^^"รัก.......ข้ามรั้ว "ไอ้ตัวแสบ" (((ตอนจบ ภาค 1 )))หน้าที่..336 (23/10/2013)
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ^^"รัก.......ข้ามรั้ว "ไอ้ตัวแสบ" (((ตอนจบ ภาค 1 )))หน้าที่..336 (23/10/2013)  (อ่าน 2838457 ครั้ง)

ออฟไลน์ pp_song

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 863
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-1
มารอน้องภู คิดถึงแล้วน้า

ออฟไลน์ So_Da_Za

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 370
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +52/-3
ช่วงนี้พายุ อุซางิ เข้า น้องภูดูแลสุขภาพด้วยน้า
คิดถึงที่สุด ;))

ออฟไลน์ nung

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 38
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
คิดถึงน้องภูจัง  :monkeysad:


ออฟไลน์ OoniceoO

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 969
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-2
จุบๆมีความสุขจุงเบยๆๆ

ออฟไลน์ K.Pupoom

  • รักข้ามรั้วไอ้ตัวแสบ
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 387
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +966/-5
ตอนที่......180



เลิกเรียนก็มานั่งเพาะพันธ์กล้วยไม้หลังจากไปเล่นบ้านเพื่อนมา ก็เลยคันมืออยากทำบ้าง
สั่งอุปกรณ์ต่างๆมาหมดไปหลายบาทอยู่....

"นั่งทำอะไรไอ้ตัวแสบ"
"ร้อยมาลัยมั้ง"
"ง่ะ  ฟ๊อดดดดดดดดดด"
"เห้ย เหงื่อทั้งนั้นมาหอมได้ไง"
"ไมอ่ะ ก็อยากหอมอ่ะ"
"บ้า"
"ฮ่าๆๆ ไหนบอกสิว่าทำอะไรอยู่"
"กำลังผสมพันธ์กล้วยไม้"
"หืม ในขวดเนี่ยนะ"
"อื้ม ไปบ้านเพื่อนมาเพื่อนมันทำก็เลยไปซื้มของมาลองทำบ้าง"
"ที่หายไปเมื่อตอนเย็นให้พี่รอที่ออฟฟิศเนี่ยนะ"
"อือ"
"ทำไปทำไม"
"อยากทำ ทำสนองความอยากมีอะไรไหม"
"สนองความอยากพี่มั้งดิ จับดูดิเนี่ย" พี่พีทมันก็จับมือผมไปจับที่เป้ากางเกง
"เดี๋ยวแทงด้วยไม้นี้แน่ะ ทะลึ่ง"
"เพาะไว้เยอะๆสิ ได้เอาไว้ปลูกที่บ้านใหม่"
"ซื้อแล้วหรอ"
"อื้ม เดี๋ยวพรุ่งนี้โอน"
"เอาเงินน้องภูไปสิ"
"ไม่เอาอ่ะ เก็บไว้เรียนเถอะ"
"พี่พีทก็ส่งน้องภูเรียนสิ เอาเงินน้องภูไปก่อน น้องภูอยากทำอะไรเพื่อแม่บ้าง"
"ก็นี่ไง พี่ก็ทำให้อยู่เนี่ย นั้นก็แม่ยายพี่เหมือนกันนะ"
"พี่พีท มันไม่ใช่เงินน้อยๆนะ เอาไปเถอะ"
"เลิกพูดเรื่องนี้ได้เเล้วเดี๋ยวก็ทะเลาะกันอีก"
"น้องภูเอาไปให้คุณย่าก็ได้"
"ก็เรามันดื้อแบบนี้แหละ เคยฟังเหตุผลคนอื่นเขาบ้างไหม"
"ไม่รู้ไม่ฟัง"
"คุณย่าไม่เอาหรอก เพราะคุณย่าตั้งใจจะซื้ออยู่แล้ว" เนี่ยแหละเมียผม สามารถเปลี่ยนเรื่องได้ทันที บางทีก็ตามไม่ทัน
"เออจริง ลืมไปเลย เงินมาจากไหนไม่รู้อ่ะ พี่พีทโอนเข้ามาหรอ วันนี้น้องภูเอาสมุดไปปรับมา" ความลับแตกจนได้
"เปล๊าาาาา"
"แล้วเงินมาได้ไงอ่ะ"
"ดอกเบี้ยมั้ง"
"ดอกเบี้ยอะไรเป็นแสน บ้าไง"
"จะไปรู้หรอ"
"พี่พีทกำลังโกหก บอกมาเลยนะ"
"ก็ค่าตัวถ่ายโฆษณาไง คุณย่าไม่เอา บอกให้พี่เอาไปเข้าบัญชีน้องภู"
"โห่ คุณย่าอ่ะ"

"นินทาอะไรคนแก่จ้ะ หืมมมมม"
"คุณย่า มาก็ดีแล้ว คุณย่าทำไมไม่เอาเงินที่น้องภูให้อ่ะ"
"เงินย่าน่ะมีเยอะแยะ หนูเก็บไว้เรียนเถอะลูก"
"แต่น้องภูอยากให้คุณย่าบ้าง น้องภูมาอยู่บ้านคุณย่า น้องภูอาบน้ำก็นาน ทานก็เก่ง เปิดแอร์ทั้งคืนอีกต่างหากค่าใช้จ่ายก็ต้องเพิ่มขึ้น"
"ถ้าพูดแบบนนี้ย่าจะไม่พูดด้วยแล้วนะ ทำเหมือนย่าเป็นคนอื่น"

"ฮ่าๆๆๆๆ สมน้ำหน้าาาาาาาา" พี่พีทมันได้ทีก็เยาะเย้ยผม

"น้องภูขอโทษครับคุณย่า"
"แล้วก็ไม่ต้องคิดมากนะลูก บ้านหลังนั้นน่ะ ย่าตั้งใจจะซื้อไว้ให้น้องภูอยู่แล้ว"
"ซื้อให้น้องภู คุณย่ารำคาญน้องภูหรอครับ เลยไล่น้องภูออกไปอยู่บ้านโน้นอ่ะ" ผมทำหน้าเศร้า
"เปล่าลูก ย่าจะซื้อไว้ให้หนูทำคลินิค ตอนเรียนจบ จะได้ไม่ต้องไปทำงานไกลบ้าน"
"คุณย่าาาา"  ผมก็ร้องไห้แล้วก็เข้ากอดคุณย่า คุณย่ามักคิดอะไรที่ผมคิดไม่ถึงเสมอ
แล้วนี้ก็เป็นอีกเรื่องที่คุณย่าทำให้ผม ผู้หญิงคนนี้ผมรักเขาไม่ต่างอะไรจากแม่เลย ขอบคุณนะครับ

"ไอ้ขี้แย" พี่พีทมันแซวผม
"เพี๊ยะ" ผมก็ซัดไปที่ไหล่เบาๆ ฮ่าๆ
"เจ็บนะ คุณย่าดูดิ เป็นรอยมือเลยอ่ะ"
"ทำไมไปทำพี่เขาแบบนั้นล่ะลูก ทำไมไม่ตีที่ปากล่ะ"
"คุณย่าอ่ะ โห่"
"ไม่่ต้องร้องแล้วลูก ครอบครัวเรากำลังจะกลับมาสมบูรณ์อีกครั้งนะ หนูต้องยิ้มอย่างมีความสุขสิลูก"
"ครับคุณย่า"
"ป่ะ ทานข้าวกันเถอะ เออแล้วนี้เจ้าบุ้งเจ้าอ้นไปไหนเนี่ย ป่านนี้ยังไม่กลับ"
"เห็นว่าจะไปซื้อของใช้ที่ซุปเปอร์มาร์เกตนะครับ"
"งั้นเดี๋ยวเรานั่งรออีกสักครู่แล้วกัน แล้วเป็นไงลูก  กล้วยไม้หนูสำเร็จไหม"
"ไม่รู้เหมือนกันครับคุณย่าต้องรอดู ลงทุนไปเยอะแล้วเนี่ย"
"ฮ๋าๆๆ "
"พี่ว่าปลูกถั่วงอกให้ขึ้นก่อนดีกว่าไหม" พี่พีทมันก็ล้มตัวนอนหนุนตักคุณย่า ผมก็เอาดอกกล้วยไม้ยัดปากมัน
"ฮ่าๆ นั้นแหละเคี้ยวไป พูดมากนัก"
"มันไม่อร่อยนะครับคุณย่า นี้แน่ะ" พี่พีทมันก็เอาดอกกล้วยไม้ปาหัวผม
"ปาน้องซะแรงเชียว เดี๋ยวโดนตาน้อง เจ็บตัวอีก"
"โหยคุณย่า โดนอย่างอื่นเจ็บกว่านี้อีกไม่เห็นบ่น ฮ่าๆๆ"
"นี้แน่ะ" คุณย่าก็หยิกพี่พีท
"โอ๊ย พีทเจ็บนะครับ ทีน้องเอากล้วยไม้ยัดปากพี่ทคุณย่าไม่เห็นหยิกน้องให้พีทเลยอ่ะ"
"ไหนบอกไม่อยากให้น้องภูเจ็บไง แล้วจะให้คุณย่ามาหยิกน้องภูทำไม"
"ก็น้องภูดื้อนิ "
"พอๆๆ แล้วแม่เราจะกลับวันไหนลูก"
"วันศุกร์หน้าครับ"
"อ่อ สงสัยต้องจัดปาร์ตี้ซะหน่อยแล้วมั้ง"
"เย้......น้องภูชอบปาร์ตี้ที่สุดเลย "
"จ้า  แต่ย่าว่าตอนนี้เราลองโทรหาพี่ชายเราหน่อยดีไหมไปนานแล้วนะลูก เดี๋ยวถ้าไปหาอะไรทานข้างนอกย่าจะตีให้"
"พี่พีทโทรสิ น้องภูไม่ได้เอาโทรศัพท์ลงมา"
"ไม่ต้องโทรแล้วมาโน้นแล้ว"

"เห้ย ผักกาดดดดดดดดดด" พี่บุ้งจูงมือผักกาดมาด้วย

"คุณย่าสวัสดีค่ะ"
"สวัสดีลูก ไปไงมาไงล่ะเนี่ย"
"ผักกาดคิดถึงพี่ภู เลยให้พี่บุ้งไปรับผักกาดที่บีทีเอสน่ะคะ"
"แล้วบอกพ่อเราหรือยังลูก"
"บอกแล้วค่ะคุณย่า คุณพ่อไม่ได้ว่าอะไร ผักกาดขอค้างที่นี้สักคืนนะคะ"
"ได้เลยลูก"
"ผักกาดมาให้พี่ภูหอมทีสิ"
"ผักกาดโตเป็นสาวแล้วนะพี่ภู มาหอมผักกาดได้ไง ผักกาดต้องหอมพี่ภูต่างหาก"
แล้วผักกาดก็เดินมาหอมแก้มผม
"อย่าไปหอมแก้มหนุ่มๆแบบนี้ที่ไหนนะ"
"ค่ะ สวัสดีค่ะพี่พีท"
"สวัสดีครับ"
"ยังหล่อเหมือนเดิมเลยนะคะ"
"แต่ผักกาดสวยกว่าเดิมนะ โตเป็นสาวแล้วมีแฟนยังเนี่ย"
"ยังหรอกค่ะ พี่ภูบอกให้ผักกาดตั้งใจเรียน เรียนให้จบก่อนค่อยมีแฟน"
"เวลาเรียนก็มีแฟนได้ พี่ภูยังมีแฟนตอนเรียนเลย"
"พี่พีทนิ เดี๋ยวเหอะ"
"ไปๆลูก เข้าบ้าน ทานข้าวทานปลากัน"
แล้วเราก็เข้าไปทานข้าวกัน ปรกติผมต้องเป็นคนคุยโน้นคุยนี้ให้ทุกคนฟังบนโต๊ะอาหาร
แต่วันนี้มีคนมาทำหน้าที่แทนคือเด็กหญิงผักกาดจอมจุ้น คุยเรื่องโน้นเรื่องนี้ให้พวกเราฟังไม่ขาดเสียง
"ผักกาดเดี๋ยวคืนนี้ไปนอนกับพี่นะ"
"ค่ะ"
"น้องเป็นผู้หญิงนะ แล้วก็เป็นสาวแล้วด้วย"
"สาวอะไรยังเรียนประถมอยู่เลย" พี่พีทเริ่มหาข้าอ้างหรือว่าเหตุผลมาทำให้ผักกาดต้องไปนอนห้องอื่น
"ถ้าพี่พีทไม่อยากให้ผักกาดนอนด้วยก็ไม่เป็นไรค่ะ ผักกาดนอนกับพี่บุ้งก็ได้" ผักกาดยิ้มหวานให้เหมือนจะเข้าใจพี่พีทอย่างนั้นแหละ
"ไม่ใช่อย่างนั้นครับผักกาด คือพี่พีทหมายความว่าหนูเป็นสาวแล้ว จะมานอนกับผู้ชายมันไม่ค่อยเหมาะ นอนกับคุณย่าดีกว่าไหมค่ะคนสวย"
"ก็ได้ค่ะพี่พีท"
ผมรู้ว่าพี่พีทมันไม่ได้คิดแบบนั้นหรอก ทุกอย่างตกลงตามนี้ทุกคนแยกย้ายไปห้องใครห้องมัน
"น้องภูรู้นะว่าพี่พีทไม่อยากให้ผักกาดมานอนกับเรา เพราะอะไร"
"เพราะอะไร พี่มีเจตนาดี กลัวผักกาดจะมาเห็นอะไรที่เด็กๆไม่ควรเห็น"
"งั้นน้องภูจะไปนอนกับผักกาดห้องคุณย่า"
"ทำไมนอนกับพี่มันอึดอัดมากหรอไง"
"แล้วแต่จะคิด" ผมเดินเข้าไปอาบน้ำ พี่พีทไม่เดินตามมาแสดงว่างอนผมแน่ๆ ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรเท่าไร
อาบน้ำเสร็จก็เดินมาแต่งตัว พี่พีทก็นั่งเล่นไอแพด ผมเองหันไปมองพี่พีทก็ไม่สนใจ
"น้องภูไปนอนกับผักกาดนะ" แล้วผมก็เดินออกจากห้อง พี่พีทไม่ทักท้วงอะไรทั้งนั้น

"น้องภูเข้าไปนะครับคุณย่า"
"จ้ะ" ผมเปิดประตูเข้าไป ผักกาดทาแป้งหน้าขาวเลย
"เอาเสื้อผ้าใครมาใส่เนี่ย"
"ของพี่อ้นค่ะ พี่อ้นให้ผักกาดเอามาใส่ แต่ตัวใหญ่ไปหน่อย" ชุดนอนผู้ชายถึงจะเป็นผู้ชายตัวเล็กแต่มันก็ใหญ่มากสำหรับผักกาด
"น่ารักดี"
"พี่ภูจะมานอนกับผักกาดหรอค่ะ"
"ใช่ค่ะ"
"เดี๋ยวพี่พีทก็ว่าเอาหรอก ผักกาดนอนกับคุณย่าได้นะคะ"
"ก็พี่อยากนอนกอดผักกาดแบบเมื่อก่อน หรือว่าเป็นสาวแล้วไม่ให้พี่กอดหรอ"
"เปล่าค่ัะ แต่ถ้าพี่ภูมานอนกับผักกาดแล้วพี่พีทจะกอดใครลาะค่ะ คริคริ" ผักกาดหัวเราะชอบใจ ดูสายตาเจ้าเล่ห์มากมาก
"เดี๋ยวเถอะผักกาด"
"ผักกาดล้อเล่น"
"แล้วพี่เราเขายอมหรอหืมม มานอนกับย่าเนี่ย"
"เหมือนจะไม่ยอม แต่น้องภูไม่สนใจหรอก คนเอาแต่ใจ"
"เดี๋ยวก็เป็นเรื่อง"
"เดี๋ยวน้องภูเอาที่นอนมาปูก่อนนะครับ" ผมเอาที่นอนมาปูข้างเตียงคุณย่า หมอนผ้าห่มพร้อม ผักกาดก็ลงมานอนกับผม
เราสองคนก็นอนคุยกันเล่นกัน ผักกาดก็เล่าเรื่องที่บ้านให้ผมฟัง ทางบ้านตอนนี้ดีขึ้นแล้ว พ่อของผักกาดก็ขายข้าวมันไก่เหมือนเดิม
ผักกาดบอกว่าขายดีมาก ส่วนแม่ของผักกาดก็เลิกเล่นไพ่หันมาทำมาหากินช่วยพ่อของผักกาดอย่างขยันขันแข็ง
"แล้วสอบได้ที่เท่าไรเนี่ย"
"ผักกาดสอบได้ที่สอง"
"เก่งนะเนี่ย"
"ปีนี้ผักกาดจะเอาที่หนึ่งให้ได้เลย พ่อบอกว่าถ้าผักกาดได้ที่หนึ่งพ่อจะซื้อไอแพดให้"
"จะเอามาเล่นเกมส์ล่ะสิ เดี๋ยวก็ไม่ได้อ่านหนังสือหรอก"
"ผักกาดก็พูดไปอย่างนั้นแหละ พ่อไม่ซื้อให้หรอก พ่อบอกว่าจะเก็บตังค์ไว้ให้ผักกาดเรียนสูงๆแล้วก็เอาเงินมาคืนพี่ภู"
"ผักกาดไปบอกพ่อผักกาดนะว่า ให้เก็บเงินไว้ให้ผักกาดเถอะ พี่ไม่เอาคืนหรอก"
"ทำไมอ่ะค่ะ"
"ก็พี่ให้ผักกาดเอาไว้เรียนไง ไม่ดีหรอ"
"ผักกาดเอาไปซื้อไอ้แพดได้ไหมอ่ะ ผักกาดจะบอกพ่อว่า พี่ภูให้เงินผักกาดแล้ว เอาเงินผักกาดมา"
"เจ้าเล่ห์ ติดใครเนี่ย เก็บไว้เรียน เข้ามหาวิทยาลัยโน้นค่อยซื้อ รู้ไหม เดี๋ยวเอาเงินคืนเลยนะ"
"ก็ได้ แล้วเงินพี่ภูเท่าไรอ่ะ"
"จะรู้ไปทำไม"
"เอ้า ต้องรู้สิ เดี๋ยวพ่อก็โกงเงินผักกาด"
"เรานิมันรู้มากจริงๆนะ นอนได้แล้ว"
"ผักกาดยังไม่ง่วงเลย พี่ภูง่วงแล้วหรอ"
"ยังหรอก แต่คุณย่าเขาจะรำคาญเราสองคนรู้ไหม"
"คุยกันไปเถอะลูก ย่าฟังก็เพลินดี แล้วผักกาดโตขึ้นอยากเป็นอะไรล่ะลูก" คุณย่าถาม
"อยากเป็นพริตตี้ค่ะคุณย่า"
"ห๊า" ผมกับคุณย่า อุทานออกมาพร้อมกัน
"ค่ะ พริตตี้ ที่ยืนตามรถแต่งตัวสวยๆแล้วได้เงินเยอะๆอ่ะค่ะ"
"ใครบอกเนี่ย หืมมม"
"พี่เจ๋งบอก"
"ใครคือพี่เจ๋ง"
"คนที่เขามาช่วยพ่อขายข้าวมันไก่ค่ะ"
"เห้อออ  ดีนะไม่สอนให้เป็นโคโยตี้"
"โคโยตี้คืออะไรหรอค่ะพี่ภู"
"ก็ เอ่อ ยังไงดีอ่ะ ก็นักเต้นน่ะ"
"ผักกาดเต้นไม่เก่งอ่ะ ผักกาดไม่เป็นหรอกโคโยตี้อ่ะ" เห้อ  โล่งอก
"ไม่มีอย่างอื่นหรอ อยากเป็นอย่างอื่นอีกไหม"
"อยากเป็นนางพยาบาลค่ะ ได้ช่วยคน"
"ค่อยดีหน่อย อย่างนั้นผักกาดก็ต้องตั้งใจเรียนนะคะ จะได้เป็นนางพยาบาลรู้ไหม"
"ค่ะ"
"งั้นวันนี้ก็นอนได้แล้ว"
"เล่านิทานให้ผักกาดฟังหน่อยสิ นะ น๊าาาา ผักกาดไม่ได้ฟังนิทานที่พี่ภูเล่านานแล้ว"
"ได้สิ กาลครั้งหนึ่ง มีเด็กน้อยคนหนึ่ง อยู่ในป่าเพียงลำพัง บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"

ผมก็เล่านินทานจนผักกาดหลับไป ตัวผมเองก็เริ่มง่วงแต่มันเหมือนขาดอะไรไปสักอย่างจะเผลอหลับก็ต้องสะดุ้งตื่น
พยายามนึกว่าลืมอะไรไปหรือเปล่าทั้งๆที่ง่วงแต่ทำไมมันต้องสะดุ้งตื่นตลอดเลย.......
เสียงประตูห้องคุณย่า ค่อยๆดังขึ้นและเปิดออก เเสงจากข้างนอกเข้ามาในห้อง

"ไง ตาพีท เข้ามาทำไมจ้ะ"
"คุณย่ายังไม่หลับหรอครับ"
"รอเธอนั้นแหละ"
"รอพีท รอพีททำไมครับ"
"ก็รอพีทมาอุ้มน้องภูกลับห้องไง"
"คุณย่าอ่ะรู้ทันพีทตลอดเลย"
"ไม่รู้หลับไปหรือยัง"
"ยังครับคุณย่า มาทำไมพี่พีท" ไอ้ตัวแสบลุกขึ้นมานั่ง ทำหน้างัวเงีย
"ไปนอนห้องเราเหอะ พี่นอนคนเดียวนอนไม่หลับอ่ะ"
"ไปเถอะลูกน้องภู ไปไป๊ เดี๋ยวผักกาดตื่น ย่าชักจะรำคาญท่าทางออดอ้อนของเจ้าพีทเต็มทีแล้ว"
"คุณย่าอ่ะ ก็พีทนอนไม่หลับจริงๆนิครับ"
"ย่ะ"
"งั้นน้องภูกลับห้องก่อนนะครับคุณย่า"
"จ้ะลูก" ผมก้มลงไปหอมแก้มผักกาด แล้วก็ลุกตามพี่พีทกลับห้องนอน ปิดประตูห้องคุณย่าเสร็จพี่พีทก็กอดเอวผมทันที
"เดี๋ยวน้องภูจะลงไปดื่มน้ำ"
"ไปด้วย" พี่พีทบางทีมันก็ทำตัวปัญญาอ่อนนะ เหมือนเด็กที่อ้อนพ่ออ้อนแม่น่ะ
ผมรู้สึกหิวนิดหน่อยเลยหยิบนมกล่อมมาดูด แล้วก็ส่งให้พี่พีทกล่องหนึ่ง พี่พีทก็รับไป
พี่พีทชอบดื่มนมสด แต่ผมชอบดื่มนมช็อคโกแลต นั่งดูดนมกัน นมกล่องนะ ฮ๋าๆๆ จนหมดก็ดื่มน้ำแล้วก็ขึ้นห้องนอน
ผมไปบ้วนปาก พี่พีทก็เดินตามเข้ามาเช่นกัน
"ยิ้มอะไร" ผมถาม  ก็พี่พีทมันมองหน้าผมผ่านกระจกแล้วก็ยิ้ม
"น้องภูก็นอนไม่หลับเหมือนกันใช่ไหม ไม่ได้นอนกอดพี่อ่ะ"
"ใครบอก น้องภูหลับไปแล้วต่างหาก พี่พีทเข้าไปน้องภูเลยตื่น"
"ไม่จริง"
"ตามแต่จะคิดเถอะ นอนแล้ว หลบไป" ผมก็เดินออกจากห้องน้ำแล้วก็ซุกตัวไปใต้ผ้าห่ม พี่พีทเดินไปปิดไฟแล้วก็เข้ามาใต้ผ้าห่มเช่นกัน
แล้วก็เข้ามากอดผมทันที แล้วก็หอมมาที่ท้ายทอย
"ชื่นใจจัง"
"ฝันดีนะ"
"ครับ" แล้วผมก็หลับไปในอ้อมกอดของพี่พีท


เช้า........

"ตื่นได้แล้วคนเก่ง" ผมเอาจมูกเขี่ยไปที่แก้มใสใสของน้องภู วันนี้น้องภูมีเรียนเช้า
"กี่โมงแล้วอ่ะ"
"หก"
"ขออีกครึ่งชั่วโมงได้ไหมอ่ะ"
"เรียนแปดโมงไม่ใช่หรอ เดี๋ยวไปสายนะ"
"ขออีกแป๊ปนุงนะ" น้องภูพลิกตัวมากอดผมแล้วก็เอาหน้าซุกไว้ที่หน้าอก ผมก็เลยปล่อยให้นอนต่ออีกหน่อย
เดี๋ยวค่อยไปเร่งตอนอาบน้ำ อาบน้ำนานมาก ผมเอามือลูบที่แผ่นหลังน้องภูเบาๆเพลินดี ผิวนุ่มๆเนียนๆได้สัมผัสที่ไรเหมือนต้องมนต์
ผมปล่อยให้เวลาเดินไปเรื่อยๆจนครบครึ่งชั่วโมงตามที่น้องภูขอ ผมเอามือลูบที่แก้มน้องภูเบาๆ แล้วก็ปลุกให้ตื่น
"ตื่นได้แล้วเร็ว เดี๋ยวไปเรียนสาย"
"อื้ออออออออออ" น้องภูบิดตัวเล็กน้อย แล้วก็มาทำตาแป๋วใส่ผม ผมก็เลยจุ๊บปากไปทีหนึ่ง
"ไปอาบน้ำเร็ว"
"อยากไปทะเลอ่ะ เมื่อคืนฝันว่าได้ไปทะเล"
"ไปกับใคร"
"ในฝันอ่ะหรอ"
"อื้ม"
"พี่พีทไง แต่ไอ้้โยชิมันโทรมาด่าว่าไปไม่ชวนมันเหมือนเรื่องจริงมากเลยอ่ะ"
"วันนี้เลิกเรียนกี่โมง"
"บ่ายสาม"
"เดี๋ยวพี่ไปรับ"
"ไม่ทำงานหรอ"
"ทำสิ แต่เดี๋ยวจะเคลียร์งานให้เสร็จก่อนเที่ยง แล้วเดี๋ยวไปรับพาไปทานข้าว"
"อาหารญี่ปุ่นนะ"
"ตามใจสิ"
"เย้......จุ๊บ"แล้วน้องภูก็จุ๊บผม แล้วก็ลุกขึ้นนั่ง หยิบโทรศัพท์มาดู แล้วก็ลุกไปอาบน้ำ
ผมเองก็เดินไปที่ตู้เสื้อผ้า หยิบเสื้อผ้าออกมาเตรียมไว้ทั้งของผมแล้วก็ของน้องภู เสร็จก็เดินไปอาบน้ำเช่นกัน
น้องภูยืนสระผมอยู่ผมก็เดินเข้าไปอาบน้ำ แล้วก็สระผมเช่นกัน ต่างคนต่างสระผม เพราะถ้าสระให้กันมันจะเลยเถิด
อาบน้ำเสร็จก็มาแต่งตัว ต่างคนต่างแต่งตัว แต่น้องภูไปนั่งเล่นที่เตียงเนี่ยสิ เดี๋ยวก็สายจนได้
"ทำไมไม่แต่งตัวสักที"
"ก็รอพี่พีทมาแต่งให้อ่ะ"
"เห้อออ" ที่ถอนหายใจไม่ใช่ไม่เต็มใจนะ อิอิ ผมจับน้องภูยืนขึ้น ใส่เสื้อให้ ติดกระดุมให้แล้วก็ดึงผ้าเช็ดตัวออก
"เห้ยยย"
"อะไร ใส่กางเกงใน เร็วๆ"
"ใส่ให้หน่อยดิ"
"นี้โตแล้วนะ" บ่นไปอย่างนั้นแหละแต่ก็ใส่ให้ ใส่กางเกงในกางเกงนอก นุ่งทับให้คาดเข็มขัดให้
"เดี๋ยวไทด์ไปผูกในรถก็ได้ พี่พีทไปแต่งตัวเถอะน้องภูจะไปจัดกระเป๋า
แล้วเมียผมก็ไปยืนเลือกกระเป๋า แล้วก็เดินไปหยิบของมาใส่กระเป๋า วันนี้สงสัยจะเรียนร่วมกับคณะอื่น
เสื้อผ้าหน้าผมเป๊ะ
"พี่พีท แหวนกับสร้อยอยู่ไหน"
"ในกล่องไง ใส่แล้วก็วางไม่เคยเป็นที่"
"ขี้บ่น"
"แล้วมันจริงไหมล่ะ ทำเหมือนของที่พี่ซื้อให้ไม่มีค่าอย่างนั้นแหละ"
"ไม่มีจะถามหาทุกวันหรอ ก็น้องภูไม่ชอบใส่ตอนนอนนิ พี่พีทเองก็ไม่ชอบให้น้องภูใส่อะไรนอนไม่ใช่หรอ"
"พี่ไม่ชอบให้ใส่เสื้อผ้าไม่ได้หมายถึงแหวนถึงสร้อยซะหน่อย"
"ขอโทษแล้วกัน"
"ว่าอะไรไม่ได้เลยนะเดี๋ยวเนี่ย ทำหน้าไม่พอใจตลอด"
"อย่ามาหาเรื่องดีกว่า" เดินลงไปข้างล่างหิ้วกระเป๋าลงไปเองวันนี้ปรกติสามีจะต้องถือลงไปให้
เบื่อ ยิ่งแก่ยิ่งขี้บ่น บ่นอะไรนักหนาไม่รู้บ่นได้ทุกวี่ทุกวัน ......

"อรุณสวัสดิ์ครับคุณย่า"
"จ้ะลูก วันนี้หล่อเป็นพิเศษหรือเปล่าเนี่ย"
"ฮ่าๆ วันนี้เรียนรวมกับคณะอื่นครับคุณย่า จะได้มีหนุ่มๆเข้ามาจีบบ้าง"
"เดี๋ยวพี่เรามาได้ยินก็น้อยใจหรอก"
"ช่างสิ ไม่เห็นจะสนใจเลย"
"ทะเลาะอะไรกันมาอีกล่ะ"
"เบื่อคนขี้บ่นอ่ะครับ"
"อย่าไปถือสาเลยลูก สงสัยเลือดจะไปลมจะมา ฮ่าๆ ไปทานข้าวกันเถอะลูกไป"
"ผักกาดล่ะครับคุณย่า"
"อยู่ในครัวแน่ะ"
ผมก็เดินมาทานข้าว ผักกาดกำลังช่วยพี่บุ้งพี่อ้นเตรียมอาหาร วันนี้บ้านเราเสิร์ฟอาหารฝรั่ง แต่ก็มีข้าวต้มกุ้งให้เลือกสำหรับคนไม่ชอบขนมปังไส้กรอกแฮมออมเล็ท บลาๆ
"พี่ภูตื่นแล้วหรอ ผักกาดไปเรียกไม่เห็นมีคนมาเปิดประตูเลย"
"สงสัยพี่ภูอาบน้ำอยู่มั้ง ทำอะไรอยู่เนี่ยคนสวย"
"ปิ้งขนมปังให้ทุกคนค่ะ พี่ภูเอากี่แผ่นค่ะ"
"สองค่ะ"
"คุณย่าล่ะค่ะ"
"เดี๋ยวย่าจะทานข้าวต้มค่ะ หนูมานั่งทานเถอะลูก เดี๋ยวได้ไปโรงเรียนพร้อมพี่ๆเขาเลย"
"ค่ะ ว่าแต่พี่พีทยังไม่ลงมาหรอค่ะพี่ภู เดี๋ยวผักกาดไปตามให้ไหม"
"ไม่ต้องหรอก ทานเถอะ ทานเยอะๆ ดื่มนมด้วยจะได้โตไวไวรู้ไหม"
"ค่ะ"
"พีท มาทานข้าวลูก"

ผมก็ไม่ได้มองพี่พีทหรอก ไม่อยากมอง ตักอาหารให้ผักกาดทานไปเรื่อยๆ
"พี่ภูพอแล้ว แค่นี้ผักกาดก็ทานไม่หมดแล้วนะ"
"อุย  โทษทีนะ พี่อยากให้ผักกาดโตไวไวไง"
"ตักให้พี่พีทบ้างสิ ผักกาดไม่เห็นพี่พีททานอะไรเลย"
"เขามีมือเขาก็ตักเองแหละ"
"พี่ภูของผักกาดไม่ใช่คนใจร้ายแบบนี้นะคะ ไม่สบายหรือเปล่าเนี่ย"
"ผักกาด ทานไปเงียบๆ" ผมหันไปค้อนผักกาดหนึ่งที เพราะไอ้พี่พีทมันแอบยิ้มที่ผักกาดว่าผม
"ไอ้ลิง ยิ่งกว่าเด็กอีกนะเนี่ย ที่หน้างอกับพี่พีทเขาเนี่ย เอาแต่ใจเรื่องอะไรอีกล่ะ" ไอ้พี่บุ้ง
"ไม่รู้อย่าพูดดีกว่า"
"เอาล่ะ พอๆทานข้าวกันได้แล้วลูก เอาพอหอมปากหอมคอ แต่พอดีนะ"

ทานข้าวเสร็จพวกเราก็ขึ้นรถ พี่บุ้งกับพี่อ้นเอารถไปอีกคัน เพราะจะไปส่งผักกาด
"ผักกาด แล้วขอคุณพ่อมานอนกับพี่อีกนะ"
"ค่ะพี่ภู ผักกาดจะมาบ่อยๆ สวัสดีค่ะคุณย่า สวัสดีค่ะพี่พีท"
"มาให้พี่หอมทีสิ" ผมดึงผักกาดเข้ามาหอมแก้ม แล้วก็ส่งผักกาดขึ้นรถ พี่บุ้งก็ขับรถออกไป
"น้องภูไปเรียนก่อนนะครับคุณย่า"
"ตั้งใจเรียนนะลูก"
"ครับ"
"แล้วอย่าตีกันในรถล่ะ" คุณย่าแซว ผมก็ยิ้มให้แล้วก็ขึ้นรถ พี่พีทก็ขับออกไป ผมก็เอาชีทออกมาอ่าน
เบื่อไม่อยากพูดกับคนบางคน อ่านไปอ่านมามันก็เพลิน จนลืมคนข้างๆไปชั่วขณะ ไม่รู้เลยว่าแอบหน้างอ
พอใกล้ถึงหน้ามหาวิทยาลัยผมก็เก็บเอกสารเข้ากระเป๋า เช็คเสื้อผ้าหน้าผม หันไปมองหน้าสามี เขาก็ไม่มอง
"เย็นนี้ถ้าไม่อยากมารับก็ไม่ต้องมารับก็ได้นะ"

ออฟไลน์ K.Pupoom

  • รักข้ามรั้วไอ้ตัวแสบ
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 387
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +966/-5
พูดแล้วก็สะบัดหน้าหมายจะลงจากรถทันที แต่ไม่ทันใด มือใหญ่ก็มาคว้าข้อมือเล็กไว้
"จะมา" แล้วพี่พีทก็หอมแก้มผม เหมือนแค้นกันมาสอบปี จมูกจะทะลุเข้าไปในแก้มอยู่แล้ว
"เจ็บ!!!!!!! ปล่อยได้แล้ว" ก็หน้างอลงจากรถไปนั้นแหละ เดินโมโหลงมา ก็เล่นหอมซะแรง เจ็บจริงๆนะเนี่ย แต่พี่พีทมันหัวเราะชอบใจ

"เป็นไรว่ะ หน้ามึงไม่เคยเป็นแบบนี้นะ" ไอ้กรีซถาม มันมายืนรอผมที่หน้ามหาวิทยาลัย
"เบื่อ"
"เบื่อไร"
"ผัว"
"ให้กูไหม"
"ไม่ให้โว้ย"
"ฮ๋าๆๆ ทะเลาะกันไรมาอ่ะ"
"เรื่องไม่เป็นเรื่อง"
"แล้วมึงมาทำให้มันป็นเรื่องทำไมว่ะ ในเมื่อก็รู้ว่ามันไม่เป็นเรื่อง แล้วจะเอามาเป็นเรื่องให้มันเป็นเรื่องทำไมเรื่องไม่เป็นเรื่อง"
"พอ เดี๋ยวได้มีเรื่อง"
"แอ่แฮ้  อ่ะซื้อขนมมาฝาก"
"อื้มขอบใจ ใครมาส่งอ่ะ"
"มาเอง"
"พี่ซูมไม่ได้มาส่งหรอ"
"พึ่งกลับจากโรงพยาบาลเมื่อเช้านี้เอง หลับไปแล้วล่ะ"
"แฮบปี้ดีใช่ไหม"
"อื้ม พี่เขาดีกับกูมากอ่ะ"
"ก็ดีแล้ว ดูแลกันและกันนะ อย่าแรดล่ะ"
"บ้า"
"ฮ่าๆๆ"

"นี่หล่อนสองตัว ฉันรอนานแล้วนะยะ กว่าจะมาได้ วันนี้เต็มนะยะนังภู" กิ๊บ แกเต็มกว่าฉันอีก
"อะไรเต็ม"
"เสื้อผ้าหน้าผม เป๊ะเวอร์"
"ก็ปรกตินะ"
"ย่ะ หล่อซะ เดี๋ยวก็เป็นเรื่องอีก ระวังผู้ชายจะลากไปข่มขืน"
"ก็น่าลองนะ ตื่นเต้นดี"
"อิบ้า"

ได้เวลาเรียนเราก็ต้องเรียนให้เต็มที่ ตั้งใจให้เต็มที่ ทุ่มเทให้กับมัน จะได้ไม่ต้องมานั่งอ่านหนังสือแล้วอ่านหนังสืออีก
อ่านเท่าไรก็จำไม่ได้สักที เราต้องเข้าใจบทเรียนในห้องเรียนเสียก่อน แล้วก็ค่อยมาทบทวนโดยการอ่านหนังสือ
ผมใช้เคล็ดลับในการเรียนแบบนี้มาตั้งแต่สมัยมัธยม เพราะคุณแม่ปลูกฝังไว้ให้ตั้งใจเรียนในห้องเรียน

เลิกเรียน ทานข้าว เข้าเรียน เลิกเรียน.......

"ขอโทษนะครับ ผมขอไลน์หน่อยได้ไหมครับ" ขาวหล่อน่ารัก เดินมาขอไลน์ผมอย่างอายๆหลังจากหมดคาบเรียน
"เป็นเพื่อนได้นะครับผมยินดี แต่ถ้าจะจีบ ผมมีแฟนแล้วครับ"
"เป็นเพื่อนก็ได้ครับ แค่ได้เป็นเพื่อนก็ดีใจสุดๆแล้วครับ"
"งั้นก็ยินดีที่ได้รู้จักครับ สแกนไอดีเลยครับ" ผมยื่นโทรศัพท์ให้
"ผมชื่อกันต์ครับบ นายภูใช่ไหม"
"ใช่ครับ"
"งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ เพื่อนรออยู่"
"ครับ"

"โอ๊ยยย เสน่ห์แรงจริงๆเพื่อนฉัน"
"ก็คนมันหล่ออ่ะทำไงได้ ชิป่ะ"
"ย่ะ" แล้วก็มานั่งอ่านหนังสือ คุยเรื่องรายงานเรื่องโน้นเรื่องนี้กันใต้คณะ
"พี่พีททททททททททททททททท สวัสดีค่ะ" อิแพงนี่ถ้าไม่ใช่สามีเพื่อน คงลากไปไหนแล้วล่ะ
"สวัสดีครับแพง ไม่เจอตั้งนานสวยขึ้นมากเลยนะเนี่ย"
"จริงป่ะค่ะ"
"จริงครับ"
เพื่อนๆผมก็ทักทายพี่พีท แล้วก็ถามสารทุกข์สุกดิบ
"ไปยัง" พี่พีทถามผม
"ไปไหนกันหรอ ไปด้วยดิ"ไอ้กรีซ
"นี่มึง กลับไปหาผัวดีกว่าไหม จะไปเป็น กขค เขาทำไม"
"อยากไปอ่ะ"
"เสือก!!!!!!!!!!"  เพื่อนผมพร้อมใจกันด่าไอ้กรีซ

"งั้นกลับก่อนนะเว้ย พรุ่งนี้เจอกัน"
"อื้ม" ร่ำลาเพื่อนๆผมเสร็จแล้วก็เดินไปที่รถ พี่พีทก็ดึงกระเป๋าไปถือให้

"ดีกันนะ น๊าาาาาา"
"ไม่ได้โกรธทำไมต้องดี"
"ก็หน้ามันบอกว่าโกรธนิ"
"เปล่า"
"งั้นยิ้มก่อน"
"ไม่ยิ้ม  เหนื่อย"
"เรียนหนักหรอ"
"มาก"
"พี่ซื้อขนมไว้ให้ในรถ ของชอบน้องภูทั้งนั้นเลย"
"ขอบคุณครับ" แล้วเราสองคนก็เดินไปที่รถ แล้วพี่พีทก็ขับรถออกจากมหาวิทยาลัย ผมเอาเค้กออกมาทานกับชาเขียวปั่นของโปรด
นั่งทานจนอิ่มพี่พีทก็ส่งยิ้มมาตลอดทาง
"วันนี้เลิกไวได้ไงอ่ะ"
"ก็อยากมารับเมียบ้าง"
"อื้อ"
"ง่วงหรอ ดูทำตาปรือๆ"
"อื้อ"
"ง่วงก็นอนไปก่อน เดี๋ยวถึงแล้วพี่ปลุก"
"แล้วจะพาไปไหนอ่ะ ไกลหรอ"
"ทองหล่อ กว่าจะฝ่ารถติดไปอีก หลับไปเถอะ"
"อื้ม งั้นน้องภูขอนอนแป๊ปนะ"
"ครับ" แล้วผมก็ปรับเบาะเอนลงนอน แล้วก็เผลอหลับไป ตื่นมาอีกที ที่นี้ที่ไหน.........


"หิวแล้ว  ที่นี้ที่ไหนเนี่ย"
"ปั้มน้ำมันไงไม่รู้จักหรอ"
"แล้วมาทำไมล่ะ  ปั้มใหญ่ขนาดเนี่ยมันต่างจังหวัดแล้ว จะเอามาขายหรอไง"
"เอามาขายใครเขาจะซื้อ ดื้อก็ดื้อ"
"ลองขายดูไหมล่ะ"
"ไม่เอา จะเข้าห้องน้ำไหม"
"เข้า"
"ก็ลงสิ"
"เปิดตูดด้วย"
"บ้าในรถเนี่ยนะ"
"หมายถึง กระโปรงหลัง น้องภูจะเอารองเท้าแตะ"
"อ่อ ตกใจหมด นึกว่าอยากดูตูดพี่ ฮ่าๆๆ"
"ไม่ขำเลย ฝืด" แล้วผมก็ลงเดินไปท้ายรถเปลี่ยนรองเท้าแตะ แล้วก็เดินไปเข้าห้องน้ำ ปวดฉี่จนจะราดอยู่แล้ว
พี่พีทเดินตามมา
"โอ๊ะ  ขอโทษครับพี่"
"ไม่เป็นไรครับ ผมก็ไม่ทันมอง"
"มีอะไร" พี่พีทเดินมาถาม
"น้องภูเดินชนพี่เขาอ่ะ"
"ขอโทษด้วยนะครับ พอดีโก๊ะ"
"น้องภูไม่ได้โก๊ะนะ พี่พีทนิ"
"ฮ่าๆๆ" พี่คนที่ผมเดินชนก็หัวเราะ ผมสองคน ผมเดินไปเข้าห้องน้ำ พี่พีทก็เดินตามมา
"เข้ามาทำไม"
"อยากลองในห้องน้ำสาธารณะอ่ะ"
"ไอ้โรคจิต"
"โอ๊ยยยยยย เตะจริงเลยหรอ เจ็บนะ" ผมเตะหน้าแข้งพี่พีทไปทีหนึ่งแล้วก็ล็อคห้องน้ำ กว่าจะได้ฉี่อุปสรรคมันเยอะเหลือเกิน
ทำธุระในห้องน้ำเสร็จก็เดินออกจากห้องน้ำ ล้างมือ ล้างหน้า หันไปเห็นร้านลูกชิ้นมุ่งตรงไปทันที
"หกไม้ครับ แยกน้ำจิ้มนะครับ"
"ได้ครับ" ผมก็ยืนรอลูกชิ้น แล้วพี่ค้าก็ส่งให้ ผมก็จะหยิบเงิน เห้ย ไม่มีเงิน
"เอ่อคือ พี่ครับ ผมไม่ได้เอาเงินลงมาจากรถอ่ะครับ รอแป๊ปหนึ่งนะครับ"
"ได้ครับ"
"พี่พีททททททททททททททท"
"อะไร"
"จ่ายเงินด้วยพี่เขารอนานแล้ว"
"แล้วมายืนทานของเขาไม่มีเงินเนี่ยนะ"
"ก็น้องภูลืมนิ"
"แล้วถ้ามาคนเดียวจะทำไง"
"พี่พีทเคยให้น้องภูไปไหนไกลๆคนเดียวด้วยหรอ พูดมากอยู่นั้นแหละเอาเงินมา"
"ไม่ต้องทะเลาะกันครับ พ่อค้ารอได้"
พี่พีทก็จ่ายเงินให้ผม พ่อค้าแถมให้อีกสองไม้เพราะเมียพ่อค้าบอกให้แถม บอกว่าผมหล่อดี คริคริ
เดินทานลูกชิ้นมาจนถึงร้านสะดวกซื้อ พี่พีทซื้อน้ำแล้วก็ของใช้นิดหน่อย
"ตกลงเราจะไปไหนกันอ่ะ แล้วที่นี้ที่ไหน"
"หัวหิน"
"จริงดิ"
"พรุ่งนี้มีเรียนบ่ายไม่ใช่หรอ"
"อื้ม"
"ค้างคืนหนึ่งไหม พี่โทรไปบอกคุณย่าแล้ว"
"เย้ พี่พีทนี่น่ารักที่สุดในโลกเลยรู้ไหม"
"แล้วเมื่อเช้าใครบอกว่าพี่น่าเบื่อ"
"หมามันพูด น้องภูไม่ได้พูดนะพี่พีท"
"อื้ม หมา"
"น้องภูขอโทษนะเมื่อเช้าอ่ะ"
"ไม่โกรธหรอก พี่ก็ขอโทษเหมือนกัน ที่หงุดหงิดใส่"
"ไม่ถือสาหรอก ฮ่าๆๆๆๆๆ"

ความรัก อย่าถือทิฐิมาก ต้องถือว่า ใครยอมก่อนคนนั้นชนะ ถ้าถือว่าตัวเองถูกอีกฝ่ายผิด มันก็จะมีแต่ทุกข์ใจเสียเปล่าๆ
ต้องอย่าให้ความโกรธความโมโหเข้าครอบงำเรานานเกินมันจะมีผลต่อชีวิตรัก ต้องตั้งข้อตกลงกันไว้ว่า ใครง้อก่อนคนนั้นชนะ
อย่างความรักของผมกับน้องภู ทนไม่ได้หรอกที่จะไม่พูดกันเกินข้ามวัน ถึงแม้เรื่องนั้นเขาหรือผมจะผิดจริงๆ
ผมก็จะเป็นฝ่ายง้อน้องภูก่อนตลอดเสมอ น้องภูก็คงคิดเช่นนั้นเหมือนกัน เราสองคนเลยโกรธกันได้ไม่นาน
เคยโกรธกันนานๆมันก็อึดอัดบอกไม่ถูกไม่มีความสุขเลย เครียดยิ่งกว่า ดู สส. ในสภาเสียอีก เหอะๆ รักกันต้องขยันง้อนะครับไม่ใช่ขยันงอน

"รับขนมจีบซาลาเปาเพิ่มไหมค่ะ"
"เอาไหม" พี่พีทหันมาถามผม
"ไม่เอาครับ น้องภูจะเก็บท้องไว้ทานกุ้งเผาตัวโตๆ"
"ฮ่าๆๆ" พี่พีทจ่ายเงินเสร็จเราก็เดินออกจากร้านสะดวกซื้อ แล้วก็เดินขึ้นรถ พี่พีทขับออกไปตามทางไม่นานก็เห็นชายหาดสวยงาม
ผมชอบที่นี่นะ สวย มาทุกครั้งก็สบายใจทุกครั้ง ร่างกายต้องการทะเล ร่างกายต้องการทะเล ร่างกายต้องการทะเล.........
"จอดทำไมที่นี้อ่ะ เราไม่ไปพักบ้านคุณย่าหรอ"
"พี่มีบัตรพักที่นี้ฟรี ลูกค้าให้มา "
"งั้นพักที่นี้ก็ได้ จะได้ไม่ไปกวนป้าเขา ฮ๋าๆๆ"

มีพนักงานมารับรถไปจอด ไฮโซ แล้วก็มีพนักงานมายกกระเป๋า
"พี่พีทจัดกระเป๋ามาด้วยหรอ"
"อื้ม"
"ตอนไหน"
"เมื่อเช้าไง   ตอนที่หมามันบอกว่าเบื่อพี่น่ะ"
"ชิ" พี่พีทจัดการเกี่ยวกับเรื่องห้องพัก พอเสร็จเราสองคนก็ขึ้นห้องพักกัน
"มีจากุดจี่ด้วยพี่พีท"
"จากุชชี่"
"ฮ่าๆๆ น้องภูว่าอาหารเช้าต้องอร่อยมากๆแน่ๆ "
"เปลี่ยนเสื้อผ้าได้แล้ว เดี๋ยวได้ลงไปเดินเล่นชายหาดกัน แล้วก็ไปหาอะไรทานด้วย"
"ไหนเสื้อผ้าน้องภูอ่ะ"
"ในกระเป๋าไง" กางเกงขาสั้นสีสวยกับเสื้อยืดสีขาวผมหยิบมาใส่ พี่พีทเอาชุดนักศึกษามาให้ด้วย น่ารักจริงๆ
"แล้วพี่พีทไม่เปลี่ยนเสื้อผ้าหรอ"
"เปลี่ยนกางเกงขาสั้นตัวเดียวพอ หยิบมาให้หน่อยสิ" แล้วพี่พีทมันก็ถอดกางเกงออกเหลือแต่กางเกงใน
แล้วก็เดินไปที่ระเบียง ไม่อายผีสางเทวดาเลยหรอไง แต่อย่างว่าอยู่สูงไม่มีคนเห็นหรอกมั้ง
"น้องภูมาดูนี้เร็ว" ผมก็เดินไป พี่พีทชี้ให้ดูวิว สวยมาก เห็นทะเลไปยาวจนสุดสายตา
พี่พีทกอดเอวผมไว้จากทางด้านหลัง หอมแก้มผมเบาๆ แล้วก็เล่าเรื่องเมื่อวัยเด็กให้ฟัง
"เมื่อตอนเด็กที่พี่ไปทะเลครั้งแรก พี่ดีใจมาก รู้ไหมพี่ทำอะไรอย่างแรก"
"เช่าห่วงยาง"
"ฮ่าๆๆ ไม่ใช่ พี่ลองชิมน้ำทะเลก่อนเลย ว่ามันเค็มจริงหรือเปล่า"
"แล้วจริงหรือเปล่าอ่ะ"
"จริงสิ คุณย่าหัวเราะใหญ่เลยเมื่อเห็นพี่สำลักน้ำทะเล"
"ที่ไหนอ่ะที่พี่พีทไปครั้งแรก"
"ก็ที่นี้แหละ"
"จริงอ่ะ"
"อื้ม ตอนนั้นคุณแม่พี่พามาเยี่ยมคุณย่า เราก็เลยพากันมาทะเล"
"เคยไปทะเลกับแฟนเก่าไหม" ผมถาม
"จะพูดทำไม"
"ก็น้องภูอยากรู้นินา"
"อยากรู้ไปทำไม"
"ไม่รู้เหมือนกัน"
"ถ้าไม่รู้ก็ไม่ต้องรู้แหละดีแล้ว จะไปพูดถึงเขาทำไม ในเมื่อตอนนี้พี่รักน้องภูจนลืมทุกคนไปหมดแล้ว"
"ขนาดนั้นเชียว"
"ใช่" ผมหันเข้าหาพี่พีท แล้วก็กอดคอพี่พีทไว้ แล้วก็บรรจงประกบริมฝีปากลงไปเบาๆ พี่พีทตอบรับริมฝีปากด้วยปลายลิ้นอุ่นๆ
ลมทะเลพักมาเย็นชื่นใจ รสจูบที่หอมหวานเคล้าคลึงกับบรรยากาศ ชั่วโมงนี้คงมีใครหลายคนอิจฉาเราสองคนเป็นแน่
ไม่ว่าจะเป็นนก หาดทราย สายลม เกลียวคลื่น.........  คงต้องแอบเขินอายเมื่อหันมาเห็นผมสองคนแสดงความรักต่อกัน

"หิวข้าวแล้ว" ผมถอนริมฝีปากออกก่อน ไม่อย่างนั้นพี่พีทคงไม่ยอมหยุดเป็นแน่นอน แล้วเรื่องมันก็จะไม่หยุดแค่ริมระเบียง
มันต้องไปจบลงที่เตียงแน่นอน พี่พีทก็ยิ้มแล้วก็จูงมือผมเข้าข้างในห้อง แล้วก็หยิบกางเกงมาใส่ ทุกอย่างสงบลง

นึกในใจ  วันนี้สงบง่ายจัง  ฮ่าๆๆ

"ลืมอะไรหรือเปล่า พี่ไม่เดินกลับมาเอาเป็นเพื่อนนะ"
"เอาโทรศัพท์ไปอย่างเดียวก็พอ เงินเอาที่พี่พีท"
"อื้ม"
"พี่พีท"
"ครับ"
"คุณย่าว่าอะไรหรือเปล่า เราหนีมาเที่ยวกันสองคนเนี่ย"
"ไม่ว่าอะไรหรอก คุณย่าบอกให้พี่พาน้องภูมาเที่ยวบ้างกลัวว่าน้องภูจะเรียนจนเครียด"
"คุณย่านี่รู้ใจน้องภูจริงๆเลย"
"เหนื่อยไหม"
"เรื่องอะไร"
"เรียนไง"
"ไม่หรอก น้องภูรักที่จะมาทางนี้อยู่แล้ว มันก็เลยสนุกมากกว่าเหนื่อย"
"ก็ดีแล้ว ถ้าเหนื่อยก็บอกพี่นะ"
"พี่พีทจะไปเรียนแทนหรอไง"
"พี่จะได้ผ่อนคลายให้"
"อย่ามาทำสายตาแบบนี้ "
"ฮ่าๆๆ มีอะไรก็อย่าเก็บเอาไว้คนเดียว ยังมีพี่คนนี้ที่พร้อมจะรับฟังไม่ว่าจะเป็นเรื่องสุขหรือทุกข์ก็ตาม"
"ขอบคุณครับ"
"อย่าคิดว่าตัวเองจะเอาเรื่องมาให้พี่ไม่สบายใจ พี่ยินดีเป็นส่วนหนึ่งของทุกๆเรื่องของน้องภู"
"วันนี้มาแนวพระเอกมากเลยนะเนี่ย เดี๋ยวคืนนี้ต้องเพิ่มรางวัลให้ซะแล้วมั้ง"
"ไอ้เจ้าเล่ห์ อยากทานอะไรให้เลือก"
"ก็อยากทานอาหารทะเลไง"
"งั้นเดี๋ยวเดินไปตามริมหาดนะ ไม่ไกลมาก เดินเล่นไปด้วย"
"โอเค"" ผมยื่นมือให้พี่พีทจับ เราสองคนก็เดินจูงมือกันไป น้ำทะเลพัดมาเปียกเท้า พลังจากธรรมชาติกำลังค่อยๆแทรกซึม
เราสองคนไม่ได้พูดอะไรกัน นอกจากรอยยิ้มที่ส่งให้กัน ความสุขที่ไม่ต้องมีคำพูดใดใด ผู้ชายที่กุมมือผมคนนี้
ผมมั่นใจว่าเขาจะดูแลผมได้ไปตลอดชีวิต เขาคือคนที่ผมเลือกแล้ว แล้วผมก็เลือกถูก ผมมั่นใจเช่นนั้น

จากสายตาประชาชนริมหาด

"แกๆ ดูนั้นดิ น่ารักว่ะ คู่นั้นอ่ะ"
"ไหน"
"นั้นไงเสื้อขาวอ่ะ"
"โห่ ผู้ชายกินกันเองอีกแล้ว ชะนีอย่างพวกเราคงต้องแขวนอยู่บนคานแบบนี้ไปอีกนาน"
"แต่เขาก็น่ารักนะเว้ย หรือว่าผู้หญิงสวยน้อยลงว่ะ หรือว่าผู้ชายเดี๋ยวนี้สวยขึ้น"
"ฉันว่าอย่างหลังว่ะแก แกดูน้องคนนั้นดิ หน้าหวานกว่าฉันอีก ขาวจั้ว ดูพวกเราสิทั้งดำทั้งเถื่อน จะเอาอะไรไปสู้เขา"
"ถึงสวยเขาก็ไม่ชอบพวกเราหรอกแก เรื่องพวกนี้มันแล้วแต่รสนิยมส่วนบุคคลเว้ย"
"ก็จริงอ่ะ แกว่าใครเป็นผัวว่ะ"
"เสื้อแขนยาว"
"เออคิดเหมือนกัน"
"เวลาผู้หญิงกับผู้ชายเดินจับมือกันทำไมเราไม่สนใจว่ะ มาสนใจผู้ชายจับมือกันเนี่ย"
"ฉันว่ามันน่ารักนะเว้ยแก ดูดิ ถ่านรูปเก็บไว้ดีกว่า พระอาทิตย์กำลังสวยพอดี"
"เออๆถ่ายเยอะๆเลย"

.......

"ถ่ายรูปไหม" พี่พีทถาม
"ถ่ายดิ ถ่ายคู่กับพระอาทิตย์สีส้ม"
"ไม่ถ่ายคู่กับพี่หรอ"
"ก็ถ่ายคู่กับพี่พีทด้วยไง"
เราสองคนก็เลยถ่ายรูปคู่กับพระอาทิตย์ พี่พีทแอบหอมแก้มผมตลอดแล้วก็ถ่ายรูปเก็บไว้ เราสองคนใช้เวลาเดินและเล่นที่ชายหาดสักพัก
จนอาการหิวเริ่มมีอิทธิพลมากขึ้น ก็เลยเดินไปที่ร้าน พนักงานรีบมาต้อนรับแล้วก็หาที่นั่งให้เราสองคน
"เมนูครับ" พนักงานยื่นเมนูให้
"กุ้งเผาโลหนึ่งครับ แล้วก็ปลาหมึกด้วย ปูด้วยครับ"
"เบาๆ หมดหรอ หืม"
"หมดสิ น้องภูหิวมาก พี่พีทเอาอะไรอ่ะ ข้าวผัดไหม"
"อื้ม"
"ข้าวผัดจานเล็กครับ แล้วก็ ต้มยำกุ้ง พี่พีทเอาอะไรอีกไหมครับ"
"แค่นี้ก่อนดีกว่า ขอซีอิ๋วขาวด้วยนะครับ"
"รู้ใจจริงๆ"
"รับน้ำอะไรดีครับ"
"น้ำเปล่าครับ ขอน้ำก่อนนะครับ หิวน้ำอ่ะ"
"ได้ครับ รอสักครู่นะครับ"
"ครับ"

"คืนนี้ทำอะไรกันดีน๊าาาาาาาาาาาาาาาาาา" พี่พีททำหน้าเจ้าเล่ห์อีกแล้ว
"ถามจริง ไม่เบื่อหรอ"
"ไม่อ่ะ ชอบ"
"แล้วถ้าน้องภูมีอะไรกับพี่พีทไม่ได้สักสามเดือนจะตายไหม"
"ไม่ตายหรอก อดทนได้"
"แล้วทำไมวันนี้อดทนไม่ได้"
"ก็มันรู้ว่ามีได้อ่ะ มันก็เลยอดทนไม่ได้ เหมือนมีขนมที่เราชอบทาน เราก็ต้องทาน แต่ถ้าเรารู้ว่ามันหมดอายุ เราก็ทานไม่ได้"
"ถ้าวันหนึ่งน้องภูอารมณ์ตายด้านล่ะ"
"พี่ก็ทำ ก็พี่ไม่ด้านนิ"
"ถ้าน้องภูให้ไปทำกับคนอื่นได้ล่ะ"
"ไม่เอา เอาเมียคนเดียว"
"จริงอ่ะ"
"จริง"
"ดีมาก"
"แล้วน้องภูล่ะ"
"น้องภูทำไม"
"ถ้าพี่มีอะไรกับน้องภูไม่ได้ล่ะ"
"ก็ดีสิ ไม่เจ็บตูด ฮ่าๆๆ"
"แล้วถ้าอยากขึ้นมาจะทำไง"
"น้องภูก็สอยตูดพี่พีทไง ง่ายจะตาย ฮ๋าๆๆ"
"เด็กบ้า พี่ไม่ได้หมายความอย่างนั้น"
"น้องภูไม่ใช่คนที่มีอะไรกับใครง่ายๆหรอกนะ สามีก็มีเป็นตัวเป็นตนถึงจะใช้งานไม่ได้ก็ต้องให้เกียรติกัน"
"พี่อนุญาตให้ใช้ดิลโด้ได้  ฮ๋าๆๆ"
"ไอ้บ้า"

นั่งคุยกัน ไม่ได้มีสาระหรอก คุยรออาหาร อาหารมาพวกเราก็จัดการอย่างรวดเร็ว พี่พีทจัดการข้าวผัดก่อนเลย กับต้มยำกุ้ง
"น้องภูไม่ทานข้าวหน่อยหรอ"
"สองช้อนพอ" พี่พีทตักให้สองช้อน
"พอแล้ว"
"เดี๋ยวดึกๆหิวนะ"
"เซเว่นก็มี  อ่ะ ทานเยอะๆนะพี่พีท" ผมแกะกุ้งให้พี่พีทแล้วก็ปู แกะให้พี่พีทบ้างทานเองบ้าง อร่อยดี
คุยไปทานไปเรื่องโน้นเรื่องนี้  นินทาโต๊ะข้างๆบ้างตามวาระโอกาสที่เหมาะสม ฮ๋าๆๆๆ
"อิ่มไหม"
"อิ่ม"
"ดีใจ"
"ดีใจทำไม"
"เห็นเมียกินอิ่มนอนหลับ"
"ฮ่าๆ น่าจะเอากางเกงว่ายน้ำมาเนอะจะได้เล่นน้ำที่สระในโรงเเรม"
"ไม่ให้เล่น"
"ทำไมอ่ะ"
"ไม่ชอบให้ใครมองเมียพี่"
"เวอร์น่ะ เล่นน้ำทะเลกันนะ นะ น๊าาาาาา"
"มันค่ำแล้ว อันตรายไม่เอาๆ"
"มาทะเลแต่ไม่ได้เล่นน้ำทะเลเนี่ยนะ"
"ก็เรามาเย็นแล้วนินา อย่าดื้อสิ เดี๋ยวชวนเพื่อนๆมาเล่นให้เต็มที่ไปเลย"
"ก็ได้ ป่ะ เช็คบิลเถอะ ได้ไปเดินเล่นกัน"
"อื้ม"

เดินจากร้านอาหารกลับโรงแรม ผ่านร้านของกินก็ซื้ออีกอ่ะ ฮ่าๆๆ ซื้อขนมตุนไว้ยามดึกเดี๋ยวหิว
"ขึ้นห้องเถอะ" พี่พีทชวน ผมก็พยักหน้า เราสองคนกลับเข้ามาในห้อง พี่พีทถอดเสื้อออก คงร้อน เพราะเดินกลับมา
วิ่งไล่จับกันบ้าง หนีกันบ้าง ถอดเสื้อไม่พอถอดกางเกงอีก
"อาบน้ำกัน" พี่พีทพูดจบก็เดินมาจูงมือผมไป แล้วก็จับผมแก้ผ้า พี่พีทเดินไปเปิดน้ำในอ่าง ระบบน้ำวนน่าลงไปแหวกว่ายยิ่งนัก
เราสองคนลงไปแช่น้ำกันอย่างสำราญใจ
"เมื่อยจัง ขับรถมาตั้งไกล" พูดขึ้นลอยๆ ผมก็ไม่ได้สนใจ
"อื้อ"
"นวดให้หน่อยดิ" พี่พีทหันหลังให้ผม ผมก็บีบไหล่บีบหลังให้บีบต้นคอให้
"เป็นไงบ้างค่ะป๋า"
"ดีมากเลยหนู เดี๋ยวป๋าดาวน์คอนโดให้นะ"
"หนูขอมินิขับไปเรียนสักคันนะคะป๋า แล้วก็ขอกระเป๋าแอร์เมสใส่เครื่องเขียนไปเรียนสักใบนะคะ"
"ถ้าคืนนี้หนูบริการป๋าถึงใจ ป๋าซื้อให้หมดเลยจ้ะ"
"หืมมมมมมมมมมมมมมมมมมม ไอ้แก่ คล่องเชียวนะ เคยไปทำที่ไหนมาล่ะ"
"เคยดูในละคร"
"ไม่เชื่อ"
"จริง"
"อย่าให้รู้นะว่าแอบซุกเด็กไว้น่ะ เอาตายจริงๆด้วย"
"เมียทั้งหล่อทั้งน่ารักแถมแสนดีขนาดนี้ ใครจะไปมีคนอื่น มาม๊ะเดี๋ยวสามีนวดให้นะ"
พี่พีทก็นวดให้ผมบ้าง แต่นวดไปนวดมาเริ่มลงต่ำ เริ่มใช้ปากมานวดต้นคอแล้ว อะไรยังไงเนี่ย
"ขึ้นไปนั่งบนขอบอ่างสิ" พี่พีทพูดจบไม่เปิดโอกาสให้ผมได้ลุกขึ้นนั่งด้วยซ้ำ จับผมนั่งบนขอบอ่าง
แล้วก็จัดการจับแม่นางทงอีเข้าไปในปากตัวเองทันที
"อื้อออ  อึ๊  อ๊ะ" พี่พีทใช้เวลาตรงนั้นอยู่สักพักจนผมเริ่มจะไม่ไหวแล้ว
"พอก่อน ไม่ไหวแล้ว" ผทพลักหัวพี่พีทออกจากตัวผม พี่พีทขึ้นมานั่งข้างๆผมบนขอบอ่าง แล้วก็หอมแก้มผม
ผมก็ตอบแทนพี่พีทบ้าง โดยทำเหมือนที่พี่พีททำให้ผมเมื่อสักครู่ พี่พีทประคองสองแก้มผมไว้ แล้วก็ขยับสะโพกเบาๆ
เวลาผ่านไปสักระยะ พี่พีทถอนอาวุธออก แล้วลงมากอดผมอยู่ภายใต้สายน้ำวน  ผมนั่งซ้อนด้านหน้าพี่พีทด้านหลัง
ผมนั่งตรงหว่างขาพี่พีท พี่พีทเอื้อมมือมาจับไอ้ทงอีไว้แน่นอีกมือก็จับไอ้จูมงของตัวเองไว้
"จะแตกแล้วบอกพี่นะ" พี่พีทพยายามใช้มือทำให้ทงอีพ่นพิษออกมา ริมฝีปากดูดเม้มที่ติ่งหูของผม พี่พีทใช้อีกมือบี้ยอดอกของผม
ผมหันไปรับริมฝีปากของพี่พีทให้มาสัมผัสกับริมฝีปากของตัวเอง เสียงน้ำวนต้องถูกกลับด้วยเสียงริมฝีปากของเราสองคน
"ใกล้แล้วนะ  อ๊ะ  อ๊ะ   อ๊าาาาา อื้อออ  โอ๊ะ" และแล้วพิษของทงอีก็ลอยเหนือน้ำแล้วก็วนไปตามกระแส
พี่พีทจัดการไอ้จูมงอย่างรวดเร็ว ไม่ช้ามันก็พ่นพิษออกมาลอยเหนือน้ำเช่นกัน......
"วันนี้ไม่ต้องเจ็บตูดใช่ป่ะ" ผมถามพร้อมยิ้มให้ปนหอบเล็กๆ
"ใครบอก เดี๋ยวมีภาคต่อที่เตียง นี้แค่หนังตัวอย่าง"
"ไม่ไหวแล้ว หมดแรง"
"นอนเฉยๆเดี๋ยวพี่จัดเอง"
"สู้ตายสินะเรื่องเนี่ยอ่ะ"
"ก็แน่ล่ะ"
"แบร่" แลบลิ้นให้พี่พีทมันก็งับทันที ก่อนจะจูบเบาๆ เราสองคนอาบน้ำเสร็จก็เช็ดตัวกันจนแห้ง ผลัดกันเช็ดผมให้กัน

"พี่พีท น้องภูหนาวนะเนี่ย จะดึงผ้าไปทำไม"
"ก็ผ้าเช็ดหัวมันชื้นหมดแล้วนิ"
"ไม่ต้องเช็ดแล้ว พอแล้ว เดี๋ยวมันก็แห้งเองแหละ น้องภูง่วงแล้วอยากนอน"
"ไม่เคยนอนหรอไง"
"ตกลงไม่ได้เอาชุดนอนมาใช่ไหมอ่ะ แล้วน้องภูจะแข็งตายไหมเนี่ย"
"แข็งได้เดี๋ยวก็อ่อนได้"
"บ้ากาม"

น้องภูสลัดผ้าเช็ดตัวเอามาคลุมหัวผมแล้วก็รีบวิ่งไปที่เตียงเข้าไปอยู่ใต้ผ้าห่มเรียบร้อยแล้ว
ผมเดินไปปิดไฟแล้วก็เอาผ้าเช็ดตัวไปตาก แล้วก็ไปนอนกอดน้องภู เปิดทีวีดูแล้วก็ดึงน้องภูเข้ามากอด
"ไม่มีช่องอื่นแล้วหรอ"
"จะดูอะไรอ่ะ"
"หนังอะไรเงี้ย"
"เห้ย เขาไม่มีหนังโป๊หรอกเคเบิ้ลบ้านเราอ่ะ"
"แค่นี้นะ"
"เห้ย จะนอนแล้วหรอ"
"น้องภูง่วงแล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องตื่นเช้า"
"อุตส่าห์พามาทะเลไม่ได้พามานอนนะ"
"พามาทะเล แต่ไม่ได้เล่นน้ำทะเลเนี่ยนะ"
"ก็มันเย็นแล้ว"
"เดี๋ยวน้องภูตื่นเช้าไปเล่นนะ"
"มีเสื้อผ้าหรอ"
"ก็แก้ผ้าไปเล่นไง"
"เดี๋ยวปลาฉลามงับจู๋ขาดนะ"
"มันงับไม่เข้าหรอกแข็ง"
"ไหนขอดูหน่อยดิ แข็งจริงเปล่า"

แล้วไอ้พี่พีทมันก็เอื้อมมือมาจับทงอีของผม
"เห้ย เดี๋ยวเหอะ ปล่อย"
"ไม่ปล่อย"
"ปล่อย"
"ไม่ปล่อยยยยยยยยยยยย"
แล้วพี่พีทมันก็ขึ้นมาคร่อมตัวผมทันที 
"ลงไปเลย"

"ไม่ลง"
"น้องภูง่วงแล้วพี่พีทอ่ะ ลงไปเลย อื้ออออ เบาๆดิ แก้มจะทะลุแล้วเนี่ย"
พี่พีทยิ่งห้ามก็ยิ่งยุทั้งจูบทั้งหอมใส่มาที่แก้มที่ปากผมไม่ยั้ง สงสัยเครื่องจะติดแล้ว
เอ้า เอาก็เอา ฮ๋าๆ ผ้าห่มถูกสลัดออกเพื่อเพิ่มความถนัดให้กับกิจกรรมเข้าจังหวะของเรา
พี่พีทนำพาไอ้จูมงเข้าไปในตัวผมทันที ด้วยความคุ้นชินไม่นานนักมันก็เข้าไปจนสุดตัว
สองกายรวมกันเป็นหนึ่งเดียว พี่พีทก้มลงมาจูบผมเบาๆแล้วก็จัดการเดินเครื่องทันที
เสียงแห่งความสุขถูกส่งผ่านมาทางริมฝีปากบางที่ถูกกดไว้ด้วยฟันขาว ความสุขทำให้การทำรัก
เริ่มเร็วและแรงขึ้นจนสองร่างแยกออกจากกัน พี่พีทจับผมคว่ำหน้าไปกับที่นอน
แล้วก็พาสิ่งที่พึ่งออกจากตัวไปเมื่อครู่นำกลับเข้ามาใหม่อีกครั้ง ครั้งนี้นานกว่าเมื่อครั้งก่อน
ทำให้เราทั้งสองอยู่กับความสุขแบบผาดโผนอยู่นาน พี่พีทถอนทัพออกอีกครั้งแล้วล้มตัวนอนด้วยอาการเหนื่อยหอบ
"หมดแรงก็นอน"
"ใครบอกหมดแรง" พี่พีทคว้าตัวผมมากอด ผมนอนทับไปบนตัวพี่พีท
"นั่งให้หน่อย" เสียงอ้อนอ้อนของพี่พีททำให้ผมเหมือนถูกมนต์สะกด แล้วผมก็เอาไอ้จูมมงเข้ามาในตัวผมแล้วก็จัดการเดินเครื่อง
สักพักพี่พีทก็ลุกขึ้นนั่ง แล้วก็ขยับตัวไปตามแรงสปริงของเตียงนุ่ม ริมฝีปากแดงดูดชิมยอดอกของผมไม่หยุด
"พี่พีท น้องภูจะไม่ไหวแล้วอ่ะ"
"พร้อมกันนะ" แล้วพี่พีทก็ใส่เต็มแรง แล้วผมก็ปล่อยความรักออกมาเต็มตัวพี่พีท
เมื่อเราสองคนถึงฝันที่หวัง ก็ล้มตัวนอนด้วยความหมดแรง พี่พีทหยิบทิชชูมาเช็ดทำความสะอาดให้ผมและตัวเอง
"ฟ๊อดดดดดด  หอมจัง"
"น้องภูไปล้างตัวก่อนนะ"
"พี่ไปด้วย" เราสองคนก็ไปล้างตัว ล้างเสร็จก็มาเช็ดตัวแล้วก็นอน พอหัวถึงหมอนทุกอย่างก็สงบ
รู้แต่ว่าผมอยู่ในอ้อมกอดอุ่นเพียงเท่านี้ ......

ออฟไลน์ K.Pupoom

  • รักข้ามรั้วไอ้ตัวแสบ
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 387
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +966/-5
แสงอาทิตย์เข้าตาทำให้ผมต้องตื่นจากการหลับสบาย

"ตื่นได้แล้ว" ผมลืมตามองตามเสียงเรียก เห็นชายหนุ่มร่างสูง ผิวขาวต้องแสงอาทิจย์ กำลังเดินมาที่เตียงนอน
"ไม่อายบ้างหรอไง"
"อายอะไร" พี่พีทนั่งลงข้างเตียง ด้วยชุดนอนชุดเมื่อคืน
"แก้ผ้าอยู่ได้"
"ฟ๊อดดดด"
"อื้อออออ เบาหน่อยดิ"
"หิวยัง"
"หิว มากด้วย"
"งั้นก็ไปล้างหน้าล้างตา ได้ไปทานอาหารเช้ากัน"
"อื้ออออออ เอ้อออ ยังไม่อยากกลับเลยอ่ะ"
"ติดใจเมื่อคืนหรอ"
"บ้า"  พรึ่บ พี่พีทมันกระตุกผ้าห่มออก
"ฮ่าๆๆ"
"หนาว เอามา"
"ไปล้างหน้าแปรงฟัน พี่หิวแล้ว เดี๋ยวบ่ายนี้ต้องไปเรียนอีกนะ"
"อื้อออออ"
"ยัง"
"อื้อออออออ"
"มาอื้อๆอะไรล่ะ ลุก ถ้าไม่ลุกเดี๋ยวโดนรุก"
"ไหวหรอ"
"ไหว" พี่พีทกระโจนใส่ผมทันที ผมกลิ้งลงจากเตียง แล้วก็วิ่งเข้าห้องน้ำไป พี่พีทก็ตามมาทันที
เราสองคนก็ยืนแปรงฟันกันหน้ากระจก อีกมือของพี่พีทก็โอบเอวผมไว้ แปรงเสร็จก็ไปหาเสื้อผ้าใส่
ผมหยิบเสื้อผ้าตัวเก่ามาใส่ แต่พี่พีทก็หยิบมาให้อีกชุด
"ไหนบอกเอามาชุดเดียวไง"
"ก็หลอก"
"นิสัย"
"ก็อยากเห็นเมียแกผ้า"
"ทำอย่างกับไม่เคยเห็น น้องภูรู้นะที่ผ่านมาอ่ะ พี่พีทชอบแอบถอดเสื้อผ้าน้องภูออกตอนดึกๆ"
"ฮ่าๆๆรู้แล้วทำไมยังปล่อยให้ถอดอ่ะ"
"ก็ มันง่วงขี้เกียจโวยวาย"
"ชอบล่ะสิ ต่อไปนี้ เรานอนกอดกันแบบไม่ต้องใส่เสื้อผ้าได้ไหมอ่ะ นะ น๊า"
"มันหนาว"
"เดี๋ยวพี่ก็กอดทั้งคืนไง"
"เหตุผล"
"กอดน้องภูแบบไม่ใส่เสื้อผ้ามันได้สัมผัสอุ่นจากกาย ตัวก็หอม นุ่ม กอดแล้วหลับสบาย"
"แล้วมันต่างจากใส่เสื้อผ้าตรงไหน"
"ต่างสิ เนื้อแนบแนื้ออ่ะ"
"ไร้สาระ หิวแล้วไปเถอะ"
"ยังไม่รับปากสิ่งที่พี่ขอเลย"
"อื้มๆ"
"สัญญาแล้วนะ"
"เออออ"
"อิอิ งั้นก็ไปทานข้าวได้"

เราสองคนก็มาทานอาหารเช้าที่ทางโรงแรมจัดเตรียมไว้ให้ อลังการมาก เลือกทานไม่ถูก
เราตักแล้วมาตั้งไว้จนเต็มโต๊ะ แล้วก็นั่งทานกันเรื่อยๆตักมาหลายอย่างแต่ละอย่างไม่ได้เยอะมาก
"ถูกใจไหม"
"มากเลยพี่พีท อร่อย"
อิ่มจากอาหารมื้อเช้า ผมก็อ้อนพี่พีทไปเดินเล่นที่ชายหาด เดินซื้อของฝากไปฝากคุณย่าพวกอาหารทะเลแห้ง
แล้วก็พวกวัตถุดิบในครัวต่างๆ ถ้าซื้อไปฝากเพื่อนๆมันต้องรู้แน่ๆว่าผมแอบมาเที่ยวกับพี่พีทสองคนก็เลยไม่ซื้อดีกว่า
เดินเที่ยวสักพัก็ต้องรีบขึ้นห้องแล้ว เพราะจะต้องอาบน้ำแต่งตัวกลับกรุงเทพ เพราะผมมีเรียนตอนบ่าย พี่พีทเองก็ต้องไปทำงาน
"อาบน้ำเลย เดี๋ยวไม่ทันเข้าเรียน" พี่พีทสั่ง ผมก็เดินเข้าไปอาบน้ำ พี่พีทก็เดินตามเข้ามาหลังจากเก็บของเรียบร้อยแล้ว
"พี่พีท"
"หืม ไม่ต้องอ้อนขออยู่อีกคืนนะ ต้องไปเรียน"
"เปล่า น้องภูอยากรู้ว่า วันศุกร์นี้ถ้าแม่กลับมาพี่พีทจะบอกแม่น้องภูว่าไง"
"เรื่องอะไร"
"เรื่องที่เราเป็นอะไรกันอ่ะ"
"ก็บอกไปตรงๆนั้นแหละ ว่าผมเอาลูกแม่มาทำเมียนานแล้วนะครับ ผมจะมาสู่ขอให้ถูกต้อง"
"ตลกแล้ว"
"จริง"
"ไม่คิดที่จะใช้คำพูดที่มันสวยงามกว่านี้หน่อยหรอ"
"พี่ว่าแบบนี้เข้าใจง่ายดี กังวลอะไรอีกอ่ะ"
"น้องภูกลัวอ่ะ"

น้องภูโผเข้ากอดผม ท่ามกลางสายน้ำจากฝักบัวรดมาบนตัวสองเรา
"เป็นอะไร หืมมมม"
"น้องภูรักพี่พีท"
"เห้ยร้องไห้หรอ อะไรเนี่ย อยู่ดีๆก็ดราม่า"
"ถ้ามันอึดอัดก็ร้องออกมา พี่บอกแล้วไง ว่าไม่มีอะไรมาพรากเราสองคนได้ ขนาดน้องภูอยู่กับพ่อผักกาดพี่ยังไปเอาน้องภูมาอยู่ด้วยได้เลย"
"แต่ครั้งนี้ คือ แม่นะ"
"แล้วไงล่ะ พี่เชื่อในพลังของความรัก ไม่มีอะไรมาทำลายได้ถ้าคนสองคนรักกัน"
"พี่พีทททท"
"หืมมม"
"พี่พีทรู้ใช่ไหมว่าน้องภูไม่สามารถทำอะไรได้มาก เพราะนั้นคือแม่ของน้องภู"
"อื้มพี่เข้าใจ พี่จะสู้เพื่อน้องภูนะ น้องภูแค่ให้กำลังใจพี่ก็พอ"
แล้วน้องภูก็ประคองสองแก้มของผมแล้วก็จูบลงมาทันที จูบที่มอบพลังให้ผมมหาศาล ทำให้ผมพร้อมที่จะสู้เพื่อเขาในทุกๆเรื่อง
ผมจะไม่มีทางเสียเขาไปให้ใครแน่ๆ น้องภูต้องอยู่คู่กับพี่พีทคนนี้ตลอดไป.......

"เลิกร้องแล้วก็เลิกกังวลได้แล้ว น้องภูคนเก่ง"
"อื้ม"

ผมก็อาบน้ำให้น้องภู เสร็จก็ออกจากห้องน้ำมาแต่งตัว ผมยืนเช็ดผมให้น้องภู น้องภูนั่งนิ่งไม่พูดอะไรคงคิดอะไรอยู่
ผมก็เอาไดร์มาเป่าให้ น้องภูก็นั่งเหม่อคงคิดอะไรเพ้อไปนั้นแหละ  ไอ้ผมมันก็อยากจะบอกเมียนะ แต่แม่ยายสิห้ามไว้

"เสร็จแล้วครับ ไปทาครีมแต่งตัวได้แล้ว"  น้องภูโอบเอวผมแล้วก็เอาหน้าแนบมาที่ท้อง
"อ้อนอะไรอีก"
"พี่พีท"
"ครับ"
"ถ้า...."
"ไม่ถ้าแล้ว  เลิกคิดแล้วไปแต่งตัว"

น้องภูเดินไปแต่งตัว ผ้าเช็ดตัวถูกปลดออกไปกองอยู่ที่พื้น แล้วกางเกงในสีขาวที่ผมเตรียมไว้ให้ก็ถูกน้องภูหยิบมาใส่อย่างช้าๆ
ครีมทาหน้า ครีมกันแดด ถูกทาอย่างบรรจง บอดี้สเปรย์ถูกนำมาฉีดที่ร่างกาย เสื้อแขนยาวสีขาวถูกสวมใส่แล้วติดกระดุมทีละเม็ด
ผิวขาวค่อยๆถูกปิดด้วยอาภรณ์ทีละชิ้น แต่สีหน้าของคนสวมใส่ดูเรียบเฉย
"นาฬิกาอ่ะ"
"ในกระเป๋า" น้องภูไม่ได้สนใจ แล้วเดินมาหาผม ติดกระดุมเสื้อให้ผม
"ฟ๊อดดดด" ผมแอบหอมแก้มคนตรงหน้า เจ้าตัวยิ้มน้อยๆน่ารัก เวลาพูดน้อยๆก็ดูน่ารักดีเหมือนกันนะ ฮ่าๆๆ
"หล่อยัง"
"หล่อแล้ว หล่อมากไม่ดีนะ เบื่อกันซีน"
"ฮ่าๆๆ ป่ะ ดูสิลืมอะไรเปล่า เข้าไปดูในห้องน้ำให้พี่หน่อย"
"ครับ" เราสองคนสำรวจของในห้องเมื่อไม่ลืมอะไรก็ ออกจากห้องพัก แล้วก็เดินทางกลับกรุงเทพกัน
รถขับออกจากหัวหิน ผมก็มองทะเลสองข้างทาง
"จะซื้ออะไรไปฝากใครอีกหรือเปล่า"
"ไม่แล้วล่ะ"
"ง่วงก็นอนไปนะ เดี๋ยวใกล้ถึงมหาวิทยาลัยแล้วพี่จะปลุก"
"ยังไม่ง่วงอ่ะ พี่พีทสอนน้องภูขับรถบ้างสิ"
"ไว้วันหลังแล้วกัน"
"พี่พีทจะได้นอนบ้าไง น้องภูจะได้ขับให้พี่พีท"
"นั่งเป็นตุ๊กตาให้พี่เนี่ยแหละดีแล้ว คนสวย"
"ชิ"

ไม่นานผมก็หลับ แวะเติมน้ำมันก็ยังคงหลับ พี่พีทปลุกให้ไปเข้าห้องน้ำ ผมก็ได้ขนมติดมือกลับมาเหมือนเดิม ฮ่าๆ
ได้เบอร์เกอร์อาหารหนักมาด้วย พี่พีทก็เหมือนจะหิวๆ ผมก็เลยแบ่งให้ นั่งป้อนพี่พีทมาตลอดทาง
"พอแล้ว ขอน้ำให้พี่หน่อยครับ" ผมส่งน้ำให้ดูด
"นอนต่อก็ได้นะ อีกสองชั่วโมงแหละกว่าเราจะถึงมหาวิทยาลัยน่ะ ทันเรียนนะ"
"ทัน"
"อื้ม"

แล้วพี่พีทก็พาผมมามหาวิทยาลัยทันเวลาพอดี พี่พีทปลุกผมก่อนที่จะถึงมหาวิทยาลัยให้เตรียมตัว
รถเข้ามาจอด ผมยังไม่ได้ใส่ถุงเท้า
"พี่พีทเปิดท้ายหน่อย" ผมเดินไปหยิบถุงเท้ามานั่งใส่ พี่พีทเดินไปหยิบรองเท้าหนังมาให้
ผมก็ใส่รองเท้า พี่พีทนั่งลงไปผูกเชือกรองเท้าให้
"เดี๋ยวน้องภูผูกเอง"
"ไม่เป็นไร" ห้ามก็ไม่ฟัง พี่พีทผูกเชือกรองเท้าให้
"น้องภูไปเรียนแล้วนะ เย็นไม่ต้องมารับก็ได้ เดี๋ยวน้องภูกลับเอง"
"ครับ ตั้งใจเรียนนะ"
"ครับผม"
เดินไปที่คณะ เพื่อนๆก็รออยู่แล้ว เพราะมันใกล้เวลาเรียน ซื้อขนมมาฝากพวกมันด้วย แต่คงต้องเรียนเสร็จก่อนล่ะ
เดินไปที่ห้องเรียน ทุกคนก็ยังคุยกันเหมือนเดิม จนอาจารย์เข้ามาถึงได้เงียบ.....
เรียนเสร็จพวกมันก็จะไปต่อกัน หาอะไรทานกันนั้นแหละ
"อยากสุกี้ว่ะ มึงว่าไงไอ้ทิกไอ้ภู"
"กูอยากพี่นัท ศิลปกรรมว่ะ"
"อย่าแรดอีทิก มีผัวแล้ว" ตอนนี้ทุกคนก็ได้แต่แซวกิ๊บเรื่องพี่นัท เพราะดูทั้งคู่จะสวีทกันมาก
"ชวนพี่นัทไปด้วยดิกิ๊บ"
"ไม่เอาอ่ะ แรดไม่เต็มที่ ไปๆ หิวแล้ว"
เสร็จจากมื้ออหารก็แยกย้ายกันกลับบ้านใครบ้านมัน ผมกับไอ้กรีซกลับทางเดียวกัน เพราะไปรถไฟฟ้า ไอ้ทิกลงก่อนเพราะคอนโดพี่ซูมถึงก่อน
"ไปก่อนนะเว้ย พรุ่งนี้เจอกัน"
"เออ บอกพี่ซูมด้วยนะว่าคิดถึง"
"อื้อ"

"พี่เจอกันอีกแล้วนะ" ไอ้เด็กมัธยมคนที่ผมเจอเมื่อครั้งก่อน โลกมันกลมขนาดนั้นเลยหรอ จำได้ว่าเมื่อคราวที่แล้วก็เจอวันอังคาร
"อื้ม"
"มาคนเดียวหรอพี่"
"ครับ"
"พี่น่ารักกว่าคราวที่แล้วนะไปทำไรมาอ่ะ"
"เปล่านิ"
"ทานข้าวกับอะไรอ่ะ น่ารักขนาดนี้เนี่ย"
"ทานข้าวกับแฟน"
"อุต๊ะ ตัดเยื้อใยผมเลยนะพี่"
ผมก็ได้แต่ยิ้มจางๆให้ ไอ้เด็กนั้นมันก็ถามโน้นถามนี้ ผมก็ตอบมันสั้นๆ
"แฟนพี่เบื่อพี่บ้้างไหมอ่ะ"
"ทำไมอ่ะ"
"ก็พี่ดูพูดน้อยจัง ผมคุยด้วยยังอึดอัดเลย"
"หรอ"
"พี่ไม่อยากคุยกับผมหรอ"
"เปล่าครับ"
"ผมไม่จีบพี่หรอก พี่มีแฟนแล้ว ผมกลัวบาป"
"อื้ม ถึงแล้ว ไปล่ะ"
"ว่างๆไปทานข้าวกันนะ"
ผมไม่ได้ตอบอะไรได้แต่ยิ้ม เดินลงจากบีทีเอสต่อรถเข้าบ้าน รถพี่พีทจอดอยู่วันนี้ทำไมกลับแต่วันเลยเนี่ย
เดินเข้ามาในบ้านหมาเห่าทักนิดหน่อย ผมเดินเข้าบ้าน บ้านก็เงียบเชียว แต่มีกลิ่นหอมมาจากในครัว
"กลับมาแล้วครับบบบบบบ"
"มาซะเงียบเชียวลูก หิวไหม ย่าทอดเกี๊ยวไส้กุ้ง ทานซะสิลูก"
"พี่พีทกลับมาแล้วหรอครับคุณย่า"
"กลัมาตั้งแต่บ่ายๆแล้วนิลูก เห็นบ่นง่วงเลยขึ้นไปนอน"
"สงสัยไม่ได้เข้าอฟฟิศแน่ๆ แล้วคุณย่าทำอะไรอยู่ครับ"
"มะระยัดไส้ลูก เคี่ยวอยู่ แล้วเดี๋ยวจะตำน้ำพริกกะปิ ปลาทูทานกับผัก ดีไหม"
"ดีครับ น้องภูซื้อกะปิมาให้คุณย่าด้วยนะครับ"
"พี่เขาเอามาให้แล้วลูก อยากทานอะไรอีกไหม"
"น้องภูซื้อกุ้งหวานมาด้วยนะครับ เดี๋ยวน้องภูทอดหมูทอดอีกอย่างดีกว่าพี่พีทชอบทานกับต้มมะระ"
"ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนเถอะลูก"
"ครับ"
ผมเดินไปเปลี่ยนเสื้อผ้า พี่พีทนอนหลับสบายเชียว นอนถอดเสื้อไม่ห่มผ้าอีกแล้ว แอร์ก็เย็นจนต้องกอดหมอนข้าง
ผมดึงผ้ามาห่มให้ แล้วตัวเองก็เดินไปเปลี่ยนเสื้อผ้า นอนไฟก็ไม่ปิด ก่อนออกจากห้องก็เลยปิดไฟให้จะได้หลับสบาย
เดินลงมาช่วยคุณย่าทำอาหาร...
"สนุกไหมลูกไปเที่ยวทะเล"
"สนุกมากเลยครับคุณย่า"
"ดีแล้วลูก ได้พักสมองบ้าง หนูทอดปลาทูให้ย่าหน่อยลูก แล้วก็ตั้งน้ำต้มผักด้วย เดี๋ยวย่าจะตำน้ำพริก"
"ครับคุณย่า"
เราสองคนย่าหลานช่วยกันทำกับข้าว แล้วพี่บุ้งกับพี่อ้นก็กลับมา สองคนมุ่งตรงเข้ามาในครัว
"กลับมาแล้วหรอแก ไปทำอะไรพี่พีทเนี่ยถึงได้หมดแรงไปออฟฟิศไม่ไหวเนี่ย สงสัยไม่ได้ออกไปเล่นน้ำทะเลกันเลยสิ" ไอ้ผัก
"บ้าไง"
"สนุกไหม" พี่อ้นถาม
"สนุกครับพี่อ้น แล้วซื้ออะไรมาอ่ะ"
"ไก่ย่างเจ็ดดาวหาง มาเดี๋ยวพี่ช่วย"
"งั้นบุ้งขึ้นข้างบนก่อนนะ ปวดท้องอ่ะ"
"อื้ม"
ช่วยกันทำกับข้าวจนเสร็จ ผมขึ้นไปดูพี่พีท ยังไม่ตื่นเลย อะไรจะหลับนานขนาดนี้เนี่ย
"พี่พีท" เรียกแล้วแต่ไม่มีสัญญานจากหมายเลขที่ท่านเรียก
ก็เลยเดินไปเข้าห้องน้ำล้างมือล้างหน้าตัวเอง แล้วเดินกลับมาใหม่ เห้ย พี่พีทหายไปแล้ว
ผมเดินไปเปิดไฟ  หันมาอีกทีไอ้พี่พีทยืนอยู่ข้างหลัง หัวใจจะวายดีนะไม่กรี๊ดออกมา
"เล่นบ้าอะไรเนี่ย ตกใจหมด"
"กลับมานานแล้วหรอ"
"นานแล้ว ลงไปทานข้าวเถอะ คุณย่ารออยู่"
"มาให้ชื่นใจก่อน"
"ทำกับข้าวมาเหนื่อยๆ แก้มไม่หอมหรอก"
"ไม่เอาจะหอม ฟ๊อดดดดด"
"เป็นไง"
"ก็หอมเหมือนเดิม ทำอะไรทานอ่ะ" พี่พีทเดินไปใส่เสื้อ
"น้ำพริก" แล้วพี่พีทก็เดินไปล้างหน้า ผมเดินไปหยิบผ้าขนหนูให้ พี่พีทล้างหน้าเสร็จก็รับผ้าไปซับหน้า
แล้วเราสองคนก็เดินลงไปทานข้าวกัน เราพูดคุยกันเรื่องต่างๆเช่นเคย มื้อนี้เป็นอีกมื้ออาหารที่เราทุกคนมีความสุข
เสร็จจากมื้ออาหารก็มานั่งเล่นกัน พอดึกก็แยกย้ายห้องใครห้องมันเป็นอย่างนี้เกือบทุกวัน......




สวัสดีครับ

หายไปนานหน่อยนะ  พอดีงานเยอะมากเลยครับ



ฝนตกทุกวันดูแลสุขภาพกันด้วยนะครับ



ขอบคุณที่ติดตามนะครับ

ฝากแฟนเพจด้วยเน้อว่างๆไปเม้าท์กันได้ครับ




จุฟๆๆ

ออฟไลน์ pp_song

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 863
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-1
มาแล้วๆ น่ารักกันจริงๆเลยคู่นี้ :กอด1: :กอด1:

แม่น้องภูจะกลับมาแล้ว ตื่นเต้น 55

ปล.อย่าหายไปนานๆนะ คิดถึง

ออฟไลน์ •♀NoM!_KunG♀•

  • *,*โสดสนิทศิษย์พยักหน้า*,*
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7524
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +181/-8
ตอนหน้าคุณแม่คงมาแระเนอะ จะเปงไงน้าา

รอรอต่อไป

ออฟไลน์ Yarkrak

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1629
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +47/-3
โห หายไปนานมากแต่พอกลับมาแล้วคุ้ม ลงซะสะใจ อย่างนี้ก็ไม่บ่นจ้า

พี่พีทกับน้องภูก็ยัวน่ารักเหมือนเดิม

 :mew1: :mew1:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 23-09-2013 17:55:43 โดย อยากรัก »

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ white choc~

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 336
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +60/-0
ยังหวาน+หื่นเหมือนเดิมสำหรับคู่นี้อ่ะ แต่ก็ชอบนะ  :haun4:
พี่พีทปิดเรื่องที่คุณแม่น้องภูรู้เรื่องของทั้งสองคนหมดแล้ว ถ้าน้องภูมารู้ที่หลังสงสัยโดนงอนยาวแน่ๆ เลย เตรียมตัวง้อล่วงหน้าได้เลยคุณเสาไฟฟ้า

ดูแลสุขภาพด้วยเหมือนกันนะคะ 
รักนะจุ๊บๆๆ  :mew3:

ออฟไลน์ ketekitty

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 778
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +29/-0
ยาวได้ใจมากๆ เย้ๆ น้องภูจะได้เจอคุณแม่แล้ว

ออฟไลน์ Noo_Patchy

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1055
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +123/-4
 :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ: :จุ๊บๆ:  จุ๊บ ๆๆ น้องภู คริคริ

ออฟไลน์ gookgik

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1966
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +341/-6
อ่านถึงตอนไปเที่ยวทะเลแล้วอยากให้น้องภูชวนกลุ่มเพื่อนไปเที่ยวทะเลอีก ยิ่งตอนนี้กลุ่มใหญ่ขึ้นด้วย  ต้องสนุกมากๆ แน่ 

แต่ที่แน่ๆ ตอนหน้าคุณแม่น้องภูจะกลับมาแล้ว  ว่าแตุ่คุณแม่จะแกล้งน้องภูเรื่องพี่พีทป่าวนิ 



LaphaeL

  • บุคคลทั่วไป
อยากอ่านตอนคุณแม่แล้วววว....อยากจะรู้ว่าคุณแม่แสนสวยจะอำคุณลุกอย่างไร...55555+

 :z1: :z1:

ออฟไลน์ greenapple

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1115
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +48/-5
หายไปนาน น้องภูพี่พีทพี่ผักพี่อ้นยังน่าร๊ากเหมือนเดิม ชอบค่ะ งานเยอะดูแลสุขภาพด้วยนะคะ ขอบคุณมากค่ะสำหรับนิยายดีๆ

ออฟไลน์ maemix

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4403
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +299/-3
พี่พีทน้องภูน่ารักมากคู่นี้ มีงอนมีง้อกันไม่ปล่อยให้ค้างคานาน
น้องภูนี่เรทติ้งดีๆจริงๆ มีแต่คนอยากรู้จัก
คุณแม่น้องภูจะมาแล้ว ดีใจกับน้องภูด้วย

ออฟไลน์ route rover

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2423
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +221/-7
รอคุณแม่น้องภูมา  :mew1:

ออฟไลน์ patee

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3731
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +276/-3
อิจฉาพี่พีทกับน้องภูจัง

ทำไมเราไม่เป็นแบบนี้บ้างนะ :เฮ้อ:

ออฟไลน์ nekko

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1467
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +422/-4
รอวันที่คุณแม่น้องภู กลับมา


รักษาสุขภาพด้วยนะคะ :กอด1: :L2:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ mild-dy

  • ☆ ทาสแมว ☆
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8891
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +389/-80
อิจฉาน้องภูกะพี่พีท หวานตลอดดด

ออฟไลน์ seaz

  • รักอยู่ไหน...ใจเรียกหา
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5383
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +381/-9
น้องภูมาแล้ววววววววววววววววววววว
คิดถึงนักเขียน คิดถึงน้องภูพี่พีท และชาวคณะฮิ้ววววววววว

ออฟไลน์ jimmyjimmy

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1962
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +58/-17
น้องภู หายไปนานเลย นะคิดถึง
พี่พีท พี่ หื่น ได้คงเส้นคงวามาก
แอบอิจฉาน้องภู พูดปุ๊ปได้ไปปั๊ป

ออฟไลน์ ujen

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2455
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +183/-13
น้องภูมาแล้ว :m11:

 :mew1: :mew1:

ออฟไลน์ Monkey D lufy

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1348
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +245/-4
พี่พีทน่ารักสุดๆ

ออฟไลน์ som

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2708
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +230/-2
น่ารักจริงๆเลยครับ  ถ้าโชคดีมีแฟนอยากมีแฟนแบบนี้ละครับ

ออฟไลน์ ขนมสัมปันนี

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 594
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +43/-1
มีลุ้นตลอด แฟนๆไม่ได้ทิ้งผู้เขียนไปไหนหลอกอยู่เป็นกำลังใจให้ตลอด แวะเข้ามาสอดส่องน้องภูและผองเพื่อนอยู่เป็นนิจ :m22: :m22: :m22:

ออฟไลน์ MixsinDee

  • การ ขอ โทด แบบ จิงใจ จะ ได้รับ การ อภัย ด้วย ใจ จริง....
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 46
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
น่ารักสุดๆ พี่พีทกะน้องภู แอร๊ยยย :hao7:
คุณพ่อคุณแม่รีบๆ กับมาหาน้องภูนะ  :really2:  ยังคอย ๆ ^^

vevi

  • บุคคลทั่วไป
น้องภูพี่พีทหนีไปทะเลหวานกันสองคน  :mew1:
เคล็ดลับความรักของคู่นี้คือ เถียงกัน งอนกัน ความรักถึงได้สดใส สดชื่น อิอิ
คุณพ่อคุณแม่ของน้องภูจะกลับมาแล้ว ลุ้นๆว่าน้องภูจะงอนพี่พีทไหมน้อ
อย่างอนเลยนะๆ

รอติดตามตอนต่อไปคะ คิดถึงเรื่องนี้มากมาย ขอบคุณผู้เขียนคะ :pig4:

 

ออฟไลน์ Horizon

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1731
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +300/-22

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด