ตอนที่ 19
หลังจากทานอาหารเช้ากันเสร็จเรียบร้อย พวกผมก็ตั้งใจเอาไว้ว่าวันนี้จะพากันโดดเรียนเพื่อนอนอยู่ห้องเฉยๆ ใจจริงผมอยากจะไล่ให้เพื่อนรักทั้งสองกลับไปกันได้แล้ว แต่จีอายืนยันว่ายังอยากจะพูดคุยกับตะวัน ผมเลยไม่กล้าขัดใจเด็ก
“มีแววกลัวเมียตั้งแต่เริ่มต้น” ไอ้นอสพูดลอยๆตอนเดินผ่านผมไปเปิดทีวี ผมเหล่ตามองไอ้เพื่อนเวรแล้วแกล้งเรียกตะวันเสียงดัง
“ตะวัน! ไอ้นอสมันจะให้จีอาล้างจาน”
“นอส! ไปล้างจานก่อนดูทีวีเลยนะ แล้วก็ห้ามใช้จีอาทำอะไรด้วย!”
“คร้าบๆ รู้แล้วคร้าบ” ไอ้นอสเด้งตัวออกจากโซฟาทันทีที่ตะวันพูดจบ หันมาชี้หน้าคาดโทษผมแล้วทำปากด่าขมุบขมิบ ผมหัวเราะลั่นจนจีอาหันมามองหน้า เลยต้องส่ายหน้าว่าไม่มีอะไรแทนคำตอบ
“ก็กลัวเหมือนกูนี่หว่า”
“มึงมันไม่รู้อะไร เห็นติ๋มๆงิ๋มๆอย่างนั้น ดุเป็นบ้า!”
“กูจะฟ้องตะวันว่ามึงนินทา”
“ไอ้เพื่อนทรยศ!”
ผมยักคิ้วกวนตีนให้ไอ้นอสก่อนที่จะเดินออกจากห้องครัวปล่อยให้มันเป็นแขกที่ดีล้างจานต่อไป ตะวันกับจีอากำลังนั่งคุยกันในห้องนอน แอบเห็นคนเป็นพี่เอามือลูบแก้มน้องเบาๆแสดงท่าทางห่วงใยจนผมชักจะไม่สบอารมณ์
“เฮ้ยๆ ว่าที่เมียมึงกำลังจะทำอะไรวะ”
“โหยไอ้เทพ! มึงจะหวงจีอาเกินไปป่ะวะ”
“เอ้า! ก็กูรักของกู”
“เต็มปากเต็มคำเลยนะมึง”
“ไม่รู้ล่ะ กูหวงของกูก็แล้วกัน”
“แต่นั่นมันตะวันนะเว้ย! มึงจะจิ้นคู่เลสเบี้ยนรึไง” ไอ้นอสส่ายหัวระอาก่อนที่มันจะเอามือเปียกๆมาเช็ดกับเสื้อผมแล้วเดินไปดูทีวีต่อ
.....ก็คนมันหวง ผิดตรงไหนวะ!.....“มึงไม่หวงตะวันหรอวะ” ผมเดินตามไปนั่งข้างๆ มันหันมามองหน้าผมแล้วขมวดคิ้วใส่
“หวงสิวะ แต่กับจีอาจะหวงทำไม”
“แต่ถึงอย่างนั้นมันก็.....
เฮ้ย!” ผมลุกพรวดแทบกระโจนเข้าไปในห้องถ้าไอ้นอสมันไม่ดึงเอาไว้
จะอะไรซะอีกล่ะ ก็ตะวันกำลังหอมแก้มจีอาอยู่น่ะสิ!!“เสียงดังอะไรนิกซ์?”
“ตะวันหอมแก้มจีอาทำไมอ่ะ!”
“ห๊ะ?”
“ห้ามหอม ห้ามกอด ห้ามทำอะไรทั้งนั้น!”
“ไอ้บ้า! จีอาเป็นน้องเรานะ!”
“แต่จีอาเป็นเมียเรานะ!”
“พี่นิกซ์.....”
“ปัญญาอ่อน!!” ไอ้นอสกับตะวันพร้อมใจกันตะโกนใส่หน้าผม จีอาที่นั่งอยู่ข้างๆปิดปากหัวเราะหน้าแดง ผมเกาท้ายทอยเขินๆที่ทำอะไรน่าอายต่อหน้าน้อง
.....ก็คนมันหวงนี่หว่า ชิ!.....ตะวันลุกขึ้นเดินจูงมือจีอาออกมาจากห้องนอนก่อนที่จะพาน้องมานั่งแทรกพวกผมที่โซฟา ไอ้นอสที่กำลังจะเอนหลังดูหนังกระเด้งตัวแบ่งที่นั่งให้แทบไม่ทัน
ส่วนผมก็แทบอยากจะอุ้มเด็กน้อยมานั่งบนตักให้รู้แล้วรู้รอด.....
.....ติดที่พี่ชายเค้ามองมาตาเขียวซะเหลือเกิน.....
“หวงไม่เข้าเรื่อง” ตะวันบ่นงุ้งงิ้งมีไอ้นอสคอยพยักหน้าสนับสนุน
“ก็รักนี่นา” ผมพูดยิ้มๆแกล้งเอามือสะกิดแขนอีกคน เด็กน้อยก้มหน้างุดแก้มแดงจนน่าฟัด!
Rrrrrr~เสียงโทรศัพท์จีอาดังขึ้นขัดจังหวะความหวาน ผมส่งเสียงจิ๊จ๊ะขัดใจจนไอ้นอสอดไม่ได้เอื้อมมือมาตบหัว.....จีอาที่นั่งข้างผมยิ้มให้กับโทรศัพท์ก่อนจะกดรับสาย
“เรียว.....”
หืม?
ไอ้เด็กเรียวงั้นหรอ?.....โทรมาทำไมฟ๊ะ!
“วันนี้คงไม่ไปล่ะ”
“..........”
“ก็...พี่นิกซ์ไม่ให้ไป...” จีอาพูดโทรศัพท์เบาลงตาเหลือบมองผม ผมเลยยื่นมือขอโทรศัพท์มาคุยเอง
“นายมีปัญหาอะไร?”
“พี่นิกซ์...พูดดีๆสิฮะ” ผมถอนหายใจก่อนที่จะพยักหน้ายอมทำตามที่เด็กน้อยบอก
“ว่าไงไอ้...เอ่อ เรียว”
(ทำไมคุณไม่ให้จีอามาโรงเรียน)
“อยากอยู่สวีทกัน นายมีปัญหาอะไรรึไง เอ่อ...ทำไมหรอ” ผมรีบเปลี่ยนคำพูดเมื่อเห็นสายตาอ้อนวอนแกมบังคับของเด็กข้างกาย
(จีอา...ไม่ได้เป็นไข้ใช่ไหม)
“จีอาสบายดี”
“(งั้นหรอ...) น้ำเสียงเจ้าเด็กนั่นดูโล่งใจจนผมฉุกคิดขึ้นมาได้....
ฮึ! แกล้งเด็กซะหน่อยดีกว่า
“ไม่ต้องห่วงหรอกนะ ที่จีอาสบายดีเพราะฉันให้กินยาลดไข้และยาแก้อักเสบดักไว้เรียบร้อยแล้ว และเมื่อคืนฉันก็อ่อนโยนกับจีอามากด้วย หึหึ แค่นี้นะ!” ผมกดวางสายและปิดเครื่องทันที เก็บโทรศัพท์ไว้ให้ห่างมือจีอาเรียบร้อย
จีอามองผมตาแป๋วจนอดไม่ได้ที่จะก้มลงหอมแก้ม ไอ้นอสกับตะวันช่วยกันส่งเสียงกระแอมแต่ใครมันจะสน...
.....หาทางไล่ไอ้สองตัวนี้กลับบ้าน แล้วอยู่สวีทกับเมียดีกว่าเนอะ!
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
กว่าสองคนผัวเมีย(ในอนาคต)จะยอมกลับไปได้ทำเอาผมแทบจะกราบอ้อนวอน คนหนึ่งคิดถึงน้องอยากอยู่คุยกับน้อง...อันนี้ผมเข้าใจ แต่ไอ้อีกคนที่มันประกาศชัดเจนว่าอยากอยู่ขัดความสุขผมนี่มันน่าตบบ้องหูนัก!
หลังจากที่ส่งเพื่อนหน้าประตูเสร็จผมก็เดินกลับเข้ามาในห้อง เห็นจีอานั่งหน้าหงอยอยู่บนเตียงแล้วแอบรู้สึกผิดที่ออกปากไล่สองคนนั้นกลับขึ้นมาเล็กๆ
แต่ถ้าไม่ไล่...พวกมันคงได้ขนเสื้อผ้าย้ายมานอนที่นี่กันแน่ๆ
“โกรธพี่หรอครับ?” ผมเดินไปนั่งข้างๆเด็กน้อยแล้วโอบไหล่เอาไว้หลวมๆ จีอายิ้มหวานให้ผมพร้อมกับส่ายหน้าปฏิเสธ แต่ผมก็ยังเห็นว่าน้องยังดูหงอยๆอยู่ดี
“ไว้พรุ่งนี้พี่พาจีอาไปหาตะวันที่มหา’ลัยนะ”
“ขอบคุณฮะ”
“คิดถึงตะวันหรอ?”
“อื้อ” น้องพยักหน้าเบาๆยิ่งทำให้ผมรู้สึกผิด เลยดึงเด็กน้อยเข้ามากอดซุกอก แขนจีอากอดเอวผมแน่น “จีอาเป็นลูกคนเดียว ไม่มีพี่น้องคอยเล่นด้วย พอพ่อแม่เสียจีอาก็อยู่คนเดียวมาตลอด แต่พอได้เจอกับพี่ตะวันแล้วจีอามีความสุขมาก พี่ตะวันเหมือนเป็นพี่ชายแท้ๆของจีอาเลยฮะ”
จีอาส่งเสียงอู้อี้กับอกผม แขนที่กอดเอวอยู่เพิ่มแรงรัดมากยิ่งขึ้นบอกให้รู้ว่าจีอาคงจะเหงามากจริงๆ
อา...ผมกลายเป็นคนนิสัยไม่ดีพรากพี่พรากน้องไปซะแล้ว!
“พี่ขอโทษ...งั้นพี่โทรให้ตะวันกลับมานะ”
“ไม่ใช่อย่างนั้นฮะ! จีอาอยากอยู่กับพี่นิกซ์สองคน แต่จีอาแค่คิดถึงพี่ตะวันเฉยๆ” จีอารีบเงยหน้าอธิบายผมลิ้นพันกัน อยู่ๆใบหน้าใสก็ขึ้นสีแดงเรื่อเมื่อนึกได้ว่าตัวเองเพิ่งพูดอะไรออกมา
“หืม? อยากอยู่กับพี่สองคนจริงหรอ?” ผมแกล้งกระซิบถาม รวบตัวเด็กน้อยขึ้นนั่งบนตัก จีอาหดคอหนีปากผมที่กำลังป้วนเปี้ยนอยู่แถวๆใบหู
“ม...ไม่รู้ อื้อ! พี่นิกซ์...จีอาจั๊กจี้”
“ไม่ตอบก็ไม่หยุดนะ หึหึ” ผมหัวเราะในลำคอก่อนที่จะแกล้งแลบลิ้นเลียใบหูเล็กน่ารักเบาๆ หูจีอาขึ้นสีแดงแปร๊ดยิ่งดูน่าแกล้งเข้าไปใหญ่
“ต...ตอบแล้วฮะ จีอา...อื้อ! อยากอยู่กับพี่นิกซ์” เด็กน้อยตอบเสียงแผ่วตัวอ่อนระทวยอยู่บนตัก ผมยิ้มขำก่อนที่จะหอมแก้มฟอดใหญ่และหยุดการโลมเลีย
.....ขืนทำมากกว่านี้เดี๋ยวจะกลายเป็นฟูลคอร์สแน่ๆ.....“งั้นไปอาบน้ำแต่งตัว เดี๋ยวพี่พาออกไปกินไอติม”
“จริงหรอฮะ?”
“จริงสิครับ”
“ขอบคุณฮะ พี่นิกซ์ใจดีที่สุดเลย” จีอาส่งเสียงสดใสยิ้มกว้างจนผมอดยิ้มตามไม่ได้
ขอแค่จีอามีความสุข.....ให้ทำอะไรผมก็ยอมทั้งนั้น
เพราะความสุขของจีอา มันคือทั้งหมดของผมจริงๆ
PLEASE TBCเรารู้ว่ามันสั้น โปรดอภัยให้เราเถอะ~
มาลงให้ก่อนที่จะไม่มีเวลา ไม่อยากดองนานกว่านี้
ตอนหน้าเตรียมทิชชู่กันด้วยนะจ๊ะเบ่เบ๋~
มันใกล้จะจบเข้าไปทุกทีแล้วล่ะเนอะ!!
โพลล์
หัวข้อ: (***แจ้งข่าวค่ะ***) Sex Syndrome ● ขอโทษที...ที่ผมติด “เซ็กส์” (รายละเอียด P.89) (อ่าน 897715 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก