หัวข้อ: ซวยแล้วไง!!เมื่อผมกลายเป็น“พระชายา” ประกาศรวมเล่มค๊า ^^

[139147]

    เเอร๊ยยยยย!!

[orientation]

ยอมไปเถอะนะ ไม่งั้นอาจมีการเจ็บตัว?

[PetitDragon]

เวรกรรม 

เอาไว้แก้มือใหม่รอบหน้านะองค์รัชทายาท 

[loveryuichi]

 :jul3:กร๊ากกกกกกก
โดนถีบบบบบบบบบ

[nongrak]

อย่างนี้เขาเรียกว่าสวรรค์ล่มหรือเปล่า
สงสัยพระชายายังไม่พร้อมจริงๆ

[mayamay]

ว่าแล้ว ตกเตียงแน่คุณสามี

[Guill]

เจอตรีนเข้าไปสินะ

[ronlbb]

ปล้ำแม่งทุกวันเลย  จะได้เลิกถีบ 555

[bun]

เห็นใจพระสวามีนะ
แต่ว่ามันค้างอะ

[แมวดำ]

กะลังลุ้นเลย

[mm_14]

ว่าแล้วว่าต้องโดนอย่างนี้ กำลังลุ้นเลยอ่ะ

[cher7343]

ว๊ายยย จะได้กันแล้ว

[agava1313]

ของแบบนี้มันต้องเล้าโลมก่อน หึหึหึหึหึ........

[nutty]

 โดนถีบแน่นอน 
เอาเป็นเจ็ดวันล่ะกัน จะได้อึดอัดกำลังดี 555

[yumsonteen]

  อยากอ่านต่อเร็วๆจังคับ

[LittleLoad]

ว่าแล้วเชียว จะง่ายดายขนาดนั้นเลยหรอ 5555

[yogurtjung]

แอร๊ยยยยย

เรโซ นั้นเสียถีบหรอค่ะ

อ๊ากกกกกกกกก

อีกนิด อีกนิด 5555

รอจอนจ่อไปลุ้นมากๆค่ะ

พระสวามีจะทำเช่นนะ คิคิ

[everyone]

ไมุ่รุจัก เควาย เหรอ 

[YounIn]

ห้า ๆๆๆ

 

มา ต่อ อีก ๆๆๆ

 

[เกริด้า(๐-*-๐)v]

    กร๊ากกกกกกกกกกกกกก+

[-Otto-]

  

[tuek]

เรโชทำร้ายจิตใจนักอ่านทุกคนเลรู้ไหม
พวกนักอ่านทุกคนรอตอนที่เรโชจะเสร็จโสฬส
แต่เรโชก็มาทำให้ฝันสลาย
จะเอาฮาไปไหนเนี่ยเรโช

[kukkik]

แบบว่า แบบว่า .... มันค้างอ่ะ

[หมูกระต่าย]

รอฉันรอเธออยู่แต่ไม่รู้เธออยู่หนใด

[ชัดเจนกาบ]

ไรเตอร์ใจร้ายอ่ะคับแต่ติดงานก็ไม่ว่ากันคับ รอต่อไปสงสารรัชทายาทจังคงหายหื่นอีกนานโดนถีบขนาดนั้น

[thearboo]

ตอนที่ 12 อาทิตย์ทรงกลด (NC 25++ ตัวจริง จัดเต็ม!!)


“โอ๊ย!!”
‘ตุบ’
‘พรึ่บ’
“หึหึ ชายาผม คิดว่า จะใช้มุกถีบนี่หากินอีกนานมั้ยครับ? ถีบเอาๆ บ่อยๆ ผมก็จับทางถูกเหมือนกันนะครับ”

เสียงอำมหิตจากสวามีอันเป็นที่รักบ่งบอกถึงการที่ได้ถือไพ่เหนือกว่า ถูกต้องแล้วค๊าบ!! โสฬสไม่ได้ถูกยันตกเตียงแต่อย่างใด หากแต่ เสียงร้องโอ้ยนั้นก็คือเสียงของเรโชนี่เองที่จู่ๆ ก็ถูกตะปบขาที่ตั้งใจถีบอีกฝ่ายให้หงายเงิบ แถมยังถูกจับถ่างออกจากกันโดยแรงอีกต่างหาก ทั้งเจ็บทั้งอายเลยงานนี้ จริงอยู่ที่ตอนแรกเรโชเคลิ้มตามไปอย่างช่วยไม่ได้ แต่เรื่องเสียบบั้นท้ายมันเกินรับไหว ทั้งที่เจ้าตัวไม่น่าจะทันระวังตัวแท้ๆ แต่เขากลับโดนอ่านเกมออกและพลาดท่าจนได้ ครั้งแรกของเขา คือการถูกกดเหรอเนี่ย!!

“ทะ ท่าน!! ท่านหลอกผม!!??”
“นายเองก็หลอกฉันเหมือนกัน เจ้าเด็กเลี้ยงแกะ นึกว่าฉันจะไม่รู้ทันรึไง?”
“อะ…ไอ้คนเจ้าเล่ห์”
“ยินดีรับทุกข้อกล่าวหาครับ”
“ออกไปให้พ้นเลยนะ!!”
“ฝันไปเหอะครับ ชายาผม วันนี้หัวเด็ดตีนขาด ฉันก็ไม่ปล่อยนายรอดไปแน่!!”

ประกาศิตฟ้าผ่า เรโชดิ้นรนออกจากใต้ร่างโสฬสทันที

“อร๊ายยยยยยส์ ปล่อยเค๊านะ เค๊าไม่พร้อม!!”
“แต่เค๊าไม่รอแล้วล่ะ วันนี้จัดเลย!! หึหึ ไม่ต้องมาเล่นมุกแอ๊บแบ๊วด้วย ยังไงก็ไม่รอด!!”

มือซุกซนลูบไล้ไปตามซอกขา ยังผลให้เรโชขนลุกซู่

“เอาน่า…อย่าหนีอีกเลยนะครับ ชายาผม”
เสียงทุ้มออดอ้อนขึ้นทันที ใบหน้าหล่อเหลา ก้มลงจนเกือบประชิดแก้มนุ่ม

“นะครับคนดี วันนี้พี่ไม่ไหวแล้วจริงๆ”
“อึ๋ย!! อย่ามาเข้าใกล้ผมนะ!! ถอยออกไปเลย”

มือเล็กที่ปัดป่ายไปมาของเรโชถูกจับขึ้นจุมพิตอ่อนหวาน ร่องนิ้วเล็กถูกลิ้นร้อนโลมเลีย

“อ๋า!!!! ม่ายยยน๊า!!! วันนี้ไม่พร้อมเฟ้ย!!”
“ไม่ทันแล้วครับ คนเก่ง เรโชผู้เก่งกล้า เรื่องแค่นี้ไม่ทำให้เรโชกลัวหรอก จริงมั้ย?”
“มะ…มะ มัน”
 “เรโช”
“อยะ อย่ามาเรียกข้างหูนะ!!”

เสียงที่ทั้งอ่อนหวาน แต่ก็แฝงไปด้วยความเร่าร้อน กำลังหลอกล่อให้เรโชเผลอไผล

“ยอมพี่เถอะนะ คนดี เพราะวันนี้เป็นวันอาทิตย์ทรงกลด เป็นวันที่ทั่วทั้งเมืองรู้ดี ว่าเป็นวันมหาฤกษ์ที่เราทั้งคู่จะต้องร่วมหอลงโลงกันไง ชายาผม”
“จะบ้าเหรอ!! ไม่เห็นเคยรู้เรื่องเลย!!”
“ก็พี่ไม่เคยบอกไง อยากให้เรโช เซอร์ไพรส์”
“อะ ไอ้ วิปริต!!”
“ครับ พี่รู้ตัวดีอยู่แล้ว”
“ไอ้บ้ากาม!! อ๊ะ!! อึก!!”

เรโชสะดุ้งสุดตัวเมื่อสัดส่วนอ่อนไหวถูกสัมผัสอีกครั้ง

“ปละ ปล่อยนะ!!”
“ไม่ต้องกลัวชายาผม เดี๋ยวก็รู้สึกดีเองนะ”
“อะ ไอ้บ้า!! อ๊ะ!”
“เปียกเยิ้มขนาดนี้แล้ว…ยอมๆซะเถอะ เรโช”
“อ๊า”
“เรามาทำเรื่องต้องห้ามของผู้ชายด้วยกันกันเถอะ”
“ไอ้โรคจิต อื้ม!!!”

โสฬสบดเบียดส่วนที่ร้อนผ่าวของตัวเองกับเรโช ทั้งแข็ง และร้อนรุ่มแสดงถึงความต้องการอย่างที่สุด จนเรโชต้องสะท้านกายอย่างสุดกลั้น และที่น่าตกใจกว่านั้นคือร่างกายของเขาเองก็กำลังตอบสนองอย่างเต็มที่เช่นเดียวกัน  โสฬสจับจ้องคนตรงหน้าด้วยสายตาที่เร่าร้อน จนเรโชต้องเบือนหน้าหลบเพราะทนต่อความอับอายไม่ไหว

“อ๊ะ…อึก…อ๊า…”

ลมหายใจหอบสะท้านและเสียงครางเครือของเรโช ทำให้บรรยกาศในห้องที่เงียบสงัดนี้ดูร้อนแรงขึ้นอย่างสุดหูในสายตาของโสฬส

“รู้สึกดีแล้วสินะ เรโช?”
“มะ ไม่ใช่นะ อ๊ะ อึก”
“จะถึงแล้วเหรอครับ คนดี ปล่อยออกมาสิครับ อย่ากลั้นไว้เลย”
“หนวกหู!!”

แก้มแดงร้อนวาบ เมื่ออีกฝ่ายรู้ว่าเขากำลังจะถึงที่สุดแห่งแรงปรารถนา เรโชตะเกียกตะกายออกจากอ้อมกอดคนตรงหน้า แต่กลับถูกโสฬสขบเม้มต้นคอ และลามเลียจนถึงยอดอกแทน ความเป็นชายถูกรูดรั้งหนักหน่วงขึ้นราวกับจะเร่งเวลาเขา นี่มันยิ่งกว่าเมื่อกี้นี้ที่เขาแกล้งยอมโอนอ่อนเสียอีก

“อ๊ะ! หยะ หยุดนะ!!”

ความอดทนทำท่าว่าจะถึงขีดสุด แต่อีกฝ่ายก็มิยอมผ่อนแรงเลยแม้แต่น้อย

“อื้อ… อึก… อ๊ะ! อุ… อื้อ!”
“เรโช”
“อา… อา… อื้อ!”
“ปล่อยออกมาสิ”
“อ๊ะ… อึก… อ๊ะ!... อ๊า!!!!”

เมื่อท่อนล่างถูกโยกไหวอย่างหนัก เรโชก็สิ้นท่า ต้องบดเบียดร่างเข้าหาคนตรงหน้าอย่างหมดทางเลือก และปลดปล่อยความปรารถนาออกมาจนเปรอะมือหนาไปหมด

“อ๊ะ! อา”

หลังจากการปลดปล่อย ความซาบซ่านที่ยังเหลืออยู่นั้นทำเอาเรโชหอบหายใจอย่างไม่เป็นจังหวะ

“น่ารักมากชายาผม ทีนี้ตาผมบ้างล่ะนะครับ”
“อะ ไอ้คนขี้โกง อ๊ะ! อย่า!!”

พูดได้แค่นั้นก็ต้องผวาร่างขึ้นอีกรอบเมื่อนิ้วร้อนแทรกเข้าไปในร่างโดยไม่มีการเตือน และเนื่องจากการปลดปล่อยของเรโชเมื่อสักครู่ ทำให้มือที่ยังคงเปรอะเปื้อนนั้นขยับเข้าส่วนลึกได้อย่างง่ายดาย เพราะความเปียกลื่นจากสิ่งที่เรโชหลั่งออกมาก่อนหน้านี้  ระหว่างที่ใช้นิ้วขยายทางเข้าอย่างไม่รีบร้อน ริมฝีปากองค์รัชทายาทก็คอยจุมพิตปลอบประโลมร่างเล็กตลอดเวลา

“อ๊ะ อื้อ!”

เสียงฉ่ำแฉะดังอยู่ตลอดเวลา ราวกับจะตอกย้ำให้เรโชรู้ว่าตนกำลังถูกทำอะไร เรโชอายเหลือเกินที่ต้องรับรู้ว่านั่นคือเสียงของที่ตรงนั้นของตนที่กำลังดูดกลืนนิ้วร้อนของโสฬสอยู่

“นุ่มขึ้นแล้วล่ะ”
“อยะ อย่าพูดนะ!”
“คลายตัวขึ้นตั้งเยอะแล้วนะ อีกเดี๋ยวก็จะพร้อมแล้ว”
“บ บอกว่า…อย่าพูดไง…อ๊ะ อุก!”

เรโชไม่อยากจะเชื่อว่าร่างกายของตัวเองจะตอบสนองได้ถึงขนาดนี้ ซ้ำยังรู้สึกยินดีที่ถูกสัมผัส

“อ๊ะ… อื้อ…อ๊า!!”

นิ้วถูกเพิ่มเป็นสองนิ้ว ล้วงควานภายในจนทั่ว สมองเรโชตอนนี้นึกอะไรไม่ออกอีกแล้ว ทั้งเสียงฉ่ำแฉะฟังดูหยาบโลน ทั้งช่องทางที่กลืนกินนิ้วของโสฬสอยู่ เรโชคิดอะไรไม่ออกทั้งนั้น ได้แต่ปล่อยให้ร่างกายเป็นไปตามที่ความต้องการเรียกร้อง

“อื้อ อื้อ อ๊ะ อ๊า!”

เรโชแทบกลั้นไม่ไหว เมื่อถูกนิ้วช่ำชองรุกราน ถูกสาวนิ้วเข้าออกจนช่องทางคลายตัวส่งเสียงบาดหู ยิ่งด้านหลังถูกนิ้วแกร่งรุกราน ความปรารถนาของเรโชก็ตื่นตัวขึ้นอีกครั้งทั้งๆที่เพิ่งหลั่งไปเมื่อครู่

“อ๊ะ อ๊ะ อา…อ๊ะ อ๊า!”
“อยากได้มากกว่านี้หรือยังครับชายาผม?”
“อ๊ะ อ๊ะ อึก อะ…ไอ้…ลามก!!”
“ปากแข็งจังนะครับทั้งที่โดนจูบจนปากเจ่อหมดแล้วแท้ๆ”
“หยะ หยุดพูด อ๊ะ!!”

ยังด่าออกไปไม่ทันจบ เรโชก็ต้องสะดุ้งจนสะโพกลอยหวือ เมื่อจู่ๆนิ้วก็ถูกถอนออกไปอย่างรวดเร็ว

“คนดี…อย่าเกร็งนะครับ”
“อยะ…อ๊า!!”

เพราะไม่มีแรงต้านทานเหมือนตอนแรกอีกแล้ว เรโชจึงได้แต่ปล่อยตัวปล่อยใจให้คนตรงหน้าผู้ซึ่งได้ชื่อว่า “สามี” กระทำชำแหละถั่วอย่างว่าง่าย เพราะตอนนี้เขาเองก็ไม่สามารถห้ามใจตัวเองได้อีกแล้วเช่นกัน
ส่วนแข็งขึงและร้อนผ่าวจ่อเข้าปากทาง เรโชกลั้นหายใจเมื่อส่วนหัวของสิ่งนั้นสอดแทรกเข้ามา

“อ๊ะ อึก…จ เจ็บ”
“ทนหน่อยนะครับคนดี เดี๋ยวเราก็จะได้ไปสวรรค์กันนะครับ”

เสียงอ่อนโยนแหบพร่ากระซิบหวานอยู่ข้างหู ราวกับโลมเลีย เรโชพยายามผ่อนลมหายใจเพื่อลดความอึดอัด และรู้สึกได้อยู่ตลอดเวลาว่าร่างกายกำลังถูกแหวกออกด้วยสิ่งที่ใหญ่โตร้อนระอุ

ยังไม่ทันที่จะตั้งตัว อึดใจต่อมาความปารถนาของโสฬสก็ชำแรกเข้าสู่ส่วนลึก สอดใส่สุดทางในพริบตา

“อ๊ะ อ๊า!!! อึก อุ อ๊ะ อ๊ะ!!”

ความรุ่มร้อนนั้นผลักดันให้เรโชกระดกสะโพกรับอย่างช่วยไม่ได้ ทั้งอยากร้องไห้ อยากหนี ทั้งรู้สึกเจ็บทรมาน หากแต่สิ่งที่ฝังลึกอยู่ในร่างกายนั้นก็ได้รีดเร้นแรงกำลังของเขาไปจนหมดสิ้น เรโชจึงได้แต่นอนสะอื้นเบาๆ

“อ๊ะ อ๊ะ อื้อ อ๊า”
“คนดี พี่จะขยับแล้วนะครับ อย่าเกร็งนะ”

เสียงทุ้มกระซิบข้างหู อ่อนโยนจนแทบละลาย เรโชพ่ายแพ้สิ้นท่า ได้แต่ยกแขนขึ้นโอบต้นคอของอีกฝ่ายเป็นที่ยึดเหนี่ยวเพื่อลดทอนความเจ็บปวด

“รับพี่เข้าไปให้ลึกกว่านี้อีกสิครับ กลืนกินมันเข้าไปอีก”
“อ๊ะ อ๊า มะ…ไม่ไหว…อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ”

เพราะโดนสิ่งที่ทั้งใหญ่และยาวหนาสอดใส่จนแน่นทั้งช่วงล่าง จึงทำให้ลมหายใจร่างเล็กชาดห้วง ร่างสั่นสะท้านรุนแรงราวถูกกระหน่ำด้วยพายุร้าย

“อึก  อื้อ  อ๊า  อึก  อ๊ะ  อ๊ะ อ๊า อ๊ะ ระ ร้อน!!”
“เรโช”
“อ๊า….!!”

ร่างกายมอดไหม้ในพริบตาที่ถูกสิ่งที่ร้อนวาบราวกับไฟเผาสาวเข้าออกเสียดสีอยู่ในร่าง น้ำตาร่วงผล็อยเมื่อรู้สึกถึงความร้อนนั้นอยู่ในกายชัดเจน รู้สึกดีอย่างไม่น่าเชื่อจนน้ำตาไหลเป็นทาง โสฬสจูบซับน้ำตาเพื่อปลอบขวัญคนใต้ร่าง เรโชใกล้ถึงขีดจำกัดแล้วแต่อีกฝ่ายกลับไม่มีทีท่าว่าจะผ่อนแรงลง

“อ๊ะ… อึก…  อ๊ะ อื้อ…. อ๊า!”

โสฬสกระทุ้งเข้าใส่ร่างเรโชจนแอ่นโค้ง ขยับเข้าออกรุนแรงดั่งไม่สามารถห้ามใจไหว ความรู้สึกที่ถูกเสียบแทงแล่นเข้าสมองของเรโช คลื่นความกระสันไร้ที่มาครอบครองร่างเรโชจนแทบไม่เหลือสติ

“อ๊ะ ตะ ตรงนั้น อ๊า!!”
“ตรงนี้เหรอคนดี อืม อ๊ะ รัดแน่นจัง”
“อยะ อ๋า อ๊า!!!!”

เรโชกรีดร้องเสียงสูงเมื่อส่วนปลายความแข็งขืนกระทบโดนจุดอ่อนไหวเข้าเต็มๆ

“ยั่วขนาดนี้ พี่ขอทิ่มให้หนำใจได้ไหมครับ?”
“อะ ไอ้บ้า!! โรคจิต อ๊างงง อ๊ะ อ๊า!!”

โสฬสกระเซ้าเมื่อเห็นร่างข้างใต้มีอารมณ์ร่วมอย่างแข็งขัน  ชายหนุ่มโจนจ้วงลึก เพื่อให้อีกฝ่ายสุขสมถึงที่สุด

“อืม… อย่ารัดแน่นนักสิครับเรโช พี่จะไม่ไหวแล้วนะ”
“พะ พูดอะไรน่ะ ไอ้เฒ่าลามก”
“รู้รึเปล่าเวลาโดนจุดดีๆ แล้วมันจะตอดรัดถี่ๆ ด้วยล่ะ ทำให้เสียวมากเลยนะครับ”
“หะ หุบปากนะ! อยะ อย่าพูด!! อ๊ะ อ๊า!!”

ยิ่งเห็นเรโชเขินอาย โสฬสยิ่งพูดสองแง่สองง่ามเกี่ยวกับกิจกรรมที่ทำกันอยู่ให้คนตรงหน้าได้อายยิ่งขึ้น เขาจะไม่แกล้งเลย ถ้าชายาเขาคนนี้จะไม่น่ารักจนอดใจไม่ไหวขนาดนี้

“ชอบหรือเปล่าครับ ชายาผม”

ถามพลางขบเบาๆที่ลำคอระหง เหลืออีกนิดเขาก็จะทนไม่ไหวแล้วเช่นกัน ร่างกายของเรโชทำเอาเขาแทบคลั่ง คิดมาเสมอว่าตัวเองเจ๋งผ่านศึกบนเตียงมามากมาย แต่คราวนี้เขาแทบเอาตัวเองไม่รอด กับคลื่นความสุขสมที่มหาศาลนี้

“อ๊ะ อ๊ะ อา…. อ๊า อ๊ะ อึก อ๊ะ อ๊ะ อุ อื้อ อ๊า! มะ… ไม่ไหวแล้ว ผ ผม จ…จะถึง!!”

เมื่อถูกกระแทกกระทั้นจนจุกแน่น เรโชก็ไม่อาจอดทนได้อีกต่อไป

“อื้ม พร้อมกันนะครับ ชายาผม อ๊ะ!!”

เรโชลมหายใจขาดเป็นห้วงๆ  ขณะนั้นเอง โสฬสกอดสะโพกของเรโชไว้ จ้วงแทงเร่งจังหวะรัวเร็ว

“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊า!!”

ในหัวทั้งคู่เป็นสีขาวโพลน ลมหายใจหอบถี่ ชีพจรเต้นเร็ว และราวกับทั้งโลกหยุดนิ่ง ปานรูปดอกบัวเพลิงของเรโชร้อนจัด ราวไฟเผา เพียงวูบเดียวราวสายลมพัดแรง ในหูอื้ออึงอล และเพียงแค่นั้นร่างของทั้งคู่ก็ก้าวข้ามขีดจำกัดของความอดทน โสฬสระเบิดออกมาในตัวของเรโชพร้อมๆกับที่ร่างเล็กปลดปล่อยความปรารถนาทะลักทลายเช่นกัน

“ อา…อา”

โสฬสกอดร่างเรโชแน่นด้วยความรู้สึกทั้งหมดที่มี เรโชเองก็กอดตอบไปตามหัวใจเรียกร้อง ไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าผู้ชายด้วยกันจะมีความรู้สึกแบบนี้ได้ เพราะแทนที่จะขยะแขยง แต่ร่างกายกลับตอบสนองไปเสียหมด มันแค่เรื่องบังเอิญ หรือเป็นโชคชะตาก็ไม่รู้ ที่ทำให้ร่างกายของทั้งสองคนเรียกร้องซึ่งกันและกันอย่างสุดที่จะหักห้าม โสฬสจับจ้องใบหน้าคนตรงหน้า ที่ดวงตาปรือปรอยและผล็อยหลับไปจากความอ่อนเพลีย โสฬสเองก็เช่นกัน เพียงครู่เดียวตัวเขาเองก็เข้าสู่ภวังค์ฝัน หลับใหลไปพร้อมๆคนในอ้อมแขน
………………………………………………………………………………………………………………………………

“ว่าไงครับองค์พระชายา เข้าหอเป็นอย่างไรบ้างครับ ร่างกายโอเคมั้ย?”

เช้าวันใหม่ที่สดใสยิ่งนักแก่คนทั้งเมือง ยกเว้นเรโช หลังจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อวาน ตอนสาย ทั้งเขาและโสฬสกับหลับเป็นตาย ราวกับอดหลับอดนอนมาจากไหน ตื่นอีกทีก็เช้าตรู่ และแทนที่สวามีเจ้ากรรมจะอยู่ดูใจเขาตอนตื่นเสียหน่อย ดันหายหัวไปตั้งแต่เช้ามืด อ้างว่าติดราชการ ทิ้งเรโชให้เคว้งคว้าง ด้วยอารมณ์ที่ยากจะบรรยาย เพราะทีทั้ง ‘กรูเสียดินแดนซะแล้ว บัดซบเอ้ย’   ‘ฆ่าแม่งเลยดีมั้ย’   ‘ เสียบคืนดีกว่า’  ‘หรือจับแก้ผ้าถ่ายคลิปประจานดีวะ’   แต่ละอย่างในหัวเรโชมีแต่ความเคียดแค้นที่เสียเชิงชาย แถมยังเสียแบบสมยอมเองอีก ไม่อาจทนได้อีกต่อไป กะตื่นมาฉะกับคุณสวามีให้รู้เรื่อง แต่มันก็ดันไม่อยู่ปลอบใจกันเลยสักกะนิด หายจ้อยไปไหนก็ไม่รู้ แต่ที่ช้ำใจกว่านั้นก็คือ การเข้าเรือนหอครั้งแรกของพวกเขานั้น รู้กันทั้งเมือง!! เพราะตามตำนานเล่าไว้ว่า วันไหนที่ตรีสโรชเตโช และ 16 บูรพติยา เสพสมกันนั้น หากเป็นกลางวันพระอาทิตย์จะทรงกลด หากเป็นกลางคืนพระจันทร์จะทรงกลด ฉับพลันจะเกิดแปรปรวน 3 ประการ นั่นคือ ฟ้ามืด ลมกรรโชกแรง และสุดท้ายคือฟ้าเปิด 3 เหตุการณ์นี้จะเกิดเกือบพร้อมกัน แค่เพียงชั่วลมหายใจเข้าออก เป็นการบ่งบอกถึงฟ้ารู้ ดินรู้ ถึงความน่ายินดีในแผ่นดินเอกูนวิสติ เรื่องนี้แหละที่เรโชรับไม่ได้

‘ เสียตัวก็ว่าเจ็บแล้ว แม่ง ยังเสือกรู้กันทั้งเมืองอีก แค่กรูจะมีผัวนี่ ทำไมมันเอิกเริกนักว๊ะ!!’   
“ประสบการณ์ครั้งแรกเป็นไงบ้างล่ะ สุดยอดมั้ย?”

ไอ้คนที่ถามละลาบละล้วงแบบไม่เกรงใจหน้าอินทร์หน้าพรหมนี่ก็ใช่ใครอื่น ท่านเสนาฯนี่เอง

“จะรู้ไปทำไมไม่ทราบครับท่าน อยากรู้ท่านก็ไปลองเองแล้วกัน”
“หาทางอยู่เนี่ย อยากพาหนุ่มขึ้นเตียงดูเหมือนกัน แต่เจ้าตัวไม่ยอมสักที”
เสนาหนุ่มพล่ามไปเรื่อยโดยที่ไม่ได้สังเกตุเท่าไหร่ว่าคู่สนทนาอยู่ในความมืดมนแค่ไหน

‘สาธุ๊!! ขอให้มันโดนเสียบ!!’

เรโชแอบแช่งในใจอย่างอดหมั่นไส้ไม่ได้  แต่วันนี้เขาอยู่ในอารมณ์ปะทะคารมกับใครทั้งนั้น เพราะแค่ลุกขึ้นมานั่งได้นี่ก็เฉียดปาติหาร แต่ที่ไม่เข้าใจเลยก็คือ ไอ้เสนาหน้าอ่อนนี่มานั่งอยู่ในห้องของเขาได้อย่างไร อยู่ๆก็เข้ามา นั่งพล่ามๆๆๆ ไล่ยังไงก็ไม่ยอมไป เรโชอยากกัดลิ้นตายไปซะให้พ้นๆจริงๆ

“ขอบคุณผมซะด้วยล่ะท่าน”
“….?? เรื่องอะไร?”
“เพราะถ้าไม่ได้ผมล่ะก็ ท่านคงยังไม่โดนเสียบหรอก”
“หมายความว่ายังไง!!??”
“ก็ผมนี่แหละที่มาบอกกับองค์รัชทายาทว่า ท่านแอบเล่นชู้ และก็ผมเองนี่แหละที่เป็นคนป้ายยาปลุกกำหนัดให้กับองค์รัชทายาท”
“…………………………….!!??”
“ซึ้งจนพูดไม่ออกเลยสินะครับ เอาล่ะ ผมไปก่อนนะ ทีนี้ผมก็สบายใจละ ที่มารหัวใจเป็นฝั่งเป็นฝา จะได้ไม่มายุ่งเสือน้อยของผมอีก หึหึ”
“ อะ……………..อะ…………….”
“ไม่ต้องขอบใจหรอกท่าน ผมยินดี ไปก่อนนะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า”
“……แก๊!!  ไอ้เสนานรกกกกกกก!!!!!!!!!!!!!!!!!”
 
…………………………………………………………………………………………………………………………………

ฮั่นแน่ ผิดคาดไปตามๆกัน ฮ่า ฮ่า ฮ่า
บอกแล้ว ว่าผลโหวตไหนชนะ เรโชก็จะเสียตัววันนั้นแหละ
เรียบร้อยโรงเรียนโสฬสไปแล้วค๊าบบบบ!!!
 
(โดนท่านผู้อ่านตบจูบ!!)

ประกาศนิดนึงนะคะ ว่าตอนต่อไปลงช้าหน่อย (อีกแล้ว)
เพราะ คนเขียน ขอไปวาดการ์ตูนที่ค้างอยู่ต่อก่อนนะจ๊ะ
ออกพื้นที่นาน ไม่มีเวลาวาดเลย ลงนิยายได้อย่างเดียว
เข้าเมืองแล้วเลยขอจัดเต็มหน่อย (ฉาก NC อีกแล้ว!!)
 

ขอบคุณที่ติดตามนะค๊า
 
THEARBOO

[PetitDragon]

ในที่สุด.....พระชายาก็เสร็จองค์รัชทายาท   


+เป็ดให้พระชายาเรโชเป็นของกำนัล


ปล ป้ายบ่อยๆเลยนะ ท่านเสนาฯ   

[aoihimeko]

เราว่เราเร็วแล้วยังมีเร็วกว่า  รักรช

[Peppermint]

ให้ตายสิ ไม่น่าเชื่อเลยว่ามันจะพลิกขนาดนี้! !
(เชีบร์ท่านเสนากดคับ ! อยากให้ท่านเสนากดดด อั้ยย่ะ)
เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ

[NOoTuNE]

 


ไม่น่าหล่ะ อิพระสวามีมันถึงได้หน้ามืดตามัวขนาดนั้น แต่  ทำไมไม่มาดูแลพระชายาห่ะ เด๋วปั๊ดยุให้ไปมีชู้จริงซะหนิ


ส่วนอิตาเสนา ทำดีมาก แต่หมั่นไส้ขอให้โดนกด