เอ่อ... ไม่มีอะไรจะพูด ไปอ่านกันต่อเถอะค่ะ
*************************************************************************************
เหมือนสิ่งรอบข้างเป็นใจให้ผมกับเจต้องห่างกัน ผมต้องวุ่นกับการซ้อมบาสให้คณะ รวมถึงบาสของมหาลัยด้วย เวลานอกเหนือจากนั้นก็ทุ่มเรื่องโปรเจ็คจบ เหลือเวลาอีกนิดหน่อยศึกษางานของโรงแรม เรื่องที่ตี๋มันให้ผมคิดน่ะ ผมไม่ได้คิดเลย ก็มันคิดอะไรไม่ออกนี่นา เอาเป็นว่าอยู่แบบนี้ไปก่อนแล้วกัน ตี๋มันก็ไม่เร่งรัดเอาคำตอบอะไรด้วย
“มีอะไร”ผมหยิบโทรศัพท์มากดรับ เดี๋ยวนี้เบอร์นี้โทรมาถี่มากเกินไปแล้วครับ คนกำลังอารมณ์ดีๆ ที่ได้คุยกับเจเมื่อกี้ หงุดหงิดขึ้นมาเลยครับ
“ถ้าไม่มีดาวโทรหาไม่ได้เหรอคะพี่เอ็กซ์”
“ถ้าไม่มีอะไรก็แค่นี้นะ แล้วอย่าโทรมาอีก”
“เดี๋ยวสิคะ ดาวน่ะ รู้นะคะว่าตอนนี้พี่เอ็กซ์ไม่มีใคร”
“....แล้วไง”
“เรา...ไม่คิดจะมาเจอกันบ้างเหรอคะ เหมือนเมื่อก่อนไง”ดาวพูดมาแบบนี้ผมก็รู้แล้วครับว่าทำไม เจอกันเหมือนเมื่อก่อนก็คือจบที่เตียงพร้อมเงิน ทำไมผู้หญิงสวยๆ หน้าตาดีๆ ไม่ทำตัวให้ดีกว่านี้บ้างนะ
“ไม่ล่ะ พี่ไม่ว่าง”
“ไม่ว่างเพราะเอาแต่ตามใครอยู่หรือเปล่าคะ”
“หมายถึงใคร”
“ก็...ใครล่ะคะที่ทำให้พี่ต้องปั่นจักรยานตามเขาเมื่อตอนค่ำน่ะ ดาวเห็นนะ...ไม่น่าเชื่อนะคะว่าคนอย่างพี่เอ็กซ์จะมีรสนิยมแบบนี้”น้ำเสียงเยาะเย้ยถากถางจากปลายสาย แสดงว่าเธอเห็นจริงๆ แล้วมันยังไง ก็แค่........
“มันไม่ใช่อย่างที่เธอคิดหรอก แค่นี้แล้วกันนะ พี่ยุ่งอยู่”ผมวางสายก่อนที่เธอจะได้พูดอะไรกลับมา ผมไม่ได้กลัวอะไรหรอกนะ เพราะสำหรับผมตอนนี้ไม่มีอะไร ผมกับเจก็เป็นแค่รุ่นพี่รุ่นน้อง แค่คนข้างห้อง คนข้างห้องที่ทำให้ผมต้องออกไปนั่งรอที่ระเบียงทุกวัน ไม่มีเสียงพูดคุย แค่นั่งฟังเสียงหายใจเบาๆ เสียงขยับตัว เสียง...ความเงียบระหว่างเรา
ปกติแล้วผมจะซ้อมบาสคณะตอนเย็นทุกวัน ส่วนเสาร์อาทิตย์จะซ้อมบาสมหาลัย แต่เสาร์นี้ซ้อมน้อยหน่อยเพราะใกล้แข่งกีฬาแล้ว ต้องทุ่มเทให้คณะก่อน หลังจากโค้ชปล่อยก็มาช่วยเศกดูน้องๆ ซ้อมบอลต่อ ก็ข้างสนามบอลกรคุมน้องซ้อมวิ่งนี่นา ผมจำได้ว่าเจมันลงวิ่ง แต่ไหง....
“เฮ้ยเศก ทำไมไอ้เจมันไปวิ่งในสนามล่ะ”ผมเดินไปถามเศกที่คุมทีมบอลอยู่
“คนไม่พอว่ะ เห็นมันวิ่งเร็วดี ดูมันดิ แย่งลูก ตัดลูกโคตรเก่ง”
“มันจะไหวเหรอวะ ลงวิ่งด้วยนี่”ตัวมันก็นิดเดียว เกิดเป็นลมเป็นแล้งจะทำไง
“กูจะเอามันลงแค่ครึ่งหลังน่ะแหล่ะ ถ้าได้เข้ารอบชิงนะ แต่แข่งย่อยคงเอาลงเฉพาะแมทท์สำคัญๆ น่ะ”เศกสมกับเป็นประธานคณะครับ รอบคอบดี แต่ถ้าจะให้ดีอย่าใช้งานมันหนักนักดิวะ ทีผมยังไม่จับมันมาลงบาสเลย ทั้งๆ ที่มันเก่งจะตาย เสียดายจัง
“พี่..เศก....”เจวิ่งหอบมาเลยครับ
“ใจเย็นๆ พักก่อนค่อยพูด เอ้าน้ำ”เศกยื่นขวดน้ำให้ แล้วเปลี่ยนตัวคนอื่นไปแทนเจ แทนที่มันจะเอาน้ำดื่ม ดันเทใส่หัวซะนี่ สงสัยร้อนเพราะมันขี้ร้อน แต่ผมเนี่ยเริ่มร้อนตามมันแล้ว เสื้อยืดสีขาวเปียกเหงื่อก็บางก็แล้ว ยิ่งโดนน้ำที่ไหลตามเส้นผมลงมาตามคอขาวๆ ไหลลงในเสื้อยิ่งเห็นอะไรชัดไปหมด เจเอ้ยยยย ให้พี่ได้คิดอะไรนิ่งๆ บ้างไม่ได้เหรอไงวะ ชอบมาทำให้สับสน
“พี่เศก..ตกลงพรุ่งนี้ผมไม่ต้องลงใช่ป่ะ”เจเริ่มหายเหนื่อยก็ถามเศกต่อทันที
“อืมไม่ต้องหรอก แต่ถ้าว่างมาสำรองข้างสนามก็ดีนะ”
“ไม่ว่างอ่ะพี่ ผมมีงาน งั้นผมกลับก่อนนะ วันจันทร์เจอกัน หวัดดีพี่......”เจยกมือไหว้เศกแล้วหันมาทางผมแป๊ปเดียว เหมือนมองผ่านน่ะครับ แล้วเดินออกไปเลย ผมมองแผ่นหลังที่ห่างออกไปเรื่อยๆ เดี๋ยวนี้ผมทำได้เพียงมองข้างหลังเจแล้วเหรอ ตลอดทางมีทั้งผู้หญิงผู้ชายทอดสายตาให้ร่างเล็กนั้น แต่ผมจะทำอะไรได้
“เอ็กซ์ เป็นไรวะ เรียกไม่ตอบ”
“เหรอ มีไรล่ะ”ผมหันกลับมาทางเศก
“ถามว่าบาสเป็นไง ชนะสองแล้วนี่”
“อืม ก็ถ้าวันพุธชนะอีกก็รอชิงน่ะ น่าจะชิงกับทีมไอ้เปานะ พวกนั้นก็มีตัวมหาลัยเหมือนกัน ถ้าได้เจอกันก็เหมือนเอาทีมบาสมหาลัยสองทีมแข่งกันเลย วันนี้ก็คุยกับโค้ชมา เห็นว่าวันนั้นจะดูฟอร์มไว้คัดตัวจริงเลยว่ะ”ผมพูดถึงเรื่องนี้แล้วก็หนักใจครับ เคยซ้อมร่วมกัน รู้หมดจุดแข็งจุดอ่อนของแต่ละคน คงต้องวัดกันน่ะครับว่าใครจะแก้จุดอ่อนตัวเองได้ก่อนกัน
“เอ็กซ์...นั่นมันน้องดาวนี่หว่า เห็นมองนานแร่ะ”เศกพูดจบผมก็หันไปตามสายตา เห็นดาวยืนอยู่ข้างสแตนท์เชียร์และกำลังเดินมาทางนี้ ส่วนเศกเดินไปรวมกลุ่มกับรุ่นน้องแล้วครับ
“ไงคะพี่เอ็กซ์ ซ้อมบาสเสร็จแล้วเหรอ”ดาวพูดมาเหมือนคอยตามผมงั้นแหล่ะ
“อืม แล้วมีไร”
“เปล่าหรอกค่ะ พอดีผ่านมาแล้วเห็นพี่เอ็กซ์ยืนอยู่ เลยแว่ะมาทัก พี่เอ็กซ์จะกลับหรือยังคะ”ดาวเดินมายืนชิดกับผมมากขึ้น ผมเองก็ไม่ได้ถอยหนีเสียด้วย ไม่รู้จะหนีทำไม คนที่ควรอายไม่ใช่ผมนี่
“ถามทำไม”ผมได้ยินเสียงพวกรุ่นน้องแซวเป็นระยะๆ ดูท่าทางเธอชอบใจเสียด้วย
“ก็ว่าจะชวนไปกินข้าวด้วยกันสักมื้อ....นะคะ”เธอพูดพร้อมกับเอื้อมมือมาจับมือผมไว้
“หึ..อย่าเลยดาว พี่ว่าดาวเลิกยุ่งกับพี่สักทีดีกว่านะ เรื่องของเรามันจบไปแล้ว พี่ไม่คิดจะไปยุ่งเกี่ยวกับดาวอีกหรอก”
“ทำไมคะ หรือว่าพี่คบใครอยู่...คนเมื่อกี้หรือเปล่า”เอาอีกแล้ว ทำไมเธอถึงชอบดึงเจมาเกี่ยวด้วยนะ
“ไม่เกี่ยวกับใครทั้งนั้นแหล่ะ แต่ดาวทำตัวดาวเอง”
“อะไรคะ ดาวทำอะไร ตอนนั้นอยู่ดีๆ พี่ก็เงียบหายไป ดาวพยายามติดต่อพี่ก็ไม่ได้ แถมยังย้ายหออีก”ดาวพูดไปก็พยายามเดินเข้ามาคลอเคลียข้างตัวผม นี่มันริมสนามฟุตบอล เธอไม่อายบ้าเหรอไงนะ
“พี่ไม่อยากจะพูดหรอกนะ เพราะกลัวว่าดาวจะอาย แต่ถ้าอยากรู้พี่ก็จะบอกให้ ว่าตอนนั้น พี่ไปหาดาวที่ห้องโดยไม่ได้บอก แล้วเห็นดาวอยู่กับผู้ชายคนอื่นบนเตียง ถ้าจำไม่ผิดก็เด็กมหาลัยพี่นี่แหล่ะ ต้องให้บอกอีกมั้ยว่ากำลังทำอะไร ทำท่าไหนกันอยู่”พูดไปแล้วผมนี่ก็ปากจัดเหมือนกันนะ
“พี่เอ็กซ์!! .......เอ่อ... คือ...ก็ช่วงนั้นพี่ไม่ค่อยมาหาดาว ดาวก็เลย.........”ดูเหมือนเธอตกใจ แต่ก็ปรับตัวปรับน้ำเสียงได้เร็ว เธอเลือกที่จะไม่เกรี้ยวกราดใส่ผม เพราะมันไม่ดีกับตัวเธอเอง
“พอเถอะดาว อย่าให้พี่ต้องพูดอะไรที่มันรุนแรงกว่านี้เลยนะ ดาวก็รู้ว่าพี่ไม่ได้ใจดีนักหรอก แม้กับผู้หญิงก็ตาม”ผมพูดนิ่งๆ ดาวคงรับรู้ได้ เธอปล่อยมือจากแขนผม ผมหันไปลาเศกแล้วก็เดินผ่านเธอไป
ผมปั่นจักรยานมาถึงหอก็สวนกับรถพี่ภานุหน้าหอพอดี เห็นเบาะข้างคนขับก็รู้ว่าเป็นเจ สงสัยจะออกไปทำงานแน่ๆ ทำไมช่วงนี้ชีวิตผมกับมันสวนทางกันจัง ว่าจะมาชวนไปกินข้าวเย็นด้วยกันสักหน่อย
หัวข้อ: >> ระเบียงรัก นักศึกษา ภาค I,II [End] <<รีปริ้นครั้งสุดท้าย Now-5 ต.ค.61 p.434 (อ่าน 3955447 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก