^^"รัก.......ข้ามรั้ว "ไอ้ตัวแสบ" (((ตอนจบ ภาค 1 )))หน้าที่..336 (23/10/2013)
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ^^"รัก.......ข้ามรั้ว "ไอ้ตัวแสบ" (((ตอนจบ ภาค 1 )))หน้าที่..336 (23/10/2013)  (อ่าน 2838458 ครั้ง)

ออฟไลน์ dukdikdukdik

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2520
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +233/-3
น้องภูของพี่ คิดถึงงงงงงง

ออฟไลน์ kakilover

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 79
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-0
ในที่สุดก้อ่านทัน   ใช้เวลาิอ่านตั้งอาทิตย์กว่า :really2: สนุกดีคับ o13 รออ่านตอนต่อไปนะคับ :impress2: เป้นกำลังใจให้หลวงพี่กะน้องภูให้รักกันนานๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆนะคับ :mc4: :mc4: :mc4:

ออฟไลน์ fangkao

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 657
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +89/-3
เข้ามารอน้องภูอยู่น้า 

ออฟไลน์ watcharet

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 663
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +42/-2
คิดถึงแล้วอ่ะๆ รอนานแล้วๆ

ออฟไลน์ CarToonMiZa

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6338
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +820/-41

ออฟไลน์ patee

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3731
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +276/-3

yayee2

  • บุคคลทั่วไป
สงสัยยังไม่กลับจากไปชาร์จแบต
คิดถึงน้องภูจัง

ออฟไลน์ Horizon

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1731
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +300/-22
มารอน้องภูด้วยคน

ออฟไลน์ eaey

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 280
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +63/-0
พี่พีทสึกออกมาได้แล้ววววว :m5:

ออฟไลน์ Eshardy

  • "ไม่พูด...ไม่ได้แปลว่า...ไม่รู้สึก"
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 109
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-3
น้องภูไปใส่บาตรพระพีท อยู่หรือหายไปนานจัง คิดถึงแล้วนะ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ fangkao

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 657
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +89/-3
มารอน้องภูจร้า

ออฟไลน์ K.Pupoom

  • รักข้ามรั้วไอ้ตัวแสบ
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 387
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +966/-5
ตอนที่...153

 :m25:

หลายวันผ่านไป

กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

เสียงนาฬิกาปลุกให้ผมตื่นจากนิทราที่เเสนจะสุขสบาย
ลืมตาปิดเสียงนาฬิกาปลุก คว้าโทรศัพท์มาดูเวลา บอกเวลา 05.30 น.
ผมค่อยยันตัวเองให้ลุกจากที่นอนที่มากไปด้วยมนต์ขลังที่ทำให้ไม่อยากขยับตัวไปไหน
"เอ้อออออออ อื้อออออ" เสียงบิดขี้เกียจของเช้านี้
เดินเข้าไปล้างหน้าล้างตาในห้องน้ำ แล้วก็เดินลงไปข้างล่าง กลินหอมของอาหารลอยมาปะทะจมูก
"ไอ้ลิงตื่นแต่เช้าเลยเว้ย ฝนถ้าจะตกหนัก" พี่บุ้งเอ่ยปากแซว ตั้งแต่เห็นผมเดินเข้าไป
"ตื่นมาทำไมลูก" คุณย่าถาม
"ตื่นมาช่วยคุณย่าทำกับข้าวไปใส่บาตรไงครับ"
"พี่เขามาช่วยแล้วนี่ไง ไปนอนต่อเถอะลูกไป"
"ไม่เป็นไรครับ เมื่อคืนนอนแต่หัวค่ำ"
"ก็แน่สิ ไม่มีคนชวนทำกิจกรรมเข้าจังหวะนิหว่า ฮ่าๆๆๆๆๆ"
"ทะลึ่งน่ะ นินทาพระนินทาเจ้า ขอให้ตกนรก"
"แรงงงงงงง"
"แล้วพี่อ้นอ่ะ"
"เห็นหลับสบายพี่ก็เลยไม่ปลุกอ่ะ เลยลงมาช่วยคุณย่าคนเดียว"
"อืออ คุณย่าทำอะไรอ่ะครับวันนี้"
"แกงส้มมะละกอกับกุ้งลูก แล้วก็หมูทอด พะโล้ น้องภูช่วยยาคิดสิลูก ว่าอีกอย่างเอาอะไรดี"
"อืมมมมมมมม  หมูผัพริกอ่อน หลวงพี่ชอบครับ"
"โอเค งั้นหนูจัดการเลยลูก"
แล้วผมก็จัดการเอาพริกออ่อนไปล้างแล้วก็มาหั่นเตรียมไว้ แล้วก็หั่นหมูอีกอย่าง
คุณย่ากับพี่บุ้งช่วยกันปรุงแกงส้ม หม้อพะโล้ก็เดือดส่งกลิ่นหอมฟุ้ง
สักพักเสียงแฉ่ของหมูที่ลงไปนอนแช่ในน้ำมันก็ดังขึ้น
"ทำอะไรกันอยู่ครับ หอมเชียว" พี่อ้นเดินเข้ามาด้วยรอยยิ้มแรกของวัน
"ตื่นแล้วหรอจ้ะที่รัก"
"ไม่เรียกเลย"
"ก็เห็นหลับสบาย"
"แล้วทำไมวันนี้ตื่นแต่เช้าเชียวน้องชาย หืม" พี่อ้นเดินมานั่งลงข้างๆผม
"เขาก็อยากมาทำอาหารไปใส่บาตรให้พระสามีเขานะสิจ้ะ" ดูปากไอ้พี่บุ้งมันเถอะ
"ทุกเรื่อง ต้องยุ่งเรื่องของคนอื่นเขาให้ได้ทุกเรื่องสิ"
"ติดนิสัยแกมานั้นแหละไอ้ลิง"
"กล้าพูด สันดานตัวเองมากกว่าเหอะ"
"พอๆๆ เถียงกันแต่เช้าเลย ผักบุ้งไปตัดดอกกุหลาบหน้าบ้านมาห้ย่าหน่อยไปลูก"
"เอามาทำอะไรครับ"
"ก็เดี๋ยวจะเอามากำแล้วไปถวายพระไง"
"แล้วทำไมไม่ใช้ดอกบัวอ่ะครับคุณย่า"
"แล้วบ้านเรามีบึงให้ดอกบัวขึ้นหรอลูก หืมมม ใช้อะไรก็ไปเหอะ ช่างสงสัยจริง"
"ฮ่าๆๆๆๆๆๆ" ผมก็หัวเราะด้วยความซะใจ ไอ้พี่บุ้งมันก็เดินงงออกไป
"อ้นว่าอ้นไปช่วยบุ้งดีกว่า เหมือนจะไม่ได้เรื่องนะครับคุณย่า"
"เออ ย่าก็ว่างั้นแหละ เอามาทำให้ได้5กำนะลูก อ้นก็กะเอานะ"
"ครับคุณย่า"
"คุณย่าก็ใช้คนติงต๊องไปตัดดอกไม้ได้ ฮ่าๆๆๆๆ"
"ย่ะ มาผัดเลยลูก เตาว่างแล้ว"
"ให้น้องภูผัดหรอครับ"
"ก็ใช่สิ"
"แล้วพระจะฉันได้ไหมเนี่ย"
"ได้สิ ผัดให้หวานๆเค็มๆนะลูก ให้น้ำคลุกคลิกหน่อย เยาะซีอิ๋วดำลงไปด้วยลูก สีมันจะได้น่าทาน"
"ครับ"
ผมก็จัดการทำอย่างที่คุณย่าบอก ทุบกระเทียม เป๊กๆๆๆ สับ ปั๊กๆๆๆๆๆๆๆ
เทน้ำมันใส่กระทะ พอร้อนก็เอากระเทียมลงไปเจียวพอเหลือง ตามด้วยหมู ผัดให้สุก
แล้วก็ใส่พริกอ่อนที่หั่นเตรียมไว้ลงไป ผิดให้สุก เติมน้ำนิดหน่อย แล้วก็ปรุงรส
"คุณย่าครับ"
"ครับ ว่าไงลูก"
"คุณย่ามาชิมให้น้องภูหน่อยสิครับ"
"แค่กลิ่นก็อร่อยแล้วลูก ไม่ต้องชิมหรอก ตัดใสส่จานเลยลูก เดี๋ยวจะได้เอามาใส่ถุง"
"คุณย่าแน่ใจนะว่าจะไม่ชิมอ่ะ"
"แน่ใจสิ ยากกว่าผัดพริกหนูยังทำอร่อย มั่นใจหน่อยสิวัยรุ่น ฮ่าๆๆๆๆ"
"โอเค มั่นใจก็มั่นใจ"
"สองหนุ่มนั้นไปตัดดอกไม้ถึงไหนเนี่ย"
"มาแล้วครับบบบบบบ"
"อ้นตัดดอกสร้อยทองมาด้วยครับคุณย่า"
"ดีๆๆ เดี๋ยวกำกับใบเตยสวยดี"
"ซื้อเขาจะง่ายกว่านะครับคุณย่า" ไอ้พี่บุ้งมันเดินไปหลังบ้านแล้วก็ตัดใบเตยมา
"ดอกไท้เราก็มีจะไปซื้อเขาทำไมละลูก เอาเตยข้างบ้านนะลูก เตยหอมหลังบ้านนี้เอาไว้ทำอาหารเอามากำดอกไม้ไม่ได้"
"ครับ"
"มันจะไปรุ้อะไรพี่บุ้งอ่ะ อะไรประหยัดได้ อะไรประหยัดไม่ได้"
"จริง เรื่องเงินก็เหมือนกัน พี่บอกหลายครั้งแล้วว่าให้คิดก่อนใช้" พี่อ้นเสริม
"ก็ช่วยๆกันเตือนลูก บุ้งกับอ้นก็เหมือนคนๆเดียวกัน ก็ต้องดูแลกันไปนะลูก บางเรื่องย่าก็ไม่อยากเข้าไปยุ่งนะ"
"ครับ"
"ทำแบบน้องภูสิ ยึดอำนาจการใช้เงินทั้งหมด ฮ่าๆๆๆๆๆ"
"จ้าาาา " คุณย่าเอามือมาขยี้หัวผมแล้วก็เดินไปหยิบถุงกับยางมา เตรียมบรรจุอาหาร
พี่อ้นก็นั่งเด็ดใบไม้ออกจากก้านดอก ผมก็เลยไปช่วยคุณย่า เตรียมของ
พ่บุ้งกกับมาพร้อมใบเตย แล้วก็นั่งช่วยเมียทำ แต่ก็เหมือนจะทำไม่ได้เรื่อง
พี่อ้นก็เลยไล่ให้มาช่วยผมกับคุณย่า อาหารเตรียมเสร็จ
"คุณย่าเดี๋ยวน้องภูไปเปลี่ยนชุดก่อนนะ ไปชุดนอนเห็นจะไม่เหมาะ"
"ย่าก็จะบอกพอดี"
ผมเดินขึ้นมาใส่กางเกงขาสั้นแล้วก็เสื้อยืดแขนยาวตัวหนึ่ง ตอนเช้าอากาศจะเย็นๆหน่อย
เดินลงมาทุกคนก็พร้อมที่หน้าบ้านแล้ว พี่บุ้งเป็นคนขับโดยมีคุณย่านั่งข้างหน้า ผมกับพี่อ้นนั่งหลัง
รถก็ขับเคลื่อนออกไปยังที่เราไปใส่บาตรเมื่อวันก่อน ถึงหน้าวัดก็ยืนรอพระ ไม่นานนักพระก็มาถึง
"นิมนต์ค่ะ"
คุณย่าถอดรองเท้า แล้วก็ยกถอดขึ้นเหนือหัว เอ่ยคำอธิบานเบาๆ แล้วก็บรรจงหย่อนถุงข้าวลงในบาตร
ผมกับพี่อ้นก็เอากับข้าวใส่ตามลงไป แล้วพี่บุ้งก็ส่งขนมให้คุณย่าใส่ตามลงไปอีก
ปิดท้ายด้วยดอกไม้ธูปเทียนวางบนฝาบาตร ทำแบบนี้จนครบทุกรูป
หลวงพี่ สบตาผมแว๊บหนึ่ง แต่ไม่ได้แสดงอารมณ์ทางสีหน้าอะไรทั้งนั้น ยังคงนิ่งเหมือนเคย
พระท่านให้พร พวกเราก็นั่งลงแล้วพนมมือรับพร พระท่านให้พรเสร็จก็เดินเข้าวัดไป
"พี่ พรุ่งนี้มาอีกนะ" ไอ้เด็กวัดมันบอกกับผม เออมาแน่ล่ะ ตาเยิ้มเชียวนะมึง
"มากรวดน้ำกันลูก" เราก็นั่งยองๆกรวดน้ำกัน แล้วผมก็เป็นคนเอาไปเทเหมือนเคย
กลับมาที่รถก็พร้อมกลับบ้าน หลวงพี่คงมีความสุขดีกับที่นี้ อนุโมทนาบุญนะครับ
"เหมือนหลวงพี่จะสิวขึ้นนะ น้องภูเอาครีมมาถวายหลวงพี่สิ" พี่บุ้ง
"ไม่ต้องเลย พระเขาไม่ใช้อะไรพวกนี้หรอกลูก ผิดศีล เดี๋ยวก็ปรับตัวได้ อาจจะแพ้น้ำ"
"ไม่รู้เรื่องเลยพี่บุ้ง ไม่ไหวๆ"
"อ่าวหรอ ไม่รู้นินา "
"วันนี้เลิกเรียนกี่โมงน้องภู"
"เย็นเลยอ่ะ พี่อ้นมีอะไรหรอ"
"พรุ่งนี้ก็จะไปเดินแบบแล้วไม่ใช่หรอ ไม่เตรียมตัวอะไรหรอ"
"เตรียมตัวอะไรอ่ะ"
"เห็นพี่บุ้งเล่าให้ฟังว่าคราวที่แล้วพี่พีทพาไปขัดผิว ทำหน้าอะไรไม่ใช่หรอ พี่ว่าไปสักหน่อยก็ดีนะ พรุ่งนี้จะได้มีออร่า"
"แต่น้องูเลิกเรียนเย็นอะ จะทันหรอ"
"ทันสิ เดี๋ยวพี่ไปเป็นเพื่อนไหม"
"โอเค"
"ดูน้องด้วยนะลูก อ้น เสร็จแล้วก็รีบกลับ อย่ากลับกันให้ดึกนักนะ"
"ครับคุณย่า"
"ตาเธอมีประกายมากกว่าน้องอีกนะอ้น"
"ก็ทำแต่งานนินา อยากไปทำหน้ามาตั้งนานแล้วอ่ะ"
"โหยยย แค่นี้บุ้งก็หลงจะแย่แล้ว"
"หืมมม เกรงใจน้องกับคุณย่ามั้งเหอะ จะหวานจะเลี่ยนอะไรเนี่ย คลื่นไส้"
"เด็กขี้อิจฉา ชิ"
แล้วพี่อ้นมันก้อายจนหน้าแดง คุณย่าก็ยิ้มอย่างมีคววามสุข รถมาถึงบ้าน
พวกเราก็มานั่งทานอาหารเช้ากัน
"ไหนย่าชิมผัดพริกหน่อยสิ" คุณย่าตักผัดพริกมาวางบนข้าวแล้วก็ตักเข้าปาก
ผมก็รอคุณย่าจะพูดออกมาว่าอย่างไร อร่อยหรือไม่อร่อย
"เป็นไงบ้างครับ"
"กำลังดีเลยลูก ทานกับข้าวอร่อยเลย"
"อิอิ"
"ไหนดูสิ" พี่บุ้งมันก็ตักไปทานบ้าง "ก็พอทานได้อ่ะ"
"อร่อยออก" พี่อ้นชม
เราก็นั่งทานข้าวกันจนอิ่ม ผมสามคนก็แยกย้ายกันขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว เตรียมตัวไปทำงานไปเรียนกัน
แต่งตัวเสร็จเดินลงมาก็เห็นคุณย่ากำลังนั่งทำความสะอาดเครื่องประดับ
"มีงานเลี้ยงหรอครับคุณย่า"
"ก็งานพรุ่งนี้ที่หนูไปเดินแบบไงลูก"
"คุณย่าไปด้วยหรอครับ เย้!!!!"
"ใช่ ไปแสดงควายินดีกับป้าชูของเราหน่อย"
"แล้วคุณย่าจะไปพร้อมน้องภูไหมครับ"
"โหย ไม่หรอกลูก หนูต้องไปเตรียมตัวก่อน ย่าไปก็เกะกะเปล่าๆ รอไปตอนเย็นทีเดียวดีกว่า"
"แล้วคุณย่าจะไปยังไงอ่ะครับ"
"เดี๋ยวรถที่บริษัทมารับลูก เจ้าบุ้งจัดการให้แล้ว เราล่ะ"
"ก็ต้องไปคนเดียวอ่ะครับ เพราะว่าพี่บุ้งกับพี่อ้นก็ต้องคอยจัดงานที่โน้น แต่สบายมากครับ"
"ชวนเจ้าอิคไปสิลูก"
"เดี๋ยวก็ว่าจะชวนอ่ะครับ แต่ไม่รู้มันจะว่างเปล่า"
"ก็ลองชวนดูลูก จะได้มีเพื่อน"
"เดี๋ยวไปที่งานก็เจอเพื่อนครับ ลูกน้องป้าชูน้องภูตีซี้หมดแล้ว เดี๋ยวก็เจอพี่อ้นพี่บุ้งอยู่ดีครับ"
"งั้นก็ตามใจ แล้วนี้พี่เราเสร็จกันยังละเนี่ย เดี๋ยวก็ไปเรียนสาย"
"เดี๋ยวก็คงลงมามั้งครับ คุณยาจะใส่อันไหนอ่ะครับ"
"น้องภูว่าอันไหนดีลูก ทับทิมสยาม หรือบุษราคัมนี้ดีลูก"
"ชุดสีอะไรอ่ะครับ"
"สีครีมลูก แล้วก็มีลูกไม้สีครีมปักดิ้นทอง"
"งั้นก็ต้องบุษราคัมเลยครับ แต่มันจะเล็กไปเปล่านะ เดี๋ยวสู้คนอื่นไม่ได้ เสียชื่อคุณหญิงประธานสมาคมหมด"
"ไม่ต้องไปแข่งกับเขาหรอกลูก เอาแต่พองาม ย่าไม่อยากเป็นลิเกหลงโรง"
"ฮ่าๆๆๆ งั้นพรุ่งนี้ก็มีลิเกหลงไปที่พารากอนเพียบเลยแหละรับถ้างั้นอ่ะ"
"ฮ่าๆๆๆ"
"หัวเราะอะไรกันครับ ป่ะไอ้ลิง เดี๋ยวสาย"
"ถามไม่เอาคำตอบ เพื่อ? คุณย่าน้องภูไปเรียนก่อนนะครับ"
"ตั้งใจเรียนนะลูก"
"ครับ"
เราสามคนก็เดินไปขึ้นรถ พี่บุ้งก็ไปส่งผมที่มหาวิทยาลัยเหมือนเดิม
ลงรถมาก็เดินไปยังที่เดิมของกลุ่ม ท่พวกเรานั่งรอกันที่นี้ทุกวัน
"ที่รักกก มาแล้ว" ไอ้อิค มาทำไมเนี่ย
"มาทำไมที่นี้ไม่ทราบ"
"โห คนอุตส่าห์รอ ถามแบบนี้ได้ไง"
"มีอะไรว่ามา"
"พรุ่งนี้ไม่ชวนเค้าไปไหนหรอ"
"ว่างเปล่าล่ะ"
"ว่าง"
"อืม"
"งั้นเดี๋ยวไปรับนะ"
"เออ"
"ไปไหนกันอ่ะ อยากไปด้วย" กิ๊บพูดขึ้น
"พรุ่งนี้ภูมันมีเดินแบบ ที่พรากอน ตอนเย็นๆ"
"โหย ทำไมไม่บอกกันอ่ะ เดี๋ยวจะไปดู กี่โมงๆๆๆอ่ะภู"
"งานเริ่มห้าโมง"
"ใครจะไปบ้าง" กิ๊บถาม
"แพงไป"
"ทิกไป พลไปไหม"
"ทิกไปพลก็ต้องไปอยู่แล้วครับ"
"ดีมาก"
"มึงล่ะไอ้กรีซ" กิ๊บถามพร้อมตบไปที่ไหล่ไอ้กรีซ
"ไปครับ"
"สรุปไปกันหมดนี้นะ  แล้วต้องมีบัตรเขางานไหมอ่ะ"
"ไม่ต้องหรอก มันจัดที่ลานชั้นล่างตรงทางเข้าอ่ะ แต่ถ้าจะเข้าไปนั่งข้างในเดี๋ยวเราบอกป้าชูให้"
"เห้ยไม่ต้องหรอก เดี๋ยวไปรบกวนแขกคนอื่น เดี๋ยวพวกเรายืนดูข้างนอกก็ได้"
"แน่ใจนะกิ๊บ ในงานอ่ะ มีนายแบบมาเสิร์ฟน้ำให้แขกด้วยนะ แต่ละคนกล้ามแน่นทั้งนั้น"
"พวกกล้ามแน่นอ่ะหน้ากลัว เป็นผัวเราแต่อาจจะไปเป็นเมียคนอื่นได้"
"ฮ่าๆๆๆ พูดซะ"
"จริงนะ ดูอยางคนแถวๆนี้สิ หล่อซะเปล่า แต่ดันมาบริโภคกันเอง"
"ไปดีกว่าได้เวลาเรียนแล้ว" ไอ้อิครีบชิ่ง ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
"อิคเย็นนี้ไปค้างที่บ้านดิ พรุ่งนี้จะได้ไม่ต้องขับรถเทยวไปเทียวมา"
"เออเดี๋ยวถามโยชิก่อน"
"อืม"
"ไปแล้ว จุ๊บ" แหวะ ไอ้นี้เลี่ยนตลอก ท่ามันสตรอเบอร์รี่มากเวลาส่งจูบ
"อิคกับภูดูสนิทกันดีเนอะ"
"อิคมันนิสัยดี จริงใจ แล้วก็มีน้ำใจมากอ่ะ"
"มีคนที่เกลียดภูบ้างไหม" ทิกถาม
"มีสิทิก ไม่มีใครที่ไม่มีคนเกลียดหรอก เมื่อก่อนมีคนหมันไส้ภูเยอะเหมือนกันแหละ"
"ก็คงเป็นพวกอิจฉาล่ะสิ"
"ไม่รู้ดิ มีคนเคยขับรถชนภูด้วยนะ เพราะว่าเขาเกลียดภูเนี่ยแหละ"
"เห้ยจริงดิ แล้วป็นอะไรมากเปล่า"
"สลบไปเลย จมกองเลือด"
"จริงอ่ะ ใครว่ะ" กิ๊บเริ่มมีอารมณ์ร่วม นางเล่นใหญ่ตลอดน่าพาไปสมัครเล่นละครเวทีคุณบอย
"แฟนเก่าพี่พีท"
"โหย ใจร้ายว่ะ อย่าให้เจอนะ แม่จะตบให้"
"ช่างเขาเหอะ อโหสิกรรมไปแล้ว"
"แม่พระอีกแล้วเพื่อนฉัน เป็นอีกิ๊บหน่อยไม่ได้ จะตบให้หน้าแหก"
"แค่นี้เขาก็ได้รับกรรมของเขามากพอแล้ว ไปเรียนกันได้แล้วมั้ง"
"เออว่ะ ฟังนังบ้านี้ จนเพลิน ไปเรียนกันเถอะเพื่ออนาคตที่สดใส"
"เดี๋ยวก่อนไอ้กรีซ ว่าใครบ้า"
"ก็มีอยู่คนเดียวแหละ"
"ไอ้เลว"
"ฮ่าๆๆๆๆ"
แล้วพวกเราก็ขึ้นไปเรียนกัน พักเท่ยงก็ไปทานข้าว แล้วก็ไปหาหนังสือที่ห้องสมุดกัน
ผมก็เดินดูหนังสือที่ต้องการไปเรื่อยๆ จนมาหยุดที่ชั้นหนังสือชั้นหนึ่ง
"น้องๆ" เหมือนมีคนเรียก หันไปก็ไม่มีใคร แล้วเสียงมาจากไหน
"ใครว่ะ"
"ข้างล่างนี้"
"เห้ย ขอโทษครับ" แล้วพี่แกไปนั่งอะไรตรงนั้นว่ะนั้น มันแต่มองหนังสอด้านบนจะเหยียบพี่เขาเเล้ว
"นึกว่าจะเหยียบกันซะแล้ว"
"ผมดูหนังสือชั้นบนเพลินไปหน่อยอ่ะ เลยไม่ทันเห็น ขอโทษทีนะครับพี่"
"ไม่เป็นไรครับ อยู่คณะอะไรอ่ะ หน้าไม่คุ้นเลย" ไปอยู่หุบเขาไหนมาย่ะ เดือนมหาวิทยาลัยเข้ารู้จักกันทั่ว อินี่
"แพทย์ครับ"
"พี่อยู่ นิเทศน์"
"ครับ"
"ปีหนึ่งสินะเราอ่ะ"
"ครับ"
"ชื่ออะไรล่ะ"
"ชื่อภูครับ"
"พี่ชื่อ ธง แต่ไม่ใช่ธงธง ที่เล่นเป็นอิป้ากบนะ"
"ฮ่าๆๆ ครับ พี่เหมาะเป็นดีนี่มากกว่า"
"หน้าพี่ดูร้ายขนาดนั้นเลยหรอว่ะ อย่างพี่ต้องโอมเท่านั้น"
"ฮ่าๆๆ ครับ หล่อมาก"
"มึงได้ยัง มายืนทำไมเนี่ย ได้เวลาเรียนแล้ว" ไอ้กรีซมาตาม
"ไปก่อนนะพี่"
"ครับ ไว้เจอกันเพียงดาว" ผมก็ทำคิ้วย่นๆ แล้วก็ยิ้มให้พี่เขา แล้วก็เดินจากมา
เราเดินกลับมาที่คณะเพื่อที่จะขึ้นเรียนในภาคบ่ายนี้ เรียนเสร็จก็มานั่งปรับหัวสมอง
ให้ตรงกับโลกภายนอก ฮ่าๆๆ แล้วพี่อ้นก็โทรมา....
"เลิกเรียนยัง"
"เลิกแล้วครับ พี่อ้นอยู่ไหน"
"บีทีเอสแล้ว"
"งั้นพี่อ้นไปรอที่ร้านที่น้องภูบอกเลยนะ"
"ได้ๆ"
"เดี๋ยวน้องภูออกไปแล้ว คงถึงพร้อมๆกันแหละ"
"ครับ"
ผมก็ร่ำลาเพื่อนๆ แล้วก็เดินไปเรียกพี่วินให้พาไปที่บีทีเอส ไปถึงก็เห็นพี่อ้นยืนเลือกไอครีมอยู่
"แห่"
"ตกใจหมด เอาไอติมไหม"
"เอาดิ เอาชาเขียวครับ แล้วก็สตรอเบอร์รี่เชอร์เบท"
"รู้หรือยังพรุ่งนี้ต้องใสส่ชุดอะไร"พี่อ้นถาม
"ก็สูทไง ไม่ใช่หรอ"
"ใช่ ใส่สูทโชว์เนินอก ฮ่าๆๆ แล้วก็กางเกงขาสั้นนะ"
"สั้นมากไหม"
"ก็น่าจะเลยหัวเข่าแหละ แล้วอีกชุดก็ เสื้อกั๊กสีดำ กางเกงขายาวสีดำ ไม่มีเสื้อข้างในนะ"
"โห แล้วจะเอาซิคแพทที่ไหนไปอวดเขาเนี่ย"
"เสื้อกั๊กติดกระดุม"
"อืม แล้วฟีนาเร่อ่ะ"
"สูทดำแหวกอกเหมือนเดิม"
เราสองคนก็เดินตักไอติมในถ้วยเข้าปาก แล้วก็คุยกันไปจนถึงร้านทำผิว ทำหน้า
"ทำอะไรดีอ่ะพี่อ้น"
"เดี๋ยวให้พี่เขาแนะนำ"
"สวัสดีค่ะ คุณพีทไม่มาด้วยหรอค่ะ" พนักงานคนสวยถาม
"บวชอยู่ครับ"
"อ่อค่ะ วันนี้ทำอะไรดีค่ะ"
"คือพรุ่งนี้ผมมีเดินแบบอ่ะครับ ทำเหมือนคราวที่แล้วก็ได้"
"นานแล้วนะคะ เดี๋ยวพี่จะคอร์สใหม่ให้ดีกว่า"
"ทำสองคนเลยนะครับ"
"ค่ะ"
"เดี๋ยวพี่จะทำอันนี้ให้นะคะ บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แล้วเดี๋ยวเคลือบพาราฟินให้"
"ครับ"
"งั้นก็เดี๋ยวเอาของเก็บที่ล็อคเกอร์เลยค่ะ แล้วเดี๋ยวเชิญเปลี่ยนเสื้อผ้าเลยนะคะ เดี๋ยวพี่รอตรงนั้นนะค่ะ"
"ครับ"
ผมกับพี่อ้นก็เดินเข้าไปเอาของใส่ล็อคเกอร์ แล้วก็เดินไปเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วก็ใส่ชุดคลุ่ม
แล้วพนักงานก็พาข้าไปที่ห้องทำหน้าทำตัว คราวนี้ก็เพลิน อิอิ
ก้ขัดผิวนวดตัว เอาเครื่องอะไรไม่รู้มาหมุนๆวนๆ มาร์คหน้า พอกผิว ดูวุ่นวายดี
เสร้๗แล้วก็เดินไปเปลี่ยนชุดกลับมาเหมือนเดิม แล้วก้มานั่งรอ พนักงานเอาน้ำมาเสิร์ฟ
ผมก็เลยเอาบัตรเดบิตของผมไปให้พี่เขารูดจัดการจ่ายค่าเสียหายทั้งหมด
"เป็นไงพี่อ้น" พี่อ้นเดินออกมา
"สบายอ่ะ เผลอหลับด้วย ผิมนุ่มมาก"
"ชอบล่ะสิ"
"อืม" แล้วพี่อ้นก็เดินไปที่เค้าเตอร์ หยิบกระเป๋าสตางค์ออกมาแล้วเหมือนจะหยิบบัตรให้พนักงาน
"น้องเขาจัดการแล้วค่ะ" พี่อ้นหันมามองผมก็ยิ้มให้ ไม้ทันแล้วพี่อ้นเอ๊ย
"เดี๋ยวพี่ออกเอง"
"ไม่ต้องหรอก นี่มันงานของน้องภูนะ"
"ไม่ได้ๆ"
"เอาบัตรของผมรับพี่"
"รูดไปแล้วอ่ะค่ะคุณ"
"งั้นขอให้ผมครับ " ผมก็รับมาเซนต์แล้วก็หยิบบัตรใส่กระเป๋า พี่อ้นมันก็จะจ่ายเองให้ได้
"พี่อ้นไม่ต้องคิดมากหรอก เราพี่น้องกันนะ กลับบ้านกันเถอะ หิวข้าวจะเเย่แล้ว"
"แต่..."
"ไม่มีแต่แล้ว กลับบ้านเราดีกว่า สามีโทรตามแล้วมั้ง"
"เออจริงด้วย ปิดเสียงไว้ด้วยอ่ะ"
"ไม่ต่ำกว่าห้าสิบมิสคอลเชื่อสิ" พี่อ้นหยิบโทรศัพท์มาดู เพราะของผมยังปาเข้าไปสิบกว่า
"แค่สี่สิบกว่าเอง"
"มันบ้าไปแล้ว"

"ฮัลโหลบุ้ง"
"ทำอะไรอยู่ทำไมไม่รับโทรศัพท์ อยู่กับไอ้ลิงใช่ไหม"
"อื้ม"
"คนเขาทำหล่อกันอยู่ จะรับโทรศัพท์ได้ไงล่ะ ไอ้ผักโง่" ผมตะโกนใส่โทรศัพท์ให้มันได้ยิน ฮ๋าๆๆ
"กำลังกลับแล้ว"
"รีบกลับมาเลยคุณย่ารออยู่ ทานข้าวกันหรือยัง"
"ยังพึ่งเสร็จเนี่ย"
"อืม กลับกันดีดีอ่ะ กลับมาเลยนะ"
"รู้แล้ว แค่นี้นะ"
"อืมๆ"

"ขี้บ่นจัง พี่ใครเนี่ย"
"พี่น้องภู แต่มันผัวพี่อ้นนะ ฮ่าๆๆๆ"
"ฮ่าๆๆ ป่ะกลับกันเถอะ จะซื้ออะไรหรือเปล่า"
"ไม่อ่ะ เหมือนจะง่วงวันนี้เรียนทั้งวันเลย เพลีย"
"ต้องดูแลตัวเองด้วยรู้ไหม"
"ครับ"
เราสองคนพี่น้องก็เดินไปขึ้นเเท็กซี่กลับบ้าน กลับมาถึงบ้านไอ้พี่บุ้งก็ยืนบ่น
ตั้งแต่เรายังเดินไม่ถึงประตูบ้านด้วยซ้ำ ขี้บ่นจริงอะไรจริง
"วันหลังถ้าโทรไปไม่รับแบบนี้มีเรื่องแน่ ทั้งพี่ทั้งน้องอ่ะ โดนหลวงพี่ดุเรื่องนี้บ่อยๆไม่เข็ดหรอไง"
"ก็คนมันทำหน้าอยู่ จะรับโทรศัพท์ได้ไง มีหัวน่ะคิดมั้งนะ"
"น้องภู!!!!"
"เรียกซะเสียงดังเชียว อุยยยยย มาเต็ม หน้าเครียด ถ้าจะโมโหจริงนะเนี่ย"
"รู้ไหมว่าพี่เป็นห่วง"
"ห่วงใคร เมียหรือน้อง"
"ทั้งคู่แหละ"
ผมก็เดินลอยหน้าลอยตาไม่สนใจเข้าบ้านไป พี่บุ้งมันก็บ่นพี่อ้นต่อ ฮ่าๆๆๆ
"กลับมาแล้วครับคุณย่า"
"กลับมาซะที ย่าเนี่ยฟังเจ้าบุ้งมันบ่นจนหูอื้อหมดแล้วเนี่ย"
"น้องภูก็บอกแล้วนินาว่าจะไปทำหล่อกัน"
"ย่าก็บอกแล้ว แต่เจ้าบุ้งมันก็โวยวายตามเดิม"
"ไม่ไหวๆ"
"ทานข้าวมายังลูก"
"ยังเลยครับ หิ้วท้องกลับมาทานฝีมือคุณย่าเนี่ยแหละ"
"งั้นก็ไปเลยลูก พี่เขาอุ่นไว้ให้แล้ว ไปเรียกพี่อ้นไปทานพร้อมกันไป"
"ครับผม มารยาริษยาจบแล้วหรอครับคุณย่า"
"จบแล้วลูก ย่ายิ่งดูยิ่งเครียด เมื่อไรนาเอกก็แพ้ตลอดเลย"
"นั้นสิ เมื่อไรก็ไม่ทันอิดินี่สักที เขายั่วหน่อยก็สติแตก"
"ย่าก็ว่างั้น"
"น้องภูชอบเรื่องพี่อาทิจมากกว่า หล๊อหล่อ"
"ย่าก็ชอบ สนุกดี ไม่เครียด แถมมีคติสอนใจอีกต่างหาก"
"ถูกต้องเลยครับ"
"ไปทานข้าวไปลูกไป อ้นไปทานข้าวลูก ไม่ต้องไปฟังคนบ้า "
"คุณย่า" ไอ้พี่บุ้งเริ่มโวยวายเมื่อทุกคนลงความเห็นว่ามัน เพ้อมาก
ผมเดินเข้าครัวไปกับพี่อ้น แล้วก็นั่งทานข้าวกันไปคุยกันไอ อวดผิวสวยกัน ฮ่าๆๆ สตรอมากอีสองคนนี้
พี่บุ้งมันก็เดินเข้ามาบ่นต่ออีก ยังไม่หยุดสงสัยจะต้องโดนเมียตวาดเข้าสักทีมันถึงจะเงียบ
"บุ้ง อ้นรู้แล้ว พอได้แล้วมั้ง" นั้นไง เจอเมียเล่นบทหน้านิ่ง จ๋อยไปเลย สมน้ำมะหน้า
"อูยยยยยยย จ๋อยเลย"
"คนอุตส่าห์เป็นห่วง ทำอะไรไม่เคยมีดีหรอก" แล้วมันก็งอนเป็นตุ๊ดออกไป
คุณย่าก็เดินเข้ามา
"เจ้าผักนั้นเป็นอะไรล่ะ เดินหน้าบูดออกไปเชียว"
"ก็บ่นไม่ยอมเลิกอ่ะสิครับคุณย่า โดนพี่อ้นดุ งอนเป็นตุ๊ดออกไปเลย"
"เขาบ่นเพราะเขารัก ค่อยๆคุยกันล่ะ ย่าไปปนอนแล้ว น้องภูหนูก็รีบนอนนะลูก พรุ่งนี้จะได้สดใส"
"ครับคุณย่า"
"ย่าไปนอนก่อนนะลูก ปิดบ้านปิดช่องให้ดีนะ"
"ราตรีสวัสดิ์ครับคุณย่า"
"จ้ะ"
แล้วคุณย่าก็เดินขึ้นข้างบนไป ผมกับพี่อ้นก็นั่งทานข้าวกันจนอิ่ม ล้ามจานชามเสร็จก็เดินไปปิดบ้าน
แล้วก็ขึ้นข้างบนเข้าห้องใครห้องมัน ผมก็อาบน้ำอาบท่า ออกมาแต่งตัวเตรียมนอน
แล้วก็เตรียมของสำหรับวันพรุ่งนี้เสร็จ ก็นอน

.....พี่อ้น+พี่บุ้ง

ผมเดินเข้ามาในห้องก็เห็นไอ้ผักขี้ใจน้อย นั่งดูทีวี กดเปลี่ยนช่องไปเรื่อยๆ ไม่หันมามองผมด้วยซ้ำ
บรรยากาศเงียบได้ยินเเต่เสียงแอร์ ฮ่าๆๆ  ผมเอาของวางบนโต๊ะ แล้วก็เดินไปที่ตะกร้าผ้า
ถอดเสื้อใส่ตะกร้า ถอดกางเกงใส่ตะกร้า เหลือแต่บอกเซอร์ตัวเดียว
เดินผ่านหน้าทีวีไป เดินผ่านหน้าทีวีมา สำรวจตัวเองหน้ากระจก วันนี้ขัดผิวมาทั้งตัวจะเป็นไงมั้งนะ
"วันนี้ขัดผิวมา แล้วก็พอกตัวด้วย ดูดิ นุ่มๆ" ผมนั่งลงข้างๆผักที่รัก
เจ้าตัวไม่สนใจผมแม้แต่น้อยสงสัยจะงอนของจริง
"รู้ป่ะว่าทำทำไม"
มันหันมามองแปปหนึ่งแล้วก็หันกลับไปมองที่ทีวีเหมือนเดิม แถมไม่พูดอะไรอีก
"ก็มีคนบางคนบอกว่า ชอบผิวสวยๆของอ้น"
ยังคงไม่สนใจ ทำเปป็นงอนไปเหอะน่ะ ผมก็เอามือล้วงเข้าไปใต้เสื้อแล้วก็ลูบไปทั่วแผ่นหลัง
"ขอโทษ" ผมกระซิบเบาๆ แล้วก็หอมแก้ม เอาจมูกเขี่ยแก้มเบาๆ มือลูบไปที่หน้าท้อง
แล้วก็เลื่อนไปเขี่ยสองตุ่มที่หน้าอก ผักบุ้งกอรีโมตปิดีวีทันที
"บุ้งเป็นห่วงมากรู้ไหม"
"รู้ ขอโทษนะ"
"อืม"
"วันหลังสัญญาว่าจะเอาโทรศัพท์ติดตัวตลอด"
"สัญญาแล้วนะ"
"อื้ม"
"ไหนดูสิ ไปทำอะไรมาบ้าง"
"ทีแรกทำเป็นไม่สนใจ ไม่ต้องมาลูบเลย"
"สนใจตั้งแต่ถอดเสื้อแล้ว ไม่เชื่อดูนี่สิ" แล้วไอ้ผักเน่าของน้องภู ก็จับมือผม ไปใส่ไว้ใต้กางเกง
"บ้า"
แล้วหลังจากนั้น ผิวที่พึ่งทำสปามาหมาดๆก็ถูกสัมผัสที่เร่าร้อนจากผักบุ้งที่รักของผมทั้งตัว

ความห่วงใย เป็นสัญลักษณ์ที่แสดงออกมาถึงความรัก เมื่อรักก็มักจะห่วงใย
แต่เมื่อใดความห่วงใยเริ่มเจือจางมันก็เป็นเหมือนสัญญาณบ่งบอกบอกว่าความรักใกล้จะหมด
หมั่นเติ่มความห่วงใย ใส่ใจต่อกันและกัน เพราะนั้นเป็นการบ่งบอกคนที่คุณรักอีกทาง
ว่าคุณยังคงรักเขาไปเปลี่ยนแปลง ความรักก็เหมือนต้นไม้ ต้องหมั่นรดน้ำพรวนดินใส่ปุ๋ย
ดอกรักมันถึงจะงอกงาม ออกดอกสะพรั่ง สงกลิ่นหอมอบอวล..........

"อย่าละเลยที่จะดูแลต้นรักของคุณ"



มาแล้วๆๆๆๆ

ขอโทษนะครับที่ให้รอกันนานเลย
ไปชาร์จแบตได้แปปเดียวกลับมาก็มีเรื่องใหญ่ให้เสียน้ำตา
เห้อออออ  เมื่อไรจะหมดกรรมซะทีนะ
ตอนนี้อารมณ์ผมแย่มากครับ แต่พยายามกลั่นกรองออกมาให้ได้ดีที่สุด

ขอบคุณนะครับำหรับกำลังใจ

ผมสัญญาว่าจะไมทิ้งผู้อ่านไปไหน แน่นอน

แต่ตอนนี้ขอ จัดการกับปัญหาชีวิต ครั้งยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตก่อน

แล้วจะมาต่อให้บ่อยๆนะครับ  แม้จะมีน้ำตาก็ตาม

สัญญา

 :sad4:

ออฟไลน์ eaey

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 280
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +63/-0
สู้ สู้ เป็นกำลังใจให้นะ เดี๋ยวมันก็ผ่านไป :กอด1:

ออฟไลน์ fangkao

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 657
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +89/-3
ชีวิตคนเราไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบเสมอไป แต่เราก็กำหนดทางเดินให้เราเองได้นะ เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ

ออฟไลน์ noy

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1212
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +189/-9
ทุกอย่างเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป เป็นสิ่งที่เราก็รู้อยู่แต่ก็ทำได้บ้างไม่ได้บ้าง แต่ถึงยังไงมันก็จะผ่านไปตามกาลเวลา :กอด1: :กอด1: :กอด1:

ออฟไลน์ BeeRY

  • ❤。◕‿◕。ยิ้มเข้าไว้นะ。◕‿◕。❤
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 9404
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +897/-8
พระพีทอยู่วัด บทหวานๆเลยตกมาอยู่ที่คู่อื่น :o8:
คิดถึงน้องภูมากพอๆกับคนเขียน เป็นกำลังใจให้นะคะ ขอให้ปัญหาต่างผ่านพ้นไปด้วยดีเน้อ :กอด1:
กดบวกๆ :L2:

tawan

  • บุคคลทั่วไป
เป็นกำลังใจให้สู้ๆนะ

ชีวิตคือการต่อสู้ :L2:

 :call:

lvlax23

  • บุคคลทั่วไป
เอาใจช่วยนะครับ ไม่ว่าเรื่องจะเล็กหรือจะใหญ่เพียงใด ขอให้ผ่ามันไปได้ด้วยสติ นะครับ

ออฟไลน์ pp_song

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 863
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-1
สู้ๆนะคะเป็นกำลังใจให้ ^^V

ออฟไลน์ route rover

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2423
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +221/-7
เป็นกำลังใจให้นะคะ  :L2:

ท่องไว้ๆๆ เด๋วก็วันพรุ่งนี้แล้ว :กอด1:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ nongrak

  • ยังไงก็รักคาเมะจังที่สุด
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +912/-14
ทุกชีวิตมีปัญหา แต่เราจะต้องผ่านพ้นไปให้ได้
ขอแต่อย่าเครียดนะเพราะจะทำให้แก้ปัญหาได้ยากขึ้น

+1+เป็ดเป็นกำลังใจให้ค่ะ

ออฟไลน์ andaseen

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 742
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +103/-1
 :กอด1:กอดๆๆๆ  เป็นกำลังใจให้คนเขียนสู้ๆน๊า เราเชื่อว่าคนเขียนจะผ่านมันไปได้นะ :L2:

ออฟไลน์ N.T.❁

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1780
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +324/-8
เป็นกำลังใจให้ภูภูมินะคะ แล้วมันก็จะผ่านไปค่ะ  :กอด1:


ออฟไลน์ jonathan2624

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 839
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +189/-1
สนุกมากครับบบบบ...เจอมรสุมอะไรหรือครับ ยังไงก็ขออวยพรให้ผ่านพ้นไปได้ด้วยดีนะครับ

ออฟไลน์ Horizon

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1731
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +300/-22
มาให้กำลังใจ เข้มแข็ง มีสติ ทุกอย่างจะผ่านไป
+1

ออฟไลน์ CarToonMiZa

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6338
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +820/-41
ทุกปัญหามีทางออกเสมอ
อยู่ที่เราจะจัดการปัญหานั้น
อย่างไรสู้สู้เป็นกำลังใจ
ให้น๊า :L1:

ออฟไลน์ naiin

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2421
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +141/-9
             รักมั่งหวงแต่อย่าให้เกินไปและเกินงาม  แล้วจะสุขกันทั้งสองฝ่าย

Milk

  • บุคคลทั่วไป
+1 เป็นกำลังให้นะคะ  รอน้องภูมาหลายวัน ยังไม่หายคิดถึงเลย :กอด1:

ออฟไลน์ mild-dy

  • ☆ ทาสแมว ☆
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8891
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +389/-80

ออฟไลน์ Secrets

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 58
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
สู้ๆ นะคับ เป็นกำลังให้เสมอ!!! :bye2:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด