียว ยังไม่เสร็จอีกหรอ"
"เสร็จแล้วแค่สับอย่างเดียว ได้เเล้วๆๆ"
เราสี่คนก็มานั่งทานอาหารื้อเช้ากันอย่างมีความสุข
ความสุขกลับมาอีกครั้งหนึ่งแล้ว ทุกคนย่อมมีปัญหาในชีวิต
แต่ปัญหาจะทำให้คุณเข้มแข็งเสมอ เมื่อคุณผ่านมันมาได้
เราไม่สามารถรู้ได้หรอกว่า วันข้างหน้าเราจะต้องเจออะไร
แต่เราสามารถเตรียมกำลังใจไว้เมื่อยามที่ปัญหาเข้ามา
ขอเพียงอย่าหมดกำลังใจ ทุกปัญหาก็จะผ่านไปได้เอง
ความสุขก็จะตามมาเมื่อเราก้าวข้ามผ่านปัญหานั้นๆ
ขอให้ทุกคน เข้มแข็ง อดทน และอย่าท้อ อย่าหมดกำลังใจก็พอ.........



เปิดเทอมแล้ววววววว

เป็นรุ่นพี่เต็มตัว ม.6แล้วจร้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาา

ชุดนักเรียนใหม่ที่พี่พีทพาไปซื้อ ได้สวมใส่อยู่บนร่างสุดหล่อของน้องภู อิอิ
รอยแผลจากการถูกรถชนจางหายไปแล้ว เหลือเพียงรอยแห่งความทรงจำที่หน้าผากอีกนิดหน่อย
แต่พี่พีทก็เฝ้าทายาให้ทุกวันเพราะไม่อยากให้ของรักมีตำหนิ
พี่พีทบอกว่าเดี๋ยวแม่ยายกลับมาจะมาว่าเอาได้ ว่าดูแลลูกเขายังไงให้มีรอยแผลเป็น

"ทายาหรือยัง" วันนี้ก็เป็นอีกวันที่คำถามนี้ถูกถามขึ้น
"มันเป็นหน้าที่ของพี่พีทนิ ภูเคยทาเองสักวันเปล่าอ่ะ ก้ไม่เคยใช่ป่ะ ก็มาทาสิรออยู่เนี่ย"
แล้วพี่พีทก็เดินเอายามาทาให้ ครีสีขาวถูกบีบออกจากหลอดมาแตะที่ปลายนิ้วเรียว
แล้วก็ป้ายมาที่หน้าผากด้านขวาตรงไรผม พร้อมลมที่เป่าออกจากปากเบาๆ
"ขอบคุณครับ" แล้วพี่พีทก็ทำแก้มป่องๆเหมือนทุกครั้งที่ทายาให้ผม
ผมก็ต้องลุกขึ้นไปหอมแก้มพี่พีทเป็นการขอบคุณเหมือนทุกครั้งนะสิ อิอิ
"เย็นนี้ไปหาช้าหน่อยนะ"
"ทำไม"
"ก็เดี๋ยวเขาต้องเลือกชมรม อะไรกันอีกอ่ะ"
"อื้ม เสร็จแล้วก็รีบมาแล้วกัน "
"พี่พีท"
"ครับ"
"พี่เต้เป็นไงมั้งอ่ะ"
"เห็นตำรวจบอกว่ามีอาการทางประสาท ต้องส่งไปรักษาให้หายก่อนแล้วถึงดำเนินคดีได้"
"น่าสงสารเนอะ ไม่ต้องเอาเรื่องเขาได้ไหม"  (อีน้องภู อีนางเอก เกิ๊น)
"ไม่ได้หรอก คดีอาญา"
"เขาคงรักพี่พีทมากเนอะ"
"เข้าแพ้ใครไม่เป็นมากกว่า แล้วอีกอย่างคนอย่างเขาไม่รู้จักความรักหรอก"
"แค่นี้เข้าก็ได้รับผลกรรมมากพอแล้วแหละ อโหสิกรรมให้เขาดีกว่า"
"จร้าาาา" แล้วพี่พีทมันก็เดินมาขยี้หัวผม กอ่นจะเดินไปใส่ถุงเท้า
"เดี๋ยวไม่หล่อนะ หัวยุ่งหมดเลย เปิดเทอมวันแรกด้วย เดี๋ยวรุ่นน้องไม่ประทับใจ"
"ประทับใจได้ แต่อย่าไปมีใจให้ใครเขาล่ะ"
"ใจไม่มีให้ใครแล้ว ให้พี่พีทไปหมดแล้วจะเหลือให้ใครอีกอ่ะ"
พี่พีทไม่ได้ตอบอะไรได้แต่อมยิ้มอยู่คนเดียว อาการท่าทางจะหนัก
ลงมาทานอาหารเช้า ทานเสร็จก็เตรียมตัวออกจากบ้าน
"น้องภูไปเรียนก่อนนะครับคุณย่า สวัสดีครับ"
"จร้า ตั้งใจเรียนนะลูก"
"ครับ"
แล้วราสองคนก็ออกจากบ้าน  ฝ่ารถติดและแล้วก็มาถึงโรงเรียนซะที
"ตั้งใจเรียนนะ อย่าเล่นให้มันมาก ม.6แล้ว"
"ครับบบบ เดี๋ยวเย็นเจอกันนะ"
"อื้ม ดูรถหลังด้วย"
"เคๆๆ บายบาย"
เดินเข้าโรงเรียนอย่างภาคภูมิใจ อิอิอยากเจอเพื่อนๆใจจะขาด ทั้งๆที่พึ่งเจอกันไปเมื่อวานนี้เอง
ฮ่าๆๆๆ เสียงคุยดังลั่น ไม่ว่ากลุ่มไหนเป็นกลุ่มไหน ต่างก็แย่งกันพูดแย่งกันคุย
"โห....ใหม่ทั้งชุด " ไอ้ตี๋เปิดฉากแซวผมคนแรก เมื่อผมเดินเข้าไปในกลุ่ม
"มากันนานยังว่ะ"
"นานแล้ว นานจนได้เห็นผัวไอ้แบงค์มันมาส่ง"
"พี่ฝุ่นอ่ะหรอ"
"เออดิ มึงคิดว่าผัวมันมีกี่คนละไอ้ภูถ้าไม่ใช่พี่ฝุ่นอ่ะ"
"จะไปรู้หรอ นึกว่าเลิกกันแล้ว ได้ข่าวว่าไอ้แบงค์ไม่ค่อยแซ่บ"
"ปากมึงหรอนั้นอ่ะ แซ่บโว้ย" ไอ้แบงค์เถียง ยางอายเริ่มไม่มีแล้ว
เมื่อก่อนล่ะใครเเซวทำมาเป็นอายหน้าแดง เดี๋ยวนี้พูดเต็มปากเต็มคำนะมึง
"เห้ยยยยยยยยยยย"
"ขอโทษครับพี่ขอโทษครับ เดี๋ยวผมเช็ดให้นะ"
"ฮ่าๆๆๆ ชุดใหม่เปื้อนหมดแว้ววววววว"
"พี่ผมขอโทษผมไม่ได้ตั้งใจ"
ไอ้น้องเซ่อๆซ่าๆ คนนี้มันมาจากไหนว่ะเนี่ย เสื้อตัวใหม่ของน้องภูเปื้อนน้ำแดงหมดเลย
เข้าโรงเรียนยังไม่ถึงชั่วโมงเลยเสื้อก็เปื้อนแล้ว 
"น้องเลิกเช็ดได้แล้ว เก็บแก้วไปทิ้งด้วย แล้วก็รีบไปจากตรงนี้เลยก่อนที่พี่จะฆ่าน้อง"
"ครับๆๆ ขอโทษครับ"
"น้องมันกลัวมึงจนตัวสั่นแล้วนั้น น้องมันไม่ได้ตั้งใจ มึงก็"
"กูก็แกล้งมันไปงั้นแหละ ฮ่าๆๆ แต่กูเนี่ยสิ ตอนเย็นโดนผู้ปกครองเทศน์อีกแน่"
"อ่าวภู เสื้อไปโดนไรมาอ่ะ" ขิงเดินมาพร้อมถุงลูกชิ้นทอด สงสัยไอ้พวกนี้ใช้ไปซื้อ
"น้องคนโน้นอ่ะ วิ่งมาชนมันน้ำเลยหกใส่จ้ะที่รัก" ไอ้ตี๋รีบอธิบาย
"ที่รัก อะไรยังไงกันมึงสองคน" ผมสงสัยมานานแล้ว
"ก็ตี๋มันขอคบกับขิงอ่ะ" ไอ้ขิงก็พูดมาใสๆไม่ได้ปกปิดอะไร
"เห้ย...ไปบอกพวกมันทำไม"
"ก็จะได้ให้เพื่อนๆเป็นพยานไง ว่าตี๋จะไม่นอกใจขิง"
"ขิง ภูเตือนไว้ก่อนนะ ว่า นรกมีจริง"
"ไอ้ภู ไอ้ชั่ว เดี๋ยวขิงก็ไม่ใจอ่อนให้กูหรอก"
"ใจอ่อนแล้ว" ไอ้ขิงนี้มันก็ตลกดีนะ ไม่มีลับลมคมใน คิดอะไรก็พูดอย่างนั้น
ถ้าผมไม่โดนข่มขืนซะก่อนก็คงจะจีบไอ้ขิงเป็นแฟนแหละ น่ารักดี
บางทีก็เหมือนกระจกสะท้อนตัวเองนะ คิดอะไรแสดงออกอะไรคล้ายๆกัน
"ขิง ใจง่ายเกินไปแล้วนะ อย่าพึ่งไปยอมไอ้ตี๋มันนะ มันชอบฟันแล้วทิ้ง"
"ไอ้ภู ไอ้เลวววว"  ฮ่าๆๆๆๆๆ
"แล้วนี้ไอ้เป็ดยังไม่มาอีกหรอว่ะ"
"เมื่อเช้ามันโทรหากู บอกว่า จะมาสายหน่อย" ไอ้แบงค์ตอบพร้อมเคี้ยวลูกชิ้น ตุ้ยๆๆๆ
"แล้วพวกมึงรู้อะไรไหม เมื่อวานกูไปสยามเจอไอ้ตูดเป็ด แต่งตัวอย่างหล่อมากะพี่เฟียต"
"มันเจอมึงแล้วมันว่าไงอ่ะ"
"มันไม่เห็นกู เดินสวีทขนาดนั้นคงเห็นหัวกูหรอก"
"แล้วตี๋ไปกับใครอ่ะ" ไอ้ขิงถาม งานเข้าแล้วมึงไอ้ตี๋
"คนเดียว"
"ไปทำไร"
"ตัดผม"
"แน่?"
"แน่สิครับที่รัก ก็โทรไปชวนที่รักที่รักไม่ว่างนินา"
"แบงค์ไปเหอะ"
"ไปไหนว่ะ"
"กูอยากอ้วก" ผมทำท่าเหมือนจะอาเจียน เห็นหน้าไอ้ตี๋มันแล้ว พะอืดพะอม สตรอมาก
"เบื่อพวกขี้อิจฉา"
"ใครอิจฉามึงไอ้ตี๋"
"มึงกับไอ้ภูไง"
"ก็เนี่ยนะอิจฉามึง กูสงสารไอ้ขิงมากกว่า ที่ได้คนอย่างมึงเป็นแฟนน่ะ"
"ใช่สิ กูมันเลว กูมันนิสัยไม่ดีนิ" แล้วไอ้ตี๋มันก็เดินออกไปจากวงสนทนา พวกผมไม่ง้อหรอก  ฮ๋าๆๆ
ตอนนี้ก็เหลือ ผมไอ้ขิงไอ้แบงค์นั่งทานลูกชิ้นกันอยู่สามคน
"แผลหายไวเหมือนกันเนอะ" ขิงมันจับตามแขนผมดู
"พี่พีททายาให้ทุกวันอ่ะ"
"สงสัยพี่พีทจะชอบของขาวๆเนียนๆ"
"เหอะๆๆ"
"ว่าแต่ขิงเถอะแน่ใจนะว่าจะเป็นแฟนกับไอ้ตี๋" ไอ้แบงค์ถาม
"ก็ลองๆดู"
"อย่าพึ่งไปยอมมันนะ "
"แบงค์มึงก็ ตี๋มันก็ไม่ใช่คนเลวร้ายนะเว้ย นิสัยมันดีมากนะ มันแค่บ้ากามแค่นั้น "
"กูห่วงตรงนี้แหละ ถ้ามันรักไอ้ขิงจริงมันก็ต้องอดทนได้ ไม่ใช่แค่หลอกฟัน กูไม่อยากให้เพื่อนในกลุ่มทะเลาะกัน"
"ขิงเชื่อภูเถอะ ไอ้ตี๋ มันจริงจังกับขิง ที่มันมีแฟนมาเยอะ เพราะมันยังไม่รู้จักความรัก"
"แล้วกับขิงมึงคิดว่ามันรู้จักหรอไอ้ภู"
"กูว่ามันเจอความรักแล้ว ให้โอกาสไอ้ตี๋มันเหอะ เชื่อภู"
"เอาเป็นว่าขิงเชื่อภู"
"เออเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย วันใดไอ้ตี๋มีกิ๊กใหม่จะมาหาว่าไอ้แบงค์คนนี้ไม่เตือน"
"มึงก็ คิดบวกมั้งดิว่ะ มึงแย่งพี่ฝุ่นไปจากกูกูยังไม่ว่าอะไรมึงเลยนะ"
"ไม่เห็นเกี่ยวกันเลย แล้วใครแย่งของมึงไอ้ภู"
"เอ้าๆๆๆพูดแค่นี้ทำมีอารมณ์ ใครๆเขาก็รู้พี่ฝุ่นจีบกูอยู่  มึงอ่ะไปอ่อยพี่เขา ปล้ำพี่เขาป่ะเนี่ย"
"ไอ้ทุเรศ คนอย่างกูไม่เคยอ่อยใครโว้ย"
"อย่ามาโม้เลย พี่ฝุ่นเล่าให้กูฟังหมดแล้วว่ามึงอ่ะ เสนอตัวไปนอนห้องพี่เขาแล้วก็นุ่งน้อยห่มน้อย กูไม่โทษพี่เข้าหรอก พี่เข้าเป็นผู้ชายมันก็ต้องมีอารมณ์กันบ้าง ไม่ใช่พระอิฐพระปูนจะได้อยู่เฉย คนของเราเนี่ยสิ เอาตัวเองใส่พานไปให้เขาถึงที่"
"มั่วแล้วไม่เคยอ่ะ พี่เขาไม่สบายกูก็ไปดูแลเฉยๆ"
"ตอนนั้นมึงกับพี่เขาเป็นอะไรกันต้องไปดูแลอ่ะ"
"พี่น้อง"
"ไอ้ปากแข็งแอบชอบพี่เขามานานแล้วก็บอกมาเหอะ"
"อะไร ไม่มีอ่ะ "
"พอๆๆๆ จะเถียงกันทำไมเนี่ย ยังไงแบงค์ก็ตกเป็นเมียพี่ฝุ่นไปแล้ว จริงป่ะ" ไอ้ขิงยิ้มพร้อมสะกิดไหล่ไอ้แบงค์
"ก็จริง"
"สนุกป่ะ"
"แล้วมึงกับพี่พีทสนุกเปล่าล่ะ"
"ไม่รู้ลืมไปแล้วไม่ได้โดนหลายวันแล้ว แบงค์มึงโดนทุกวันเลยหรอ"
"เออ" ผมกับไอ้ขิงมองหน้ากันตาโตมาก  ฮ๋าๆๆๆๆ
"พี่ฝุ่นแม่ม!!!หื่นว่ะ ถึงว่ามึงดูซซูบไปเยอะ โดนพี่ฝุ่นดูดพลังนี้เอง"
"ไอ้ภู ไอ้ทะลึ่ง"
"ใครดูดพลังใครว่ะ " ไอ้เป็ดเดินเข้ามาไม่ให้ซุ่มให้เสียง แล้วมันก็นั่งลงข้างๆผม
"แบงค์อ่ะสิ โดนพี่ฝุ่นดูดพลังทุกวันเลย ว่าแต่เป็ดเถอะโดนพี่เฟียตดูดพลังบ้างยัง"
"ขิงอย่ามาทะลึ่ง เดี๋ยวโบกหัวหลุด" ไอ้เป็ดเงื้อมือ เหมือนจะตบ
"อย่าทำร้ายเมียกูนะโว้ย" แล้วไอ้ตี๋มันก็กลับมา บอกแล้วว่าไม่ต้องง้อ
"ไปไหนมา" ไอ้ขิงถาม
"โรงอาหาร พวกมึงไม่คิดคิดจะไปง้อกูบ้างหรอ กูงอนเนี่ยพวกมึงรู้บ้างไหม"
"ไม่รู้" พร้อมใจกันตอบ
"ตอบแบบนี้รักกันตาย" ไอ้ตี๋มันก็นั่งหน้างอต่อไป
"โอ๋ๆๆๆๆ เดี๋ยวให้หอมแก้มทีหนึ่งนะ"  ผมทำแก้มป่องๆยื่นหน้าไปหาไอ้ตี๋
"ไม่หอมหรอก ต่อไปนี้ตี๋จะไม่เจ้าชู้แล้ว"
"แก้มกูหอมนะมึง หอมกว่าแก้มขิงอีก"
"ไม่จริงขิงหอมกว่า"
"มึงเคยหอมแก้มขิงหรอ"
"ไม่เคย เดาเอา เพราะว่าแก้มมึงพี่พีทหอมทุกวันกลิ่นหอมคงไม่มีเหลือแล้ว"
"ชิ"
"มานิกุหอมเอง"
"ไอ้เป็ดไอ้บ้า  ออกไปเลย เดี๋ยวกูจะฟ้องพี่เฟียต"
"พี่เฟียตไม่ว่ากูหรอก พี่เฟียตบอกว่าแก้มมึงอ่ะน่าหอม อิจฉาพี่พีทจัง"
"แล้วมึงยอมได้ไง" ไอ้ตี๋ถาม
"ก็มันเรื่องจริง แต่พี่เฟียตบอกว่าปากกูน่าจูบกว่า"
"แหวะ!!!!! น่าไม่อาย"
"กูล้อเล่น พี่เขาบอกว่า น้องภูน่ารักใครเห็นก็ชอบ"
"มึงฟังไว้ไอ้ตี๋ "
"มึงไม่ใช่สเปคกู" ไอ้ตี๋เชิ่ดใส่ผมอย่างแรง
"หล่อมากเลยมึง หล่อเลือกได้เลย "
"พวกเธอ!!!!!ม.6แล้วนะทำตัวดีดีให้รุ่นน้องเห็นบ้าง ได้เวลาเคารพธงชาติแล้ว เมื่อไรจะไปกันจ้ะ"
"ครับบบบบ" อาจารย์ก็เดินมาดุแต่เช้าเลย เม้าท์จนลืมดูโลกภายนอก  ฮ่าๆๆๆ
"นายภูภูมิ"
"ครับผม"
"ผมเธอนิจะเกาหลีเกินไปไหม? หรือจะไว้ยาวเอาไว้ถักเปีย"
"มันพึ่งออกจากโรงพยาบาลน่ะครับอาจารย์ เดี๋ยวเย็นนี้ผมพามันไปตัดครับ"
"แล้วฉันจะคอยดู ไปเข้าแถวได้แล้ว"
"ครับบบบบบบ"
พวกผมเป็นเด็กห้องคิง ที่ไม่คู่ควรเหมือนคนอื่น เรียนเก่งก็จริงแต่วีรกรรมก็เยอะ
ไม่เหมือนคนอื่นๆ ตั้งใจเรียนเรียบร้อย อ่านหนังสือ ทำการบ้านส่งครบ
แค่พวกผมมาลอกการบ้านกันตอนเช้า สายตาพวกนั้นก็มองแบบไม่เป็นมิตรแล้ว  ฮ่าๆๆ
มีดีอยู่ตรงที่ หล่อ ไปวันวัน เป็นที่กล่าวขานของคนในโรงเรียน
ไอ้ขิงเองอาจารย์ยังเคยพูดเลยว่า มาอยู่กลุ่มพวกทะโมนอย่างผมได้ไง
มันบอกว่าพวกผมฮาดี อยู่ด้วยแล้วสบายใจ ไม่เหมือนคนอื่น วันๆมีแต่ตำรา ชิงดีชิงเด่น
พวกผมนี้ใครจะท็อปใครจะได้ที่1อะไรก็ตามใจท่านเถอะ ขออีคิวเป็นเลิศก็พอ

พักเที่ยง!!!!!!!!!!!!!!

"โคตรหิวเลยว่ะ" ไอ้เป็ดบ่น
"มากๆอ่ะ วันนี้ขอจัดหนักๆนะ" ไอ้ตี๋เสริม
"ภูทานอะไรดี" ขิงถามพร้อมส่งยิ้มหวานๆมาให้
"ทำไมไม่ถามตี๋บ้างอ่ะ ถามแต่ไอ้ภู"
"ขิงเห็นภูเงียบๆก็เลยถาม คิดอะไรอยู่หรอ"
"คิดว่าจะทานอะไรดีไง เพราะตอนนี้หิวมาก รีบไปกันเถอะ"
"ไอ้เราก็นึกว่าคิดถึงพี่พีทซะอีก"
"อยากคิดถึงพี่เฟียตมากกว่าไม่ได้เจอหน้านานแล้วคิดถึ๊งงคิดถึง"
"แรด"  เง้อออ ไอ้เป็ดมันด่าน้องภูอ่ะ แงๆๆๆๆๆ
"ฮ่าๆๆๆๆๆ"
แล้วเราสามคนก็เดินไปทานอาหารกลางวันที๋โรงอาหาร ข้าวแกง+เกาเหลา+ขนมหวาน
เบาๆจัดกันไปทุกคนแบบนี้  ฮ่าๆๆๆ เสร็จจากอาหารกลางวันก็มานั่งเม้าท์กันตามประสา
วิ่งไล่กันบ้างเตะกันบ้าง แซวกันบ้าง ยังไม่ขึ้นห้องเรียน นั่งส่องเด็กใหม่ น่ารักๆ
"ขอนั่งด้วยคนสิ" ไอ้เด็กห้องผมเนี่ยแหละ มันย้ายมาใหม่ ข่าวว่าพ่อมันใหญ่
เลยย้ายเข้ามาอยู่ม.6ได้ซึ่งปรกติเขาไม่ค่อยรับกันหรอก เด็กใหม่ม.6อ่ะ มันชื่อ "อิค"
"นั่งสิ อิค " อีขิง อีน้ำใจงามเขยิบให้เขานั่งดูหน้าไอ้ตี๋บ้างมันจะงับหัวเธออยู่เเล้วจร้า
"ขอบใจ" แล้วไอ้นี้ก็จะเก๊กไปไหนว่ะ หน้าตึงตลอด กูขอร้องให้มึงมานั่งหรือก็เปล่า
"นี้ตี๋ นี้แบงค์ แล้วนี้เป็ด แล้วนี้ภู ส่วนเราชื่อขิง"
"อื้ม" เอ้าไอ้ฟาย คำว่ายินดีที่ได้รู้จักอะไรแบบเนี้ย พูดไม่เป็นไง อยากเอาเท้ายันให้ตกโต๊ะจัง
"เดี๋ยวมานะ"
"ไปไหนว่ะ" ไอ้แบงค์ถามผม
"อยากดื่มโค้ก"
"ฝากด้วยกระป๋องหนึ่ง อ่ะตังค์ ซื้อมาให้ทุกคนอ่ะ กูเลี้ยง" ไอ้อิค
"อวดรวย" ผมก้ไม่ได้หยิบเงินมันมาหรอก แต่ก็ไม่ได้แล้งน้ำใจที่จะไม่ซื้อเพื่อมัน
เดินมากับไอ้แบงค์ มันก็คงไม่ชอบขี้หน้าไอ้อิคเช่นกัน
"ถ้าใครรับไอ้ฟายนั้นเข้ากลุ่มนะ กูจะด่าให้เสียสติไปเลย"
"เออ กูคนหนึ่งไม่รับ อีขิงอ่าสิ เจ้าหน้าดีนัก เดี๋ยวตบให้หัวทิ่มเลย"
"ขี้เก๊กโคตรๆ เห็นหน้าก็ไม่ถูกชะตาแล้ว นิสัยยังแย่อีก"
"เออ "
"มึงส่งข้อความไปบอกขิงเลยแบงค์ว่ากูไม่ชอบมันอย่างแรง"
"เออ"
"ป้าโค้กหกกระป๋อง"
"มึงซื้อทำไมตั้งหกว่ะ"
"ก็ไปฝากไอ้ฟายนั้นไง"
"มึงไม่ชอบมันแล้วมึงจะซื้อไปฝากมันทำห่าอะไร"
"กูจะทำให้มันรู้ว่า น้ำใจ ไม่ต้องใช้เงิน"
"มึงจะไม่เก็บเงินมันหรอ"
"เก็บ ตั้ง15บาทใครจะให้มันฟรีๆ"
"อะไรของมึงไอ้ภู หมอไม่ได้เช็คสมองมึงหรอไง"
"อยู่เฉยๆเหอะมึงอ่ะ"
ผมเดินกลับมาที่โต๊ะกับไอ้แบงค์ แล้วก็แจกจ่ายโค้กให้ทุกคน คนละกระป๋อง
"ซีโร่ไม่มีหรอ" ไอ้ฟายอิค แล้วมึงสั่งกูหรือเปล่าว่าจะเอาโค้กซีโร่
"มี" มันก็ไม่ได้ว่าอะไรรับไปเปิด แล้วก็เอาหลอมทิ่ม ปากดูด
"15บาท"
"อ่ะ" มันยื่นแบงค์ห้าร้อยให้ ก้ทอนมันไป 485บาท มีตังค์ทอนนะโว้ยยยยย
"ไม่ต้องทอนหรอกกูเลี้ยง" ผมก็ยัดใส่กระเป๋าเสื้อมันไป เห็นหน้าไอ้นี้นานๆพาลจะเป็นบ้า
ไม่มีใครพูดอะไรทั้งนั้นได้แต่มองหน้ากันไปมองหน้ากันมา จนขึ้นห้องเรียน
เลิกเรียนก็ไปทำกิจกรรมกันวันนี้ต้องไปเลือกชมรม พวกเราก็เลือกชมรมถ่ายภาพกัน
แล้วไอ้ขิงตัวดีมันก็พาไอ้อิคมาอยู่ชมรมเดียวกับพวกเรา ด้วยเหตุผลที่ว่า
สงสารมันเห็นมันยืนคนเดียวไม่มีใครลากไปอยู่ชมรมด้วย   อิขิงอิแม่พระ
ตอนแรกก็ว่าจะอยู่ชมรมวาดภาพ แต่คนเยอะมาก แล้วเราก็มีพี่ฝุ่นทั้งคน
เอาไว้สอนพวกเราก็ได้ ได้ไม่ต้องมาแย่งเข้าแถวกับคนอื่นๆ

เลิกเรียน   กลับบ้าน

"แบงค์ไปส่งกูหน่อย"
"พี่ฝุ่นรออยู่ เข้าห้องไม่ได้ลืมกุญแจอ่ะ อย่างอนนะ นะ นะ"
"ชิ"
"ขิงกลับก่อนนะทุกคน  พรุ่งนี้เจอกัน"
"ถึงบ้านแล้วโ?รหาตี๋ด้วยนะ"
"อื้ม" แล้วขิงก็จากไปอีกคนพร้อมทิ้งรอยยิ้มไว้ ผมก็ยืนมองหน้ากัน
ไอ้ตี๋ก็เลยกลับหอไม่เถลไถลเพราะเดี๋ยวขิงโทรเช็คมันจะซวยเอา
ไอ้เป็ดก็กลับไปช่วยที่บ้านขายเป็ดเหมือนเดิม แต่ก่อนกลับนัดพี่เฟียตไว้
ให้มันได้อย่างนี้สิ พี่ผัวแล้วก็ยุ่งกันหมด เชอะ!!!!!!!
"กลับกับกูก็ได้ เดี๋ยวกูไปส่ง" ไอ้อิคมันถามเสียงห้วนๆ
 "ไม่เป็นไร กูต้องไปหาพี่ที่ออฟฟิศ"
"แล้วออฟฟิศพี่มึงอยู่ไหนละ เดี๋ยวกูไปส่ง"
"แถวนี้แหละ ไม่ต้องหรอกขอบใจ"แล้วผมก็เดินไปขึ้นมอไซต์วิตตามปรกติ แต่ไอ้อิคมันก็คว้าแขนผมไว้
"ไปกับกูมันจะตายหรอไง"
"เออ" แล้วผมก็สะบัดมือมัน แล้วก็เรียกมอไซต์วิน คนประเภทไหนว่ะเนี่ย เสื่อม!!!
ถึงมันจะหล่อ สูง ขาว หน้าตาดีขนาดไหนก็ไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้นเลย
ผมกลับเกลียดขี้หน้ามันมากกว่าเดิมอีก ขี้เก๊ก สุดๆ เรียกว่าไม่ถูกชะตาเลยแหละ

[K.Pupoom]

เดินขึ้นมาบนออฟฟิศด้วยสีหนน้าโมโหไอ้อิคนั้นเล็กน้อย แต่ก็ต้องยิ้มทักทายทุกคนตามปรกติ
"สุดหล่อหายดีแล้วหรอจ้ะ" พี่ก้อยเสียงมาก่อนตัวเสมอ
"หายแล้วครับ"
"โอเค ยังหล่อเหมือนเดิมค่อยโล่งอกหน่อย"
"มีหนมป่ะ"
"ไม่มีอ่ะ วันนี้ยุ่งมากไม่ได้ไปซื้อเลย"
"แค่นี้นะ"
แล้วผมก็เดินเข้าห้องไป วันนี้ไม่เห็นพี่บุ้งสงสัยไม่ได้มาทำงานหรือไม่ก็เข้าห้องน้ำ
"มาแล้วครับบบ"
"มานี้สิ" พี่พีทละสายตาจากคอมพิวเตอร์แล้วส่งยิ้มให้ผม ผมก็เดินไปนั่งที่เก้าอี้ตรงข้าม
"พี่บุ้งไม่มาหรอ"
"มานิ เข้าห้องน้ำมั้ง มาก็ถามหาพี่บุ้ง ไม่คิดถึงพี่พีทหรอ"
"เฉยๆ"
"โห คนอุตส่าห์คิดถึงทั้งวัน น้อยใจนะเนี่ย"
"อื้ม"
"เป็นอะไรเนี่ย หน้าหงิกเชียว"
"ก็มีเพื่อนเข้ามาใหม่มันมาอยู่กลุ่มภู อิขิงคนเดียวดันไปชวนมัน ภูไม่ชอบขี้หน้ามันเลย"
"ทำไมอ่ะ"
"ขี้เก๊ก พูดจาวางท่า อวดรวยอีกต่างหาก"
"มันอาจจะเป็นบุคลิคของเขา เขาอาจจะจิตใจดีก็ได้"
"หน้าอย่างมันอ่ะนะ ฝันไปเหอะ "
"แล้วคนอื่นล่ะ"
"ไม่มีใครชอบมันสักคน"
"ไม่ชอบเขาก็อย่าไปยุ่งกับเขาสิ"
"โหยยย มันอ่ะชอบมายุ่งกับพวกภู "
"ฮ่าๆๆๆ "
"หัวเราะอะไร"
"ใจกว้างหน่อยสิ เพื่อนกัน พี่พีทเคยไม่ขอบเพื่อนแบบนี้แหละ สุดท้ายก็สนิทกันมากรู้ไหมใคร"
"ใคร"
"พี่โค้กไง เมื่อก่อนโคตรเกลียดมันเลย คนบ้าอะไรอารมณ์ดีได้ทั้งวัน"
"แต่ไอ้นี้มันไม่ได้อารมณ์ดีนะ มันหน้าทื่อทั้งวัน"
"มาให้พี่พีทชื่นใจหน่อยเร็ว" ผมก็เดินไปหาพี่พีท พี่พีทก็ดึงลงมานั่งตักเหมือนเคย
แล้วก็จัดการหอมซ้ายหอมขวา ตกลงป็นเมียหรือว่าเป็นลูกว่ะเนี่ย หอมอย่างกับลูก
"พี่พีท น้องภูหิว"
"มาพูดว่าหิวตอนพี่หอมนี้ ความหมายมันจะเปลี่ยนนะ"
"หิวข้าววววววววววววววว"
"โทรสั่งสิ"
"ไม่เอาดีกว่า รอทานฝีมือคุณย่าดีกว่า"
"จะทนได้หรอ กว่าจะถึงบ้านก็ค่ำอ่ะ"
"ยังไม่เสร็จงานหรอ"
"ยัง"
"น้องภูยังไม่ได้ตัดผมเลยอ่ะ แถวนี้มีร้านตัดผมไหม"
"ไม่รู้สิ เดี๋ยวพี่พาไปสยามก็ได้ เดี๋ยวอีกแปป ขอเคลียร์งานก่อน"
 เสร็จจากงานพี่พีทก้พาผมไปตัดผมให้สั้นลงอีกหน่อย เดี๋ยวโดนอาจารย์ดูเพราะมันยาวมาปิดหูแล้ว
เปิดโชว์หูซะหน่อย เห็นเค้าเจาะหูกันก็อยากเจาะบ้างนะ แต่พี่พีทไม่ค่อยชอบเท่าไร
แต่สักวันก้ต้องเป็นแอบเจาะจนได้อ่ะ คริคริ  อยากเจาะคิ้วด้วย เท่ห์มาก
แต่พี่พีทบอกบ้าบอ คุณย่าก็บอกว่าจะให้ไปนอนกับไอ้มดแดงถ้าเจาะมาจริงๆ แป่ว!!!!!
กลับมาถึงบ้านก็สามทุ่มแล้วแต่ว่าคุณย่ายังไม่นอน สงสัยรอพวกเราแน่เลย
"คุณย่ายังไม่นอนอีกหรอครับ"
"กำลังจะนอนแล้ว พอดีเปิดมาเจอรายการนี้เลยนั่งดูซะหน่อย รอเราสองคนด้วย ไปไหนกันมาล่ะเนี่ย"
"น้องภูไปตัดผมมาครับคุณย่า"
"นี้ตัดแล้วหรอ"
"ตัดแล้วครับบบ"
"เด็กสมัยนี้ไม่ต้องไว้ผมเกรียนเหมือนสมัยก่อนแล้วเนอะ"
"น้องภูว่าความจริงเรื่องผมน่าจะให้ไว้อย่างไรก็ได้นะครับ"
"ไม่ดูไม่เป็นระเบียบ เปนนักเรียนกต้องเป็นระเบียบสิ"
"แต่มันไม่หล่อ"
"ผมสั้นทรงนักเรียนก็หล่อได้ ถ้าคนมันหล่อน่ะ"
"คุณย่าว่าน้องภูไม่หล่อหรือเปล่าเนี่ย"
"ฮาๆๆๆ เปลาๆ แหม๋ตาเขียวเชียวนะ ย่าแค่เปรียบเปรยให้ฟังเฉยๆ"
"โล่งอก ไม่มั่นใจเลยเนี่ย"
"ไปทานข้าวทานปลากันซะไปลูก ย่าขอตัวไปนอนแล้ว พีท มีเอกสารส่งมาน่ะลูก บัตรเครดิตหรือเปล่าไม่รู้ย่าเอาวางไว้บนโต๊ะนั้นอ่ะ"
"ครับคุณย่า"
"ไปนอนแล้วๆ ราตรีสวัสดิ์ ราตรีสวัสดิ์"
"ราตรีสวัสดิ์ครับคุณย่า"
เหลือเราสองคนก็มานั่งทานข้าวกันเหมือนเดิม แต่ไอ้พี่พีทมันก็นั่งยิ้มอยู่หน้า
"เป็นไรมากป่ะเนี่ย"
"ตัดผมแล้วน่ารัก ดูใสดี"
"คนมันหล่อนิ"
"นึกว่าสวยซะอีก"
"ชอบหรอสวยๆอ่ะ ขอตังค์หน่อยสิ"
"จะเอาไปทำไร"
"นม"
"ฮ่าๆๆๆๆ  ไม่เอาไม่ให้  มีนมแฟ่บๆแบบนี้แหละดีแล้ว"
"แล้วมาพูดว่าเค้าสวยทำไม เค้าหล่อไม่ได้สวย แล้วสอยร่วงเลย"
"เก่งขนาดนี้ทำไมให้รถชนซะได้"
"เอ้า รถนะไม่ใช่หมา จะได้เอาเท้ายันหน้ามันได้เวลามันวิ่งมาหาอ่ะ"
"ฮ่าๆๆๆๆๆ"
"ยังมาขำอีกตัวเองนั้นแหละต้นเหตุ หว่านเสน่ห์ไปทั่ว"
"คนมันหล่อช่วยไม่ได้"
"อิ่มดีกว่า" ก็มันหมดแล้วไงเลยอิ่ม ก็เลยเดินเอาจานไปล้าง
"เห้ยย อิ่มจริงหรอ"
"จริงสิ ทานไม่ลงอยากจะอ้วก"
"ท้องหรือเปล่า ใส่ถุงทุกครั้งนะท้องได้ไงว่ะ" ยังไม่หยุด มุกโคตรฟืดเลยให้ตายสิพี่พีท
"สงสัยท้องกับคนอื่น" เจอมุกนี้เข้าไปถึงกับนิ่ง หัวเราะไม่ออกเลย  ฮ่าๆๆๆ
"อย่าพูดแบบนี้พี่ไม่ชอบ"
"ทำไมอ่ะ"
"ไม่มีเหตุผล ก็ไม่ชอบอ่ะ"
"งั้นฝากล้างจานด้วยนะ จะไปทำการบ้านแล้ว"
"เปิดเทอมวันแรกจะมีการบ้านได้ไง เอาไปล้างให้หมดเลย ของพี่ด้วย"
"โห่เอ้ยย แค่ล้างจาน สบาย "
"งั้นก็ล้างไปนะพี่ขึ้นข้างบนก่อน  อยู่ข้างล่างคนเดียวระวังน๊าาาาาาาาา"
"ไม่ต้องมาหลอก ไม่กลัวหรอก"
"หราาาาาาาา"
แล้วพี่พีทมันก็ปล่อยให้ผมล้างจานคนเดียวจริงๆด้วย  งือๆๆๆๆๆ  กลัวอ่ะ
ต้นไม้หลังบ้านนี้ก็จะอะไรนักหนา มองผ่านหน้าต่างก็เคลื่อนไหวเหมือนคนเลย
ไอ้พี่พีทนะไอ้พี่พีท ใจร้ายเกินไปแล้ว ปล่อยเยล้างจานคนเดียวเนี่ยนะ
ถึงไฟจะสว่างก็ตามเหอะ คนเรามันก็กลัวเป็นนะเว้ย เห้อๆๆๆๆๆๆ
"แฮ่..........................." อยู่ดีดีพี่พีทมันก็มาโผล่ที่หน้าต่าง
"เห้ยยยยยยยยยยยย ไอบ้าพี่พีทตกใจหมด เดี๋ยวจานคุณย่าแตกเถอะ"
"ฮ่าๆๆๆๆๆ ไหนบอกไม่กลัวไง ทำไมหน้าซีดแบบนั้นล่ะ ฮ่าาา"
"ชอบแกล้งน้องภูจังเนอะ"
"ก็แกล้งน้องภูสนุกจะตาย  ฮ่าๆๆๆ"
"ระวังน้องภูจะเอาคืน แกล้งจนนอนร้องไห้บ้างนะ"
"โอ๋ๆๆๆขอโทษๆๆๆ ไม่เอานะไม่แกล้งนะเข็ดแล้ว ขอโทษนะยกโทษให้พี่พีทเถอะนะคนดี"
"เชอะ" แล้วผมก็รีบล้างจานแล้วก็เดินขึ้นห้องไปโดยมีพี่พีทเดินตามขึ้นมติดๆ
"เดินห่างๆก็ได้ เดี๋ยวก็ตกบันไดไปทั้งคู่หรอก"
"ก็อยากใกล้ชิดอ่ะ"
"ก็ไปเซเว่นสิ หลอดสีเขียวๆอ่ะ ซื้อมาทานซะลมหายใจจะหอมสดชื่นไปถึงลำไส้เลย"
"อูยยยยย"
เดินเข้าห้องมาพี่พีทมันก็ถอดเสื้อออกทันทีตามดวยกางเกงเหลือกางเกงในตัวเดียวเหมือนเคย
ผมทำท่าจะเดินไปนั่งที่หน้าคอมพิวเตอร์แต่ยังไม่ทันได้หน่อยก้น พี่พีทก็คว้าไปนั่งตักบนเตียงซะก่อน
"อะไร จะเล่นเฟซ"
"หลายวันแล้วนะ"
"อะไรอะหลายวัน"
"ก็นั้นอ่ะ " มือก็เริ่มไต่ยั้วเยี้ย สอดเข้าไปใต้เสื้อนักเรียด ใต้กางเกง
"ไปอาบน้ำก่อนดิ"
"ไม่เอาอ่ะ อยากมีเมียเป็นเด็กมัธยม"
"โรคจิต ทุกวันนี้ไม่มีหรอไง"
"ก็แบบว่าในชุดนักเรียนอ่ะ"
"พี่พีทโรคจิตป่ะเนี่ย ถามจริง"
"กับน้องภูคนเดียวแหละ"
"ให้มันแน่เหอะ เห็นเล่นบทรักกับพี่กรสมบทบาทเชียวนะ"
"มันนก็แค่การแสดงไม่อย่างนั้นเมียพี่คนนี้ก็จำพี่ไม่ได้สิ"
"เจ้าเล่ห์"
"ก็มีเมียเจ้าเล่ห์ก็ต้องเจ้าเล่ห์แบบนี้แหละ"
"ใครเจ้าเล่ห์น้องภูไม่เคยอ่ะ"
"หรอ งั้นหอมคนไม่เจ้าเล่ห์หน่อยสิ ฟ๊อดดดดดดดด" แล้วจากที่อยู่บนตักก็กลายเป็นดดนพี่พีททับทั้งตัว
เข็มขัดนักเรียนถูกมือของพี่พีทค่อยๆแกะออก ซิปถูกรูดลง กางเกงถูกดึงไปกองที่ข้อเท้า
เสื้อนักเรียนถูกปลดกระดุมทีละเม็ด ทีละเม็ด จนเห็นแผงอกขาวๆ พี่พีทครอบปากลงไปที่ยอดอกทันที
กางเกงในถูดึงออกอย่างเร็ว ตอนนี้ผมเหลือแค่เสื้อนักเรียนที่จะหลุดแหล่ไม่หลุดแหล่
แล้วก็ถุงเท้านักเรียนที่ยังคงเหนียวแน่น อย่างอื่นทำไมไม่เหนียวเหมือนถุงเท้าเลยวะเนี่ย
ถูกนิดสะกิดหน่อยก็หลุดพรึด!!!!!!!!! แล้วพี่พีทก็ดำเนินเพลงรักจนจบเพลง
เหมือนว่าจะไม่จบลงแค่ยกเดียว เพราะไอ้จูมงมันเริ่มขยายร่างอีกครั้ง
เหมือนพวกปีศาจในการ์ตูนยอดมนุษย์ห้าสีที่มันตายครั้งแรกแล้วมันจะฟื้นมาตัวใหญ่กว่าเดิมอีก
นั้นเชียว ไอ้จูมงมันกำลังเป็นเช่นนั้น.....................................
"ไปอาบน้ำดีกว่า"
"ไม่ให้ไป"
"ทำไมอ่ะ"
"อีกรอบได้ป่ะ"
"ไม่เอาไม่ให้แล้ว"
"นะ" ไม่ต้องมาทำหน้าตาน่าสงสารเลย เค้าไม่ไหวแล้วไอ้คนบร้า
พี่พีทมันเคยฟังอะไรที่ไหนเอาแต่ใจมากกว่าน้องภูซะอีก จับขอน้องภูถ่างออกทันที
แล้วก็แทรกตัวเข้ามา พรมจูบไปทั่วทั้งตัวของผม น้องภูก็สั่นสะท้านไปทั้งตัว
แล้วแรงช้างขนาดนั้นใครจะไปสู้ไหวใช่ป่ะล่ะ ก็ต้องปล่อยเลยตามเลย
ไอ้ทีแรกก็จะปล่อยเลยตามเลยหรอก แต่ทว่าทงอีมันก็มีอารมณ์ร่วมด้วยเนี่ยสิ เห้อออออ
สแครชกันอยู่นาน พี่พีทก็ก้มมากัดที่ติ่งหูผมเบาๆ
"พร้อมกันนะ"
"!@#$%^&*()+W" เสียงของน้องภูกับพี่พีทที่ดังไม่รู้เรื่อง  ฮ๋าๆๆๆๆๆๆ
สุดท้ายก็ไปพร้อมกัน พี่พีทช้อนร่างผมขึ้นแล้วอุ้มไปอาบน้ำ
"เอาออกไปก่อน ไอ้พี่พีทบร้าเดี๋ยวตก โอ๊ะ เอาออกไปก่อน"
"เสียวหรอ"
"เออออ่าสิ หือๆๆๆๆๆ"

คิดเอาเองว่าพี่พีทมันไม่ยอมเอาอะไรออก  ฮ่าๆๆๆๆๆๆ




สวัสดีครับ
มาดึกไปหน่อยนะ อิอิ ปรกติก็ดึกประจำ  ฮ่าๆๆๆ

ขอบคุณเหมือนเดิมแล้วกัน
อยากขอบคุณทุกวัน เพราะจะได้รู้ว่ามีคนให้กำลังใจกันอยู่

เริ่มต้นเดือนเห่งความรักแล้วนะครับ
ใครมีคู่ก็ขอให้ดูแลกันให้ดีดี อย่าชิงเลิกกันก่อนวันที่14ล่ะ เดี๋ยวมันจะเป็นอาถรรพ์
ใครที่ไม่มีคู่ ก็ขอให้ได้ก่อนวันที่14 แต่ถ้ามันไม่มีวี่แววจะมี ก็ขอให้ได้ขอให้โดนแบบไม่ได้ตั้งตัว  ฮ่าๆๆๆ
ส่วนใครที่ไม่มีแน่นอน ดูแววแล้วปีนี้น่าจะแป๊ก(แบบผม) ก็ให้คิดเสียว่า ก็แค่เดือนกุมภา จะอะไรกันนักกันหนา ชิมิ

รักนะ จุบุจุบุ


ถ้าโดนัท มันจะไม่ มีตรงกลาง
รูว่างว่าง ที่ตรงกลาง เรียกโดนัท
ไม่มีรู ก็ไม่รู้ ไม่ค่อยถนัด
บอกชัดชัด ที่ถนัด คือเลิฟยู(รูเยิฟ)

ฉันรักเธอ ก็คือ เธอรักฉัน
ถ้าเกิดมัน จะมาทำ รักสลาย
จะเอาโดนัท ปาหัวมัน ไอ้ควาย
ให้มันตาย รักจะได้ ไม่มีรู(ตรงกลาง) 



 

[Horizon]

พี่พีทสอนดีมากนะ เรื่องเพื่อนใหม่
เห็นด้วยกับคุณย่า เรื่องเจาะคิ้ว รับไม่ได้
นายพีทแกล้งน้องอีกแล้ว

[gupalz]

ยาวได้ใจ อิคนี่จะหลงชอบใครในกลุ่มป่ะนิ

[Still_14OC]

อืม ทำไมวันนี้ อ่านแล้วหิวข้าวมันไก่  เวรละ

[MoMoRin]

P'pete narak n'phuu kor narak...ik lae duu ja tong chorp n'phuu nae loei...

[naiin]

สงสัยจะมีมารคอหอยตัวใหม่เข้ามานะเนี่ยน้องภูเตรียมตัวปวดหัวเหอะ

[POPEA]

น้องภูน่ารักก, ทำไข่เจียวขอโทษ กับ หอมยกโทษ
น้องภูไว้ผมยาวไปเลยๆ ถักเปีย 55.

[Karn12]

ไข่เจียวขอโทษ

[tawan]

น้องภูโดนที่ต้นทั้งดอก

 

[nongrak]

อยากกินไข่เจียวใส่ความรักของน้องภูบ้าง
คงอร่อยเหาะเลยเนอะ 5555

[คุณแม่ลูกสอง]

55555

ขำปีศาจจูมงอ่ะ  มีตายแล้วขยายตัวอีกต่างหาก

นึกถึงการ์ตูนของลูกเลย
 

[roseen]

 

[DEMON3132]

 +1 แทนคำขอบคุณ เป็นเรื่องแรกที่ต้องเข้ามาอ่านทุกเช้าจนกลายเป็นชีวิตประจำวันไปแล้ว
อ่านแล้วมีความสุขมาก คนที่อยู่รอบตัวน้องภูน่ารักมากทุกคนเลย คุณย่า พี่พีท พี่บุ้ง เป็ด ตี๋
แบงค์ น้องขิง แม้กระทั่งเจ้ามดแดง หวังว่าอิคเพื่อนใหม่คงไม่เข้ามาทำให้เกิดมาม่าอีกนะ
เพราะดูแล้วไม่เหลือใครให้จับคู่กับอิคได้อีก รอลุ้นต่อไปค่ะ 

[greensnake]

ความหวานก็กลับคืนมาสู่ชาวเรา
น้องภูกลับมาแสบ ซน ได้เหมือนเดิม
แล้วก็ยังรักกันกับพี่พีทมากขึ้นกว่าเดิม
เปิดเทอมแล้วเจ้าลิงจะมีวีรกรรมอะไรมั๊ยน้า
ทุกคนยังสดใสน่ารักกันเหมือนเดิมเลย
น้องตี๋กับน้องขิงก็เป็นแฟนกันอย่างเป็นทางการ
ไม่เคยเห็นน้องภูหงุดหงิดใครเลยนะเนี่ย
น้องอิคนี่คงเป็นรายแรกแน่ๆน้องภูอย่าเครียด
เดี๋ยวอิคเค้าคงปรับตัวได้แหละมั้งเนาะ
ว่าแต่มาเข้ากลุ่มเค้าไม่ใช่สนใจใครในกลุ่มอยู่นะ
ทุกคนเค้ามีตัวจริงกันหมดแล้วเน้อ
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ
+1และเป็ดปลอบใจน้องภู

[ขนมสัมปันนี]

ตอนนี้บรรยายไม่ถูก   เขินอะ

[BEEM]

มีลางว่าอิคจะจีบน้องภูนะ ยิ่งไปตัดผมมาก็ยิ่งน่ารัก
สงสัยพี่พีทคงต้องดูแลอย่างใกล้ชิดซะแล้วล่มั้ง 
มีคู่กันทุกคนแล้ว อิจฉา ๆ
พี่พีทนี่ก็นะ หื่นไม่เสื่อมคลาย 

[ujen]

  น้องภูหายดีแล้ว

 

[4559]

อิคนี้จะหลงรักภูป่ะนิ

ต้องติดตามกันต่อไป

[CarToonMiZa]

อ่านตอนนี้แล้วอิ่มจัง
กด+เป็ดจ๊า

[nemesis]

สงสัยน้องภูจะมีคนมาจีบซะและ

[boworange]

  รักน้องภูจัง   

[moredee]

 ให้นักเขียนก่อนวันแห่งความรัก

[malula]

ความสุขสงบกลับคืนสู่น้องภูและผองเพื่อน
อิน้องอิคคงไม่ก่อปัญหาตามมาหรอกนะ

[nayne]

อิคอาจจะเป็นคนดีก็ได้ (มองโลกในแง่ดีไว้ก่อน)
แต่น้องภูน่ารักเสมอ
เปิดเทอมมาแต่ละคนยังซ่าเหมือนเดิม

[runningout]

หึ้ยย่ะ >,< อิค อิค อิค ?

[Supermimt]

ยาวได้ใจมว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

แต่  น้อง อิค จะมาดีหรือมาร้าย เอ๊ยังไงหว่า???

[BeeRY]

อิคนี่จะชอบน้องภูหรือเปล่า แบบคนที่ชอบเก๊กต่อหน้าคนที่ชอบนี่ก็มีนะ
แต่ว่าวันนี้กลอนตลกมาอ่ะค่ะ อ่านแล้วขำกลิ้งเลย

[khunstar]

อิคเขามีคนจองหมดแล้วนะกลุ่มนี้55+

[day9day]

ตอนนี้ยาวได้ใจมากมายเลยครับ