เช้านี้ผมตื่นแต่เช้า อาบน้ำแต่งตัว มองดูเวลาเพิ่งเก้าโมงกว่า ผมก็นั่งทำโน่นทำนี่ เอาตะกร้าผ้าไปส่งซัก กลับมาบนห้อง รอจนถึงสิบโมงถึงเดินไปเคาะห้องเจ
“ยังไม่ตื่นเหรอ สิบโมงแล้วนะ”เจเดินงัวเงียมาเปิดประตูให้ผมเลยครับ เสื้อก็ไม่ใส่อีกแล้ว เริ่มชินแล้วครับ เห็นจนชิน แต่...ไม่เบื่อนะ
“อืมมม...จะไปแล้วเหรอ เดี๋ยวขออาบน้ำก่อนนะ”เจเดินกลับเข้าไปในห้อง ผมก็เดินตามไปนั่งรอที่โซฟา สักพักมันก็เดินพันผ้าขนหนูออกมาจากห้องน้ำ แบบนี้ก็เริ่มชินครับ ไม่ใช่ไม่รู้สึกอะไรนะ ที่ชินคืออาการตัวเองต่างหาก ใครได้มานั่งอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ก็ต้องเป็นเหมือนกัน ผิวขาวๆ เนียนๆ เอวบางพันผ้าขนหนูไว้หมิ่นเหม่ที่สะโพก มีหยดน้ำเกาะตามตัว........เฮ้อออ......ไปรอนอกห้องดีกว่า
ผมขับรถพาเจมาร้านตัดผมที่เซ็ลทรัลครับ ไกลจากหอหน่อยแต่เป็นร้านที่ผมใช้บริการตั้งแต่ยังตั้งร้านอยู่ตามตึกแถวอยู่เลย พอดังหน่อยก็เลยเปิดสาขาใหม่ที่นี่
“สวัสดีคับเจ๊ส้ม”ผมส่งเสียงร้องทักเจ้าของร้านรูปร่างสูง...เอ่อ..พยายามจะ...เพรียว..แต่ที่สำคัญ
“ต๊ายยยย นึกว่าใคร น้องเอ็กซ์ของเจ๊นี่เอง ไปไงมาไงคะเนี่ย มาให้เจ๊กอดหน่อยเร้ววว”เจ๊แกทำท่าจะวิ่งเข้ามากอดผมจริงๆ ด้วยครับ ผมจะไม่รู้สึกอะไรหรอกนะ ถ้าเจ๊เขาไม่ใช่เกย์สาวร่างใหญ่ที่สูงพอๆ กับผมอ่ะ เคยเผลอตัวตอนนอนสระผมเพลินๆ เจ๊ก้มมาหอมแก้มเฉยเลยครับ ไม่ได้รังเกียจนะครับ แต่สยองอ่ะ....ไม่ไหวอ่ะครับ ถึงตอนนี้ผมจะชอบเจ ใครจะคิดว่าผมเป็นเกย์ก็ตามใจ แต่ผมก็ยังไม่เคยมองผู้ชายคนไหนแล้วคิดว่าน่ารักแบบที่รู้สึกกับเจเลยนะ
“หยุดเลยนะเจ๊ เข้ามาใกล้กว่านี้ผมต่อยจริงๆ ด้วย”ผมดันตัวเจให้เป็นโล่ก่อนครับ ขออยู่ในระยะปลอดภัย
“แหม รุนแรงจัง เจ๊ก็พูดเล่นไปงั้นแหล่ะ แล้วนี่ใครล่ะจ๊ะ หน้าตาน่ารักเชียว”เจ๊พูดเล่นแต่ทำจริงชัวร์ครับ ผมรู้
“เจ๊ตัดผมให้น้องผมหน่อยสิ”ผมบอกไป เจ๊ก็เดินเข้ามาใกล้ๆ จับเจมันหมุนซ้ายหมุนขวา ให้ตัดผมทำท่าอย่างกับจะวัดตัวตัดชุดงั้นแหล่ะครับ
“ทำไรอ่ะ”เจมันคงงงครับ อยู่ๆ ก็เดินมาจับมันหมุน
“คิดทรงไว้ยังจ๊ะ แต่ไม่ต้องคิดหรอก เดี๋ยวเจ๊จัดให้ ไปสระผมไป”เจ๊ส้มน่ะดีอยู่อย่าง คือคิดทรงให้ตลอด แต่ไม่ได้ออกมาเวอร์นะครับ ออกมาแล้วดูดีเลยแหล่ะ ยิ่งคนไหนแกถูกใจล่ะก็ ทั้งตัดทั้งทำสีทำสปาผมให้ครบเลย
“เจ๊ๆ เอา..ไม่ต้องสั้นมากนะ เอาน่ารักๆ น่ะ”ผมเดินไปกระซิบเจ๊เบาๆ
“หายไปนาน ไปติดเด็กนี่เอง ไม่ยักรู้นะจ๊ะว่าเอ็กซ์ชอบแบบนี้เหมือนกัน ถ้ารู้นะเจ๊จะได้....”โหเจ๊ทำหน้ากรุ้มกริ่มมาเชียวครับ
“เจ๊คร้าบบ อย่าแซวผมสิ”ไม่มีคำแก้ตัวครับ ก็ติดเด็กจริงๆ นี่
“แล้วไปคว้ามาจากไหนล่ะ น่ารักเชียว ผิวงี้เนี๊ยนเนียนเห็นแล้วอิจฉา”ตัวก็นุ่มครับเจ๊ กอดมาหลายครั้งแล้ว ผมฉีกยิ้มกว้างเลยครับ ก็มันน่ารักจริงๆ นี่นา
“ต๊ายตาย ดูยิ้มเข้า อย่าเที่ยวไปทำหน้าแบบนี้ที่ไหนนะ ระวังจะโดนกระเทยฉุด”เจ๊ส้มพูดมาผมหุบยิ้มทันทีเลยครับ เจ๊เขาก็หัวเราะทิ้งท้ายก่อนเดินไปคุยอะไรกับเจไม่รู้ ผมก็นั่งรอที่โซฟาด้านหน้า นึกขึ้นได้ว่าเจมันยังไม่ได้กินข้าวนี่นา ผมเลยไปซื้อโกโก้ปั่นมาให้มัน พอยื่นให้มันก็ยิ้มร่าเลยครับ เจ๊ส้มก็ทำปากขมุบขมิบแซวผม แต่ไม่ได้ให้เจมันเห็นหรอกนะครับ มันก็นั่งอ่านนิตยสารแถวนั้นไปเรื่อย ส่วนผมก็นั่งรอ มีฉากกั้นระหว่างผมกับเจอยู่เลยไม่เห็นเลย ตัดผมอะไรโคตรนานเลยครับ เดินไปมองหลังฉากอีกรอบ นึกแล้วครับ ถูกใจใครหน่อยจับทำนั่นทำนี่ เหมือนแต่งตัวตุ๊กตาเลยครับ เจมันก็นั่งนิ่งๆ ให้ทำ แต่...ผมคิดว่ามันหลับนะครับ เวลานิ่งทีไรหลับทุกที
เจเดินออกมาแล้วครับ มันเกาท้ายทอยแบบเขินๆ ก็ตอนนี้มัน..น่ารักสุดๆ เลยครับ ผมยาวๆ ไม่เป็นทรงถูกซอยสไลออก ผมด้านหลังซอยปิดต้นคอขาวๆ นิดหน่อย ด้านหน้าสไลออกอยู่ระดับคิ้วไล่ระดับลงมา แถมยังทำผมสีน้ำตาลอ่อนประกายทอง ยิ่งทำให้ใบหน้าหวานๆ ดูนุ่มนวลขึ้นเป็นกองเลยครับ เห็นแล้วอยากพากลับห้องเลยครับ ไม่อยากให้คนอื่นมอง แค่คนในร้านก็มองกับเพียบแล้ว
“มองไร”ปากมันยังเหมือนเดิมเลย จะพูดเพราะๆ หน่อยก็ไม่ได้ พูดซะห้วนเลย
“รอนี่แหล่ะ เดี๋ยวไปจ่ายตังค์ให้”ตอนแรกผมคิดว่ามันจะขอจ่ายเอง แต่เปล่าเลยครับ มันบอกว่าดีจะได้ไม่เปลืองตังค์มัน ผมลุกไปหาเจ๊ส้มเลยครับ
“โหยย เจ๊ ทำไรมันบ้างเนี่ย”
“ทำไม ไม่ถูกใจเหรอ”
“ถูกใจครับ แต่กลัวไปถูกใจคนอื่นด้วยนี่สิ”ผมตอบไปทำเอาเจ๊ขำลืมเก๊กเลย เสียงห้าวมาเชียวเจ๊ผม
ออกจากร้านได้ก็พาไปกินสุกี้ครับ แต่เห็นมันนั่งทำหน้าแปลกๆ ตลอดจนกินเสร็จเลย
“เป็นไรเจ ทำหน้าแปลกๆ”
“เหม็นหัวตัวเองอ่ะ”อืม..มันคงเหม็นสีย้อมผมน่ะครับ ตอนผมทำก็เหม็นเหมือนกัน
“เออ อย่างนี้แหล่ะ เดี๋ยวสระผมอีกก็หาย แล้วนี่รีบกลับเปล่า”
“ไม่อ่ะ วันนี้ว่าง ไม่มีไรทำ เดินเล่นก่อนได้ป่ะ”น่ารักครับวันนี้ ถึงไม่ชวน ผมก็ชวนอยู่แล้ว
“ไปดูหนังกันมั้ย”ผมกลั้นใจถามไป ทำไมเมื่อก่อนเวลาชวนผู้หญิงไม่เห็นตื่นเต้นแบบนี้นะ
“ดูก็ได้ แต่...เลี้ยงนะ”มันหันมายิ้มให้ผมครับ เอาเถอะ ให้เลี้ยงอะไรวันนี้เลี้ยงหมดนั่นแหล่ะ สรุปผมก็เดินไปดูรอบหนังครับ มีหนังที่อยากดูเหมือนกันพอดี ซื้อตั๋วเสร็จก็เดินเล่นรอเวลา ตลอดทางก็มีคนมองมันตลอดเลยครับ บางคนก็ส่งยิ้มให้ มันก็ดันยิ้มตอบเขาไปอีก จะมามนุษยสัมพันธ์ดีอะไรตอนนี้ ผมรีบพามันไปนั่งรอหน้าโรงหนังเลยครับ เข้าโรงหนังไป แถวที่นั่งเป็นแถวบนแต่นั่งกลางๆ ของแถวนะครับ ไม่ชอบเวลามีคนเดินเข้าเดินออกน่ะครับ ผมรำคาญ
นั่งดูไปสักพักเหมือนเจมันอาการแปลกๆ ครับ ขยับตัวยุกยิกตลอด
“เจเป็นอะไร”ผมก้มลงกระซิบถามเบาๆ
“มึนๆ หัวอ่ะ”
“เหรอ ไหวมั้ย ออกกันก่อนมั้ย”ผมถาม ในโรงก็มืดครับ ดูไม่ออกมาสีหน้ามันเป็นยังไง เอื้อมมือไปจับมือมัน มือเย็นเฉียบแถมยังเหงื่อออกเยอะเลยครับ เจมันส่ายหน้า บอกเดี๋ยวหนังก็จบแล้ว เดี๋ยวบ้าอะไรของมันเพิ่งครึ่งเรื่องเองครับ
“ไม่เอา เดี๋ยวค่อยมาดูวันหลัง ลุกเร็ว”ผมยืนขึ้นแล้วดึงเจให้ลุกเลยครับ เดินจูงมือออกมา ก็มีคนมองบ้าง พอมาเจอแสงด้านนอก หน้ามันซีดมากเลยครับ
“เจเป็นอะไรเนี่ย ปวดท้องหรือว่าอะไร”
“พี่เอ็กซ์...ผม..อยากอ้วก”เจเอามือปิดปาก เหมือนจะอ้วกอยู่แล้ว ผมรีบพาไปห้องน้ำเลยครับ เข้าไปได้มันก็วิ่งไปอ้วกที่ชักโครก ดีว่าหนังฉายอยู่ ไม่ค่อยมีคนอยู่ในห้องน้ำ ผมก็ยืนลูบหลังมัน ไอ้ที่กินๆ เมื่อกี้มันอ้วกออกหมดเลยครับ อ้วกเสร็จแทบทรุดเลย ผมต้องรั้งเอวเอาไว้แล้วพาเดินมาล้างหน้าล้างปาก
“เป็นไงบ้าง ไปหาหมอมั้ย”มือนึงก็กอดเอวเจไว้ อีกมือก็วักน้ำล้างหน้าให้ มันไม่สบายอีกแล้วเหรอ แถมยังไม่ยอมไปหาหมออีก บอกให้ผมพากลับห้อง
“เดี๋ยวไปบ้านพี่ก่อนแล้วกัน ใกล้ๆ นี่แหล่ะ”ครับ เซ็นทรัลสาขานี้มันแถวบ้านผม ไม่งั้นผมไม่มาตัดผมที่นี่ประจำได้หรอก เจมันก็พยักหน้าให้ ผมก็พยุงเจมาที่รถ ตลอดทางก็มีคนมอง คงทั้งสงสารและสงสัยนั่นแหล่ะ
“อ้าวคุณเอ็กซ์ พาใครมาครับนั่น”แดงมันเดินมาหาผมทันทีที่ผมจอดรถเสร็จ ผมอ้อมไปเปิดประตูด้านที่เจนั่ง หน้ามันซีดมากเลย ผมเลยอุ้มเดินเข้าบ้านทันที ร้องเรียกป้านอมเลยครับ เพราะผมทำอะไรไม่ถูก
“มีอะไรคะคุณเอ็กซ์ เรียกซะตกอกตกใจ แล้วนั่นใครเป็นอะไรมาคะ”ป้านอมวิ่งมาจากในครัวมือยังถือตะหลิวอยู่เลย ผมวางเจให้นอนบนโซฟา มันก็ทำท่าจะอ้วกอีก ผมเลยรีบหยิบถังขยะแถวนั้นไปรองไว้ แต่ไม่มีอะไรหรอกครับ ก็มันอ้วกออกหมดแล้ว แต่แบบนี้ยิ่งดูทรมานกว่า มีแต่ลมกับน้ำ
“ไม่รู้ครับป้า น้องเขาอ้วกตลอดเลย ไม่ยอมไปหาหมอด้วย”
“อ้าวเหรอคะ เดี๋ยวป้าไปหายาดมมาให้ก่อน”ป้านอมพูดแล้ววิ่งไปเลยครับ แดงมันก็นั่งห่างๆ ผม คงงงแล้วก็ตกใจด้วยครับ
“เจครับ...เป็นไงบ้าง...ไปหาหมอดีมั้ยครับ”ผมลูบหน้าลูบผมเจเบาๆ มันก็ส่ายหน้าลูกเดียวเลย
“ฮึก...พี่...เอ็กซ์...ฮึก...เวียนหัว”เจมันร้องไห้แล้วครับ ผมทำไรไม่ถูกเลย เวียนหัวเหรอ
“เวียนหัวเหรอ..เพราะยาย้อมผมรึเปล่า..เหม็นยามากเหรอเจ”ผมคิดว่าใช่มั้งครับ เพราะออกจากร้านแล้วมันก็ทำหน้าแปลกๆ เจมันก็ส่ายหน้าไม่รู้ ผมเลยอุ้มขึ้นห้องเลยครับ
“แดงบอกป้าไปหาพี่บนห้องนะ”
เข้ามาในห้องนอนผมได้ก็พาเจไปในห้องน้ำเลยครับ เปิดฟักบัวแล้วให้เจนั่งขอบอ่างก้มหัวลง เอาน้ำล้างอีกรอบครับ ไม่รู้ว่าเพราะกลิ่นที่ติดอยู่หรือเปล่า แต่คิดได้อย่างเดียวครับ
“เป็นไง หายเวียนหัวบ้างรึเปล่า”ผมหยุดล้างผมแล้วนั่งลงถามเจ เจก็พยักหน้าให้ แต่ยังร้องอยู่เลยครับ ผมก็ล้างผมต่อให้อีกสักพัก จนผมดมเองแล้วไม่มีกลิ่นนั่นแหล่ะครับถึงหยุด ความจริงกลิ่นก้ไม่เหม็นมากนะ แต่กลิ่นตอนทำคงทำให้มันเวียนหัวอยู่แล้วด้วย
“รอนี่ก่อนนะครับ เดี๋ยวพี่หาชุดใหม่ให้เปลี่ยน”ผมเดินออกมานอกห้องน้ำ ค้นหาเสื้อผ้าที่ตัวเล็กๆ ก็ไม่ค่อยมีหรอกครับ เลือกเสร็จก็เดินกลับไปในห้องน้ำใหม่ มันยังนั่งร้องไห้อยู่เลย
“ไม่ร้องนะเจ เดี๋ยวปวดหัวนะ เปลี่ยนชุดก่อนเร็ว เดี๋ยวไม่สบาย”ผมยื่นเสื้อผ้าให้เจ เจก็รับไป แล้วถอดเสื้อเปลี่ยนต่อหน้าผมเลย ถึงจะอยู่ในเหตุการณ์วิกฤต แต่...ผมจะวิกฤตตามเหตุการณ์แล้วสิเนี่ย เล่นอยู่ในห้องน้ำกันสองคน แต่เห็นตาแดงๆ หน้าซีดๆ แล้วไม่กล้าคิดอะไรเลยเถิดครับ ผมหันหลังให้มันเปลี่ยนกางเกงขาสั้นของผม พอมันเปลี่ยนเสร็จก็กระตุกชายเสื้อผมเบาๆ ผมก็หันไปจูงมือออกจากห้องน้ำ
“เป็นไงบ้างคะ หายรึยัง”ป้านอมยืนรอในห้องอยู่แล้วครับ
“เจครับ เป็นไงบ้าง ดีขึ้นรึยัง”ผมเอื้อมมือไปดึงแขนเจให้เดินออกมายืนด้านหน้า ผมพูดเพราะกับเจโดยไม่รู้ตัว มันเป็นปฏิกิริยาอัตโนมัติครับ ก็ผมจำได้นี่นาว่าถ้าเจไม่สบายต้องพูดกับมันดีๆ อีกอย่าง....เวลาผมอยู่บ้านผมก็พูดเพราะนะครับ
“ฮึก..ดี..แล้ว.ครับ”เจยังร้องไห้อยู่เลย
“ดีแล้วร้องไห้ทำไม ไหนดูสิ ตาบวมหมดแล้ว ปวดหัวมั้ยเนี่ย”ผมจับหน้าเจให้เงยขึ้น มันร้องนานจังครับ ทำเอาผมใจไม่ดีเลย ผมถามไปเจก็พยักหน้า ผมนึกแล้วแหล่ะครับว่ามันต้องปวดหัว แล้วก็คงปวดท้องด้วย เพราะอ้วกซะจนไม่เหลืออะไรอยู่ในท้องแล้วมั้งเนี่ย แต่ปวดท้องนี่เดี๋ยวหาอะไรรองท้องก็หายครับ
“ป้านอมครับผมขอยาแก้ปวดหัว แล้วก็ขอข้าวต้มใส่ผักเยอะๆ หน่อยนะครับ”ผมบอกป้านอม แล้วก็รับยาดมมา ป้าเขาเดินลงไปข้างล่าง ผมก็พาเจไปนั่งบนเตียง แล้วผมก็เดินไปเปลี่ยนชุดด้วย เสร็จแล้วก็มานั่งลงตรงหน้าเจ เจยังก้มหน้าร้องไห้อยู่เลย
“เจ...จะร้องทำไมเนี่ย หยุดร้องก่อนเร็ว”เจสะอื้นตลอดเลยครับ เดี๋ยวมันก็เป็นไข้อีกจนได้ผมว่า
“ฮึก..ไอ้..บ้า..อย่ามา.สั่งนะ”เจทุบไหล่ไป ก็ด่าผมไป ไม่เข้าใจครับว่ามันเป็นอะไร
“ไม่ได้สั่ง...เป็นห่วง เดี๋ยวก็เป็นไข้อีกหรอก หยุดร้องสิ”ผมจับมือไว้ทั้งสองข้าง เจก็พยายามดึงมือกลับ น้ำตาก็ยังไม่หยุดไหลเลย ผมเลยสวมกอดเจเอาไว้ เอามือลูบหัวลูบหลังไปเรื่อยๆ
“โอ๋ๆๆ ไม่ร้องนะ ไม่ร้อง..นิ่งซะนะ นิ่งซะ”อืม...เหมือนจะได้ผลครับ เจเลิกทุบผมแล้ว จริงสิ ปกติเวลามันร้องไห้ผมก็ปลอบแบบนี้ทุกทีนี่นา ลืมครับ ไม่คิดว่ามันจะชินเวลาผมปลอบแบบนี้
เจเหมือนจะหยุดร้องแล้ว หรือว่า..........หลับ.......จริงๆ ด้วยครับ ผมเลื่อนหน้าออกมาดู เห็นเจหลับตาพริ้มเลย คงร้องไห้เหนื่อยจนหลับไป ดีแล้วครับจะได้ไม่ต้องเวียนหัว
“เฮ้อออ..เด็กจริงๆ”ผมบ่นเบาๆ จับเจให้นอนที่กลางเตียงดีๆ ห่มผ้าให้ หยิบผ้าไปชุบน้ำมาเช็ดหน้าเช็ดตา แล้วผมก็เดินลงมาข้างล่าง บอกป้านอมว่าอย่าเพิ่งยกขึ้นไป เดี๋ยวตื่นแล้วจะลงมากินข้างล่าง
ความจริงครั้งนี้ก็ถือเป็นความผิดผมนั่นแหล่ะ ก็ไม่รู้นี่ครับว่าเจมันจะแพ้กลิ่นสารเคมีพวกนี้ขนาดนี้ ถ้าไอ้สามคนนั้นรู้มีหวังรุมด่าผมแน่ ฉะนั้นพาตัวมาไว้บ้านก่อนแหล่ะดีแล้วครับ
หัวข้อ: >> ระเบียงรัก นักศึกษา ภาค I,II [End] <<รีปริ้นครั้งสุดท้าย Now-5 ต.ค.61 p.434 (อ่าน 3955816 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก