เห้ออออออ ผมแอบเอาหนังสือเล่มนี้ไปอ่านในห้องเรียน เผลอหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้ ตื่นขึ้นมาน้ำลายเต็มหนังสือเลย
(กร๊ากกก ไดอารี่พระอ้อย อุตสาห์ทะนุถนอม ต้องมาด่างพร้อยด้วยน้ำลายของผม)
ตื่นมารีบเช็ดแล้วนอนต่อ
(ขณะกำลังเรียน หัวข้อ สมดุลแคลซียมในร่างกาย)
เพื่อน ข้างๆ สะกิด เป๊กๆๆๆๆ แกตื่น อาจารย์ถาม
ครู : เธอสูงเท่าเกณฑ์มาตราฐานหรือป่าวว
ผม : อะไรงง ตอนนั้นเอ๋อมาก ตายังเปิดไม่สนิทเลยย
เพื่อน : แก 167
ผม : อ๋อ ถึงครับครู
ครู : เท่าไหร่
ผม: 166 ครับ (ตอนนั้นผมก้อยังเบลอๆ อยู่) แล้วเพื่อนก็หัวเราะกันทั้งห้อง
ครู: แล้วมันถึงซะที่ไหนหละนั้น
ผม : โหยย ครูครับ อีกแค่เซ็นเดียวเอง
ครู : ลองไปวัดใหม่นะเผื่อสูงขึ้น
อืมมมม ครับบ หลังจากนั้นก็ไม่เรียน อ่านหนังสือ ไดอารี่ต่อ !!!
นี่แหละ ชีวิตผม อ่านมารอบที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ 55555
ใครติดงอมแงมแบบผมบ้างอ่ะ
หัวข้อ: หนังสือ ลาก่อนที่รัก..diary ไดอารี่ถึงเซ็งเป็ด (อ่าน 5892 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก