ตอนใหม่มาแล้วจ้า หลังจากตอนที่แล้วจะเครียดกันเกินไป ตอนนี้ขอกลับมาฮาเหมือนเดิมนะค้าบบบ“หล่า ลา ลา ลา ล้า ลา ลา ลา หล่า” เสียงไอ้ฝรั่งครับ มันร้องอย่างงี้มาประมาณครึ่งชั่วโมงได้และ
“มึงหอนทำเหี้ยไรเนี่ยะ ครึ่งชั่วโมงและ กูเห็นมึง หล่า ล้า หล่า ล้า อยู่เนี่ยะ”
“It’s a voice training!”
“โอ๊ะ! หันมาเหวี่ยงกูอีก มึงดูดิ๊ ชาวบ้านชาวช่องเค้ามองกันหมดแล้ว มีใครเค้าร้องแบบมึงมั่งง่ะ” ผมพูดแล้วชี้ไปรอบๆหอประชุม ซึ่งตอนนี้เต็มไปด้วยผู้เข้าแข่งขันและกองเชียร์
“อย่าเพิ่งกัดกันสิ ไอ้สองคนนี้นิ่ จะแข่งแล้ว โฟกัสไปที่เพลงของแต่ละคนสิ” ไอ้ทรายหันมาปรามพวกผม
“ใช่ๆ เรื่องพวกนี้มันต้องทุ่มเทนะ” ไอ้แจ๊สสนับสนุน
“แหม พอออกมาจากปากของคนที่ไม่เคยทุ่มเทให้กับอะไรเลย แม้แต่ความรักเนี่ยะ มันฟังดูแปลกๆนะครับพี่แจ๊ส” มิวสิกซึ่งนั่งอยู่ข้างๆไอ้ฝรั่ง พูดด้วยเสียงอันเย็นชา แล้วจึงหยิบเฮดโฟนขึ้นมาฟังเพลง เสมือนตัดขาดจากโลกภายนอก
“เฮ้ยยยย มิว อะไรของมึงวะ เห็นเจอกับพี่แจ๊สทีไร กัดเค้าตลอดเลยนะมึง” เสียงต้นปรามขึ้น
“น่าๆ ไม่เป็นไรหรอก” แจ๊สยิ้ม “มิวเค้าคงแซวพี่เล่นๆน่ะ อย่าไปคิดอะไรมากเลย”
“ก็ดูมันดิ่พี่ แล้วนี่ยังทำเมินกู นั่งฟังเพลงอีกนะมึง”
“เดี๋ยวกูมานะ” ไอ้ต่อที่นั่งนิ่งไปนานพูดขึ้น “ไปล้างหน้าซะหน่อย”
“อ่ะ อืม” ผมตอบรับขณะที่มองมันเดินเศร้าๆจากที่นั่งไป
“เฮ้ย ไอ้ต่อเป็นอะไรวะ” ไอ้ทรายหันมากระซิบถามพวกผม
“ปวดขี้มั่งพี่ หน้าให้นะ” ไอ้เจ้าต้นตอบแล้วฉีกยิ้มกว้าง
“ห่า นั่นพี่มึงนะ” ไอ้แจ๊สพูดปราม
“โห่ พี่แจ๊ส ก็ดูหน้าพี่ต่อดิ่ หน้ามันเหมือนปวดขี้จริงๆนะ” ก็ใช่อยู่หรอก แต่กูว่าไม่น่าใช่เรื่องปวดขี้ว่ะต้น เอาจริงๆผมก็ไม่รู้หรอกครับว่าไอ้ต่อมันเป็นอะไร เพราะตั้งแต่วันที่ไอ้ฝรั่งมันไป bitch ใส่ไอ้ต่อกับพี่โก้ มันก็ดูเงียบๆนะ ผมเองก็ไม่ได้ไปยุ่งวุ่นวายกับไอ้คู่นี้มากแล้ว เพราะสองคนนี้ก็ท่าทางจะไม่ทำอะไรประเจิดประเจ้อแล้ว ขนาดผมเองยังไม่เคยเห็นสองคนนี้ไปนึงส่องซั่มกันที่ไหนให้อุจาดตาเลย... บางทีมันอาจจะอึดอัดที่ไอ้แอนนี่มันไปพูดก็ได้มั้งครับ
“เน่! เพราะมึงง่ะ!” ผมหันไปกระซิบกับไอ้ฝรั่ง
“What?”
“มึงง่ะ ไปพูดแรงๆใส่ไอ้ต่อกับพี่โก้ที่เชอร์แตม แม่งเลยเครียดเลย!”
“It’s not my fault! I just tell the truth!”
“แล้วมึงพูดรักษาน้ำใจสองคนนั้นหน่อยไม่ได้รึไง! พูดอย่างงั้นมึงไปเป็นแฟนสองคนนั้นเลยดีกว่า!”
“กูว์รักซาน้ำจายแล่ว!!”
“รักษาโพ่งง ดูไอ้ต่อมันทำหน้าเครียดแล้วเห็นมั้ย!!”
“เอ้าๆๆๆๆ อย่าเพิ่งกัดกันครับๆ คนเค้ามองกันใหญ่แล้ว” ไอ้เจ้าต้นเตือนสติผมพร้อมชี้ไปบริเวณที่นั่งรอบๆให้เห็นว่าทุกคนมองพวกเราที่ทำท่าขู่แฮ่ๆใส่กัน
ตอนนี้พวกเราอยู่ในงานการประกวดร้องเพลงที่ทางมหา’ลัยจัดขึ้นในรอบแรก และผมก็มั่นใจอย่างเต็มที่ว่า ผมกับไอ้ฝรั่งต้องผ่านเข้ารอบแน่นอนครับ เพราะพวกผมต่างฝึกร้องเพลงจากในชีทเพลงที่พี่โก้ให้มาเป็นอย่างดี
Chapter 15: โด๊ เร มี โด๊ เร มี ซ่อล หล่า “Annie?” เสียงเก๊กหล่อดังขึ้นจากด้านหลังพวกผม พอผมหันไปเท่านั้นแหละครับ แม่งเอ๊ยยยยยย อยากจะกระโดดเข้าไปกัดไอ้หมอนี่จริงๆ ชื่ออะไรนะ ชั่ว?
“P’ Chai! What are you doing here!” เอออ! ไอ้ชาย ไม่รู้ทำไมผมถึงรู้สึกไม่ชอบหน้ามันเหลือเกิน แล้วผมก็ไม่อยากให้ไอ้ฝรั่งไปสนิทสนมกับมันได้ ให้ตายสิ!
“มาขอส่วนบุญม้าง” ผมตอบ ซึ่งทั้งไอ้แอนนี่และไอ้ชั่วก็หันมามองผมเป็นทางเดียว
“อ – เอ่ออออ ขอโทษนะฮะ พอดีว่า ไอ้เชี่ยนี่” ไอ้ทรายชี้มาทางผม “กับน้องแอนนี่เพิ่งทะเลาะกัน มันก็เลยเหวี่ยงๆน่ะฮะ”
“อ่อออ ไม่เป็นไรครับๆ” ไอ้ชั่วยิ้มแล้วหันไปคุยกับแอนนี่ “So, these are your friends, too?”
“Yep. They’re in the same year as you. This is Prick…. Or you can call him ค่วย”
“Kพ่องงงงงงง กูชื่อพริกเฟ้ยยยยยยย”
“ยินดีที่ได้รู้จักอย่างเป็นทางการนะครับ พริก” แม่งหันมาทำหน้าเข้มใส่ผมอีก อย่างจะเตะก้านคอจริงๆพับผ่า
“ยินดีที่ได้รู้จัก”
“And That’s P’Jazz and P’Sai. Oh! And that’s P’Tor” มันชี้ไปที่ไอ้ต่อ ซึ่งเพิ่งเข้ามานั่งด้วยหน้าตาปวดขี้เหมือนเดิม “He’s Ton’s brother.”
“สวัสดีครับ ผมชื่อชายครับ เป็นรุ่นพี่ของแอนนี่ ต้น มิว ยินดีที่รู้จักนะครับ”
“ว้าววววว” ไอ้ทรายร้องเพื่ออออ
“เฮ้ย พริก” ไอ้แจ๊สสะกิดแล้วดึงผมไปกระซิบ “กูว่า มึงเจอคู่แข่งโหดๆและว่ะ”
“อะไรวะ”
“ก็ไอ้ชายเนี่ยะ ท่าทางแม่ง เพอร์เฟ็คแมนโคตรๆ ถ้าเค้าจีบแอนนี่นะมึง มึงอาจจะแห้วก็ไอ้นะเว่ย”
โป๊ก!!“โอ๊ย! มึงเขกกะโหลกกูทำเหี้ยไรวะ” ไอ้แจ๊สเอามือไปลูบหัวตัวเอง
“เชี่ยนี่! ยังไงแอนนี่เค้าก็เลือก – กูหมายถึง.... กูไม่ได้จีบแอนนี่มัน!!”
“What are you guys whispering about?”
“อะ – เอ่อออออ นอตติงๆๆๆๆ” แล้วผมจะสะดุ้งทำไมวะเนี่ยะ!
“Suspicious” ไอ้ฝรั่งทำน่าพินิจพิเคราะก่อนจะหันไปคุยกะไอ้ชั่วต่อ “Anyway, you haven’t answered me what you’re doing here.”
“Oh! I’m joining the contest, too!” หืออออออ ถ้าฟังไม่ผิด รู้สึกมันจะเข้าร่วมร้องแข่งด้วยอ่ะนะ อืมมมมม..... หะ!!!??
“Really!? That’s great! I mean we’re joining the contest, too.”
“Really!?” ไอ้ชั่วท่าทางตื่นเต้น “นี่แข่งกันหมดทุกคนเลยเหรอครับ”
“อ๋อ ไม่หรอกครับ เฉพาะ แอนนี่ พริก แล้วก็มิวน่ะครับ” ไอ้แจ๊สตอบ
“งั้นเหรอครับ ยังไงก็ขอให้โชคดีนะครับ..... คุณพริก” อื้อหืออออ มึงอวยพรกู แต่หน้ามึงนี่ดูออกแนวแช่งยังไงพิกลนะครับ แหม่
“อืม โชคดี”
“And both of you, too! Annie and Mu!”
“You, too.”
“ขอบคุณครับพี่”
อีดอกกกกกกกกกก มีคนโทรมา มารับโทรศัพท์หน่อยสิ เรเร้วววววววววววววววววววววววววววววววววว!!!เห้ย!! ใครแกล้งเปลี่ยนเสียงริงโทนผมวะเนี่ยะ ผมหันไปมองควับก็เห็นไอ้ทราย กับไอ้แจ๊สหัวเราะเยาะกันใหญ่ (เอ่ออออ ส่วนไอ้ต่อยังปวดขี้อยู่)
“เอ่อออ รับโทรศัพท์ก่อนดีกว่ามั้ยครับ พริก” ไอ้ชั่วทำมารู้ดี
“รู้แล้วๆ หยิบอยู่ๆ ฮัลโหล.... อ่อ พี่โก้เหรอครับ” แว๊บนึงที่ผมพูดชื่อพี่โก้ ไอ้ต่อก็สะดุ้งแล้วหันมามองผมทันที ผมปัดมือเบาๆ เป็นเชิงส่งซิกว่า ไม่ได้เกี่ยวกะเรื่องมึง หรืออะไรก็แล้วแต่ที่มึงสองคนคงดราม่ากันอยู่ “หะ!!! อะไรนะพี่ ชิบหายแล้วสิ!....... ตายๆๆๆ แล้วผมสองคนก็ไม่ได้เช็คอีเมล์กันเลยด้วย...... โอ้ยยยยย แย่แล้วๆๆๆ ครับๆ หวัดดีครับ”
“What’s going on?”
“พี่โก้โทรมาบอกว่า กรรมการเค้าเปลี่ยนกฎให้ทุกคู่ต้องร้องเพลงแมชอัพหนึ่งเพลง เพลงธรรมดาหนึ่งเพลง แล้วเพลงแมชอัพ จะสุ่มด้วยว่า ใครต้องร้องท่อนของเพลงไหน”
“What the fuck?!”
“เค้าส่งอีเมล์มาบอกตั้งแต่เมื่อสัปดาห์ก่อนแล้วนะครับ” ไอ้ชั่วนี่เสือกอีกและ
“ก็ไม่ได้ดูอ่ะสิ! มัวแต่นั่งซ้อมร้องกันอยู่เนี่ยะ”
“ผมก็นึกว่ารู้กันแล้ว เลยยไม่ได้เตือนอีกที” ไอ้เจ้ามิวพูดหน้าเรียบๆ
“What should we do!!!??” ไอ้แอนนี่นอยใหญ่แล้วครับ
“Calm down, calm down.” ไอ้ชั่วเอามือแตะบ่าแอนนี่ มึงจะแอบแต๊ะอั๋งก็บอกมาเหอะสาดดดดด!!! “Let me help you”
“How?”
“คือ” เจ้าชั่วมองพวกเราทุกคน “พอดีผมมีเพื่อนเป็นสต๊าฟงานนี้ แล้วเค้าพอจะมีเนื้อเพลงแมชอัพอยู่ ผมก็เลยได้เนื้อเพลงมาน่ะครับ”
“Wowwww!! P’ Chai!!! You’re my hero!!” หึ! ดีใจใหญ่นะไอ้ฝรั่ง
“No problem! Here, just read this” ไอ้ชายยื่นเนื้อเพลงให้ไอ้ฝรั่งแล้วหันมาทำหน้าขอโทษกับผม “เอ่ออออ คุณพริก พอดีผมมีชีทแค่ชุดเดียว ยังไงคงต้องรอแอนนี่ดูเสร็จก่อนนะครับ”
“เออๆ ไม่เป็นไร”....แต่จริงๆเป็นโว้ยย
“เมิงดูกะกูว์กอด้ายนา”
“เมิงดูให้เสร็จก่อนไปน่ะแหละ เดี๋ยวกูค่อยดู” แม่งเอ๊ย อารมณ์เสียครับ
แล้วหลังจากนั้น ไอ้ชายชั่วกับแอนนี่ก็นั่งช่วยกันดูเนื้อเพลง ร้องอย่างงู้น แสดงท่าอย่างนี้ เหอะ! ติวกันดีจังนะพวกมึง! ไอ้ชาย ไอ้ไข่ดัน!
**********************************************************************************
”อิหยา อิหยา อ๊าห์””เห็นหมีหนูไหม!!”และแล้วการแสดงเพลงแมชอัพระหว่าง ‘คันหู’ กับ ‘เห็นหมีหนูไหม’ ก็จบลงท่ามกลางเสียงปรบมือที่.... เอ่ออออ แทบไม่มี คนส่วนใหญ่รีบวิ่งออกไปอ้วกกันเรียบร้อยครับ เพราะไอ้คนที่ร้องเห็นหมีหนูไหมก็หุ่นล่ำๆ แถมเอาพร็อพเป็นฮูล่าฮูปมาเต้นด้วย ส่วนไอ้คนที่ร้องคันหู ก็เป็นผู้ชายอ้วนๆคนนึง ที่ทำท่าเกาหูตลอดมั้งเพลง
“เอาล่ะครับ สำหรับคู่ต่อไป” พิธีกรผายมือไปที่หน้าจอซึ่งจะแสดงชื่อและหน้าตาของผู้เข้าแข่งขันคู่ต่อไป
ปิ๊ง!!ทันทีที่หน้าจอแสดงผู้เข้าแข่งขันคู่ต่อไป ผมก็ถึงกับอ้าปากค้างทันทีครับ เพราะมันเป็นชื่อและรูปของผม คู่กับ...
“Holy shit” ไอ้แอนนี่อึ้งแล้วหันมามองผม
“ขอเชิญผู้เข้าแข่งขันคู่ต่อไป น้องพริกและน้องแอนโทนี่ขึ้นมาบนเวทีเลยครับ!!” เสียงพิธีกรเรียกชื่อเราสองคนท่ามกลางเสียงปรบมือ ยกเว้นแต่เพียงพวกเราที่ดูท่าทางตกใจและไม่คาดคิดมาก่อนว่า เราสองคนจะต้องมาร้องเพลงสู้กัน
และเมื่อเราสองคนขึ้นสู่เวที หน้าจอก็เปลี่ยนอีกครั้งเพื่อแสดงเพลงแมชอัพที่พวกเราต้องร้อง ซึ่งพวกเราก็ได้เพลงแมชอัพของ....
“สำหรับเพลงแมชอัพที่ทั้งสองคนต้องร้องได้แก่.....”
ปิ๊ง!!“Party Rock Anthem และ Gangnam Style โดยน้องพริกร้องท่อนของ Party Rock Anthem ส่วนน้องแอนโทนี่ร้องท่อนของ Gangnum Style ครับ!!”
ชิบหายแล้ว เพลงฝรั่งครับ แร็พด้วยครับ!! ถึงผมจะเคยฟังมาบ้าง แต่ผมดันไม่มีเพลงนี้ในมือถือซะด้วย งานนี้ตายแน่นอนครับ ในทำนองเดียวกัน ผมหันไปมองหน้าไอ้แอนนี่ มันก็ทำหน้าเหวอไม่แพ้กันครับ
“I don’t know Korean!!”
“เอาล่ะครับ เมื่อพร้อมแล้ว! เริ่มการแข่งขันได้เลยครับ!!” พวกกูไม่พร้อมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!!!
ถึงจะพูดอย่างงั้นก็เถอะครับ ดนตรีก็เริ่มขึ้นอยู่ดี
“
Party Rock!” โอเค ท่อนแรกมันยังพอได้อยู่ครับ
“
Oppa Gangnum Style!” ไอ้ฝรั่งก็พอไหวบ้างครับ มันพยายามทำท่าแร็พไปด้วย “
Gangnum Style!”
“
Yeah! Let’s go!!”
“
ไนเจลโดนดาร์ สบงห่อร์งี้ทำมายยุงโดนจ่าร์” เอาล่ะครับ ไอ้แอนนี่ ตอนนี้ดำน้ำลงไปก้นมหาสมุทรเรียบร้อย... อื้มๆ แต่ท่ามันยังได้อยู่นะ เดอะโชมัดโกออน ใช่มะๆ “
copy you เอาแตร์จ้อง แล้ว you จาซือกอเอี๊ยะ you น้อจ่าร์
บะหมี่ or ปลาชิวจาเอาว์ดีย์ๆ น้องพี่ก้อร์ได้จ่าร์ คือร็องปั้นปั้นชาลาเปาว์จ่าร์”
จบท่อนมันไปในขณะที่มันยังดำน้ำเล่น ต่อไปก็ถึงตาผมตามมันไปแล้วครับ T_T
“
Yeah! I’m running for this salt and I got demon in my toe. Rock and roll. No high-low. We party rock!! วู้วววว” มั่วได้โล่แล้วครับตอนนี้ เต้นทั้งน้ำตาตกใน อายชิบเลยครับคู้นนนน “
Yeah! Stop climbing and rapping on rice so the top know that I’m แซ่บปิ่น”
“
นารี Dead Whoa! ชาลาเปาว์ร้อง Whoa! คือรุ่นนอง Hey! มามาเทโว Hey!
นารี Dead Whoa! ชาลาลาโว้โว! I don’t know! Hey! Korean, don’t know! Hey!
จึทำมึนรองมั่วร์ตอไปกูว์งงชิบฮา- ฮา- ฮา- ฮา- ฮ- ฮ- ฮ- ฮ- ฮ- ฮ- ฮ- ฮ- ฮ- ฮาย!!!”
“
Everyday I’m-”
“
Gangnum Style!!”
โอเค! มาถึงท่อนนี้ค่อยโล่งหน่อยครับ ผมเชื่อว่าคนดูร้อยละแปดสิบห้าในหอประชุมมันไม่รู้หรอกครับว่าพวกผมแร็พด๋อยอะไรกัน แค่พวกผมเต้นท่ากังนัมกับท่าของสลับเท้าไปมาตอนท่อนฮุค เค้าก็ยืนปรบมือเต้นตามกันแล้วครับ พวกผมมองหน้ากันยิ้มๆ อย่างรู้กันครับว่า ยังไงก็พอจะรอด ขอแค่เน้นความสนุกเข้าไว้
“
Op Op Op Op”
“
Everyday I’m-”
“
Gangnum Style! Ehhhhhhhh Sexy Lady! Op Op Op Op”
“
Everyday I’m -”
“Gangnum Style!”
เพลงจบลงหลังจากพวกเราเต้นกันอย่างเมามันครับ ท่ามกลางเสียงปรบมือจากทุกๆคน (บางคนผิวปากให้พวกเราด้วยซ้ำ) พวกเค้าคงคิดว่าพวกเรารู้เนื้อเพลงดีครับ แต่จริงๆแล้ว.... มั่วจุงเบยครับ
“We made it!” ไอ้ฝรั่งโผเข้ากอดผมทันทีหลังจากพวกเราลงมาทางหลังเวที
“โว้วววว ฮ่ะๆๆๆๆ เย็นไว้ไอ้เสือ” ผมหัวเราะ แล้วขยี้หัวไอ้ฝรั่งเล่น ขณะที่มันกอดผมอย่าดีใจ “ใช่ We made it ว่ะ”
“You know! I was so fucked up right there when I don’t even know what to rap. I mean… It’s Korean! How the fuck am I supposed to know Korean!....” โอเค ผมไม่ค่อยได้ฟังที่มันพล่าม เอ๊ย! พูดซักเท่าไหร่หรอกครับ ส่วนนึงคงเพราะผมฟังบางคำไม่ออก เพราะมันพูดเร็วมาก แต่อีกส่วนนึงคือ การที่ผมได้เห็นหน้ามันขัดๆ ขณะที่มันเงยหน้าขึ้นมาจากหน้าอกผม.... หน้าอกผม.... กอด?? เอ่อ.... “And Then I –“
ท่าทางมันเองก็จะเพิ่งรู้สึกตัวครับ มันถึงขยับออกมาจากตัวผม
“Oh…. It…. It’s just a friend’s hug…”
“อ – อื้มม ใช่ๆ F- Friend’s hug” อ่า.... แล้วทำไมพวกเราต้องหน้าแดงกันด้วยล่ะเนี่ยะ
“Yeah!! Like… What’s up, dude!” มันทำท่าฮิปฮอปแล้วเอาหน้าอกมาบั๊มผมจนมันกระเด้งออกไป “Urrr…. Like this.”
“อ่าฮะ... วอทซั่บ ดู๊ด” เอ่ออออ บรรยากาศดูแปลกๆขึ้นมาทันทีครับ น่าแปลกจริงๆที่มันบอกว่า เมื่อกี้เป็น ‘Friend’s hug’ แต่ทำไมผมถึงรู้สึกหงุดหงิดเล็กๆ แถมรู้สึกเหมือนกับมันไม่ใช่อย่างงั้นยังไงไม่รู้แหะ... แต่ก่อนที่ผมจะคิดมากไปกว่านี้ เพื่อนๆคนอื่นๆ ก็โผล่มาที่ข้างหลังเวทีซะก่อนครับ
“เฮ้! พวกมึง!” ไอ้ทรายวิ่งนำมาคนแรก
“พวกมึงจะมากันทำไมวะ เดี๋ยวพวกกูก็กลับออกไปนั่งกับพวกมึงแล้ว”
“ก็มาแสดงความยินดีสิพี่ โหหหหหห ไม่ยักกะรู้ว่าพี่แร็พฝรั่งได้ด้วย” ไอ้ต้นดูตื่นเต้น
“And I didn’t realize that you can rap Korean! That’s cool, Annie!” ไอ้เจ้ามิวหันไปพูดอย่างตื่นเต้นกับไอ้ฝรั่ง
“เอ่อออ แหะๆๆๆ” พวกเราสองคนได้แต่หัวเราะแห้งพร้อมๆกันครับ ไม่แน่ใจว่าควรจะบอกดีมั้ยว่าแร็พมั่ว
“เก่งกันทั้งคู่เลยนะครับ” นั่น ไอ้ชั่วยิ้มเสนอหน้ามาอีก “Annie! How can you rap Korean!!”
“Hahahaha It’s very hard na P’Chai”
“But you did it great!” เห้ยๆๆๆ มาลูบหัวแอนนี่ของก- มาลูบหัวแอนนี่ทำไมวะเห้ย “I’m so proud of you”
“Thank you so much, P’ Chai” ไอ้ฝรั่งนี่ก็ทำท่าดีใจใหญ่เชียวนะ หึ!
“เอ่ออออ เป็นพ่อลูกกันรึเปล่าครับ ดูจะอินกันทั้งคู่” ไอ้แจ๊สกัดซะจนผมอยากจะเข้าไปกอดแบบ ‘Friend’s hug’ ซะจริงๆครับ
“อ- อ๋ออออ ผมภูมิใจในตัวน้องคนนี้น่ะครับ” ไอ้ชั่วกล่าวแล้วยิ้มมองไอ้ฝรั่ง “น้องคนนี้ ถึงจะเพิ่งรู้จักกันไม่นาน แต่ก็รู้สึกผูกพันน่ะครับ”
“เอาล่ะๆๆๆๆๆๆ” ผมรีบตัดบท “กลับไปนั่งที่ รอดูคู่ต่อไปแข่งดีกว่า”
“นั่นสิ อยู่ตรงนี้แล้วชักจะเบื่อๆแล้ว” โอ้โห ไอ้ต่อที่เงียบไปนานพูดขึ้นเล่นเอาผมอยากจะ ‘Friend’s hug’ ไปอีกคน
“และตอนนี้ ชื่อผู้เข้าแข่งขันสองคนต่อไปก็คือ น้องมิวสิกและน้องชายนั่นเองครับ!!” เสียงประกาศดังขึ้นจากหน้าเวที ที่เล่นเอาพวกผมตกใจกันไปอีกรอบครับ
“เฮ้ย วันนี้มันวันญาติตีกันรึไงวะ” ไอ้ต้นพูดขึ้น
แต่ท่ามกลางความอึ้งของทุกคน ดูท่าทางมิวสิกจะตั้งสติได้คนแรก
“พี่ชายครับ” มิวยื่นมือไปให้ไอ้ชั่ว “ทำให้เต็มที่กันนะพี่”
“อื้ม มิวสิกก็เช่นกันนะ” ไอ้ชั่วกล่าวพร้อมจับมือมิวสิก
“Music! P’Chai! Fighting!!”
“แต๊งนะแอนนี่”
“Thank you, my lovely brother” โอ๊ยยยยยยยยยยย มึงจะมาหว่านเสน่ห์อะไรกับไอ้ฝรั่งนักหนา รีบขึ้นไปให้ไอ้มิวมันเชือดเถอะมรุงงงงงงง!!!
“เมื่อกี๊พี่พริกพูดไรนะ อะไรเชือดๆ” อ่าว ชิบหาย นี่ผมเผลอลั่นออกไปจนไอ้ต้นมันได้ยินเลยเหรอ
“ป- เปล่าๆๆ พี่แค่บ่นว่า รีบไปนั่งดูกันเถอะ ในนี้มันร้อนจนแทบเดือดน่ะ”
“อ่ออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ เหรอครับ”
“ก็เออเส่ะ! รีบไปกันได้แล้วน่า แอนนี่! ไปกันเหอะ”
“Aha. Good luck, guys.” มันพูดแล้วตามผมที่เดินนำดุ่ยๆไป
“โชคดีนะมิว ทำให้เต็มที่นะ” ไอ้แจ๊สอวยพรบ้าง
“ไม่ต้องมาอวยพรหรอกครับ เดี๋ยวผมก็ซวยพอดี” อู้ยยยยย แรว้ง
“กัดกันอีกแล้วสิน่า” ไอ้ทรายบ่น
“เอาน่าๆ งั้นพวกเราก็กลับไปนั่งกันเถอะ สองคนนี้จะได้ขึ้นเวทีซะที” ไอ้แจ๊วปราม(อีกแล้ว) “ยังไงก็โชคดีนะครับ ทั้งมิว ทั้งชายด้วย”
“ขอบคุณนะครับ” ไอ้ชั่วยิ้มขอบคุณส่วนมิวสิกเดินขึ้นเวทีไปแล้ว
พวกผมรีบวิ่งกลับมานั่งที่ เวลาเดียวกับที่หน้าจอแสดงชื่อเพลงแมชอัพที่ทั้งสองต้องร้อง ซึ่งทำให้ผมและคนอื่นๆงงไม่แพ้กับเพลงของผมกับไอ้ฝรั่งเลยครับ
“เพลงเหี้ยไรเนี่ยะ” ผมงึมงำกับตัวเอง
“กูว่ามันคนละฟีลเลยนะสองเพลงเนี่ยะ” ไอ้ทรายพูด
แต่ถึงอย่างนั้น ก็ดูทั้งสองฝ่ายจะพอใจกับท่อนที่ตัวเองได้ เมื่อดูจากรอยยิ้มและแววตาที่มั่นใจของทั้งคู่
“ก่อนจะร้อง ผมอยากจะบอกว่า” อยู่ดีๆไอ้ชั่วก็แทรกพิธีกรขึ้นมาครับ “ท่อนที่ผมจะร้องเนี่ยะ... ผมอยากจะมอบให้กับคนคนนึงครับ”
ไอ้ๆๆๆๆๆๆ!!!! มึงไม่ต้องมองมาทางนี้ก็ได้ กูพอจะรู้แล้วว่ามึงจะหมายถึงใคร ไอ้ห่ารากห่าต้น!!!
“Who?”
“ดูเหมือนบางคนจะไม่รู้ตัวว่ะพี่” ไอ้ต้นหันมากระซิบกับผม “ก็ดีและเนาะ พี่จะได้จีบได้เต็มที่”
“จีบพ่อง กูไม่ได้จีบ”
“แหมๆๆๆ” ไอ้ต้นยิ้มแป้นซะจนผมอยากจะตบหน้ามันซักป้าบ แต่ก่อนที่ผมจะทำอย่างนั้น เสียงบนเวทีก็ดังขึ้นอีกครั้ง
“ผมเองก็ อยากจะมอบท่อนเพลงนี้ที่ผมได้ร้อง ให้กับคนอีกคนนึงครับ” มิวสิกพูด... และหันมาทางพวกผมอีกรอบครับ
“เอ่ออออ ไอ้แจ๊ส กูว่าน้องเค้ามองมึงว่ะ” ไอ้ทรายบอก
“อืม...” ไอ้แจ๊สตอบเงียบๆ ดูตัวมันแข็งทื่อจ้องมองมิวสิกกลับแบบแปลกๆ
“What the hell is going on here?” ไอ้ฝรั่งมองอย่างงงๆ ไม่ต่างจากผม
พวกเราหันกลับไปมองที่คนร้อง และชื่อเพลงแมชอัพที่ดูไม่เข้ากันอีกรอบ
ชาย: Can’t Smile Without You (Barry Manilow)มิวสิก: F**k You (Lily Allen)To be continued
ตอนต่อไป การแข่งขันในรอบสองระหว่างพริกกับแอนนี่ที่จบลงด้วยความช็อค!!!!
credit เพลงแมชอัพของพริกและแอนนี่: http://www.youtube.com/watch?v=HGOxAxpYqTk[attachment deleted by admin]
หัวข้อ: In Abroad || รักแกไง... ไอ้ฝรั่ง [18/4/2013 - Season 2 ตอนที่ 1] (อ่าน 135774 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก