^^"รัก.......ข้ามรั้ว "ไอ้ตัวแสบ" (((ตอนจบ ภาค 1 )))หน้าที่..336 (23/10/2013)
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ^^"รัก.......ข้ามรั้ว "ไอ้ตัวแสบ" (((ตอนจบ ภาค 1 )))หน้าที่..336 (23/10/2013)  (อ่าน 2838449 ครั้ง)

ออฟไลน์ K.Pupoom

  • รักข้ามรั้วไอ้ตัวแสบ
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 387
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +966/-5
ตอนที่ ...158


เย็นวันหนึ่ง ไม่เย็นแล้วสิ นี้มันก็สองทุ่มกว่าแล้ว ผมนั่งชะเง้อคอรอคอยสามี
มีหมาตัวใหญ่นั่งน้ำลายยืดอยู่ข้างๆ ยุงก็กัด อากาศก็เริ่มจะเย็นลง
วันนี้คุณย่าไม่อยู่มีงานเลี้ยง พีอ้นกับพี่บุ้งก็ไปงานแต่งเพื่อน มีผอยู่บ้านคนเดียวกับหมาอีกหนึ่งตัว
โทรหาพี่พีทจนมือจะหงิก ก็ไม่ยอมรับโทรศัพท์ เดินไปเดินมาหน้าบ้านจนเวียนหัว
 และแล้วสิ่งที่ผมรอคอยตั้งแต่หกโมงเย็นก็มาถึง
รถคันสวยคุ้นตาที่ปส่งผมที่มหาวิทยาลัยเมื่อเช้าขับเข้ามา
ผมลุกขึ้นยืนดูเจ้าของรถค่อยลงมาจากรถแล้วส่งยิ้มหวานให้

"ไปไหนมา"
"ทำงานไง"
"ทำงาน โทรไปที่ออฟฟิศพี่ก้อยบอกพี่พีทออกจากมาจากบริษัทตั้งแต่ห้าโมงเย็นแล้ว"
"พี่ออกไปซื้อของมานิดหน่อย นี่ไง ซื้อขนมมาฝากด้วยนะ"
"แล้วโทรไปทำไมไม่รับ"
"ไม่เห็นได้ยินเสียงโทรศัพท์เลย เออใช่ ปิดเสียงไว้ตอนประชุมยังไม่ได้เปิดเสียงเลย"
"ดีเนอะ จะกลับกี่โมงก็ไม่ต้องแคร์ใคร"
"พึ่งสองทุ่มเอง พี่ก็กลับเวลานี้ออกจะบ่อย"
"อืม" แล้วผมก็เดินเข้าบ้านไป โดยไม่หันไปมองแล้วก็ไม่สนใจอะไรพี่พีททั้งนั้น
ไอ้เราก็ตส่าห์ทำกับข้าวรอไว้ให้กะว่ากลับมาคงหิว คงทานมาจากข้างนอกแล้วละมั้ง
เทให้หมามันกินไปก็แล้วกัน ผมเดินขึ้นห้องนอนอยาอารมณ์เสีย
พี่พีทดูเหมือนไม่รู้สึกอะไรเลยว่าผมเป็นห่วงแค่ไหน กลับทำว่ามันเป็นเรื่องธรรมดา
ผมเองนั้นสินะที่ฟุ้งซ่านแล้วก็เพ้อเจ้อไปเอง เป็นห่วงไปเอง ทั้งๆที่เป็นเรื่องธรรมดา

"ไม่ทานขนมหรอ" พี่พีทเดินเข้ามาในห้องนอนพร้อมถุงขนม ผมเดินเข้าห้องน้ำปิดประตูดังปัง

ถอดเสื้อผ้า ก็เห็นยุงกัดตามแขนตามขาตามตัวแดงไปหมด แล้วก็เริ่มจะคันนิดหน่อย
อาบน้ำชำระความโมดหลงไปบ้าง พี่พีทเดินเข้ามาฉี่ในห้องน้ำ ผมก็ไม่ได้หันไปมอง

"โกรธอะไรพี่อ่ะ" ผมได้ยินแต่ทำเป็นเหมือนไม่ได้ยิน แล้วพี่พีทก็เดินออกจากห้องน้ำไป

ผมอาบน้ำจนเสร็จเห็นพี่พีท นั่งทำงานอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ แล้วเหมือนว่าจะมีของเล่นใหม่อีกแล้ว
แต่งตัวใส่ชุดนอน แล้วก็มานั่งทาครีมที่หน้ากระจก พี่พีทก็หันมามอง....
ก็คงมองรอยยุงกดที่ขานั้นแหละ ด้วยความที่เป็นคนขาวมาก เวลาเกิดรอยอะไรก็จะเห็นได้ชัด
"ขาไปโดนอะไรมาอ่ะ"
"ยุงกัด"
"แล้วไปทำอะไรมายุงกัด"
"ไม่ได้ทำ มันกัดเอง"
"โกรธพี่เรื่องอะไรอ่ะ"
"พี่พีทไม่รู้หรือแกล้งไม่รู้กันแน่"
"พี่ก็แค่ไปซื้อของมาเท่านั้นเอง พอดีมันต้องใช้พรุ่งนี้ แล้วก็อย่างที่พี่บอกพี่ลืมเปิดเสียงโทรศัพท์"
"แล้วถ้าเป็นน้องภูทำบ้างล่ะ "
"พี่ก็คงโมโห แต่พอรุ้เหตุผลพี่ก็คงหาย เพราะพี่ไม่เคยโกรธน้องภูได้นานเลย"
"น้องภูนั่งรอพี่พีทตั้งแต่เย็น น้องภูอยู่บ้านคนเดียว ไม่มีใครกลับมาเลย พี่พีทรู้ไหมว่ามันวังเวงแค่ไหน ฮึกๆ ฮือ น้องภู คิดไปต่างต่างนานา ว่าพี่พีทจะเป็นอะไรหรือเปล่า ฮึกๆ เข้าใจไหม ฮือออออออออ"

พี่พีทยืนนิ่งมองผมอย่างตกใจ คงไม่นึกว่าผมจะร้องไห้ออกมาเช่นนี้
ความเครียดที่สะสมมาตั้งแต่เย็น กลัวว่าคนที่เรารักจะจากไป มันถูกถ่ายทอดออกมาทางสายน้ำตา
ผมนั่งร้องไห้อยู่สักพัก พี่พีทเหมือนจะได้สติคืนมา คว้าตัวผมเข้าไปกอดไว้เเน่น
หน้าผมแนบไปกับอกอุ่นๆ กลิ่นน้ำหอมจางๆถูกสูดเข้าไปในปอด
น้ำตาที่ไหลออกมาทำให้เสื้อของพี่พีทเปียกชื้น

"ไม่ร้องนะคนดี พี่ขอโทษนะครับ" ผมยังคงสะอื้นอยู่กับแผงอกกว้าง

"ไปไหนกันหมดล่ะเนี่ย หืมมม น้องภูลูก" แล้วคุณย่าก็เปิดประตูเข้ามาในห้อง คงนึกว่าผมหลับอยู่แน่ๆ

"อ่าว เป็นอะไรลูก พีททำอะไรน้อง น้องร้องไห้ทำไม ทำอะไรน้อง"
"พีไม่ได้ทำอะไรรับคุณย่า แค่กลับบ้านดึกนิดเดียวเอง"
"เป็นอะไรลูกน้องภู บอกย่าสิลูก หืม" แล้วคุณย่าก็ดึงผมเข้าไปกอด
"เปล่าครับ"
"พีท ลืมเปิดเสียงโทรศัพท์นะครับ ตั้งแต่บ่ายแล้ว แล้วก็กลับบ้านดึกด้วย น้องภูติดต่อไม่ได้ก็เลยเป็นแบบเนี่ย"
"ก็เราเนี่ยนะ เลิกงานทำไมไม่โทรหาน้อง ปรกติโทรทุกสามเวลาหลังอาหาร"
"พอดีพีทต้องไปซื้อของอ่ะครับ เลยลืมไปเลย"
"อีกหน่อยก็ลืมน้องไว้ข้างทางแหละมั้ง"
"น่ารักขนาดนี้ใครจะลืมลงละครับคุณย่า"
"ทำมาพูดดี ไม่เอาไม่ร้องลูกน้องภู เงียบซะ วันหลังหนูก็ปิดโทรศัพท์แล้วก็ไปเดินห้างจนห้างปิดดูบ้างก็ได้นะลูก"
"คุณย่าอ่ะ ทำไมไปชี้โพรงแบบนั้นล่ะครับ เกิดทำจริงขึ้นมาพีทแย่นะครับ ขอเมียพีทคืนด้วยครับ พีทอยากกอดเมียพีท"
"ไม่เอา น้องภูจะกอดคุณย่า"
"ง่ะ"
"แล้วนี้พี่ชายเราเขากลับหรือยังไปงานแต่งเพื่อนไม่ใช่หรอ"
"ยังเลยครับ"
"ลองโทรหาสิลูก บอกด้วยว่าอย่าเมามากเหมือนคราวที่แล้วนะ ไม่งั้นย่าจะตีให้หัวแตกเลย"
"คงไม่เมาหรอกครับ เพราะพี่อ้นไม่ให้ดื่มเหล้า"
"อืมๆ ยังไงก็โทรถามพี่เขาหน่อยนะลูกว่าจะกลับกี่โมงกี่ยามอย่าให้มันดึกมากอันตราย เดี๋ยวย่าไปอาบน้ำก่อน"
"คุณย่าสวยจังครับวันนี้"
"จ้ะ" ก่อนออกจากห้อง คุณย่าก็หยิกแขนพี่พีทไปทีหนึ่ง เล่นเอาซะพี่พีทร้องเสียงหลง

ผมเดินไปกดโทรศัพท์หาพี่บุ้ง

"ผัก คุณย่าบอกว่า ถ้าเมากลับมาจะตีให้หัวแตกเลย"
"ฮ่าๆๆๆ ไม่เมาไม่ได้ดื่ม"
"จะกลับบ้านยังอ่ะคุณย่าเป็นห่วง"
"ออกมาจากงานแล้วไม่เกินครึ่งชั่วโมงก็คงถึง"
"อื้ม ขับรถดีๆนะ"
"เออ"

"บุ้งถึงไหนแล้ว"
"ไม่รู้อ่ะไม่ได้ถาม แต่บอกว่าอีกครึ่งชั่วโมงถึง พี่พีททานข้าวมายังอ่ะ"
"ยังเลย"
"น้องภูทำกับข้าวไว้ให้อ่ะ ลงไปทานสิ"
"ลงไปด้วยกันดิ"
"น้องภูต้องทำการบ้าน"
"แล้วน้องภูทานหรือยัง"
"ทานแล้ว รอคนบางคนไม่ไหว"
"มีอะไรทานบ้างอ่ะ"
"มีเห็ดนางฟ้า เห็นเข็มทอง ชุบแป้งทอด แล้วก็ซี่โครงหมูอ่อนผัดน้ำพริกเผา ไก่ต้มฟักมะนาวดอง"
"โอเค" แล้วพี่พีทก็เดินลงไปทานข้าว แต่เเปปเดียวก็เดินขึ้นมาพร้อมถาดอาหาร
"เอาขึ้นมาทานทำไมบนนี้ อยย่าทานให้หกนะ เดี๋ยวถ้าหกมดแมลงอะไรเข้ามาในห้อง มีเรื่องแน่"
"ก็ทานข้าวไม่ได้เห็นหน้าเมียมันไม่อร่อยนิ"
"แล้วได้อุ่นหรือเปล่าต้มฟักอ่ะ"
"เปล่า"
"ทานร้อนๆมันจะอร่อยกว่านะพี่พีท"
"ฝีมือเมียต่อให้บูดก็อร่อย"
"ขี้เวอร์"
"ไปเอายามาทาขาเลย เดี๋ยวเป็นแผลเป็น"
"แค่ยุงกัดเนี่ยนะ"
"นั้นแหละ เร็วๆการบ้านเดี๋ยวค่อยทำ"
"อือ" แล้วผมก็เดินไปหยิบยามาทาขา ทาแขน ก็รู้นะว่ากางเกงขามันสั้นอ่ะ
แต่พี่พีทไม่ต้องจ้องขนาดนั้นก็ได้ มันก็ไม่ได้โป้จนตาไม่กระพริบแบบนั้น
"มองอะไร"
"ก็มองขาไงว่าจะทาทั่วหรือเปล่า"
"แล้วทำไมต้องทำหน้าแบบนั้น"
"ก็กับข้าวมันอร่อยนินา"
"ชิ"
แล้วผมก็ไปนั่งทำการบ้านพี่พีทก็นั่งทานข้าวไปเรื่อยๆ
"เห็ดนี้อร่อยดีอ่ะ ทอดนานแล้วทำไมยังกรอบอยู่เลยอ่ะ"
"ก็ใช้แป้งทอดกรอบแล้วก็ผสมแป้งเทมปุระลงไปด้วย ใช้โซดาเย็นๆแทนน้ำเปล่า แล้วก็เอาไปอบไล่น้ำมันอีกที"
"หืมมมมม"
"ก๊อกๆๆๆ" แล้วคุณย่าก็เดินเข้ามา
"อ่าว ไงตาพีท ห้องครัวไม่มีหรอมานั่งทานอะไรในห้องนอน"
"ไม่เห็นหน้าเมียทานข้าวไม่ลงครับคุณย่า"
"เวอร์จริงๆ พี่บุ้งว่าไงบางลูกน้องภู"
"ไม่เมาครับ อีกครึ่งชั่วโมงถึง"
"ดีๆ น้องภูทำกับข้าวหรอลูกวันนี้"
"ครับ คุณย่าทานอะไรมายังครับ"
"เรียบร้อยแล้วลูก แล้วทำอะไรให้พี่เขาทานอ่ะ"
"เห็ดชุบแป้งทอดครับแล้วก็หมูผัดพริกเผา ไก่ต้มฟักมะนาวดอง"
"อร่อยไหมลูกพีท"
"อร่อยมากครับคุณย่า ไม่น่าเชื่อว่าจะทำไดขนาดนี้"
"เดี๋ยวนี้น้องภูเก่งแล้ว ย่าแทบไม่ต้องทำอะไรมากเลย รสมืออร่อยกว่าย่าเเล้วเนี่ย"
"ไม่ขนาดนั้นหรอกครับคุณย่า น้องภูทำอาหารยังต้องชิมอยู่เลย สู้คุณย่าไม่ได้ไม่ต้องชิม"
"สักพักหนูก็จะเคยชินลูก ต่อไปแค่ได้กลิ่นก็รู้แล้วว่าใช้ได้"
"ครับ"
"คุณย่าดุน้องภูเลย ดูดิไปนั่งให้ยุงกัด ขาลายหมดเลยครับ"
"ย่าต้องดุเรานั้นแหละ จะกลับดึกก็ไม่โทรบอกน้อง มันน่าหยิกให้เป็นรอยทั้งตัวแบบยุงกัดซะนี้"
"เป็นงั้นไป"
"วันนี้ย่าเจอป้าชู ป้าชูบอกว่า เซ็นต์เช็คค่าตัวน้องภูรวมไปกับค่าจ้างจัดงานของพีทนะลูก"
"พีทก็ว่าอยู่ ทำไมเช็คมีสองใบ กะว่าจะโทรถามก็ลืม"
"เอามาให้น้องยัง"
"เอาเข้าธนาคารไปหมดแล้วอ่ะครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่เอาเข้าบัญชีให้นะ"
"ไม่ต้องหรอกเก็บไว้เหอะ น้องภูยังไม่มีเรื่องต้องใช้ เก็บไว้จ่ายค่าเทอมก็ได้"
"ค่าเทอมพี่จะเอาเงินของพี่เอง ไม่เกี่ยวกับเงินที่น้องภูทำงานได้มา"
"งินของน้องภูก็เหมือนเงินของพี่พีทนั้นแหละ เพราะทุกวันนี้น้องภูก็ไม่ได้ใช้เงินตัวเองเลย แถมมีเงินเก็บเพิ่มขึ้นอีกต่างหาก"
"พี่บอกแล้วไงว่าพี่จะดูแลภูเอง ทุกเรื่อง"
"เอาเถอะลูก ทำตามที่พี่เขาบอกนั้นแหละ อย่าลืมโทรไปขอบคุณป้าชูเขานะลูก ตอนแรกย่าบอกว่าไม่เอา ป้าชูเขาก็หนีไปเซนต์เช็คให้พีทซะงั้น"
"น้องภูก็ไม่อยากเอาหรอกครับ ป้าชูเขาก็ดีกับครอบครัวเรา"
"ย่าก็คิดเหมือนหนูแหละลูก แต่ป้าชูแกไม่ยอม"
"คราวนี้จ่ายหนักซะด้วย สงสัยจะเพิ่มค่าหัวแตกให้ ฮ่าๆๆ"
"ตลกมากหรอกพี่พีทน้องภูหัวแตกเนี่ย รีบทานๆไปเลย"
"วันนี้ย่าไปงาน มีแต่คนพูดถึงแต่เรื่องหนูนะน้องภู คุณหญิงศจีพาลูกเขามาแนะนำให้ย่ารู้จักพึ่งกลับมาจากเมืองนอก เขาทำเกี่ยวกับนิตยสารอะไรสักอย่างเนี่ยแหละ เขามาทาบทามจะเอาหนูขึ้นปก"
"แล้วคุณย่าว่าไงอ่ะครับ" พี่พีทถาม
"ย่าก็บอกให้ติดต่อผ่านพีทไปสิลูก"
"ทำถูกแล้วครับคุณย่า พีทจะได้หักหัวคิวน้อง30เปอร์เซนต์"
"ขี้งก"
"ฮ่าๆๆๆ แล้วถ่ายแนวไหนอ่ะครับ"
"ย่าก็ไม่รู้เหมือนกันอ่ะ ได้แต่ให้นามบัตรพีทไป แล้วเขาบอกว่าจะติดต่อไปนะลูก"
"ชื่อคุณอะไรครับ"
"เหมือนเมฆ  ชื่อเล่นเห็นแม่เขาเรียกว่า ฟ้านะ"
"ค่าตัวเมียผมแพงนะครับ คุณย่าบอกเขาด้วยหรือเปล่า"
"ย่าจะไปบอกเขาได้ไง ย่าไปสวดมนต์นอนดีกว่า นั้นใช่เสียงรถเจ้าผักบุ้งไหมนั้นอ่ะ"
"ใช่ครับคุณย่า"
"เดี๋ยวลงไปดูซะหน่อย"
"น้องภูไปด้วยครับ"
แล้วผมก็เดินลงมากับคุณย่า พี่พีทก็เดินตามลงมาพร้อมถาดอาหาร แล้วก็เข้าไปในครัว
"บุ้งไม่เมาครับคุณย่า อย่าตีหัวบุ้งแตกนะ ฮ่าๆๆ"
"จ้ะ เป็นไงสนุกไหมลูก อ้น"
"สนุกดีครับ นานๆจะได้เจอเพื่อน"
"พี่ก้อยอ่ะ สวยไหม เห็นเตรียมตัวมาเป็นเดือนๆ"
"สวยมาก ไม่รู้ไปซื้อชุดที่ไหน"
"น้องภูพาไปเองแหละพี่อ้น"
"ถึงว่า วันที่ลางานครึ่งวันนั้นน่ะสิ"
"นั้นแหละ ฮ่าๆๆๆ แล้วทานอะไรกันมายังอ่ะ"
"ทานในงานมานิดหน่อยอ่ะ เขาเลี้ยงคอกเทล ไม่ค่อยอิ่มหรอก มีอะไรทานมั้งอ่ะ"
"ในครัวเลยพี่อ้น"
"ไปทานข้าวกันไปลูกไป เด๋ยวย่าขึ้นนอนแล้ว ปิดบ้านปิดช่องให้ดีนะ"
"ครับคุณย่า ราตรีสวัสดิ์ครับ"
"จ้ะ"

พี่บุ้งกับพี่อ้นก็เข้าไปทานข้าวในครัว ผมก็เดินเข้าไปูฃดูเห็นพี่อ้นกำลังอุ่นแกงอยู่
แล้วพี่พีทก็เดินเข้ามา
"ขึ้นห้องเถอะ" แล้วก็ดึงมือผมให้ออกจากห้องครัว
"เดินไปไม่ถูกหรอไง น้องภูจะคุยกับพี่อ้น"
"ไม่เคยคุยกันหรอไง"
"เคย"
"ป่ะ ขึ้นห้อง"
"พี่พีทก็บอกไอ้ลิงไปสิครับว่า อยาก"
"อุบาทว์"
"ฮ่าๆๆๆ แหม๋ๆทำเป็นไม่เคยไปได้ ผัวชวนขึ้นห้องก็น่าจะรู้นะว่าเขาชวนไปทำอะไร ทำมาแสดง"
"วันๆก็คิดแต่เรื่องพวกนี้แหละ"
"เอ้า ก็สถานการณ์มันชวนให้คิดนินา ไปๆๆๆ พี่จะทานข้าวกับเมียพี่สองต่อสอง ชิ้ว"
"น้องภูทำกับข้าวหรอวันนี้อ่ะ"
"ใช่แล้ว อร่อยมาก ใช่ไหมพี่พีท"
"ใช่ครับ ไปยัง"
"น้องภูไปนอนก่อนนะพี่อ้น ไอ้ผัก"
"ดูมัน ดูมันพูดกับพี่มัน จิกหัวทุกคำ"
"ก็เธอเคยพูดดีๆกับน้องไหมล่ะ ฝันดีนะ"
"ครับพี่อ้น ไปดิ ยืนทื่ออยู่ได้" แล้วผมกับพี่พีทก็ขึ้นห้องนอนกัน เดินเข้ามาในห้องพี่พีทก็นั่งลงที่หน้าคอม
ห๊าาาาา ชวนขึ้นห้องเพื่อมาดูแกเล่นคอมหรอไงไอ้พี่พีทไอ้บ้านิ อ่านหนังสือก็ได้ว่ะ
นั่งอ่านหนังสือบ้างทำการบ้านบ้าง อีกไม่กี่วันก็จะสอบแล้วล่ะ หนังสือยังมีอีกเยอะเลยที่ยังไม่ได้อ่าน
การเรียนหมอนี้มันยากแบบนี้นี่เองกว่าจะสอบผ่านไปได้แต่ละครั้ง มันช่างหนักหนาเหลือเกิน
"เมื่อยหลังจัง นั่งทำงานมาทั้งวัน" ในความเงียบก็มีเสียงบ่นดังขึ้น
"นวดให้ไหมอ่ะ"
"จริงอ่ะ" ตาที่เป็นประกายของพี่พีทหันมาสบตาผม
"ไม่จริง!!!!"
"โหย อุตส่าห์ดีใจ"
"นวดให้ก็ได้ ชั่วโมงละสามพันนะ ชั่วโมงครึ่งสี่พัน"
"แล้วถ้านาบด้วยอ่ะ"
"แสนห้า"
"อืออออ  งั้นเหมาทั้งคืน"
"ล้านเจ็ด"
"ฮ่าๆๆๆๆ" แล้วพี่พีทก็ถอดเสื้อออกกระโดดนอนคว่ำไปกับเตียง
ผมก็จัดการเก็บหนังสือให้เป็นระเบียบ เดินไปล้างมือในห้องน้ำ
หยิบยานวดจำพวกคลายกล้ามเนื้อออกมา
"ปวดตรงไหนอ่ะ"
"ตรงเนี่ย" พี่พีทก็ชี้ไปที่หลัง ตรงเหนือขอบกางเกง ผมก็ดึงกางเกงลงนิดหน่อย แล้วก็ทายาลงไป
นวดเบาๆ พยายามลงน้ำหนักให้มาก แต่มือเล็กๆของผมมันก็แรงได้สุดเท่านี้แหละ
"นวดแรงๆก็ได้พี่ไม่เจ็บหรอก นวดซะเบาเชียวนึกว่ามดกัด"
"บ่นมากเดี๋ยวไม่นวดเลย"
"โอ๋ๆๆๆ ขอโทษครับ พี่มีน้ำมันนวดตัวด้วยนะ ลูกค้าให้มาอ่ะ"
"ลูกค้าให้มาหรือซาวน่าที่ไหนแถมมากันแน่"
"ลูกค้าให้มา"
"อย่าให้รู้เชียวนะว่าหนีไปเที่ยวที่แบบนั้นอ่ะ ถึงตายแน่"
"ไม่เคยคิดจะไปเลย มีเมียน่ารักขนาดนี้ จะไปหาเศษหาเลยที่อื่นทำไม หากับเมียดีกว่า"
"แล้ววันนี้ไปไหรมาถามจริงๆ"
"ก็ไปซื้อโปรเจคเตอร์นั้นไง"
"ทำไมต้องไปซื้อเอง"
"ก็อยากไปเลือกด้วยตัวเองอ่ะ ตอนแรกว่าจะไปรับที่มหาลัย แต่กลัวร้านมันปิดซะก่อน"
"อืม"
"ทำไมกลัวพี่หนีไปนวดแล้วก็นาบหรอไง ฮ่าๆๆ"
"อยากไปไหมถามจริงๆ"
"ไม่อ่ะ ถ้าไปจริงๆพี่ก็คงมีอะไรกับใครไม่ได้หรอก ขนาดเวลามีลูกค้าอ่อยพี่ทีไร หน้าน้องภูก็ลอยมาจะงับหัวพี่แล้ว"
"ถ้าหน้าน้องภูไม่ลอยไปก็คงมีใจให้เขาสิ"
"ไม่ใช่แบบนั้น พี่มีของที่มีค่าที่สุดแล้ว ต่อให้มีของแถมแจกฟรี พี่ก็ไม่เอาหรอก"
"ก็ดี ลองเอาของแถมแจกฟรีดูสิ ของมีค่าเนี่ยจะหายสาบสูญไปเลย"
"พูดแบบนี้อีกแล้ว"
"ก็ขู่ไว้ก่อนจะได้ไม่นอกลู่นอกทาง"
"ยังไม่เชื่อใจพี่อีกหรอ"
"เชื่อใจ แต่ไม่ไว้ใจคนอื่น คนสมัยเนี่ยมันไม่ค่อยสนหรอกว่าลูกเขาเมียใคร กูอยากได้กูก็จะเอา โลกเรามันถึงได้วุ่นวายไง"
"อัยย่ะ"
"น้ำมันอยุ่ไหนอ่ะ เดี๋ยวนวดตัวให้"
"พี่เอามาวางไว้ตรงโต๊ะอ่ะ กล่องสีม่วงๆอ่ะ ที่มีเทียนหอมด้วย แต่ตอนนี้ไม่รู้อยู่ไหน"
"น้องภูเอาไปตั้งในห้องน้ำแล้ว เดี๋ยวไปหยิบก่อนนะ"
แล้วผมก็เดินไปหยิบน้ำมันในห้องน้ำออกมา กลับมาอีกทีก็เห็นพี่พีทนอนหลับตาพริ้ม
"ต้องถอดเสื้อผ้าด้วยนะ"
"หืมมมมม"
"เอ้า แบบสปาไงเขาก็ถอดเสื้อผ้า"
"อ้อ นึกว่าให้น้องภูถอดเสื้อผ้า ฮ่าๆๆ"
"ถอดก็ได้ ออพชั่นเสริม"
"ไอ้โล้นไอ้ทะลึ่ง"
"ฮ่าๆๆๆ" แล้วผมก็นั่งคร่อมบนตัวพี่พีท เทน้ำมันใส่มือ ทาไปทั่วแผ่นหลัง แล้วก็นวดวนไปเบาๆ
นวดตั้งแต่ต้นคอลงมาที่หัวไหล่ทั้งสองข้าง กลางแผ่นหลังไล่ลงไปจนถึงช่วงเอว
ใช้นิ้วโป้งกดลงไปบนเนื้อแล้วก็หมุนวนเบาๆ
"สบายจัง"
"นอนเฉยๆถ้าบอกว่าลำบากก็คงไม่ต้องทำอะไรกินแล้ว"
"ฮ่าๆ"
"นอนหงาย" แล้วพี่พีทก็พลิกตัวนอนหงาย แล้วพี่พีทก็จับให้ผมมานั่งบนตัว
แล้วก็นอนประสานมือไว้ใต้ศร๊ษะแล้วก็นอนมองผมไปยิ้มไป ผมก็ทาน้ำมันไปบริเวณหน้าอก
นวดจนทั่วมาจจนถึงบริเวณหน้าท้องที่เป็นลอน แล้วก็สัมผัสได้วามีบางอย่างกำลังตื่นตัวในกางเกง
พี่พีทปลดกระดุมกางเกงออก ผมก็มองหน้าแล้วพี่พีทก็ยิ้มๆ
"เดี๋ยวพี่นวดให้บ้างเอาป่ะ"
"ไม่เอาจั๊กจี้ อ๊ะ" แล้วพี่พีทก็รวบตัวผมไปกอดแนบอก
"นวดเสร็จแล้วก็นาบนะ"
"บ้า"
"ฮ่าๆๆๆ"
"น้องภูอาบน้ำแล้วนะ เปื้อนหมดแล้วเนี่ย"
"อาบอีกรอบก็ได้ไม่เห็นเป็นไรเลย อยากเอามือมาถูนมพี่ทำไมอ่ะ"
"เอ้า แล้วจะให้ทำไงอ่ะ"
"นวดช่วงบนอย่างเดียวได้ไง นวดช่วงล่างด้วยดิ"
"ไม่เอาหรอกเดี๋ยวเจ็บตัว"
"นวดไม่นวดก็ต้องเจ็บตัวอยู่ดี เดี๋ยวพี่นวดให้บ้างดีกว่า แต่เอาปากนวดนะ ฮ่าๆๆๆ"
"ไม่เอา" แล้วพี่พีทก็พลิกตัว จับผมนอนไปกับเตียง แล้วก็พลิกตัวมาทับผมไว้
หน้าจ่ออยู่ที่แก้ม จนผมต้องหลบสายตาด้วยความเขินอาย
พี่พีทกดปลายจมูกลงมาสูดดมที่แก้มผมเบาๆ แล้วก็ใช้ปลายจมูกวนไปวนมา
แล้วก็จัดการถอดเสื้อผ้าผมออกทีละชิ้น ผมก็นอนเฉยๆให้ถอด ฮ่าๆๆๆ
แล้วพี่พีทก็ถอดของตัวเองออกอย่างว่องไว
"นอนคว่ำดำเดี๋ยวพี่นวดให้" พูดจบก็จับผมพลิกตัวนอนคว่ำ แล้วก็ทาน้ำมัน
พี่พีทค่อยๆนวดช้าๆเบาๆ มันสบายมากรู้สึกผ่อนคลายสุดๆ กลิ่นหอมทำให้เราคลายความเหนื่อยล้า
ความเครียดที่มาจากการเรียนได้ถูกสลายไปแล้ว มือใหญ่ลูบไปทั่วตัวพร้อมกับหมุนวนเบาๆ
จนมาอยู่ที่ก้นขาว แล้วก็นวดวนจนไปถึงปลายเท้า พี่พีทจับผมนอนหงายแล้วก็นวดให้
"ตรงนั้นไม่ต้องนวดก็ได้"
"ฮ่าๆๆๆ" พี่พีทนวดวนไปทั้งตัว แล้วมากระซิบที่ข้างหูผม
"พร้อมแล้วนะ" พี่พีทจัดการสวมเสื้อเกราะให้ไอ้จูมงทันที ครั้งนี้เหมือนจะใส่ยากเพราะมือลื่น
แต่ก็ไม่เป็นอุปสรรค ไอ้จูมงสวมเสื้อพร้อมรบ พี่พีทแทรกตัวมาตรงหว่างขาผมทันที
ยกขาขึ้นเพื่อให้สะดวกต่อการโจมตี แล้วก็จัดการดันไอ้จูมงเข้ามาในตัวผม
เราใช้เวลาปรับตัวเข้าหากันไม่นานนัก พี่พีทก็เดินเครื่องทันที
ความลื่นจากน้ำมันบนผิวตัวเราทั้งคู่ทำให้สัมผัสดูแปลกไป แต่ก็เป็นความรู้สึกที่ดี
สักพักพี่พีทก็ถอนทัพเอาไอ้จูมงออกมาจับผมนอนคว่ำหน้าแล้วก็ยกสะโพกขึ้นอย่างไว
แล้วก็จัดการเชื่อต่อพอร์ตยูเอสบี3.0แหงความรักทางช่องหลังทันที
สองมือจับสะโพกของผมไว้แน่น พี่พีทเอื้อมมือมาช่วยสร้างความสนุกให้กับทงอี
เสียงเหนื่อยหอบปนเสียงแห่งความสุขดังเป็นระยะๆ จนเราสองคนหอบเหนื่อย พี่พีทยังไม่ถึงฝั่งฝัน
ผมเองก็เช่นกัน พี่พีทนอนลงแล้วอุ้มผมขึ้นไปนั่งบนตัว ผมจัดการเอาไอ้จูมงใส่เข้าไปในตัวอีกครั้ง
แล้วก็เริ่มแก้แค้นมันคืนบ้าง พี่พีทยันตัวเองให้ขึ้นนั้งแล้วก็มอบจูบอันร้อนแรงให้ผม
พี่พีทขยับสะโพกตอบรับบั้นท้ายของผมที่ขยับตอบรับแรงสวนกลับ
แล้วผมก็ทนแรงเสียดทานนั้นไม่ไหว ปล่อยพิษออกมาเต็มหน้าท้องพี่พีท
พี่พีทรับรู้ได้ก็เร่งเครื่องแรงขึ้นๆ แล้วก็กระตุกสี่ห้าครั้ง แล้วพายุก้สงบลง
พี่พีทล้มตัววลงนอนพร้อมดึงผมไปกอดแนบอก แต่ทว่าไอ้จูมงมันยังอยู่ในตัวผม
ผมเลยต้องันอกพี่พีทไว้ แล้วก็ยกสะโพกขึ้น แต่เหมือนพี่พีทจะขัดขืน

"เอาออกไปดิ"
"เอาไว้แบบนี้ก่อนไม่ได้หรอ"
"มันเจ็บ" แล้วไอ้จูมงก็ออกไปจากตัวผมแล้ว พี่พีทดึงผมเข้ามากอดแล้วก็จัดการจูบผมอย่างนุ่มนวลอีกครั้งหนึ่ง

"พรุ่งนี้โอนเงินเข้าบัญชีเลยนะแสนห้าอ่ะ"
"ว่าจะโอนให้ล้านเจ็ดอ่ะ เพราะคืนนี้เหมาทั้งคืน"
"บ้าเหอะ พรุ่งนี้มีเรียนเช้า ไปอาบน้ำแล้วนะ เปลี่ยนผ้าปูที่นอนด้วยนะโล้น"
"เดี๋ยวดิ "
"อะไร"
"รอพี่ด้วย อาบพร้อมกัน"
แล้วเราสองคนก็ช่วยกันเปลี่ยนผ้าปูที่นอนแล้วก็ไปอาบน้ำ  สภาพตัวมันเยิ้มแต่หอมฟุ้ง
"แช่น้ำกันป่ะ ไม่ได้แช่น้ำด้วยกันนานแล้วนะ"
"แต่นี้มันดึกแล้วนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้มีเรียนเช้า"
"ไม่แช่ก็ไม่แช่"
"พี่พีทนิ ทำตัวเป็นเด็กๆไปได้"
"ก็มีเมียเด็กก็ต้องทำตัวเด็กสิ"
"เด็กปัญญาอ่อนอ่ะสิ"
"ฮ่าๆๆ แล้วรักเด็กปัญญาอ่อนคนนี้ไหมล่ะ"
"ไม่รัก"
"ไม่รักแน่นะ"
"อืมมม ไม่แน่ ฮ่าๆๆๆ อาบน้ำเหอะหนาวแล้ว" แล้วพี่พีทก็พาผมเข้าห้องน้ไป เปิดน้ำอุ่นให้รดตัว
แล้วก็ช่วยกันอาบน้ำจนเสร็จ เดินมาเช็ดตัว ทาครีม ใส่เสื้อผ้าเตรียมตัวนอน
"น้องภู"
"หืมมม"
"หลับแล้วหรอ"
"ยัง มีไร"
"พี่มีอะไรจะสารภาพอ่ะ"
"ว่ามาดิ"
"อย่าโกรธนะ"
"ไม่รับปาก"
"งั้นพี่ไม่สารภาพแล้ว"
"คิดว่าทำได้หรอ ให้ไวเลยนะ" จากที่นอนอยู่ก็ลุกขึ้นนั่ง พี่พีทมันก็อมยิ้ม
"คือพี่ พี่ พี่.........."
"จะพี่ๆๆๆๆๆอีกนานไหม เดี๋ยวก็ไล่ไปนอนข้างนอกเลย"
"ดุจัง"
"พี่อยากอีกแล้วอ่ะ"
"ไอ้บ้า นอนไปเลย"
"ฮ่าๆๆๆ ล้อเล่น พี่ซื้อแท็ปเลตมาใหม่อ่ะ"
"อือ"
"ไม่บ่นหรอ"
"ขี้เกียจจะบ่น เพราะรู้ว่าถ้าบ่นไปข้ออ้างและเหตุผลมันก็จะมามากมายจนไม่ได้นอน"
"แต่พี่จำเป็นต้องใช้จริงๆนะ คือว่าอันเก่าอ่ะ มัน..."
"พอ ซื้อแล้วก็ช่างมัน จำเป็นต้องใช้นิ  เข้าใจ มีอะไรอีกไหม"
"มี"
"อะไรอีกอ่ะ" เริ่มขึ้นเสียงสูง
"พี่แอบไปมีอะไรกับเด็กม.4เมื่อวานนี้" หน้าชามาก ตัวร้อนวูบวาบไปทั้งตัว
นั่งตัวแข็งทื่อทำอะไรไม่ถูก พี่พีทก็นั่งก้มหน้าไม่ยอมสบตาผม น้ำตามันก็เริ่มหยดลงมาเป็นสาย
ไม่คิดเลยว่าคำพูดนี้จะเกิดขึ้นแล้วออกมาจากปากพี่พีท ผมล้มตัวลงนอนหันหลังให้พี่พีท น้ำตาก็ยังไหลไม่หยุด



อยากค้างไว้แค่นี้ ทิ้งไว้สักเจ็ดวัน  แต่คงโดนสาปแช่งแน่ๆ  ฮ่าๆๆ :angry2:

ออฟไลน์ K.Pupoom

  • รักข้ามรั้วไอ้ตัวแสบ
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 387
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +966/-5
"เห้ย ร้องไห้เลยหรอ ล้อเล่น เห้ย พี่ล้อเล่น โอ๋ๆๆๆๆ ขอโทษนะ ไม่คิดว่าน้องภูจะร้องไห้อ่ะ นึกว่าจะโซยวายใส่พี่ซะอีก"
"พี่พีท ถ้าไม่รักกันแล้วก็บอกมานะ" ผมลุกขึ้นนั่ง แล้วก็ฟาดหมอนใส่หน้าพี่พีทอย่างแรง
เดินไปเปิดไฟ แล้วก็เปลี่ยนเสื้อผ้าหยิบกางเกงยีนต์มาใส่แล้วก็เปลี่ยนเสื้อมาใส่เสื้อยืด
หยิบกระเป๋ามาหนึ่งใบ กวาดมือถือกระเป๋าตังค์ ผ้าเช็ดหน้า ข้าวของ บลาๆๆๆๆบนโต๊ะใส่กระเป๋า
"น้องภูพี่ล้อเล่น แค่จะแหย่เล่นขำๆ"
"แล้วขำมากไหมล่ะ พอกันที"
"จะไปไหนพี่ไม่ให้ไปนะ" แล้วพี่พีทมันก็ดึงผมมากอดไว้ แล้วก็ดึงกระเป๋าจากมือผมเหวี่ยงไปไว้หัวเตียง
"ปล่อย ขยะแขยง ชอบนักใช่ไหมเด็กๆอ่ะ"
"ไม่ชอบ ล้อเล่น มันไม่ใช่เรื่องจริงซะหน่อย สาบานก็ได้"
"อย่าสาบานเลย เดี๋ยวจะตายเปล่า ปล่อยได้แล้ว ทุกอย่างมันจบลงแล้ว"
"เห้ย ง่ายไปเปล่า พี่แค่ล้อเล่นนะ"
"ปล่อย!!!!!!!!!!!"
"พี่ล้อเล่นจริงๆนะ" แล้วพี่พีทมันก็ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้

"ฮ่าๆๆๆ  กร๊ากกกกกกก   ฮ่าๆๆๆๆ ร้องไห้เลยหรอโล้น ฮ่าๆๆๆ" แล้วพี่พีทมันก็ทำหน้า งงๆ
"แกล้งพี่หรอ"
"แล้วพี่พีทมาแกล้งน้องภูก่อนทำไมอ่ะ"
"นิสัยไม่ดีอ่ะ งอนแล้ว" แล้วพี่พีทมันก็ล้มตัวนอนหันหลังให้ผม เห้อ ไม่ต้องหลับต้องนอนกัน
นี้มันจะเที่ยงคืนกว่าแล้วนะ กรรมของฉนจริงๆพรุ่งนี้มีเรียนเช้าด้วย ผมเดินไปถอดเสื้อผ้า
แล้วก็เดินไปปิดไฟ กลับมานอนพี่พีทก็ยังไม่พูดด้วยนอนหันหลังให้ผม ตัวเองก่อเรื่องแท้ๆ
อยู่ดีไม่ว่าดี ไม่อย่างนั้นก็หลับฝันหวานไปแล้ว ชอบให้แสดงแอคติ้งตอนดึกๆอยู่เรื่อย
"นอนแล้วนะโล้น" ผเอามือไปแตะที่ไหล่เบาๆ นางก็สะบัดสโบกไม่ให้ผมโดนตัว ตุ๊ดชัดๆ

แล้วผมก็หลับอย่างมีความสุข หนามยอกก็ต้องเอาหนามบ่งแบบนี้แหละ
บอกตางตรงนะผมไม่เชชชื่อหรอกว่าพี่พีทจะทำแบบนั้นจริงๆ แต่ที่น้ำตามันไหลคือตกใจ
แต่พอตั้งสติได้มันก็คิดได้ว่าพี่พีทมันต้องแกล้งผมแน่ๆ
เพราะคนอย่างพี่พีทไมมีทางมาสารภาพอะไรแบบนี้ให้ผมเสียใจหรอก
เรื่องที่ผ่านๆมาที่เกิดขึ้นก็เพราะว่าผมรู้เองทั้งนั้น แล้วเรื่องนอกใจนอกกายผมแบบนี้
ผมมั่นใจว่าคนอย่างพี่พีทไม่มีทางทำแน่นอน

แล้วถ้าพี่พีททำจริงๆล่ะ????????????????????

ผมก็จะตีให้หัวแตกเลย ถามว่าจะเลิกเลยไหม คงไม่อ่ะ บอกตามตรงว่าเลิกไม่ได้ แงๆ

แล้วก็ไม่รู้ว่าใครหลับไปก่อนใคร แต่น่าจะเป็นผมแหละที่หลับไปก่อน
แต่ตอนตื่นมาผมก็นอนอยู่ในอ้อมกอดพี่พีทซะแล้ว ขยับตัวนิดหน่อย พี่พีทก็รู้สึกตัวตื่น
"ตื่นแล้วหรอ" พี่พีทถาม
"อืม กอดแล้วอุ่นเหมือนเด็ก ม.4 ไหมล่ะ"
"ฟ๊อดดดดดดดดดดดดดดด" แล้วพี่พีทมันก็หอมแก้มผมอย่างแรง
"เดี๋ยวแก้มก็หลุดติดจมูกไปหรอก โอ๊ยยยย" แล้วพี่พีทมันก็งับปากผมไว้ด้วยปากของพี่พีท
"นี่แหนะ จะได้ไม่ต้องพูดมาก"
"ปล่อยเลยไม่ต้องมากอดจะอาบน้ำแล้ว"
"ไปเรียนเองได้เปล่า วันนี้พี่ต้องไปดูงานก่อนเข้าออฟฟิศอ่ะ"
"ได้ เดี๋ยวโทรหาผู้ชายในสังกัดให้มารับก็ได้ เยอะแยะ"
"พูดอะไรอ่ะ ชอบเห็นพี่ทุกข์ใจหรอไง"
"แล้วมันแย่กว่าไปนอนกับเด็กม.4ตรงไหนล่ะ"
"โอเคๆ พี่ผิด เราจะไม่พูดเรื่องนี้ แล้วก็แกล้งกันแบบนี้อีก โอเคไหม"
"ก็โอเค แฟร์ดี"
แล้วผมก็เดินไปเข้าห้องน้ำ อาบน้ำ สักพักพี่พีทก็เดินเข้ามาอาบด้วย
เรื่องเมื่อคืนถูกลบออกไปจากหัวสมองแล้ว พี่พีทยังคงประคองแก้มผมมาหอมเหมือนเคย
กลิ่นสบู่อ่อนๆหลังจากอาบน้ำเสร็จเป็นสิ่งที่พี่พีทโปรดปรานมาก
"เลิกหอมซะทีได้ไหมเนี่ย จะแต่งตัว"
"ก็มันหอมนินา เลิกเรียนแล้วไปหาพี่ที่ออฟฟิศด้วยนะ"
"ทำไมอ่ะ มีอะไรหรอ"
"คิดถึง"
"น้องภูจะกลับมาช่วยคุณย่าทำอาหาร"
"คุณย่าไม่อยู่วันนี้มีงานที่สมาคม"
"อืมๆ"
"แล้วอยาเถลไถลนะเลิกเรียนแล้วรีบไปหาพี่เลย ตอนพี่บวชได้ข่าวว่าเที่ยวทุกวันเลยนะ"
"ก็ไปเดินเช็คเรตติ้งบ้างอะไรบ้าง"
"ไอ้ตัวแสบเอ๊ย" พี่พีทก็ขยี้หัวผมแล้วก็เดินไปแต่งตัว เดี๋ยวนี้แตงตัวเร็วเพราะมันต้องเซตผม
แต่ผมก็เริ่มยาวแล้วนะ ชี้โด่ชี้เด่แปลกๆ
"น้องภูว่าพี่พีทไปตัดผมหน่อยดีไหม ให้เขาซอยไล่ๆลงมาก็ได้"
"อืม เย็นนี้เลยไหม"
"ตามใจสิ น้องภูตัดด้วยนะ"
"ไม่ต้องหรอก ผมยาวแบบนี้ก็น่ารักดี"
"มันร้อน"
"อยู่แต่ในห้องแอร์จะไปร้อนอะไร"
"อืม" ไม่ตัดก็ไม่ตัดว่ะ ที่อยากตัดเพราะว่าผมยาวอ่ะมีแต่คนว่าเป็นทอม ฮ่าๆๆ
แต่งตัวกันเสร็จก็ลงไปข้างล่าง กลิ่นหอมของอาหารเช้าเข้ามาเตะจมูกอย่างจัง
พี่พีทเดินไปนั่งที่โต๊ะอาหารหยิบหนังสือพิมพ์มาอ่าน ผมเดินเข้าไปในครัว
"คุณย่า"
"เสร็จแต่เช้าเลยวันนี้ รอแป๊ปนะลูกไปเอานมมาดื่มก่อนไป เอาไปให้พี่เขาด้วยนะ"
"ครับคุณย่า"
"เมื่อคืนอะไรกันอ่ะ พี่ลงมาดื่มน้ำ ได้ยินเสียงโวยวายอะไรจากในห้อง" พี่บุ้งถาม
"ไม่มีอะไรนิ เล่นกันเฉยๆ"
"เล่นกันดึกๆดื่นๆเนี่ยนะ แล้วมันเสียงทะเลาะนะไม่ใช่เสียงคราง"
"อุบาทว์ ห้องมันเก็บเสียงได้ยินได้ไง"
"ก็ได้ยินแว่วๆ ก็เลยไปเอาหูแนบที่ประตู"
"หืมม ต่อมอยากรู้จะแตกให้ได้เลยสินะ"
"อืม แล้วทะเลาะอะไรกัน"
"เปล่าไม่ได้ทะเลาะ ก็แค่แกล้งกันเฉยๆ"
"ดึกๆดื่นๆไม่ยอมหลับยอมนอน สงสัยต้องตัดไฟหลังเที่ยงคืนแล้วมั้ง" คุณย่าให้มามองผม ผมก็ยิ้มให้
ถ้าคุณย่าตัดไฟมันก็ร้อนนะสิครับ เห้อๆๆๆ แต่เมื่อคืนผมทะเลาะกันก็ไม่ต้องพึ่งไฟนะครับคุณย่า
"ไม่มีอะไรแน่นะ" พี่บุ้งมันยังคงไม่ละความพยายาม
"แน่"
"งั้นก็ดี มีอะไรก็บอกพี่ได้นะเว้ย"
"อื้ม แล้วพี่อ้นอ่ะ"
"แต่งตัวอยุ่"
วันนี้มีข้าวต้มทะเล หอมๆอร่อยๆ โรยขิงซอยอร่อยเวอร์
"แล้วใครจะไปส่งน้องภูอ่ะ" พี่อ้นถาม
"เดี๋ยวน้องภูไปเองก็ได้พี่อ้น สบายมาก"
"เดี๋ยวพี่ไปส่งที่บีทีเอสก็แล้วกันจะได้ไม่ต้องนั่งวิน อันตราย"
"แค่นั่งวินแค่นี้ไม่เป็นไรหรอก"
"อย่าดื้อไปกับอ้นนั้นแหละ" พี่พีทพูดแต่ตายังคงจ้องหนังสือพิมพ์
"เอ่อ พีท วันนี้เจ้าเหมือนเมฆเขาจะเข้าไปหาเรานะ"
"ครับ เขาให้เลขาโทรมานัดพีทแล้ว"
"โอเคๆ"
"แบบนี้ต้องแบ่งเปอร์เซ็นต์ให้คุณย่าด้วยนะ คุณย่าหาลูกค้ามาให้อ่ะ พี่พีท"
"ฮ่าๆๆ คุณย่าท่านไม่เอาหรอก"
"ใครบอกล่ะจ้ะ" คุณย่าพูดแล้วก็อมยิ้ม
"นั้นสิ เอาเท่าไรดีครับคุณย่า"
"สักสามสิบดีไหม"
"ดีที่สุดเลยแล้วเดี๋ยวเราไปช็อปปิ้งกัน ฮ่าๆๆๆๆ"
"พี่ก็เอาค่าตัวน้องภูนั้นแหละมาให้คุณย่า เท่ากับหักไปเลยหกสิบ"
"เห้ยได้ไง ไม่เกี่ยวกันซะหน่อย"
"ทานข้าวเถอะลูกเดี๋ยวก็ไปเรียนสาย"
ทานข้าวเสร็จพี่อ้นก็มาส่งผมที่รถไฟฟ้า
"ตั้งใจเรียนนะเด็กน้อย"
"ไม่น้อยนะ ดูไหม" ผมขยับเข็มขัด พี่อ้นก็หัวเราะ
"โอเคๆ ไม่น้อยก็ไม่น้อย ไปได้แล้วจอดนานไม่ได้"
"ครับผม"
เดินทางมาถึงหน้ามหาวิทยาลัยก็มีคนรออยู่แล้ว
"มีเรื่องอะไรอีกอ่ะ" ผมถามไอ้กรีซที่ยืนรออยู่
"เปล่า"
"อย่ามา มีอะไรก็ว่ามา"
"ก็คือว่าเมื่อคืนคุยแชทผ่านเฟซอ่ะ กับพี่ซูม"
"แล้ว..."
"พี่ซูมเขาชวนไปเล่นเกมส์ที่ห้องอ่ะ"
"อืมก็ไปสิ"
"ตอบปฏิเสธไปแล้วอ่ะ ว่าต้องอ่านหนังสือ"
"ห๊า"
"เราทำไม่ถูกใช่ไหม"
"มาก"
"ทำไงดีอ่ะ"
"ก็บอกพี่เขาไปว่าสอบเสร็จแล้วนัดเลยเดี๋ยวจะไปถล่ม อะไรเทือกเนี่ย แบบที่คนเล่นเกมส์เขาโม้ใส่กันอ่ะ"
"เอางั้นหรอ"
"เออ อย่าปล่อยให้โอกาสหลุดลอย"
"แต่เหมือนพี่เขาจะสนใจเกมส์มากกว่าเราอีกนะเว้ย"
"ในการที่คนสองคนชอบอะไรเหมือนกันนั้นแหละมันคือเหตุเริ่มต้นของความรัก"
"จริงหรอ"
"เออ"
"แล้วเอาไงต่อดีอ่ะ"
"ก็สอบเสร็จก็ไปเล่นเกมส์ที่ห้องพี่เขาไง แล้วก็ใช้ความสนิทให้เป็นประโยชน์ พัฒนามันไปเรื่อยๆ"
"มีวิธีง่ายกว่านี้ไหมอ่ะ"
"เดินเข้าไปบอกพี่เขาว่าแกชอบเขาไง ง่ายสุดแล้ว"
"บ้าไม่เอาหรอก"
"งั้นก็นอนเกาไข่ต่อไป"
"เห้ย"
แล้วผมก็เดินมารวมกลุ่มกับเพื่อนๆโดยมีไอ้กรีซเดินตามมาติดๆ มันก็นะ อะไรจะไม่ประสาขนาดนี้
"ทำไมหล่อนพึ่งมาย่ะ มีผู้ชายมารอหล่อนตั้งนาน"
"ใครอ่ะกิ๊บ"
"พี่ซูม"
"เขาไม่ได้มารอภู เขามารอโน้นไอ้กรีซต่างหากแล้วพี่เขาไปไหนแล้วอ่ะ"
"ไปแล้ว ตกลงอะไรยังไงว่ะ พี่ซูมเขามาชอบแกไม่ใช่หรอภู"
"ก็ใช่ แต่เพื่อนของพวกเราอ่ะดันชอบพี่ซูมน่ะสิ แต่อายไม่กล้าบอก"
"ว่าแล้ว พี่ซูมมาทีไรทำเป็นไม่สนใจนั่งก้มหน้าก้มตา อีกรีซมานี่เลย"
"อะไร"
"จะให้พวกฉันช่วยไหม"กิ๊บถาม
"ช่วยไรว่ะ"
"อย่ามาทำเป็นไขสือหน่อยเลย ก็เรื่องพี่ซูมน่ะสิ"
"อะไร พี่ซูมทำไมอ่ะ"
"อย่ามาแสดง แกชอบพี่ซูมพวกเรารู้หมดแล้ว"
"ใครบอก" ทุกคนชี้มาที่ผม
"ภู"
"ก็พวกนี้มันบังคับอ่ะ ก็เลยต้องเล่า แกนั้นแหละมีพิรุธให้พวกนี้จับได้" แก้ตัวไว้ก่อน
"ไม่ต้องมาทำเป็นโมโห ไหนๆพวกเราก็รู้แล้ว พวกเราจะช่วยแกเอง" กิ๊บสาวผู้เป็นผู้นำทุกเรื่อง
"ช่วยไง"
"เล่ารายละเอียดมาโดยละเอียด แล้วฉันจะวางแผนเอง"
ผมก็เล่ารายละเอียดบลาๆๆๆให้เพื่อนฟัง
"งั้นก็ใช้ความสนิทแบบที่ภูบอกนั้นแหละถูกแล้ว ถ้าเราจู่โจมพี่ซูมต้องถอยหนีแน่"
"ทำไมผู้ชายหล่อๆรวยๆต้องเป็นเกย์หมดนะ" แพงบ่นเบาๆ
"หุบปากไปก่อนหล่อน" กิ๊บด่า
"ก็จริงนินา"
"ไอ้พล เอาไงดีว่ะ" กิ๊บถาม
"ก็รวบหัวรวบหางไปเลย ว่าแต่มึงรุกหรือรับไอ้กรีซ"
"ไม่รู้อ่ะ กูยังไม่เคย"
"เอ้า ไอ้นี้ไร้สังกัดอีก แล้วพี่ซูมเขาเป็นแบบไหนว่ะ"
"เขามาจีบไอ้ภูมึงว่าเขาแบบไหนล่ะ"
"เราดูเป็นตุ๊ดขนาดนั้นเลยหรอกิ๊บ" ผมถาม
"ไม่ใช่อย่างนั้น แต่ภูดูน่ารัก หน้าหวานจะให้เป็นรุกก็ยังไงๆอยู่ แล้วเราก็เห็นๆกันว่าพี่พีทแฮนด์ซั่มขนาดนั้น"
"อืม"
"ทิกว่ามันไม่ใช่ประเด็นนะ เอาให้เขารักกันก่อนเถอะ เรื่องนั้นเดี๋ยวเขาก็ไปจัดการกันเองแหละ"
"เหมือนแกสองคนใช่ไหม แบ่งกันเป็นผัวเป็นเมียคนละวัน"
"บ้า"
นั่งปรึกษาเรื่องไอ้กรีซกันหนังสือหนังหาไม่ต้องอ่าน แล้วก็เข้าเรียน
เรียนจนก็ไปนั่งเม้าท์กันที่โรงอาหาร หาอะไรทานไปคุยกันไป ก็ไม่พ้นเรื่องไอ้กรีซ
เดินกลับมาที่คณะเพื่อเรียนอีกวิชา เรียนเสร็จก็มานั่งเม้าท์เรื่องไอ้กรีซต่อ
ฮ่าๆๆเนี่ยแหละเด็กแพทย์ เม้าท์เรื่องเช้าบ้านเป็นงานหลัก เรียนเป็นงานอดิเรก เย้ย ไม่ช่ายยยยย

"วันนี้มีธุระ กลับก่อนนะทุกคน"
"อีกแล้ว นัดกับพี่พีทล่ะสิ"
"อื้ม ต้องไปที่ออฟฟิศอ่ะ"
"จ้า แล้วไว้คุยกัน"
"กรีซ มีอะไรก็โทรไปนะ เราเข้าใจว่าแกต้องการกำลังใจ"
"อื้ม"
"ฮ่าๆๆ ไปล่ะ"

ผมเรียกแท็กซี่เพื่อปยังบริษัทพี่พีท รถติดนิดหน่อยนั่งเล่นโทรศัพท์มาเรื่อยๆสักพักก็ถึง
เดินลงมาแวะซื้อของกินขึ้นไป หิวอ่ะ ทานข้าวที่มหาวิทยาลัยมานิดเดียวเอง
"น้องภู ไม่มานานเลยนะ"
"เรียนหนักอ่ะครับ สบายดีนะครับพี่"
"สบายดีค่ะ ยังหล่อเหมือนเดิมเลยนะ แต่พี่ว่าหล่อกว่าเดิมนะเนี่ย ผมยาวอ่ะ"
"ฮ่าๆๆ เดี๋ยวน้องภูไปหาพี่พีทก่อนนะครับ"
"ค่ะ" พี่ที่เป็นประชาสัมพันธ์ส่งยิ้มหวานให้

"มาแล้วหรอจ้ะสุดหล่อ" พี่ก้อยทักทายเสียงหวาน
"อืมมมม หวัดดีพี่ก้อย"
"จ้ะ บอสรออยู่น่ะ แต่มีแขกนะ"
"หืมมม มีแขก ใครอ่ะ"
"ไม่รุ้ แต่หล่อเวอร์"
"หล่อกว่าพี่พีทอีกหรอ"
"คนละเเบบอ่ะ แต่บอสหล่อกว่านิดหนึ่ง"
"แล้วจะให้น้องภูเข้าไปทำไมอ่ะบอสมีแขกอ่ะ ไปนั่งเล่นห้องพี่อ้นดีกว่า"
"นางไม่อยู่ลงไปทานข้าวกับสามี"
"อ่าวหรอ"
"เข้าไปเถอะ พี่พีทเขารออยู่แล้ว"
"อืมๆ"

ก๊อกๆๆๆ

"เข้ามาสิ" พี่พีทเรียกผม
"สวัสดีครับ" ผมยกมือไหว้แขกที่นั่งคุยอยู่กับพี่พีท
"สวัสดีครับ" พี่เขาก็ยกมือรับไหว้ ผมเดินเอาอาหารไปวางที่โต๊ะ
"น้องภูมานี่ครับ" พี่พีทเรียก ผมก็เดินไปนั่งข้างๆพี่พีท
"ตัวจริงน่ารักกว่าในรูปอีกนะครับ"
"นี่คุณเหมือนเมฆที่คุณย่าบอกไง"
"เรียกพี่ฟ้าก็ได้ครับ"
"ครับ" อ่าวนึกว่าผู้หญิงเห็นชื่อฟ้า ผู้ชายหรอกหรอเนี่ย
"ตกลงขึ้นปกให้พี่นะครับ"
"ต้องแล้วแต่พี่พีทครับ น้องภูยังไงก็ได้ครับ"
"พี่พีทอนุญาตแล้วครับ เหลือน้องภูนั้นแหละจะตอบตกลงหรือเปล่า" ผมมองหน้าพี่พีท พี่พีทก็ยิ้มให้
"งั้นก็โอเคครับ แต่ช่วงนี้ผมสอบนะ"
"กว่าจะถ่ายก็เดือนหน้าแหละครับ สอบเสร็จยังเอ่ย"
"เสร็จแล้วครับ"
"โอเค แฟชั่นเซตนี้จะออกแนวน่ารักๆนะครับแต่แอบเซ็กซี่นิดหน่อยแต่ไม่โป้แน่นอนครับ"
"ครับ"
"รูปทุกรูปก่อนลงหนังสือต้องผ่านการคัดกรองจากพีทก่อนนะครับ เพราะน้องยังเรียนอยู่"
"ได้ครับ เดี๋ยวฟ้าจะให้พีทเซนเซอร์เป็นคนสุดท้ายก่อนสั่งพิมพ์เลย"
"ขอบคุณมากครับ"
"จริงๆแล้วฟ้าอยากให้น้องฟิตหุ่นแล้วก็ถ่ายเซ็กซี่ด้วยซ้ำ แต่คงไม่อนุญาตใช่ไหม"
"ไม่ครับ" พี่พีทตอบเสียงดังฟังชัด
"แล้วพีทล่ะครับ สนใจไหม นะๆๆๆขึ้นปกให้ฟ้าหน่อย ต่อจากน้องภูเลย"
"ผมไม่ถนัดงานแบบนี้หรอกครับ ให้น้องคนเดียวดีกว่า"
"อย่าพึ่งปฏิเสธฟ้าสิครับ นะ เก็บเอาไปคิดก่อน" พี่พีทก็ได้แต่ยิ้มๆ
"ครับ น้องภูซื้ออะไรมาทานไม่ใช่หรอ ไปทานก่อนไป"
"ทานด้วยกันไหมครับพี่ฟ้า"
"พี่ฟ้าเรียบร้อยแล้วครับ พี่พีทพาไปเลี้ยงข้าวมา อร่อยมาก"
"อ่อครับ งั้นภูขอตัวก่อนนะครับ"
"ครับผม"
"ดูพีทจะหวงน้องมากเลยนะ แต่ก็ไม่แปลกเนอะ น้องน่าหวงขนาดนี้"
"ครับ "
"แล้วมีแฟนยังครับเนี่ยสุดหล่อ"
"มีแล้วครับ" ผมตอบ
"สาวๆคงอกหักเพราะน้องภูหลายคนเลยสิ"
"ไม่ขนาดนั้นหรอกครับ"
 ก๊อกๆๆๆ
"เข้ามาครับ"
"ขอโทษนะคะคุณพีท ป้าไม่รู้ว่ามีแขก"
"ป้ามีอะไรครับ"
"พอดีป้าเห็นน้องภูมาน่ะคะ เลยเอาขนมมาให้"
"นั่งอยู่โน้นน่ะครับป้า"
"ขออนุญาตนะคะ"
"อ่าวป้า สวัสดีครับ "
"สวัสดีค่ะ ป้าเอาขนมมาให้ค่ะ ตอนแรกว่าจะฝากคุณพีทไปให้ แต่เห็นคุณอ้นบอกว่าน้องภูมาป้าเลยเอามาให้ค่ะ"
"ขอบคุณมากครับ"
"ฝากให้คุณท่านด้วยนะคะ"
"ได้เลยครับ คุณย่าชอบฝีมือการทำขนมของป้ามากเลยนะครับ"
"ค่ะ งั้นเดี๋ยวป้าไปทำงานต่อก่อนนะคะ"
"ครับ ป้าครับ เดี๋ยวแบ่งขนมใส่จานมาให้ลูกค้าหน่อยนะครับ" ผมกระซิบบอกป้า
"ค่ะ"
"ขอบคุณครับป้า"
พี่พีทก็คุยรายละเอียดต่างๆกับพี่ฟ้า ก็ดูคุยกันดีนะแต่ผมเห็นพี่ฟ้าแอบมองผมบ่อยๆ
แต่ก็ชอบทำตาหวานใส่พี่พีทด้วย มีลางสังหรณ์แปลกๆกับผู้ชายคนนี้บอกไม่ถูก
ผมทานอาหารเสร็จก็เอาจานไปเก็บแล้วก็เดินเล่นไปทุกแผนก ไปนั่งเม้าท์ที่ห้องพี่ก้อยตามเคย
"พี่ก้อย"
"มีเรื่องจะเม้าท์ล่ะสิ"
"อืม"
"ว่ามา"
"พี่ก้อยว่าคุณฟ้าเขาดูแปลกๆไหม"
"พี่ว่าเขาแอบชอบบอสว่ะ แต่ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกนะ เพราะลูกค้าส่วนมากก็หลงเสน่ห์บอสทั้งนั้นโดยเฉพาะเก้งกวาง"
"ก็จริง"
"แล้วเขาเห็นน้องภูเขาว่าไงมั้งอ่ะ"
"ก็ไม่ได้ว่าไงก็คุยดีอ่ะ"
ผมก็นั่งเม้าท์กับพี่ก้อยไปเรื่อยจนพี่พีทโทรเข้ามา
"ก้อย ตามน้องภูเขามาหาพี่หน่อย"
"ค่ะ"
แล้วผมก็เดินเข้าไปหาพี่พีท เหมือนคุณฟ้าเขากำลังจะกลับแล้ว
"พี่เขาขอถ่ายรูปเราหน่อย"
"อ่อครับ" แล้วผมก้ยืนให้พี่ฟ้าถ่ายรูป
"ทั้งหล่อทั้งน่ารัก หนังสือพี่ต้องขายดีแน่"
"หรืออาจจะขายไม่ได้เลยก็ได้นะครับ"
"ไม่หรอก ใครๆก็อยากซื้อเชื่อสิ น้องภูกำลังดังนะ โปรไฟล์ก็ดี หน้าตาเก๋อีกต่างหาก"
"พีทว่าฟ้าเปลี่ยนใจยังทันนะ"
"ไม่หรอกพีท ฟ้าชอบน้องภู ฟ้าเลือกเเล้ว เดี๋ยวฟ้าขอตัวก่อน อ้อ วันเปิดตัวหนังสือ ฟ้าต้องเอาน้องไปเปิดตัวด้วยนะ"
"ได้สิ"
"แล้วพีช่วยส่งรายละเอียดเกี่ยวกับวันงานให้ฟ้าด้วยนะ"
"ได้เลย"
"งั้นฟ้ากลับล่ะ พี่กลับก่อนนะครับ" แล้วพี่ฟ้าก็แอบหยิกแก้มผม
"เดี๋ยวพีทไปส่ง"
"ไม่ต้องหรอก แค่นี้สบายมาก"
"ขับรถดีๆนะ"
"อื้ม" แล้วพี่ฟ้าก็เดินออกจากห้องไป

"ดูสนิทกันไวดีเนอะ" ผมพูดขึ้นลอยๆแล้วก็เดินไปหยิบผลไม้มานั่งทาน
"อะไร"
"เปล๊า"
"เสียงสูง หึงหรอ"
"เปล่า แค่บอกว่าดูสนิทกันดี เหมือนรู้จักกันมานานแสนนาน"
"ฮ่าๆๆ พี่ชายฟ้าอ่ะ เป็นรุ่นพี่ของพี่ ที่เมกา เขาไปเรียนที่นั้น"
"ไม่ได้ถาม"
"เป็นอะไรอีกเนี่ย มาให้หอมหน่อยเร็ว คิดถึงทั้งวันเลย วันนี้เป็นไงเรียนหนักไหม"
"ก็หนักอยู่อ่ะ อาจารย์สรุปรวบยอดให้ เพราะอาทิตย์หน้าสอบ"
"ฟ๊อดดด" พี่พีทก็ขโมยหอมเบาๆ
"เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า"
"ก็ช่างสิ"
"พูดแบบนี้อีกแล้ว"
"ฮ่าๆๆ พักนี้ค้อนใส่พี่บ่อยนะเราอ่ะ"
"ทำไมอ่ะ ไม่ได้หรอไง"
"ได้ ไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย"
"งานเสร็จยังอ่ะ"
"เดี๋ยวไปสั่งงานไอ้อ้นแปป งานพี่ฟ้าเนี่ยแหละ"
"เป็นห่วงจริงๆเลยนะพี่ฟ้าเนี่ย"
"หาเรื่อง รออยุ่นี่นะ อย่าซนล่ะ"
"อือ"
"แล้วเดี๋ยวไปตัดผมกัน วันนี้มิดไนท์เซลล์ด้วยนะ"
"จะซื้ออะไรอีกอ่ะ"
"ก็อะไรถูกๆก็ซื้ออ่ะ ไม่ได้ซื้อเสื้อใหม่นานแล้วนะ"
"ตู้ไม่มีจะใส่แล้วพ่อคุณ"
"ฮ่าๆๆ เดี๋ยวไปทำงานก่อน "
"อือ"

ออฟไลน์ K.Pupoom

  • รักข้ามรั้วไอ้ตัวแสบ
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 387
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +966/-5
รอพี่พีททำงานจนเสร็จก็ออกมาจากออฟฟิศมุ่งตรงไปยังสยามสแควร์ พี่พีทไปตัดผมก่อน
ก็แค่ซอยๆไถๆให้มันเป็นทรง ส่วนผมก็นั่งดูดชานมไข่มุกรอ
"น้องภู ตัดด้วยเปล่าวันนี้" ช่างถาม
"ไม่ตัดครับ จะไว้ยาว"
"อืม หน้าให้"
"แต่อยากทำผมอ่ะ สระไดร์ได้ป่ะพี่"
"ได้สิ โดนัท สระไดร์ให้น้องหน่อยจ้ะ เดี๋ยวพี่เล็มๆให้ด้วยดีกว่าจะได้เขข้าทรง"
"เอาความยาวเท่าเดิมนะครับ" พี่พีทสั่ง
ขี้เกียจนั่งรอเฉยๆอ่ะ ก็เลยจัดการสระไดร์ดูบ้าง ปรกติก็ไดร์เองมาโดยตลอด ช่างก็เล็มๆให้อีกนิดหน่อย
แล้วเราสองคนก็หล่อออกมาจากร้าน ผมแค่ไดร์ตรงเฉยๆไม่ได้เซต พี่พีทชมว่าน่ารักดี
พี่พีทก็เดินเล่นหัวผมมาตลอดทาง ถ้าจะเป็นเอามาก
"เป็นอะไรเนี่ย หัวยุ่งหมดแล้ว"
"ผมนุ่มดีอ่ะ อยากหอมอ่ะ"
"ช่วยมียางอายบ้างเถอะ คนเดินกันให้เต็มไปหมด"
"ไม่เห็นแคร์เลย"
"อีกแล้วนะ"
"ค้อนอีกแล้ว" แล้วพี่พีทก็เดินกอดคอลากผมไปยังฝั่งพารากอน คืนนี้มิดไนท์เซลล์เดินกันให้ตายไปข้างหนึ่งเลย
"โทรไปบอกคุณย่าก่อนว่าจะกลับดึก" ผมสั่งพี่พีท
"จ้ะ" แล้วพี่พีทก็จัดการโรไปบอกคุณย่าตามที่ผมสั่ง แล้วเราก็เดินไปเลือกซื้อของกัน
"น้องภูว่า ซื้อดินสอเขียนคิ้วดีไหม ฮ่าๆๆๆ"
"เห้ยแต่คิ้วพี่ก็ขึ้นแล้วนะ"
"งั้นก็ซื้อวิก ดีป่ะ เอาแอฟโฟร่ ฟูๆอ่ะ"
"บ้า ไม่เอาหรอก ทรงเนี่ยหล่อจะตาย "
"ใครบอก"
"ฟ้าไง ว่าบอกว่าหล่อดี"
"พี่ฟ้า"
"อื้ม"
"ก็เอาเขาทำเมียสิ"
"ได้หรอ"
"ได้แต่ต้องแลกกับชีวิตนะ"
"อูยยยยยยย"
"ชิ"
"หึงหรอ หึงป่ะเนี่ย นั้นแน่ หึงใช่ไหม ฮ่าๆๆๆ"
"ไอ้บ้า"
"ฮ่าๆๆๆ" แล้วเราก็เดินมาหยุดที่แผนกชุดชั้นในชาย พี่พีก็หยิบกางเกงในที่ผมเคยใส่ แล้วก็ของพี่พีท
แล้วก็ยื่นให้พนักงานพร้อมบัตรเครดิต
"อยากได้ตัวไหนเพิ่มอีกเปล่า ลองใส่ขาเว้าแบบนี้ไหม เซ็กซี่นะ"
"แหวะ จะให้ใส่ไปรูดเสาหรอไง"
"ฮ่าๆๆ รูดพี่ก็ได้"
"ทะลึ่ง"วันนี้เป็นอะไรก็ไม่รู้คึกคักน่ารักตลอดเวลา อารมณ์ดีเป็นพิเศษจนมีพิรุธ
"เอาบ็อกเซอร์ขาสั้นไหม เอาไว้ใส่นอน เอาป่ะ"
"ไม่เอา เยอะแยะแล้ว เปลืองตังค์ บางคืนก็ไม่ค่อยได้ใส่ด้วยซ้ำ"
"ฮ่าๆๆๆ" แล้วพี่พีทก็รับสลิปมาเซ้นต์แล้วก็รับของกับบัตรคืนมา พวกเราก็เดินต่อไปเรื่อยๆ
พี่พีทก็แวะร้านโน้นทีร้านนี้ที อืม ดูมีความสุขดีนะ แต่ผมเนี่ยสิเมื่อขาไปหมดแล้ว
รองเท้าหนังท่ใส่วันนี้ก็มีส้นซะด้วย ถึงจะไม่เท่ารองเท้าส้นสูงผุ้หญิงแต่ก็ทำให้เมื่อยได้นะ
"ปวดขา" ผมก็นั่งลงที่ร้านรองเท้าตรงที่เขาให้นั่งลองรองเท้านั้นแหละ แล้วก็ส่งสายตาอ้อนๆให้พี่พีท
แล้วพี่พีทก็นั่งยองๆลงกับพื้น วางของที่ถือไว้สองมือ แล้วก็นวดที่น่องให้ผมเบาๆ
"ดีขึ้นไหม"
"ไม่ดี หิวอ่ะ อยากทานไอติม"
"พูดว่าอยากทานไอติมแล้วมองหน้าพี่แบบนี้พี่คิดไปถึงอย่างอื่นนะ"
"บ้า เดินดูของไปคนเดียวก่อนได้เปล่า เดี๋ยวน้องภูไปหาอะไรเย็นๆดื่มซะหน่อย"
"ไม่เอาพี่ไปด้วย"
"ไม่ต้องหรอก ไปคนเดียวได้"
"ไม่เอา เดี๋ญวใครมาจีบ หรือจะนั่งรอที่นี้เดี๋ยวพี่ไปซื้อมาให้"
"แล้วนั่งรอตรงน้ไม่มีคนจีบหรอ"
"เดี๋ยวให้พนักงานช่วยเฝ้าไว้"
"บ้า ไม่เอาหรอก ป่ะ อยากดูดดดดดด ชาเขียวปั่น"
"ยั่ว คืนนี้โดนหนัก"
"แบร่"
แล้วเราสองคนก็เดินมาหาอะไรเย็นๆดื่มกัน นั่งพักขาด้วยแล้วก็กลับไปดูของอีกสองสามอย่าง
"เสื้อเกราะกลิ่นสตรอเบอร์รี่หมดยังอ่ะ" พี่พีทถาม พร้อมสายตาเจ้าเล่ห์
"จะไปรู้หรอ ตัวเองหยิบใช้อยู่คนเดียวอ่ะ"
"ซื้อไปดีกว่า"
"ไปซื้อที่ร้านขายยาดีกว่าไหม ไอ้แบงค์มันบอกว่าถูกกว่าเยอะเลย"
"ค่ารถไปอีกล่ะ ซื้อที่นี้แหละ"
"ร้านปิดแล้วมั้ง โยนทางโน้นมันไม่มิดไนท์นะ"
"ดูหนังกันป่ะ"
"ดูพี่นิชคุณนะ น๊าาาาาา น้องภูอยากดูอ่ะ"
"ไม่เอา"
"ทำไมอ่ะ"
"เมียพี่ชอบมัน"
"ก็แค่ชอบ แต่รักอ่ะคนนี้คนเดียว"
"งั้นก็โอเค แต่เอาของไปเก็บที่รถก่อน"
"ครับผม" แล้วเราสองคนก็เอาของไปเก็บที่รถ แล้วก็เดินไปขึ้นลิฟท์ไปทีชั้นโรงภาพยนต์
เช็ครอบหนังได้รอบสี่ทุ่ม แล้วก็ปนั่งทานอะไรที่แมคแล้วก็ขึ้นไปยังโรงภาพยนต์
เดินเข้าไปหาที่นั่ง แต่มีคนนั่งที่นั่งของเราอยู่ อ่าวตกลงมันยังไงว่ะเนี่ย
"พี่พีทเอาบัตรมาดูหน่อย"
"อ่ะ"
"ขอโทษนะครับ ตรงนี้ ที่ผมอ่ะครับ"
"อ่าวหรอ ขอโทษครับ นั่งผิดจริงๆด้วยโทษทีครับ" แล้วเขาก็เขยิบให้ผมสองคนนั่ง
"เห้ยมึงงงง หล่อว่ะ คนผมยาวน่ารักอ่ะ " เม้าท์เผาขนมาก พี่พีทก็มองหน้าผมแล้วก็ยิ้ม
"ขอป็อปคอร์นด้วย" ผมหันไปหาพี่พีท แล้วพี่พีทก็ยื่นให้
"ปิดเสียงโทรศัพท์หรือยัง"
"ยัง" แล้วผมก็ยื่นกระป๋องป๊อปคอร์นคืนพี่พีท แล้วก็จัดการหยิบโทรศัพท์มาปิดเสียง
แล้วก็รับกระป๋องป็อปคอร์นกลับคืนมานั่งทานอย่างเอร็ดอร่อย
เพลงสรรเสริญพระบารมีขึ้นก็ลุกยืนตรงด้วยความภาคภูมิใจี่เกิดมาในแผ่นดินไทย
ใต้ร่มพระบารมีของพระเจ้าอยู่หัว ขอพระองค์ทรงพระเจริญ

เพลงสรรเสริญพระบารมีจบ ก็นั่งลงจัดท่านั่งให้เรียบร้อย ลืมเอาเสื้อแขนยาวมาเดี๋ยวก็หน่วตายในโรงแน่ๆ
"ป้อนมั้งดิ" พี่พีทกระซิบเบาๆ ผมก็จดการป้อนป็อปคอร์นให้ แต่มีสายตาข้างๆของเก้งกวางสาวสองคน
กำลังจับจ้องมองมาที่เราทั้งคู่ แต่ไม่แคร์ ก็แค่ป้อนป็อปคอร์นให้กันไม่ได้สแครชกันในโรงหนังซะหน่อย
หนังมาแล้ววววววว   น้องเก้าหล่ออ่ะ  แต่สู้น้องภูไม่ได้ ฮ่าๆๆๆๆ
นั่งดูนั่งมาจนถึงพาร์ทของพี่นิชคุณ ผมก็แอบอมยิ้มไม่ได้ ดูไปยิ้มไปเห็นขาอ่อนพี่นิชคุณทั้งเรื่อง
อยากจะกรี๊ด  ฮ่าๆๆๆๆ พี่นิชคุณยิ้มทีนี้ใจจะละลาย อิจฉาคุณสู่ขวัญเป็นที่สุดเลย
"หนาวหรอ" พี่พีทถามเบาๆ
"อืม" พยักหน้าเบาๆ พี่พีทก็เอื้อมมือมาโอบผม แล้วผมก็ซบไปที่อกพี่พีท
"อุ่น"
ผมก็นั่งดูหนังในอ้อมกอดพี่พีทจนจบเรื่อง
"ปวดฉี่ๆๆๆๆๆๆ"
"แก้วน้ำนี้จะเอากลับบ้านเปล่า"
"เอาสิ อุตส่าห์ซื้อที่มีตุ๊กตา แล้วถังป็อปคอร์นก็เอาด้วย คุณย่าสั่งไว้ เพราะมันคือกระถางต้นไม้ที่ดีมาก"
"อืมๆ"
"ลุกสิ นั่งทำไมอ่ะน้องภูปวดฉี่"
"เดี๋ยวสิ" แล้วเราสองคนก็เดินออกจากโรงหนัง โดยมีสองคนข้างๆแอบมองเราสองคนอยู่
พอเขาเห็นเราลุก ก็ลุกตามแล้วก็เดินตามมาอย่างห่างๆ ผมกับพี่พีทเดินเข้าห้องน้ำไป
"หล่อมากเลยอ่ะแก คนผมสั้นอ่ะ โคตรเท่ห์ อีกคนก็น่ารัก เหมาะสมกันดีจัง"
มีเสียงคนที่เข้ามาในห้องน้ำพูดคุยกัน
"แต่หน้าคุ้นๆนะ น้องที่ผมยาวใส่ชุดนักศึกษาอ่ะ"
"เออใช่ๆๆ เหมือนเคยถ่ายโฆษณาอะไรหรือเปล่า"
"ใช่ๆๆ"
"น่าอิจฉาเนอะแก อยากมีแฟนแบบนี้บ้างอ่ะ ฉันนะไม่ค่อยได้ดูหนังเลย แอบมองสองคนนี้ตลอด ยิ่งตอนที่เด็กคนนั้นบอกว่าหนาวอ่ะ อีกคนก็โอบกอด โอ๊ยยย ฉันฟิน"
"อีนี้เวอร์ตลอด"
แล้วผมก็เปิดประตูห้องน้ำออกไป
"ว๊าย" พี่แกก็อุทานออกมา หน้าแมนมาก แต่อุทานแล้วก็เม้าท์กันได้สาวมากๆ ผมก็ส่งยิ้มจางๆให้
แล้วพี่พีทก็ออกมาจากห้องน้ำอีกห้องหนุ่งพร้อมแก้วน้ำแล้วก็ถังป็อปคอร์น พี่พีทก็ยิ้มให้ผม
คงได้ยินเหมือนกัน ตอนแรกก็ไม่มั่นใจว่าถูกนินทา แต่พอมาเห็นพี่สองคนนี้ โคตรจะมั่นใจ
ผมกับพี่พีทเดินไปล้างมือ แล้วก็ส่งยิ้มให้พี่เขาผ่านกระจกแล้วก็เดินออกจากห้องน้ำไป
"หิวๆๆๆๆ"
"หิวอะไรอีก ป็อปคอร์นตั้งถังหนึ่ง"
"ก็หิวนิ แวะทานบะหมี่ก่อนกลับบ้านนะ น๊าาา"
"มารีน่าฮ่องกงไหมล่ะ"
"โอเค" ผมเปิดโทรศัพท์ดู โอ้โห พี่บุ้ง สิบกว่าสาย มีอะไรว่ะเนี่ย

"ฮัลโหลพี่บุ้ง มีไร"
"กว่าจะโทรกลับมานะ"
"ดูหนัง มีไรอ่ะ"
"จะฝากซื้อของ แต่คงไม่ทันแล้วมั้ง"
"จะฝากซื้อไรอ่ะ"
"พี่สะใภ้แกอยากคริสปี้ครีม"
"ไม่ทันแล้ว บอกพี่อ้นว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้น้องภูซื้อให้นะ"
"อืมๆ แล้วนี้จะกลับหรือยัง"
"กำลังกลับ เดี๋ยวจะแวะทานบะหม่ เอาเปล่า"
"อ้น เอาบะหมี่ไหม  เอาๆๆ แห้งสองน้ำสอง"
"อือ แค่นี้นะ"

"มีไรหรอ"
"เมียไอ้ผักอยากคริสปรี้ครีม แต่ช้าไปแล้ว"
"ฮ่าๆๆ แล้วเมียพี่จะไปได้ยังครับ"
"ได้ครับ"
"เชิญครับ" แล้วเราสองคนก็ไปที่ลานจอดรถ ขับไปยังร้านบะหมี่ที่เราต้องการ
แวะซื้อกลับไปทานที่บ้านดีกว่า เดี๋ยวกลับบ้านดึกคุณย่าเป็นห่วง นี่คงยังไม่นอนแน่ๆ

"พี่พีท ง่วงหรอ เห็นหาวหลายรอบแล้ว"
"ง่วงเป็นเชี่ยนๆ"
"อุบาทว์"
"ฮ๋าๆๆ"
"ง่วงหรอ"
"เปล่า มันหนาวมั้ง เดี๋ยวกลับไปบ้านเห็นขาอ่อนเมียก็ตาสว่าง"
"แต่คืนเนี่ยน้องภูต้องฝันเห็นขาอ่อนพี่นิชคุณแน่ๆ อิอิ"
"เพ้อเจ้อ"
"ฮ่าๆๆๆ เริ่มหิวแล้วอ่ะ"
"แวะซื้ออะไรเซเว่นไหมอ่ะ"
"ไม่อ่ะ อีกนิดเดียวก็ถึงบ้านแล้ว เออนี่พี่พีท พี่โค้กอ่ะจะลืมเรื่องไอโฟนห้าของเราหรือเปล่า"
"ลองลืมสิ จะเตะแม่งทั้งมันและเมียมันเลย"
"ฮ่าๆๆโหด แต่ก็ใกล้แล้วนะ หวังว่าคงไม่เลื่อนเป็นปีหน้านะ"
"คงไม่มั้ง แล้วมิวเป็นไงมั้งอ่ะได้คุยกันบ้างเปล่า"
"ก็ได้คุยบ้างผ่านเฟซน่ะ ที่มหาวิทยาลัยก็ไม่ค่อยเจอหรอก เจอแต่ไอ้อิค เบื่อขี้หน้า"
"เอ้าทำไมล่ะ"
"รำคาญมันมาทุกวันเลย เรตติ้งตกหมด ชอบมาทำเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ"
"อยากให้คนมาจีบหรอไง พี่สั่งอิคมันเองแหละ"
"ว่าแล้ว"
"ฮ่าๆๆๆ "
"แล้วถามถึงมิวทำไมอ่ะ"
"ก้อยากรู้ว่าเป็นไงบ้าง ปราบเพื่อนพี่ซะอยู่หมัดเลยมั้ง ไม่เที่ยวไม่ดื่มไม่สังคมจัดเหมือนแต่ก่อน"
"ก็ดีแล้วไม่ใช่หรอ"
"ใช่ มันจะได้เป็นหลักให้ครอบครัวซะที"
"มีเมียดีก็แบบเนี่ย"
"เหมือนพี่อ่ะมีเมียดี "
"หรอออ"
"จ้ะ"
"ไวเหมือนกันเนอะ จะขึ้นปีสองแล้ว"
"อืม ไม่เห็นจะไวเลย อยากจบจแย่แล้ว อีกตั้งห้าปี"
"อย่าบ่น เลือกแล้ว ห้ามบ่น ก่อนเลือกก็เตือนแล้ว"
"ไม่ได้บ่น ก็มีความสุขดีกับการเรียน มีสามีที่ดี ยังแอบอิจฉาตัวเองเหมือนกัน ถึงแม้ไม่ได้อยู่กับแม่ ก็มีคุณย่ามาทดแทนให้"
"ถ้าแม่กลับมาแล้วจะเอาไง"
"ไม่รู้"
"ไม่รู้ได้ไง ต้องตัดสินใจนะว่าจะอยู่กับพี่กับคุณย่าหรือจะไปอยู่กับแม่"
"ทำไมต้องเลือกด้วยอ่ะ"
"พี่ไม่ยอมให้น้องภูห่างจากอกพี่ไปไหนหรอกนะ"
"แล้วถ้าแม่ไม่ยอมอ่ะ"
"ต้องยอม"
"อะไรทำให้พี่พีทมั่นใจขนาดนั้น"
"ความดีและความจริงใจของพี่ที่พี่มีต่อน้องภูไง"
"แล้วถ้าทุกอย่างมันไม่ได้เป็นอย่างที่เราคิดล่ะ"
"ไม่มีอะไรมาทำลายความรักที่บริสุทธิ์ของเราสองคนได้หรอก ขอให้มั่นในรัก แล้วรักจะคุ้มครองเรา"
"นิยาย ฮ่าๆๆๆๆๆ แต่ก็ขอบคุณนะ ฟ๊อดดด"
"เดี๋ยวติดไว้ก่อน ถึงห้องเมื่อไรจะหอมกลับคืนสิบเท่า"
"หอมอย่างเดียวหรอ"
"มากกว่านั้น ฮ๋าาาาาาาาา"

แล้วเราสองคนก็ถึงบ้าน พี่บุ้งกับพี่อ้นนั่งทำงานรออยู่ที่ห้องรับแขก สงสัยงานด่วน
ต้องหิ้วกลับมาทำที่บ้านด้วย ส่วนคุณย่าก็เดินลงมาพอดี เหมือนจะหลับไปแล้ว
"กลับมาแล้วครับบบ อ่าวคุณย่ายังไม่นอนอีกหรอครับ"
"นอนแล้วลูก พอดีตื่นมาเข้าห้องน้ำ เลยลงมาเอาน้ำด้วย น้ำดื่มหมด แล้วไปไหนกันมาล่ะเนี่ย ซื้ออะไรมาเยอะแยะเชียว"
"ของพี่พีททั้งนั้นแหละครับ ของน้องภูนิดเดียว ไปดูหนังกันมาด้วยครับ"
"อืมๆ ย่าขอตัวไปนอนก่อนนะลูก อย่านอนดึกกันล่ะ"
"ครับคุณย่า" แล้วคุณย่าก็ขึ้นข้างบนไป

"อ่ะ ผัก บะหมี่ เดี๋ยวไปอุ่นให้เอาเปล่า"
"ดี ขอบใจมาก" ผมก็เดินเอาน้ำซุปบะหมี่ไปอุ่นให้ร้อนๆ บะหมี่แห้งคนละจานแล้วก็เกี๊ยวน้ำคนละชาม
รอบดึก ฮ่าๆๆ พี่พีทก็นั่งสั่งงานพี่อ้น บอกรายละเอียดอย่างโน้นอย่างนี้ แต่นี้มันจะตีหนึ่งแล้วนะ เห้ย
"นี่มันดึกแล้วนะ งานเร่งขนาดนั้นเลยหรอพี่พีท ให้พี่อ้นไปนอนได้แล้ว"
"ไม่เป็นไรน้องภู ใกล้เสร็จแล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้จะได้ส่งให้ลูกค้าเลย"
"เดี๋ยวคุณย่าบ่นเอานะ"
"ใกล้เสร็จแล้ว พี่สองคนอาบน้ำแล้ว เสร็จก็นอนได้เลย น้องภูกับพี่พีทอ่ะ ไปอาบน้ำเถอะ"
"งั้นเดี๋ยวพี่ไปอาบน้ำก่อนนะ เดี๋ยวยังไงเสร็จแล้วเอาไปให้พี่ดูที่ห้องนะ"
"งั้นก็ขึ้นไปทำข้างบนกันไป เดี๋ยวจานน้องภูล้างเอง พี่พีทไปปิดบ้าน"
"ครับ"
แล้วผมก็เอาจานไปล้างพี่บุ้งพี่อ้นก็ขึ้นไปทำงานต่อบนห้อง ผมล้างจานเสร็จก็เดินขึ้นห้องไป เห็นพี่พีทเอาของเก็บเข้าตู้
"แอบซื้ออะไรมาใช่ไหม ไม่ต้องซ่อนเลยนะ"
"เปล่า"
"ไปอาบน้ำไป"
"ก็รอน้องภูอยู่เนี่ย ป่ะ อาบน้ำกัน"
"ง่วงอ่ะ ไม่อาบได้ป่ะ"
"ได้ แต่ที่นอนอยู่ช้านล่างหน้าบ้านด้านขวามือ" ก็คือที่ของไอ้มดแดง
"ชิ" แล้วผมก็เดินเข้าห้องน้ำไป พี่พีทก็เดินตามเข้ามาเราสองคนก็อาบน้ำกันตามปรกติ
มีหยอกล้อเล่นกันเป็นเรื่องธรรมดา จับโน้นนิดสะกดนี้หน่อยพอตื่นตัว แล้วก็ออกมาแต่งตัว
"ก๊อกๆๆๆ"
"ใส่เสื้อน้องภู" พี่พีทสั่งแล้วก้เดินไปเปิดประตูให้พี่อ้นกับพี่บุ้ง หันมามองว่าผมใส่เสื้อแล้ว ถึงได้ดึงประตูออก
กางเกงขาสั้น เสื้อยืดแขนยาว ชุดนอนตัวโปรดของผม ถูกใส่เรียบร้อย กระโดดขึ้นเตียงสวดมนต์พร้อมนอน
"ชาร์จแบตมือถือให้ด้วยนะพี่พีท ราตรีสวัสดิ์ทุกคน" แล้วผมก็นอน
พี่พีทหันมามองแล้วก็ส่ายหัวแล้วก็หันไปคุยกับพี่อ้นต่อ
"เอาตามนี้แหละอ้น พรุ่งนี้เช้าก็ส่งให้ลูกค้าได้เลยนะ พี่อนุญาติให้เข้าออฟฟิศบ่ายได้"
"ขอบคุณครับ"
"ไอ้ลิงหลับแล้วหรอ" ไอ้พี่บุ้งมันโยกหัวผม
"อื้อ"
"พี่พีทอดใจไหวหรอ นอนยั่วขนาดนี้อ่ะ"
"ปล่อยห้เขานอนไป เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว เราสองคนก็ไปนอนได้แล้วไป ดึกแล้ว"
"ครับ"
แล้วสองคนนั้นก็ออกจากห้องไป พี่พีทก็เดินไปปิดประตู ปิดไฟ แล้วก็เดินมาห่มผ้าให้ผม แล้วก็ก้มหอมแก้มเบาๆ
"ฝันดีนะ ดวงใจของพี่"
แล้วพี่พีทก็แทรกตัวมาในผ้าห่มแล้วก็นอนจับมือผม แต่ด้วยความเคยชิน
ผมก็ซุกตัวเขาไปในอ้อมอกพี่พีทเหมือนเช่นทุกคืน ถึงจะหลับสนิทได้.....

คนสองคนรักกัน มันจะมีพลังแห่งความรักเกิดออกมา
เคยสังเกตไหมว่าเรายอมทำในสิ่งที่เราไม่กล้าเพราะคนที่เรารัก
เคยสังเกตไหมว่าเรายอมทำบางสิ่งที่ฝืนใจเพื่อคนที่เรารัก
เพื่อคนที่เรารักเราสามารถทำบางสิ่งที่เราไม่คิดจะทำได้
เนี่ยแหละพลังแห่งรัก พลังที่พร้อมจะปกป้องดูแลคนที่เรารักให้มีความสุข
โดยที่ไม่ได้หวังสิ่งใดตอบแทน  นอกเสียจาก ปราถณาที่ให้คนรักเป็นสุข
แม้ขวากหนาวจะมากมายแค่ไหนไม่เคยหวั่นเกรง พร้อมจะสู้จะทน
เพื่อให้รักนั้นอยู่ไปจนนิจนรันดร์

ขอให้พลังแห่งความรักจงปกป้องคุ้มครองคู่รักทุกคู่

ขอให้บุพเพนำพาคู่รักที่ยังตามหากัน ได้มาเจอกันแล้วเกิดพลังแห่งรัก

ขอให้พลังแห่งรัก จงอยู่คู่คุณ ตลอดไป.........






********

สวัสดีครับ

หายไปนานเลยนะ ขอโทษด้วยนะครับ

ขณะที่นั่งแต่งเรื่องไป ก็ปวดฟันคุดไป ฮ่าๆๆๆๆ ก็เลยไม่รู้ว่าจะออกมาสมบูรณ์หรือเปล่า
พายุที่พัดเข้ามาในชีวิตผม ตอนนี้มันรุนแรงเสียเหลือเกิน
แต่ผมก็สัญญาว่าจะไม่ทิ้งนิยายเรื่องนี้แน่นอน แล้วก็จะไม่ทิ้งการเขียนนิยายแน่นอน
ขอบคุณทุกกำลังใจทั้งหน้าไมค์หลังไมค์ ที่มีมาให้กันตลอดมา
ขอบคุณที่ติดตามและไม่ทอดทิ้งกัน
ขอบคุณที่รักทุกตัวละคร
ขอบคุณมากมากครับ

ขอบคุณที่เข้าไปกดไลค์ที่แฟนเพจด้วยนะครับ มีอะไรก็พูดคุยกันที่นั้นได้

ขอบคุณจริงงๆครับ

********




 :กอด1:

ออฟไลน์ KaorPaor

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 669
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +140/-4
จิ้ม ยาวมากเดี๋ยวกลับมาอ่านจ๋า

ออฟไลน์ mild-dy

  • ☆ ทาสแมว ☆
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8891
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +389/-80

AnimajuS

  • บุคคลทั่วไป
มาแล้วๆ ยังน่ารักไม่เปลี่ยนเลย

กรีซกับพี่ซูม ยังต้องลุ้นต่อไป

ออฟไลน์ 4559

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3978
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +119/-8
ขอบคุณที่เธอกลับมา  (ลงนิยาย)

ไงก็เอาใจช่วยกับมรสุมชีวิตครับ

ปล.รักน้องภูมากกกกกกกกกกกก

ออฟไลน์ route rover

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2423
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +221/-7
ยังเป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ ความทุกข์ไม่อยู่กับเรานานค่ะ

ตราบใดที่เรามีพลังและกำลังใจ  :กอด1:

รักน้องภูมิ :impress3:

ออฟไลน์ ujen

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2455
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +183/-13
คนเขียนสู้ๆน่ะค่ะ  :interest:

เป็นกำลังใจให้  :L2:

 :call: ขอให้ผ่านอุปสรรคไปได้น่ะ

 :กอด1: :กอด1:


ออฟไลน์ pp_song

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 863
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-1
เป็นกำลังใจให้ สู้ๆ  :กอด1:

ตอนนี้ยาวได้ใจ o13

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ white choc~

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 336
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +60/-0
อิพี่พีทนี่ตั้งแต่สึกมาเป็นไรมากปล่าวว่ะเนี๋ยะ
ขยันแกล้ง ขยันแหย่น้องภูตล๊อดตลอดอ่ะ
สงสัยจะเป็นโรคจิตต้องทำให้เมียโมโห ทำให้เมียโกรธก่อนถึงจะนอนหลับฝันดี  :m16:

ฮ่าฮ่าฮ่า กำลังจะมีคู่รักคู่ใหม่เกิดขึ้นอีกแล้วสิเนี๊ยะ อึ๊ยยยลุ้น ๆ ๆ พี่ซูม-น้องกรีซ  อวยพรขอให้ได้กันในเร็ววัน  :z1:

ส่วนอิพี่ฟ้า เอารายได้มาให้น้องภู ไม่ว่ากัน แต่ถ้าเข้ามาทำให้ครอบครัวเข้าแตกแยกหล่ะก็ แม่จะตามไป  :z6:  คอยดู๊!!


ปล.เอาใจช่วยให้พายุใหญ่ที่มันเข้ามาในชีวิตคนเขียนจงพัดผ่านออกไปเร็ว ๆ นะ
เป็นกำลังใจให้เสมอจ๊ะ :L2:

ออฟไลน์ nekko

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1467
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +422/-4
ยาวมากๆๆ  พี่พีท น้องภูขยันแหย่ ขยันแกล้งกันจริงๆ


ขอให้พายุพัดหายออกไปเร็วๆๆนะคะ 

 :กอด1: :L2:

ออฟไลน์ gupalz

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4911
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +604/-20
มาต่อยาวมาก สะใจคนอ่านอ่ะ
คนเขียนสู้ๆนะ เป็นกำลังใจให้จ้า

ออฟไลน์ patchylove

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1585
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +134/-4
 o18 เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะคะ  ผ่าฟันคุดก็ให้เจอหมอหล่อๆ อิอิ  "รักน้องภู พี่พีท ฯลฯ"

yayee2

  • บุคคลทั่วไป
พอเข้าเล้ามาเจอน้องภู ดีใจเป็นที่สุด ก็หายไปนานนี่นา คิดถึงจะแย่
แอบตกใจนะตอนที่พีทแกล้งน้องภูน่ะ แถมน้องภูมาแกล้งคืนอีก
ไม่เอานะทั้งสองคนเลย ไม่ให้เล่นแบบนี้อีกนะ เดี๋ยวฟ้องคุณย่าตีหัวแตกเลยนิ
รอดูว่านายฟ้านั่นจะมาสร้างสีสันแบบไหน แบบยั่วเย้าพอน่ารักๆ หรือแบบให้หมั่นไส้ดี
แล้วน้องกรีซคนซื่อกับพี่ซูมจะไปถึงไหนกัน รอลุ้นกันต่อไปจ้ะ

ป.ล. ตรงนี้ถึงพีทโตยตรง"ง่วงเป็นเชี่ยนๆ" จริงเหรอพีท นึกว่าตลอดเวลาที่อยู่กับน้องภูซะอีก อิ อิ
ป.ล.2  เห็นใจคนที่ชีวิตเจอพายุ ไม่รู้จะช่วยอย่างไร ขอ  :กอด1::กอด1:เป็นกำลังใจล่ะกัน

ออฟไลน์ ormn

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3925
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +324/-8
    • http:///uc.exteenblog.com/riko-tomo/images/23213506_1208714389_3598161_Okane_ga_Nai_v01_ch01_pg002__Cover.jpg
อ่านแล้วมีความสุขมากๆ :กอด1: :กอด1:


ขอให้คนแต่งผ่านพ้นความทุกข์และจงมีแต่ความสุขนะค่ะ :กอด1: :กอด1:


รออ่านจ้า :bye2: :bye2: :bye2:

Milk

  • บุคคลทั่วไป
เอาใจช่วยขอ ให้ผ่านมรสุมชีวิตไปได้ :กอด1:

ออฟไลน์ watcharet

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 663
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +42/-2
เย้ๆๆ มาต่อแล้ว สุดยอดมากๆตอนนี้ พี่ฟ้านี่ก้อยังไงๆยุนะ ต้องมีเคลียร์รึป่าวเนี่ยๆ

ออฟไลน์ donutnoi

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2187
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +195/-7
ยาวจุใจ และอบอุ่นเหมือนเดิม  :กอด1:  ขอให้ผ่านพายุได้ในเร็ววันนะคะ  :3123:

ออฟไลน์ seaz

  • รักอยู่ไหน...ใจเรียกหา
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5383
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +381/-9
ตอนนี้ยาวจริงอะไรจริง ชอบมาก รักกันนานๆ นะ

ขอให้พายุผ่านไปในเร็ววันนะครับ ^^

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ dukdikdukdik

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2520
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +233/-3
ฮา "พอร์ตยูเอสบี3.0แห่งความรัก" กร้ากกกกกกกกกกก

จะเปลี่ยนจากจูมงเป็นพอร์ตแทนแล้วชิมิ

ปล. ยาวมาก ๆ ค่า อ่านจุใจจริง ๆ ^^

ออฟไลน์ pemaiharag

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 88
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
เข้ามาอ่านนานแล้วแต่ไม่ได้เม้น ชอบโยชิรออยู่น๊า

ออฟไลน์ kenghan

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1440
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +96/-2
ฟ้าจะมาสร้างไรในชีวิตรักป่าว

ออฟไลน์ jj@room

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 147
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-1
ไม่รู้หลงรักนิยายเรื่องนี้ไปตั้งแต่เมื่อไหร่  :กอด1: :กอด1: :กอด1:
จะรออ่าน และเป็นกำงให้คนเขียนตลอดๆๆๆ สู้ๆ น่ะ

ออฟไลน์ tumtok

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 648
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-4
ขอให้เจอดั่งคำอวยพร ฮาๆๆๆ คิดถึงน้องภูพี่พีทมากมาย

ออฟไลน์ jonathan2624

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 839
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +189/-1
ยาวจุใจจริงๆ ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะครับบบ ชอบน้องภูกับพี่พีทมากกกกก อิอิ

ออฟไลน์ MoMoRin

  • I am Fujoshi! (・∀≦)ゞ
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1749
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +229/-2
คนเขียนสู้ๆนะคะ คนอ่านเป็นกำลังใจให้ค่ะ

อิจฉาน้องภู.....อยากได้แบบพี่พีทซักคน ขอแค่คนเดียวก็พอแล้ว

ออฟไลน์ pochu52

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1328
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +221/-0
น่าจับพี่พีทตีซักทีสองที มันใช่เรื่องที่จะเอาแกล้งน้องภูเล่นไหม สมควรให้น้องโกรธ
แต่พี่ฟ้านี้ชักจะยังไงๆ รึเปล่าเนี๊ย พี่พีทกับน้องภูต้องไม่หวั่นไหวอยู่แล้ว
รอลุ้นพี่ซูม น้องกรีซสู้ๆ ค๊า

ออฟไลน์ NOO~KUNG

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 718
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +175/-3
สู้ต่อไปค่ะ อย่พึ่งท้อถอย เข้มแข็งน่ะ

ออฟไลน์ fangkao

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 657
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +89/-3
โอ้ มาทีนึงยาวสะใจเลย คิดถึงๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด