หัวข้อ: >> ระเบียงรัก นักศึกษา ภาค I,II [End] <<รีปริ้นครั้งสุดท้าย Now-5 ต.ค.61 p.434

[Zodiac]

จัดตีนชุดใหญ่ให้ไอ้เจมส์ทีดิพี่จี
เอาแบบพิเศษ ใส่ทั้งผัก ทั้งลูกชิ้นเลยหนะ
เอาเนื้อเยอะๆ น้ำน้อยๆ อ่ะ  555+

[snowblack]

เย้ๆครบ 100 หน้าแล้ว  (ช้าไปป๊ะ)

และแล้วน้องเจก็โดน(ภายนอก)ไปละหนึ่งดอก 

เริ่มน่ากลัวแล้วนะพี่เจมส์ มากไป โรคจิตเปล่าอ่ะ 

[Mr.A_KUNG]

เบื่อนายเจมส์.....อยากจัดตีนให้สักสองตีน



นายจีคับ....ถ้าตีนไม่พอเดี๋ยวเราจัดให้อีกสองนะครับ....เพื่อนายเจและนายเอ็กซ์เราจัดให้

[artday]

  ด่าเจ็บดี 100หน้าแล้วเร็วจัง

[しろやま としんや]

มาแสดงความยินดีกับจีด้วยคน  ช้าไปหน่อยนะ

จีอัพไวมากเลยอ่าตามอ่านแทบไม่ทันเลย แฮะๆ

เนื้อเรื่องยังสนุกเข้มขุ้นเหมือนเดิม

อ่ะๆ จีมาแบบนี้อีกแล้วนะ มาให้เสียวแล้วจากไป (เอ๊ะ ยังไง-"-/จี)

คุณเจมส์เนี่ยคงต้องจับมันขังคุกอัซคาบันอย่างเดียวเลย

ต้องให้ผู้คุ้มวิญญาณจัดการ ถึงจะสะจาย  ว๊าฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

คาดว่ามันคงถือคติด้านได้อายอดละมั้ง


ยินดีกะจีอีกครั้ง 

[Sameejaejung]

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก


พี่เอ็กซ์ก่าน้องเจ..................


กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด


ขอให้มีอารายกันเร็วๆน้า


จะรอจร้า


อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก


 

[jb]

 

 

[peggykung]

งานนี้ไอ้คุงเจมส์สงสัยจาโดนยำแน่ๆๆ 

เป็นห่วงนู๋เจ วจาพลาดท่าเสยที เห้อๆๆๆ

มาปูเสื่อรอคุงจีมาลงตอนต่อไปงับ

[zandwizz]

 


หายไปไหนหว่า มาต่อได้แร้ว จีจี้


จุดประทัดรอเน้อ


 
 
 

[G_wa]

 
มัวแต่เพลิดเพลินกับเรื่องของคนอื่นอยู่ เลยยยยย....

รอสักพักแล้วกันนะคะ

[comics_boy]

แมร่ง ด้านสุดๆๆ ไม่เคยเจอ

ต่อไปจะวุ่นวายอีกขนาดไหนเนี่ยยยยยย

แต่แอบดีใจ ที่เจ อ้อนพี่ X เยอะขึ้น หุหุ

[Tetjinen]

เย้ๆ คุณจีมาแล้ว 

[ren]

มาต่อคิวรอ 

[Joobperman]

  น้องจีจ๋า....

  ฉลองครบ 100 หน้า แถมเพิ่มพิเศษวันนี้ เป็น 3 ตอนได้หรือป่าว

  นะ...นะ...น้าๆๆๆๆๆๆ

[Ryuse]

แฟนๆแต่ละคน มองไป . . . มีแต่คำว่า "NC" ขึ้นหน้ากันทั้งนั้นเลย

พอมองไปที่กระจกในห้องน้ำ . . .

เฮ้ย!!!


























ทำไมเราไม่มีมั่งอ่า

[cassper_W]

มิสซิส จี  (เหมือนมิสซิสฟิวเลย )  มาเพ่นพ่านแล้งอย่าลืมวางไข่ไว้ด้วย  ไหนๆๆก็ครบ100 หน้า  ขอไข่ 4 ใบ  น่ะ  อิอิ

[Tuszank]

พี่ คับ รอ อยู่ นะ ต่อ ไห้ 3 ตอน ได้ ม่ะ ครั บ อิอิ

[wutwit]

ว้าว ว้าว ว้าว


พี่จีมาแล้วอ่า

 

[ja ne]

แอบมารอด้วยคน

[G_wa]

“เจมันน่ารักขึ้นจริงๆ ว่ะ ดูสดใสมากกว่าเมื่อก่อนเยอะเลย”โมทย์มองตามสายตาผมไปที่เตียง เจนอนขดตัวอยู่ใต้ผ้าห่ม ก็ห้องนี้ไม่มีตุ๊กตาเลยนี่นา หมอนข้างก็ไม่มี ตอนแรกกะว่าจะมานั่งทำโปรเจ็คสักพักแล้วกลับ แต่เจมันหลับก่อน ความจริงไม่ได้กลัวเรื่องที่ไอ้เจมส์มันดักอยู่ที่หอหรอก แต่มันบอกว่าจะมาคุยเรื่องงานกับเจ แถมยังบอกว่างานนี้พี่นุเป็นคนหามา ผมไม่อยากให้เจเครียดเลยเลี่ยงมันก่อนดีกว่า

“อืม....เดี๋ยวนี้มันไม่ค่อยยืนเหม่อตอนกลางคืนแล้วด้วย เหลือแต่เรื่องบุหรี่อย่างเดียว”

“มันสูบบุหรี่เหรอวะ กูไม่เคยรู้”

“เปล่าหรอก มันชอบคาบไว้เวลาเครียดๆ เบื่อๆ น่ะ แต่เดี๋ยวนี้ก็ลดๆ ได้บ้าง ยกเว้นก่อนนี้ที่มันเครียดเรื่องงานน่ะ”เดี๋ยวนี้เจคาบแต่บุหรี่ครับ ไฟแช็คผมโยนทิ้งไปแล้วครับ ความจริงก็โยนทิ้งพร้อมบุหรี่น่ะแหล่ะ แต่เจมันก็ไปซื้อซองใหม่มาไว้คาบเล่นอีก

“ช่วงนี้มีคนตามคนชอบมันเยอะขึ้น ขนาดตอนซ้อมยังมีคนมานั่งมองมัน มึงก็อย่าหึงมันให้มากล่ะ กูกลัวน้องมันอึดอัด คนอื่นจะมองไม่ดี”

“กูไม่ได้ขี้หึงขนาดนั้น กูเป็นห่วงคนที่ชอบเข้าหามันแบบไอ้เชี่ยเจมส์มากกว่า เล่นคอยแต่จะลวนลามมันตลอด ตอนเจเมามันก็จูบเจ ถ้าไม่ติดว่าอ้นมันนอนด้วยคืนนั้นเจไม่โดนมันปล้ำแล้วเหรอ”

“เออว่ะ ไอ้นี่แม่งยิ่งกว่าไอ้ฟ้าอีก คงเห็นเจมันน่ารักน่าฟัดมั้ง”

“คงใช่ แต่กูบอกไว้ก่อนเลยนะว่ากูไม่ได้ตามหึงตามหวงเจมันหรอก กูรู้ว่ามันไม่ชอบใครง่ายๆ เพราะมันเป็นคนใจแข็ง”แถมเจยังมีเรื่องที่ชอบคิดมากโดยไม่บอกผมหรือใครด้วย ผมกะว่าถ้ามีเวลาว่างๆ จะนั่งคุยกับโก้เรื่องนิสัยบางอย่าง หรือพฤติกรรมแปลกๆ ของเจเหมือนกัน

“แข็งขนาดไหนก็ยังมารักมึงได้นั่นล่ะวะ”

“มันยังไม่ได้รักกูหรอก มันไม่เคยพูดคำนี้ แต่กูไม่สน ขอแค่อยู่ข้างๆ กูก็พอ ถ้ามันพร้อมจะพูด พร้อมจะเชื่อใจตัวเองและคนอื่นเมื่อไหร่ มันคงยอมรับได้ว่ามันรักกู”ผมคงไม่ได้คิดเข้าข้างตัวเองไป ผมเชื่อว่าเจรักผมเหมือนกัน แต่ไม่กล้าที่จะยอมรับ ลึกๆ แล้วเจยังอยากเผื่อใจไว้ ยังไม่กล้าเชื่อใจผมหรือตัวเอง ยังกลัว...ที่จะถูกทอดทิ้ง ผมเองทำได้แค่ให้ความเชื่อมั่น ทำทุกอย่างให้เหมือนเดิม มีเพียงความรักที่...เพิ่มขึ้นทุกวัน

“มึงไปนอนห้องเศกไป”ผมไล่โมทย์มันครับ

“อ้าว นี่มันห้องกูนะ เตียงกูนอนสามคนได้สบาย กูนอนนี่ล่ะ”โมทย์ไม่ยอมครับ มันเดินไปนอนด้านซ้ายของเจเลย ช่างมัน อยากเห็นภาพบาดตาบาดใจก็เอา ผมอุตส่าห์ไม่อยากทำร้ายจิตใจตี๋ เลยขอมานอนห้องโมทย์ แต่...ทนได้ก็ทนได้นะไอ้เพื่อนรัก

ผมล้มตัวลงนอนด้านขวาเจ ดึงหมอนเจมาหนุนแล้วสอดแขนผมเข้าไปให้เจหนุนแทน ผมก็หอมแก้มเจเบาๆ เจก็เบียดตัวเข้ามากอดผมเหมือนทุกครั้งที่นอนด้วยกัน โมทย์หน้าเหวอไปแล้วครับ บอกให้ไปนอนห้องอื่นก็ไม่ฟัง คนรักเขาจะสวีทกันไม่รู้เรื่องรู้ราวเลย

ตอนเช้าผมกับโมทย์ตื่นก่อนเจ วันนี้วันหยุดเลยปล่อยให้มันนอนนานๆ ดีกว่า ผมก็ลงมานั่งดูทีวีกันข้างล่างกับคนอื่นๆ จนสายๆ หน่อยเจถึงเดินงัวเงียลงมาจากชั้นบน ไม่อยากบอกเลยว่าเห็นมันตอนนี้แล้วอยากพากลับห้องมาก ใส่เสื้อตัวใหญ่ๆ ของโมทย์กับกางเกงขาสั้น เสื้อแทบจะคลุมกางเกงหมดแล้ว ผม โมทย์ ฟ้า เปา นั่งมองมันเดินลงมาตาค้างเลยครับ ทั้งๆ ที่รู้ว่าใส่ขาสั้นไว้ข้างในก็ยังอดลุ้นเวลามันก้าวลงบันไดไม่ได้เลย ขนาดผมชินๆ ยังใจสั่นเลย

“..พี่เอ็กซ์...เจเวียนหัว....ปวดท้อง”เจเดินมานั่งบนตักผม เอนตัวมาซบที่คอ ผมว่ามันคงเบลอๆ ไม่งั้นคงไม่ทำอย่างนี้ พวกที่นั่งอยู่ก็มองกันอึ้งๆ ไม่คิดมั้งว่าเจมันจะน่ารักขี้อ้อนได้ขนาดนี้

“ทำไมปวดล่ะ ไข้ไม่มีนี่ เมื่อวานกินข้าวครบมั้ย”จับหน้าผากตัวไม่ร้อนครับค่อนข้างเย็นด้วยซ้ำ ผมเป็นห่วงเรื่องอาหารเพราะคิดว่าเจน่าจะเป็นโรคกระเพาะ ถึงจะไม่ยอมไม่หาหมอแต่สังเกตุจากนิสัยการกินของมันนี่แหล่ะ เพราะผมเองก็เคยเป็นตอนเด็กๆ

“พี่เอ็กซ์...เจ..อยากอ้วก”เจยกมือปิดปาก ผมรีบดึงไปห้องน้ำด้านล่างหลังห้องนอนฟ้ามันเลยครับ ไปถึงมันก็อ้วกจนตัวงอ เพื่อนคนอื่นๆ ก็ยืนมองห่างๆ เจอ้วกออกมาจนไม่เหลืออะไรให้อ้วกอีก เห็นหน้าซีดๆ ผมรีบคว้าเอวไว้กลัวมันล้ม ล้างหน้าล้างปากเสร็จก็อุ้มมันออกมานอนที่โซฟา นั่งลงข้างๆ ลูบผมออกจากหน้า หยิบผ้าขนหนูที่เปายื่นมาให้เช็ดหน้าให้

“เจเป็นอะไร กินอาหารทะเลรึเปล่าเมื่อวาน”เจนอนหลับตาหอบหายใจอยู่ ฟ้าเอายาดมมาจากไหนไม่รู้ยื่นให้ผม ผมก็ยื่นให้เจดมต่อ ไม่รู้ช่วยได้มั้ย แต่คิดว่าคงดีขึ้น

“ไปโรง’บาลมั้ย...นะ ไปนะ”ผมถามเจนี่นอนหลับตานิ่ง

“...ไม่....ถ้า..บังคับ...จะโกรธ.......ตอนนี้ขอนอนหน่อยนะ ลืมตาแล้วมันเวียนหัวอ่ะ”เจพลิกตัวตะแคงข้างดึงมือผมไปกอดไว้ มันไม่ยอมไปหาหมอเลย ป่วยทุกครั้งซื้อยากินเองตลอด

“โมทย์ มึงโทรถามตี๋ให้หน่อยดิ๊ว่าเมื่อวานเจมันได้กินอาหารทะเลหรือเปล่า”ผมบอก โมทย์ก็เดินไปหยิบโทรศัพท์มาโทรเลย ตี๋ก็บอกว่าไม่ได้กินของทะเลเลย แต่กินข้าวน้อยมากมาหลายมื้อแล้ว ผมนึกแล้วแหล่ะ ก็มันอดนอนนี่นา

"น้องเจของพวกกูเป็นอะไรวะเนี่ย อ้วกเอาอ้วกเอา เป็นแฟนมึงไม่ทันไร ท้องแล้วเหรอวะ"ไอ้ฟ้านี่ก็กวนตีนผมได้ทุกเวลาจริงๆ

"เชี่ยฟ้า กูไม่ใช่มึงนะ จะได้ไวไฟขนาดนั้น"

"ถ่อมตัวไปเปล่ามึง วีรกรรมมึงเยอะกว่ากูอีก กูคบหลายคนจริง แต่ไม่ได้ฟันแล้วทิ้งแบบมึงนะคร้าบบบ"

"อ้าวไอ้เวร แล้วจะเสือกมากวนเชี่ยไรกูตอนนี้นี่"

"ไม่ได้จะกวนตีน แต่จะด่ามึงตรงๆ น่ะแหล่ะ ได้ของดีไปอยู่กับตัวก็หัดดูแลรักษาให้มันดีๆ หน่อย เมื่อก่อนมึงมันมั่วขนาดไหนก็รู้ๆ กันอยู่ หรือมึงคิดว่าตัวเองเหมาะกับเด็กแบบเจมัน"ฟ้ามันพูดด้วยน้ำเสียง และสีหน้าที่จริงจัง ผมรู้ว่ามันตั้งใจด่าผมจริงๆ ด้วย ดีนะมันไม่ได้เสียงดังจนทำให้เจตื่นมาได้ยิน เมื่อก่อนผมคิดวาฟ้ามันชอบเจเล่นๆ เพราะเห็นเด็กมันน่ารักเฉยๆ ตอนนี้คงต้องมองใหม่แล้วมั้ง

"แล้วพวกมึงสองคนจะกัดกันให้ได้อะไร น้องกูนอนป่วยอยู่ไม่เห็นรึไง เสียงดังเดี๋ยวมันก็ตื่นขึ้นมาหรอก อยากกัดกันก็ออกไปกัดกันข้างนอก"โมทย์พูดเบาๆ แต่ไม่ต้องจ้องมาที่พวกผม

"เจมันเป็นคนไม่พูด ไม่เล่าปัญหา มึงก็หัดสังเกตุ หัดยุ่งเรื่องส่วนตัวมันมากๆ กว่านี้หน่อยเหอะ มีสิทธิ์ให้ใช้ ก็ใช้ให้คุ้มหน่อย กูไม่ได้อยากกัดกับมึง แค่อยากเตือนเท่านั้น"ฟ้าพูดจบมันก็เดินเข้าห้องนอนมันไปเลย ปล่อยให้ผมมึนในพฤติกรรมมันเงียบๆ คนเดียว

ผมบอกให้โมทย์เอาผ้าห่มมาปูนอนกลางบ้านแล้วค่อยๆ อุ้มเจลงมานอนโดยมีผมนอนกอดอยู่ข้างๆ เพราะเจไม่ปล่อยมือจากแขนผมเลย ตี๋กับโก้มาถึงก็มานั่งข้างผม โมทย์กับเปาก็นั่งห่างไปหน่อย หน้าซีดๆ ก็เริ่มมีสีเลือดขึ้นมาบ้าง ผมนอนมองเจจนเริ่มเคลิ้มและหลับตามไป

ตื่นมาเกือบบ่าย มองเห็นเจนั่งคุยจ้อกับคนโน้นคนนี้อยู่เต็มบ้าน

“ตื่นแล้วเหรอ ขี้เซาจัง”ดูมันว่าผม ไอ้เปี๊ยกเอ๊ย ผมลุกนั่งได้ก็ผลักหัวมันเบาๆ ขึ้นไปเปลี่ยนมาใส่เสื้อผ้าตัวเองแล้วพาเจกลับหอ แวะซื้อข้าวระหว่างทางมากินในห้อง มันเป็นอะไรก็ยังไม่รู้ มันก็บอกแค่ว่าตื่นมาเวียนหัวอยากอ้วกก็อ้วก แค่นั้น....แค่นั้นบ้านมันเหรอครับ ทำเอาคนอื่นเขาตกอกตกใจไปหมด

“พี่ว่าเจไปตรวจร่างกายสักหน่อยดีมั้ย”ผมถามเจที่นั่งอ่านหนังสืออยู่ข้างๆ

“ไปทำไม ไม่ได้เป็นอะไรแล้วซะหน่อย”

“แล้วไอ้ที่ตื่นมาอ้วกนี่มันไม่เป็นเลยหรือไง หรือต้องให้มันหนักกว่านี้ก่อน”

“ไม่ไป”เออ ดูมัน เถียงเอาๆ

“เออๆ ไม่ก็ไม่ แต่ถ้าเป็นอีกจะอุ้มไปทั้งๆ ที่หลับนี่แหล่ะ”ขี้เกียจเถียงกันแล้วครับ เคยเกือบทะเลาะเพราะเรื่องนี้มาแล้ว รอให้มันป่วยอีกครั้งจะจับหมอมาฉีดยาให้ซะเลย เผื่อจะแก้โรคดื้อของมันได้บ้าง

“...เมื่อเช้าตอนที่อยู่บ้านพี่โมทย์...พี่เจมส์โทรมา”

“โทรมาทำไม”นึกแล้วครับว่าต้องโทรมา วันหยุดยังไม่เว้น มันรู้ไม่รู้จักคำว่า 'พักผ่อน' หรือไง

“เรื่องงาน...งานของพี่นุ”

“แล้วเจว่าไง”

“ก็คงเข้าไปคุย แต่ไม่รู้จะทำหรือเปล่าเพราะอ้นมันลาออกแล้ว”

“อ้าวเหรอ เห็นมันบ่นๆ กับพี่เมื่อวันก่อนเอง”ใช่ครับ อ้นมันโทรมาบ่นให้ผมฟัง ผมก็บอกให้มันช่วยๆ ดูแลเจให้ผมหน่อย มันก็บอกแค่ว่าจะพยายาม แต่ตอนนี้ไม่มีมันแล้วผมจะทำไงเนี่ย

“มันเพิ่งบอกพี่นุเมื่อวาน เห็นว่าเถียงกับพี่เจมส์เรื่องงานนี่แหล่ะ มันก็เลยลงทุนโทรไปหาพี่นุที่ญี่ปุ่นแล้วขอลาออก บอกไปว่าเบื่อๆ ไม่ค่อยได้ทำงานเท่าไหร่ ก็ส่วนมากพี่เจมส์เล่นให้นั่งเฝ้าออฟฟิสตลอดนี่นา มันยิ่งไฮเปอร์อยู่ มานั่งหายใจทิ้งรอรับเงินมันก็เบื่อเหมือนกัน”

เออไอ้อ้นมันพูดตรงดีครับ แล้วผมจะทำไงดีล่ะเนี่ย ถ้าผมจ้างให้อ้นเป็นผู้ช่วยเจ เจต้องไม่ยอมแน่นอนเลย การที่มันบอกว่าจะเข้าไปคุยก็มีโอกาสที่มันจะรับงานนี้สูงเหมือนกัน

วันมะรืนเจมันนัดคุยงาน ผมรีบโทรไปหาอ้นเลยครับ อยากให้มันช่วยไปเป็นเพื่อนเจหน่อย ผมเองก็ยุ่งกับกิจกรรมแล้วก็เรื่องโปรเจ็ค พี่บอลก็ทำงานแทนผมบางส่วน อย่างน้อยๆ สัปดาห์หนึ่งผมต้องเข้าไปทำงานให้ได้อย่างน้อย 3 วัน แค่นี้ก็แทบไม่มีเวลาหายใจแล้วครับ งานรัดตัวไปหมด

“อ้นพี่เองนะ”

“ว่าไงเฮีย มีอะไรให้อ้นรับใช้ครับผม”แน่ะ พูดเหมือนรู้ ฉลาดจริงไอ้น้องรัก

“เออ พี่เข้าเรื่องเลยนะ พี่อยากจ้างให้อ้นเป็นผู้ช่วยเจต่อน่ะ พี่...ไม่อยากให้เจทำงานคนเดียวว่ะ”

“แหม...หวงแฟนว่างั้นเหอะ แต่ก็น่าหวงอยู่...น่ารักซะขนาดนั้น”ชอบให้มีคนชมเจนะครับ แต่...อย่ามาชอบมันอีกคนแล้วกัน

“เออหวง...แล้วว่าไง จะทำงานให้พี่เปล่า”

“ไม่เอาหรอกครับเพราะพี่เจเขาจ้างผมแล้ว”

“อ้าวเหรอ เออ...พี่นึกว่ามันจะไม่จ้างซะอีก”

“พี่เขาก็รำคาญพี่เจมส์พอๆ กับผมนี่แหล่ะ ผมเองก็ห่วงๆ เขาเหมือนกัน เรื่องงานน่ะพี่เจมส์เขาเก่งมาก ผมนับถือเลย แต่เรื่องส่วนตัวรับไม่ไหวว่ะพี่ ยิ่งเวลาอยู่ลับหลังคนอื่น คอยแต่จะหยอดพี่เจตลอดเลย ทั้งๆ ที่มันก็ยุ่งกับคนอื่นด้วยนะ”

“จริงเหรอวะ พี่นึกว่ามันชอบเจจริงๆ ซะอีก”ก็เห็นมันเที่ยวโทรหาเช้า กลางวัน เย็น ไอ้เราก็นึกว่ารักจริง

“ไม่รู้เหมือนกันพี่ แต่ผมเคยเห็นมันควงหนุ่มบริษัทข้างๆ กันไปกินข้าวเหมือนกัน”อย่างนี้เขาเรียกว่ารักจริงหวังฟันรึเปล่าวะ ผมคุยกับอ้นสักพัก พอถึงเวลาก็ออกไปซ้อมบาส มองผ่านสนามบอลเห็นเจกำลังซ้อมวิ่งอยู่ครับ พวกที่นั่งอยู่รอบๆ สนามมองไปที่มันหลายคนเลย เป็นผมก็มองครับ หน้าตาน่ารัก ตัวเล็กๆ ขาวๆ มาใส่กางเกงขาสั้นกับเสื้อแขนกุด วิ่งไปวิ่งมาโชว์ขาเนียนๆ ผิวขาวๆ ไม่ได้มองแบบคิดลึกอะไรหรอกครับ แต่เพราะมันน่ารักดี เอ...หรือว่าควรจะคิดลึกหว่า

[wutwit]

พี่จีค้าบ

น้องพลับขอ 2

แต่น้องๆในเล้าขอ 4 นะค้าบบบบ

แล้วก็รอ ร๊อ รอ

 

[Tetjinen]

ไอ้เจมส์นิ ยังไม่เลิกอีก  :เตะ1:

[ren]

คุณจี มาต่ออีกมั๊ยคะ


โห..เจมส์ หม้อไปเรื่อยนะเนี่ย  :เตะ1:

[G_wa]

  ......เอ่ออออ

  ......คือว่า....

  ......อย่าโกรธกันน้าถ้าจีจะบอกว่า....

 
.
.
.
วันนี้อาจอัพแค่นี้อ่ะ อย่าโกรธกันน้า ไม่ได้แกล้งจริงจริ๊ง แหมๆ แฟนๆ เรื่องนี้น่ารักจริงๆ ด้วย ไม่โกรธกันเลย เข้าใจกันดีทุกอย่าง อย่างนี้สิจะได้คบกันไปนานๆ ....แว้บบบบบบ
ก่อนที่จะโด้น :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1:

[zandwizz]

 

เฮ้อ  จะน่ารักไปไหนนิน้องเจจ๋า


จีจี้ มาต่ออีกสองตอนด่วน ไม่งั้นตาย


555++++


รออ่านพาร์ทเจต่อปาย


 


ปล. ว่าแต่เจไม่สบายแบบนี้ เป็นไรหว่า หวังว่าคงไม่เป็นโรคร้ายแรงนะ


เฮ้ย เอาจิงหรือนี่ ไม่มาต่ออีกหรอ งอลว่ะ

[KiKuMon]

พี่ฟ้าแอบน่ากลัว

อยู่ๆทำไมถึงพูดแบบนั้น

[astral]

  อยากพ่นไฟใส่หน้้าไอ้คุงพี่เจมส์

คุณจี ติดนิยายเรื่องอื่นอยู่ใช่ม๊ายยยยยยยยย 

[Tuszank]

หูยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย








เพ่ จี น้อย อ่ะ 




แต่ เริ่ม เป็น ห่วง พี่ เจ แล้ว นะ นั่น 

[Tetjinen]

  ไม่เป็นไรครับ

[pongsj]

รอได้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ