หัวข้อ: ^^"รัก.......ข้ามรั้ว "ไอ้ตัวแสบ" (((ตอนจบ ภาค 1 )))หน้าที่..336 (23/10/2013)

[seaz]

คิดถึงน้องภู คิดถึงพี่พีท คิดถึงทุกคน และคิดถึงมากที่สุด...นักเขียน

เรื่องงานขอให้สมความปรารถนานะครับ สู้ๆ
ผมเนี่ย สองปีเปลี่ยนงานมาสามงานแล้ว ฮ่าๆ

[maxsextex]

ชอบ ความสุข แต่อย่าติดกับความสุขนั้นๆ เพราะว่าเราจะหวน กลับไปจุดเดิมไม่ได้

รัก  ความสุข  จะทำให้เราจมอยุ่กับความสุขในอดีต จะไม่มีอนาคตและปัจจุบัน สำหรับคนๆ นั้น 

หลง  ความสุข จะ มองหาทางออกไม่ค่อยเจอ  หากว่าเจอเกือบจะสายไปแล้ว



รักคนแต่ง ครับ

[spisyjames]

สู้ๆน๊า ขอเป็กกำลังใจให้ จร้า


 

[ruby]

เป็นกำลังใจให้ค่ะ ตอนนี้หวานกันจัง

[iota]

ร่วมฝ่าฟันอุปสรรคไปด้วยกันครับ
ไม่ทิ้งกันไปไหนอยู่แร้ววว >3<

                            http://www.youtube.com/v/yCEWZR0viiM

อ่านแล้วยิ้มแก้มปริก อ่านไป ยิ้มไป เขินไป
มายิ้มด้วยกันนะ ภูภูมิ นะ นะ น๊าาาาา

รัก..^^"

[•♀NoM!_KunG♀•]

ตอนต่อไปคงจะฟัดกานน้วม อิอิ><

อิจฉาภูจังT^T  สักวันเถอะจะมีบ้างให้ดู 555++

[tawan]

เห็นคนรักกันแม่ยกอย่างเรามีความสุขขขข

 

[pochu52]

อยากแอดน้องภูเป็นเพื่อนด้วยแล้ว อยากเห็นน้องรูปน้องภูสวีทกับพี่พีท 5555

[Supermimt]

โหววววถ้าจะหนักนะคะ ถึงขั้นลาออก

ยังไงก็สู้ๆนะคะ อย่าเครียด ค่อยๆคิดค่อยๆทบทวน

ปัญหามีทางออกเสมอค่ะ แต่ อยู่ที่จะหาทางออกเจอด้วยตนเองหรือต้องรอใครมาช่วยหานะคะ


น้องภู ของเค้าน่ารักไม่เปลี่ยนเลย
อีกไม่นานที่รูปนั้นจะกลายเปนว่า  เพื่อน พี่ และน้อง จะคุยกันเอง

[MoMoRin]

อิจฉาความรักของน้องภูกับพี่พีทค่ะ อยากมีรักดีๆแบบนี้บ้าง ไม่ได้กลัวความรักนะ แต่ไม่อยากเสียใจมากกว่า เห็นสองคนรักกันแล้วทำให้อยากลองรักดูอีกซักครั้งดูเหมือนกันนะคะเนี่ยยย อิอิ

ปล.คนเขียนสู้ต่อไปนะคะ คนอ่านจะเป็นกำลังใจให้ค่ะ Fighting!!!! p(>w<)q

[ormn]

:-[พี่พีทกับน้องภูน่ารักเหมือนเดิม


รักพี่พีทกับน้องภูที่สุด

[nemesis]

หวานนนนนนนนนกันเชียว

[Still_14OC]

 

[Bowbonk]

 

[patee]

ไม่ได้เข้ามาอ่านซะหลายวันอ่านรวดเดียว 4 ตอนเลย
นารักทุกคู่เลยเรื่องนี้
  สู้ๆๆๆๆนะคะ

[pak_kikkok]

อ่านตอนนี้แล้วแบบป้าก็อยากจะสนุกกับบทเรียนเหมือนน้องภูอ่ะนะจ๊ะ

แต่มันทำไม่ได้จริงๆ อ่านหนังสือเหมือนออกรบอ่ะ ฮ่ าา า
น้องภูนิน่ารักตลอดเลย แบบนี้ใครจะไม่หลงได้ไงเนาะ

แต่แอบคิดว่าคุณย่าจะกลายเป็นสาววายรึเปล่าเนี้ยแบบนี้  ฮ่ าา า

[● MaYa~Boy ●]

อ่านทีไรก็อิจฉา

[meadthat]

น้องภูน่ารักจัง ขอให้ได้งานไวๆนะครับ

[ekonut]

ชิบเดอะแก๊งค์อ่ะ 

[littlepink]

น้ำทะเลที่ว่าเค็ม เจอความหวานของคู่นี้หน่อยเป็นไง
หมดความเค็มไปทันที 

[nongrak]

ชอบจังน้องภูเป็นทั้งอิแพงกับแม่หญิงเรไร 5555

+1+เป็ดให้คนเก่งค่ะ

[โดดเดี่ยวแต่ไม่]

รอ่านและเป็นกำลังใจให้คนเขียนเสมอนะครับ สู้ๆๆๆ

[CarToonMiZa]

 

[lepetitnong]

 

[iota]

ฟังเพลงนี้แล้ว....
นึกถึงพี่พีทกับน้องภู....
เหมาะสมมากกับบรรยากาศตอนที่ผ่านมา

                              http://www.youtube.com/v/uljDH4LeqjE

เพลงทราย

A1 เธอเชื่อไหมความรักเหมือนทำให้เราหลับตา
ปล่อยหัวใจช้าๆ ล่องลอยข้ามคืนแห่งฝัน
หมอกดูคล้อยลอยผ่าน ใจดวงนี้ก็มีแต่เธอทั้งนั้น
ทุกๆคำรำพันเอ่ยผ่านใจ

B ให้เธอรู้ (ว่าเธอมีค่าแค่ไหน)
ให้เธอรู้ (ทั้งชีวิต หัวใจ)
อยากให้เธอรู้ (จะมอบให้เธอเท่านั้น)
คือความรัก

HOOKจะกอดเธอไปจนเช้า
แสงดาวกระทบที่ข้างฉัน
ให้ไออุ่นกายเราผูกกัน
ฉันนั้นรักเธอเหลือเกิน

จะกอดเธออยู่อย่างนี้
ข้ามคืนผ่านพ้น ราตรีนี้
จวบจนสิ้นแสงแห่งชีวี
ก็ยังรักเธอเหลือเกิน

A2 ต่อไปจากนี้ทุกคืนที่เธอตื่นมา
จะมีมือฉันคนนี้นั่งกุมหัวใจเอาไว้
ไกลสุดฟ้าแสนไกล
ใจดวงนี้ก็จะไม่ลอยไปไหน
ขอให้เธอเชื่อใจ...ฉัน

ซ้ำ B , HOOK
SOLO
ซ้ำ HOOK

ส่งบทเพลงมาขับกล่อม ภูภูมิ ในคืนที่ฝนตก (อากาศน่านอนมาก ฮ่าๆๆๆ)
กับการก้าวต่อไป....อย่างมีความหวัง สู้สู้ คร้าบบบบ
รัก..^^"

[เฉาก๊วย]

 

[K.Pupoom]

ตอนที่...137

 

"กลับมาแล้วครับบบบบบบบบบบบ"

"สนุกไหมลูก"
"สนุกครับคุณย่า อิ่มด้วย แล้วนี้พี่บุ้งยังไม่กลับหรอครับคุณย่า"
"ยังเลย ย่าก็รออยู่เนี่ย"
"งานแต่งเพื่อนก็คงยาวอ่ะครับ คุณย่าทานข้าวหรือยังครับ"
"ทานแล้วลูก"
"เดินตัวปลิวเลยนะ" พี่พีทเดินเข้ามาพร้อมลังโฟมใส่อาหารทะเล
"แล้วพี่พีทจะให้เมียตัวเล็กๆคนนี้แบกลังใบใหญ่ๆนั้นมาหรอ หืมมมมม"
ผมเดินไปรินน้ำมาสองแก้ว แล้วก็ส่งให้พี่พีท
"ไปหยิบของๆตัวเองมาเลย กระเป่ษเส้อผ้ารองเท้าน่ะ"
"รู้แล้วน่ะ บ่นจริง" แล้วผมก็เดินไปที่รถไปขนข้าวของขึ้นมา ของพี่พีทด้วยแหละ
"น้องภูลูก"
"ครับคุณย่า"
"โทรชวนเพื่อนๆมาทานอาหารทะเลสิลูก พรุ่งนี้อ่ะ"
"ได้ครับ"
"เจ้าโยชิโทรมาฟ้องย่า ว่าเราอ่ะหนีเที่ยวไม่ยอมชวน บ่นใหญ่เลย"
"โหย ไอ้ขี้ฟ้อง"
"ย่าก็เลยบอกให้เจ้าอิคพาไปสิ"
"ใช่ๆ สามีตัวเองก็มี "
"ฮ่าๆๆ พีท ยกไปเก็บในครัวลูก น้ำแข็งนี้จะอยู่ถึงเช้าไหมเนี่ย"
"น่าจะถึงนะครับคุณย่า หรือจะเอาฟรีซในตู้เย็นดีครับ"
"เดี๋ยวย่าไปจัดการเองลูก พีทไปอาบน้ำอาบท่าเถอะลูกขับรถมาเหนื่อยๆ"
"เดี๋ยวน้องภูช่วยเองครับคุณย่า พี่พีทเอาของไปเก็บบนห้องด้วยนะ"
"ยกไหวหรอไอ้เปี๊ยก หนักน่ะ"
"ยกให้หน่อยดิ"
"ทำเป็นเก่ง" แล้วพี่พีทก็ยกลังโฟมมาตั้งหน้าตู้เย็นให้ ผมก็เอาใส่กล่องพลาสติกแล้วก็แช่ช่องฟรีซตามที่คุณย่าสั่ง
"ได้เล่นน้ำทะเลไหมลูก"
"เปล่าครับ ไปเย็นแล้ว พี่พีทไม่ให้เล่น"
"แล้วทานอะไรมาบ้างล่ะลูก"
"กูปูปลาหมึกย่าง ปลาเผา ปูนึ่งด้วยครับแล้วก็ข้าวผัด ต้มยำ แต่อร่อยสู้ฝีมือคุณย่าไม่ได้เลย"
"จ้า "
"แล้วเมื่อไรเราจะไปทะเลกันอีกอะครับคุณย่า"
"แล้วหนูปิดเทอมเมื่อไรละลูก"
"อีกนานเลยอ่ะครับ พึ่งสอบกลางภาคไปเอง"
"เอาเป็นหนูกับเพื่อนๆว่างเมื่อไรก็มาบอกย่า ย่าน่ะว่างเสมอ"
"แจ่ม พวกมันคงดีใจมากๆแน่ๆ น้องภูชวนเพื่อนที่มหาวิทยาลัยไปด้วยได้ไหมครับ"
"ได้สิ แต่บ้านเราจะพอหรือเปล่า"
"ก็คงต้องให้มานอนรวมๆกันบ้างอ่ะครับ"
"หนูจัดการแล้วกันลูก"
"คุยอะไรกันอยู่ครับคุณย่าคุณหลาน"
"น้องเราอยากไปทะเลน่ะสิ"
"ก็พึ่งไปมาไง จะไปอีกแล้วหรอ"
"หมายถึงที่บ้านพักเรา"
"อ้อ พาพวกลิงไปทะเลอ่ะหรอครับ"
"กล้าพูด ตัวเองอ่ะหัวหน้าลิงเลย ลิงแก่"
"ว่าใครแก่เดี๋ยวโดน คุณย่ามีอะไรให้พีททานบ้าง พีทหิว"
"ในตู้น่ะลูก ย่าทำกับข้าวไว้สองสามอย่าง"
"พี่พีทหิวอีกแล้วหรอ"
"อือ" แล้วพี่พีทก็เดินไปตักข้าวมานั่งทาน ผมก็เอาของใส่ตู้เสร็จก็รินน้ำใส่แก้วมาวางให้
คุณย่าก็จัดโน้นจัดนี้ในครัว คุยกันไปหัวเราะกันไป ผมรู้ว่าคุณย่ารอพี่บุ้งกับพี่อ้นเลยไม่ไปนอน
คุณย่าเป็นแบบนี้เสมอ ผมเลยต้องโทรบอกก่อนถ้าจะกลับดึก ไม่งั้นคุณย่าไม่ยอมขึ้นนอน
"เดี๋ยวน้องภูโทรหาพี่อ้นดีกว่าว่าเมื่อไรจะกลับ"
"ไม่ต้องหรอกลูก นานๆทีพี่เขาจะไปไหนมาไหน"
"งั้นคุณย่าก็ขึ้นไปนอนได้แล้วมั้ง"
"จ้ะ  พีทมีขนมด้วยนะลูกในจู้เย็นน่ะ "
"ครับคุณย่า"
"งั้นย่าไปอาบน้ำอาบท่าสวดมนต์นอนแล้ว ปิดบ้านปิดช่องให้ดีนะลูก"
"ครับคุณย่า"

"โอ๊ยอิ่ม" พี่พีทเดินเอาจานไปล้างแล้วก็ตบท้องตัวเองดัง เปาะๆ
"ไม่อิ่มก็เลี้ยงไม่ไหวแล้ว"
"ฟ๊อดดด" แล้วพี่พีทมันก็หอมแก้มผม แบบไม่มีสาเหตุแล้วก็เดินออกจากห้องครัวไป
เสียงทีวีดังขึ้นแสดงว่าพี่พีทมันไปนั่งดูทีวี ผมทำงานในครัวเสร็จก็เดินตามไป
"น้องภูไปอาบน้ำก่อนนะ เหนียวตัวอ่ะ"
"เดี๋ยวบุ้งมาก็อาบพร้อมกันดิ "
"ไม่เอา "
"อะไรว่ะ"
"ว่ะกับใคร"
"ว่ะกับตัวเอง ฮ่าๆๆๆ"
แล้วผมก็ขึ้นมาอาบน้ำ ก็อาบอยู่นานเหมือนกันแหละ ออกมาแต่งตัว ทาแป้งหน้าขาว ฮ่าๆๆ
แล้วก้เดินลงมาข้างล่างก็เห็นคนนอนให้ทีวีดู เอิ๊กๆ พี่พีทหลับสนิทอยู่หน้าทีวี
ถ้าโจรขึ้นบ้านก็คงไม่เหลืออะไรแล้วแหละเล่นหลับซะขนาดนั้นอ่ะ
"พี่พีททท พี่พีท"
"อื้ม"
"ไปอาบน้ำไป"
"อื้อ" แต่ก็ยังนอนนิ่ง หลับสนิท
"พี่พีทททท"
"ครับ"
"ไปอาบน้ำสิ มานอนอะไรตรงนี้อ่ะ ง่วงก็ไปนอนบนห้อง"
"แปปหนึ่ง"
"ไม่แปปอ่ะ ไปนอนบนห้องเลยไป "
"อื้ออออ"
"พี่พีทททททท เดี๋ยวนี้"
"อือๆๆๆๆๆ" แล้วก็ลุกขึ้นนั่งทำตาปรือๆ แล้วก็จะก้มมาหอมผมผมก้ถอยหนี
"ไปอาบน้ำก่อน"
"ไปก็ได้ว่ะ"
"ว่ะอีกแล้วนะ ป๊าปปปป" ผมก็ตีก้นพี่พีทมันเต็มแรง มันก็เดินเกาก้นขึ้นข้างบนไป
ก็นั่งดูทีวีต่อสิ ในฐานะแม่บ้านทหารบกต้องดูละครหลังข่าวจ้าถึงจะไม่หลุดคอนเซป
นั่งดูทีวีไปสักพักใหญ่ๆ พี่พีทก็เดินลงมา อาบน้ำแล้วคงสดชื่นขึ้น เพราะหน้าตาสดใสยิ้มแฉ่งมาแต่ไกล
"ฟ๊อดดดดดด" นั่งปุ๊ปก็หอมปั๊ป กลิ่นสบุ่ติดที่แก้มผมอ่อนๆหอมดี
จากหอมก็เริ่มกอด จากกอดก็เริ่มคลอเคลีย เริ่มลูบคลำ ขยำรอเวลาขยี้
"ไม่ใช่เวลาไหม หืมมม"
"ขึ้นห้องเหอะ"
"เดี๋ยวดิ รอพี่บุ้งก่อน"
"โทรหามันดิ๊ ดึกดื่นแล้วเมื่อไรจะกลับ ไม่ไหวเลยไอ้บุ้งนิ" เอาเชีย
"ใครไม่ไหวกันแน่ ถามจริง"
"ไอ้บุ้งสิ"
"หราาาาา" แล้วผมก็เดินไปหยิบโทรศัพท์มาโทรหาพี่บุ้ง
แต่เป็นพี่อ้นที่รับ เพราะไอ้พี่บุ้งมันเมาพูดจาไม่รู้เรื่องลิ้นก็มาลิ้นเดียวแต่เหมือนจะพันกันนะ
"น้องภูๆพี่กำลังกลับอ่ะ ใกล้ถึงแล้วฝากบอกคุณย่าด้วยนะ"
"ครับ น้องภูเป็นห่วงเห็นดึกแล้วเลยโทรมาถามน่ะ"
"ครับ อีกสิบนาทีก็ถึงแล้ว"
"ครับบบ"

"อ้นว่าไงบ้าง" พี่พีทถาม
"พี่อ้นบอกว่าอีกชั่วโมงกว่าๆน่าจะถึง"
"ห๊า นี้ไปเถลไถลที่ไหนกันเนี่ยรู้ไหมคนที่บ้านเป็นห่วงไม่ไหวเลยนะ กลับมาต้องพูดให้รู้เรื่อง"
"เขาก็ต้องมีสังคมของเขา ถ้าเป็นน้องภูพี่พีทจะบ่นแบบนี้ไหม"
"พี่จะไปเฝ้าถึงที่เลยแหละ"
"ไม่ใช่แบบนั้นสิ ถ้าน้องภูกลับดึกอ่ะ พี่พีทจะบ่นแบบนี้ไหม"
"ยิ่งกว่านี้"
"ใช่ ยิ่งกว่านี้ เป็นผีบ้าเลยแหละ"
"เดี๋ยวเหอะ"
"จะทำไม กล้าหรอ"
"กล้า!!!! ลองที่โซฟาตรงนี้ก็ดีเหมือนกัน เปลี่ยนบรรยากาศ"
"เห้ยๆๆๆ อย่านะ" ผมเอามือดันอกพี่พีทไว้ พี่พีทอ่ะมันทำจริงนะมันไม่อายหรอก
อย่าได้คิดไปเล่นกับไฟเชียว เดี๋ยวจะอายประชาชีผีบ้านผีเรือน
"ฟ๊อดดดดด ฟ๊อด ฟ๊อด" แล้วพี่พีทมันก็หอมซ้ายหอมขวาหอมหน้าหอมหลังผมอยู่นั้นแหละ
ผมกับพี่พีทก็นั่งเล่นกันที่โซฟารอพี่บุ้งกับพี่อ้น ไม่นานแท็กซี่ก็มาจอดหน้าบ้าน
ผมก็วิ่งออกไปดู เห็นพี่บุ้งเดินกอดคอพี่อ้นมา เซซ้ายเซขวา เมามาแน่ๆเลย
ผมเลยวิ่งไปช่วยพยุงพี่บุ้งอีกข้างหนึ่ง
"ใครว่ะ ไหนดูหน้าดิ อิอิ อ่ออออ น้องสาวพี่นี้เอง สวยวันสวยคืนนะเนี่ย"
"ปากดี เดี๋ยวก็ทิ้งให้นอนกับไอ้มดแดงซะหรอก"
"ไอ้มดแดงมาหรอ สไปเดอร์แมนมาป่ะ ฮ่าๆๆๆๆ มาให้พี่หอมทีดิ๊น้องรัก"
"เห้ยยยยย ไอ้บ้า เหม็นแหวะ รีบพามันไปนอนเหอะพี่อ้น"
"อื้ม พี่ก็ปวดหัวสุดๆแล้วเนี่ย อุตส่าห์กำชับแล้วนะว่าอย่าเมา หายไปกับเพื่อนเขาแปปเดียวกลับมาที่โต๊ะก็สภาพเนี่ย"
"มันอ่ะคออ่อนจะตาย ดื่มนิดเดียวก็เมาแล้ว"
"ใครเมา ไม่ได้เมาไอ้น้อง พูดสวยๆหน่อยนะเว้ย"
"เออไม่เอา แต่ช่วยก้าวขาบ้างได้ไหม มันหนัก"
"ก็ก้าวเนี่ย อะไรมันพันขาว่ะ "
"นรกง่ะ นรกกำลังดึงขาอยู่"
"โหยเมียจ้า ผัวไม่ไปหรอกนรกอ่ะ เดี๋ยวผัวพาขึ้นสวรรค์นะ อิอิ"
"ไงอ้น ไม่มีสติเลยหรอ"
"ก็อย่างที่เห็นแหละครับพี่พีท"
"ใครว่ะเนี่ย น้องพี่ ใครมายืนขวางประตูว่ะ" เมาแล้วหาเรื่องซะด้วย แถมหาเรื่องเจ้าของบ้านอีก
"พี่พีทไง"
"พี่พีท อ่อ น้องเขยๆๆๆ หลบพี่ดิ๊น้อง พี่จะขึ้นบ้าน "
"เอ้า ยืนทื่ออยู่นั้นแหละพี่พีท หลบพี่เมียหน่อยสิ เมียหนัก"
"เดี๋ยวพี่พามันขึ้นไปเอง" แล้วพี่พีทก็มาช่วยพยุงแทนผม
"ขอบใจมากไอ้น้อง ไม่เสียแรงพี่ยกน้องให้"
ผมก็ทำหน้าที่ปิดบ้านปิดช่อ แล้วก็ตามขึ้นไปด้านบน เห็นพี่อ้นกำลังเช็ดตัวให้อยู่
พี่พีทก็ยืนกอดอกพิงอยู่ขอบประตู เหมือนจะบ่นอะไรพี่บุ้งอยู่แน่ๆ พอผมขึ้นมาพี่พีทก็จูงมือ จะพากลับห้อง
"เดี๋ยวน้องภูขอดูพี่บุ้งก่อน พี่พีทไปนอนก่อนเหอะ"
"ไปดูอะไร มันหลับ"
"น้องภูจะคุยกับพี่อ้น พี่พีทจะกลับห้องก็กลับไปก่อนสิ"
แล้วก็สะบัดก้นใส่ผมเดินเข้าห้องตัวเองไป
"พี่พีทดุอะไรหรอพี่อ้น"
"เปล่าหรอก"
"แน่ใจนะ"
"จ้า พี่พีทแค่บอกว่า วันหลังอย่าให้บุ้งกินเยอะแบบนี้ ดึกๆดื่นๆมันอันตรายน่ะ"
"เหนื่อยหน่อยนะพี่อ้น มีผัวขี้เมาอ่ะ"
"นานๆทีไม่เป็นไรหรอก ดีกว่าปล่อยให้ไปคนเดียว พี่ก็อดห่วงไม่ได้"
"ดูแลพี่บุ้งแล้วอย่าลืมดูแลตัวเองนะ"
"ครับ" แล้วพี่อ้นก็ส่งยิ้หวานๆให้
"มีอะไรก็บอกน้องภูได้ทุกเรื่องนะพี่อ้น เราไม่ใช่คนอื่นคนไกล พี่อ้นก็เหมือนพี่สาว เอ๊ย พี่ชายของน้องภูแท้ๆนะ"
"จร้าน้องสาว อุ๊ย น้องชาย"
"ร้าย ไปนอนดีกว่า"
"ฝันดีนะ"
"ไม่รู้จะได้ฝันหรือเปล่า"
"ทำไมอ่ะ"
"มีช้างตกมันอยู่ที่ห้อง ฮ่าๆๆๆ กู๊ดไนท์นะพี่อ้น"
"ครับ"
แล้วผมก็เดินออกมาจากห้องพี่อ้น เดินเข้าไปในห้องตัวเองก็เห็นไฟปิดมืด
พี่พีทนอนตะแคงหันหลังให้ผม สงสัยจะนอนไปแล้ว ผมเลยดินย่องเบาๆไปเข้าห้องน้ำ
ล้างหน้าล้างตาแปรงฟันก่อนนอน เดินกลับมาที่เตียงก็ขึ้นเตียงเบาๆกลัวพี่พีทตื่น.......
แต่มั่นใจว่าพี่พีทยังไม่หลับหรอก แค่งอนแบบไร้สาเหตุก็เท่านั้นเอง แต่ไม่ง้อนะ นอนเฉยๆๆดีกว่า
ง้อไปเดี๋ยวเจ็บตัวแน่ แต่พี่พีทก็นิ่งไปนานแล้วนะ โกรธอะไรเราป่ะเนี่ย อ่ะกอดหน่อยก้ได้
ผมเลยค่อยๆวางแขนที่ที่เอวแล้วก็เลื่อนเอามือไปวางตรงสะดือ เกาพุงนิดๆ ฮ่าๆๆ
"หลับแล้วหรอโอ๊ะโอ" ยังคงนิ่งไม่พูดไม่จา ผมเลยเลิกกอดแล้วนอนหันหลังให้
"ห่วงแต่คนอื่นเคยห่วงความรู้สึกพี่บ้างไหม"
"มันจะอะไรกันนักกันหนาแค่น้องภูขอดูพี่บุ้งมันแปปเดียว น้องภูอ่ะไม่เคยเป็นห่วงพี่พีทหรอก พี่พีทไปไหนดึกๆดื่นๆน้องภูก็แค่นั่งถ่างตารอ ไม่ได้หลับไม่ได้

นอนก็เท่านั้นเอง"
แล้วบรรยากาศความเงียบก็เขามาปกคุลมอีกครั้งหนึ่ง ผมก็ไม่รู้พี่พีทเป็นอะไร
อาจเป็นผลมาจากไม่ได้ทำการบ้านหลายวัน ก็เลยหงุดหงิดง่ายเหมือนสตรีวัยทองหรือเปล่า
เอาน่ะ เห็นใจเขาหน่อย ใจเย็นน้องภู สงบไว้ สงบไว้
"พี่ขอโทษ" แล้วคำขอโทษเบาๆก็ดังออกมา
"อะไรนะ"
"ได้ยินแล้วจะถามทำไม"
"ได้ยินแต่มันได้ยินไม่ถนัดอ่ะ"
"พี่ขอโทษ"
"ทำไมถึงขอโทษอ่ะ"
"ก็พี่หงุดหงิดใส่น้องภู"
"อื้อๆ ให้อภัย นอนซะนะ ตื่นมาจะได้สดชื่น"
"จะนอนจริงอ่ะ" พูดจบก็หันมาคว้าผมไปกอดทันที แล้วก็เข้าสู่โหมดอ้อนทันที
"ก็ตัวเองนอนหันหลังให้เค้าทำไมล่ะ"
"ก็เค้าน้อยใจนิ"
"น้อยใจอะไร"
"ก็ไม่สนใจพี่อ่ะ"
"อิจฉาแม้กระทั่งคนเมา"
"ก็พี่รักของพี่นิ"
พูดจบก็เริ่มซุกไซร้ แล้วก็ปลดกระดุมเสื้อผมอย่างเร็วพลัน  ข้อศอกตั้งขึ้นเพื่อยันน้ำหนักตัว แล้วก็จูบผมทันที
กแล้วก็หันไปดูดชิมยอดอกสีชมพูดอย่างเมามัน คงอดอยากปากแห้งมาหลายวันสินะ ถึงได้รุนแรงขนาดนี้
"เบาๆก็ได้ ไม่หนีไปไหนหรอกน่ะ"
"ฮ่าๆๆๆ"
"มันเจ็บ"
"นึกว่าชอบรุนแรง"
"พอดีๆเถอะ" พุดจบพี่พีทก็ดึงกางเกงผมลง เหลือแต่ชั่นในสีขาวเท่านั้น ทงอีถูกลวนลามผ่านทางชั้นในตัวนี้
ทำให้เะออยากออกมาขฃหายใจด้านนอกเสียเต็มที พี่พีทก็เลยปลดพันธนาการนั้นให้
พอทงอัฃีปะหน้ากับพี่พีทเท่านั้น พี่พีทก็ครอบครองนางเข้าไปในปากทันที
ยิ่งนานยิ่งรุนแรง จนสองมือผมต้องจิกไปกับที่นอน เสียงครางหลุดรอดออกมาเป็นระยะ
ทั้งตัวผมทูกดูดชิมไปทั่ว ซอกไหนมุมไหนถูกพี่พีทเน้นย้ำรอยจูบเพื่อแสดงวามเป็นเจ้าของ
"ทำให้พี่มั้งดิ" พี่พีทกระซิบข้างหูผมแล้วก็ล้มตัวลงนอน ผมก็ว่านอนสอนง่ายนะ
พี่พีทให้ทำอะไรผมก็ทำทั้งนั้นแหละ เลยขึ้นไปนั่งคร่อมบนตัวพี่พีท แล้วก็จัดการดูดชิมยอดอก
เลื่อนลงมาเรื่อยๆ จนเจอกับไอ้จูมง ......
ผมก็เอาฝ่ามือทาบไป
"ยาวกว่าฝ่ามืออีก สงสัยจะเจ็ดนิ้วของจริง" พี่พีทมันก็ขำ ผมก็จัดการครอบครองไอ้จูมงเข้าไปในปาก
พี่พีทดูเหมือนจะเพลินกับจุดๆนี้มาก นอนหลับตาเม้มปาก มีเสียงซี๊ดซ๊าดให้ได้ยิน
พี่พีทดันตัวเองขึ้นนั่ง แล้วก็ดันผมนอนไปกับเตียงก่อนจะกลับหัวกลับหาง
แล้วก็ยัดไอ้จูมงเข้าปากผม แล้วพี่พีทก็ครอบครองทงอีผมเข้าไปในปาก
ไม่มีเสียงพูด มีเต่เสียงที่ห้ามออกอากาศ ฮ่าๆๆๆ หลังจากที่ฉ่ำรักกับตรงนี้แล้ว พี่พีทก็คว้าเสื้อเกราะมาใส่ให้ไอ้จูมง
แทรกตัวมาระหว่างขาของผม แล้วก็กดหัวไอ้จูมงเข้าไปในตัวผมทันที
"ช้าๆพี่พีท ไม่ได้โดนหลายวันแล้วมันเจ็บ" พี่พีทอมยิ้มแล้วก็ช้าลงอย่างที่ผมออก
พอทุกอย่างโอเคผมพยักหน้าให้พี่พีท พี่พีทก็ก้มลงมาจูบผม ก่อนที่จะเดินเครื่องทันที
ไม่นานนัก แต่ก็นานเหมือนกันแหละ ทงอีของผมก็ร้องไห้ออกมาเต็มหน้าท้องไปหมด
พี่พีทเดินเครื่องอย่างเร็วเมื่อเห็นแบบนั้น แล้วก็ดึงไอ้จูมงออกจากตัวผม ดึงเสื้อเกราะออก
แล้วก็จัดการสองสามที แล้วพิษนั้นก็พ่นมาเต็มท้อง เต็มหน้าอกผมไปหมด
เนี่ยแหละนะคือผลของการอัดอั้นมาหลายวัน พิษรักเจิ่งนองเต็มตัวผมเลย
พี่พีทล้มตัวนอนข้างๆผม มีแต่เสียหายใจเหนื่อยหอบของเราทั้งคู่
พี่พีทเอาทิชชูมาเช็ดให้ผม
"เลอะเทอะเลยอ่ะ พี่ไม่อยากแตกในอ่ะ กลัวน้องภูท้องในวัยเรียน"
"ไอ้บ้า ใส่ถุงจะท้องได้ไง"
"เผื่อถุงรั่ว"
"ท้องแล้วจะไม่รับผิดชอบหรอไง"
"ไม่ท้องก็รับผิดชอบ งั้นเรามาทำให้ท้องกันไหม"
"ขอพักแปปได้ไหม หายใจไม่ทันแล้วเนี่ย"
"ฮ่าๆๆๆๆ" แล้วพี่พีทก็ดึงผมไปกอดไว้แนบอก ผมก็นอนเกาท้องพี่พีทไปด้วย
แต่เหมือนเกาไปเกามา ไอ้จูมงมันจะเริ่มฟื้นตัวนะ ฮ่าๆๆๆ.....
แล้วรอบสองก็ตามมาในไม่ช้า แล้วก็เหมือนจะยาวนานกว่ารอบเรกเสียด้วย
ไม่เป็นไรสู้ตาย พรุ่งนี้วันหยุด อึ๊บๆๆ  สุดท้าย ก็สลบคาอก หลังจากจบศึกก็สลบทันที

เช้า.......

ปวดร้าวไปทั้งตัว นึกว่าไปออกศึกออกสงครามกับพี่เสมา
พยายามลืมตามองสภาพตัวเอง ร่างกายเปลือยเปล่าที่ถูกโอบกอดไว้ด้วยแขนสองข้าง
ลมหายใจอุ่นๆรดซอกคอ ตามเนื้อตามตัวแดงเป้นจ้ำๆไปทั้งตัวอย่างกับตุ๊กแก
ถ้าคุณย่ามาเห็นเราในสภาพนี้รับรองพี่พีทโดนบ่นยาวแน่
แต่มันก็เป็นรอยแห่งความรักนะ เห้ย หรือว่าเราแอบซาดิสท์ ฮ่าๆๆๆ
ได้แช่น้ำอุ่นคงจะดีขึ้นมั้ง ก็เลยค่อยหยิบมือี่พีทออกจากตัว แล้วก็ขยับตัวเองมานั่งข้างๆเตียง
สังเกตุตามแขนตามขาอีกรอบหนึ่ง นี้เรามีอะไรกับพี่พีทหรือว่าโดนรุมโทรมว่ะเนี่ย
พอลุกขึ้นยืนเท่านั้นแหละ ขาสั่น พับๆๆๆๆๆๆๆ ร้าวตั้งแต่ก้นกบไปถึงท้ายทอย
สัญญาว่าต่อไปนี้จะทำการบ้านทุกวัน ไม่ให้เว้น เพราะถ้าเว้นจะเจอแบบนี้
หันหลังไปมองไอ้คนบนเตียง นอนหลับปุ๋ยอย่างมีความสุข
ผมเดินเข้าห้องน้ำเปิดน้ำอุ่นใส่อ่าง ระหว่างที่รอน้ำเต็มอ่างก็เลยไปยืนแปรงฟัน
ปากบวมแดงเจ่อมาก ดูเซ็กซี่ไปอีกแบบ ฮ่าๆๆ แปรงฟันอยู่นานจนไอ้คนที่หลับตื่น
"น้องภู น้องภู"เสียงเรียกสองรอบ
"ครับบบบ" ผมขานรับจากในห้องน้ำ
"อาบน้ำหรอ"
"อื้มมมม มีไร"
"เปล่า นึกว่าเมียหาย"
"ไอ้บ้า" ผมแปรงฟันเสร็จก้เดินลงไปแช่ในอ่างน้ำ เอาเท้าจุ่มๆวัดอุณหภูมิ ฮ่าๆๆ
อยากได้ส้มมาแช่ในน้ำแบบในหนังจัง ฮ๋าๆๆๆ เลยหยับอโรม่าเธอราพี หยดใส่ไปสามสี่หยด
การได้แช่น้ำอุ่นๆเป็นอะไรที่มีความสุขมาก นอนหลับตาคิดอะไรไปเพลินๆ
"ฮันแหน่" ไอ้พี่พีทเดินเข้ามา
"ตกใจหมด"
"แช่ด้วยคนได้ป่ะ"
"ก็มาสิ ไม่ได้ห้ามนิ"
แล้วพี่พีทก็เดินลงมาแช่น้ำในอ่าง โดยให้ผมนั่งทับบนตัวพี่พีท
"คอแดงเป็นรอยหมดเลยอ่ะ"
"ไม่ใช่แค่คอ ทั้งตัวเถอะ"
"เจ็บไหม"
"ไม่เจ็บ"
"น้องภู"
"หืม"
"เคยคิดจะนอกใจพี่ไหม"
"ไม่เคยอ่ะ ถามทำไม"
"ถามดู อยากรู้"
"ดูถูกกันมากไปแล้ว"
"ไม่ใช่อย่างนั้น พี่รู้ว่าน้องภูไม่เคยคิด พี่แค่อิจฉาตัวเอง"
"อิจฉาตัวเอง?"
"อื้ม อิจฉาว่าทำไมมึงมันโชคดีจัง มีเมียน่ารักแถมยังจิตใจดีอีก"
"ชาติที่แล้วเราคงทำบุญร่วมกันมามั้ง"
"งั้นไปทำบุญกันไหม"
"นึกยังไงอยู่ดีๆจะไปทำบุญ"
"ก็เราจะได้เกิดมาคู่กันทุกชาติ ทุกชาติ"
"งั้นชาติหน้าน้องภูขอป็นสามีบ้างนะ"
"เห้ยได้ไง"
"ไม่ดีหรอพี่พีทจะได้รู้ไงว่าน้องภูรู้สึกยังไงเวลาพี่พีทจ้ำๆๆๆๆๆๆๆ"
"ฮ่าๆๆๆๆ ก็รู้สึกเสียวง่ะ"
"มันมีรายละเอียดมากกว่านั้นย่ะ"
"ฮ่าๆๆๆๆ ฟ๊อดดดดด"
"หยุดหอมบ้างเถอะแก้มน้องภูทำงานหนักมาทั้งคืนแล้วนะ จะช้ำหมดแล้วเนี่ย"
"ก็มันอดใจไม่ไหวนิ"
"ไม่ต้องเลย อาบเฉยๆ อย่าคิดอะไรเพ้อเจ้อ"
"ที่รักอ่ะ"
"พี่พีทเครื่องจักรมันยังต้องพักนะ น้องภูเป็นคนต้องพักบ้าง"
"พี่ก็ไม่ได้ว่าอะไรนิ"
"หรอ  ไอ้ขี้หื่น"
"ที่รักอ่ะ กอดเฉยๆก็ได้" แล้วเราก็นอนกอดกันในน้ำนั้นแหละ
แล้วก็ช่วยกันอาบน้ำอาบท่า แต่งตัว แล้วก็เดินลไปข้างล่าง ก็เห็นคุณย่ากับพี่อ้นกำลังช่วยกันเตรียมอาหารเช้า
"นึกว่ายังไม่ตื่นอีกนะเนี่ย สองศรีพี่น้อง"
"อรุณสวัสดิ์ครับคุณย่า"
"จ้ะ มาทานข้าวกันลูก น้องภูไปช่วยพี่อ้นยกกับข้าวลูก"
"ครับ"
แล้วคุณย่าก็เดินเข้ามาในครัว ตักแกงใส่ชามให้ผมยกไป
"น้องภู"
"ครับคุณย่า" แล้วคุณย่าก็แหวกคอเสื้อดู จิตรกรรมบนเรือนร่างของจิตรกรพีท
"แหะๆ" คุณย่าจ้องตาแล้วพยักหน้าเบาๆ แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร ผมเอาแกงมาตั้งบนโต๊ะ
แล้วก็เดินกลับไปยกอาหารจานอื่นมาอีก คุณย่าเดินออกไปจากในครัวผมก็ได้ยินเสียง
"โอ๊ยยย คุณย่า หยิกพีททำไมครับ"
"ย่าบอกแล้วใช่ไหมว่าให้ถนอมๆน้องหน่อย"
"ก็ถนอมแล้วนะครับ อย่างกับไข่ในหินแหนะ"
"แล้วตามเนื้อตามตัวน้องทำไมถึงเป็นรอยขนาดนั้น เพี๊ยะ!!!" นี้โดนตีซะมั้ง
"ตกลงเมื่อคืนช้างตกมันจริงๆหรอ" พี่อ้นถามพร้อมแอบขำ
"ก็ดูตามตัวสิ เชอะ" แล้วผมก็ยกกับข้าวมาตั้งจนครบ คุณย่าก็ยืนบ่นพี่พีท
"น้องภูมานี่สิ" ผมเดินไปหาคุณย่า ที่ยืนอบรมี่พีทอยู่
"ครับ"
"เปิดเสื้อสิลูก"
"เปิดทำไมครับคุณย่า"
"ย่าบอกให้เปิดก็เปิด"
"ครับ" ผมก็เปิดเสื้อให้คุณย่า คุณย่าก็สำรวจด้านหน้าด้านหลัง
รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นผู้เยาว์แล้วไปร้องเรียนให้คุณปวีณาช่วยหลังโดนข่มขืนจัง
"พี่เขาทำแบบนี้บ่อยไหม"
"ห๊าาาา อะไรนะครับคุณย่า"
"ไอ้รอยพวกเนี่ย พี่เขาทำบ่อยไหม"
"คุณย่าอ่ะ น้องภูอายนะ"
"อย่าให้มันพิสดารมากนักนะตาพีท น้องน่ะตัวเท่านี้ ผิวพรรณหรือก็บอบบาง ทะนุถนอมน้องหน่อย"
"คุณย่าพูดซะอย่างกับพีทเป็นพวกวิปริตบ้ากามอย่างนั้นแหละ"
"ก็น้องลายเป็นตุ๊กแกแบบเนี่ยจะให้ย่าคิดยังไง เราเองก็ยอมพี่เขามากเกินไปนะลูก น้องภู"
"ก็..........."
"ก็อารมณ์มันพาไปใช่ไหม"  เพี๊ยะ!!!! คุณย่าก็ซัดเข้าที่ไหล่พี่พีทเต็มๆ อย่างแรง
"เดี๋ยวเถอะเรา"
"คุณย่าทานข้าวกันเถอะครับ น้องภูหิวแล้ว แล้วพี่บุ้งอ่ะพี่อ้น"
"ยังไม่ตื่นเลย"
"ไอ้เจ้านี้อีกคน เดี๋ยวตื่นมาน่าดู" วันนี้โดนคุณย่าดุกันถ้วนหน้า
"เอาหนักๆเลยนะครับคุณย่า เมื่อคืนเนี่ยน้องภูแบกหลังแทบจะหักกว่าจะเข้าบ้านได้"
"เมามากเลยหรอ"
"มากเลยครับคุณย่า พูดจาไม่รู้เรื่อง เรียกพี่พีทว่า ไอ้น้องเขย"
"ฮ่าๆๆๆ" แล้วคุณย่าก็ขำออกมา ผมก็เลยตักข้าวให้ทุกคน เราก็ทานข้าวกัน
เช้านี้มีเมนูเรียกน้ำย่อยผู้อ่านดังนี้........
ปูผัดพริกไทยดำ ต้มยำทะเลน้ำข้นมะพร้าวอ่อน แกงจืดปลาหมึกยัดไส้หมูสับ
ปลาเนื้ออ่อนทอดกระเทียม หน่อไม้ฝรั่งผัดกุ้ง ไข่เค็มไชยา(ออพชั่นเสริม)
"แล้วนี้โทรชวนเพื่อนๆยัง ให้มาทานอาหารทะเลอ่ะ"
"ชวนในเฟซบุ๊คแล้วครับ แต่ไม่รู้ว่าใครจะมามั้ง"
"แล้วทำไมไม่โทรชวนละลูก"
"ก้เมื่อคืนมันดึกแล้วอ่ะครับคุณย่า "
"แล้วย่าจะรู้ได้ไงอ่ะว่าใครจะมาบ้าง"
"พี่พีทเอามือถือลงมาเปล่า"
"เอามาครับ"
"ขอยืมหน่อย" แล้วผมก็เอาโทรศัพท์มาเปิดเฟซ แล้วก็พบว่า
"มาทุกคนครับคุณย่า มีมิวกับพี่โค้กด้วย"
"ดีๆ อาหารทะเลเยอะแยะเอาไว้นานเดี๋ยวก็ไม่อร่อย"
ความสุขของคุณย่า แล้วผมก็เชื่อว่ามันคือความสุขของผู้สูงอายุทุกคน
คือการได้เห็นลูกๆหลานๆเต็มบ้านล้อมหน้าล้อมหลัง ผมเองบางทีอยู่คนเดียวยังเหงา
แล้วคุณย่าอยู่คนเดียวมานานมากแล้ว การได้มีพวกผมมาอยู่ด้วยทำให้คุณย่ายิ้มได้ทั้งวัน
แล้วก็ดูสุขภาพดีขึ้นมากด้วย ผมยังจำภาพเมื่อก่อนได้ ที่คุณย่ามานั่งหน้าบ้านคนเดียว
ผมมองมาจากบ้านผมยังอดสงสารไม่ได้ เลยหมั่นปีนรั้วข้ามมาหาบ่อยๆ

ทานอาหารเช้าแบบว่าอิ่มมาก อิ่มจนถึงคอหอยเลย ฮ่าๆๆๆ
"สงสัยน้องภูต้องพึ่งอีโน ฮ่าๆๆๆ"
"ของโปรดเขาล่ะ" พี่พีทพูดแล้วก็ส่งยิ้มให้
"ถ่านไม้เรามีหรือเปล่านะอ้น" คุณย่าคิดไปถึงเมนูตอนเย็นแล้วแน่ๆ พึ่งจะอิ่มมือเช้าเอง ฮ่าๆๆ
"มีครับคุณย่า คราวที่แล้วที่ทำหมูกระทะยังอยู่ครับ"
"พอใช้ไหมลูก"
"พอครับ ครึ่งกระสอบใหญ่ได้"
"สงสัยกลางวันนี้น้องภูต้องอดข้าว เพื่อทะเลเผาตอนเย็น ฮ่าๆๆๆ"
"แต่กลางวันนี้ย่าว่าจะทำทอดมันปลาหมึกนะ"
"งั้นไม่อดก็ได้ ฮ่าๆๆๆๆ"

[K.Pupoom]

กลางวัน.......
พี่บุ้งก็ตื่น แล้วมันก็หอบร่างลงมาท่ามกลางความมึนงง เพราะฤิทธิ์แอลกอฮอล์เมื่อคืน
"คุณย่าๆๆๆมาแล้ว" ผมกระซิบอกคุณย่า
"ไงเจ้าผักบุ้ง ตะวันจะตกดินแล้วพ่อคุณ"
"มีอะไรให้บุ้งทานบ้างอ่ะครับ หิวจัง" แล้วพี่บุ้งมันก็เดินมานั่งข้างๆพี่อ้น
"เมื่อคืนใครพาเค้าขึ้นห้องอ่ะ" พี่บุ้งมันถามพี่อ้นเบาๆ
"น้องภูแล้วก็น้องเขยบุ้งไง"
"น้องเขย ใครอ่ะ"
"นั้นไง" พี่อ้นมองไปทางพี่พีท ฮ๋าๆๆๆ
"อุยยยยย"
"ย่าไม่ห้ามหรอกนะไอ้เรื่องเหล้าเนี่ย แต่ทำไมไม่รู้จักพอดี ดื่มแต่ต้องมีสติสิลูก นี้อะไร พูดอะไรทำอะไรยังงไม่รู้ตัว มันใช้ได้หรอ"
"บุ้งขอโทษครับคุณย่า" แล้วพี่บุ้งมันก็ยกมือไหว้ขอโทษคุณย่า
"อย่าให้อ้นเขาต้องลำบากใจเพราะความเมาของเรารู้ไหมบุ้ง"
"ครับคุณย่า"
"จำไว้ด้วยนะพี่พีท ที่คุณย่าพูดอ่ะ" ผมหันไปพูดกับพี่พีท
"จ้ะ"
"ไปๆ ไปหาข้าวหาปลาทานไป"
แล้วพี่บุ้งก็เดินไป พี่อ้นก็เดินตาม แล้วสักพักคุณย่าก็เดินเข้าครัวไป
ไปทำโน้นทำนี้ให้พี่บุ้งทาน บ่นไปอย่างนั้นแหละ แต่ก็เป็นห่วงทุกคน
คุณย่าไม่ได้อยากดุหรอก แต่ก็แค่ปรามๆไว้บ้าง พี่บุ้งเวลามันดื่มเหล้า มันไม่ค่อยดูสภาพตัวเองว่าไหวแค่ไหน

ตะวันเริ่มคล้อยลง อาหารเที่ยงก็ได้แก่ ขนมจีน้ำยา ทานกับ ทอดมันปลาหมึก อร่อยมากๆ

อิ่ม!!!!!!!

คุณย่าขึ้นไปเอนหลังช่วงบ่ายๆ พี่บุ้งนั่งเล่นกับเมียพร้อมฟังเมียเทศนา
ผมก็นั่งอ่านหนังสือที่โซฟาห้องรับแขก สักพักพี่พีทก็ชวนขึ้นห้อง
"อะไร"
"ขึ้นข้างบนกัน"
"ขึ้นไปทำไร"
"ไม่ได้ทำไร อยากกอดอ่ะ"
"ตรงนี้ก็กอดได้"
"แต่มากกว่ากอดไม่ได้นิ"
"นี้มันกลางวันแสกๆนะพี่พีท คุณย่าพึ่งบนไปเมื่อเช้านะ"
"แล้วคิดว่าพี่จะเชื่อหรอ"
"น้องภูจะฟ้องคุณย่า"
"ไปเร็ว"
แล้วพี่พีทมันก็ลากๆดึงๆผมขึ้นไปบนห้อง สุดท้ายผมก็มานอนอ่านหนังสือบนเตียง
พี่พีทเอาไอแพดมานั่งทำงานบนเตียง แต่ตัวนี้ต้องสัมผัสผมตลอด เป็น โรคติดเมีย
ทำงานไปไม่ถึงสิบนาทีก็หันมาหอมแก้ม เรียกว่าหอมกันทุกสิบนาทีนั้นแหละ
ลูบขาบ้างเอวบ้างอะไรไม่รู้ของแก ฮ่าๆๆๆ ผมก็นอนอ่านหนังสือไปเรื่อยๆ
"น้องภูจำคุณกรได้เปล่า"
"ได้สิ ทำไมอ่ะ"
"เขามีแฟนแล้วนะ"
"ใครอ่ะ"
"นี้ไง ไปเที่ยวเสม็ดกัน สวีทเชียว"
"นี้พี่พีทไม่ได้ทำงานหรอ นั่งเล่นแต่เฟซเนี่ย"
"ก็คุยงานกับคุณกรอยู่เขาอยากให้พี่จัดงานให้อีก ก็เลยเเวะไปดูเฟซแกหน่อย"
"ไหนอ่ะ"
"นี้ไง" แล้วพี่พีทก็อารูปคุณกรกับเเฟนให้ดู
"แล้วรู้ได้ไงอ่ะว่าเป็นแฟนเขา"
"แหม๋ มองปร๊าดเดียวก็รู้"
"แล้วตกลงใครเป็นเมียอ่ะ ดูเด็กคนนี้ก็กล้ามแน่นอยู่นะ"
"พวกมีกล้ามอ่ะ ส่วนมากรับทั้งนั้นแหละ"
"แล้วพี่พีททำไมไม่รับอ่ะ"
"ยกเว้นพี่"
"ทฤษฎีนี้ใช้ไม่ได้ ตกไป"
"ฮ่าๆๆๆ"
"แต่น้องภูว่าหนาคุ้นๆนะผู้ชายคนเนี่ย มีรูปที่ไม่ใส่แว่นไหม"
"ไม่มีอ่ะ"
"หรอ เหมือนเคยเห็นที่ไหนก็ไม่รู้"
"เคยเห็นตลอดเเหละ มั่ว"
"เอ๊ะพี่พีทนิ มาว่าเค้าทำไม"
"โอ๋ๆๆๆ มากอดหน่อยเร็ว"
"ไม่เอา"
"ไม่ให้กอดหรอ หืมม " แล้วพี่พีทมันก็จับผมนอนหงานแล้วก็ฟัดพุง
"เห้ย จั๊กจี้ ฮ๋าๆๆๆๆๆๆๆ โอ๊ย จุก ฮ่าๆๆๆๆ โอเคยอมแล้ว"
แล้วผมก็ต้องตกอยู่ในอ้อมกอดพี่พีท ผมถือไอแพดพี่พีทกอดผม เล่นเกมส์ ฮ่าๆๆ
"คืนนี้ออนท็อปนะ"
"ทะลึ่ง วันๆคิดแต่เรื่องพวกเนี่ย โรคจิต"
"เรื่องธรรมชาติ"
"ผิดธรรมชาติน่ะสิ"
"ไม่ชอบหรอ"
"ไม่รู้ ไมคุย ถ้าคุยเรื่องนี้อีก จะลงข้างล่างแล้วนะ"
"โห่"
"บ่นๆ เดี๋ยวเหอะ"
ก็นอนเลนกันนั้นแหละวันหยุด จะอานหนังสือวะหน่อยก็มีพี่พีทกวนตลอด
โบราณเขาถึงว่ามีลูกกวนตัวมีผัวกวนใจ มันเป็นแบบนี้นี่เอง ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
"ก๊อกๆๆๆๆๆพี่ภูๆๆๆๆ โยชิมาแล้ว"
"มาขัดจังหวะอีกแล้ว" พี่พีทบ่นเบาๆ
"ฮ่าๆๆ เข้ามาเถอะ ประตูไม่ได้ล็อค"
"ทำอะไรกันอย่หรือเปล่า"
"เปล่า"
"แน่นะ โยชิมาขัดจังหวะเปล่าเนี่ย"
"ดูเวลาด้วยไอ้โยชิ"
"ทำไมตอนกลางวันห้ามหรอ โยชิได้ไปบอกพี่อิค"
"แกเคยกลางวันล่ะสิ"
"อุ้ย ก็......"
"เคย ระวังเถอะ"
"ระวังอะไรอ่ะพี่ภู"
"แกเคยดูหนังจีนกำลังภายในไหม"
"เคย"
"นั้นแหละ ไอร้อนเข้าแทรกไอเย็น กระอักเลือดออกมา ตายคาอก"
"หลอกโยชิอีกแล้ว"
"ฮ่าๆๆๆๆ"
"แล้วนี้จะนอนกอดกันอีกนานไหม พี่ภูไปเล่นข้างล่างกันเถอะ โยชิซื้อกันดั้มมาไปช่วยต่อหน่อยดิ"
"ผัวซื้อให้หรอ"
"อือ"
"แล้วไอ้อิคอ่ะ"
"นั่งคุยอยู่กับไอ้มดแดงอ่ะ"
"ป่ะ" แล้วผมก็ลงไปข้างล่างพี่พีท มันก็องหน้าผม ผมก็เลยลากพี่พีทมันลงมาด้วย
เดินลงมาก็มานั่งช่วยไอ้โยชิมันต่อหุ่นของมันนั้นแหละ พี่พีทก็ช่วยด้วย
ไอ้อิคก็เลยไปนั่งเล่นเกมส์กับพี่บุ้ง สักพักพวกเพื่อนๆผมก็ทยอยมากันเป็นคู่ๆ
"คุณย่าาาาาาาา" ไอ้โยชิแหกปากตะโกนเมื่อคุณย่าลงมา
"มานานยังลูก"
"ได้สักพักแล้วครับ คุณแม่ฝากขนมมาให้คุณย่าด้วยครับ โยชิเอาวางไว้ในครัว"
"คุณแม่ผัวหรอ ฮ่าๆๆๆ" ผมแซวไอ้โยชิ
"นั้นแหละ"
"เล่นเกมส์กันอยู่หรอ เสียงดังลั่นบ้านเชียว" คุณย่าหมายถึงไอ้พวกในห้องรับแขกน่ะครับ
"ครับน่าเบื่อ เล่นกันไปทะเลาะกันไป"
"คุณย่า สวัสดีครับ" ขิงเดินออกมาจากห้องรับแขก
"สวัสดีจ้ะ านอะไรมาหรือยังลูกขิง"
"เรียบร้อยแล้วครับ คุณแม่ฝากของมาให้ด้วยครับ" แล้วขิงก็หยิบถุงกระดาษใบใหญ่มาให้คุณย่า
"อะไรเนี่ย โห สวยมากเลยลูก ขอบใจๆ " ผ้าไหมครับ
"คุณแม่ไปงานผ้าไหมมาน่ะครับ เลยซื้อมาฝากคุณย่าตอนแรกกะว่าจะมาให้เอง แต่ยังไม่ว่าเลยฝากขิงมาก่อน"
"ขอบใจลุก เดี๋ยวกดโทรศัพท์หาคุณแม่ให้ย่าหน่อยลูก ย่าจะโทรไปขอบคุณซะหน่อย"
แล้วขิงก็ยื่นโทรสัพท์ให้คุณย่า คุณย่าก็ขอบอกขอบใจแม่ของเป็นการใหญ่
ได้ของถูกใจยิ้มแก้มปริเชียวคุณย่าผม ฮิอิ
"คุณย่าตื่นแล้วหรอครับ" พี่เฟียตเดินออกมาจากห้องรับแขกแลล้วก็ยกมือไหว้ทักทายคุณย่า
"จ้ะ ทานอะไรมายังลูกเฟียต"
"ทานขนมจีนกับทอดมันไปเมื่อครู่นี้เองครับ"
"อ่อออ ป็นไงมานั่งคุยกับย่าหน่อยสิ ได้ขาวว่าเจ้าเป็ดแอบมีกิ๊กหรอ"
"ก็เข้าใจผิดกันนิดหน่อยครับ ได้น้องภูช่วยไม่อย่างนั้นคงแย่"
"มีอะไรต้องหนักแน่นนะลูก ต้องเชื่อใจคนที่เรารัก อันไหนอภัยได้ก็อภัย ลิ้นกับฟันมันก็กระทบกันบ้าง"
"ครับคุณย่า"
"คำว่าเลิกกันเนี่ยมันพูดง่ายนะลูก แต่พูดออกไปเมื่อไรมันยากจะกลับมาเป็นหมือนเดิมนะ เฟียตเข้าใจย่าไหมลูก"
"เข้าใจครับ ขอบคุณครับคุณย่า"
"จ้ะ น้องภูไม่ไปเอาขนมในตู้เย็นมาให้พี่ๆทานละลูก"
"พี่อ้นจัดการแล้วครับ"
แล้วพี่อ้นก็เดินออกมาจากห้องรับแขก
"ไงลูกอ้น เป็นอะไรลูก"
"รำคาญพวกนั้นอ่ะครับ หูอ้นจะหนวกแล้วเนี่ย เถียงกันมากกว่าเล่นเกมส์อีก"
"โยชิถึงได้ออกมานี่ไงพี่อ้น"
"คุณย่าจะเตรียมอาหารมือเย็นยังครับ"
"อีกสักพักก็ได้ลูก"
"งั้นเดี๋ยวอ้นขอไปอาบน้ำก่อนนะครับ เดี๋ยวจะลงมาช่วย"
"จ้ะ หลับสักชั่วโมงสองชั่วโมงก็ได้ลูก ตื่นมาช่วยย่าแต่เช้าแล้ว เดี๋ยวย่าให้พวกนี้ช่วยเอง"
"ครับ แต่ไม่รู้จะหลับหรือเปล่า"
แล้วพี่อ้นก็เดินขึ้นไปบนห้อง
"แล้วนั้นอะไรกันล่ะนั้น"
"หุ่นยนต์ครับคุณย่า"
"ของเด็กเล่น แล้วคนแก่นั้นทำเป็นกะเขาด้วยหรอ" คุณย่าแซวพี่พีท
"คุณย่า พีทยังไม่แก่นะ เดี๋ยวพีทก็งอนคุณย่าบ้างหรอก"
"อย่าเลยลูกเอ๊ย แค่เจ้าตัวแสบคนเดียวย่าก็ขี้เกียจจะง้อแล้ว"
"คุณย่าอ่ะ"
"ฮ่าๆๆๆๆ"
"ใครมาอีกละนั้นหืม น้องภูไปดูสิลูก"
"ครับ" แล้วผมก็วิ่งไปเปิดประตูให้ ก็เป็นพี่โค้กกับมิว
"พี่โค้กสวัสดีครับ"
"สวัสดีครับที่รัก มาหอมทีสิ"
"เมียยืนหัวโด่อยู่นั้นยังจะมาหอมอีกหรอ"
"เขาไม่ว่าหรอก"
"ว่าไงมิวให้หอมไหม"
"ตามสบาย"
"เห็นไหมเมียพี่อนุญาตแล้ว มาให้หอมเลย"
"แต่กูไม่อนุญาต"
"มึงนี้หวงแม้กระทั่งเพื่อนรักอย่างกู โถ ไอ้ใจแคบ"
"อย่าไปยืนใกล้มันน้องภู มานี้"
"พี่พีทสวัสดีครับ"
"สวัสดีครับมิว เข้าบ้านก่อน"
"แล้วมึงไม่เชิญกูบ้างหรอ"
"ไม่เชิญมึงก็เข้า"
"แสรดดด"
แล้วเราสีคนก็เดินเข้าไปในบ้าน
"สวัสดีครับคุณย่าของโค้กกกก" แล้วพี่โค้กก็แถเข้าไปกอดเอวคุณย่า คุณย่าก็เขกหัวให้ทีหนึ่ง
"นี้แหน่ะ ตั้งแต่มีเมียนี้หายหัวไปเลยนะ"
"มันยุ่งครับ งานมันเยอะ"
"มึงทำงานด้วยหรอ" พี่พีทถาม
"เอ้า ทำดี ต้องส่งเมียเรียนนะเว้ย ไม่อย่างนั้นจะเอาเงินที่ไหนล่ะ"
"งั้นมาให้ย่ายืมมั้งสิ"
"โหยยย คุณย่า โค้กวาจะมายืมคุณย่าสักสองล้านเนี่ย"
"มะเหงกนี้แหนะ"
"ฮ่าๆๆๆ ล้านหนึ่งก็ได้"
"ไปยืมเจ้าพีทโน้น"
"ไม่มี ไม่ต้องมามองหน้ากูเลย กูต้องส่งเมียเรียนเหมือนกัน หกปีด้วยนานกว่ามึงอีก"
"งก"
แล้วมิวก็นั่งลงช่วยไอ้โยชิต่อหุ่นยนต์อะไรนั้น ขนซื้อมาซะเยอะแยะไอ้อิคกตามใจเมียเกิ๊น
นั่งคุยนั่งเล่นกันคุณย่าก็ไปเตรียมอาหาร โดยมีลูกมือคือพี่อ้น พี่อ้นบอกว่านอนไม่หลับ ฮ๋าๆๆ
แล้วสักพักพี่บุ้งมันก็เดินออกมาจากวงเกมส์แล้วก็เข้าไปช่วยคุณย่า มิวก็ไปช่วย
แล้วก็ขิง ส่วนผมกับไอ้โยชิแล้วก็พี่พีท พี่โค้กไอ้อิคก็ออกไปเตรียมสถานที่ ฮ่าๆๆ

"ไอ้พีท"
"อะไร"
"เรื่องนี้รู้แล้วเหยียบไว้เลยนะเว้ย"
"เรื่องไร"
"เมียมึงอ่ะ นั่งกางเกงในออก"
"น้องภู"
"ครับ"
"นั่งดีๆ"
"ฮ่าๆๆ" อะไรของพี่พีทนะ อยู่ดีๆก็หันมาตาเขียวใส่แล้วบอกให้นั่งดีๆ
เตรียมสถานที่เสร็จก็เข้าไปในครัวแล้วก็เอาพวกแก้วพวกเครื่องดื่มมาเตรียมไว้
น้ำเเข็ง ไม่มีนิหว่า
"โยชิ ไปซื้อน้ำแข็งกัน"
"น้ำแข็งตั้งเยอะแยะ หิ้วมาหมดหรอสองคนอ่ะ ไอ้โค้กขับรถไปซื้อมาไปเลยมึง"
"เออ เหล้าด้วยเปล่าว่ะ อยากว่ะ"
"คุณย่าพึ่งบ่นไอ้บุ้งไปเมื่อเช้าเอง"
"ทำไมว่ะ"
"ก็เมาสิ้นสติมาอ่ะสิ ดื่มน้ำอัดลมเหอะมึง"
"อืม ต้องขับรถกลับอีก ลืมไป เมาไม่ขับ"
"เอาน้ำแข็งอย่างเดียวใช่ไหมครับน้องภู"
"เอาโซดาด้วยก็ได้ครับ"
"ฮันแหน่ จมอมพี่โค้กแล้วปล้ำหรอ"
"น้องภูจะเอามาผสมกับน้ำแดงต่างหากล่ะ"
"ฮ่าๆๆ"
เราก็ช่วยกันจัดเตรียมอาหารเครื่องดื่ม คุณย่าก็ออกมาดูความเรียบร้อย
อาหารทะเลถูกแช่มาในถัง เอามาตั้งวางไว้เตรียมการปิ้ง ย่าง
เครื่องดื่มวางเรียงรายแล้วแต่ความชอบ อาหารทะเลเริ่มน้ำมาวางจนเต็มโต๊ะ
มีข้าวผัด ต้มยำ ผัดผงกระหรี่ โน้นนี้นั้น บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
แล้วก็ได้เวลาที่จะทำการปิ้ง ผมเอาปูกุ้งหมึกหอย ลงวางบนตะแกรง
อาหารทะเลเริ่มกลายเป็นสีส้มยั่วน้ำลายยิ่งนัก หอยหวานของโปรดพี่พีท
ปูของโปรดผม กุ้งที่ไอ้โยชิจ้องตาเป็นมัน ฮ่าๆๆๆๆ
เตาแรกถูกนำไปวาง ทุกคนก็ทานกันอย่างเอร็ดอร่อย
"เป็ดอร่อยไหมลุก"
"อร่อยมากเลยครับคุณย่า"
"อร่อยแล้วมีความสุขไหมลูก"
"มากมายเลยรับ"
"ก็ดีแล้วลูกมีความสุข แล้วก็อย่าหาเหาใส่หัวบ่อยๆล่ะ"
"ฮ่าๆๆๆๆๆๆ "ทุกคนพร้อมใจกันหัวเราะเยาะไอ้เป็ด
"คุณย่าอ่ะ"
"ย่าแซวเล่น ทานต่อๆ"
"คุณย่าพูดจี้ใจดำมันพอดีเลย ฮ่าๆๆ จริงไหมไอ้ตูดเป็ด"
"รู้แล้วว่าผิด ผิดแล้วยอมรับผิดก็ให้อภัยดิ มึงอ่ะชอบซ้ำเติมไอ้ภู"
"พวกกูก็ชอบบบบ" ไอ้ตี้ ไอ้อิค ไอ้แบงค์พูดพร้อมกัน
"ฝุ่น ทานเงียบเลยนะลูก "
"อร่อยครับ"
"ทานเยอะๆนะ ย่าว่าเราผอมไปนะ"
"แบงค์แย่งฝุ่นทานหมดครับ"
"ถึงว่าเจ้าแบงค์แก้มเป็นกระติกเชียว"
"แบงค์ไม่ได้แย่งนะครับคุณย่า พี่ฝุ่นชอบทานเหลือแบงค์เสียดาย แหะๆ"
"มีเนื้อมีหนังแบบเนี่ยน่ารักดีลูก หล่อขึ้นตั้งเยอะ"
"ฝุ่นก็ว่าอย่างนั้นแหละครับ"
"เอาเชียวพี่ฝุ่น เมื่อเย็นยังบ่นว่าไอ้แบงค์อ้วนเป็นหมูอยู่เลย" ผมแซว
"จริงหรอพี่ฝุ่น"
"เปล่านะพี่ไม่ได้พูด น้องภูอ่ะแกล้งพี่"
"มึงจะเชื่อใครเเบงค์"
"กูเชื่อพี่ฝุ่น"
"เพื่อนนะเพื่อน สุดยอดให้มันได้อย่างนี้สิ เห็นผัวดีกว่าเพื่อน"
"ก็พี่ภูชอบอำคนอื่น"
"แต่ที่ฉันบอกว่าแกอ้วนอ่ะ ฉันไม่ได้อำแกนะโยชิ"
"รู้แล้วน่ะกำลังลดอยู่"
"ลด แน่ใจหรอ ของที่ตั้งอยู่ตรงหน้านั้นคือพืชผักผลไม้หรอ"
"วันนี้ยกเว้น"
"ฮ่าๆๆ"
"อ้วนๆแบบนี้แหละพี่ชอบ" ไอ้อิคกระซิบบอกเมียมัน
"บ้า"
นั่งทานกันไปแซวกันไปคุยเรื่องโน้นเรื่องนี้หยิบมาคุยกันอย่างสนุกสนาน
คุณย่าก็หัวเราะแล้วก็ขำไปกับเราในทุกๆเรื่อง ช่องวางระหว่างวัยถูกลบออกไปทันที
ผมเชื่อว่าถ้าลูกหลานทุกคนทำได้แบบผม โรคซึมเศร้าในผู้สูงอายุคงจะหมดสิ้นไป
บ่อยครั้งที่ผมได้เห็นเด็กวัยรุ่นสมัยนี้ ดุ ว่า ตวาดใส่ ผู้มีพระคุณที่เลี้ยงพ่อเลี้ยงแม่คุณมา
หรือแม้กระทั่งพ่อแม่ตัวเองก็เถิด ขอบอกตามตรงนะว่าเสียความรู้สึกมาก
นอกจากถ้อยคำพวกนั้นจะทำให้ตัวคุณดูแย่แล้ว มันยังทำให้คนที่รักคุณรู้สึกแย่ไปด้วย
ท่านเลี้ยงคุณมา คุณร้องไห้งอแงโวยวายมากกว่านี้ ทานยังโอ๋ยังปลอบยังกอดคุณไว้
แต่นี้ท่านบ่นคุณนอดหน่อยคุณกลับอารมณ์เสียใส่ท่าน  เห้อออ ลองมองย้อนกลับไปเถอะ
ไม่ว่าจะเป็นอึเป็นฉี่ของคุณ ท่านไม่เคยรังเกียจแม้แต่น้อย แล้วสิ่งที่คุณทำอยู่มันถูกหรือเปล่า

"วันนี้คุณหันกลับไปมอง คนที่รักคุณมากกว่าคนที่คุณพร่ำบอกว่ารัก หรือยัง?"



 

สวัสดีครับทุกคน

ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะครับ
ขอบคุณมากๆๆ
ผมหวังว่าอีกไม่นานคงจะผ่านปัญหานี้ไปได้
ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ

ขอบคุณทุกคนที่ติดตาม


รักมาก

ถ้าเธอเป็น ผืนทราย สุดตาเห็น
ฉันขอเป็น ทะเลอยู่ คู่เธอไว้
คอยหล่อเลี้ยง ความชุ่มชื่น รื่นฤทัย
ซัดเข้าหา ทะเลใจ  ทุกค่ำคืน

น้ำจะขึ้น น้ำจะลง ก็คงเห็น
ทะเลเย็น คู่หาดทราย บ่ายค่ำหนา
จะเช้าเย็น มืดดึกดื่น คลื่นก็มา
โอบกอดทราย ทุกเวลา ทุกนาที

จะขอรัก เธอตลอด แม่ยอดมิ่ง
จะไม่ทิ้ง ไปไหนไกล ให้ครวญหา
จะขอรัก ดั่งผืนทราย โอบธารา
อยู่เป็นคู่ กานดา ทุกราตรี

ขอให้เชื่อ ในตัวฉัน เถิดทรายจ๋า
ว่าตัวข้า คือทะเล ไม่เหหัน
ต่อให้มี พายุพัด โหมโรมรัน
ก็ยังอยู่ คู่กัน นิรันดร......

[jj@room]

รักน้องภูที่สุดเด็กไร น่ารักตลอดๆๆๆๆ แบบนี้พี่พีททั้งรักทั้งหลงตายไปเลยยยยย

[Supermimt]

มาดึกเลยนะคะพี่

ค่อยๆแก้ปัญหานะคะ

คิดไว้เสมอ สติค่ะ สติ


ครอบครัวนี้อบอุ่นมากค่ะ