หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ
Intro
หนุ่มน้อยร่างบางกำลังงัวเงียจากการถูกรบกวนการนอนในเช้าวันหนึ่งจากผู้เป็นอา คนที่คอยดูแลคนร่างเล็กนี้มาตลอด
“อัท ตื่นได้แล้ว เดี๋ยวก็ไปรายงานตัวไม่ทันหรอก” ผู้เป็นอาบอกกับอัท ที่ทำท่ายังไม่ตื่น
“อื้อ รู้แล้วน่าอา แปปนึงสิขอตั้งหลักก่อน”
“อย่าเลย บอกแบบนี้ทีไร ลงไปกองกับหมอนทุกที ลุกไปอาบน้ำไปเดี๋ยวอาจะไปส่ง บ้านนากับกรุงเทพไม่ได้ไปห้านาทีถึงหรอกนะ” ผู้เป็นอาบ่นนิดๆ
“อาอ่ะ ขี้บ่นจัง ลุกก็ได้ชิ” คนตัวเล็กหัวเสียเล็กน้อย และทำท่างอนซึ่งสร้างรอยยิ้มให้กับอาของเค้าได้ไม่น้อย หลังจากที่อัทเข้าห้องน้ำไปอาพูดอะไรบางอย่าง
“เมื่อไหร่จะโตสักทีนะ เจ้าอัทของอา” อาของอัทคิดและพูดออกมาเพราะด้วยนิสัยขี้งอน และดื้อไม่มีใครเกินของอัท บวกกับนิสัยขี้เล่นตลอดเวลาจึงทำให้คนที่อยู่รอบๆตัวอัทนั้นเต็มไปด้วยสีสัน หลังจากที่อัทเข้าห้องน้ำไปได้สัก 10 นาที อาก็ได้ยินเสียงคนตะโกนลงมาจากห้องด้านบน
“อา อัทเสร็จแล้วนะ”
“เฮ้ย อาบน้ำหรือวิ่งผ่านน้ำมาหึ”
“โถ่อา อัทก็ตัวแค่เนี่ยจะอาบทำไมมากมายให้มันเปลืองน้ำล่ะ”
“เถียงคำไม่ตกฝากเลยไอ้หลานคนนี้ ไปๆขึ้นรถ” อาไล่อัทไปขึ้นรถ
“อา เดี๋ยวแวะรับ เตย ไอซ์ เฟิร์น ด้วยนะเดี๋ยวพวกมันไปด้วย”
“ได้ที่เรียนที่เดียวกันหมดเลยหรอ” อาถามหลานด้วยความสงสัย
“ถูกต้องแล้วครับคุณอาที่รัก คบกันจนตายแหละ”
“อือได้สิ ว่าแต่รับที่ไหนล่ะ”
“ตอนนี้มันรอที่หน้าโรงเรียนนั้นแหละ เดี๋ยวอัทโทรบอกมันก่อนว่ากำลังจะออกไป”
“อาว่า หลานสะใภ้อาก็อยู่ในกลุ่มนี้แหละมั่ง”
“ไม่มีทางอา เห็นไส้เห็นพุงกันหมดแบบนี้ กินกันไม่ลงจริงๆ” อาหัวเราะกับความอารมณ์ดีของหลานของตัวเอง อารักหลานคนนี้มากเมื่อพ่อแม่ของอัทแยกทางกัน อัทก็ไม่ยอมตามไปอยู่กับพ่อกับแม่แต่ร้องจะตามมาอยู่กับตนเลยทำให้เค้าต้องเลี้ยงหลานคนนี้มาโดยตลอด แต่เค้าก็เต็มใจที่จะทำ
“นั้นไงๆ อาจอดๆ” อัทบอกอาให้จอดรถใต้สะพานลอยหน้าโรงเรียน
“ใจเย็นๆสิอัท เพื่อนไม่หนีไปไหนหรอก” เมื่อพูดจบรถก็จอดสนิทพอดี
“คุณอาสวัสดีค่ะ” เตย เฟิร์น ไอซ์ กล่าวทักทายอาของอัท
“สวัสดีครับ” อารับไหว้แล้วยิ้มให้ทุกคน
“ไอซ์มึงอ้วนขึ้นปะเนี่ย แม่งพุงโผล่เชียว” อัทเริ่มกวนไอซ์ก่อนเป็นคนแรก
“โหย ไอ้เตี้ยมึงก็ไม่สูงขึ้นเลยนะไอ้ห่า” ไอซ์ตอกกลับอย่างโมโห
“ถึงกูเตี้ยก็ไม่ได้ขอข้าวใครกินเว้ย” อัทยังไม่ยอมแพ้
“กูพุงโผล่ก็ไม่ได้หนักกะบาลมึงเหมือนกัน” ไอซ์ก็ไม่ยอมเช่นกัน
“หนักสิวะ กูหนักใจมีเพื่อนเป็นหมู ฮ่าๆๆๆๆ” อัทหัวเราะร่าในชัยชนะเพราะไอซ์เลิกต่อล้อต่อเถียงด้วยความรำคาญ
“พวกมึงหิวไหมวะ” คนตัวเล็กหันไปถามเพื่อน
“ไม่หิวหรอกว่ะ” เฟิร์นตอบ
“กูตื่นเต้นว่ะ ปวดฉี่ไปหมดเลย” เตยตอบ
“ใจเย็นโว้ย สัมภาษณ์ก็ผ่านมาแล้วกลัวห่าอะไร” คนตัวเล็กพูดอย่างอารมณ์ดี แต่จริงๆในใจเค้าก็แอบกลัวเหมือนกัน
“ก็กูตื่นเต้นนี่หว่า” เตยพูดอย่างงอนๆ และแล้วตอนนี้ ทั้งหมดก็มาถึงมหาวิทยาลัยแล้ว
“อัท กับเพื่อนไปรายงานตัวก่อนไปเดี๋ยวอาไปทำธุระก่อน”
“ครับอา ขอบคุณครับที่มาส่ง ไปเตย เฟิร์น ไอซ์ พร้อมนะเว้ย”
“เออ พร้อม” ทั้งสามคนตอบพร้อมกันและอาของอัทก็ขับรถออกไปจากมหาวิทยาลัย