หัวข้อ: ^^"รัก.......ข้ามรั้ว "ไอ้ตัวแสบ" (((ตอนจบ ภาค 1 )))หน้าที่..336 (23/10/2013)

[gookgik]

แล้วความดี ความน่ารัก ความจริงใจของน้องภูก็ชนะใจครอบครัวพี่พีท โดยเฉพาะคุณแม่ที่ตอนแรกแอบทำเก็ก พอคุณย่าออกโรงปกป้อง  คุณแม่เลิกเก๊กเลย ยิ่งได้คุณย่าใหญ่เข้าไปอีก  ใครไม่รักก็บ้าแล้ว

พี่แพทมาก  ดูแล้วนิสัยเหมือนเด็กแบบโยชิเลยอ่ะ 

อิ่มอกอิ่มใจ น้ำตาซึมไปกับการช่วยงานบวชของพี่พีทมาก  เพราะมีแต่คนเต็มใจอยากมาช่วยงานเพียบเลยเป็นเพราะความดีของคุณย่า น้องภูและพี่พีท

กด + และ + เป็ด ให้กับคนเขียน  เป็นกำลังใจและอย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยนะคะ

[CarToonMiZa]

ไม่มีรักไหนที่ยิ่งใหญ่
ไปกว่าคำว่าครอบครัว

[thisispom]

ยิ้มแก้มแทบแตกแล้ว ^_^'

[jonathan2624]

โอ้วววว น่ารักกกกกมากกกกค้าบบบบบ ชอบมากๆ รออ่านตอนต่อไปคร้าบบบบบบบ

[ladymoon_yy]

อ่านแล้วมีความสุข   

[Number1_90]

อ่านตอนนี้เเล้วอมยิ้มเลย

มีความสุขมากๆ น้องภูเป็นเด็กที่มีความคิด น่ารัก

เลยทำให้คนรอบข้างมีความสุข

รอตอนพี่พีทบวชนะคะ 

[ALittleN]

อ่านแล้วมันตื่นตันใจ นั่งยิ้มอยู่หน้าคอม   

[watcharet]

แอร๊ยยยย!!!  อิจฉาอ่ะ

[imissyou]

อ่านไปมีความสุขไป

[Horizon]

ดีใจกับน้องภู สุดยอดคุณย่าอีกแล้ว
อยากอ่านต่อ
+1

[dukdikdukdik]

อ่านเพลินเลยละค่ะ สนุกมาก 

[โดดเดี่ยวแต่ไม่]

สนุกมากๆๆเลย น่ารัก โอ๊ยอยากได้ๆๆๆ 55555+
คนเขียนน่ารักมากมาย มาต่ออีกนะครับ เป็นกำลังใจให้

[tantansin]

  อดปลื้มใจแทนน้องภู ไม่ได้ รักคุณย่ามาก ๆ สุดยอดคุณย่าเลย ซึ้งอ่ะ น้ำตาจะไหลแหระ:monkeysad:

[khuan]

อ่านแล้วมีความสุขมาก รักครอบครัวนี้จริงๆ

[Monkey D lufy]

อ๊า!!!!!!!!!!! พรุ่งนี้พี่พีทจะบวชแล้วอ่ะ

มาต่อเร็วๆนะค่ะ  คุุณภูภูมิ  อิอิ

[lepetitnong]

มาต่ออีกเลย  ต่อแค่นี้ไม่ยอมหรอกนะ  มันค้าง  พี่พีทจะบวชแล้ว  อนุโมทนาบุญด้วยนะครับ  ขอให้ได้บุญเยอะ (แต่ตอนนี้อะ มาต่อเลย  จะได้บุญมากๆ  เพราะคนอ่านรออยู่  อิอิ)

[tumtok]

เก็บเสื้อผ้ายัดใส่กระเป๋าเดินทางไปงานบวชพี่พีท

[kasarus]

อ่านแล้วสุขใจ มีทั้งรอยยิ้มและคราบน้ำตาแห่งความสุข

[patee]

อ่านแล้วมีความสุขจัง

[som]

น่ารัก  โอ๊ย  อะไรจะน่ารักอย่างนี้  น่ารักจนบรรยายไมถูกเลยครับ  อ่านแบบอิ่มเอมใจจังเลยครับ

[aishiteru.]

อ่านจบแล้วน้ำตาคลอ ไม่รู้ว่ามันเริ่มจากตรงไหน แต่อิ่มใจกับเนื้อเรื่องมากกกๆๆ
ครอบครัวพี่พีทอบอุ่นมากกกก น่ารักกกก ทุกคนรักน้องภูหมดเลยดีใจจัง อิอิ
นี่ขนาดว่าจัดงานเล็กๆนะเนี่ย ของและคนยังเยอะขนาดนี้ ฮ่าๆๆ
ใกล้วันบวชแล้ววว เรื่องครอบครัวพี่พีทก็ลงเอยด้วยดี
สงสัยตอนนี้เหลือแต่เรื่องครอบครัวน้องภู อร๊ายยย ลุ้น
รออ่านต่อไปจ้าาา คนเขียนดูแลสุขภาพด้วยน้าาา
 

[AnimajuS]

 
อานแล้วกินใจสุดๆ

[Bowbonk]

 

[ormn]

อ่านเรื่องนี้ทีไรมีความสุกทุกทีเลยอะ

ครอบครัวพี่พีทเป็นครอบครัวที่อบอุ่นมากเลยชอบจังเลย

ขอให้ความสุกอยู่กับน้องภูไปตลอดนะค่ะ

[seaz]

เรื่องนี้ติดตามตลอด มีช่วงเวลาให้สุขเยอะ ข้อคิดดีๆ ก็มาก โดยเฉพาะเรื่องของการใช้ชีวิตคู่ ไม่ว่าจะเพศไหนก็ตาม น้องภูของพี่พีทเป็นคนที่โชคดีมากที่สุดเลยก็ว่าได้นะเนี่ย

แอบอิจฉาเบาๆ หุหุ

[evilboi]

เย้ย เย้ย  วันนี้เมา
ตามอ่านไม่ทันตามเคย
ขอจิ้มที ละกัน
 
กลับมาถึงบ้านได้ไงไม่รู้
แต่มีคนไปลากออกมาจากห้องน้ำ
อิอิอิ
ปลอดภัยดีถึงบ้าน

กะจะอ่านต่อแต่เม้า5555

[yayee2]

บรรยากาศอบอุ่นกรุ่นไอรัก รักของคนรัก รักของคนในครอบครัว รักของมิตรแท้
พลอยทำให้คนอ่านอบอุ่นหัวใจไปด้วย

[Supermimt]

อบอุ่นอ่า

[DexTunG]

+1     

[K.Pupoom]

ตอนที่...149

 

เช้าวันที่...28

พีท.....

"น้องภูยังไม่ตื่นหรอลูก" ผมเปิดประตูออกไปเจอคุณย่าพอดี
"ยังครับ ให้นอนต่อเถอะครับ เมื่อคืนกว่าจะได้นอนก็จะตีห้าแล้ว รีดชุดนาคให้พีทอีก"
"งั้นก็ปล่อยให้น้องนอนไป พีทไปสวัสดีป้าๆที่มาช่วยงานเราหน่อยลูกไป มากันเต็มบ้านแล้วลูก"
"ครับ"
ผมตามคุณย่าลงไป ตอนนี้ในครัวแล้วก็หลังบ้านเราเต็มไปด้วยผู้คนมากมาย มาช่วยกนทำกับข้าวทำขนม
"สวัสดีครับบบ" ผมยกมือไหว้ทุกคน ทุกคนก็รับไหว้แล้วก็ยิ้มตอบ เป็นสีหน้าที่ยิ้มแย้มมีความสุข
"ยาย ตำไหวหรอเนี่ย"
"แหมดูถูกยาย หนุ่มๆสาวๆสู้ยายไม่ได้หรอก เรื่องโขลกพริกแกงเนี่ย"
"ยายเขาทำขนมจีนน้ำยาอร่อยอย่างนี้เลยนะลูก เจ้าของสูตรที่ย่าทำให้ทานนั้นแหละ คนนี้แหละ"
"โอ้โห วันนี้พีทได้ทานต้นตำหรับแล้วนะเนี่ย"
"น้องภูยังไม่ตื่นหรอน้องพีท"
"ยังครับ เมื่อไปปากคลองกันมา กว่าจะได้นอนก็ตี่สี่แล้วครับ เลยปล่อยให้นอนไปก่อน"
"เดี๋ยวตื่นมาคงมานั่งคุยอะไรสนุกๆให้ฟัง เพลินดีเวลาฟังน้องภูพูดน่ะ หน้าตาน่ารัก ปากนิดจมูกหน่อย"
"เดี๋ยวก็คงตื่นแหละครับ คุณแม่กับอาทำอะไรอ่ะครับ"
"ตอกไข่ลูก แล้วเดี๋ยวเอาแต่ไข่แดง พีททานข้าวทานปลาหรือยังลูก"
"ยังครับ"
"ไปทานก่อนไปลูก แล้วนี้ช่างภงช่างภาพอะไรไม่เห็นมีเลยลูก ให้เขามาถ่ายเก็บบรรกาศหน่อยสิ แม่ได้เอาไว้ดู"
"กำลังมาครับ"
"มีกล้องวีดีโอหรือเปล่าลูก"
"มีครับ ใช้กล้องตัวเดียวกับที่ถ่ายทำหนังเลยครับ ของที่บริษัทนั้นแหละ"
"ไปทานข้าวไปลูกไป"
เช้านี้บ้านเราดูวุ่นวายมาก คนโน้นพูดทีคนนั้นพูดทีบางทีก็แย่กันพูด แต่เป็นภาพที่น่าจดจำมากๆ
ผมเดินมาทานข้าวในครัว แล้วผักบุ้งกับอ้นก็ลงมา มานั่งทานข้าวด้วย อิ่มแล้วก็ไปช่วยเขาทำขนมกัน
ทองหยิบ ทองหยอด ฝอยทอง เม็ดขนุน ขนมชั้น สาลี่ ถ้วยฟู ขนมหม้อแกง ทองเอก จ่ามงกุฏ บลาๆๆๆๆ
เยอะมากครับ เรียกว่า อลังการมากในเรื่องอาหาร แม่ครัวของคาวก็ทำกับข้าวเลี้ยงคนมาช่วยงาน
กับข้าวก็เยอะมากมายเรียกว่าเลือกทานกันไม่ถูกเลยทีเดียว ..........
แล้วแม่อิคกับแม่ของขิงก็มาพร้อมกัน สงสัยจะนัดกันมา พร้อมพาคนงานที่บ้านมาช่วยงาน
แถมด้วยขนมที่ทำมารวมบุญด้วย
"คุณน่า สวัสดีครับ เชิญในบ้านครับ"
"นี้พวกเจ้าตัวแสบยังไม่ตื่นหรอลูกพีท"
"ยังครับ ไปปากคลองกันมากว่าจะได้นอนก็ตีสี่แล้ว"
"อ่อ คุณย่าอยู่ไหนละลูก"
"หลังบ้านครับ" ผมพาคุณน้าทั้งสองเข้ามาในครัวทะลุไปหลังบ้าน ที่เราใช้เป็นครัว
เพราะถ้าจะไปอัดไว้ในครัวคงจะไม่ไหว คนเยอะขนาดนี้เลยต้องใช้พื้นที่หลังบ้าน
ร่มรื่นไปด้วยต้นไม้ เลยทำให้ไม่ร้อน อากาศเย็นสบายทำไปคุยไปสนุกดี
"คุณย่าสวัสดีค่ะ สวัสดีค่ะทุกคน" แม่อิคกับแม่ขิงยกมือไหว้สวัสดีทุกคน ทุกคนที่นี้ก็ยิ้มแย้มเป็นกันเอง
"สวัสดีจ้ะ สวัสดี นั่งก่อนๆ ร้อนหน่อยนะ แต่ใช้ครัวในบ้านคงไม่ไหว"
"ค่ะ หนูพาเด็กที่บ้านมาช่วย จะใช้อะไรใช้ได้เลยนะค่ะ"  คุณแม่อิคบอกกับพวกป้าๆ
"ขอบใจมากนะ นี่แม่เจ้าพีทกับอาเจ้าพีท"
"อ้อ สวัสดีค่ะ"
"สวัสดีค่ะ ขอบคุณมากนะคะที่มาช่วย"
"ไม่เป็นไรค่ะคนกันเองค่ะ เดี๋ยวหนูช่วยดีกว่าค่ะ" แล้วแม่อิคกับแม่ของขิงก็ไปช่วยแม่ผมตอกไข่ แยกไข่เเดง
"เออ พีทลูก น้าซื้อชุดผ้าไตรมาร่วมบุญ พีทให้คนรถน้ายกมาตั้งในบ้านทีลูก" คุณแม่ขิง
"ครับ"
"ขอบคุณมากนะคะ"  แม่ผมขอบคุณอีกครั้ง

หลังจากลงมาดูความเรียบร้อยข้างล่างผมก็จะขึ้นไปดูเมียซะหน่อยไม่รู้ตื่นหรือยัง
"จะขึ้นข้างบนหรือลูก พีท"
"ครับ คุณพ่อมีอะไรหรือเปล่าครับ"
"ไม่มีหรอกลูก พ่อจะถามว่าซื้อสังฆทานมาหรือเปล่า"
"ถามคุณย่าสิครับ"
"โอเคๆ"
ผมเดินขึ้นข้างบนไป ก็เปิดประตูห้องเข้าไป น้องภูไม่ได้อยู่บนเตียงแล้ว
เด็กๆกำลังแต่งตัวกันอยู่ ทุกคนพร้อมใจกันใส่ชุดขาว มองไปก็น่ารักดี
อิคใส่กางเกงยีนต์สีซีด เสื้อเชิ๊ตสีขาว โยชิใส่กางเกงขาสั้นสีขาวกับเสื้อเชิ๊ตขาวเช่นกัน
ขิงใส่กางเกงยีนต์สีขาวกับเสื้อเชิ๊ตแขนสั้นสีขาวนุ่งทับ น่ารักสมบุคลิก
ตี๋ก็ใส่กางเกงยีนสีซีดกับเสื้อยืดแขนยาวสีขาว ดูเท่ห์ดี เอ...แล้วที่รักผมล่ะ
"พี่ภูอาบน้ำอยู่พี่พีท"
"ลงไปทานข้าวกันไป อิค ขิง คุณแม่มาแล้วนะ"
"ครับ ข้างล่างเป็นไงบ้างอ่ะพี่" ขิงถาม
"คนเยอะแยะเลย ทำขนมกันอยู่หลังบ้านน่ะ แล้วก็มีพวกลุงๆเขาเตรียมสถานที่กันอยู่"
"พี่พีท" น้องภูตะโกนออกมาจากห้องน้ำคงได้ยินเสียงผม
"ครับ"
"ร้านน้ำแข็งมาส่งน้ำแข็งกับน้ำที่สั่งไว้ยัง"
"มาแล้ว พี่ให้เขาจัดเป็นซุ้มหน้าบ้าน"
"แบ่งถังไปให้คุรย่าแช่ของหลังบ้านด้วยนะ"
"แบ่งแล้ว"
"โอเคๆ"
"ทำไรอยู่อ่ะ เข้าไปได้หม"
"เข้ามาสิ" ผมเดินเข้าไปในห้องน้ำ เห็นน้องภูกำลังยืนทาครีมนุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียว
"ทำไรอยู่อ่ะ"
"แต่งตัว จะถามทำไมเห็นๆอยู่ แล้วนี่ข้างล่างทำอะไรกันอยู่อ่ะ"
"ทำขนม คนมาเต็มเลยอ่ะ ตอนแรกคุณย่าบอกว่าไม่ได้บอกใครไง"
"คนในหมู่บ้านเราก็เยอะแยะ บอกคนหนึ่งอีกคนก็ต่อว่ามา ว่าทำไมไม่บอกเขา คุณย่าก็เลยต้องบอก"
"แล้วจะมีใครมาอีกไหมอ่ะ"
"ก็เพื่อนคุณย่าแล้วก็ญาติๆพี่พีทอ่ะ อาจจะมาวันบวช เพราะวันนี้เราไม่ได้มีงานเลี้ยง"
"ดีแล้ว พี่ไม่ชอบ วุ่นวาย"
"ก็ต้องเข้าใจคุณย่าท่านมีหน้ามีตาในสังคม ทำได้เงียบที่สุดก็แค่นี้แหละ คนเขาอยากมาร่วมบุญ อย่าคิดมากสิ"
"เปล่าไม่ได้คิดมาก"
"แล้วช่างภาพมาหรือยัง"
"มาแล้ว"
"ลองนึกสิว่ามีอะไรที่ยังขาดหรือเปล่า"
"เมื่อกี้คุณพ่อถามว่าซื้อสังฆฆทานมาหรือเปล่า"
"ซื้อ เดี๋ยวต้องลงไปทำสังฆทานเป็นชุดๆเพราะซื้อของมาจัดเอง แล้วเดี๋ยวต้องไปสานเหรียญให้เสร็จด้วย"
"พีทลูก น้องภู" เสียงคุณย่าเรียก
"ครับคุณย่า"
"ป้าชูมาน่ะลูก ลงไปรับแขกไป"
"ครับ เดี๋ยวพีทตามลงไปครับ"
"เอาเด็กๆแต่งตัวเสร็จแล้วใช่ไหมลูก"
"เหลือพี่ภูคนหนึ่ง"
"งั้นเดี๋ยวลงไปนะลูก ไปช่วยผู้ใหญ่เขา เผื่อเขาจะเรียกใช้อะไร อิค ขิง แม่หนูมาแล้วนะลูก"
"ครับคุณย่า งั้นเดี๋ยวพวกเราลงไปพร้อมคุณย่าเลยดีกว่า ไอ้ภูเดี๋ยวตามลงไปนะเว้ย"
"เออ" ทุกคนออกไปจากห้องหมดแล้ว เหลือผมกับน้องภูสองคน
น้องภูเดินออกมาแต่งตัว หยิบกางเกงในมาใส่ ผมไม่ได้หื่นอะไรนะครับ แค่บอกให้ฟัง
กางเกงขาสั้นเหนือเข่านิดหน่อยสีขาวถูกนำมาใส่ เสื้อยืดแขนยาวถูกนำมาใส่เช่นกัน
เสื้อกั๊กสีขาวมีฮูทสามทับ น้องภูถลกแขนเสื้อขึ้น น่ารักมาก เสื้อผ้าหน้าผม พร้อม
"น้องภู"
"ครับ"
"พี่มีอะไรจะบอก"
"จะขอแต่งงานหรอไง ดูซีเรียสนะ" ผมเดินไปเปิดลิ้นชักแล้วก็หยิบถุงกำมะหยี่สีน้ำเงินออกมา
"ยื่นมือมา"
"ข้างไหน"
"ซ้ายก็ได้" ผมเทสร้อยข้อมือออกจากถุง เป็นทองคำขาวลายโซ่ แล้วมีอักษรตัวพีฝังเพชร สองตัวห้อยอยู่
คั่นกลางด้วยจี้รูปหัวใจสลักคำว่าเลิฟ ฝังเพชรที่ตัวโอ ใส่ให้น้องภู
"ชอบไหม"
"ชอบสิของฟรี แต่ให้ด้วยโอกาสอะไรอ่ะ"
"โอกาสที่พี่จะไปบวช เป็นตัวแทนของพี่เวลาที่พี่อยู่ในผ้าเหลือง"
"ความจริงไม่ต้องซื้อก็ได้ของที่พี่พีทให้น้องภูมีตั้งเยอะ"
"มันก็แล้วแต่โอกาสสิ นี้ก็เป็นอีกโอกาสที่พี่จะให้"
"ขอบคุณครับ พี่พีทวางใจเถอะ น้องภูดูแลตัวเองได้ แล้วก็จะรอพี่พีท"
"พี่รักน้องภูนะ" ผมีบมือน้องภูไว้เบาๆ
"ครับ ลงข้างล่างกันเถอะ"  ผมกับน้องภูก็ลงไปข้างล่าง เห็นป้าชูกำลังนั่งคุยอยู่กับคุณย่าพอดี
แล้วก็มีคุณพ่อกับคุณลุงผมนั่งคุยอยู่ด้วย
"ป้าชูสวัสดีครับ" น้องภูยกมือไหว้ก่อน แล้วผมก็ไหว้ตาม
"ไม่คิดถึงป้าเลยนะ ไม่ไปหาป้าที่ร้านเลย มานี่มามาให้ป้าหอมทีเร็ว" ป้าชูดึงน้องภูไปหอม
"ป้าชูสบายดีนะครับ"
"สบายดีลูกพีท ตายแล้วมัวแต่เม้าท์เพลินเลย น้องภูหนูไปบอกคนรถป้าให้ขนพวกผ้าไตรเข้ามาในบ้านทีลูก ชูเอามาทำบุญด้วยนะค่ะ"
"ขอบใจมากเลยชู ขอบใจมาก"
"ชูก็ไม่มีลูกจะบวชกับเขา บวชหลานก็แล้วกัน ไม่รู้จะอยู่ถึงบวชน้องภูหรือเปล่า"
"อยุ่ถึงสิครับ ป้าชูของพีทยังสาวอยู่เลย"
"ปากหวานทั้งพี่ทั้งน้องเห็นไหม อ่าวลูกทำไมขนมาเอง ไม่ให้คนรถขนมาล่ะลูกน้องภู"
"ช่วยๆกันครับจะได้เสร็จไวไว"
"เดี๋ยวพีทไปช่วยน้องแล้วกันครับ"
"ไปลูกไป"
"เด็กสองคนนี้น่ารักมากค่ะ ทำงานก็ขยัน ไม่มีบ่น อ่อนน้อม น่ารัก"
"อ่าวมาแล้ว นี้คุณชูจ้ะ แม่ชูนี้แม่กับอาเจ้าพีท"
"สวัสดีค่ะ"
แล้วผู้ใหญ่ก็คุยกัน ผมก็มานั่งกับน้อภูแล้วก้เพื่อนๆ ช่วยกันจัดสังฆทานแล้วก็สานเหรียญ
โดยมีพี่นางเป็นคนสอน สาวๆที่ไม่เป็นงานครัวก็มาช่วยกัน

*********************น้องภู

นั่งจัดสังฆทานไปก็มองข้อมือตัวเองไป แล้วก็แอบอมยิ้ม แต่ก็ไม่พ้นสายตาไอ้โยชิ
"สร้อยสวยเนอะ ไม่เห็นเคยใส่" ไอ้โยชิถาม
"แกต้องเห็นของของพี่ทุกอย่างเลยหรอไง"
"ได้ก็ดี ใครซื้อให้อ่ะ"
"พี่พีท"
"ท่าทางจะแพงนะ"
"มันไม่ได้อยู่ที่ราคา มันอยู่ที่ใจ"
"กี่พันอ่ะ"
"นี้มันเพชรนะไอ้โยชิ"
"อ่าวหรอ นึกว่าคริสตัลชวารอฟเซินเจิ้น"
พี่พีทก็ได้แต่นั่งอมยิ้ม เที่ยงแล้วทุกคนก็มานั่งทานข้าวกัน กับข้าวในงานนี้เรียกว่ามีทุกอย่าง
อาทิ แกงกะทิหน่อไม้ไก่ พะโล้ ต้มยำ ขนมจีนน้ำยา แกงส้ม ต้มจืด น้ำพริก บลาๆๆๆๆๆๆๆ
เรียกว่าไม่รู้จะทานอะไรเลยแหละ ทานไม่ถูก
"พีท  ทานข้าวอิ่มแล้วก็ไปเตรียมตัวนะลูก เดี๋ยวจะปลงผมนาคแล้ว"
"ไปซะแล้วผมทรงพี่โดม ฮ่าๆๆๆๆ" ไอ้โยชิหัวเราะชอบใจ ระวังโดนพี่พีทเตะนะมึง ไม่ช่วยนะเว้ย
"เดี๋ยวมันก็ขึ้น"พี่พีทพูดแล้วก็ยิ้ม

ทานข้าวกลางวันเสร็จ รอฤกษ์ยามที่คุณย่าหามา พวกเราก็รอให้ถึงเวลาสำคัญ อย่างใจจดใจจ่อ
"น้องภู ไปหยิบกรรไกรแล้วก็มีดโกนที่ซื้อมามาให้ย่าสิลูก"
"ครับ" ผมเดินไปหยิบกรรไกร แล้วก็มีดโกน ใส่พานมา คุณย่าเดินไปหยิบใบบัวที่หลังบ้านมาใส่พานเตรียมไว้
"เตรียมไว้นะลูกเดี๋ยวผู้ใหญ่เขาเรียกหาจะได้พร้อมใช้"
"นี้ขมิ้นกับดินสอพองครับ"
"เตรียมไว้เลยลูก ผ้าขาวม้าพี่เขาล่ะ"
"อยู่นี้ครับ"
"ดีมาก รู้งานนะเราเนี่ย เดี๋ยวย่าไปเปลี่ยนชุดก่อน" คุณย่าเดินไปบนบ้านไปเปลี่ยนชุดสวย อิอิ
เพราะตอนนี้แขกก็มาเต็มบ้านเราแล้ว ก็จะมีแต่ญาติสนิทๆแล้วก็แขกของคุณย่า ถ้าเชิญทุกคนบ้านคงไม่พอต้อนรับแน่
"มาแล้วครับผมมาแล้วครับบบบ" พี่โค้กกับมิวมาแล้ว
"หายหัวไปเลยนะมึง ส่งแม่กูเสร็จก็รีบกลับเชียวนะ"
"ก็รีบไปรับเมียมาเนี่ย เมียกูสอบ"
"นั่งก่อนสิมิว ทานข้าวยัง โค้กพามิวไปทานข้าวในครัวไป เดี๋ยวกูจะโกนผมแล้ว"
"เดี๋ยวโกนผมก่อนก็ได้ครับ มิวทานขนมรองท้องมาบ้างแล้ว"
"กูซื้อเบอร์เกอร์ให้เมียกูอัดมาเต็มท้องแล้วได้ยันเช้า พวกเพื่อนเรามายังว่ะ"
"กำลังมาอ่ะ คงใกล้ถึงแล้วล่ะ"
นั่งคุยกับพี่โค้กแล้วก็เพื่อนๆได้สักพักคุณย่าก็ลงมาพร้อมชุดสวยที่ตัดใหม่เพื่องานนี้
เป็นผ้าไหมลายไทยสีตะกั่วตัดเป็นกระโปรงสำเร็จ ใส่กับลูกไม้สีขาวนวลแขนยาวคอกว้าง
"โอ้โห นึกว่าสาวๆที่ไหน" ไอ้โยชิเริ่มแซว
"อย่ามาแซวย่า  ไปพีทได้ฤกษ์แล้วลูก"
"ครับ"

พี่พีทในกางเกงขาสั้นสามส่วนสีขาว เสื้อกล้ามสีขาวสวมทับด้วยเสื้อเชิ๊ตแขนสั้นสีขาว
ทุกคนในงานไปพร้อมกันอยู่ที่หน้าบ้าน เสียงดนตรีไทยบรรเลงขิมที่เปิดจากเครื่องเสียงในบ้านเรานั้นแหละ
เป็นความคิดของพี่บุ้งมัน ไม่อย่างนั้นบ้านจะดุเงียบเกินไป แล้วภาพที่น่าประทับใจก็เกิดขึ้น
พี่พีทก้มลงกราบเท้าคุณย่า กราบเท้าคุณพ่อคุณแม่  คุณย่าอดกลั้นน้ำตาไว้ไม่ไหว เสียงชัตเตอร์ดังระรัว
น้ำตาไหลมาเป็นทาง คนในงานเห็นก็ปลื้มปีติไปด้วย บางคนก็แอบเช็ดน้ำตาปาดน้ำมูก
ผมส่งทิชชูให้คุณย่าซับน้ำตา พี่พีทนั่งลงที่เก้าอี้ที่เราเตรียมไว้ แล้วพนมมือระหว่างอก
"คุณย่าเริ่มก่อนเลยครับ" คุณลุงในงานบอกให้คุณย่าเริ่มปลงผมพี่พีทก่อน
โยชิส่งกรรไกรให้คุณย่า ผมถือพานใบบัวรอรับผมพี่พีท ช่างภาพก็รัวชัตเตอร์เป็นระวิง
"คุณแม่ครับ"  คุณลุงพิธีการก็บอกให้คุณแม่ปลงผมพี่พีท
"คุณพ่อต่อเลยครับ แล้วเดี๋ยวญาติๆช่วยกันคนละนิดคนละหน่อยนะครับ"
"แพทตัดได้ไหมครับคุณย่า"
"ได้สิลูก ไปปลงผมให้น้องไป ชู ปลงผมให้หลานเร็ว" คุณย่าพูดไปซับน้ำตาไป ผมเห็นแล้วยังอดน้ำตาคลอไม่ได้
"ค่ะ" ทุกคนในงานก็มาช่วยกันปลงผมพี่พีท สุดท้ายคุณพ่อก็โกนให้อีกรอบด้วยมีดโกนอย่างเบามือ
หัวพี่พีทขาวมาก ฮ่าๆๆ แล้วคุณพ่อก็ค่อยๆโกนคิ้วพี่พีทออกจนหมดเกลี้ยง  หน้าตลกดีอ่ะ แต่ก็ยังหล่อ
พวกผมนี้ก็หยิบโทรศัพท์มาถ่ายรูปกันใหญ่ อัพเฟซบุ๊คทันที ฮ่าๆๆๆ เพื่อนพี่พีท แล้วก็พนักงานที่บริษัทก็มาสมทบ
วันนี้ที่ออฟฟิศหยุดครึ่งวันให้มางานบวชเจ้านาย พี่ก้อยนี้แต่งตัวสวยเริ่ด

"น้องภูเอาผ้าขาวม้าให้พี่เขานุ่งลูก เดี๋ยวจะได้อาบน้ำนาค" พี่พีทมายืนตรงผม แล้วก็ถอดเสื้อออก
นุ่งงผ้าขาวม้าแล้วก็ถอดกางเกงออก
"กางเกงในต้องถอดไหมอ่ะ"
"ไม่ต้องถอด เดี๋ยวจูมงก็ออกมารับแขกหรอก" ผมกระซิบเบาๆ พี่พีทนุ่งผ้าขาวม้าเรียบร้อยก็ไปนั่งที่เดิม
ขันน้ำใบใหญ่โรยด้วยกลีบดอกกุหลาบ ดอกมะลิ จนหอม ถูกนำมาเตรียมไว้ คนในงานต่างทยอยกันเข้ามาอาบน้ำนาค
ก็เริ่มที่คุณย่าเหมือนเคย คุณย่าก็ตักน้ำแล้วก็เทไปที่ศีรษะ  แล้วก็ตามตัว เอามือลูบๆไปตามผิวขาวๆ
คนอื่นๆก็ทำแบบนั้นเช่นกัน จนพี่พีทตัวเปียกไปหมดแล้ว
"น้องภูอาบน้ำให้พี่เขาสิลูก" คุณแม่พี่พีทส่งขันให้ผม ผมก็ตักน้ำ แล้วก็ก้มลงราดไปที่เท้าพี่พีท
เอามือถูไปที่เท้า ที่ขา พี่พีทมองแล้วก็ยิ้มให้ คุณย่าเองก็ยิ้มไม่หุบ ผมว่าภาพนี้เป็นภาพที่ใครเห็นก้อดยิ้มไม่ได้
"อาบกันหมดแล้วนะ พ่อมึงลงขมิ้นเลย" ป้าแต๋วสั่ง ฮ่าๆๆๆ
แล้วบรรดาลุงๆป้าๆก็ช่วยกันเอาดินสอพองผสมขมิ้นทาตัวพี่พีท เรียกว่าทาไปทั้งตัว จนพี่พีทตัวเหลืองไปหมด
แล้วก็ตักน้ำราดอีกครั้ง ให้ขมิ้นออกไปซะบ้างไม่อย่างนั้นจะเป็นผีตองเหลืองได้
"ไปเปลี่ยนชุดนาคซะลูกไป" พี่พีทเดินขึ้นห้องผมก็เดินตามไปติดๆ
"ยิ้มอะไร" เราสองคนเข้ามาในห้องแล้ว พี่พีทหนาวจนปากสั่น
"ตัวเหลืองอ่ะสิ ฮ่าๆๆ ไปอาบน้ำอีกรอบไหม"
"ก็ดีเหมือนกัน แสบหัวมากเลยเนี่ย" พี่พีทเดินเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำอีกรอบ คุณย่ากับคุณแม่ก็เดินเข้ามา
"พี่พีทล่ะลูก"
"อาบน้ำครับคุณแม่"
"ย่าเอาเข็มขัดนากมาให้ เดี๋ยวให้พี่เขาคาดนะลูก"
"ครับคุณย่า"
"แล้วรีบลงไปนะ"
"ครับ"
"เออน้องภูมาลัยที่ย่าให้ซื้อละลูก"
"ในตู้เย็นครับ"
"อืมๆ"
คุณย่าอออกไปข้างล่างคุณแม่ยังอยู่รอพี่พีทกับผม
"มานั่งข้างๆแม่สิลูก"
"ครับ"
"เรารักพี่เขามากไหมลูก"
"มากครับ น้องภูคงรักใครไม่ได้อีกแล้วนอกจากพี่พีท"
"แล้วหนูรู้ไหมว่าพี่เขาก็รักหนูมาก ทุกครั้งที่โทรหาแม่เขาจะเล่าเรื่องหนูให้แม่ฟังทุกครั้ง จนแม่อยากจะบินมาเจอหนูเลยแหละ"
"ครับ" ผมก็ยิ้ม แต่ตอนนี้มันเขิน อิอิ
"พี่เขาบางทีอาจจะเอาแต่ใจ แต่พี่เขาเป็นคนรักใครแล้วจะมั่นคง แม่ยืนยันว่าหนูรักคนไม่ผิดหรอกลูก"
"ครับคุณแม่"
"เดี๋ยวเรื่องของแม่หนู เดี๋ยวแม่จะจัดการให้ ไม่ต้องกังวล"
"คุณแม่ครับ"
"ครับลูก"
"น้องภูขอบอกเรื่องนี้กับคุณแม่น้องภูเองได้ไหมครับ"
"เอางั้นหรอลูก"
"ครับ"
"งั้นก็ตามใจ ถ้าหนูบอกแม่ของหนูแล้ว บอกแม่ด้วยนะ เดี๋ยวแม่จะได้ไปขอหนูให้เรียบร้อย"
คุณแม่พูดดเรื่องอะไรเนี่ยจะไปขอผมเนี่ยนะ เง้ออ เขินอ่ะ
"คุยอะไรกันอยู่ครับ" พี่พีทเดินออกมาจากห้องน้ำ เห็นผมคุยกับคุณแม่ก็ยิ้มหน้าบาน
สงสัยจะแอบฟังอยู่นานแล้วล่ะสิ
"แต่งตัวเข้าเถอะเรา คนเขารออยู่ เร็ว!!!" ผมลุกไปหยิบกางเกงในแล้วก็ชุดนาคมาให้พี่พีท
คุณแม่ก็นั่งมองแล้วก็อมยิ้ม พอพี่พีทเช็ดตัวแห้ง พี่พีทก็รับกางเกงในไปใส่
ผ้านุ่งสีขาวก็ภูกนำไปใส่ ผมก็จัดการจัดผ้านุ่งให้พี่พีท
"พี่พีทจับตรงนี้ไว้ เดี๋ยวน้องภูจะคาดเข็มขัดให้"
"ครับ"
"แขม่วพุงนิดหนึ่งนิดเดียวพอ" พี่พีทก็ทำตาม เข็มขัดถูกคาดอย่างดี
ผมจับชายผ้านุ่งด้านบนเหน็บไปกับเข็มขัดอีกที อังสะนาคสีขาวถูกนำมาใส่
ครุยนาคลายลูกไม้สีขลิบทองขาวถูกนำมาสวมทับอีกที เป็นอันว่าเรียบร้อย ครบถ้วน

หน้าบ้านถูกจัดขึ้นเป็นสถานที่ขออโหสิกรรม  โดยมีเก้าอี้ตัวสวยตั้งอยุ่ ด้านขวามีขันน้ำใบใหญ่สีทอง
ลอยด้วยดอกมะลิและกลีบกุหลาบ พานก้นตื้นสีทองเป็นที่บรรจุมาลัยชายเดียวกลิ่นหอมฟุ้ง
คู่กับพานที่บรรจุธูปเทียนแพคล้องด้วยมาลัยอย่างสวยงาม
พี่พีทนั่งคุกเข่ารอที่พื้นหน้าเก้าอี้แล้ว คุณย่าเดินมานั่งเป็นคนแรก
พี่พีทก้มลงกราบคุณย่าทันที
"น้องภูตักน้ำให้พี่เขาลูก" ผมเอาขันใบเล็กตักน้ำที่โรยดอกไม้ส่งให้พี่พีท
พี่พีทก็ล้างมือ ล้างเท้าให้คุณย่า คุณย่าก็เริ่มมีน้ำตาคลอที่ดวงตาแล้ว
พี่พีทพนมมือขึ้นระหว่างอก

"กายกรรม วจีกรรม มโนกรรม กรมใดที่พีทเคยสบประมาทพลาดพลั้งกับคุณย่า ไม่ว่าจะต่อหน้าก็ดี ลับหลังก็ดี ตั้งใจก็ดี ไม่ได้ตั้งใจก็ดี ขอให้........ ขอให้คุณย่า
อโหสิกรรมให้พีทด้วยนะครับ" พี่พีทเริ่มมีเสียงที่เปลี่ยน แล้วน้ำตาลูกผู้ชายก็ไหลออกมา ทุกคนในงานเมื่อเห็นคุณย่าแล้วก็พี่พีท ต่างก็มีน้ำตาซึม ภาพที่หลายชายคนหนึ่งพยายามสะกดอารมณ์ สะกดน้ำตา เพื่อที่จะได้กล่าวคำขออโหสิกรรมให้สมบูรณ์ เสียงพูดที่ดูเหมือนจะสะอื้น ทำให้คนที่ล้อมอยู่ถึงกับร้องไห้ตาม

"ย่าอโหสิกรรมให้นะลูกนะ ขอใจมากนะลูก" คุณย่าพูดไปร้องไห้ไป สองมือประคองไปที่สองแก้มพี่พีทแล้วก็ดึงหลายชายเข้ามาหอม
เสียงสะอื้นได้ยินกันทั่ว เพราะตอนนี้ทุกคนเงียบสนิท  พี่พีทยกพานดอกไม้ธูปเทียนแพส่งให้คุณย่า คุณย่าก็รับไว้
พี่พีทก้มกราบเท่าคุณย่าสามครั้งอีกหน คุณย่าก็ก้มมาลูบหัวพี่พีทเบาๆ เป็นภาพที่หน้าเอ็นดูมาก
ผมหยิบทิชูส่งให้พี่พีท เพราะตอนนี้น้ำหูน้ำตาเต็มหน้าไปหมด ผมเองยังอดน้ำตาซึมไม่ได้
ไอ้ขิงยืนกอดแม่มันกลม ไอ้อิคเองก็เช่นกัน ส่วนไอ้โญชิไม่ต้องพูดถึงบ่อน้ำตาแตกไปแล้ว
"แม่ ถึงขิงจะเป็นแบบนี้ แต่เมื่อไรที่ขิงครบบวช ขิงจะบวชให้แม่แน่นอน"
"ขอบใจมากลูก ขอบใจ" แล้วแม่ขิงก็กอดขิงร้องไห้ไปอีกคู่ รอบๆตัวผมมีแต่ภาพที่น่าประทับใจ
เป็นช่วงเวลาที่ผมจะจดจำไปจนตลอดชีวิต ภาพวาดที่สวยงามที่สุดอีกภาพหนึ่งของน้องภู

คุณพ่อกับคุณแม่ของพี่พีท เดินเข้ามานั่งแทนที่คุณย่า พี่พีทก็ก้มลงกราบเช่นกัน
แล้วก็ล้างมือล้างเท้าให้กับคุณพ่อแล้วก็คุณแม่ แล้วพี่พีทก็พนมมือระหว่างอก
บ่อน้ำตาที่มันแตกไปแล้ว แล้วเหมือนมันจะหยุดยากเสียด้วย พี่พีทพยายามสะกดน้ำตานั้นไว้
แล้วก็เปล่งวาจาออกมาด้วยเสียงสะอื้น
"กายกรรม วจีกรรม มโนกรรม กรรมใดที่พีทเคยสบประมาท พลาดพลั้งล่วงเกินคุณพ่อกับคุณแม่ ไม่ว่าต่อหน้าก็ดี ลับหลังก็ดี ตั้งใจก็ดี ไม่ตั้งใจก็ดี ขอให้คุณพ่อกับคุณแม่ อโหสิกรรมให้พีทด้วยนะครับ" น้ำตาของลูกผู้ชายไหลออกมาอีกระลอก คุณพ่อที่ดูเข้มแข้งก็มีน้ำตาไหลออกมาเช่นกัน คุณแม่น้ำมูกน้ำตาไหลเต็มหน้าไปหมด
พี่พีทยกพานธูปเทียนแพส่งให้คุณพ่อคุณแม่ ท่านก็รับไว้
"พ่อกับแม่อโหสิกรรมให้นะลูก" คุณพ่อกับคุณแม่พูดไปสะอื้นไป
พี่พีทก้มกราบที่เท้าทั้งคู่อีกครั้ง คุณแม่ก็ดึงลูกชายสุดที่รักไปกอด
"ขอบใจนะลูก ขอบใจมาก ฮึกๆ ฮึก"  คุณแม่กับพี่พีทกอดกนอยู่นาน จนคลายอ้อมกอด คุณแม่ก็ลุกให้ญาติคนอื่นๆมานั่งแทนที่
ก็จะมีผู้อาวุโสต่างๆ ผลัดเปลี่ยนกันมานั่ง ป้าชู แม่อิค แม่ขิง คนเฒ่าคนแก่ที่นับถือ ต่างสลับกันมานั่ง
จนมาจบที่คนสุดท้าย พี่แพท

"กายกรรม วจีกรรม มโนกรรม กรรมใดที่พีทเคยสบประมาท พลาดพลั้งพี่ไป ไม่ว่าจะต่อหน้าก็ดีลับหลังก็ดี ตั้งใจก็ดีไม่ตั้งใจก็ดี ขอให้พี่อโหสิกรรมให้พีทด้วย"
"พี่อโหสิกรรมให้น้อง ขอบใจมากที่ทำให้บ้านเรามีความสุข พี่รักแกนะ" ขนาดพี่แพทที่ดูขี้เล่น
เมื่อเห็นน้องชายแท้ๆก้มลงกรราบก็ถึงกับหลั่งน้ำตา สองพี่น้องก็กอดกันกลม

"พีทเดี๋ยวกล่าวอีกรอบนะลูก อ่าวทุกคน เดี๋ยวนาคกล่าวขอขมาเสร็จก็ก็ขอให้อโหสิกรรมให้นาคนะแล้วก็อนุโมทนาบุญกัน"
พี่พีทก็กล่าวคำขออโหสิกรรมอีกครั้งกับทุกคนในงาน ทุกคนในงานก็พนมมือขึ้นระหว่างอก พอพี่พีทกล่าวเสร็จ
ก็ต่างให้อโหสิกรรมแล้วเปล่างคำว่า "สาธุ" ออกมาพร้อมกัน ได้ยินแล้วปีติจริงๆ
"อ่าวหนุ่มๆเดี๋ยวช่วยกันเคลียร์โตะหน่อย เดี๋ยวพระจะมาแล้วลูก"
พี่พีทไปนั่งรอที่หน้าธรรมาสน์ โดยมีคุณย่านั่งข้างซ้าย คุณ่พอกับคุณแม่นนั่งคู่กันด้านขวา
ผมนั่งด้านหลังห่างออกมา พร้อมเพื่อนๆ แม่ครัวที่มาช่วยงานก็มานั่งรอฟังพระเทศน์

"หลวงพ่อมาแล้ว" พระมาคุณลุงก็นิมนต์มานั่ง คุณย่าจุดธูปเทียนบูชาพระ
"อ่าวกราบพระพร้อมกันนะ นะโมตัสสะ ........" คุณลุงมัคทายก กล่าวนำ พระก็ให้ศีลแก่นาคและทุกคน

แล้วหลวงพ่อก็เริ่มเทศน์สอนนาค ทุกคนที่นั่งฟังก็พนมมือระหว่างอก