หัวข้อ: พฤติกรรมแบบไหนของ ผู้เขียน ที่ทำให้ ผู้อ่าน ไม่ชอบอย่างแรง และจะเลิกอ่านนิยายเรื่องนั้นไปในที่สุด

[Samudra]

เห็นมีกระทู้ถามพฤติกรรมผู้อ่านแบบไหนที่ผู้เขียนไม่ชอบ
เลยขอตั้งกระทู้ในฐานะมุมผู้อ่านบ้างนะครับ

พฤติกรรมแบบไหนของ ผู้เขียน ที่ทำให้ ผู้อ่าน ไม่ชอบอย่างแรง และจะเลิกอ่านนิยายเรื่องนั้นไปในที่สุด

สำหรับผม โคตรเกลียดเลย ชอบให้กดบวกเป็ดเนี้ยะ ไม่รู้จะอะไรหนักหนา ถ้าไม่ถึงจำนวนจะไม่มาลงนิยายต่อ
ถ้านิยายคุณดีจริง เดี๋ยวก็มีคนมากดให้เอง ไม่ต้องเรียกร้อง
การกระทำแบบนี้่ทำให้เราไม่รู้ว่า นิยายเราดีจริงหรือเปล่า เพราะผู้อ่านเขากดตามคำเรียกร้องของผุูเขียน เอามาวัดไม่ได้ว่าเขียนดีจริงไหม
อีกประเภทคือ วิจา์รณ์ แตะต้องนิยายไม่ได้เลย
พอวิจารณ์นิดก็เหวี่ยงวีนใส่คนอ่าน ซึ่งจริงๆ แล้วคนอ่านก็หวังดี อยากให้นิยายที่ตัวเองชอบเขียนออกมาสวยงาม
แบบนี้ก็ไม่ไหวครับ ศิลปินเกิน เห็นแล้วพาลไม่อยากอ่านต่อเลย

ใครไม่ชอบแบบไหน เขียนบอกกันได้เลยนะครับ ผู้เขียนจะได้เข้ามาเก็บข้อมูลกัน
ถ้ากลัวผู้เขียนจะอาฆาตมาดร้ายคุณ ส่ง PM มาหลังไมค์ผมก็ได้ครับ
เดี๋ยวผมเอามาลงแทนให้ครับ รับรองไม่เปิดเผยตัวตนคุณแน่นอนครับ

[ExecutioneR]

เห็นด้วยเลย ผมไม่ชอบนักเขียนที่ผู้อ่านแตะต้องนิยายไม่ได้เหมือนกันครับ

และ... ไม่ถึงกับไม่ชอบ แต่บางทีก็อึ้งๆ ถ้านักอ่านพูดจาเหมือนสนิทด้วยมาแรมปี แต่จริงๆ เพิ่งเคยคุยกัน ฮ่าๆๆๆ ออกตกใจนิดนึง แต่ก็ไม่ได้คิดไรมากมาย

ถ้าถามว่าไม่ชอบการคอมเมนท์แบบไหน ก็คงบอกว่าการทวงนิยายแบบไม่ค่อยสุภาพมั้งครับ หรือเม้นแต่อิโม อันนี้ก็งงๆ เอิ๊กๆ

ส่วนมากผมจะรู้สึกงงๆ มึนๆ ไม่ค่อยชอบพฤติกรรมของนักเขียนบางอย่างและบางคนมากกว่านักอ่านนะ ทั้งๆ ที่ตัวเองเป็นนักเขียนเหมือนกันแท้ๆ อาจจะเพราะรู้สึกว่าคนเขียนต้องวางตัวเหมาะสมและเปิดใจกว้างมากกว่านักอ่านมั้งครับ

[chaiiyawit]

เบื่อเรื่องการผันวรรณยุกต์ ครับ    และในฐานะผู้อ่านด้วยกันก็รำคาญคอมเมนต์ที่ใส่ Emoticon เยอะๆ จนน่ารำคาญครับ

[oaw_eang]

- นักเขียนที่ลงเรื่องไม่จบ  อิอิ  (อันนี้เม้นต์ในฐานะคนอ่านนะ)

- นักเขียนที่ไม่ใส่ใจการสะกดให้ถูกต้อง  แล้วพอเตือน  ก็บอกว่าเขียนแบบนี้พอแล้ว  คนอ่านจะเอาอะไรมาก  เขียนให้ก็บุญท่วมหัวแล้ว

- นักเขียนที่เรียกรองเม้นต์  กดบวก กดเป็ด  อย่างเกินงาม      เข้าใจนะว่า ลมหายใจนักเขียนคือคำเม้นต์  แต่แบบอย่าเอามาตั้งเป็นข้อบังคับได้ไหมว่า กี่เม้นต์แล้วจะลงต่อ 

- นักเขียนที่ชอบเขียน  เค้า แทน เขา , ชั้น แทน ฉัน,  มั๊ย  แทน ไหม 

- นักเขียนที่ชอบเขียนฉาก NC โดยที่มันไม่ได้มีสาระสำคัญต่อท้องเรื่อง  ประมาณว่า ถ้าไม่ใส่ฉากนี้เข้าไป  เรื่องมันก็เดินไปได้  แต่ก็ใส่ไว้ก่อน  เพราะเรียกเรทติ้ง

- นักเขียนที่ชอบระบุ Nc+ เท่านั้นเท่านี้  แต่พอเอาเข้าจริงๆ  ตัวคนเขียนนั้นแหละ ที่อายุยังไม่ถึง  สุวรรณมาลีมากๆ

เจ้สอง

[jiki]

ไม่ชอบที่สุดคือ ปั่นหัวคนอ่านให้ง้อเยอะๆ ไม่ใช่ให้ทวงแบบไม่ยอมมาแต่งต่อสักทีนะ แต่จะทำให้ค้างอยากรู้ต่อเป็นประจำ พอค้างตรงดราม่า ก็จะปล่อยเศร้าค้างไว้ พอเราทำใจได้ ก็ไปลงเรื่องอะไรที่สนุกคั่นแทน พอเราสนุกมีความสุขโดยเฉพาะเวลาอ่านเรื่องอื่นๆที่ไม่ใช่ของนักเขียนคนนี้ คนเขียนคนนี้ก็จะมาลงเรื่องดราม่าให้เราศร้าและค้างอีก โดยทำเป็นประจำ ไม่ใช่คนเขียนไม่รู้นะ เค้ารู้ เพราะลงอยูในหัวข้อเดียวกัน ยังไงเค้าก็รู้อารมณ์ขิงคนอ่านโดยรวมๆ

เป็นพฤติกรรมที่เรียกร้องความสนใจโดยเล่นกับความรู้สึกของคนอื่น เราเกลียดเลยล่ะ

ส่วนจะขอเป็ด ขอบวกอะไรเนี่ย ไม่มีปัญหา ขอบก็บวก คนเขียนบางคนคนไม่ได้อยากได้ เราก็บวกมั่งไม่บวกมั่งอยู่ดี เพราะเรารู้ว่าทั้งบวก ทั้งเป็ด และที่สำคัญ เม้นต์ เป็นกำลังใจให้คนเขียนต่อมากมายเลย

[krappom]

ก็คล้ายๆกันอะค่ะ

ไม่ชอบนักเขียนที่เอะอะอะไรก็ขอบวกคะแนนขอบวกเป็ด ซึ่งเรื่องพวกนี้ไม่ต้องขอหรอกค่ะ ถ้าเรื่องของคุณดีจริง หรือถ้าคนอ่านชอบเรื่องของคุณ เดี๋ยวเขาก็บวกให้เองนั่นแหละ

แล้วก็ไม่ชอบนักเขียนที่เขียนผิด แต่พอมีคนเข้าไปบอกไปเตือนก็ไม่ยอมปรับปรุงแก้ไข หรือไม่แก้ไม่พอยังพาลมาโกรธคนที่เขาเตือนซะอีก

หลักๆเลยก็2เรื่องนี้แหละ 

[เกริด้า(๐-*-๐)v]

อันดับ 1 เลยก็เรื่อง "การวิจารณ์นิยายไม่ได้เลย" บางครั้งไอแค่ต้องการถามว่าทำไมถึงเป็นแบบนั้น มันดูไม่สมจริงหรืออีกหลายสาเหตุก็ว่าไป ก็โดนนักเขียนด่า ที่หนักกว่านั้นคือแฟนๆนิยายที่ร่วมมาด่าด้วยน่ะ (เพราะนักเขียนบางคนถึงขั้นจะเลิกเขียนนิยายเลยเพราะคำวิจารณ์) ไอก็รู้นะว่าบางครั้งวิจารณ์แรงไป แต่ไอก็ขอโทษไว้ก่อนแล้ว ถามหน่อยถ้าไม่พูดกันตรงๆถามกันตรงๆคุณจะรู้เหรอว่านิยายของคุณมันมีข้อบกพร่องอ่านแล้วมันสะดุดตรงไหน? ถึงคุณจะบอกว่าไม่ชอบนักก็ออกไป แต่ก็นะ พูดมาด๊ายยยย ถ้าไม่ชอบฉันจะมานั่งพิมพ์มานั่งวิจารณ์ชี้หาข้อผิดพลาดให้คุณเหรอ เวลาฉันมีค่าเหมือนกันนะ พิมพ์ทีวิจารณ์ทีก็ต้องมีครึ่งชม.ล่ะอย่างน้อย ถ้าไม่สนุกถ้าไม่ใส่ใจไอไม่มานั่งงมวิจารณ์หาข้อผิดพลาดและแนะนำอะไรหรอก ถ้าไม่ใส่ใจก็อ่านผ่านๆไปงั้นๆไม่ต้องมาถามว่าตรงนี้ทำไมเป็นแบบนั้นให้มารกสมองหรอก นี่เพราะฉันอยากจะอ่านต่อไปไงล่ะเว้ยเฮ้ย หวังดีน่ะเข้าใจกันไหม๊?! เพราะงั้นข้อนี้จะเป็นข้อที่ทำให้ไอเซ็งหรือเสียใจจนเลิกอ่านได้เลย "เมื่อเจอนักเขียนที่ถามก็ไม่ได้วิจารณ์ยิ่งโดนวีน" คิดว่ามีแต่คนเขียนรึไงที่sadแอนด์เซ็งจนไม่อยากเขียนต่อ(ชอบอ้างกันเหลือเกินว่าไม่มีกำลังใจจะเขียนต่อ แล้วเมื่อนั้นไอก็จะโดนแฟนนิยายคนอื่นรุมด่า) นักอ่านอย่างไอก็ไม่มีกำลังใจจะอ่านต่อเหมือนกันเหอะ! ทีหลังช่วยเขียนกฎห้ามคอมเมนท์ห้ามวิจารณ์เลยนะ ในเมื่อคุณขอเมนท์ ฉันก็คอมเมนท์ให้ไง บอกขอโพสแต่กำลังใจหรือบ่งบอกตัวตนในการอ่านก็ว่าไปจะได้ทำตัวถูก

ข้อ 2 คือเรื่อง "ขอให้เมนท์จำนวนเท่านี้ๆแล้วจะมาต่อ ต้องโหวตเท่านี้ๆแล้วจะมาต่อ และ ถ้าเข้าแล้วไม่เมนท์ก็ไม่ต้องมาอ่าน ไม่รับนักอ่านเงา" นี่คุณๆนักเขียนทั้งหลายคะ บางครั้งเพิ่งได้อ่านหลังจากที่คุณลงไปเป็นสิบๆตอนแล้วเพื่อความต่อเนื่องก็เลยยังไม่เมนท์ บางครั้งตอนนั้นไม่สะดวกจะคอมเมนท์ก็มี(ก็จะโหวตให้แทน) แล้วบางตอนไม่อยากโหวตก็มี ซึ่งตอนไหนชอบจริงๆก็โหวตให้อยู่แล้ว ขอให้รู้ไว้นะคะ

ข้อ 3 เรื่อง "คำซ้ำ การใช้คำ การเรียบเรียงประโยค" เหมือนจะเล็กน้อยนะ แต่เวลาอ่านนิยายเรื่องไหนแล้วคนเขียนพิมพ์ย้ำๆอยู่นั่นแหละมันรำคาญนะ การใช้คำนะอยากบอกว่ามีคำที่เหมาะสมกว่าดูสละสลวยกว่าก็ใช้คำนั้นเถอะ อ่านแล้วมันแปลกๆนะ แบบว่าขัดๆกันไงไม่รู้ ส่วนเรื่องการเรียงประโยค การบรรยายด้วยภาษาพูดบางครั้งมันก็ไม่ดีหรอกนะ หรือบางทีนะ เข้าใจนะว่ารีบหรือคุณอาจทวนประโยคนั้นคิดว่าดีแล้วแต่คนอ่านบางคนก็ไม่เข้าใจด้วยนะ การเขียนหนังสือก็เป็นศิลปะอย่างหนึ่งนะ

[pmnet]

- ลงไป10กว่าตอนแล้วหยุด ออกเป็นเล่มขาย อันนี้หยุดเพราะหาอ่านฟรีไม่ได้แล้ว ฮี่ๆ
- ยืดเยื้อ วนไปวนมา พาออกทะเล โยงเรื่องจนหาทางออกไม่เจอ
- แทรกความคิดนักเขียนตลอดเวลา+อีโม
- ฉากNCมีทุกหน้า บรรยายฉากNC เสมือนว่าดูหนังR แบบนั้นซื้อหนังแผ่นมาดูก็ได้

นิยายคือเรื่องสมมุติคือจินตนาการ จะใส่อะไรก็ได้ที่เกี่ยวข้องกับเนื้อหา อย่าพาแวะข้างทางบ่อยเดี๋ยวจะหลงทาง

[หลงไหลในม่านหมอก]

เรื่องอื่นเราไม่เคยเจอค่ะ  เพราะเป็นคนตามนิยายเฉพาะเรื่องที่เข้าเส้นจริงๆ  เลยยังไม่ได้รู้สึกกับการขอเม้นท์ขอบวกเท่าไหร่ ยังไม่เคยเจอ

แต่ได้อ่านนิยายเรื่องนึงชอบมากๆ  ตามทันเราก็เม้นท์ให้กำลังใจไปได้ไม่กี่ตอน

เห็นมีนักอ่านถามในเรื่องที่เขาข้องใจ และติงอะไรสักอย่างจำไม่ได้แต่จำได้ว่าก็บอกอย่างสุภาพอะนะ 

แต่นักเขียนเธอโวยใหญ่เลย ลงท้ายด้วยไม่ชอบก็ไม่ต้องอ่าน

เอ่อ  ชอบนิยายเขานะยิ่งอ่านยิ่งผูกพันกับตัวละคร  แต่คนเขียนอีโก้แรงเกินก็ไม่ไหว 

จากที่ก่อนหน้าวิ่งตามหาอ่านนิยายเรื่องอื่นๆของเขา  ก็หยุดตั้งแต่วินาทีนั้นเลย  มีเรื่องใหม่ออกมาก็ไม่เคยคิดจะคลิกเข้าไปอ่านด้วย  เข็ดจ้า  ขนาดไม่โดนเองนะเนี่ย

หลังจากนั้นเวลาอ่านนิยายเรื่องไหนก็กลายเป็นดูด้วยว่าคนเขียนรับการวิจารณ์งานได้มากน้อยแค่ไหน  (ซึ่งไม่เข้าใจบางคนทำไมรับไม่ได้ทั้งที่เป็นผลดีกับตัวคนเขียนทั้งนั้น) ถ้าคนเขียนมีจุดยืนสูงมากเราก็จะไม่อ่านแม้นิยายจะน่าติดตามก็ตามที

ลืม  อีกเรื่องคือ NC  บางทีมันไม่มีที่มาที่ไป  มันดูอีโรติกเกินไปก็ไม่อ่านค่ะ

[หัวเเม่มือ]

เราซาดิสน่ะ ชอบอ่านคำวิจารณ์(แต่บางครั้งก็อย่ายึดติดคำนี้เกินไป เดี๋ยวตัวตนในการเขียนจะหาย ก็นำมาใช้สักครึ่งแล้วกัน)

ไม่ค่อยมีปัญหาอะไรกับคนเขียนมากหรอก(เพราะไม่ค่อยจะตีซี้กับนักเขียนถึงเข้าขั้นอยากวิจารณ์) คือ ส่วนใหญ่อ่านตามใจฉัน ดูอารมณ์ ณ... ถ้าสนุกแล้วร้องเม้น(แบบไม่เกินงาม)ไม่ว่าหรอกเต็มใจให้ทั้งบวกทั้งเม้น เคยเข้าไปนิยายไหนไม่รู้ คนอ่านเสียสละมาวิจารณ์ขอด่อยขอเสียให้ก็ดีแล้วนี้(กรณีที่วิจารณ์อย่างสุภาพน่ะ)


ต่อไปนี้คงต้องตั้งกฏเพิ่มกันแล้วมั่งจะได้ไม่มีกรณีพิพาทกัน คือเขียนหน้าหัวข้อไปเลยว่าห้ามวิจารณ์

ปล,เราอยากให้คนเขียนคำนึกถึงภาษา อย่าเอาภาษาสก็อย ภาษาเอ็มมาเขียน แค่นี้ตรูก็ไม่รู้แล้วว่าการเขียนภาษาไทยให้ถูกเขียนอย่างไร ดีที่มีคนทวงติ่งให้แก้ไข

Nc ยังไงก็ข้อร้องเถอะ ในนี่มีเยาวชนอยู่น่ะ ไม่ต้องเอามันออกมาทุกตอนก็ได้(เคยอ่านแล้วเจอเกือบทุกตอน เราปิดเลย เพราะหาสาระความสนุกไม่ได้เลย มีแต่ความใคร่)

[ExecutioneR]

เจ๊พี่สองพูดแทนใจทุกข้อ

[พระสนมฝ่ายซ้าย]

- ชอบให้เม้น/บวกเป็ด ไม่เม้นจะไม่มาต่อ แบบจริงจังด้วยนะ
- ใช้ภาษาวิบัติค่ะ

[sirikanda28]

หายไปไม่บอกกล่าว อย่างนี้เกลียดมาก
นอยด์จนเกินเหตุ ถ้าไม่ทำอย่างโน้นอย่างนี้
ก็จะไม่มาต่อ

[WinterRose]

โอ้ เยอะค่ะ
และน่าจะเหมือนๆกับที่อยู่ในคอมเม้นท์อื่นๆ
ที่จะเข้มข้นสำหรับเราคือการใช้ภาษาผิด พิมพ์ผิดไม่ว่ากัน แต่ไม่รู้และไม่แก้ไขนี่เลิกอ่านสถานเดียวค่ะ
อีกข้อคือเรื่อง NC มีก็ดีค่ะ เป็นสีสันให้เนื้อเรื่อง แต่มีแบบไม่มีที่มาที่มา มีแบบวันๆไม่ทำมาหากินอะไร
หรือคิดว่าแต่ง NC แล้วคนอ่านจะติด อันนี้สำหรับเราถือว่าไม่ผ่านค่ะ

[B_O_M]

อยากให้พวกที่วันๆเอาแต่นั่งแต่งNC++จงกลับหลุมของเจ้าบอร์ดฟิคต่อไป เพราะที่นี่คงไม่เหมาะสำหรับคุณ!

[Poes]

พฤติกรรมแบบไหนของ ผู้เขียน ที่ทำให้ ผู้อ่าน ไม่ชอบอย่างแรง : นักเขียนเทวดา แตะไม่ได้

แต่เท่าที่อ่านของคนอื่นๆที่โพสมา ของเจ้สอง กับน้องไอ ตรงกับความรู้สึกแล้ว

[sapphire_yaoi]

1. เลยคือนักเขียนที่แตะไม่ได้

2. นักเขียนที่ไม่มาต่อเรื่องให้จบคือถ้าไม่อยากเขียนตั้งแต่แรกแล้วจะเขียนทำไม?อ่านแล้วมันก็ต้องอยากติดตามตอนต่อไปแต่เล่นไม่มาต่อหายไปเป็นปีแบบนี้โคตรเซ็งเลย

[casper75]

อย่างที่ทุกคนพูดมาเลยค่ะ

โดยเฉพาะที่ลงต่อไม่จบ เพราะต้องออกหนังสือเนี่ย มันน่านัก!!

[SungMinKRu]

จากที่อ่านมาก็ชอบคนเขียนในเล้านะ

แต่ที่อ่านนอกเว็บที่ไม่ชอบอย่างแรงคือเกลียดมากๆๆๆ

แบบว่าเราเหมือนจะไปหาฟิคเก่าๆอ่าน

แล้วเจอ ข้อความด่าแบบว่า เกลียดนักอ่านเงา บางคนด่าแรงมากๆลามปามไปไกลโน่น พอเราเข้าไปอ่าน

แล้ว เอ่อ...นิยายของคุณ มรึง ก็ไม่ได้สนุกสนานอะไรมาก คุณฉันจะเม้นให้ดีไหม ด่าซะขนาดนี้

บางทีก็มี เม้นไม่ถึงไม่ลง เอาซะอึ้ง !? บังคับขู่เข็นสารพัด คิดว่าตัวเองเป็นผู้แต่งนิยายสวรรค์ชั้นฟ้าไหน เลวร้ายมาก

ตอนหนึ่งกว่ามาลง ค้างแรมปี โครตจัง... - -

หลังจากนั้นก็ไม่เคยเข้าไปอ่านฟิคอีกเลย เซง !

บางเรื่องก็สนุกนะ แต่อุสส่าสละหน้ากระดาษมานั่งด่านักอ่านเงานี่ไม่ไหว เราก็เป็นคนเขียน เราเชื่อว่าถ้านิยายคุณสนุกจริงคนก็

เม้นให้อยู่แล้วค่ะ ไม่ต้องมาดักด่ากันก็ได้ ตอนท้ายจบเรื่อง

เกลียดมาก !!! คนเขียนแบบนี้

ยิ่งคิดยิ่งแค้น --

[sbeam14]

เราไม่ชอบ อยู่3อย่างอ่ะ

1.ชอบว่า นักอ่านเงา ด่าไปแล้วเค้าก้ไม่แสดงตัวออกมาหรอก


2.หวงนิยายตัวเอง คิดว่าตัวเองมีชื่อเสียงมาก การแต่งของตนเป็นเลิศ หยิ่ง ไม่ต้อนรับนักอ่านคนใหม่ สนใจแต่คนเคยโพสนิยายเก่าๆของตัวเอง  อ่าว แล้วเราพึ่งมาเป็นสมาชิก พึ่งมาเห็นนิยายของคุณ ขอเป็นแฟนคลับด้วยซ้ำ ทำไมแบบ ไล่กันอ่ะไม่เข้าใจ

3.โพสว่า อีก2 ช.ม.จะมาอัพ  ผ่านไปแล้ว4ช.ม. ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย หลอกลวงคนอ่านอ่ะ อุตสาห์ตั้งหน้าตั้งตาคอยอ่านอ่ะ เสียความรู้สึกจริงๆ  ทำให้เราไม่อยากจะอ่านนิยายของเค้าอีกต่อไปอ่ะ

[นัตสึกิ]

ไม่ชอบพฤติกรรมจับงานเขียนของตัวเองเป็นตัวประกันค่ะ

[iforgive]

1. คนแต่งมีความมั่นใจในตัวเองสูงมาก  ยอมรับคำวิจารณ์จากคนอ่านไม่ได้เลย  หรือวิจารณ์มาสิ  แต่ชั้นไม่สนหรอกนะ
คือบอกกันหน้าเว็บเลยว่า " I don't care"  ชั้นเป็นตัวของชั้นเอง  รับไม่ได้ก็กดออกไปเลย  ชิ้ว ๆ ประมาณนั้น
อันนี้แนะนำให้ไปแต่งในบล็อกนะคะ  รับเฉพาะแฟนคลับไปเลย
2. บรรยายฉากร่วมเพศได้อย่างถึงใจ  ไม่ต้องใช้จินตนาการ  ประหนึ่งว่ากำลังอ่านเล่าเรื่องเสียวจากประสบการณ์ตรง 
และถ้าตัดฉากที่ว่านี้ออกจากนิยายจะพบว่าไม่มีเนื้อหาอะไรเลย   
แหม่  อะไรจะปานนั้น  จะกามตายด้านก็เพราะนิยายแบบนี้แหละน้องเอ๊ยยยย
3. สะกดผิดค่ะ  การสะกดผิดมันแสดงให้เห็นถึงทักษะทางด้านการใช้ภาษาไทยของคนแต่ง 
การพิมพ์ผิดพอเข้าใจ และอยากแก้ไขให้  แต่สะกดผิดนี่ไม่ชอบจริง ๆ ค่ะ 
ข้อสังเกตอย่างหนึ่ง คือ คนแต่งที่สะกดผิดส่วนใหญ่จะอายุน้อยมาก ๆ จ้ะ (ไม่ใช่ทุกคนนะ )
อยากแนะนำให้อ่านเยอะ ๆ อ่านหนังสือทุกชนิด  จะช่วยได้ค่ะ
4. แต่งเอง  แทรกเมนท์ตัวเองลงไปในนิยายด้วย  ไม่ชอบค่ะ  เสียอารมณ์
5. คนแต่งที่อ่อนไหวมาก ๆ เมนท์น้อย  เป็ดน้อย  คะแนนบวกไม่ขึ้น  วิจารณ์ไม่ค่อยดี  ทำให้ท้อแท้  ไม่มีกำลังใจแต่ง
บอกตรง ๆ ว่ากลัวคนแต่งประเภทนี้มาก ๆ เพราะไม่มั่นใจเลยว่านิยายเรื่องนี้จะถูกดองหรือถูกลบกลางคันหรือเปล่า
หลัง ๆ มาไม่อ่านกับคนแต่งที่เป็นแบบนี้เลยค่ะ
6. เคยเจอที่ว่าแต่งมาอยู่ดี ๆ จะจบแล้วเชียว  ลบเนื้อหาโดยไม่บอกล่วงหน้า  ไม่มีเหตุผล
แบบนี้เรื่องต่อ ๆ ไปก็ขอบายค่ะ  ไม่อยากเจอแบบนี้อีก
7. แต่งเรื่องนี้ยังไม่ถึงไหนเลย  ขึ้นเรื่องใหม่  และเรื่องใหม่  และเรื่องใหม่  โดยมีเหตุผลว่าตันขอแต่งเรื่องใหม่ก่อน
ไม่ใช่ว่านิยายของเขาไม่ดีนะ  แต่คำว่า "ตัน"  มันหมายถึง  ไม่มีโครงเรื่องหรือเปล่า
คือจะยังไม่อ่านทันทีนะคะถ้าเป็นแบบนี้  เพราะไม่แน่ใจว่ามันจะจบซักเรื่องหรือเปล่า  จะรออ่านตอนจบทีเดียว 

....  เคยมีคนถามถึงเหตุผลของการอ่านหรือไม่อ่านนิยายมาแล้ว
ตอนนั้นตอบไปว่า คนแต่งไม่มีผล  แต่ตอนนี้อยากบอกว่าคนแต่งมีผลเหมือนกันค่ะ
เพราะส่วนตัวแล้วก็เป็นคนอ่านที่อ่อนไหวเหมือนกัน
อยากบอกว่าเดี๋ยวนี้จะคอมเมนท์แต่ละที  อ่านแล้วอ่านอีกก่อนกดโพสต์  กลัวไปกระทบต่อมคนแต่งหรือแฟนคลับเข้าให้
ทั้ง ๆ ที่เมนท์แต่นิยายแท้ ๆ  เคยเห็นคนอ่านบางคนโดนแล้ว  ย่องออกไปแบบเงียบ ๆ และไม่เข้าไปอีกเลย  กลัวง่ะ

[BaoBao]

จะหมดอารมณ์อ่านก็ต่อเมื่อ

1. เจอนักเขียนที่นอยด์ง่าย
คือ การเป็นนักเขียนก็อ่อนไหวง่ายอยู่แล้ว (น่าจะเป็นกันทุกคน มันซึมในสายเลือดของกวี)
ยิ่งมาลงงานในสื่อสาธารณะ .... คุณต้องรู้ตัวเองและทำใจไว้ก่อนมาลงนะคะ ว่า
สื่อสาธารณะ เราคุมความรู้สึกของคนอื่นไม่ได้

"ถึงเห็นหน้าก็ไม่เห็นความรู้สึก บางทีเราว่า "การไม่เห็นหน้า" เห็นแต่ตัวอักษรมันดูจริงใจกว่าเสียอีก"

การว่าหรือชมต่องานที่เราเขียนมันก็คือ "ความชอบ" ของคน
เปรียบได้กับ บางคนชอบไอโฟน บางคนเกลี๊ยดเกลียดงี้
ของที่คนว่าดีแล้ว โอเค สุดยอด อาจไม่ใช่ที่สุดของอีกคนหนึ่ง

เช่นกัน งานเขียนไม่ต่างจากไอโฟน
สตีปจ็อบไม่มัวนอยด์กับการด่าของผู้ใช้บางคน เขาผลิตงานอย่างมุ่งมั่นด้วยความรักและเคารพต่องานของเขาเพื่อพิสูจน์มันสมองของเขาเอง....
ให้งานและเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ "ใจ" สำหรับผู้ที่ชื่นชอบศิลปทางความคิดของเรา
ผู้ที่อยู่นอกเหนือจากนั้น ต้องช่างเขา เราบังคับใจเขาไม่ได้

สรุปคือ การอยู่ในโลกสาธารณะ ไม่ต่างจากมายาภาพ
จงทำใจเวลาเอางานเขียนมาลงแล้วจะพบเจอคนอ่านหลายรูปแบบ เก็บส่วนดีๆ สร้างสรรค์งานต่อไปจะดีกับตัวผู้เขียนเองนะคะ
จงมั่นใจและทำในสิ่งที่รัก และทำให้ดีที่สุด....นั่นจะเป็นเครื่องพิสูจน์ที่ดีที่สุดของงานประพันธ์
เรื่องนอกจากนั้น "เวลา" จะเป็นตัวแก้ปัญหาและหาคำตอบให้คุณผู้เขียนเอง

อย่าไปนอยด์เลยค่ะ 

2. เจอนักเขียนที่จุ๊กจิ๊กเกินไป อาธิ
ขอเม้นท์เท่านี้จะมาต่อ
ขอนู่นนี่จะมาต่อ
ลงเท่านี้ก่อน (เป็นเปอร์เซ็นต์) กว่าจะครบ 100 *0* พอแหละ ตรูไม่อ่านแหละ....

ไม่รู้นะว่านักเขียนสมัยนี้เป็นอย่างไร
แต่นักเขียนสมัยก่อน เค้าสบายๆ คนอ่านก็สบายๆ ตาม
นานๆ ทีนักเขียนมีขออะไรกันบ้าง เราก็งุ้งงิ๊งให้ได้...แบบพอดีๆ น่ารักๆ

ไอ้แบบสรรค์สร้างเรียกร้องความสนใจ (เหย ไม่ได้ว่าแรงนะ หรือว่าคุณๆ ไม่เคยรู้สึกกันเลย) นี่ขอบาย

หากมันพอดีก็ยังดูน่ารัก หากเกินพอดีมันก็หมดความรู้สึกร่วมอ่ะค่ะ ฝากแง่คิดนี้ไว้ด้วยนะคะ 


3. เจอคำพูดนักเขียนเวลาโมโหมีอารมณ์แบบว่า "นี่เขียนมาให้อ่านก็ดีเท่าไหร่แล้ว"

บางคนไม่พูดตรงพูดอ้อมจนเรารู้สึกอ่ะนะ (เหยยยย เคยเจอนะเธอจ๋า อย่าว่าชั้นนั่งเทียนเขียน)
อีแบบนี้เจอปุ๊บ งดอ่านปั๊บ......ใจเราหายอ่ะ

ใจหายนะ ไม่ใช่เกลียดนักเขียนหรืองานนั้นๆ ไปเลย
มันเหมือนอกหัก เหมือนผิดหวัง นั่นแหละใจหาย

อยากฝากนักเขียนเยาวชนไว้ว่า อารมณ์บางครั้งก็ควรเก็บไว้นะคะ
เพราะต่อไปเวลาเข้าสังคมนั้น การใช้อารมณ์สู้กัน มันไม่มีอะไรดีขั้นมาเลย...จริงๆ นะคะ
ฝากไว้อีกแง่คิดหนึ่ง 

*******************************************************************************
โดยรวมช่วงนี้ เราไม่อ่านเพราะเหตุ 3 ข้อข้างต้นนี่แหละ
ก่อนนี้จะเขียนหัวข้อว่า "นักเขียนดองงาน" ด้วย
แต่เราว่า ดองงานก็ดีกว่าทำให้คนอ่านเสียความรู้สึกแบบข้ออื่นๆ ข้างต้นอ่ะนะ
ตอนนี้เราเลยไม่เป็นอะไรกับการดองงานแหละ
ตามใจผู้เขียนค่ะ เราคนอ่านจะรอคุณมาลงตอนต่อไปเสมอ 



****
***
**
*
ที่สำคัญ......อยากบอกเหลือเกินว่า เธอจ๋า สังคมเวลานี้ก็เครียดพออยู่แล้ว
เราอยากผ่อนคลายด้วยโลกของตัวอักษรที่สงบเงียบและสวยงาม
ไม่อยากเข้ามาพบเจอเรื่องยุ่งเหยิงที่นอกเหนือจากบทประพันธ์สักเท่าไหร่ 
ซึ่งในเวลานี้ ช่างหาได้ยากเย็นแสนเข็ญเหลือเกิน

ไว้อาลัย

[RoseBullet]

คล้ายๆกับหลายคนนะ คำตอบที่พุ่งพรวดเข้ามาตั้งแต่อ่านหัวกระทู้เลยก็มี

- เรียกร้องคอมเม้นท์'มากจนเกินงาม'น่ะค่ะ
อย่างที่ตั้งเงื่อนไขจำนวนคอมเม้นท์ก็ใช่ เขียนพรรณนาโอดครวญน้อยใจเรื่องที่คอมเม้นท์น้อยมากจนเกินไปก็ใช่

- ลงเรื่องเป็นเปอร์เซ็นต์ แล้วลงแบบทีละน้อยๆ
ถ้าลงทีละห้าสิบเปอร์เซ็นต์อะไรแบบนี้เราโอเคนะ
แต่บางครั้งเจอแบบลงครั้งนึงนับเป็นเลขเปอร์เซ็นต์ที่น้อยเกินไปน่ะค่ะ มันไม่ค่อยต่อเนื่อง บวกกับทำให้รู้สึกรำคาญนิดๆ

- ประเด็นเรื่องความไม่ต่อเนื่องคล้ายๆกับข้อข้างบน แต่มีสาเหตุมาจากการดองนิยายแบบนานๆ หรือหายไปนานเกิน
อันนี้ทำให้เราลืมเนื้อเรื่อง แล้วต่อไม่ติด อ่านต่อไม่สนุกเหมือนเดิม ลืมไปเลยว่าเคยอ่านเรื่องนี้อยู่ก็มี

- วิจารณ์งานเขียนไม่ได้ เอาแบบวิจารณ์ดีๆมีสาระด้วยความหวังดีเลยนะ แต่นักเขียนโกรธเราซะงั้น...

[m_pop91]

เห็นแล้วสะดุดตาก็จะมีพวกที่ขอนู้นนี่นั่นจนเกินเหตุครับ
เพราะโดยส่วนตัวแล้วกดบวกให้ทุกครั้งให้เป็ดทุกครั้งทุกตอนแล้วก็ทุกเรื่องที่อ่าน
แต่มันไม่จำเป็นที่เวลาให้แล้วต้องมาบอกว่ากดให้แล้วอะไรแบบนี้
บางทีเรื่องแบบนี้นักเขียนก็น่าจะคิดได้เองนะครับ
ส่วนเรื่องเขียนแล้วไม่มาต่อแต่ถ้าบอกกล่าวกันก็เข้าใจครับไม่ว่ากัน
แต่ละคนย่อมมีภาระกันทั้งนั้น
เรื่องการใช้ภาษาอันนี้จะเห็นตั้งแต่ครั้งแรกที่อ่าน
ถ้าเจอแต่ภาษาแปลกๆเป็นอันว่าขอลาครับ

[looknamniiz]

ชอบนักเขียนที่ใจเปิดกว้างรับความเห็นของคนอ่านจริงๆ ไม่ใช่ว่านักเขียนเป็นผู้ให้ฝ่ายเดียวซะหน่อย
เราเองก็เคยเป็นฝ่ายผู้เขียน สิ่งที่ต้องการคือ ผู้อ่านสนุกกับเรื่องของเรา ชอบเรื่องเรา อินกับเนื้อเรื่อง ก็รู้สึกดีมากๆๆแล้ว
บางเรื่องเห็นคนเม้นอย่าดราม่านะๆ เราเองก็คิดงั้น แต่คนเขียนก็มาเหวี่ยงๆหรือเป็นอารมศิลป์ของเขาก็ไม่รู้นะ ว่าชีวิตจริงไม่ได้   
สมหวังกันทุกเรื่อง บ่นๆ แล้วก็จัดให้ไม่ได้กันซะเลย เราก็คิด มันก็ใช่ไง เลยต้องมาหาเรื่องสมหวังในนิยายไงล่ะยะ
ไม่รู้ว่าไม่ชอบแบบไหน เพราะอ่านไม่กี่เรื่อง:) เราชอบเรื่องแนวธรรมดาๆนักศึกษา สมจริงไม่เว่อร์แต่ไม่ดาร์กเกินไป หายาก(รึเปล่า)

อ้อๆ ไม่ทำตัวเป็นใหญ่กว่าคนอ่าน อธิบายไม่ถูกแฮะ แบบต้องให้คนอ่านมาง้อๆถ้าบอกว่าอุตส่าห์แต่งก็อุตส่าห์อ่านเหมือนกันแหละ!

[chaoyui]

ภาษาวิบัิติ เนื้อเรื่องไม่มีอะไรเลย หลักๆคงมีแค่นี้
อีกส่วนน้อยที่เลิกอ่านคือ หายไปนาน จนไม่มีนิยายเรื่องนี้อยู่ในสมองแล้ว
ก็เลย 'เลยตามเลย' ไม่อ่านแล้วก็ได้

[♀♥♀DearigA♂♥♂]

คนเขียนกับคนอ่าน ก็อ่อนไหวไม่ต่างกันเลยนะ

บางครั้งมันบอกเหตุผลไม่ได้อ่ะ ว่าไม่ชอบเพราะอะไร

บางทีเกิดจากความหมั่นไส้ส่วนตัว จนเขาทำอะไรก็ผิดไปหมดก็มี

 

[broke-back]

- ถ้าคิดจะเป็นนักเขียนแล้ว ซื่อสัตย์ต่อตนเองและคนอ่านด้วย ฉะนั้นกรุณาเล่าเรื่องให้จบ
ไม่ใช่อารมณ์ตอนนั้นอยากแต่งก็แต่ง อยากเขียนก็เขียน มาลงเรื่องให้อ่าน แต่พอไปๆมาๆ (กรู)เบื่อแล้ว เลิกเล่าเหอะ ฮ่วยยยยย ทุกวันนี้มีนิยายลงให้อ่านเยอะมาก จนล้นเล้าเต็มไปหมด แต๋มีซักกี่เรื่องกันล่ะที่มาเล่าจนจบเรื่อง ระยะหลังๆมานี่ บอกตรงๆ เข้าบอร์ดนิยายแล้วเบื่อมาก ค่อดๆๆๆๆ มีแต่ปริมาณแต่สวนทางกันกับคุณภาพ เรื่องอะไรก็ไม่รู้เกลื่อนกลาดเล้า
อยากจะอ่านซักเรื่อง ต้องกดไปหน้า 2 หน้า 3 ทั้งๆที่ก็มีเรื่องลงให้อ่านต่อเนื่องอยู่เพียงน้อยนิดเดียว กร๊ากกกกกกกก
-อย่าแบ่งแยกชนชั้นของคนอ่าน สนิทหรือไม่สนิทก็ควรปฎิบัติ แสดงออกมาให้เท่าเทียมกัน เพราะเล้าเป็ดเป็นบอร์ดฟรี ไม่มีสมาชิกพรีเมี่ยม หุหุ
- ถ้าไม่ใช่ 2 ข้อข้างบนที่พูดถึง ก็เข้าไปอ่านหมดล่ะครับ ทุกเรื่องถ้าทำได้ เพราะเสพติดนิยาย เข้าขั้น Novel Addicted อิอิ

ขอบคุณครับที่อ่าน

 

[โมกข์มีนา]

ความเห็นเจ๊สอง โดนใจจังๆ