เฮ้ออออ....ก่อนวันใหม่ ถือว่าไม่ผิดสัญญานะ
*************************************************************************************
อืมมมม...คนเพิ่งได้นอนไม่กี่ชั่วโมง แล้วไอ้เสียงเอะอะโวยวายหน้าบ้านนี่มันอะไรกันเนี่ย ทั้งเสียงคนตะโกน ทั้งเสียงแตรรถ เสียงออด ใครมันก่อการร้ายหน้าบ้านผมหรือเปล่าเนี่ย
“อืม...จะไปไหน”ผมยังไม่ทันจะก้าวถึงประตูห้อง เสียงคนตัวโตบนเตียงที่เป็นต้นเหตุการอดนอนก็ร้องถาม
“จะไปดูหน้าบ้านหน่อยว่าใครมันทำอะไรเสียงดัง หนวกหู นอนไม่หลับ”ผมพูดจบก็เปิดประตูออกไปทันที ได้ยินเสียงพี่เอ็กซ์พูดอะไรแว่วๆ แต่ไม่ได้ฟัง เดินมุ่งหน้าไปที่ประตูบ้านเลยครับ
หน้าบ้านมีกลุ่มคนกลุ่มใหญ่ ที่ดูคุ้นตามากๆ สองคนที่อยู่ด้านในคือไอ้สองตัวที่นอนห้องพ่อแม่ผมเมื่อคืน ส่วนคนกลุ่มใหญ่ที่ยืนออกันอยู่หน้าบ้านนั้น...คุ้นๆ อย่างบอกไม่ถูก
“หนวกหูเว้ย!!! คนจะหลับจะนอน มาโวยวายอะไรกันอยู่วะ”ผมเดินไปยืนหลังพวกมันแล้วก็ตะโกนด่าทันที ไม่สนหรอกครับว่าทำอะไรกันอยู่
“ก็ไอ้เชี่ยนี่..น่ะ..สิ....”ไอ้ตี๋หันมาตอบคำถามผม แต่ไหงมันยืนอ้าปากค้างไปงั้นล่ะ คนยิ่งหงุดหงิดอยู่ ต้องให้ผมถามย้ำหรือไง
“เป็นเชี่ยไร อ้ำๆ อึ้งๆ จะพูดก็ไม่พูดไม่หมด กูยิ่งง่วงๆ อยู่ พวกมึงพากันไปเถียงไกลๆ หน้าบ้านกูหน่อยไป แล้วก็เลิกกดกริ่งได้แล้ว รู้ว่ากริ่งประสิทธิภาพดี ไม่ต้องทดสอบระบบก็ได้ ถ้าจะถามทางก็ขับไปถามคนอื่น ไอ้สองตัวนี้มันไม่รู้เรื่องหรอก เพิ่งออกจากโรง’บาลบ้า พูดภาษาคนยังไม่คล่อง ไปป้ายหน้าโน่นไป..อ๊ะ! อะไร”ยังด่าไม่ทันจบเลยครับ พี่เอ็กซ์วิ่งมาจากในบ้าน เอาผ้าเช็ดตัวมาพันรอบตัวผมไว้ทำไมเนี่ย
“อะไรของพี่เนี่ย”
“เข้าไปแต่งตัวให้เรียบร้อยก่อนเจ เดี๋ยวพี่จัดการตรงนี้เอง”พี่เอ็กซ์จับผมหันหลังแล้วดันให้เดินเข้าบ้าน ผมก็งงสิ ทำไมต้องไล่ด้วยล่ะ นี่มันบ้านผมนะ เห็นผมตามใจหน่อย จะมายึดบ้านผมเลยหรือไง
“มึงจะยืนโชว์รอยตามตัวมึงอีกนานมั้ยไอ้เจ เข้าบ้านไปเดี๋ยวนี้!!!”ผมหันกลับมา กะจะเถียงสักหน่อย ไอ้โก้ดันด่าสวนมาก่อน กลัวมันอ่ะ รีบวิ่งเข้าบ้านเลยครับ
ผมวิ่งเข้ามาในห้องนอน เดินหยิบเสื้อผ้าชุดใหม่ในตู้ ไหนๆ ก็ไม่มีอารมณ์นอนต่อ ก็อาบน้ำมันซะเลย เปิดประตูห้องน้ำไปยืนแปรงฟันอยู่หน้ากระจก เท่านั้นแหล่ะ....เวรเอ้ยยยยยย รอยตามตัวผมมันอะไรกันเนี่ย แล้วผมดันไปยืนใส่บ๊อกเซอร์ตัวเดียวอวดหลักฐานเมื่อคืนให้คนอื่นดูเสียอย่างนั้น มิน่าพวกนั้นถึงได้ไล่ให้ผมเข้ามาในบ้าน เวรๆๆๆๆ
เป็นการอาบน้ำที่นานเป็นประวัติการ ไม่ใช่ว่าขัดสีฉวีวรรณอะไรหรอกนะครับ แต่ผมไม่กล้าออกไปเจอไอ้โก้กะตี๋น่ะ แค่มันพูดแหย่ๆ ก็อายพอแรงแล้ว นี่...หลักฐานมัดตัวเต็มๆ เลย
ผมอาบน้ำเสร็จก็นั่งทำใจอยู่ในห้อง พี่เอ็กซ์ก็ไม่เข้ามาในห้องสักที แถมด้านนอกยังมีเสียงหัวเราะบวกกับเสียงโวยวายนิดหน่อยดังอยู่ ผมเปิดประตูออกไป มองไปที่ห้องนั่งเล่น เห็นคนออกันอยู่เต็มเลย
“ไงวะมึง กว่าจะโผล่ออกมาได้ เดี๋ยวก็ยกเค้าหมดบ้านเลยนี่”เอ่อ...ไอ้คนที่ทักผมนี่...มันมาได้ไงหว่า
“เป็นไงบ้างเจ สบายดีนะ ขอมารบกวนสักสองสามวันคงไม่ว่าใช่มั้ย”
“สบายดีครับ แล้วพวกพงษ์มาได้ไงอ่ะ”ใช่แล้ว คนแรกที่ทักคือไอ้เอ็ม น้องชายพี่เอ็กซ์ ส่วนคนที่สุภาพและมารยาทดีคือพงษ์ครับ นอกนั้นก็มีอีกสามคนที่ผมไม่รู้จัก เลยได้แต่ยืนส่งยิ้มให้
“กูไปเจอแผนที่บ้านมึงในคอมฯ พี่เอ็กซ์ ก็เลยตามมา”เอ็มนี่มันก็ปากหมา กวนตีนไม่เปลี่ยน รู้งี้ผมวาดด้วยมือใส่กระดาษดีกว่า มันจะได้ไม่ต้องตามมาถูก
“แล้วมึงมาทำไม ใครเชิญมิทราบ”ไม่รู้ทำไม ผมกับไอ้เอ็มนี่พูดดีๆ กันไม่ค่อยได้ อาจจะเป็นเพราะหน้าตามันกวนบาทาอย่างมาก
“ไม่มีใครเชิญ กูมาดูตัวพี่สะใภ้ มีปัญหามั้ยครับ”
“ปากหมา!”
“กวนตีน!”เอ่อ...ประโยคนี้น่ะของผม แต่อันแรกน่ะ...ไอ้ตี๋ครับ
“ถึงผมจะปากหมา แต่ก็เลือกกัด แล้วก็เป็นหมาป่า ไม่ได้เป็นหมาบ้านมีเจ้าของแบบใครบางคน”ไอ้เอ็มนี่มันปากจัดจริงๆ เหมือนพี่เอ็กซ์ไม่มีผิด กัดแบบนิ่มๆ ให้คนฟังโมโหเล่น
“มึงว่าใคร”
“หมาพิการด้วยนี่หว่า ถึงได้หูไม่ดี”เอ็มพูดแล้วก็ส่งยิ้มให้ตี๋ด้วย แต่ยิ้มแบบหาเรื่องนะครับ ผมก็กลัวมันจะมีเรื่องกันจริงๆ
“พอๆ พวกมึงน่ะไม่ต้องเถียงกัน กูรำคาญ”ผมต้องรีบห้ามทัพครับ ยังไงเอ็มก็ยังถือว่าเป็นคนดี น่าคบหา น่าจะเป็นเพื่อนที่ดีกันได้
“....จะกินข้าวยังเจ โก้มันไม่ได้ทำไว้ ต้องออกไปกินข้างนอก”ตี๋หันมาถามผม ดีครับ ไม่ต้องไปเถียงกับไอ้เอ็มมันหรอก
“...เชื่องซะด้วย”
“อ้าวไอ้สัตว์ มึงจะไม่หยุดใช่มั้ยเนี่ย”ตี๋ด่าสวนเอ็มทันทีเลย ไอ้นี่ก็ปากเสียจริง หาเรื่องไอ้ตี๋อยู่ได้ ยังมีหน้ามายกคิ้วท้าทายตี๋มันอีก บ้านผมไม่ใช่สนามมวยนะ จะต่อยก็ออกไปต่อยกันข้างนอกโน่น
“เอ็มอย่าหาเรื่องสิวะ ตี๋มันน้องรหัสพี่ ดีๆ กันไว้หน่อยได้มั้ย”คราวนี้พี่เอ็กซ์เป็นฝ่ายห้ามทัพแทนผมครับ คนอื่นๆ ก็ลอบถอนหายใจกันเบาๆ
“....แล้วตกลงพี่จะพาไปกินข้าวที่ไหนล่ะ หิวแล้วนะ”เอ็มลุกเดินนำเพื่อนๆ มันไปทางประตู พร้อมกับเสียงพูดเบาๆ ตามหลัง
“เชื่องมันกันนี่หว่า”
กว่าจะออกจากบ้านมาที่ร้านอาหาร ผมนึกว่าต้องมีการห้ามทัพกันอีกรอบ ดีว่าโก้มันเริ่มรำคาญเลยตัดบทด้วยการเอาน้ำที่มันกินเหลือสาดใส่...ถึงวิธีห้ามจะรุนแรงไปหน่อย แต่ได้ผลดีเชียวครับ
เพื่อนเอ็มอีกสามคนแยกไปที่อื่นแล้วครับ พวกนั้นจะกลับบ้านต่างจังหวัดกันแล้วผ่านบ้านผมพอดี เอ็มกับพงษ์มันแค่อาศัยรถเขามา เดิมทีพวกเอ็มจะไประยองแล้วไปค้างกันบนเกาะ เพื่อถ่ายรูปปะการัง แต่โชคร้ายมีพายุเข้า มันเลยเปลี่ยนแผนการกระทันหัน แต่มันดันหอบเอาพายุน้ำลายมาเยือนผมแทนนี่สิ
“มึงกินให้มันเยอะๆ หน่อยสิวะ ตัวแม่งเหลือนิดเดียวแล้ว”ตี๋ตักไก่ย่างมาให้ผมอีกชิ้น ตอนนี้เรานั่งกันอยู่บนแพที่ร้านเดิมนั่นแหล่ะครับ พวกเอ็มมันบอกว่าอยากตกปลาเลยสนองมันหน่อย
“กูก็กินเยอะแล้ว แต่มันไม่อ้วนเองนี่หว่า ทำไงได้”
“เอาน่า กินไปอีกนิดนะ”ตี๋มันเห็นผมเขี่ยไก่ไปมา มันเลยใช้ส้อมจิ้มป้อนผมเลย แถมยังบริการจิ้มน้ำจิ้มให้ด้วย เลอะปากผมหมดเลย ตบท้ายด้วยบริการเสริม...เช็ดปากให้
“คนของเขาก็มีอยู่แล้ว ทำอะไรไม่เกรงใจตัวจริงบ้างเลย”เอ็มนี่มันเงียบได้ไม่เกินห้านาทีจริงๆ
“เสือก”ไอ้นี่ก็แหย่ขึ้นตลอด
“หึหึ...เด็ก”ไอ้นี่ก็ชอบแหย่จริงๆ
“เด็กทั้งคู่ ปัญญาอ่อนด้วย แล้วมึงน่ะ กินอิ่มแล้วใช่มั้ย กูจะนอน”โก้ถามผมก็พยักหน้าตอบ เท่านั้นแหล่ะ มันปัดฝุ่นบนตักผมแล้วล้มตัวนอนทันที พี่เอ็กซ์กับพงษ์ที่นั่งตกปลาหันมามองแป๊ปเดียวก็หันกลับไปอีก คู่นี้เขากลมกลืนไปกับธรรมชาติแล้วครับ ข้างตัวมีเบียร์คนละแก้ว กินกันแต่หัววันเลย
“ทำไมไอ้เอ็มมันชอบกวนประสาทตี๋ตลอดเลยล่ะพี่เอ็กซ์ ถ้าไม่ใช่น้องพี่ มีหวังโดนไอ้ตี๋ต่อยไปนานแล้ว”ผมกับพี่เอ็กซ์นอนด้วยกันที่ห้องนอนใหญ่ ส่วนห้องผมให้พงษ์กับเอ็ม โก้กับตี๋นอนห้องนั่งเล่น มันเล่นเกมส์กันทั้งวันทั้งคืนเหมือนเคย
“มันก็กวนแบบนี้กับทุกคนอยู่แล้ว”พี่เอ็กซ์นอนอ่านหนังสือแต่งบ้านอยู่ข้างๆ ส่วนผม...อ่านการ์ตูน
“เจก็คิดว่างั้น แต่พี่เตือนๆ มันบ้างก็ดีนะ อย่าไปยั่วไอ้ตี๋มันมาก มันไม่ชอบ”ถึงตี๋จะไม่ได้พูด แต่เพื่อนผม ผมดูออก
“เรื่องของพวกมัน เจไม่ต้องไปสนใจหรอก โตๆ กันแล้ว”
“ไอ้เอ็มนี่นะโต ทำตัวเด็กกว่าพวกเจอีก”โตตรงไหนกัน คอยแต่หาเรื่องแหย่ชาวบ้านเขา ขนาดเพิ่งเจอกันครั้งแรกนะเนี่ย
“ก็เด็กทั้งหมดนั่นแหล่ะ”
“....ไม่รู้ล่ะ พี่ก็เตือนน้องพี่หน่อยแล้วกัน เจไม่ชอบเวลาเอ็มมันแหย่ตี๋ เดี๋ยวตี๋มันจะคิดมาก”ก็ผมไม่อยากให้ตี๋มันคิดมากนี่นา เห็นมันนิ่งๆ แต่มันก็ต้องมีคิดบ้างล่ะ ยิ่งตอนที่เถียงกันบนแพ ตี๋มันนิ่งไปเลย
“ พี่ว่า...บางทีให้เอ็มพูดอะไรตรงๆ กับตี๋บ้างก็ดีนะ”
"ตรงๆ ของพี่หมายถึงเรื่องอะไร”ผมก็เห็นมันแค่ปากหมาตลอด ไม่เห็นมีดีตรงไหนเลย
“เรื่องเจกับตี๋ไง ไม่ใช่ว่าพี่หวงหรือหึงหรอกนะ ยอมรับว่าหวงเล็กน้อย แต่...เจก็รู้ว่ามันคิดยังไงกับเจ แล้วจะปล่อยไว้แบบนี้เหรอ”
“เจไม่อยากคุยกับพี่เรื่องนี้”
“ไม่คุยแล้วเมื่อไหร่มันจะจบ ปัญหานี้มันไม่ได้ทำให้พี่ลำบากหรอกนะ พี่แค่สงสารตี๋มัน”เซ็งเลยครับ อยู่ดีๆ มาคุยเรื่องนี้ได้ไง ขนาดบอกว่าไม่อยากคุยยังไม่ยอมหยุดอีก คนกำลังอารมณ์ดีๆ หงุดหงิดเลยครับ
“จะไปไหน”พี่เอ็กซ์คว้าข้อมือผมไว้ก่อนที่จะพ้นจากเตียง
“ไปเล่นเกมส์”ผมพูดจบพี่เอ็กซ์ก็ปล่อยมือ แปลกแฮะ ไม่เห็นรั้งไว้เหมือนทุกที
ผมเดินไปที่ห้องนั่งเล่น เห็นโก้กับตี๋นอนดูหนังกันอยู่ มิน่าไม่ได้ยินเสียงพวกมันเลย ปกติเวลาเล่นเกมส์ ไม่ว่าเกมส์อะไร พวกมันจะต้องพูดข่มกันตลอด
“อ้าว ออกมาทำไมวะ นึกว่าหลับไปแล้ว”โก้ขยับตัวออกห่างจากตี๋ให้ผมนอนแทรกกลาง
“นอนไม่หลับเลยออกมาดูด้วย”
“โกหกไม่เก่งเหมือนเดิมนะมึง”โก้พูดโดยไม่ได้หันมามองหน้าผม แต่นั่นก็พอแล้ว มันรู้ว่าผมเป็นคนยังไง และมันรู้ว่าผมไม่ต้องการอธิบายอะไรให้มันฟังตอนนี้ ถ้าถามว่าทะเลาะกับพี่เอ็กซ์เหรอ คำตอบคือ เปล่า แค่ความคิดเห็นไม่ตรงกัน แค่เข้าข้างคนของตัวเอง แค่....ผมยังเป็นผมคนเดิม
“ร้อนจะตายอย่าเบียดได้มั้ยวะเจ”ตี๋มันบ่นเพราะผมดึงตัวมันสองคนให้เข้ามานอนใกล้ผมมากขึ้น เท่านั้นยังไม่พอ ผมยังดึงผ้าห่มที่ปลายเท้าขึ้นมาห่มจนเกือบถึงคอด้วย
“ก็กูหนาวนี่”
“หนาวเชี่ยไร นอนเบียดกันขนาดนี้ยังหนาวได้อีกนะมึง แค่ผ้าห่มก็พอแล้วมั้ง”
“ก็มันหนาว....แค่ผ้าห่มมันไม่พอหรอกว่ะ”บางที...ผมก็เป็นคนเห็นแก่ตัวมากคนหนึ่ง คนที่ไม่เคยรู้สึกเพียงพอกับอะไรสักอย่าง จะผิดไหม...ถ้าผมอยากได้ทุกอย่างที่ผมต้องการ************************************************************************************
สัญญายังเป็นสัญญา มาอัพแล้ว ก่อนครบหนึ่งสัปดาห์ด้วยนะเนี่ย ที่สำคัญ...อัพตอนเดียวนะคะ และตอนหน้า...ยังไม่รู้ว่าวันไหน อาจจะมะรืน...มั้งนะ
ไปดีกว่า ก่อนจะโดนรุม... :เตะ1: :เตะ1: :เตะ1:
หัวข้อ: >> ระเบียงรัก นักศึกษา ภาค I,II [End] <<รีปริ้นครั้งสุดท้าย Now-5 ต.ค.61 p.434 (อ่าน 3955553 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก