หัวข้อ: ♥ บล็อค X ไนน์ ไหงงั้นน่ะ ? ตอนที่ 27 : กระจ่าง [THE END] [12/06/12] p.12 [ย้ายเลยครับ !!]

[yeyong]

ขอ คนแต่งเน้นๆ

[snoywishes]

โนคอมเม้นท์

[runningout]

รอชั้นรอเธออยู่ ~~ 

[PetitDragon]

//เอาหัวโขก   

[Kwansuay]

หลอกเรา !!!!

[Dee^daY]

ทำกันอย่างนี้..
วิ่งหนีให้ทันแล้วกัน

//ฮยองจุน.. กำลังวิ่งไล่ตามอย่างกระชั้นชิด

[wonderun]

Ebsilon : เปล่าน้าาาาา 

yeyong : อย่าทำร้ายผมเลยน้าาา 

snoywishes : ... ไม่มีเหมือนกัน ฮ่าๆๆ 

runningout : รออีกเเปปนึง วันนี้มาเเน่นอนคร้าบ สัญญา ไม่มาให้ตีตูด 

PetitDragon : ไม่เอาน่า เจ็บเฉยๆ  กอดกันๆ

Kwansuay : ง่าาาาาาา 

Dee^daY : ฮยอนจุง วิ่งไม่ทันผมหรอก !! 


เดี๋ยวมาอัพตอน 2 ทุ่มนะครับ นั่งกินถั่วจิบนมก่อน  รออะเปล่า ?? 

[wonderun]

♥ บล็อค X ไนน์ ไหงงั้นน่ะ ?
ตอนที่ 3 : นี่มันของ ของกู !

*Notification* สีสำหรับคำพูดของตัวละครนะครับ
สี Teal : ไนน์
สี Orange : บล็อค
สี Blue : ((นักเขียน อิอิ)) 






"อ่ะ อ่ะ อ๊าา" เสียงครางของร่างเล็กที่คร่อมอยู่ข้างบนค่อยๆ เพิ่มความดังขึ้น

"อดทนนะบล็อค ไนน์จะทำให้บล็อคมีความสุข อ่าา" ร่างสูงที่ทอดกายพิงโซฟา กระซิบด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา

"อะ นะ ไนน์ สัญญาเเล้วนะ" ร่างเล็กหลับตาพริ้ม พร้อมกัดลงที่หัวไหล่ของร่างสูง เสมือนรอยเขี้ยวนั้นเป็นเครื่องหมายเเห่งสัญญา

"สัญญาสิ บล็อคเป็นของไนน์คนเดียวนะ" ร่างสูงไม่มีแม้แต่ความรู้สึกเจ็บใดๆ เค้ายอม เค้ายอมได้หมดทุกสิ่งเพื่อคนตรงหน้า

"ไนน์รักบล็อคนะ" เวลานี้ไนน์คงไม่ต้องการใคร เค้าเพียงต้องการให้บล็อคเป็นของเค้า
เป็นของเค้าเท่านั้น

"บะ บล็อคก็รัก นะ .. อ๊ะ !" ร่างเล็กยังไม่ทันสิ้นคำกล่าว ก็ถูกร่างสูงสวมกอด เเละประกบกลีบปากอวบอิ่มของตนเข้าประกบกับกลีบปากบางของอีกฝ่าย

"บล็อคมองหน้าไนน์ไว้นะ"

"อะ อื้ม" ร่างเล็กโน้มมือเข้าไปคล้องทำลำคอขาวเนียนของร่างสูง

"คนๆนี้จะรัก จะดูเเลเเละทำให้บล็อคมีความสุขตลอดไปนะครับ" ร่างสูงสัมผัสถึงหนทางที่กำลังจะทำให้เค้าทั้งคู่มีความสุข เริ่มมีปฏิกิริยาตอบรับกับแก่นกายของเข้ามากขึ้นทุกที

"นะ ไนน์. บล็อคเจ็บ" มันตอดรัดอย่างรุนเเรงจนเจ้าของสัมผัสได้ถึงความเจ็บปวดนั้น

"อีกนิดเดียวเท่านั้นนะบล็อค อีกนิดเดียว อะ !" ร่างสูงเร่งจังหวะรัก ให้เร็วขึ้นไปอีก เค้าไม่ต้องการให้ร่างเล็กต้องเหนื่อย หรือเจ็บมากกว่านี้ สำหรับครั้งเเรกของคนตรงหน้า ทั้งหมดนี้ก็แสดงให้เห็นถึงความอเทน เเละความพยายามของเค้ามากเเล้ว เค้าเก่งจริงๆ
เหมือนใกล้ถึงเวลาเเล้วเวลาแห่งความสุขของคนทั้งคู่

"บล็อค ... เป็นของไนน์นะ อ๊า"
"อะ อื้มมมม ... อ๊าา"

"บล็อค/ไนน์" ทั้งคู่ประสานเสียงครั้งสุดท้ายเป็นชื่อของกันเเละกัน ช่างบังเอิญอะไรอย่างนี้ ดูท่าทั้งคู่จะมีความสุขมากสำหรับครั้งเเรกของพวกเค้า เห็นได้จากปริมาณลาวาที่ประทุออกมาจากปล่อง

"อะ อะ อ๊าาาา บล็อคอย่าสิ จะเลียหน้าไนน์ทำไม ? หรือยังพอไม่พอใจ อยากจะต่อใช่ไหม ?"

... ♥ บล็อค X ไนน์ ♥ ...

"อะ อะ อ๊าาาา บล็อคอย่าสิ จะเลียหน้าไนน์ทำไม ? หรือยังพอไม่พอใจ อยากจะต่อใช่ไหม ?"  ไอ้บล็อคสงสัยยังหนื่อยไม่สมใจมันรึเปล่าน้า มาเลียหน้าผมทำไม

“โบ้วๆ เเง่งงงง โบ้ว”  บล็อค   มึง เห่าได้ด้วยหรอ ?????

“โอ๊ยยยยยยยยยยย !!!”

“ตื่นเเล้วหรอมึง เป็นไงมันปะเมื่อคืน ?” ผมปรือตาขึ้นอย่างช้าๆ เห็นไอ้บล็อคยืนอยู่ในสภาพนุ่งผ้าเช็ดตัว นี่ผมๆ ไม่ได้ฝันไปจริงๆใช่ไหม ? ผมค่อยพยุงร่างมาพิงกับโซฟา รู้สึกมึนสับสนไปหมดเลย

“มึง เอ่อ คือ มึง กับกู เรา เอ่อ  เรา Featuring Together ไปเเล้วหรอวะ” ผมหน้าเเดงขึ้นมาทันที

“ฮะ ฮ่า ๆ  ๆ ๆ   โอ๊ย กูอยากขำ” มันเเทบจะล้มกลิ้งลงไป ระวังๆหน่อยอะไรจะมุดออกมาจากผ้า

“มึงจำไม่ได้หรอวะ” มันเด้งขึ้นมานั่งอยู่ที่พื้นตรงหน้าผม

“หึๆๆๆ” ผมส่ายหน้าไปมาาาาาา

“ก็เมื่อคืนมึงมาเมาเเล้วนอนสลบอยู่หน้าห้องกู เเล้วกูก็เลยหิ้วมึงเข้ามา จัดการเปลี่ยนเสื้อผ้าเเล้วก็ให้มึงนอนอยู่ตรงนี้ ก็เเค่นั้นเอง” มันเล่าเรื่องทั้งหมด (รึเปล่า ?) ของเมื่อคืนให้ผมฟัง

“เอ่า เเล้วๆ ๆ ๆ  เอ่อ มึงไม่ได้มาทำอะไรกับ กับกู ใช่ไหม” ผมต้องเอาให้เเน่ใจว่ามันไม่ได้เกิดอะไรขึ้นจริงๆสำหรับเมื่อคืน

“มึงก็เรียกชื่อกู เเล้วมึงก็บอกว่ากูเป็นของมึงคนเดียว มึงไม่ให้กูไปกอดกับใคร”
ไอ้เห้ !!! เเย่เเล้วเมื่อคืนผมทำอะไรลงไปเนี่ย ??

“เเล้วอะไรล่ะ มีอะ อะไรต่อมึงเล่ามาให้หมด”

“เออๆๆ อย่ารีบดิวะ อืม ... เเล้วมึงก็ล็อคกูไว้บอกให้กูอยู่กับมึง ก็ก็เลยนั่งอยู่กับมึงในสภาพนี้ เสื้อผ้ากูก็ไม่ได้ใส่หนาวจะตาย” มันบ่นอุบอิบทำหน้าตาน่ารัก เเต่กูจะไว้ใจหน้าตาน่ารักใสซื่อของมึงได้ยังไง ตอนกลางคืนมึงอาจจะเเปลงร่างเเล้วมาเจาะไข่เเดงกูก็ได้ !!!

“เออ ยังมีอีก !” เหมือนมันนึกอะไรขึ้นอีกอย่างได้ อะ อะ อะไรวะ ?????

“มึงคราง มึงทั้ง ‘อะ’ ทั้ง ‘โอ๊ย’ ‘เสียว’ เหมือนมึงกำลัง โจ๊ะพึมพึม ” ชิ

“หะ หะ หาาาาาาา  กะ กูหรอ”  หายเเล้น ผมฝันไปหรอ ไอ้ที่ฝันว่ามันขย่มผมทั้งคืน ทุกอย่างเป็นฝันหรอ เอ ... ไหงเป็นงั้นไปได้ เห้ย ผมต้องดีใจดิ ที่ผมไม่ได้ไปได้กับมัน

“อื้มมมม” มันสอดตัวเข้ามาตรงหว่างขาผม ก่อนจะเเสยะยิ้มเบาๆ
“
เอ๋  บ็อคเซอร์มึงเเฉะ ...” ผมรีบก้มลงไปมอง  !!!  (O_O) ชิหาย กูฝันเปียกกกกก

“อ๋อออออ  กูรู้เเล้ววววววววว  มึงฝันว่ามึงมาซั่มกูใช่ไหม ไอ้ไนน์” สายตาน่ารักๆ ใสๆของมันเริ่มเเผ่รังสี ‘อัมหื่น’ มากขึ้น ผมสัมผัสได้ถึงออร่าสีดำ

“หรือไนน์อยากได้ของจริง ?  บล็อคจัดให้ก็ได้น้าคร้าบบบ หึหึ” โอ๊ย ซี้ดๆๆๆ ตัวมันยังอยู่ในหว่างขาผม ส่วนนิ้วเรียวยาวของมันก็เอามาไต่ตามอกของผม นี่มึงจะฆ่ากูใช่ไหม ?
ถ้าเรื่องเมื่อคืนเป็นเรื่องจริงผมคงดึงมันขึ้นมานั่งบนตัวผมต่ออีกสักรอบ สองรอบเเน่ๆ
((ทำไมพี่ๆ เค้าหื่นกันจังเลย (=w=)a ? หรือผมเองที่หื่น เอ๊ะ ? ? ?))

“เห้ย กวนวะ มึงไปเรียน ไป ไม่มีเรียนหรอวะ กี่โมงกี่ยามเเล้ว” ผมเอะอะโวยวายเต็มที่เลย ฟุ้งซ่าน ไปหมด อ๊ากกก

“จะเก้าโมงเเล้ว วันนี้กูมีเรียนเช้า มึงอ่ะ”
“อืม ... ไม่มีวะวันนี้ ” ผมคิดสักพักวันนี้ผมว่างนี่หว่า

“เเล้วมึงจะกลับห้องมึงไหม เนี่ย”  มันถามพลางมาอุ้มนายพลไปกินข้าว

“กลับดิ ก็กูอยู่ห้อง 509 ใกล้เเค่นี้เอง อุ๊บ !” เฮ้ยตายๆ ๆ ๆ   หลุดปากบอกห้องมันไปเเล้ว

“อ้าวววววว มึงอยู่ใกล้เเค่นี้เอง ไมไม่บอกกันวะ” ก็มึงไม่ถามกูนี่นา ฮ่าๆๆๆๆ  จริงไหมอ่ะครับ ?

“งั้นกูฝากมึงให้ข้าวเที่ยงนายพลด้วยนะ เดี๋ยวบ่ายโมงกูก็กลับมาเเล้ว เออกูขอเบอร์มึงด้วยกูยังไม่มี” ผมไม่รู้ว่าไอโฟนไปไหน จำได้เเค่อยู่ในกระเป๋ากางเกง

“086-96969-xx”

((รู้เลยนะเนี่ยว่าชอบเเบบไหน หึหึ))

พอมันออกจากห้องไปผมก็ยังไม่กลับห้องหรอกครับ อยู่สำรวจเล่นห้องมันหน่อยดีกว่า ดีนะมันให้กุญเเจเอาไว้ด้วย หึหึ  มันดูเป็นผู้ชายน่ารัก เเต่ก็เเอบเท่ เอ๊ะ ? ก็เหมือนเป็นอะไรๆ หลายๆอย่างเเต่ก็ลงตัวเลย ห้องมันถูกจัดเป็นสไตล์โมเดิร์นสีสันไม่ฉูดฉาด เเต่ไม่ใช่ว่าไม่มี มีฉันวางหนังสือหน้าตาประหลาด ทีวี LCD ขนาด 37.5 นิ้ว (นี่มึงถึงขนาดไปวัดทีวีเค้าเลยหรอวะ) โซฟากว้างใหญ่ไพศาลนั่งได้นอนได้สบาย ผมลุกจากห้องนั่งเล่น ลองเดินสำรวจมันเลยทั้งห้องเนี่ยเเหละ มีไรบ้างหว่า อาจจะมีหนังสือโป๊ซ่อนอยู่ก็เป็นได้ อิอิ  อ๊ะ เจอห้องนอนเเล้วเข้าไปดูหน่อย



เเป๊ก (เสียงเปิดไฟนะฮับ)



ห้องนอนมันสวยจังนะ เตียงก็ใหญ่ดีนอนได้สองสามคน เหมาะเเก่การทำกิจกรรมเป็นอย่างมาก

((เล่นไพ่ใช่ไหมฮะ ?))

<< รู้ทันพี่อีก ใชๆ เล่นไพ่กันที่เตียงใครเเพ้ถอดหนึ่งชิ้น ไง อิอิ

ผมเดินเข้าไปใกล้ๆเตียงของมัน เหลือบไปเห็นกรอบรูป เอ นี่มันรูปไอ้บล็อคกับนายพล กับต้นไม้ต้นนั้น ทำให้ผมนึกย้อนไปถึงเรื่องเมื่อวันนั้นเลยเเหะ ถ้าวันนั้นผมไม่ไปนอนอ่านหนังสือ เเล้วหลับที่ตรงนั้นวันนี้ผมคงไม่ได้มานั่งเล่นอยู่ที่ห้องของมันเเบบนี้หรอกนะ

“โบ้วๆ ๆ ๆ ” ไอ้เจ้านายพล เห่าอะไรมันวะ หรือมันกลัวผมจะมาขโมยของๆพ่อมัน ตูไม่ได้เป็นโจรนะเว้ยยยยย  ผมขี้เกียจฟังหมาบ่นเลยกลับมานั่งที่โซฟา ควานหาไอโฟนที่อยู่ในกางเกงเมื่อคืน ไหนๆ อยากลองเล่น Instagram บ้างว่ะ ผมก็จัดการโหลดมาทันที สมัคร Account ... เอ เเล้วผมจะอัพรูปอะไรขึ้นดีเนี่ย ? หืม .....
อะ เอารูปไอ้หมานี่เเหละ

“นายพลมานี้ดิ มาถ่ายรูปกันหน่อย” ผมเรียกมันมามันก็ไม่มา

“จะมาไม่มาวะ ไอ้หมาเน่าาา   นี่เเหนะๆ” ผมดึงผมจุกมันให้มันเข้ามาใกล้ๆๆ เเต่มันก็ไม่ยอมสนใจผมเลย เเถมส่งหางตามจิกๆผมอีก  หน็อยเเน่ๆๆๆๆ

“หมายังเมิน ตู ...” นั่นคือคอมเม้นท์ของผมในรูปของตัวเองที่เพิ่งจะอัพขึ้นไป เห้อออ




ตื่อ ดือ ดึ๊ง ~



มีการเเจ้งเตือนเข้ามาเเฮะ  ?

“Bblockb :ไอ้ไนน์ โดนหมาเมิน 555+” ใครวะมันกล้าดีขนาดนี้ b block อ๋อ ไอ้บล็อคเเน่นอนเลย กลับมาเดี๋ยวโดนดีเเน่ !!!

น่าเบื่ออ่ะ เเต่ยังมีไอ้นายพลอยู่เป็นเพื่อน ถ้ากลับห้องตัวเองก็คงเหงากว่านี้อีกเยอะ ไม่เป็นไรนั่งเล่นอยู่นี่เเหละครับ

“เห้ออออออออออออ  ง่วงงงงงงงงงงงง zZ”

“เเผล็บๆ !”

“หืมๆ กี่โมงเเล้วว๊า  หาววววววววววว”
“เที่ยงเเล้วนี่หว่า  เดี๋ยวไอ้บล็อคกลับมาโดนมันเฉ่งเเน่เลย” ไอ้นายพลมันคงหิวเเล้ว “อาหารหมาๆ”  อืม อะ เจอเเล้ว
“โอ้โห กินดีอยู่ดีกว่าคนอีกนะวะ ฮึ่บ” ผมลุกขึ้นบิดขี้เกียจ ก่อนเดินสำรวจห้องมันอีกครั้งนึง เผื่อจะเจออะไรที่น่าสนใจ

“เห้ย มีกีตาร์ด้วย ขอเอาไปเล่นหน่อยดีกว่า” กีต้าร์โป่งสีน้ำตาลอ่อนคล้ายๆที่ผมมีเลย



ตื่อ ดือ ดึง ~



“เสียงดีนี่หว่า” 


ตึง ~ ในคืนที่ฟ้านั้นเต็มไปด้วยแสงไฟ 
เราโอบกอดกันและมองไปบนฟ้า ไกล
สุดหัวใจ สุดสายตา มีแต่ เรา
ตึง ~ ดวงจันทร์ล่องลอยและมอบความรักให้กัน
ขอบคุณวันนี้ที่คอยดูแลรัก ฉัน จากหัวใจ จากนี้ไปมีแต่เธอ

*ฉันไม่รู้ว่าวันพรุ่งนี้ ดวงดาวจะหายไปไหน
ฉันไม่รู้ว่าวันพรุ่งนี้ท้องฟ้าจะเป็นเช่นไร แต่ฉันก็รู้หัวใจของฉัน

จะมีเพียงเธอรักเพียงแต่เธอ โอบกอดเธอด้วยรัก รักที่ห่วงใย
ใจฉันให้เธอมันเป็นของเธอรู้ไหม ทุกคำมันกลั่นออกมาจากหัวใจ
เราจะลอยข้ามฟ้าท่ามกลางหมู่ดาว จะไม่มีความเหงาเข้ามากล่ำกลาย
เพลงนี้เพื่อเธอมันเป็นของเธอรู้ไหม สัญญาจะดูแลเธอจากนี้ ตลอดไป

“จะดูเเลกูตลอดไปจริงหรอมึง ?” เห้ยยยย !!! ไอ้บล็อค ผมหันไปด้วยความตกใจสุดขีด




จุ๊บบบบบบบบ  !!!




ปะ ปาก ริมฝีปากของผม กับไอ้บล็อคกำลังประกบกันอยู่ ทำไมความรู้สึกมันถึงหอมหวานจัง หวานจนอยากจะกลืนเข้าไป ตอนไหน ตอนไหนกันนะ เเล้วมันเป็นเเบบนี้ได้ยังไงกัน ผมเหมือนกำลังตกอยู่ในภวังค์ เราทั้งคู่ผละออกจากกัน

“เล่นเพราะดีหนิ” มึงไม่ตกใจอะไรเลยใช่ไหม ?

“อะ เออวะ ขอบคุณ”

“มึงเล่นให้กูฟังบ่อยๆนะ กูชอบ” มะมึงชอบฟัง หรือมึงชอบกู ให้เเน่ๆ

“อะ เอออออออ มึงมาเเล้วงั้นกูกลับห้องก่อนนะ ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าอาบน้ำก่อนนะ”

“อะ อืม เเล้วมึงกินไรยังวะ”

“ยังวะ” ตั้งเเต่ตื่นมายังไม่มีอะไรตกถึงท้องผมเลยเเม้เเต่นิดเดียว

“งั้นเดี๋ยวไปกินข้าวกัน โอเค ?”

“อืมๆ ขอตัวเเปป” ผมหน้าเเดงอยู่ เเต่มันดูไม่มีปฏิกิริยาอะไรเลย ไม่เอาเเล้ว เดี๋ยวจิตใจผมจะเตลิดไปมากกว่านี้ ผมรีบกระโดดออกมาจากห้องมันเลย ใจเต้นสุดๆ ทำอะไรไม่ถูกจริงๆ ขอกลับไปสงบสติอารมณ์ที่ห้องตัวเองก่อนดีกว่า



ซ่าๆๆ



ผมปล่อยให้น้ำราดหัวตัวเองเพื่อลบความคิดฟุ้งซ่านนี้ออกไป ถึงตอนนี้ผมคงไม่ต้องหาคำตอบ หรือพิสูจน์อะไรอีกต่อไปเเล้ว ผม‘ตกหลุมรักไอ้บล็อค’เข้าเต็มๆเเล้วละครับเเบบนี้ เเต่ทำไม ? ทำไมเป็นผมอยู่ฝ่ายเดียวที่เป็นเเบบนี้ ตัวมันดูไม่สะทกสะท้านอะไรเลย หรือผมก็เเค่เเอบรักมันข้างเดียวใช่ไหม ?  มันก็คงเป็นเเบบนั้นเเหละนะ รูปจูบกันหราอยู่ขนาดนั้น ไอ้บล็อคมันก็คงไม่ได้สนใจอะไรในตัวผมหรอก เลิกๆคิดๆ ได้เเล้ว

“อ่า จะบ่ายโมงเเล้วหรอ ? ” รู้สึกหิวขึ้นมา เดี๋ยวผมก็คงจะไปกินข้าวกับมันตามที่มันนัดไว้ ไม่สิ เเล้วทำไมผมจะต้องไปด้วย ผมจะไปในฐานะอะไร ผมก็เเค่คนที่ใช้มันซักกางเกงให้ ก็เเค่นั้นเอง มันก็คงไม่มีอะไรเกินเลยไปกว่านั้นหรอกนะ

“โบ้ววๆ ๆ ๆๆ”
“เห้ย เสียงไอ้นายพลเห่าเปล่าวะ เเบบนี้รบกวนชาวบ้าน ไอ้บล็อคนะ ไอ้บล็อค เดี๋ยวก็โดนด่าหรอก”

“พี่พีทปล่อยผมนะ หยุด ผมบอกให้ปล่อย” เห้ย ๆ !! นั่นมันเสียงไอ้บล็อคหนิ ตอนนี้ผมไม่คิดอะไรเเล้วสมองผมไม่สั่งการอะไรทั้งนั้น มีเเค่หัวใจกับเท้าหนึ่งคู่ที่กำลังวิ่งออกไปอย่างเร็วที่สุดๆๆ ใจผมร้องเรียกเเค่ชื่อมันเท่านั้น บล็อค  บล็อคคคคคคคคคค !!!

“น้องบล็อคก็อย่าเล่นตัวไปเลยนะครับ นี่พี่ตามตื๊อขนาดนี้เเล้วนะ ยอมๆพี่เถอะ”

“พี่ปล่อยบล็อคเหอะ พี่ก็มีหมิวเเล้ว บล็อคก็บอกพี่ไปเเล้วหนิเมื่อวาน พี่ไม่เข้าใจหรอ”

“พี่ก็บอกว่าเลิกไปเเล้วไง พี่ต้องการเเค่บล็อคคนเดียว เเค่บล็อคเท่านั้นนะครับ”

“นี่พี่ครับ คนเค้าไม่เล่นด้วยเเล้วจะตามตื๊ออยู่ได้ทำไม” ผมมาถึงเเล้ว หน้าห้องมันห่างกันเเค่นี้ เเต่ทำไมดูเหมือนไกลจัง เห็นผู้ชายคนนึงกำลังฉุดกระชากมันอยู่ นี่มันไอ้คนเมื่อวานนี่หว่า เเม้ผมจะจำหน้ามันไม่ได้ เเต่ว่า ก็ไม่ผิดตัวเเน่ๆ

“เเล้วมึงมา เสือก อะไรด้วยครับ เรื่องของผัวเมีย” ผัวเมียหรอ ผัวเมียงั้นหรอ บล็อคที่มึงไม่รู้สึกอะไรกับกู เป็นเพราะเเบบนี้ใช่ไหม เพราะมึงเป็นเมียไอ้เชี่ยนี่เเล้วใช่ไหม ?




................




..........




......




....




..






“เมียหรอ ?  นี่เมีย มึงหรอ”




“เออ เมีย กู มึงได้ยินชัดเเล้วใช่ไหม ไอ้หน้าขาว” นั่นนะสิผมได้ยินชัดเเล้ว สมองผมเบลอไปหมดเเล้ว














“มันเป็นเมียมึงที่ไหน .... นี่มันของ ของกู !!!!”

............................................




มาต้่อเเล้วครับ วันนี้ของจริงเพียวๆเลยนะ ไม่มีตอ
นักอ่านอย่าโกรธผมนะฮะ  รักหรอกจึงหยอกเล่น จุ๊บที :*
ตอนนี้มาเป็นพี่ไนน์ล้วนๆ มาดูความในใจของ พระเอก << รึเปล่ากัน
ผมจะหายป่วยเเล้วนะ สงสัยเพราะกำลังใจของนักอ่านเเน่ๆ จุ๊บอีกสองที :* :*

Ps. ติดหวัดผมเเน่ๆๆๆๆ  ฝันดีนะครับ รักไนน์เยอะๆ รักบล็อคเยอะ รักนายพลเยอะๆ
เเล้วก็รัก "รัญ" เยอะนะ   

[seaz]

อู๊ว...ออกตัวจริง ^^

[anuruk97]

  น่ารักอะชอบ

[nutara]

คุณน้อง อย่าดราม่านะคะ คุณพี่ร้องขอ และขอร้อง 

พี่พีทก็วุ่นวายกับบล็อคเหลือเกินนะ

ไม่รู้หรอ ความไว้ใจให้ได้คนละครั้งนะ ไปยุ่งกะผู้หญิงอื่นแล้ว น้องบล็อคอย่าไปยุ่งน้า

[PetitDragon]

ไนน์เยี่ยมมาก   

ต่อยไอ้พี่พีทเลย 

[SoN]

^^

[cher7343]

ไนน์โดนเสียบแน่

[FoN LiGhT~]

ไนน์ สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[mister]

อ๊าก กก เขิน

[Kwansuay]

กรี๊ดดดดดด. น้องไนน์เท่มาก !!!

[runningout]

นายเท่มากกก !!    

[wonderun]

seaz : พี่เค้ามาเเรง 

anuruk97 : ขอบคุณครับผมชอบเยอะๆนะ

nutara : ใจตรงกันเลยผมไม่ชอบดราม่า เเต่ก็ต้องเเอบมี 

PetitDragon : พวกเราไปรุมต่อยพี่พีทเลย

cher7343 : ไนน์โดนเสียบ ????

FoN LiGhT~ : สุ้ตายๆๆๆๆๆๆ 

mister : เขินด้วยคนครับ 

runningout : สุดๆๆๆ 

... ♥ บล็อค X ไนน์ ♥ ...

Teaser ตอนที่ 4 : กูจะดูเเลมึงเอง


เมื่อไนน์ พาบล็อคหนีออกมาจากพี่พีท !!! ทั้งคู่จะไปอยู่ที่ไหนกัน

บล็อค(หมอยาของพวกเรา:เภสัช)เกิดไม่สบายขึ้นมา ใครจะเป็นคนดูเเล !!??

TO BE CONTINUED .... พรุ่งนี้นะครับผม 

รอ / ไม่รอ  เม้นท์บอกด้วยนะ อิอิ

[nutara]

ไอ้หนู อย่ากั๊ก แต่งเสร็จแล้วก็ลง

คนแก่รอนานๆแล้วใจจะขาด

[Ebsilon]

น้องรัญใจร้ายยยยยย

มายั่วกันอีกละ

[Kwansuay]

ค้าง !!!!!

[armmyrine]

  ฟอร์มตลอด คนเขียน (แต่ก็รอนะจ๊ะ)

[FoN LiGhT~]

รออยู่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[alexandria]

นายพลสู้ๆ

มาช่วยปะป๊าเร็วว

ชอบมากๆครับ  ขนาดอ่านได้ไม่กี่ตอนนเอง  ดันนนนนนนนนนนนนนนนนน

 ^^

[PetitDragon]

คนแต่งชอบยั่วนะ.... 

[basza2x]

  สนุกมากกกกกกกกกกกก 

[shockoBB]

ไนน์เยี่ยมมากก 555

[snoywishes]

เดียวนี้ดื้อนะนักเขียน !!!!  โดนนนน

[runningout]

รอ รอ รอ รอ