หัวข้อ: "รักแห่งสยาม" ภาคสอง

[Heater]

มารอต่อไปครับ

[สาวตัวกลม]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เพิ่งไปดูมา ขอบคุณที่เขียนเรื่องนี้ต่อ ชอบๆๆๆๆๆๆ

[taexxxx]

อ๊ากกกก มาต่อเลยครับ กำลังคลั่ง

[อีแบะ]

เช้าตรู่ มิวอาบน้ำแต่งตัวเสร็จพร้อมจะไปโรงเรียน  เค้าเดินไปหยิบขนมปังหนึ่งแผ่นคาบไว้ที่ปาก ก่อนจะเดินออกจากบ้านพร้อมส่งเสียงอู้อี้ว่า

"ไปเรียนก่อนนะค๊าบ อากง  อาม่า"

ประตูเหล็กถูกเปิดออกเพียงแค่ให้ตัวลอดออกมาได้  ไม่นานมันก็ถูกปิดเข้าที่เดิม พร้อมล็อคกุญแจอย่างแน่นหนา  หญิงมองออกมาจากร้านขายของชำหน้าบ้านของเธอ เธอแต่งตัวพร้อมจะไปเรียนเหมือนกัน แต่ทว่ายังต้องช่วยแม่ของเธอที่กำลังทำกับข้าว ขายของเสียก่อน

มิวหันมามองทางเธอพร้อมกับโบกมือทักทาย  หญิงเองก็ยิ้มตอบให้เค้าเหมือนกัน  แม้มันยังจะเจื่อนๆ ไปด้วยความเสียใจ


พอมิวไปถึงโรงเรียน  สิ่งแรกที่เค้าใคร่รู้ตั้งแต่เมื่อคืนก็คือ  โต้งจะชอบกับของขวัญที่เค้าให้ไว้รึเปล่า  มิวแยกตัวออกมาจากเพื่อนๆ เค้าส่งเมสเสจไปหาโต้งว่า


"เป็นไง ของขวัญเรา หวังว่าคงจะชอบนะ"  ส่งเสร็จเค้าได้แต่อมยิ้ม โดยที่ไม่รู้ตัวว่าเพื่อนๆในกลุ่มพากันมองเค้าอยู่ตลอด

และในขณะที่โต้งเองได้เปิดอ่านเมสเสจ  เค้าก็เผลอยิ้มออกมาอย่างมีความสุข ก่อนจะนึกขึ้นได้ว่า มีพ่อกับแม่นั่งอยู่หน้ารถอยู่ด้วยกับเค้าตอนนี้  เค้ารีบเก็บโทรศัพท์เข้าไปในกระเป๋ากางเกง แต่คงไม่ทันการณ์ เพราะสุนีแม่ของเขาแอบเห็นเหตุการณ์หมดแล้ว


"พ่อจอดตรงนี้นะโต้ง  เดินไปหน่อยนะลูก"  พ่อเค้าเทียบรถจอดไม่ห่างจากประตูโรงเรียนเท่าไร

"ครับ"  โต้งตอบ เค้าแทบจะดีดตัวเองออกจากรถ
"สวัสดีครับ พ่อ แม่"  เค้ากล่าวลา ก่อนจะปิดประตูรถเบาๆ และรอจนพ่อเค้าขับรถออกถนนไป  โต้งหยิบมือถือขึ้นมาแล้วกดโทรกลับหามิวทันที


เสียงโทรศัพท์มิวดังขึ้น   90 เปอร์เซ็นต์ในใจมิวคิดว่าเป็นโต้งแน่ๆ แล้วมันก็ใช่ มิวแยกออกมาจากกลุ่มเพื่อนอีกครั้ง

"หวัดดี โต้ง"  เค้าพูด สีหน้าแววตาดูเขินอายยังไงไม่รู้

"ดี มิว  เราได้เมสเสจมิวแล้วนะ" โต้งตอบกลับมา  เค้าเดินเข้าโรงเรียนโดยคุยโทรศัพท์ไปยิ้มไป

"หรอ  แล้ว.... ชอบไหม" มิวถาม

...


"อื่ออ  คือ เรายังไม่ได้เปิดของขวัญมิวเลยอ่ะ"

"เราไม่อยากแกะ"  โต้งตอบ เค้ารู้สึกเขินๆเหมือนกัน


มิวได้ฟังแล้วยิ้มไม่หุบ  ก่อนที่เค้าจะเอะใจมองมาทางเพื่อน ที่ตอนนี้หูผึ่งแอบฟังเค้า มากกว่าจะสนใจปั่นการบ้านเสียอีก


- - - - - - - - - - - -

[cherrycream]

         หนูไม่อยากให้พี่ อีแบะ ไปเตะหนังเรื่องนี้อ่ะครับ คือหนูไม่ได้ปิดกั้นอะไรนะครับ แต่ใครหลายๆคนคงคิดแบบผมว่ามันเป็นความประทับใจของเรื่องๆนี้ ที่มันจบลงตรงจุดๆนี้แล้ว จะมีต่อหรือไม่มีก็ต้องรอเจ้าของบทเขาจริงๆอ่ะครับ แต่ก็ขอบคุณที่นำสิ่งดีๆมาให้นะครับ 

[kei_kakura]

         

เพิ่งจะพูดกะเพื่อนไปอยู่เลยว่าหนังเขาจบแบบว่า  เราจิ้นต่อได้เอง 

มันก็ขึ้นอยู่กับมุมมองของแต่ละคนน่อว่าจะจิ้นต่อไปว่ายังไง

แต่ยังไงก็ขอบคุณคุณ อีแบะ ที่มาแบ่งปันจินตนาการกันน่อ   

[Heater]

รอครับ  ติดตามอ่าน 

ผมว่า การจิ้นต่อ ไม่เสียหายนะครับ มันแล้วแต่มุมมองของคนครับ

[IZE]

ที่จิงผมว่ามันก้อเป็นจิ้นอีกมุมหนึ่งของนักเขียนด้วยลองมอง จากอีกมุมหนึ่งก้อไม่น่าเสียหายนะคับ

[hotdog]

  รออ่านไปเรื่อยๆๆ 

[taexxxx]

ก็ไม่ได้จะว่าใครอีกนั่นแหละ
เพียงแต่ว่า หากต้องการให้ความรู้สึกทั้งหมดจบลงแค่ตรงนั้น ใช่ครับ คุณสามารถทำได้
แล้วก็มองผ่านกระทู้นี้ไปได้เลย
แต่หากเพียงว่า คุณต้องการ..ให้ความรู้สึกต่างๆ ถูกร้อยเรียงต่อ ตามแต่ใจเราอยากให้มัน
คุณก็สามารถทำมันได้อีกเช่นกัน ด้วยการจิ้น เพียงแต่คุณอีแบะ มาจิ้นต่อให้ความรู้สึกของใคร
หลายๆคนได้ดำเนินต่อไป เชื่อว่า คงตรงใจใครหลายๆคนเลยเชียวหละ

ว่าแล้วก็รอต่อไป..

ปล....ไหงเวลาอ่านแล้วนึกถึงโต้งยิ้มแล้ว ทำไมผมต้องเขิลล์ตามด้วยก็ไม่รู้ ใครเป็นแบบผมบ้างเนี๊ยะ
ผมไม่ได้บ้าไปใช่ไหมคร้าบบบ

[Givesza]

ขอค้านนนนนนนนนนนน อย่างรุนแรง


อยากให้คุน อิแบะ  แต่งต่อ อย่างแรง เน้น  อย่างแรง

เนื่องจาก

     กิฟ๊ว่าทุกคนก็มีความรู้สึกค่ะ กิฟ๊ไปดูมา 6 รอบแล้ว หมดไป 720 บาทไม่รวมของกิน ขอบอกว่าชอบ ทั้งน้ำตาที่ร้อง ความรัก ตอน kiss kiss กิฟ๊อยากให้เค้าสมหวัง แม้จะมีความสุข แต่ตอนสุดท้ายที่ว่า เราคบกับ....เป็นแฟนไม่ได้ แต่เราก็รัก...นะ   นี่แหละ คือสิ่งท่ทำให้เราจินตนาการได้แค่นิดเดียว เพราะไอ้คำว่าแฟน ไม่จำเป็นต้องมีอะไรกัน แต่มันคือคำว่าผูกพันธ์ กิฟ๊ฟังแล้วมันดูแรงๆ เหมือนกับตัดความหวังไปเลย  

ไม่อยากพูดไรต่อแลวว เดี๋ยวโดนเพ่เรย์ด่า เอิ๊กๆ

ปล. happy Ending นะคะ  เอาใจช่วย อย่างมากเลยทีเดียว

ยังจำกันได้ไหม   "ความรักมันไม่มีเพศ เราต่างหาก ที่ไปกำหนดเพศให้มัน"  นี่คือสิ่งที่กิฟ๊จำจนขึ้นใจหลงจากที่อ่านเรื่องของพี่เป็ดแล้ว

กิฟ๊ว่าทุกคนยังจำกันได้ และไม่อยากเสียน้ำตา อยากให้สมหวัง แม้มันจะเป็นแค่เรื่องเล็กๆ แต่มันก็คือชีวิตหนึ่งเลยนะ ชีวิต้ดีของความรักไง ความรักไม่มีแบบอย่าง มันมีความเป็นตัวของตัวเอง ไม่มีใครไปกำหนดมัน นี่และ คือรักแท้ รักที่เรายังหายากเย็นในปัจจุบันนี้ ฉะนั้น ถ้าใครเจอ รักษามันไว้ให้ดีนะคะ

มากพอหละ เอิ๊กๆๆ

บะบาย

[Simply Blue]

เพิ่งไปดูมาเหมือนกัน  บอกได้เลยว่าตอนนี้หลงรักเรื่องนี้อย่างรุนแรง ทุกฉาก ทุกตอนมีความหมายกินใจอย่างลึกซึ้ง ชอบไปหมดทุกอย่างจริงๆๆ

ขอบคุณที่มาเขียน fic เรื่องนี้ให้อ่านอ่ะ ขอบคุณจริงๆๆๆๆๆ มากกกกกกเลย

ในหนังมันเป็นแบบนั้นมันก็ดีแล้ว แต่ใน fic มันเป็นไปตามหัวใจเรียกร้อง 

ไปดีกว่า เริ่มอธิบายไม่รู้เรื่องแระ  ขออภัยที่ทำให้งง สรุปว่าชอบอ่ะ ช่วยเขียนต่อทีเถอะ

[cherrycream]

         พี่อีแบะไม่ต้องเครียดนะครับ ถ้าผมไม่พูดก็อาจจะมีบางคพูด แต่ผมก็บอกขอบคุณพี่อีแบะไปแล้วนะครับที่อุตส่าห์ทำสิ่งที่ใครหลายๆคน (รวมถึงผมด้วย) อยากให้เกิดขึ้นนะครับ ผมเห็นคอมเม้นต์นึงว่า ว่าพี่อีแบะแต่งให้แม่สุนีย์ร้าย อย่าไปแต่งให้แม่สุนีย์ร้ายเลยนะครับ เธอทำไปเพราะปกป้องลูกและก็เธอทำไปเพราะนั่นคือลูกคนสุดท้ายที่เธอเหลืออยู่  สังเกตตอนท้ายๆเธอยอมให้ลูกเธอตัดสินใจเองแล้วนะครับ แล้วโต้งก็ได้เลือกแล้ว เอาเป็นว่าผมอยากให้ น้องโดนัท ร้ายมากกว่าครับ ฮิฮิ 

[pongsj]

ไปดูมาวันนี้ เป็นหนังที่ประทับใจมากๆเลย

ขอให้แต่งต่อเถอะครับ เพราะผมเองก็อยากให้มีภาค 2 ด้วยซ้ำ

คนเราต่างมีสิทธิ์ที่จะคิด มีสิทธิ์ที่จะฝัน คุณอีแปะก็มีสิทธิ์ที่จะเขียนต่อน่ะคับ

เพราะผมว่าคนแถวนี้เยอะแยะแน่ๆ ที่คิดและฝัน อยากจะเห็นภาคต่อของหนังดีๆเรื่องนี้

อย่างน้อยก็ผมคนนึงแหละคับ

[VicOSe]

โอ๊ยยย กำลังคลั่งเรื่องนี้เลย  เหอะๆๆ

เฮ้ออออ ฟังเพลงไป คิดถึงฉากตอนจัดงานต้อนรับพี่สาวกลับมา  แล้วเขิน 5555

อ่านไปยิ้มไป  มีความสุขกับเรื่องนี้จิงๆ

ดูแล้วนึกถึงอดีตตัวเอง 555

[Givesza]

         พี่อีแบะไม่ต้องเครียดนะครับ ถ้าผมไม่พูดก็อาจจะมีบางคพูด แต่ผมก็บอกขอบคุณพี่อีแบะไปแล้วนะครับที่อุตส่าห์ทำสิ่งที่ใครหลายๆคน (รวมถึงผมด้วย) อยากให้เกิดขึ้นนะครับ ผมเห็นคอมเม้นต์นึงว่า ว่าพี่อีแบะแต่งให้แม่สุนีย์ร้าย อย่าไปแต่งให้แม่สุนีย์ร้ายเลยนะครับ เธอทำไปเพราะปกป้องลูกและก็เธอทำไปเพราะนั่นคือลูกคนสุดท้ายที่เธอเหลืออยู่  สังเกตตอนท้ายๆเธอยอมให้ลูกเธอตัดสินใจเองแล้วนะครับ แล้วโต้งก็ได้เลือกแล้ว เอาเป็นว่าผมอยากให้ น้องโดนัท ร้ายมากกว่าครับ ฮิฮิ 

ช่ายค่ะ เอาโดนัทร้ายย

เย๊ๆๆ จาได้อ่านต่อแล่วววววชอบๆๆ  ขอ kiss อีรอบ  อ๊ากกกก 

[icehitter]

สองรอบแล้วครับ สำหรับเรื่องนี้ คาดว่าจะมีรอบต่อไปอีก อย่างน้อยหนึ่งรอบ

ชอบจังเลยครับ พระเอกทั้งสองคน อืมหรือพระเอกคน นางเอกคนหว่าาาาาา  ชอบตรงที่มันดูผู้ชายๆดีอ่ะ เฮ้ออออ  เดกไรไม่รู้ อยากได้มาเปงของตัวเองจัง เหอ เหอ

[cherrycream]

         ตอนนั้นอาจจะหวงหนังเรื่องนี้มากเกินเหตุ (ใจแคบนั่นเอง) แต่พี่อีแบะก็แต่งได้น่าสนใจดีอ่ะครับ เอาใจช่วยนะครับ ฮิฮิ อยากถามพี่ๆว่า เรื่อง"รักแห่งสยาม" นี่เป็นของ อาร์เอส หรือ แกรมมี่ ครับ 

[Heater]

มาลงชื่อ สนับสนุนคุณอีแบะครับ
ผมอยากจะขอ 3 เรื่องอะครับ
1. ไม่อยากให้สุนีย์ร้ายเช่นกัน จากหนังเห็นใจสุนีย์มากๆ
2. อยากให้ หญิง เจอกับคนดีๆ
3. ขอจบแบบ แฮปปี้ เถอะครับ

 

[อีแบะ]

ดึกๆ มิวนั่งแท๊กซี่กลับมาจนถึงบ้าน  เค้าเดินไปที่ประตูหน้าบ้าน มีถุงกับข้าวห้อยเอาไว้โดยมีกระดาษแผ่นเล็กๆ แปะอยู่

"หญิงทำเอง กลับมาแล้วอุ่นกินนะ"

มิวมองขึ้นไปที่หน้าต่างห้องของหญิง เธอปิดไฟนอนไปแล้ว หญิงเป็นเพื่อนที่ดีมากในสายตามิว  เค้าหยิบถุงกับข้าวไปแช่ตู้เย็นเอาไว้ในบ้าน พออาบน้ำเสร็จสรรพ เค้าก็เข้านอนด้วยความอ่อนเพลีย

+ + + + + + +

สุนีไล่ปิดไฟในบ้าน  เธอเดินขึ้นมาชั้นสองกำลังจะเดินไปในห้องนอน แต่สังเกตุเห็นไฟในห้องโต้งยังเปิดอยู่ เธอจึงเดินไปเคาะประตู


"ก๊อก ก๊อก  โต้ง นอนได้แล้วนะลูก"  สีหน้าเธอจดจ่อรอฟังเสียงตอบกลับ  แต่ก็ไม่มี  สุนีเปิดประตูลูกบิดแง้มเข้าไป  เธอเห็นลูกชายเธอนอนหลับไปเสียแล้วอยู่บนเตียง  คงจะเหนื่อยมากเลยสินะ ถึงได้ไม่ปิดไฟ  แถมยังนอนทั้งที่ยังมีหูฟังเสียบคาไว้ที่หู

สุนีย์ส่ายหน้าให้ลูกชายอย่างเอือมๆ  เธอเดินไปขยับผ้าห่มให้เค้า แล้วพยายามถอดหูฟังออก แล้วจึงดึงเครื่องเล่นแผ่นซีดีที่เค้ากอดเอาไว้ตามมาทีหลัง  เธอกดมันปิดซะ แล้วตั้งใจจะวางมันไว้บนโต๊ะหัวเตียง จึงได้เห็นว่ามีกล่องของขวัญที่เหมือนจะเพิ่งถูกแกะออกอย่างปรานีตบรรจงวางอยู่ โดยมีการ์ดติดไว้ ฟ้องว่าเป็นของขวัญจาก "มิว"

สุนีย์มองจากขนาดกล่องทำให้เธอเอะใจกับสิ่งที่ลูกชายนอนฟังจนหลับไปเมื่อสักครู่  เธอเปิดเครื่องเล่นนั้นแล้วมองไปที่แผ่น มีข้อความที่เขียนลายมือไว้ด้วยปากกาเมจิว่า

"สุขสันต์วันเกิดนะ จาก มิว"

เธอปิดมันไว้ แล้วมองไปที่หน้าลูกชายที่กำลังหลับตาพริ้มเหมือนกำลังฝันดีกับอะไรซักอย่าง นั่นทำให้เธอยิ่งไม่สบายใจ


- - - - - - - - - - - - -

[stayingpower]

       อยากถามพี่ๆว่า เรื่อง"รักแห่งสยาม" นี่เป็นของ อาร์เอส หรือ แกรมมี่ ครับ 

เป็นของสหมงคล อินเตอร์เนชั่นแนล ครับ (สหมงคลฟิล์มอ่ะล่ะฮะ)

อาร์เอสยังคงตั้งหน้าตั้งตาทำหนังแนวตลกตระกูลส่ายหน้าออกมา แล้วก็ดองหนังดีๆอย่าง แรกบินไว้จนเก่ากรุ
ส่วน จีทีเอช (แกรมมี่)  ไม่มีทางสร้างหนังแบบนี้ได้เด็ดขาด สังเกตดีๆจะเห็นว่า หนังของจีทีเอช จะสร้างให้
รู้สึกว่า feel good ด้านเดียว และไม่คิดว่าค่ายนี้จะสร้างหนังที่เป็นแนวสะท้อนความจริงแบบนี้ได้ด้วยครับ


ลป. ผมสาวก sc นะ แต่ตอนนี้LOS  แซงหน้าแบบไม่เห็นฝุ่นไปแล้น

[ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น]

มาตามกรี๊ด ดึกๆ
 

ชักกัวแล้วสิ ขอให้จบแบบอย่าทำร้ายความรุ้สึกกันอีกเลย
 

ปล.คงขึ้นหัวว่าเป็นแฟนฟิค ไม่น่าจะผิดอะไรมากนะครับ
เพราะว่าทุกคนในที่นี้ก็รู้ว่ามันเกิดจากแฟนคลับชื่นชอบแล้วก็แต่ง
ไม่ใช่ว่าเอามาทำต่อ หรือว่าทีมงานเดิมทำจริงๆนะครับ
เพราะเท่าที่รู้ คือหนังไม่มีภาคสองอย่างแน่นอน

เสียดายกับเรื่องเซ็งเป็ดด้วยที่ดันไปเลือก gth ถ้าเลือกสหมงคลฟิลม์ป่านนี้คงได้ออกมาก่อนรักแห่งสยามอีกกระมัง
เข้าใจว่าบอร์ด gth จะมีพวกแอนตี้เกย์อยู่หล่ะ เพราะเรื่องอีกหลายเรื่องที่น่าสนใจถูกเสนอไปก็ล้มมาตลอด

ปล.ลายเซ็นต์เตอิ้งสวยดีนะครับ ไปหาทำมั่ง อิอิ

[ifwedo]

เข้ามารออ่านจ้าชอบหนังเรื่องนี้มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

[kei_kakura]

เธอปิดมันไว้ แล้วมองไปที่หน้าลูกชายที่กำลังหลับตาพริ้มเหมือนกำลังฝันดีกับอะไรซักอย่าง นั่นทำให้เธอยิ่งไม่สบายใจ

อ่านตรงนี้แล้วนึกถึงตอนที่สุนีย์มาหามิวที่บ้านแล้วพูดถึงเรื่องโต้งได้เลยอ่ะ ...ดูฉากนี้แล้วร้องไห้ล่ะ...

        

[OT]

เหอ ๆ  มาต่ออีกเรื่อย ๆ นะ

ชอบ หนังเรื่องเนี้ยย 

[nunyy]

  ยังไม่ได้ดูเลยอ้ะ แต่ชอบนักแสดงมากเลย 

ยังไงก็จะติดตามอ่านเรื่องของคุณแบะต่อไปค่ะ

[Ex'ecuzě]

ผมรักมิว (พิช) ค้าบบบบบบบ

  จะมีทางได้รู้จักเค้ามั๊ยน้อ

(ทั้งๆที่เรียนอยุ่ห้องข้างๆ T.T) 

[Givesza]

ได้มาอ่านต่อแย้ววววว ดีขายที่สู๊ดดด 

[FOAM]

ยังไม่ได้ดูหลังเลยครับ ไม่รู้จะได้ดูรึเปล้า แต่ก็พอทราบเนื้อเรื่องคราวๆ ครับ

แต่งได้น่ารักมากครับ

+1 เป็นกำลังใจครับ

[อีแบะ]

"เอาใหม่ มิว"  เสียงพี่อ๊อดพูดใส่ไมค์หน้าห้องบันทึกเสียง  เพลงนี้มิวร้องมา 5 รอบแล้ว

"มิวต้องมีอารมณ์ร่วมกับเพลงมากกว่านี้อีกหน่อย  เข้าใจไหม เนื้อหาเพลงมันกำลังบอกถึง ชายหนุ่มที่กำลังตกหลุมรักหญิงสาว แอบรัก แอบมอง อะไรประมาณนี้น่ะ มิวต้องร้องให้มัน.. เอ้อ พี่ก็พูดไม่ถูก ลองอีกครั้งนึงละกัน"

มิวเองว่ายากเอาการ ความจริงเพลงนี้แต่แรกเค้าตั้งใจแต่งให้หญิง เพื่อนที่แสนดีของเค้าต่างหาก ไม่นึกว่าร้องจิงมันจะยา....


"ไม่ได้..  มิว  พี่ว่าพักก่อนดีกว่านะ  ไว้พรุ่งนี้ลองใหม่"  อ๊อดบอกกับลูกวง ดูท่าแล้วมันนี้ขืนร้องต่อคงเหลวไม่ได้เรื่องแน่ 

มิวถอดหูฟังแขวนไว้  เค้าเดินออกมาสีหน้าไม่สู้ดีนัก  ดีที่ได้เพื่อนร่วมวงมาคอยโอบไหล่ให้กำลังใจ  พวกเค้าเก็บข้าวของแล้วพากันออกจากห้องอัดไป  กำหนดวันออกอัลบั้มใหม่ก็เร่งเข้ามาทุกที ช่วยไม่ได้นี่ กระแสเพลงของพวกเค้ากำลังไปได้สวย


"เอ้ย  โชคดีนะเว้ย แล้วเจอกัน"  เพื่อนๆ ในกลุ่มพากันแยกย้ายกันไป  มิวเองโบกมือให้เพื่อนแล้วเดินแยกไปอีกทาง สยามยามเย็นมีเด็กนักเรียนวัยรุ่นเดินกันให้ขวัก  อากาศเย็นๆ ของหน้าหนาวมันช่างเข้ากับแสงไฟระยิบระยับที่ประดับประดาต้อนรับปีใหม่ซะอย่างอธิบายไม่ได้  มิวเดินผ่านหน้าร้านขายของเล่น  เค้ามองเห็นตุ๊กตาไม้ประกอบที่หน้าตู้โชว์ เค้าจ้องมันด้วยความประหลาดใจ


"sale 400 บาท"  มิวอ่านทวนป้ายราคา แล้วเค้าถึงสังเกตุว่า ก็มันไม่มีจมูกนี่นา  เมื่อโยงเรื่องราวในใจ มิวก็อดยิ้มไม่ได้  เค้าเดินจากไปอย่างมีความสุข  บางที ขอพี่อ๊อดเปลี่ยนมาร้องเพลงอินเลิฟๆ ซะก่อน คงจะดี


................................