ผมเดินลงมาข้างล่างก็ค่ำแล้ว เดินไปมองหาเจแถวๆ งานก็เห็นเจนั่งอยู่กับอ้นด้านนอกห้องจัดเลี้ยงก็โล่งใจครับ อยู่กับอ้นยังพอวางใจได้บ้าง
“หนาวเหรอ”ผมถามเพราะเห็นเจใส่เสื้อกันหนาว แต่..ผมถามอะไรผิดไปเหรอ อ้นมันหัวเราะก๊ากเลย เจมันก็ตบหัวอ้นก่อนจะหันมาต่อยท้องผม...แรงเหมือนกันนะ
“อูยยย...เจ็บนะ ต่อยไมเนี่ย”ผมจับมือเจไว้ เห็นหน้ามันแดงๆ มองอ้นที่ยกคิ้วให้...อ้อ...มิน่า
“หึหึ”
“ขำอะไร..ไอ้บ้านี่”แน่ะ หันมาว่าผมอีก
“เสร็จยังล่ะ จะได้กลับซะที”
“ก็ไม่มีอะไรแล้ว กลับเลยก็ได้ ให้อ้นมันกลับด้วยนะ”
“อยากเป็นก้างก็มา”ผมหันไปพูดกับอ้น เจหน้าเหวอไปเลย ก็แกล้งพูดไปงั้นแหล่ะ สุดท้ายเราสามคนก็นั่งกลับมาด้วยกัน มาถึงห้องอ้นนอนกับผม ส่วนเจนอนห้องมันครับแหล่ะครับ
ผมตื่นมาตอนเช้า เจมันก็คงไปเรียนก่อนผมแล้ว พอสายๆ อ้นตื่น ผมพามันลงมากินข้าวข้างล่างแล้วมันก็กลับบ้านมัน พี่บอลก็โทรมารายงานเรื่องงานที่ผมต้องรับผิดชอบให้ฟังบ้าง ช่วงนี้ที่ดูหลักๆ ก็เรื่องการต่อเติมรีสอร์ทที่ระยอง แล้วก็เรื่องของแคมเปญของโรงแรมที่คอยเข้าร่วมประชุมกับฝ่ายการตลาดกับประชาสัมพันธ์ พี่บอลเรียนรู้งานเร็วและมีความรับผิดชอบสูงมาก ผมสามารถปล่อยงานให้พี่เขาทำงานแทนผมได้ในวันที่ผมไม่เข้าโรงแรม ถ้ามีงานอะไรด่วนหรือต้องการเอกสารอะไร พี่เขาก็สามารถขับรถเอามาให้ที่ห้องผมได้ ดีแล้วครับที่พี่บอลพักใกล้ๆ กับผม เวลาทำงานหรือให้ทำอะไรแทนก็เลยสะดวกหน่อย
“ไงมึง ขยันเชียว”ผมปั่นจักรยานไปหาโมทย์ที่บ้าน เห็นมันนั่งอ่านหนังสือกันอยู่กับพวกเศก
“เออสิวะ เดี๋ยวก็ลอยกระทงแล้วก็สอบกลางภาค แถมยังต้องซ้อมบาสอีกนะมึง”จริงของโมทย์ครับ กิจกรรมเทอมนี้เยอะสุดๆ ดีว่าโปรเจ็คพวกผมเร่งทำตั้งแต่เทอมก่อน ตั้งแต่หัวข้อโปรเจ็คยังไม่ผ่านด้วยซ้ำ มาเทอมนี้เลยไม่ต้องกังวลมาก
ช่วงนี้พวกผมต้องเตรียมงานลอยกระทงครับ นางนพมาศที่เลือกจากรุ่นน้องมีสามคน แต่...ไม่มีเก๋หรือแก้วเพื่อนเจมันเลย พวกผมเดากันว่าน้องเก๋ความนิยมตกเพราะมีแฟนแล้ว แต่...ชื่อเจยังถูกเสนอเหมือนเคย และคนเสนอก็ถูกมันด่าเหมือนเคย
“ว่าไง”วันนี้แทบไม่ได้คุยกับเจเลย งานมันยุ่งตลอด เวลาไม่ตรงกัน ดึกๆ มันต้องทำงานที่ห้องมัน มีบ้างที่ผมไปนอนด้วย แต่...กว่ามันจะมานอนข้างผมก็เกือบเช้าทุกที
“โหหห เสียงดุชิป...ยุ่งป่ะเนี่ย”ดูมันตอบกลับมา ขนาดเป็นแฟนกันแล้วก็ยังกวนไม่เลิก
“นิดหน่อย แล้วนี่อยู่ไหน ยังไม่กลับเหรอ”ผมได้ยินเสียงรอบข้างมันดังเข้ามา
“อยู่บริษัท วันนี้จะค้างบ้านพี่นุเลยโทรมาบอก”
“งานยังไม่เสร็จเหรอ ให้ไปรับมั้ย”ผมถาม วันนี้เจเอางานที่มันออกแบบเสร็จไปคุยกับลูกค้าครับ แถม...ไอ้เจมส์แม่งมารับถึงหอเลย ดูเหมือนเป็นคนนิ่งๆ แต่ไม่รู้ว่าน้ำนิ่งไหลลึกหรือเปล่า
“ไม่ต้องเลยมึง งานมึงก็ยังไม่เสร็จเหมือนกัน”เสียงไอ้กรตะโกนด่าผมเลย เพื่อนคนอื่นก็มองผมตาขวาง ไอ้พวกนี้นี่แอบฟังผมคุย
“ฮ่าๆๆๆ สม แค่นี้นะจะทำงานต่อแล้ว”มันวางสายไปแล้วครับ จะลาผมหวานๆ งี้ไม่มีล่ะ
“แหมๆ มีแฟนใหม่ก็ไม่บอก ไม่เห็นพามาเปิดตัวเลยวะ”เศกแซวครับ
“อย่างงี้สาวๆ ก็อกหักแย่สิเอ็กซ์ แฟนใหม่เอ็กซ์คือใครเหรอ เห็นโทรหาบ่อยเชียวช่วงนี้ แต่ไม่เคยพามาเจอตัวสักที หวงเหรอ”เจนก็เป็นกับเขาด้วย ใช่แล้ว หวงครับคนนี้
“แฟนจริงเหรอวะมึง ทำไมกูไม่รู้ ก็ไหนมึงชอบ....หรือว่า.....”แน่ะๆ ได้ทีผมล่ะ ก็ผมยังไม่ได้บอกไอ้โมทย์นี่ครับ มันคงเดาได้แล้วผมก็เลยยกยิ้มมุมปากให้ มันแทบจะถอดรองเท้าขว้างใส่ผมเลย
“มิน่าช่วงนี้แม่งอารมณ์ดี คนนี้จะคบนานแค่ไหนวะ สามหรือสี่เดือน”กรมันก็รู้แหล่ะครับว่าเมื่อก่อนผมเปลี่ยนคู่ควงบ่อย แต่นั่นมันคู่ควง ไม่ใช่แฟน
“คนนี้.....ตลอดชีวิตว่ะ”ผมยิ้มตอบ ส่วนโมทย์ก็ยิ้มให้ผม เจมันอาจไม่เคยรู้ว่าผมไม่เคยรักใคร ไม่เคยมีเลย คำว่าชอบที่ผมบอกคนอื่นๆ ก็แทบนับครั้งได้
“แม่งเลี่ยนว่ะ พอๆ มาคุยเรื่องงานกันต่อ”ขนาดเศกยังทนมองหน้าผมไม่ได้ เพื่อนคนอื่นๆ ก็พากันส่ายหน้า ก็คนมันมีความรักอ่ะครับ ทำไงได้
.
.
.
“เจช่วงนี้งานยุ่งมากเหรอ”ผมถามเจที่กำลังนั่งทำงานอยู่หน้าคอม
“อืม...มีงานแต่งงาน งานสังสรรค์เยอะน่ะ ก็จะสิ้นปีแล้วนี่นา”เจตอบ มือและตายังคงทำงานต่อเนื่อง ตั้งแต่กลับจากระยองก็ยุ่งตลอดเลยครับ ผมเองก็ยุ่งเพราะมีคนจองห้องจัดเลี้ยงเยอะ แต่...ไม่ได้ยุ่งมากเหมือนเจแบบนี้
“แล้วลอยกระทงเสาร์นี้ล่ะ ตกลงว่างมั้ย”ผมเคยถามแล้วแต่มันบอกมีงานช่วงเช้า ไม่รู้ว่าจะเสร็จเมื่อไหร่
“ก็คงต้องเอางานไปส่งตอนเช้า แต่ยังไงก็ต้องมาช่วยซุ้มคณะอยู่แล้ว พี่เศกเขาสั่งให้รุ่นเจมาช่วยให้เยอะๆ..อ๊ะ เดี๋ยวนะ”เจคุยๆ อยู่ก็หยิบโทรศัพท์มารับ
“ครับพี่......กำลังทำครับ....ทันแน่นอน...........จริงป่ะ ใจดีจัง..........ฮ่าๆๆๆ เว่อร์แล้วพี่เจมส์...........ไม่ต้องหรอกพี่ ผมสิต้องเลี้ยง...............ได้ๆ ชวนไอ้อ้นไปด้วยนะ..............ครับ....รับทราบ งั้นเสาร์นี้เจอกันนะครับ.......เจยังไม่นอนจะให้ฝันดีได้ไงพี่....ครับ....หวัดดีครับ”หน้าระรื่นมากเลยครับ ถ้าไม่มีชื่อไอ้หมอนั่นออกจากปากผมจะไม่หงุดหงิดเลย เดี๋ยวนี้มันวนเวียนรอบๆ เจตลอด บางวันผมเปิดประตูห้องมาเห็นนั่งกันอยู่ในห้องสองคน ถึงจะรู้ว่ามาตรวจงานก็เถอะ
“สนิทกันดีนะ ไอ้เจมส์เนี่ย”หมั่นไส้ครับ คุยกันไปหัวเราะกันไปในเรื่องที่ผมไม่รู้
“ก็ธรรมดานี่”เจเปิดลิ้นชักโต๊ะคอมหยิบบุหรี่ขึ้นมาคาบไว้อีกแล้ว มันยังไม่เลิกนิสัยแบบนี้เลย รู้ครับว่าบางเวลามันเซ็งๆ เบื่อๆ หรือคิดอะไรไม่ออกมันจะเอามาคาบเล่น แต่ไม่ชอบครับ
“ซุ้มคณะเราทำอะไรมั่งอ่ะ”เจหมุนเก้าอี้มาทางผม ดีครับ คุยกับหลังมันมานานแล้ว
“ร้านนมสดกับขนมปังปิ้ง เห็นโอ้มันบอกจะมีวงเล่นสดคลอไปด้วย แต่ยังไม่ชัวร์เห็นว่าหาเครื่องดนตรียังไม่ครบ”
“พี่เอ็กซ์...วันเสาร์..ไปทำงานกับเจมั้ย”เจถามผมแบบที่ไม่เคยถามมาก่อน ปกติเคยแต่ไปรับไปส่งนานๆ ครั้งด้วย และทุกครั้งก็นั่งรอในรถ ไม่ก็ร้านกาแฟข้างล่าง
“คงไม่ได้หรอก พี่ต้องช่วยเพื่อนเตรียมงาน มีอะไรรึเปล่าครับ”ผมเดินไปหาเจ ยกมือลูบผม เจเอาหัวมาชนที่ท้องผม บุหรี่ถูกเปลี่ยนมาคีบไว้ที่นิ้วมือ
“.....ไม่มีอะไรหรอก อยากนั่งรถสบายๆ”
“งั้นพี่ให้พี่บอลเขาไปคอยรับส่งนะ......เหนื่อยเหรอ”ผมถาม เจพยักหน้านิดๆ ผมดึงตัวเจขึ้นมาแล้วเดินพาเข้าห้องนอน
“งีบสักนิดแล้วกัน เดี๋ยวพี่ปลุก...ดีมั้ย”ผมหยิบบุหรี่ที่มือเจไปวางบนโต๊ะหัวเตียง เจนอนหลับตาหนุนแขนผม เจดูเคร่งเครียดกับงานมาก ปกติงานเยอะแต่มันไม่เห็นเคยทำท่าล้าขนาดนี้ ผมซ้อมบาสกับตี๋ ตี๋มันก็บอกอยู่เหมือนกัน
“ตี๋...พี่ขอคุยหน่อยสิ”ผมเรียกตี๋มาคุยหลังจากที่ซ้อมบาสเสร็จ โมทย์เองก็เดินตามมาด้วย
“ช่วงนี้เจมันบ่นอะไรให้มึงกับโก้ฟังบ้างเปล่าวะ”ผมนั่งลงที่โต๊ะหินอ่อนหลังโรงยิม
“...พี่กับมัน..ราบรื่นดีรึเปล่า”ตี๋ไม่ตอบแต่ถามผมแทน
“ก็ปกติ ทำไมวะ”
“ถ้าไม่ใช่เรื่องพี่ก็คงเรื่องงานน่ะแหล่ะ มันเคยนั่งถอนหายใจในห้องเรียนครั้งนึงแล้วบอกว่าอึดอัด พอถามว่าเรื่องอะไรมันก็ไม่ตอบ”
เจเป็นแบบนี้เสมอ มีอะไรไม่ค่อยพูดให้คนอื่นรับฟัง บางทีต่อให้ถามก็ไม่ตอบ หรือบ่ายเบี่ยงไป แต่...อึดอัดเหรอ....คงไม่ใช่การคบกันกับผมหรอกนะ...ต้องไม่ใช่เรื่องผม.....ต้องไม่...ใช่....นะ
หัวข้อ: >> ระเบียงรัก นักศึกษา ภาค I,II [End] <<รีปริ้นครั้งสุดท้าย Now-5 ต.ค.61 p.434 (อ่าน 3955427 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก