Kiss Love ♥ [15] ระบมครับ
[กาย...♥] Part 2 NC18+ ผมรับอาสาพี่มันล้างจาน เขาไปซื้อมาทำให้กินแล้ว ต้องช่วยเขาหน่อย ตอนแรกพี่มันจะไม่ยอม เพราะกลัวผมเจ็บ แต่ผมก็ยังดื้อแพ่ง จนในที่สุดผมก็ชนะ โดยมีพี่เอกยืนเป็นผู้ช่วยอยู่ข้าง ๆ คอยเก็บจานไปเช็ดแล้วจัดเรียงเข้าตู้อีกที
ที่คอนโดพี่เอกตกแต่งแนวบิ้วอินเป็นหลัก ข้าวของเลยดูโล่งแล้วก็เป็นระเบียบ ดูแล้วห้องนี้น่าจะหลายล้านอยู่ เป็นห้องสูทครับ มีทั้งห้องนอน ห้องรับแขก ห้องครัวเซตเดียวกัน อ้อ มีระเบียงอีกด้วย
ผมสะบัดมือหลังจากล้างจานเสร็จ ได้ยินเสียงเครื่องมือสื่อสารดังมาจากห้องนอน พี่เอกเดินไปรับแล้วเอามายื่นให้
“ของไอ้เต้ยน่ะ"
ผมรีบเช็ดมือกับผ้ากันเปื้อนรับโทรศัพท์มาแนบหู
“ฟื้นแล้วไงมึง”
มันพูดเหมือนรู้
“พูดไรมึง”
“ไม่ต้องมาแถ เมื่อวานกูโทรหา พี่เอกรับสาย แล้วบอกว่ามึงลุกไม่ไหว”
ผมมองหน้าไอ้พี่เอก มันยักคิ้ว เสเดินไปหยิบมือถือมากดเช็คบ้าง ผมเดินหลบไปยังนอกระเบียง เมื่อวันก่อนฝนตกหนัก แต่วันนี้ฟ้าโปร่ง พี่แกจัดระเบียงสวยดีครับ ร่มไปด้วยต้นไม้เยอะดี ผมยืนเกาะขอบระเบียง มองวิวของตึกต่างไซส์
“กูขอโทษที่ไม่ได้ไปตามนัดเมื่อวาน”
“ไม่เป็นไร กูเข้าใจ แล้วมึงเอ่อ…”
“ไม่ต้องพูด เงียบ ๆ ไปเลยมึง”
“เอาน่า เป็นเมียพี่เอก ไม่เสียหายเท่าไหร่หรอก”
“หยุดพูดไปเลย!!”
ผมสั่งมันเสียงเข้ม มันหัวเราะชอบใจใหญ่
มึงไม่ต้องมาหัวเราะกูเลย
กูอาย
“สรุปวันนี้มึงก็ไม่ว่างใช่ไหม จะอยู่กับพี่เอกทั้งวันเลยหรือเปล่า” ฟังจากน้ำเสียงมันแล้ว มันคงอยากให้ผมไปหามันมากกว่า
เรื่องของเรื่องก็คือ ตั้งแต่กลับจากเที่ยว พี่เป้ก็ย้ายออกจากบ้านไปอยู่หอที่ไหนก็ไม่รู้ ไม่บอกใครด้วย โดยให้เหตุผลว่า อยากเรียนรู้ชีวิตภายนอกสักพัก ได้ข่าวว่าพี่แกไปทำงานพิเศษที่ไหนสักแห่งด้วย พี่เป้คงไม่ต้องการอยู่ใกล้ ๆ ไอ้เต้ยมัน
ถึงมันจะชอบทะเลาะกับพี่มันขนาดไหน แต่ไอ้เต้ยก็รักพี่มันจะตาย พอพี่เป้ไม่ติดต่อแบบนี้มันก็ร้อน ถ้าผมไม่รู้ความรู้สึกของพี่เป้มาก่อน ก็อยากจะช่วยมันตามหาอยู่หรอก แต่เพราะผมรู้ เลยทำได้แค่คอยปลอบและบอกให้มันอยู่เฉย ๆ เท่านั้น
“ตอนนี้กูรู้แล้วว่าพี่เขาย้ายไปอยู่ที่ไหน แล้วก็ทำงานพิเศษอะไร มึงไปเป็นเพื่อนกูหน่อยสิ”
มันบอก ผมนิ่งคิด
“กูว่า ปล่อยพี่เขาไปดีกว่า เขาคงอยากอยู่คนเดียวมากกว่า”
“กูรู้น่า กูไม่ได้ไปกวน กูแค่เป็นห่วง แค่อยากไปดูว่าพี่แกยังสบายดีหรือเปล่า แค่นั้นเอง”
“พี่มึงดูแลตัวเองได้น่า”
“เอาเถอะน่า ไปกับกูหน่อย กูเลี้ยงข้าวมึงเลยเอ้า”
บ๊ะ มันเอาของกินมาล่อ แต่กูไม่หลงกลมึงหรอก
“มึง กูว่า ปล่อยพี่เขาไปเรียนรู้ชีวิตด้วยตัวเองดีกว่า” ผมต่อรอง
“กูก็ไม่ได้ไปยุ่งอะไรกับพี่เขา กูแค่อยากไปดูว่ามันยังสบายดีไหม แค่นั้นแหละ นะ ๆ ไปกับกูหน่อย”
มันอ้อนครับ ผมยืนนิ่ง สมองกำลังคิดอยู่
“แค่ไปดูเฉย ๆ นะ” ผมขอคำยืนยัน
“อืม” มันรับปาก
ผมถอนหายใจเบา ๆ ใจจริงไม่อยากไปกับมันหรอก แต่ขืนไม่รับปาก มันคงไปคนเดียวแน่ ๆ อย่างน้อยมีผมไปด้วย จะได้ช่วยกันมันจากพี่เป้อีกแรง
“ก็ได้ กี่โมง”
ตอนนี้เก้าโมงหน่อย ๆ แล้ว
“สักบ่ายสองก็ได้ ให้มึงพักไปก่อน กูไม่อยากทรมานคนป่วย”
มันตบท้ายซะผมอยากเปลี่ยนใจไม่ไปกับมันดื้อ ๆ
“ปากนะนั่น”
“อื้ม งั้นเดี๋ยวจะโทรไปนัดสถานที่อีกที”
มันบอก
ผมรับปากแล้วกดตัดสายไป
ผมยังถือโทรศัพท์อยู่ในมือ พาดสองแขนไว้กับราวระเบียง ทอดมองวิวกึ่งโล่งด้านหน้า วิวตึกแบบนี้ บางมุมก็สวย บางมุมก็รก แต่ถ้าจะให้ดูดีจริง ๆ คงต้องรอให้มืดก่อน คอนโดพี่เอกอยู่ไม่ไกลจากมหาลัยเท่าไหร่ เห็นว่าใกล้บริษัทพี่แกด้วย
พระอาทิตย์ดวงโตเริ่มทอแสงแสบผิวมากขึ้นเรื่อย ๆ อยากชื่นชมวิวตรงหน้ามากกว่านี้นะ แต่ขอผ่านครับ
มันร้อน
ผมหันหลังเดินกลับเข้าห้อง เห็นพี่เอกนั่งดูทีวีอยู่ เป็นสารคดีเกี่ยวกับสิงโตผสมกับเสืออะไรนี่แหละ ผมเดินไปทิ้งตัวลงนั่งข้าง ๆ
“ผมนัดเจอไอ้เต้ยตอนบ่ายโมงนะ”
พี่เอกหันมามอง
“ไหวเหรอ”
ผมหน้าร้อนไปกับคำพี่แก ผงกหัวรับคำเบา ๆ
“เดี๋ยวพี่ไปส่ง”
“ไม่เป็นไรฮะ ผมไปแท็กซี่ก็ได้”
“ไม่ได้หรอก พี่ทำเราเจ็บ ก็ต้องรับผิดชอบสิ”
ผมอ้าปากค้าง
“แล้วอีกอย่าง วันนี้พี่ก็ว่างทั้งวันอีกด้วย”
“ผมว่า…อ๊ะ!!”
ปฏิเสธยังไม่ทันจะจบ พี่มันก็ช้อนผมขึ้นไปนั่งบนตัก ผมดิ้นหนีแทบจะทันที
“พี่เอก ปล่อย!!”
พยายามดันตัวจะลุก แต่แขนพี่มันล็อกเอวผมแน่น ผมเงยหน้าขึ้นมองตื่น ๆ พี่เอกยิ้มพราวผ่านดวงตา ผมเริ่มหวิวแล้วครับตอนนี้
สายตาน่ากลัวเป็นบ้า
มือที่รั้งเอวไว้ เลื่อนลงไปบีบสะโพกผมเบา ๆ ผมสะดุ้งเฮือก ทำหน้าตื่นยิ่งกว่าเดิม พี่เอกยิ้มด้วยความพอใจ
ตอนนี้ผมรู้แล้วละครับ ยิ่งผมแสดงท่าทางตื่นตระหนกมากเท่าไหร่ พี่แกจะยิ่งชอบ เพราะงั้นผมต้องนิ่ง ๆ เข้าไว้
ผมปรับสีหน้าให้ราบเรียบที่สุดเหมือนไม่รู้สึกอะไร พี่เอกเลิกคิ้วแปลกใจกับการเปลี่ยนแปลงท่าทีของผม แต่แทนที่พี่แกจะหยุด กลับขย้ำสะโพกผมแรงยิ่งกว่าเดิม
หวิวเลยครับ ถึงภายนอกจะดูนิ่ง ๆ ก็เถอะ
มือแรกไม่เท่าไหร่ พออีกมือมา มันเริ่มนิ่งไม่ไหวแล้ว ผมสะอึก เผลอกลืนน้ำลายลงคอเฮือกใหญ่
พี่เอกยกยิ้มพอใจ
ผมพยายามมองหน้าพี่แกนิ่ง ๆ พี่เอกกรีดปลายนิ้วเป็นทางยาวตั้งแต่ร่องก้นสูงขึ้นไปที่หลังคอ ขนที่กลางหลังพากันลุกซู่ ผมกัดฟันหลับตาลงแน่น
ตอนนี้พยายามท่องนะโมอดทนอยู่ ตอนแรกพี่แกแค่กรีดด้านนอกของเสื้อ หลังจากนั้น พี่แกก็เคลื่อนมือเข้าไปภายใน ใช้ปลายนิ้วไล่กรีดเป็นทางยาว
นะโมแตกครับ
“พะ พี่เอก…”
โอ้บ๊ะเจ้า นี่เสียงผมจริงรึนี่ ทำไมมันหวิวได้ใจขนาดนี้ มือไม้ก็พากันอ่อนปวกเปียกไปหมด
บางอย่างที่ผมนั่งทับอยู่ เริ่มมีปฏิกิริยาขึ้นมาแล้วครับ ผมทำท่าจะลุกหนี แต่แขนพี่แกยังรั้งเอวผมไว้อยู่
เฮ้ย! มึงอย่าทำแบบนี้เด๊ะ กูยังไม่อยากเสียเอกราชรอบสองนะ
ไม่ใช่สิ รอบที่ห้าต่างหาก
“รู้ไหมว่าตัวเองเซ็กซี่แค่ไหน”
กูจะไปรู้ไหม กูเป็นผู้ชาย ถ้าผู้หญิงชม กูจะไม่ว่า แต่ต้องไม่ใช่ผู้ชายแบบมึง
“ปล่อย..”
ผมห้ามเสียงอ่อน
พี่เอกแย้มยิ้มนิดหนึ่ง เป็นรอยยิ้มที่บอกได้คำเดียว
กูเสร็จแน่
พี่แกก้มขบติ่งหูผมเบา ๆ มันสยิวไปทั่วทั้งตัว ผมเบี่ยงหน้าหนี
หน้าพ้น... แต่คอไม่พ้น
พี่แกซุกปากลงมาที่ซอกคอ งับเบา ๆ ไม่ให้เจ็บแต่สยิวยิ่งกว่าเดิม ผมหายใจผิดจังหวะหน่อย ๆ
มือพี่เอกที่หลังเริ่มเลื่อนมาด้านหน้า ลูบไล้แถว ๆ หน้าท้องไล่วนจนมันหดเกร็ง ผมเผลอหลับตาลงสองมือบีบแขนพี่มันแน่น
พี่แกไต่นิ้วสูงขึ้นเรื่อย ๆ ก่อนหยุดไว้ใกล้หน้าอก
“พอพี่เอก”
ผมรีบห้าม
แต่เคยได้ยินไหมครับ ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ
สิ้นคำสั่งห้ามเหมือนเป็นคำสั่งให้ทำ พี่แกใช้สองนิ้วบี้หัวนมผมเบา ๆ
"อื้ออ.."
ผมหลุดครางออกมาเลย
ยอมรับว่ามันรู้สึกดีพิลึก ความรู้สึกของผู้หญิงตอนโดนจับนมคงเป็นแบบนี้ ผมไม่มีเต้าให้จับ มีแต่หัวนมเล็ก ๆ แต่มันก็รู้สึกดีไม่หยอก
ผมบีบแขนพี่เอกแน่นขึ้นไปอีก พอลืมตามอง รู้สึกว่าภาพตรงหน้าจะพร่าไปชั่วขณะ
ผมจ้องหน้าพี่เอก เห็นพี่แกยิ้มพราวด้วยความพอใจ ไม่รู้จะถูกใจอะไรนักหนา ผมเชิดหน้าตอนพี่เอกบีบหัวนมผมแรงอีกครั้ง รู้สึกเหมือนลมหายใจตัวเองจะอุ่นขึ้นด้วย
ที่เขาบอกว่า เวลาที่เรามีความต้องการ อุณหภูมิในร่างกายจะสูงขึ้น คงจะจริง
ตอนนี้ผมรู้สึกร้อน ยิ่งร่องด้านหลังถูกดันด้วยบางสิ่งของพี่เอกมากเท่าไหร่ หัวใจผมยิ่งหวิวมากขึ้นเท่านั้น ภาพเก่า ๆ ของวันคืนเริ่มหวนคืน
แม้จะเจ็บ…
แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่ารู้สึกดี
ไม่ไหวแล้วครับ ผมเลื่อนมือจากต้นแขนไปที่หัวไหล่ มวลบางอย่างที่หน้าท้องสั่งผมให้บีบหัวไหล่พี่เอกแน่น เอาไม่อยู่ครับ ผมเลื่อนมือสูงขึ้นเรื่อย ๆ จนกลายเป็นโอบรอบลำคอพี่แกไว้ มันก็ยังเอาไม่อยู่อยู่ดี จนผมต้องโอบกอดพี่แกแน่นขึ้นไปอีก ขยับสองมือเบียดแทรกเส้นผมสีดำสนิทด้านหลัง
“พี่เอก...”
ผมกระซิบเรียกพี่มัน พี่เอกซุกหน้ากับซอกคอผม ไซ้ไปทั่วก่อนเลื่อนมาจูบที่ปาก
ไม่ไหวแล้วครับ ผมขอยอมแพ้
บางส่วนของผมตื่นตัวขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ พี่เอกรั้งเอวผมเข้าชิดตัวแกมากขึ้น แรงซุกที่คอก็มากขึ้นตามไปด้วย ผมครางออกมาเบา ๆ
กูครางเป็นผู้หญิงเลย T^T
“อื้อ...”
แต่มันกลั้นไม่อยู่จริง ๆ พอปากพี่แกงับลงตรงไหน มันก็เหมือนมีกระแสไฟฟ้าอ่อน ๆ ช็อตให้ร่างกายต้องไหวตอบรับ
โอ๊ย กูไม่ได้อ่อนไหวนะ
แต่มันทนไม่ไหวจริง ๆ
พี่เอกรีบถอดเสื้อผมออก ในขณะที่ปากยังไซ้ไม่หยุด สักพักแกก็ถอดกางเกงผมออกเหมือนกัน มือเร็วเหมือนลิงฉกกล้วย
ผมหอบหนัก ทั้งกลัวทั้งเสียวซ่านในเวลาเดียวกัน วันนี้พี่แกนุ่มนวลเป็นพิเศษครับ แต่มันก็เสียวจนแทบทนไม่ไหว สักพักพี่แกก็ปลดบางสิ่งที่คับแน่นของแกออกมาเป็นอิสระ คงอึดอัดน่าดู
เมื่อคืนผมไม่ได้มอง ว่าขนาดมันใหญ่แค่ไหน วันนี้ก็ไม่กล้ามองเหมือนเดิม แต่ถ้าให้เดาจากความรู้สึก
มันคงใหญ่พอควร
พี่แกสอดนิ้วเข้าไปในร่องเบา ๆ ผมสะดุ้งเฮือกเพราะความเจ็บ แผลเก่ายังทันจะหายเลย ผมรีบผลักพี่แกออก แต่แกไม่หยุด ซ้ำยังกดนิ้วย้ำเข้าที่บางจุดที่ทำเอาผมสะดุ้งแล้วสะดุ้งอีก
โอ๊ย ทำไมมันรู้สึกดีขนาดนี้นะ
ผมได้ยินแต่เสียงตัวเองดังไม่เป็นจังหวะ อยากเงียบ แต่มันต้องระบาย
ไม่ไหวจริง ๆ
แล้วก็ไม่รู้มาก่อนด้วย ว่าด้านหลังของคนเราสามารถสร้างสารหล่อลื่นขึ้นเองได้ด้วย ตอนแรกมันฝืด ๆ สักพักมันก็เริ่มลื่นไหล ผมกอดคอพี่เอกแน่น
พี่เอกถอนนิ้วออก ผมถอนหายใจเบา ๆ มันรู้สึกโล่งอย่างบอกไม่ถูก แต่พี่แกไม่ปล่อยให้ผมสบายตัวได้นาน พี่เอกยกสะโพกผมขึ้น แล้วจับเนื้อร้อนของพี่แกจ่อไว้ที่ปากทางเข้า ผมหลับตาแน่น ซุกหน้าเข้ากับอกกว้าง อารมณ์นี้ไม่อยากรับรู้ครับ ทั้งอาย ทั้งกลัว ทั้งเสียวซ่าน ผสมปนเปรวมกันไปหมด
“อึก…พี่เอก”
เสียงผมมันก็พร่าได้ใจ
“พอพี่เอก!!”
ผมรีบเบรกเมื่อความเจ็บเพิ่มทวีหนักขึ้นเรื่อย ๆ แต่แทนที่พี่มันจะหยุด กลับกดร่างผมลงเรื่อย ๆ จนเนื้อร้อนผลุบหายเข้าไปเกือบครึ่ง ขยับอีกสองสามที ส่วนนั้นก็หายเข้าไปทั้งหมด
โอ๊ย กูเสียเอกราชอีกแล้ว T^T
ผมกอดคอพี่เอกแน่น ทั้งรู้สึกดี ทั้งจุกและเจ็บในเวลาเดียวกัน พี่เอกจับเอวผมไว้ โยกเบา ๆ เป็นจังหวะ
เสียวครับ ตอนนี้มีแค่ความรู้สึกเดียวแล้ว
“พี่เอก อื้อ…”
ผมครางเรียกระบายอารมณ์ มันพลุ่งพล่านไปหมด มือไม้เริ่มอยู่ไม่สุข ทั้งขย้ำ ทั้งกดทั้งจิกหาจุดหยุดตัวเองให้ได้ พี่เอกหายใจหอบ ๆ แกคงรู้สึกดีไม่แพ้กัน
“อือ กาย รัดพี่แรงจัง”
โอ๊ย ผิดกูไหม มึงยัดเข้ามาเอง
ผมไม่ไหวแล้วครับ หวิวไปทั้งตัว ยิ่งได้ยินเสียงทุ้มครางพร่า ยิ่งหวิวหนักเข้าไปใหญ่ พี่เอกทิ้งตัวผมลงบนโซฟา จับขาข้างหนึ่งยกสูงแล้วจัดการกดท่อนเนื้อลึกเข้ามาอีก
“อึก..พี่เอก”
พี่มันเร่งจังหวะเร็วขึ้นจนร่างผมสั่นคลอนไปหมด
“อ๊า กาย”
พี่เอกครางบ้าง
ให้ตายสิ ได้ยินคนหล่อครางแล้วอารมณ์มันพลิ้วชะมัด
ไม่ต้องใส่จังหวะให้นาน พี่เอกขยับไม่กี่ทีผมก็พุ่งแล้ว
ผมหอบหายใจหนัก พี่เอกหยุดตัวเองลงมาจ้องหน้าผมยิ้ม ๆ
มึงอย่ายิ้มแบบนั้นได้ไหม
กูอาย
ก็กูเสียว กูเลยเสร็จเร็ว
พี่มันก้มกระซิบอะไรบางอย่างข้างหูผม “ไม่รอกันเลยนะ อย่างนี้ต้องทำโทษ”
“อ๊ะ!!”
ผมสะดุ้งเฮือก เมื่ออยู่ ๆ พี่เอกก็ใส่จังหวะให้สะโพกเร็วขึ้น ถึงจะเสร็จไปแล้ว แต่ด้านหลังกับด้านหน้าเหมือนมันจะแยกส่วนกันทำงาน ความรู้สึกดี ๆ จึงยังวิ่งวน ผมครางตามจังหวะที่พี่เอกโหมใส่
สุดท้าย กว่าพี่มันจะปล่อยให้ผมเนื้อตัวสะอาดก็ปาเข้าไปเกือบเที่ยง
พี่มันกินผมคุ้มจริง ๆ
ผมนอนร่อแร่อยู่บนโซฟาตัวเดิม อีกสองชั่วโมงก็ต้องไปตามนัดแล้ว ได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น พี่แกเดินไปหยิบ กดรับ แล้วเอายื่นมาให้
“อืม”
ผมพยายามทำเสียงให้เป็นปกติ
“เจอกันที่…นะมึง ไหวป่ะเนี่ย โดนพี่เอกเล่นงานอีกรอบล่ะสิ”
“พูดมาก”
"หึ ๆ พูดงี้ แปลว่าโดนจริง ๆ”
ผมแทบจะปาโทรศัพท์ทิ้ง
“หึ ๆ กูรู้นิสัยพวกพี่ ๆ เขาดี เรื่องผู้หญิงนี่ ทั้งเก่งทั้งอึด”
มันพูดซะผมเห็นภาพ
“แล้วเจอกัน”
ผมรีบตัดบท ไม่อยากหน้าไหม้ครับ
พี่เอกยังยืนอยู่ข้าง ๆ เส้นผมเปียกหน่อย ๆ เพราะเพิ่งอาบน้ำเสร็จ ท่อนบนเปลือยเปล่า ท่อนล่างสวมด้วยกางเกงยีนสีซีดอย่างเท่
ไม่รู้จะโชว์หล่อไปไหน
“ไหวไหม”
ยังมีน้ำใจมาถาม แล้วทำไมตอนทำไม่ยับยั้งบ้างวะ วันนี้พี่มันทำแค่รอบเดียวครับ รอบเดียวของพี่มัน แต่สามรอบของผม พี่มันเล่นเพลงอึด
ใส่ทีเดียวแต่ยิงยาว
ผมด่าทอทางสายตา พี่แกยิ้มเผล่เหมือนคนสำนึกผิด
“เต้ยนัดที่ไหน”
แล้วเสถามไปเรื่องอื่นแทน
“ที่…”
ผมบอกสถานที่ไป
“อืม ไม่ไกลจากที่นี่เท่าไหร่ ออกตอนบ่ายโมงครึ่งก็ทัน…นายนอนพักไปละกัน”
พี่มันพูดแค่นั้น แล้วหันหลังเดินเข้าห้องไป ส่วนผมนอนแอ้งแม้งเอาแรงอยู่ที่เดิม
คิดแล้วก็อับอาย
กูนี่น่า
ทำไมไม่ปฏิเสธไปวะ เสียเชิงชายหมด
TBC...
อันเนื่องมาจากรีนี้
เราอ่านเรื่องนี้จากในมือถือรวดเดียวจนจบตอนปัจจุบันเลยค่ะ อ่านแล้วเพลินดีจัง 
เราชอบบรรยากาศในเรื่องมากค่ะ อ่านแล้วชวนคิดถึงสมัยไปออกค่าย ฯ เหมือนกัน /กี่ปีมาแล้วเนี่ย? สองมือเกือบจะไม่พอ 555/
เขาว่าการไปค่าย ได้อะไรมากกว่าที่คุณคิด ... !
แล้วเรื่องนี้ก็ทำให้ ได้อะไรมากกว่าที่คิดไว้จริง ๆ ใช่ไหมน้องกาย ... ^^
ใคร้~ มันจะไปคิดว่า โดนเพื่อนลากไปค่ายแล้วจะได้แฟนเป็นปู้จายหล่อล่ำกลับมา โฮ้ 
/อิจฉาค่ะ ไ่ม่ใช่อะไร/
น้องกายน่าเอ็นดูมากค่ะ น้องจะรู้ตัวไหมว่าน้องน่าเอ็นดูมาก อาจจะเป็นเพราะอยู่กับคุณแม่ โตมากับคุณแม่หรือเปล่า
ถึงได้ติดนิสัยช่างดูแลแบบผู้หญิงมาด้วย ?
น้องไม่ได้ตั้งใจจะหวานใส่พี่เอกนะ แต่มันเป็นไปโดยสัญชาตญาณ
เพราะถ้าสังเกตให้ดี คนที่น้องดูแลก็ไม่ได้มีแต่พี่เอก แต่ยังรวมถึงเพื่อนอย่างน้องเต้ยด้วย
/และวิธีการดูแลเพื่อนแต่ละอย่าง ก็ชวนให้พี่เอกเกิดอาการดีเสียจริง ๆ 
สระผมงี้ แตะน้ำลายตัวเองเช็ดปากให้งี้ แอร๊ย/
ผู้ชายหล่อ ๆ ล่ำ ๆ ที่ไม่เคยประสบพบพานกับอะไรทำนองนี้ ก็เลยรู้สึกแปลกขึ้นทุกวัน ทุกวัน
กว่าจะรู้ตัวว่าไอ้ที่แปลกไปนั่นมันแปลกเพราะอะไร ก็จูบไปซะหลายทีแล้ว
แล้วยิ่งตอนล่าสุด ... ฝนเป็นใจ เลยพามาเช็ดเนื้อเช็ดตัวที่คอนโด
แล้วไงต่อคะ พายุเข้าค่ะ ! รถติด ถนนลื่น กลับบ้านไม่ได้เลยต้องค้าง !
แล้วไงอีกคะ !?! จะโทรไปบอกแม่ แม่ก็ดันไปต่างจังหวัดค่าาาาาาาาาา /อะไรจะเป็นใจให้พี่เอกได้ขนาดนี้/
แล้วไงต่ออีกคะคู้ณณณ สุดท้าย .. สุดท้าย ..
หลานอิป้าก็ได้ออกเรือนค่ะ !!!!!!!!! 
/พี่เอกไม่ปล่อยโอกาสให้หลุดลอยจริง ๆ/
อ่านไปก็ขยุ้มหมอน ทึ้งผ้าห่มไป ไม่ไหวจะเขินจริงจัง
ขอบคุณสำหรับนิยายน่ารัก ๆ แบบนี้นะคะ ทราบว่าลงที่เด็กดีด้วย แต่เราก็จะไม่ตามไปที่นั่นนะคะ
ขอเป็นกำลังใจ เม้นท์ให้ที่เล้านี่ก็แล้วกันค่ะ
กับรีนี้
^
^
^
^
จิ้มๆรีบน กำลังจะชวนไปชมเด็กดีเชียว ออกตัวแรงซะเราเบรกหน้าทิ่มเลย
เด็กดีมี 43 ตอนแล้วนะเออ 
ข้าน้อยกำลังจะทำสิ่งเดียวกัน เบรกหัวทิ่มชนหลังรีที่สองพอดี - -
ข้าน้อยประทับใจมาก เลยจะลงให้ท่านอ่านสองตอนรวด แต่คืนนี้เกรงว่าเวลาจะไม่พอ(ข้าน้อยเป็นเด็กอนามัยต้องนอนสี่่ทุ่ม) ข้าน้อยขอเลื่อนเป็นวันพรุ่งจิได้หรือไม่
ขอบคุณค่ะ เป็นรีที่ยาวมากกกกกกกกกกก รู้สึกเหมือนอะไรสักอย่างมันพอง ๆ อยู่ในอก หุหุ
ซียูทูมอโร่
และเช่นเดิม ต้องการสั่งหนังสือไปไว้อ่านเล่น ไปสั่งได้ที่แฟนเพจกับทวิตเลยค้าาา
แฟนเพจ facebook.com/Memew28 , ทวิตเตอร์ twitter.com/memew28
Memew
หัวข้อ: Kiss Love ► รักวุ่นวายนายสุดหล่อ 100 เพิ่งเริ่มเท่านั้น |10/3/18|(ตอนจบ) (อ่าน 680479 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก