เมื่อคืนนอนกับแม่พี่เอ็กซ์ครับ นอนกอดกันสองคนอบอุ่นมากๆ นอกจากพ่อแม่ของโก้และตี๋ผมก็ไม่ค่อยได้สนิทกับครอบครัวใครแบบนี้ กับพ่อแม่ของตี๋นั้นไม่ค่อยไม่เจอกันบ่อยเพราะทำงานอยู่ต่างประเทศทั้งคู่ พ่อแม่โก้ก็ใจดีครับ แต่ไม่ค่อยกล้าอ้อนเพราะแม่โก้เป็นครูผมสมัยเรียนมัธยม ความเกรงในอาชีพมันเลยมีอยู่บ้าง นึกถึงแม่พี่เอ็กซ์แล้วรู้สึกแปลกยังไงไม่รู้ ถ้าแม่รู้ว่าลูกชายแม่มาชอบผมเนี่ย จะเป็นยังไงบ้างนะ หรือว่ารู้แล้วหว่า
แต่ตอนนี้พักความสงสัยเอาไว้ก่อนเพราะ....ผมรู้สึกแปลกๆ ครับ เหมือน...จะถูกลอบสังหารยังไงไม่รู้ พี่เอ็กซ์ส่งผมที่หอ พอเปลี่ยนชุดเสร็จก็เดินออกมาคนเดียวเพราะพี่เขาเรียนบ่าย
“โหหหห ไปทำไรกะผมมาวะมึง เชี่ยแม่งน่ารักว่ะ”ตกลงมันจะชมหรือด่าบอกผมที
“ไอ้เก๋ ตกลงมึงเลือกสักอย่างได้มั้ย จะน่ารักก็น่ารักเฉยๆ ไม่ต้องมีเชี่ย ”
“มึงตัดผมใหม่แล้วน่ารักว่ะ ทำสีด้วย”เดี๋ยวนี้โอ้มานั่งกับพวกผมแล้วครับ อยู่ห่างกันไม่ได้ครับคู่นี้
“เออ..มึงอย่าชมว่าน่ารักได้มั้ยวะ กูหมดความมั่นใจ”เบื่อพวกมันครับ ชมอยู่ได้น่ารักๆ มันจะบอกว่าผมหล่อก็ไม่ได้นะ
“ไงมึง เมื่อคืนนอนกับใคร”โก้ถามตั้งแต่ก้นยังไม่นั่งติดเก้าอี้เลยครับ
“โอ้ย! ตบหัวไมเนี่ยไอ้ตี๋”ไอ้ตี๋ก็นั่งข้างๆ ผมอีกคน
“ไปไหนมาไหนไม่บอก แล้วไปทำอะไรกับหัวมาเนี่ย”
“กู..ทำกับผม..ไม่ได้ทำกับหัว ดูไม่ออกรึไงว่าทำไรมา”ผมก็ลูบหัวตัวเองป้อยๆ เลยครับ ไม่รู้เพราะห่างจากมือมันมานานหรือเปล่าถึงรู้สึกว่าครั้งนี้เจ็บกว่าทุกที
“บอกกูมาว่านอนกับใคร อย่ามาลีลา”อ๊ะไอ้โก้นี่ไม่เลิกครับ ทำเป็นขู่ นึกว่าผมกลัวรึไง
“นอนกับแม่พี่เอ็กซ์”ผมก็ตอบเบาๆ ครับ ตอนนี้ไม่ได้มีแต่พวกมันนี่ มีไอ้โอ้อยู่ด้วย ไม่ได้กลัวมันหรอกนะ
“แล้วพี่เขานอนไหน”ไอ้ตี๋นนี่มันจะถามอะไรละเอียดนัก บอกคำเดียวไม่เข้าใจรึไง
“เขาก็นอนห้องเขาสิวะ”
“อะไร เดี๋ยวนี้มึงนอนกับพี่เขาแล้วเหรอวะ คืบหน้าเร็วนี่หว่า”นึกแล้วครับหูทิพย์หูมารอย่างมันต้องได้ยิน
“คืบหน้าอะไรของมึงไอ้เก๋ กูไม่สบายเฉยๆ เลยต้องนอนกับพี่เขา คิดเชี่ยไรอยู่มึง”
“นั่นๆ มีร้อนตัว เล่ามาให้หมดเลยมึง”โอ้ก็กลายเป็นลูกคู่มันเชียว
“เล่าเชี่ยไร ไม่มีไรเว้ย”
“เล่ามาเลยมึง อย่าให้กูเค้นคอถามนะ หรือจะให้กูไปถามพี่เอ็กซ์”เอ๊าไอ้โก้นี่ ขู่จังไอ้โอ้ก็นั่งยิ้มๆ กวนตีนอย่างมาก
“ก็กูไปตัดผมแล้วทำสีนี่แหล่ะ แล้วแพ้กลิ่นยาย้อมผมมั้ง กูเลยอ้วก บ้านพี่เขาอยู่ใกล้กว่าเลยพาไปพักที่บ้านแล้วกูก็เป็นไข้ต้องนอนบ้านเขา แค่นี้แหล่ะ”ผมพยายามรวบรัดตัดตอนมากที่สุดครับ แต่...
“แล้วพี่เขาอยู่ตอนมึงตัดผมได้ไง”ไอ้ตี๋นี่มันจับใจความซะละเอียดเลย
“ก็พี่เขาพาไปตัด”
“หาเรื่องใส่ตัวนัก สมน้ำหน้ามึง”ไอ้โก้..ไอ้เพื่อนรัก เห็นผมป่วยนี่ไม่สงสารแล้วเหรอเดี๋ยวนี้
“ไหน ไข้หายยัง”ตี๋ครับ รักตี๋จัง ตี๋ยกมือแตะหน้าผากผมมืออีกข้างก็แตะหน้าผากมัน ผมก็ไม่มีไข้แล้วครับแค่อุ่นๆ นั่งคุยกันเรื่อยๆ จนถึงเวลาเรียนก็เข้าห้องครับ โอ้ไม่ได้ถามอะไรให้ผมต้องอึดอัด แต่คงจะพอเดาได้แล้วมั้ง ก็ไอ้สามคนนี้เล่นซักผมซะเหมือนผมไปทำความผิดอะไรมา
วันนี้เรียนเสร็จก็กลับห้องเลยครับ ไม่อยู่ห้องสองวัน ต้องเอาเสื้อผ้าในตะกร้ามาส่งซักที่ร้านข้างล่างจัดการกวาดห้อง เก็บโน่นเก็บนี่จนพี่เอ็กซ์มาเคาะประตูห้องนั่นแหล่ะครับ
“มีไร”
“ไหนบอกจะมากินบัวลอยที่ห้อง เห็นค่ำแล้วเลยมาตาม”โหดูเหตุผลพี่เขา ทำเหมือนผมเป็นพวกเห็นแก่กินไปได้
“เออเดี๋ยวไป ขออาบน้ำก่อน เหนียวตัว”ผมตอบไป เหมือนพี่ทำหน้าบึ้งๆ ก่อนเดินกลับเข้าห้อง ผมก็เข้าห้องผมอาบน้ำเปลี่ยนชุดใหม่แล้วก็เข้าไปห้องข้างๆ เลยครับ
“ไหนอ่ะ บัวลอยน่ะ”ผมนั่งบนโซฟาใกล้ๆ พี่เอ็กซ์ พี่เขาก็ดูทีวีอยู่ แต่บนโต๊ะไม่มีบัวลอยครับ
“อยู่ในตู้เย็น ไปอุ่นกินเอง”โหคนเรา เห็นไปตามนึกว่าอุ่นให้ ผมก็ต้องไปตักใส่ถ้วยเอาเข้าไมโครเวฟเอง อุ่นเสร็จเรียบร้อยก็เดินถือมาวางที่โต๊ะกลางตรงโซฟานั่นแหล่ะครับ
“เฮ้ยย..อย่ามาแย่งดิ”ผมร้องเสียงหลงเลยครับ วางถ้วยปุ๊ปพี่เขาแย่งช้อนไปตักกินหน้าตาเฉยเลย
“ก็ไม่ใส่ถ้วยมาเผื่อเล่า คนอุตส่าห์บอกให้ป้านอมห่อให้”อ้าว...แล้วไม่บอกให้ทำเผื่อล่ะครับคุณพี่
“ป้าเขาทำให้ผมอยู่แล้ว ไม่เกี่ยวกับพี่เลย”
“ไม่สน จะกิน มีอะไรมั้ย”โหคนเรานะ เถียงสู้ไม่ได้ก็บ้าอำนาจเลยครับ
“ไม่ให้กิน”ผมขยับห่างจากพี่เขาเลย เดี๋ยวมาแย่งผมอีก
“ไข้หายรึยัง”พี่เอ็กซ์ถาม ผมก็เอามือแตะหน้าผากตัวเอง
“หายแล้ว”ผมตอบแล้วก็ลงมือกินบัวลอยตรงหน้า หอมกะทิสด แถมหวานไม่มากด้วยครับ
“วัดเองมันจะไปรู้ได้ไง มานี่วัดให้”พี่เอ็กซ์ขยับมานั่งใกล้ผม จับหน้าให้หันไปทางพี่เขา ผมก็ยื่นหน้าให้เหมือนเดิม แต่.......
“เฮ้ยยยย”อยู่ดีๆ พี่เอ็กซ์ก็จับหัวผมไว้แล้วเอาหน้าผากตัวเองมาแตะหน้าผากผม มันจะใกล้เกินไปมั้ง ปกติไม่เห็นวัดไข้แบบนี้นี่นา
“อยู่นิ่งๆ สิ จะได้รู้ไงว่าตัวร้อนรึเปล่า”ปากพี่เขาบ่น แต่ตานี่ยิ้มสะใจมากเลยครับที่แกล้งผมได้
“เร็วๆ สิ..ไม่ร้อนหรอกน่า หายแล้..อุ๊บ..อื้ออออ”อยู่ดีๆ พี่เขาก็จูบผมอ่ะ...หน้าใกล้กันแค่นี้ไม่กล้าลืมตาเลยครับ มือผมก็พยายามดันอกเขาออกไปแต่ก็ไม่ขยับเลยกลับกอดผมแน่นกว่าเดิมอีก
“อื้ออออ”โอยยย......รู้สึกร้อนไปทั้งหน้าเลยครับตอนนี้ สัมผัสถึงริมฝีปากหนาที่กดแน่นลงมา เรียวลิ้นสอดแทรกเข้ามาในปากทันทีที่ผมเผลอ ปลายลิ้นกวัดพัวพันภายในก่อนจะไล้เลียไปตามเรียวปากผมจนชื้น มือที่ผลักอกพี่เขาก็กลายเป็นกำเสื้อแน่น ไม่กล้าลืมตา ไม่กล้าขยับตัว พี่เอ็กซ์จูบซับความชื้นที่ปากผมอีกหลายครั้งก่อนจะถอนหน้าออกไปช้าๆ
“...หวานจัง...”
“.......”
“...บัวลอยน่ะ”
“อะ..ไอ้..ไอ้..ทะลึ่ง”ผมผลักพี่เอ็กซ์หงายหลังวิ่งไปที่ประตูเลยครับ อันตรายครับถ้าอยู่นานกว่านี้ แต่...ต้องวิ่งกลับมาใหม่อีกรอบ
“ทำไม จะต่อเหรอ”ดูเขาพูด ยียวนกวนประสาทมากครับ
“มาเอาบัวลอย”ผมรีบไปหยิบถ้วยบัวลอยแล้ววิ่งกลับห้องเลยครับ ได้ยินเสียงหัวเราะตามหลังด้วย ไอ้บ้านี่เริ่มไว้ใจไม่ได้แล้วครับ เผลอทีไรเป็นต้องจับโน่นกอดนี่ตลอดเลย....โอยยยย...ใจเต้นไม่หยุดเลยครับ ปากยังรู้สึกถึงสัมผัสเมื่อกี้อยู่เลย กินบัวลอยไม่ลงเลยครับ ตายแน่ๆ เลยผม...ผมอาจจะหัวใจวายตายเข้าสักวันใช่ไหมเนี่ย
หัวข้อ: >> ระเบียงรัก นักศึกษา ภาค I,II [End] <<รีปริ้นครั้งสุดท้าย Now-5 ต.ค.61 p.434 (อ่าน 3955791 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก