ตอนพิเศษ...รักแรกพบ : นอส x ตะวัน
อ่ะแฮ่ม! วันนี้เพื่อนพระเอกอย่างผมขอแย่งซีนมาเป็นพระเอกหน่อยนะครับ หมั่นไส้ไอ้นิกซ์มันข้อหาหล่อเทพเกินหน้าเกินตาเพื่อนฝูง.....โอเค ยอมรับก็ได้ว่าผมอิจฉามัน!
ผมชื่อนอส นอสตรามามุสอะไรก็ตามแต่ที่เพื่อนๆเรียกนั่นแหละครับ ฉายานี้ได้มาง่ายๆเพราะผมมันรู้ทุกอย่าง รู้ทุกเรื่อง เรียกได้ว่าฉลาดเป็นกรด ทันคนเป็นที่สุด!
แต่มีอยู่เรื่องนึงที่ผมไม่รู้ คิดจนหัวแทบแตกก็คิดไม่ออก ไม่เข้าใจและโคตรจะอยากรู้มาก
.....นั่นก็คือความรู้สึกของตะวัน ผมอยากรู้ความรู้สึกของตะวันที่มีต่อผม ใครก็ได้ช่วยผมที!.....
ยอมรับแมนๆอย่างหน้าไม่อายเลยครับว่าผมแอบชอบตะวัน.....ชอบมาตั้งสี่ปีแล้วด้วย ไอ้นิกซ์มันก็คงระแคะระคายบ้าง(เพราะมันชอบเสือก) แต่กับเจ้าตัวนี่สิ.....ตะวันไม่เคยระแคะระคายผมเลย
.....สงสัยจะได้กินแห้ว.....
ตะวันเป็นคนน่ารักครับ ไม่ใช่เพราะผมหลงเขาหรอกนะถึงได้ชมว่าน่ารัก แต่ใครๆก็บอกแบบนั้น ขนาดไอ้นิกซ์คนที่ฟันดะไปทั่ว ไม่สนใจหน้าตา มีหางมันเอาหมด มันยังบอกเลยว่าตะวันน่ารัก.....น่ารักมาจากข้างในจริงๆ
ผมรู้จักกับตะวันเมื่อตอนปีหนึ่งในวันรับน้อง เหตุการณ์โคตรน่าประทับใจวันนั้นผมยังจำได้ดีไม่เคยลืม ตะวันเหมือนนางฟ้ามาโปรดสำหรับผม.....โอเคๆ รู้แล้วล่ะหน่าวันมันเว่อร์ ยอมเล่าให้ฟังดีๆก็ได้ ชิ!
สามปีก่อนผมโคตรจะไม่เข้าใจพวกรุ่นพี่เลยว่าทำไมต้องให้พวกเราๆเฟรชชี่ทั้งหลายมานั่งตบแปะร้องเพลงอะไรพวกนี้ด้วย แถมบางครั้งยังเอาเกมปัญญาอ่อนมาให้เล่นอีกตะหาก
.....บอกตามตรงว่าโคตรเบื่อ.....
ผมนั่งมองพวกผู้ชายที่โดนพวกรุ่นพี่กระเทยร่างถึกๆรุมแกล้ง จริงๆมันก็ฮาอยู่หรอกนะที่เห็นคนอื่นโดนแกล้ง แต่ลองคิดว่าถ้าตัวเองโดนเข้าบ้างผมคงตกใจกลัวพิลึก
ใช่ว่าไอ้นอสคนนี้จะไม่หล่อ แต่โคตรจะหล่อมากตะหาก! รูปหล่อ พ่อรวย กล้วยใหญ่(คงรู้ว่าคืออะไร) แบบนี้ใครๆจะไม่สนบ้างล่ะ
.....ยังไม่ทันขาดคำ รุ่นพี่สาวๆสวยๆสองสามคนก็เดินมาทางผมทันที บอกแล้วว่าคนมันหล่อ!.....
“น้องนอส! เชิญออกมาเล่นเกมกับพวกพี่ๆหน่อยค่ะ เร๊ววววววว~” เพราะไอ้ป้ายชื่อนี่แท้ๆที่ทำให้พวกรุ่นพี่รู้จักชื่อผม
ไม่ใช่ว่าผมไม่ชอบกิจกรรมรับน้องหรอกนะครับ ยอมรับว่ารำคาญบ้าง แต่เรื่องเล่นเกมผมไม่เกี่ยงอยู่แล้ว ถ้าเกมนั้นมันไม่มีกล้วยเป็นอุปกรณ์เสริมน่ะนะ!
ผมไม่ชอบกล้วย เกลียดกล้วย ออกแนวโรคจิตกลัวกล้วยด้วยซ้ำไป เป็นเพราะเมื่อตอนเด็กๆผมเคยโดนเฮียแน็กแกล้งเอากล้วยใส่ในกางเกง ด้วยความที่ไม่รู้ว่าโดนแกล้งผมก็นั่งทับกล้วยไปเต็มๆ มันเละติดตูดผมแถมยังโดนเฮียและพองเพื่อนหัวเราะใส่เป็นบ้าเป็นหลัง นับตั้งแต่นั้นมาผมจึงไม่ชอบกล้วย ไม่กิน ไม่ชายตามองมันด้วยซ้ำ!
ว่าแต่ผมจะเอาตัวเองออกจากสถานการณ์นี้ยังไงดีวะเนี่ย!!
“เอ่อ.....เกมนี้มันเล่นยังไงครับ”
“เกมนี้เล่นเป็นคู่นะคะ อีกคนปิดตาแล้วป้อนกล้วยให้เพื่อนที่โดนมัดมือมัดตัวค่ะ”
“ผมขอเป็นคนป้อน!” รีบจองตำแหน่งทันที ขืนให้ผมเป็นคนกินคงได้อ้วกแตกกลางคณะแน่ๆ
“ไม่ได้ค่ะน้องนอส หล่อๆอย่างน้องนอสต้องถูกป้อนเท่านั้นค่ะ” พี่สาวหัวเราะคิกคัก แต่ผมไม่เห็นว่ามันจะเกี่ยวอะไรกับหล่อตรงไหน
ว่าแล้วนางก็หันไปหาเหยื่อ(?)อีกรายให้มาเป็นดูโอ้คู่กับผม.....คู่อื่นได้คู่ชายหญิง แต่ผมกลับได้ผู้ชายตัวเล็กๆที่น่ารักหญิงกว่าผู้หญิงมาเป็นคู่(เล่นเกม)ซะนี่!!
“หวัดดี เราชื่อตะวันฉายนะ เรียกตะวันเฉยๆก็ได้” อีกฝ่ายแนะนำตัวเองเสร็จศัพท์ ผมที่กำลังอึ้งในความน่ารักอยู่นั้นได้แต่พยักหน้าหงึกหงัก
ผมขมวดคิ้วมองกล้วยที่นอนยิ้มสบตาผมอย่างจนปัญญา ไม่อยากจะโวยวายเอาแต่ใจเพราะกลัวจะเป็นปัญหาให้พวกรุ่นพี่และเพื่อนเขม่นในภายหลัง
.....ไม่ได้กลัว แค่ฉลาดที่รู้จักการเอาตัวรอด.....
“มีอะไรหรอ” ตะวันเอียงคอถาม ผมชะงักกับท่าทางน่ารักนั่นก่อนจะเกาแก้มเก้อๆ
“มะ ไม่มีอะไรหรอก”
“ไม่สบายหรอ? นายดูหน้าซีดๆนะ” หน้าซีดเพราะท่าทางน่ารักของนายนั่นแหละ!
“ปะ เปล่า ไม่มีอะไร”
“ทุกคู่พร้อมนะคะ ถ้าพร้อมแล้วพี่สต๊าฟปิดตาน้องได้เลยค่ะ” ยังไม่ทันที่ตะวันจะถามต่อ เสียงรุ่นพี่ก็ดังขึ้นขัดจังหวะ พี่สต๊าฟคนหนึ่งเดินนำผ้ามาทางพวกเรา ผมหันไปจ้องน้องกล้วยเขม่งอีกครั้งด้วยความชั่งใจ
.....เอาวะ! อย่างน้อยก็คงแค่อ้วก!.....
“พี่ครับ ผมกับเพื่อนของสลับตำแหน่งกันนะ” ตะวันพูดขึ้นมาพร้อมกับจับผมให้มายืนที่ตัวเองแทน ผมมองอีกคนอย่างงงๆพอๆกับพี่สต๊าฟที่มองพวกเราอย่างงงๆเหมือนกัน
“มีปัญหาอะไรรึเปล่าคะน้อง?”
“ผมหิวมากเลยครับตอนนี้ ก็เลยอยากเป็นคนกินกล้วยแทน แหะๆ” ตะวันยิ้มร่าทำท่าลูบท้องตัวเองป้อยๆ ภาพนั้นแทบทำให้คนทั้งคณะน้ำลายย้อย
.....น่ารักสุดติ่ง!.....
“ดะ ได้ค่ะ” พี่สต๊าฟสาวแก้มแดงแปร๊ดก่อนที่จะเดินมาปิดตาผม ก่อนที่ผ้าสีดำจะปิดตา ผมเห็นตะวันส่งยิ้มมาให้.....รอยยิ้มที่ผมไม่มีวันลืม.....รอยยิ้มที่น่ารักที่สุดในโลก
.....และผมก็ตกหลุมรักเจ้ารอยยิ้มนั้นมาจนถึงทุกวันนี้.....
+
+
+
+
+
“ป่ะนอส เราส่งงานอาจารย์เสร็จแล้ว ไปกินข้าวกันเถอะ หิ๊วหิว” คนน่ารักที่สุดในโลกของผมเดินยิ้มร่าลูบท้องท่าประจำของตัวเองมาแต่ไกล รอยยิ้มที่ดึงดูดสายตาทุกคนให้หันมามองมันทำให้ผมหงุดหงิด+
.....แต่ผมก็ชอบรอยยิ้มนั่นเหลือเกิน.....
“หน้ามุ่ยเชียว หิวมากหรอ? ขอโทษนะอาจารย์จูดี้ชวนสปีคอิงลิชด้วยน่ะ” ตะวันพนมมือแลบลิ้นขอโทษ เรียกความเอ็นดูจากผมได้มากโข
“ไม่รู้ล่ะ ปล่อยให้เราหรอ ตะวันต้องไถ่โทษ”
“อ๋า~ เรายอมเลี้ยงข้าวนอสก็ได้ แต่อย่าโกรธเรานะ นะนอส น๊า~” สุดที่น่ารักของผมมาเกาะแขนเขย่าทำท่าออดอ้อน แค่นี้ก็ทำให้ความหิวของผมหายไปหมดแล้วล่ะครับ
.....จะทำให้หลงไปถึงไหนนะตะวัน.....
“ทับทิมกรอบร้านเจ๊ปิ๊งปากแดงด้วย”
“ได้เล้ย! แถมคาปูชิโน่ปั่นใส่มุกเยอะๆให้อีกแก้วโต”
“ดีมาก”
“เย้! นอสน่ารักที่สุด!” หัวเราะร่ากอดแขนผมแน่น.....อา ผมชอบบรรยากาศตอนนี้จัง
ผมยอมแลกทุกอย่างให้ตะวันยังอยู่ข้างผมแบบนี้ ยอมเป็นคนที่แอบรักตะวันตลอดไป เพราะผมไม่รู้ว่าถ้าตะวันรู้ว่าผมแอบชอบเขาแล้วความสัมพันธ์ของเราจะเป็นยังไง ผมคงรับไม่ได้ถ้าตะวันไปหายไปไหนหรือต้องเสียตะวันไปให้ใคร
.....นี่เป็นเรื่องเดียวที่นอสตราดามุสอย่างผมทำอะไรไม่ได้ และเป็นคนเดียวที่ผมยอมแพ้.....
ตะวันฉายของผมPLEASE TBC in main story
ยอมรับผิดทุกข้อกล่าวหาก๊าบ~ ขอโทษ =/\=
สัญญาว่าหลังวันที่ 1 จะมาลงต่อให้ แต่สุดท้ายก็ติดนั่นติดนี่
จนแล้วจนรอดวันที่ 13 ก็ยังไม่เสร็จ
เลยต้องขนตอนพิเศษ(นอส-ตะวัน)มาให้อ่านก่อนแทน
คือตอนพิเศษเนี่ยกระป๋องจะแต่งเอาไว้เวลาคิดพล็อตออกเรื่อยๆอ่ะค่ะ
อะไรที่มันไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่องหลักก็จับโยนให้คู่รองซะ หุหุ
อ่านฆ่าเวลาที่รอไปก่อนนะคะ ตอนนี้ปั่นได้ครึ่งตอนแล้ว
จะพยายามให้เสร็จภายในอาทิตย์นี้ค่ะ
ขอบคุณที่รอ...ขอบคุณที่ยังติดตามกันนะคะ ขอโทษ...และขอบคุณจริงๆค่ะ
ใครเล่นทวิต ฟอลกันได้เลยนะคะ @iPongPaeng มามะ มาเม้าท์มอยกัน 
โพลล์
หัวข้อ: (***แจ้งข่าวค่ะ***) Sex Syndrome ● ขอโทษที...ที่ผมติด “เซ็กส์” (รายละเอียด P.89) (อ่าน 949028 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก