พอคู่จ้อยหวานแล้ว ก็ดันมาซดมาม่าต่อกับคู่อาจารย์คนึง
เหมือนว่าเค้าจะเข้าใจกันแล้ว เลอมานก็ดูจะเข้าหาอาจารย์มากขึ้น
อาจารย์เองก็ดูจะใจอ่อน เล่นบทตัวร้ายไม่ลง สุดท้ายก็ต้องมาตามดูแลกันอยู่ดี
เสียอยู่อย่างเดียว พวกชาวบ้านที่นินทา งานหลักไม่ทำ เอาดีด้านการยุ่งเรื่องคนอื่นอย่างเดียว
ก็ไม่เข้าใจว่าจะอยากรู้เรื่องของคนอื่นไปทำไม สนใจเรื่องของตัวเองก่อนดีมั้ย
เรื่องไหนจริงไม่จริงขอได้หยิบเอามานินทาก่อนเป็นอย่างแรก โม้ไปเกินครึ่งเรื่องได้แล้วมั้งน่ะ
แล้วไหนจะมีคนตาดีไปเห็นตอนอาจารย์กับเลอมานจูบกันอีก ล่าสุดก็กอดกันกลมอยู่บนเรือ
นั่นมันอุบัติเหตุค่ะคุ๊ณ ใครเค้าจะบ้าไปยืนกอดกันให้ทุกสายตาจ้องมองแล้วเอาไปนินทาล่ะคะนั่น
คิดบ้างสิคะ คิดๆ อย่าดีแต่สักจะเอาเรื่องของคนอื่นไปกล่าวหาในทางเสียหายหน่อยเลย
เรื่องใช้หนี้ก็ถือว่าจบกันไปแล้ว คราวนี้ถึงไอ้ลอยมันจะไม่มายุ่งกับเลอมานอีก
แต่ก็คงไม่พ้นขี้ปากของชาวบ้าน คงโพทะนากันไปทั่วบางแล้วล่ะ
นี่ก็ไม่อยากจะคิดว่าดราม่าขั้นต่อไปจะเป็นยังไง ไม่ใช่ว่าไปถึงหูท่านพ่อและคุณย่าของเลอมานนะ
อย่างท่านพ่อนี่ไม่เท่าไหร่ แต่คุณย่านี่แหละ งานนี้แค่คำว่าสตรองก็เอาไม่อยู่
เพราะแค่ครั้งแรกที่เจอหน้าอาจารย์ คุณย่าก็ออกตัวแรงดูถูกกันไปซะขนาดนั้นแล้ว
ยิ่งมาเจอข่าวไม่ดีกับหลานตัวเองแบบนี้อีก งานใหญ่งานหลวงและงานช้างจัดมาเต็มที่อย่างแน่นอน
สงสารก็แต่เลอมานกับอาจารย์นี่แหละ ใจออกจะตรงกันแล้ว ใยต้องมีอุปสรรคเข้ามาขวางกั้นอีก
ถึงจะอ่านแล้วแอบเจ็บปวดใจตามคู่อาจารย์คนึงกะเลอมาน
แต่เรื่องจ้อยนี่ต้องหลุดขำ โดยเฉพาะคำว่าแม่ผัว อื้อหือ ยอมรับได้เต็มปากแล้วนะจ้อย ฮ่าๆๆ
ยังไงคู่นี้ก็ไม่น่าเป็นห่วงแล้ว เหลือก็แต่ต้องลุ้นคู่อาจารย์กันต่อไป
และยังคงเฝ้ารอการอัพนิยายทุกวันทุกเวลา หายไปนานแล้วเน้อ กลับมาเถอะ เราอยากเจอ(+เป็ดให้ๆ)
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นักเขียนเหมือนเดิมนะคะ เรื่องน้องแมวขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ
ว่างเมื่อไหร่ก็อย่าลืมมาอัพนิยายเรื่องนี้ด้วยเน้อ เรายังรออยู่เสมอ สู้ๆและรักษาสุขภาพด้วยค่ะ
หัวข้อ: มหาหงส์ บทที่ ๓๗ : คอย (ครึ่งหลัง๒๐%) [๒๔ ก.ย. ๒๕๖๒] (อ่าน 711108 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก