หัวข้อ: หนุ่มขี้เก๊กสะดุดรักนายจอมดื้อ By Ms.Shizuru Lesson 141 THE END จบจ้า

[eve2011]

สนุกดีค่ะ

[Poseidon]

อัทก็เนอะ หาเรื่องเจ็บตัว ระวังจะโดนข่มขืนเอานะ หึหึ

[ujen]

แล้วจะรอดไหมนี้ตั้ง 7 วัน

 

[tarkung]

จะติดตามต่อไปนะครับ

[ิิำืben]

เอาเลยๆๆๆ วินจับกดเล้ย เค้าเชียร์ อิอิ
หาเื่รื่องจิงนะอัท ได้เปนเมทกานด้วย 
พรหมลิขิตชัดๆๆ  ::55555+ 7 วันระวัง
อารมเปลี่ยนเน้อ

[shizuruviola]

Lesson 24

( Autt Part )

“เฮ้ยๆ มึงจะทำอะไร” มันพุ่งเข้ามาหาผมเร็วมากจนผมหลบไม่ทันแล้วมันก็กดผมลงบนเตียง

“มึงอยากตายมากใช่ไหมเดี๋ยวกูจัดให้” มันบีบคอผมจนปวดหนึบรอบๆคอ

“โอ้ย อ่อยอูอะ”(ปล่อยกูนะ) ผมตะเกียกตะกายเพราะรู้สึกเริ่มขาดอากาศหายใจมากขึ้น

“จำไว้อย่ากวนส้นตีนกูมากถ้ามึงไม่อยากเจ็บตัว แล้วก็เลิกปากดีกับกูสักทีมึงระวังปากเอาไว้ให้ดี” พูดจบมันก็ปล่อยมือที่บีบคอผมและออกจากห้องไปทันที

“ค่อก แค่ก ค่อก แค่ก…ฮึก  เฮือก” ผมไอแล้วรีบสูดอากาศเข้าปอดทันที

“ไม่จบแค่นี้แน่  ไอ้เวรเอ้ย” ผมคาดโทษมันไว้และล้มตัวนอนต่อรอเวลาให้ถึงตอนเย็น

( Win Part )

เหตุการณ์เมื่อครู่ทำให้ผมโมโหสุดขีดจนผมเดินออกมาจากห้องแล้วโทรศัพท์หาไอ้ป๊อปทันที เพราะขืนอยู่ต่อผมฆ่ามันตายแน่ๆ คนห่าอะไรกวนตีนได้สามเวลาหลังอาหาร

“ฮัลโหล ไอ้ป๊อป มึงอยู่บ้านเบอร์ไหนวะ” ผมถามมัน

(เบอร์ 128 มึงถามทำไมวะ)

“เดี๋ยวกูจะไปหามึง แม่งเจอเรื่องเซงตั้งแต่วันแรกเลยว่ะ” ผมบ่นให้มันฟังซึ่งมันก็พอเข้าใจผม มันรู้ว่าผมได้คู่กับใคร

(เออ กูรออยู่หน้าบ้านเนี่ยรีบมาละกัน พวกเราก็อยู่นี่หมด)

“เออๆ เดี๋ยวกูรีบไป” ผมวางสายแล้วรีบเดินไปเบอร์บ้านที่มันบอกทันที และเมื่อมาถึงก็เจอพวกผมนั่งกันอยู่ครบเลยจริงๆ

“เป็นไรมาวะ แดกรังแตนที่ไหนมา” ไอ้ปาล์มทัก คงเห็นผมหน้ายุ่งมั้ง

“เปล่าหรอกว่ะ ก็คู่เมทกูอ่ะสิกวนตีนกูสะ เกือบฆ่าแม่งไปแล้ว” ผมบอกพวกมัน

“มันทำไรมึงว่ะ ถึงได้หัวเสียขนาดนี้” ไอ้ป๊อปถามผม

“ก็แม่งกูนอนอยู่ดีๆอุตส่าไม่ยุ่งกับแม่งแล้ว เสือกมาถีบกูตกเตียงเพราะมันจะไม่ยอมให้กูนอนบนเตียง กวนตีนไหมล่ะ” ผมเล่าให้พวกมันฟัง

“แล้วมึงทำอะไรมัน ถึงได้หนีมานี่” ไอ้ป๊อปถามต่อ

“กูบีบคอมัน กูกลัวว่าถ้าอยู่ในห้องต่อมันตายคามือกูแน่” ผมเล่าจบพวกมันก็เสียงดังขัดขึ้นมาทันที

“เฮ้ย ไอ้เหี้ย แรงไปเปล่าวะ” ไม่แรงโว้ย

“ถ้ามันตายขึ้นมามึงจะทำไง” กูไม่รู้

“แล้วถ้าแม่งไปแจ้งความข้อหาทำร้ายร่างกายมึงจะทำยังไง” ช่างแม่งสิวะ

“โอ้ยยยยย  พวกมึงเลิกบ่นสักทีเหอะว่ะ มันยังไม่ตาย ตีตนไปก่อนใคร่หาแม่มึงหรอ” ผมด่าพวกมันที่ทำเป็นกระต่ายตื่นตูมไปได้ผมยังไม่ได้ฆ่ามันสักหน่อย

“พวกกูเป็นห่วงเฉยๆหรอกถึงได้บอกได้เตือนอ่ะ” ไอ้วาลพูดเสียงจริงจังซึ่งทุกคนก็เงียบและฟังทันที

“เออ ยังไงก็ขอบใจพวกมึงมาก ไว้เดี๋ยวกูพาไปเลี้ยงร้านเดิม” ร้านเดิมที่ว่านี่คือผับที่ไปกันตอนนั้นแหละครับ

“คำไหนคำนั้น ของฟรีมาอีกแล้วเว้ยเฮ้ย” ไอ้เบิร์นตระโกนดีใจอย่างออกนอกหน้า มึงนี่เวอร์จริงๆเลย

“เออ ไอ้ป๊อปมึงได้คู่ใครวะ”

“ปึง” ผมถามไม่ทันจบคู่มันก็เดินออกมา อ๋อ ไอ้หน้าใสคู่หูไอ้เตี้ยนี่หว่า สงสัยจะรีบไปหาคู่ขามันมั้ง

“กูคงไม่ต้องตอบมึงแล้วใช่ไหม” ไอ้ชายตามามองผม

“เออ ไม่ต้องแล้วกูว่าแม่งฟ้องกันแน่เลย ไอ้นี่มันถึงไปหา” ผมเดาสุ่มมั่วไปเรื่อยว่าไอ้เตี้ยต้องโทรฟ้องไอ้หน้าใสนี่แน่นอน

“มึงรู้ได้ไง” ไอ้เบิร์นถามแล้วทำหน้ากวนตีน - -

“เออน่า  แล้วทำไมต้องทำหน้ากวนตีนด้วย เดี๋ยวได้แดกตีนหรอก” ผมด่ามันไปที

“เฮ้ยๆ ร้องเพลงกันดีกว่า” ไอ้วาลชวนพวกเราร้องเพลงส่วนมันก็ดีดกีต้าร์ พวกผมก็ร้องเพลงกันไปอย่างสนุกสนาน

( Aut Part )

“อัท อัท อัท” ผมสลึมสลือตื่นเพราะโดนเขย่าตัว ใครวะพึ่งจะหลับไปเมื่อกี้นี้เอง

“…”

“อัท เฮ้อ กว่าจะตื่นได้” ผมลืมตาก็เจอพรหมนั้นเอง แล้วไปถ้าเป็นไอ้เวรนั่นตายแน่

“ขอโทษ พอดีเหนื่อยๆน่ะ ว่าแต่มีอะไรหรือเปล่ามาหาเราถึงห้องเลย” ผมถามพรหม

“ก็ไอซ์โทรมาบอกว่าโทรหาอัทไม่ติดให้มาชวนไปเล่นที่ห้องอ่ะ”

“หรอ สงสัยโทรศัพท์แบตหมดเดี๋ยวขอล้างหน้า ชาร์จแบตแล้วค่อยไปก็แล้วกัน” ผมไม่รอพรหมตอบแต่ลุกไปเข้าห้องน้ำแล้วก็รีบชาร์จแบตทันที

“ไปกันเถอะ” ผมบอกพรหมแล้วพากันเดินออกมาจากบ้าน

“อัทจะรีบไปไหน รู้หรอว่าบ้านไอซ์เบอร์ไหน” เออว่ะไอซ์มันอยู่บ้านเบอร์ไหนกันวะ

“ไม่รู้อ่ะ แฮะๆ” พรหมส่ายหัวระอากับความเอ๋อของผมแล้วก็เดินนำไป และผมกับพรหมก็มาถึงบ้านพักของพวกไอซ์มัน

“ถึงแล้วหลังเนี่ยแหละ” พรหมบอกจบผมก็เดินลิ่วเข้าไปในบ้านทันที

“ไอ้ไอซ์ อียักษ์ขมูขีอยู่ไหนวะออกมาดิ” ผมตระโกนลั่นบ้านเลยครับ

“หมาถึงก็ปากหมามาเลยนะมึง พวกกูอยู่ในครัว” พอได้ยินผมก็เดินเข้าไปในครัว ว่าแต่ทำไมบ้านผู้หญิงมันใหญ่กว่าบเนผู้ชายวะ แถมมีห้องครัวด้วย

“แดกกันอีกแล้วพวกมึง ยังอ้วนกันไม่พอหรอ” ผมพูดแดกดันพวกมัน

“เออ ใครเค้าจะน่ารักเหมือนมึงล่ะ ฟีโรโมน มึงเนี่ยดึงดูดแต่ตัวผู้ไม่ยักจะเห็นดึงดูดตัวเมียสักตัวเลย”

“ไอ้เหี้ย กวนตีนและไอ้ไอซ์เดี๋ยวไม่ต้องแดกน้ำแข็งใสน่ะ”

“โอ๋ๆ อัทอย่าไปถือมันเลยมึงก็รู้ว่ามันเป็นไง อ่ะนี่กินน้ำแข็งใสเดี๋ยวกูป้อน” เตยลุกถือถ้วยน้ำแข็งใสขึ้นมาจะป้อนผมแต่

“ว้ายยยยยยยยย...แม่หกตกแตก” เตยเดินสะดุดขาตัวเองล้ม  แต่นั้นไม่เท่าไรแต่ตัวผมนี่สิเต็มไปด้วยน้ำแดงเลย

“ฮ่าๆๆๆๆๆๆ” ไอซ์ เฟิร์น พรหม หัวเราะลั่นไม่เกรงใจกูเลยไอ้พวกเลว

“อ๊า กูขอโทษไม่ได้ตั้งใจ” เตยขอโทษขอโพยผมใหญ่ท่าทางจะไม่ได้ตั้งใจจริงๆอ่ะแหละ

“อือ ไม่เป็นไรหรอกแต่ตอนนี้ มึงหาชุดมาให้กูเปลี่ยนก่อนเลยเดี๋ยวอีก 10 นาทีก็ต้องไปงานเลี้ยงตอนเย็นแล้วกูกลับไปเปลี่ยนห้องไม่ทันแล้ว”

“ไม่เป็นไร เดี๋ยวกูไปหาเสื้อผ้าให้มึงเปลี่ยนเองมานี่มึงตามกูมา” เตยฉุดผมเข้าไปในห้องลองดูๆเสื้อผ้าของเตยแต่ผมใส่ไม่ได้เลย เลยใส่เสื้อผ้าของเฟิร์นแทน เมื่อเปลี่ยนเสร็จผมก็เดินออกมาจากห้อง

“ไปกันเถอะพรหม” ผมบอกพรหม

“เอ่อ  อัทจะไปแบบนี้จริงๆหรอ”

[ิิำืben]

อร๊ากมาอัพอีกนิดดิค้างอ่ะอยากรู้ว่าอัทใส่ชุดไรอ่ะ 
ว่าแต่ วินแรงไปป่ะ บีบคออ่ะนึกว่าจะจูบศ่ะอีก
วินแรงไปๆๆๆ เด๋วก้อยุให้คนเขียนเปลี่ยนพระเอกเป็นพรหมซ่ะเลย

[shizuruviola]

Lesson 25

( Tus Part )

ผมคอยเวลาเรียกรวมรุ่นน้องอยู่กับแคปตอนนี้เวลาหกโมงยี่สิบเจ็ดนาทีเหลืออีกสองนาทีกว่าก็จะถึงเวลาเรียกรวมซึ่งตอนนี้ก็เริ่มมีคนทยอยมารวมตัวกันก่อนบ้างแล้ว

“เอาล่ะน้องๆครับ ยืนรอเข้าแถวหน้าซุ้มก่อนนะครับ” ผมถือไมค์แล้วเดินลงไปที่ซุ้มประตูหน้างาน

“เดี๋ยวรุ่นพี่ปีสองช่วยกันเช็คด้วยนะครับว่าน้องๆมากับคู่ของตัวเองหรือเปล่าถ้าไม่ใช่จับแยกไว้นะครับ” ผมให้พวกปีสองช่วยกันดูว่าน้องมากับคู่ของตัวเองหรือเปล่าโดยแจกรูปภาพแม็กติดกันไว้เป็นคู่ๆแล้วแจกให้ปีสองทุกคนช่วยกันดู แต่ก็ยังมีพวกขัดคำสั่งที่ไม่ยอมมาเป็นคู่อยู่

“อ้าว วิน ป๊อป คู่แกสองคนไปไหน” ผมถามมันสองคนเพราะมีแค่มันสองคู่นั่นแหละที่ไม่ยอมมากับคู่ของตัวเอง”

“ไม่รู้ดิพี่ตัส ตายอยู่ในห้องแล้วมั้ง” วินตอบแล้วทำหน้าเนือยๆซึ่งผมก็พอเข้าใจอ่ะนะคนไม่ชอบหน้ากันสวรรค์ก็ชั่งกลั่นแกล้ง

“แล้วป๊อปล่ะคู่หายไปไหน” ผมถามป๊อปต่อ

“คู่ผมไปอยู่กับคู่ไอ้วินอ่ะแหละพี่ตัส”

“ป๊อปคู่พรหมหรอ” ผมถามเพราะรู้ดีว่าอัทไม่ค่อยมีเพื่อนเป็นผู้ชายไม่รู้ทำไมแต่อัทมันชอบคลุกคลีอยู่กับพวกไอ้เตยเนี่ยแหละ

“ครับ พี่รู้ได้ไงอ่ะ” ป๊อปถามด้วยความสงสัย

“เออ พี่รู้แล้วกัน” ผมพูดจบก็มีเสียงดังขึ้น

“มาแล้วๆ ขอโทษครับที่สาย” เสียงใสแจ๋วแบบนี้ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใคร วิ่งกันกระหืดกระหอบมาเชียว ว่าแต่มึงใส่ชุดอะไรมาเนี่ยไอ้อัท

“มาสายนะ นี่ครั้งแรกให้อภัย ไหนดูสิ เตย ไอซ์ เฟิร์น โอเคคู่สามไปได้” ผมบอกให้พวกเตยเข้าไปนั่งก่อนลืมบอกผู้หญิงจะจับคู่เป็นสามคนเพราะให้อยู่สองคนผมว่ามันดูอันตรายเกินไปเลยลงความเห็นกันว่าให้ผู้หญิงอยู่บ้านใหญ่ 3 คนต่อหนึ่งหลังไปเลย

“อัททำไมแต่งตัวแบบนี้” ผมอดสงสัยไม่ได้มันเป็นบ้าหรออยู่ดีดีถึงแต่งตัวแบบนี้

“แฮะๆ เหตุสุดวิสัยน่ะพี่ ก็ไอ้เคยมันทำน้ำแข็งใสหกใส่ตัวผมอ่ะ ผมไม่มีทางเลือกนะพี่ไม่งั้นผมก็ต้องแก้ผ้ามาอ่ะ” มันยกเหตุผลมายาวเหยียด

“ไปบ้านไอ้เตยมาหรอ” ผมถามมันต่อ

“ครับพี่ตัส ไปกับพรหมน่ะ แล้วผมจะเข้าไปได้ยังอ่ะ” มันถามผมตาใสเลย ไร้เดียงสาเหลือเกินไอ้อัท ผมเหลือบตาไปมองไอ้ป๊อปกับไอ้วินมันก็ยิ้มๆแล้วขำกันสองคน

“มีอะไรวิน ป๊อป ยืนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่”

“เปล่าพี่ไม่มีไรหรอก ก็แค่สงสัยว่าทำอะไรกันมาถึงขั้นต้องเปลี่ยนชุด สงสัยมันจะเยอะถึงขนาดเปรอะเสื้อผ้าเลยมั้ง” ไอ้วินจงใจกัดอัทผมดูรู้

“พี่ตัสขอเข้าไปก่อนได้ไหม แถวนี้หมาบ้ามันเยอะเดี๋ยวโดนกัดแล้วจะติดพิษสุนัขบ้า” ไอ้นี่ก็แรงใช่ย่อยผิดกับพรหมกับป๊อปยืนเงียบอย่างเดียว

“พอพอ ที่ไม่ให้เข้าเนี่ยเพราะพวกแกไม่ทำตามที่พี่สั่ง พี่สั่งว่าไงให้มาเป็นคู่ไม่ใช่หรอ” ผมเริ่มเข้าสู่โหมดจริงจัง

“ผมไม่เห็นรู้เรื่องเลย” ไอ้วินเถียงผมหน้าตาย

“ก็พี่ไปบอกถึงห้องแล้วนะ อัทไม่ได้บอกหรอ” ผมถามกลับทันที

“ไม่เห็นมันพูดอะไรนี่” ผมหันไปมองหน้าอัทมันก็เงียบ

“เฮ้อ ฉันจะทำยังไงกับพวกแกดี ไปๆ เข้าไปในงานได้และครั้งแรกหยวนๆไปแต่ถ้าครั้งต่อไปไม่จบแค่นี้แน่” ผมมองแบบคาดโทษแต่ก็ได้ผลแต่ละคนหน้าสลดลงทันที แล้วผมก็เดินนำหน้าพาพวกมันเข้าไปในงานทันที ทันทีที่เข้างานผมสังเกตได้จากสายตาแทบทุกคู่ที่มองมาที่อัท มันก็แน่ล่ะ ตัวเล็กๆคงสูงไม่พ้น 160 ผิวขาวเนียน แล้วมันเสือกใส่กางเกงขาสั้นแบบผู้หญิงชอบใส่กันกับเสื้อสีขาวที่พอดีตัว ทำให้มันเป็นจุดสนใจไม่น้อย

“พี่ตัส ทำไมคนมองมาที่พวกเราแปลกๆ” เออกล้าถามเนอะ

“พี่ว่าไม่ใช่พวกเรานะ เค้ามองแกคนเดียวไม่เชื่อสังเกตดูดิ” ผมบอกอัท อัทก็หันซ้ายหันขวาทำหน้าเลิ่กลั่กแล้วก็ก้มมองพื้น ท่าทางจะอาย โถพึ่งรู้สึกตัว

“มึงดูแม่งแต่งตัวดิ จะไปอ่อยใครที่ไหนวะ ฮ่าๆๆๆๆ” ไอ้วินพูดกับป๊อปแต่ขอโทษประสาทสัมผัสผมดีเยี่ยมได้ยิน และผมก็คิดว่าอัทคงดีไม่แพ้ผมเหมือนกัน

“อ่อยพ่อมึงมั้ง” อัทพูดสวนกลับทันที

“ไอ้สัดกวนตีนใครเค้าด่ามึง อย่าร้อนตัวดิวะ” ไอ้วินด่าอัท

“แล้วใครเค้าว่ามึง อย่าสำคัญตัวเองผิดว่าใครเค้าจะสนใจคำพูดหมาๆ ที่เน่าเฟะยิ่งกว่าซากศพของมึง” โอ้ว ไอ้อัทมาเต็มนะแก

“มึงวอนสะแล้ว สงสัยจะลืมแล้วมั้งเมื่อเย็นน่ะ” มึงจะเดินเถียงกันทำไมวะ ไอ้พวกห่านิ

“เหอะ มึงอย่าคิดว่ากูจะกลัว ไอ้สัตว์นรก” อัทก็สวนทันทีเหมือนกัน ผมซึ่งทนไม่ไหวแล้วจึงเอ่ยห้ามทัพ

“หยุด พอได้แล้วเถียงกันทำไมเนี่ยไร้สาระไป ไปนั่งที่โต๊ะได้แล้ว” เมื่อผมพูดจบอัทกับพรหมก็เดินไปนั่งโต๊ะเตย ส่วนวินกับป๊อปก็ไปนั่งโต๊ะเพื่อนมัน

( Win Part )

ผมเดินมานั่งโต๊ะกับพวกไอ้เบิร์นอย่างหัวเสีย แม่งเอ้ยทำไมกูเถียงกับไอ้เตี้ยนั่นไม่เคยชนะมันเลยสักครั้งเดียว คิดแล้วก็เจ็บใจ

“เฮ้ย อย่าไปเครียดเลยเดี๋ยวมันก็ผ่านไป ค่อยหาทางแก้เผ็ดมันก็ได้เวลามีเยอะแยะ” ไอ้ป๊อปบอกผม

“มันเป็นอะไรมาอีกล่ะ หน้าบอกบุญไม่รับเลย” ไอ้ปาล์มถามไอ้ป๊อป

“จะอะไรล่ะก็เถียงกับขาประจำมันนั่นแหละ”

“เออ พูดถึงไอ้เตี้ยนั่นมึงเห็นมันแต่งตัวปะ แม่งดูน่ารักอ่ะ ขาโคตรน่าลูบเลย” ไอ้เบิร์นทำหน้าหื่นได้ใจผมมาก

“แต่ยังไงแม่งก็ผู้ชายอยู่ดีอ่ะแหละ แถมมีเจ้าของแล้วด้วยมึงคงอดแล้วว่ะ” ไอ้พัดบอกเบิร์น

“แต่มันดูดีจริงๆนะมึง ถ้าเทียบกับโต๊ะข้างๆ....” ไอ้ป๊อปพูดขึ้นทำให้พวกเราเหล่ตาไปมองโต๊ะข้างๆ โอ้โห นั่นขาหรือปืนใหญ่วะ แม่งใหญ่ได้ใจดำอีกตั้งหาก แม่งก็กล้าโชว์กันเนอะหน้าตาก็ เหี้ยสัดๆเลย อึ้ย ขนลุกว่ะ

“ไอ้วินมึงเลิกเงียบได้และ เฮฮาหน่อยไอ้สัดเดี๋ยวก็มีเรื่องหนุกๆให้ทำเชื่อกูสิ” ไอ้ป๊อปหันมาบอกผมอีกครั้ง

“เออๆ” ผมตัดความรำคาญก็เลยชวนพวกมันคุยนั่นคุยนี่ไปเรื่อยจนอารมณ์ผมกลับเข้าสู่สภาวะปกติ

( Autt Part )

“ไอซ์ กูอยากกลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าอ่ะ กูรู้สึกอายว่ะแม่งมีแต่คนมอง เดี๋ยวกูจะเก็บค่าดูแล้วเนี่ย แม่งมองยังกับจะแดก” ผมบ่นให้ไอซ์ฟังเป็นประโยคที่ร้อยแล้ว

“ช่วยไม่ได้ ก็มึงเสือกน่าแดกเองนี่หว่า” ไอซ์ก็บอกกลับมาแบบเนือยๆ

“เพราะมึงคนเดียวเลยไอ้เตย” ผมหันไปโทษไอ้เตยละ โทษชาวบ้านไปเรื่อยๆ

“กูบอกแล้วไงขอโทษ เดี๋ยวเค้าก็ปล่อยแล้วมึงไม่ต้องรีบหรอก ทำตัวให้ปกติดิจะรนหาส้นตีนอะไร ยิ่งรนก็ยิ่งเป็นจุดสนใจ” ผมทำตามอย่างว่าง่าย แต่มันก็อึดอัดอยู่ดีอ่ะ

“เอาละน้องๆครับ หวังว่าคงอิ่มกับอาหารที่กินกันไปนะครับ คืนนี้พี่ของดแอลกอฮอล์นะครับเดี๋ยวพรุ่งนี้จะทำกิจกรรมไม่ไหว เดี๋ยวพี่จะปล่อยน้องๆไปเข้านอนพรุ่งนี้แปดโมงเจอกันที่นี่นะครับ นอนหลับฝันดีราตรีสวัสครับ” พี่ตัสนัดแนะเวลากับพวกเราทุกคน

“เอ้อ น้องๆห้ามเปลี่ยนห้องพักนะครับ ใครไม่ทำตามเดี๋ยวเรารู้กัน”

[Poseidon]

หึหึ  ป๊อปวางแผนอะไรอีกล่ะเนี่ย

[ิิำืben]

ฮิ้วๆๆ นึกภาพน้องอัทแร้ว  :impress2:โครตน่าฟัดเรยค่ะคนเชียนอิอิ
จุดสนใจเยอะจัง แล้วนี่วินไม่คิดหวั่นไหวบ้างหรอ ใจแข็งจิง
วินเนี่ย 55555+

[Still_14OC]

ปากแต่ละคน อื้อหือ

[tarkung]

จะติดตามต่อไปครับ

[ujen]

น้องอัท ปากน้องได้ใจมากกกกก

 

[shizuruviola]

Lesson 26

( Autt Part )

พี่ตัสสั่งห้ามย้ายห้องนอนซึ่งเหมือนพี่ตัสพูดดักคอผมยังไงก็ไม่รู้เพราะผมกำลังจะชวนพรหมไปนอนด้วยอยู่พอดี

“พรหมไปนอนกับเราเถอะ” ผมชวนพรหมผมว่าพี่ตัสแค่ขู่เท่านั้นแหละ ใครจะมาคอยเช็คว่านอนอยู่กับเมทตัวเองหรือเปล่า

“จะดีหรออัท พี่ตัสก็พึ่งบอกเองเมื่อกี้ว่าห้ามเปลี่ยนห้องนอนอ่ะ” พรหมเตือนผม

“ใครจะมาคอยเช็คพรหม บ้านมีเป็นร้อยหลังกว่าจะเช็คหมดก็เช้าพอดีอ่ะ” ผมพยายามหว่านล้อมชวนพรหม

“เราว่าอัทบอกคู่อัทก่อนเถอะ” พรหมบอกผม

“อื้อเดี๋ยวเราบอกมันเอง” พูดจบผมก็เดินไปที่โต๊ะของไอ้วินทันที แต่ผมเดินไปไม่ทันไรเลยแม่งปล่อยหมาใส่แต่ไกลอีกละ

“ว่าไงมาอ่อยใครดีครับ” ไอ้วิน ไอ้ปากหมาหน้าส้นตีน

“อ่อยใครก็ได้ที่ไม่ใช่มึง....คืนนี้มึงไปนอนบ้านเพื่อนมึงนะ กูจะนอนกับพรหม”

“เฮ้ยๆ เรื่องอะไรกูไม่เอาหรอกไม่ย้ายมึงนั่นแหละย้ายไปนอนบ้านมัน”

“กูไม่สนมึงก็ไปนอนกับไอ้ป๊อปสิ บ้านก็ไม่ได้ไกลกันมากกูไปล่ะ อ้อแล้วถึงมึงจะมาที่ห้องกูก็ไม่เปิดให้มึงเข้าหรอกไปละ บาย” ผมโบกมือกวนตีนมันแล้วมึงมาฉุดพรหมกลับไปบ้านทันที แต่ผมก็ไม่ลืมลาเพื่อนตัวเองหรอกนะ

“เฮ้ย ไอซ์ เตย เฟิร์น เดี๋ยวกูกับพรหมกลับก่อนนะเริ่มง่วงแล้ว” ผมบอกพวกมันเร็วปรื้อเลยครับ

“เออ พรุ่งนี้เช้ามากินข้าวบ้านพวกกูนะ สักประมาณเจ็ดโมง” เตยบอกผมเพราะว่าพวกผู้ชายตอนเช้าต้องไปหากินข้าวเช้าที่บ้านผู้หญิงเพราะบ้านผู้ชายไม่มีครัว ซึ่งวัตถุดิบต่างๆนั้นรุ่นพี่ก็เตรียมไว้ในตู้เย็นหมดแล้ว(ไปแอบเปิดตู้เย็นบ้านเตยมา)

“อือ เดี๋ยวกูไป” ผมรับคำชวนของไอซ์แล้วก็พาพรหมกลับไปบ้านพักทันที เมื่อเข้ามาถึงในห้องผมก็ปิดห้องล็อคทันที

“อัทจะอาบน้ำอีกปะ” พรหมถามผม

“ไม่อ่ะ ง่วงและอยากนอน” ผมตอบแล้วล้มตัวลงบนเตียงทันที

“นี่เดี๋ยวเอาหมอนข้างกั้นกลางไว้นะ” ผมบอกพรหม

“ทำไมหรอ” พรหมถามผมด้วยสีหน้าสงสัย

“เรานอนดิ้นน่ะ เดี๋ยวเราดิ้นไปทับพรหมเอานะ” ผมไขข้อสงสัยให้พรหม

“ฮ่าๆๆๆ นึกว่าเรื่องอะไรไม่เป็นไรหรอก นอนด้วยคราวก่อนก็ไม่ได้ดิ้นอะไรมาก ไม่ต้องเอาหมอนข้างมากั้นหรอกลดพื้นที่ไปเปล่าๆ” พรหมบอกผม

“อื้อ เอางั้นก็ได้แล้วแต่พรหมละกัน แต่ตอนนี้เรานอนก่อนละกันนะ”

“อื้อ เราก็จะนอนแล้วแหละง่วงเหมือนกัน” เมื่อพรหมพูดจบเสียงเคาะประตูห้องก็ดังขึ้น

“ใครมาอ่ะพรหม” ผมหันไปถามพรหม

“ไม่รู้สิ เดี๋ยวเราไปเปิดดูนะ” พรหมลุกไปเปิดประตูห้องและคนที่ยืนอยู่หน้าประตูคือ

“พี่บอกแล้วใช่ไหม่ว่าห้ามเปลี่ยนคู่นอน เดี๋ยวพวกแกเจอฉันแน่” พี่มองแบบคาดโทษแล้วจากไป

“ซวยแล้วไงอัททำไงอ่ะ” พรหมปิดประตูห้องแล้วมานั่งลงข้างเตียง

“เราขอโทษนะ พรหมเลยต้องซวยไปด้วยเลย” ผมรู้สึกผิดจริงๆ

“ไม่เป็นไรหรอก เราไม่ได้โดนคนเดียวสักหน่อย โดนกันตั้งสี่คนแล้วไม่แน่นะคนอื่นอาจจะโดนไปด้วยก็ได้นะเพราะอาจจะมีคนที่สลับคู่แบบพวกเราก็ได้” พรหมปลอบใจผม

“นั้นสินะ นอนเถอะพรุ่งนี้จะได้ไปบ้านเตยกันแต่เช้า” เมื่อผมพูดจบพรหมก็พยักหน้าแล้วเดินไปปิดไฟแล้วมานอนข้างๆผม

ผมตื่นขึ้นมาตอนหกโมงเช้าเพราะพรหมปลุกทั้งที่ใจจริงแล้วยังไม่อยากตื่นเลยผมเป็นคนขี้เซามากเลยปลุกยากนิดนึง

“อัท ตื่นเถอะรอบที่ร้อยแล้วนะเนี่ย” พรหมบ่นใส่หูผม

“อื้อ ขออีกห้านาทีได้ไหม” ผมต่อรองเผื่อฟลุ๊กได้ผล

“ไม่ได้ลุกเดี๋ยวนี้เลยเดี๋ยวไม่ทันกินข้าวนะ” ผมจึงต้องจำใจลุกแล้วไปอาบน้ำแต่งตัว เมื่อผมทำภาจกิจส่วนตัวเสร็จมองนาฬิกานี่ก็หกโมงสี่สิบห้าแล้ว

“อัทเสร็จยังอ่ะ” พรหมถามผมจากหน้าบ้าน สงสัยลงไปรอแล้วมั้งน่ะ

“เสร็จแล้วกำลังลงไปรอแปป” ผมตะโกนบอกกลับไปแล้วรีบล็อคบ้านแล้วไปบ้านเตยทันที มันจะทำอะไรให้ผมกินน๊า

“อัทเดี๋ยวเราไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะ” พรหมยังใส่ชุดเมื่อคืนอยู่เลยเพราะไม่ได้เตรียมชุดมาเปลี่ยนตอนเช้า

“เอาสิ เดี๋ยวเราไปเป็นเพื่อน” ผมกับพรหมมุ่งหน้าไปบ้านพักของพรหมก่อนทันทีและเมื่อเปิดประตูเข้าไปในห้อง ไอ้นรกสองตัวมันก็แต่งตัวกันอยู่

“พรหมเปลี่ยนเร็วๆนะ” ผมบอกพรหมแล้วพรหมก็เดินเข้าห้องน้ำไป

“เป็นไงบ้างล่ะ สปริงเตียงที่ห้องหักไปแล้วมั้ง” ไอ้วินพูดขึ้น

“เหอะ อย่างกูไม่ต้องพิงสปริงหรอก มีปัญญาดันกันเองเว้ย” ผมพูดประชดมันกลับ และดูเหมือนมันจะอึ้งๆอยู่แปปนึง

“ก็อย่างว่าแหละนะ ของมันเคยๆกันนิ ไอ้หน้าใสนี่คนที่เท่าไรแล้วล่ะ” ผมปรี๊ดขึ้นทันทีมันหาว่าผมมั่วใช่ไหม มันหลอกด่าผมแน่ๆ

“เพี๊ยะ...” เร็วเท่าความคิดผมเดินไปตบหน้ามันทันที ขึ้นรอยแดงด้วย

“มึงกล้าดียังไงมาตบหน้ากู” พูดจบมันก็กระชากผมลงไปอยู่กับเตียงแล้วล็อคแขนผมทั้งสองข้างไว้กับที่นอน

“มึงไม่ใช่พ่อกู กูไม่จำเป็นต้องกลัวมึงปล่อยกูไอ้สัด” ผมดิ้นคลุกคลักอยู่ใต้ตัวมันเพราะตอนนี้มันค่อมผมอยู่

“มึงนี่ปากดีจริงๆ เมื่อคืนก็ทำให้กูโดนพี่ตัสด่าเดี๋ยวมึงกับกูเคลียร์กันยาวแน่”

“มึงก็เหมือนกันบีบคอกูคิดว่ากูจะลืมหรอกูไม่ให้จบแบบนี้แน่นอน...ปึก” ผมถีบมันล่วงไปกองอยู่กับพื้นจังหวะเดียวกับที่พรหมออกมาจากห้องน้ำพอดี

“อัทมีอะไรกันอ่ะเสียงดังเชียว” พรหมถามผมทันทีที่ออกมาจากห้องน้ำ

“ไม่มีอะไรหรอกรีบไปเถอะพรหม” ผมอาศัยช่วงที่ไอ้วินมันจุกนอนอยู่กับพื้นดึงพรหมวิ่งออกจากห้องทันที

“มีอะไรกันอ่ะอัท ทะเลาะกันอีกแล้วหรอ” พรหมถามผม

“ก็นิดหน่อยน่ะ เรื่องปกติ” ผมบอกพรหม

“เราไม่อยากให้อัทไปมีเรื่องกับไอ้วินเลย” พรหมบอกผม

“เราก็ไม่ได้อยากมีหรอก แต่แม่งชอบกวนตีนเราก่อนอ่ะ แล้วเราไม่เคยยอมใครพรหมก็รู้นิ” ผมบอกกับพรหมเพราะพรหมคงรู้นิสัยผมดีตั้งแต่ตอนเรียนมัธยมแล้ว

“อันนั้นเราก็เข้าใจแต่เราว่าอัทปล่อยผ่านไปบ้างก็ได้นะเดี๋ยวก็เป็นบ้าตายพอดี”

“เราปล่อยผ่านกับบางคนเท่านั้นแต่สำหรับไอ้เวรนี่ไม่เด็ดขาด!!!!”

[shizuruviola]

Lesson 27

( Autt Part )

ผมกับพรหมมุ่งหน้ามาที่บ้านไอซ์ทันทีหลังจากที่พรหมเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้ว พอมาถึงผมก็ตรงดิ่งไปที่ห้องครัวทันทีแบบไม่ต้องให้เจ้าบ้านเชิญ

“แหม จมูกดีจริงนะมึงถึงก็ห้องของแดกเลยนะ” ไอซ์พูดแดกดันผม

“กูแดกเท่าไรก็ไม่อ้วนเว้ยไม่เหมือนพวกมึงขนาดไม่แดกยังขึ้นอืดกันขนาดนี้เลย” ผมสวนมันกลับบ้าง

“เชอะ ด่ากูมึงระวังปากมึงไว้ดีๆเถอะกูจะเอาคืนให้เข็ดเลย” ไอซ์พูดขณะที่ทำข้ามต้มอยู่

“เอาน่าไอซ์ เดี๋ยวสักพักมันก็เงียบเองแหละ” เตยพูดแล้วยิ้มอยู่กับไอซ์สองคน

“ทำไมมีอะไรวะ” ผมสงสัยในท่าทางแปลกๆของมัน

“เดี๋ยวมึงก็รู้เองแหละน่า” เตยบอกแล้วก็หันไปช่วยไอซ์ต่อ

“เฟิร์นมึงไปนอนต่อก็ได้นะ” ผมบอกมันเพราะเห็นมันนั่งสัปหงกมาตั้งนานแล้ว สงสัยจะเพลียเพราะนอนไม่พอ อีนี่ถ้าไม่คุ้นที่นอนไม่ค่อยหลับ

“ไม่ต้องหรอก ก็อาการเดิมแหละ แปลกที่นอนไม่หลับ” เฟิร์นมันพูดแต่ตานี่แทบจะไม่ลืมเลยครับเห็นแล้วก็ตลกดี

“เอ้าเสร็จแล้ว” ไอซ์พูดออกมาอย่างดังทิ้งท้ายด้วยการถอนหายใจ ท่าทางจะเหนื่อยน่าดูแต่ก็นะผมไม่ได้ทำนี่

“ไอซ์เพื่อนรัก เอาถ้วยใหญ่นะ” ผมปะเลาะไอซ์เพื่อจะให้มันตักข้าวต้มให้

“อย่าพึ่ง คนยังมาไม่ครบ”

“เอ้า ครบแล้วนี่ไงพรหม เตย เฟิร์น มึง กู มันจะมีใครอีกวะ” ผมถามมันกลับ

“เตยเข้าไปละนะ   เฮ้ยพวกมึงเร็วๆเดี๋ยวไม่ทัน” อ่อ นี่สินะคนที่เหลือว่าแต่เสียงนี้มันคุ้นๆเหมือนกันนะ

“เข้ามาเลยอยู่ในครัว” ไอ้เตยตะโกนกลับไปแขกก็เดินคุยกันโหวกเหวกโวยวายจนเข้ามาในครัวก็ทำให้หน้าผมหุบยิ้มทันที

“เตยกูไม่หิวละ กูไปจุดนัดเลยดีกว่า” พูดจบผมกำลังจะลุกแต่พรหมฉุดมือผมไว้

“ไม่ได้อัท ต้องกินข้าวเช้าก่อนเดี๋ยวเป็นลมเป็นแล้งขึ้นมาจะทำยังไง” พรหมอ้างเหตุผลขึ้นมา

“เราไม่เป็นไรหรอกแข็งแรงจะตาย” ผมก็ไม่ยอมแพ้

“อัท กินก่อนเถอะน่า เค้าก็อยู่ส่วนเค้าเราก็อยู่ส่วนเรา” พรหมบอกกระซิบผม

“อือ ก็ได้กินก็กิน” ผมนั่งลงที่เดิมจังหวะเดียวกับที่พวกมันก็หาที่นั่งกันหมดแล้วเหลือแต่คู่อริผมที่ไม่มีที่นั่งแล้วบังเอิญที่ข้างผมมันดันว่างพอดี

“พรหมแลกที่กัน” ผมขอพรหมแลกที่เพราะไม่อยากนั่งใกล้ไอ้ปากนรกแตกนี่เลย พรหมก็ไม่ได้ว่าอะไร

“อัทเอาเยอะเปล่าเดี๋ยวเราตักให้นะ” พรหมลุกไปตักข้าวต้มแล้วหันมาถามผม

“เอาไม่เยอะ แต่เอาถ้วยใหญ่สุดแล้วก็เต็มถ้วยด้วยนะ” ผมตอบพรหมกวนนิดๆ พรหมก็ยิ้มแต่ก็เลือกถ้วยที่ใหญ่ที่สุดมาให้ผม

“ท่าทางใช้สูญเสียพลังงานเยอะ กี่ยกกันล่ะจ๊ะ” เพื่อนมันปากหมาใส่ผม

“ขอโทษทีนะ....เสือก!!!!!” ผมเน้นคำหลังอย่างดัง แล้วพวกมันก็หัวเราะกัน นี่กูด่ามึงอยู่นะเนี่ยหน้าด้านหน้าหนาหน้าทนกันเหลือเกินนะพวกมึงน่ะ

“แหมๆ หยอกนิดเดียวเองทำเป็นหัวเสีย ว่าแต่ทำที่นอนเลอะหรือเปล่าถ้าทำเลอะอย่าลืมทำความสะอาดน๊า ฮ่าๆๆๆๆๆ” ไอ้ตัวเดิมนั่นแหละพวกมึงนี่น่าให้แทะกระดูกแทนหมาจริงๆเลย

“ก็นะเราไม่รู้นะว่านายน่ะ หัวนอนปลายเท้า เป็นยังไงแต่สมบัติผู้ดีเค้าไม่ละลาบละล้วงเรื่องชาวบ้านโดยเฉพาะเรื่องส่วนตัวหวังว่านายคงเข้าใจที่เราพูดนะ ไอ้สวะสังคม” ผมด่ามันแล้วยิ้มกลับไปให้

“แร๊งงงงงค่า~” เสียงไอซ์เองแหละครับ อีนี่เค้าฝ่ายซับพอร์ตตลอดๆอยู่แล้ว

“แรงเท่าเราดันเธอหรือเปล่าจ๊ะ อ่ะโย่วๆ” ไอ้เหี้ยนี้มึนได้ใจกูเหลือเกินไอซ์ไม่รอช้าคว้าถ้วยเปล่าเขวี้ยงเกือบโดนหัวมัน

“เฮ้ย เล่นแรงไปหรือเปล่า” ไอ้วินพูดเสียงดังผมจึงลุกสู้แทนเพื่อนผมบ้าง

“ไม่แรงไปหรอก ไอ้พวกชั้นต่ำไม่รู้จักให้เกลียดผู้หญิงพูดจาภาษาหยั่งกับหลุดออกมาจากหลังเขา เลว ระยำ ชั่วช้า หน้าตัวเมีย!!!” ผมด่ามันเซตใหญ่ มันกับผมยืนมองหน้ากันด้วยความโกรธแบบไม่มีใครกลัวใครทั้งสิ้น

“พอพอ ไอ้วินไอ้อัทเดี๋ยวไม่ต้องแดกกันข้าวต้มเนี่ย ทะเลาะกันเป็นเด็กๆ” เตยห้ามทัพพวกเราไว้

“เตยเพื่อนมึงก็ทำเกินไป” ไอ้นี่ยังไม่เลิก ไอ้เตยหันมามองหน้ามันนิดนึงแล้วสวนทันที

“แต่เพื่อนมึงก็ปากหมาได้เกินจริง” เท่านั้นแหละทุกอย่างสงบลงทันทีแล้วพวกเราก็นั่งกินข้าวกันแต่กินแบบกินใครกินมัน

“อัทกินตับเข้าไปด้วย” พรหมบังคับผมกินตับซึ่งผมไม่ชอบเลย

“ไม่เอาอ่ะไม่ชอบกินไม่ยังไงก็ไม่รู้” ผมบอกเหตุผลที่ไม่กินกับพรหม

“แต่มันมีประโยชน์กินไปเถอะน่าไม่ตายหรอก” พรหมยังไม่ยอมแพ้

“ไม่เอาอ่ะ” แต่มีหรอที่ผมจะยอม

“จะกินไม่กิน” พรหมถามผมอีกครั้งเสียงดูโหดกว่าครั้งแรกหน่อยนึง

“ไม่กิน ให้ตายก็ไม่กิน” ผมตอบหนักแน่นกลับไปเช่นกัน  พรหมไม่รอช้าตักตับแล้วบีบปากผมแล้วยัดช้อนเข้ามาในปากผมทันที

“อื้อ อำไอไอ้อิน”(ทำไรไม่กิน) ผมพยายามดึงช้อนออกแต่ไม่สำเร็จพรหมล็อกคอผมแล้วก็กดช้อนไว้ในปากผมแล้วค่อยๆรูดช้อนออกมา

“กินไปเถอะเร็วๆเคี้ยวสิ” พรหมบอกครับผม ผมจึงต้องจำใจเคี้ยวตับแล้วกลืนลงคอไปผมนี่แทบอ้วกรสชาติมันแหยะๆไม่ได้เรื่อง

“ก็แค่เนี่ยไม่เห็นจะมีอะไรยากเลย” พรหมบอกผมต่อ

“พรหมจำไว้เลยนะ” พูดจบผมก็ลุกเอาจานไปเก็บแล้วเดินออกจากบ้านทันที ผมรู้ว่าพรหมอ่ะหวังดีแต่ว่าไม่ชอบก็คือไม่ชอบอ่ะทำไมต้องบังคับด้วย

“อัทงอนเราหรอ” พรหมวิ่งตามผมมาจนทัน

“เปล่า” ผมแกล้งตอบเสียงแข็งจริงๆไม่งอนหรอกแต่แค่ไม่ชอบใจเฉยๆ

“อาการมันฟ้อง แค่บังคับกินตับแค่เนี่ยนะ” พรหมพูดเหมือนเป็นเรื่องเล็กๆ

“ก็เราไม่ชอบนี่!!!! แล้วทำไมต้องบัง....ฮึก....คับเรา....อึก...ด้วยเล่า ฮือๆ” ผมแกล้งร้องไห้เป็นวักเป็นเวรไม่รู้สะแล้วว่าเล่นกับใคร

“โอ๋ๆ เราขอโทษทีหลังจะไม่บังคับแล้วนะ” พรหมดึงตัวผมเข้าไปกอดแล้วูบหัวปลอบใจผม

“แน่นะ” ผมเงยหน้าถาม

“อื้อ จริงๆถ้าอัทไม่ชอบอะไรเราจะไม่บังคับ” พรหมบอกผม

“สัญญาสิ” ผมยื่นนิ้วก้อยไปตรงหน้าพรหม

“สัญญา” พรหมเกี่ยวก้อยผมไว้เหมือนเด็กๆ อิอิ คำไหนคำนั้นนะ และแล้วพรหมก็เรียบร้อยโรงเรียนอัทไปแล้วหุหุ ไม่รู้สะแล้วว่าผมเนี่ยยิ่งกว่านางเอกละครหลังข่าวอีก

[ujen]

  สงสารพรหมจัง

 

[kolapapaya]

พรหมโดนอัทหลอกซะแล้ว น่ารักดีๆ พรหมเป็นคนใจเย็นมากกกกอะ

วินก็แรงมาก จะบีบคอนายเอกตายแล้วอะ  แต่ก็ด่ากันมันส์ดี 5555

แล้วจะไปรักกันตอนไหนอะเนี่ย แทบจะฆ่ากันตายอยู่แล้ว 

รออ่านๆๆๆๆๆๆ รอลุ้นคร่าาาา วินอัท 

 

[ิิำืben]

หนุกดี มันส์ดี ฮาดี ด่ากันกระจาย5555+
อย่าเพิ่งฆ่ากานตายก่อนจะได้รักกานนะ
5555+ แหมนางเอกละครหลังข่าว
555+ พรหมอย่าตามใขเยอะิซิ

[shizuruviola]

Lesson 28

( Autt Part )

หลังจากทำกิจกรรมต่างๆร่วมกันมาจนถึงวันที่ 6 ซึ่งกิจกรรมทั้งหมดก็สร้างความเฮฮาให้กับพวกเราได้ไม่น้อย ตอนเย็นรุ่นพี่ปีสองก็ให้พวกมาร่วมงานรื่นเริงกันในคืนสุดท้ายเพราะพรุ่งนี้ตอนเที่ยงก็จะได้เวลากลับกันแล้ว

“พี่ตัสผมขอไปอาบน้ำก่อนไม่ได้หรอ”

“ยังๆ เดี๋ยวค่อยไป พี่ไม่กักตัวพวกแกไว้หรอก” พี่ตัสหันมาบอกผม

“พี่แต่ผมเหนียวตัวมากเลยวันนี้อ่ะ” ผมอ้อนวอนพี่ตัสอีกรอบ

“อย่าเรื่องมากนะอัท แกยังมีคดีค้างอยู่กับพี่อีกนะเดี๋ยวจะโดนไม่ไม่ใช่น้อย” พี่ตัสดุผมแต่ว่าผมไปทำอะไรผิดไว้หว่า

“เรื่องอะไรอ่ะพี่”

“เดี๋ยวแกก็รู้........เอาล่ะน้องๆทุกคนครับหาที่โต๊ะนั่งกันให้เรียบร้อยนะครับ พอทานอาหารได้สักพักเดี๋ยวพี่จะปล่อยไปอาบน้ำนะครับแล้วค่อยออกมาอีกรอบนึง” พี่ตัสประกาศไปตามเสียงตามสาย ว่าแต่ทำไมต้องทำอะไรให้มันยุ่งยากนะ

( Win Part )

“ไอ้วินกูมีของดีเว้ย” ไอ้ป๊อปบอกผม

“มีอะไรวะ” ผมถามมันกลับเพราะสงสัย

“นี่” มันยื่นถุงผงยาให้ผมดู เมื่อผมดูก็ตกใจเพราะมันคือยาปลุกเซ็กส์ชนิดรุนแรงถ้าให้โดนเข้าไปนี่ช้างทั้งตัวก็ฉุดไว้ไม่อยู่

“มึงเอามาทำไมวะ” ผมถามมัน

“เอ้า ก็ทำเรื่องสนุกๆไง มานี่เดี๋ยวกูบอกอะไรให้...ซุบซิบ  ซุบซิบ” ป๊อปกระสิบแผนการบางอย่างบอกผม

“เออ ใช่ได้นี่หว่าสนุกแน่ๆมึงงานนี้” ผมยิ้มกับตัวเองที่คิดว่าจะมีเรื่องสนุกๆเกิดขึ้นในอีกไม่ช้า หึหึ

“เอาล่ะน้องๆครับ พี่อณุญาติให้น้องๆ กลับที่พักไปอาบน้ำได้นะครับ แล้วค่อยออกมาต่อหรือว่าจะนั่งกินยาวเลยก็ได้ครับไม่ว่ากัน” พูดจบพี่ตัสแกก็ลงเวทีแล้วหายไปเลยสงสัยจะไปหาพี่เบิร์ดมั้ง เพราะไอ้ครีมบอกผมว่าพี่เบิร์ดตามพี่ตัสมาด้วย

“ไอ้วินไปเลยดิ เดี๋ยวไม่ทันมันสองคนพอดี” ไอ้ป๊อปสะกิดบอกผม

“เออรู้แล้ว” ผมลุกขึ้นแล้วหยิบขวดน้ำจากโต๊ะไปขวดนึง

“เฮ้ย ไอ้วินมึงจะไปไหนวะ” ไอ้เบิร์นถามผมทันที่ผมลุกขึ้น

“เดี๋ยวจะกลับไปอาบน้ำหน่อยวะ เหนียวตัวชิบหายเลย” ผมแกล้งบ่นให้มันฟัง

“เออ รีบไปรีบมาล่ะไม่เมามึงห้ามหนีไปนอนก่อนนะเว้ย” ไอ้เบิร์นบอกผมแล้วก็หันไปกินเหล้าต่อส่วนผมก็รีบตรงดิ่งกลับมาที่ห้องทันทีแต่ก่อนเข้าห้องผมเปิดขวดน้ำแล้วใส่ยาลงในขวดน้ำแล้วเขย่าให้มันละลาย

“หึหึ มึงได้ขี้คล่องแน่ไอ้เตี้ยเอ้ย” ผมพูดกับตัวเองแล้วเดินเข้าห้องไปให้ปกติที่สุดและผมก็เจอมันดั่งที่คาดไว้จริงๆ

“จะอาบน้ำหรอ” ผมถามมัน

“อือ จะทำไม” มันถามผมกลับ

“เปล่า ก็ถามดูเห็นว่าวันนี้ทำกิจกรรมมาทั้งวันมันก็ต้องเหนียวตงเหนียวตัวกันบ้าง กูก็จะกลับมาอาบน้ำเหมือนกัน”

“ไม่ต้องเลยกูจะอาบก่อน” มันมองผมตาเขียวปั๊ดประมาณว่าถ้าอาบก่อนมันผมตาย แต่คิดว่าผมจะกลัวหรอกูมีแผนหรอกเว้ย

“อื้อ มึงอาบก่อนก็ได้เดี๋ยวกูรอเร็วๆล่ะ” ผมบอกมัน

“เออ” พูดจบมันก็เดินหายเข้าไปในห้องน้ำสักพักนึงมันก็ออกมาจากห้องน้ำ

“เสร็จแล้วหรอ กูอาบต่อเลยนะ”

“อือ มึงก็เข้าไปอาบดิ” มันพูดแล้วก็ไปเปิดประตูตู้เย็นดูเหมือนจะหาอะไรกิน

“นี่ มึงจะออกไปอีกปะ” ผมถามมัน

“คงไม่อ่ะกูเหนื่อยอยากนอน” มันตอบแล้วก็ล้มตัวลงบนเตียง

“อือๆ” ผมตอบแล้วยิ้มๆแล้วเดินเข้าห้องน้ำมาอาบน้ำ แผนผมตรงเป๊ะไม่ผิดเพี้ยนสักนิดมึงคอยดูเถอะอีกแค่นิดเดียวเท่านั้นทุกอย่างจะเป็นไปตามที่กูวางไว้ ผมยิ้มกับชัยชนะของตัวเองที่มีท่าทีว่าจะสำเร็จไปมากกว่าครึ่ง  เมื่อผมอาบน้ำเสร็จก็เดินออกมาข้างนอกในสภาพเปลือยท่อนบน

“ไม่มีมารยาททำไมไม่แต่งตัวออกมาจากห้องน้ำก่อน” ผมด่าผมทันทีอะไรวะกูก็ผู้ชายแค่ถอดเสื้อจะเป็นไรไป

“เออ ขอโทษละกัน” ผมต้องยอมขอโทษมันเพื่อแผนการนี้ผมรีบแต่งตัวอย่างรวดเร็วแล้วก็เริ่มแผนต่อไปทันที

“เออนี่น้ำเอามาเผื่อ มึงจะไม่ออกไปไหนแล้วใช่ไหมเดี๋ยวกูแช่ไว้ให้ละกัน” ผมบอกมันแล้วก็เดินไปแช่น้ำในตู้เย็นทันทีโดยไม่รอคำตอบจากมัน

( Autt Part )

ไอ้นี่มันมาแปลกผีเข้ามันหรอวะ หรือว่าเมาแล้วอยู่ดีๆก็มาพูดขอโทษกันง่ายๆ มันดูแหม่งๆนะ แต่อย่าไปสนใจเลยนอนดีกว่า

“เดี๋ยวกูไปละนะ” มันบอกผม

“อือ ไม่ต้องล็อกประตูนะเดี๋ยวพรหมเข้าไม่ได้” ผมบอกมันมันก็พยักหน้าและกำลังเดินออกไปแต่

“กึก...เฮ้ย  ใครเล่นเหี้ยอะไรเปิดนะโว้ย” ไอ้วินมันโวยวายแล้วก็พยายามเปิดประตูแต่เปิดยังไงก็ไม่ออก

“มีอะไรวะ” ผมถามมันเพราะมันดูหน้าเสียไปนิดหน่อย

“สงสัยจะโดนล็อกจากข้างนอกเปิดยังไงก็เปิดไม่ออกว่ะ” มันบอกผมแล้วก็กระแทกประตูต่อ แต่ผมเห็นมีกระดาษสอดอยู่ใต้ประตูผมจึงลุกไปดึงมาอ่าน

“อะไรวะ” มันถามผม

“ไม่รู้ดิ ก็กูเห็นมันสอดอยู่ใต้ประตูกำลังจะเปิดอ่านเนี่ย”

“เออ อ่านเร็วๆดิ” ผมเปิดกระดาษที่พับไว้อ่านทันที โดยในกระดาษมีข้อความบางอย่างจริงแต่ในขณะที่ผมกำลังเริ่มอ่านไอ้วินมันก็พูดขึ้นอีก

“อ่านออกเสียงสิ กูอยากรู้”

“กูต้องทำตามที่มึงขอไหม” ผมหันไปถามมัน

“เออ อย่าพึ่งมาทะเลาะกันเลยอ่านสักทีเถอะ” มันยอมอ่อนลงผมจึงอ่านออกเสียงให้มันฟังด้วย

“(พี่จะขังอัทกับวินไว้ด้วยกันหนึ่งคืนก่อนกลับ เพราะทุกคืนที่ผ่านมาแกไม่เคยนอนห้องเดียวกันตามที่พี่สั่งเลยส่วนงานเลี้ยงก็ไม่ต้องไปต่อ มีของกินอยู่ในตู้เย็นนี่คือบทลงโทษพวกแกคงเข้าใจนะ)ชัดเจนไหมทีนี้” อ่านจบผมก็หันไปบอกมัน

“เฮ้ยได้ไงวะ กูยังไม่ได้ฉลองกับเพื่อนเท่าไรเลย...เปิดสิโว้ย เปิด เปิด เปิด” ไอ้วินเริ่มโวยวายอีกครั้งนึง

“โอ้ยมึงจะโวยวายหาเหี้ยอะไรเนี่ย กูรำคาญแล้วนะโว้ย” ผมตะคอกมัน

“กูจะออกไปข้างนอก”

“แล้วมันเปิดได้ไหมประตูน่ะ อย่าควายดิ ถ้ามึงหิวก็ไปหาอะไรกินในตู้เย็นนู้น มีขนมอยู่ถ้าไม่แดกมึงก็นอนได้แล้ว แต่มึงต้องนอนที่พื้นนะเพราะกูจะนอนคนเดียว”

[KIMKUNG]

 โดนๆแน่ๆ

[Poseidon]

ย๊ากกกก  จะเกิดอะไรขึ้นหล่ะเนี่ยยย
สนุกมากๆเลย  ขอบคุณมากๆครับ

[Still_14OC]

เข้าขั้นเลวแล้ว ไอ้วิน 

[ujen]

ลุ้นๆๆ

 

[•♀NoM!_KunG♀•]

เปงเรื่องที่สรรหาคำด่ามาสาดใส่กานได้อีก555

ยังไงก้ออย่าลืมมาต่ออีกน้อ

มารอด้วยคน อิอิ

[ิิำืben]

กรี๊ดดดดดคนเขียนๆๆๆมาอัพต่อก่อนค่า ค้างอยู่เลยอ่า
อยากรู้ว่าอัทจะได้กินยาปลุกเซ็กอ่ะป่าวง่ :sad4:างั้นก้อผิดแผนของ
วินอ่ะดิ 555+ให้ทุกข์แก่ท่านทุกนั้นถึงตัว5555+ อยากอ่านๆๆต่อ
คนเขียนมาอัพต่อก่อนน๊าเร็วๆดิ กรี๊ดดดดรออ่านไม่ไหวแร้วอ่า

[hardened-boy]

 
สุดยอดดดดดดดดดดด แห่งการอัพ
ถี่ยิบ ยาวเหยียด ต่อเนื่อง สนุกสนาน เข้มข้น ไม่ขาดตอน
แต่ตอนนี้ ค้างอย่างแรง
รีบมาต่อไวๆนะคร้าบบบบบบบบ

[1kabb]

สนุกดีค๊าบบบบบ !

[vk_iupk]

555555555555555+
ให้ทุกข์แก่ท่าน ทุกข์นั้นถึงตัว
น้องวินเอ้ย ได้เมียก็คราวนี้หละลูก
ระวัง จะหลงรักอัทไม่รู้ตัว เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[ิิำืben]

สุดยอดดดดดดดดดดด แห่งการอัพ
ถี่ยิบ ยาวเหยียด ต่อเนื่อง สนุกสนาน เข้มข้น ไม่ขาดตอน
แต่ตอนนี้ ค้างอย่างแรง
รีบมาต่อไวๆนะคร้าบบบบบบบบ

เค้าเหนด้วยอย่างแรงค๊า แงๆๆมาอัพก่อนน๊า

[day9day]

เค้าเหนด้วยอย่างแรงค๊า แงๆๆมาอัพก่อนน๊า

เห็นด้วยเช่นกันครับ
นิยายดีบางทีก็ไม่จำเป็นต้องรอนานๆ