หัวข้อ: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^

[Baruda]

 

[YounIn]

รอ ตอน นั้นนนน อิ อิ อิ

[n2]

 :laugh:ขำเรโชกับท่านเสนา

[yogurtjung]

โอ๊ยย ทั้งฮา หวาน มัน หื่น กริ๊ดๆๆๆ

ในที่สุดก็อ่านตามมาทัน

พระชาราช่างฮายิ่งนัก ก๊ากกก

รอตอนต่อไปอยู่นะค่ะ มาเร็วๆนะจ๊ะ

ขอบคุณสำหรับนิยายนะค่ะ

[KuMaY]

ยิ่งอ่านก็ยิ่งชอบ
เรโชรั่วได้ใจจริงๆ 
รอ NC อยู่นะ เรโชพร้อมไวไวนะ 

[DarkAki]

 

ฮาได้อีกกกกกกกกกกกกก เรโช

กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

กดเลย กดเลย กดเลย กดเลย กดท่านราชองค์รักษ์เลยยยยยยย 

[LittleLoad]

อยากอ่านนต่ออออ มาลงเร็วๆน้า

[DasHimmel]

ทำไมถึงฮาได้ขนาดนี้เนี่ย !!! 555555555+
ยังไงๆเราก็รอฉากนั้งของเรโชอยูน้าาาา

[moredee]

o13รออ่านค่ะ กำลังสนุก

[forbidden]

อ้าว ทะเลาะกันไปๆมาๆเป็นเพื่อนกันซะล่ะ 
เรโชเหมือนจะมีงานแฮะ(เรื่องตัวเองยังเอาไม่รอเล้ย  )
ชอบเสนานะฮาดี 
รอต่อจ้ะ 
ปล.แล้วตกลงได้กินมะม่วงน้ำดอกไม้ป่ะ(นอกเรื่อง )

[W-Rose]

ฮาจริงๆๆๆๆ   

[gumrai3]

อยกาอ่านอีกอ่ะ ค้างๆ ฮ่าๆ

[wizard_tao]

ค้างงงง + ฮา...

[thearboo]

ตอนที่ 11 พระสวามี “หื่น”


“นี่มันเกิดอาเพศเพราะเราไปขโมยเด็ดมะม่วงหรือเปล่าหว่า? หยั่งกะโดนมนต์ดำครอบงำเอาชัดๆ เฮ้อ~”

 เรโชบ่นงึมงำขณะเดินกลับห้องพัก เพราะหลังจากที่โดนเจ้าเสนาเจ้าเหล่ห์ทั้งหลอกล่อ ทั้งใช้กำลังต่างๆนาๆ จนเขาต้องตกปากรับคำเข้าพวกด้วย ยอมช่วยสารพัด แบบจัดหนัก ทั้งที่เรโชเองก็ยังงงๆอยู่ว่ามันเกิดอะไรขึ้น

“เอาเป็นว่าหลบๆหน้าไปก่อนดีกว่าแฮะเรา ไม่เจอก็ไม่ต้องช่วย ไม่ต้องซวยซ้ำซ้อนด้วย ฮ่าฮ่า ฉลาดแท้เรา”

เมื่อคิดอะไรตื้นๆแบบนั้นได้ เรโชก็สบายใจราวกับไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น พลางเดินเชิบๆ กลับห้องหออย่างสบายอุรา หากแต่ไม่เป็นอย่างที่ใจคิดนักเพราะพอกลับมาถึงห้องปุ๊บก็เห็นหน้าพระสวามีที่รักทำหน้าเง้าหน้างอเหมือนไม่พอใจใครมาสักสิบชาติ

“เป็นอะไรไปน่ะท่าน? ทำหน้าบูดเป็นตูดไก่ไปได้”
“.......................................”
“เอ้า!! ถามก็ไม่ยอมพูด เป็นใบ้ไปแล้วเหรอท่าน?”
“.......................................”
“เออ ไม่คุยด้วยก็ตามใจ อาบน้ำดีกว่า”

เมื่อเห็นว่าสามีที่รักไม่มีท่าทีจะพูดคุยอะไรด้วย จึงจัดแจงเอามะม่วงไปวางเก็บไว้บนเก้าอี้ใหญ่ ส่วนตัวเองก็เตรียมตัวไปอาบน้ำล้างเหงื่อไคล แต่จู่ๆ ก็มีมือมารมาจากเบื้องหลัง กระชากเรโชปลิวตามมือไปทั้งตัว เหวี่ยงทีเดียวเรโชก็ลงไปกลิ้งหลุนๆอยู่บนเตียงเรียบร้อย

“โอ้ย!! ทำอะไรน่ะท่าน ผมเจ็บนะ!! อ๊ะ!!”

ทีเดียวถึงเช่นกัน ที่โสฬส ฉวยจังหวะขึ้นคร่อมตัวเรโชไว้

“ได้ใจใหญ่แล้วนะ พระชายา”
“แล้วมันเรื่องอะไรกันวะ??!!”
“ทำอะไรอยู่ ก็น่าจะรู้อยู่แก่ใจนี่!!”
“ตลกละ คนวังนี้มันอะไรกันฟร๊ะ “รู้อยู่แก่ใจ รู้อยู่แก่ใจ” กันอยู่นั่นแหละ ถ้ารู้แล้วจะถามหาซากอะไรเล่า ป๊าดโธ่!!!!”
“ก็ที่เที่ยวไปกอดรัดฟัดเหวี่ยงนัวเนียอยู่กับองครักษ์อยู่ในอุทยานไงล่ะ!!”
“ห๋า!?  กอดกับผู้ชายเนี่ยนะ!? โอ้ว!! จอร์จ ตลกรับประทานรึไงท่าน บ้าไปกันใหญ่แล้ว!?”
“อย่ามาทำเป็นไม่รู้ไปหน่อยเลย ทำงามหน้าตั้งแต่ไก่โห่ เห็นกันทั้งวังหลวง นายอยากจะทำให้ฉันอับอายใช่มั้ย!!”
“ตรงไหนฟร๊ะ!! ไม่รู้เรื่องเฟ้ย!! โอ้ย!! เจ็บนะ!! อุ๊บ!!”
มือหนาตะปบบีบปลายคางเรโชแน่น บดเบียดจูบหนักหน่วง จนคนตัวเล็กเสียขวัญ ริมฝีปากบางสั่นระริก และเพราะไร้ประสบการณ์ทางนี้อย่างหนัก เรโชจึงไม่อาจต้านทานเรียวลิ้นร้อนที่ล่วงล้ำเข้ามาในโพรงปากได้ ปลายลิ้นเล็กถูกรุกรานอย่างหมดทางสู้ น้ำใสไหลจากมุมปาก มือเล็กพยายามผลักใสคนเบื้องหน้า เพราะถ้านานกว่านี้ เรโชจะ...

“ฮ๊า~ แฮ่ก แฮ่ก”
“นี่เป็นการลงโทษที่นายริจะแอบเล่นชู้!!”
“เล่น...แฮ่ก...เล่นชู้...แฮ่ก...บ้านป้าท่านเหรอ!!...แฮ่ก”
“เป็นอะไร หอบแฮ่กๆอยู่ได้”
“กะ...ก็จูบซะนาน...แฮ่ก...หะ...หายใจ ไม่ออก”
“เฮ้ย!! เจ้าบ้า ใครเขากลั้นหายใจตอนจูบบ้างฟร๊ะ!!? เดี๋ยวก็ขาดใจตายพอดีหรอก!! ทำเป็นไม่เคยจูบไปได้ มึนรึไง!!?”
“ก็ไม่เคยน่ะสิ!! ผมยังซิงอยู่นะ!!!”
“...........................!!??”
“ทำเป็นอึ้ง ทำเป็นอึ้ง ท่านโคตรโชคดีเลยนะรู้ป่าวที่ได้ชายาโคตรซิง หยั่งกะสาวพรหมจรรย์อ่ะ เอาผมไปบูชาได้เลย ปักตะใคร้ไล่ฝนยังได้นะเออ”
“ไม่ต้องมาทำเป็นบ่ายเบี่ยง บอกมา ว่าไอ้เฮงซวยนั่นเป็นใคร!!”
“ใคร เฮงซวย ไหน?”
“ก็ไอ้ชู้หน้ามืดของนายไงล่ะ! คนที่ต้องออกไปพะเน้าพะนอกันตั้งแต่พระอาทิตย์ยังไม่ขึ้นน่ะ!!”
“นั่นมันท่านราชองครักษ์ต่างหากเล่า”
“อ๋อ นี่ไอศุพายัฆ ก็รวมหัวกับนายหักหลังฉันด้วยอย่างนั้นเหรอ!!? หอกข้างแคร่จริงๆด้วย!!”
“หอกไหน แคร่อะไรฟร๊ะ ไอ้สวามีบื้อนี่ ฮ่วย! เมื่อเช้าผมไปปีนต้นมะม่วง เห็นลูกมันดกเลยกะเด็ดกลับมากิน โน่น! กองพะเนินอยู่โน่น! แล้วบังเอิญว่าผมดันพลาดท่าตกลงมา พอดีกับที่ท่านราชองครักษ์อยู่ตรงนั้นพอดี เลยมาช่วยผมไว้ก็แค่นั้น แล้วถ้าไอ้การช่วยคนตกต้นไม้นั่นเป็นการเล่นชู้ล่ะก็ แม่ง คงชู้กันไปทั้งเมืองแล้ว!!”

“......ระ.......เหรอ?”

โดนเรโช ชายาคนเก่งตวาดแว๊ด เข้าไปพระสวามีโสฬสถึงกับเงียบแถมหายฉุนเลยทีเดียว ที่จริงก็ไม่ได้โกรธเคืองอะไรเรโชมากมาย แต่ก็แค่หงุดหงิดที่ได้ยินว่าชายาของตนไปขลุกอยู่กับผู้ชายอีกคนเท่านั้นเอง

“ทีนี้ปล่อยผมได้หรือยัง จะกดไว้อีกนานมั้ย!?”
“โกรธเหรอ?”
“ไม่ได้โกรธ แค่โคตรโมโห!! ถ้าท่านมองผมเป็นคนไม่ดีที่บังอาจหักหลังท่าน โดยการเล่นชู้กับผู้ชายได้ล่ะก็ หย่ากับผม และส่งผมกลับบ้านไปเลย จะมาทนอยู่ทำไมกัน!!?”
“ฉันก็แค่...”
“แล้วอีกอย่างนะ ถ้าผมจะเล่นชู้ ขอเป็นพวกสนมนางในไม่ดีกว่าเหรอ ผมรสนิยมปกตินะ!!”
“รู้แล้ว ๆ...ฉันแค่...”
“ถ้าท่านยังดูถูกผมแบบนี้อีกล่ะก็ คราวหน้าผมจะโกรธท่าน ยันลูกท่านบวชเลยทีเดียว จำไว้เลยนะ!!”
“คร๊าบๆ ชายาของผม ผมผิดไปแล้ว ผมขอโทษนะ”

คำขอโทษแค่คำดียวที่ออกมาจากปากโสฬส ก็ทำให้เรโชหายโกรธได้ ความสัมพันธ์ประหลาดๆ กับความรู้สึกพิลึกพิลั่น ที่เกิดขึ้นระหว่างคนทั้งคู่ นั้น ทำให้ทุกครั้งที่อยู่ใกล้กันมันมีบรรยากาศแปลกๆเสมอ และยิ่งตอนนี้ ยิ่งมีประจุไฟฟ้าแปลกสถิต สเถียรอยู่ทั่วร่างทั้งคู่เยอะไปหมด โดยเฉพาะโสฬสที่โดนความโกรธขึงครอบงำอยู่เมื่อสักครู่ พอผ่อนคลายลงได้ ปฎิกิริยาทางร่างกายกลับต้องการจะปลดปล่อย

“ชายาผม...”
“อะไร?”
“วันนี้นายพร้อมหรือยัง?”
“หืม? พร้อมอะไรอ่ะ?”
“พร้อมที่จะมีเซ็กส์กันรึยัง?”
“.....................ถะ....ถามทำไมอ่ะ”
“ก็....ฉันพร้อมแล้ว”
“.........(oO)”
“เอ้า...อย่าเงียบสิ ไม่งั้น...ฉันจะถือว่า โอเค นะ”
“ปล่อย...ปล่อยเลยนะ ลุกออกจากตัวผมเดี๋ยวนี้เลย!!”
“ทำไมล่ะ? ไม่ได้เหรอ?”
“ไม่ได้เฟ้ย!! ผมยังไม่พร้อม!! \(>/////<)/”
“แต่ฉันไม่ไหวแล้วนี่”
“เฮ้ย....ตะ...แต่ว่า”
“ขอเถอะนะ ชายาผม ได้โปรด ผมไม่ไหวแล้ว”

ไม่พูดเปล่าโสฬสก้มลงจุมพิตเบาๆที่หน้าผากมนของร่างเล็ก ลากเรื่อยมาจนถึงแก้มใส และริมฝีปากสีชมพูอ่อน เพียงเท่านี้เรโชก็แทบจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว ร่างบางหลับตาปี๋ เหงื่อแตก ตัวสั่น แต่อาการนั้นกลับดูราวกับ ลูกแมวตัวน้อยๆ น่ารักน่าชังเหลือเกินในสายตาของโสฬส  ริมฝีปากอุ่นร้อน ประทับแผ่วๆบนซอกคออุ่นของเจ้าลูกแมวน้อย ดูดดุนแผ่วเบาให้พอขึ้นรอยรักหวาน

“ไอ๋หยา...มะ...ไม่ดะ...ได้ อ๊ะ!”

เสื้อยืดตัวบางถูกถอดหลุดจากตัวไปตอนไหนไม่รู้ โสฬสลากลิ้นร้อนไปตามผิวเนียนของคนตรงหน้า ได้ยินเสียงหัวใจเต้นระทึก น่ากลั่นแกล้ง ตุ่มใตสีชมพูอ่อน แข็งตัวขึ้นท้าทายสายตา โสฬสไม่รอช้าที่จะครอบครองยอดอกอ่อนไหวของเรโชทันที

“อ๋า....ไม่เอา ไม่นะ ไม่ๆๆๆๆ!!”

เรโชดิ้นรน ผลักหน้าของสวามีออกจากหน้าอกตัวเองอย่างทุลักทุเล แต่โสฬสเองก็ไม่ได้ยินยอมจะปล่อยเรโชไปง่ายๆ เช่นกัน

“อ๋ายยยย!!! มะ ไม่เอาแล้ว อ๊ะ อื้ม มันจั๊กจี้นะ อ๊างงง!!!!”

เรโชดิ้นพล่าน เมื่อยอดอกของตนถูกโสฬสทั้งดูดทั้งดุนด้วยลิ้นร้อน จนความรู้สึกที่ตอนแรกแค่จั๊กจี้ เพราะยังไม่คุ้นเคยนั้นค่อยๆเปลี่ยนปลงไปเป็นความรู้สึกประหลาดล้ำที่ไม่เคยรู้จักมาก่อนในชีวิต

“อ๊ะ อ๊า อยะ อย่า เหวอ ทำอะไรน่ะ ไม่เอานะ อ๊ะ อ๊ะ~”
ยังไม่ทันได้ตั้งตัวกางเกงวอมที่ใส่อยู่ก็ถูกถอดออกไปพร้อมกางเกงในตัวจิ๋ว ในหัวเรโชมึนไปหมด ก็เพิ่งจะเดินกลับเข้ามาได้แค่แป๊บเดียว ยังไม่ทันจะได้ทำอะไร ก็ถูกจับลอกคราบ เหลือแต่ตัวล่อนจ้อน ปล่อยให้ทุกสิ่งทุกอย่างในร่างกายออกมาสู่โลกกว้าง

‘ซวยแล้วตรู ถูกจับปิ้งไปปิ้งมาสองสามรอบก็ไม่เหลืออะไรติดตัวซะแว้ว นี่มันเก่ง รึกุง่ายว๊ะ!!??’

ความคิดที่ยังหลงเหลืออยู่ในหัวเรโชตอนนี้ มันสับสนวุ่นวายไปหมด และในขณะที่คนตัวเล็กยังนอนทำตัวเย้ายวนอย่างมึนๆอยู่นั้น โสฬส ก็ถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกด้วยเช่นกัน วันนี้แหละ เขาจะเผด็จศึกชายาคนงามของเขาให้ได้

“เรโช...”
“อ๊ะ...อื้ม แฮ่ก แฮ่ก”
“พี่ขอนะ”
“ขะ...ขอ..อะไรน่ะ?”
“พี่ขอให้เรา...เป็นหนึ่งเดียวกันได้มั้ย?”
“นะ หนึ่งเดียวกัน? อ๊ะ อื้ม”
“เป็นของพี่นะ เรโช”
“อ๊ะ อ๋า ตะ..ตรงนั้น...อย่า...”
มือใหญ่เอื้อมมาจับความปรารถนาที่กำลังสั่นระริกของเรโชไว้แผ่วเบา ราวกับกำลังปลอบประโลม ยิ่งเพิ่มความกระสันซ่านให้หนุ่มน้อยยิ่งนัก โสฬสบดจูบริมฝีปากบางอย่างหนักหน่วง แลกลิ้นร้อนอย่างมัวเมา ในขณะที่มือข้างหนึ่งกำลังปรนเปรอร่างเล็กอยู่ มือใหญ่อีกข้างก็พยายามรุกล้ำเข้าไปในช่องทางสีหวานของคนใต้ร่างเพื่อทำให้เกิดความเคยชิน เรโชดิ้นรนขัดขืนในคราแรก เพราะความรู้สึกเจ็บตึง และเสียวระคนกัน

“อย่าเกร็งสิครับ คนดี ผ่อนคลายหน่อยนะครับ”
“อ๊ะ อ๊า อ๊า”
“เริ่มเลยนะครับ คนดี”

โสฬสกระซิบหวานให้คนตรงหน้าผ่อนคลาย ก่อนจะประคองความปารถนาใหญ่โตของตัวเองจ่อเข้าที่ปากทางที่ถูกเตรียมไว้จนพร้อมแล้ว และเพียงแค่ส่วนหัวพยายามบดเบียดเข้าไป...

“โอ้ย!!! เชี่ยยยยยย!!!!!!”

‘ผลั่ก’
‘โครม’
“โอ้ย!!”
……………………………………………………………………………………………………………………………………….

งานเข้าเป็นกองทัพ แบบว่า จะทับตาย ฮือๆๆ
เลยจัดมาได้แค่หื่นเล็กๆ สั้นๆ
อย่าโกรธเค๊าเลยน๊า
 
THEARBOO

[wolfram]

 

เรโชไป...ถีบโสฬสทำม๊ายยยย

คิดอยู่แล้วเชียว!!

สู้ๆนะคะ!!

 

[hyuk_knok]

 :sad4:ในที่สุดก๊มาอัพ ซึ้งใจจัง อิอิ
 

[moredee]

 แล้วก้อ

[nutsumi]

อ๊ายยยย>//<
อีกนี๊ดเดียวเอ๊งงอ่ะ

เรโชถีบทามม้ายยย

[kinjikung]

ตกลงสวามีโดนถีบก่อนช่ายมั้ยยย
ฮ่า ฮ่า ท่านติสเรโชเลยรอดจากการเสียตัวเพราะมีผัวหื่นนน

[forbidden]

มันค้างงงงงงงงงงงง 
มาต่อไวไวน้า 
ปล. จิ้มคนเขียน

[DasHimmel]

โสฬสจอมขี้หึงงง!!!!! 
แต่จบตอนค้างอ่ะ งุงิ ><~
สงสัยโสฬสจะจัดการเรโชไม่ได้ละสิ 5555
เป็นกำลังใจให้ พิชิตกายและใจพระชายามาให้ได้!!!

[Bowbonk]

โดนถีบช่ายป่ะนั่น     

[Karn12]

ทำไมทำกับพระสวามีอย่างนั้นล่ะพระชายา

[Peppermint]

ตูว่าล่ะมันต้องเป็นอย่างนี้ !! โถ่พระชายา ทำอย่างนี้กับพระสวามีทำไมอ่ะ ไม่สงสารพระสวามีบ้างเลยหรอ (ไม่ใช่อะไรหรอก ขัดใจคนอ่านนน ><)
เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ

[himenana]

 

อร๊ายๆๆๆอยากอ่านต่อไม่ไหวแร้วน่ะ....กำลังหื่นได้ที่เลย 

[harumi]

ตกลงแล้วมันอยู่ในยุคไหนสมัยไหนกันแนน
มีทั้งโอเคมีทั้งกางเกงวอม
ไม่รู้จะจินตนาการไปทางไหนแล้วเนี่ย

แต่ตอนนี้เสียดายอ่ะอีกนิดเดียวแท้ๆ

[murasakisama]

เเค่เริ่มก็ฮาแล้วววว

[keezbt]

อ๊ายยยยยย ถีบหรอ ถีบจริงๆอ่ะหร๊อออ
ถีบทำม๊ายยยยยยยยยยยย  อีกนิดเดียวเองง่า เรโชไม่สงสารสวามีหน่อยหรอ
ท่าทางจะไม่ไหวนะนั่น ยอมๆไปเหอะนะ ยังไงไม่ช้าก็เร็วต้องโดนอยู่ดีอ่า หึหึ
 
ชอบอ่ะ เรโชฮาได้อีก ฮ่าๆๆ

[Nuclear]

เลือดกำลังจะท่วมจออยู่ดีๆ ไหงกลายเป็นอย่างงี้ไปซะได้ 

[gupalz]

เรโชไม่น่าถีบโสฬสเลย