หัวข้อ: >> ระเบียงรัก นักศึกษา ภาค I,II [End] <<รีปริ้นครั้งสุดท้าย Now-5 ต.ค.61 p.434

[kaporzung]

ตอนพิเศษหนุกมากค่ะ 

[G_wa]

สมน้ำหน้าไอ้ตี๋มันครับ ตั้งแต่รู้ตัวว่าชอบเจมากกว่าเพื่อน มันก็แอบตอดเล็กตอดน้อยตลอด เดี๋ยวจับมือ โอบไหล่ กอดเอว วันนี้เล่นหอมแก้มเลย ถ้าผมมาช้ากว่านี้อีกนิดเดียวมันคงจูบปากไปแล้วมั้งน่ะ ไอ้เจอีกคน ความรู้สึกช้า แถมพอรู้แล้วยังทำเป็นไม่รับรู้ความรู้สึกคนอื่นด้วย

“พ่อแม่มึงจะมากี่โมงวะ”ผมตักไอติมกินไปก็ดูหนังที่ตี๋มันเปิดไป

“เย็นๆ ว่ะ ถามทำไม”

“แล้วเที่ยงนี้จะกินอะไรดีล่ะ”ผมถามจบ มันสองคนก็หันมามองหน้าทันที

“ในตู้เย็นมีของสดเพียบเลย มึงอยากทำอะไรกินก็ทำสิ”นี่ครับ คำตอบของเจ้าบ้าน แล้วทำไมผมต้องทำด้วย แทนที่มันจะทำให้พวกผมกิน แต่..อย่าดีกว่า กลัวตายครับ ขนาดข้าวมันยังหุงไม่สุกเลย

“กูน่ะทำให้ได้ แต่มึงต้องมาช่วยด้วย ไม่งั้นก็ไปซื้อแดกเอา ง่ายดี”

“เออๆ เดี๋ยวช่วย ขอกินไอติมก่อนได้ป่ะ”

“อย่ากินเยอะนะมึง เดี๋ยวก็ไม่กินข้าวกันพอดี”

“เออๆ มึงนี่เริ่มทำตัวเป็นตาแก่ขี้บ่นขึ้นทุกวัน”ปากมันด่าผมคำกินไอติมคำ ไม่เข้าใจจริงๆ ว่าทำไมใครๆ ก็อยากเข้าใกล้เจกันนัก ทั้งๆ ที่เจมัน.....น่ารัก.....ขี้อ้อน.....ขี้งอน.......เฮ้ออออ.........ไม่เข้าใจจริงๆ ว่าเมื่อไหร่...ที่ผมเองก็อยากอยู่ใกล้ๆ มัน อาจจะเป็นตั้งแต่วันแรกที่เจย้ายบ้านมาอยู่ใกล้ๆ ผมก็ได้

เราสามคนนั่งดูหนังจบ ตี๋มันก็นั่งเล่นเกมส์ต่อ ผมลากเจให้มาเป็นผู้ช่วย ความจริงการทำอาหารที่บ้านนี้สบายมากครับ พ่อแม่เจมักหั่นผักเป็นชิ้นเล็กๆ และมีกระทั่งเนื้อสัตว์ที่ถูกหั่นเป็นชิ้นเล็กหรือสับละเอียดเตรียมไว้หมด ทั้งหมดก็เพื่อให้เจสามารถหยิบจับทำอะไรกินได้ง่ายๆ เจชอบอาหารที่ปรุงเสร็จใหม่ๆ และมันไม่ชอบคอยอะไรนานๆ ด้วย ผมหยิบสมุดจดสูตรอาหารของพ่อเจจากบนโต๊ะมาเปิดกางออก ให้เจหยิบส่วนผสมสำหรับทำหมูปั้นทรงเครื่องทอดมาให้ ส่วนผมก็เตรียมทำผัดผักกับต้มยำไก่

“ทำไมเมื่อกี้มึงถึงแกล้งหลับวะ”ผมนึกถึงเรื่องทีเกิดขึ้นได้เลยหันมาถามเจ

“ไม่ได้แกล้ง กูเคลิ้มๆ จะหลับอยู่เหมือนกัน”

“แล้วทำไมมึงไม่ลุกขึ้นมาล่ะ ปล่อยให้ตี๋หอมแก้มมึงทำไม”ผมพูดไปก็หยิบหมูที่เจปั้นใส่กระทะทอดไปด้วย

“ตอนนั้นกำลังคิดว่ะ ว่าจะลืมตาก่อนหรือผลักมันก่อนดี”

“คิดช้าไปเปล่ามึง ไม่รอให้มันปล้ำมึงก่อนค่อยตัดสินใจได้ล่ะ”ฟังเหตุผลมันแล้วบ้ามากครับ ความรู้สึกช้าเกินไปแล้ว

“จ้างให้มันก็ไม่มีทางปล้ำกูได้หรอก”เจปั้นหมูหมดมันก็เดินไปเทเครื่องต้มยำที่ผมเตรียมไว้ให้ต่อ เงยหน้าเป็นเชิงถามบางครั้งที่ไม่แน่ใจว่าอะไรต้องใส่ตอนไหน

“ทำไมคิดงั้น ตัวมันใหญ่กว่ามึงอีก ระวังตัวไว้บ้างเหอะ ไม่ใช่แค่ไอ้ตี๋หรอก แต่กูหมายถึงคนอื่นที่จ้องงาบมึงอยู่”ผมรู้ว่ายังไงตี๋มันก็ไม่กล้าทำอะไรเจหรอก เมื่อกี้มันก็ดูตกใจตัวเองเหมือนกัน เล่นมีคนที่ชอบมานอนยั่วแบบนี้ เป็นใครก็เคลิ้มทั้งนั้นแหล่ะ

“ก็เพราะมีมึงไง กูเลยไม่ต้องระวังอะไร หรือมึงจะปล่อยให้กูโดนใครรังแก”เจใช้ทัพพีตักน้ำต้มยำมาจ่อที่ปากให้ผมชิม เหมือนมันไม่ใส่เรื่องที่คุยกันอยู่สักนิด ผมก้มลงชิมแล้วพยักหน้าให้แทนคำตอบที่มันถาม และแทนคำตอบเรื่องรสชาติอาหารด้วย อาหารเสร็จสรรพเราก็ยกออกไปกินกันที่ระเบียงไม้ข้างบ้าน

“ปิดเทอมมึงไปเที่ยวไหนเปล่า”ผมถามเจ เรื่องเที่ยวนี้ผมกับตี๋คุยกันเมื่อวานตอนเดินกลับบ้าน เราสามคนไม่เคยไปเที่ยวไหนกันเลย เพราะเจไม่แข็งแรง พ่อแม่เลยเป็นห่วงมาก และหวงมากด้วย

“ยังไม่มีโปรแกรมนะ ถามทำไม”

“พวกกูจะชวนมึงไปเที่ยวน้ำตกด้วยกัน เอาไว้รู้ผลสอบก่อนนะ ไปฉลองเรียนจบและสอบเข้าพร้อมกันเลยไง”ตี๋ตอบแทน เจทำหน้าครุ่นคิดพักนึงก่อนจะบอกว่าจะลองขอพ่อแม่ดู ผมกับตี๋หันมองหน้ากัน ลองเจพูดแบบนี้ ยากครับ ที่จะได้ไป

พวกผมนั่งเล่นกันอยู่บ้านเจจนเย็น พ่อแม่เจก็กลับมาพร้อมข้าวของเต็มมือเลย เจก็วิ่งไปช่วยถือ ผมสองคนก็ช่วยด้วย
 
“น้องเจกินข้าวเย็นหรือยังลูก”แม่เจจัดของใส่ตู้เย็นโดยมีเจช่วย

“ยังฮะ เจรอพ่อมาทำให้กินอยู่”เจยิ้มหน้าแป้นหันไปอ้อนพ่อ พ่อเจก็ยกมือผลักหัวคนขี้อ้อนเบาๆ หนึ่งที เจก็แกล้งเจ็บเอาหัวมาถูไหล่แม่แทน

“โก้ ตี๋ เอาขนมไปกินที่บ้านนะ พ่อกับแม่ซื้อมาฝาก”พ่อเจยื่นถุงขนมสองถุงมาให้ผมสองคนตรงหน้า เราก็ยกมือไหว้ขอบคุณพ่อกับแม่ ท่านทั้งสองเป็นคนใจดีครับ ถ้าวันไหนพ่อกับแม่ไปต่างจังหวัดก็จะซื้อของฝากกลับมาเผื่อพวกเราด้วย บางครั้งทำกับข้าวก็ตักใส่ถุงให้เจเอาไปให้ที่บ้าน ถ้าพวกท่านต้องไปค้างที่อื่นก็จะให้พวกผมมานอนเป็นเพื่อนเจ ไม่ต้องสงสัยเลย ว่าเจเป็นเด็กที่ถูกเลี้ยงดูมาด้วยความรัก ความเอาใจใส่มากขนาดไหน

“แม่นึกว่าน้องเจจะออกไปข้างนอกซะอีก เห็นหมู่นี้กลับบ้านเย็นทุกวันเลย”แม่นั่งดูหนังกับพวกผมโดยมีเจนอนหนุกตักให้ลูบผมลูบหน้าเล่นอยู่

“เจจะไปไหนได้ นั่งรอพ่อแม่ทั้งวันนี่แหล่ะ แทนที่จะอยู่บ้านกับลูกชาย ดันไปสวีทกันสองคน”เจบ่นเพราะเมื่อเช้าพ่อแม่ออกไปต่างอำเภอครับ พ่อเจไปตรวจงานก่อสร้าง เลยมีของฝากกลับมา ที่ไม่ให้เจไปด้วยเพราะวันนี้เจเป็นไข้นิดหน่อยครับ คงกลัวไข้จะขึ้น

“ก็น้องเจไม่สบาย นั่งรถไปตากแดดตากลมเดี๋ยวไข้ขึ้นนะ แม่ว่าเป็นเพราะน้องเจไม่สบายเลยอยู่ติดบ้านได้มากกว่า หมู่นี้เห็นสาวๆ เยอะเหลือเกิน ตุ๊กตาจะเต็มห้องแล้วมั้งนั่น”

“สาวที่ไหนก็สู้สาวคนนี้ไม่ได้สักคน”เจเวลาอ้อนแม่มันน่ารักดีครับ เหมือนเด็กตัวน้อยๆ เลย

“ปากหวานนะเรา เดี๋ยวมีแฟนขี้คร้านจะลืมพ่อกับแม่”

“แฟนเฟินอะไรไม่เอาหรอก เจจะอยู่กับพ่อแม่แบบนี้แหล่ะ”

“ไงตัวแสบ อ้อนอะไรแฟนพ่ออีก”พ่อเจเดินออกมาจากครัวพร้อมจานกับข้าวร้อนๆ ที่เพิ่งทำเสร็จ

“แฟนพ่อน่ารักเองทำไม คืนนี้ผมจะแย่งแฟนพ่อมานอนกอดไว้ทั้งคืนเลย”

“อ้าว แล้วพ่อล่ะ อย่างนี้พ่อน้อยใจนะ ไม่อยากนอนกับพ่อเหรอ”

“ฮ่าๆๆ นอนสิ น้อยใจไปได้ พ่อไม่อายเพื่อนผมเหรอ”เจดันตัวขึ้นไปช่วยพ่อยกกับข้าว พวกผมก็ไปช่วยด้วย กับข้าวถูกยกมาวางที่โต๊ะกินข้าวจนหมด พวกเราก็ลงมือกินกัน พ่อเจทำกับข้าวอร่อยมาก ขนาดผมทำตามสูตรที่พ่อจดไว้ยังอร่อยไม่เท่ากันเลย

เจขอพ่อกับแม่ไปเที่ยวกับพวกผม แต่พวกท่านไม่อยากให้ไป มีแต่เด็กไปกันเองและกลัวเจจะไม่สบายด้วย หน้าร้อนไปเล่นน้ำนี่ป่วยได้ง่ายๆ เลย ผมกับตี๋ก็ไม่ได้คิดอะไรหรอก กะไว้อยู่แล้ว แต่ไม่เป็นไร ไว้พวกผมคอยยุมันอีก อยากไปเที่ยวด้วยกันครับ เผื่อสอบไม่ติดหรือใครสักคนต้องแยกกันไป

สอบเทอมสุดท้ายผ่านไปด้วยดี เราจบม.6 และผลสอบเรียนต่อออกมา เราสามคนสอบติดด้วยกันหมด เจเองก็ดีใจมาก แต่ไม่เท่าพวกผมหรอก บอกตรงๆ ไม่อยากเรียนที่อื่นเลยถ้าเจไม่ได้เรียนด้วย ผมกับตี๋เลยตัดสินใจชวนเจอีกรอบ เป็นวันเกิดเจด้วย อยากพาไปฉลองกันริมน้ำตกบ้าง คงสนุกดี แล้วตอนเย็นค่อยกลับมาฉลองกันต่อที่บ้าน เจเองก็ท่าทางอยากไป เพราะน้ำตกที่นี่สวย เจอยากไปถ่ายรูปครับ มันชอบถ่ายรูปมาก เป็นตากล้องประจำโรงเรียนเลยก็ว่าได้

“เดี๋ยวไว้ซื้อกล้องกระดาษใช้ก่อนก็ได้เจ พ่อกับแม่จะได้ไม่ต้องขับไปเอา”ผมบอกเจที่ยืนพูดให้พ่อแม่กลับไปเอากล้องที่ลืมไว้มาให้ บอกตรงๆ ว่าดีใจมากครับที่พวกท่านใจอ่อนยอมให้เจมากับพวกผม

“จริงด้วยเจ ถึงบ้านอยู่ใกล้แต่มันเสียเวลานะ”ตี๋ก็บอกเจอีกคน กลัวรถออกไปก่อนด้วยครับ

“แต่เจอยากถ่ายรูปนี่นา นะพ่อนะ ไปเอากล้องให้น้องเจหน่อย”เจก็อ้อนพ่ออีกไม่นาน พ่อก็ยกมือลูบหัวเจเบาๆ ก่อนตกลงกลับไปเอามาให้ แม่เจก็จะกลับเข้าบ้านเลย

“โก้ ตี๋ แม่ฝากน้องเจด้วยนะ”แม่หันมาพูดกับผมสองคน

“เราสองคนก็ดูแลตัวเองด้วย อากาศมันร้อน เดี๋ยวจะไม่สบายกัน”พ่อก็พูดกับเราเหมือนกัน ผมไม่นึกเลยว่าจะเป็นสองประโยคสุดท้ายที่ได้ยินจากชายหญิงที่ใจดีคู่นี้

รถยนต์แล่นออกไปไม่ไกล พวกเรายังไม่ได้ถอนสายตากลับมา ทุกอย่างเกิดขึ้นตรงหน้าเร็วมากจนผมคิดว่าเป็นความฝัน แต่ทันทีที่ได้ยินเสียงร้องดังขึ้นจากคนข้างกายก็รู้ทันทีว่าไม่ใช่ฝัน ผมไม่คิดว่าจะมีใครกรีดร้องได้เจ็บปวดแบบนี้อีก เจวิ่งไปที่ประตูรถ พยายามดึงประตูที่เหลือสภาพแค่เศษเหล็กให้เปิดออก พยายามดึงร่างของพ่อออกมาจากหลังพวงมาลัย วิ่งอ้อมรถปีนอยู่บนกระโปรงรถอีกคันที่เบียดร่างแม่ตัวเองอยู่ เจดึงแม่ที่เลือดท่วมตัวให้หลุดออกมา แต่ก็ทำไม่ได้ มือเล็กๆ เป็นแผลเหวอะหวะ ระหว่างเลือดกับน้ำตาผมไม่แน่ใจว่าอะไรมากกว่ากัน ที่แน่ๆ เสียงนั้นเจ็บปวดจนใครๆ ที่มองดูอยู่ต่างพากันร้องไห้ ผมที่ได้สติก่อนตี๋รีบวิ่งไปดึงเจออกมาก่อนที่นิ้วหรือมือจะเป็นแผลมากกว่านี้ เจทั้งดิ้นทั้งตีผมจนผมและตี๋ต้องช่วยกันกอดไว้ เสียงร้องไห้เหมือนจะขาดใจ เจสลบไปหลังจากร้องไห้อีกไม่นาน

ถ้าภาพเหล่านี้เป็นความฝันของใครคนใดคนหนึ่ง ขอให้ตื่นขึ้นเถอะ.......มันเจ็บปวดเกินไปสำหรับเด็กในอ้อมแขนผมคนนี้..........เสียงที่กรีดร้องราวกับโลกจะแตกสลาย.....เสียงนั้นยังก้องอยู่ในหูผม.......ถ้าเป็นความฝัน........ก็ตื่นได้แล้ว

[life_fracture]

จิ้ม

จิ้ม

จิ้ม

ขอจิ้มก่อน

อ่านทีหลัง

[● MaYa~Boy ●]

แอบเศร้านะเนี่ย

[naja]

เศร้าจัง ข้ามตอนนี้ไปเลยก้อดีนะครับคุณจี

[life_fracture]

น่านนนนนนนนนนน

ไอ้ที่เงียบๆ ไปไม่คุยนี่
กลายเป็นอย่างงี้เลยนะคนเรา


ฮืออออออออออออออออออออออออออออ

ถ้าบิ้วอารมณ์ได้มาอีกสักตอน สองตอน
จะขอบคุณมาก


มาทำให้เศร้าอีกล่ะ

[BarborZA]

 :m4:เราก้อนึกว่าเปนเรื่อง ของ น้องเจ กะ พี่เอ็กซ์  แต่ก้อหนุกน้า มะช่ายมะหนุก

เราก้อจารอภาค2 ต่อปัยน้า


 

[fantastic_7]

ชอบมากเลยครับ รีบ ๆมาต่อนะครับ เป็นกำลังใจให้ เจ กับ พี่เอ๊กซ์ นะครับ 

[pongsj]

ตอนพิเศษเศร้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆอ่ะ

[Narak00]

ได้อ่านตอนพิเศษแล้วดีใจมาก ๆ ๆ ๆ   

แต่ไมเคย่คิดเลยแฮะว่าจะได้อ่านตอนพิเศษของตี๋ เรื่องมันเป็นอย่างงี้นี่เอง ถึงว่าทำไมตี๋ถึงชอบจี   

[Pztor]

 
อยากได้โก้อ่ะครับ

[แมววาย]

อ้าว คุณจี  ไหนว่าหวานๆ ไง  ไมเศร้าอย่างนี้   
กว่าจะหวานได้    สงสัยเราต้องปลูกอ้อยเองล่ะ  อึ๊บๆ

[13th Devil]

  เย้! คุณจีมาต่อแล้ว ดีใจๆ
แต่ตอนนี้ง่วงอ่ะ มาลงชื่อก่อน ไว้ค่อยอ่านทีหลังละกันนะครับ

[DekDoy]

ยังคงรอต่อไปครับ

เศร้า 

[snowblack]

 

น้ำตาไหนเลยเหอๆ

รอตอนต่อๆไปนะครับ

[dawa_11]

 

หายคิดถึง  เจ  ไปหน่อยนึง

[MeepadA]

 

[Ryuse]

เมื่อกี๊อ่านหน้า50กำลังคิดอยู่เลยว่าจะมีตอนของโก้รึเปล่า แล้วก็มี แถมเป็นtragedyด้วย

ถามเพื่อนๆกับคุณจีครับว่า แบบนี้โก้จะไม่รู้สึกผิดจนถึงทุกวันนี้เหรอครับ  :m15:เพราะโก้คือคนชวนเจ

เที่ยวน้ำตก ยังไงก็แล้วแต่กำลังรอตอนพิเศษของเจอยู่ หวังว่าคงไม่ต่อเนื่องกับของดก้นะครับ เพราะ

คนอ่านคนนี้อาจซี้ม่องเท้งไปก่อนก็ได้

รอกันต่อไป เอิ๊กๆ

[~ScAreD:SAcreD~]

อ่านแล้ว เศร้าแต่เช้าเลย

สงสารเจอ่ะ

ขอบคุณคุณจีที่มาลงตอนพิเศษให้หายคิดถึงเจนะครับ

[aj2kingdom]

สุดยอดครับ เขียนเก่งจริง ๆ เรื่องนี้น่าทำเป็นหนังอ่ะ

[fulres]

  เศร้า จิต เยี่ยง นัก 

[ja ne]

 :mc4:ดีใจ มีตอนพิเศษ น่ารักจริงๆ มามะ มาจุ๊ฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟที น้องจี



แต่มาที หด เลย เศร้าจริงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[nOn†ღ]

  มาเรียกน้ำตาคนอ่านอีกแล้ว

เมื่อคืนทางปลอด  คอมดันมาเสียซะอีก  

พี่ละเซ็ง  

[TONG]

มาทำให้คนอ่านร้องไห้อีกแล้ว

[★L'Hôpital]

 
ตอนพิเศษออกมาเรียกน้ำตาอีกแล้ว

[tamkub]

อ่านตอนท้ายๆแล้วขนลุกอ่ะ -*-
 

ขอบคุณพี่จีสำหรับตอนพิเศษคับ ^ ^ ได้อ่านของตี๋ของโก้แล้วน่ารักไปอีกแบบ 

[heaven_gender]

ขอบคุณมากๆเลยคับ ที่เขียนเรื่องดีๆมาให้อ่าน
นั่งอ่านทั้งวัน วันเดียวตั้งแต่ต้นจนจบเลย
ยังไงก้อรอภาคสองต่อนะคับ เป็นกำลังใจให้คับโผมมมม

[THIP]

   ทำไมเจต้องโทษตัวเองขนาดนี้  

[→Yakuza★]

เศร้า.......... เจเข้มแข็งมากเลย
อย่ากลัวที่จะขอความช่วยเหลือจากคนรอบข้างน่ะครับ

[jb]

ขอบคุณมากครับ จี