Lesson 31
( Tus Part )
หลังจากที่อัทตอบผม ก็ทำให้ผมอึ้งไปชั่วขณะหนึ่งเพราะถ้าเป็นพรหมผมจะไม่ตกใจขนาดนี้ ผมไม่พูดอะไรอีกแต่ผมดึงตัวมันกลับกับผมและพี่เบิร์ด โดยให้เหตุผลว่าอัทไม่สบายมากจะพาไปหาหมอ แต่จริงๆแล้วผมก็พามันกลับมาส่งที่คอนโดมันนั่นแหละ
“ขอบคุณนะครับพี่ตัส” ไอ้ตัวเล็กขอบคุณผมพร้อมกับหอบกระเป๋าพะลุงพะรัง
“เดี๋ยวพี่ช่วย” ผมแบกกระเป๋าอัทขึ้นไปส่งที่ห้องพร้อมกับพี่เบิร์ดด้วย
“ขอบคุณอีกทีนะครับ พี่ตัส พี่เบิร์ด” พูดจบอัทก็ไขประตูห้องแล้วอยู่ดีๆก็ทรุดลงไปกับพื้นเฉยๆซะงั้น
“อัทเป็นไงบ้าง” ผมรีบปรี่เข้าไปประคงตัวอัทไว้
“ไม่เป็นไรครับพี่ตัส มันแค่แปล๊บๆน่ะ” อัทพูดพร้อมกับเอามือคลำๆสะโพก ท่าทางจะเป็นผลข้างเคียงนั่นแหละ
“พี่เบิร์ด เอากระเป๋าเข้าไปเก็บในห้องน้องให้หน่อย เดี๋ยวตัสพยุงอัทเข้าไปในห้องก่อน” พี่เบิร์ดไม่ตอบอะไร แต่ก็ยกกระเป๋าเข้าห้องไปทันที
“มาอัทลุกไหวไหม” ผมถาม
“ไหวพี่ ขอโทษครับที่ทำให้วุ่นวายกันหมด” อัทพูดด้วยน้ำเสียงรู้สึกผิด แต่ใครจะไปว่าแกได้วะ ก็คนมันเพิ่งครั้งแรก.......ผมพยุงอัทเข้ามานั่งที่โซฟาในห้องรับแขกส่วนผมก็นั่งตรงข้ามกับมันพอดี
“พี่จ้องหน้าผมทำไมอ่า” อัทพูดขึ้น
“เล่าให้พี่ฟังได้ไหมว่ามันเกิดขึ้นยังไง” ผมถามอัททันที อัทนิ่งไปพักนึง
“ว่าไงล่ะ” ผมกดดันอัทเข้าไปอีก
“ผมไม่รู้พี่ จำได้แค่ว่าหลังจากที่รู้ว่าโดนขังผมก็นอนมันก็กินขนมอยู่ข้างๆเตียง แล้วผมก็ถีบมันตกเตียงขนมเลยติดคอมัน ผมเอาน้ำให้มันกินและผมก็กินต่อ พอเสร็จผมเดินไปเข้าห้องน้ำแล้วออกมานอน แล้วอยู่ๆไอ้วินมันก็โดดขึ้นมาค่อมผมแล้วจากนั้นผมก็จำอะไรไม่ค่อยได้แล้วอ่า” อัทเล่าออกมาเป็นฉากจนผมนี่นึกภาพออกเลย
“แล้วอัทมีอาการแปลกๆอะไรในตอนแรกหรือเปล่า” ผมถามต่อเพราะอาการน่าสงสัย
“ก็มีนะ.....ตอนแรกรู้สึกร้อนมากแล้วก็เบลอๆแล้วก็......” อัทพูดแล้วเว้นวรรคหน้าก็ขึ้นสีเรื่อขึ้นมาเฉยๆ
“อยากมีอะไรใช่ไหม” โห้ พี่เบิร์ดพูดน้อยต่อยหนักถามทีมีจุกเว้ย
“…” อัทไม่ตอบแต่ก้มหน้าพยักหน้าแทน
“พี่เบิร์ด ตัสว่าชัดแล้วแหละ” ผมหันหน้าไปหาพี่เบิร์ด
“พี่ก็ว่างั้นแหละ” พี่เบิร์ดตอบผมกลับมา
“อะไรหรอพี่ตัส” ไอ้ตัวน้อยถามผม
“พี่ว่าอัทโดนวางยาปลุกอ่ะสิ” ผมตอบไป มันก็หน้าเหวอทันที
“พี่ตัสพูดเล่นเปล่าใครจะวางยาอัท”
“ก็พี่ถึงสงสัยอยู่นี่ไงถ้าไม่ใช่วินแล้วจะเป็นใคร” ผมพูดต่อทันที อัทนิ่งไปสักพักนึง
“น้ำ....ต้องเป็นน้ำแน่ๆ เพราะตอนที่ผมออกมาจากห้องน้ำมันถามผมว่าเอาน้ำขวดไหนให้มันกิน แล้วก็ตอนที่มันเข้าห้องมามันถือน้ำมาด้วยขวดนึง” ผมกับพี่เบิร์ดหันหน้ามองหน้ากันทันทีแล้วมันทำทำไม
“พี่ตัส พี่เบิร์ด ผมขอร้องนะพี่อย่าอาเรื่องนี้ไปบอกใครนะ” อัทระล่ำระลักบอกผม
“อือ พี่กับพี่เบิร์ดไม่พูดหรอกเรื่องแบบนี้ไม่ใช่เรื่องดี” ผมบอกอัท อัทดูมีสีหน้าโล่งใจขึ้น
“~Long as I know you got me I be….” โทรศัพท์ผมดังขึ้นเมื่อดูชื่อคนที่โทรมาก็รับทันทีโดยไม่ต้องลังเล
“ว่าไงพรหม” ผมกรอกเสียงลงในโทรศัพท์
(พี่ตัสอัทเป็นไงบ้าง)
“ไม่เป็นไรแล้วตอนนี้อยู่ในห้องเนี่ย”
(หรองั้นเดี๋ยวผมไปหานะ) พูดจบพรหมก็ตัดสายผมทันที แลพสักพักก็ตามมาด้วยเสียงเปิดประตูห้องของอัท
“อัทเป็นไงบ้าง” พรหมตรงเข้ามาหาอัททันที
“ก็ไม่เป็นไรแล้วแหละดีขึ้นแล้ว” อัทตอบ
“เดี๋ยวพี่กับพี่เบิร์ดกลับก่อนนะนี่ก็ดึกล่ะอัทจะได้พักด้วย” ผมกล่าวลาเพราะเห็นว่ามีพรหมอยู่ด้วยแล้วก็ไม่น่าเป็นห่วงอะไร
“ขอบคุณครับพี่ตัส พี่เบิร์ด ขับรถดีๆนะครับ ผมขอไม่ลงไปส่งนะ” อัทพูดบอกผม ผมก็รับรู้ทันทีสภาพแบบนี้ยืนให้อยู่ก็คงหืดขึ้นคอแล้ว
“อื้อ ไม่เป็นไร พรหมพี่ฝากอัทด้วยนะ”
“ครับพี่ตัสไม่ต้องเป็นห่วงครับ หวัดดีพี่” พรหมยกมือไหว้ผมและพี่เบิร์ด ผมกับพี่เบิร์ดก็พากันกลับบ้านทันที
“พี่เบิร์ดว่าไอ้วินมันวางยาอัททำไม” ผมถามพี่เบิร์ดขณะที่กำลังจะกลับบ้าน
“พี่ก็ไม่รู้สิ” พี่เบิร์ดตอบผม
“เฮ้อ แต่ตัสสงสารอัทอ่ะ อยู่ๆก็โดน......” ผมพูดเว้นวรรคเพราะเรารู้กันดีว่าคืออะไร
“เรื่องบางเรื่องก็ไม่มีเหตุผลหรอกนะตัส อาจจะเป็นฟ้าลิขิตมาก็ได้” พี่เบิร์ดบอกผม
“แต่ตัสไม่เข้าใจอ่ะ ตัสว่ามันต้องมีอะไรสักอย่าง” ผีโคนันเข้าสิงผมแล้ว
“ตัสว่ามีอะไรล่ะ”
“อ่ะพี่เบิร์ดคิดดูนะ วินกับอัทไม่ถูกกันเพราะฉะนั้นตัดไปได้เลยว่าวินจะชอบอัท” ผมวิเคราะห์จากรูปการ
“อือ แล้วไงต่อ”
“ผมว่าวินตั้งใจจะแกล้งอัท”
“แกล้งยังไง” พี่เบิร์ดทำหน้าสงสัย
“พี่เบิร์ดจริงๆแล้วอัทกับวินมันต้องนานห้องเดียวกันแต่ทีนี้ ตลอดเวลาอัทมันนอนกับพรหมแล้ววินก็ไปนอนกับป๊อป” ผมบอกพี่เบิร์ด
“แล้วมันเกี่ยวอะไรกัน” พี่เบิร์ดถามผมกลับ
“ตัสว่าไอ้วินมันจงใจจะวางยาอัทกับพรหม แต่วันสุดท้ายน่ะตัสจับมันทั้งสองคู่ขังไว้ให้มันนอนด้วยกันน่ะสิ”
“แล้วก็เกิดเรื่องที่บังเอิญขึ้นที่วินกับอัทกินน้ำขวดที่ใส่ยาพอดี” พี่เบิร์ดพูดต่อทันที
“ถูกเผงเลยพี่ เรื่องมันเลย เลยเถิดไปนี่ไง”
“อื้ม แต่ก็นะฟ้ากำหนดมาแล้วอะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด” พี่เบิร์ดบอกผม
“นั่นสินะ” ผมเห็นด้วยกับพี่เบิร์ด
“พี่ว่าเราสองคนมารอดูกันดีกว่าว่าสองคนนั้นเค้าจะลงเอยกันยังไง”
หัวข้อ: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 141 THE END จบจ้า (อ่าน 445282 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก