หัวข้อ: >> ระเบียงรัก นักศึกษา ภาค I,II [End] <<รีปริ้นครั้งสุดท้าย Now-5 ต.ค.61 p.434

[Twister]

โอ้.... เริ่มคิดถึงเฮียเอ็กซ์ กะ โก้ละ

[rannie]

  มารอด้วยคน คิดถึงน้องเจกับพี่เอ๊กซ์แล้วน่ะ 

[nanalonely]

 

Countdown to 300 pages

 

[crosa]

ชอบหน้านี้จัง  เลขสวย อิอิ (บ้าแล้ววววววว)

พอเรื่องนี้จบไปแล้วรู้สึกขาดแรงกระตุ้นไปเลยแฮะ

ว่าแต่นับถึง 2 แล้ว.......งั้นขอเข้ามารอเลข 1 พร้อมๆกับหน้า 300ด้วย อิอิ

[nokkie]

เข้ามารอฉลองครบ 300 หน้าด้วยคน 

ปล. แอบเห็นเลข 2 แล้วล่ะ 

[muyong]

มาช่วยดันให้ถึง300 เร็วๆๆ

คิดถึงพี่เอ็กซ์กับน้องเจมากๆๆ



รอหนังสืออยู่นะ

[อิง]

    



ใกล้แล้ว ๆ

[Twister]

300 .....

[G_wa]

1

[va_yu]

1 แล้ว....

นอนรออย่างใจจดใจจ่อ

[loveorlike]

 :m4:1 มาแล้วววววววววววววว

ตื้นเต้นมากมายเลยพี่จี

ใกล้แล้วสินะ

จะมีอะไรมั้ยเนี้ย

มีเถอะนะๆๆๆๆๆๆๆ

คิดถึงพี่เอ็กซ์กับเจจะแย่แล้ว

รอต่อปายยยยยยยยยยยยยยยยย


 

[pajaa]

พี่จีค้าบบบบบ คิดถึงพี่เอ็กซ์กะเจ อ่ะคับ


 

[♥a2k♥]

1 แล้วๆๆๆ  กรี๊ดดดด

จะเกิดอะไรขึ้น ตื่นเต้นนน


จะหน้า 300 แล้วว อยากเม้นน

ตอน 200 ไม่ทัน 
   

[nOn†ღ]

ดันๆๆๆๆๆ ฮึบๆๆๆๆ

โห จขกท ตัวหนักอ่ะ   

[nanalonely]

โหม่ง โหม่ง

ขอโหม่งรีบนที

พี่นน แนนเรียกถูกใช่ป่าว

เจ้าของทู้ตัวหนักเจงเหรอ

[G_wa]

เข้ามารออะไรกัน....หน้า 300 มีอะไรเหรอ

 




300 แพงไป ลดให้.....299 แล้วกัน 
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
บรรยาศในบ้านเงียบสงบไร้ซึ่งเสียงของสิ่งมีชีวิต เสียงเดียวที่ดังอยู่ตอนนี้มากจากโทรทัศน์จอใหญ่กลางห้องนั่งเล่น หากแต่จิตใจผม....ไม่ได้จดจ่ออยู่กับหนังที่เปิดเลย ก็เพียงแค่....เสียงของความว่างเปล่ามันดังจนหนวกหู ผมถึงได้ต้องหาเสียงอื่นมากลบก็เท่านั้น ผมเหลือบมองนาฬิกาแขวนผนังอีกรอบ....หลังจากที่เพิ่งเหลือบมองเมื่อไม่กี่นาที ถอนหายใจยาวๆ อีกครั้งแล้วทิ้งตัวลงจนแทบจะกลืนไปกับโซฟาแสนแพง ล่วงเข้าวันใหม่มาได้เกือบสองชั่วโมง...แต่ผมก็ยังไม่คิดจะขึ้นไปนอนบนห้อง โซฟานุ่มที่เอนหลังลงไปยังไม่ทันจะได้ซับไออุ่นจากร่างก็ต้องคลายตัวเพราะผมลุกเดินไปที่ประตูบ้านอีกรอบ อาการหูแว่วเกิดขึ้นอยู่แทบทุกวินาที...หวังว่าครั้งนี้จะไม่ได้คิดไปเอง

   หลังจากเสียงประตูรั้วเปิดช้าๆ เสียงล้อบดถนนก็เข้ามาจอดบริเวณโรงรถ ร่างคุ้นตาที่ผมกำลังรออยู่เดินเข้ามาอย่างเชื่องช้าและ...ไม่มั่นคงเอาเสียเลย

   “พี่เอ็กซ์ทำไมกลับดึกจัง”ผมรีบเดินไปพยุงคนเมาที่ส่งยิ้มมาให้ ทันทีที่แตะตัวก็ถูกดึงไปกอดเสียแน่น

“....คิดถึงจังเลยยยย”น้ำเสียงอ้อแอ้เหมือนเด็กหัดพูด ท่าเดินก็เหมือน ผมส่ายหน้าช้าๆ แล้วพยุงให้เดินขึ้นบ้าน กว่าจะทั้งดึงทั้งลากมาถึงเตียงนอนก็ล้มแล้วล้มอีก แต่คนเมากลับหัวเราะชอบใจเสียนี่

“ทำไมเมามาอย่างนี้ล่ะ เมาแทบทุกวันเลยนะ แล้วขับรถมาได้ยังไงแบบนี้”ผมยังคงบ่นในเรื่องเดิมๆ พี่เอ็กซ์ชอบไปกินเลี้ยงกับลูกค้า หรือไม่ก็พวกพี่โมทย์ แล้วก็กลับมาเมาแบบนี้แทบทุกครั้ง หนักหน่อยก็มีพี่โมทย์เมากลับมาด้วย

“.........ก็เจไม่ให้คนอื่นมาส่งไงคร้าบบ”

“แต่เจก็ไม่ชอบให้ขับเองเหมือนกัน”

“...........”

“.......พี่เอ็กซ์.....พี่เอ็กซ์...อย่าเพิ่งหลับสิ เปลี่ยนชุดก่อน”ผมเขย่าเท่าไหร่ก็ไม่ตอบสนอง เบื่อจริงๆ เลยครับ ขอไปด้วยก็ไม่ให้ บอกไม่ให้เมากลับมาก็ยังทำ พอเมามากๆ ก็มีใครไม่รู้ขับรถมาส่ง ผมบอกว่าไม่ชอบให้เมากลับมากับคนอื่นก็ดันเป็นแบบนี้แทน ไม่รู้ขับมาได้ไง รู้ก็รู้ว่าผมไม่ชอบให้ขับรถเวลาเมาก็ยังจะทำซ้ำๆ อยู่ได้

“งั้นก็นอนไปเลย เจจะไปนอนห้องไอ้เอ็ม”ผมตีไปที่หน้าอกเบาๆ เผื่อจะรู้สึกตัว....แต่ก็ไม่ ทำได้แค่ถอนหายใจแบบเหนื่อยหน่าย เมาวันเว้นวันมาเป็นอาทิตย์แล้ว อาทิตย์นี้แย่หน่อย เมาติดกันสามวันเลย กว่าจะเปลี่ยนชุดให้ก็ดิ้นหนีแล้วหนีอีก วันนี้ไม่ทำแล้วครับ ปล่อยให้นอนเน่าอยู่แบบนี้แหล่ะ ถือว่าเป็นผู้บริหารล่ะมั้ง เลบไม่สนใจเวลาเข้างานออกงาน พรุ่งนี้ผมก็จะไม่ปลุกไปทำงานด้วย ไม่ตื่นก็ไม่ต้องไป ไม่อยากแก้ตัวกับแม่แทนแล้ว

ผมเปิดประตูห้องเอ็ม เดินไปเปิดแอร์แล้วก็ล้มตัวนอน โคมไฟหัวเตียงส่องแสงสลัวในความมืด ผมเข้าใจครับว่างานแบบนี้มันต้องรู้จักคนเยอะ ถ้าเราดูแลเขาดี คราวหน้าเราก็มีสิทธิ์ได้งานจากเขาอีก ต้องผูกมิตรกับคนอื่นไว้มากๆ แต่....มันมากเกินไปสำหรับผม มือถือที่อยู่ในมือเป็นของคนที่เมาหลับอยู่อีกห้อง นิสัยแบบผู้หญิงที่ผมไม่คิดว่าตัวเองจะเป็น กลับต้องทำบ่อยๆ ผมเปิดดูข้อความที่ถูกส่งมาเข้าเครื่อง มีแต่ข้อความหวานเลี่ยนถูกส่งมาไม่ซ้ำชื่อจากผู้หญิงหลายคน และไม่เว้นแม้แต่ผู้ชาย

‘ขอบคุณนะคะที่พาไปเลี้ยง คราวหน้าเจอกันอีกนะคะ’
‘หวังว่าโอกาสหน้าจะได้ร่วมกันอีกนะครับ อาหารวันนี้อร่อยมาก’
‘คุณเอ็กซ์เป็นกันเองมากค่ะ รับรองว่าแอ๋วจะใช้บริการที่โรงแรมคุณอีกแน่ๆ’
‘ขอบคุณที่พาไปเลี้ยงนะครับ หวังว่าจะได้ไปเที่ยวกันอีก’
‘ว่างๆ ไปเที่ยวด้วยกันใหม่นะคะ’

ยิ่งอ่านยิ่งอยากเขวี้ยงโทรศัพท์ทิ้งครับ ผมรู้ว่าพี่เอ็กซ์ไม่ได้คิดอะไร แต่ผมก็ไม่ชอบ ไม่ว่ายังไงผมก็ยังเป็นคนเห็นแก่ตัวอยู่ดี

รุ่งเช้าผมก็อดที่จะเดินไปปลุกพี่เอ็กซ์ที่ห้องไม่ได้ กว่าพี่เอ็กซ์จะขยับตัวและลืมตามาบอกว่าให้ผมไปก่อนก็ปาเข้าไปหลายนาที พี่เขาจำได้มั้ยเนี่ยว่าวันนี้แม่ไม่อยู่ เอ็มก็ไม่อยู่ แดงก็มีเรียน ผมจะไปเองได้ไง ขับรถเป็นที่ไหน หงุดหงิดครับ

“พี่โมทย์ออกจากบ้านรึยังครับ”เหลือทางเดียวนี่แหล่ะครับ โทรไปดักพี่โมทย์ไว้ก่อน ยังไงก็ทางเดียวกัน

“กำลังปิดรั้วนี่แหล่ะครับ น้องเจมีอะไรหรือเปล่า”

“วันนี้เจขอติดรถไปลงที่โรงแรมด้วยนะครับ”

“อ้าว อีกแล้วเหรอ ได้ๆ รอหน้าบ้านเลยนะ”พี่โมทย์พูดถูก...อีกแล้วครับ...พี่เอ็กซ์ปล่อยผมไปเองเป็นรอบที่เท่าไหร่ของเดือนนี้ก็ไม่รู้ ถ้าไม่ติดว่าแท็กซี่ไม่ค่อยผ่านหน้าหมู่บ้านนี้ล่ะก็ ผมจะไม่บ่นเลย....เฮ้อ...ผมกลายเป็นคนขี้บ่น ขี้หงุดหงิดไปแล้ว

“ไงครับ หน้ายุ่งเชียว มันเมาอีกล่ะสิ”

“ครับ....เจเบื่อนะพี่โมทย์ รู้อยู่ว่าไม่ชอบให้เมาแล้วขับ แต่ก็ทำแล้วทำอีก ตื่นมาก็ได้แต่พูดว่าไม่ทำแล้วๆ......เขาจะรู้มั้ยว่าเจเป็นห่วง..ฮึก.....เจต้องนั่งรอ....ทุกคืนเลย....ฮึก...ขอไปด้วย....ก็ไม่ให้ไป.....ฮึก....บางทีก็มา...กับใครไม่รู้”ไม่ไหวแล้วครับ อึดอัดมาก กะว่าจะไม่ร้องก็ร้องจนได้

“น้องเจอย่าร้องไห้สิครับ พี่ทำอะไรไม่ถูก เดี๋ยวพี่จะเตือนๆ มันให้แล้วกันนะ”

“ฮึก...ไม่ต้องเลย...พี่โมทย์ก็ด้วย....ชอบพากันไปทุกวันศุกร์เลย”ได้ทีเลยว่าพี่เขาไปด้วย พอกันทั้งสองคนเลย

“อ้าว....ขอโทษครับ”พี่โมทย์หน้าเสียไปนิดหน่อยก่อนจะส่งยิ้มแหยๆ กลับมา

“อืม”ผมผยักหน้าให้อภัยพี่เขาไป แล้วก็เช็ดน้ำตาตัวเอง ตาบวมอีกแล้ว พี่บอลต้องแซวอีกแน่ๆ เลย

มาถึงห้องทำงานพี่เอ็กซ์ก็เป็นอย่างที่คิดไว้ครับ พี่บอลไม่พูด แต่มองผมแล้วยิ้มล้อแทน ผมก็เลยงอน เดินหนีไปที่โต๊ะทำงานซะเลย

วันนี้ก็ทำงานแบบเบื่อๆ ครับ พี่บอลไปนั่งประชุมช่วงเช้าแทนพี่เอ็กซ์ ผมก็เข้าไปจดรายงานการประชุมให้ พอกลับเข้ามาในห้องพี่เอ็กซ์ก็โทรมาพอดี

“ว่าไงครับ”

“เจประชุมเสร็จแล้วเหรอครับ”

“ครับ เพิ่งออกมานี่เอง ว่าจะโทรหาพี่อยู่เหมือนกัน”

“โทรหาพี่ทำไม มีอะไรหรือเปล่าครับ”

“ก็จะถามไงว่าถึงไหนแล้ว เจหิวข้าวแล้วอ่ะ”

“เอ่อ...พี่จะบอกว่าวันนี้พี่ไม่เข้านะ...ปวดหัวนิดหน่อยน่ะ”

“..........”

“เจครับ....เป็นอะไร โกรธพี่เหรอ”

“.....ก็แล้วมันน่าโกรธมั้ยล่ะ”

“ขอโทษครับ แต่เมื่อวานมันเลี่ยงไม่ได้จริงๆ นะ แล้วก็ไปกินใกล้บ้านด้วย ขับรถแป๊ปเดียวก็ถึง”

“แต่เจไม่ชอบ”

“เจ....พี่ขอโทษ ต่อไปจะไม่ทำอีกแล้วครับ”

“ตามใจพี่เถอะ อยากทำอะไรก็ทำ เจไม่ยุ่งด้วยแล้ว จะไปกินข้าวคนเดียว แค่นี้นะ”ผมกระแทกโทรศัพท์เสียงดังจนพี่บอลหันมามองเลย ไม่ให้โมโหได้ไง บอกมาได้ว่าปวดหัว ก็เล่นเมาหนักขนาดนั้นไม่ปวดก็บ้าแล้ว ผมล่ะอยากหาละฟาดหัวให้ปวดหนักกว่าเดิมเลยจริงๆ คอยดู วันนี้ผมจะไม่กลับบ้าน ผมจะไปนอนกับสองคนนั้นบ้าง พรุ่งนี้วันหยุดด้วย จะค้างมันสองคืนเลย

ผมเคาะประตูห้องบนคอนโดหรูใจกลางเมือง ทั้งเคาะทั้งกดออดรัวเลยครับ คนข้างในจะได้รีบมาเปิดเร็วๆ

“เชี่ยเอ้ย ใคร.....อ้าวเจเหรอ”เสียงด่าดังก่อนที่ประตูจะเปิดให้เห็นหน้าเจ้าของห้องซะอีก ผมแทรกตัวเดินเข้ามาในห้อง เห็นคนที่นอนเอกเขนกบนโซฟาแล้วยิ่งเพิ่มความหงุดหงิด

“เชี่ยเอ็มมาทำไรที่นี่ บ้านไม่มีอยู่หรือไงมึง”ผมถอดรองเท้าแล้วเดินไปยกเท้าเหยียบท้องมันเบาๆ....เบาของผมนะ

“โอ้ย! ไอ้เจ เป็นอะไรเนี่ยมาถึงก็โวยวาย”เอ็มลุกขึ้นแล้วโยนหนังสือการ์ตูนไปไว้บนโต๊ะ ผมนั่งลงริมโซฟาก่อนจะยกขาดันให้มันลุกไปนั่งโซฟาตัวเล็กแทน

“เจกินอะไรมายัง”ตี๋เดินมานั่งโซฟาตัวเล็กเหนือหัวผม ผมก็ส่ายหน้าแรงๆ จ้องตากับเอ็มอยู่ครับ หมั่นไส้มันโดยไม่มีเหตุผล อยากเกิดมาเป็นน้องพี่เอ็กซ์เอง ช่วยไม่ได้

“รอเดี๋ยวแล้วกัน โก้มันกำลังจะถึงแล้ว เดี๋ยวให้มันทำอะไรให้กิน อยากกินอะไรเป็นพิเศษมั้ย ตี๋จะได้ไปซื้อมาเตรียมไว้ให้”ตี๋ยกมือมาลูบหัวผมเบาๆ มันรู้ว่าผมกำลังหงุดหงิด ผมเองก็เอาแต่ใจกับมันจนชินแล้วด้วย

“......ตี๋....เจเบื่อพี่เอ็กซ์....ฮึก...พี่เอ็กซ์ไม่สนใจเจ.....ฮืออออ”ร้องไห้อีกแล้วครับ หนักกว่าเมื่อเช้าอีก เบื่อตัวเองจริงๆ ตี๋ลุกมานั่งเบียดผมแล้วดังผมขึ้นมากอด ผมร้องไห้ซบบ่าตี๋เบาๆ ปล่อยให้ตี๋ปลอบ ให้ตี๋ลูบหลังให้

“โอ๋ๆๆๆ ไม่เป็นไรนะ อย่าคิดมากนะเจ”

“อ้าว...เจเป็นอะไร”เสียงเปิดประตูพร้อมกับคำถามจากเจ้าของห้องอีกคนที่ก้าวยาวๆ มาจนถึงตัวผม ฝ่ามืออุ่นๆ ลูบหัวเบาๆ ผมเงยหน้ามามองโก้ก่อนจะโผเข้าไปกอดเอวโก้แล้วร้องไห้ต่อ เบื่อความอ่อนแอของตัวเองจัง

“แล้วมึงมานั่งทำไรอยู่เนี่ย บ้านมีไม่กลับนะ เดี๋ยวกูก็คิดค่าเช่าซะหรอก”เสียงบนหัวหันไปด่าแขกที่มันไม่ได้เชิญ ส่วนผม...ถือเป็นแขกพิเศษครับ ไม่ต้องเชิญ

“มึงคิดมาเลย กูมีจ่าย”ไอ้เอ็มก็ปากดีเหมือนเดิม

“งั้นมึงเอากล้องของมึงทุกตัวมาให้กูเผาก่อน รวมทั้งรูปที่มึงถ่ายๆ ไว้ด้วย”โก้เองก็ปากไวเหมือนกัน เอาเลยโก้ สู้มัน

“เรื่องอะไร ของๆ กู”

“เหรอ......ของกูเหมือนกัน”

“เถียงเชี่ยอะไรอยู่ได้ เจมันร้องอยู่นะ”ตี๋คงเริ่มรำคาญเลยเอาผมมาอ้าง แต่ผมหยุดร้องนานแล้วครับ ฟังมันเถียงกันแล้วเพลินดี

“ร้องอะไร นั่งตาแป๋วอยู่นั่น”เอ็มมันพูดซะเหมือนผมเป็นเด็กเลย ตี๋หยิบทิชชู่มาเช็ดหน้าให้ ส่วนโก้ก็เดินไปเก็บของไว้ที่ครัวก่อนจะเดินเข้าห้องนอนของมันไป

“ทะเลาะอะไรกับพี่เอ็กซ์อีกเหรอ”ตี๋เห็นผมสงบลงก็เริ่มถาม แต่ผมรอให้โก้ออกมาก่อนแล้วค่อยเล่าทีเดียว นั่งรอสักพักโก้ก็ใส่กางเกงขาสั้นกับเสื้อกล้ามตามสไตล์มันเดินตรงไปที่ครัวเลยครับ

“ไอ้แขกนั่นน่ะ จะแดกข้าวด้วยมั้ย”

“มึงจะให้กูกินมั้ยล่ะ”

“ไม่ให้”

“กูจะกิน”

“หน้าด้าน จะแดกก็มาช่วยกันทำ กูไม่ใช่พ่อครัวมึง อย่ามาทำตัวเป็นแขกดอยที่นี่”โก้มันด่าเอ็มอ้อมๆ แต่เอ็มก็ทันโก้เหมือนกัน มันผวนคำเสร็จสรรพก็ลุกเดินไปช่วยโก้ในครัว

“มึงอย่าเผลอแล้วกัน กูคอยแดกอยู่จริงๆ นั่นแหล่ะ”เอ็มยืนพูดอยู่ตรงข้ามโก้ ส่วนโก้ก็มองยิ้มๆ ก่อนจะหันมาหาผม

“เจอยากกินหมูปั้นทอดมั้ย”

“กินครับ เย้ๆๆ ได้กินของโปรดแล้ว”ผมยิ้มรับเลยครับ ของโปรดด้วย

“นอนค้างมั้ยเจ”

“ค้างสิ ไม่อยากกลับไปเห็นหน้า”ผมพูดใส่หน้าเอ็มแบบประชด เผื่อว่าคำประชดจะส่งผ่านดีเอ็นเอไปถึงพี่มันได้

“กูค้างด้วย”เอ็มพูดเสนอหน้ามาเลย โก้มองตาขวางเชียว อยู่ใกล้ๆ มีดด้วย น่าจะฝากท้องกลับไปให้พี่มันสักที ทำพี่ไม่ได้ทำน้องแทนก็ยังดี

“.....งั้นเดี๋ยวเอาชุดมาให้เปลี่ยน”ตี๋เดินนำผมเข้าห้องนอนที่ตรงข้ามกับห้องโก้ ผมอาบน้ำแล้วก็ออกมาเปลี่ยนมาใส่ของตี๋ ตอนนี้ใส่ชุดโก้ไม่ได้แล้ว ตัวมันหนาขึ้น พอๆ กับพี่เอ็กซ์เลย ชอบชวนกันไปฟิตเนสตลอด ขอไปด้วยก็ไม่ได้ ตี๋เลือกกางเกงเลกับเสื้อกล้ามไปให้เอ็ม ตัวมันก็พอๆ กับโก้ ใส่ชุดตี๋ไปคงฟิตพอดี แต่ผิดคาดครับ ออกมาจากห้อง เอ็มมันเปลี่ยนชุดเรียบร้อย สงสัยโก้จะเอาให้เปลี่ยน โก้ก็มีน้ำใจเหมือนกันนะเนี่ย ปกติของส่วนตัวมันน่ะ ไม่ค่อยให้คนอื่นแตะหรอก

ผมเปิดหนังดูกับตี๋สองคน เสียงโทรศัพท์มุมห้องดังขึ้น ตี๋เดินไปรับก่อนจะหันมาทางผม นึกแล้วครับว่าต้องเป็นพี่เอ็กซ์ ก็ผมปิดมือถือหนีนี่นา

“วันนี้เจไม่กลับ!! จะนอนที่นี่!”ผมตะโกนเสียงดัง กะว่าให้คนทางปลายสายได้ยิน ไม่อยากคุยครับ เดี๋ยวใจอ่อน พี่เขาทำอะไรก็มีเหตุผลให้ตลอด ผมก็ต้องยอมรับ แต่....ไม่ชอบ

“เอ่อ..ได้ยินแล้วนะครับพี่เอ็กซ์.....อ้อ...ครับ.....เจ พี่เอ็กซ์บอกว่าไม่เป็นไร คืนนี้จะไปเที่ยวกับเพื่อนพอดี”ตี๋พูดจบผมรีบวิ่งไปแย่งโทรศัพท์มาตะโกนใส่เลย

“ไอ้บ้าๆๆๆ ไอ้พี่เอ็กซ์บ้า จะไปไหนก็ไปเลย เจก็จะไปเที่ยวเหมือนกัน”ตะโกนจบก็วางสายดังโครม ผมยืนหอบด้วยแรงโมโห แทนที่จะมารับผมกลับ ดันจะไปเที่ยวกับเพื่อนซะงั้น

“คือ...พี่เขาวางไปก่อนเจจะแย่งไปพูดอีกน่ะ” ตี๋ยิ้มฝืนๆ ให้เพราะรู้ว่าผมต้องโมโหหนักกว่าเดิมแน่ๆ

“ข้าวเสร็จแล้ว”เอ็มเอาช้อนเคาะจานเหมือนเรียกหมาเลยครับ ผมหันไปมองมันแบบค้อนๆ ตี๋เดินไปขยับทีวีให้หันไปทางโต๊ะกินข้าว

“โอ้ย!”เอ็มร้องเสียงหลงเลย ผมกะว่าจะด่ามันแต่ช้ากว่าโก้ รายนั้นเอาช้อนเคาะหัวเรียบร้อย ท่าทางจะเจ็บเหมือนกัน สมน้ำหน้ามัน

“ใช่ของเล่นเหรอมึง”

ผมกับตี๋เดินหัวเราะไปนั่งตรงข้ามมันสองคน ถึงจะอารมณ์ไม่ดีแต่อาหารตรงหน้าชวนให้น้ำลายไหล มีแต่ของโปรดผมทั้งนั้นเลย

หลังกินข้าวเสร็จทุกคนก็มานั่งประชุมกันกลางห้อง ผมเริ่มเล่าปัญหาของผม สิ่งที่ผมคิดและรู้สึกให้พวกมันฟัง อาจจะดูงี่เง่าเกินไป แต่....เมื่อก่อนพี่เอ็กซ์ไม่เป็นแบบนี้ ระยะหลังเป็นบ่อย ผมไม่ชอบ และคิดว่าจะไม่ทนด้วย แต่ผมก็ไม่อยากให้ถึงขั้นทะเลาะกัน สรุปแล้ว.....แค่อยากหาวิธีทำให้พี่เอ็กซ์กลับบ้านตรงเวลา และงดเที่ยวเท่านั้นเอง

หลังจากโก้ฟังจบมันก็อมยิ้ม ผมไม่แน่ใจว่าปรึกษาถูกคนหรือเปล่า กลัวจะมีวิธีอะไรแปลกๆ มาให้ผมทำอีก เจ้าความคิดจริงๆ เลยมัน

“จะหาวิธีเรียกสามีกลับบ้านว่างั้น เดี๋ยวกูหาคาถาดีๆ ให้เอามั้ย”ดูปากเอ็มมันสิครับ น่าหาอะไรไปยัดจริงๆ

“มึงนี่ก็นะ เจมันกำลังซีเรียส โก้ว่าไงล่ะ มีวิธีช่วยมั้ย”ตี๋มันไปดุมัน แต่...อย่างมันหรือจะสำนึก รอให้มันเจอปัญหาแบบผมบ้างจะหัวเราะให้ดู

“มีสิ....ว่าแต่เจน่ะ....กล้าหรือเปล่า”นั่นไง ว่าแล้วว่าต้องมีอะไรแปลกๆ ให้ผมทำแน่ๆ แต่...ยังไงก็ต้องเชื่อมันครับ วิธีของมันไม่เคยพลาดเลยสักครั้ง โก้อธิบายแผนการของมันให้ผมฟัง แรกๆ ก็พอเข้าใจ คิดว่าทำได้ แต่ไม่รู้ทำไมมันบอกว่าอย่างผมน่ะยังไม่ได้ ต้องไปฝึกเพิ่มอีก ผมก็เลยยิ่งงง มันก็บอกว่าไม่เป็นไร ที่เหลือมันจัดการเอง......เริ่มไม่อยากให้มันช่วยแล้วสิ

หลังจากที่คุยกับเรื่องแผนการของโก้เสร็จก็เตรียมตัวนอนครับ คราวนี้ปัญหาของผมก็มีทางแก้ เหลือแต่ปัญหาของพวกมัน

“แล้วให้กูนอนไหน”นี่ไงไอ้ตัวปัญหา เจ้าของห้องเขาไม่ได้เชิญมา ยังกล้าถามหาที่นอนอีก

“ระเบียง”ผมชิงตอบก่อนสองคนนั้นเลย ไอ้เอ็มทำท่าจะตบหัวผม แต่มันก็ได้แค่คิด เพราะอีกสองคนคงไม่ยอมแน่ๆ ให้มันรู้บ้างว่าใครเป็นใคร

“ไปนอนห้องกูก็ได้”ตี๋พูดออกมา ผมก็เลยค่อยๆ เงยหน้าไปมอง...โก้

“จริงดิ”เอ็มถามแบบไม่ค่อยแน่ใจ เจ้าของห้องพยักหน้าตอบ ส่วนโก้ไม่พูดอะไร ผมล่ะงงเลย

“เจไปนอนกับโก้นะ ไม่ได้นอนกอดกันสองคนมานานแล้ว”โก้......มาไม้นี้เหรอ เข้าใจครับว่าไม่ได้นอนสองคนมานาน เพราะปกติมานอนรวมกันสามคนตลอด

“เฮ้ย! เรื่องอะไรล่ะ กูนอนด้วย”นั่นไง ตี๋ไม่ยอม ร้องจะไปนอนกับผมให้ได้ โก้ก็เดินจูงมือผมเข้าห้องนอนยิ้มๆ ผมเหลียวมองไปข้างหลังเห็นตี๋รีบปิดทีวีแล้วไล่เอ็มไปนอน ส่วนมันก็วิ่งตามผมเข้ามาในห้องโก้ เฮ้อ...จะมีใครตามโก้มันทันบ้างเนี่ย

รุ่งเช้าหลังจากผมตื่นนอนอาบน้ำเปลี่ยนชุดเสร็จก็เดินออกมานอกห้อง นั่งดูโก้กับตี๋ช่วยกันทำกับข้าวครับ การได้ใช้เวลาร่วมกันพวกมันทำให้จิตใจและร่างกายสงบลงเยอะ ไม่ว่าเมื่อไหร่ผมก็รู้ว่า...สองคนนี้...มีที่ว่างสำหรับผมเสมอ

ข้าวต้มหมูสับส่งกลิ่นหอมคลุ้งไปทั่วห้อง ผมนั่งเท้าคางมองเพื่อนรักสองคนเดินหยิบโน่นจัดนี่ให้ ตี๋หยิบเครื่องปรุงมาวางตรงหน้าอย่างรู้ใจ โก้ตักข้าวต้มให้ผมแบบพิเศษมีหมูสับกับตับด้วย ส่วนชามของตี๋มันโรยผักชีต้นหอมพร้อมกระเทียมเจียว สองคนนี้จำได้เสมอว่าผมชอบอะไรและไม่ชอบอะไร รู้สึกสุขใจเล็กๆ ที่ได้นั่งอยู่ด้วยกันเหมือนสมัยเด็กๆ...แต่จะดีกว่านี้มาก...ถ้าไม่มีคนข้างๆ

“ล้างหน้าแปรงฟันยังวะ มาถึงก็นั่งกินเลย”ตี๋บ่นไปก็กินข้าวต้มไปด้วย

“เรียบร้อยแล้ว แต่ยังไม่อาบน้ำแค่นั้นแหล่ะ”

“สกปรก”สั้นๆ ง่ายๆ...มาจากโก้นั่นเอง

หลังจากกินอาหารกันเสร็จโก้ก็บอกให้พวกเราไปแต่งตัว เดี๋ยวมันจะพาออกไปข้างนอก พวกเราสามคนนั่งมองโก้ขับรถเงียบๆ มันไม่บอกว่าจะพาไปไหน รู้แต่ว่ามันโทรไปหาใครสักคนบอกว่าจะไปหาที่บ้าน ฟังดูแล้วน่าจะเป็นเพื่อนผู้ชาย คุยกันสนิทสนมเชียวครับ ผมนั่งคู่กับเอ็มด้านหลัง มองข้างทางเงียบๆ จนมันขับเข้ามาในหมู่บ้านจัดสรร....แล้วก็มาจอดหน้าบ้านใครก็ไม่รู้ พวกเราลงจากรถมายืนอยู่หน้าบ้าน แต่...โก้เดินเปิดประตูเข้าไปเลยครับ ผมสามคนมองหน้ากันแบบงงๆ แล้วก็เดินเรียงแถวตามมันเข้าไป กำลังจะถามว่านี่บ้านใคร ก็เห็นผู้หญิงเดินออกมาจากด้านใน ผมยืนมองตาค้างเลยครับ หน้าตาสวยไม่พอ หุ่นดีมากๆ ด้วย ใส่เสื้อแขนกุดกับกางเกงขาสั้น เดินมาถึงก็....กระโดดกอดโก้ต่อหน้าพวกผมเลย

“เฮ้ย!”ไม่ใช่เสียงผมนะครับ เสียงไอ้ตี๋มัน

“ไม่ปล่อยกูต่อยจริงๆ นะมึง หน้าแหกแล้วต้องทำดั้งใหม่ไม่รู้นะเว้ย”โก้มันหยาบคายกับสุภาพสตรีมากๆ เลยครับ

“ว้าย ไอ้บ้า กอดนิดกอดหน่อยทำเป็นเล่นตัว แค่ขอค่าสอนล่วงหน้าเท่านั้นเอง”ถึงกริยาจะดูอาจหาญไปหน่อย แต่...ก็น่ารักไปอีกแบบนะครับ

“นี่เพื่อนกู เจ ตี๋ เอ็ม คนนี้เจที่จะให้มึงสอนน่ะ”โก้ดึงแขนผมให้ไปยืนตรงหน้า ผมก็ยิ้มให้ สอนอะไรก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าแต่หน้าตาสวยๆ แบบนี้เป็นครูเหรอเนี่ย มิน่าถึงเป็นเพื่อนโก้ได้

“นี่เพื่อนกู ชื่อหนุ่ม”

“ห๊ะ!!!”ผมสามคนร้องเสียงหลงออกมาพร้อมๆ กัน ผู้หญิงบ้าอะไรชี่อโคตรแมน

“ไอ้บ้าโก้ ไอ้เลว ปากเสีย อย่าไปฟังมันนะคะ หนุ่มเหนิ่มอะไรไม่มีค่ะ ชื่อนิ้งนะคะ”เธอส่ายหน้าปฏิเสธเสียงแข็ง แถมท้ายด้วยการต่อยไหล่โก้หนักๆ ไปที

“จะอ้วก ทำนมหน่อยเปลี่ยนชื่อเลยนะมึง”

“เรื่องของกู อิจฉาเหรอที่กูมีนมเป็นของตัวเอง”

“ปากดี ขอให้ผัวทิ้งเข้าสักวัน”

“ไอ้โก้ ไอ้เลว ตกลงนี่จะมาด่ากูใช่มั้ย”

“ก็มึงเริ่มก่อน แล้วนี่จะไม่ให้พวกกูเข้าไปนั่งในบ้านใช่มั้ย ร้อนจะตายห่าอยู่แล้ว”

“มึงน่ะยืนสังเคราะห์แสงอยู่ตรงนี้แหล่ะ ส่วนคนอี่นๆ เข้าบ้านเถอะค่ะ แดดแรงเดี๋ยวผิวเสีย”นิ้งลากแขนผม ส่วนผมลากตี๋ แล้วตี๋ก็ลากเอ็มอีกต่อหนึ่ง น่าแปลกที่เพื่อนโก้คนนี้พวกผมและตี๋ไม่เคยรู้จัก ถึงไม่ต้องถามก็พอรู้ว่า....ไม่ใช่หญิงแท้แน่ๆ แต่....ยอมรับว่าสวยครับ เอ็มยังมองตาค้างเลย

“แล้วตกลง......พร้อมฝึกหรือยังจ๊ะ”พอเข้ามานั่งในบ้านได้ นิ้งก็เริ่มถามทันที ผมเงยหน้าไปมองโก้ที่ยืนชงเครื่องดื่มบนบาร์ มันบริการตัวเองเสมือนเป็นเจ้าของบ้าน คนพามาไม่พูดอะไร ส่วนอีกสองคนที่นั่งข้างๆ ผมก็ไม่รู้เรื่อง

“เอ่อ...ฝึกอะไรครับ”ผมถามกลับงงๆ ก็เท่าที่โก้บอกให้ทำ ผมไม่ต้องฝึกอะไรนี่นา แค่ซ้อมเพิ่มนิดๆ หน่อย แล้วทำไม

“ฝึก...ยั่ว”

[nanalonely]

จิ้มจี


คิดถึง XJ มั่กๆๆ


 

[Mint]

 


จิ้มไม่ทัน


  ยังคงคอนเซบ  ค้าง เหมือนเดิมนะ

[maabbdo]

ใจดีจังเลย  มีลดให้ด้วย

เลขกำลังสวยใช่ม๊ะนี่

ไปอ่านๆๆๆ

..................................

อิอิ  อยากเห็นเจ "ยั่ว"

 

[LEO]

เย้ๆๆๆๆๆๆๆ  
  มาแย้วววววว

  299  ก็ได้ครับ

จะว่าไปมา 300 อีกก็ได้น่ะ

[nOn†ღ]

มิเสียแรงดัน 

  จุฟ จุฟ จีจี้

[madamkung]

จิ้ม นน จ๊ากกกกกกกกกก 
รักนะ จีจี้ จุ๊บ จุ๊บ

[อิง]

สมใจที่ยังไม่นอน (จริง ๆ เพราะงานไม่เสร็จ) 

ดีใจจังที่พี่เอ็กซ์หัดทำตัวเหลวไหล อย่างน้อยเจก็ต้องเป็นฝ่ายเหนื่อยใจกับพี่เอ็กซ์บ้างล่ะน่า 

รอบทเรียน ฝึกยั่ว บทต่อไปอยู่นะคะ ดูซิว่าน้องเจจะทำได้ดีขนาดไหน 

ปล. เข้ามาเจาะไข่น้อง JX 

[Pa_kim]

ค้างงงงงงงงงงงงง

[RN]

ฝึกยั่วววว  แอร๊ยยยยยยยยยย น้ำลายไหลลลลลลล

รอตอนฝึกยั่ว..โฮะๆๆๆๆๆๆๆ

[JX]

ไม่มีไรจะพูด ดูชื่อลอกอินเอาละกัน ฮืออออออ

คอยตอนต่อนะจ๊ะ

[poom]

 ...299...ก้อได้ ยอมๆๆๆๆ

[nongyuna]

ต่อเหอะ ค๊าบบบบบ

 

อยากดูฉากยั่วแล้วง่า

 

[LEO]

       "ของ"   ของโก้ เนี๊ยะ "ตี๋" ใช่ป่ะ

[G_wa]

0


300 แล้ววววว...ไม่รู้จะดีใจทำไม เรียกว่าเป็นความสะใจดีกว่า แล้วก็มานั่งถอนหายใจ...ทำปายด๊ายยยยยย



  

ปล.ขอประหยัดอีโมด้วยคน แอบดีใจเล็กๆ สะใจหน่อยๆ