หัวข้อ: >> ระเบียงรัก นักศึกษา ภาค I,II [End] <<รีปริ้นครั้งสุดท้าย Now-5 ต.ค.61 p.434

[๐To3i๐]

ตามทันแล้ววว
เจน่ารักขึ้นเยอะเลยอะ
เริ่มมีหวงด้วย

[Tetjinen]

  กลัวถ่านไฟเก่านี้เอง 

[Givesza]

  เบตจ๋า

   จีจ๋า

พี่กุ้งทามกับกิฟ๊ได้

 






 

กอดตัวเองก็ได้
 

[HeretiC]

ค้าง.........


เจน่ารักจังเลย หวงน่ารักเชียว กิ๊วๆๆๆ

[tansecret]

ตัดได้ขนาดตอนอย่างรุนแรงไม่อยากรอถึงวันพรุ่งนี้   

แหม แต่เดี๋ยวนี้มีหึงหวงแล้วน่ะเจเนี่ย



เจอกันเพรุ่งนี้ค่ะทุกคน


 

[kogomon]

 

ทันแล้วววว....

ไม่เข้ามาหลายวันหน่อย...ยาวเลย....

นึกว่าจะทะเลาะไรกันที่แท้.....หวงนี่เอง

เหอๆๆๆ

มารอเน้อออออออออ

[osaru]

ค้างๆๆๆ

เจหวงพี่เอ็กซ์ด้วย 

รอน้องจีน้า

[wutwit]

มารอพี่จีจี้สุดที่ร๊ากกกกกกกกกก


มาต่อเร็วๆหน่อยค้าบบบบบบบบ


เจ เริ่มมีหึงแล้วซินะ

อิอิอิ

กด +1 ให้แล้วนะค้าบบบบบบ

[RaMin]

แหม คิดว่าเรื่องใหญ่โต
ที่แท้เจหวงนี่เอง 

[b]

เป็นคู่รักที่ไร้สาระสุดยอดเลย  เรื่องทะเลากันแต่ละเรื่อง
 

แต่เขาว่า  ยิ่งทะเลาะก็ยิ่งสนิทกัน  งี้เองสินะ

แฟนๆ พากันตกอกตกใจหมด  ดีนะ  ที่ไม่มีอะไร

[YMP]

น้องเจเพิ่งเริ่มรู้จักรัก เลยวุ่นวายซะขนาดนี้ ดีว่ายังยอมรับความรู้สึกตัวเอง
ไม่เป็นไรเห็นแก่ความน่ารักชาวเล้าให้อภัย 

ส่วนX  รุกได้หนึ่งนิ้ว กว่าๆ
ยังไงที่น้องเจไม่ยอมเพราะเจ็บ  ไม่ได้ไม่ยอมให้รุก คนอ่านคงได้เสียเลือดเร็วๆ นี้เปล่าครับคุณจี 

[madamkung]

  เบตจ๋า

   จีจ๋า

พี่กุ้งทามกับกิฟ๊ได้

 

 

กอดตัวเองก็ได้
 

  กิ๊ฟจ๋า     


   

[G_wa]

  เบตจ๋า

  จีจ๋า

พี่กุ้งทามกับกิฟ๊ได้

 



 

กอดตัวเองก็ได้
 

น่าฉงฉาน มามะๆ  :เตะ1: :เตะ1: โอ้วววว ผิดอัน โทษที 

ตามทันแล้ววว
เจน่ารักขึ้นเยอะเลยอะ
เริ่มมีหวงด้วย

พี่ก็ดีใจที่เต้ยตามอ่านทันแล้ว แต่....รีบๆ กลับไปอัพเรื่องของตัวเองด่วน!!!!


พอดีช่วงนี้มีปัญหาเยอะแยะมากมายไม่เว้นวัน ยิ่งเมื่อวานยิ่งหนัก เลยทำให้จีอยู่ในอาการจิตตก(ต้องเป็นเพราะรู้จักกับไอ้กิ๊ฟแน่ๆ เลยถึงได้เริ่มโรคจิตแบบมัน) แต่ตอนนี้ทุกอย่างดีขึ้นแล้ว(หลังจากแกล้งคนในเล้านิดๆ หน่อยๆ ก็หัวโล่งทำให้คิดวิธีแก้ปัญหาออก) ยังไงก็...จะพยายามแต่งต่อไปเรื่อยๆ นะคะ แต่คนอ่านคงต้องเตรียมใจไว้หน่อย เพราะภาคนี้สร้างปัญหาให้คนแต่งหลายอย่างมากกกกก ปัญหาใหญ่ๆ เลยก็... (รู้กันนะ) ยังไงก็จะพยายามพัฒนาไปเรื่อยๆ วันนี้ก็แวะเข้ามาคุยเยอะหน่อย อยากหาเพื่อนคุยอ่ะ สงสัยอาการจิตตกยังเหลืออยู่นิดหน่อย

ไปแล้วค่ะ เด๋วเข้ามาอัพให้นะ

ปล.อยากบอกว่าทุกคอมเม้นท์ ทำให้จีมีกำลังใจในการแก้ปัญหาหรือเผชิญกับเหตุการณ์ไม่คาดฝันช่วงนี้ได้อย่างดีเลย ยังไงก็อย่าเพิ่งทิ้งกันไปไหนนะคะ
 

[nokkie]

เข้ามาให้กำลังใจพี่จี สู้ ๆ นะคะ ขอให้ปัญหาทั้งหลายผ่านพ้นไปได้ด้วยดี 

ว่าแต่ตอนนี้น่ารักจังเลยอ่ะ เจเริ่มออกอาการหวงพี่เอ็กซ์แล้ว  พี่เอ็กซ์คงชื่นนนนนใจเนอะ 

[peggykung]

  :a1:สู้ๆคร้าบคุงจี
เปงกามลางจายห้ายยยยยยย

[dawa_11]

 
 ที่นี่มีกำลังใจให้จีเสมอนะจ๊ะ

น้องกิฟท์คิดถึงน้าจีนะ  

[ren]

มาเป็นกำลังใจให้คุณจีค่ะ  ขอให้ผ่านพ้นปัญหาและอุปสรรคต่างๆนะคะ

อย่าลิมว่าต้องมีสติ จะช่วยแก้ปัญหาต่างๆได้ และแน่นอนว่ากำลังใจก็เป็นสิ่งสำคัญช่วยได้ค่ะ  

  

[Joobperman]

 ขอมอบ  เป็นกำลังใจให้น้องจีผ่านพ้นปัญหาต่าง ๆ ไปได้ด้วยดี

   

[IZE]

หวงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ คนมันหวงอะทำไงได้

[ben~ya]

เที่ยงแล้ว  ตาลายเห็นจีเป็นเส้นเล็กหมูน้ำตก ไปก่อนดีก่าตอนบ่ายมาใหม่

[G_wa]

ทำไมเจชอบวิ่งหนีปัญหาตลอด ผมเองก็ไม่ชอบรอเลยตัดสินใจโทรไปหาดาวและเธอเล่าเรื่องทุกอย่างให้ฟังเมื่อตอนเย็น ผมกลับมารอคุยกับเจที่ห้อง ผมไม่คิดว่าจะทะเลาะกันแรงขนาดนี้ อยากจะพูดด้วยดีๆ ว่าทำไมถึงไม่ปรึกษาหรือเล่าให้ผมฟัง อย่างน้อยผมก็รู้จักกับดาวมาก่อน และไม่แล้งน้ำใจถึงขนาดบอกให้เจเลิกยุ่งหรอก แต่....ผมผิดเอง ทั้งๆ ที่เคยบอกว่าจะรอ..จนกว่าเจจะเชื่อใจผม แต่ดันพูดเรื่องนี้ขึ้นมาและทำให้เจร้องไห้ ทันทีที่ออกมาจากห้องก็ได้ยินเสียงร้องไห้ตามมา จะกลับเข้าไปหาโก้กับตี๋ก็เดินมาถึงพอดี

“หวงพี่เหรอครับ”ผมเดินเข้าไปในห้องนอน มองเจที่นั่งซบบ่าโก้เอาไว้ มือข้างหนึ่งก็มีตี๋เกาะกุมไว้อยู่ สาเหตุจริงๆ ไม่คิดว่าจะเป็นเรื่องนี้...เรื่องที่..น่าดีใจขนาดนี้ ผมพยักหน้าให้โก้ตี๋ออกไปก่อน เจนอนเอาหมอนปิดหน้าไว้

"ผมเคยบอกพี่แล้วว่าการคบกับเจไม่ใช่เรื่องยาก แต่การอยู่กับมันนี่สิยากยิ่งกว่า ผมหวังว่าพี่จะมีความอดทนพอ"โก้เดินมาตบตบไหล่ผมเบาๆ ก่อนจะเดินออกไปพร้อมตี๋ พวกมันต้องรีบไปขึ้นรถที่หมอชิต ผมเดินกลับมานอนข้างเจ ดึงเจให้ลุกขึ้นนั่งซ้อนด้านหน้า

“เจครับ...พี่รักเจนะ รักคนเดียว ไม่เคยรักใครเลย พี่ขอโทษที่เคยบอกว่าจะรอจนกว่าเจจะเชื่อใจพี่ แต่ก็ยังมาพูดแบบนี้ เจ...รักน่ะ..มันไม่ใช่เรื่องง่าย พี่ก็รู้ เวลา คนรอบข้าง มีสิ่งอื่นๆ อีกหลายอย่างที่เราควบคุมไม่ได้ แล้วทำไมเราต้องไปกังวลเรื่องพวกนั้นด้วย สิ่งเดียวที่เราควบคุมได้คือตัวเรา ใจของเรา.....เพราะงั้นสิ่งเดียวที่เราทำได้..คือเชื่อใจกัน พี่ไม่ใช่พ่อแม่ หรือเพื่อนที่รู้จักเจมาเป็นสิบปีจะได้เข้าใจเจทุกอย่าง พี่เป็นแฟน ถ้าเจไม่พูดพี่ก็ไม่เข้าใจ และเมื่อเราไม่เข้าใจกัน มันก็จะทำให้ระแวง และคงยากที่จะเชื่อใจกัน เข้าใจนะครับ ต่อไปนี้ก็...อย่ามีความลับกันเลยนะ ไม่ต้องถึงขนาดบอกพี่ว่ากินข้าวกับอะไร แค่บอกว่ากินหรือยัง ไม่ต้องบอกว่าจะไปทำอะไร แค่บอกว่าไปไหน แค่ให้ได้รู้.....ไม่ต้องถึงขนาดอธิบาย แค่เล่าให้ฟัง....นะครับ”

“ฮึก...พี่เอ็กซ์....เดิน...หนีเจ...ฮือออ”

“โอ๋ๆๆ ขอโทษครับ ต่อไปจะไม่ทำแล้ว ความจริงไม่ได้เดินหนีด้วย ออกไปสงบสติอารมณ์ข้างนอกเฉยๆ โก้กับตี๋มาพอดีพี่เลยให้เข้ามาปลอบเจก่อน”ผมไม่คิดว่าเจจะร้องไห้เพราะเรื่องนี้ แค่ผมเดินหนีเนี่ยนะ ถึงจะดีใจที่รู้สึกว่าเจเริ่มขาดผมไม่ได้ แต่.....มันทำให้รู้ว่า..เจยังกลัวการสูญเสียอยู่เสมอ และกลัวมากกว่าที่ผมคิดไว้ จากวันที่เจเคยบอกสาเหตุของการเลิกกับแฟนเก่า จนถึงตอนนี้........เจไม่ได้มีความกล้าขึ้นเลย

“ฮืออ....พี่เอ็กซ์..หนี..เจ”

“ไม่ได้หนีครับ นี่ไง อยู่ตรงนี้ไง กอดเจอยู่ไงครับ เห็นมั้ย กอดเจทั้งตัวเลย เจตัวเล็กนิดเดียวเองพี่กอดได้เต็มตัวเลย”ผมจับตัวเจให้หันมานั่งคล่อมผมไว้ ตาเจบวมแดง เดี๋ยวก็ไม่สบายกันพอดี

“ไม่เอาไม่ร้องนะครับคนเก่ง เดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องไปคุยงานเป็นเพื่อนดาวเขาไม่ใช่เหรอ เดี๋ยวโดนล้อหรอกนะ”

“.....พี่เอ็กซ์..คุยกับดาวแล้วเหรอ”

“ครับ ก็พี่อยากรู้ว่าดาวมายุ่งกับเจของพี่ทำไมนี่ครับ พี่น่ะหวงเจมากนะ ดาวกับพี่น่ะไม่ได้คบกันแบบที่เจคิด มันไม่ใช่เรื่องดีถ้าจะให้อธิบาย แต่...มันไม่มีวันจะกลับไปเป็นเหมือนเดิมอีก เจรู้ไว้เลยนะ ว่าพี่จะรักเจคนเดียว ตลอดชีวิตพี่ ต่อให้เจไม่รักก็ไม่เป็นไร พี่ก็จะอยู่ของพี่แบบนี้ จะตื้อมันอยู่อย่างนี้แหล่ะ ไม่ใจอ่อนให้มันรู้ไปสิ”ผมแกล้งเอาจมูกไปถูจมูกแดงๆ ของเจ จนเจย่นจมูกใส่ และเริ่มตีผมอีกแล้วครับ

“นิสัยไม่ดี...ชอบแกล้งคนอื่น ทำตัวไม่น่ารักเลย ดึงแขนเจจนเจ็บไปหมดเลยด้วย”เจพูดไปก็ทุบตีตามไหล่ตามอกผมก็กันมือบ้างไม่กันบ้าง ก็แค่นี้มันไม่รู้สึกเจ็บหรอกครับ ผมยังทนได้อยู่

“ไหนดูแขนหน่อย โอ๋ๆๆ แดงเลย เจ็บมากมั้ยครับ”เจดึงแขนเสื้อขึ้นให้เห็นรอยแดงๆ เป็นริ้วบางๆ ผมก้มลงไปจูบเบาๆ หลายครั้งจนได้ยินเสียงหัวเราะคิกคักจากคนบนตัก ผมไม่รู้ว่าถ้าวันนี้โก้กับตี๋ไม่บังเอิญมาที่ห้อง ผมกับเจจะเคลียร์ปัญหากันได้ยังไง ทำยังไงผมถึงจะรู้ใจเจได้แบบโก้ ทำยังไงเจถึงจะพูดทุกอย่างให้ฟังเหมือนที่พูดกับโก้...บางครั้ง ผมก็อดอิจฉาโก้ไม่ได้ ถ้าวันหนึ่งมันเกิดอยากเป็นคู่แข่งผมขึ้นมา ผมจะเอาอะไรไปสู้มัน

ตื่นเช้ามาเจก็นั่งเตรียมเสื้อผ้าของใช้ใส่กระเป๋าเป้แล้วออกไปหาดาวตามที่นัดกัน ผมก็กลับห้องผมมาจัดกระเป๋าบ้าง สะพายกระเป๋าสองใบพร้อมกับตะกร้าผ้าสองตะกร้าเดินลงมาส่งร้านซักรีดด้านล่างแล้วขับรถออกไปรับเจที่คอฟฟี่ช็อป ไม่ได้เข้าไปคุยได้หรอกครับ นั่งรออยู่ในรถ พอเจเดินออกมาก็บีบแตรเรียกให้หันมาทางผม แวะกินข้าวเช้ากันข้างทาง แล้วเราก็มุ่งหน้าสู่ระยองกัน

มาถึงรีสอร์ทก็บ่ายสองกว่าๆ ไปรับกุญแจบ้านพักที่ฟร้อนท์แล้วขับรถมาจอดหน้าบ้านพักหลังที่เคยมานอนตอนรับน้อง เจมันก็หัวเราะผมใหญ่ที่ผมพยายามโรแมนติกกับมัน หวานไม่ขึ้นเลยครับ ความจริงที่มันพูดก็ถูก แต่อีกอย่างบ้านหลังนี้เดิมทีผมให้เขาสร้างให้ห่างจากหลังอื่นๆ และใหญ่กว่าก็เพราะเอาไว้พักส่วนตัวอยู่แล้ว ส่วนมากก็เปิดให้ใช้เฉพาะแขกที่สนิทสนมกับหรือหมู่เครือญาติ

“เจนอนเล่นไปก่อนแล้วกัน พี่จะไปตรวจงานสักหน่อย”ผมบอกเจเสร็จก็เดินมาหาผู้จัดการให้พาไปดูส่วนที่ก่อสร้างเพิ่มเติมว่าดำเนินการถึงขั้นไหนแล้ว หลังจากนั้นก็เดินไปสั่งอาหารให้ไปส่งที่บ้านพักแล้วผมก็เดินกลับไปรอ เห็นเจกำลังนั่งวาดรูปอยู่ก็เลยเข้าไปนั่งใกล้ๆ มองเจวาดภาพชายหาดตรงหน้าด้วยสีไม้ธรรมดา

“อ้าว...มานั่งดูนานยังเนี่ย”เจหันมาถามผม

“สักพักแล้ว เจวาดสวยดีนะ อยากทำโปสการ์ดให้พี่บ้างมั้ย เอาไว้ขายเป็นของที่ระลึก”

“....จะขายได้เหรอ สู้เป็นภาพถ่ายสวยๆ มันจะดีกว่านะ”

“อันนั้นมันมีอยู่แล้ว และทุกโรงแรมก็มีเหมือนกันหมดเลย แต่ภาพวาดน่ะไม่ค่อยมี พี่ว่าน่าสนใจดีนะ ว่างก็วาดเรื่อยๆ ไม่ต้องทำจริงจังอะไรหรอก”

“ก็น่าสนุกดี ลองดูก็ได้”เจทำท่าตัดสินใจแป๊ปเดียวก็ยิ้มกว้างออกมา ผมเดินเข้าไปหยิบหนังสือออกมานั่งอ่านใกล้ๆ เจ สักพักพนักงานก็นำอาหารมาส่ง ผมหยิบกระดาษที่จดเมนูสำหรับมื้อเย็นพร้อมระบุเวลาส่ง อาหารที่สั่งส่วนมากก็อาหารไทยทั้งนั้น ไม่มีของทะเล มีแต่หมูกับไก่ ผมกำลังหัดให้เจกินปลาเยอะๆ เลยสั่งแกงส้มมาด้วย อย่างน้อยน้ำแกงก็มีเนื้อปลาผสม ส่วนชิ้นปลามันกินแค่ชิ้นเดียว แถมไม่หมดด้วย

“ชิ้นนิดเดียวเองไม่กินให้หมดล่ะ”

“ไม่เอาไม่ชอบอ่ะ เจก็กินทอดมันปลากรายแล้วไง มันก็ปลาเหมือนกันนั่นแหล่ะ”

“ก็นั่นสิ แล้วทำไมไม่กิน เห็นกินแต่ลูกชิ้นปลา ไม่ก็ทอดมันปลา เนื้อปลาสดๆ ไม่เคยยอมกินเลยนะ”

“ก็ไม่ชอบ...มันเหม็นคาว มีก้างด้วย แถมเนื้อปลาก็...แหย่ะๆ อ่ะ”พูดซะผมจะพาลกินไม่ลงด้วย เขาเรียกคิดไปเองครับ คนไม่ชอบนี่เนอะ ทำไงได้

“งั้นก็กินทอดมันเยอะๆ ล่ะ กินเล่นก็ได้ ไม่ต้องกินข้าวหรอกจะได้ไม่อิ่มเร็ว”ผมตักทอดมันใส่จานให้อีกชิ้น หลังจากกินเสร็จผมก็ชวนเจไปเดินเล่นที่ริมหาด ดึกแล้วไม่ค่อยมีคน เราเดินจับมือกันไปตามทางเรื่อยๆ ผลัดกันชี้ชวนดูบริเวณที่เคยรับน้องว่าตรงนี้เป็นฐานอะไร ช่วงนั้นผมทำอะไรและเจทำอะไร

“พี่เอ็กซ์...พี่จำได้มั้ยว่าตอนบายศรีฯ น่ะ พี่ให้พรเจหนึ่งข้อ”เราเดินกลับมาจนใกล้ถึงบ้านพัก แต่เจรั้งมือให้ผมหยุดเดิน

“....จำได้สิ แล้วเจจะขออะไรล่ะ”ผมหันกลับมากอดเอวเจไว้หลวมๆ ให้ตัวเราชิดกันมากขึ้น

“เจขอ.....”

****************************************************************************

อยากบอกว่า.....
.
.
.
.
หิวข้าว ขอไปหาข้าวกินก่อนนะ เด๋วมาใหม่

[life_fracture]

 
ได้จิ้มจีอีกแล้วเว้ยเฮ้ย
ตามมาจากซีบ๊อก
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

แล้ววันนี้จะลงต่ออีกป่าวอ่ะ
จะได้เก็บไปทีเดียว

คิดถึงนะจ๊ะ

มามะ
มากอดทีนึง

[THIP]

วันนี้จะต่ออีกตอนมะ 
ใจจดใจจ่อ รอ ร้อ รอ 

[nOn†ღ]

  กอดมั่งจิ

มาแกล้งพี่แก้เซ็งก็ได้น้า 

[Tuszank]

มาต่อวันนี้เลยด้วย ไม่ งั้น งอน นะ

[ToDo]

มาเป็นกำลังใจให้จี ในการสู้กับปัญหาทุกอย่าง

   
   จี...ขอ


         คิดถึงจีจังเลย

[ooICEoo]

รักพี่จี   

จะนั่งรอพี่จีกินข้าวเสร็จนะคับ 

[wutwit]

ค้างอย่างแรงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง


เจขออะไรอะพี่จี


รีบมาต่อด่วนนนนนนนนนนนนนน


 

[thomaskung]

หนีไปกินข้าว ขอให้จีอ้วน

 

[Joobperman]

 หวังว่าน้องเจคง...ไม่ขอเวลาสำหรับการเป็นภรรยาพี่เอ็กซ์นะ

 รอน้องจีมาต่อ....