หัวข้อ: ^^"รัก.......ข้ามรั้ว "ไอ้ตัวแสบ" (((ตอนจบ ภาค 1 )))หน้าที่..336 (23/10/2013)

[CarToonMiZa]

คิดถึงจังเลยยยยยย

[K.Pupoom]

ตอนที่...157


ท่าอากาศยานสนามบินสุวรรณภูมิ

"พี่กลับก่อนนะครับ ที่รัก ฟ๊อดดดดดดด" 

ผมพยายามถอยหลังหลบการหอมจากพี่แพทแต่มันก็ไม่เป็นผล
เพราะพี่แพทคว้าเอวผมไว้ทำให้ผมถอยไปไหนไม่ได้ แล้วจังหวะเดียวกับที่
พี่พีทหันมาเห็นพอดี  ปลายจมูกพี่แพทฝังแน่นลงไปบนแก้มผม

แต่พี่พีท ก็ชี้หน้าพี่แพทแล้วก็ยิ้มๆไม่ได้ว่าอะไรหรือไล่เตะพี่แพทรอบสนามบินอย่างที่ผมคิด

"เมียแกนิแก้มห๊อมหอมว่ะไอ้พีท"
"มานี่" พี่พีทดึงข้อมือผมให้มายืนข้างๆ
"แหม๋ไอ้ขี้หวง"
"แม่ไปก่อนนะลูกพีท ดูแลตัวเองแล้วก็ดูแลน้องกับคุณย่าดีๆนะลูก"
"ครับคุณแม่"
"ฝากดูแลครอบครัวเราด้วยนะลูก"
"ครับคุณพ่อ"
"พี่ไปก่อนนะเว้ย น้องสะใภ้จ้ะถ้าอยากได้อะไรก็โทรไปบอกพี่นะเดี๋ยวพี่ซื้อส่งมาให้"
พี่แพททำท่าจะหอมแก้มผมอีกแล้วแต่คุณแม่ดึงเสื้อทางด้านหลังเอาไว้ ฮ๋าๆๆ
"เห็นน้องภูบ่นๆว่าอยากจะขับมินิไปเรียนพี่แพทซื้อให้น้องหน่อยสิ"
"ถ้าพี่ซื้อให้เมียแกจริงๆอ่ะ"
"ก็ดีอ่ะสิ"
"แต่เมียแกต้องเป็นเด็กพี่นะ"
"อะไรกันเนี่ยสองคนนี้ เคยถามน้องภูสักคำไหมว่าอยากได้หรือเปล่า"
"นั้นสิ แม่ไม่เห็นน้องพูดอะไรเลย"
"พีทอยากได้เองแหละแม่ อยากรู้ว่าพี่ชายสุดที่รักจะใจถึงหรือเปล่า"
"ไม่ถึงโว้ย ไปเหอะแม่เดี๋ยวเราจะเสียตังค์มากกว่านี้ ถ้าขืนยังคุยอยู่กับมันน่ะ"
"แม่ไปก่อนนะลูก มาให้แม่หอมทีทั้งคู่เลย"
แล้วคุณแม่ก็กอดพี่พีทแล้วก็หอมแก้ม แล้วก็ทำกับผมแบบพี่พีทเช่นกัน
"ขอหอมมั้งดิ แต่หอมแค่น้องภูนะ"
"สองพันเหรียญ" พี่พีทเข้ามาขวางพี่แพทไว้ แล้วแบมือขึ้น พร้อมกระดิกนิ้ว
"แพงไป ร้อยเหรียญก็พอ"
"เก็บไว้หอมก้นหมาเถอะ เดินทางปลอดภัยนะครับ รักษาสุขภาพด้วยนะครับ"
"จ้ะ ไป ตาแพท"
"พ่อไปก่อนนะลูก" คุณพ่อลูบหัวผมเบาๆ แล้วก็หันหลังเดินเข้าไป
เราสองคนยืนดูจนพ่อกับแม่แล้วก็พี่แพทหายไปจากสายตา พี่พีทยืนจับมือผมไว้แน่นตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้
"พี่พีทไม่อยากไปอยุ่อเมริกากับพ่อแม่บ้างหรอ"
"ความรู้สึกน้มันหายไปนานแล้วตั้งแต่พี่คิดจะกลับมาอยู่กับคุณย่าน่ะ"
"อืมมม"
"ทำไมเบื่อพี่แล้วหรอ"
"เปล่านะ แค่ถามเฉยๆ"
"แล้วน้องภูล่ะ ถ้าคุณแม่กลับมาจะไปอยู่ที่ไหน"
"ทำไมถามแบบนี้ล่ะ" ผมหลบสายตาพี่พีทแล้วก็ไม่ได้ให้คำตอบอะไร อีกฝ่ายก็คือบุพพการีที่รัก
อีกฝ่ายก็เป็นดวงใจที่รักเช่นกัน ผมเดินกุมมือมากับพี่พีทจนถึงที่จอดรถ เราสองคนไม่ได้พูดอะไรกัน
แต่ในใจผมเนี่ยกำลังสับสนและถกเถียงกันอย่างวุ่นวาย เพราะคำถามสั้นๆของพี่พีทเท่านั้นเอง
รถขับอกจากสนามบิน ผมนั่งเงียบมาตลอดทาง มองออกไปทางด้านข้าง เห็นรถมากมายแข่งกันวิ่ง
"เลิกคิดได้แล้ว พี่จะเป็นคนจัดการทุกอย่างเอง" พี่พีทพูดขึ้น ผมหันไปมองก็เห็นรอยยิ้มของคนหัวโล้น
"พี่พีท พี่พีทเข้าใจน้องภูใช่ไหม"
"เข้าใจสิ เพราะพี่เข้าใจไงเลยถามออกไป"
"น้องภูอยู่ไม่ได้หรอกถ้าไม่มพี่พีทน่ะ แค่สิบห้าวันที่พี่พีทบวชน้องภูก็จะแย่แล้ว ต้องพยายามทำตัวเองให้เข้มแข็ง"
"จะไม่มีอะไรมาพรากเราสองคนได้ พี่สัญญา"
"น้องภูก็สัญญาเหมือนกัน"
ผมยิ้มให้พี่พีท พี่พีทเองก็ยิ้มให้ผม แค่คำสัญญาก็ทำให้จิตใจที่ว้าวุ่นเมื่อครู่หายไปทันที
ผมเชื่อมั่นในคนๆนี้ คนที่จะอยู่ข้างผมไปจนวันสุดท้ายของชีวิต ผมเชื่อว่าเขาจะไม่ทิ้งผมไปไหนแน่ๆ
รถวิ่งมาจอดยังสถานที่หนึ่งเป็นห้างสรรพสินค้าที่เราสองคนไม่ได้มากันบ่อยนัก.......
"มาทำไมอ่ะ หิวหรอ"
"อยากทานไก่ทอด เห็นป้ายก็เลยแวะ"
"ห๊า!!!!"
"อื้ม ป่ะ" แล้วเราสองคนก็ลงจากรถ แล้วผมก็เดินไปยืนรอ พี่พีทก็เดินมาคว้ามือผมไปจับแล้วก็เดินจูงไป
ตั้งแต่ออกมาจากวัดสิ่งที่สังเกตได้เลยก็คือพี่พีทมักจะคว้ามือผมไปจับตลอดเวลา
"ขอไปเข้าห้องน้ำก่อนได้ป่ะ ปวดฉี่อ่ะ"
"อื้อ"
แต่พี่พีทก็ไม่ปล่อยมือ เดินจูงมือผมไปห้องน้ำ แล้วก็ยังยืนรอผมหน้าห้องน้ำอีกด้วย
"เข้าห้องน้ำนะไม่ต้องยืนฉี่ที่โถฉี่"
"ทำไมอ่ะ"
"เดี๋ยวคนแอบดู"
"เขาดูเขาก็เอาไปไม่ได้ซะหน่อย"
"อีกแล้วนะ งั้นพี่เข้าไปด้วย" แล้วพี่พีทมันก็เข้ามาในห้องน้ำ ยืนล้างมือที่อ่างล้างมือแล้วก็ไล่ผมให้ไปฉี่
ทำธุระในห้องน้ำเสร็จก็ออกมาล้างมือ พี่พีทก็ยืนหล่อหัวโล้นรออยู่แล้ว
"เดี๋ยวไปหาหมอหน่อยไหม"
"หมออะไร" พี่พีทถาม
"สิวไง พี่พีทสิวเต็มเลยที่คางอ่ะ"
"แล้วยังหล่อเหมือนเดิมไหม"
"หัวก็ไม่มีผม ยังกล้าถามอีก แต่มันก็เป็นแค่สิวแดงๆนะ ไม่ต้องไปหาก็ได้มั้ง อาจจะแพ้น้ำ เดี๋ยวก็คงหายเองแหละ"
"ตามใจเมียจ้ะ"
"งั้นก็เดี๋ยวแวะไปหานิดหนึ่งก็ได้ ที่นี้ก็น่าจะมีมั้ง ขอยาทาสิวหมอมาแค่นั้นแหละ"
"ครับ"
"ยิ้มอะไร"
"มีความสุข"
"ได้มายืนดมกลิ่นห้องน้ำเนี่ยนะ ไปได้แล้วน้องภูหิว"
"จ้ะ"
เดี๋ยวนี้ว่านอนสอนง่าย ใจเย็น ไม่ค่อยดุไม่ค่อยเถียงเหมือนแต่ก่อน รู้อย่างนี้ส่งไปบวชซะตั้งนานแล้ว
ผมไปนังรอที่โต๊ะพี่พีทเดินไปซื้อไก่ ผมก็นั่งมองไปรอบๆห้างสรรพสินค้าที่ไม่ชินสายตาเท่าไร
"โอ๊ย" ใครตบหัวกูว่ะเนี่ย
"มานั่งอ่อยผู้ชายอะไรที่นี้"
"ไอ้พล ทักกูดีๆก็ได้"
"ก็เดินมายืนข้างหลังตั้งนาน เห็นนั่งเหม่อ มาคนเดียวหรอ"
"เปล่า มากับพี่พีท"
"ไหนอ่ะ"
"นั้นไงยืนหัวโล้นอยู่นั้นอ่ะ"
"อ้อ ขนาดหัวโล้นยังหล่อเหมือนเดิมเลย"
"แล้วทิกอะไม่มาด้วยกันหรอ"
"มา คุณนายเขารออยู่บนรถ เขาหิวเลยใช้กูมาซื้อของกิน"
"แกก็กลัวเมียสิเนี่ย ฮ่าๆๆๆ"
"เกรงใจเฉยๆ"
"แล้วนี้จะไปไหนกันอ่ะ"
"ตลาดสามชุก ไปด้วยกันเปล่า ถ้าทิกรู้ว่าเจอภูที่นี้คงดีใจแน่ๆ"
"เดี๋ยวต้องถามพี่พีทก่อนว่ามีธุระที่ไหนหรือเปล่าอ่ะ"
"เดี๋ยวโทรบอกทิกมันก่อนว่าเจอภู" แล้วไอ้พลก็โทรหาเมียมัน แล้วเมียมันก็เดินลงจากรถมาหาผม
ว่าแต่พี่พีททำไมซื้อไก่นานจังว่ะ หิวแล้วนะเนี่ย
"พี่พีทสวัสดีครับ"
"สวัสดีครับ"
"พอดีผมกับแฟนจะไปตลาดสามชุกที่สุพรรณกัน แล้วบังเอิญมาเจอภูพอดี ก็เลยชวนมันไปด้วย แต่มันต้องรอถามพี่ก่อนว่าพี่ว่างหรือเปล่า"
"อยากไปหรือเปล่าล่ะ" พี่พีทถามผม
"แล้วพี่พีทอ่ะ"
"พี่ยังไงก็ได้"
"ภู!!!!" แล้วทิกก็เดินมาถึง ยิ้มร่าหน้าใสมาเชียว
"อ่าวทิก นั่งก่อนดิ"
"พี่พีทสวัสดีครับ"
"สวัสดีครับ"
"แล้วนี้ของที่ให้มาซื้อได้ยังอ่ะ นานแล้วนะ มาอยู่โม้อยู่ล่ะสิ"
"เป็นไงล่ะเมียกูมาถึงก็เม้งเชียว เดี๋ยวกูไปซื้อไก่ให้เมียกูก่อนนะไอ้ภู"
"อื้อ"
"พี่พีทไปตลาดน้ำด้วยกันนะครับ นะ"
"พี่ยังไงก็ได้ครับต้องถาม คนนี้" พี่พีทยิ้มให้ผม พแล้วก็หยิบนักเก็ตเข้าปาก
"ภู ว่าไง"
"ทิก มานี่ๆ" แล้วไอ้พลมันก็ควักมือเรียกผม ผมว่ามันคงอยากให้ผมสองคนได้มีเวลาปรึกษากัน
"พี่พีทอยากไปหรือเปล่า"
"ยังไงก็ได้ พี่อยากไปทุกที่ที่มีน้องภู"
"เลี่ยน ตอบมาดีๆ อยากไปไหม"
"อยาก"
"งั้นไปนะ"
"อื้ม งั้นก็เดี๋ยวเอาไก่ไปใส่กล่อง จะได้เอาไปทานในรถ ดีไหม"
"ครับ"
แล้วพี่พีทก็เดินไปเอาไก่ใส่กล่องกลับบ้าน ทิกก็เดินมานั่งแล้วก็ชวนให้ผมไปด้วยกันอีก ผมเลยตอบตกลง
"แต่เดี๋ยวต้องพาพี่พีทไปหาหมอก่อนนะ"
"อ่าวพี่พีทเป็นอะไร"
"เป็นสิวน่ะ เดี๋ยวไปซื้อพวกเจลแต้มสิวเฉยๆ สงสัยจะแพ้น้ำตอนอยู่วัดน่ะ"
"งั้นเดี๋ยวเราไปเดินเล่นด้วย จะได้ออกไปพร้อมกัน"
"อื้ม" แล้วไอ้พลกับพี่พีทก็เดินถือถุงไก่ทอดมา
"พี่พีทเดี๋ยวภูเอาไปเก็บที่รถให้นะ พี่พีทเดินไปที่คลินิคหมอเลย"
"ถือไปก็ได้มันไม่ได้หนักหนาอะไรนิ"
แล้วเราสี่คนก็เดินไปหาคลินิครักษาสิวที่พี่พีทเคยรักษา ที่นี้น่าจะมีสาขาอยู่นะ
เดินไปถามประชาสัมพันธ์ง่ายกว่า.....
"เดี๋ยวเราสองคนรอข้างนอกนะ"
"อื้ม งั้นฝากนี้ด้วย เดี๋ยวกลิ่นหอมๆของไก่จะไปรบกวนพนักงานเขา"
"จ้ะ" ทิกรับไปถือ แล้วผมกับพี่พีทก็เข้าไปหาหอม

 ทิก+พล

"สองคนนี้เขาน่ารักดีเนอะ ดูหนุงหนิงดี" ทิกพูด
"แล้วเราสองคนไม่น่ารักหรอ"
"เถียงกันทั้งวันเนี่ยนะ"
"แต่เราก็รักกันนะ"
"หราาาาา"
"เอาครีกันแดดมาเปล่าเดี่ยวตัวดำนะ"
"ถ้าทิกดำแล้วพลจะเรียกว่าอะไร ฮ่าๆๆๆๆ"
"เดี๋ยวโดนของดำเดี๋ยวเหอะ"
"ไม่กลัว"
"อัยย่ะ นั้นมีน้ำอ้อยขายด้วย ของโปรดไม่ใช่หรอ เอาไหมเดี๋ยวพลไปซื้อให้"
"เอา"
แล้วผมก็ยืนดูของที่ร้านเคร่องสำอางค์รอพลไปซื้อน้ำอ้อยมาให้
พลเป็นผู้ชายที่เทคแคร์ดูแลดีมาก จนผมเริ่มจะเคยตัวทำอะไรเองไม่เป็นแล้ว
พลเป็นคนที่เสมอต้นเสมอปลายจริงจังกับทุกๆเรื่อง โดยเฉพาะเรื่องความรัก
ผมมีความสุขมากนะที่ได้มาเจอพล ถึงแม้ผมจะหมายปองคนที่หายเข้าไปในคลินิคตอนแรกก็ตาม
แต่ผมก็ต้องขอบคุณเขาที่เป็นกามเทพน้อยทำให้ผมได้รู้จักกับความรักที่เปี่ยมล้นไปด้วยความสุข
"มาแล้วครับผม น้ำอ้อยเย็นๆจะซื้ออะไรหรอ"
"ครีมกันแดดไง จะเอาไปทาให้แฟน แฟนตัวดำ"
"กรรม"
"ฮ่าๆๆๆ ดำแต่ก็หล่อนะ"
จริงๆแล้วพลไม่ใช่คนดำหรอก เพียงแต่ผมมันเป็นคนขาวมากเท่านั้นเอง
เมื่อเราไปไหนด้วยกันความขาวผมจึงกลบพลทำให้มันดูดำไปเลย
"สองคนผัวเมียนั้นเข้าไปนานแล้วนะ"
"เขาพึ่งจะเข้าไปเองเหอะ" แต่พลมันเป็นคนใจร้อนนี้แหละข้อเสียที่แก้ยาก ซึ่งผมพยายามแก้อยู่
"ครีมกันแดดพลจะหมดแล้วนะทิก"
"ทิกซื้อให้แล้วไง วางอยู่บนโต๊ะน่ะ พึ่งซื้อเมื่อไม่กี่วันนี้เอง"
"พลไม่เห็นนิ"
"ก็ไม่ถามล่ะ ก็เห็นทาอยู่เมื่อเช้ายังมีอยู่ไม่ใช่หรอ"
"ก็รีดจนหยดสุดท้ายแล้ว"
"อื้อ"

"ซื้อเจลหล่อลื่นกันหรอ"
"บ้าหรอภู"
"ฮ่าๆๆๆๆ ซื้ออะไรกันอยู่เนี่ย มา ขอถุงไก่คืน"
"แล้วพี่พีทล่ะ"
"ยืนรอจ่ายเงินอยู่"
"น้ำอ้อยไหม เดี๋ยวให้พลไปซื้อให้"
"ไม่เอาหรอก กลัวจะหวานไปมากกว่านี้"
"แซวเดี๋ยวเหอะ พี่พีทมาแล้ว"
"เรียบร้อยแล้วนะพี่พีท"
"ครับ"
"ป่ะ งั้นเราก็ออกเดินทางกันได้แล้วมั้ง จะได้ไม่กลับค่ำมืด"
เราสี่คนก็เดินไปที่ลานจอดรถ แล้วก็ไปที่รถใครรถมันแล้วก็ออกเดินทาง พี่พีทขับนำออกมาก่อน
แล้วพลกับทิกก็ขับตามออกมาติดๆ รถมุ่งตรงออกจากกรุงเทพมหานครไปยังเส้นตลิ่งชันสุพรรณบุรี
ผ่านอำเภอบางบัวทอง มีต้นไม้ขายเยอะแยะมาก
"ซื้อต้นไม้ไปฝากคุณยย่าไหมพี่พีท"
"ขากลับดีกว่า ถ้าไม่มืดก็ค่อยซื้อ แต่บ้านเราก็ไม่มีผืนดินว่างจะปลูกต้นอะไรแล้วนะ"
"ฮ่าๆๆๆ"
"หิวอ่ะ ป้อนไก่พี่หน่อยสิ"
"เออ ลืมไปเลย" ผมเอื้อมไปหยิบไก่หลลังรถ แล้วก็ค่อยๆฉีกเนื้อออกจากกระดู ป้อนพี่พีท
"เอาซอสพริกด้วยดิ" เยอะน่ะ ไอ้โล้น ฮ่าๆๆๆ ผมก็ค้นหาซอยที่ก้นถุง ฉีกออกแล้วก็บีบใส่ไก่ ป้อนพี่พีท
"อย่ากัดนิ้ว"
"ฮ่าๆๆ"
ก็นั่งป้อนไก่พี่พีทมาตลอดทาง จนมาแวะปั้มเติมน้ำมัน ผมก็โทรบอกสองคนนั้น สองคนนั้นก็เลี้ยวรถตามเข้ามา
"เดี๋ยวน้องภูไปล้างมือก่อนนะพี่พีท เติมเสร็จแล้วไปจอดหน้าเซเว่นนะ"
"ใส่หมวกไปด้วยแดดร้อน"
"อื้ม" ผมก็หยิบหมวกหลังรถมาใส่แล้วก็เดินฝ่าแดดไปห้องน้ำ ล้างมือแล้วก็เข้าห้องน้ำ
ออกมาก็เห็นพี่พีทกำลังเดินมาที่ห้องน้ำเหมือนกันสงสัยจะมาเข้าห้องน้ำ
"เข้าห้องน้ำหรอ"
"เปล่า มาดูเมีย แต่เข้าสักหน่อยก็ดี"
"แล้วสองคนนั้นอ่ะ"
"อยู่ในเซเว่นน่ะ"
ปั้มน้ำมันเดี๋ยวนี้ดีเนอะของขายเยอะดี แถมยังมีร้านอาหารเยอะแยะเหมือนอยู่ในกรุงเทพไม่มีผิด
พี่พีทเดินออกมาจากห้องน้ำ หัวเหม่งสะท้อนแสงมาเลย ผมเลยเอาหมวกที่ใส่อยู่ยื่นให้
"ใส่ซะ"
"ไม่เอา"
"พี่พีทสกินเฮดแบบนี้ก็ดีนะ เวลาใส่แว่นหล่อดี"
"คนมันหล่อไว้ทรงไหนก็หล่อ ฮ่าๆๆ"
"แหวะ" แล้วเราสองคนก็เดินไปที่เซเว่นกัน พี่พีทมันก็จูงมือผมอีกนั้นแหละ
เดินเข้ามาในเซเว่นก็เห็นสองคนนั้นยืนเลือกขนมกันหนุงหนิงๆ ไอ้พลขี้เก็กได้หายไปแล้ว
หลังจากได้ไอ้ทิกเกอร์มาเป็นเมีย เมื่อก่อนหน้ามันจะนิ่งตลอดเวลา แต่เดี๋ยวนี้มีรอยยิ้มมาทดแทนหน้านิ่งๆของมันแล้ว
แลดูเหมือนจะขี้อ้อนเสียด้วย ทิกเองก็ดูร่าเริงกว่าปรกติที่เป็นคนเฟรนด์ลี่อยู่แล้ว
มันช่างหน้าภูมิใจจริงๆที่เราทำให้สองคนนี้ได้กัน เอ๊ย รักกัน อิอิ
"ยิ้มอะไร" พี่พีทถาม
"ก็ดูสิ สองคนนั้นคือฝีมือของน้องภู"
"ฝีมืออะไร"
"ฝีมือที่ทำให้เขาได้.............รักกันไง ฮ๋าๆๆๆๆ"
"แล้วเข้ามานี่จะซื้ออะไรเนี่ย"
"น้ำไง โค้กคนละกระป๋องโอเคป่ะ"
"ตามใจสิ"
"งั้นขอมีเมียสักคนจะตามใจไหม"
"ทำเป็นหรอ ฮ่าๆๆๆๆๆ"
"ชิ" ผมก็เดินไปหยิบโค้กมาสองกระป๋องแล้วก็จ่ายเงิน สองคนนั้นก็เดินมาจ่ายเงินเช่นกัน
"เดี๋ยวเราจ่ายให้ภู"
"ไม่ต้องหรอกทิก ว่าแต่นี้จะไปปิกนิคที่ไหนกันเนี่ย เราจะไปตลาดกันไม่ใช่หรอ"
"ฮ่าๆๆ เมียกูถ้าหิวแล้วจะเหวี่ยงน่ะ เลยต้องซื้อตุนไว้ ดูดิ แก้มเป็นกระติกแล้วเนี่ย" แต่ทิกมันอ้วนขึ้นจริงๆนะ
"ต้องออกกำลังกายก่อนนอนบ่อยๆนะทิก ฮ่าๆๆ"
"ภู ทะลึ่ง ไม่คยด้วยแล้ว"
"ฮ่าๆๆๆ"
แล้วเราสี่คนก็ได้เวลาออกเดินทางต่อกันซะที รถขับไปไม่นานเราก็ถึงตลาดร้อยปีสามชุก เมืองสุพรรณบุรี
"หยิบแว่นซุปเปอร์ขาทองในลิ้นชักให้พี่หน่อย"
"ใส่หมวกด้วยสิ แดดร้อนๆหัวโล้นๆเดี๋ยวไม่สบายนะลุง"
"ไม่เอาคันหัว น้องภูนั้นแหละใส่"
"ตัวเองไมใส่จะมาให้เค้าใส่ทำไม"
"ดื้ออีกแล้วนะ"
"แล้วทีพี่พีทล่ะ"
"ก็พี่รำคาญแล้วก็คันหัวด้วยเวลาเหงื่อออกอ่ะ เห็นไหมพี่มีเหตุผลนะ"
"แล้วง่ะ น้องภูก็คันหู เอ๊ยคันหัวเหมือนกันอ่ะ"
"ดื้อ"
"เด็กดื้อไม่เป็นไร คนแก่ดื้อเนี่ยสิ"
"เดี๋ยวก็จับกดในรถเลยนิ"
"บรึ๊ย" แล้วผมก็รีบลงจากรถ  พี่พีทก็หยิบหมวกเดินถือมาแล้วก็มาใส่ให้ผมจนได้
"ใส่ไว้ ความห่วงใยของพี่" พูดแบบนี้ใครจะกล้าถอดออกล่ะ ชิ
ผมกับพี่พีทไปยืนรออิคกับพลที่ร้านขายน้ำ ก็เลยซื้อน้ำดื่มคนละขวดทิกกับพลก็เดินมาสมทบ
"ทิกเอาน้ำไหม"
"ไม่เอา ปวดฉี่"
"งั้นไปเข้าห้องน้ำไหม"
"ไปสิ ภูไปไหม"
"ไปก็ดีเหมือนกัน พี่พีทอ่ะ"
"ไปสิ"
เดินมาเข้าห้องน้ำกันสี่คน ล้างไม้ล้างมือทำธุระส่วนตัวเรียบร้อยก็ออกเดิน
ของกินมากมายละลานตาไปหมด ทางโน้นก็หอมทางนี้ก็หอมแม่ค้าก็ร้องเรียกลูกค้าได้อารมณ์ของตลาดมากๆ
เคยดูรายการตลาดสดสนามเป้าทางช่องห้า อยากตามไปซะทุกตลาดเลยแหละ
ของกินหายาก บางอย่างไม่เคยได้ยินชื่อด้วยซ้ำ ซื้อขนมไปฝากคุณย่าดีกว่า
"ป้าครับ อันนี้ขายยังไงครับ"
"กล่องละยี่สิบจ้า"
"เอาสองกล่องครับ"
"จ้ะ" ผมแวะซื้อขนมเปียกปูนของโปรดคุณย่า ท่าทางจะอร่อย
"พี่พีทน้องภูอยากทานเลยอ่ะ แต่พี่พีทช่วยน้องภูทานด้วยครึ่งหนึ่งนะ"
"ก็ททานไปคนเดียวสิ"
"ก็มันไม่หมดนิ"
"ไม่หมดก็เก็บไว้ก้ได้"
"งั้นเอาอีกกล่องนะครับป้า ขอตังค์ด้วย" พี่พีทก็ควักกระเป๋าสตางค์ให้ผม
เดินทานขนมไปเรื่อยๆ สองนนั้นเขาก็เดินสวีทตามหลังมาแล้วเราก็ไปหยุดอยู่ที่ร้านก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นยักษ์ใหญ่เวอร์
"พี่พีท ลองป่ะ"
"เอาดิ" แหม๋ เห็นยืนจ้อองอยู่ตัวเองอยากทานก็บอกมาเถอะ
"ทิก สนใจเปล่า เรากับพี่พีทจะเข้าไปทานก๋วยเตี๋ยวร้านนี้"
"จัดไป"
แล้วเราสี่คนก็จัดการเจ้าก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นยักษ์นี้กัน ก็อร่อยดีนะ แปลกดีด้วย
ลูกชิ้นลูกเล็กๆเขาก็มีนะครับ อร่อยเหมือนกัน อิ่มจากร้านก๋วยเตี๋ยวก็จะมีอาหารคาวหวาน
ให้เราเลือกทานกันมากมาย แต่คนค่อนข้างเยอะ ต้องรอคิวกันหน่อย อาหารโบราณๆก็เยอะแยะ
เดินผ่านซอยของกินมาก็จะเป็นพวกซอยที่ขายของจักสาน พื้นบ้าน ของเล่นสังกะสี ของโอท็อป
ก็เลือกซื้อเลือกหากันไปตามอัธยาศัย พี่พีทหยุดยืนดูพี่ที่เขาขายพวกสร้อยทัก
"อยากได้หรอ" ถามก็ไม่ตอบ
"อันนี้เท่าไรครับ"
"150ค่ะ เป็นเทอควอยซ์ กระพรวนนี้ก็เป็นทองเหลืองค่ะ"
"ยื่นมือมา" สั่งเป็นหมาเลยนะ แต่ผมก็ทำตาม พี่พีทก็เอามาใส่ให้"
"มันยาว" ผมบอกพี่พีท
"เดี๋ยวพี่ปรับให้ค่ะ เดี๋ยวเอาเทอควอยซ์ออกแล้วทักให้สั้นลง"
"ใส่กระพรวนเพิ่มอีกได้ไหมครับ"
"ได้ค่ะจะเอากี่ลูกค่ะ"
"อีกสักสามลูกก็ได้ครับ"
"งั้นเดี๋ยวขอวัดข้อมือน้องหน่อยนะค่ะ" พี่พีทก็จับข้องมือผมยื่นไปให้พี่เขา
แล้วพี่เขาก็จัดการรื้อๆๆๆๆถักๆๆๆๆ ตามคำสั่งพี่พีท พี่พีทดูตั้งใจมากถ้าถักเองได้คงทำไปแล้ว
"ซื้อไรอ่ะภู"
"เราไม่ได้ซื้อพี่พีทซื้อ"
"เห้ยสวนดีอ่ะ พลๆ มานี้ๆ" แล้วทิกมันก็ควักมือเรียกพลมา ล้วทิกมันก็จัดการดูเชือกถักมาสองเส้น
มีหินสีชมพูอยู่ตรงกลาง แล้วก็จัดการใส่ให้ไอ้พล อืมก็เท่ห์ดีนะ
"เอาสองเส้นเนี่ยครับ"
"ค่ะ เดี๋ยวลดให้พิเศษเลยนะคะ มาด้วยกันใช่ไหม"
"ใช่ครับ"
"ได้แล้วค่ะ ขอลองอีกรอบนะคะ" ผมก็ยื่นข้อมือให้พี่แก
"พี่เอากระพรวนใส่ตรงปลายเชือกนี้ได้ไหมครับ" พี่พีทถาม
"ได้ค่ะ"
"เรื่องเยอะ" ผมบ่นกับไอ้ทิกเบาๆ พี่คนขายก็แอบยิ้มสงสัยจะได้ยิน
"เรียบร้อยแล้วค่ะ" พี่พีท หยิบไปดูแล้วก็พยักหน้า
"ทั้งหมดเท่าไรครับ"
"ของน้องคนนี้ด้วยก็ 450 ค่ะ คิดไป 400 แล้วกันค่ะ"
"ครับ นี้ครับ" พี่พีทควักแบงค์พันจ่ายไป พี่แกก็เลยต้องวุ่นวายขอแลกร้านข้างๆมาทอนให้
ระหว่างที่รอเงินทอนพี่พีทก็จับข้อมือผมแล้วก็ใส่สร้อยให้ กระพรวนแปดลูก ดังสนั่นเลยทีนี้
"ได้แล้วค่ะเงินทอน น้องใส่สวยมากเลย ข้อมือสวย โชคดีนะคะ"
"ครับ"
"น้องๆๆ พี่ให้อันนี้ค่ะ" แล้วพี่เขาก็ยื่นสร้อยเส้นหนึ่งให้พี่พีท พี่พีทก็ขอบคุณแล้วรับมา
"เมียพี่ใจดำ ไม่ซื้ออะไรให้เลย พี่เขาสงสารก็เลยต้องให้"
"มันใช่สตล์พี่พีทหรอ ใส่สูท รองเท้าหนัง ผูกเชือกถัก เอาไปเดี๋ยวก็ถอดวางไว้หน้าตู้"
"รู้ดีจริง"
"หรือไม่จริงล่ะ"
"ฮ่าๆๆๆ"
"หิวน้ำ"
"พี่ครับโค้กสองขวด พลกับทิกเอาไหม"
"เอาชาเขียวน้ำผึ้งมะนาวดีกว่าครับ สองขวดครับลุง พี่พีทแล้วเมื่อกี้ค่าสร้อยเท่าไรครับ"
"ไม่ต้องหรอกพี่ซื้อให้ ของรับไหว้"
"หืมมม"
"ฮ่าๆๆๆ"
"พี่พีทๆๆๆ พี่พีทเคยเล่นอันนี้ไหมอ่ะ"
"เคยสิ คุณย่าเคยซื้อให้ตอนเด็กๆ แต่ไม่รู้มันหายไปไหนแล้ว" พวกเรายืนดูร้านของเล่นสังกะสี
"ซื้อไหม"
"อื้ม" แล้วพี่พีทก็หยิบกระต่ายกระโดดที่ไขลานมาหนึ่งตัว ซื้อกลับบ้าน
มาที่นี้เหมือนได้ย้อนกลับไปวัยเด็กอีกครับ อะไรที่เราเคยเล่นเคยเจอก็ได้เห็นได้เจออีกครั้งหนึ่ง
เดินมาเรื่อยๆจนมาถึงร้านกระเป๋าสาน ผมก็ซื้อไปฝากคุณย่า คุณย่าต้องชอบมากแน่ๆเลย
ดินจนรอบตลาดวนมาอีกรอบผ่านร้านเค้กต้นกกที่แสนอร่อยก็ซื้อกลับบ้านอีกเช่นกัน
อากาศเริ่มร้อนจนเหงื่อเราสองคนแตกจนชุ่มเสื้อไปหมด ทิกกับพลก็เช่นกัน
"ไปดูร้านเสื้อกันภู" ทิกชวนผม แล้วเราก็เดินไป ทิ้งสองหนุ่มยืนรอของกินอยู่
ผมกับทิกช่วยกันเลือกเสื้อที่สกรีนว่า ตลาดสามชุก แล้วก็ซื้อกันคนละสองตัว
ซื้อไปฝากพี่อ้นกับพี่บุ้งด้วยดีกว่า ขิงกับตี๋อีกอ่ะ ไหนจะไอ้โยชิกับไอ้อิคอีก เป็ดกับพี่เฟียต
แล้วยังมีแบงค์กับพี่ฝุ่น พี่โค้กกับมิวอีก เห้ยยยยยยยย เยอะนะ ไม่ซื้อฝากดีกว่า ฮ่าๆๆๆ
เดี๋ยวไว้วันหลังค่อยชวนพวกเพื่อนๆมา
"ทิก"
"หืมมม"
"ถ้าเราจะซื้อไปฝากกรีซแล้วให้กรีซไปให้พี่ซูม ทิกว่ามันจะเอาไปให้ไหม"
"ไม่มีทาง"
"คิดเหมือนเราเลย"
"ซื้อไปเสียดายของไม่ต้องซื้อหรอก รู้ก็รู้ว่าไอ้นี้มันปอดจะตาย"
"อื้ม"
"เอาวิธีที่ใช้กับเราไปใช้กับมันสิ" แถบสำลักน้ำ ฮ่าๆๆ
"ไม่ดีมั้ง"
"มันเคยได้ผลมาแล้วนะ"
"เอาไว้เป็นตัวเลือกสุดท้ายดีกว่า"
"ฮ๋าๆๆๆ"
"เอาสองตัวเนี่ยครับพี่" ผมยื่นเสื้อสีเทาให้พี่แก พี่แกก็เอาใส่ถุง ผมจ่ายเงินเรียบร้อยแล้ว
"น้องภูๆ" พี่พีทตะโกนเรียก
"มีไร"
"มาจ่ายตังค์" กระเป๋าสตางค์อยู่ที่ผมนี้นา ผมก็เดินไปจ่ายเงินแล้วก็เดินมาพร้อมกับพี่พีทแล้วก็พลไปยังร้านเสื้อ
ที่ทิกยืนเลือกอยู่ สรุปแล้วทิกมันเอาสีขาวครีมสองตัวเหมือนกัน
"กลับกันยัง" พลถาม
"อื้ม กลับเหอะ เมื่อยด้วย เดี๋ยวขากลับแวะทานอะไรดีอ่ะ" ทิกถาม
"เดี๋ยวแวะเอกชัยด้วยนะ จะซื้อสาลี่ไปฝากคุณย่าอ่ะ" ผมบอกพี่พีท
"ครับผม"

[K.Pupoom]

ขับรถออกจากตลาดสามชุก แล้วก็ไปแวะที่สาลี่เอกชัยซื้อสาลี่ เปี๊ยนมสด ขนม บลาๆๆๆ
ไปฝากคุณย่า พี่พีทให้ซื้อไปไว้ที่ออฟฟิศด้วยให้พนักงานเอาไว้ทานกับกาแฟ
สองคนนั้นก็ซื้อไปฝากคนโน้นคนนี้ ฝากแม่ตัวแล้วก็แม่ผัวแม่ยาย ฮ่าๆๆ
สดท้ายก็ต้องไปแวะทานอาหารแถวๆปิ่นเกล้า ริมน้ำ บรรยากาศดี อร่อย
"พี่พีท"
"ครับ"
"พี่พีททำยังไงครับไอ้ภูถึงได้หลงพี่ขนาดนี้ ขนาดมีคนมาจีบทั้งหล่อทั้งรวยมันยังไม่ชายตามองเลย" ไอ้พลถาม
"ก็ ง่ายๆครับ แค่คำว่ารักคำเดียว"
"หืม" ทำหน้างงเป็นหมาเลยไอ้พล
"ก็แค่หวังดีอยากทำให้เขามีความสุขในุกๆเรื่องแล้วคำว่าห่วงใย ใส่ใจ ดูแลมันจะตามมาเองครับ"
"โอ้ว้าว"
"ก็เหมือนที่พลทำให้ทิกนั้นแหละ วันแรกเรารักเขาแบบไหน วันต่อไปเราต้องรักเขาให้มากกว่า เนี่ยแหละสิ่งสำคัญ"
"อื้มมม"
"เรื่องบนเตียงก็สำคัญนะ" ผมพูดด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์
"นี้แหน่" พี่พีทก็เขกหัวผมเบาๆแล้วก็ล็อคคอไปกอดไว้
"หรือไม่จริง" ผมเงยหน้าถาม พี่พีทก็เลยงับปลายจมูกเข้าให้
"จริง" แล้วก็กระซิบข้างหูเบาๆ ฮ่าๆๆๆ
"ปล่อยดิ จะทานข้าว"
"ทิก ทานข้าวดิ นั่งยิ้มอยู่นั้นอ่ะ เป็นไรมากป่ะเนี่ย" ไอ้พลผลักหหัวเมียมันเบาๆ บางทีก็อาจจะเป็นผัว ฮ๋าๆๆ
"จะให้ทิกร้องไห้หรือไงคนรักกันอ่ะ บ้าเปล่า"
"เออๆๆ ทานซะ " แล้วไอ้พลก็ตักอาหารให้ทิก
"เอากุ้งไหม" พี่พีทถาม ผมก็พยักหน้าแล้วพี่พีทก็เอากุ้งในกุ้งอบวุ้นเส้นมา แล้วก็แกะให้ผม
สองนนั้นก็แอบมองแล้วก็ยิ้มไม่เคยแกะกุ้งให้กันหรอไงมองทำไมว่ะ
"ยิ้มอะไรทิก"
"เปล่า พี่พีทนี้น่ารักดีเนอะ แกะกุ้งให้ด้วย"
"ไอ้พลไม่เคยแกะให้หรอ"
"ไม่เคยอ่ะ นอกจากอยู่ที่ห้องสองคน"
"แกอายหรอพลที่จะแสดงความรักต่อหน้าสาธารณชน"
"เปล่า มันแค่เขิน"
"คนเราอ่ะ อายุไม่ได้ยาวหรอกนะ ทำทุกๆวันให้มันมีความสุขเถอะ อย่าให้เรื่องบางเรื่องมาขัดขวางในสิ่งที่เราจะทำให้คนรัก"
"ครับ"
"เพราะเราไม่รู้หรอกว่าจะมีวันพรุ่งนี้ให้เราได้รักกันหรือเปล่า"
"พูดแบบนี้อีกแล้วพี่พีทอะ" ผมก็ค้อนใส่เข้าให้
"เอ้า ทำไมอ่ะครับไม่จริงหรอ"
"จริงแต่มันไม่ชอบ"
"โอเคๆไม่พูดก็ได้"
"เวลาภูโมโหสงสัยจะเอาเรื่องหมือนกันนะ ใช่ไหมครับพี่พีท" ไอ้ทิกถามพร้อมรอยยิ้ม
"มาก ยังไม่เคยเห็นกันล่ะสิ"
"ไม่เคยครับ ตั้งแต่รู้จักมันมาเห็นแต่รอยยิ้มของมันทุกวัน"
"ฮ่าๆๆๆ มีพี่คนเดียวแหละที่ได้เห็น"
"ชิ"
"เคยทะเลาะกันไหมอ่ะครับ"
"นี้แกสองคนจะมานั่งถามปัญหารักอะไรของฉันเนี่ย ทานๆเข้าไป"
"ก็อยากรู้ไว้เป็นกรณีศึกษานิหว่า"
"เขาเรียกว่าขี้เสือกต่างหากไอ้พล"
"เออเสือกก็เสือก  ว่าไงครับพี่พีท"
"อ้อ ก็บ่อยครับ ส่วนมากจะเป็นเพราะคนดื้อคนนี้"
"ผมก็ว่างั้นแหละ มันอ่ะดื้อเงียบ"
"แล้วใครขี้หึงกว่ากันอ่ะ" ขี้เสือกพอกันเลยอีสองผัวเมียเนี่ย
"พี่" พี่พีทยอมรับแต่โดยดี
"ก็มีเมียน่ารักขนาดนี้ไม่หึงได้ไงเนอะ"
"บอกเขาไปด้วยสิว่าหึงแบบไม่มีเหตุผลด้วย"
"ฮ่าๆๆ ตอนนี้มีเหตุผลแล้ว"
"หรอ"
"จ้ะ"
"แล้วภูอ่ะ เคยหึงพี่พีทบ้างเปล่า" มึงนี้ขี้เสือกได้โล่ห์นะไอ้ทิก
"เคยสิ แล้วก็อาละวาดด้วย"
"ภูเนี่ยนะ"
"อื้อ วันที่พี่พีทไปเที่ยว กลับดึก มีคนโทรมาอารมณ์ประมาณว่าอ่อยอ่ะ แล้วภูเป็นคนรับไงทิก เท่านั้นแหละ อะไรอยู่ใกล้มือนะ จับปาทันที"
"มันขึ้นใช่ไหม"
"ที่สุดอ่ะ"
"แล้วก็ชอบหนีพี่ด้วย บอกเพื่อนไปด้วยสิว่าไม่ควรทำเวลาทะเลาะกันอ่ะ"
"ไม่บอก จำไว้เลยนะถ้าวันไหนเขาทำให้เราเจ็บหนีไปให้ไกลที่สุด แล้วให้เขาหาเราให้เจอ"
"อย่าไปเชื่อนะ ไม่จริง คนที่หาใจแถบจะขาด อย่าทำเชื่อพี่"
"เชื่อภู"
"เชื่อพี่"
"เชื่อภูๆๆๆๆๆ"
"เชื่อพี่"
"พอเถอะ ไม่ถามแล้วทานข้าวกันเถอะครับ เดี๋ยวมีวางมวยกันซะเปล่าๆเนอะ"
"ไม่หรอกครับ รักที่สุดใครจะกล้าทำอะไร มีแต่พี่เท่านั้นแหละที่โดนรังแก ฟ๊อดดดด"
"ไม่ต้องมาหอมเลย อายเพื่อนนะ" ผมก็ก้มหน้าก้มตา หน้าร้อนวูบวาบไปหมดแล้วตอนนี้
"เห็นป่ะ เดี๋ยวก็หาเรื่องงอลพี่อีก"
"แล้วจะง้อไหมล่ะ"
"ง้อสิ ยังไงก็ง้อ"
"จำไว้นะพล เวลาทิกงอลต้องง้อนะ"
"พลคงต้องง้อวันละร้อยรอบอ่ะ"
"ไอ้บ้านิ ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก"
"เธออ่ะงอลทุกห้านาที ยิ่งง้อยิ่งงอน ไม่ง้อดีกว่าเพราะเดี๋ยวก็หายเอง"
"เอ้า ไอ้บ้านิ เอาพี่พีทเป็นตัวอย่างบ้างสิ"
"อย่าเอาตัวอย่างที่ไม่ดีเลยพล เชื่อเรา"
"ฮ่าๆๆ" พี่พีทก็หัวเราะ แล้วก็จะดึงผมไปหอมแต่ผมก็เอามือดันหน้าไว้
"พี่พีทกับภูมีอะไรกันทุกวันป่ะครับ โอ๊ยยยย" ไอ้พลไอ้บ้า ถามห่าอะไร ผมเลยเตะหน้าแข้งมันไปทีหนึ่ง
"ทะลึ่ง"
"เจ็บนะ"
"ถามอะไรที่ไม่ควรจะถามทำไมล่ะ"
"ก็อยากรู้นิหว่า ว่าคู่อื่นเขาจะมีอะไรกันทุกวันเหมือนเราเปล่า ฮ่าๆๆ"
"ไอ้บ้าพล"
นั่งทานอาหารกันจนอิ่มก็ได้เวลากลับ บ้านใครบ้านมัน เดินไปที่ลานจอดรถ
"ขับรถดีๆนะพล"
"เออ พี่พีทสวัสดีครับ" พลกับทิกยกมือไหว้พี่พีท แล้วก็ขึ้นรถไป ผมสองคนก็เดินไปที่รถ
แล้วก็ขับออกจากร้านอาหารเช่นกัน รถไม่ติดมากแล้ว ขับมาเรื่อยๆติดไฟแดงนิดหน่อย
"ง่วงล่ะสิ ตะลอนๆทั้งวัน"
"อือ"
"ง่วงก็หลับซะ ปรับเบาะลง เดี๋ยวถึงบ้านพี่ปลุก"
"ไม่เอาเดี๋ยวพี่พีทไม่มีคนคุยด้วย เดี๋ยวหลับในนะ"
"พี่เห็นน้องภูนั่งตาปรือเนี่ยแหละจะหลับใน เอาผ้าห่มหลังรถมาห่มไปเดี๋ยวไม่สบาย"
ผมเอื้อมไปหยิบผ้าห่มแล้วก็ทิชชูเปียกเอามาเช็ดหน้าจะได้สดชื่นขึ้น
"เรื่องดื้อเนี่ยไม่มีใครเกิน"
"คืนนี้นอนเลยนะ ไม่อาบน้ำได้ป่ะ"
"ตลกแล้ว เหงื่อท่วมตัวเมื่อกลางวัน ถ้าไม่อาบก็ไปนอนกับไอ้มดแดงโน้น"
"ก็ได้"
"เดี๋ยวพี่จะจับไปอาบเอง"
"เหมือนจะไม่สบายเลยอ่ะ"
"หยิบยาในลิ้นชักมาทานก่อนเลยไป"
"อื้อ"
"อื้อ ก็หยิบสิ"
แล้วก็ก็ค่อยๆเปิดลิ้นชักหยิบยามาทานแล้วก็นอนในรถ ไม่นานหรอกก็ถึงบ้านแล้วยังไม่ทันหลับเลย
คุณย่ากับพี่บุ้งแล้วก็พี่อ้นนั่งดูทีวีกันอยู่ คงจะรอผมสองคนนั้นแหละ
ผมช่วยพี่พีทหยิบของฝากที่ซื้อมาฝากคุณย่าพี่อ้นพี่บุ้ง
"ไก่ยังไม่หมดหรอ" พี่พีทถาม
"อือ ทำไมอ่ะจะทานหรอ"
"เปล่า เดี๋ยวพี่จะเอาไปให้ไอ้มดแดง"
"ระวังกระดูกด้วยนะ เดี๋ยวไปทิ่มลำไส้มัน"
"เหลือแต่นักเก็ตไม่ใช่หรอ"
"ไม่ต้องให้มันแล้ว คุณย่าให้อาหารไปแล้วมั้ง เดี๋ยวมันก็ลดความอ้วนไม่สำเร็จพอดีพี่พีทอ่ะ"
"สงสารมัน"
"แต่ถ้ามันอ้มาก หมอบบอกว่ามันจะเป็นโรคนะ"
"โอเคๆ ทานเองก็ได้" แล้วผมก็เดินเข้าบ้าน

"เถียงอะไรกันล่ะลูก หืม"
"ก็พี่พีทอ่ะสิครับคุณย่าจะเอาอาหารไปให้ไอ้มดแดงอีกแล้ว"
"พี่ให้แล้วนะ" พี่บุ้งบอก
"น้องภูก็บอกแล้ว เพราะพี่พีทนั้นแหละ มันเลยอ้วนจนเดินจะไม่ไหวแล้ว"
"ขี้บ่น" แล้วพี่พีทก็เดินเข้ามาพร้อมถุงขนม
"ซื้ออะไรมาเยอะแยะล่ะลูก หืม" คุณย่าถาม เมื่อเห็นพี่พีทหิ้วของเข้ามาอีก
"น้องภูซื้อตะกร้ามาฝากคุณย่าครับ ตะกร้าสาน"
"นั้นใช่ไหม ดีเลยๆ เอาไว้ใส่ผลไม้"
"มีหลายใบเลยครับคุณย่า"
"ขอบใจมากลูก"
"ของฝากพี่อ่ะ" พี่บุ้งแบมือ
"นั้งไง ขนมเยอะแยะ มีเปียกปูนด้วยนะครับคุณย่า อร่อยเชียว"
"ไหนเอามาทานหน่อยสิ แล้วทานข้าวกันมาแล้วใช่ไหมเราสองคนน่ะ"
"ทานแล้วครับ" ผมเห็นพี่พีทนั่งค้นถุงไก่ทอด
"พี่พีทจะทานไก่หรอ"
"อื้ม"
"เดี๋ยวน้องภูเอาไปเวฟให้ เหนียวหมดแล้ว"
"ขอบคุณครับ" แล้วผมก็เดินเอาไปเวฟให้พี่พีท
ทานอาหารไปทานขนมไปดูทีวีไป อิ่มแล้วก็แยกย้ายห้องใครห้องมัน
ผมเข้ามาในห้องก็ล้มตัวนอน เสียงกระพรวนดังตลอดเวลาจนคุณย่าแซวว่าหมาที่ไหนมาวิ่งในบ้าน ฮ่าๆๆ
"ลุกขึ้นอาบน้ำ"
"ไม่อาบบบบ"
"ไปอาบน้ำเลย อย่ามาซกมก ไม่อาบน้ำพี่ไม่กอดหรอกนะ"
"ไม่กอดก็ไม่ต้องกอด"
"ไปนอนกับไอ้มดแดงเลยไป"
"ไปเองสิ ปิดไฟให้ด้วยจะนอนแล้ว ง่วง ปวดหัว"
"เมื่อกี้ยังพูดจ้ออยู่เลยอย่ามาอ้างปวดหัว"
"โอ๊ยจริงๆนะ" จริงๆแล้วผมก็แกล้งไปอย่างนั้นแหละ แล้วพี่พีทก็เอามือมาอังที่หน้าผากที่แก้ม
"ตัวเย็นเจี๊ยบ ไปอาบน้ำเร็วๆ จะได้มานอนสบายๆ"
"ไม่" แล้วผมก็เอาหมอนมาปิดหัวไว้ พี่พีทก็ปลดเข็มขัดผมแล้วก็ดึงกางเกงออก
"ใส่ซะฟิต ถอดก็ถอดยาก" ถอดไปก็บ่นไป แล้วกางเกงก็หลุดออกจากข้อเท้อผมจนได้
นอนใส่กางเกงในแล้วก็เสื้อยืดแขนสั้นสีขาว พี่พีทถอดนาฬิกาที่ข้อมือออกแล้วก็เดินไปเก็บ
"น้องภูลุก"
"รุกพี่พีทอ่าหรอ"
"ลุกยืนขึ้นไปอาบน้ำ"
"ต้องนั่งก่อนดิไม่อย่างนั้นจะยืนได้ไง"
แล้วพี่พีทก็ดึงกางเกงใน พรืดดดดดดด
"เห้ย" ผมก็พลิกตัวนอนคว่ำทันที
"เพี๊ยะ" พี่พีทตีมาที่ก้นอย่างแรง
"โอ๊ย เจ็บนะ"
"ฮ่าๆๆๆ ก้นขาวๆเห็นแล้วหมันเขี้ยว"
"ไอ้บ้าพี่พีทนิ"
"พ่วงๆๆๆ" แล้วพี่พีทก็มาเป่าที่ก้นผมแล้วก็เอามือลูบๆ
"ลุกเร็ว อาบน้ำ จะหลับสบายนะ" แล้วพี่พีทก็ถอดเสื้อผมออกอย่างทุลักทุเลมากๆ
ตอนนี้ผมก็นอนโป้อยู่บ้นที่นอน มีหมอนปิดหัวไว้ พี่พีทถอดเสื้อผ้าตัวเองออกแล้วนุ่งผ้าเช็ดตัว
มาดึงแขนผมให้ลุกขึ้น ผมก็ยังไม่ลุก
"ถ้าไม่ลุกพี่จะปล้ำนะ"
"อือ" แล้วพี่พีทก็ขึ้นนั่งคร่อมบนหลังผมทันที ดึงหมอนออกจากตัวผมแล้วก็จนการไซร้ต้นคอ
ขบที่ใบหูแล้วก็เลียที่ใบหู ผมก็นอนเฉยๆแต่มันจั๊กจี้มากแต่ต้องทำเป็นนิ่ง
เหมือนมีอะไรแข็งๆกำลังทิ่มที่เอวผมอยุ่
"เบื่อ เด็กดื้อ" แล้วพี่พีทก็ลุกไปอาบน้ำโดยไม่ยุงกับผมอีกเลย พี่พีทไม่เคยพูดคำว่าเบื่อกับผมเลย
มันจุกที่อกเล็กๆ หรือว่าเราจะดื้อเกินไปจริงๆ พี่พีทเลยเบื่อเราแล้วอ่ะ ก็เลยลุกเดินไปอาบน้ำ
พี่พีทยืนแปรงฟันอยู่หน้ากระจก ผมก็เดินไปยืนข้างๆ
"บีบยาสีฟันให้หน่อย" อ้อนไว้ อ้อนไว้ แล้วพี่พีทก็บีบให้
"แปรงให้ด้วยดิ"
"แปรงเอง"ผมเอาหัวพิงไหล่พี่พีทแล้วก็แปรงฟันไปหลับตาไป
ผมแปรงฟันเสร็จก็ล้างแปรงสีฟันแล้วก็เดินเข้าห้องน้ำไป เปิดน้ำให้รดหัว
พี่พีทก็เดินเข้ามาแล้วก็ปิดน้ำจัดการสระผมให้
"พี่พีท"
"อืม"
"พี่พีทเบื่อน้องภูจริงๆหรอ" ผมหันหน้าเข้าหาพี่พีทแล้วก็กอดคอไว้
"เบื่อเวลาดื้อ"
"เบื่อแล้วรักไหม"
"รัก"
"ก็โอเค"
"อย่าดื้อให้มันมากนักสิ ยืนดีๆเดี๋ยวยาสระผมก็เข้าตาหรอก"
พี่พีทพูดจบผมก็กดคอพี่พีทลงมาแล้วก็ประกบริมฝีปากทันที ผู้ชายคนนี้คือคนที่ผมรักมาก
พี่พีทตอบสนองต่อการจูบอย่างนุ่มนวลเราสองคนยืนจูบกันอยู่นาน ผมก็ถอนจูบออก
แล้วพี่พีทก็อาบน้ำให้ผมจนเสร็จ แล้วเราสองคนก็เดินออกมาจากห้องน้ำมานั่งอยู่หน้ากระจก
พี่พีทยืนเช็ดผมให้ผมอยู่ ไม่ได้พูดอะไร สายตามุ่งมั่นคู่เดิม ค่อยๆบรรจงเช็ดผมที่ละช่อ
"พี่พีท"
"หืม"
"ที่พี่พีทบอกว่าเบื่อน้องภู เบื่อจริงๆหรอ"
"เบื่อความดื้อไม่ได้เบื่อน้องภู"
"แล้วมันต่างกันตรงไหนอ่ะ"
"ต่างแล้วกัน"
"ไม่เบื่อได้ไหม"
"ก็อย่าดื้อสิ บางทีพี่เหนื่อยพี่ก็ขี้เกียจพูดอะไรบ่อยๆซ้ำๆนะ"
"อื้ม ขอโทษนะ"
"แต่พี่ไม่เคยหยุดรักน้องภูนะ จำไว้แค่นี้ก็พอ ใส่เสื้อผ้าซะ"
"ใส่แน่หรอ ใส่แล้วต้องถอดไหม"
"ฮ่าๆๆๆ งั้นป่ะ" แล้วพ่พีทก็พาผมขึ้นเตียงแล้วก็จัดการซุกไซร้ลูบไล้ดูดชิม
ก่อนจะจัดการยัดเยียดไอ้จูมงเข้าไปในตัวผม ความสามารถทางการร่วมเพศเริ่มกลับคืนมาดังเดิม
ระยะเวลาที่นานเป็นปรกติกลับมาแล้ว เล่นเอาเหงื่อโซมทั้งๆที่แอร์เย็นดุจขั้วโลก
พี่พีทจับให้ผมนอนคว่ำ แล้วก็นำพาไอ้จูมงเข้าไปในตัวผมอีกครั้ง
แล้วก็จัดการเดินเครื่อง เสียงอื้ออ้าดังมาเบาๆ ผมต้องจิกผ้าห่มแน่น เพราะความเสียวซ่านมาเยือน
"อ๊าาาา" แล้วผมก็ถึงฝั่งฝันก่อนพี่พีท น้ำตาทงอีเลอะมาถึงหน้าอก เปื้อนผ้าห่มที่คลุมเตียงอยู่
พี่พีทเห็นอย่างนั้นก็เร่งเครื่องแล้วกระตุกอีกสี่ห้าที พายุก็เริ่มสงบลงพี่พีทพาไอ้จูมงออกจากตัวผมช้าๆ
แล้วก็จับผมให้นอนหงาย แล้วก็ก้มลงมาจูบผมอย่างนุ่มนวลอีกครั้ง
"ไม่มีวันไหนหรือวินาทีไหนเลยที่พี่จะเบื่อน้องภูนะ สุดที่รักของพี่"
พี่พีทหอมแก้มผมอีกทีแล้วก็อุ้มผมไปล้างตัวในห้องน้ำ ล้างตัวไปล้างตัวมา
ทำไมพี่พีทถึงได้แบบว่าล้างตรงนั้นนานจัง ล้างก้นให้ก็น๊านนาน
"เสร็จยังอ่ะ"
"พี่ขออีกรอบได้ป่ะ มันแข็งอ่ะ"
"อื้ม" ก็ตามใจซะหน่อยวันนี้อุตส่าห์พาไปเที่ยวทั้งวัน แล้วผมก็เสียเอกราชอีกครั้งในห้องน้ำ ฮ่าๆๆ
พี่พีทล้างตัวให้ผมอีกรอบ ด้วยความรวดเร้วเพราะตอนนี้ผมจะยืนไม่อยู่แล้ว ขาสั้นพั่บๆๆๆๆ
แล้วพี่พีทก็เช็ดตัวให้ผม ใส่เสื้อผ้าให้ตอนนี้รู้สึกว่าตัวเองเหมือนเด็กอนุบาลมากๆ
แล้วพี่พีทก็พาผมมานอน เอาผ้าห่มผืนใหม่มาห่มให้ แล้วก็หอมมาที่หน้าผากก่อนจะเดินไปปิดไฟ
พี่พีทใส่กางเกงแล้วก็มานอนใต้ผ้าห่มเดียวกันกับผม แล้วก็ดึงไปกอด แล้วเราก็หลับไป........

[Horizon]

บวชแล้วนะนายพีท ไม่ลดเลย
+1

[kasarus]

รักน้องภูจัง

[gupalz]

พี่พีทหื่นเหมือนเดิม 55555

[kabung]

อ่านเพลินเลย น้องภูน่ารัก 

[nongnette]

น้องภู พี่พีท มาแล้ววว

[patchylove]

 

[noy]

 

[iota]

                             http://www.youtube.com/v/pY3P5tJOZHM

รัก..
เธอทุกวันไม่มีวันเปลี่ยน

[naiin]

สิงห์โล้นล่อไปสองยก เก็บคะแนนตุนไปก่อน

[aishiteru.]

น้องภูอย่าเศร้าสิค้า พี่พีทไม่มีวันเบื่อหรอกค่าา
คงจะเอือมกับความดื้อน้องภูเฉยๆ ฮ่าๆ
พลกับทิกก็ค่อยๆเรียนรู้กันไปล่ะเน๊อะ ^^
ทำทุกวันให้มีความสุข เฮ้อออ อยากทำให้ได้แบบนี้จังน้าา
มีคนรักที่เข้าใจกันคงโชคดีมากๆๆอ่ะ เง้อออ บ่นๆ อิอิ
น้องภูตอนนี้ดื้อมาก ฮ่าๆ แต่ก็น่ารักดีอยู่ อิอิ
กอดคนเขียน คิดถึงน้าา สู้ๆค่า ส่งกำลังใจไปให้เยอะๆเลยย
 

[pp_song]

รักๆๆพี่พีทกับน้องภูมากก....

[hpsky]

พี่พีทหื่นนนน

[tawan]

น่ารักที่สุดอ่ะ

 

[NARUE]

 

แปะ แปะ เดี๋ยวมา ่านน้าน้องภู

[ka[ze]na]

น่ารักทั้งคู่เลยอ่ะ อิๆ

[white choc~]

เมื่อตอนที่แล้วอุตส่าห์ชมพี่พีทว่า ตั้งแต่ไปบวชทำให้พี่พีทลดละตัญหาลงได้เย๊อะ แต่พอมาตอนนี้ขอถอนคำพูดเหอะ
มันไม่ได้น้อยลงไปกว่าเดิมเร้ยพ่อคู๊นนน น้องภูต้องรับบทหนักเหมือนเดิมอ่ะ 


ปล."โรคขี้เสือก" มันเป็นโรคติดต่อป่ะ เจ่รู้สึกว่าตอนนี้กลุ่มเพื่อน ๆ รวมถึงคนสนิทของน้องภูเป็นโรคขี้เสือกกันหมดทู้กคนเรย

[ujen]

 

[gookgik]

แค่คำว่ารัก ใส่ใจ ห่วงใย ดูแล ที่พี่พีทพูด  น้องภูก็ไม่ต้องกลัวอะไรแล้ว

วันนี้น้องภูงอน วีน เหวี่ยง ดื้อ จังเลย แต่น้องภูก็ขี้อ้อนมากๆ แล้วแบบนี้พี่พีทจะเบื่อได้ยังไง

คู่ทิก-พลก็น่ารัก  ถึงทิกจะงอน เหวี่ยง เอาแต่ใจ  แต่พลก็ง้อ เอาใจใส่ ตามใจ  เพราะคำว่ารักคำเดียว 

กด + และ + เป็ด ให้กับคนเขียนค่ะ 


 

[mild-dy]

หวานไปไหนจ๊ะ

[ladymoon_yy]

 

[ruby]

ยังน่ารักเหมือนเดิมเลยคู่นี้ แต่รู้สึกว่าพี่พีทจะดูมีเหตุผลขึ้น
แล้วก็ใจเย็นลงกว่าเดิม แต่ความหื่นเสมอต้นเสมอปลายค่ะ55
เป็นกำลังใจให้คนแต่งค่ะ บวกเป็ด

[nongrak]

ตอนนี้เป็นการแสดงความรักของน้องภูกับพี่พีท
อยากให้น้องภูจัดการคู่พี่ซูมกับกรีซให้เป็นแฟนกัน

+1 +เป็ดให้ค่ะ

[som]

พี่พีทนิสุดยอดความหื่นจริงๆเลย  ตลาดสามชุก  อยากไปมากกกกกก

[seaz]

พี่พีทยังหื่นเหมือนเดิม ^^

[pochu52]

น้องภูน่ารักขนาดนี้ ไม่มีใครกล้าเบื่อน้องภูหรอกค่ะ ^^

[foxfilix]

น่ารั๊กอ่ะ

โอ๊ยยยยย ฟินมากกกกก
 

[khunstar]

รอกรีซกับซูมเน้อออ....จัดไปเร้วววว