ตอนที่ 13
Gea’s sideคุณนิกซ์ไปแล้ว..... ฮึก!
คุณนิกซ์...ทิ้งผมไปแล้ว.....
.
.
.
.
.
ก่อนหน้านั้น.....“เรียว...ฮึก! ปล่อยเรา เราจะไปหาคุณนิกซ์...”
“ไม่! เราจะไม่ยอมให้จีอาโดนมันหลอกอีกแล้ว”
“แต่เราจะไปหาคุณนิกซ์...ปล่อยเราเถอะนะ...ฮึก!” ผมอ้อนวอนเรียวจนในที่สุดเขาก็ยอมปล่อย ผมรีบวิ่งออกมาจากห้องและทันเห็นคุณนิกซ์ที่หน้าลิฟต์พอดี
“คุณนิกซ์! อย่าไป...อย่าไปนะฮะ”
“ปล่อยฉัน!” คุณนิกซ์สะบัดแขนอย่างแรงจนผมเซล้มลง ผมรีบคลานเข้าไปกอดขาอีกคนเอาไว้แต่คุณนิกซ์ก็ยังไม่ยอม
“ฟังผมก่อน ฮือ... อย่าไปนะฮะ”
“อย่ามายุ่งกับฉัน!
เรา เลิก กัน!” คุณนิกซ์ตวาดเสียงดังลั่นก่อนจะผลักผมออกแล้วรีบเข้าไปในลิฟต์
เลิกกัน...งั้นหรอ?ไม่เอาสิ...ไม่เลิกกัน ไม่เอา...แบบนี้
ฮือ...คุณนิกซ์ กลับมา...
กลับมาเถอะฮะ....
.
.
.
.
ปัจจุบัน.....“จีอา... อย่าร้องไห้...”
“ฮึก! คุณนิกซ์...ทิ้งเรา ฮือ...ไปแล้ว เรียว... เราจะทำยังไงดี... ฮึก!” เรียวคว้าตัวผมไปกอด อ้อมกอดรัดแน่นเหมือนที่คุณนิกซ์ชอบกอดผม แต่...ทำไมมันไม่อุ่นเหมือนกันเลย...
“หยุดร้องเถอะนะ ตาบวมหมดแล้ว” เรียวปาดน้ำตาให้ผมเบามือ รอยยิ้มอบอุ่นส่งมาให้เหมือนเดิม “คืนนี้เราจะอยู่เป็นเพื่อน อย่าคิดมากนะคนดี...” เรียวพูดเสียงเบาพร้อมสัมผัสแผ่วๆที่หน้าผาก ผมซุกตัวเข้าหาอกแกร่งแล้วสะอื้นไห้ต่อจนหมดแรง
เสียงสุดท้ายที่ได้ยินจากปากเรียว... ผมไม่เข้าใจเหมือนกันว่ามันคืออะไร แต่ที่รู้คือ...
มันมั่นคงซะจนผมอุ่นใจเหลือเกิน.....Sex Syndrome ● ขอโทษที...ที่ผมติด “เซ็กส์”
Nyx’s side“แดกเข้าไป นี่มึงแดกหรือมึงอาบวะเนี่ย” เสียงไอ้นอสตะโกนแข่งกับเสียงเพลงในผับ ผมไม่ตอบรับคำแขวะนั่นแล้วยกแก้วขึ้นดื่ม ชำเลืองมองไอ้นอสที่ส่ายหัวด้วยความระอาแล้วเกิดอาการหมั่นไส้เลยสั่งมาอีกแก้ว
“เฮ้ย! ไอ้นิกซ์! มึงจะกินให้ร้านเค้ารวยล้นฟ้าเลยรึไงวะ พอได้แล้ว”
“อย่ายุ่ง!”
“เอ้าไอ้นี่! มึงชวนกูให้ออกมาเป็นเพื่อน แล้วจะไม่ให้ยุ่งได้ไงวะ”
“กูให้มึงออกมานั่งเป็นเพื่อน ไม่ได้ให้มึงมาสอนเหมือนพ่อ!”
“เอ้าไอ้นี่ เมาแล้วปากหมานะมึง... เอาเถอะ เห็นว่าอกหักอยู่กูจะไม่ซ้ำเติมละกัน” ผมชะงักไปกับคำว่า “อกหัก” ของไอ้นอส มือกำแก้วแน่นยิ่งขึ้นจนอยากจะบีบมันให้แหลกคามือ!
อกหักที่ไหนกัน โดนสวมเขาตะหาก!!
“ใครบอกว่ากูอกหัก...”
“อ้าว! ถ้ามึงไม่อกหักแล้วมึงจะซัดเหล้าเป็นน้ำเปล่าขนาดนี้หรอวะ”
“มึงจะรู้อะไร...”
“ก็เล่าสิวะ!”
ผมยกแก้วซดเหล้าอีกอึกใหญ่ ได้ยินเสียงไอ้นอสเตือนแว่วๆว่ากินเยอะไปแล้ว... แต่ใครจะสน!
ใครจะมาสนใจคนอย่างผม ขนาดเด็กซื่อๆอย่างจีอาที่คิดว่าจะซื่อสัตย์กับผมคนเดียวยังนอกใจไปหาไอ้เด็กนั่นเลย!
“จีอามีชู้...”
“ห๊ะ! มึง...มึงว่าอะไรนะ จีอามีชู้? เฮ้ย! นี่มึงเมาแล้วใช่ไหมเนี่ย”
“กูไม่ได้เมา! สติดีทุกอย่าง! จีอามีชู้! น้องชายที่น่ารักใสซื่อของมึงมีชู้!” ผมตวาดเสียงดังลั่น ไม่สนใจหญิงสาวเกาะอกสุดเซ็กซี่ที่พยายามส่งสายตายั่วยวนมาให้ และพอเธอเห็นผมเริ่มจะอาละวาดก็เบ้หน้าพร้อมหันไปหาเหยื่อรายใหม่แทน
ชิ! เหมือนกันหมดทั้งผู้หญิงและผู้ชาย
นอสสั่งเช็คบิลก่อนที่จะทั้งดึงและลากผมออกจากผับ รู้ได้ในทันทีว่ามันคงจะอยากหาที่เงียบๆคุยกับผมเต็มแก่แล้ว... ผมยอมให้มันฉุดกระชากลากถูขึ้นรถ แล้วนั่งพิงเบาะหลับตาลงด้วยความมึน
ไม่นานนอสก็พาผมมาถึงบ้านตะวัน ไม่แปลกที่ไอ้เพื่อนคนนี้มันจะมีกุญแจและทำตัวเหมือนเป็นเจ้าของบ้านอีกคน ผมเห็นตะวันเดินงัวเงียลงมาจากข้างบนก่อนจะเบิกตากว้างเมื่อเห็นสภาพผมที่นอนพังพาบอยู่บนโซฟา
“เกิดอะไรขึ้นน่ะ นอส...ไปเมาที่ไหนกันมา”
“อย่าเพิ่งถามอะไรตอนนี้เลยตะวัน มาช่วยกันรีดข้อมูลจากไอ้ขี้เมานี่ก่อนเถอะ” ตะวันขมวดคิ้วทำหน้าไม่เข้าใจแต่ก็ยอมนั่งลงตามแรงฉุดของอีกคน “เล่ามาเลยนะมึง อย่าให้มากความ”
ผมถอนหายใจเซ็งๆ เสยผมด้วยความหงุดหงิดก่อนจะพูดออกไปเรียบๆ “จีอามีชู้...”
“ไม่จริง!”
“ใจเย็นตะวัน...นั่งลงก่อน ฟังไอ้นิกซ์มันพูดก่อน”
ผมรู้.....ไม่มีใครเชื่อหรอกว่าจีอาจะนอกใจผม เด็กนั่นทั้งใสและซื่อ... ถ้าผมเป็นคนนอกใจซะเองแน่นอนว่าไม่ต้องบอกใคร-ใครเค้าก็เชื่อ
“วันนี้ตอนกูกลับไปที่ห้อง กูเจอจีอา...อยู่กับผู้ชายอีกคน”
“ใคร?”
“ไอ้เด็กนรกเรียวอะไรนั่น”
“แต่เค้าเป็นเพื่อนกัน...”
“เพื่อนแล้วทำไมต้องกอดกันด้วย!”
“ไอ้นิกซ์พูดดีๆดิวะ” เสียงนอสเตือนเบาๆเมื่อมันเห็นว่าผมหันไปตวาดตะวัน
“โทษทีตะวัน...แต่ไอ้เด็กนั่น มันคิดไม่ซื่อกับจีอาจริงๆนะ”
ผมกัดฟันแน่นเมื่อนึกถึงคำพูดของเด็กนั่น...คำพูดที่เหมือนรู้อะไรมา คำพูดที่บ่งบอกว่ามันจะแย่งจีอาไปจากผม คำพูดของเด็กอวดดีอย่างมัน!
“ตะวันกอดมันไม่พอ ยัง...ปกป้องมันด้วย คนเป็นแฟนน่ะกูนะเว้ย! แต่ตะวันกลับปกป้องมัน แถมยัง...ร้องไห้เพราะมันด้วย!”
สองคนนั้นนั่งฟังอย่างสงบ อารมณ์ตอนนี้ของผมทั้งหงุดหงิดทั้งมึนหัว แต่แล้วซักพักเสียงหัวเราะเยาะเย้ยก็ดังขึ้นเบาๆจากไอ้นอสทำให้ผมต้องหันไปมองหน้าผมพร้อมขมวดคิ้ว
“ไอ้นอส มึงหัวเราะอะไร”
“เปล๊า”
“สัด! บอกมา!”
“ก็หัวเราะคนที่ไม่รู้ใจตัวเองอย่างมึงไง”
“ถ้ามึงยังลีลาอีกครั้งเดียว กูจะปล้ำตะวัน!”
“อย่านะเว้ย!” ไอ้นอสแตกตื่นแหกปากลั่น ส่วนตะวันแค่อมยิ้มขำ “ก็มึงน่ะ รักจีอาเข้าแล้วจริงๆใช่ไหมล่ะ”
“มึงจะบ้ารึไง!”
“ไม่บ้าล่ะ กูไม่เคยเห็นมึงมานั่งรำพันอะไรแบบนี้กับใครมาก่อนเลย แล้วมึงก็ไม่เคยกินเหล้าขนาดนี้เพียงเพราะใครด้วย” นอสร่ายยาวเมื่อเห็นว่าผมยอมนั่งฟังมันนิ่งๆ
จริงอย่างที่มันว่า.....
.....ผมไม่เคยแคร์ถ้าเด็กในสังกัดคนไหนจะมีคนอื่น
.....ผมไม่เคยสนใจหรือทุกข์ร้อนอะไรเรื่องแบบนี้ทั้งๆที่ผมบอกตัวเองมาตลอดว่ากับจีอามันก็แค่ความใคร่.....ไม่ใช่ความรัก
แล้วทำไมตอนนี้.....ผมต้องร้อนรนเพียงเพราะเห็นจีอาอยู่กับผู้ชายคนอื่นด้วย
รัก.....งั้นหรอ?“มึง.....บ้าไปแล้วไอ้นอส” ผมพูดเสียงแผ่วก่อนที่จะคว้ากุญแจรถแล้วเดินหนีสายตาคาดคั้นของเพื่อนสองคนนั้น ได้ยินเสียงไอ้นอสตะโกนออกมาแว่วๆว่าอย่าหนีตัวเอง.....แต่ตอนนี้ผมไม่สน
ผมจะพิสูจน์ให้ดูว่าผมไม่ได้รักจีอา.....
ผมจะไปหาเลดี้!!.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
“มาซะดึกเชียวนะคะนิกซ์ คิดถึงเลดี้หรอ” เลดี้คว้าผมเข้าไปจูบทันทีที่เปิดประตูต้อนรับ ผมไม่รีรอที่จะจูบตอบ แต่รสจูบเลดี้ตอนนี้กลับไม่กระตุ้นอารมณ์ผมเหมือนอย่างเคย
“อืม...เลดี้ คือ...ผมอยากเข้าห้องน้ำ”
“หืม? นิกซ์กินเหล้ามาด้วยนี่คะ บิ้วอารมณ์ก่อนมาหรอ” เลดี้ส่งสายตายั่วยวน มือไล้ตามแผงอกผมเบาๆ
“ผมอยากเข้าห้องน้ำจริงๆ”
“โอเคค่ะ งั้นเดี๋ยวเลดี้ชงกาแฟรอ”
ผมพยักหน้าส่งๆแล้วรีบเดินเข้าห้องน้ำ ปิดประตูล็อคเพื่อความแน่ใจว่าเลดี้จะไม่คิดเข้ามาสานต่อเรื่องเมื่อกี้
ผมยืนจ้องหน้าตัวเองในกระจกพร้อมกับนึกถึงคำพูดของไอ้นอสไปด้วย และเมื่อกี้...รสจูบของเลดี้ก็ไม่ได้กระตุ้นอารมณ์ผมให้พุ่งพล่านเหมือนอย่างเคย ทั้งๆที่ผมน่าจะติดง่ายเพราะเพิ่งดื่มเหล้ามา.....
ก๊อก ก๊อก ก๊อก!“นิกซ์คะ เป็นอะไรรึเปล่า”
“ป...เปล่า ไม่ได้เป็นอะไร กำลังจะออกไปแล้ว” ผมส่งเสียงกลับไปก่อนที่จะรีบล้างหน้าล้างตาให้สร่างเมามากกว่านี้
“เป็นอะไรไปคะ ไม่สบายรึเปล่า”
“เปล่าหรอก ผม...ขอกาแฟซักแก้วนะ”
“งั้นนิกซ์ไปนั่งรอก่อนนะ เดี๋ยวเลดี้ยกไปให้” เธอยิ้มหวานพร้อมกับเขย่งตัวหอมแก้มผม
ผมพาตัวเองมานั่งที่โซฟาหน้าทีวี เอนตัวเอาหัวพิงพนักเก้าอี้แล้วหลับตาทบทวนทุกอย่างอีกครั้ง.....
ผมยอมรับว่าหวงจีอา ไม่อยากให้ใครมองหรือมายุ่ง
แต่อีกใจนึงมันก็ขัดขึ้นมาว่า ผมแค่เกิดอาการหวงของ...ไม่ได้รักเหมือนที่ไอ้นอสพูด
หวงของแล้วทำไมต้องคิดถึงด้วยวะ?ยังไม่ทันที่จะคิดอะไรต่อเสียงโทรศัพท์ของเลดี้ก็ดังขึ้น เธอตะโกนออกมาจากในครัวว่าให้ช่วยรับให้หน่อยแต่ผมไม่อยากวุ่นวายเลยปล่อยให้ริงโทนดังจนปลายสายวางไปเอง
แต่สิ่งที่ทำให้ผมสนใจนั่นก็คือสิ่งที่เลดี้กำลังดูค้างอยู่
ผมกดเปิดเข้าไปดูคลิปที่ค้างอยู่หน้าจอ บรรยากาศในคลิปก็คือห้องนี้ และเมื่อผมดูไปเรื่อยๆก็ต้องตกใจจนกลายเป็นความโมโห.....
ผู้ชายและผู้หญิงที่กำลังนัวเนียกันอยู่คือผมและเลดี้จากมุมกล้องรู้ได้ทันทีว่าเลดี้เป็นคนถ่ายเอง และถ่ายเอาไว้โดยที่ผมไม่รู้ตัวด้วย!
“นิกซ์คะ กาแฟได้แล้ว.....”
“นี่มันอะไรกันเลดี้?”
“นิกซ์ คือ...เลดี้...”
“คุณทำอย่างนี้ทำไม?”
“เลดี้ก็แค่อยากจะอัดเก็บไว้ดูเล่นๆ ไม่เสียหายนี่คะ” เธอพูดเรียบๆเหมือนไม่แยแส จริงๆมันก็คงจะไม่เสียหายอย่างที่เลดี้พูดถ้าผมไม่เอ๊ะใจอะไรขึ้นมาได้ซะก่อน
คำพูดของเด็กเรียวนั่น.....
คลิปนี้หลุดออกไปจากมือถือเลดี้แน่นอน...และเด็กเรียวนั่นก็ได้ดูมันเรียบร้อยแล้ว!
“จีอา.....”ผมครางชื่ออีกคนออกมาอย่างปวดใจก่อนที่พรวดพราดออกไปจากห้องของเลดี้ ไม่สนใจเสียงกรีดร้องที่โวยวายตามหลัง
ผมรักจีอารึเปล่า...ผมไม่รู้
แต่ตอนนี้...
ผมเป็นห่วงความรู้สึกของจีอาเหลือเกิน.....PLEASE TBCเชิญหัวเราะเยาะไอ้คุณเทพนิกซ์ได้ตามสบาย!

ไม่นานเกินรอใช่ไหมคะ?
จริงๆแต่งเสร็จได้สามวันแล้วล่ะ
แต่เพราะมัวแต่อ่านทบทวน ตรวจคำผิดอยู่
และเพราะไม่มีเวลา เลยอ่านไม่เสร็จซักที วันนี้ว่างก็เลยเอามาลงให้อ่านทันที
ขอบคุณที่รอ ขอบคุณคอมเมนท์ และขอบคุณสำหรับบวกเป็ดทุกคะแนนนะคะ
