ผมยืนมองเจอยู่ วันนี้มันแต่งตัวน่ารักมากครับ ใส่เสื้อยืดพอดีตัวสีฟ้าอ่อนสวมเสื้อกันหนาวสีน้ำตาลทับ ผมคงมองมันเพลินไปจนไม่รู้ว่ามันถามอะไรผม โมทย์เลยต้องเป็นฝ่ายตอบแทน สติผมกลับมาก็ตอนที่ได้ยินชื่อนั้นออกจากปากของมัน
“.....เกต”มันเดินไปหาคนของมันแล้ว ตอนนี้ผมรู้สึกหวิวๆ ในใจ เหมือนอากาศเย็นลงชั่วขณะ ผมก็รู้มาก่อนหน้านี้แล้วว่ามันมีแฟน แต่พอได้มาเห็นตัวจริงเมื่อวาน ได้เห็นทั้งสองยืนคู่กัน ดูสีหน้าแววตาที่พูดคุยกัน ผมเสียใจ.....ทำไม
ผมเห็นเจเดินนำสองคนนั้นมาทางผม แนะนำให้รู้จักกับเพื่อนๆ มัน แล้วก็มาแนะนำพวกผม...ในฐานะรุ่นพี่ของมัน วันนี้แฟนมันแต่งตัวน่ารักกว่าเมื่อวานอีกครับ ผู้ชายแถวนี้มองกันเหลียวหลังเลย ยิ่งยืนคู่กับมันแล้ว ยิ่งรู้ว่าเหมาะสมกันมาก มีบรรยากาศที่กลมกลึงกัน บรรยากาศของคู่รัก
“โหน้องเจ จะพาแฟนมาเปิดตัววันนี้ก็ไม่บอก”เสียงเศกมันแซวครับ เพื่อนคนอื่นๆ ก็แซวตามจนแฟนมันยืนอายหน้าแดงหลบอยู่หลังมัน
“
แฟนอะไรกันพี่ เพื่อนสนิทกันทั้งนั้น”
หาาาาาาาาาาา......ผมไม่ได้ฟังผิดใช่ไหม ก็ตอนนั้นโก้มันแนะนำเองว่าแฟนเจ แต่ไหงเจ้าตัวบอกว่าเพื่อนล่ะ หน้าน้องเกตเศร้าไปถนัดตาเลยครับ ไม่หรอก แฟนกันอยู่แล้ว แต่คงอายเพื่อนๆ พี่ๆ มากกว่า
ยืนคุยกันไม่นานพวกมันก็พากันลากไปโรงอาหาร บอกว่าเดี๋ยวตอนเริ่มงานจะมาใหม่ แต่เก๋กับโอ้ไม่ได้ไปด้วยครับ นั่งอยู่กับพวกผม
“ไม่ไปกับเพื่อนล่ะ อีกเกือบชั่วโมงนะ”ผมถาม
“ไม่ไปหรอกพี่ ไม่อยากมีเรื่อง”เก๋พูดครับ
“มีเรื่องไรกัน”โมทย์ถาม
“ไม่เห็นเด็กมันเหรอ มองหนูตาแทบจะหลุดออกจากเบ้าแล้ว ท่าทางขี้หึงเป็นบ้า”
“จริงเหรอ แต่ดูเขาเรียบร้อยออกนะ คิดมากไปมั้ง”
“แฟนมันน่ะไม่เท่าไหร่ เพื่อนแฟนมันน่ะ เมื่อเช้าเกือบมีเรื่องกันแล้ว”ดูท่าทางเก๋จะหงุดหงิดมากครับ ผมก็ไม่อยากละลาบละล้วงด้วยว่ามีเรื่องอะไร เลยหาน้ำหาขนมมาให้กินแก้เครียด
“พี่เอ็กซ์คะ”
“อะไรครับ”
“พี่เอ็กซ์รู้จักผู้หญิงคนนั้นหรือเปล่าคะ เห็นมองมาทางนี้นานแล้ว”
ผมและโมทย์หันไปมองตามสายตาเก๋ แล้วรีบหันกลับมาเลยครับ
“นั่นมันน้องดาวของมึงนี่หว่า”โมทย์หันมาพูดกับผม
“ของกูที่ไหน เลิกเป็นปีแล้ว”
“แต่ท่าทางน้องเขาอยากกลับมาเป็นของมึงว่ะ เดินมาทางนี้แล้วด้วย”โมทย์พูดจบ ผมกำลังจะลุกหนีเธอก็มายืนอยู่หน้าผมแล้ว
“ไงคะพี่เอ็กซ์ หล่อเชียวนะคะวันนี้”
“ครับ”ยินดีรับคำชมเสมอครับผม
“พี่เอ็กซ์อย่าลืมเชียร์ดาวนะคะ”
“ก็คงว่าไปตามเกณฑ์การให้คะแนนแหล่ะครับ”
“แหม พูดจาห่างเหินกันจัง น้อยใจนะคะเนี่ย”เธอช่างจีบปากจีบคอพูดเหลือเกิน ไม่รู้ว่าผมเคยนึกชอบเธอไปได้ยังไง
“อย่าน้อยใจเลยครับ กำลังใจดาวน่ะมีออกเยอะแยะ”ก็เล่นแต่งตัวโชว์เนื้อหนังขนาดนี้ แถวนี้ก็มีแต่คนมองเธอทั้งนั้นแหล่ะครับ
“แต่ดาวอยากได้จากพี่เอ็กซ์นี่คะ อวยพรดาวหน่อยสิคะ”
“เห็นทีจะไม่ได้หรอกครับ ยังไงพี่ก็ต้องเชียร์คณะตัวเอง”ผมเสมองไปทางเก๋และโอ้ที่นั่งอยู่ เห็นโมทย์แอบยิ้มขำอยู่ด้วย
“เดี๋ยวจะเริ่มแล้ว พี่ว่าดาวไปเตรียมตัวหลังเวทีดีกว่านะ”ผมพยายามไล่เธอทางอ้อม แต่ดูท่าเธอจะไม่รู้สึกตัวนะครับ พยายามคะยั้นคะยอผม เอามือมาเกาะแขนผมอีกด้วย
“ไปส่งดาวหน่อยสิคะ ยังไงพี่ก็ต้องไปหน้าเวทีอยู่แล้ว นะคะ”
“คงไม่ได้หรอก พี่ก็ต้องไปส่งเด็กพี่เหมือนกัน ไปโอ้ เก๋”ผมแกะมือเธอออกแล้วดึงแขนเก๋ให้ลุกเดินตาม ไม่สนใจเสียงกระฟัดกระเฟียดจากการเสียหน้าของเธอ
“เอาหนูเป็นกันชนน่ะ ต้องมีค่าจ้างนะคะ”เก๋กระซิบผมเบาๆ โอ้เองก็ยิ้มขำในความทะเล้นของเพื่อน
“เออน่ะ เดี๋ยววันนี้พาไปเลี้ยง ตั้งใจกันหน่อยแล้วกัน”
ผมไม่ได้ไปส่งสองคนนั้นหรอก เดินไปถึงหน้าเวทีก็มานั่งรวมกับกรรมการคนอื่นๆ มีทั้งอาจารย์และเพื่อนต่างคณะ
พอถึงเวลาประกวด พิธีกรก็เริ่มเรียกแต่ละคณะขึ้นมาแนะนำตัวท่ามกลางเสียงเชียร์ของเพื่อนๆ จากนั้นก็เริ่มคัดออกตั้งแต่รอบแรก น้องคณะผมทั้งสองคนผ่านเข้ารอบต่อไป การแสดงความสามารถ ส่วนมากก็ร้องเพลงนั่นแหล่ะครับ ง่ายสุด ดาวก็เป็นอีกคนที่เข้ารอบ ก็เล่นลงทุนแต่งตัวขนาดนั้นน่ะนะ เธอก็ออกมาร้องเพลงพร้อมเต้นท่าทางที่ดูยั่วยวนตามแบบฉบับของเธอที่ผมเห็นบ่อยๆ ผู้ชายต่างคณะก็ตะโกนแซวตลอด เธอเองก็ชม้ายชายตาให้หมดแหล่ะครับ แต่ที่นานสุดคงเป็นผม แต่ผมไม่สนใจ
การแสดงรุ่นน้องคณะผมก็เรียกเสียงเชียร์ได้มากกว่าที่คิดครับ โอ้เดินออกมาพร้อมกีต้าร์ นั่งร้องเพลงรักด้วยน้ำเสียงนุ่มหู ดูมีเสน่ห์มากครับ สาวๆ นี่ฟังแล้วเคลิ้มเชียว ผมเองก็เพิ่งรู้ว่ามันเสียงดีขนาดนี้ ส่วนเก๋ แสดงมายากลครับ เรียกเสียงหัวเราะกับเสียงปรบมือได้มาก บางช่วงของโชว์ที่ตื่นเต้นก็ทำให้ผมอดลุ้นด้วยไม่ได้ เธอเตรียมตัวมาดีมากครับ ทั้งอุปกรณ์และเพลงประกอบ ให้ผมเดา เพลงนี้ก็คงฝีมือเจมัน พูดถึงเจแล้วมันนั่งอยู่แถวไหนนะ อ้อ...นั่นไง ยืนอยู่กับแฟนมันข้างเวที มีเพื่อนๆ ยืนอยู่ใกล้ๆ แต่เหมือนมันยืนกันแค่สองคนมากกว่า ไหล่แนบชิดกันขนาดนั้น มือคงประสานกันอยู่แน่ๆ
สรุปผลแล้วก็เป็นโอ้กับเก๋ได้รางวัลไปจริงๆ ด้วยครับ ดาวหน้าเสียพอดู ก็เสียงเชียร์เธอออกจะดัง แต่เธอคงลืมไปมั้งว่าดาวและเดือนมหาลัยน่ะต้องเป็นหน้าเป็นตาให้ด้วย อาจารย์คงไม่อยากให้มีภาพพจน์แบบเธอล่ะมั้ง
“น้องๆ ไปๆ วันนี้พวกพี่จะพาไปเลี้ยง”เศกเรียกน้องกลุ่มโอ้กับเก๋มารวมกันครับ แต่ก็ไปไม่หมดหรอก บางคนไม่ว่าง
“แบ่งๆ ไปรถโอ้กับรถพวกพี่แล้วกัน”ผมบอก พวกรุ่นน้องก็พากันไปนั่งรถโอ้เสียเป็นส่วนใหญ่
“เก๋ไม่ไปรถโอ้ด้วยกันล่ะ”เจหันมาถามเก๋ที่ยังยืนกับผมอยู่
“ไม่ล่ะ มึงไปกันเหอะ กูไปรถพี่เอ็กซ์นี่แหล่ะ”ผมรู้ครับว่าเก๋น่ะไม่อยากให้เพื่อนอึดอัด ผมเห็นสายตาของสองคนนั้นเวลาที่มองเก๋ยังรู้สึกอึดอัดแทนน้องมันเลย
สรุปเก๋มันก็เลยมากับพวกผม มีเก่งกับแก้วมานั่งด้วย ไปร้านอาหารห่างมหาลัยหน่อย บรรยากาศดีครับ มีดนตรีเล่นสดด้วย ไปถึงก็นั่งโต๊ะริมเลย ส่วนผมนั่งหัวโต๊ะครับ รับลมเย็นๆ สบายดีครับ
“เจกินเยอะๆ นะ ไม่เจอกันแป๊ปเดียวผอมไปตั้งเยอะ”น้องเกตตักกับข้าวใส่จานเจครับ เจมันก็ยิ้มๆ ตักอาหารให้แฟนมันคืนด้วย
“เก้าอี้ไม้มันชื้นๆ ว่ะ ชุดมึงจะเปื้อนมั้ยวะเก๋ สีขาวด้วยนะมึง”เจถามเก๋ที่นั่งถัดจากตี๋
“เออว่ะ เปื้อนแน่เลย”เก๋รีบลุกขึ้นดูเลยครับ ชุดขาวด้วยเปื้อนง่าย แต่ยังไม่ทันจะมีใครพูดอะไร เจก็ถอดเสื้อกันหนาวมันออกยื่นไปให้เก๋เลยครับ
“เอาไปพันเอวมึงไว้อ่ะ”เจยื่นค้างอยู่ครับ ผมเห็นเก๋ปรายตาไปมองเกตกับจ๋า ผมดูก็รู้เลยว่าสองคนนั้นไม่พอใจการกระทำของเจ แต่เจมันคงไม่รู้หรอก คนอื่นก็เฉยๆ ถ้าผมใส่เสื้อกันหนาวก็คงถอดให้เหมือนมัน
“เป็นเชี่ยไร รับไปสิมึงกูเมื่อย แล้วซักมาคืนด้วย”เจโยนเสื้อไว้บนตักเก๋เลยครับ เก๋ก็ต้องรับมาอย่างช่วยไม่ได้ ผมยิ้มๆ ให้เก๋ เพราะรู้ว่าน้องมันไม่สบายใจ
“ไม่เห็นเจต้องถึงกับถอดเสื้อให้เพื่อนรองนั่งเลยนะ”นั่นไงครับ ไม่ใช่น้องเกตหรอกนะครับ จ๋านะ
“ไม่เห็นเป็นไร เสื้อเราสีเข้มมันเปื้อนยากอยู่แล้ว”เจตอบกลับไปแบบสบายๆ
“ทำอะไรเกรงใจเกตบ้างนะเจ”เกตพูดครับ ตอนนี้เงียบกันทั้งโต๊ะเลย สักพักเจมันก็ลุกพาเกตเดินออกไปหน้าร้าน มองเห็นไกลๆ เหมือนเถียงอะไรกันสักอย่าง แล้วก็เจก็เดินนำเกตกลับเข้ามานั่งใหม่ครับ แต่ดูแล้วท่าทางจะมีปัญหากันแน่นอน
“เฮ้ยโอ้ ตอนประกวดมึงร้องเพลงเพราะดีนี่หว่า ตอนแรกบอกจะเปิดซีดีเอาไง ไหงเล่นสดได้”ผมเห็นบรรยากาศเริ่มอึมครึมเลยพูดเพื่อเปลี่ยนเรื่องครับ
“ก็ตอนไปหาเจมันเรื่องเพลง มันก็เลยแนะนำว่าเล่นสดดีกว่า มันก็สอนร้องด้วยน่ะพี่”
“จริงเหรอวะไอ้เปี๊ยก”
“โหหห ดูถูก”
“ไหนๆ ร้องให้ฟังหน่อยสิ จะได้รู้ว่าดูถูกหรือผิด”ผมอยากฟังเสียงมันครับ คนอื่นๆ ก็เลยช่วยกันเชียร์
“ไม่เอาพี่ อายเขา ผมก็แค่ร้องหนุกๆ กับเพื่อน”เจปฏิเสธใหญ่เลยครับ
“ร้องหน่อยสิวะ ไม่ได้ฟังกันนานแล้ว”โก้ช่วยยุครับ
“เอาเลยมึง เสียงมึงน่ะดีจะตาย ไปร้องโชว์หน่อยสิวะ กูอยากฟังเพลงที่มึงเคยร้องตอนไปร้องคาราโอเกะกันน่ะ”เก๋เองก็เชียร์ด้วยครับ แสดงว่าเสียงมันดีจริง
“น้องเจร้องให้พวกพี่ฟังหน่อยสิคะ”เจนก็เริ่มยุเหมือนกันครับ
“ไม่เอาพี่ เขินตายเลย เดี๋ยวลูกค้าคนอื่นเขาเขวี้ยงรองเท้าใส่ ผมก็ซวยสิ”ยังครับ ยังยุไม่ขึ้น
“ไปร้องหน่อยสิเจ เกตก็อยากฟังเหมือนกัน”
“ไม่เอาหรอกเกต อายเขา”มันไม่ยอมจริงๆ ครับ แต่เกตเริ่มหน้าบึ้งแล้ว คนอื่นๆ ก็เริ่มรู้สึกครับ
“ร้องหน่อยสิ เกตอยากฟัง ร้องให้ฟังไม่ได้รึไง ทีร้องให้คนอื่นฟังยังร้องได้เลย”
................เงียบ..............................
เงียบสนิททั้งโต๊ะเลยครับ ดูเจมันก็เริ่มหงุดหงิดแล้วครับ มันยิ่งแคร์ความรู้สึกคนอื่นมากๆ อยู่ ฟังดูใครก็รู้ครับว่าเกตพูดประชดเก๋ ผมเลยหันไปยิ้มให้เก๋ ตักอาหารตรงหน้าใส่จานให้ไป เธอก็พยายามยิ้มตอบผมมา
“กลับห้องกันก่อนไหม”เจหันไปพูดกับเกตครับ จับมือกันด้วย แต่เกตเลื่อนมือหนี
“ไม่ ทำไมต้องกลับ เพิ่งมาเองนะ แค่ร้องเพลงเอง ทำให้เกตไม่ได้หรือไง แค่นี้ให้เกตไม่ได้หรือไงเจ”น้ำเสียงเกตเริ่มไม่ดีแล้วครับ เหมือนจะร้องไห้ เจมันเลยเอามือไปลูบผมเกตเบาๆ ดูก็รู้ครับว่ามันรักของมัน ก็แฟนกันนี่ครับ ถ้าไม่รักไม่ชอบจะคบกันทำไม จะตามกันมาทำไม ไม่รักไม่ชอบ.........จะห่วงมันทำไม
*****************************************************************************************************************************
มาต่อแล้วนะคะ เมื่อวานรออัพแต่บอร์ดปิดอ่ะ วันนี้อัพตอนเดียวนะคะ
ขอบคุณทุกคนที่ติดตามนะ พบกันวันพร่งนี้ค่ะ
หัวข้อ: >> ระเบียงรัก นักศึกษา ภาค I,II [End] <<รีปริ้นครั้งสุดท้าย Now-5 ต.ค.61 p.434 (อ่าน 3955799 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก