หัวข้อ: >> ระเบียงรัก นักศึกษา ภาค I,II [End] <<รีปริ้นครั้งสุดท้าย Now-5 ต.ค.61 p.434

[[€]ŝĊörŦ]

ดีใจที่เข้าใจกันแล้ว

แอ๊บเศร้าไปด้วยหลายชั่วโมง ฮะๆ

       

[kaporzung]

น่ารักจังเลย

เข้าใจกันแล้ว 

สวีทเยอะๆๆๆนะคะ

รออยุ่ค่ะ

บะบายย 

[Ryuse]

เจเปิดใจแล้ว แต่ยังไม่ถึงกับรักใช่ป่ะเนี่ย

ฮืม . . . พี่xก็คงต้องสู้ๆล่ะ คิดว่าซักวันคงสมหวัง (ใช้มั้ย!!? จีคุง )

[karenoo]

น่าร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก.............

กลายเป็นกิจวัตรไปแล้วที่ต้องเข้าบอร์ดทุกบ่าย เพื่อเพิ่มระดับความหวานให้ตัวเอง

ขอบคุณ 'คุณจี' มากที่เข้ามาอัพให้ทุกวันนะคะ จะรอตอนต่อไปอย่างใจจดจ่อ

[ren]

  ดีใจจังคืนดีกันแล้ว

พรุ่งนี้จะรอตอนต่อไปค่า 

[TAMAKUNG]

 

ดีจังเลยครับ ที่เริ่มเข้าใจกัน


แต่ผมรู้สึกว่ามนจะเกิดเรื่องอีกดิ


ไม่นะครับ

แค่นี้ก็ร้องให้ตาม จนมีคนล้อแล้วนะคุณ จี

 

[สาวเครือฟ้า]

รออ่านอยู่ครับ

[min_min]

เข้ากันดีแร้วววว  เย้ๆๆๆๆๆๆ

พี่เจมส์นี่ก้อมะน่าไว้ใจอีกคนละ  พี่เอกซ์รวบหัวรวบหางเจเรยยยยย  หนับหนุนเต็มที่  เอิ้กๆๆๆ

 

[ment12835]

 

รีบๆ มาต่ออีกเร็วๆนะคร๊าบบ

คิดถึงมากมาย

   

[anston]

ถ้าตี๋กะโก้ไม่ช่วยพูดเจคงจะรู้ตัวช้ากว่านี้แน่..
 :m1:ชอบจริงๆตอนอ้อนง้อขอโทษพี่เอ็กเนี่ยะ..เอาอีกๆ

แล้วช่วงสงกรานต์คุณจีจะมาต่อให้ได้อ่านบ้างมั้ย..
อย่าหายไปหลายวันนะ.. :สงกรานต์3:

[Mp_qM]

 

[BeePed]

"ไม่ได้ให้ความหวังใครสักหน่อย ก็พูดคุยปกติเหมือนเพื่อนเหมือนพี่คนอื่นๆ ถ้าให้ความหวังล่ะก็...ให้แค่คนเดียวเท่านั่นแหล่ะ....แต่....เขาคงเลิกหวังแล้วมั้ง"

ทำไมเจไม่บอกพี่เอ็กซ์ไปตรงๆอย่างที่คิดในใจหล่ะ อย่างงี้ปล่อยให้พี่เอ็กซ์เดาไปเรื่อย แล้วใครมันจะไปตรัสรู้เล่า 

[SweetSerenade]

โอ๊ย แย่แระเรา ตกข่าวสุดๆอ่ะ

คุณจีมาลงภาคสองตั้งนานแระ เพิ่งจะรู้

ขอตัวไปอ่านให้ทันก่อนนะคะ

[nOn†ღ]

คืนดีกันแล้ว ลุ้นแทบแย่   

กินป๊อปคอร์นรอตอนต่อไป 

[Givesza]

รอ ร๊อ รอ

อยากรอ

ใจจะขาด

อิอิ

[Mp_qM]

อ๊ะ ยังไม่มาเหรอครับเนี่ย อิอิ ไว้เจอกันน๊า

[G_wa]

มาแล้วๆ แต่...ยังไม่อัพนะ อีกสักครู่ขอเรียบเรียงใหม่ก่อน แค่แวะเข้ามาทักทายเฉยๆ
สำหรับคนที่...สงกรานต์นี้ไม่ได้ไปไหนก็...รอเจอกันนะคะ ไม่ได้เที่ยวไหนเหมือนกัน
แล้วจะเข้ามาอัพให้ ว่างๆ ก็แวะเข้ามาคุย มาทักทายได้นะ วันหยุดยาวแบบนี้เด๋วจะเงียบเหงาไป
สำหรับคนที่มีโปรแกรมไปเที่ยว อยากบอกคำเดียวว่า...อิจฉาาาาาา ....ไม่ได้พูดเล่นด้วย พูดจริงๆ
แต่ก็ขอให้สนุกและปลอดภัยทุกคนนะคะ

ไปแร่ะ เด๋วเข้ามาใหม่

[JENA]

 
วันนี้มาเร็ว จิ้มๆๆๆ 

คืนดีกันแลล้ว
ชอบจังที่น้องเจบอกว่า ...พี่เอ็กซ์ เสียใจมากมั้ย 
อร๊างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
อ่านแล้วมันจี้ดดดดดดดดขึ้นไขสันหลัง 555

รอๆ ตอนใหม่
หวานๆ หน่อยเท๊อะ

[G_wa]

“เจ...ไปนอนได้แล้ว จะตีหนึ่งแล้วนะ”เสียงพี่เอ็กซ์ดังอยู่บนหัวอีกแล้วครับ คนกำลังมันส์เลย เคยเล่นนานแล้วครับ พระหล่อ นางเอกสวย เพลงเพราะ กราฟฟิคเจ๋ง เล่นอีกกี่ครั้งก็ไม่เบื่อ

“พี่นอนก่อนเลย เจยังไม่ง่วง”

“ไม่ได้ เล่นมากี่ชั่วโมงแล้ว ตั้งแต่เย็นแล้วนะ”พี่จะถามทำไมครับ ผมไม่ได้นับชั่วโมงอ่ะ แต่น่าจะเกินสี่ชั่วโมงนะ

“น่านะ พี่ไปนอนก่อนไป เดี๋ยวอีกสักพักก็เลิกแล้ว”ผมเงยหน้าไปยิ้มให้ เห็นพี่เอ็กซ์ส่ายหัวแล้วก็เดินขึ้นห้องไป ผมก็นั่งเล่นต่อครับ เล่นไปนานเท่าไหร่ไม่รู้ จนพี่เอ็กซ์เดินมาอีกรอบ

“เจ...มันจะตีสามแล้วนะ ไปนอนได้แล้วไป”อ้าวเหรอ..ยังไม่ง่วงเลยครับ

“ยังไม่ง่วงเลย ขอเล่นต่อนะ”ผมหันไปมองพี่เอ็กซ์ยืนกอดอกอยู่ หน้างยุ่งเชียวครับ สงสัยเพิ่งตื่น

“ไม่ให้เล่น จะเลิกเล่นหรือจะให้พี่ถอดปลั๊กเลือกเอา”

“เฮ้ย อย่านะ ยังไม่ได้เซฟเลย”

“ไม่สน บอกหลายรอบแล้ว”พี่เขาทำท่าจะเดินมาถอดปลั๊กจริงๆ ด้วยครับ ผมรีบจับแขนไว้เลย

“เดี๋ยวๆๆ เลิกแล้วเลิกแล้ว ขอเซฟก่อนนะ”ผมพยายามข้อร้องสุดฤทธิ์ จนพี่เอ็กซ์ยอมปล่อยมือจากปลั๊ก ผมก็ต้องมานั่งเดินหาจุดเซฟ พี่เอ็กซ์ก็นั่งลงข้างๆ เฝ้าผมอยู่

“พอๆ เดี๋ยวเซฟให้ ไปอาบน้ำไป”พี่เอ็กซ์แย่งจอยส์ผมไปเลยครับ พอผมจะแย่งก็ทำหน้าดุใส่ อะไรเนี่ย สรุปผมก็ต้องเดินขึ้นห้องไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดนอนที่ผมเตรียมมาค้าง สักพักพี่เขาก็เดินเข้ามาในห้องครับ

“ทำไม่นานจัง เล่นต่อเค้าอ่ะดิ๊”

“อย่ามาตลก นอนได้แล้ว”โหยย หน้าดุอีกแร่ะ ผมก็เดินไปนอนตามพี่เขาติดๆ พอล้มตัวลงเขาก็ดึงผมไปกอดไว้เหมือนเดิม ชินแล้วครับ ดิ้นไปก็เท่านั้น เหนื่อยเปล่า เสียเวลานอนด้วย ผมก็หลับตาลงปล่อยให้พี่เขานอนกอดไปนั่นแหล่ะ

ตื่นมาตอนเช้าก็ไม่เห็นพี่เขาในห้องแล้วครับ ดูนาฬิกาเกือบสิบโมง ไม่เช้าแล้วนี่หว่า รีบอาบน้ำแล้วเดินลงมาข้างล่างเลย

“แดง คนอื่นๆ ไปไหนกันหมด”ผมเดินไปรอบบ้านหาใครไม่เจอเลย มีแดงซักรองเท้าผ้าใบอยู่หลังบ้านคนเดียว

“ไปจ่ายตลาดกันครับ เดี๋ยวก็คงมา”

พอผมได้คำตอบก็เดินกลับเข้าบ้านครับ ปล่อยให้มันนั่งซักของมันไป เพราะผมจะเล่นเกมส์ต่อ แต่....เครื่องเกมส์ที่วางไว้หน้าทีวีเมื่อวานมัน.....หายไป ผมขึ้นมาดูในห้องพี่เอ็กซ์ตามตู้ตามชั้นก็ไม่มี

“พี่เอ็กซ์....อยู่ไหนกันครับ”ผมกดโทรศัพท์ไปหาพี่เอ็กซ์ทันทีเลยครับ ได้ยินเสียงเหมือนอยู่ในห้าง

“อยู่ซุปเปอร์ ตื่นแล้วเหรอ อยากกินอะไรหรือเปล่า”

“อะไรก็ได้...เอ่อ..พี่เอ็กซ์...เกมส์อยู่ไหนอ่ะ”ผมกลั้นใจถามออกไป ได้ยินเสียงหัวเราะดังมากเลย

“นึกแล้วว่าต้องถาม..อยู่ในรถพี่”

“อ้าวว แล้วเอาไปไว้ในรถทำไมล่ะ แล้วผมจะเล่นต่อได้ไง”เอาเกมส์ไปไว้ในรถแล้วมันจะไปต่อทีวีตรงไหนเนี่ย บ้าเปล่าครับ

“ก็ไม่ให้เล่นไง เมื่อวานไม่ยอมฟังเอง บอกให้เลิกเล่นก็ไม่เลิก วันนี้ก็ไม่ต้องเล่น ไปนั่งดูทีวีรอไป เดี๋ยวก็กลับแล้ว”โหหหห พูดจบแล้ววางไปเลยครับ ผมจะเถียงซะหน่อยเลยอดเลย โรคบ้าอำนาจมันกำเริบรึไงเนี่ย

“ครับ”ผมกดรับโทรศัพท์โดยไม่ได้ดูเบอร์ และเผลอกระแทกเสียงใส่เสียด้วย

“เอ่อ..พี่เจมส์นะครับ”

“อ้อ ครับ โทษทีพี่ พอดีกำลังหงุดหงิดนิดหน่อย โทรมามีอะไรหรือเปล่าครับ”

“พี่แค่อยากโทรมาถามว่าน้องเจจะเข้าบริษัทวันไหนอีกครับ”

“อืม..ความจริงตอนนี้มันก็ยังไม่มีอะไรนะครับ แต่ถ้าพี่อยากให้เข้าไปคุยเรื่องงานก็บอกได้นะครับ”ใช่ครับ ตอนนี้งานที่ออกแบบคราวๆ ก็รอลูกค้าตอบกลับพร้อมแจงรายละเอียดเพิ่ม เรียกได้ว่าว่างครับ

“ก็มีงานใหม่มาน่ะนะ เป็นลูกค้าเก่าของพี่เอง พี่นุก็เลยบอกให้ลองถามน้องเจก่อนว่าจะรับมั้ย”

“งานด่วนมั้ยครับ ถ้าไม่ด่วนก็คุยรายละเอียดกันก่อนดีกว่า”

“ไม่ด่วนครับ งั้นพี่ว่าไว้วันไหนว่างแล้วเรานัดคุยแถวๆ มหาลัยน้องเจก็ได้นะครับ สะดวกกับเราทั้งคู่ด้วย”

“ครับ เอาเป็นพรุ่งนี้ก็ได้ครับ ส่วนกี่โมงผมค่อยโทรหาอีกทีนะครับ”ผมพูดไป พี่เจมส์ก็ตกลง พี่เขาก็คุยแต่เรื่องงาน ไม่เห็นจะมาจีบผมแบบที่ไอ้บ้าอำนาจมันบอกเลย คิดมากไปได้ครับคนเรา ผู้ชายที่ไหนจะมาจีบผู้ชายด้วยกัน เห็นก็มีแต่พี่เขานั่นแหล่ะ ปากก็บอกว่ารักผมชอบผม แต่การกระทำยังบ้าอำนาจเหมือนเดิม ไม่สิ มากกว่าเดิมด้วยซ้ำ

ได้ยินเสียงรถเข้ามาจอดในบ้านแล้วครับ วิ่งออกไปก็เห็นแม่กับป้านอมเดินลงมา แดงก็เข้าไปช่วยป้านอมถือของเต็มเลยครับ ผมก็ไปช่วยถือด้วย

“พี่เอ็กซ์..ไหนอ่ะ”ผมช่วยแม่เก็บของเสร็จก็เดินไปมาพี่เอ็กซ์ที่นั่งดูทีวีอยู่

“ไหนอะไร เกมส์น่ะเหรอ”นึกว่าจะทำเป็นไม่รู้ครับ ผมเลยยิ้มรับพยักหน้าหงึกๆ ไปสองสามที

“อยู่ท้ายรถ”พี่เอ็กซ์พูดจบผมรีบยื่นมือไปขอกุญแจรถเลยครับ

“โอ้ย! ตีไมอ่ะ”แทนที่จะเอากุญแจรถให้กลับตีมือผมแทน ไม่เจ็บหรอกครับ แกล้งร้องไปอย่างนั้นแหล่ะ

“ยังไม่ให้เล่น กินข้าวเสร็จแล้วค่อยเล่น แล้วตั้งแต่เช้านี่กินข้าวรึยัง”พี่ถามทำไมคร้าบบบ ผมตื่นมาก็สายแล้ว

“ยังไม่หิวเลย ตื่นมาก็ไม่มีใครอยู่ด้วย”

“ไม่หิวก็ต้องหาอะไรลองท้องสักหน่อย ของในตู้เย็นก็มีเต็มตู้ ข้าวต้มป้านอมเขาก็ทำไว้ให้ ไม่ไปอุ่นกินล่ะ”หายใจบ้างเปล่าเนี่ยพี่ มาเป็นชุดเลยครับ จะอ้าปากเถียงก็...

“ไม่หิวก็ต้องกิน ไปเอานมในตู้เย็นมากินไป”

“เอ๊า ก็คนบอกว่าไม่หิว เดี๋ยวก็กินข้าวแล้วจะให้กินนมอีกทำไม”

“กว่าจะทำเสร็จก็อีกชั่วโมงน่ะแหล่ะ ไปเอานมมากินก่อน แค่นมมันไม่อิ่มหรอกน่ะ”พี่ไม่อิ่มแต่ผมอิ่มครับ เมื่อวานข้าวเย็นก็กินตั้งเยอะ แถมเมื่อคืนนอนดึกด้วย ตื่นมาเลยไม่อยากกินครับ ผมก็นั่งดูทีวีข้างๆ นี่แหล่ะ ขี้เกียจเถียงต่อ

“เจ”พี่เอ็กซ์เดินไปเทนมใส่แก้วมาวางข้างหน้าผมเลยครับ

“เรียกทำไม อยู่กันแค่นี้”ผมแกล้งทำเป็นไม่เห็น

“ทำไมพูดยากจังเลยเจ กินซะเทมาให้แล้วน่ะ”

“พูดยากก็ไม่ต้องพูดดิ ไม่ได้บอกให้เอามาให้ซะหน่อย”ไม่อยากฟังเหมือนกันครับ ทีผมขอเล่นเกมส์ยังไม่ให้ผมเลย  เอาแต่ใจตัวเองชะมัด

“เจ เป็นอะไรเนี่ย เถียงเก่งจังเลย แค่กินนมกินข้าวทำไมต้องให้พูดทุกวันเลย”โหยยย พี่เอ็กซ์ทำหน้าแบบเบื่อหน่ายผมเต็มที่เลยครับ

“ก็ไม่ต้องพูดดิ”

“เจ! เบื่อแล้วนะ จะเถียงอะไรนักหนาเนี่ย แค่ไม่ให้เล่นเกมส์แค่นี้เนี่ยนะ”อ้าวว รู้ตัวด้วย

“ก็ไปเอาเกมส์มาดิแล้วจะกิน”ต้องมีข้อแลกเปลี่ยนครับ

“เถียงอะไรกันสองคนนี้ เสียงดังไปถึงครัวแน่ะ”อ้าว ซวยครับ แม่เดินออกมาเลย แต่ไม่กลัวครับ ยังไงแม่ก็ต้องเข้าข้างผม

“แม่ดูน้องดิ ตั้งแต่เช้ายังไม่ยอมกินอะไรเลย ผมเทนมมาให้ก็ไม่ยอมกินจะเอาแต่เล่นเกมส์อย่างเดียว”พี่เอ็กซ์ครับ ขี้ฟ้องเหมือนกันนะครับ

“ก็พี่เอ็กซ์ไม่ยอมให้เจเล่นก่อนทำไมล่ะ แถมเอาเกมส์ไปซ่อนด้วย”

“อ้าว แล้วเอ็กซ์เอาเกมส์น้องไปซ่อนทำไมล่ะลูก”

“ไม่ซ่อนได้ไง เมื่อคืนก็เล่นไม่ยอมนอน ตีสามยังไม่เลิกเล่นเลย”

“ทำไมเล่นดึกจังเลยน้องเจ มิน่านอนตื่นสาย แม่ว่าเอาอย่างนี้นะ น้องเจกินนมก่อนแล้วเอ็กซ์ไปเอาเกมส์มาให้น้องเล่น แต่แม่ให้เล่นแค่สามชั่วโมงนะ กินข้าวก่อนค่อยเล่น”แม่น่ารักที่สุดครับ แต่...สามชั่วโมงมันน้อยไปอ่ะครับ เอาเถอะยังไงก็ดีกว่าไม่ได้เล่น ผมก็ตอบตกลงด้วยการหยิบแก้วนมขึ้นมากิน พี่เอ็กซ์ก็ออกไปหยิบเกมส์ที่รถมาให้ แต่...หลังกินข้าวเที่ยงผมก็ไม่ได้เล่นหรอกครับ นอนหนุนตักแม่ดูทีวีดีกว่าครับ เดี๋ยวค่อยเอากลับไปเล่นที่หอก็ได้ ตกเย็นก่อนกลับผมก็รีบเอาเกมส์ไปวางไว้ที่พื้นตรงเบาะหลังตอนที่พี่เอ็กซ์ขึ้นไปเอาของบนห้อง ก่อนกลับป้านอมก็เอาคุกกี้ใส่ขวดโหลมาให้ ผมก็หอมแก้มป้าไปฟอดใหญ่ แล้วก็เดินไปผลัดกันหอมแก้มกับแม่สองคน

“เฮ้ย! เอามาใส่รถตั้งแต่เมื่อไหร่”พี่เอ็กซ์ถามตอนที่ผมหยิบเกมส์ออกมาจากรถ รู้ตัวช้าไปแล้วครับเพราะถึงหอแล้ว

“ก็เอามาใส่ก่อนกลับไง จะเอามาเล่นที่ห้อง”

“เฮ้อออ...ดื้อชะมัด”พี่เอ็กซ์โยกหัวผมเบาๆ ผมก็แลบลิ้นให้ เพิ่งรู้เหรอไงว่าดื้อน่ะ แต่...

“เฮ้ยย จะเอาไปไหน”กำลังเดินเข้าห้องตัวเอง พี่เขาแย่งไปเร็วมากเลยครับ ดึงไว้ไม่ทัน

“ของใคร...ของพี่ก็ต้องอยู่กับพี่สิ ถ้าอยากเล่นก็มาเล่นที่ห้อง เข้าใจ๋”พี่เอ็กซ์พูดจบก็ปิดประตูเข้าห้องไปเลยครับ ผมก็ด่าก็ไม่ทัน ได้แต่วิ่งเข้าห้องตัวเอง เปลี่ยนเสื้อกับกางเกงขาสั้นแล้วไปเคาะห้องพี่เขาต่อ เขาก็เปิดประตูมาพร้อมรอยยิ้มกวนๆ นั่นแหล่ะครับ เฮ้อ.....เซ็งครับ...อย่างนี้เขาเรียกว่าแพ้ทางใช่เปล่าเนี่ย

[@#Jackie#@]

เจเอ๋ย ไอ้พี่เจมส์มันเอางานมาบังหน้า 

[Tetjinen]

 X สู้ๆ ระวังเจมส์ล่ะสงสัยต้องเรียก 3 ทหารมากัน 

[wutwit]

พี่เอ็กซ์เอ้ยจับกดฉลองวันสงกรานต์ทีเถอะ

แวะมาให้กำลังใจพี่จีก่อนกลับไปเยี่ยมบ้าน

+1 ให้แล้วนะพี่

 

[myLoveIsYOu]

ผมหยุดงานตั้งแต่ 12-16 และก็คงไม่มีโอกาสได้เข้าบอร์ดในช่วงดังกล่าว หลังสงกรานต์จะมาติดตามต่อนะครับ

ตอนนี้หวานกันจริง ๆ เลย อิอิ น้องเจ พี่เอ็กซ์

แต่เจจ๋า....ไอ้พี่เจมส์น่ะไว้ใจไม่ได้นะ 

[YMP]

“ทำไมเล่นดึกจังเลยน้องเจ มิน่านอนตื่นสาย แม่ว่าเอาอย่างนี้นะ น้องเจกินนมก่อนแล้วเอ็กซ์ไปเอาเกมส์มาให้น้องเล่น แต่แม่ให้เล่นแค่สามชั่วโมงนะ กินข้าวก่อนค่อยเล่น”

แม่ให้เล่นหลังกินข้าว  พี่Xก็ให้เล่นหลังกินข้าว  
ยอมทำตามแม่บอก แต่ไม่ยอมทำตามพี่Xบอก   น้องเจแสนดื้อกับพี่Xจริง  

[kwa]

ดื้อจริงเจ้าเจ ข้าวปลาไม่กิน ติดแต่เกมส์

แต่ไอ่พี่เจมส์น่ะ มันเอางานมาบังหน้านะะะะะ ถ้าคุยกัน พาพี่เอ็กซ์ไปด้วยยยยย

 

[JENA]

พี่เอ็กซ์เอ้ยจับกดฉลองวันสงกรานต์ทีเถอะ

แวะมาให้กำลังใจพี่จีก่อนกลับไปเยี่ยมบ้าน

+1 ให้แล้วนะพี่

 

เห็นด้วยที่ซู้ดดดดดดดดดดดดดดดดด
ปล้ำกัน 

[Givesza]

แอบดู

อิอิ

 

มารอพี่จีสุดสวย ฮ่าๆๆๆ


ขอให้โดนเดะสาดน้าม เข้าร้านเน็ทไม่ได้ เอ้ย!!!

เปียกเดี๋ยวมาลงไม่ได้





กินเดะด่วน!!!!  เดี๋ยวไม่ได้อ่าน อิอิ 


 

[G_wa]

นึกอยู่แล้วแหล่ะครับว่ายังไงเจก็ต้องมาเล่นเกมส์ต่อ เพิ่งรู้นี่แหล่ะครับว่ามันติดเกมส์เหมือนกัน

“ครบสามชั่วโมงแล้วต้องนอน ตกลงมั้ย”

“เออๆ รู้แล้ว”โหดูมันตอบ น่าตบกะโหลกมากครับ ว่าแล้วก็เอาซะที

“โอ้ย! ตบไมเนี่ย”

“เบื่อเด็กบ้า มีอะไรมั้ย...สามชั่วโมงแล้วมานอนด้วย พี่จะตั้งนาฬิกาปลุกไว้ แล้วจะออกมาดู”ผมพูดมันก็พยักหน้าให้ทั้งที่หันหลัง ผมเดินเข้าห้องตั้งนาฬิกาปลุกไว้ หยิบหนังสือมาอ่านพอเคลิ้มๆ ก็ล้มตัวลงนอนครับ

ผมนอนไปนานเท่าไหร่ไม่รู้แต่คิดว่านานมาก หยิบนาฬิกามาดูตีสองกว่า แต่...เสียงทีวีข้างนอกยังดังอยู่เลย แถมนาฬิกาปลุกผม...มันมากดปิดแน่ๆ เลยผมถึงไม่ได้ยิน

“เจ...มันสี่ชั่วโมงกว่าแล้วนะ”ผมเดินออกไปยืนอยู่ข้างๆ มัน มันก็ตั้งหน้าตั้งตาเล่นอย่างเดียวเลย

“อ้าวเหรอ”

“ไม่ต้องมาอ้าวเหรอเลย ไปปิดนาฬิกาปลุกใช่มั้ยพี่ถึงไม่ได้ยินเสียงน่ะ”

“เปล๊า”เสียงสูงมาเลยครับ

“เจ...บอกแล้วไงอย่าหัดโกหก ถึงเป็นเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ก็อย่าโกหก พี่ไม่ชอบคนโกหกนะ”เดี๋ยวนี้ทำไมมันเริ่มโกหกเก่งจัง อะไรๆ ก็โกหกไม่ก็เถียงตลอดเลย

“.....เจ บอกให้ไปนอนไง”พูดยากพูดเย็นชะมัดเลยครับ

“พี่นอนก่อนเลย เดี๋ยวเจเล่นอีกแป๊ปนึง”แป๊ปอีกแล้ว

“พูดยากจังวะ บอกให้เลิกเล่นไง พรุ่งนี้เรียนทั้งวันไม่ใช่เหรอ”นอนก็ดึกแล้วจะเอาเวลาไหนไปงีบได้ล่ะครับ

“อืม..เดี๋ยวค่อยนอนตอนพักเที่ยงก็ได้”ดูมัน เอาเวลากินข้าวไปนอนซะงั้น

“เจ..บอกให้ไปนอนไง อย่าให้บังคับนะ พูดดีๆ ก็ฟังกันมั่ง”เริ่มรำคาญมันแล้วครับ ดื้ออะไรไม่เข้าเรื่องเข้าราวเลย

“ไปนอนก่อนดิ ขออีกชั่วโมง เฮ้ยยยย”มันร้องเสียงหลงเลยครับ ก็ผมเดินไปกดปิดเครื่องเพลย์นี่นา

“ทำอะไรน่ะ ยังไม่ได้เซฟเลยนะ”มันยืนขึ้นโวยวายผมเลยครับ แต่ผมไม่สน

“ไปนอน”

“แม่ง..เฮ้ยๆ ทำอะไร”ช่างมันครับ ร้องได้ร้องไป ผมปิดทีวีแล้วก็ลากมันเข้าห้องนอนผมเลย เดินเข้ามาในห้องก็ผลักมันนอนลงแล้วผมก็นอนกอดเอาไว้

“อย่าดิ้น ง่วงแล้ว จะนอน อยู่เฉยๆ ด้วย”

“ก็นอนไปดิ ทำไมต้องบังคับด้วย”ดูมันพูด เรื่องนอนนี่ต้องบังคับกันด้วยเหรอ

“อย่ามาชวนทะเลาะตอนนี้นะเจ พี่ง่วง”

“ใครไปชวนพี่ทะเลาะกัน พี่นั่นแหล่ะหาเรื่องเจก่อน”

“เถียงอะไรไร้สาระ มีเหตุผลบ้างนะเจ”

“ใครไม่มีเหตุผล”

“ไม่รู้ตัวก็ตามใจนะ แต่ไม่ให้เล่นก็คือไม่ให้เล่น อย่ามาเอาแต่ใจเรื่องแบบนี้ นอนดีๆ หยุดดิ้นได้แล้วด้วยเพราะไม่ปล่อย”ผมออกแรงกอดเจให้แน่นขึ้นจนเจเริ่มนิ่งถึงยอมปล่อย แต่....

“ฮึก...ฮึก.....”มันร้องไห้อยู่ครับ โอยยยย....งงครับ เป็นอะไรของมันอีกล่ะเนี่ย

“เจ...ร้องทำไมเนี่ย เรื่องแค่นี้เองนะ”ผมดันหน้าเจออกห่างจากอก เช็ดน้ำตาให้

“..ฮึก..ไอ้.บ้า....ยัง..ไม่ได้เซฟ..เลย...หาว่าเอาแต่ใจ...ฮึก..แล้วมายุ่งทำไมล่ะ....” ผมลืมไปเลยว่าเจไม่ชอบให้ใครหาว่าเป็นคนเอาแต่ใจ เป็นครั้งที่สองแล้วที่ผมว่าเจแบบนี้ ครั้งแรกเพราะไม่รู้ แต่ครั้งนี้...ไม่ได้ตั้งใจ กะว่าจะเอ่ยปากขอโทษซะหน่อย เจดันเอามือทุบอกผมพอจะจับก็สะบัดมือหนีแต่ดันโดนหน้าผมเต็มๆ

“โอ้ย! เจ!! พี่เจ็บนะ ก็บอกให้มานอนแล้วเชื่อมั้ยล่ะ นี่จะตีสามแล้วนะทำไมไม่เลิกซะทีล่ะ เกมส์มันก็ไม่ได้หายไปไหน ไปเรียนกลับมาค่อยมาเล่นต่อก็ได้ ไม่ใช่อดหลับอดนอนเล่นสองวันสองคืนติดแบบนี้ โตแล้วนะทำตัวงอแงเป็นเด็กไปได้”ไอ้ที่ตั้งใจจะพูดลืมไปหมดเลย ตัวเล็กๆ มือหนักชะมัด ทำไมเจมันเป็นแบบนี้เนี่ย เดี๋ยวนี้ผมว่ามันดื้อมากกว่าเดิมอีกนะครับ

“..ฮึก...ฮืออออ....”ดูมัน เถียงไม่ได้ก็ร้องหนักกว่าเดิมอีก ปวดหัวจริงๆ ครับ

“โอยเจ...อะไรกันเนี่ย จะร้องทำไม มันไม่ใช่เรื่องใหญ่เลยนะ ไม่โอ๋นะ โอ๋แล้วก็ทำอีก ไม่ตามใจหรอกนะเรื่องนี้น่ะ”ไม่ยอมหรอกครับ ไม่ได้ร้องเพราะป่วยหรือเจ็บ แต่ร้องเพราะถูกขัดใจ โอ๋แล้วก็ทำอีก เดี๋ยวครั้งต่อไปพอขัดใจก็ร้องไห้อีก

“นอนๆ ไม่ต้องร้องแล้ว ไม่โอ๋”ผมกอดเจไว้แนบอก มันก็ทุบก็ตีผมตลอดแหล่ะ แต่ผมไม่สน ร้องก็ร้องไป ผมก็กอดเอาไว้ฟังเสียงร้องไห้เบาๆ ส่วนมือก็หยุดทุบแล้วครับ สงสัยเหนื่อย เพราะงั้นเดี๋ยวมันร้องจนเหนื่อยก็หยุดเอง ไม่ใช่ว่าผมไม่รู้สึกอะไรหรอกนะ เห็นน้ำตาแล้วผมก็เจ็บเหมือนกัน แต่...ไม่อยากตามใจในเรื่องที่ไม่ควรครับ เพื่อนมันพากันตามใจกันจนพอแล้ว มันถึงได้ไม่ฟังใครเขาบ้าง พอคนอื่นเริ่มไม่ตามใจมันก็ร้อง

เฮ้อ....นึกแล้วครับว่ามันต้องป่วย ร้องไห้เป็นชั่วโมง แล้วมันจะลุกไปเรียนตอนเช้าไหวได้ไง

“เจ...กินยาก่อนเร็ว”ผมเขย่าตัวเจเบาๆ มันก็ปรือตามามอง ผมดึงในลุกขึ้นนั่งพิงอกผมไว้ จับยากับน้ำไปจ่อให้ถึงปากนั่นแหล่ะถึงได้กิน

“ตี๋ ตอนเช้าเจมันไม่ไปเรียนนะ เช็คชื่อให้มันด้วย”ผมโทรหาตี๋ พยายามพูดเบาๆ เพราะไม่อยากให้เจมันตื่น

“อ้าวมันเป็นอะไรน่ะพี่”

“เป็นไข้ ปวดหัว แต่ไม่มากหรอก ถ้าบ่ายไปไหวเดี๋ยวพี่ไปส่ง”ผมคุยกับตี๋เสร็จก็หันมาองไอ้ตัวแสบที่นอนหลับอยู่ข้างๆ ตัวไม่ร้อนมาก แต่ตาบวมๆ ครับ ผมก็หยิบผ้าไปชุปน้ำมาเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้แล้วก็ล้มตัวนอนข้างๆ มันต่อ เมื่อคืนกว่าจะได้นอนก็รอจนเจมันร้องไห้แล้วหลับนั่นแหล่ะผมถึงได้หลับบ้าง ง่วงมากเลยครับ

ผมนอนตื่นมาเกือบเที่ยงเจก็ตัวอุ่นๆ ขึ้นแล้ว

“เป็นไงมั่ง ปวดหัวมั้ย”ผมลูบผมที่ปิดหน้าออก เจก็ทำหน้ายุ่งๆ แล้วก็ส่ายหน้าให้ผม ตั้งแต่ตื่นมันยังไม่พูดกับผมสักคำเลย

“ถ้าจะไปเรียนก็ไปอาบน้ำแต่งตัวเดี๋ยวออกไปพร้อมกัน”ผมบอกมันก็ลุกออกจากห้องผมไป ผมก็จัดการอาบน้ำแต่งตัวบ้าง เสร็จแล้วก็ไปเคาะห้องเจ มันก็เดินออกมาปิดประตูล็อคกุญแจแล้วเดินตามผม จนเข้ามานั่งในรถขับมามหาลัยก็ยังไม่พูดเลยครับ ผมโทรถามตี๋ไว้แล้วว่ามันนั่งกินข้าวกันอยู่ ผมก็ขับไปจอดโรงอาหาร เดินพาเจไปหาเพื่อนมัน พอเจอตี๋กับโก้มันก็เดินไปนั่งแทรกตรงกลางเลยครับ

“อ้าวโมทย์ มึงทำไมมากินกับน้องๆ ได้”โมทย์มันนั่งอยู่ข้างๆ โอ้ครับ

“ที่โต๊ะยังไม่มีใครมาเลยว่ะ กูก็เลยมากับพวกนี้มัน” โมทย์บอกผมไปก็มองหน้าน้องรักมันสลับกับมองหน้าผม ผมก็ยกไหล่ให้แล้วเดินไปซื้อข้าวราดแกงมาสองจาน วางให้เจมันจานนึง เพื่อนมันสองคนก็ลูบหัวลูบผมมันเล่น ตอนนี้มันดูซึมๆ อ่ะครับ โก้ตักข้าวป้อนมันก็อ้าปากรับ

“น้องกูเป็นอะไร”โมทย์ถามผมเบาๆ แต่ก็ได้ยินกันทั้งโต๊ะน่ะแหล่ะ

“ไม่สบาย เป็นไข้”ผมตอบ ตอนนี้มันเหมือนของเล่นเลยครับ ใครตักอะไรมันก็อ้าปากรับ เอาหัวไปพิงไหล่ตี๋ไว้ ผมข้างหน้าที่ปรกตามันอยู่เก๋ก็เอากิฟต์มาติดให้

“ปวดหัวเปล่า”ผมถามตอนที่มันกินเสร็จแล้ว มันก็ส่ายหน้าแทนคำตอบเหมือนเดิม

“งั้นกินยาแก้ไขอีกเม็ด”ผมยื่นยาให้เจมันรับไป

“เจ!!”มันรับไปขว้างทิ้งครับ

“ทำไมทำตัวแบบนี้นี่ ผิดถูกให้มันรู้เรื่องบ้างนะ”ผมตวาดมันเสียงดังเลยครับ โต๊ะข้างๆ ก็หันมามองเหมือนกัน

“พี่เอ็กซ์พูดกับมันดีๆ หน่อยสิ รู้อยู่ว่าเวลามันป่วยจะเป็นยังไง”ตี๋ มึงถามเพื่อนมึงก่อนนะว่าทำไมถึงป่วย พอตี๋โอ๋มัน มันก็ร้องไห้อีก กอดคอซบบ่าตี๋แน่นเลยครับ ส่วนโก้มันก็มองผมนิ่งๆ แต่ท่าทางอยากเอาเรื่องผมเหมือนกัน

“มึงก็ใจเย็นๆ พูดกับน้องมันดีๆ หน่อย”โมทย์บีบบ่าผมเบาๆ ผมก็รู้นะครับว่าเจมันคงตกใจที่ผมตวาดมันเหมือนกัน

“เฮ้อ...อ่ะยา มึงเอาให้มันกินด้วยแล้วกัน แล้วตอนเย็นให้รอกลับกับพี่ด้วย”ผมเอายาส่งให้โก้ไป

“ไม่รอ..ฮึก...จะ..กลับเอง”เออ ยังมีอารมณ์หันมาเถียงผมอีกครับ

“พูดได้แล้วเรอะ นึกว่าเป็นใบ้..เลิกเรียนแล้วรอด้วย ไม่รอนะมีเรื่องแน่”ผมพูดจบก็เดินหนีเลยครับ อยู่ไปเดี๋ยวจากหงุดหงิดจะกลายเป็นโกรธมันขึ้นมาจริงๆ

“ทะเลาะอะไรกันวะมึง กูนึกว่าดีกันตั้งแต่วันนั้นแล้วซะอีก”โมทย์วิ่งตามผมมา ผมหันไปมองข้างหลังก็เห็นพวกนั้นช่วยกันพาเจเดินออกไปอีกทาง มันร้องไห้แล้วคนยิ่งมองมันเยอะขึ้นด้วยครับ

“เรื่องนั้นน่ะเคลียร์กันแล้ว แต่คราวนี้เรื่องใหม่ว่ะ สนุกดีมั้ยล่ะ วันๆ ไม่มีเบื่อเลย”ผมพูดประชดมันหรือประชดตัวเองก็ไม่รู้

“กูไม่เคยเห็นเจเป็นแบบนี้เลยนะ ทะเลาะอะไรกัน”

“กูไม่ให้มันเล่นเกมส์เมื่อคืน ไงล่ะ ไร้สาระดีมั้ยมึง”ผมตอบไป โมทย์ทำหน้าแบบอึ้งๆ มันคงคิดว่าเรื่องใหญ่กว่านี้มั้งครับ

“แล้ว...ทำไมมึงไม่ให้เล่นล่ะ เพราะมันไม่สบายน่ะเหรอ”

“เปล่า มันเล่นมาสองคืนติดแล้ว ไม่ยอมนอนสักที พอกูไม่ให้เล่นแม่งก็ร้องไห้ กูก็ไม่ได้โอ๋ด้วย เดี๋ยวมันเคยตัว มันก็ร้องทั้งคืนน่ะแหล่ะ ตื่นมาเลยไม่สบาย”

“แค่เนี๊ยะ”

“เออสิวะ แม่ง เดี๋ยวนี้เจมันโคตรดื้อเลย เถียงกับกูนี่นะ ไม่เคยยอมน่ะ ผิดถูกแม่งก็เถียงเอาๆ พอชนะไม่ได้ก็ร้องไห้ กูไม่โอ๋บ้าง แม่งก็แหกปากร้องหนักกว่าเดิมอีก กว่ากูจะได้นอนเมื่อคืนเกือบเช้านะมึง เป็นอะไรของมันนักหนาก็ไม่รู้”นี่ยังไม่นับเรื่องที่มันหัดโกหกผมนะ

“...เอ่อ....ก็...น่าอิจฉาออกนะมึง...กับกูมันไม่เห็นเคยดื้อด้วยเลย อะไรก็ตามใจกูหมด ที่มึงพูดมาน่ะ กู..ไม่เคยเห็นมันทำกับใครแบบนั้นเลยนะ”...จริงอย่างที่โมทย์มันพูดครับ ผมก็เห็นมันดื้อแต่กับผมคนเดียวนี่แหล่ะ แล้วไอ้การร้องไห้ง่ายๆ ทั้งที่ไม่ได้ป่วยมันก็ร้องบ่อยๆ......เวลาอยู่กับผม...มันดู...เปราะบางจัง

“กูว่า...เจคงอยากอ้อนมึงน่ะ อยากให้มึงเอาใจ ในแบบของมันน่ะนะ”

“เออ...กูไม่ทันคิด ถ้ามันเป็นแบบนี้เฉพาะกับกูคนเดียวก็ดี...ขอให้เป็นอย่างที่มึงพูดแล้วกัน”ถ้าเป็นอย่างนี้ก็ดีสิ..ดีมากด้วย.... ให้ผมต่างจากคนอื่น ให้ผมได้รู้ได้เห็นในส่วนที่คนอื่นไม่เคยเห็น...ขอให้อ้อนมากกว่านี้ เอาแต่ใจมากกว่านี้ก็ได้ ถ้าทำกับผมคนเดียว..แค่ผมคนเดียว.....

[@BUA@]

เจดื้อได้ใจดีจัง  


เมื่อไหร่จะถึงวันที่คนอ่านรอคอยซะทีล่ะจีจี้จ๋า

 

[G_wa]

เจดื้อได้ใจดีจัง  


เมื่อไหร่จะถึงวันที่คนอ่านรอคอยซะทีล่ะจีจี้จ๋า

 

รอคอยอะไรกันเหรอ