หัวข้อ: >> ระเบียงรัก นักศึกษา ภาค I,II [End] <<รีปริ้นครั้งสุดท้าย Now-5 ต.ค.61 p.434

[niph]

รีบ ๆ ไปหาที่ห้องเร็ว ๆ ล่ะเจ
จะได้ปรับความเข้าใจกันซะที

สงสารนม เดี๋ยวจะหมดอายุซะก่อน (เสียดายของ)
รึจะสงสารพี่เอ๊กซ์ดี อุตสาห์รอให้มาหา

[-~iK@iZ_KunG~-]

รีบ ๆ ปรับความเข้าใจกันนะครับ 

[DekDoy]

 

รอตอนหวานๆ กัน

จะมีป่าวเน้อ

[~prince™~]

ปรับความเข้าใจกันเร็วๆนะ...........

แต่ถ้าเจไปที่ห้องพี่เอ็กซ์จะปรับความเข้าใจกันยังไงหว่า............

ไปเร็วๆนะอยากเห็นฉากปรับความเข้าใจ.............

[bigpoman1]

รอตอนต่อไปครับ

[zeazaiz]

รอจ่ะ
 

[VaRinTr]

รอคับๆ เมื่อไรจะลงอ่า

[G_wa]

กลับมาถึงห้องก็อาบน้ำก่อนเลยครับ วันนี้ไอ้บ้าอำนาจเริ่มทำตัวเป็นปกติแล้ว กลับมาบ้าอำนาจเหมือนเดิม แต่ก็พอเดาออกว่าที่พาไปเลี้ยงราดหน้าเนี่ยคงแทนคำขอโทษ แม้จะไม่รู้ว่าขอโทษเรื่องอะไรก็เถอะ ผมเปลี่ยนชุดเป็นกางเกงขาสั้นกับเสื้อยืด โดยไม่ลืมหยิบของฝากไปด้วย ยืนเคาะห้องยังไม่ทันจะเอามือลงเลยประตูห้องก็ถูกกระชากจนผมตกใจ พี่เอ็กซ์ฉีกยิ้มให้ก่อนจะหลีกให้ผมเดินเข้ามานั่งในห้อง

“ผมเอาของฝากมาให้”ผมยื่นถุงขนมออกไป พี่เอ็กซ์ก็รับไปเปิดดู ข้างในก็มีพวกข้าวหลาม ขนมหม้อแกง ปลาเส้น ทุเรียนทอด ของโปรดผมทั้งนั้นอ่ะ

“ไปทะเลมาเหรอ”

“อืม ไปเมื่อวันจันทร์ ไปกับพวกพี่นุน่ะ”ผมเดินไปเปิดตู้เย็น ดูวันหมดอายุ เหลืออีกสามวันเอง ถ้ากินวันละสองขวดก็หมดครับ หยิบขวดนึงมานั่งกินหน้าทีวี มือก็ลื้อหาหนังใหม่ๆ ไว้ยืมไปดู

“ทำงานเหรอ เห็นโมทย์บอกว่าช่วงนี้งานเยอะ”อืม สนใจเรื่องผมด้วยแฮะ

“ก็เยอะขึ้น แต่พี่นุเขาให้ผู้ช่วยมาหนึ่งคนเลยไม่หนักเท่าไหร่....พี่เอ็กซ์ ผมยืมเรื่องนี้ไปดูได้ป่ะ”ผมหยิบหนังชูให้พี่เขาดู เรื่องใหม่น่ะครับยังไม่ได้ดูเลย

“อืม..พี่ก็ยังไม่ได้ดูเลย ดูด้วยกันเลยสิ”พี่เอ็กซ์ว่าไงว่าตามกันครับ ผมจัดแจงใส่แผ่นหนังไปแล้วลากหมอนใบเล็กลงมานอนแผ่ดูที่พื้น ได้ยินเสียงพี่เอ็กซ์ลุกเข้าไปในห้องแล้วก็เดินออกมาพร้อมผ้าห่มผืนใหญ่กับหมอนของพี่เขา เหมือนเดิมครับ เอาผ้าห่มปูนอนดูหน้าทีวี แต่สภาพผมน่ะไม่เหมาะดูหนังหรอก อดหลับอดนอนมาเกือบอาทิตย์ แถมต้องซ้อมวิ่งซ้อมบอลอีก ดูถึงแค่ตัวอย่างหนังก็หลับแล้วครับ

รู้สึกเหมือนมีอะไรมาคลุมตัวผมเบาๆ ผมเลยซุกตัวเข้ามาด้วยความเคยชิน ที่นอนอยู่ตอนนี้มันกว้างเกินไปผมพยายามขยับตัวให้ชิดกับสิ่งรอบข้างที่ไม่ใช่ความว่างเปล่า ไออุ่นด้านหลังทำให้เผลอเบียดตัวเข้าหา รับรู้ได้ถึงแรงกอดกระชับที่เอว นิ้วมือที่เกลี่ยเส้นผมออกจากหน้า สัมผัสเบาๆ อย่างทะนุถนอมทำให้ผมหลับลึกลงไปอีกรอบ

เสียงนาฬิกาปลุกดังใกล้ๆ แต่มันไม่ใช่เสียงนาฬิกาผมแน่ มันดังใกล้มากจนต้องปรือตามขึ้นมามอง เห็นนาฬิกาทรงสี่เหลี่ยมวางอยู่ตรงหน้า มองไปมุมห้องเห็นตู้เสื้อผ้าขนาดใหญ่ แต่ไม่ใช่ของผม....ย้อนนึกไปถึงเมื่อคืน ผมเข้ามาดูหนังห้องพี่เอ็กซ์.....แล้ว...เฮ้ยยยย ผมรีบลุกขึ้นนั่ง ตอนนี้ผมอยู่บนเตียง แต่เจ้าของห้องไม่อยู่ ผมรีบเดินออกมาจากห้องนอนก็ไม่เห็นมีใคร พอมองไปที่หน้าประตูก็เห็นโน้ตใบเล็กแปะอยู่มีข้อความว่า

พี่มีเรียนเช้า โจ๊กหมูอยู่บนโต๊ะ อุ่นกินซะ
P’x

ผมเดินกลับไปมองที่โต๊ะเล็กๆ ตรงโซฟา มีถุงโจ๊กวางอยู่ในชาม เป็นโจ๊กไม่ใส่ผัก ใส่หมูน้อยแต่มีตับเยอะแบบที่ผมชอบ รู้สึกดีใจลึกๆ ที่พี่เขาจำได้ ผมเอาโจ๊กเทใส่ชามยัดเข้าไมโคเวฟ แล้วเดินไปล้างหน้าล้างตามารอ ผมไม่อยากรับรู้หรอกว่าก่อนหน้านี้พี่เขาเป็นอะไร ถึงได้ทำตัวแปลกๆ แต่ตอนนี้เขากลับมาเป็นเหมือนเดิมแล้ว เป็นคนบ้าอำนาจเหมือนเดิม ผมกินโจ๊กไปก็นั่งยิ้มไปคนเดียว ถ้าใครเห็นคงคิดว่าผมบ้าไปแล้วแน่ๆ

กลับมาถึงห้องก็เปิดไฟลล์งานที่อ้นส่งมาให้ตรวจ มีแก้บ้างนิดหน่อย ดูนาฬิกาน่าจะมาทำงานแล้วก็เลยโทรไปหามันที่บริษัททันที

“ว่าไงเพ่”เสียงมันทักทายได้กวนประสาทมากครับ

“พี่ก็พี่ เพ่อะไรของมึง หัดใช้ภาษาให้มันดีๆ หน่อย”

“โหไรวะ ดุแต่เช้า ว่าไงครับคุณพี่”มันทำเสียงจิจ๊ะก่อนพูดประชดผมกลับมา

“งานน่ะพี่ตรวจแล้วนะ จดแล้วกันจะบอกว่าแก้ตรงไหน”ผมพูดไปได้ยินเสียงมันหยิบปากกากระดาษเตรียมพร้อม ผมก็บอกไปว่าตรงไหนต้องแก้บ้าง ทำไมต้องแก้ ถามมันด้วยครับว่าเห็นด้วยไหม ถ้าไม่เห็นด้วยเพราะอะไร เอาเหตุผลมาพูดกัน แต่ส่วนมากมันไม่มีเหตุผลไรหรอกครับ ผมบอกอะไรมันก็แก้หมด แก้งานมันเสร็จก็คุยเรื่องงานอื่นต่อว่าให้มันช่วยผมหาข้อมูลอะไรบ้าง ก่อนวางมันก็ย้ำผมอีกทีเรื่องวันศุกร์ที่มันจะมาดู

“เจๆ มึงรู้จักคนชื่อดาวเด็กถาปัตย์ป่ะ”เก๋กระซิบถามผมในห้องเรียน

“...ดาว..ไม่รู้จักว่ะ มัยวะ”ชื่อคุ้นๆ ครับแต่นึกไม่ออก

“กูไปลองชุดเชิญรางวัลเมื่อเช้า แล้วเขาก็เข้ามาถามเรื่องมึงใหญ่เลย”เก๋มันเป็นดาวมหาลัยนี่ครับ เขาให้มันคอยเชิญเหรียญเชิญถ้วยรางวัลวันพรุ่งนี้

“แล้วไง น่ารักเปล่าวะ”ดีใจครับ มีสาวถามหา

“ก็สวยๆ เปรี้ยวๆ น่ะ แต่กูไม่ค่อยชอบเท่าไหร่หรอก”

“มึงไม่ชอบกูอาจชอบก็ได้”

“ทำเป็นพูดดีไป เดี๋ยวแฟนคลับมึงได้ยินเขาก็เสียใจหมดหรอก”

“ใครวะแฟนคลับกู”นี่ผมมีแฟนคลับด้วยเหรอเนี่ย ภูมิใจอ่ะ

“ก็...อั้ม พี่ฟ้า แล้วล่าสุดก็....พี่เอ็...”

“เชี่ยนี่ พูดเบาๆ หน่อยมึง แฟนคลับกูที่ไหน มึงน่ะมั่วแล้ว”ผมรีบเอามือปิดปากเลยครับ กลัวเพื่อนในห้องได้ยิน สองชื่อแรกไม่เท่าไหร่ ชื่อสุดท้ายนี่น่ากลัวมากครับ

“มั่วที่ไหน กูกับมึงก็ได้ยินด้วยกัน แล้วเป็นไงบ้างวะ ถึงไหนกันแล้ว”เก๋ส่งสายตาแพรวพราวมาเลย

“ถึงไหนเชี่ยไรล่ะ ก็พี่น้องกันเฉยๆ กูว่าเขาแกล้งอำพี่โมทย์เล่นเท่านั้นแหล่ะ เดี๋ยวนี้กูก็ไม่ค่อยได้เจอพี่เขาด้วย มึงก็เห็น”ถ้ามันไม่พูดผมก็ลืมเรื่องวันนั้นไปแล้วนะนี่ พี่เอ็กซ์บอกพี่โมทย์ว่าชอบผมแบบที่พี่โมทย์คิด แล้วพี่เขาคิดว่าไงล่ะ ก็คงคิดแบบน้องเหมือนพี่โมทย์นั่นแหล่ะ ท่าทางพี่เขาก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงจากเมื่อก่อน แค่ใจดีมากขึ้นนิดหน่อย แล้วก็....อ่อนโยนมากขึ้นด้วย

“เออว่ะ กูก็ว่างั้นแหล่ะ พี่เขาคงสับสนชั่วคราวน่ะ มึงก็อย่าเสียใจให้มากนะเจ กูเป็นห่วง”เก๋ตบบ่าผมเบาๆ คำพูดมันเหมือนเป็นห่วง แต่หน้ามันเนี่ยระรื่นมากเลยครับ

“กูจะเสียใจทำไม มึงนี่บ้าทุกวี่ทุกวันแล้วนะ กูไม่คุยด้วยแล้ว จะเรียน”ผมหันกลับมาสนใจอาจารย์เหมือนเดิม แต่ก็ได้ยินเสียงกลั้นหัวเราะของมันตลอดจนเกือบหมดชั่วโมงแหล่ะ

เลิกเรียนเสร็จก็มาประชุมกันใต้ตึกคณะ พี่เศกก็มานัดแนะเรื่องวันพรุ่งนี้ว่าให้มากี่โมง แล้วก็ซ้อมเพลงอีกนิดหน่อย ไม่ซีเรียสครับเรื่องกองเชียร์ คุยเสร็จก็ปล่อยกลับ ผมไม่เห็นพี่เศกกับพี่โมทย์แต่ก็ไม่ได้ถามอะไร

“เจพรุ่งนี้มึงจะมาเชียร์บาสเปล่า”ตี๋ถามตอนที่เรากำลังเดินออกจากมหาลัย โก้เองก็หันหน้ามารอคำตอบผมด้วย

“กี่โมงวะ”

“บ่ายสองโมง”โก้ตอบแทน

“น่าจะว่างแล้วนะ เพราะวิ่งมันรายการเช้า”ดีนะครับที่วิ่งแต่เช้า เพราะบ่ายมีบอลต่อ วิ่งรอกหลายรายการเลยครับพรุ่งนี้

“เจ..เจคะ”เสียงหวานใสเรียกผมจากข้างหลัง ทำให้เราหยุดหันไปมอง ผมเห็นผู้หญิงหน้าตาสะสวย แต่งหน้านิดหน่อยดูมีเสน่ห์อีกแบบ แต่หน้าคุ้นๆ ครับ

“ครับ..เรียกผมเหรอ”ผมชี้นิ้วมาที่ตัวเอง เพราะแน่ใจว่าไม่รู้จักเธอ

“ค่ะ...เราเอง ดาวไง ที่เคยเจอตอนที่เจนั่งอยู่ในรถพี่เอ็กซ์ไง”เธอยิ้มหวานให้ จนพวกผมสามคนอดยิ้มตอบไม่ได้ ตามประสาผู้ชายครับ

“....อ๋อ คนนั้นเอง ว่าไงครับ”นึกออกแล้วครับ เด็กพี่เอ็กซ์เขานั่นเอง แต่..ชื่อดาวนี่ดาวเดียวกับที่เก๋มันบอกผมรึเปล่านะ

“ไม่มีอะไรหรอก พอดีเห็นเจหลายครั้งแล้ว ไม่ได้ทักสักทีเลยเรียกดูน่ะ พรุ่งนี้เจลงกีฬาอะไรมั้ย”เธอเดินเข้ามาใกล้ผมอีกนิดแล้วครับ

“ก็ลงวิ่งกับบอลน่ะครับ ดาวล่ะ แต่ดาวคงไม่ลงอะไรหรอกมั้ง นั่งเชียร์ก็พอแล้ว แฮะๆ”แอบหม้ออ่ะครับ ก็แค่แซวเล่นๆ ขำๆ

“ไม่ได้ลงอะไรหรอกค่ะ แต่เดี๋ยวไว้ดาวไปเชียร์นะ งั้นดาวไปก่อนนะคะ”เธอโบกมือให้แล้วเดินไปทางกลุ่มเพื่อนที่ยืนรอเธออยู่ ผมหันกลับมาเห็นพวกมันสองคนยิ้มๆ มองที่ผมก่อนแล้ว

“ใครวะ สวยดีว่ะ”โก้ถามแต่ตามองเลยหัวผมไปอีก เสียมารยาทมากเลยมัน ถึงผมเตี้ยกว่าแต่ไม่ต้องข้ามหัวกันก็ได้นะ

“เด็กพี่เอ็กซ์เขามั้ง เคยมาถามหาพี่เอ็กซ์นานแล้ว”ผมบอกไปตรงๆ โก้ถึงก้มมามองผมด้วยหน้าตาบ่งบอกว่าเสียดาย หุหุ ใครจะไปกล้าแย่งเด็กพี่เขาอ่ะ ไม่มีไรไปเทียบได้แบบนั้น

เช้าตรู่ของวันใหม่ ในมหาลัยตอนนี้มีนักศึกษามากมายเดินกันให้วุ่น แต่ละคนก็ใส่เสื้อสีประจำคณะแตกต่างกันไป คณะผมสีฟ้าครับ เสื้อโปโล มีลายกราฟิคด้านหลังเสื้อด้วย น่ารักมากครับ แต่ผมน่ะยังไม่ได้ใส่หรอก ตอนนี้ใส่เสื้อแขนกุดกับกางเกงขาสั้นสำหรับวิ่ง นั่งอยู่ที่เต้นท์นักกีฬาหลังสแตนท์ของคณะอยู่ครับ รอเวลาไปรายงานตัว

“กินไรรึยัง”เสียงดังอยู่บนหัวจนผมต้องแหงนหน้าขึ้นไปมองคนตัวใหญ่ที่ยืนค้ำหัวก้มมองผมอยู่

“ยังไม่หิว”ผมขยับที่ว่างให้พี่เอ็กซ์นั่งลง เงยหน้ามันเมื่อยคอ

“กินซะ เดี๋ยวเป็นลม”พี่เอ็กซ์ยื่นนมกล่องกับขนมปังมาให้

“อย่าเถียง ซื้อมาให้ เดี๋ยวเสียของ กินไป”พี่เอ็กซ์พูดสวนมาทำเอาผมอ้าปากค้างเลย

“ไม่ได้จะเถียง จะบอกว่า....ขอบคุณ ชิส์”ผมทำปากจิ๊จ๊ะเบาๆ แล้วก็ลงมือกินทันที ความจริงพี่เศกเอาข้าวกล่องมาให้กิน แต่มันไม่น่ากินและหนักไปสำหรับมื้อเช้าน่ะ ยังไม่ทันที่ผมจะกัดขนมปังเข้าปากเสียงเพื่อนๆ ในคณะก็ตะโกนแซวมาเลยครับ หาว่าพี่เอ็กซ์เขาลำเอียงน่ะ ซื้อให้ผมคนเดียว ส่วนผมก็ยืดเลยครับ ยิ้มแก้มแทบปริ ชอบอ่ะเวลามีคนเอาใจ

“ของพี่รหัสมันฝากมา อยากได้ก็ไปขอพี่รหัสตัวเองสิวะ”พี่เอ็กซ์พูดมาทำเอาผมหุบยิ้มแทบไม่ทัน ใจแป้วเลยผม...แล้ววว แป้วเพื่อ???

“แล้วน้องรหัสพี่ล่ะ”น้ำเสียงผมแบบประชดนิดๆ พี่เขาคงรู้ แอบยิ้มขำผมด้วย

“อยู่สแตนท์กับไอ้โก้ไอ้โมทย์ เขาแจกข้าวกองเชียร์อยู่”

“เรอะ งั้นฝากบอกพี่โมทย์ด้วยแล้วกันว่าขอบคุณมาก พี่โมทย์น่ารักที่สุดเลย”ผมพูดไปแล้วก็ก้มลงกัดขนมปังต่อ ได้ยินเสียงเหมือนพี่เขาหัวเราะ พอหันไปก็เห็นเขายิ้มๆ แล้วก้มหน้ามากระซิบที่หูผม

“บอกว่าพี่เอ็กซ์น่ารักที่สุดถึงจะถูกสิ ก็คนซื้อน่ะคนนี้นี่นา”พี่เอ็กซ์พูดจบก็ลุกออกไปเลย ปล่อยให้ผมทำหน้าเหวอ อ้าปากพะงาบๆ อยู่คนเดียว ก่อนจะคิดได้ว่า ‘ผีใจดีเข้า’ อีกแล้ว มาทำให้ผมหวั่นไหวแล้วก็ไปเฉยๆ ถึงจะคิดว่าพูดเพื่อแกล้งผมแต่เป็นครั้งแรกที่รู้สึกว่าพี่เขา...เจ้าชู้ว่ะ

ประธานกล่าวเปิดงานก็เริ่มแข่งขัน กีฬาในสนามเด่นๆ ก็วิ่งนี่แหล่ะครับ ผมลงวิ่งเดี่ยว 100 400 1500 เมตร พี่กรมาคอยดูแลพาพวกนักกีฬาไปรายงานตัวก่อนแข่ง วิ่ง 100 เมตร มีผมกับแว่น เพื่อนต่างห้องลง ต้องเข้าไม่เกินที่สามแล้วแข่งชิงอีกรอบ ตอนออกมายืนจุดสตาร์ทก็เหมือนๆ มีคนมอง ได้ยินเสียงเชียร์เสียงแซวเหมือนกัน แต่ไม่ได้สนใจครับว่าตะโกนอะไร สุดท้ายผมเข้าเป็นที่สองแว่นได้ที่หนึ่ง ก็ยังเข้ารอบครับ เดินเข้ามาพักในร่มดูแว่นลง 200 เมตร มันก็เข้าที่หนึ่งอีก ส่วนผมไปลง 400 เมตรต่อเลยครับ รายการนี้ก็เหมือนตอนแรก ต้องวิ่งสองครั้งครับ แดดกำลังแรงเลยตอนนี้ รายการนี้มีผมคนเดียว ก็วิ่งเหมือนเดิมเข้าเป็นคนที่สอง กลับมาพักหลังสแตนท์เลยครับตอนนี้ เข้ามาพี่กรก็หยิบผ้าเย็นให้ ผมก็นั่งชันเข่าเป็นหมาหอบแดดเลย ร้อนมากครับ เสื้องี้เปียกเหงื่อไปหมด พี่คนอื่นก็เอายานวดมานวดขาให้พวกผม ตอนนี้ก็รอเพื่อนคนอื่นครับ

“ว่าไงมึง”พี่กรหยิบโทรศัพท์ที่ผมฝากไว้มาให้ ดูเบอร์แล้วเป็นอ้นมันครับ

“ผมอยู่ข้างสนามแล้ว พี่อยู่ไหนอ่ะ”

“มึงมองหาสแตนท์สีฟ้านะ เดินมา พี่นั่งอยู่ข้างหลัง”

รอสักพักก็เห็นแล้วครับ เดินยิ้มแป้นมือถือน้ำมาสองแก้ว ผมลุกเดินออกจากเต้นท์ไปยืนข้างๆ สแตนท์

“โหคนเรา ยังไม่ได้บอกเลยว่าให้”อ้นมันบ่นเพราะผมแย่งมาดื่มหนึ่งแก้ว

“แล้วจะกินสองแก้วรึไง ไอ้นี่นิ”

“นี่พี่แข่งไรเนี่ย ไหนบอกเตะบอล”มันชี้ที่หมายเลขที่ติดเสื้อผมอยู่

“ลงวิ่งเนี่ยเดี๋ยวจะไปแล้ว ไปนั่งกับเพื่อนพี่ก่อนไหมวะ หรือจะยืนคนเดียว”ผมถามมันก็พยักหน้าหงึกหงัก เดินตามผมเหมือนลูกหมาเลยครับ เดินไปหน้าสแตนท์เห็นตี๋กับโก้นั่งอยู่ริมๆ กับพวกพี่เอ็กซ์เลยเดินไปหา

“พวกมึงสองคนอ่ะ กูฝากน้องกูหน่อยดิ เดี๋ยวกูต้องลงไปแข่งแล้ว”

“ไหนวะ”ตี๋เงยหน้ามาทางผม ผมหันหลังไปเห็นไอ้อ้นมันยืนแอบๆ ต้องกวักมือเรียกให้มันเดินมา

“อ้น นี่พี่ตี๋ กับพี่โก้ เพื่อนพี่ นี่ไอ้อ้นน้องที่ทำงาน”ผมแนะนำ อ้นก็ยกมือไหว้ มันเป็นเด็กมีสัมมาคารวะดีครับ ผมหันไปเห็นพี่โมทย์พี่เอ็กซ์มองอยู่ก็เลยต้องแนะนำมันด้วย เดี๋ยวเสียมารยาท

“อ้นๆ นี่พี่โมทย์พี่รหัสพี่ แล้วนี่พี่เอ็กซ์............พี่ๆ นี่อ้นน้องที่ทำงานผมครับ”ผมเว้นช่วงไปนิดหน่อย คือไม่รู้จะแนะนำว่าพี่เอ็กซ์เป็นอะไร จะแนะนำว่าเป็นไอ้บ้าอำนาจก็เกรงใจ เหมือนพี่เขารอลุ้นอยู่เหมือนกันว่าจะพูดอะไร เลยไม่พูดมันซะเลย ชอบแกล้งผมดีนัก

“น้องเจลงกี่รายการเนี่ย เห็นวิ่งไปสองแล้วนะ”พี่โมทย์ถาม

“ลงสามรายการ งั้นเดี๋ยวผมไปเตรียมตัวก่อนนะ จะถึงคิวผมแล้ว อ้นอยู่กับพี่ๆ เขาแล้วกันนะ อย่าเสือกไปเดินฉุดใครเขาล่ะ”ผมหันมาลามัน มันก็ทำหน้ายู่ใส่ หน้ารักตายล่ะไอ้อ้นนนน

   ก่อนผมหันหลังพี่เอ็กซ์หยิบน้ำในมือผมไปกินหน้าตาเฉยเลย ผมหันไปดูเพื่อนๆ ก็เห็นสนใจไอ้อ้นมันอยู่ ไม่มีใครหันมาทางผมสักคน
   
   “แลกกับค่าขนมไง”พี่เอ็กซ์ยกยิ้มมุมปากให้ผม ทำเอาเขินเลยครับ แล้วก็รู้สึกอีกอย่างว่าพี่เขาเจ้าเล่ห์เหมือนกัน

“หึหึ เอาไปเลย ของไอ้อ้นมัน”พูดจบผมก็เดินออกไปเลย ได้ดูคนหน้าหล่อๆ ทำหน้าเหวอก่อนแข่งนี่มีกำลังใจดีครับ

*************************************************************************************
มีคนเรียกร้องให้ลงเร็วๆ หลายคนเลย แต่...ทำไม่ได้อ่ะ เพราะชอบเล่นเน็ตดึกๆ ไงก็...รออ่านแล้วขยันตื่นเช้าหน่อยแล้วกันนะคะ

[VaRinTr]

เย่ๆ มาลงแล้ว reply ตั้งแต่ยังไมได้อ่านเลย555
ขอบคุณคับที่เอามาลงให้อ่าน

[fc_uk]

มีคนเรียกร้องให้ลงเร็วๆ หลายคนเลย แต่...ทำไม่ได้อ่ะ เพราะชอบเล่นเน็ตดึกๆ ไงก็...รออ่านแล้วขยันตื่นเช้าหน่อยแล้วกันนะคะ

เพื่อคุณจีผมทำได้ครับ   

[TONG]

 

ได้อ่านซะวันละตอนก็นอนตาหลับแล้วครับ

จะมีรอบดึกไหมเนี่ย

[SoN]

ขออีกตอนคับ
 

[life_fracture]

 

P'X

[VaRinTr]

พี่เอ๊กซ์ น่ารักมากมาย
555
ท่าทางเจจะใจอ่อนซะละ
เชียทั้งคู่คับผม

[G_wa]

ไม่เกินตีหนึ่งจะมาต่อให้อีกตอนนะคะ
.....ดึกไปป่าววววว......
ใครง่วงก็นอนแล้วตั้งนาฬิกาปลุกไว้นะคะ ตอนนี้แว้บไปคุยเอ็มกับเพื่อนสักพักก่อนนะ

[คุณหมาหยอกไก่]

 

โอม จงลง จงลงไวๆ

 

ลันลา คับ 

[life_fracture]

เหอ เหอ เหอ

ขอลาไปนอนก่อนละกัน

เจอกันวันพรุ่ง

[artday]

 

[sunshine]

มาเลยยยยยยยยยยย......รออยู่

ถ้าไม่เกินเที่ยงครึ่ง จะดีมั่กๆ

[acht]

อิอิ พี่เอ็กซ์เหวออออ 

[G_wa]

แก้วน้ำในมือถูกเขวี้ยงลงถังขยะ เจเดินไปข้างสนามแล้ว เหลือแต่ไอ้เด็กนี่อยู่กับพวกผม ท่าทางจะสนิทกันพอควร ไปสนิทกันตั้งแต่เมื่อไหร่ วันที่ผมตามไปดูมันทำงานไม่เห็นจะเคยเห็นหน้า แถมท่าทางจะยังเรียนไม่จบ แต่งตัวก็ตามเด็กวัยรุ่นทั่วไปแหล่ะครับ เสื้อยืดกางเกงยีนส์สวมเสื้อกันหนาวทับ ร้อนตับจะแตกไม่รู้จะแต่งให้มันเยอะทำไม

“เด็กที่ทำงานพี่ภานุเหรอ”ผมยืนถามมัน

“..ครับ พี่รู้จักเหรอ”อ้นมันตอบผมแบบกลัวๆ ไม่เข้ากับท่าทางเถื่อนๆ เลย

“อืม ก็เคยร่วมงานกันบ่อย แล้วไปสนิทกับเจมันตั้งแต่เมื่อไหร่ล่ะ เพิ่งทำงานเหรอ”ผมยังคงถามต่อ สามคนนั้นก็ดูเหมือนจะรอฟังคำตอบเหมือนกัน

“ก็ไม่นานครับ มาฝึกงานแล้วก็เป็นผู้ช่วยพี่เจด้วย...เลย..สนิทกัน”อ้นห่อไหล่กว้างๆ ของมันลง ผมไม่รู้หรอกว่ามันเป็นอะไร จนตี๋สะกิดผมให้หันกลับไปทางสนาม ที่ลู่วิ่งเห็นเจกำลังจะปล่อยตัววิ่ง 1500 เมตรครับ

“เก็บอาการหน่อยนะมึง หึงอะไรกับเด็กมัน”ตี๋พูดเบาๆ ผมนี้หันขวับเลยครับ

“กูเปล่า ถามเฉยๆ”

“ปากมึงน่ะถาม แต่ตามึงน่ะขู่จนเด็กมันหงอแล้ว”อ้าวเหรอ ผมไม่ยักรู้ตัว แต่ตอนนี้สนใจในสนามครับออกสตาร์ทก็ไล่เลี่ยกัน รายการนี้เจลงคนเดียวครับ กรมันบอกว่าเจมันฉลาด แข่งแบบคนฉลาด ผมก็อยากรู้ว่าฉลาดยังไงเข้าที่สองตลอด แล้วผมก็ได้รู้ครับ ช่วง 100 เมตรสุดท้าย เจมันเร่งสปีดขึ้นนำ ที่แท้มันเก็บแรงไว้ครับ เสียงเชียร์จากพวกผมดังมากขึ้น และในที่สุดมันก็เข้าเป็นที่หนึ่ง เหรียญทองครับ พวกผมกระโดดโลดเต้นกันทั้งสแตนท์ เห็นเจโบกไม้โบกมือให้ด้วย แล้วก็เดินกลับมาทางพวกผมครับ

“เจ๋งว่ะพี่ ตัวเล็กๆ วิ่งเร็วชิปหายเลย”อ้นมันยืนให้เจนั่งแทนครับ นั่งหอบจนตัวโยน กรก็เอาผ้าเย็นเช็ดหน้าเช็ดตาให้ครับ เห็นแล้วหงุดหงิดว่ะ กางเกงก็สั้น ขามันก็ขาว มันนั่งอยู่นี่สแตนท์ข้างๆ มองกันเพียบเลยครับ แต่ทำอะไรไม่ได้ เดี๋ยวโมทย์มันว่าอีก ตี๋มันก็จ้องผมอยู่ด้วย น่ากลัวกว่านั้นคือโก้ครับ นิ่งๆ จนผมไม่รู้ว่าตี๋มันเล่าให้ฟังหรือยัง

“มึงจะชมกูเพราะๆ ก็ไม่ได้นะไอ้อ้น”เจมันเอนไปพิงทางตี๋ เอาผ้าเย็นโปะหน้าไว้ครับ คงเหนื่อยมาก

“เป็นไงบ้างเจ ชิงอีกสองรายการนะ”กรนวดขาไปก็ถามมันไป เจก็พยักหน้าตอบ มันคงอยากเก็บแรง กรนวดขาให้มันเสร็จก็เดินไปด้านหลังดูน้องคนอื่นๆ

“เก่งนี่ครับน้องเจ ได้เหรียญทองแล้วนะ”โมทย์เดินไปหน้าเจ เอามือไปลูบผมชื้นเหงื่อมันด้วย อยากทำแบบมันมั่งครับ

“แหะๆ อย่าชมจิ เจเขินนะครับพี่”เจส่งยิ้มให้โมทย์แล้วเอนหัวมาพิงที่ท้องมันแทน โมทย์เลยได้ทีขยี้ผมมันเล่นอ่ะ โมทย์หันมายักคิ้วโชว์ผมด้วย ผมรู้แล้วครับว่ามันตั้งใจแกล้งผม

“ไอ้ขี้อ้อน”คำนี้มาจากโก้ คงหมั่นไส้เพื่อนมันเหมือนกัน

“โหยยย เพิ่งเคยเห็นพี่เจโหมดอ้อนว่ะ พูดเพราะด้วย ปกติไม่เห็นน่ารักแบบนี้เลย อิจฉาพี่โมทย์จัง”อ้นส่งเสียงแบบดีใจมาเลยครับ เจมันเลยหันขวับไปด่า

“เ.รื่.อ.ง.ข.อ.ง.กู”ชัดถ้อยชัดคำมากเลยครับ อ้นทำจมูกย่นให้มัน เจได้ทีหัวเราะใหญ่เลยครับ มันมีความสุขแต่ผมเนี่ยกำลังทุกข์ ไม่มีส่วนร่วมกับเขาอ่ะ

นั่งคุยกันแป๊ปเดียวกรก็เดินมาบอกให้เจไปรายงานตัวอีกแล้วครับ ส่วนมันก็ยืนดูกับพวกผม คราวนี้เจแข่ง 100 กับ 400 เมตรรอบสุดท้าย ตอนนี้เสียงเชียร์ดังกว่าเดิมอีกครับ ทั้งผู้ชายผู้หญิงจากคณะอื่นด้วยครับ ผมเพิ่งสังเกตข้างๆ ว่าเป็นคณะไอ้เปามันนี่แหล่ะ เสียงเชียร์เจก็มาจากพวกมันด้วย แกนนำคงเป็นไอ้ฟ้ากับไอ้อั้ม

เริ่มปล่อยตัว 100 เมตร ตอนแรกผมก็คิดว่ามันจะเอาเหรียญทองอีกเห็นมันออกตัวนำคนอื่น แต่เปล่าครับ รุ่นน้องอีกคนได้ไป มันได้ที่สองเหมือนเดิม พอรายการต่อมา 200 เมตร เจก็นั่งพักแถวนั้นครับ ดูเพื่อนแข่งก็คนที่ได้เหรียญทองเมื่อกี้แหล่ะครับ แต่รายการนี้ได้ที่สาม

“กูนึกแล้วว่าต้องเป็นแบบนี้”เสียงกรบ่นเบาๆ ข้างตัวผม มันคงหงุดหงิดที่ไม่ได้เหรียญทอง

“ไมวะ ได้ทองแดงก็ไม่เป็นไรหรอก”

“กูบอกให้ไอ้แว่นออมแรงหน่อย มันลงสองรายการติดกลัวไม่ไหว เดี๋ยวมันต้องลงวิ่งผลัดอีก แม่งก็บอกกูว่าผมไหวๆ ไอ้เจมันเลยปล่อยให้แซงไง เดี๋ยวมึงคอยดูรายการนี้เจมันจะได้เหรียญทอง”กรมองไปในสนามที่เจกำลังเตรียมปล่อยตัวอยู่ ตอนแรกผมก็ฟังเฉยๆ สุดท้ายก็เห็นเจมันเข้าที่หนึ่งจริงๆ ด้วย

“มัยมึงรู้วะ”

“ก็เจมันไม่ได้อยากได้เหรียญนี่หว่า มันอยากให้คณะได้เหรียญ ถ้ารายการไหนเราส่งสองคนมันก็จะดูเพื่อน ถ้าเพื่อนนำมันก็จะปล่อยรั้งที่สองให้ แต่ถ้าส่งเดี่ยวมันก็จะพยายามเอาทองให้หมดนั่นแหล่ะ”กรพูดจบก็เดินไปรับพวกรุ่นน้องครับ เห็นมันเดินไปตบบ่าไอ้แว่น ถึงมันบ่นแต่มันก็ไม่ไปว่าหรอก น้องมันก็ทำดีที่สุดแล้ว เพียงแต่เจมันดีกว่าแค่นั้นเอง

เดินกลับมาที่สแตนท์เจไม่ได้มาด้วยครับ ผมเลยตะโกนเรียกมันไว้ก่อน

“กรๆ ไอ้เจล่ะ”

กรไม่ตอบผม มันส่ายหัวแบบเซ็งๆ เดินพยุงไอ้แว่นไป รู้สึกว่าขาจะเจ็บ ผมมองกลับไปที่สนาม เป็นรายการวิ่ง 800 เมตร เห็นเจยืนวอร์มอยู่ รายการนี้คนลงน้อย แข่งรอบเดียว คนจัดโปรแกรมการแข่งคงจัดระยะไกลกับใกล้สลับกันจะได้ไม่เบื่อ 800 เมตรนี่ก็วิ่งสองรอบสนาม รวมๆ กันแล้วเจมันวิ่งไปหกรอบแล้วนะครับเนี่ย ถ้าไม่รู้จากเพื่อนมันว่าเจเคยเป็นนักว่ายน้ำผมก็สงสัยเหมือนกันว่ามันเอาปอดตรงไหนหายใจ

“ไหนเจมันบอกว่าลงสามรายการไงวะ”โมทย์พูดลอยๆ เหมือนถามผม แต่ก็ไม่ได้ตอบ จนได้ยินเสียงปล่อยตัว คณะผมตอนนี้ก็ส่งแรงใจให้มันเต็มที่ครับ ลงหลายรายการติดทำเอามันเด่นไปเลย พวกผมกับไอ้ฟ้าเลยส่งเสียงเชียร์กันมันส์ใหญ่เพราะสแตนท์ติดกัน ถึงดูมันเหนื่อยๆ แต่สองร้อยเมตรสุดท้ายมันก็วิ่งนำเข้าที่หนึ่ง ได้อีกเหรียญแล้วครับ ผมว่ามันเป็นพวกแรงปลายดีนะครับ เห็นมันคอยแต่จะแซงเขาตอนใกล้ถึงเส้นชัยตลอด ได้ยินเสียงพวกไอ้ฟ้ามันเฮด้วย คณะมันแพ้เสือกเฮทำไมเนี่ย รุ่นพี่รุ่นน้องมันเป็นเหมือนกันหมด ท่าทางจะตั้งแฟนคลับเจกันแล้วมั้ง แต่ยังไม่หมดครับ เจที่นั่งพักอยู่แถวนั้นเดินไปยืนรอรายการต่อไปอีก วิ่งผลัด 4 x 100 เมตร ครับ มันไปยืนอยู่ไม้สุดท้าย พวกผมสี่คนหันมองหน้ากันงงๆ ก็เจมันบอกจะไม่ลงวิ่งผลัด ไหงไปยืนตรงนั้นได้ ไอ้อ้นไม่รู้เรื่องอะไรครับ ส่งเสียงเชียร์พี่มันใหญ่

“ไหนมันบอกจะลงแต่เดี่ยวไงวะ”โก้พูดลอยๆ เหมือนไม่ได้เจาะจงถามหรือเอาคำตอบจากใคร

เสียงคณะผมกับไอ้ฟ้าตอนนี้เชียร์เจมันคนเดียวเลย เพียงแต่แข่งกันระหว่างสองคณะว่าใครจะดังกว่า เห็นเจโบกมือให้ด้วย คราวนี้ได้ที่สามครับ ท่าทางมันเหนื่อยมาก รุ่นน้องอีกคนต้องวิ่งเข้าไปพยุงมันไว้ แต่มันก็ยังนั่งอยู่แถวนั้น มันยังจะแข่งรายการไหนอีกเหรอ พอกรเดินมาด้านหน้าเศกปราดเข้ามาหาเลยครับ

“มึงให้เจลงอะไรอีกเนี่ย”ผมเพิ่งได้ยินเศกมันตะคอกใครก็คราวนี้นี่แหล่ะ

“ไอ้แว่นมันเจ็บขา แม่งบอกให้วิ่งออมแรงไว้ 800 เมตรกับวิ่งผลัดก็ไม่ฟังกู คิดแต่อยากได้เหรียญทอง คนวิ่งดีๆ ก็ไม่มีใครลงแล้ว เจมันเลยต้องลงแทน”กรมันดูหงุดหงิดมากเลยครับ อย่างนี้แหล่ะครับ บางทีนักกีฬาก็อยากได้เหรียญเป็นของตัวเอง แต่คนฝึกน่ะต้องคิดเพื่อคณะครับ

“กูไม่ให้มันแข่งแล้วนะ แข่งบ้าอะไรสามสี่รายการติด เกิดปวดขาขึ้นมาลงบอลให้กูไม่ได้จะทำไง มึงไปเอามันกลับมาพักเลย แล้วหาคนอื่นแทน”เศกมันก็ไม่ยอมครับ บอลมันชิงถ้วยนี่ครับ รางวัลใหญ่กว่าสำคัญกว่าครับ กรเลยต้องวิ่งกลับไปขอบสนามเรียกน้องแถวๆ นี้วิ่งตามด้วย เจกำลังรายงานตัวอยู่ เห็นคุยกันสักพักแล้วก็พยุงกันเดินกลับมา มันเดินขาแทบไม่มีแรงเลย มาถึงสแตนท์พวกไอ้ฟ้าไอ้อั้มก็ส่งเสียงเรียก มันก็หันไปยิ้ม โบกไม้โบกมือกลับ เรียกเสียงแซวจากพวกนั้นได้เพียบเลย

‘วิ่งเร็วจังเลยครับ’
‘พี่เจน่ารักจังเลยค่ะ’
‘น้องเจน่ารักจัง’
‘มีแฟนยังคะ/ครับ’

เจมันก็ยิ้มๆ ไม่ได้ตอบอะไร กรก็พยุงมันเข้าไปด้านหลัง พวกผมทั้งกลุ่มวิ่งลงไปดูเลยครับ ไปถึงเห็นพวกรุ่นน้องรุ่นพี่ขยายพื้นที่ให้มันนอน เห็นกรพยายามนวดขาให้เบาๆ หากระดาษมาพัดคลายร้อนให้ ตี๋กับโก้รีบไปนั่งข้างมันเลย เจมันหน้าซีด ปากซีด ขาสั่นๆ นิดหน่อย คงเหนื่อยมาก หายใจหอบหน้าอกขึ้นลงชัดเลยครับ ตี๋หยิบผ้าเย็นมาเช็ดหน้าเช็ดคอให้ มันก็นอนหลับตาให้เช็ดให้นวดนิ่งๆ

“พี่เจโคตรอึดเลย”อ้นพูดข้างผมเบาๆ ผมก็หันไปยิ้มให้มัน มันอดทนน่ะ ใครให้มันทำอะไรมันทำให้หมด เหนื่อยจะตายยังทนอยู่ได้ ไม่เห็นบ่นสักคำ ไอ้แว่นตัวปัญหาแม่งยืนกินน้ำคุยกับสาวหน้าตาเฉย ขามีผ้าพันข้อเท้าไว้แต่ไม่มีทีท่าว่าจะเจ็บเลย เพื่อนนอนเหนื่อยแทบตายเพราะมัน ไม่เห็นมาขอบใจหรือขอโทษสักคำ

“เฮ้ย!! ไอ้ตี๋จับไอ้โก้ไว้”ผมรีบบอกเมื่อหันไปเห็นไอ้โก้วิ่งไปทางไอ้แว่นแล้วครับ

ผั๊วะ! โครม!!

ไม่ทันแล้วครับ โก้วิ่งไปถึงตัวก็ต่อยเข้าที่หน้าเต็มๆ จนล้มใส่กระติกน้ำกระจายหมดเลยครับ

“ไอ้โก้!! หยุด!”ตี๋คว้าตัวโก้ขึ้นมาเมื่อมันจะลงไปต่อยซ้ำ พวกผมก็รีบเข้าไปห้ามไว้ เพราะไอ้แว่นมันลุกขึ้นมาจะเอาคืนเหมือนกัน

“ไอ้โก้พอแล้วมึง”ผมจับแขนอีกข้างมันไว้เพราะเห็นว่าตี๋คงสู้แรงไม่ไหวแน่ๆ

“กูไปทำอะไรให้มึงถึงมาต่อยกูเนี่ย”แว่นมันตะคอกถามโก้เสียงดัง ตอนนี้คนเริ่มมุงแล้วด้วยครับ

“ไอ้เชี่ยแม่งยังไม่สำนึกอีก ไอ้เจมันวิ่งแทนมึงเหนื่อยจะตายห่าอยู่แล้ว ไหนวะไอ้คนเจ็บ วิ่งไม่ได้น่ะ เสือกยืนป้อสาวอยู่ได้นะมึง ไอ้สัตว์!”

“ก็..กูเจ็บขา เจมันไม่ได้เป็นอะไร มันวิ่งเก่งอยู่แล้ว วิ่งแทนกันแค่นี้จะเป็นไรวะ”แว่นมันเถียงสู้ ดูมันไม่สำนึกเลยครับ

“อ๋อออ...มึงเจ็บขาเหรอ กูซ้ำให้ดีซะมั้ยเนี่ย ขอสักทีเหอะ”ตี๋พุ่งเข้าไปหาแว่นเลยครับ ปลายเท้าเฉียดอกไอ้แว่นไปนิดเดียวเพราะได้โมทย์กับอ้นช่วยกันดึงไว้ แต่ไอ้สองตัวนี้ก็ยังไม่หยุด เวลาอารมณ์เดือดๆ เนี่ยแรงมาจากไหนไม่รู้เยอะแยะครับ ดิ้นจนเกือบจะหลุดอยู่แล้ว

“พวกมึงทำเชี่ยไรกันอยู่เนี่ย”เจมาอยู่อยู่ข้างๆ ผมเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ครับ พูดน้ำเสียงนิ่งๆ ไอ้ตี๋กับโก้มันหยุดดิ้นแล้วหันมาทางเจ ไม่พูดตอบอะไร เจเอามือเกาะแขนกรไว้พยุงตัวเองครับ มันยังดูเหนื่อยๆ อยู่

“กูถามว่าทำอะไร!!”เจคะตอกเสียงดังเลยครับ

“ก็มันให้มึงวิ่งแทน แต่ตัวมันดันมาป้อสาวแบบนี้ พวกกูก็เลย......”โก้ตอบด้วยน้ำเสียงที่สงบลงบ้างแล้ว มันคงกลัวเจโกรธ

“ทำเชี่ยอะไรไม่คิด เกิดเจ็บตัวแล้วจะลงแข่งบาสได้มั้ย กูถามหน่อยเหอะ”เจพูดมีเหตุผลครับ เหตุผลที่ทุกคนที่นี้ไม่ได้คิด ขนาดผมเป็นกัปตันยังไม่คิดเลย จริงของมันครับ ถ้าเกิดบาดเจ็บก็เรื่องใหญ่เลย

“ช่างแม่งดิ กูไม่เห็นสน”โก้พูดสวนแบบไม่สนใจจริงๆ ครับ ตี๋นิ่งอยู่แต่ผมรู้ว่าคิดเหมือนกัน แต่ไม่อยากพูด คงเกรงใจผม

“....เฮ้ออออ.....พวกมึงนี่นะ ทำอะไรไม่คิด..........คราวหน้าเล่นแม่งตอนพวกรุ่นพี่ไม่อยู่สิวะ จะได้ไม่มีคนห้าม”เจพูดมาทำให้พวกที่ยืนดูเหตุการณ์อยู่หน้าเหวอไปตามๆ กันเลย แม้แต่ผมยังอึ้งเลย

“อ้าว...กูนึกว่ามึงจะห้าม”ตี๋เริ่มกล้าพูดแล้วครับ มันเดินมายืนหน้าเจ

“กูจะห้ามทำไม กูอยากมีส่วนร่วมต่างหาก หมั่นไส้แม่ง..ที่ตอนอยู่ข้างสนามบอกพี่กร ผมเจ็บๆ ผมยืนไม่ไหว ร้องเป็นควายออกลูก ทีตอนนี้มายืนเถียงกับเพื่อนกู ระวังตัวไว้เหอะมึง เจอวันอื่นจะเล่นให้หนักเลยมึง”เจพูดกับตี๋เสร็จก็หันไปชี้หน้าด่าไอ้แว่นจนมันหน้าเสียเลยครับ

“กูหิวข้าว กินข้าวกันเหอะว่ะ”มันเปลี่ยนเรื่องได้เร็วจนคนอื่นงงเลยครับ ปล่อยมือจากแขนกร เดินไปเลือกกล่องข้าวในถุงหน้าตาเฉย คนอื่นๆ ก็เลยต้องสลายตัว ส่วนพวกผมก็ยืนยิ้มแห้งๆ ให้กัน โก้กับตี๋ก็นั่งลงเลือกข้าว ผมโมทย์แล้วก็อ้นเลยต้องนั่งด้วย นั่งกินไปส่งอมยิ้มกันไป ขำไอ้คนชวนกินน่ะครับ เหนื่อยจะตายจะไปกินได้ไง มันก็นั่งดูพวกผมกินไปพิงไอ้อ้นไป พิงไปพิงมาหลับเฉยเลย อ้นเลยต้องจับให้เจนอนหนุนตักดีๆ แต่ผมเนี่ย ชักอยากจะเริ่มมวยคู่สองแล้วสิ เห็นเจนอนหนุนตักอ้นแล้วหงุดหงิดครับ เลยเอามือไปผลักหัวเจให้ตกจากตักอ้นมันเลย หันมาอีกที ไอ้โมทย์ ตี๋ โก้ แทบจะกินหัวผมอยู่แล้ว

“ก็.......เดี๋ยวมันจะเมื่อยคอ หนุนเสื้อดีกว่า อ้น...มึงถอดเสื้อกันหนาวไปหนุนหัวให้เจหน่อยสิ”ผมพูดไปก็ก้มหน้าไป ไม่กล้ามองพวกมันครับ แต่ได้ยินเสียงหัวเราะในลำคอเบาๆ น่าจะเสียงไอ้โมทย์  พอมองหน้ามัน ไม่เห็นใช่ เสียงหัวเราะยังดังอยู่ หันมาอีกทาง.........ไอ้โก้

**********************************************************************
สำหรับคนที่ยังไม่นอน ฝันดีนะคะ

[kYos]

    มีฟามสุข
นอนดึกก็งี้ละน้า  เอิ๊กๆๆ  สองตอนๆ  คุ้มจริงๆ
โก้หัวเราะแบบนี้หมายความว่า.. ไม่ว่าอะไรใช่มั๊ย เปิดทางให้พี่เอ็กซ์ช่ายป่าว? 
ปล.สะใจคำพูดเจง่ะตอนที่บอกทำไมไม่เล่นไอ้แว่นตอนรุ่นพี่ไม่อยู่ หุหุ  หมั่นไส้บักแว่นมานต้องโดนซะที :เตะ1:

[jb]

ขอบคุณนะครับจี

[myLoveIsYOu]

โก้หัวเราะแซว เอ็กซ์นะเนี่ย โก้เหมือนรู้ลย เปิดทางให้หรือเปล่านี่ย 

[Simply Blue]

ชอบวิธีแก้ไขเหตุการณ์ของเจมากๆๆๆๆๆๆ เจ๋งจริง ชอบ ชอบ

คุ้มค่ากับการรอคอยจริงๆๆๆ คนเขียนสุดยอดที่สุดเลย 

[DekDoy]

 

มีรอบเช้าป่าว

จะรออ่ะ

[G_wa]

วันนี้ไม่มีต่อแล้วนะคะ เจอกันคืนพรุ่งนี้นะคะ

แอบเอามาสปอยให้คนที่นอนไม่หลับได้....

****************************************************************
“พี่เอ็กซ์แม่งท่าจะอาการหนักว่ะ”โก้หันไปพูดกับตี๋ มันสองคนส่ายหน้าให้กัน ก่อนที่ตี๋จะตอบกลับมา

“ส่งโรงบาลดีมั้ยมึง”
****************************************************************
หุ หุ ไปก่อนนะคะ 

[a22a]

เอ็กช์เวลาหึงโคตรน่รรักเลย

[snowblack]

ช่ายม่ะกี๊เหมือนจะมีต่อยันเช้าเลยน้า....

สปอยอย่างนี้ฆ่าเลยเลยดีกว่า T T

[artday]