หัวข้อ: ^^"รัก.......ข้ามรั้ว "ไอ้ตัวแสบ" (((ตอนจบ ภาค 1 )))หน้าที่..336 (23/10/2013)

[crazybest]

เป็นเรื่องที่อ่านแร้วยิ้มได้ตลอดๆจิงๆ  ขอบคุณมากๆเรยครับ

[iota]

คำถาม...อยากให้เรื่องนี้จบหรือยัง
ตอบ "ภูภูมิว่ายังไงก็ว่าตามกันครับ"
ว่าแต่ถ้าจบแล้วเรายังมีโอกาส พบ เจอ อ่าน เรื่องของภูภูมิแบบเรื่องนี้รึเปล่าครับ?

เพลง..บอกถึงความนึกคิด ผ่าน..ไปยังภูภูมิ^^

                                  http://www.youtube.com/v/7Q2gvon3E2M

ปีสองปี สามปี สี่ปีหรือห้าปี.....เราจะมีกันอย่างนี้ได้ไหม
เป็นสิบปี ยี่สิบปีเรื่อยไป ขอให้เธอรับไว้พิจารณา

รัก..

[mickeynut]

 

[● MaYa~Boy ●]

น่าอิจฉาพี่พีทจัง

[AnimajuS]

น้องภูน่ารักจริงๆๆๆๆ

[K.Pupoom]

ตอนที่.....93

 




กล้องจับไปที่....เป็ด+เฟียต

เป็ด.....
ผมเรียกแท็กซี่เพื่อไปบ้านไอ้ภูหลังจากที่ไอ้ตี๋มันโทรมาตาม ในใจก็นึกน้อยใจคนบางคน
ไหนบอกว่าจะไปไง แล้วทำไมถึงไม่โทรมา ตกลงจะไม่คุยยกันเลยใช่ไหม.....
รถวิ่งมาได้สักพักหนึ่ง อีกไม่นานก็ถึงบ้านไอ้ภูแล้ว โทรศัพท์โชว์ชื่อว่า "ที่รัก"
สายเรียกเข้าที่ผมรอมาตลอกทั้งคืนทั้งวัน   ผมกดรับทันที
"ตัวเองออกมายังเดี๋ยวพี่ไปรับนะ"
"จะถึงแล้ว"
"อ่าวหรอ งั้นไปเจอกันที่บ้านน้องภูเลยนะ"
"ถ้าพี่มีธุระพี่ไม่ต้องไปก็ได้นะ ไม่ต้องทำมาเป็นเกรงใจหรอก"
"ก็ตัวเองเป็นซะแบบเนี่ย"
"เค้าก็เป็นของเค้าแบบเนี่ยแหละ แค่นี้นะ" แล้วผมก็กดวางสายไป
ทำไมต้องพูดจากับเขาแบบนั้นด้วยนะ ทั้งๆที่ในใจอยากพูดดีด้วยใจจะขาด
เห้อ...นี้เราเป็นอะไรของเราว่ะเนี่ย แล้วถ้าเขาไม่ไปจริงๆล่ะ จะทำไง
ในใจอยากเห็นหน้าเขาใจจะขาด อยากให้เขากอดเราจนหลับไปเหมือนที่ผ่านมา


เฟียต.....
เป็นอะไรของเค้านะ สงสัยจะยังโกรธเราเรื่องแอมแน่ๆเลย จะง้อยังไงดีว่ะ
ปรกติเป็ดไม่ใช่คนงอแง คิดเล็กคิดน้อยอะไรนี้นา เรื่องแค่นี้ไม่เห็นน่าเอามาคิดเลย
ผมก็เลยตัดสินใจโทรไปหาเป้ดอีกรอบ
"ตัวเองอยู่ตรงไหนแล้ว"
"ไม่รู้"
"พี่ว่าเรามีเรื่องต้องคุยกันนะ"
"เค้าไม่มีเรื่องอะไรจะคุยกับพี่"
"แต่พี่มีเรื่องจะคุยกับตัวเอง ตัวเองโกรธพี่ใช่ไหม"
"รู้ด้วยหรอ"
"รู้ว่าตัวเองโกรธพี่ แต่พี่ไม่รู้ว่าพี่ทำอะไรผิด"
"พี่ไม่ได้ทำอะไรผิด เขาผิด โอเคไหม พอใจหรือยัง"
"ทำไมต้องพูดหาเรื่องพี่ด้วย เราพูดกับพี่ดีๆไม่ได้หรือไง"
"เค้าก็ยังไม่ได้พูดคำหยาบกับพี่สักคำ"
"รอพ่อยู่ท่หน้หมู่บ้าน ไปยืนรอกับยามนะ อย่ามายืนตรงถนนคนเดียว"
"ทำไม"
"เราต้องเคลียร์กันก่อน พี่ไม่อยากให้เราทะเลาะกันต่อหน้าคนอื่น"
"คนอื่นที่ไหนเพื่อนกันทั้งนั้น"
"นี้มันเป็นเรื่องในครอบครัวของเรา พี่ไม่อยากให้คนอื่นเขามาเดือดร้อนด้วย"
"อืม  แค่นี้นะ"
"ถึงแล้วโทรหาพี่ด้วย"
"ถึงแล้วก็เห็นเองแหละ"
แล้วเป็ดก็วางสายใส่ผมอีกรอบ นี้เป็นครั้งแรกที่เขาทำตัวงี่เง่าไม่มีเหตุผล
แต่ถามว่าผมรำคาญไหม? ไม่เลยผมกับรู้สึกดีด้วยซ้ำ ที่อย่างน้อยเขาก็หึงผมบ้าง
มันอาจจะฟังดูโรคจิตนะ  แต่อย่างน้อย มันก็ดีไม่ใช่หรอครับที่คนรักหึงเราโดยที่เราไม่ได้ทำอะไรผิด
ผมขับรถมาได้สกพักก็มาถึงหน้าหมู่บ้าน ก็เห็นไอ้ตัวแสบ ไอ้ดื้อ (ขอยืมคำพี่พีทมาใช้หน่อยนะครับ)
ไม่รู้ว่ากลุ่มนี้เป็นเหมือนกันทุกคนหรือเปล่า เพราะเห็นเวลาน้องภูดื้อพี่พีทก็เอาเรื่องอยู่เหมือนกัน
ที่รักของผมยืนคุยอยู่กับพี่ยามหน้าหมู่บ้าน สงสัยจะคุยกันนถูกคอเข้าขากันได้ดี


"พี่ผมมาแล้วไปก่อนนะลุง"
"เรียกพี่ก็พอไอ้น้อง เรียกลุงแก่เกิน"
"ครับพี่" แล้วผมก็วิ่งขึ้นรถพี่เฟียตไป พี่เฟียตขับออกไปจากหมู่บ้าน
"พี่จะไปไหน บ้านไอ้ภูอยู่ข้างใน"
"เรามีเรื่องต้องคุยกันไง"
"มีอะไรก็คุยมาสิ เพื่อนๆผมรอทานข้าวอยู่นะ"
"โทรไปบอกน้องภูเลยว่าไม่ต้องรอ"
"ไม่โทร"
"งั้นพี่โทรเอง" แล้วพี่เฟียตก้โทรศัพท์หาไอ้ภู คุยอะไรกันก็ไม่รู้ไม่ได้สนใจ
เพราะตอนนี้ผมเอาโทรศัพท์ขึ้นมาฟังเพลง  พี่เฟียตดึงหูฟังออกจากหูผม
"โกรธพี่เรื่องอะไร"
"จำไม่ได้"
"เรื่องวันที่สยามใช่ไหม"
"มั้ง"
"โกรธตอนใน"
"ไม่รู้"
"เรื่องเพื่อนพี่ใช่ไหม"
"มั้ง"
"เข้าเป็นเพื่อนพี่สมัยเด็กๆ พ่อแม่เราเป็นเพื่อนกันเราก็เลยเป้นเพื่อนกันด้วย แอมเป็นดี้มีแฟนเป็นทอม"
"อือ"
"อยากรุ้อะไรอีกไหม"
"เฉยๆ"
"แล้วจะให้พีทำไง ถึงจะหายโกรธ"
"ไม่รู้"
"เป็ด!!!!" พี่เฟียตเรียกชื่อผมเสียงเเข็งแสดงว่าเริ่มจะโมโหแล้วเล็กน้อยถึงปานกลาง
"อะไร"
"ต้องให้พี่ตายก่อนหรือไงเป็ดถึงจะพอใจ"
"เปล่า" ทำไมต้องพูดแบบนี้ด้วยว่ะ ไม่ชอบเลยอ่ะ
"แล้วจะเอายังไง พี่ผิดพี่ขอโทษ แต่พี่ขอรู้หน่อยได้ไหมว่าพี่ทำอะไรให้เป็ดไม่พอใจ"
"พี่ชวนผมไปเที่ยว พอเพื่อนพี่มา ก็กอดคอจับมือกันเดินไป ทิ้งผมเดินตามหลังโดยไม่หันมามอง แล้วพี่จะชวนผมไปทำไม ผมหนีกลับบ้าน พี่โทรหาผมมิส

คอลเดียว เนี่ยนะคนรักกัน ถ้าผมถูกใครจับตัวไปแบบไอ้ภูบ้างป่านนี้ผมคงตายไปแล้วล่ะ"
"พี่ขอโทษ แต่แบตพี่หมด พี่ถึงบ้านพี่ก็รีบโทรหาแล้วไง แต่ก็โดนด่าเป็นชุดแล้วก็วางหูใส แล้วพี่โทรไปอีกก็ไม่รับ แล้วจะให้พี่ทำไง เป็ดลงคิดถึงใจพี่บางสิ ถ้า

เป็ดเป็นพี่น่ะ อยู่ดีๆคนรักเราก็งอนเราโดยที่เราไม่ได้ทำอะไรผิด โทรไปก็โดนด่าอีก เป็นเป็ดเป็ดจะทำไง"
"ไม่รู้โว้ย!!!!!!!!!!!!!"

เอี๊ยดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

พี่เฟียตเลี้ยวรถเข้าข้างทาางแล้วก็เบรคดังอี๊ยดดด แล้วก็คว้าคอผมไปจูบทันที
จูบแบบดขยี้เหมือนโมโหอย่างมากแต่ทำอะไรไม่ได้ ทำได้แค่จูบ ผมพยายามดันตัวพี่เฟียตออกไป
แต่ก็ไม่เป็นผลยิ่งดันพี่เฟียตยิ่งกดริมฝีปากแน่น จนผมค่อยๆอ่อนแรงลง ช้าๆๆ
พี่เฟียตก็จูบแบบอ่อนโยน เริ่มส่งบางอย่างเข้าไปควานหาบางสิ่งในช่องปากผม
"พอเถอะ" ผมเบนหน้าหนี แล้วกหันหน้าออกไปทางกระจกข้าง
"พี่ขอโทษ"
"พี่รักผมหรือเปล่า ผมถามจริงๆ"
"ทำไมถามพี่แบบนี้ พี่รักเรามาก เมื่อคืนพี่นอนไม่หลับขับรถวนหน้าบ้านเราโทรหาก็ไม่รับ แล้วเป็ดจะให้พี่ทำไง บอกมาสิ พี่พร้อมจะทำทุกอย่าง ขอให้บอกพี่

อย่าประชดพี่แบบนี้ รู้ไหม พี่ใจจะขาดอยู่แล้ว รู้ไหม!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!" แล้วไอ้พี่เฟียตมันก็เอากำปั้นทุบไปที่พวงมาลัย
"ผมขอโทษ" พูดจบน้ำตามันก็ไหลเองโดยอัตโนมัติ ผมรีบเอามือปาดน้ำตาไม่อยากให้พี่เฟียตเห็น
แต่ก็ไม่ทันซะแล้ว พี่เฟียตเห็นซะก่อน แล้วก็ดึงตัวผมเข้าไปกอดอย่างรวดเร็ว
"ไม่ร้องนะ"
"ผมขอโทษ ที่ผม  ที่ผม  งี่เง่าอ่ะ พี่อย่าเกลียดผมนะ"
"พี่รักเรามากนะ พี่จะเกลียดเราได้ไง ดีกันนะ"
"อืออ ผมขอโทษ"
"พอแล้วไม่ต้องขอโทษแล้ว ต่อไปนี้มีอะไรต้องพูดกับพี่นะ อย่าคิดไปเอง เข้าใจไหม"
"อื้อ"
"แล้วอีกอย่างถ้าหึงก็บอกว่าหึง ถ้าไม่ชอบก็บอกมาเลยว่าไม่ชอบไม่ใช่หนีไปแบบนี้"
"อื้อออ"
"มีเรื่องอะไรค้างคาใจอีกไหม"
"มี"
"เรื่องอะไร"
"ก็คืนนั้นอ่ะ ที่มีโทรศัพท์เข้ามาทำไมพี่ต้องแอบไปคุยด้วย"
"ยังไม่บอกได้ไหมอ่ะ แต่รับรองงว่าไม่ใช่เรื่องเสียหาย"
"พี่มีความลับกับเค้าหรอ"
"พี่ไม่ได้มีความลับกับตัวเอง แต่บอกไปแล้วทุกอย่างที่พี่ทำมามันจะไม่มีประโยชน์"
"ก็เค้าอยากรู้อ่ะ นะ พี่บอกเค้านะ น๊าาาาาาาา"
"แน่ใจนะ"
"แน่ใจ"
"พี่จะให้แม่ไปขอลุกชายร้านเป็ดพะโล้น่ะ"
"อูยยยยยยย อย่ามาตลก"
"จริง"
"ไม่จริงงงง"
"จริ๊งงงงงงงงงง"
"ไม่จริง"
"จริงครับ"
"อย่าทำอะไรบ้าๆนะพี่"
"เดี๋ยวสอบเสร็จพี่จะพาตัวเองไปหาแม่พี่นะ"
"หึ" ผมส่ายหน้าลูกเดียว
"ทำไมอ่ะ ไม่อยากเป็นเมียพี่โดยสมบูรณ์หรอ"
"กลัวอ่ะ"
"กลัวอะไร"
"แม่พี่ง่ะ"
"แม่พี่ใจดีมาก"
"แต่ท่านอาจจะไม่ใจดีก็ได้นะถ้ารู้ว่าเมียพี่เป็นผู้ชาย"
"ฮ่าๆๆๆ ท่านรู้แล้ว แล้วพี่ก็เคยเปิดรูปเราให้ท่านดูด้วย"
"บ้า"
"จริง ท่านยังชมว่าน่ารักเลย แล้วที่คืนนั้น่านโทรมาก็เพราะอยากให้พี่พาตัวเองไปหาท่าน"
"แต่เค้ายังไม่พร้อมนะพี่"
"แต่พี่พร้อมแล้ว ตัวเองจะพร้อมหรือไม่พร้อมก็ช่างสิ"
"เห้ย ไมงั้นอ่ะ"
"ก็พี่รักตัวเองนิ ป่ะ หิวข้าวแล้ว เดี๋ยวเพื่อนๆจะรอนะ"
"เดี๋ยวก่อนเรื่องแม่ยังไม่จบเลย"
"สรุปนะ พี่จะพาตัวเองไปหาแม่พี่หลังสอบเสร็จ "
"เห้ย "
แล้วพี่เฟียตก็ขับรถวนกลับไปยังบ้านไอ้ภูอีกครั้ง


ตัดกลับมาที่บ้าน

"เห้ยภู ผัวเมียคู่นั้นมันไปเคลียร์กันที่ไหนว่ะ" ไอ้แบงค์กระซิบผมเบาๆ
"กูจะรู้ไหมล่ะเขาไม่ได้บอกนิ"
"แล้วทำไมมึงไม่ถาม"
"ก็ไม่ใช่คนขี้เสือก"
"น้องภู"
"ครับคุณย่า"
"แล้วเป็ดกับเฟียตเขาจะมากี่โมงลูก โทรไปถามหน่อยดีไหมค่ำมืดดึกดื่นแล้ว มันอันตราย"
"ครับ"ผมก็วางช้อนแล้วออกไปโทรหาสองคนนั้น เดินกลับเข้ามาพร้อมสายตาสงสัยของทุกคน
"อยู่ห้าหมู่บ้านแล้วครับคุณย่า"
"อ่อ ดีๆ ได้หมดห่วงหน่อย แล้วนี้เตียงจะพอนอนไหมเนี่ย"
"ก็คงต้องมีคนนอนพื้นบ้างอ่ะครับ เพราะเรามีห้องว่างสามห้องเท่ากับสามเตียงนอนได้หกคน"
"ไม่เป็นไรครับคุณย่า นอนพื้นก็ได้ครับ โยชินอนพื้นเอง"
"จ้า เดี๋ยวก็เอาที่นอนไปปูกันเอาเลยนะลูก ตามสบายเลย หมอนผ้าห่ม น้องภูหาให้เพื่อนๆนะลูก ในตู้น่ะมีทุกห้อง ถ้าไม่พอก็มาเอาที่ห้องย่าไปอีก"
"ครับคุณย่า"
"เสียงรถใครมาแล้วนั้น สงสัยเจ้าเป็ดเจ้าเฟียตมาแล้วมั้ง"
"เดี๋ยวน้องภูออกไปดูเองครับ"

ผมเดินออกมารับสองคนนั้น
"ไงไอ้เป็ดขี้งอน"
"ไม่ได้ขี้งอนซะหน่อย"
"ยังมาปากแข็งกลางวันยังทำหน้าเป็นตูดอยู่เลย ดอฌคยังว่ะ"
"อื้อ"
"ไม่น่าถามเนอะ หน้าบานซะขนาดนี้ ไปจอดรถทำอะไรกันที่ไหนมเปล่าเนี่ย ระวังตำรวจจับนะมึง"
"มึงเคยละสิ"
"สองหน เอ๊ย บ้า ไม่เคยเว้ย เข้าบ้านๆๆ เข้าบ้านเถอะพี่เฟียต ทานข้าวกัน"
"ครับ"
"เพื่อนผมมันดื้อหน่อยนะ ต้องปล้ำอย่างเดียว"
"นี้แหน่ะ" แล้วมันก็เอาข้อศอกมากระทุ้งท้องผม ไอ้โหดร้ายเป็ด
ในขณะที่กำลังเดินเข้าบ้านก็มีรถอีกคันหนึ่งวิ่งเข้ามา รถที่บ้านไอ้อิคนี้หว่า
รถจอดนิ่งสนิท ประตูอัตโนมัติเปิดออก ผู้หญิงวัยกลางคนน่าจะรุ่นราวแม่ผมได้เดินลงมาจากรถ
ผมเดินเข้าไปหา แล้วก๋ยกมือสวัสดี
"สวัสดีครับ"
"สวัสดีจ้ะ น้าเป็นแม่ของอิคนะ เราคงน้องภูใช่ไหมลูก"
"ใช่ครับคุณแม่ เชิญข้างในบ้านก่อนครับ"
"ไม่ดีกว่าลูก อิคอยู่ข้างในใช่ไหม แม่แค่มาดูว่าเขามาค้างที่นี้จริงๆน่ะ"
"มีอะไรหรือเปล่าครับ"
"เปล่าหรอกจ้ะ แม่แค่เป็นห่วง"
"พวกเรานัดกันมาติวหนังสือสอบเข้ามหาวิทยาลัยนะครับ คุณแม่ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกครับ บ้านน้องภูปลอดภัย"
"จ้ะ"
"คุณแม่เชิญข้างในเถอะครับ ทานน้ำเย็นๆก่อนนะครับ"
"ใครมาลูกน้องภู" คุณย่าตโกนถามที่หน้าประตู
"คุณย่าน้องภูเองครับ" แล้วคุณแม่ของอิคก็เดินเข้าไปสวัสดี
"สวัสดีค่ะ"
"สวัสดีจ้า"
"คุณแม่ของอิคน่ะครับคุณย่า"
"อ๋อ เชิญข้างในก่อนค่ะ เชิญๆ" ผมว่าแม่อิคดูลังเลที่จะก้าวเข้าไปแต่ก็อดเสียมิได้เพราะคำเชิญของคุณย่า
"พี่เฟียต เป็ด ไปทานข้าวเถอะ" ผมให้สองคนนั้นเข้าไปทานข้าวก่อน แล้วก็ไปเอาน้ำมาให้คุณแม่อิคที่นั่งคุยอยู่กับคุณย่าที่ห้องรบแขก
"น้ำครับคุณน้า เดี๋ยวน้องภูไปเอาขนมมาให้ทานนะครับ เดี๋ยวไปตามอิคมาด้วย"
"หนูๆๆไม่ต้องหรอกลูก" คุณน้าร้องห้ามเอาไว้

"แม่จะมาทำไม" ไอ้อิคเดินเข้ามา พร้อมจ้องหน้าแม่มันเหมือนโกรธแค้นมาจากไหน
"แม่เป็นห่วงหนูนะลูก"
"เป็นห่วงหรือว่าจะมาจับผิดกันแน่"
"ไม่ใช่อย่างนั้นนะลูก" ผมกับคุณย่าก้ได้แต่มองหน้ากัน
"ผมไม่เรียนหนังสือ แม่ก็ว่าผม พอผมเรียนแม่ก็จ้องจะมาจับผิด แม่จะเอายังไงกับผมกันแน่"
"อิค อย่าเข้าใจแม่ผิดนะลูก"
"แค่แม่ส่งคนขับรถมาคุมผมทุกฝีก้าวขนาดนี้ยังไม่พอใจแม่อีกหรอไง แม่ไม่เอาโซ่ล่ามผมไว้กับบ้านเลยล่ะครับ"
"อิค ใจเย็นดิว่ะ" ผมจับแขนมันให้มันใจเย็นๆ
"งั้นแม่กลับก็ได้ลูก หนูตั้งใจอ่านหนังสือนะลูกนะ หนูกลับก่อนนะคะคุณย่า"
"น้องภู กับ อิคไปทานข้าวให้อิ่มไปลูกไป เดี๋ยวย่าไปส่งคุณแม่ให้เอง"
แล้วไอ้อิคมันก็เดินสะบัดตูด ออกจากห้องไป โดยมีผมเดินตามมันไปติดๆ
เดินออกมาจากห้องรับแขกก็เห็นไอ้โยชิมันยืนพิงกำแพงอยุ่
"มายืนทำอะไรตรงนี้" ไอ้อิคเดินไปดึงเมียมัน แต่ไอ้โยชิสะบัดมือออก
แล้วก็ตบหน้าไอ้อิคดัง  เพี้ยะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
"อูยยยยยย"
"มาตบพี่ทำไม!!!!!" ไอ้อิคตะโกนใส่เมียมัน
"ก็เผื่อตัวบาปในตัวพี่มันจะหลุดตามแรงตบออกมาบ้างไง พี่พูดแบบนั้นกับแม่ได้ไง"
"มันเรื่องของพี่"
"ใช่มันเรื่องของพี่ แต่โยชิมันเสือกมารักพี่ มันก็เลยเป็นเรื่องของโยชิด้วย"
วันนี้มันเป็นวันอะไรว่ะเนี่ย ไม่ได้เปิดนำพุหน้าบ้านหรอไงว่ะ ฮวงจุ้ยเลยรวนไปหมด
"โยชิไม่รู้เรื่องอะไรอย่าพูดดีกว่า"
"พี่ฟังโยชินะ ไม่ว่าแม่เราจะเป็นยังไงก็ตามจะหมูจะหมายังไงก็คือแม่ ต่อให้แม่ผิดจนเกินจะอภัยพี่ก็ไม่มีสิทธิโกรธท่าน จำไว้"
แล้วไอ้โยชิมันก็สะบัดตูดเดินเข้าห้องครัวไป ถ้ามันไปทานอาหารต่อได้ถือว่ามันสุดยอดมาก
"โยชิ โยชิ โยชิ!!!!!"
"มึงจะตะโกนเรยกมันทำไม ห้องครัวทางโน้น เดินไปสิ แล้วกูก็เห็นด้วยกับโยชินะอิค"
แล้วผมก็เป็นอีกคนที่เดินเข้ามาในรัว บ๊ะเจ้า!!!! ไอ้โยชินั่งทานบัวลอยหน้าตาเฉย
"เกิดอะไรขึ้นว่ะไอ้ภู"
"กูรู้เรื่องทั้งหมดนะ แต่กูงงว่ะ เล่าไม่ถูกด้วย เอาเป็นว่าเดี๋ยวกูจะทำเป็นรายงานให้พวกมึงอ่านนะ พี่บุ้ง ขอบัวลอยไข่หวานสองฟองให้หนูภูด่วน"
"จัดให้น้องรัก ฟักทองแกงบวชด้วยไหม"
"จัดมาหนึ่ง พี่พีท บนห้องเรายังมีพาราไหม"
"มีครับ แต่พี่ว่ายาฉีดดีกว่านะ หลับสบาย"
"เอ ฉีดให้ตายไปเลย" ไอ้พวกนั้นก็หัวเราะกันใหญ่ ไอ้อิคเข้ามาทุกคนก็เลยต้องเงียบ
แล้วมันก็มานั่งทานข้าวต่อพร้อมรอยแดงที่หน้า เหมือนกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น บ๊ะเจ้า!!!!!!

ตัดกลับไปที่คุณย่า กับ แม่อิค

"เด็กวัยรุ่นน่ะคุณ ใจร้อน คนเป็นพ่อเป็นแม่อย่างเราๆก็ต้องเข้าใจเขานะ" คุณย่าพาคุณน้ามานั่งหน้าบ้านที่สวน
ตอนกลางคืนกลิ่นดอกไม้อ่อนๆกับสายลมเย็นๆทำให้สบายใจ แล้วอยู่ดีๆคุณแม่อิคก็ร้องไห้ออกมา
"หนูก็ทำสุดความสามารถแล้วค่ะ ตั้งแต่วันที่หนูเลิกรากับพ่อเขาไป เข้าก็โกรธหนูมาโดยตลอด"
"ใจเย็นๆนะ ยิ่งเขาบอบบางเราเป็นแม่ก็ต้องเข้มแข็ง"
"จากเด็กที่น่ารักตั้งใจเรียน เพราะหนูแท้ๆทำให้ลูกเป็นแบบนี้"
"อย่าโทษตัวเองเลย ต่อไปฉันเชื่อนะว่าเขาต้องเข้าใจ"
"ค่ะ"
"จากสองอาทิตย์ที่ผ่านมาที่ฉันได้เจอเจ้าอิค แก็เป็นเด็กเงียบๆนะ เรียบร้อยไม่ค่อยพูด มีสัมมาคารวะ พึ่งจะเห้นเขาก้าวร้าวก็วันนี้แหละ"
"จริงหรอค่ะ นี้หนูยังเเปลกใจเลยว่าเขามาติวหนังสือ ถามคนขับรถย้ำหลายรอบว่าแน่ใจหรอเลยต้องมาดูด้วยตาตัวเอง"
"เข้ามาติวหนังสือกันได้หลายอาทิตย์แล้ว"
"ที่ผ่านมาเขาไม่ยอมเรียนหนังสือเลย สร้างแต่เรื่องหนูต้องตามไปแก้ปัญหาที่โรงเรียนจนไม่เป็นอันทำงาน บางทีหนูก็ดุเขาไปบ้าง จนมาที่นี้เนี่ยแหละค่ะ ที่

อยู่นานหน่อย แอบดูเขาเห็นเขาเอาการบ้านขึ้นมาทำก็ดีใจจนบอกไม่ถูก"
"บางทีเขาอาจจะมีแรงบันดาลใจอะไรสักอย่างก็ได้ ลูกน่ะเลี้ยงได้แต่ตัวนะแม่หนู"
"ค่ะ..."
"หัวอกคนเป็นแม่อย่างเราๆ อยากให้ลูกได้ดีทั้งนั้น แต่บางทีเราก็ลืมไปว่าสิ่งที่เราป้อนให้ลูกเขาชอบหรือเปล่า"
"ค่ะ"
"บางทีเราก็ต้องเชื่อว่าลูกเราเป็นคนดีเหมือนเรานะ"
"ค่ะ"
"เอาล่ะ เดี๋ยวฉันจะดูแลเขาให้อย่างดี หนูไม่ต้องเป็นห่วงนะ"
"ขอบคุณมากค่ะ"
"จ้ะ"
"งั้นหนูลากลับก่อนนะคะ"
"โชคดีจ้ะ ถ้าตาอิคอยู่ที่นี้ สบายใจได้ว่าที่นี้ปลอดภัย"
"ขอบคุณอีกครั้งนะคะอิคมีเพื่อนดีๆหนูก็สบายใจ"
"จ้า"

แล้วคุณย่าก็เดินกลับเข้ามาในครัวหลังจากที่ส่งแม่อิคกลับบ้านไป
"อิค อิ่มแล้วหรอลูก"
"ครับคุณย่า"
"เจ้าโยชิล่ะ"
"ยังครับ โยชิยังทานอีกได้เรื่อยๆ"
"เดี๋ยวก็ท้องแตกหรอกไอ้โยชิ"
"กระเพาะโยชิใหญ่ได้อีกเยอะ"
"กระเพาะครากอ่าสิแก"
"พี่ภูนิ"
"งั้นเดี๋ยวย่าขอตัวก่อนนะลูก อิคอิ่มแล้วใช่ไหมลูก"
"ครับ"
"ย่าวานไปช่วยยกของลงมาหน่อยนะ"
"ได้ครับ"
"เดี๋ยวพีทไปช่วยครับคุณย่า"
"พี่พีทไปดุไอ้มดแดงให้น้องภูหน่อยสิ มันเป็นอะไรไม่รู้อ่ะ"
คุณย่าก็ยิ้มให้ผม ไม่มีใครรู้ใจคุณย่าเท่าผมอีกแล้วเชื่อสิ อิอิ
ไอ้พี่พีทนิไม่ไหวเร้ยย ไม่รู้เรื่องรู้ราวมัวแต่ก้มหน้าก้มตาทาน เห้อออ

ตัดกล้องไปที่ อิค+คุณย่า

"นั่งก่อนสิลูก" คุณย่าพาอิคเข้ามาในห้องพระ
"พระสวยจังครับ" แล้วไอ้อิคมันก็กราบพระ
"ถ้าเราทำลายพระอิคว่าบาปไหมลูก"
"บาปครับ"
"แล้วถ้ารู้ว่าบาปอิคจะทำไหมลูก"
"ไม่ทำครับ"
"งั้นย่าจะบอกอะไรให้นะลูก พ่อแม่ คือพระอรหันต์ของลูก วันนี้อิคพูดด้วยวาจาที่ทำให้แม่เสียใจ หนูกำลังทำบาปนะลูก"
"แต่....."
"อิคย่าจะบอกให้นะ ไม่มีแม่คนไหนไม่รักลูก สิ่งที่แม่ของหนูทำทุกอย่างมาจากความรัก บางทีหนูอาจจะไม่ชอบสิ่งที่แม่ทำ แต่หนูอย่าลืมนะลูกว่าท่านทำให้เรา

เพราะรัก ที่แม่มาดูอิคเพราะท่านเป็นห่วง อิคเข้าใจไหมลูก"
"ครับ"
"สิ่งที่แม่เขาทำ เขามีเหตุผลมีหน้าที่ของเขา เราเป็นลูก มีหน้าที่ของความเป็นลูก ทำหน้าที่ของเราให้ดีสิลูก"
"ผมขอโทษครับ"
"ขอโทษย่าไม่เกิดประโยชน์อะไรเลยลูก เราต้องขอโทษแม่ของเรานะ"
"ผม...."
"ไม่กล้าใช่ไหม"
"ครับ"
"อิครู้ตัวไม่ลูกว่าสิ่งที่อิคทำมันผิด"
"อิครู้ครับ แต่บางทีมันก็ควบคุมตัวเองไม่อยู่ อิครู้ว่าแม่รักอิค แต่อิคก็ไม่ชอบในสิ่งที่แม่ทำ"
"สิ่งที่แม่เขาทำแล้วเราไม่ชอบเราก็เลยโกรธเขา แล้วสิ่งที่โยชิทำแล้วอิคไม่ชอบอิคทำไงลูก"
"ยอม"
"ทำไมถึงยอม"
"บางทีเหตุผลของโยชิมันก็มากจนอิคต้องยอม แม้บางทีมันจะฟังไม่ขึ้นอิคก็ยอม"
"ทำไมล่ะลูก"
"อืออออ....."
"เพราะรักใช่ไหม"
"ใช่ครับ"
"ฮ่าๆๆๆ  แล้วอิคไม่รักแม่หรอลูก"
"รักครับ"
"แล้วทำไมอิคถึงไม่ยอมแม่เขาบ้างละลูก คนเราก็มีเหตุผลในการกระทำทั้งนั้น อิคอย่าลืมหน้าที่ที่ดีของคนเป็นลูกสิ "
"ครับคุณย่า"
"อิคเข้าใจที่ย่าพูดใช่ไหมลูก"
"เข้าใจครับ ขอบคุณนะครับคุณย่า ขออิคกอดหน่อยได้ไหมครับ"
"ได้สิลูก" แล้วคุณย่าก็ดึงอิคเข้าไปกอด ผู้หญิงที่ผมรู้จักไม่นานเท่าไร
ทำไมเขาถึงมีอำนาจต่อผมขนาดนี้นะ ผู้หญิงที่ใจดีและอบอุ่น
ขอบคุณนะครับคุณย่าที่ทำให้อิคตาสว่าง...
"อิค ถ้ากลับบ้านไปเจอแม่เขา ย่าขออะไรอย่างได้ไหมลูก"
"ได้ครับ"
"อิคเข้าไปกราบแม่เขานะแล้วก็บอกแม่เข้าว่า กายกรรมวจีกรรมมโนกรรมกรรมใดที่อิคเคยทำกับแม่ไม่ว่าต่อหน้าและลับหลังขอให้แม่อโหสิกรรมให้ด้วย พูด

แค่นี้ได้ไหมลูก"
"ได้ครับ"
"สัญญา?"
"สัญญาครับ"
"ขอบใจมากลูก ขอบใจ ป่ะ ไปหาเพื่อนๆเถอะ ย่าจะสวดมนต์เข้านอนแล้ว"
"ครับ ฝันดีนะครับคุณย่า"
"จ้ะ แล้วอย่าลืมที่สัญญากับย่านะ"
"ครับ"

ไอ้อิคเดินเข้ามาในห้องที่พวกเราใช้ติวหนังสือกัน  ซึ่งทุกคนก็นั่งวิพากษ์ในเรื่องข้อสอบอยู่
"กว่าจะมาได้นะมึงประจบอะไรคุณย่ากูล่ะ"
"จะให้คุณย่าไปขอเมียให้น่ะ แล้วนี้เมียกูไปไหนอ่ะ"
"นอนดูการ์ตูนโน้นง่ะ สบายจริงๆเกิดเป็นไอ้โยชิ กูขอแช่งให้มันสอบตก ให้อ่านหนังสือก็ไม่อ่าน"
"ติวกันถึงไหนแล้วว่ะ"
"ก็แค่วางแผนเฉยๆว่าจะอะไรยังไง คืนนี้ว่าจะงดติว กูปวดหัวมาก"
"ขอโทษนะเว้ย" ไอ้อิคกระซิบข้างๆผม
"ว่าแต่มึงโอเคยัง"
"มากๆ"
"ดีแล้ว"
"พวกมึงสองคนกระซิบวางแผนชั่วอะไรกันอีกล่ะ"
"มีแต่มึงเท่านั้นแหละที่คิดแบบนี้ได้น่ะไอ้เป็ด"
"ทำไมว่ะ"
"ก็สมองมึงมีแต่เรื่องไม่ดีไง"
"มึงหลอกด่ากูหรอ"
"กูด่าตรงๆ"
"แล้วไป"
"พี่ภู โดเรมอนแผ่นอื่นมีอีกไหมอ่ะ แผ่นนี้โยชิดูแล้ว"
"หาเอาสิแถวนั้นแหละ "
"เชอะส์" มันเห็นหน้าผัวมันมันก็สะบัดหัวออกไปเลย นิสัยตุ๊ดมากอิโยชิ
"หาวววววววว" ไอ้แบงค์หาวดังมาก
"แบงค์มึงง่วงแล้วหรอ"
"หนังท้องมันตึงอ่ามึง"
"กูว่าแยกย้ายกันไปอาบน้ำอาบท่าดีกว่า"
"ขิงจะบอกอยู่เชียวว่าอาบน้ำกันดีกว่า"
"ป่ะๆๆตัวเองไปอาบกัน" ไอ้ตี๋ดี้ด้ามาก ไอ้บ้า บ้านกูไม่ใช่โรงแรมนะเว้ย
"ต่างคนต่างอาบเถอะ อย่ามั่ว"
"โห่"
"ห้องมันมีแค่สามห้องอ่ะเอาไง รวมห้องพี่บุ้งด้วย"
"เอางี้แล้วกันห้องละสองคู่จะได้ไม่ต้องไปกวนพี่บุ้งมัน พวกมึงว่าไงอ่ะ"
"ไงก้ได้ สบายมาก"
"งั้นขึ้นข้างบนกัน เดี๋ยวกูพาไปที่ห้อง ของใครของมันยกกันเอาเองนะเว้ย โยชิเขาจะขึ้นข้างบนกันแล้ว ข้างบนมีทีวีเอาไปดูข้างบนก้ได้"
"ครับบบบบบบบ"
"พี่ภูขอโยชินอนด้วยน๊าาาาาาาา"
"ไอ้โยชิ รู้จักความเกรงใจไหม ผัวเมียเขาจะทำอะไรกันมันบาปนะเป็น กขค อ่ะ"
"โยชิไม่แอบดูพี่ภูหรอกน่ะพี่เป็ด"
"มานอนกับพี่" ไอ้อิคจับมือเมียมันแน่น
"ไม่เอา"
"เบาๆ อ่ะห้องนี้ใครจะนอน"
"โห โยชิเอาห้องนี้ ห้องสวยอ่ะ กว้างด้วย"
"งั้นอิคกับโยชินอนห้องนี้นะ  โซฟานั้นอ่ะปรับเป็นที่นอนได้ นอนได้สองคนสบายๆเลย"
"พี่กับแบงค์นอนห้องนี้ก็ได้"
"โอเค งั้นที่เหลือตามไปห้องโน้น" แล้วพี่บุ้งมันก็เปิดประตูออกมาด้วยบ็อกเซอร์ตัวเดียว แล้วก็ทาแป้งจนตัวขาววอก
"ทำไรกันว่ะ"
"นี้จะชุบแป้งทอดหรอพี่ชาย แต่งตัวก็อุบาทว์เยาวชนทั้งนั้น"
"ก็ได้ยินเสียงนึกว่าเรียก"
"เออๆๆไปนอนไป" เห็นแล้วเพลีย
แล้ววผมก้พา ตี๋กับขิงแล้วก็ พี่เฟียตแล้วก้ไอ้เป้ดมาอีกห้อง
"ห้องนี้ไม่มีโซฟาเบดนะ ต้องเอาที่นอนในตู้มาปูอ่ะ แต่รับรองนุ่มไม่ปวดหลัง ผ้าห่มกับหมอนก็ในตู้เหมือนกันทำความสะอาดแล้วหอมเวอร์เป่ายิ่งชุบกันเอา

เองนะใครจะนอนบนเตียงหรือจะสวิงกิ้งก็แล้วแต่ชอบ"
"ภูอ่ะทะลึ่ง"
"ก่อนนอนก็ไหว้พระ ไหว้เจ้าที่เจ้าทางด้วยนะ จะทำอะไรกันอ่ะ ก็อย่าคิดนะว่าคนอื่นเขาหลับ ฮ่าๆๆ ไปและเดี๋ยวอาบน้ำเสร็จไปเจอกันที่ห้องกูนะ"
"เออ"
 เรียบร้อย ผมก็เดินกลับห้องตัวเอง เปิดประตูเข้าไปก็เจออีแมวผีจะมาขโมยปลาย่าง
"หล่อนมาทำไมที่นี้"
"ก้ไม่อยากนอนกับพี่อิคอ่ะ"
"ก็ไปนอนโซฟาห้องรับแขกไป"
"ใจร้าย ห้องพี่ภูก็ออกจะกว้าง โซฟานั้นก็ว่าง "
"รู้จักมารยาทไหมโญชิ หรือจะให้พี่ต้มหนังสือสมบัติผู้ดีให้ทานแทนข้าว"
"แรงอ่ะ พี่พีททท ขอโยชินอนด้วยนะ นอนริมก็ได้ไม่นอนตรงกลางหรอก"
"ไม่มีริมแล้วก็ไม่มีตรงกลางแค่แก่เข้ามาก็ไม่มีที่ยืนสำหรับแกแล้ว ออกไป!!!!!!!!!"
"พี่พีททททท"
"พี่ช่วยอะไรไม่ได้หรอก ห้องนี้น้องภู เขาเป็นเจ้าของน่ะ" พี่พีทเขาก็ไม่อยากให้มึงนอนโยชิ
"โยชิไม่นอนก้ได้ พวกคนใจร้าย หือๆๆๆๆ" แล้วมันก็เดินออกไป
"โยชิ"
"ให้โยชินินแล้วหรอ"
"เปล่า ล็อคประตูด้วย"
"หือๆๆๆๆ"
"ไอ้เด็กนรก"
"ฮ่าๆๆๆพี่นึกว่าน้องภูจะให้โยชินอนซะแล้ว"
"จะให้นอนก็ได้นะ แล้วแต่พี่พีท"
"ไม่เอาๆๆๆๆๆ"
"น้องภูไปอาบน้ำก่อนนะ พี่พีทอาบแล้วใช่ไหม"
"อื้ม"
"เดี๋ยวเพื่อนน้องภูจะมารวมตัวกันที่นี้นะก่อนนอน"
"ครับ"
"พี่พีทโอเคนะ"
"โอเคมาก"
"ฟ๊อดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" ผมก็หอมพี่พีทก่อนเดินเข้าห้องน้ำไป

อาบน้ำเสร็จพวกเราก็มารวมตัวกันที่ห้องผม

"พรุ่งนี้เราจะติวกันอย่างหนักเพราะถือว่านี้เป็นโค้งสุดท้ายแล้ว โอเคไหม"
"โอเค"
"แล้วขอให้ทุกคนตั้งใจหน่อยนะ "
"เออ เออ  เออ   จ้ะ  เออ"
"รบกวนพี่เฟียตกับพี่ฝุ่นด้วยนะ"
"ได้ครับ เต็มที่ครับ"
"แล้วคืนนี้เราจะทำอะไรกันอ่ะโยชิอยากรู้"
"เล่นรอบกองไฟมั้งโยชิ เอาไหม"
"เอาๆๆๆๆ"
"ไปสิ หน้าบ้านอ่ะ "
"แล้วไม่ไปกันหรอ"
"ไม่ไป!!!!!!!!!!!!" ทุกคนตอบพร้อมกัน
"ซะงั้นอ่ะ แต่โยชิมีเรื่องสงสัยอ่ะ"
"อะไรอีกอ่ะ"
"นั้นใช่รูปพี่พีทไหมอ่ะ" ไอ้โยชิมันชี้ไปที่รูปพี่พีท ที่ผมเอาปากกาวาดครั้งที่เข้ามาห้องนี้ครั้งแรกๆ
พี่พีทมันก็ไม่ยอมลบนะ พี่พีทบอกว่ามันคือประวัติศาสตร์ของเราสองคน
"ใช่"
"แล้วใครเอาไรไปวาดอ่ะ ติงต๊องว่ะ  ซนจริง "
"กูเองแหละโยชิ"
"อูยยยยยยย"
"ฮ่าๆๆๆ" ทุกคนหัวราะ
"พี่พีทมีซิคแพคด้วยหรอ อยากเห็นอ่ะ"
"ไปดูดูของไอ้อิคป่ะโยชิ นอกจากซิคแพคแล้วใต้ซิคแพคยังมีอนาคอนด้าด้วยนะ"
"บ้า"
"เคยเห็นยัง?"
"หึ" ไอ้โยชิรีบส่ายหน้า
"ไม่ขอมันดูอ่ะ"
"พี่ภูอ่ะทะลึ่ง"
"ดูขอพี่ไหมโยชิ ใหญ่กว่าไอ้อิคอีก" ไอ้ตี๋เสนอ
"กล้าพูดนะมึง" ไอ้อิคค้านทันที
"พี่ตี๋อ่ะทะลึ่ง บ้า พวกพี่นิทะลึ่งว่ะ"
"แล้วทำไมต้องหน้าแดงด้วยล่ะ พี่ถามจริงๆโยชิ"
"อะไรหรอ"
"เสร็จไอ้อิคยัง"
"ยัง ถามอะไรก็ไม่รู้"
"แน่นะ"
"ก้พี่ภูบอกโยชิเองนิว่าไม่ให้ยอมง่าย"
"ฮ่าๆๆๆ ดีแล้วเป็นกุลบุรุษ อย่าเที่ยวไปส่ายตูดให้ใคร รู้ไหม"
"ไม่เคยส่ายอ่ะ มีแต่พี่อิคมันชอบมาจับ อุ้ย"
"แน่ะๆๆๆๆๆๆ  หลุดปากบ่อยนะเดี๋ยวเนี่ย"
"ไม่คุยด้วยแล้ว ไปนอนดีกว่า " ไอ้โยชิเดินออกจากห้องไปไอ้อิคก็เดินตาม แล้วก็ทยอยกันอกไปจนหมด
เหลือผมสองคนกับพี่พีท พี่พีทก็เดินไปปิดไฟ แล้วเราสงคนก็มานอนแล้วก็นะ เหมือนเดิม อิอิ
พี่พีทก็เริ่มลุบต้นขาขึ้นมาเรื่อยๆ ล้วงเข้าไปใต้เสื้อบ้างใต้กางเกงบ้าง ล้วงไปล้วงมา เสื้อผ้าก็หลุด
ฮ่าๆๆๆๆ  ผลสุดท้ายก็ต้องเสียประตูไปให้พี่พีท เอาชนะไปได้เช่นทุกคืน 

***************************

รักใดเล่า จะเทียมเท่า รักของแม่
รักแน่แท้ ที่สุด ดุจใครเหมือน
รักที่ให้ มากมายล้น จนดาวเดือน
ส่องแสงเกลื่อน เต็มนภา ก็หาเทียม

ลูกบางคน รักเมียล้น จนลืมแม่
ลืมคนแก่ ที่เคยเคล้า เฝ้าถนอม
หลงเพียงรัก ที่ชั่วครั้ง ช่างจอมปลอม
ลืมรักหลอม ที่ผสม นมมารดา.....

**************************

สวัสดีครับ
มาดึกอีกแล้ว
อิอิ

ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะครับ
ขอบคุณมากมาก
รักษาสุขภาพกันด้วยนะครับ
ช่วงนี้ร้อนมาก แถมมีพายุฤดูร้อนอีก
ยังไงก็สู้ๆนะ
ร้อนๆแบบนี้อย่าลืมทาครีมกันแดดนะ เดี๋ยวหน้าจะเป็น "เฉาก๋วย" อิอิ

รักครับ

************************

[nolirin]

^
^
  ขอจิ้มก่อน

คุณย่าาาาาาา
อ่านแล้วก็คิดถึงบ้าน T^T ....น้องภูกะเดอะแก๊งก็ Fighting

[K.Pupoom]

^
^
^
^
^
จิ้มคืน


คำถาม....ถ่างขาแล้วยัดใส่หน้า  ตืออะไร

ตอบง่ายๆ.....แว่นตา   ฮ๋าๆๆๆ  เรย์แบด้วย

ขอบคุณมากนะครับสำหรับคำว่า "แกงบวด" นี้พึ่งรู้จริงๆนะเนี่ย นึกว่าใช้คำเดียวกับบวชชี  ขอบคุณมากครับบบ  จุบๆๆ


ถ้าทุกคนไม่อยากให้จบ ผมก็ไม่จบ  แต่มีเรื่องใหม่ แต่งไว้ได้ นิดหน่อยแล้ว  คงเริ่มเร็วๆนี้ 

[Mickey Mouse]

จิ้มตูดดดดดดดดดดดดด
 

[Horizon]

พี่พีทไม่ถนอมน้องภูเลย
รักคุณย่าที่สุด

[MoMoRin]

Love khunyaa thiisud khaa.....

[naiin]

                  คุณย่าคือแม่พระของบ้าน น่ารักมาก รักคุณย่านะ

[tawan]

น่ารักกันจริงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

 

[nongrak]

ซึ้งจังตอนคุณย่าสอนอิค แถมเจอโยชิไป1ฉาด อิคคงจะได้คุยแม่ให้เข้าใจ
โยชิต้องมีแจมตลอด จะไปขอนอนห้องน้องภูได้ไง พี่พีทเขายิ่งชอบออกกำลังอยู่ทุกคืน
ดีจังที่เฟียตปรับความเข้าใจกับเป็ดแล้วแถมจะให้แม่ไปขออีก
บอกแล้วว่า เรื่องนี้น่ารัก

[roseen]

 :impress2:น่ารักมากคุณย่า

[AnimajuS]

อย่าเพิ่งจบนะ ต่อไปเรื่อยๆๆๆ

[nemesis]

คุณย่าเป็นแม่พระอีกแล้ว อิอิ

[ujen]

คุณย่าสมกับการเป็นพระในบ้านจริงๆ

+ 1 ให้กับคุณย่า

 

[greensnake]

คุณย่าช่างเป็นผู้หญิงที่วิเศษจริงๆ คอยดูแลสั่งสอนลูกหลานทุกคน
ไม่เฉพาะแต่ลูกหลานของตนเท่านั้นแต่ยังรวมถึงทุกคนที่เกี่ยวข้องกัน
คอยชี้นำทางในบางเวลาที่รู้สึกว่าเค้าหลงทาง หลงผิด ไปบ้างล่ะนะ
ขอให้อิคกับคุณแม่เข้าใจกันเร็วๆนะ แล้วก็ทำให้คุณแม่ภูมิใจให้ได้ล่ะ
ส่วนเป็ดกับพี่เฟียตก็จบได้ดี หากพูดกันเยอะๆก็คงไม่เข้าใจผิดนาน
ครั้งนี้คงทำให้ทั้งคู่รู้ว่าปัญหาคืออะไร ต่อไปคงไม่เกิดเรื่องแล้วเนาะ
สุดท้าย.....ขอบคุณคนเขียนเช่นเคยค่ะ
ขอบคุณที่มอบความสุขในการอ่าน รัก.....คุณย่า

[yayee2]

อยากบอกอีกครั้ง(ในหลายๆครั้ง)ว่า ชอบเรื่องนี้ 
ตรงที่ได้เห็นมุมมอง และทรรศนะ ของคนหลายวัย
ทำให้ได้รู้ ได้เข้าใจ ความคิด ความประสงค์ของทั้งเด็กและผู้ใหญ่
เรื่องนี้จึงเป็นเสมือนเครื่องขยับช่องว่างระหว่างวัย ช่องว่างระหว่างความคิด
ของคนให้ใกล้กันยิ่งขึ้น อันน่าจะส่งผลให้เกิดความเข้าใจกันระหว่างกันและกัน
ทั้งระหว่างเพื่อนกับเพื่อน ระหว่างคนในครอบครัว คนรักกับคนรัก
(อยากให้คนวัยพ่อแม่และญาติผู้ใหญ่ได้อ่านบ้างจัง แต่ไม่รู้จะมีคนวัยนี้เข้ามาในนี้บ้างไหมนะซี)
แบบนี้ต้องให้+ให้เป็ดคนเขียนกันอย่างเต็มที่ล่ะ

[Bowbonk]

 

[speedboy]

รักเด็กๆกลุ่มนี้จังเลยคร้าบ  อยู่กันนานๆนะคร้าบ  สู้เฟ้ยยยยยยยย

[ChaBuShi]

อิคเจ็บมั้ยโดนโยชิ ตบอะ สมหน้าละ

รักคุณย่าจังค่ะ ใจดี อบอุ่น มีเหตุผล

[gookgik]

คุณย่าน่ารักมากๆ ชอบเวลาที่คุณย่าสอน อ่านตอนที่คุณย่าสอนอิคแล้วซาบซึ้งมาก  ดีใจแทนน้องภูที่ได้มาอยู่กับคุณย่า

[som]

อยากเข้ไปอยู่ในแกงค์นี้ด้วยจังเลย   มีแต่คนคิดบวก  คุณย่าให้ข้อคิดที่ดีมากๆๆๆๆกับทุกคน

เซ็งพี่นักเขียน  รู้คำตอบของคำถามหมด    งั้นลองอีกข้อนะ  คำพูดที่ว่าหลายหัวดีกว่าหัวเดียวเป็นคำพูดของใครครับ

[POPEA]

พี่เฟียตก็รู้หมดน่ะ เป็ดโกรธเรื่องอะไร ถามวกไปวนมา 55.
โยชิใสๆ น่ารัก~

[-~iK@iZ_KunG~-]

คุณย่าน่ารักมาก
มารอตอนต่อไปครับ

[mickeynut]

 

[september]

หื่นวันละนิด จิตเเจ่มใส   

[spisyjames]

  :sad4:รักคุณย่ามากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก