เอ่อ...มาแล้ว...ไม่มีคำแก้ตัวหรือข้ออ้างสำหรับเรื่องที่ผิดนัดไว้.....เอาเป็นว่า...ขอโทษษษษษษ
***********************************************************************
เหนื่อยมากเลยครับ ทำงานมันไม่สนุกเหมือนตอนเรียนเลย โดดก็ไม่ได้ด้วย พี่บอลคุมเข้มตลอด หนังสือที่เอามาให้อ่าน ผมก็อ่านจนเกือบหมด แต่ที่เด็ดกว่านั้น พี่เขามีข้อสอบมาให้ผมทำด้วยครับ ดูเอาสิ ตกลงเป็นผู้ช่วยหรือผู้คุม
“เมื่อไหร่ผมจะอ่านหมดเนี่ยพี่ เล่มเก่ายังอ่านไม่หมด ยกมาให้อีกแล้ว”ผมรีบบ่นทันทีเลยครับ ก็พี่บอลเล่นหอบหนังสือเล่มใหญ่เข้ามาในห้องผมตั้งหลายเล่ม ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าเอามาให้ผมอ่าน
“อย่าเพิ่งโวยสิเอ็กซ์ นี่มีแต่รูปภาพเกือบทุกเล่มเลย มันเป็นหนังสือรวมรูปแบบการจัดงานน่ะ ศึกษาเอาไว้เยอะๆ ก็ดี จะได้จัดเองไม่ต้องจ้างข้างนอก”เดี๋ยวนี้ถ้าอยู่กันลำพัง พี่บอลจะไม่เรียกผมคุณแล้วครับ แต่ถ้าต้องออกไปต่อหน้าคนอื่น พี่เขาก็จะยังให้เกียรติผมด้วยคุณนำหน้าทุกครับ ถึงผมจะบอกว่าไม่ต้องก็ตามที
“ก็ยังดี งั้นผมเอากลับไปอ่านต่อที่ห้องเลยนะพี่ วันนี้ไม่มีอะไรแล้วนี่”ผมถามพี่บอลก็พยักหน้าเชิงอนุญาต ตกลงพี่เขาเป็นผู้คุมผมจริงๆ ใช่มั้ยเนี่ย
กลับมาถึงห้องได้ก็อาบน้ำ เปลี่ยนชุดแล้วก็มานั่งอ่านเอกสารบนเตียง แต่ก่อนที่จะเริ่มอ่านขอโทรไปขอกำลังใจสักหน่อยดีกว่า
“ว่าไงครับ ทำอะไรอยู่”
“ผมเองพี่เอ็กซ์ ไม่ใช่เจ” อุตส่าห์ส่งเสียงหวานๆ ไปทักทาย แต่กลับได้ยินเสียงห้าวๆ สวนมา
“โก้เหรอ แล้วเจล่ะวะ”
“อาบน้ำอยู่ เพิ่งกลับมาจากข้างนอก”
“แล้วเป็นไงมั่ง ได้ข่าวว่าเดี๋ยวนี้แอบซ่อนเด็กไว้ไม่ให้เจมันรู้เหรอ”เจมันเล่าให้ผมฟังว่าโก้ทำตัวมีลับลมคมใน เดี๋ยวขอไปค้างข้างนอก ไปวันเกิดน้องเพื่อน ไปดูหนังแทบทุกวันเลย
“ถ้าผมซ่อนจริงเจมันไม่มีทางรู้หรอก เจมันคิดมากไปเอง”
“อ้าว แล้วคนที่ชื่อเนมนี่ใครวะ”เจมันเล่าค่อนข้างละเอียดนะครับ เห็นบอกว่าออกไปกับคนนี้บ่อยๆ ผู้หญิงหรือผู้ชายก็ไม่รู้ รู้แต่ว่าโก้ไปรับไปส่งที่บ้านทุกครั้งที่มันมีนัดออกไปเที่ยวข้างนอก เจก็ต้องนั่งแกร่วอยู่บ้านคนเดียว ดีว่าโก้กลับไม่ดึก หกโมงกว่ามันก็ขี่รถกลับมาพร้อมอาหารเย็น ซื้อมานั่งกินกับเจสองคนทุกวัน
“เก็บรายละเอียดเหมือนกันนี่หว่า พี่อย่าไปสนใจเลย ไร้สาระน่ะ ผมแค่แกล้งเจมันเล่น ส่วนมากก็กลับไปนอนเล่นอยู่บ้านให้แม่เขาเห็นหน้าแค่นั้นแหล่ะ น้อยครั้งที่จะไปหาเพื่อนจริงๆ”
“แล้วจะไปแกล้งมันทำไม ตี๋ก็ไม่อยู่ ปล่อยให้มันอยู่ที่บ้านคนเดียวมันก็เหงาแย่สิวะ”ไอ้โก้นี่เล่นอะไรแผลงๆ เจมันยิ่งขี้เหงาอยู่ ผมโทรหาเจสี่ห้ารอบต่อวัน มันก็ทำเสียงเบื่อๆ เหมือนเหงาเวลาต้องอยู่คนเดียว
“นั่นน่ะสิ ขนาดมันมีพี่อยู่...มันยังขาดผมไม่ได้เลย”
“.......หมายความว่าไง”
“หมายความตามนั้น ผมแกล้งเจมันก็จริง แต่คนที่รับผลกระทบอาจไม่ใช่ผมหรือเจ.....พี่คิดว่าเจมันเปลี่ยนไปบ้างหรือเปล่า ถ้าคิดว่ามันเปลี่ยนไป พี่คิดผิดแล้ว”
“...........”
“เมื่อก่อนผมเคยถามพี่ว่า พี่ทนเห็นเจเจ็บได้มั้ย พี่ตอบว่าได้ ตอนนี้...พี่ยังยืนยันคำตอบเดิมหรือเปล่า”
“......ยังยืนยันอยู่ พี่ทนเห็นเจเจ็บได้ ขอแค่ให้พี่ได้เป็นคนคอยปลอบเจก็พอ”
“คนที่รักมากกว่าจะเป็นฝ่ายแพ้ ถ้าพี่ทนเห็นเจเจ็บได้ เชื่อผมเถอะ ว่าพี่จะไม่ใช่คนที่คอยปลอบเจ เพราะบางที คนที่ทำให้มันเจ็บอาจจะเป็นพี่ก็ได้”
“พี่ไม่เข้าใจ พี่ไม่มีทางทำให้เจเสียใจแน่ๆ ทำไมถึงพูดเรื่องนี้ขึ้นมาตอนนี้ มีอะไรเกิดขึ้นกับเจรึเปล่า”
“ไม่มีอะไรทั้งนั้นแหล่ะ ผมแค่เป็นห่วง ไหนๆ ก็มีโอกาสคุยกับพี่ตามลำพังสักที ก็เลยอยากเตือนไว้ล่วงหน้า เจอาบน้ำเสร็จแล้ว พี่คุยกับมันต่อแล้วกัน”
“ดีครับพี่เอ็กซ์ รอนานมั้ย”โก้หยุดพูดปุ๊ปเจก็รับมาพูดสายต่อทันที แต่...อารมณ์ผมมันยังค้างอยู่ บางทีผมอาจคิดผิดที่ปล่อยให้โก้อยู่กับเจสองคน ผมไม่รู้ว่าเมื่อก่อนเจติดโก้ขนาดไหน แต่มันก็ผูกพันธ์กันมากกว่าตี๋ เหมือนโก้คอยสร้างเส้นใยบางๆ เชื่อมโยงกับเจไว้ตลอด จนตอนนี้มันคงเกาะกันเป็นเส้นหนา ที่แม้แต่เจก็มองไม่เห็น แต่...ก็ขาดไม่ได้เหมือนกัน ถ้าโก้คิดจะแย่งเจไป ผมจะทำยังไง มันพูดมันคิดอะไร ผมไม่แน่ใจว่าเข้าใจทั้งหมด แต่เหมือนมันกำลังสนุกอยู่
“.....พี่เอ็กซ์...อยู่มั้ยครับ ได้ยินเจเปล่า”
“ได้ยินแล้วครับ”
“เจเรียกตั้งนาน นึกว่าหลับคาโทรศัพท์ไปซะแล้ว วันนี้ทำงานเหนื่อยเหรอครับ”
“ก็นิดหน่อยน่ะ พี่บอลให้หนังสือมาอ่านอีกสามเล่ม ของเก่าพี่ยังอ่านไม่หมดเลย”
“ฮ่าๆๆๆ โดนพี่บอลแกล้งแล้วมั้ง เห็นนิ่งๆ แบบนั้น ความจริงร้ายน่าดูเลยนะ”
“พี่ก็คิดแบบเจเหมือนกัน....เจจะกลับพรุ่งนี้แล้วใช่มั้ย เก็บของหมดรึยัง”
“เก็บเรียบร้อยแล้วครับ นี่ก็เพิ่งไปซื้อของฝากมาเต็มเลย”
“แล้วจะมาถึงกี่โมง ให้พี่ไปรับมั้ย”
“ไม่ต้องหรอกครับ เจยังไม่รู้จะไปตอนไหน ไว้ตื่นแล้วค่อยไป รถมันมีหลายเที่ยวอยู่แล้ว”
“รีบๆ มานะ พี่คิดถึง”
“ครับ”
“เดี๋ยวพี่ต้องอ่านหนังสือต่อแล้ว เจก็ไปนอนพักซะนะ พรุ่งนี้จะได้รีบมาแต่เช้า”
“ครับผม พี่เอ็กซ์ก็อย่าอ่านดึกนะ พักผ่อนเยอะๆ ด้วย”
“ครับ พี่รักเจนะครับ พรุ่งนี้เจอกันนะ”
“ครับ พรุ่งนี้เจอกัน”ผมรอจนเจเป็นฝ่ายตัดสายก่อนถึงได้วางโทรศัพท์ลง ได้ยินเสียงหวานๆ คำหวานๆ ที่แสดงความห่วงใยก็ทำให้หายเหงาได้ อีกแค่ไม่กี่ชั่วโมงก็จะได้เจอเจตัวจริง ที่ไม่ใช่แค่เสียง บางทีผมก็แอบหวังว่า เจจะมาเซอร์ไพรส์ผม พอผมตื่นนอนมา ใบหน้าแรกที่เห็นคือหน้าของเจ ผมไม่อยากลืมตาแล้วมองหาเจไม่เห็นเหมือนหลายวันมานี้ คืนนี้ก็ขอขี้เกียจสักวัน อยากนอนเร็วๆ เวลาจะได้ผ่านไปเร็วๆ เผื่อวันพรุ่งนี้จะเป็นแบบที่ผมหวังไว้
ทันทีที่ลืมตา สิ่งแรกที่เห็นคือตุ๊กตาตัวโปรดของเจที่ผมหยิบมานอนแทนที่เจ้าของ ผมเอื้อมมือไปหยิบมากอดแน่นๆ แนบอก ต่อให้ตุ๊กตาตัวใหญ่ขนาดไหน มันก็ไม่มีไออุ่นเหมือนคน....บางทีถ้าเราไม่หวัง เราจะรู้สึกดีกว่า เพราะไม่ต้องมีคำว่าผิดหวังตามมา
“แม่เรียกผมมาทำไมครับ”ผมเดินเข้ามาในห้องทำงานแม่ แม่ถอดแว่นออกมาวางก่อนจะเดินนำผมไปนั่งที่โซฟามุมห้อง
“เรื่องเรียนโท แม่กะว่าจะให้บอลเขาเรียนพร้อมเอ็กซ์ไปเลย ใช้ทุนพนักงานนี่แหล่ะ จะได้คอยช่วยเหลือกันตอนเรียน งานของบอล น้องมดก็เข้ามาช่วยได้เยอะแล้ว คงไม่มีปัญหาอะไร เอ็กซ์พร้อมจะเรียนปีนี้เลยรึเปล่าลูก”
“ให้พี่บอลเรียนพร้อมผมก็ดีเหมือนกัน ส่วนจะไปสอบเมื่อไหร่ขอผมดูเวลาอีกที ช่วงนี้ยังไม่ว่างอ่านหนังสือเลยครับแม่”
“ไม่เป็นไร เริ่มเมื่อไหร่ก็ได้ แต่อย่าทำงานเพลินจนขี้เกียจเรียนล่ะ แล้วน้องมดทำงานเป็นไงบ้าง เขาดูคล่องแคล่วดีนะ”
“....ก็ดีครับ”
“งั้นแม่ไม่กวนเอ็กซ์แล้ว....อันนี้ แม่ฝากให้น้อง วันนี้น้องกลับมาใช่มั้ย”แม่เลื่อนกล่องของขวัญสีเล็กๆ ผูกโบว์สีทองมาให้ผม
“อะไรอ่ะแม่”ผมหยิบมาเขย่าๆ ได้ยินเสียงก๊อกแก๊กเบาๆ เดาไม่ออกเลยครับ แล้วแม่ก็ไม่ยอมบอกผมด้วย ผมกลับมาเคลียร์งานในห้องที่ยังกองอยู่เกือบท่วมหัว
“คุณเอ็กซ์คะ นี่เป็นรายชื่อแขกวีไอพีที่จะเชิญมางานเปิดตัวรีสอร์ทค่ะ แล้วก็นี่รายชื่อสื่อ ถ้าไม่เพิ่มอะไรมดจะสั่งให้พนักงานนำการ์ดเชิญไปส่งวันนี้เลย”มดเคาะประตูก่อนเปิดเข้ามาพร้อมแฟ้มเอกสาร รีสอร์ทที่ระยองต่อเติมเสร็จนานแล้ว แต่ต้องปรับปรุงเพิ่มเติมบางส่วน ทำให้ต้องยืดระยะเวลามาจนถึงตอนนี้ ช่วงนี้พวกผมเลยเร่งงานเปิดตัวรีสอร์ทกันให้วุ่น มดเองก็ช่วยได้มาก ครั้งแรกที่ได้เห็นหน้าเธอ ผมเองก็นึกคุ้น พอได้มองนานๆ แล้วถึงจำได้ เธอ....คนที่เคยบอกรักผมเมื่อเกือบสองปีที่แล้ว เรียกว่าเป็นคนสุดท้ายที่เดินมาบอกรักผมก็ไม่ผิด ไม่น่าเชื่อว่าโลกจะกลมขนาดนี้ แรกๆ ผมก็วางตัวไม่ถูก แต่เธอวางตัวได้ดีมาก ไม่ทำให้ผมอึดอัดหรือไม่สบายใจ เราสามคนทำงานเข้าขากัน เป็นทีมเวิร์คที่ผมพอใจมาก
“รายชื่อแขกไม่มีปัญหานะ ส่วนสื่อนี่ลองเช็คดูอีกครั้งว่าขาดอะไรหรือเปล่า เพราะผมเองก็ไม่รู้เรื่องพวกนี้เท่าไหร่ แต่พยายามเชิญให้ได้เยอะที่สุดแล้วกัน อย่าลืมระบุไปว่ามีแจกแพ็คเกจห้องพักเป็นรางวัลในงานด้วยนะครับ”พอเธอพูดสุภาพมา ผมเองก็ต้องสุภาพกลับไปเหมือนกัน
“งั้นเดี๋ยวมดไปเช็คอีกรอบแล้วจะจัดส่งเลย คุณเอ็กซ์จะกลับเร็วหรือเปล่าคะ ถ้ามีรายชื่อเพิ่มยังไงมดจะได้เอามาให้คุณเอ็กซ์ดูอีกรอบ”
“ไม่ล่ะครับ ผมรีบกลับ มดจัดการตามสบายเลย”ผมสั่งงานเรื่องอื่นอีกนิดหน่อย พี่บอลก็รู้ใจ ไม่เข้ามาสั่งให้ผมอ่านรายงานอะไรอีก คงจำได้ว่าวันนี้เจจะกลับมา ผมเลยรีบขับรถกลับหอทันที ตอนนี้ผมย้ายเข้ามาอยู่กับเจเรียบร้อยแล้ว ข้าวของเครื่องใช้ผมยังเหลืออยู่ที่ห้องเดิม เอาไว้ให้สองคนนั้นใช้น่ะครับ ขนกลับบ้านก็ไม่มีใครใช้อยู่ดี
เดินเข้ามาในห้อง เจยังมาไม่ถึงเลยครับ ผมอาบน้ำเสร็จเดินออกมารับลมที่ระเบียง ทั้งๆ ที่ห้องติดกัน แต่ทุกครั้งที่ได้ยืนบนระเบียงห้องเจกลับรู้สึกอบอุ่นกว่า วิวเดิมๆ ดูมีความหมายมากขึ้น ถ้าได้ยืนข้างๆ เจคงมีความสุขมากกว่านี้
“สวัสดีคนข้างห้อง”เสียงใสๆ ร้องทักจากระเบียงข้างๆ
“สวัสดีครับ....น่ารักจังเลยครับ มีแฟนรึยัง”ผมหันไปพร้อมฉีกยิ้มกว้างก่อนทักทายตอบ
“คุณก็หล่อนะ น่าเสียดายจังที่ผมมีแฟนแล้ว แฟนขี้หึงขี้หวงมากด้วย”
“เหรอครับ ก็แสดงว่าเขารักมากน่ะสิถึงได้หึงมากหวงมาก”
“ผมก็คิดว่าอย่างนั้นเหมือนกันครับ แต่อยู่ห่างกันตั้งนาน ไม่รู้แอบไปเจ้าชู้ที่ไหนหรือเปล่า แฟนผมเจ้าชู้มากๆ เลยครับ”
“มีแฟนน่ารักแบบนี้ เขาคงเลิกเจ้าชู้แล้วล่ะ คงทั้งรักทั้งหลงจนไม่มีตาไปมองใครที่ไหนอีกแล้ว”
“ไม่รู้เหมือนกันนะครับ ว่าเขายังรักอยู่รึเปล่า...ไม่ได้ยินมานานแล้ว...ประมาณ....18 ชั่วโมง”
“รักนะครับ ผมรักคุณ ได้ยินหรือยังครับ”
“.......ได้ยินแล้วครับ”
“.......เจครับ...ไปทำไมห้องนั้นน่ะ ทำไมไม่กลับมาห้องตัวเองล่ะ พี่รออยู่นะ”ไม่ไหวครับ วันแรกของการได้อยู่ร่วมกันจริงๆ เจดันไปอยู่ห้องเก่าของผมได้ไงล่ะ แค่เห็นหน้าก็อยากกอดแล้ว แล้วยังมาพูดจาน่ารักแบบนี้อีก
“ก็เจมาตั้งนานแล้วพี่เอ็กซ์ไม่กลับสักที เจเลยมานอนรอที่ห้องนี้ก่อนไง”
“ก็มานอนรอพี่ในห้องเราก็ได้นี่นา”
“ก็........เจอยากให้พี่เอ็กซ์เปิดประตูให้เจเข้าห้องนี่นา”เจตอบซะน่ารักเลย
“งั้นเจก็กลับมาห้องเราได้แล้วครับ พี่รออยู่นะ”ผมพูดจบ เจก็หายเข้าไปในห้อง ผมก็รีบวิ่งมายืนรอที่ประตู จนได้ยินเสียงประตูห้องข้างๆ เปิดปิด แล้วก็ตามด้วยเสียงหน้าห้องของเรา
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
ผมเปิดประตูออกไปมองคนตัวเล็กที่สะพายกระเป๋าเป้หนึ่งใบและถุงของฝากอีกสี่ห้าถุง
“กลับมาแล้วเหรอ”
“กลับมาแล้วครับ”เจพูดจบผมก็รีบดึงเข้ามากอด เจปล่อยของในมือที่ถือไว้ลงที่พื้นก่อนจะสวมกอดผมตอบมา
“คิดถึงพี่เอ็กซ์จัง”
“...เจ...พูดอะไรนะ”ผมดันหน้าเจออกจากอก เมื่อกี้ผมฟังผิดไปรึเปล่า
“เจคิดถึงพี่..อ๊ะ!”เจพูดจบผมก็ช้อนตัวอุ้มเข้าห้องนอนเลยครับ กลับมาก็ทำตัวน่ารักน่ากอดแบบนี้ใครจะอดใจไหว
“พี่เอ็กซ์เจยังไม่ได้อาบน้ำเลย”เจบ่นแต่ผมไม่สน
“อื้ออ........พี่..เอ็กซ์.........อือออ”เจครางเบาๆ เมื่อผมจูบไซร้ไปทั่วตัว มือก็ลูบไล้กระตุ้นเจตามส่วนต่างๆ กดสะโพกแนบชิดให้บดเบียดกัน จูบเน้นที่ริมฝีปาก ปลายลิ้นดูดดุนกันตามแรงอารมณ์ เสื้อผ้าถูกปลดเปลื้องอย่างรวดเร็ว เลื่อนมือไปลูบเบาๆ ตามเรียวขาจนมาถึงต้นขาด้านใน ผมค่อยๆ เคลื่อนกายลงต่ำ ปากจูบไซร้ตามแผ่นอกและหน้าท้อง จนมาถึงส่วนอ่อนไหวด้านหน้า ใช้ปลายลิ้นสัมผัสเบาๆ แต่เรียกเสียงครางหวานจากคนตรงหน้าเป็นอย่างดี
“อ๊ะ...ไม่....อื้มมม”เสียงหวานหลุดคราง เรียวขาถูกจับแยกออก โพรงปากอุ่นร้อนปรนเปรออารมณ์หวาน ขยับเร่งสัมผัสจนร่างเล็กตรงหน้าส่ายไปมา มือเล็กๆ ควานหาสิ่งยึดเหนี่ยวจนต้องเกี่ยวรั้งผ้าคลุมเตียงจนยับย่น
“อ๊ะ...อื้ออ.....”ผมเลื่อนมือมาปรนเปรอด้านหน้าแทนริมฝีปาก รั้งสะโพกให้ยกสูงขึ้นและสอดหมอนใบเล็กมาแทนที่ เรียวลิ้นกระตุ้นเบาๆ พร้อมทั้งสอดนิ้วเข้าไปขยายอย่างไม่นึกรังเกียจ ขยับเข้าออกจนคุ้นชิน ร่างกายเล็กบิดเกร็งเมื่อถูกกระตุ้นทั้งสองทาง ดวงตาปรือปรอยฉ่ำหวาน ปากสีสดเม้มปากแน่นเพื่อคุมอารมณ์ให้มากที่สุด
“อ๊ะ.....เดี๋ยว......อ๊าาา.....”เจพยายามขยับหนีเมื่อผมแทรกแก่นกายร้อนเข้าไปแทนเรียวนิ้ว สะโพกเล็กถูกยึดไว้แน่นและสอดสัมผัสเข้าไปจนสุด ช่องทางร้อนชื้นคับแน่นและเกร็ง สร้างความเสียงซ่านจนแทบทนไม่ไหว
“เจ...อย่าเกร็งสิ......แบบนั้นแหล่ะ.......อา”ผมบอกความต้องการพร้อมปรนเปรอด้านหน้าจนคนใต้ร่างเริ่มผ่อนคลาย สะโพกบดเบียดและขยับเข้าออกช้าๆ ก่อนจะเร่งจังหวะ ข้อมือเล็กจับยึดบ่าไว้แน่น ร่างเล็กเริ่มเกร็งผมจึงผ่อนจังหวะลงเพราะยังต้องการมากกว่านี้ สะโพกมนถูกพลิกคว่ำทั้งที่ยังสอดใส่อยู่
“อ๊ะ...ไม่มัน.....อื้ออ....”สะโพกเล็กถูกรั้งให้ยกสูงเพื่อรับสัมผัสให้มากขึ้น ผมยึดสะโพกไว้ด้วยมือข้างหนึ่ง อีกข้างเลื่อนเข้าไปปรนเปรอส่วนอ่อนไหวด้านหน้าอย่างเร่าร้อน ปากก็คอยจูบไซร้ตามแผ่นหลังจนถึงซอกคอและใบหู
“เจ....อีกนิดนะ....อาา.......พร้อมกันนะ”ผมจูบไซร้ตามซอกคอ เร่งเร้าสัมผัสทั้งสองด้านให้มากขึ้น สะโพกมนขยับตอบรับสนองอารมณ์อย่างลืมตัว ยิ่งกระตุ้นเร้าสอดใส่รุนแรงมากขึ้น ร่างเล็กก็ยิ่งเกร็งกระตุกสร้างความเสียวซ่านไปทั่วร่าง
“อ๊ะ..อ๊าาา”เสียงหวานครางกระเส่าพร้อมปลดปล่อย จนผมต้องเร่งจังหวะและปลดปล่อยตาม ทันทีที่ร่างกายหยุดเคลื่อนไหว สะโพกมนทรุดลงนอนหอบหายใจ หน้าใสแดงซ่านด้วยแรงอารมณ์ ดวงตาปรือปรอย ปากแดงอ้ารับอากาศเข้าปอด ผมพลิกร่างเจให้มานอนซบบนอก
“ง่วงเหรอครับ”ผมเกลี่ยผมด้านหน้าเจออก ดวงตากลมโตปิดสนิท
“อืมม....เหนื่อยแล้วครับ”หึหึ เจคิดว่าผมจะทำต่อเหรอ ผมถามว่าง่วงหรือเปล่าต่างหาก
“เหนียวตัวนะ จะอาบน้ำมั้ย”ผมถาม เจก็พยักหน้าให้ ผมเลยอุ้มเจเดินออกไปเข้าห้องน้ำ ปล่อยตัวเจให้ยืนแล้วเปิดฝักบัวล้างตัวให้ แต่ดูท่าเจจะเหนื่อยจริงๆ ถึงได้เอนมาพิงผมไว้ทั้งตัว ขาก็แทบไม่มีแรงยืนจนผมต้องกอดเอวไว้ด้วย แต่...กอดตอนนี้มันอันตรายนะเจ
“เจครับ...ยืนดีๆ ก่อนดีมั้ย”
“ไม่อ่ะ เจไม่มีแรง”เจส่ายหน้าที่อกผม ปากนุ่มๆ ปัดไปมายิ่งกระตุ้นอารมณ์ผมมากขึ้น
“อืมม.....เจ...อย่ายั่วสิ”ผมกอดเจไว้ เจเองก็เบียดตัวเข้ามาผมด้วย
“บ้า ใครจะไปยั่วพี่กัน ก็เจไม่มีแรงยืนนี่นา พี่เอ็กซ์พาเจมาก็อาบน้ำให้เจเลย”เจครับ อย่างงี้แหล่ะเรียกว่ายั่ว ปกติผมก็เคยอาบน้ำกับเจบ้าง แต่ส่วนใหญ่ผมบังคับเอง และเป็นอ่างน้ำที่บ้านผมมากกว่าด้วย ผมเทครีมอาบน้ำใส่ใยขัดผิว มาถูกหลังให้เจ เจก็กอดผมอยู่นั่นแหล่ะ ผมน่ะอยากให้เจพักนะ เห็นว่าเดินทางมาเหนื่อยๆ แต่......ไหนๆ ก็เหนื่อยแล้ว เหนื่อยอีกสักหน่อยคงไม่เป็นไรหรอกมั้ง
“เมื่อวานแม่พี่ฝากนี่มาให้”ผมยื่นกล่องของขวัญให้ เจนั่งตาปรืออยู่บนเตียง ยังงัวเงียอยู่เลยครับ แต่ตื่นเพราะผมลุกมาอาบน้ำเตรียมไปทำงาน แค่พลิกตัว เจก็ควานมือหาตัวผมไปกอดด้วยความเคยชิน พอไม่เจออะไรก็เลยตื่นแบบนี้
“อะไรอ่ะ”เจหยิบกล่องมาเขย่าเหมือนผมเลย
“ไม่รู้สิ พี่ก็อยากรู้เหมือนกัน”ผมพูดจบเจก็ลงมือแกะกระดาษห่อออกเลย ข้างในเป็นกล่องกำมะหยีสีดำ เจเปิดฝาออกมามีกุญแจรถอยู่ด้านในครับ แม่ผมซื้อรถให้เจเหรอเนี่ย น่ารักจริงๆ เลยแม่ใครก็ไม่รู้
“กุญแจรถเหรอ แม่ให้เจทำไมอ่ะ มันแพงไปเจรับไม่ได้หรอก พี่เอาไปคืนแม่ให้หน่อยสิ”เจรีบยื่นกล่องมาให้ผมเลย
“เจบอกแม่เองสิ เรื่องนี้พี่เองก็ไม่รู้มาก่อน อยากคืนก็โทรไปบอกท่านเองนะ พี่ไปทำงานก่อนล่ะ”ผมเดินไปจูบเจเบาๆ แล้วรีบเดินออกจากห้องเลยครับ ไว้ไปถามแม่ก็ได้ว่าทำไมให้รถเจ ก็รู้อยู่ว่าเจขับรถไม่เป็น
หัวข้อ: >> ระเบียงรัก นักศึกษา ภาค I,II [End] <<รีปริ้นครั้งสุดท้าย Now-5 ต.ค.61 p.434 (อ่าน 3955489 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก