ตอนที่ 18
ผมกำลังมีความสุข
.....สุขมาก.....
.....สุขจนจะจุกอกตายอยู่แล้ว.....
เพิ่งรู้ว่าการกอดใครซักคนด้วยความรักมันมีความสุขอย่างนี้นี่เอง
...กอด...ที่ปราศจากเรื่องทางเพศเข้ามาเกี่ยวข้อง
...กอด...เพราะใจสั่งให้กอด
ผมไล้มือไปตามใบหน้าหวานที่ตอนนี้กำลังหลับสนิท ขนตาเป็นแพที่ชุ่มไปด้วยน้ำตายิ่งทำให้ใบหน้าน่ารักดูน่าเอ็นดูยิ่งขึ้น เวลาหลับจีอาน่ารักไม่ต่างจากเวลาตื่นเลยซักนิด
ก่อนหน้านี้เมื่อสองชั่วโมงที่แล้วตอนที่เราออกมาจากบ้านเจ้าเรียว จีอาเอาแต่ร้องไห้จนผมเริ่มลังเลว่าน้องไม่อยากจะกลับมาอยู่กับผมรึเปล่า แต่เมื่อมองดีๆแล้วกลับเห็นรอยยิ้มจากอีกคนจนผมดีใจแทบจะลอยได้
ในรถเราทั้งคู่ไม่ได้พูดคุยอะไรกันเลย แต่มือข้างซ้ายของผมและมือข้างขวาของจีอาจับกันตลอดเวลาไม่มีปล่อย ขนาดเข้ามานอนในห้องและเด็กน้อยหลับไปแล้ว...มือของเราก็ยังคงจับกันอยู่เช่นเดิม
“พี่รักจีอา...” ผมกระซิบเบาๆที่ข้างหูเด็กน้อยก่อนที่จะหอมแก้มนิ่มและกดจมูกแช่อยู่อย่างนั้น สูดกลิ่นความหอมเหมือนแป้งเด็กที่เป็นกลิ่นประจำตัวของจีอาแล้วอมยิ้ม
ผมมีความสุข.....ที่สุดในโลกเลยSex Syndrome ● ขอโทษที...ที่ผมติด “เซ็กส์”
“คุณนิกซ์.....”
“ตื่นแล้วหรอคนเก่ง ปวดหัวรึเปล่าครับ? ปวดตาไหม? หิวรึยัง? ไปนั่งรอเดี๋ยวนะพี่กำลังทำอาหารเช้าให้อยู่” ผมรีบเดินไปหาคนที่ยืนเก้ๆกังๆอยู่หน้าห้องครัว โอบเอวอีกคนให้เดินมานั่งที่โซฟาหน้าทีวีก่อนที่จะหอมแก้มต้อนรับเช้าวันใหม่
“คุณนิกซ์.....กำลังทำอะไรอยู่ฮะ”
“ไม่เอา เรียกใหม่ ไม่เอาคุณนิกซ์” ผมอุ้มอีกคนขึ้นนั่งตักเอาคางเกยไหล่สูดกลิ่นหอมแบบคนเพิ่งตื่นนอน แอบเห็นว่าจีอาแก้มแดงทำผมอารมณ์ดีแต่เช้า
“ล...แล้วจะให้ผมเรียก...แบบไหนล่ะฮะ”
“ไม่เอาผมด้วยสิ” ผมส่งเสียงขัดใจ จับเด็กน้อยให้นั่งหันหน้าเข้าหาผม ท่านั่งออกจะหวาดเสียวไปหน่อยแต่อารมณ์นี้ผมอยากอ้อนเด็กมากกว่า
จีอาแก้มแดงเหมือนลูกมะเขือเทศสุก...ผมเลยอดไม่ได้ที่จะก้มลงไปหอมแก้มนิ่มนั่นอีกครั้ง
อา.....มีความสุขจนแทบจะบ้าตายอยู่แล้ว“จีอา...จะเรียก...ยังไงดีฮะ”
“เรียกพี่สิครับ เราเป็นแฟนกันนะ” จีอาเงยหน้ามองผมตาแป๋ว เอียงคอเล็กน้อยเพิ่มความน่ารักจนผมขโมยหอมแก้มอีกรอบ “ทำหน้าแบบนี้เดี๋ยวก็โดนปล้ำแต่เช้าหรอก”
“อ๊ะ! ม...ไม่เอานะฮะ เรียก...พี่นิกซ์ก็ได้”
“น่ารักมาก” ผมจุ๊บปากเด็กน้อยบนตักเบาๆแล้วดึงมากอดแน่นๆ จีอาซุกหน้ากับอกผมโผล่หูแดงๆออกมาให้เห็นว่าอีกคนคงจะเขินอายน่าดู
ตั้งแต่เกิดมาผมยังไม่เคยมีโอกาสทำแบบนี้กับใครเลย คู่นอนแต่ละคนตื่นมาก็แยกกันไป ไม่มีใครที่ผมต้องมานั่งทำอาหารเช้าให้หรือคลอเคลียกันต้อนรับวันใหม่แบบนี้
ไม่เว้นแม้แต่เลดี้เองก็ไม่ได้รับสิทธิ์นั้น“หือ? กลิ่นอะไรฮะ”
“กลิ่นหอมของจีอาไง” ผมจูบขมับคนบนตัก แกล้งเอาจมูกซุกแก้มอีกคนไม่ปล่อย
“ไม่ใช่นะ กลิ่นเหมือน...อะไรไหม้ พี่นิกซ์ทำอะไรอยู่หรอฮะ”
“ถอดไข่ไว้น่ะสิ.....เฮ้ย!! ไข่ไหม้!!” ผมกระเด้งตัวออกจากโซฟาทันทีแทบทำจีอาหล่นจากตัก วิ่งเข้าไปดูในครัวที่ตอนนี้ควันลอยคลุ้งไปหมด มีไข้ดาวไหม้เกรียมนอนนิ่งอยู่ในกระทะ
หมดกัน! อาหารเช้าฝีมือผม!
“คิก~ พี่นิกซ์ไปนั่งเถอะฮะ เดี๋ยวจีอาทำเอง” เด็กน้อยเดินตามผมเข้ามาในครัวพร้อมเสียงหัวเราะคิกคัก ถ้าเป็นคนอื่นมาหัวเราะแบบนี้ผมคงโกรธไปแล้ว แต่นี่เป็นจีอา...แค่ได้เห็นรอยยิ้มจากเด็กคนนี้ผมก็พลอยยิ้มตามไปด้วย
“เดี๋ยวพี่ทำเอง จีอาไปนั่งรอดูการ์ตูนพลางๆนะ”
“แต่ว่ามันเป็นหน้าที่ของจีอานะฮะ อย่าลืมสิว่าจีอาเป็นคนรับใช้ของพี่นิกซ์” ผมหันไปมองคนพูดที่ยืนยิ้มเหมือนไม่ได้ติดใจอะไร แต่คำพูดของจีอาทำผมใจกระตุก
“จีอา” ผมเดินเข้าไปกอดเด็กน้อยแน่น อยากจะถ่ายทอดความรู้สึกรักให้จีอาได้รับรู้ “ต่อไปนี้จีอาไม่ใช่คนรับใช้ของพี่อีกแล้วนะ จีอาเป็นแฟนพี่ เป็นคนที่พี่รัก จีอาไม่ต้องทำอะไรอีกแล้ว พี่จะดูแลสุดที่รักของพี่เอง”
จีอาไม่พูดอะไรแต่แค่วงแขนที่กอดตอบผมแน่น.....แค่นี้ก็เพียงพอจนไม่ต้องใช้คำพูดอะไรอีกแล้ว
“ขอบคุณนะฮะ”
“ขอบคุณอะไรครับ”
“ก็.....สำหรับอาหารเช้า”
“ล้อเลียนพี่หรอ” ผมแกล้งจ้องอีกคนเขม็ง แต่แทนที่เด็กน้อยจะกลัวกลับหัวเราะคิกคักน่าเอ็นดู “ไม่ต้องกินแล้วมั้งอาหารเช้า มาให้พี่กินซะดีกว่า”
ได้ยินแบบนั้นจีอารีบผละออกจากผมแล้ววิ่งหนีเข้าห้องนอนทันที แถมยังไปแอบอยู่ใต้ผ้าห่มเหมือนเชิญชวนด้วยความไร้เดียงสาอีกด้วย
.....เสร็จผมล่ะ!.....“พี่นิกซ์.....ไม่เอานะฮะ จีอา...หิวข้าว”
“พี่ก็หิวนะ” ผมแกล้งพูดแล้วซุกไซร้ซอกคอขาวของอีกคน จริงๆไม่ได้มีอารมณ์อย่างว่าหรอกครับ แค่อยากแกล้งเด็กก็เท่านั้นเอง
“ฮื่อ! ไม่เอาหิวแบบนี้” จีอาโวยวายหน้าแดง ผมหัวเราะเบาๆก่อนที่จะนอนหงายแล้วดึงอีกคนเข้ามากอด
“พี่มีความสุขจัง จีอาล่ะ มีความสุขรึเปล่า”
“อื้อ! จีอามีความสุขฮะ”
“แล้ว.....รักพี่รึยัง?” ผมหลุดปากถามสิ่งที่ค้างคาอยู่ในใจ รู้ทั้งรู้ว่ายังไม่ควรถามแต่ก็พลั้งปากออกไปจนได้
“จีอา...ยังไม่รู้ ข...ขอโทษฮะ” จีอาพูดเสียงแผ่วทำให้ผมรู้สึกผิด ผมเพิ่มแรงกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น ก้มลงหอมหัวทุยหอมๆนั่นเป็นอ็อพชั่นเสริม
“พี่ขอโทษครับ พี่ผิดเองที่เร่งจีอา ไม่เอาไม่พูดเรื่องนี้กันดีกว่า.....ว่าแต่หิวรึยัง?”
จีอาไม่ตอบแต่พยักหน้ากับอกผมแล้วเงยหน้ายิ้มให้
.....โดนเด็กอ้อนแต่เช้านี่มันมีความสุขจริงๆ.....“แต่ไข่ไหม้ไปแล้วนี่ฮะ งั้นเดี๋ยวจีอาไปปิ้งขนมปังให้นะ”
“ไม่ต้องครับ จีอาไม่ต้องทำอะไร เดี๋ยวพี่จัดการเอง” ผมยิ้มหล่อให้เด็กน้อย จีอามองหน้าผมงงๆแต่ก็ยอมอยู่เฉยๆตามที่บอก
น้องไม่ต้อง เดี๋ยวพี่จัดให้!
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ผมกำลังนั่งนัวเนีย “แฟนสุดที่รัก” อยู่บนโซฟาตัวเดิม น้ำท่าก็ยังไม่ได้อาบกันทั้งคู่ แต่เวลานี้ใครจะสน.....ผมอยากอยู่ใกล้จีอาตลอดเวลา และดูเหมือนเด็กน้อยก็เต็มใจให้ผมอยู่ใกล้ๆด้วย
“ไว้คุณพ่อพี่กลับมาจากแคนนาดาแล้วเราค่อยเข้าไปหาท่านกันนะ”
“คุณนิกซ์.....จะพาผมไปคืนคุณท่านหรอฮะ” จีอาหุบยิ้มทำหน้าเศร้าทันที ผมกลั้นหัวเราะให้กับเด็กคิดมากก่อนจะก้มลงฟัดแก้มนิ่มด้วยความหมั่นเขี้ยว
“เรื่องอะไรจะคืนให้โง่เล่า! แล้วเมื่อกี้เรียกอะไร เรียกคุณนิกซ์อีกแล้วนะ บอกไม่จำแบบนี้ต้องโดนลงโทษ”
“อ๊า~ ไม่เอา คิคิ” จีอาดิ้นขลุกขลักอยู่บนตักผมเมื่อตัวเองโดนแกล้งด้วยการซุกไซร้ซอกคอ สะโพกมนตึงของเด็กน้อยถูไถกับลูกชายผมจนตอนนี้มันเริ่มจะงัวเงียตื่นขึ้นมาบ้างแล้วล่ะ
“พี่ไม่มีวันคืนจีอาให้พ่อ หรือยกจีอาให้ใครหรอกนะ” ผมพูดชิดริมฝีปากอีกคน แล้วงับริมฝีปากล่างหยอกล้อ จีอายกมือคล้องคอผมอย่างรู้งาน ท่าทางช้อนตามองแบบไม่ได้ตั้งใจยั่วทำเอาผมแทบคลั่ง
.....อยากออกกำลังกายตอนเช้าชะมัด!.....“งั้นเราจะไปหาคุณท่านทำไมหรอฮะ หรือจีอาทำอะไรผิด”
“เด็กโง่” ผมป้อนจูบเร่าร้อนให้เด็กขี้คิดมาก มือลูบแผ่นหลังอีกคนปลอบประโลม “เป็นแฟนพี่ และเป็นว่าที่ลูกสะใภ้คุณพ่อ พี่ก็ต้องพาไปกราบท่านน่ะสิ”
“ม...หมายความว่าอะไรฮะ” จีอาดันตัวผมออกพร้อมจ้องหน้าตาโต ผมยิ้มให้กับท่าทางน่ารักนั่นก่อนที่จะจูบหน้าผากและกอดอีกคนเอาไว้แน่น
“พี่จะไปบอกท่าน ว่าพี่รักจีอา พี่อยากอยู่กับจีอา.....ไปตลอดชีวิต”
“พี่นิกซ์.....”
“พี่จะให้คุณพ่อรับจีอาเป็นลูกชายอีกคน จะได้ช่วยกันใช้มรดกของคุณพ่อไง หึหึ” ผมพูดติดตลกเมื่อเห็นอีกคนเริ่มทำท่าจะร้องไห้ จีอากอดผมแน่นทั้งยังตัวสั่นน้อยๆ แค่เห็นจีอามีความสุขแบบนี้ผมก็ไม่ต้องการอะไรแล้ว
“แต่มันมากเกินไปสำหรับ.....สำหรับจีอา”
“นี่ยังน้อยไปด้วยซ้ำ” ผมจับหน้าอีกคนเอาไว้ด้วยสองมือ จ้องมองสบตาหวานด้วยแววตาที่มั่นคง.....อยากให้จีอามั่นใจว่าทุกอย่างที่ผมทำไปเพราะรักจีอาจริงๆ
“ขอบคุณฮะ....พี่นิกซ์ ฮึก!”
“ว๊า~ เด็กน้อยขี้แยอีกแล้ว แบบนี้ต้องจูบหยุดน้ำตาสินะ” ผมประกบปากลงไปทันทีที่อีกคนทำท่าจะคัดค้าน จีอาส่งเสียงอู้อี้ในลำคอก่อนที่จะโอนอ่อนเมื่อผมรุกไล้หนักขึ้น
จีอากำเสื้อผมแน่นเมื่อสองมือของผมสอดเข้าเสื้อนอนตัวบาง เด็กน้อยส่งเสียงครางในลำคอเมื่อผมแกล้งเอามือปัดผ่านยอดอกที่ตอนนี้กำลังแข็งชูชัน จูบอ่อนโยนเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นเร่าร้อนและเว้าวอน น้องชายผมเริ่มตื่นเต็มตัวจนจีอาคงรู้สึกได้
“อือ...อืม พ...พี่นิกซ์”
“ครับ?”
“ให้จีอา...ช...ช่วยไหมฮะ?” คนถามก้มหน้าก้มตาถามเสียงเบา แก้มแดงๆกับนิ้วที่ม้วนกันไปมาทำเอาผมหัวเราะ
“ช่วยอะไรหืม? พี่ไม่เข้าใจ” ผมแกล้งกระซิบถามเสียงพร่า เด็กน้อยย่นคอหนีแก้มยิ่งแดงหนักเข้าไปใหญ่
“ม...ไม่รู้ ฮื่อ! พี่นิกซ์ชอบแกล้ง”
“ฮ่าๆ ก็จีอาน่ารักนี่นา” ผมหอมแก้มนิ่มเต็มแรงและตั้งใจจะสานต่อ แต่ก็ต้องหยุดชะงักเพราะเสียงออดหน้าห้องดังขึ้น
.....ใครบังอาจมาขัดจังหวะกูวะ!!.....
“พี่ตะวันมาแล้ว” จีอาส่งเสียงดีใจแทบจะพุ่งออกจากตักผม แต่ฝันไปเถอะครับ
“ให้มันรอก่อน”
“อื้อ....จีอาอยากเจอพี่ตะวัน” จีอาเอามือมาปิดปากผมไว้ พูดเสียงอ้อนแถมทำหน้าตาน่ารักใส่อีก ผมเลยต้องยอมพยักหน้าตกลง
.....แพ้ราบคาบจริงๆ.....ผมนั่งข่มอารมณ์ที่มันพุ่งทะยานขึ้นมา ปล่อยให้เด็กน้อยเป็นคนไปเปิดประตู ได้ยินเสียงตะวันกรี๊ดกร๊าดดีใจที่ได้เจอน้องแล้วแอบอมยิ้ม ไม่ว่าใครก็หลงรักเด็กคนนี้ทั้งนั้น
“ไอ้เพื่อนชั่ว! ใช้ให้พวกกูมาทำอาหารเช้าให้กินแล้วยังจะเปิดประตู้ช้า ไม่พอยังใช้น้องอีกนะมึง”
“หุบปากเถอะหน่า”
“ไม่เป็นสุภาพบุรุษเอาซะเล้ย! ไหนบอกว่าจะดูแลจีอาไงวะ”
“เงียบเถอะไอ้นอส”
“กูจะฟ้องไอ้น้องเรียวว่ามึงใช้งานจีอาเยี่ยงทาส!”
“ไอ้นอส.....”
“ถ้าโดนแย่งจีอาไปอีกคราวนี้กูจะสมน้ำหน้าให้”
“ไอ้เชี้ยนอส! ลูกกูลุกชี้หน้ามึงอยู่เนี่ย! จะให้กูเดินโทงๆไปเปิดประตูให้มึงได้ยังไง!” ผมลุกขึ้นโชว์หลักฐานให้ไอ้เพื่อนเวรได้เห็นเต็มตา เป็นจังหวะเดียวกับที่ตะวันและจีอาเดินเข้ามาพอดี
ไอ้นอสลงไปนอนหัวเราะก๊ากบนพื้น ตะวันโยนหมอนใส่หน้าผมพูดเสียงดังลั่นว่าบ้าแล้วเดินหนีเข้าห้องครัว ส่วนคนต้นเหตุน่ะหรอ.....
เดินแก้มแดงน่าฟัดหนีผมเข้าห้องนอนไปแล้วครับ!เอ๊ะ! ไม่รู้ว่าหนีหรือไปรอผมกันแน่.....ขอตามไปพิสูจน์ก่อนนะครับ หึหึ
PLEASE TBCค่อยๆหวานกันนะ~
เขียนตอนนี้เสร็จพร้อมกับตอน 17
ตอนแรกกะว่าจะค่อยลง แต่ดูตารางชีวิตแล้วเหมือนจะไม่ค่อยว่าง
พรุ่งนี้อาจจะต้องถอยห่างจากโน้ตบุค
เลยเอามาลงให้อ่านกันวันนี้ซะเลย!
ขอบคุณที่ยังรอ ขอบคุณทุกคอมเมนท์และคะแนนบวกเป็ดค่ะ
โพลล์
หัวข้อ: (***แจ้งข่าวค่ะ***) Sex Syndrome ● ขอโทษที...ที่ผมติด “เซ็กส์” (รายละเอียด P.89) (อ่าน 897716 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก