ตอนที่ 5
“สวัสดีครับบริษัท xyzใช่ไหมครับ คือผมอยากสอบถามเรื่องรับพนักงานน่ะครับ”
“อ้อ เต็มแล้วค่ะ ขอโทษด้วยนะคะ”
“ครับ ขอบคุณครับ”
เฮ้อ นี่มันบริษัทที่5แล้วนะครับที่ปฏิเสธผม ทำไมงานมันหายากแบบนี้นะครับ โทรไปถ้าไม่เต็ม ก็หมดเขตสมัครแล้วหรือไม่ก็เดี๋ยวเราติดต่อกลับไป ร้อยทั้งร้อยมันคือการปฏิเสธแบบแบบนุ่มนวล กลุ้มๆๆ เงินชดเชยก็ไม่ได้เพราะผมลาออกด้วยเหตุผลที่ไม่สมควร เอาไงดีครับเนี่ย กลุ้มๆๆๆ เบื่อ บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปจะตายอยู่แล้วนะ
“ก็รู้ว่าฉันไม่มีความหมาย ก็รู้ว่าคงเป็นไปไม่ได้” เสียงเรียกเข้าทำให้ผมหยุดทึ้งหัวตัวเองก่อนจะเดินไปรับ
“ว่าไง เอื้อง”
“กว่าจะติด คุยกับใครอยู่เหรอพี่ต่อ” คนในสายถามทันทีที่ผมกดรับ ช่อเอื้องเป็นน้องสาวผมเองครับร้อยวันพันปีมันไม่เคยโทรหาผมสักครั้ง ถ้าเป็นแบบนี้สงสัยมีเรื่องเดือดร้อนแน่ๆ
“เปล่าหรอก ว่าแต่แกโทรมามีไร”
“คือว่า เสาร์ อาทิตย์นี้ เอื้องไปอยู่กับพี่ได้ไหม” งานเข้าแล้วไง
“จะมาทำไมบ้านก็มี ”
“น่านะพี่ต่อนะ เอื้องรำคาญอ่ะวันๆมีแต่พวกทวงหนี้ เฮ้อ เบื่ออ่ะ”
อย่างที่รู้ๆกันตอนนี้บ้านผมมีปัญหาเรื่องเงินค่อนข้างมากเลยครับ เรื่องของเรื่องคือคุณนาย(แม่ผมเองปกติผมจะเรียกท่านว่าคุณนาย) ดันไปเป็นเล่นแชร์ แล้วแชร์ล้ม เรียกง่ายๆว่าโดนโกงอ่ะครับ ถึงจะไม่ใช่คนที่เชิดเงินไปแต่คนในชุมชนก็ลงมติแล้วว่าแม่ผมผิด เพราะคนที่เชิดเงินไปเป็นญาติแม่แล้วแม่ก็เป็นคนชวนทุกคนเล่น หนี้ที่ไม่ได้ก่อเลยตกที่แม่เต็มๆ เอาล่ะชีวิตนายเป็นต่อเริ่มจะมีกลิ่นโชยมาแล้ว อะไรจะเน่าขนาดนี้ งานก็ไม่มีแถมที่บ้านติดหนี้หลายแสน
“นะพี่ต่อนะ เอื้องไหว้ล่ะ เอื้องอยู่บ้านไม่ได้จริงๆนะๆๆๆ”
“อืมๆ มาก็มาแต่บอกไว้ก่อนนะ ว่าพี่ไม่ตังค์สักบาทเพราะตอนนี้ตกงานอยู่” ผมบอกน้องไป เผื่อมันคิดจะขอตังค์จะได้รู้ว่าตอนนี้พี่ชายแกกรอบมาก
“เรื่องตังค์ช่างมันตอนนี้ เอื้องขอแค่ที่เงียบๆพักสมองบ้างเถอะ”
“อืม จะมาก็มา” ผมบอกก่อนจะวางสายไป เอาล่ะ ปัญหาไม่ได้มีไว้กลุ้ม สู้เว้ยไอ้ต่อ
วันเสาร์
ก๊อกๆๆๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้น คราวนี้ผมค่อยๆแง้มประตูช้าๆเผื่อเป็นไอ้ผู้จัดการบ้านั่น
“พี่ต่อเป็นไร ทำอย่างกะหนีหนี้”
“เปล่าเว้ย มาๆเข้ามา” ผมบอกก่อนจะเปิดประตูให้น้องเข้ามา จะว่าไปปีนี้เอื้องมันก็ ม 6 แล้วนะครับสงสัยต้องอ่านหนังสือเตรียมสอบเข้ามหาลัย อืม ไอ้น้องคนนี้มันขยันเหมือนพี่ชายไม่มีผิด
“เฮ้อ ห้องพี่ต่อเงียบดีจัง อย่างนี้ก็เขียนได้ลื่นแน่ๆๆ” เอื้องบอกก่อนจะนอนกลิ้งไปกลิ้งมาบนเตียงผม
“เขียน เขียนอะไรแกไม่ได้มาอ่านหนังสือสอบเหรอ”
“ก็อ่านนะ แต่น่า อีกตั้งเทอม ที่เอื้องมา เอื้องมีภารกิจสำคัญตะหาก”
ภารกิจอะไรมันจะสำคัญไปกว่าเรียนต่ออีกหว่า ผมละงงกับความคิดเด็กสมัยนี้จริงๆ
“ก็เขียนนิยายไง” ไอ้น้องตัวแสบบอกก่อนจะควักโน้ตบุ๊กออกมา
“เฮ้ยๆๆไอ้เอื้องแกมีโน้ตบุ๊กกะเค้าด้วยเหรอ”
“มีดิ นี่ผ่อนเองเลยนะ” น้องบอกอย่างภูมิใจ เด็กอายุ18 มันทำยังไงถึงซื้อเองได้ครับ มันคงไม่….
“เฮ้ยๆๆพี่ต่อ คิดอะไรอยู่ เอื้องอ่ะเอาตังค์ค่าต้นฉบับนิยายไปซื้อมาเหอะ”
“นิยาย” O_o ???
“ช่าย ตอนนี้เอื้องเขียนนิยายวายน่ะ ”
“มันคืออะไรว่ะ”
“ก็นิยาย ชายรักชายไง” ^^ เอื้องบอกแถมยิ้มปลื้มสุดๆ เดี๋ยวนะครับ ช่วงนี้แรมต่ำการประมวลผลช้า ชายรักชาย=ผู้ชายรักกับผู้ชาย=เกย์ OMG!!!! นี่น้องสาวผมเป็นบ้าอะไรครับ
“ไอ้เอื้องแกบ้าไปแล้วเหรอ”
“บ้าไรพี่ต่อ ตอนนี้สาววายมีเยอะจะตายไป ว่างๆเอาไปอ่านดิเอื้องให้อ่านฟรีเลยนะ อย่างพี่ต่อเนี่ยๆดูๆไป มันเคะชัดเลยนะเนี่ย ฮ่าๆๆ”
แล้วน้องผมก็หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง เอ่อ ใครก็ได้บอกผมหน่อยได้ไหม ว่าน้องผมเป็นอะไร -*- แล้วไอ้เคะเนี่ยมันคืออะไรครับ
ก๊อกๆๆ เอ๋า ทำไมช่วงนี่ผมถึงขายดี คิวยาวขนาดนี้ครับเนี่ย
“ใครครับ” ถามก่อนเพื่อความแน่ใจเผื่อเป็นคนที่คุณก็รู้ว่าใครจะได้ไม่เปิด
“กูเอง เปิดซะทีสิว่ะไอ้ต่อ”
ผมเปิดประตูให้ไอ้นะเข้ามาก่อนที่เด็กคนนึงจะเดินตามมาด้วย ว่าแต่มันเป็นใครว่ะหน้าตาดีจนน่าหมั่นไส้
“พี่ต่อสวัสดีครับ” ไอ้เด็กหล่อพูดก่อนจะยกมือไหว้ผม
“ครับ ว่าแต่น้องเป็นใครอ่ะ” ผมมองหน้าน้องกับไอ้เพื่อนตัวแสบไปมา
“โทษทีกูลืม ต่อนี่เบส เอ่อ คือ” เอ๋าไอ้นี่ จะพูดก็ไม่พูด
“ผมเป็นแฟนพี่นะครับ” ไอ้เด็กหล่อตอบก่อนจะโอบเอวไอ้นะทันที
“พี่ๆเป็นแฟนกันจริงๆเหรอคะ” เสียงที่ตะโกนมาทำให้ ผม ไอ้นะ และน้องเบส ชะงักไปตามๆกัน เอ่อ ผมมองหน้าไอ้นะทันที สายตามันนี่ประมาณว่า ใครว่ะทำไมมึงไม่บอกว่ามีคนอื่นอยู่ด้วย
“ทำไมพี่ไม่ตอบล่ะคะ พี่เป็นแฟนกันจริงๆเหรอ” ไอ้เอื้องยังตามต่อ เอ่อ ไอ้ผมก็ทั้ง กระพริบตาทั้งกระแอม มันก็ยังไม่ยอมหยุด
“ครับ” น้องเบสตอบ โอ้ว แมนมากไอ้น้อง
“ว้าว ดีจังเลย ฮ่าๆๆไม่น่าเชื่อว่าความฝันของเอื้องจะเป็นจริงแล้ว เย้ๆๆ” >//<
“พี่คะๆๆ เอื้องขอสัมภาษณ์หน่อยได้ไหม เอื้องจะเอาไปแต่งนิยายนะคะๆๆ”
“เอื้องพอก่อน พี่เขาตกใจแล้วเห็นไหม” ผมบอกก่อนจะลากไอ้น้องสาวตัวแสบออกมา
“พี่ต่อ ลากเอื้องทำไมเอื้องจะกลับไปหาเพื่อนพี่นะ พี่ต่อรู้ไหมนี่มันความฝันของเอื้องเลยนะ”
“แต่แกกำลังทำเพื่อนพี่ตกใจนะ”
“แต่เอื้อง…”
“ไม่เป็นไรหรอกต่อ น้องมีอะไรจะถามพวกพี่เหรอครับ” จู่ๆไอ้นะที่เงียบตั้งแต่เข้ามาก็พูดขึ้น
“พี่อย่าเพิ่งเข้าใจผิดนะ คือเอื้องชื่อ ช่อเอื้องค่ะ เป็นน้องสาวพี่ต่อ ตอนนี้เรียน ม 6 แต่ที่จะบอกจริงๆคือเอื้องเป็นสาววายค่ะ” น้องผมแนะนำตัวซะทางการเลยเว้ยดีนะไม่บอกชื่อพ่อชื่อแม่ด้วย
“ฮ่าๆๆ เป็นสาววายด้วยเหรอเราน่ะ”
“ค่ะ”
“เอ๋า มีไรจะถาม ถามมาพี่ตอบหมดทุกอย่างเลยคร้าบ” มาแล้วครับไอ้นะ คนเดิม คนที่กวนได้ทั้ง เด็ก สตรีและคนชรา แล้วสองคนนั้นเขาก็สนทนาภาษาวายกันแล้วทิ้งผมกับน้องเบสที่นั่งมองตาปริบๆ ว่าไอ้สองคนนี้มันจะสนิทกันเร็วไปไหม
แล้วหนุ่มวายกะสาววายก็คุยกันตั้งแต่เช้ายันเย็นครับไม่รู้คุยอะไรกันหนักหนาส่วนผมก็ นอนดูบอลกับไอ้น้องเบสไปตามเรื่องครับ จนเกือบทุ่มไอ้เพื่อนตัวแสบถึงกลับทั้งที่วันนี้มันคุยกับผมแค่สองคำ ได้ใหม่แล้วลืมเก่าชัดๆเลย
“พี่ต่อ”
“อะไร”
“พี่นะเขามีแฟนเป็นผู้ชายพี่ต่อไม่คิดจะมีแฟนเป็นผู้ชายกับเขาบ้างเหรอ” จู่ๆไอ้น้องสาวผมก็ถามขึ้น เอ๋าไหง เลขมาออกที่ผมล่ะครับ เหอๆ
“ทำไมไม่ตอบอ่ะพี่ต่อ ตอนนี้มี ผู้ชายมาจีบบ้างป่ะ ” ยังคงตั้งหน้าตั้งตาถามต่อไป ไอ้น้องบ้า เอ่อ จะว่าไปตอนนี้ก็มีผู้ชายคนนึงเข้ามาก่อกวนเหมือนกันนะครับ เฮ้ย แล้วผมไปคิดถึงไอ้ผู้จัดการบ้านั่นทำไมเนี่ย เวิ่นแล้วไอ้ต่อเอ้ย
“คิดนานแปลว่ามีใช่ไหม”
“บ้าเหรอ ไม่มี ไอ้น้องบ้าใจคอจะยุให้พี่ชายเป็นเกย์ให้ได้ใช่ไหม”
“ชิ ขัดใจ แต่ถ้ามีเมื่อไหร่บอกนะ ฮ่าๆๆ”
แล้วเอื้องก็มุงมั่นกับการเขียนนิยายของมันต่อไป เอ่อ ผมชักจะหวั่นใจแปลกๆยังไงชอบกลนะครับ ผมว่าการที่ไอ้เอื้องมาอยู่ด้วยมันต้องมีอะไรแน่ๆ
........................................................................................
ตอนพิเศษ กัน เซ้นส์ ค่ะ ผู้กองกันกลับมาแย้ว โย่วๆๆ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=28796.300ปล ขอเปลี่ยนทู้นี้ให้เป็นทู้รวมเรื่องสั้นของพิตนะคะ เพราะไม่อยากเขียนแยกอีกแล้ว ทู้เดียว เอาให้คุ้ม
จะได้ไม่ต้องตามอ่านเยอะ ฮ่าๆๆ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
