หัวข้อ: ^^"รัก.......ข้ามรั้ว "ไอ้ตัวแสบ" (((ตอนจบ ภาค 1 )))หน้าที่..336 (23/10/2013)

[tawan]

ข้าวใหม่ปลามันน่ารักกกกก

 

[roseen]

 

[greensnake]

นั่นไง น้องภูเจ็บตัวจนได้เจ็บที่ไหนไม่เจ็บมาเจ็บที่ก้นซะด้วย
แต่แค่นี้คิดว่าคงจะไม่ทำให้น้องภูเข็ดได้หรอก นั่นน่ะดื้อตัวพ่อ
แล้วทั้งสองคนก็เถียงกันได้ทุกเรื่อง จนเป็นเรื่องปกติไปแล้วล่ะ
แต่ก็มีเรื่องดีๆเกิดขึ้นพร้อมกัน นั่นคือ พี่บุ้งสารภาพออกมาแล้ว
ดีใจด้วยนะ จะได้ไม่ต้องปิดบังน้องนุ่งอีก น้องมันยิ่งขี้....สงสัยอยู่
คุณย่าจะมีปฏิกิริยายังไงน้า แต่คิดว่าคงไม่ตกใจหรอกมั้งนะ
ก็สะใภ้คนโตยังมีมาแล้วเลย คนเล็กอีกสักคนคงไม่เป็นไรหรอก
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ
 

[nongrak]

น้องภูชอบยุ่งทุกเรื่อง ถึงยุ่งยังไงก็น่ารักกกกกกกกกกกก

[day9day]

น้องภูรักเหมือนเดิมอ่ะ

[4559]

ภูนี้สุดยอดอ่า

[ujen]

เจ้าเล่ห์จริงๆเลยเด็กคนนี้

 

[seaz]

น้องภูตลอดเลย ทุกเรื่องจริงๆ ^^

[ladymoon_yy]

ในที่สุดความฝันของน้องภูก็สำเร็จ
คือการเสื..กเรื่องพี่บุ้ง

  กดไลค์ ยิกๆ

[nemesis]

ยอมรับสักนะบุ้ง คิคิ

[yayee2]

ติดภารกิจมากมายไม่ได้เข้ามาหาน้องภูหลายเพลา คิดถึงน้องภูที่สุด
หึ หึ ในที่สุดผักบุ้งก็เผยความจริงให้น้องภูรู้
กามเทพน้อยน้องภูจัดคู่ได้หลายคู่แล้วนา
แถมแต่ละคู่หวานชื่นกันดีทุกคู่
แบบนี้ย่อมเกิดกุศลผลบุญค้ำจุนให้ชีวิตคู่น้องภูมีความสุขไปตลอดแน่ๆ

ขอแอบอิจฉา(แบบเล็กๆ)ตัวละครในนี้หน่อยนะ
"ตัวละครมีคู่กันครบหมด
แต่เราอดไม่มีคู่เหมือนใครเขา
ได้แต่รอคนที่ใช่มานานเนา
แล้วก็เหงาเศร้าเช่นปีที่ผ่านมา"

[Still_14OC]

พี่อ้นก็แอบแซ่บ ไม่ยักรู้

[p_phai]

เหลือคู่ไหนบบ้างเนี่ย

[•♀NoM!_KunG♀•]

ไอเรื่องอาหารกานกินนี่คนเขียนเค้าถนัดแท้น้อ อิอิ

ว่าแต่สุดท้ายผักเน่าก้อยอมรับแระสิน้า อิอิ

เรื่องนี้สรุปมีผู้หญิงที่เหงบ่อยๆสองคนคือคุณย่าสุดสวย ก่ะพี่ก้อย อิอิ

ชะนีตายหมดแว้วโลกนี้ แต่ก้อดีอย่ามาวุ่นวายไม่ชอบ อิอิ

มารอต่อนะค๊าฟ 555++!!

[kenghan]

ความเสือกชนะเลิศ

[jimmyjimmy]

ตามมาจนทันซะที

ตอนนี้หลงน้องภูมากมายอ่ะ 

ตกลงตอนนี้เค้ามีกันกี่คู่แล้วเนี่ย 

พี่พีทน้องภู , พี่บุ้งพี่อ้น , พี่เฟียตเป็ด , ตี๋ขิง , พี่ฝุ่นแบงค์  ไหนไหน ก้อไหนไหนล่ะ พี่โค๊กอิค อีกคู่แล้วกัน

แล้วทั้งหมด ก้อ ฟิตเจอร์ริ่ง พร้อมกัน 

[runningout]

ถ้าจะให้เราเดาเราว่าเรารู้นะว่าทำไมน้องภูไม่อ้วนซักที ;') เราว่าเพราะน้องภูออกกำลังกายทุกคืนเลยล่ะสิ 5555 >,< 

[CarToonMiZa]

น้องภูชนะเลิศ

[mickeynut]

น่ารัก
 

[september]

จนได้น่า

ภูวว นี้ร้ายใช่ย่อย 555555+

[jimmyjimmy]

คนเน้พอจะเป็น น้องภูได้ป่ะ

[attachment deleted by admin]

[Nus@nT@R@]

อิอิ ผักบุ้งกับอ้นน่ารักจ้ะ

[khunstar]

คุนย่ามีหลานสะไภ้เพิ่มแล้ว55+

[yowyow]

RIP. Whitney Houston เช่นกันๆๆ

ในที่สุดพี่ผักบุ้งก้อยอมรับสักที

ส่วนน้องภูก้อยังน่ารักเหมือนเดิมนะ ^^ 

[DarknLight]

ดีนะครับ ทานข้าวมาก่อนอ่านเรื่องนี้
ไม่งั้นท้องร้อง บ่นว่าหิวแน่ๆ ฮ่าๆๆ
เรื่องนี้น่ารัก หวาน อ้อน กันทุกคู่เลยนะครับ ^^

[iota]

                                     

เอาหมูทอดมาฝากน้องภูก่อนจะเข้าวันวาเลนไทน์ (เกี่ยวกันไหมเนี้ยย)
อ่านตอนล่าสุดเห็นบอกคุณย่าว่าอยากกิน พอดีได้ทำหมูทอดเลยถ่ายเก็บมาฝาก
ส่วนหมูทอดที่อยู่ในจานตอนนี้หายลงไปในท้องผมเรียบร้อยแล้ว อร่อยมากขอบอก^^
ได้กินของอร่อยมันก็ทำให้เรารู้สึกดีขึ้นมาได้เหมือนกันนะ
ยังไม่ได้ลองทำ "ไข่เจียวใส่ใจ" ข้าวสวยร้อนๆ ไข่เจียวนุ่มๆ แค่คิดท้องก็ร้องซะแล้ว

ภูภูมิ กำลังไดเอดเลยต้องหาตัวช่วย มายั่ว มาสร้างกิเลสซะหน่อย
จะได้สร้างภูมิต้านทานในการลดน้ำหนัก สู้สู้ นะครับ
จะว่าไปพรุ่งนี้เป็นวันแห่ง Chocolate เลยนะแล้วผมจะอดใจไหวหรือเปล่า
อยู่ในช่วงไดเอดเหมือนกัน (หาคนที่จะให้ ให้ได้ก่อนนะแก)

ลันล้า~ ชูวับ~ ไปตามเรื่องดีกว่า
รัก.. หนึ่งในวันแห่งความรัก

[K.Pupoom]

ตอนที่.....71
 




รถของผมมาถึงทีหลัง รถของพี่อ้นซะอีก เพราะอะไรน่ะหรอ ก็เพราะพวกเราแวะตลอดทางเลยไง ฮ่าๆๆ
ประตูบ้านเปิดอยู่แล้ว ผมเห็นพี่บุ้งเดินเข้าไปเล่นกับไอ้มดแดง สงสัยพึ่งมาถึง
"เจอคุณย่ายังอ่ะ"
"ยังเลย ไม่รู้จะเริ่มยังไงอ่ะ" ไอ้พี่บุ้งมันคงเขินละมั้ง
"แล้วจะนั่งอยู่อีกนานไหม"
"ก็รอน้องภูมาอ่ะ พี่จะได้เข้าไปพร้อมกับเรา"
"ป๊อดชิปเป้งเลย"
"อ้นเข้าบ้านเถอะ"
"ครับพี่พีท" พี่พีทเดินนำเข้าไป ผมก็เดินวิ่งนำหน้าไป ผมจะต้องปิดตาคุณย่าก่อน
"อ่าวๆๆจะวิ่งทำไม เมื่อเช้าพึ่งตกบันไดนะ"
"หายแล้ววว  คุณย่าาาา  คุณย่าน้องภูมาแล้ววววว"
"กับข้าวเสร็จพอดีเลยลูก "
"คุณย่าน้องภูมีอะไรจะให้ดู"
"อะไรอ่ะลูก"
"คุณย่าต้องปืดตาก่อน"
"ขนาดนั้นเชียว"
"อื้ม ไม่งั้นน้องภูไม่ให้ดูนะ ไม่เอาดีกว่า เอางี้" ผมก็กระซิบข้างหูคุณย่า
"หลานสะใภ้" คุณย่าได้ยินก็อุทานอกมา
"นี้เรายอมให้พี่เขามีแฟนอีกคนหรอลูก ไม่เอานะ ย่าห้าม ไม่เอาๆ"
"ไม่ใช่อย่างนั้นครับคุณย่า ถ้าเป็นแบบนั้นน้องภูเอาพี่พีทตายแน่ แต่นี้มันคือ แฟนพี่บุ้ง"
"แฟนผักบุ้ง"
"ใช่แล้ว"
"ผู้ชายใช่ไหม"
"ฮ่าๆๆๆ ทำไมคุณย่ารู้"
"เดาเอา"
"กระซิบอะไรกันครับสองคนย่าหลาน ให้แขกรอนานๆไม่ดีนะ"
"ก็กำลังเตรียมแผน เอ๊ย!!!ไม่ใช่ไม่ใช่ ก็กำลังจะเซอร์ไพรส์คุณย่าไง คุณย่าหลับตานะแล้วเดินตามน้องภูมา"
"เรื่องเยอะส์" พี่พีทมันก็บ่นพร้อมกับเดินประคองข้างหลังคุณย่ามา
เรามาถึงห้องรับแขกที่สองคนนั้นนั่งกันอยู่
"คุณย่าเป็นอะไรหรอครับ" พี่บุ้งดูท่าทางจะตกใจ
"คุณย่าไม่ได้เป็นอะไรหรอกพี่บุ้ง คุณย่าลืมตาได้ครับ" คุณย่าค่อยๆลืมตา
"ก็ผักบุ้งไง ไหนอ่ะ ย่าไม่เห็นจะเซอร์ไพรส์เลย"
"ดหยคุณย่าน้องภูไม่ได้ให้ดูผักบุ้ง น้องภูให้ดูคนโน้นต่างหากล่ะ"
"สวัสดีครับคุณย่า" พี่อ้นยกมือไหว้คุณย่าเมื่อคุณย่ามองมา
"สวัสดีจ้ะ ใครล่ะเนี่ยหืมม คุณย่าหันไปถามพี่บุ้ง"
"แฟนบุ้งครับ" พี่บุ้งมันตอบเสร็จก็ก้มหน้าก้มตา ไม่รู้อายหรือกลัว ส่วนพี่อ้นไม่ต้องพูดถึง
นั่งบีบมือตัวเองจนแดงหมดแล้ว  ฮ่าๆๆ ติสท์แตกไม่ออกเลยสิ เจอคุณย่าเข้าไป
"เร๊อะ"
"คุณย่าไม่ดีใจหรอครับ" ผมถาม
"มีเรื่องอะไรต้องดีใจล่ะ ไปทานข้าวกันได้แล้ว ย่าหิว" โอ้ววคุณย่าที่รักของน้องภู แอคติ้งเริ่ดมากมาก
ผมกับพี่พีทมองหน้ากัน แต่ก็ไม่มีใครพูดอะไร ผมว่าพี่พีทรู้ทันผมนะ
"พี่บุ้งไปทานข้าวเถอะ พี่อ้นไปทานข้าว"
"ครับๆ"
"ทำไมทำหน้างั้นอ่ะ ไปทานข้าวนะไม่ได้พาไปทานขี้" แล้วผมก็จูงมือสองคนนั้นเข้าไปในครัว
โดยมีพี่พีทเดินนำหน้ามา แล้วคุณย่าก็นั่งหัวโต๊ะ ผมนั่งฝั่งเดียวกับพี่พีท
แล้วอีกฝั่งก็เป็นพี่บุ้งกับพี่อ้น ที่นั่งก้มหน้าก้มตา........
"น้องภูตักข้าวสิลูก ย่าหิวแล้ว "เป็นครั้งแรกที่คุณย่าทำเสียงดุ ต่อไปน้องภูจะไม่ดื้อแล้ว สัญญา กลัวอ่ะ
"ครับ" พี่บุ้งมันเอาจานของตัวเองให้พี่อ้น แล้วก็เดินไปหยิบจานใบใหม่มา
"เพล้ง" งามไส้แล้ว ไอ้พี่บุ้ง จานกระเบื้องสุดหวงของคุณย่าแตก
"อูยยยยยยย "พี่พีทเดินไปดู แล้วก็ช่วยเก็บ ผมว่ามันเพิ่มบรรยากาศหน้ากลัวได้มากทีเดียว
ทีนี้ก็ได้เวลาทานข้าว ทุกคนก็ก้มหน้าก้มตาทานอาหารกัน ผมแอบมองคุณย่า
นี้คุณย่าโกรธจริงหรือเปล่าเนี่ย ผมชักหวั่นๆ แต่ก็เห็นคุณย่าแอบยิ้มก็โล่งใจ
"อร่อยไหมพี่อ้น"
"อะ  อร่อยครับ"
"อร่อยก็ทานเยอะๆ เดี๋ยวฉันก็มีเรื่องจะถามเธอเยอะเหมือนกัน"
"อูยยยยยย" ผมทำเสียงเบาๆ สนุกอ่ะ เมื่อทุกคนอิ่มของคาวแล้ว...
"น้องภูไปหยิบผลไม้ที่ย่าปอกไว้ในตู้เย็นมาลูก"
"ครับ" แล้วพี่พีทมันก็เดินตามมาด้วย
"เลิกแกล้งบุ้งได้แล้ว บุ้งมันหน้าซีดแล้ว เดี๋ยวมันก็เป็นลมหรอก" พี่พีทกระซิบที่ข้างหูผม
"พี่พีทต้องไปบอกคุณย่าแล้วแหละ" ผมก็กระซิบกลับ
"เดี๋ยวพี่มันโกรธขึ้นมาเถอะจะรู้สึก "
"ไม่รู้ไม่ชิ............มาแล้วครับ ผลไม้เย็นๆหวานๆ"
พี่อ้นหยิบซ้อมจิ้มแตงโมงยังไม่ทันจะเข้าปากก็ต้องวางเมื่อคุณย่าถาม
"บ้านช่องอยู่ที่ไหนล่ะเรา"
"อยุ่ที่นี้ล่ะครับ"
"ฉันไม่ได้ถามเธอย่ะ"
"อ่าว..นั้นสิ น้องภูก็งงว่าคุณย่าถามทำไม"
"ว่าไง ฮึ?" คุณย่ามองไปที่พี่อ้น
" ยะ อยู่ที่เชียงใหม่ครับ"
"แล้วมาทำอะไรที่กรุงเทพเนี่ยล่ะ?"
"อ้นเป็นพนักงานที่บริษัทพีทนะครับคุณย่า"
"ฉันถามเธอหรอ?"
"ฮ่าๆๆๆๆ" ผมหัวเราะออกมาเสียงดัง คุณย่าก็แทบจะหลุดขำ ดีนะที่สองคนนั้นนั่งก้มหน้า
พี่พีทรีบอุดปากผมไว้
"ว่าไงล่ะจ้ะ"
"อ้นมาเรียนที่กรุงเทพนนะครับ แล้วก็ได้งานทำที่นี้ด้วย"
"แล้วพ่อแม่เธอทำอะไร ที่ไหน"
"ทำเกี่ยวกับเฟอร์นิเจอร์ครับ อยู่ที่เชียงใหม่"
"แล้วไม่คิดจะกลับไปช่วยที่บ้านบ้างเร๊อะ"
"มีพี่ๆช่วยอยู่ครับ อ้น ชอบงานที่ทำอยู่มากกว่า แล้วอ้นก็อยากเรียนต่อด้วยครับ"
"แล้วคิดยังไงมาชอบหลานฉัน" พอเจอคำถาามนี้เข้าไปก้ตอบไม่ถูกเลย
ทุกคนจับจ้องมองไปที่ริมฝีปากพี่อ้น และ รอฟังคำตอบจากพี่อ้น
"บุ้งเป็นคนไปจีบอ้นเองครับคุณย่า""
"จีบยังไงอ่ะ"  ผมถาม
"ยุ่ง นั่งทานไปเฉยๆ" พี่พีทก็ดุพร้อมเอาแตงโมยัดปากผมอีก
"ยาถามจริงๆนะ จะคบกันกี่เดือน" แรงอ่ะคุณย่า
"คุณย่าครับ บุ้งจริงจังนะครับ เราไม่ได้รักกันแค่ปุ๊ปปั๊ปเหมือนวัยรุ่นสมัยนี้นะครับ "
"แล้วย่าจะคอยดู"
"คุณย่าครับ บุ้งรู้ว่าคุณย่าไม่ชอบที่เราสองคนรักกัน แต่บุ้งอยากจะขอโอกาส เหมือนที่คุณย่าให้โอกาสพี่พีทกับน้องภู บุ้งจะพิสูจน์ให้คุณย่าเห็นนะครับ"
พี่อ้นมันก็รู้อ่าว่าเราสองคนเป็นผัวเมียกัน ความแตก คนเค้าคิดว่าเราคือพี่น้องนะโว้ย
พี่อ้นมันก็มองมาแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร เอาเรื่องของตัวเองให้รอดก่อนเถอะพี่อ้น
"ย่าจะบอกอะไรให้นะ คนที่ล้อเล่นกับความรัก คนนั้นจะไม่มีความสุขจากความรัก จำไว้นะลูก ถ้าไม่แน่ใจว่าจะรักกันจริง ก็ตัดใจตั้งแต่วันนี้จะได้ไม่เจ็บ"
"บุ้งรักจริงครับคุณย่า"
"แล้วเธอล่ะ"
"อ้นก็รักจริงครับ"
"งั้นก็ รักกันดีๆนะลูก" คุณย่าเริ่มีรอยยิ้ม ทั้งสองคนนั้นเมื่อเห็นคุณย่ายิมก็ยิ้มตาม
คุณย่ายังไม่น่ารีบยิ้มเลย น่าจะถามคำถามแรงๆอีกสักสิบคำถาม ให้พี่อ้นฉี่ราดไปเลย
"แล้วววว....................." ผมยังพูดไม่จบคำว่าแล้วเลย พี่พีทก็เอามืออุดปากไว้
จะถามซะหน่อยว่าสองคนนี้ใครเป็นผัวใครเป็นเมีย  ฮ่าๆๆๆๆ
"งั้นย่าขอตัวไปอาบน้ำอาบท่าก่อน คืนนี้ค้างท่นี้นะ ผักบุ้ง อ้น"
"ครับ อ้นว่าไง"
"ครับ"
คุณย่าขึ้นไปอาบน้ แล้วก็คงเขานอนเลยแหละ พวกผมก็นั่งทานขนมกันต่อ แล้วก็แยกย้ายห้องใครห้องมัน
"ตามสบายนะอ้น พี่ขอตัวก่อน ไปไอ้ลิง"
"ไปไหนอ่ะ"
"นอน"
"ดูทีวีก่อน"
"ขึ้นไปดูบนห้อง เพื่อพี่เขาจะสวีทกันบ้าง"
"จะสวีทกันหรอ โอเคๆ ไม่กวนๆ ฝันดีนะ ห้องนอนเก็บเสียงนะ เต็มที่ไม่ต้องเกรงใจ"
แล้วผมสองคนก็ ขึ้น ไปบนห้องนอน

ตัดมาที่ ......บุ้งอ้น

"อ้นขึ้นไปดูข้างบนก็ได้ "
"เดี๋ยวอ้นไปเอาเสื้อผ้าในรถก่อน"
"มีหรอ"
"มีสองสามชุดน่ะ มีชุดทำงานกับชุดใส่ไปเล่นกีฬา"
"เดี๋ยวใส่ของบุ้งนอนก่อนก็ได้"
"ไปเอาก่อนก้ได้เช้าได้ไม่ต้องลงมาเอา"
ผมก็เลยเดินไปที่รถเป็นเพื่อน อ้น แล้วก็แวะเล่นกับหมา
"มันชื่ออะไรอ่ะ"
"มดแดง ไอ้มดแดง หมาขงน้องภูน่ะ"
"ตัวใหญ่จัง"
"ไอ้ภูมันเลี้ยงไว้ขี่ กะลากซุง"
"บ้า"
"จู๋จี่กันก็อายไอ้มดแดงมันบ้างนะ"น้องภูตะโกนมาจากริมระเบียง อันนี้หูตาอย่างกับสับปะรด
แล้วมันก็เข้าห้องนอนไป ผมเห็นอ้นแอบยิ้ม แล้วก็เดินดูต้นไม้
"หอมเนอะ หอมอะไรอ่ะ"
"แก้มบุ้งมั้ง ลองดมดิ"
"อ้นหมายถึงดอกไม้"
"ก็คงหอมพวกดอกแก้ว กระดังหง บุหงา การะเวก อะไรพวกเนี่ยแหละ"
"ไม่เห็นมีสักต้นเลย"
"มีข้างบ้านกับหลังบ้านอ่ะ"
"หอมมาไกลถึงนี้เลยหรอ"
"ไม่รู้สิ อ้อนั้นไง วาสนา มันออกดอกเต็มต้นเลย ตอนกลางคืนจะหอมอ่อนๆ"
"กะแรแตนั้นก้หอมนะ"
"สดชื่นจัง นี้ขนาดตอนกลางคืนนะ ตอนเช้างสดชื่นน่าดู"
"เอาไปปลูกที่คอนโดไหมอ่ะ"
"ปลูกกล้วยไม้สามปีแล้วยังไม่เคยมีดอกเลย"
"ฮ่าๆๆ ป่ะเข้าบ้านกันเถอะ จะได้อาบน้ำอาบท่า"
"บุ้ง"
"ครับ"
"คุณย่าไม่ชอบอ้นใช่ไหมอ่ะ"
"คุณย่าท่านไม่เคยไม่ชอบใครหรอก ท่านคงอยากมั่นใจว่าเราสองคนรักกันจริงๆ"
"แต่อ้นกลัวอ่ะ"
"กลัวอะไร"
"กลัวคุณย่าจะไม่ชอบอ้นน่ะสิ"
"รักหลานท่านให้มากๆเดี๋ญวท่านก็ชอบเชื่อสิ"
"จริงอ่ะ"
"จริ๊งงงงงงง ป่ะเข้าบ้าน"
แล้วราสองคนก็เดินเข้าบ้าน ขึ้นห้องไปอาบน้ำอาบท่า แล้วก็มานั่งดูทีวีในห้องกัน
ในขณะที่นั่งคุยกันอยู่ ก็มีเสียงเคาะประตู ผมก็เดินไปเปิด
"คุณย่าให้มาตาไปหาที่ห้อง"
"พี่หรอ"
"ทั้งสองคน"
"มีอะไรหรอ"
"ไม่รู้อ่ะ แต่คุณย่าไม่ยิ้มเลยนะ"
"จริงดิ"
"อื้ม รีบๆไปเหอะ" แล้วน้องภูมันก็เดินนำพวกผมไปที่ห้อง ล้วก็เปิดเข้าไป เห็นคุณย่านั่งอยู่ที่เก้าอี้
"มาแล้วครับ" น้องภูมันไปนั่งๆข้างๆคุณย่าที่พื้น ผมก็นั่งลงอีกฝั่ง อ้นก็นั่งถัดไป
"ย่าให้ไปตามแค่นั้น ไปได้แล้ว" แล้วคุณย่าก็หันไปพูดกับไอ้ลิงด้วยท่าทียิ้มแย้ม ผมค่อยเบาใจหน่อย
"อยากอยู่ด้วยอ่ะ แต่ไปก้ได้"
"ห้ามแอบฟังนะ"
"น้องภูไม่ใช่พี่พีทนะ งอนคุณย่าแล้ว" แล้วไอ้ลิงนั้นก็ออกจากห้องไป
"ไม่ต้องกลัวย่าหรอกอ้น มานั่งข้างๆย่าสิ" อ้นเงยหน้ามองแล้วก็คลานไปนั่งข้างๆ
คุณย่าลูบหัวอ้นแล้วก็เสยผมเอาไปทัดหู เพราะมันบังหน้า สงสัยคุณย่าอยากเห็นหน้าหลานสะใภ้ชัดๆ
"แล้วจะให้ย่าเรียกหลานสะใภ้หรือหลานเขย"
"หลานสะใภ้ครับ" ผมรีบชิงตอบ เพราะตอนนี้อ้นหน้าแดงไปหมดแล้ว
"ฮ่าๆๆ เข้าเรื่องกันดีกว่า ตกลงเราสองคนรักกันแน่นะ"
"แน่ครับ" ผมตอบ
"อ้นล่ะว่าไงลูก"
"แน่ครับ"
"งั้นย่าก็ขออวยพรให้รักกันนานๆนะลูก อย่ามีอุปสรรคใดใด ไอ้เรื่องทะเลาะกันมันเป็นเรื่องธรรมดาของคนรักกัน แต่อย่าให้มันข้ามคืนข้ามวันต้องรีบปรับ

ความเข้าใจกันนะลูก รักกันให้มากๆดูแลซึ่งกันนและกันนะ"
"คุณย่า" ผมร้องไห้ออกมา ไอ้เมื่อเย็นที่กลัวไปสียทุกอย่างว่าคุณย่าจะไม่พอใจ
ตอนนี้มันหายไปหมดแล้ว ถึงท่านจะไม่ใช่ย่าแท้ๆของผม แต่ที่ผ่านมา
มันก็ทำให้ผมรู้ได้ว่า ท่านรักและเมตตาผมมาก ญาติผู้ใหญ่ของผมก็ไม่มีใคร
เหลือแต่พ่อคนเดียว ท่านก็มีครอบครัวใหม่ ผมก็เลยรู้สึกอ้างว้าง
จนมาเจอน้องภูกับคุณย่า มันทำให้ผมรู้ว่า ผมยังมีญาติและคนที่รักผมอยู่อีกสองคน
"อ้นมาให้ย่ากอดหน่อยสิลูกมา" อ้นเข้ากอดคุณย่า เราสองคนอยู่ภายใต้อ้อมกอดเดียวกัน
ของผุ้หญิงที่ผมรักมากอีกคนหนึ่ง และเป็นผู้หญิงที่เหลืออยู่ที่ผมรักมากเช่นกัน
"ย่ารักผุกบุ้งไม่ต่างจากน้องภูเลยนะลูก ในเมื่อผักบุ้งรักใคร ย่าก็รัก ย่าเชื่อว่าผักบุ้งมองคนไม่ผิด"
"แล้วทำไมเมื่อเย็น...."
"ไปถามเจ้าตัวเล็กเอาเหอะ"
"บุ้งนึกแล้วว่าต้องเป็นแผนของไอ้ตัวแสบ ปรกติคุณย่าใจดีที่สุด"
"ก็ไม่เสมอไปหรอก ถ้าวันไหนเราสองคนทะเลาะกันให้ย่ารู้ วันนั้นล่ะย่าจะใจร้าย อ่ะ ย่ามีของจะให้" แล้วคุณย่าก็เดินไปที่ตู้ข้างเตียง
หยิบกล่องอะไรออกมาสักอย่างเนี่ยแหละแล้วก็เดินมานั่งที่เดิม
แล้วก็หยิบสร้อยทองออกมาเส้นหนึ่ง
"ย่าให้นะลูก"
"คุณย่าครับ แต่มันแพงเกินไป บุ้ง ไม่......"
"จะดื้อกับย่าหรอ"
"เปล่าครับ แต่ว่ามันแพง...."
"รับไปเถอะ เดี๋ยวย่าใส่ให้ แล้วจี้นี้เป็นแก้วสารพัดนึก ถ้าหนูหมั่นสวดมนต์ภาวนา อยู่ในศีลห้าเป็นนิจ สิ่งที่หนูปราถณาจะสมดังใจ"
"จะดีหรอครับ"
"ผักบุ้งนี้ ดื้อพอๆกะเจ้าตัวเล็กเลยนะ เข้ามาใกล้ๆเดี๋ยวย่าใส่ให้" แล้วคุณย่าก็ใส่สร้อยให้ผม
"ขอบคุณครับคุณย่า"
"บุญรักษานะลูก อ้น เข้ามาหาย่าลูก" แล้วคุณย่าก็หยิบสร้อยที่เหมือนของผมมาอีกเส้น
"คุณย่า คือ อ้น..."
"จะดื้ออีกคนแล้วใช่ไหม" แล้วคุณย่าก็ใส่ให้โดยไม่ฟังเสียงของอ้นเลย
"คุณย่า ขอบคุณครับ"
"แก้วสารพัดนึกสองชิ้นนี้ มาจากที่เดียวกัน ก็เหมือนเราสองคนที่เป็นคนๆเดียวกันแล้วนะลูก"
"ขอบคุณครับ" ผมหยิบมันขึ้นมาดู ส่องประกายวิบวับสวยงามมาก ขอบคุณครับคุณย่า
"งั้นก็ไปนอนกันได้แล้ว ย่าจะนนเเล้วเหมือนกัน ปรกติหลับไปตั้งนานแล้ว"
แล้วเราสองคนก็ก้มกราบคุณย่าพร้อมกัน มีความสุขที่สุดในโลกเลยไอ้ผักบุ้ง
รู้งี้บอกไอ้น้องลิงไปตั้งแต่แรกก็ดี ไม่น่าหลบๆซ่อนๆเลยเรา เห้อออตัดกลับมาที่......ห้องน้องภูกับพี่พีท

"ไปไหนมา" พี่พีทถามผม
"คุณย่าใช้ให้ไปตามพี่บุ้งไปหาในห้องอ่ะ"
"มีเรื่องไรหรอ"
"ไม่รู้เหมือนกันคุณย่าไล่ออกมา"
"หน้าก็เลยตูบแบบนี้งั้นสิ"
"ตูบนั้นมันหมาไม่ใช่หรอ"
"ฮ่าๆๆๆ"
"พี่พีทไม่อยากรู้หรอว่าคุณย่าพูดอะไรกับสองคนนั้นอ่ะ"
"ไม่อยาก"
"ทำไมอ่ะ"
"ก็มันไม่ใช่เรื่องของเรา"
"เชอะ"
"การบ้านไม่ทำหรือไงมานั่งเป็นหมาสงสัยอยู่เนี่ย"
"การบ้านไม่มี มีแต่รายงานไอ้ขิงมันรับอาสาทำ "
"แล้วน้องภูทำอะไรอ่ะ"
"รายงานหน้าชั้น"
"อืมมม"
"งั้นก็นอนซะสิ"
"รอนอนพร้อมพี่พีท"
"เดี๋ยวพี่ทำงานอีกแป๊ปหนึ่งไปเอาหนังสือมาอ่านไป"
"อืมๆๆๆ"
"เลิกคิดเรื่องของคนอื่นได้แล้ว" แล้วพี่พีทมนก็ดึงผมไปนั่งตัก แล้วก้นั่งดูมันทำงาน
ผมก็น่งช่วยพี่พีททำงาน ออกแบบโน้นนี้นั้นแหละ ก็สนุกดีเหมือนกัน
"ก๊อกๆๆๆ" มีคนมาเคาะประตู
"เชิญครับบบบบบบประตูไม่ได้ล็อค"
แล้วสองคนผัวเมียนั้นก็เดินเข้ามาในห้อง พี่อ้นมันเห็นผมนั่งตักพี่พีทก็แอบมอง
"มีไร?"
"ก็มาจัดการคนจอมวางแผนน่ะสิ"
"จะจัดการพี่พีทหรอ เอาสิ เชิญ" แล้วผมก็ลุกไปนอนบนเตียง
ไอ้พี่บุ้งมันก็ตามมาจี้เอวผมทันที
"แกล้งพี่ดีนักใช่ไหม ฮะ"
"ฮ่าๆๆๆๆ โอ๊ยๆๆๆ  ฮ่าๆๆ ยอมแล้ว   ฮ่าๆๆๆๆ   ฮ่าๆๆ พี่พีท ฮ่าๆๆ ช่วยภูด้วย  ฮ่าๆๆๆๆๆ ยอมๆๆๆ ฮ่าๆๆ"
"บุ้งพอ น้องหน้าแดงไปหมดแล้ว" พี่อ้นเดินมาห้าม
"พี่พีท ไล่สองคนนี้ออกจากบริษัทไปเลย" ผมรีบเดินไปนั่งตักพี่พีททันที
"ไล่ออกเรื่องอะไรอ่ะ"
"แอบได้กันในที่ทำงาน" แล้วพี่พีทมันก็ทำคิ้วย่นๆ
"แกล้งพี่อีกแล้วนะ พี่ตกใจหมด ใจเต้นไปหมดเลย ข้าวเลยไม่ค่อยได้ทานเลย"
"กลัวอ่าสิ๊"
"มากๆอ่ะ แแทบราด"
"พี่อ้นอ่ะ กลัวไหม"
"สุดๆอ่ะ"
"ฮ่าๆๆๆๆ"
"แกล้งคนอื่นเขาล่ะมีความสุขเชียวนะ คนอื่นเขาแกล้งล่ะร้องไห้"
"มันไม่ใครเขาแกล้งน้องภูหรอก นอกจากพี่พีท แล้วเมื่อกี้ทำไมไม่ช่วยน้องภูฮะ ให้ไอ้ผักเน่ามันจี้อยู่ได้เหนื่อยนะ"
"หยุดพูดสิ จะได้หายเหนื่อย" ผมก็ต้องแยกเขี้ยวใส่พี่พีท ฮ่าๆๆๆ

"พี่อ้น อย่าไปบอกใครในออฟฟิศนะ ว่าพี่พีทกับภูเป็นอะไรกันอ่ะ"
"ครับ"
"ทำไมล่ะ" พี่บุ้งถาม
"ก็พี่พีทต้องปกครองลูกน้องเยอะแยะ ภูไม่อยากให้ใครเอาพี่พีทไปนินทาอ่ะ ว่าพี่พีทเป็น ตุ๊ด  โอ๊ยยย"
พี่พีทเขกหัวน้องภูแรงไปไหมเนี่ย ดูจริงจังมาก
"ขอโทษๆๆ แรงไปหน่อย"
"ตั้งใจใช่ไหม?"
"ไม่ได้ตั้งใจ โอ๋ๆๆ พ่วงๆๆๆ"
"ชิ"
"รับปากกับภูนะพี่อ้น"
"ครับพี่รับปาก"
"มีอีกเรื่องหนึ่ง"
"อะไรหรอ"
"เรื่องเยอะจังนะเราอ่ะ น่าไปเปิดร้านเช่าหนังนะ"
"พี่พีท ทำงานไป หยุดพูด เดี๋ยวคืนนี้อด" สองคนนั้นก็แอบขำ
"มีเรื่องอะไรหรอ" พี่อ้นถาม
"ฝากดูแลพี่ชายภูด้วยนะ ภูรับรองด้วยเกียรติของภู ว่าพี่ชายของภูเป็นคนดี อย่าทำร้ายพี่ชายภูนะ"
"อื้มมได้ ฝากบอกพี่ชายภูด้วยเหมือนกัน ว่าอย่าทำร้ายพี่ล่ะ"
"ถ้าวันไหนพี่บุ้งทำร้ายพี่อ้นบอกภูได้ เดี๋ยวภูจะไปจัดการเอง"
"แน่นะ"
"แน่สิ สัญญา"
"งั้นพี่ก็สัญญาเหมือนกัน"
"เห้อ หมดห่วงแล้ว มีพี่ชายกะเขาอยู่คนหนึ่ง ไม่น่าเชื่อเร้ยยยว่าจะขายออก"
"พี่ชายหล่อขนาดนี้มีแต่คนรุมแย่ง"
"กล้าพูด"
"งั้นพี่ขอตัวก่อนนะจะพาอ้นลงไปทานข้าวอ่ะ เมื่อเย็นไม่ค่อยได้ทานอ่ะ"
"ฮ่าๆๆๆ ตามสบาย เชิญๆๆๆๆๆ"
"พี่พีทบุ้งขอตัวก่อนนะ กู๊ดไนท์ครับ"
"ครับ ตามสบายนะอ้น "
"ครับพี่พีท"
แล้วสองคนนั้นก็ลงไปทานข้าว ผมก็มานอนอ่านหนังสืออย่างสบายใจ
แล้วก็นึกอะไรได้บางอย่าง

"พี่พีทเดี๋ยวน้องภูมานะ"...........................

ตัดกับมาที่.......บุ้ง+อ้น ณ ห้องครัว

"บุ้งว่าแล้วว่าไอ้ลิงมันต้องแกล้งบุ้ง คุณย่าท่านใจดีมาก "
"แต่บุ้งก็หลงกลน้อง"
"นั้นสิ ไม่น่าพลาดเสียท่าไอ้ตัวเเสบเลย"
"แต่น้องภูน่ารักนะ ถึงว่าพี่พีทถึงได้หวงขนาดนั้น อ้นยังเคยแอบคิดเลย ว่าทำไมพี่พีทหวงน้องภูจังหวงเกินพี่ชาย"
"ฮ่าๆๆๆๆ พี่พีทรักและหวงน้องภูมาก เดี๋ยวคืนนี้อ้นจะเล่าวีรกรรมของไอ้ลิงนั้นให้ฟัง"
"เยอะหรอ"
"เยอะสิ สามวันไม่รู้จะจบเปล่า มันเคยแกล้งความจำเสื่อมจำพี่พีทไม่ได้ด้วยนะ"
"หรอ แล้วพี่พีททำไงอ่ะ"
"จะทำไงอ่ะ ก็นอยด์อ่ะสิ พอมารู้ความจริงนะ งอนไอ้ลิงจนไอ้ลิงนอนร้องไห้ไปหลายคืนเลยแหละ"
"บุ้งคงรักน้องมากสินะ"
"ทำไมหรอ"
"ก็เวลาบุ้งพูดถึงน้องแล้วดูมีความสุข"
"ถึงเราจะไม่ใช่พี่น้องท้องเดียวกัน แล้วเราก็ไม่ได้โตมาด้วยกัน แต่สายเลือดแล้วก็สถานการณ์หลายๆอย่างมันทำให้บุ้งรักน้องคนนี้เหมือนน้องแท้ๆเลยล่ะ"
"ใครอยู่ใกล้น้องภูก็ต้องหลงรักน้องทั้งนั้นแหละ น่ารักซะขนาดนั้น ทุกคนที่นี้น่ารักมาก อ้นพึ่งเคยเห็นพี่พีทในมุมนี้นะ น่ารักดีอ่ะ"
"ปรกติเห็นแต่หน้านิ่งๆใช่ไหม"
"ใช่ นานๆทีจะยิ้ม แต่เวลาอยู่กับน้องภูดูเป็นเด็กไปเลย"
"สงสัยจะสูบพลังเด็กไปเยอะ"
"ฮ่าๆๆๆๆ"
"ใครสุบพลังใครหรอ" ไอ้ลิงลงมาเงียบๆ ตกใจหมด นึกว่ากุมารที่ไหนมาวิ่งในบ้าน
"ตกใจหมด ลงมาทำไม หิวข้าวหรอ"
"เปล่า จะมาดื่มน้ำ แล้วกับข้าวทำไมม่อุ่นอะ ทานร้อนๆอร่อยกว่านะต้มจืดอ่ะ"
"พี่หิวอ่ะ ขี้เกียจอุ่น"
"ความขี้เกียจอ่ะ ให้มัน ลดๆๆๆๆๆลงมาบ้างเหอะ โตจนมีเมียแล้ว"
"นี้ก็อร่อยแลล้ว ไม่ต้องอุ่นหรอก"
แล้วไอ้ลิงมันก็เอาแก้วน้ำมาวาง แล้วก็นั่งลงที่โต๊ะทานอาหาร
"ทานด้วยกันไหม?"
"ไม่เอาอ่ะ ดึกแล้วเดี๋ยวอ้วน"
"ไม่เห็นจะอ้วนเลย"
"ช่วงนี้ไดเอต เพราะเดี๋ยวอาทิตย์นี้มีถ่ายแบบ"
"ถ่ายแบบไรอ่ะ"
"เครื่องเพชรของป้าชุ ลงแมกกาซีนด้วยนะ คนมันจะดังอ่ะ ห้ามไม่อยู่ ฮ่าๆๆๆ"
"โม้"
"จริง"
"จริงก็จริง จะได้รวยๆพี่จะได้ยืมตังค์มั้ง"
"เอาไปทำไร"
"ขอเมีย"
"ทำให้ท้องสิ"
"สงสัยจะยาก เพราะถ้าท้องได้ พี่คงได้อุ้มหลานของพี่ตั้งนานแล้วล่ะ"
"บ้าไปนอนดีกว่า พี่อ้นภูมีของจะให้ "
"อะไรหรอ" น้องภูก็ยื่นกล่องใบหนึ่งให้อ้น
"อ่ะ เอาไปแกะบนห้องนะ แล้วก็อย่าให้พี่บุ้งเห็น ถ้าพี่บุ้งเห็นพี่อ้นนั้นแหละจะเป็นภัย"
"เห้ยแล้วของพี่อ่ะ ไม่มีหรอ ให้แต่พี่อ้น ลำเอียงว่ะ"
"ไม่รู้ไม่ชิ" ไอ้ลิงมันก็วิ่งขึ้นข้างบนไปแล้ว

ตัดกับมาที่.....น้องภู
ผมวิ่งขึ้นมาชั้นบน แล้วก็เข้าห้อง
"วิ่งมาอีกแล้วใช่ไหม เดี๋ยวก็ตกบันไดอีกอ่ะ"
"ไม่ได้ใส่ถุงเท้าไม่ตกหรอก"
"ไปไหนมา"
"เอาของไปให้พี่อ้น"
"อะไร"
"ไม่บอก"
"มีความลับกับพี่หรอ ห๊าาาาาาา"
"โอเคๆๆบอกๆๆ อย่าจี้นะ"
"อะไร"
"ถุงยางกะเจล"
"เรานี้มันแสบจริงๆนะ ป่ะ นอน พี่ง่วงแล้ว"
"ง่วงจริงอ่ะ"
"อื้ม" ไอ้คนเขียนมันให้ง่วง มันบอกห้ามทำอะไรน้องภู ทั้งๆที่อยากกกกกกกก
เพราะคนอ่านติงมาว่า ฉากเรียกเลือดเยอะเกินไปแล้วให้ลดๆลงมาบ้าง ........

ตัดกับมาที่......ห้องนอนของอ้น+บุ้ง

"ขอดูมั้งดิ น้องภูให้อะไรอ่ะ"
"ไม่ได้ น้องภูไม่ให้บุ้งดูนะ"
"บุ้งไม่บอกน้องภูหรอก"
"ไม่เอา" แล้วอ้นก็เดินไปแกะที่มุมห้องคนเดียว แล้วก็เดินเอากล่องไปเก็บในกระเป๋า
หน้างี้แดงเป็นลูกตำลึงเลย
"น้องภูมันให้อะไรหรอ"
"ไม่รู้"
"ไม่รู้ได้ไง ก็เห็นเปิดอยู่เมื่อกี้เนี่ย"
"ไม่รู้ นอนแล้ว ไม่แปลกใจเลย ใๆทำไมเรียกน้องภูว่าไอ้ตัวแสบ"
"ต้องมีอะไรแน่ๆ" แล้วผมก็อดใจไม่ไหว เดินไปหยิบกล่องในกระเป๋า
"บุ้งอย่าเปิด"
"จะเปิด ฮ่าๆๆๆๆ  พรุ่งนี้ต้องให้รางวัลซะหน่อยแล้วน้องรัก"............
แล้วหลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้นก็เดากันเอง

มีรัก อยาลืม ป้องกันนะครับ
แม้เขาจะเป็นคนที่คุณรักและไว้ใจ
ถุงยาง คือ หนึ่งสิ่งที่ขาดไม่ได้ในชีวิตคู่ชายรักชาย
ถ้าคุณรักใครต้องใส่ถุงนะคร๊าบบบบบบบบบบบบบบ


สวัสดีครับทุกคน

สวัสดีวันแห่งความรัก

สวัสดีคนโสด อะคริอะคริ


วันนี้มาดึกมาก เพราะนั่งแต่งเลยเถิด มีตอนพิเศาวันวาเลนไทน์
กะจะลงตอนนี้เลย แต่ลืมไปว่าค้างคาเรื่องผักบุ้งอยู่
เลยมาจัดการให้มันเรียบร้อยก่อน ส่วนตอนวันวาเลนไทน์เดี๋ยวลงให้พรุ่งนี้ บ่ายๆนะ

ขอบคุณที่ติดตามนะครับ
ขอบคุณทุกคอมเม้นท์ อ่านแล้วมีกำลังใจในการเชียนมากๆ
ขอบคุณที่ชอบน้องภูครับ

ขอบคุณหมูทอดครับ ถึงผมจะไม่ได้ทานแต่ก็ขอบคุณแทนน้องภู
เอามายั่วกันชัดๆ ฮ่าๆๆๆ แต่ทำอะไรผมไม่ได้หรอก เพราะตอนนี้ไม่มีอะไรขายแล้ว


ธรรมเนียมของคนญี่ปุ่น ผู้หญิงเขาจะให้ช็อคโกแลตผู้ชายในวันนี้
เพื่อทำการสารภาพรักกับผู้ชาย
ผม.....รอช็อคโกแลตของคุณอยู่นะครับ  ฮ่าๆๆๆๆ  (หน้าด้านมากกรู)

คุณ jimmyjimmy  อิมเมจของน้องภูมีแล้วนะครับ เป็นปาร์คแทจุน 

เหตุผลที่น้องภูไม่อ้วน เพราะ ออกกำลังกายเช้า-เย็น ฮ่าๆๆๆ
เหตุผลที่ใครหลายๆคนอ้วน เพราะ โสด   อะคริอะคริ

รักนะ


กลอนจาก คุณ yayee2

ขอแอบอิจฉา(แบบเล็กๆ)ตัวละครในนี้หน่อยนะ
"ตัวละครมีคู่กันครบหมด
แต่เราอดไม่มีคู่เหมือนใครเขา
ได้แต่รอคนที่ใช่มานานเนา
แล้วก็เหงาเศร้าเช่นปีที่ผ่านมา"

อย่าอิจฉา ไปเลย พี่น้องค๊าบบบบบ
บอกให้ทราบ ตัวผมนี้ ยิ่งกว่าไหน
เขียนเอง คิดเองตาร้อน แทบละลาย
คิดเสียดาย อิจฉาจิง ไอ้ลิงภู........


"อยากจะได้ เธอสักที เอ๊ย!!!!ไม่ใช่
อยากจะได้ ช็อกโกแลต ในวันนี้
รอ ร้อ รอ มาเนิ่นนาน หลายขวบปี
ไม่เห็นมี ใครที่ไหน ยื่นให้เรา

ปลูกกุหลาบ สีแดงไว้ จนตายเฉา
รอให้เขา ก็ไม่มา หาเลยนี้
เมื่อไรหนอ จะมีคู่ เดินอวดสักที
เบื่อชีวี แบบโสดโสด เข้าโหมดเซง"


 


อิจฉาคนมีคู่
เซง!!!!! 
"HAhaHAhaHA"

[MoMoRin]

55555 n'phuu nii tua saeb talord na kha..hu hu hu

[BeeRY]

ตลกคุณคนเขียนอ่ะ
โอ๋ๆ ถึงจะโสดแต่ก็สวยๆได้ในวันวาเลนไทน์นะคะ มีเพื่อนโสดเยอะแยะมะต้องกลัว เค้าก็คนนึงอ่ะ
กดบวกปลอบใจคนโสด

[naiin]

ไอ้ตัวแสบนิ แสบเสมอต้นเสมอปลายมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ