ตอนที่ 17
“กูจะไปรับจีอา!”
“เฮ้ยเดี๋ยว! ใจเย็นเว้ยมึง!”
“ไม่เย็นแล้ว กูจะไปตอนนี้เลย”
“ไอ้นิกซ์!” ไอ้นอสวิ่งพรวดพราดมาล็อกคอผม แท็กทีมกับตะวันที่รีบมายึดกุญแจรถได้เป็นอย่างดี
.....อะไรของพวกมันวะ?.....“พวกมึงทำบ้าอะไรกันเนี่ย ปล่อยกูสิวะ กูจะไปรับเมีย”
“ตั้งสติก่อนสตาร์ทเว้ยไอ้นิกซ์ อยู่ๆบุ่มบ่ามไปบ้านเค้าแบบนี้ เดี๋ยวก็โดนแจ้งจับข้อหาบุกรุกหรอก”
“อะไรของมึงไอ้เชี้ยนอส กูจะไปรับจีอา กูบุกรุกตรงไหน”
“มึงจะไปรับน้องเค้า มึงถามน้องแล้วรึยังว่าอยากจะกลับมาอยู่กับมึงอีกรึเปล่า!”
คำพูดของไอ้นอสทำเอาผมแทบหมดแรง ความมีชีวิตชีวาเมื่อกี้ที่จะได้เจอจีอาหายวับไปเหมือนกับไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น...ไอ้นอสถอนหายใจก่อนที่จะปล่อยตัวผมออก
นั่นสินะ จีอาอยากจะกลับมาอยู่กับผมอีกรึเปล่า.....
.....ทั้งๆที่ผมทำกับจีอาไว้ซะขนาดนั้น
“กู...ไม่รู้ว่ะ แต่ของแบบนี้ถ้าลองมันก็ไม่เสียหายไม่ใช่หรอวะ”
“แล้วความรู้สึกของจีอาล่ะนิกซ์” ตะวันถามขึ้นมาเบาๆ สายตาเต็มไปด้วยความไม่เชื่อใจในตัวผม...
นั่นสินะ ผมไม่เคยนึกถึงความรู้สึกของจีอาเลย.....
.....จนกระทั่งตอนนี้ผมก็ยังเห็นแก่ตัว ดึงดันจะเอาจีอากลับมาอยู่ข้างกายให้ได้
“มึงคิดให้ดีนะนิกซ์ ก่อนหน้านี้มึงทำอะไรกับจีอาไว้บ้าง มึงทำให้เด็กไร้เดียงสา ใสซื่อคนนึงต้องเสียใจขนาดไหน นี่กูยังไม่ได้รวมถึงเรื่องที่มึงหลอกฟันเค้านะเว้ย”
“กูรู้.....”
“แล้วมึงคิดว่าจีอาจะเชื่อมึงหรอว่ามึงรักเค้า ไหนจะเด็กเรียวนั่นอีกที่คอยปกป้องจีอามาตลอด มึงคิดว่าเด็กนั่นจะยอมให้จีอากลับมาอยู่กับมึงหรอ”
“กูรู้.....”
“ที่สำคัญนะเว้ย จีอารักมึงรึเปล่าก็ไม่รู้”
จึ๊ก!ประโยคนี้แทงใจดำเต็มๆผมพยักหน้ากับทุกคำที่นอสพูด.....รู้และเข้าใจทุกอย่าง แต่จะให้ผมทำยังไงล่ะ? อยู่เฉยๆโดยไม่ทำอะไรแล้วต้องเสียจีอาไปตลอดกาลงั้นหรอ?
.....แบบนั้นผมไม่ยอมหรอก!.....“กูรู้...กูรู้แล้ว เข้าใจแล้ว แต่กูไม่สน เข้าใจป่ะไอ้นอส กูไม่สน กูรักจีอา กูจะเอาจีอาคืนมาให้ได้”
ใช่.....ผมไม่สนใจอะไรทั้งนั้น ผมรักจีอา.....
และผมก็จะทำให้จีอารักผมให้ได้!!Sex Syndrome ● ขอโทษที...ที่ผมติด “เซ็กส์”
ผมยืนมองบ้านหลังใหญ่ที่อยู่ตรงหน้า สูดลมหายใจเข้าปอดรวบรวมความกล้าก่อนที่จะตัดสินใจกดกริ่ง ไม่นานก็มีแม่บ้านมาเปิดประตูให้พร้อมกับเชิญผมเข้าไปในบ้าน
“เอ่อ...ผมมาหาเรียวครับ”
“คุณหนูเรียวกับคุณหนูจีอารออยู่ด้านในแล้วค่ะ” ผมชะงักเล็กน้อยก่อนที่จะพยักหน้ารับเมื่อเหลือบเห็นกล้องวงจรปิดที่อยู่หน้ารั้วบ้าน
.....เด็กนั่นคงจะรู้อยู่แล้วสินะว่าผมจะต้องมา.....ผมเดินตามแม่บ้านเข้าไปในห้องรับแขก ภาพที่เห็นทำให้ผมแทบลืมหายใจ เด็กน้อยที่ผมคิดถึงมาตลอดกำลังยืนอยู่ตรงหน้า ข้างกายมีไอ้หมาหวงก้างยืนโอบไหล่จีอาอยู่
“คุณนิกซ์.....” จีอาเรียกผมเสียงแผ่ว ได้ยินแบบนั้นแล้วแทบจะถลาเข้าไปกระชากคนตัวเล็กออกจากไอ้เจ้าเด็กนั่น
“หวัดดีครับพี่นิกซ์ มาหาผมถึงนี่มีธุระอะไรหรือครับ”
“ฉันมารับจีอา”
“ง่ายไปรึเปล่าครับ” ไอ้เด็กเรียวยิ้มเยาะพร้อมกับกระชับอ้อมกอดขึ้น ผมกำหมัดแน่นแต่ก็ต้องอดทนเอาไว้
ผมมองไปที่จีอาด้วยแววตาเว้าวอน เด็กน้อยมองสบตาผมแว๊บเดียวก่อนที่จะก้มหน้าลง
“จีอา...กลับมาอยู่กับฉันนะ”
“..........”
“ฉันขอโทษ...สำหรับทุกอย่างที่ผ่านมา...”
“..........”
“ฉันสัญญาว่าจะไม่ทำแบบนี้อีก...”
“..........”
“พูดกับฉันสิจีอา เราเป็นแฟนกันไม่ใช่หรอ”
“แต่คุณนิกซ์...บอกเลิกผม...” จีอาตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา แววตาใสซื่อคลอไปด้วยน้ำตา เห็นแบบนั้นแล้วมันบีบหัวใจจนแทบบ้า
ก่อนหน้านี้ผมรู้ตัวแล้วว่าทำผิดกับจีอาเอาไว้มาก แต่พอมาเห็นร่องรอยของความเสียใจในแววตาจีอาแบบนี้แล้วยิ่งตอกย้ำว่าผมช่างเป็นผู้ชายที่เลวแสนเลวเหลือเกิน...
“ฉันขอโทษ เรา...เรามาเริ่มต้นกันใหม่ได้ไหม เรา...กลับมาคบกันใหม่นะ”
“.....ฮึก!.....” จีอาสะอื้นออกมาแทบทำให้ผมอยากจะเข้าไปกอดปลอบ แต่ก็ทำได้เพียงยืนมองไอ้เด็กเรียวนั่นทำในสิ่งที่ผมต้องการ
“จีอา ฉัน...ฉันรักเธอ รักเธอจริงๆ เชื่อฉัน...กลับมาหาฉันเถอะนะ”
ผมพูดเสียงนิ่งแต่เต็มไปด้วยความมั่นคง สองมือยื่นออกไปข้างนอกเพื่อเรียกร้องให้คนที่ผมรักที่สุดกลับมา...จีอาเงยหน้ามองทั้งน้ำตา แม้จะยังสะอื้นอยู่แต่ผมก็เห็นว่าจีอามีรอยยิ้ม
“คุณนิกซ์...”
“จีอา อย่าไป” ไอ้เรียวยึดไหล่ของจีอาเอาไว้เมื่ออีกคนทำท่าจะเดินมาหาผม ผมกัดฟันแน่นจ้องหน้าเด็กนั่นเขม็ง
“นายต้องการอะไร ปล่อยจีอาเดี๋ยวนี้นะ!”
“คำว่ารักใครๆก็พูดได้ ผมจะรู้ได้ยังไงว่าคุณจะไม่หลอกเพื่อนผมอีก”
“ฉันรักจีอา! นายจะไม่เชื่อก็เรื่องของนาย แต่ฉันรักจีอา คืนจีอามาให้ฉันเดี๋ยวนี้!”
“คุณรักจีอาหรือรักร่างกายของจีอากันแน่!” ไอ้เรียวพูดเสียงเข้ม จีอาเงยหน้ามองมันก่อนที่จะหันกลับมามองผม แววตาของจีอาเต็มไปด้วยคำถามและความไม่มั่นใจ
ตลอดเวลาที่ผ่านมาผมคิดเสมอว่าจีอาเป็นแค่เด็กใสซื่อ คงไม่รู้สึกอะไรกับเรื่องเซ็กส์ระหว่างเรา แต่เปล่าเลย...จีอาก็เป็นแค่เด็กน้อยที่ต้องการความผูกพันทางใจ...มากกว่าความผูกพันทางกาย
ผม...ทำผิดจนไม่น่าให้อภัยจริงๆ“จีอา...” ผมเรียกอีกคนเสียงเบา เดินเข้าไปหาช้าๆพร้อมรอยยิ้ม “ฉันขอโทษสำหรับทุกอย่างที่ผ่านมา ฉันมันโง่ที่ไม่รู้ใจตัวเอง...รู้ในวันที่มันสายไป แต่ต่อไปนี้ฉันจะไม่ทำอะไรให้ผิดพลาดอีก ให้โอกาสฉันนะ...ฉันรักเธอจีอา...”
จีอาปล่อยโฮก่อนที่จะสะบัดตัวเองออกจากอ้อมแขนเจ้าเด็กเรียวแล้ววิ่งมากอดผมแน่น
อา...กลับมาแล้วสินะ จีอากลับมาอยู่ในอ้อมกอดของผมแล้ว“คุณนิกซ์...ฮึก! คุณนิกซ์ฮะ...”
“ชู่ว...ไม่ต้องพูดอะไรแล้วเด็กดี กลับคอนโดของเรากันนะ กลับไปอยู่ด้วยกัน ฉันจะดูแลเธอให้ดี เราจะอยู่ด้วยกันนะที่รัก” ผมกอดจีอาแน่น จูบขมับอีกคนด้วยความรัก จีอาพยักหน้ากับอกผมจนอดยิ้มออกมาไม่ได้
ผมเงยหน้ามองสบตาเรียวที่ยืนมองอยู่ก่อนแล้ว เด็กนั่นไม่ได้มีแววตาเจ็บปวดหรือเคียดแค้นอะไรอย่างที่ผมคิด กลับกัน...กลับมีรอยยิ้มบางปรากฏขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ
“ซักวันผมจะไปรับจีอาคืน”
“ไม่มีทาง!” ผมตอบกลับเสียงเข้ม
“อย่าดีใจไปหน่อยเลย ลืมแล้วหรอว่าจีอาไม่เคยบอกว่ารักคุณ”
“ภายในหนึ่งเดือน...ฉันจะทำให้จีอาพูดคำนั้นให้ได้ นายคอยดู!”
ผมสัญญา...ภายในหนึ่งเดือนต่อจากนี้ผมจะรักและดูแลจีอาให้ดีที่สุด แม้จีอาจะไม่ได้รักผม...แต่ผมก็จะทำให้จีอารักผมให้ได้
ผมได้คนรักคืนมาแล้ว อย่าหวังอีกเลยว่าหน้าไหนจะมาพรากคนรักผมไปอีก.....
.....แม้แต่ตัวผมเองก็จะไม่ทำให้จีอาหลุดมือไปอีกแน่นอน! PLEASE TBCงานเยอะมว๊าก~ น้อมรับบทลงโทษค่ะ
อาจจะสั้นไปหน่อย อาจจะฝืดๆไปหน่อย แต่ได้โปรดเห็นใจกระป๋องด้วยเถอะ ฮึก!
จริงๆวางพล็อตตอน 17 ไว้สองแบบ
คือหนึ่งนิกซ์ยังแห้วต่อไป กับสองได้จีอาคืนแบบนี้
แต่ไม่อยากให้มันมาม่าแล้ว สงสารคนอ่าน สงสารตัวเองด้วย
เพราะงั้นหลังจากตอนนี้ให้นิกซ์มันได้แก้ตัวบ้างอะไรบ้างเถอะเนอะ
คราวนี้ก็มาดูกันค่ะว่าเด็กน้อยจะแค่รู้สึกหลงคุณนิกซ์ หรือรู้สึกรักกันแน่
เจอกันตอนหน้า จะพยายามมาให้เร็วกว่านี้นะคะ
ขอบคุณทุกคอมเมนท์ ขอบคุณทุกบวกเป็ด และขอบคุณที่ยังรอกันค่ะ
โพลล์
หัวข้อ: (***แจ้งข่าวค่ะ***) Sex Syndrome ● ขอโทษที...ที่ผมติด “เซ็กส์” (รายละเอียด P.89) (อ่าน 949051 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก