ตอนพิเศษนาฬิกาปลุก Nyx x Gea
เป็นเรื่องปกติในตอนเช้าของจีอาที่มีหน้าที่คอยปลุกนิกซ์ให้ตื่นไปมหา’ลัย เช้าวันนี้ก็เหมือนกัน...ต่างกันตรงที่ว่าเช้านี้แทนที่จะเหนื่อยกับการปลุกคนขี้เซาอย่างนิกซ์เพียงคนเดียว จีอากลับมีภาระเพิ่มด้วยการต้องปลุกพี่นอสและพี่ชายสุดที่รักอย่างตะวันที่หอบผ้าหอบผ่อนมานอนที่คอนโดด้วย
เมื่อคืนพี่ๆทั้งสามคนหอบงานกันกลับมาทำจากมหา’ลัย จีอาที่ยังเป็นแค่เด็กม.ปลายแถมไม่ได้มีความรู้เรื่องสถาปัตย์อะไรกับเขาเลยหลบฉากออกจากวงสนทนา มีประโยชน์แค่เพียงเข้าครัวทำอาหารให้พี่ๆทานเพิ่มพลังเท่านั้น และในขณะที่เด็กน้อยเข้านอนเมื่อเวลาบอกเกือบเข้าวันใหม่...พี่ๆทั้งสามก็ยังคงนั่งทำงานกันอยู่
“พี่ตะวันฮะ.....” คนแรกที่จีอาต้องปลุกคือพี่ชายสุดที่รัก เหตุผลน่ะหรอ? ก็เพราะว่าพี่ตะวันของเขาน่ะปลุกง่ายที่สุดในสามโลกแล้วน่ะสิ!
.....แต่คงไม่ใช่วันนี้แฮะ.....“งืมมมมม~” พี่ตะวันรับคำงัวเงียพร้อมกับดึงผ้าห่มขึ้นคลุมหัว จีอาเลยต้องเดินเข้าไปใกล้ๆพร้อมกับเอามือเขย่าแรงๆเพื่อปลุกพี่ชายอีกรอบ
“เดี๋ยวผมต้องไปโรงเรียนแล้วนะฮะ” จีอาบอกจุดประสงค์ที่ต้องพรากเวลาแห่งความสุขของพี่ชายคนดีกับเตียงนุ่มๆ พอได้ยินแบบนั้นพี่ตะวันของจีอาก็ยอมพรากตัวเองออกมาจากผ้าห่ม เพราะเมื่อคืนก่อนที่จีอาจะเข้านอน ตะวันได้กำชับเอาไว้ว่าก่อนไปโรงเรียนเขาขอทานข้าวเช้าด้วยกันกับน้องชายก่อน
“อรุณสวัสดิ์ฮะพี่ตะวัน” จีอาทักทายพร้อมกับรอยยิ้ม ตะวันส่งรอยยิ้มยับๆแบบคนเพิ่งตื่นกลับมาให้พร้อมกับชะโงกหน้าหอมแก้มน้องชายที่น่ารัก
แค่ตอนเวลาที่คนขี้หวงนอนหลับอยู่เท่านั้นแหละ พี่ชายคนดีถึงจะมีโอกาสแตะต้องน้องชายสุดที่รักแบบนี้
คนต่อไปที่จีอาต้องไปปลุกนั่นก็คือพี่นอส เหตุผลที่ชายหนุ่มบอกให้จีอาปลุกตั้งแต่เช้าก็มีอย่างเดียว...เพราะอยากตื่นมาทานอาหารเช้าพร้อมกันกับตะวันนั่นเอง
จีอาเดินไปอีกฝากของเตียงพร้อมกับดึงผ้าห่มออกก็เจอพี่นอสนอนกอดตุ๊กตาหมูหลับตาพริ้มอย่างมีความสุข
“พี่นอสสุดหล่อ” จีอาค่อยๆคลานขึ้นไปบนเตียงแล้วเรียกพี่ชายอีกคนด้วยเสียงสูง นอสหันหน้าหนีไปอีกทางพร้อมกับเอาตุ๊กตาหมูขึ้นมาปิดหู จีอาและตะวันหัวเราะคิกคักให้กับความขี้เซาของอีกคน
“พี่ตะวันมาช่วยจีอาปลุกหน่อยสิฮะ”
ตะวันเดินกลั้นยิ้มพร้อมกับก้มลงกระซิบข้างหูคนขี้เซาเบาๆ “ตื่นได้แล้วนอส กลับไปนอนต่อที่บ้านเรากันนะ” ตะวันดึงตุ๊กตาหมูเน่าออกจากมือคนที่นอนหลับตาพริ้มพร้อมทั้งกรอกเสียงที่พยายามทำให้น่าเอ็นดูที่สุดใส่หู
นอสรีบตาทันทีและกระพริบตาอย่างงงๆพร้อมทั้งหันมามองหน้าตะวันแบบมึนๆ
“ตะวัน.....”
“ก็ตะวันน่ะสิ” ตะวันยิ้มรับขำๆแล้วออกแรงดึงอีกคนให้ลุกจากเตียง
“ขอบคุณที่มาปลุกครับจีอา” นอสส่งเสียงทักพร้อมกับเอามือวางไว้บนทุยของน้องชาย
รายนี้ก็อีกคนที่มีโอกาสได้แตะต้องเด็กน้อยแค่ตอนที่ไอ้หมาบ้าเพื่อนรักยังไม่ตื่นเท่านั้น
“โชคดีในการปลุกคุณชายนะจีอา” ตะวันอวยพรก่อนที่จะกึ่งลากกึ่งจูงนอสเข้าไปล้างหน้าล้างตาในห้องน้ำ
จีอาถอนหายใจออกมาเล็กน้อยก่อนที่จะเดินกลับไปห้องนอนอีกห้องและยืนเท้าสะเอวมอง ‘คุณชาย’ ที่ว่าที่กำลังนอนอ้าปากนิดๆส่งเสียงกรนออกมาหน่อยๆ
“พี่นิกซ์ฮะ” จีอาย่อตัวลงข้างเตียงส่งเสียงเรียกเบาๆพร้อมกับเอานิ้วจิ้มหน้านิกซ์ไปด้วย...แต่ก็ไม่ได้ผล คุณชายสุดหล่อของจีอายังคงนอนอ้าปากรอรับแมลงวันเข้าไปทำรังอยู่อย่างนั้น
“ถ้าพี่นิกซ์ไม่ตื่นจีอาเอาน้ำมาสาดนะ!!” เด็กน้อยลองแกล้งใช้เสียงดังพร้อมคำข่มขู่ แต่นิกซ์กลับลืมตาขึ้นมามองอีกคนแว๊บเดียวก่อนที่จะปิดตาหลับต่อ
โถ่~ ไม่แม้แต่จะกระทบโสตประสาทหูเลยรึไง!“พี่นิกซ์!!” จีอานึกเล่นพิเรนทร์ด้วยการจับหูนิกซ์ก่อนที่จะตะโกนเข้าไปด้วยเสียงอันดัง คุณชายสุดหล่อขยับตัวเล็กน้อยก่อนที่จะกระชากจีอาให้มานอนด้วยกันบนเตียงซะเลย
“เสียงดัง.....” นิกซ์พึมพำเหมือนคนละเมอก่อนที่จะกระชับอ้อมกอดให้แน่นยิ่งขึ้น จมูกเย็นๆเหมือนจมูกแมวซุกไซ้ซอกคอเด็กน้อยก่อนที่จะสูดกลิ่นหอมเข้าไปเต็มปอด จีอาดิ้นขลุกขลักแต่ก็ไม่มีผลกระทบอะไรกับคนข้างกายเลยแม้แต่น้อย
“ปล่อยสิฮะ จีอามาปลุกนะ ไม่ใช่มานอนต่อ”
“อืมมมม~”
“ก็ปล่อยสิฮะพี่นิกซ์ จีอาต้องไปโรงเรียนนะ” วันนี้พี่นิกซ์ของเขามาแปลก ปกติเวลามาปลุกตอนเช้าไม่เคยลากเขาขึ้นมานอนกอดแบบนี้ สงสัยคงเพราะวันนี้เขาคงปลุกรุนแรงชวนแสบแก้วหูไปหน่อย
“ปลุกพี่นิกซ์นี่มันเหนื่อยจริงๆเลยนะฮะ” จีอาบ่นอุบหน้างอง้ำ นิกซ์ลืมตาขึ้นมามองเด็กน้อยแล้วต้องอมยิ้มขำ เข้าใจอยู่หรอกว่าทุกเช้าเด็กน้อยของเขาต้องเสียทั้งเหงื่อและพลังในการปลุกเขาคนเดียว
“จีอาก็รู้นิว่าพี่ตื่นยาก” นิกซ์บอกก่อนที่จะยอมปล่อยเด็กน้อยให้เป็นอิสระ ส่วนตัวเองก็ยอมลุกขึ้นมานั่งพับผ้าห่ม
ถ้าไม่ใช่เพราะมีเด็กต้องไปโรงเรียนแต่เช้า เขาไม่ยอมปล่อยตัวนุ่มนิ่มออกจากอ้อมกอดง่ายๆหรอก
“ใส่คำว่ามากเข้าไปด้วย จีอาน่ะหมดมุขที่จะปลุกพี่แล้วนะฮะ” จีอาพูดเสียงงอนๆ...ทั้งอ้อนก็แล้ว ขู่ก็แล้ว ใช้กำลังก็แล้ว แต่พี่นิกซ์ของเขาก็ยังตื่นยากอยู่เหมือนเดิม เด็กน้อยต้องเผื่อเวลาตื่นอีกครึ่งชั่วโมงเพื่อการปลุกคุณชายขี้เซาโดยเฉพาะ
“แต่พี่มีวิธีง่ายๆที่จะทำให้พี่ตื่นมาเสนอ...มานี่สิ” นิกซ์กวักมือเรียกให้เด็กน้อยขึ้นมานั่งบนเตียง ก่อนที่จะกระซิบบอกวิธีปลุกแบบพิเศษให้ฟัง “ปลุกด้วยจูบสิจีอา รับรองว่าพี่ตื่นง่ายแน่นอน”
นิกซ์เน้นตรงคำว่า ‘จูบ’ และ ‘ตื่น’ ที่ชวนแปลความหมายไปในทางทะลึ่งเหลือเกิน พูดจบก็ขโมยหอมแก้มเด็กที่กำลังนั่งทำหน้าเอ๋อไปฟอดใหญ่ก่อนที่จะเดินผิวปากอารมณ์ดีออกไปนอกห้องทิ้งให้จีอานั่งหน้าแดงกับคำพูดที่ชวนสยิวกิ้ว
“พ...พี่นิกซ์บ้า!” จีอาตะโกนออกไปทันทีที่ตั้งสติได้ มีเพียงเสียงหัวเราะอย่างอารมณ์ดีจากคนขี้แกล้งแว่วมาให้ได้ยินเท่านั้น
ว่าแต่ถ้าซักวันเขาจะลองปลุกนิกซ์ด้วยจูบอย่างที่เจ้าตัวว่า พี่นิกซ์ของเขาจะตื่นจริงๆน่ะหรอ?
.....ทดลองซักครั้งดีไหมนะ......
.
.
.
.
.
.
.
.
.
เช้านี้ก็เป็นอีกวันที่จีอาต้องมานั่งทำหน้าบูดอยู่ข้างเตียง จะอะไรซะอีกถ้าไม่ใช่ภารกิจระดับชาติในการปลุกคุณชายสุดหล่อให้ตื่นไปส่งเขาที่โรงเรียน ทั้งๆที่เคยบอกไปแล้วว่าเขาให้เรียวมารับหรือไปเองก็ได้ แต่คนขี้เซาแถมยังขี้หวงยอมซะที่ไหน
จนบางครั้งจีอาก็อดสงสัยไม่ได้เหมือนกันนะว่าพี่นิกซ์ของเขาหลับหรือถอดวิญญาณกันแน่!
“พี่นิกซ์ฮะ~ สุดหล่อ~ สุดเท่ของจีอา~ พี่นิกซ์~ ถ้าไม่ตื่นจีอาจะโกรธแล้วนะ!” จีอาหมดความอดทนในการปลุกคนขี้เซาจนต้องเอาคำขู่มาใช้ แต่คุณชายขี้เซาก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะตื่น
เด็กน้อยแทบจะหมดแรงอยู่แล้วนะ!“พี่ตะวันฮะ~ พี่นิกซ์ไม่ยอมตื่นซะที เราโทรเรียกรถมูลนิธิมารับเลยดีไหมฮะ” เด็กน้อยเดินหน้างอออกมาถามพี่ชายที่อาสามาทำอาหารเช้าให้ทานด้วยน้ำเสียงเซ็งสุดๆ พี่ชายคนดีหันมายิ้มขำก่อนที่จะเดินมากอดและลูบหัวอย่างนึกเอ็นดู
“นิกซ์มันก็เป็นอย่างนี้แหละ จีอาใจเย็นๆนะ”
“คอยดูนะ ตื่นมาเมื่อไหร่จีอาจะให้พี่นิกซ์อดข้าว!!” เด็กน้อยฮึดฮัดก่อนที่จะหมุนตัวกลับเข้าห้องเพื่อไปปลุกคนขี้เซาใหม่อีกรอบ
คราวนี้เขาจะใช้วิธีสุดท้ายแล้วนะ ถ้ายังไม่ตื่นอีกก็เตรียมเผาคุณชายเทพกันได้เลย!!
จีอาไม่ลืมที่จะหยิบไม้หนีบผ้าติดมือไปด้วยหนึ่งอัน จะหาว่าเขาโหดก็ได้ที่คิดปลุกคนขี้เซาด้วยวิธีนี้ แต่ถ้าจะให้เขามานั่งปลุกอีกคนแบบนี้ไปเรื่อยๆ วันทั้งวันคงไม่ต้องทำอะไรกันพอดี
จีอาจัดการเอาไม้หนีบผ้าหนีบจมูกโด่งๆของนิกซ์ พร้อมทั้งเอามืออุดปากคนที่กำลังนอนหลับด้วยไว้ เด็กน้อยนับเลขในใจอย่างช้าๆ และในที่สุดไม่เกินห้าวินาทีนิกซ์ก็เกิดปฏิกิริยาตอบโต้
“อะ.....อื้อ.....จ จีอา.....จะฆ่าพี่รึไง!” นิกซ์ดิ้นไปมาก่อนที่จะลืมตาแล้วลุกพรวดเมื่อเห็นอีกคนยืนหัวเราะตัวงออยู่ข้างเตียง จมูกโด่งๆของนิกซ์แดงขึ้นอย่างเห็นได้ชัด
“จีอานึกว่าพี่นิกซ์ตายไปแล้วจริงๆซะอีกนะเนี่ย หลับลึกได้รางวัลชนะเลิศไปเลย”
“ปลุกด้วยวิธีอื่นก็ได้นี่นา” นิกซ์พูดด้วยน้ำเสียงงอนๆบวกกับหน้างอเล็กๆ จีอาหัวเราะในลำคอก่อนที่จะนั่งลงช่วยคนหน้ามุ่ยพับผ้าห่ม
“จีอาปลุกพี่หมดทุกวิธีแล้วฮะ นี่คือวิธีสุดท้ายแล้วและมันก็ได้ผลซะด้วย”
“ใครบอกเด็กโง่ ยังมีอีกวิธีนะที่จีอายังไม่ได้ใช้ รับรองว่าได้ผลดีเกินคาด” นิกซ์ทำสายตากรุ่มกริ่มใส่เด็กน้อย และเขาหวังว่ามันคงไม่ใช่ไอ้วิธีประหลาดที่พี่บอกให้ทำเมื่อวานหรอกนะ
แต่ยังไม่ทันที่จีอาจะหนีตัวรอด นิกซ์ก็ตะครุบตัวเอาไว้และอุ้มให้ขึ้นมานั่งบนตักพร้อมกับกอดแน่น
“ปลุกด้วยจูบสิครับจีอา รับรองว่าพี่จะไม่งอแงเลย” ลมหายใจร้อนของนิกซ์รดอยู่ที่ใบหูเล็กของเด็กที่นั่งนั่งอยู่บนตัก จีอาย่นคอหนีหน้าแดงเป็นลูกตำลึงสุก
“ทะลึ่งใหญ่แล้วนะฮะ! แล้วก็ปล่อยจีอาซักที จีอาจะไปอาบน้ำ” เด็กหน้าแดงดิ้นขลุกขลักอยู่ในอ้อมกอดของคนเป็นพี่ แต่ดูเหมือนมันจะไม่กระทบกระเทือนไปถึงอีกคนเลย แถมมันยังทำให้นิกซ์เพิ่มแรงรัดของอ้อมแขนขึ้นด้วย
“ลองดูซักครั้งก่อนสิ พี่กลัวจีอาไม่เชื่อนี่ครับ”
“จ...จีอาเชื่อแล้วฮะ ปล่อย...ปล่อยได้แล้ว”
“ถ้าเชื่อก็ต้องลอง ซ้อมก่อนไง” นิกซ์ยังคงตื้อไม่หยุด จมูกเย็นๆซุกไซ้กกหูอีกคนจนเด็กน้อยขนลุกตั้ง
“มะ...ไม่ต้องซ้อมหรอกฮะ.....ปล่อยได้แล้ว...”
“หน่านะจีอา นิดนึงนะครับเด็กดี” นิกซ์ยังคงตีมึนตื้อไม่หยุด แถมยังเปลี่ยนจากการซุกไซ้กกหูมาเป็นเลียใบหูให้อีกคนจั๊กจี้เล่น แล้วไหนจะลูกกะตาคาริสม่าคมเข้มนั่นอีก
.....กะจะให้เด็กน้อยละลายตายตรงนี้เลยสินะ.....“เอ่อ.....แค่.....แค่นิดเดียวนะฮะ” จีอาเอ่ยเสียงอ่อยใจอ่อนยอมทำตามที่อีกคนขอ ใจจริงไม่อยากเสียเปรียบแบบนี้เลย แต่ถ้าไม่ยอมวันนี้คงไม่ได้ไปโรงเรียนแน่ๆ
ทันทีที่นิกซ์ได้ยินคำตกลงของจีอาก็แสดงท่าทางดีใจหางกระดิกออกมาทันที แถมยังยื่นหน้าหล่อเข้ามาใกล้พร้อมทั้งยังห่อปากจู๋เตรียมตัวรอเป็นอย่างดี
จีอาถอนหายใจอย่างเสียไม่ได้พร้อมกับยื่นหน้าเข้าไปใกล้และ.....
“จุ๊บ~ เอาแค่นี้ก่อนนะฮะพี่นิกซ์ ไปแปรงฟันก่อนแล้วค่อยเอามากกว่านี้ คิก!” จีอาแตะริมฝีปากตัวเองเข้ากับริมฝีปากนิกซ์เบาๆเร็วๆก่อนที่จะใช้ช่วงเวลาที่อีกคนเผลอให้เกิดประโยชน์โดยการดีดตัวเองออกมาจากอ้อมกอด
เด็กน้อยหันมาแลบลิ้นทะเล้นให้คุณชายจอมหื่นที่นั่งทำหน้าหล่อแต่ยังไม่แปรงฟันอยู่บนเตียงพร้อมกับระเบิดเสียงหัวเราะและรีบวิ่งออกนอกห้องทันที
“ฝากไว้ก่อนเถอะเจ้าเด็กแสบ!!”
จีอาได้แต่หัวเราะคิกคัก และตะโกนตอบกลับมาว่า
“ฝากเอาไว้แล้วอย่าลืมมาเอาคืนนะฮะสุดหล่อขี้เซาของจีอา~”
PLEASE TBC in main story
โพลล์
หัวข้อ: (***แจ้งข่าวค่ะ***) Sex Syndrome ● ขอโทษที...ที่ผมติด “เซ็กส์” (รายละเอียด P.89) (อ่าน 897721 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก