ตอนที่....161
เวลาผ่านไป ติ๊กต๊อก ติ๊กต๊อก
"เห้อออออออออออออ" ผมถอนหายใจหลงัจากพาร่างกายอิดโดรยออกมาจากห้องสอบ
นี้เป็นการสอบวันสุดท้ายของพวกเราแล้ว
ผมนั่งลงที่เก้าอี้สีขาว รอเพื่อนๆออกมาวมตัวกัน
"ทำไมออกมาไวจังว่ะวันนี้" กรีซเดินมาตบไหล่ผมเบาๆปล้วก็นั่งลงข้างๆ
"ก็มันทำเสร็จแล้ว ตรวจทานแล้ว ไม่รู้จะนั่งทำไม ถ้าขืนนั่งถือข้อสอบต่ออีกสักห้านาทีมีหวังอ้วกพุ่งแน่"
"ฮ่าๆๆๆ ไปฉลองที่ไหนกันดีว่ะ"
"กลับบ้าน"
"บ้า กลับได้ไง นัดกับพวกไอ้กิ๊บมันไว้แล้ว หมูทะ หมูทะ"
"ไม่ไปได้เปล่าว่ะ อยากนอนอ่ะ พรุ่งนี้ค่อยนัดกันอีกทีดิ"
"โห ไม่ใจเลยอ่ะ แม่ซูมเป็นเจ้ามือนะเว้ย"
"นั้นไง ว่าแล้ว ที่แท้ก็แบบนี้นี่เอง ถึงได้ระรี้ระริกจนออกนอกหน้านอกตา"
"เปล่านะ"
"แล้วใครชวนพี่เขา"
"พี่เขาเข้ามาตอนที่พวกเราคุยกันเมื่อเช้าพอดีอ่ะ"
"หราาาาา"
"อื้ม ไปนะ น๊าาา"
"เราไม่ไปน่ะถูกแล้วกรีซ แกจะได้มีโอกาสสนิทกับพี่ซูมมากขึ้น บอกไปเลยว่าเราไม่สบาย"
"แต่เราอยากให้แกไปด้วยนะเว้ยภู"
"พวกเราอ่ะไปด้วยกันเมื่อไรก็ได้ แต่ตอนนี้ต้องหาผัวให้แกก่อน กรีซ"
"บ้า"
"อะไร ใครผัวใคร แก หมูทะนะเว้ยเย็นนี้" กิ๊บออกมาด้วยสภาพเดียวกับผมแต่ยังคงเจื้อยแจ้วเจรจา
"มันจะไม่ไปว่ะกิ๊บ"
"ทำไมค่ะคุณภู อธิบายมาสิ"
"กิ๊บตั้งใจฟังนะ"
"เออ"
"ถ้าเราไป พี่ซูมก็จะมาหมุนรอบตัวเรา ไม่หมุนรอบตัวไอ้กรีซ จริงไหม"
"เออว่ะ แตเราไปฉลองสอบเสร็จนะ"
"ก็ควรใช้โอกาสนี้ให้เป็นประโยชน์ กิ๊บจัดการมอมเหล้าพี่ซูมซะ แค่นี้รู้เรื่องใช่ไหม" ผมกระซิบบอกกิ๊บ
"โอเค"
"อื้ม"
"ทำไมต้องซุบซิบกันด้วยว่ะ" ไอ้กรีซเริ่มบ่น
"ไม่มีไรนิ เนอะภูเนอะ"
งืดๆๆ งืดๆๆ
"ครับพี่พีท" พี่พีทโทรเข้ามา
"สอบเสร็จยัง"
"เสร็จแล้ว"
"พี่ใกล้ถึงมหาวิทยาลัยแล้ว เดี๋ยวเจอกัน"
"เดี๋ยวภูไปรอหน้ามหาวิทยาลัยก็ได้ พี่พีทจะได้ไม่ต้องวนรถเข้ามา"
"แดดยังร้อนอยู่เลยรอที่คณะนั้นแหละ"
"เออ ไม่เป็นไร เดี๋ยวรอที่เดิมนะ"
"ครับ ออกมาเลย"
"อื้มๆ"
"ไปก่อนนะทุกคน ฝากบอกสามคนนั้นด้วย"
"พี่พีทมารับแล้วหรอแก"
"อื้ม กิ๊บ ทำให้สำเร็จนะ"
"รออุ้มหลานได้เลยแก"
"ขนาดนั้นเลยหรอ งั้นตั้งชื่อหลายเลยนะ"
"ชื่อไรว่ะ"
"น้องก้อนทอง ฮ่าๆๆๆ ไปแล้ว"
"แหวะ กลับดีๆนะแก อย่าให้ใครมาดักตบเอาอีกล่ะ "
"จ้ะ"
แล้วผมก็รีบเดินจากคณะไปรอพี่พีทที่เดิม ที่เคยมารับผม เดินผ่านนิสิตมากหน้าหลายตา
บางคนก็ส่งยิ้มให้ บางคนก็แอบมอง ข่าวผมไม่ได้ดังอะไรมากเพราะวันนั้นคนน้อย
ขนาดเพื่อนในห้องยังไม่รู้เลย ถือว่าเป็นโชคดีของผมไป เดินมาจนเหงื่อตก ยืนรออยู่ริมถนน
"น้องภู" ใครเรียกว่ะ
"อ่าว พี่โส ไปไหนมาพี่"
"มารับองุ่นน่ะ วันนี้พี่ไม่มีเรียน องุ่นออกมายัง"
"ออกมาแล้วล่ะพี่ หมดเวลาสอบแล้ว"
"ทำได้ไหม"
"ได้สิระดับนี้แล้ว"
"แล้วนี้รอแท็กซี่หรอ"
"เปล่าๆ รอพี่พีทน่ะครับ นั้นมาแล้ว ภูไปก่อนนะพี่ แล้วไว้เจอกันสวัสดีครับ"
"สวัสดีครับ"
รถสีดำคันงามจอดเทียบข้างถนน ผมเปิดประตูแล้วก็ลงไปนั่งเบาะหน้าแล้วรีบปิดทันที
"โอยยยร้อน"
"ยืนคุยกับใครอ่ะ"
"รุ่นพี่น่ะ เป็นพี่ของเพื่อนด้วย"
"อื้ม"
"ไม หึงหรอไง"
"ถามดู เห็นหล่อดี สนใจ อยากได้เบอร์" แล้วพี่พีทมันก็ยิ้มเเจ้าเล่ห์ วอนโดนตบ พักนี้หาเรื่องยั่วโมโหตลอด
"น้องภูมี เอาไหม พี่เขาจีบน้องภูอยู่"
"เห้ยยย ไม่ต้องคุยกับมันเลยนะ ต่อไปเนี่ย" โถ่ มันคนละชั้นกัน คิดจะยั่วฉันหรอไอ้แก่
"ฮ่าๆๆๆ อย่าคิดมาแหย่หนวดเสือ เพราะเสื้อมันจะตบหน้าแหก เข้าใจไหมมมมม"
"หลอกหรอ"
"อื้อ"
"ร้ายใหญ่แล้วนะ"
"ช่วยไม่ได้ มีไรทานมั้งอ่ะ น้องภูหิวววววววววววววว"
"ทีนี้ละอ้อนเชียวนะ พี่ซื้อหมูทอดกับข้าวเหนียวมา เบาะหลังอ่ะ แล้วก็ในกระติกมีน้ำแดงโซดาให้ป้าเขาชงให้"
"น่ารักที่สุดเลย"
"มีสตรอเบอร์รี่ด้วย พี่ก้อยเขาซื้อมาฝาก พี่ก้อยบอกว่าให้ถ่ายรูปตอนทานแล้วไลน์ไปให้เขาดูด้วย"
"เยอะนะชะนีนางนี้ จัดให้เลยดีกว่า" แกก็เยอะพิกันแหละนังน้องภู
แล้วผมก็จัดการถ่ายรูปกับสตรอเบอร์รี่ลูกใหญ่เวอร์ แล้วก็ไลน์ไปให้พี่ก้อย แถมอัพเฟซ
"ถ่ายอยู่นั้นแหละ ไหนบอกหิวไง"
"จ้ะ"
"พรุ่งนี้ไปถ่ายงานให้พี่ฟ้าเขานะ เลื่อนเขาเป็นรอบสองมันไม่ดี"
"อือ"
"อือ นี้คือรู้เรื่องใช่ไหม โตแล้วแยกแยะงานกับเรื่องส่วนตัวด้วย"
"อือ"
"แล้วมีงานวันเปิดตัวหนังสือด้วยนะ"
"อือ"
"ทำไมไม่มองหน้าพี่ล่ะ มองทำไมนอกรถ มองหน้าพี่ไปด้วยทานไปด้วยหมูทอดจะอร่อยกว่าเดิมนะ"
"จะอร่อยกว่านี้ถ้าพี่พีทไม่พูดชื่อพี่ฟ้าขึ้นมา"
"ไหนบอกเข้าใจแล้วไง"
"เข้าใจ แต่ไม่อยากได้ยิน"
"พาล"
"แล้วไงอ่ะ ของใครใครก็รัก ผิดหรอที่รักมากเกินไป"
"ฮ่าๆๆ เดี๋ยวเจอม่านรูดจะเลี้ยวเข้าไปเลย ให้รางวัล"
"หื่น แหวะ"
"กี่คืนแล้วเนี่ย ที่ได้แค่นอนกอดเนี่ย"
"ไม่รู้ไม่เคยนับ แล้วพรุ่งนี้ถ่ายงานด้วย คืนนี้งด เดี๋ยวพรุ่งนี้ไม่มีแรง"
"เห้ยยยยย ได้ไง เกี่ยวกันหรอ"
"เกี่ยวสิ"
"ปล้ำ"
"เดี๋ยวจะทายาสลบไว้ที่หัวนม"
"ฮ่าๆๆๆๆๆ"
แล้วเราสองตยก็มาถึงบ้านกัน คุณย่ารดน้ำต้นไม้ พี่บุ้งก็ช่วยคุณย่า ส่วนพี่อ้นปลูกต้นไม้
"กลับมาแล้วครับบบบบบ"
"ไงลูก ทำข้อสอบได้ไหม"
"ได้ครับ ทุกข้อด้วย"
"โอ้โห เก่งจริงๆ"
"ขี้โม้อ่ะสิ" ไอ้พี่บุ้ง ขวางตลอด ทุกเรื่อง ไม่รู้เหมือนใคร
"เดี๋ยวคอยดูผลสอบก็แล้วกัน พี่อ้นทำไรอ่ะ"
"ปลูกต้นไม้ เดี๋ยวจะเอาไปตั้งที่ออฟฟิศ"
"หืมมมม แล้วมันจะได้แดดจากไหนอ่ะ"
"ตอนเช้าก็เอามาตั้งรับแดดไง พลูด่างไม่ต้องการแดดมากหรอก"
"แล้วกระถางไปซื้อมาจากไหนอ่ะ สวยจัง"
"ที่สวน แล้วพี่เอามาเพ้นท์ลายเอง"
"ทำไมทำเยอะจัง"
"ก็เอาไปตั้งตามโต๊ะไง ให้คนอื่นด้วย"
"นโยบายบอสหรอ"
"คุณย่าบอส ฮ่าๆๆๆๆ"
"ว่าแล้วเชียว"
"ทำไมจ้ะ หืมม"
"ก็เรื่องดีดีแบบนี้ บอสไม่น่าจะคิดได้นะสิครับ"
"หรอออ บอสไม่น่าจะคิดได้หรอ ห๊าาาาาา" แล้วพี่พีทมันก็กอดผมจากทางด้านหลัง ฟัดแก้มผม จี้เอวผม
"ฮ่าๆๆๆๆ พอๆๆ ฮ่าๆๆๆๆ ยอมแล้วๆๆๆๆๆ ฮ่าๆๆๆๆ"
"เดี๋ยวย่าไปทำกับข้าวดีกว่า"
"เดี๋ยวอ้นไปช่วยครับ บุ้งเอาต้นไม้ วางไว้ตรงนั้นด้วยนะ เดี๋ยวเช้าได้ใส่รถไป"
"จ้ะ"
"พรุ่งนี้อ้นไปกับน้องสิ เผื่อพี่ไม่มีเวลามาดูน้อง"
"เพราะจะไปจู๋จี๋กับคุณฟ้าล่ะสิ"
"หาเรื่อง"
"หรือไม่จริง"
"ไม่จริง เดี๋ยวจะจูบเมียโชว์คุณฟ้าเลยดีไหม"
"กล้าป่ะล่ะ"
"พอๆ เข้าบ้านไอ้ตัวเล็ก ไปอาบน้ำอาบท่าไป เดี๋ยวได้ลงมาทานข้าว เดี๋ยวก็เป็นเรื่องอีกเราสองคนน่ะ แยกๆ"
"คุณย่าไม่ให้น้องภูช่วยหรอ"
"ไม่ต้องหรอก เกะกะ"
"คุณย่าอ่ะ"
"ไป อาบน้ำกับพี่ กระเป๋าล่ะ"
"ในรถ"
"แล้วทำไมไม่หยิบมา"
"ก็ปรกติมีคนหยิบให้นินา " แล้วพี่พีทมันก็เดินส่ายหัวไปหยิบกระเป๋าให้ผม ผมก็เดินเข้าบ้าน
"เออน้องภู คราวนี้ไม่ไปสปาหรอ พรุ่งนี้จะถ่ายหนังสืออ่ะ" พี่อ้นถาม
"ไม่อ่ะ"
"ไม่อยากทำงานนี้ล่ะสิ"
"ก็ไม่นะ ได้ตังค์ ทำทั้งนั้นแหละ"
"งั้นก็ควรให้งานมันมีคุณภาพสิ สมกับที่เขาเสียเงินจ้างเรา"
"แต่นี้มันเย็นแล้วนะ ไปก็ไม่ทันหรอก โทษบอสโน้นไม่รู้จักพาไป น้องภูไม่ทันคิดนินาพี่อ้น"
"งั้นก็รีบนอนนะคืนนี้ ทารีม มาร์คหน้าอะไรเอาให้เต็มที่ เข้าใจไหม"
"เข้าใจครับพี่สะใภ้ ขึ้นข้างบนแล้วนะ"
"จ้ะ"
ผมเดินขึ้นข้างบนมา บอสก็เดินตามขึ้นมาเหมือนกัน ถอดภุงเท้าใส่ตะกร้า ถอดเสื้อใส่ตะกร้า
กางเกงก็ถอดใส่ตะกร้า เหลือกางเกงในสีขาวตัวเดียว แล้วเหมือนมีความรู้สึกว่ามีคนจับจ้องมองมาตลอดเวลา
ขอหลับสักงีบดีกว่า เดี๋ยวตื่นค่อยลงไปทานข้าวแล้วก็ค่อยอาบน้ำนอนทีเดียว
เดินไปที่เตียงกำลังจะล้มตัวนอน
"เดี๋ยวๆๆๆๆๆๆๆ " มีเสียงร้องทักทันที
"อะไร"
"ทำไร"
"นอนนนนนนนนนนนนนนนนนน"
"น้ำไม่อาบหรอ"
"เดี๋ยวทานข้าวก่อน ค่อยอาบ ตอนนี้ตาจะปิดแล้ว"
แล้วผมก็ล้มตัวนอนได้สักที พอหัวถึงหมอนวิญญาณก็เหมือนจะหลุดออกจากร่างให้ได้
ไม่ช้าไม่นานก็มีผิวเนื้อจากชายผู้หนึ่งมาสัมผัสร่างโอบกอดไว้ ผมค่อยๆลืมตามอง
ก็เห็นพี่พีทดึงผมเข้าไปอยู่ในอ้อมกอด อ่าวแล้วเสื้อผ้าไปไหนล่ะพี่ เห้ยยยยยยย
แต่ก็ช่างหอะ ง่วงนินา หลับดีกว่า คร๊อก ฟรี้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
สักพักก็มีบางอย่างมาสัมผัสที่ติงหู ค่อยลืมตาที่หนักมองดู
"พี่พีท น้องภูง่วง"
"ครับ พี่ขอโทษนะ นอนต่อเถอะ" แล้วก็ชอบทำสีหน้าเศร้าแบบนี้ตลอด แล้วคนใจดีใจอ่อนอย่างผมเนี่ย
มันก็รู้สึกผิดขึ้นมาน่ะสิ นี้ก็หลายวันแล้วที่เราไม่ได้มีอะไรกัน เพราะผมหลับคาหนังสือตลอดสัปดาห์ที่ผ่านมา
ผมเข้าใจพี่พีทนะว่ามันอึดอัดขนาดไหนที่ต้องทนนอนกอดผมแต่ทำอะไรไม่ได้ ทั้งที่มีสิทธิ์จะทำ
เอาว่ะ เดี๋ยวค่อยนอนทีดียวก็ได้ ผมตัดสินใจพลิกตัวเข้าหาพี่พีทแล้วก็ซบหน้าไปที่หน้าอก
"พี่พีท"
"หืมมมม"
"อึดอัดหรอ" ผมถามด้วยเสียงเบาๆ
"อะไรนะ"
"ถามว่าอึดอัดหรอ"
"ไม่นิ พี่ก็กอดน้องภูมาตั้งนาน ทำไมน้องภูนอนไม่สบายหรอ"
"เปล่า ชอบให้กอด แต่ที่ถามว่าอึดอัดอ่ะ คือ ตรงเนี่ยอึดอัดหรอ" ผมเอามือไปสัมผัสกับไอ้จูมง
ตอนนี้มันน่าจะอยากจะออกมาหายใจนอกกางเกงในสีดำของพี่พีทเต็มที......
"อย่าแหย่ เดี๋ยวก็ไม่ได้นอนหรอก นอนซะ เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว" พี่พีทเสยผมให้ แล้วก็หอมมาที่หน้าผาก
"กัดฟันพูดหรือเปล่า"
"ฮ่าๆๆ เปล่า แค่พี่ได้กอดก็ชื่นใจแล้ว อุ้ย อย่าล้วง เดี๋ยวเหอะ"ผมเอามือสอดเข้าไปในกางเกงในสีดำ
"เดี๋ยวเหอะ อะไรหรอ"
"เดี๋ยวจะโดนไม่ใช่น้อย"
แล้วผมก็ปิดปากพี่พีทด้วยริมฝีปากตัวเอง พี่พีทให้การตอบรับเป็นอย่างดี เหมือนรอสิ่งนี้อยู่แล้ว
แล้วมือพี่พีทก็เริ่มดึ่งกางเกงในสีขาวลากลงไปคาอยู่ที่หัวเข่าจนมันหลุดออกไป ผมพลิกตัวขึ้นนอนบนตัวพี่พีททันที
แล้วก็ปรนเปรอริมฝีปากบางสีแดงที่ถูกบดขยี้อยู่อย่างไม่หยุดหย่อน
"ขอหายใจแปป" ฮ่าๆๆ ผมถอนริมฝีปากออก ลุกขึ้นนั่งบนตัวพี่พีท สูดอากาศหายใจเข้าปอด
สองมือทาบไปที่หน้าอกแน่น สองมือพี่พีท ลูบวนอยู่ที่เอวกับสะโพก
ผมก้มลงไปประกบริมฝีปากอีกครั้ง แล้วก็ซุกไซร้ไปตามซอกคอ เลื่อลงมาที่สองตุ่มบนเนินอก
สีข้าง หน้าท้อง สะดือ จนถึงเนินสวาท ฮ่าๆๆ ผมค่อยๆดึงกางเกงสีดำลงอย่างช้าๆ จนมันไปคาอยู่ที่หัวเข่าเช่นกัน
ไอ้จูมงที่ยืนชี้หน้าผม พร้อมผงกหัวทักทาย ไม่ได้เจอกันนานเลยนะแก ผมจับมือทักทายกับมันสักพัก
ก็จัดการใช้ริมฝีปากบางๆทักทายแทน พี่พีทเอามือลูบไปตามแผ่นอกของตัวเอง กัดริมฝีปากเบาๆ
ผมใช้เวลาเล่นอยู่กับไอ้จมงสักพัก พี่พีทก็ยันตัวขึ้น แล้วประคองสองแก้มผมดึงเข้ามาจูบ
"เก่งจัง" ผมอายจนหน้าแดงอย่างบอกไม่ถูกเมื่อถูกชม ความจริงไม่นาจะอายนะ แต่ก็อาย
พี่พีทหอมแก้มผมเบาๆ ก่อนจะจับผมนอนหงายไปกับเตียง พี่พีทแทรกตัวมาในหว่างขาผม
แล้วก็ก้มมาดูดชิมยอดอก มือหนึ่งก็ประคองกอดทงอีไว้แน่น
"พี่พีททท"
"ครับ"
"ไม่ไหวแล้ว สักทีเหอะ" พี่พีทยิ้มแล้วก้เอื้อมไปหยิบอุปกรณ์ร่วมรักมาใส่ ของเหลวสีขาวใสถูกนำมาทาให้ไอ้จูมง
แล้วพี่พีทก็นำมาทางให้ผมเช่นกัน พี่พีทจัดท่าทางให้เข้าที่ แล้วก็ดันไอ้จูงมงเข้ามาในตัวผมช้าๆ
สองมือจิกผ้าปูที่นอนแน่น พี่พีทเหมือนจะเห็น ก็เลยค่อยๆให้ผมผ่อนคลายก่อน โดยการก้มมาจูบ
พี่พีทพอห็นผมผ่อนคลายก็ค่อยๆขยับสะโพก ทีนี้ล่ะสุดบรรยาย ตาแก่กลัดมันกับไอ้เด็กต่อมฟีโรโมนแตก ฮ่าๆๆ
ฉึกฉัก ปู๊นๆๆๆๆๆ ฉึกฉักๆๆๆๆๆ ปู๊นๆๆๆๆๆๆ
"โอ๊ะ" ผมหลุดเสียงร้องออกมาเมื่อไอ้จูงมงมันหลุดออกจากตัวผมด้วยแรงขับเคลื่อนสวนทาง
พี่พีทจับผมนอนคว่ำทันที ยกสะโพกขึ้นแล้วก็ใส่ไอ้จูมงกลับเข้าไปอยางชำนาญการพิเศษ
สองมือจับสะโพกผมไว้แน่นแล้วก็ส่งแรงขับเคลื่อนเข้าไปในตัวผม เสียงอื้ออึงฟังไม่ทันว่าเสียงใคร
มันเหมือนแข่งกับขับขานทำนองโอเปร่าเบาๆ พี่พีทเอื้อมมือมาช่วยให้ความสุขกับน้องทงอี
ผมใกล้ถึงฝั่งฝันเข้ามาทุกที พี่พีทเองไม่รู้ใกล้หรือยัง เข่าเริ่มอ่อนรับแรงกระแทกไม่ไหว
ผมก็เลยนอนราบไปกับเตียง พี่พีทยังคงส่งแรงขับเคลื่อนตามมาเหมือนกัน
"พี่พีท น้องภู อะ อะ อะ กะ กะ ใกล้แล้วนะ" พี่พีทหยุดเครื่องแล้วก็ถอนไอ้จูมงออกอีกครั้ง
แล้วก็จับผมนอนหงานก่อนจะใสไอ้จูมงเข้าไปอีกครั้ง
"พร้อมกันนะ" ผมกอบกุมทงอีด้วยมือข้างขวา พี่พีทเริ่มเดินเครื่อง ผมก็เดินเครื่องทงอีเช่นกัน
"ใกล้ยัง" พี่พีทเดินเครื่องอยู่สักพักก็ถาม
"ใกล้แล้วววว อ่ะ อ่ะ อ้าส์ อ่าาาาาาาาา" ทงอีของผมปล่อยพิษมาเต็มหน้าท้อง พี่พีทเห็นอย่างนั้นยิ่งเร่งเดินเครื่องอย่างไว
แล้วก็เอาไอ้จูมงออกจากตัวผม ดึงเสื้อเกราะออกแล้วก็ชักจนมันพ่นพิษมาเต็มตัวผมทันที
แล้วพี่พีทก็ล้มตัวนอนลงข้างๆ ดึงผมไปกอด
"เดี๋ยวเปื้อน"
"ก็ช่างสิ เดี๋ยวก็ต้องอาบน้ำอยู่ดีอ่ะ" พี่พีทดึงผมมากอดแนบอก แล้วก็หอมที่หน้าผาก
"พี่พีท"
"หืม"
"เบื่อป่ะ ที่น้องภูงี่เง่าอ่ะ"
"ไม่นิ ต่อให้งอแงแค่ไหนก็เอาอยู่"
"แล้วรักไหม"
"ที่สุดแล้วคนเนี่ย" แล้วพี่พีทก็เอามือมาบีบจมูกผม
"หรอ"
"อื้ม ไม ไม่เชื่อหรอ"
"แล้วถ้า พี่ฟ้า เขาน่ารักกว่า ทำอะไรๆก็เก่งกว่า มาชอบพี่พีทล่ะ"
"พี่จะไปห้ามเขามาชอบพี่น่ะมันไม่ได้หรอกนะ แต่พี่ห้ามใจตัวเองได้ ขอให้เชื่อพี่ พี่รักใครไม่ได้อีกแล้ว นอกจากลิงตัวนี้"
"แล้วถ้าเขา"
"พอ ไม่ว่าเขาจะทำไมพี่ก็รักน้องภูคนเดียวไม่มีทางเปลี่ยนใจ"
"สัญญา"
"สัญญา ถ้าผิดสัญญาขอให้......."
"ขอให้ไม่แข็ง ฮ๋าๆๆๆๆ"
"ได้ เอาไว้แข็งกับเมียคนเดียวพอ ตอนนี้ก็เริ่มแข็งอีกแล้ว สงสัยจะมีรอบสอง"
"พอเห๊อะ พักให้มดลูกเข้าอู่บ้าง ไปอาบน้ำเหอะ เหนียว"
"ฮ่าๆๆ ป่ะ"
แล้วพี่พีทมันก็ลวนลามผมในห้องน้ำอีกรอบ
"พี่พีทไม่เอา พอแล้ว เดี๋ยวคุณย่าเห็นเป็นรอย พรุ่งนี้ถ่ายแบบด้วย"
"ครับ" แล้วก็ทำหน้าเศร้าคอตก แต่ครั้งนี้ไม่ยอมนะ ให้ขนาดนี้ก็ใจดีมากแล้ว
อาบน้ำเสร็จก็มานั่งแต่งตัว ยืนแต่งไม่ไหว ขาสั่น พี่พีทหยิบเสื้อกับกางเกงมาให้
"กางเกงในอ่ะ จะให้เดินโทงๆลงไปหรอไง"
"จ้ะ"แล้วพี่พีทก็เดินไปหยิบกางเกงในมายื่นให้ ฮ่าๆๆ
ผมก็ใส่เสื้อก่อน แล้วค่อยใส่กางเกงใน เดินเอาผ้าไปตาก
"รู้ป่ะว่าเวาลาใส่กางเกงในตัวเดีญวดินในห้องอ่ะ น้องภูยั่วพี่ชัดๆ"
"อือ งั้นต่อไปจะใส่สูทเดินในห้อง จะได้ไม่ยั่ว"
"เห้ยไม่เอา ใส่กางเกงในแบบเนี่ยแหละ น่ารักดี"
"แต่มันหาเรื่องเจ็บตัวน่ะสิ" แล้วผมก็เดินมาใส่กางเกง พี่พีทยังคงนั่งมองเสื้อผ้าไม่ยอมใส่
คงหวังลมๆแล้งที่จะได้อีกรอบละสิ โด่ ฝันไปเหอะย่ะ
"ลงข้างล่างแล้วนะ"
"รอด้วยดิ"
"ก็ไม่แต่งตัวสักทีนิ นั่งยิ้มเป็นคนบ้าอยู่นั้นแหละ"
"มานี่สิ"
"อะไร"
"มาเหอะ" แล้วผมก็ค่อยๆ ดินเข้าไปหาพี่พีท พี่พีทก็ดึงมานั่งตัก
"มีไร"
"ใครสอนให้ทำตาค้อนแบบนี้ใส่พี่"
"ไม่มี"
"รู้ป่ะว่ามันน่ารักมาก แล้วก็ไอ้ที่ทำปากจู๋ๆนี้อีก อยากโดนจูบหรอ"
"เปล่านะเว้ย มันเป็นสีหน้าที่ไม่พอใจต่างหาก"
"แต่มันน่ารักมากอยากจะบอก"
"เอาเหอะ ไปแต่งตัวสีกที"
"ฟ๊อดดดดดด" แล้วพี่พีทก็กดซอกคอเข้าห้หนึ่งที บ๊ะเจ้า ฉวยตลอด
กว่าจะได้เดินลงมาทานข้าวก็เล่นเอาคุณย่าต้องให้พี่บุ้งขึ้นมาตาม นั่งลงทานข้าวคุยโน้นนี้นั้นกัน
ตามประสาเหมือนทุกๆวัน พรุ่งนี้คุณย่าจะแวะไปดูด้วยถ้าเสร็จงานไว
"เผ็ดหรอลูก"
"น้องภูเคี้ยวพริกเข้าไปครับคุณย่า"
"น้ำหูน้ำตาไหลหมดแล้ว พีทหยิบทิชชูให้น้องสิลูก" พี่พีทก็ยื่นให้
"ขอบคุณครับ"
"เวลาปากเจ่อๆนี้ก็เซ็กซี่ดีนะ" ไอ้พี่บุ้งมันมองผมแล้วก็มองพี่พีทด้วยสายตาเจ้าเล่ห์
"อย่ามาทะลึ่งไอ้ผักบ้า"
"ฮ่าๆๆๆ"
"ทานปลาทูนี้ลูก"
"ขอบคุณครับคุณย่า"
"แล้วพรุ่งนี้ไปทำงานกี่โฒง"
"กี่โมงอ่ะพี่พีท"
"เขานัดสิบโมง"
"อืม งั้นคืนนี้ก็รีบนอนนะลูก พรุ่งนี้เช้าจะได้สดใส เดี๋ยวคนเอาไปพูดได้ว่าหลานชายย่าไม่หล่อ"
"จริงๆก็ไม่เห็นจะหล่อนิครับ" ไอ้พี่บุ้งอีกแล้ว
"ว่าน้องไม่ได้ดูตัวเองเลย" พี่อ้นส่ายหัวเบาๆ
"เค้าไม่หล่อแล้วเอาเค้าทำสามีทำไมไม่ทราบ"
"กล้าพูดนะ"
"นั้นสิ แหวะ ไม่หล่อแล้วยังปากไม่ดีอีก"
"พอๆ เราอ่ะเป็นน้อง พูดกับพี่เขาดีๆสิลูก ไอ้เจ้าพี่นี่ก็เหมือนกัน พูดกับน้องอ่ะให้เพราะๆหน่อย เข้าใจไหม"
"เข้าใจครับ"
"ดูอ้นสิ พูดกับน้องเพราะทุกคำ แล้วน้องก็พูดเพราะด้วย เราอ่ะ ดูตัวอย่างเมียไว้บ้างเจ้าผัก" แล้วคุณย่าก็แอบหัวเราะ
ผมเองก็แอบหัวเราะเช่นกัน คุณย่าคงแปลกๆ ที่บ้านนี้ตำแหน่งเมียเป็นเพศชายทั้งหมด ฮ่าๆ
แล้วพี่พีทก็จัดการแกะกุ้งนึ่งให้ผม
"ขอบคุณครับ"
"ทานเยอะๆ ผอมไปแล้ว"
"นั้นสิ ย่าก็ว่าจะพูดอยู่พอดี แก้มไม่มีแล้ว ไม่น่ารักเลย"
"เดี๋ยวนี้เค้าอิตหน้าเรียวครับคุณย่า"
"ไม่ต้องลงต้องเรียวหรอก หน้าเล็กนิดเดียวถ้าเรียวอีกก็ไม่ไหว ทานเยอะๆลูก พีทแกะกุ้งให้น้องอีก"
"ครับคุณย่า"
"อ้นแกะให้เค้าบ้างสิ เค้าก็อยากทานกุ้งอ่ะ" ไอ้พี่บุ้งมันก็อ้อนเมียมัน แล้วก็ได้ผล
"พี่พีท"
"หืม"
"พอแล้ว ให้คนอืนเค้าทานบ้าง"
"แกะเพลินเลย"
"ทานเองซะบ้าง"
"จ้ะ"
ทานข้าวอิ่มแล้วก็มานั่งดูทีวีกัน นั่งดูได้ไม่นานหรอก ผมก็หาวแล้วหาวอีก
"มานั่งหาวอยู่นั้นแหละ ไปนอนไปลูก พีทพาน้องไปนอน"
"เดี๋ยวน้องภูขึ้นไปนอนเองก็ได้ พี่พีทดูทีวีเถอะ ราตรีสวัสดิ์ครับคุณย่า พี่อ้น ผักเค้าไปนอนแล้วนะ"
"เออ หลับให้สบาย"
"เพี๊ยะ !!!!" คุณย่าตีไปที่แขนพี่ผัก
"ปากหรอนั้นอ่ะเจ้าผัก หืมมมม"
"แหะๆขอโทษครับคุณย่า" ไม่มีเวลาเยาะเย้ยมันหรอก ง่วงจะแย่แล้ว
"ไปนอนก่อนนะครับทุกคน"
"ไปเถอะลูก"
"ลุกสิ" พี่พีทมันก็รอให้ผมลุกจากโซฟา
"อุ้มหน่อย"
"เดินเอง"
"อุ้มโหน่ยยยยยยยยยยย"
"อุ้มไม่ไหว ปวดหลัง"
"เมื่อเย็นยังอุ้มอยูเลย"
"เห้ยๆๆๆๆๆ อุ้มไรกันอ่ะ " ไอ้พี่บุ้งสอดเข้ามาอีกแล้ว เบือมันจริงๆ
"ขี่หลังก็ได้ นะๆๆๆๆๆๆ"
"อื้อ" เห็นป่ะ พี่พีทอ่ะใจดีที่สุดในโลกกกกก ผมก็ขี่หลังพี่พีทขึ้นข้างบน
"เดี๋ยวก็ตกลงมาทั้งพี่ทั้งน้องหรอก ย่าจะหัวเราะให้ แล้วเดี๋ยวจะตีซ้ำด้วย"
"อย่าให้ตกนะพี่พีท เดี๋ยวโดนตี ถ้าตก ตีพี่พีคนเดียวเลยครับคุณย่า"
"ตีเรานั้นแหละตัวดี"
"ฮ่าๆๆ" แล้วผมก็ขึ้นมาที่ห้องนอนอย่างปลอดภัย พี่พีท ปล่อยผมลงที่เตียง
"ไปแปรงฟัน ล้างหน้า แล้วมาทาครีม"
"ครับ"
"เดี๋ยวมาร์คหน้าด้วย"
"แล้วเราสองคนก็ไปยืนแปรงฟันที่หน้ากระจกในห้องน้ำ ผมก็เอาหัวพิงไหล่พี่พีทไปแปรงฟันไป
เสร็จภารกิจในห้องน้ำก็มานั่งทาครีม แล้วก็เดินไปหยิบมาร์คมาแกะ แปะหน้าไว้
พี่พีทเดินไปปิดไฟ ผมล้มตัวนอน แล้วพี่พีทก็ล้มตัวนอนข้างๆเช่นกัน
หยิบไอแพดมาเล่น ยังไม่ยอมนอน ผมก็เผลอหลับไปในที่สุด......
หัวข้อ: ^^"รัก.......ข้ามรั้ว "ไอ้ตัวแสบ" (((ตอนจบ ภาค 1 )))หน้าที่..336 (23/10/2013) (อ่าน 2837901 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก