ติ๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นเหมือนเดิมทุกเช้าก่อนที่ผมจะกดเลื่อนเพื่อจะได้นอนต่อ ไม่ต้องมองผมด้วยสายตาแบบนั้นเลย พวกคุณคนอ่านก็ต้องเคยทำแบบผมแน่ ใช่ไหมครับ
“ไอ้นะ เมื่อไหร่แกจะตื่นห๊า ให้ปลุกอยู่ได้ทุกวี่ทุกวัน ไอ้ลูกคนนี้ ตื่นได้แล้ว!!!!” เสียงตะโกนขนาด 180 เดซิเบลดังมาจากหน้าห้องไม่บอกก็รู้ว่าเป็นแม่ผมแน่ๆ เสียงแบบนี้มีเจ๊นี คนเดียวครับ
“อีกห้านาทีได้ไหมม๊า”
“ไม่ได้ ลุกเดี๋ยวนี้นะไอ้ลูกเวร วันนี้เปิดเทอมวันแรกไม่ใช่เหรอห่ะ”
ตายหอง !!! เชี่ยแล้ว ผมลืมได้ยังไงครับ วันนี้มันเป็นวันเปิดเทอมวันแรกของการเป็นนักศึกษามหาลัยปี2 ของผมนิหว่า
“ตื่นแล้วเจ๊(หมายถึงแม่ผมอ่ะครับ) ” ผมบอกก่อนจะลนลานวิ่งเข้าห้องน้ำด้วยความเร็ว 200 กิโลเมตรต่อชั่วโมง
“ไปแล้วนะเจ๊” ผมบอกแม่ทันทีที่ลงมาข้างล่างซึ่งจริงๆมันก็ห่างกันแค่ 10 นาที ก่อนจะคว้า หนูฟ้า เวสป้าคู่บุญของผมออกมา
แหมระหว่างเดินทางแนะนำตัวไปพลางๆก่อนก็ดีเนาะเผื่อใครยังไม่เคยรู้จักผม ผมนายนะ ครับ ชื่อจริง
นาย ณนนท์ แซ่เซ็ง(เป็นนามสกุลที่ใครอ่านต้องอ่านซ้ำแต่ผมว่ามันเท่ดีนะ) เป็นลูกชายหัวแก้วหัวแหวน(หัวเดียวด้วย) ของเจ๊นี กะเฮียกวง นั่นแน่ ไม่ต้องคิดจะล้อเลยนะครับ บอกไว้ก่อน โกรธนะโกรธ พูดแล้วจะหาว่าโม้บ้านผมน่ะเป็นร้านข้าวมันไก่ที่ขายดีแล้วก็อร่อยที่สุดในซอยเลยนะขอบอก เพราะทั้งซอยมีร้านผมร้านเดียว ฮ่าๆ เห็นม่ะว่าไม่ได้โม้
เกือบๆชั่วโมงผมก็ฝ่าการจราจรอันติดขัดมาถึงมหาลัยจนได้ ก่อนจะเดินเข้าอาคารที่คุ้นเคย ผมเป็นนักศึกษาปี2 เอก การตลาดครับ แต่อย่าถามนะว่าทำไมถึงเรียนการตลาดเพราะผมไม่รู้ วันสมัครดันฝนรหัสผิดก็เลยปล่อยเลยตามเลย แหะๆ
“ไอ้นะ ทางนี้เว้ย”
“มานานแล้วเหรอว่ะ ไอ้เปียก” ผมถามคนที่นั่งอยู่ ก่อนจะได้สายตาอาฆาตตอบกลับมา จริงๆแล้วไอ้นี่มันชื่อ เป้ครับแต่พวกผมเรียกมันว่าไอ้เปียกเพราะวันรับน้องมันดันเดินตกสระน้ำข้างคณะจนเปียกทั้งตัว ผมเลยเรียกมันว่าไอ้เปียกตั้งแต่นั้นมาแต่จริงๆมันหล่อนะครับ ดีกรีรองเดือนคณะเลยทีเดียว แต่เสียอย่างเดียวมันซุ่มซ่ามไปหน่อย
“กูจะเลิกคบกะมึง เพราะมึงชอบเรียกกูแบบนี้แระ”
“โอ๋ๆๆๆ น้องเปียก เฮ้ย น้องเป้ของพี่นะ ดีกันนะๆๆๆ”
“ไปไกลๆเลยควายนะกูขนลุก” ไอ้เป้ทำท่ารังเกียจซะจนน่าหมั่นไส้
“กูก็เหมือนกันแระ ว่าแต่ไอ้พวกนั้นยังไม่มาอีกเหรอ” ผมถามหาเพื่อนสนิทอีกสองคนที่เหลือ แต่ยังไม่ทันขาดคำ พอร์ชคันงามก็มาจอดหน้าคณะเรียบร้อยพร้อมกับที่ผู้ชายหน้าตาดี คนนึงเดินลงมา ก่อนจะเรียกเสียงกรี๊ดจากสาวๆรอบข้างได้เหมือนเดิมเป๊ะ
“หล่อมาอีกแล้วนะสัด ทัพ” ไอ้เปียกเอ้ย ไอ้เป้เหน็บ แต่จริงๆผมว่ามันอิจฉามากกว่าครับ ไอ้คนนี้ชื่อจอมทัพครับ
รูปหล่อ พ่อรวย เจ้าชู้ เรียกว่า หล่อ รวย เลว ครบสูตร คนนี้แหละครับที่ซิวตำแหน่งเดือนคณะจากไอ้เป้มาได้ ไอ้เป้มันเลยอาฆาตไม่เลิกเพราะมันบอกว่ามันควรจะได้เพราะหล่อกว่า เค้าคงจะเลือกมันหรอกนะ เดือนบ้าอะไรสะดุดขาไมค์หัวทิ่ม
“อิจฉากูอ่ะดิ มึงอ่ะ” ไอ้ทัพเริ่มแล้วไง ไอ้คู่นี้มันเป็นเพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดครับ ทะเลาะกันได้ทุกเรื่อง ทะเลาะกันได้ทุกวันบางวันนี่แทบจะต่อยกันเลยก็มี แต่ผมชินแล้วล่ะครับ เพราะถึงมันจะทะเลาะกันแต่จริงๆไอ้สองคนนี้มันเพื่อนตายกันเลยนะ มีอยู่ครั้งนึงไอ้เป้ โดนรุมกระทืบเพราะดันไปจีบเด็กมีเจ้าของเข้าไอ้ทัพเข้าไปช่วยโดยไม่ลังเลสักนิด สรุปคือ นอนหยอดน้ำข้าวต้มกันไปตามระเบียบ 20 ต่อ2 นะครับ ดีเท่าไหร่แล้วที่พวกมันรอดมาได้ ทฤษฏี หล่อกินไม่ได้มันอมตะจริงๆ เหอๆ
“ใครอิจฉามึงว่ะ ระดับท่านเป้ ไม่เคยอิจฉาใครเว้ย”
“ให้มันจริงเถอะเชี่ยเป้”
“ไอ้ทัพ มึงกวนกูเหรอ”
“เออ จะทำไมว่ะ”
“พวกมึงพอเถอะกูรำคาญ” ผมบอกก่อนจะมองตาขวางผมบอกรึยังครับว่าไอ้พวกนี้มันกลัวผม แต่จะเพราะอะไรเดี๋ยวว่างๆเล่าให้ฟังนะครับ
“ว่าแต่เชี่ยต้าร์ไปไหนว่ะ” ไอ้ทัพหันมาถามผม ก่อนจะหยิบโค้กไอ้เป้มาดูดเอาๆ
“เชี่ยทัพ!! โค้กกู มึงคายออกมาเลยนะสัด”
“เรื่องเด่ะ”
“ย๊ากกกกกกก คายออกมานะเว้ย”
ปล่อยมันสองคนไปเถอะครับยิ่งอายุเยอะ สมองก็ยิ่งพัฒนาน้อยทำอะไรไร้สาระขึ้นทุกวัน
“เฮ้ย ตาร์ทางนี้” ผมเรียกผู้ชายท่าทางเรียบร้อยคนนึง แต่อย่าโดนลักษณะภายนอกมันหลอกเอานะครับไอ้นี่ร้ายลึก เจ้าเล่ห์เป็นที่1 เห็นดูนิ่งๆ แถมเรียนเก่งแบบนี้ แต่สัน …มันก็ไม่ได้ต่างจากไอ้ทัพสักนิด
“ทำไมวันนี้มึงมาเช้าได้ว่ะไอ้นะ” อ้าว ไอ้นี่ วอนโดนเตะแต่เช้า
“มึงว้อนเหรอ มากวนแต่เช้าเนี่ย”
“เปล่าคร้าบ ใครจะกล้าแหยมกับคุณณนนท์ล่ะครับ..แล้วไอ้สองผัวเมียนั่นไปไหนล่ะ”
“ตีกันไปโน่นแล้ว” ผมบอกก่อนจะชี้ให้คนมาใหม่ดู ขำกลิ้ง ลิงกับหมาที่ตอนนี้มันวิ่งไล่เตะกันได้รอบตึกแล้วมั้ง
“กูว่าถ้าไอ้สองคนนี้ได้กัน ลูกต้องหัวปีท้ายปีแน่ๆ”
“เชี่ยตาร์ นี่มึงจะให้พวกมันได้กันให้ได้ใช่ไหมเนี่ย”
“อ้าว ไอ้นี่น่าสนุกจะตายคิดดูนะเว้ย ถ้าไอ้สองคนนี้ได้กันจริงๆคงสนุกพิลึก ฮ่าๆๆ”
“พอเลยๆ ไร้สาระแล้วมึงอ่ะ ไปเรียนเหอะ” ผมบอก ขนลุกพิลึก ผมคิดไม่ออกเลยจริงๆนะครับว่าไอ้ทัพกับไอ้เป้ มันจะลงเอยกันได้ยังไง
“โว้ย!! หิวๆๆๆ” เสียงโวยวายจากไอ้เป้ดังขึ้นแทบจะทันทีที่อาจารย์เดินออกจากห้อง ดีนะที่วันนี้พวกผมมีเรียนแค่คาบเช้า ไม่งั้นคงต้องฟังไอ้เป้ บ่นจนหูชาแน่(ตอนนั้นน้องจ๊ะยังไม่ดัง ไม่มีใครมาเกาหูให้ซะด้วย)
“เชี่ยเป้ จะโวยวายทำไมเนี่ย หนวกหู”
“ทำไมมึงต้องหาเรื่อง กูตลอดห่ะเชี่ยทัพ”
“แล้วจะทำไม” ไอ้ทัพยังตั้งหน้าตั้งตากวนไอ้เป้ไม่เลิก สงสัยพวกมันสองคนจะโรคจิตจริงๆอ่ะครับ กวนกันไปกวนกันมาได้ทั้งวี่ทั้งวัน
“พอเหอะๆ ป่ะไปกินข้าวได้แล้วพวกมึงอ่ะ”
“คร้าบบบบบบบบบพี่นะ” ตอบซะพร้อมเพียงเชียวนะเว้ย ทีอย่างงี้ทำสามัคคี
“อ้าวต้าร์ ไม่ไปกินข้าวเหรอ”
“คือ กูต้องไปรับน้องว่ะ”
“น้อง???? มึงมีน้องด้วยเหรอว่ะ” ไอ้ทัพสอดทันที
“เชี่ยทัพ ก็ต้องมีสิ ใครจะเป็นลูกคนเดียวกระเทียมลีบเหมือนมึงล่ะ” ไอ้เป้ขัด ว่าแต่ไอ้ คนเดียวกระเทียมลีบ มันคืออะไรครับ ภาษาไทยมีแบบนี้ด้วยเหรอ
“ว่าแต่ผู้หญิงหรือผู้ชายว่ะ ถ้าเป็นผู้หญิงกูไปรับให้ก็ได้นะเว้ย” ไอ้ทัพเสนอตัว
“ พวกมึงสองผัวเมียหุบปากไปเลยนะ น้องกู กูไปรับเองได้ แล้วที่สำคัญน้องกูเป็นผู้ชายเว้ย”
“แล้วมึงจะรับน้องมาทำไมว่ะ”
“ก็น้องกูมันเกิดอยากเข้ามาเรียน สาธิตไง ไม่รู้ว่าอะไรนักหนา ”
“เอาน่า ตาร์น้องทั้งคนไปรับหน่อยสิว่ะ” ผมบอกกะอีแค่รับน้อง มันจะยากอะไรนักหนา
“แต่กูมีนัดกินข้าวกับน้องพายไก่ ดาวสาสุข นะเว้ย” นั่นไง ว่าแล้วเรื่องที่ไอ้นี่จะเครียดมีแค่เรื่องหญิงอย่างเดียวเท่านั้น
“คนนี้กูรักจริงนะเว้ย ต้องดูแลอย่างดี”
“ตอแหล!!!” พวกผมสามคนกระโกนใส่หน้าไอ้คนพูดทันที สัน..อย่างไอ้ตาร์เนี่ยนะจะรักใครจริง คนนี้ผมให้3วัน เชื่อไหมครับ
“นะ” นั่นไง มาแล้วไง สายตาแบบนี้ท่าทางแบบนี้ งานเข้าอีกแน่ๆ
“อะ….อะไร”
“นะเพื่อนรัก ไปรับไอ้เบสแทนกูหน่อยสิ”
“เรื่องอะไร มึงก็ใช้ไอ้สองตัวนั่นสิ”
“พวกกูไม่ว่าง!!!” ประสานเสียงพร้อมเพรียงกันไปไหมครับเพื่อน สรุปคือ งานเข้าใช่ไหมเนี่ย
“สรุปกูต้องไปว่างั้น”
“ใช่แล้วเพื่อนรัก ไปรับสนามบินนะ” ไฮโซ อีก อ้อ ลืมไปว่าไอ้ตาร์ มันลูกเจ้าไร่ส้ม ที่ใหญ่ที่สุดในจังหวัดแถบภาคเหนือ
“พวกกูไปนะ” ไอ้ตาร์บอก ก่อนที่พวกมันสามคนจะแยกย้ายไปขึ้นรถตัวเอง
“เฮ้ย ไอ้ตาร์ กูไม่รู้จักน้องมึงเลยนะ” ผมตะโกนถามเพิ่งนึกได้ว่าตัวเองไม่เคยเจอไอ้น้องเบสอะไรนั่นเลยสักครั้ง
“ไม่ต้องห่วง กูจัดการเอง มึงไปรับมันก็พอ ก็ไปล่ะ”
.............................................................................................
เรื่องใหม่ หวังว่าจะชอบกันนะคะ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
