หัวข้อ: ^^"รัก.......ข้ามรั้ว "ไอ้ตัวแสบ" (((ตอนจบ ภาค 1 )))หน้าที่..336 (23/10/2013)

[ToffeE_PrincE]

กลับมาแล้ว
สงกรานต์ฮาเฮ

พี่พีทก็ถือซะว่าฟาดเคราะห์ไป

 

[DarknLight]

ขอรถดับเพลิงมาเล่นน้ำด้วยคนได้ไหมครับ
จะได้เล่นสงกรานต์อย่างทั่วถึงทุกคู่ทุกคนน่ารักๆ ทั้งนั้น
 

[CeasarLover]

จะใช้การได้อยุ่มั๊ย พี่พีทเอ๋ย~

[ekonut]

สุขสันต์วันสงกรานต์น้องภูและพี่พีทและไรเตอร์จ้า (ย้อนหลังๆๆ) 

[litlittledragon]

ขอบคุณครับ จบสงกรานต์แล้วแบบนี้จะเริ่มเปิดเทอมหรือยังอะครับ

[seaz]

หายไปนานเลย คิดถึงจัง ^^

[tawan]

ทำไมน่ารักกันอย่างนี้

 

[jj@room]

  ตอนนี้น่ารักแบบว่าชิวๆๆๆ ชุ่มช่ำๆๆ วันสงกรานต์

[numay]

มาต่อแล้ว

[Monkey D lufy]

เย้  น้องภูมาแว้ว

คิดถึงจังเลย  อิอิ

[khunstar]

 

[-~iK@iZ_KunG~-]

หายหน้าไปนาน คิดถึงน้องภูมากๆๆ

[Still_14OC]

น้องภูมาแล้ว เราก็ เล่นน้ำจนตัวดำ

[som]

อ๋อ  เยี่ยงนี้เองรึ  แอบหลบไปเที่ยวงานวันไหลกับผู้ใดมิบอกกล่าว  ปล่อยให้ข้าคอยถ้าเจ้าอยู่ที่ทางช้างเผือก   555
ตอนนี้ภูมากับสายน้ำอันเย็นฉ่ำ  แต่แปลกที่วันนี้ไม่มีของกินมานำเสนอเลย 555
สงกรานต์มีงานแถวบ้าน  เล่นเถวบ้านนี้แหละครับพี่

[nn~~NN]

โอ๊ะโอ มาแล้วววววว   

[littlepink]

ในที่สุดน้องภูก็กลับมาแล้ว. ..คิดถึงมาก ๆ เลย
น่าสงสารพี่พีทนะ โดนจับไข่ซะงั้น ฮ่า ๆ
^^
เม้นและ +1 เป็นกำลังใจให้คนแต่งจ้า... 

[Asuke]

อ่านแล้วคิดถึงตอนสงกรานต์จัง รอไปวันไหลดีกว่าคร้าบบ

[คุณแม่ลูกสอง]

คิดถึงน้องภูนะคร้าบบบบบบ

หายไปหลายวันเลย

ไปเที่ยวสงกรานต์มาก็ไม่บอกจะได้ไปแอบส่องด้วย

อยากเห็น คนบีบไข่  พี่พีทอ่ะ 555++
 

+ เป็ดให้ด้วยนะคร้าบบบ

[roseen]

[Bowbonk]

 

[pochu52]

อยากไปเล่นสงกรานต์กับน้องภูด้วยคน ^^

[8X]

แอ่แฮ้! น้องภูมาแล้วววววว

[4559]

อิอิ

[route rover]

คิดถึงน้องภู กะโยชิ

[Noi]

เข้ามารอน้องภู ดึกแล้วยังไม่มา

[K.Pupoom]

ตอนที่....119

 


<<<<<ตามติด พี่โค้ก+มิว>>>>>

"โทรไปบอกคุณแม่ยังครับว่าจะค้างที่บ้านคุณย่ากับพี่"
"บอกแล้ว"
"เดี๋ยวพี่ไปหยิบเสื้อผ้าในรถให้นะ เอามากี่ชุด"
"เอามาแค่สองชุดอ่ะแล้วก็ใส่แล้วด้วยเนี่ย" มิวชี้ไปที่ตัวเอง แถมทำหน้าตานน่ารักอีกต่างหาก
"งั้นเดี๋ยวใส่เสื้อผ้าพี่ไปก่อนเดี๋ยวพี่ไปเอาในรถให้ มิวเข้าไปอาบน้ำก่อนเลยครับ"
"เร็วๆนะ"
"ทำไมอ่ะ กลัวหรอ"
"อือ"
"ฮ่าๆๆ พี่จะรีบไปรีบมานะ "
ผมก็เดินลงไปข้างล่างไปเอาของใช้ในรถ ที่พอมีติดรถไว้แล้วก็รีบขึ้นมา เดี๋ยวน้องิวจะรอนาน
เดินกลับขึ้นมาก็เห็นเจ้าตัวกำลังนั่งกดรีโมททีวีไปมา ไม่หยุดดูช่องไหนเลยแม้แต่ช่องเดียว
"ป่ะ อาบน้ำกัน"
"หืออออ" เจ้าตัวทำหน้า งงๆเมื่อผมชวนอาบน้ำ แต่ก็แอบหน้าแดงด้วยความเขินอาย
"พี่อาบก่อนเถอะ"
"อาบพร้อมกันดิ"
"ไม่เอาจะบ้าหรอ"
"เป็นแฟนกันก็ต้องอาบน้ำด้วยกันสิ ดูน้องภูกับไอ้พีทสิ มันไม่เคยอาบน้ำคนเดียวเลยนะ"
"ก็เขาเป็นแฟนกันนินา"
"แล้วเราสองคนไม่ใช่หรอ"
"ก็ใช่"
"งั้นก็ไปอาบน้ำ"

พี่โค้กถอดเสื้อตรงหน้าผม แล้วก็ถอดกางเกงเหลือแต่กางเกงในตัวเดียว
ร่างขาวผอมสูง ผิวละเอียด ทำให้สายตาหันไปมองโดยอัตโนมัติ สายตายิ้มยั่วยวนส่งมาให้
ผมก็ต้องหลบสายตาพี่เขาหันไปจ้องมองทีวีแทน แต่ไม่ช้าร่างนั้นก็ขยับตัวเข้ามาใกล้
แล้วนั่งลงข้างๆทันที มือข้างหนึ่งโอบมาที่เอวผมแล้วก็โน้มเข้าไปซบที่อก

"อย่าดื้อนะครับคนดี"
"มิวอายอ่ะ"
"แล้วมิวจะอายไปถึงเมื่อไร สิบปีหรือยี่สิบปีดี"
"มันก็นานเกินไป"
"งั้นก็เริ่มตั้งแต่วันนี้จะได้ไม่ต้องอายนะครับ"
"มิวยังไม่พร้อมเลยนะ"
"ไม่พร้อมอะไร น้ำก็อาบมาตั้งแต่เด็กแล้วยังไม่พร้อมอีกหรอ"
"มิวไม่ได้หมายถึงเรื่องอาบน้ำซะหน่อย"
"แล้วหมายถึงเรื่องอะไรครับ"
"ก็เรื่องนั้นอ่ะ"
"พี่ชวนมิวอาบน้ำนะ ไม่ได้ชวนทำอะไรซะหน่อย ฮันแหน่ๆ อยากหรอ ทำกันป่ะ"
"บ้า "
"ป่ะ อาบน้ำกัน พี่เหนียวตัวจะแย่แล้ว ถอดเสื้อเร็วครับ" ผมก็เลยจัดการถอดเสื้อเจ้ามิวน้อย
แล้วก็ถอดกางเกงเจ้าตัวก็ยืนเฉยให้ถอดแต่โดยดี ฮ่าๆๆ รู้จักไอ้โค้กน้อยไปแล้วน้องมิว
"ภูบอกว่าพี่โค้กเป็นคนดี มิวสามารถฝากหัวใจไว้กับพี่โค้กได้ จริงไหม?"
"จริงครับ ต่อไปนี้พี่จะดูแลหัวใจของมิวเอง"

พูดจบพี่โค้กก็ประกบริมฝีปากลงมาทันที สองมือโอบกอดเอวผมให้แนบชิดติดกับตัวพี่โค้ก
เรายืนจูบกันอยู่นานด้วยความอบอุ่น ผู้ชายที่ดูขี้เล่นแล้วออกจะเจ้าชู้ ดูเชื่อใจยาก
แต่ตอนนี้เขามอบความอบอุ่นที่ผมแสวงหามานานแสนนานให้แล้วผ่านริมฝีปากบาง
ผมจะลองเชื่อในความรักอีกสักครั้ง แล้วฝากหัวใจของผมไว้กับคนๆนี้ ....."พี่โค้ก"

นี้เป็นจูบที่กลัวๆกล้าๆ จูบของเด็กน้อยที่สั่นแต่สู้ มันแฝงไว้ด้วยความรักและบริสุทธิ์
"มิว" เป็นเด็กที่เรียบร้อย น่ารัก ฉลาด แล้วก็จริงใจ ผมตกหลุมรักเขามากขึ้นทุกวัน
แล้วมันก็ลึกจนยากจะถอนตัวได้ เด็กคนนี้ยิ่งใกล้ชิดยิ่งผูกพันธ์ยิ่งหลงใหล
ยามได้พูดคุยก็ทำให้ใจสบาย ยามได้เห็นรอยยิ้มก็เบิกบาน แต่ยามนี้ผมได้ครอบครองหัวใจของเขาแล้ว
มันเป็นความสุขที่ครบสมบูรณ์แบบ ริมฝีปากนิ่มที่ผมบดขยี้อยู่นี้ ช่างเย้ายวลเสียเหลือเกิน
ผมจะรักและดูแลเขาให้ดีที่สุด เพราะนี้คือสิ่งที่ฟ้าประทานมาให้ผม

"ไปอาบน้ำเถอะ เมื่อยปาก" เด็กน้อยไร้เดียงสา พูดแต่ไม่มองหน้าผมเพราะความเขินอาย
"อยากเมื่อก้นป่ะ"
"พี่โค้กบ้า มิวไม่ใหอาบน้ำด้วยแล้วนะ"
"โอ๋ๆๆ ล้อเล่นๆ ป่ะ" แล้วผมก็ก้มลงดึงกางเกงในมิงลง พรืดดด ไปกองที่ข้อเท้า
เจ้าตัวออกอาการตกใจเล็กน้อยถึงปานกลาง ความอายกระจายเป็นหย่อมๆ
แล้วผมก็จัดการถอดกางเกงในตัวเองออกทันที ไอ้โค็กขวดลิตรมันก็ตั้งเด่ เมื่อพันธนาการที่กักขังอยู่หลุดออกไป
ผมประคองมิวเข้าไปในห้องน้ำ มิวหันหลังให้ผมตลอดไม่รู้จะให้ท่าหรืออายว่าผมจะเห็นมิวน้อยกันแน่
"หันหน้ามาสิครับ แล้วพี่จะถูสบู่ให้ได้ไงล่ะ"
"เดี๋ยวมิวถูเองก็ได้"
"เอ้า แล้วเขาจะเรียกว่าอาบน้ำด้วยกันได้ไง"
"ก็ต่างคนต่างถูไปสิ"
"ไม่เอา พี่จะถูมิวน้อยด้วย" ไม่มีเสียงตอบโต้ใดๆ แสดงว่าอนุญาต ผมก็เลยเทครีมอาบน้ำใส่มือ
แล้วก็สอดมือไปข้างลำตัวมิว แล้วจัดการถูสบู่ตรงส่วนกลาง โอ้วม๊ายยยยย ไม่ใช่น้อยนะเนี่ย
เจ้าตัวเหมือนจะเสียว ผมเห็นหลายเท้าจิกพื้นแน่น ผมก็เลยเอาลำตัวไปแนบแผ่นหลัง
เอาไอ้โค้กขวดลิตรถูปที่ก้น แล้วก็ริมฝีปากขบที่ติ่งหูจนเจ้าตัวต้องยกไหล่ขึ้น
"ให้พี่ช่วยนะ" เจ้าตัวไปตอบอะไรอกแล้ว ได้แต่ยืนนิ่ง ผมก็เลยจับพลิกตัวหันหน้าเข้าหาผม
ผมนั่งลงยองๆ แล้วก็เอาฝักบัวล้างฟองออกจากมิวน้อย ก่อนจะดูดชิม เจ้าตัวดันหน้าผมไว้
แต่ก็ไม่เป็นผลหรอก ฮ่าๆๆ ผมก็ยังฝืนแรงนั้นอยู่ดี เหมือนมิวจะเข่าอ่อน ก็เลยทรุดนั่งลงกับพื้น
ผมก็เลยจัดการต่อ จนเจ้าตัวเผลอร้องครางออกมา
"มิวจะไม่ไหวแล้วอ่ะ"
ผมจัดการชักมิวน้อยอย่างเร็วๆแล้วน้ำขุ่นสีขาวก็พุ่งทะยานออกมาจนเลอะไปถึงแผ่นอก
เสียงหอบเหนื่อยริมฝีปากบวมเจอจากการถูกบดขยี้ เป็นภาพที่ล่อแหลม แล้วก็ล่อให้ผมคิดอกุศล
"ชอบไหม"
"ไม่รู้" เจ้าตัวส่ายหน้า แล้วก็ไม่ยอมสบตาผม ผมโน้มหน้าเข้าไปใกล้ๆ แล้วจับใบหน้าให้หันมามอง
เจ้าตัวก็ยังหลบสายตาอีกอยู่ดี ผมเลยประกบริมฝีปากลงไปทันใด เจ้าตัวก็ตอบรับเป้นอย่างดี
ผมจับมือมิวให้มากอบกุมที่ไอ้โค้กลิตรนั้น ฮ่าๆๆๆๆเจ้าตัวก็รูดขึ้นรูดลงอย่างช้าๆ
"เดี๋ยวมิวทำให้" ผมนั่งพิงไปกับผนังห้องน้ำ มิวก็ขยับตัวมานั่งตรงหว่างขา
แล้วก็ใช้ริมฝีปาก ขบเม้มไปทั่วไอ้โค้กลิตร พร้อมกูดูดเลีย จนผมต้องเกร็งตัวแน่น
"พอะ พอ ก่อนครับ" ผมสั่งให้หยุดหลังจากมิวทำหน้าที่ได้ดีมาก
เจ้าตัวก็เงยหน้ามามองด้วยริมฝีปากเจ่อ เยิ้ม โคตรเซ็กซี่อ่ะ
"ผมทำไม่ถูกหรอ"
"ทำถูกครับแล้วก็ทำดีมาก แต่พี่อยากให้เวลานี้มันนานกว่านี้อ่ะ เดี๋ยวจะแตกซะก่อน"
"พี่ทำเหมือนครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายงั้นแหละ"
"เปล่า แต่พี่อยากจะจดจำมันให้ขึ้นใจ"
"งั้นก็รดมือตัวเองแบบที่พีทบอกแล้วกัน" มิวทำท่าจะลุกขึ้นแต่ผมก็กดหัวเอาไว้
แล้วก็กดให้มาครอบครองไอ้โค้กลิตรเหมือนเดิม มิวก็ทำหน้าที่ต่อได้เป็นอย่างดี
"จะ จะ จะ แตกแล้ว" ผมดันหัวมิวออกจากตัวผม แต่แค่ริมฝีปากละออกไป
ไอ้โค้กลิตรที่อดทนมานานก็ปล่อยน้ำออกมาทันที เต็มหน้าน้องมิว
"พี่ขอโทษๆๆๆ"
"ไม่เป็นไรครับ" เจ้าตัวยิ้มให้ เป็นยิ้มที่โคตรจะน่ารักอ่ะ
ผมก็เลยจัดการอาบน้ำให้น้องมิวแล้วก็ตัวผม อาบเสร็จก็ออกไปแต่งตัว แล้วก็นอนดูทีวี

"มิว"
"ฮะ"
"พี่รักมิวนะ"
"อือ"
"แล้วมิวล่ะ?"
"ทำไมหรอ มิวทำไม"
"รักพี่ไหม"
"รัก"
"ขอบคุณครับ" แล้วเราก็นอนจูบกันอย่างไม่รู้ว่าเมื่อไรจะเบื่ออออออออออ


<<<<<ตัดไปที่ เฟียต+เป็ด>>>>>

พี่เฟียตเข้าไปอาบน้ำ หลังจากที่ชวนผมอยู่นานแต่ผมก็ขอดูทีวีก่อน
พี่เฟียตออกมาจากห้องน้ำผมก็ยังคงดูทีวีต่อ ก็มันสนุกนี้หว่าาาาาาา  อิแพงตอนเด็กๆอ่ะสนุกดี
"มันโฆษณาแล้วก้ไปอาบน้ำก่อนสิ"
"เดี๋ยวมันก็มาแล้ว พี่เฟียตง่วงหรอ ง่วงก็นอนไปเลยไม่ต้องรอเค้า"
"ตัวเองจะไม่นอนพร้อมพี่ใช่ไหม"
"นอน แต่ขอดูละครก่อน"
"ไปอาบน้ำแล้วค่อยมานอนดูก็ได้นิ"
"เดี๋ยวมันก็มาแล้ว เดี๋ยวพลาดตอนสำคัญ"
แล้วพี่เฟียตก็เงียบไป ล้มตัวลงนอน เล่นโทรศัพท์ ผมก็ดูละครจนจบแล้วก็ไปอาบน้ำ
ออกมาก็เห็นพี่เฟียตนอนหลับตา มือกุมโทรศัพท์วางบนหน้าอก
ผมก็เลยหยิบโทรศัพท์ ไปวางไว้ท่โต๊ะ แล้วก็ห่มผ้าให้ แต่ผมรู้ว่าพ่เฟยตยังไม่หลับ
แล้วตอนนี้ก็กำลังงอนผมอยู่ด้วยแหละ ง้อง่ายจะตายผู้ชายคนเนี่ย
ผมเดินไปยืนเช็ดผมที่หน้าตู้กระจก เช็ดตัวให้แห้ง แล้วก็เอาผ้าเช็ดตัวไปแขวน
แล้วก็เดินโทงๆๆมายืนเช็ดตัวที่หน้ากระจก พี่เฟียตลืมตามามองแล้ว
ผมรู้ได้ไงน่ะหรอ ก็มองพ่เฟียตผ่านกระจกไง สายตานี้จ้องมาที่ผมไม่วางตาเลย
กางเกงขาสั้นถูกหยิบมาใส่ ผมเดินไปปิดไฟเจ้าตัวรีบหลับตาทันที แล้วผมก็ล้มตัวนอน
ผมนอนตะแคงกอดพี่เฟียต แล้วก็สอดมือไปใต้เสื้อผ้า ลูบไปที่หน้าท้องแบนตามลอนซิกแพ็ค
แล้วก็ค่อยๆเลื่อน เอามือสอดไปใต้กางเกง จนเจอตอแข็งโป๊ก ตั้งดิ่ง  อุ๊ บ๊ะเจ้า
"เอ.....ตาหลับแต่ทำไมเฟียตน้อยไม่หลับน๊าาาาาาา"
พูดจบพี่เฟียตก็ขึ้นคร่อมผมทันที ไอ้กางเกงที่ส่เมื่อกี้ก็ถูกดึงลงไปกองที่ข้อเท้าเช่นกัน
แล้วหลังจากนั้นก็ เหมือนที่ไอ้ภูมันโดนพี่พีททำทุกวันนั้นแหละ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

"เจ็บตรูด.......ยกกลุ่มจร้า"

<<<<< แถมให้อีกนิด กับไอ้อิคและโยชิ>>>>>

"โยชิ"
"ไร"
"พูดให้มันหวานๆแบบไอ้ภูไม่ได้หรอ"
"น้ำตาล"
"อะไร"
"น้ำตาลไม่หวานพอหรือไง น้ำเชื่อมม๊ะ "
"กวนจัง"
"แล้วอีกอย่างโยชิก็ไม่ใช่พี่ภูด้วย"
"โอเคๆๆ ไปอาบน้ำกัน"
"ไม่อาบ จะนอนแล้ว"
"สกปรก"
"ห๊าาาาาา กล้าว่าโยชิสกปรกหรอ"
"หรือไม่จริงอ่ะ"
"เออ อาบก็ได้ ไม่ต้องตามมาเลยนะ"
"ไม่เอาพี่จะอาบด้วย"
"โน"
"จะอาบอ่ะ"
"ไม่ต้อง"
ปากดีนักไอ้ตัวเล็ก ตวาดใส่ผม แหว๋ๆๆๆๆ ปล้ำแม่มเลย
เลยจัดการผลักให้นอนไปกับเตียง ถอดเสื้อตัวเองออก
"พี่อิคจะทำไรโยชิอ่ะ"
"ยัดเยียดความเป็นผัวไง ฮ่าๆๆๆ"
"ไอ้บ้า ไอ้พี่บ้า ไอ้ผัวบ้า  ปล่อยนะเว้ยจะไปอาบน้ำ"
ผมนั่งคร่อมไปบนตัวโยชิ แล้วก็จัดการไซร้คอ เจ้าตัวก็ดินไปดิ้นมา
แต่สุดท้ายก็ทนแรงไซร้ไม่ไหว ทุกอย่างสงบลงจากขัดขืนก็กลายเป็นร่วมมือ
เสื้อผ้าถูกเหวียงไปทุกทิศทาง เสื้อถกเถียงกลายเป็นเสียงร้องบอกความรู้สึกแทน
"อื้อ อ๊าา  อิ๊ๆ  อื้อออออ เอ่ออออออ  อื้อออออออออ"
แล้วทุกอย่างก็จบลง เหลือแต่เสียงเหนื่อยหอบของเราสองคน จนเผลอหลับไป.....


<<<<<กลับมา ที่น้องภูผู้น่ารักและพิทักษ์ความยุติธรรม>>>>>

"ร้องไห้หาพ่อเธอหรือ เห็นเธอตะโกนหาพ่อออออ.............."
"เพลงอะไร"
"ไม่เคยฟังหรอ ของพี่เท่งอ่ะ"
"พึ่งเคยได้ยินครั้งแรกเนี่ย"
"โหยลุงนี้เชยชะมัด"
"เคยได้ยินแต่ ตับ ๆๆๆ  เดี๋ยวพี่พาไปกินตับ กินป่ะ "
"แหวะ" แล้วผมก็ทำความสะอาดห้องต่อไป
"พี่ภู คุณย่าให้มาตามไปทานของว่าง"
"เออ เดี๋ยวลงไป"
"โยชิเข้าไปได้ไหม"
"เข้ามาสิ" ผมเดินไปเปิดประตูให้โยชิ
"ทำไรอยู่อ่ะ"
"เก็บห้องนิดหน่อยนะ"
"โยชิช่วยไหม"
"เอาสิ"
ไอ้โยชิมันก็มาช่วยผม เรียงพวกขวดน้ำหอม ขวดครีม อะไรไม่รู้เยอะแยะไปหมด
"ของพี่ภูหมดนี้เลยหรอ"
"เปล่า ของพี่พีทต่างหาก"
"เยอะเนอะ"
"ใช่ เยอะ เยอะมากด้วย"
"คนหรือของ"
"คน"
"ฮ๋าๆๆๆ"
"นินทาอะไรพี่ฮะสองสาว" พี่พีทหันหน้ามามองหลังจากง่วนอยู่กับคอมพิวเตอร์
"สองหนุ่มต่างหากล่ะ เดี๋ยวเถอะตาลุงนิ"
"ฮ่าาาาา"
"พี่พีทไปทานของว่างก่อนก้ได้นะ บ่นหิวไม่ใช่หรอ"
"รอไปพร้อมกันก็ได้ เสร็จยังอ่ะ"
"เหลือแค่ตรงนี้แหละ"
"อืม"
ผมกับไอ้โยชืช่วยกันเก็บห้องเสร็จ ก็เดินลงมาข้างล่างพร้อมพี่พีท
คุณย่าเตรียมข้าวแช่ไว้ให้ แล้วก็ขนมหวานใส่น้ำแข็งชื่นใจ ดับร้อน
"พี่โค้กอ่ะครับคุณย่า"
"กลับไปแล้วลูก เห็นบอกว่ามีธุระด่วน"
"มิวก็กลับไปด้วยหรอครับ"
"จ้ะ"
"ไปไม่ลาเลยสองงคนนี้ไม่ไหวๆ"
"น้องภูโทรไปหาพี่บุ้งบ้างเปล่าลูก"
"โทรไปแล้วครับ ถึงบ้านพี่อ้นแล้ว"
"หมดห่วงไป เอ้า ทานข้าวแช่ลูก "
"ไอ้โยชิ ทานเงียบเลยนะแก"
"อร่อยดีอ่ะ หอมด้วย ทั้งหอมทั้งเย็น ชื่นใจมากเลยอ่ะครับคุณย่า"
"จ้า ทานเยอะๆ อิคจกลับบ้านไว้นี้ใช่ไหมลูก"
"ครับ แม่โทรมาตามแล้วบอกว่าคิดถึงลูกสะใภ้"
"ฮ่าๆๆ ขนาดนั้นเชียว เดี๋ยวย่าฝากข้าวแช่ไปให้แม่ด้วยนะลูก เป็ดกับเฟียตล่ะลูก จะกลับบ้านหรือคอนโด"
"เป็ดกลับบ้านครับคุณย่า เฟียตกลับคอนโด"
"งั้นดี๋ยวเป็ดเอาไปฝากคุณแม่ด้วยนะลูก"
"ครับคุณย่า"
"เดี๋ยวย่าไปจัดเป็นชุดๆให้"
แล้วคุณย่าก็เดินหายเข้าปในครัว วกเราก็นั่งทานกันอย่างเอร็ดอร่อย
เดี๋ยวเย็นๆบ้านคงจะเงียบแน่ๆ ก็จะเหลือผมกับพี่พีทแล้วก้คุณย่าเท่านั้น
ทานข้าวแช่เสร็จก็ต่อด้วยขนม แล้วทุกคนก็อิ่ม นั่งเล่นสักพักก็ลาคุณย่ากลับบ้านใครบ้านมัน
"เดี๋ยวย่าไปเอนหลังหนอยดีกว่า อย่าทะเลาะกันล่ะ" แล้วคุณย่าก็เดินขึ้นข้างบนไป
ผมกับพี่พีทก็นอนดูทีวีกัน แล้วก็เริ่มเลื้อย ผมก็นอนหนุนตักพี่พีท
"เดี๋ยวก็หลับไปนอนข้างบนไหม"
"ไม่หลับหรอกน๊าาาา"
"เดี๋ยวจะคอยดู"
"คอยดูอะไรล่ะ"
"คอยดูคนหลับไง" แล้วพี่พีทก็เอามือมาลูบที่แก้ม เอานิ้มเขี่ยวนไปวนมา
"พี่พีททท"
"ครับ"
"ถ้าสมมุติ........."
"เพ้อเจ้ออีกล่ะสิ"
"ฟังก่อนสิ"
"ฮ่าๆๆๆ อ่ะว่ามา"
"ถ้าสมมุติว่า  เราต้องห่างกัน พี่พีทจะคิดถึงน้องภูไหม"
"ไม่อ่ะ"
"ทำไม!!!!!!!"
"เสียงแข็งเชียวนะ ก็ไม่ทำไมอ่ะ เพราะพี่ไม่มีทางห่างจากน้องภูแน่นอน"
"สมมุติสิ"
"ก็โทรหาทุกห้านาทีไง"
"ถ้ามันนานหลายปีล่ะ"
"ไม่มีทางหรอก แค่วันเดียวก็มากไปแล้ว"
"บอกว่าสมมุติไงล่ะ"
"ไม่รู้ ตอบไม่ได้ไม่เคยคิด"
"งั้นเราห่างกันสักพักดีกว่านะ"
"ทำไมพูดแบบนี้ มีอะไร บอกมา" พี่พีทเริ่มทำสีหน้ากังวล จ้องหน้าผมรอคำตอบ
"น้องภูจะไปฉี่ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ" แล้วผมก็ลุถกเดินไปเข้าห้องน้ำ
"ไอ้เด็กบ้านิ ตกใจหมด"
"ขวัญอ่อนจริงพ่อคู๊ณณณณณณณณ"
เดินไปเข้าห้องน้ำ แล้วก็เดินออกมา
"พี่พีททททททททททท"
"ครับ" พี่พีทหันมามองผม ผมก็ยิ้มให้ แล้วก็พยักหน้า
"ขึ้นข้างบนกัน"
"ฮันแหน่ๆๆๆๆๆ  จะชวนพี่ทำอะไรหรอไง พระอาทิตย์ยังไม่ตกดินเลยนะ"
"งั้นก็ตามใจ ถ้าตามมาช้าน้องภูจะล็อคห้องนะ" แล้วผมก็เดินขึ้นข้างบน
โดยที่ไอ้พี่พีทมันรีบวิ่งตามมาอย่างติดๆ กลัวจะโดนล็อคห้องหรือกลัวอดกันแน่หว่า
สรุปก็คือ กลัวทั้งสองอย่างเพราะถ้าล็อคห้องก็หมายถึง อด ฮ่าๆๆๆๆๆ

เข้ามาในห้อง พี่พีทก็ดึงผมเข้ามากอด แล้วก็ดึงเสื้อผมขึ้น
"ทำไร"
"เอ้า ไม่น่าถาม"
"ชวนมานอนเฉยๆ ไม่มีคนกอด ไม่ได้ชวนมาทำอย่างว่า ปล่อยมือเลยยยย"
"เห้ยได้ไง พี่เข้าใจเป็นแบบนั้นไปแล้วนิ"
"แล้วง่ะ"
"ก็อย่าทำให้พี่เข้าใจผิดสิ"
"อือ วันหลังจะพูดให้เคลียร์"
"พี่ไม่ได้หมายถึงวันอื่น พี่หมายถึงวันนี้"
"สรุปว่าจะเอาให้ได้"
"อืออออ"
"เอาก็เอา"  ฮ่าๆๆๆๆ
แล้วก็คงไม่ต้องให้อธิบายชิมิ ว่าต่อจากนี้จะเกิดอะไรขึ้น  เอิ๊กๆๆๆๆๆ

****************

สวัสดีครับทุกคน
มาดึกไปหน่อยนะครับ หลังจากที่เกเรมาหลายวัน
งานมันเต็มโต๊ะเลยครับบบบบ หยุดยาวแบบนี้พอกลับมาทำงานโคตรจะขี้เกียจเลย แงๆๆๆๆๆ

ขอบคุณที่คิดถึงกัน และ ติดตามมาโดยตลอดนะครับ

ขอบคุณมากๆครับ

รักและคิดถึง

****************

[Horizon]

 
+1

[gupalz]

รอตอนน้องมิวเสร็จพี่โค้ก
น้องภูก็ยังน่ารักเสมอ

[malula]

มิวน่ารักแบบเรียบร้อย ซื่อ ๆ
โยชิน่ารักแบบกวน ๆ
เป็ดแอบแรงนะยะเธอ
น้องภูน่ารักที่สุด ที่หนึ่งตลอด

[tumtok]

คิดถึงทุกคนที่สุดเลยอย่าหายไปอีกนะ