>O<{เสน่ห์ร้ายพ่ายรัก} ธี & ภีม >>>MiSS-U<<<
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: >O<{เสน่ห์ร้ายพ่ายรัก} ธี & ภีม >>>MiSS-U<<<  (อ่าน 1015002 ครั้ง)

ออฟไลน์ MoMoRin

  • I am Fujoshi! (・∀≦)ゞ
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1749
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +229/-2
พี่หมอภีมเอ๊ยยยยย เค้างอนเค้าเหวี่ยงใส่นี่แสดงออกมากแล้วนะคะ งานจะเข้าตัวเองอยู่รอมร่อยังไม่รู้ตัวอีก เข้าใจค่ะว่าพี่มนุษสัมพันธ์ดี แต่ดี้กินไปจนพี่ธีไม่ค่อยปลื้มแล้วนะคะพี่หมอขาาา อิอิ

ปล.สาวมนท่าทางจะมีคนมาตกหลุมซะล่ะม้างงงง อิิอิ

ออฟไลน์ bytoey

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 865
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +197/-3
ตอนแรกเห็นชื่อตอนก็คิดอยู่ว่า ใครน๊าา เป็นผู้ทรงอิทธิพล :z2:

แต่พอได้อ่าน ก็อ้อ ตี๋น้อย นี่เอง :-[

แต่ต่อไป สงสัยว่า พี่หมอภีม ต้องเป็นผู้ทรงอิทธิพลต่อ ตี๋น้อย เช่นกัน ฟันเฟิร์มคร้า o13

 :กอด1: :L2:

ออฟไลน์ runningout

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 342
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +43/-1

ออฟไลน์ EunSung87

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1171
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +142/-2
อาตี๋เตรียมใจไวดีๆ

ออฟไลน์ MiSS-U

  • {^o^} {^3^}
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2800/-11
ตอบเม้นท์

^HT…hanna   อ๊ายยย  โดนจิ้ม(แล้วชิ่ง) ไปไหนแล้วอ่ะ ^^

^seaz      ตลอดๆ เนี่ย  คือ  หวานตลอดๆ  ป่ะคะ^^  ลงเอ่ยแบบไหนก็ต้องลงเอ่ยด้วยรักกันสิคะ  ฮิ้ววว

^KaorPaor   555  รู้ใจเฮียติณห์ได้ไงเนี่ย  เลยซวยตี๋น้อยจริงๆ  แต่ไม่ซวยหรอกค่ะเฮียตามทั้งทีต้องมีอะไรดีๆสิ

^ขนมหวาน   ตี๋น้อยไม่รู้ตัวหรอกค่ะว่าตัวเองมีอิทธิพลต่อเฮียภีมแค่ไหน  คิดแต่ว่าเฮียดุเฮียบ้าอำนาจใส่ตัวเอง  ที่เฮียทำไปเพราะเห็นว่าเป็นคนสำคัญไม่งั้นใครจะแล  แต่ตี๋กับงอแงใส่ไม่ถูกใจไปซะงั้น  แต่พอรู้ใจตี๋ก็จะยอมเฮียคนเดียว 555

^murusakisama   ใช่ค่ะ  อ้างจากเวปๆหนึ่ง  “นโยบายของนักปราชญ์” ข้อสารภาพว่าชื่อนี้ตั้งขึ้นโดยไม่รู้ความหมายมาก่อน  และธีรนัยหรือตี๋ธีนั้นเกิดจากการเป็นเพื่อนพระเอกตั้งแต่เรื่องกัสวินค่ะ 555

^111223      ใช่ม้า  ธีเป็นผู้ทรงอิทธิพลในใจเฮียภีมคนเดียว  ฮิ้ววว  เรื่องรู้ใจตัวเองนั้นคงต้องตามลุ้นกันต่อ  แต่แค่ที่ตี๋ยอมเฮียขนาดนั้นก็ยิ่งกว่ามีใจแล้วค่ะ  แกล้งมึนไปงั้นเอง  ฮุๆๆ  ขอบคุณสำหรับเป็ดกิ๊บก๊าบค่า^^

^yowyow   ช่างจับประเด็นและรู้ใจเฮียจริงๆ  เรื่องว่าตี๋จะรอดปลอดภัยนั้นขอให้ติดตาม  แต่ดูท่าไม่น่ารอดอ่ะนะ  ฮุๆๆ

^kunfon      ไม่รักได้ไงคะแอบหนีเวรออกล่าตี๋น้อยขนาดนั้น  ยิ่งกว่ารักค่ะเพราะหึงหวงห่วงบวกไปด้วย  ฮุๆๆ

^nutsumi      ใช่ๆ  ไม่น่าเชื่อว่าตี๋แสบคนนี้จะน่ารักกับเค้าได้ด้วย  555  จะโดนธีขย่ำมั้ยเรา  ฮุๆๆ

^natalee22   ใคร๊ใครว่าเฮียใจเย็น  นั่นน่ะข่มอารมณ์สุดๆเลยค่ะ  ดีที่มีเฮียติณห์อยู่ด้วยไม่งั้นตี๋น้อยได้โดนเฮียกระชากออกมาแบบไม่ตั้งตัวแล้ว 

^alekung103   กอดดดด  ฝากดูต่อไปด้วยน้า ^^

^i1_to*pp   เรื่องบทลงโทษนั้นมีรอตี๋อยู่แล้ว  แต่ไม่รู้ว่าจะถูกใจน้องหนึ่งอ่ะเปล่า  ฮุๆๆ  นั่นแน่รอไปเที่ยวทะเลนี่เอง  ถ้าหวังว่าจะรอดูฉากหวานหรือหวือหวาไม่ต้องรอไกลค่ะ  เพราะเฮียภีมขยันหยอดขยันส่งลูก(หวาน)อยู่แล้ว  กอดดดด  ขอบคุณสำหรับคำผิดมากๆค่ะ^____^

^Horizon      ไม่มีใครชัดเจนเท่าเฮียภีมอีกแล้ว  รักเดียวใจเดียวเนอะ 555  ขอบคุณสำหรับบวกค่ะ^^

^ขนมสัมปันนี   ต้อนรับคนคุ้นหน้าคุ้นตาค่า^^  กอดดดด  ฝากตี๋น้อยกับเฮียภีมด้วยนะคะ  ถูกใจรึเปล่าบอกกันด้วยน้า

^POPEA      อารมณ์รักหลงกำเริบ  ดูท่าอาการนี้จะไม่หายง่ายๆซะด้วยจิ  หมอก็หมอเฮอะ  555  ขอบคุณสำหรับบวกกะเป็ดค่ะ  กอดดดด

^nongrak      หมอภีมหึงแรงอยู่ค่ะ  แต่แสดงออกมากไม่ได้เดี๋ยวตี๋ตื่นงอนยาวจะยุ่ง  รอตี๋เป็นไก่ในกำมือก่อนทีนี้จะบีบก็ตายจะคลายก็ตายไปไหนไม่รอด  ฮุๆๆ  ใช่ค่ะนี่คือจุดเริ่มต้นของมนกับติณห์  งานนี้เฮียติณห์ก็เดินหน้าเต็มกำลังเหมือนกันค่า^^

^AprilSnow   ใช่ค่า  ถ้าตี๋รู้ว่าตัวเองมีอิทธิพลกับเฮียมากขนาดนี้ล่ะก็  เดวิลน้อยโผล่แน่ๆ โฮะๆๆ

^CarToonMiZa   ใช่ค่ะ  คนมีรักนี่ดีเนอะ  รักชนะทุกอย่างจริงๆ  ขอบคุณสำหรับเป็ดน้อยค่ะ^^

^Momichi   ธีลิซึม  เป็นอาการที่หมอภีมรักษาไม่หายขาดและดูท่าจะหนักขึ้นทุกวัน  ส่วนการปราบตี๋แสบคงต้องใช้เวลาสักนิด  แต่ใจจริงเฮียภีมแอบชอบที่ตี๋น้อยมันดื้นนะคะเพราะจะได้ถือโอกาสหาเศษหาเลยซะเลย  ฮุๆๆ

^kojibara      ยินดีต้อนรับค่ะ^^  อ๊ายยย  หมอภีมหึงเพราะเลือกคนแล้วต่างหาก  หึงตี๋น้อยคนเดียว  อิๆๆ  ส่วนมนติณห์จะมีความคืบหน้ามาเป็นระยะแต่ไม่ลงลึกค่ะ  ในอนาคตอาจจะแต่ง sp. ให้แต่ยังไม่รับปากน้า  ขอจบคู่หลักก่อนค่ะ  กอดดด

^love2y      ใช่ค่า  คนนี้แหละของมน  โฮะๆๆ

^PBOBP      อีโมนี้แปลว่าไรอ่ะ  ถ้าให้แปลคือ “กระดื๊บๆ” ป่ะ 555  กอดดด

^little_nok   ใช่ค่ะติณห์เคยเจอมนที่ตลาดพร้อมธี  หลงในรอยยิ้มสวยของสาวเจ้าเข้าน่ะค่ะ^^  555  ใช่เลยสั้นๆเฮียเป็นไก่จิกกลับมา  กอดดด  ขอบคุณที่ติดตามค่ะ

^greensnake   เฮียภีมเปลี่ยนจากหมอเป็นไก่เลยเนอะ 555  ก็ใจมันร้อนรุ่มกลัวตี๋น้อยแอบมีกิ๊ก  เฮียเค้ารักของเค้าอ่ะค่ะเหตุที่เฮียไม่กล้ารุนแรงก็เพราะกลัวตี๋งอแงดื้อจนคุมไม่อยู่  ขนาดว่าเฮียดุตี๋ยังกล้านี่ถ้าโมโหใส่คงเตลิดกู่ไม่กลับ  แต่เฮียเค้าหมายมั่นในใจแล้วค่ะว่าเมื่อได้ใจตี๋เมื่อไหร่เอา(คืน)ตี๋อย่างสาสม  555  มนติณห์เริ่มสัมพันธ์กันตอนนี้แหละค่ะ  กอดดด  ขอบคุณสำหรับบวกค่ะ^^

^yayee2      ตี๋น้อยเป็นผู้มีอิทธิพลทางใจต่อเฮียมากค่ะ  ดูสิร้อนรุ่มไม่เป็นอันทำอะไร  แต่ทางรูปธรรมแล้วจะเห็นว่าเฮียภีมกุมอำนาจขี้บังคับตี๋ที่สุด  ตี๋น้อยถึงแอบจิกกัดเฮียในใจตลอด 555  ส่วนสาวนางนั้นตี๋น้อยรู้ล่ะค่ะว่าไม่มีไรแต่แค่ไม่พอใจที่เฮียสนิทด้วย  และอีกอย่างจะให้ตี๋ตบตีแย่งเฮียคงไม่น่าดูเท่าไหร่  และหมอวิวจะออกมาอีกเพื่อกระตุ้นต่อมหึงของตี๋ตอนนั้นต้องตามดูค่ะว่าตี๋จะจัดการยังไง 555  กอดดด

^udongjay   ใช่เลยหลุดปากขนาดนั้นคิดกับเฮียไปไกลสุดกู่แล้วค่ะ  และรออ่านต่อๆไปจะรู้ว่าใจตี๋น่ะอ่อนจนยกให้เฮียไปแบบไม่รู้ตัวแล้ว  โฮะๆๆ  ขอบคุณสำหรับบวกค่ะ^^

^yeyong      นี่ดีเท่าไหร่แล้วค่ะที่หนีแล้วยังกลับมา  เฮียยังรับผิดชอบอยู่น้า  อย่าไปชมว่าตี๋น้อยน่ารักเชียวค่ะ  เจ้าของมันหวงมากกกก 555

^tookujang   ความรักไม่มีแพ้ไม่มีชนะค่ะ  มีแต่ยอมกันและกัน  ฮิ้วววว  กอดดด  ขอบคุณสำหรับเป็ดกับการติดตามค่ะ  ส่วนมนติณห์จริงๆไม่อยากรับปากเลยว่าจะมี sp. แต่ถ้ามีคนอยากอ่านเยอะๆจะคิดอีกทีค่ะ  ขอแต่งคู่หลักจบก่อนน้า^^

^Karok      ธีไม่เคยหนีเฮียภีมรอดเลยต่างหากค่ะ  555                     
                
^silverphoenix   ตี๋ยอมรับ(ในใจ)แล้วค่ะซึ่งคงไม่เกินความสามารถของเทพภีมไปได้  โฮะๆ  กอดดด  ขอบคุณสำหรับบวกค่ะ

^kokilolylove   ทั้งคู่ใจตรงกัน  เพียงแต่ธีไม่แสดงไม่บอก  ส่วนเฮียนั้นทั้งแสดงและบอกให้รู้  มันจึงลงตัว  กอดดด  ขอบคุณที่ติดตามค่ะ^^

^@BUA@   ต่างฝ่ายต่างมีอิทธิพลต่ออีกฝ่ายอยู่ค่ะ  คือเหมือนแพ้ทางกันและกันน่ะ^^

^gupalz      ทั้งคู่ข้ามขั้นไปไกลกว่าแฟนแล้วค่ะ  งานนี้เฮียไม่ให้ตี๋ก้าวถอยหลังแน่ๆแต่จะรวบรัดทำเนียนเอาตี๋เป็นแฟนไม่บอกกล่าว 555

^taroni      บ่นเพราะห่วงเพราะรักอ่ะเนอะ  ตี๋ปากเก่งไปงั้นเองค่ะใจน่ะแอบปลื้มไม่น้อย^^

^lidelia      เจ้าตัวน่ะไม่ได้รู้เลยว่าทำคนอื่นเป็นห่วง  แต่เฮียก็ตามที่รักเจอจนได้ อิๆๆ  มนติณห์จะมีความคืบหน้าเรื่อยๆค่ะ  คอยติดตามนะคะ^^

^loveview   นั่นแน่  แซวเฮียเหรอ  ก็คนมันรักยิ่งข้าวใหม่ปลามันยิ่งหวง  ฮุๆๆ

^ujen      เฮียหวงมากจริงๆค่ะ  แต่ธีคงไม่ต้องเตรียมตัวหรอกค่ะเพราะไม่ทันได้เตรียมตัวต่างหาก 555  กอดดด

^ben      กอดดด  ดีใจที่ชอบความน่าร๊ากกก  น้า  ฮุๆๆ

^ormn      จะเป็นตามที่เชียร์เฮียไว้มั้ยต้องติดตามค่ะ  จัดหนักลงโทษตี๋น้อย  เหรออออ 555  คู่รักคู่ใหม่มนติณห์ค่ะ^^

^Mc_ma      ตี๋น้อยนั้นหารู้ไม่ค่ะว่าตัวเองมีอิทธิพลต่อเฮียแค่ไหน  แต่อย่าให้รู่เชียวจากตี๋น้อยจะกลายเป็นเดวิลน้อยแทน  แค่นี้เฮียก็หัวหมุนแย่แล้ว  ฮุๆๆ  แต่ไม่ว่ายังไงเฮียก็คงเอาตี๋น้อยอยู่ๆแล้วค่ะต่อให้ดื้อแค่ไหน  เฮียทนได้  ส่วนเรื่องที่ลืมจะค่อยๆเฉลยนะคะ  ใจร่มๆน้า  กอดดด  ขอบคุณเหมือนกันค่ะ  และปลื้มมากกับเม้นท์ยาวๆแบบนี้ ^____^

^day9day      กอดดด  ขอบคุณสำหรับกำลังใจมากๆค่ะ ^_____^

^BiGgYDrIb   อภิสิทธิชนนิดหนึ่งค่ะ  ฮุๆๆ  แต่เฮียก็รีบสุดตัวแล้วน้า  งานนี้ตี๋น้อยจะใจอ่อนรึเปล่าไม่รู้แต่ตัวอ่อนยอมล่ะ 555

^Panehove   ใช่ค่ะดีที่มีเฮียติณห์ไม่งั้นตี๋งอนยาว  อิจฉาตี๋น้อยเหรอถึงขั้นหาคนมาตามตอนหนีเที่ยวเลย  ยกมือสนับสนุนหาเผื่อด้วย ฮุๆๆ  กอดดด  ขอบคุณสำหรับการติดตามค่ะ  ลองอ่านดูว่าตอนใหม่นี้หวานพอป่ะ^^

^tawan      เฮียภีมยืดอกยอมรับค่ะว่าหวงตี๋ไม่น้อยกว่าใคร โฮะๆ

^ShockoBB   แค่นี้ก็ใจอ่อนแล้วค่ะ  อยากดูตี๋อ้อนเหรอเดี๋ยวจับตี๋มอมไวน์อีกดีป่ะ 555  กอดดดด

^Singhasara   ตามดูค่ะว่าเฮียจะจับตี๋ลงโทษแบบไหน  จัดหนักจัดเต็มหรือไม่  ฮุๆๆ

^MrTeddy   ใช่ค่ะๆ  งานนี้ถ้าเฮียแรงตี๋จะแรงกว่าเพราะยังอารมณ์เสียเรื่องสาวๆ  แต่ดีที่เฮียระงับอารมณ์ร้อนได้  ตี๋เลยตามต้อยๆ 555  ส่วนมนติณห์ต้องติดตามดูต่อๆไปค่ะ^^

^ao16      บทลงโทษเฮียมีในใจแล้วต้องตามดูว่าจะเป็นยังไง  ฮุๆๆ

^ChaBuShi   ดีที่เฮียไม่โวยจริงๆค่ะไม่งั้นตี๋น้อยไม่ตามกลับดีๆแบบนี้หรอก  รู้นิสัยตี๋น้อยดีจังเดี๋ยวพอได้รู้ว่าเฮียลืมกินข้างเจอย้อนแน่ 555  เรื่องฝากมนกับติณห์ไม่รู้เฮียจงใจรึแกล้งไม่รู้เนอะ

^NOO-KUNG   ใช่เลย  เฮียติณห์ตกหลุมรักสาวมนปีนขึ้นไม่ไหวแล้ว  งานนี้มีเฮ  ฮุๆ  รู้ได้ไงว่าเฮียจะได้กินตับอ่ะ  ไม่แน่ๆ  จะได้กินตับรึเปล่า^^  กอดดด  ขอบคุณสำหรับบวกที่ให้หนุ่มเซอร์แทนหนุ่มขี้หึงค่ะ  โฮะๆๆ

^Yunatsu      คนหนึ่งมีอิทธิพลทางใจ  อีกคนมีอิทธิพลทางกาย  555

^MoMoRin   เฮียภีมไม่รู้ตัวจริงๆค่ะนึกว่าตี๋โกรธเรื่องสาวเหมย  ดีที่เฮียไม่โวยไม่งั้นตี๋สวนแน่ๆ  มนสาวเท่จะมีคู่ก็งานนี้แหละค่ะ^^

^bytoey      ทั้งคู่ต่างมีอิทธิพลต่อกันค่ะ  คนหนึ่งรู้ตัวแต่อีกคนยังไม่รู้  และขอภาวนาว่าอย่าให้รู้ไม่งั้นเฮียได้อยู่ไม่สุข  โฮะๆๆ

^runningout   ยินดีต้อนรับค่ะ^^  ถูกใจที่ตี๋น้อยโดนลากตัวกลับเหรอคะ  หรือคิดถึงบทลงโทษจากเฮียภีมกันแน่  โฮะๆๆ  ฝากธีภีมไว้ในอ้อมใจด้วยน้า

^EunSung87   โฮะๆ  ไม่มีใครสงสารตี๋น้อยเล๊ยที่จะโดนเฮียลงโทษ  กอดดดด  ไปไหนมาช่วงนี้ยุ่งเหรอคะ^^   

###############

 :pig4:

ออฟไลน์ MiSS-U

  • {^o^} {^3^}
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2800/-11
ตอนที่ 18

ผมทิ้งตัวลงกึ่งนั่งกึ่งนอนบนโซฟาตัวใหญ่ข้างโต๊ะทำงานในห้องไอ้หมอบ้าอำนาจ  คนที่เพิ่งไปลากผมออกมาจากผับขณะที่กำลังนั่งดื่มอยู่อย่างสนุกกับเพื่อนสาวคนสนิท  ทำให้ผมอารมณ์เสียไม่น้อยแต่มันก็เป็นคนที่ทำให้ผมเปลี่ยนอารมณ์ได้เร็วมากไม่รู้จะโกรธหรือจะเขินดี  มันพูดมาได้ว่า ‘เป็นแฟน’ ใครใครไปเป็นแฟนมันไปตกลงด้วยตอนไหนกัน  ถ้าจะใช้ข้ออ้างว่ามันฟันผมแล้วต้องเป็นแฟนกันงั้นที่ผ่านมาผมคงมีแฟนทั่วทุกหัวระแหงที่มีหญ้าขึ้นนั่นแหละครับ  ชิชะ!  แต่คำพูดสั่วๆของไอ้หมอภีมทำไมถึงทำผมเขินได้วะครับ  ผมพยายามลืมๆเรื่องที่ผ่านเรื่องที่ทำผมไม่เป็นตัวของตัวเองก่อนกวาดตามองรอบห้องที่เมื่อบ่ายผมก็มาแล้วรอบหนึ่ง  ไม่น่าเชื่อว่าคนเจ้าระเบียบอย่างไอ้หมอภีมจะทำเสื้อกาวน์ล่วงอยู่บนพื้น  ด้วยความหวังดีผมจึงเดินไปหยิบและกำลังจะวางมันลงที่เก้าอี้หนังตัวใหญ่  แต่ใจมันสั่งให้ยกเสื้อขึ้นชิดจมูกเพราะกลิ่นโคโลญจน์ที่คุ้นเคยเผลอสูดกลิ่นหอมอ่อนๆประจำตัวคนตัวโตเข้าเต็มปอด  นี่ผมเข้าขั้นโรคจิตแอบดมกลิ่นคนอื่นแล้วเหรอเนี่ย  โอ้มายก็อด!  รู้สึกตัวว่าตัวเองทำอะไรอยู่ประตูก็ถูกเปิดเข้ามาซะแล้ว  ต้องทำลายหลักฐานจัดการเหวี่ยงเสื้อกาวน์ออกไปจนมันล่วงไปกองบนโต๊ะทำงานตรงหน้า  ก่อนเงยหน้ามองเจ้าของห้องที่เปิดประตูมาแบบไม่ให้ซุ่มให้เสียง  แอบโล่งใจที่สีหน้าของไอ้หมอภีมไม่ได้แสดงให้รู้ว่ามันเห็นว่าผมกำลังเป็นไอ้โรคจิตแอบดมกลิ่นมันอยู่

“เสื้อตกเลยหยิบให้” พูดจบก็เดินกลับมานั่งที่โซฟาตัวเดิมแบบเนียนๆ  ‘แล้วกูจะพูดทำไมว้ามีพิรุธชัดๆ’  เหลือบตามองมันอีกนิดว่าสงสัยอะไรรึเปล่า           

“ขอบคุณครับ  ธีทานอะไรรึยังพี่สั่งอาหารเผื่อแล้วนะ” ไอ้หมอภีมพูดจบมันก็เดินมานั่งโซฟาตัวเดียวกันกับผม  แต่แบบว่าอีกตัวก็มีทำไมต้องมานั่งเบียดกันด้วย  ผมขยับตัวนิดหน่อยก็โซฟามันไม่ได้ใหญ่อะไรผู้ชายสองคนนั่งด้วยกันก็แทบจะเกยกันอยู่แล้ว  หรือผมจะไปนั่งอีกตัวดีแต่สิ่งที่คิดเป็นอันยุติเพราะมือของมันคว้าไหล่ผมยึดไว้แน่นเหมือนอ่านความคิดกันออก

“ก็กำลังจะกินแหละ  แต่มีคนพาออกมาซะก่อน” ผมจ้องหน้าไอ้หมอแว่นจอมบงการเอาให้รู้ตัวว่า ‘กูหมายถึงมึงนั่นแหละ’  ไอ้คนที่ผมจ้องมันก็ทำหน้าดุใส่ทันที  แม่เจ้าโว้ย! คิ้วขมวดเป็นปมแล้ว

“อะไรไม่ทานข้าว  แต่ดื่มเหล้าเนี่ยนะ  ไม่ห่วงตัวเองเลย” มันเริ่มบ่นผมเป็นตาแก่อีกแล้ว  ผมก็เป็นแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไรไม่เห็นจะเป็นอะไร  คงไม่มาเป็นอะไรวันนี้หรอกมั้งครับ 

“โฮ  บ่นอีกแล้ว  ผมก็เป็นแบบนี้มานานไม่เห็นเป็นอะไรเลย  ว่าแต่ผมอยู่ได้  เฮียก็เหมือนกันแหละปาไปสามทุ่มกว่าแล้วก็ยังไม่ได้กิน” ผมตอกกลับด้วยการยกมันขึ้นมาเป็นข้ออ้างให้ไอ้หมอขี้บ่นได้รู้ตัวบ้าง  ดีแต่ว่าคนอื่นตัวมันเองก็เหมือนเหอะ

“ก็เพราะใครล่ะครับที่ทำให้พี่ยังไม่ได้ทานข้าว  ช่างหาเรื่องมาให้เป็นห่วงอยู่เรื่อยเลยนะ” ไอ้หมอภีมยกมือขยี้หัวผมแรงๆเป็นการเอาคืนที่ผมว่ามันแน่ๆครับ  หัวผมจะหลุดมั้ยเนี่ยแรงก็ไม่ใช่น้อยๆเลย 

ผมก็โวยวายและปัดมือมันออกแต่ก็สู้แรงไอ้หมอถึกไม่ได้ครับ  จนผมมานอนหงายบนพนักโซฟาโดยมีมันคร่อมเหนือร่าง  ‘นี่มันท่าล่อแหลมชัดๆเสี่ยงมากเหอะ’  สัญญาณเตือนเสียตัวดังขึ้นในหัวแล้วครับ  ผมพยายามมองหาทางหนีแต่มือและแขนที่กั้นผมไว้ทั้งสองด้านเหมือนดังกรงเหล็กที่กันผมจากอิสรภาพ  ผมมองหน้ามันสลับกับแขนยาวๆของมันไปมาอาการของผมคงน่าขำในสายตามันมั้งครับ  เพราะไอ้หมอภีมหัวเราะปากกว้างใส่ผมซะแล้วจนอยากหากล้วยยัดปากให้ขำไม่ออกซะจริงๆ

“ธีกลัวพี่เหรอครับ  ไม่เห็นต้องกลัวเลยพี่ไม่ได้จะทำอะไรซะหน่อย” มึงบอกไม่ทำอะไรกูแต่มือมึงยื่นมาลูบแก้มกูทำไมวะ
ครับ  ผมเบี่ยงหน้าหนีสัมผัสจากมือใหญ่แต่คราวนี้สองมือของไอ้หมอภีมถูกส่งมากุมแก้มผมไว้แล้ว  ใบหน้าหล่อของมันก็ประดับด้วยรอยยิ้มพรายและมีแววตาถูกใจที่เหมือนว่ามันสามารถแกล้งผมให้กลัวมันได้สำเร็จ

“ใครกลัว  แล้วเฮียจะแกล้งผมอีกนานมั้ยเนี่ย  อ่อย  เอย  อ๊า (...ปล่อยเลยน้า)” มันบีบแก้มผมทำให้ปากจู๋พูดไม่ชัด  ผมพยายามแกะมือมันออกจนสำเร็จ  แต่หลบปากมันไม่ทันแล้วครับเพราะไอ้ปากแดงๆที่ลอยไปมาตรงหน้า  ถูกส่งมาประกบจูบกดเข้ากับปากผมอย่างแรง  ไอ้หมอซาดิสม์มันเอาปากนุ่มๆของมันกระแทกปากผมอยู่หลายที  จนมันพอใจนั่นแหละถึงผละออกไป 

“บทลงโทษของเด็กดื้อไม่ยอมทำตามคำสั่งพี่  แอบหนีเที่ยวและทานเหล้าตอนท้องว่าง  ถ้ายังมีครั้งหน้าพี่จะลงโทษธีหนักกว่านี้  เข้าใจมั้ยครับ” ผมที่ถูกปล่อยตัวแล้วก็กลับมานั่งได้เหมือนเดิม  แต่ยังมีไอ้หมอภีมที่มันพล่ามเรื่องบทลงโทษและเอามือมาคล้องคอผมไว้แน่นทำให้ผมขยับตัวไปไหนไม่ได้ 

ผมเอาหูทวนลมไม่อยากรับปากมันแต่พอเจอสายตาจริงจังเข้าก็อดจะพยักหน้าให้อย่างจำยอม  กลัวว่าถ้ายังดื้อไม่รับปากไอ้หมอบ้าคงโดนมันลงโทษหนักกว่านี้แน่ๆครับ  ผมกับมันยังไม่ทันปะทะกันไปมากกว่านี้ก็ต้องหยุดเมื่อเสียงเคาะประตูดังขึ้น  ไอ้หมอภีมมองหน้าผมนิดหนึ่งและก้มสำรวจเสื้อผ้าผมก่อนเดินไปเปิดประตู  ผมรู้เลยครับว่าใครมาเคาะเพราะกลิ่นอาหารหอมๆลอยฟุ้งเข้ามาทันที  อาหารหน้าตาน่ากินหลายอย่างถูกวางลงบนโต๊ะกลางหน้าโซฟาที่ผมนั่ง  โรงพยาบาลมันทำอาหารหน้าตาน่ากินมากและเรื่องรสชาติไม่ต้องห่วงเพราะมันอร่อยมาก  ผมรู้ตั้งแต่ที่ไอ้ฟินมันเข้าโรงพยาบาลครั้งนั้นแล้ว  เพราะผมแอบแย่งหมอมิคแฟนมันกินและครั้งนั้นผมโดนไอ้ฟินด่าใหญ่โทษฐานไปแย่งที่รักมันเข้า  ไอ้ฟินก็ตามใจเมียเกินเหอะครับผมล่ะหมั่นไส้

“ทานเลยครับธี  อย่ามัวแต่จ้อง  เราเลยเวลาอาหารเย็นมามากแล้ว  เดี๋ยวร่างกายจะแย่เอา” คนแก่นี่ขี้บ่นจริงๆครับ  แต่คราวนี้ผมไม่ได้เถียงมันเพราะท้องเริ่มเรียกร้องอาหารกลิ่นยั่วยวนตรงหน้า  ผมก็แค่มองหน้ามันนิดหน่อยและตักข้าวใส่ปาก  ใครบอกว่าผมกลัว  ผมไม่ได้กลัวแต่แค่ผมหิวข้าวเท่านั้นเอ๊ง

ระหว่างมื้ออาหารผมก็ได้ไอ้หมอภีมมันคอยตักอาหารให้ตลอดทำตัวไม่ค่อยจะถูกเท่าไหร่  เพราะเคยแต่เป็นคนที่ทำให้คนอื่นไม่เคยเป็นผู้รับแบบนี้ซะที  แม้ไม่ใช่ครั้งแรกที่โดนบริการแต่มันยังไม่ชินนี่ครับ  ผมได้แต่ก้มหน้าก้มตากินจนหมดและถือซะว่าอาหารอร่อยไม่อยากหาเรื่องทะเลาะสงบศึกชั่วคราวละกัน

“อิ่มแล้ว  งั้นผมกลับเลยนะ” ผมเตรียมตัวลุกขึ้นกลับบ้านแต่ก็โดนรั้งด้วยไอ้คนที่นั่งกินข้าวด้วยกันซะก่อน

“คืนนี้ธีนอนที่นี่นะครับ” คำพูดแสนออดอ้อนมาพร้อมรอยยิ้มละลายใจ  ผมที่ได้เห็นถึงกับต้องหันหน้าหนีแพ้รอยยิ้มนี้ทุกทีสิน่า  ‘แต่คุณมึงครับขอกันง่ายๆหน้าตาเฉยเลยจะให้กูว่าไงวะ’ 

“ไปนอนห้องข้างบนนะครับ  พี่ต้องขึ้นเวรไม่ได้กลับคอนโดหรอก  ส่วนเสื้อผ้าใช้ของพี่เปลี่ยนแทนก็ได้นะครับ” ร่างใหญ่ลุกขึ้นยืนประชิดร่างผมจากด้านหลัง  ผมขยับออกห่างทันทีและเอามือดันอกมันไว้  เผลอไม่ได้เอาเปรียบผมตลอดเลยไอ้หมอหื่นคนนี้นี่

“ผมขับรถกลับบ้านดีกว่า  ไม่ต้องลำบากรบกวนเฮียด้วย”  หลังจากผมรักษาระยะห่างระหว่างเราได้แค่เพียงช่วงแขน  และ
พยายามแกะมือตุ๊กแกภีมออกจากข้อมือต่อไป  ไม่ได้มองสีหน้าแววตาของมันหรอกครับเพราะกลัวตัวเองใจอ่อน  สงสัยอาการปวดหัวตกค้างทำใจผมหวั่นไหวกว่าปกติ

“ธีขับกลับคนเดียวพี่เป็นห่วง  นอนที่นี่นะครับพี่ขึ้นเวรจะต้องขึ้นลงบ่อยๆไม่ค่อยได้อยู่ข้างบนหรอก  หรือธีกลัวพี่จะทำอะไร  คืนนี้รับรองพี่ไม่ทำอะไรธีแน่ๆครับไม่มีแรงหรอก  ฮึๆๆ” ไอ้คำพูดแรกๆมันก็ดูดีหรอกครับเกือบใจอ่อนแล้ว  แต่ประโยคท้าทายนี่มันอะไรกัน  ผมเงยหน้ามองเจ้าของมือขาวที่ยังจับอยู่ที่ข้อมือตัวเอง  ปากแดงคลี่ยิ้มอย่างถูกใจที่ได้แกล้งผมให้ของขึ้นได้

“พี่ล้อเล่นครับ  แต่เรื่องให้นอนที่นี่พี่ขอร้องนะครับ  นะ  เห็นใจพี่หน่อยคนดี  วันนี้พี่เหนื่อยมากอย่าให้พี่ต้องกังวลอีกเลย” สายตาล้อเลียนเปลี่ยนเป็นจริงจังปนเว้าวอน  จนผมต้องหันหน้าหลบไม่ตอบรับหรือปฏิเสธอะไร  ใจแม่งสั่นทำไมวะแค่มันอ้อนหน่อยเดี๋ยวถึงกับอ้าปากปฏิเสธไม่ออกเลยกู

ไอ้หมอภีมที่เห็นผมเฉยๆหันหน้าหนีก็ได้ใจจูงมือผมเดินออกมานอกห้อง  เราเดินเคียงข้างกันโดยที่มือผมอยู่ในอุ้งมืออุ่นของมัน  ดีที่มันดึกแล้วไม่ค่อยมีคนเท่าไหร่ผมจึงยอมให้มันจูงมือต่อไป  บรรยากาศระหว่างเรามีแต่ความเงียบแต่ถึงอย่างนั้นผมก็ไม่ได้รู้สึกอึดอัดอะไร  แต่กลับรู้สึกอุ่นจางๆอยู่ในอกซะด้วยซ้ำครับ  ไม่อยากยอมรับกับตัวเองเลยว่า ‘รู้สึกดี’ ที่มีไอ้หมอบ้าอำนาจอยู่ข้างกายกันแบบนี้

“ผ้าเช็ดตัวกับเสื้อผ้าธีเลือกหยิบจากตู้เสื้อผ้าได้เลยนะครับ  เดี๋ยวพี่ลงไปดูเคสคลอดก่อน  ไม่ต้องรอพี่นะหลับได้เลย”

เมื่อเราเดินมาถึงห้องพักชั้นบนของอีกตึกหนึ่ง  โทรศัพท์ไอ้หมอภีมก็ดังขึ้นมามันกดรับและคุยเสร็จก็หันมาบอกผมที่ยืนมองวิวผ่านกระจกอีกด้านของห้อง  ผมพยักหน้ารับเงียบๆมันก็ส่งยิ้มมาให้ก่อนจะรีบออกไปจากห้องทันที  อาชีพหมอใครว่าสบายผมคนหนึ่งล่ะที่ขอเถียงดูได้จากไอ้หมอภีมนั่นไงครับ  ได้พักแป๊บๆก็ต้องแจ้นไปทำงานต่อแล้วเหนื่อยแทนมันจริงๆ  เมื่ออยู่คนเดียวผมก็มองไปรอบๆห้องที่ไม่ได้มีของมากมายอะไรแต่ก็มีเครื่องอำนวยความสะดวกครบครัน  คงเพราะใช้อาศัยแค่ตอนที่ไอ้หมอภีมขึ้นเวรเท่านั้น  ผมเดินตรงไปที่ตู้เสื้อผ้าเลือกหยิบพวกผ้าเช็ดตัวกับเสื้อยืดแขนสั้นและกางเกงขาสั้น  ก่อนเดินเข้าห้องน้ำอาบน้ำจนเสร็จก็ล้มตัวลงนอนเตียงที่ตั้งติดผนัง  กลิ่นหอมคุ้นเคยจางๆที่ติดกับหมอนนุ่มทำเอาผมรู้สึกสบายใจและเริ่มเคลิ้มหลับ  แต่ห่วงคำนึงก่อนหลับก็ยังคิดถึงเจ้าของห้องที่ไม่รู้ว่าป่านนี้จะเป็นยังไงบ้างจะเสร็จคนไข้รึยังและคืนนี้มันจะได้ขึ้นมานอนมั้ย

“หลับแล้วเหรอตี๋แสบ  ฝันถึงพี่บ้างนะครับ”

เสียงนุ่มดังข้างหูแบบจับใจความไม่ได้แต่ผมรู้สึกว่ามันอ่อนโยนและอบอุ่นมาก  ตามมาด้วยสัมผัสอุ่นที่หน้าผากและริมฝีปากของตัวเอง  ไออุ่นที่อยู่ข้างตัวทำให้ผมเบียดเข้าหาและสัมผัสได้ถึงเนื้ออุ่นและกลิ่นหอมสดชื่นจางๆ  ผมชอบสัมผัสและกลิ่นนี้จังครับจนเผลอถอนใจอย่างสุขใจออกมาก่อนหลับลึกอีกครั้ง
.
.
.
“เฮ้ยยย  มึงแน่จริงอย่าหนีกูซิวะ  ตามมันไปให้ทัน  เร็วๆพวกมึง”

เสียงดังที่ไล่หลังมาบ่งบอกว่าคนตะโกนมันโกรธแค้นแค่ไหน  ผมได้แต่วิ่งหนีเพราะรู้ว่าคงสู้มันไม่ได้ด้วยจำนวนคนที่มากกว่า  ผมเกือบหนีพวกมันได้พ้นแล้วเชียวถ้าไม่มีจักรยานปั่นตัดหน้า  ทำให้ทั้งผมและเด็กผู้ชายเจ้าของจักรยานล้มไม่เป็นท่ากองรวมกันทั้งคนและจักรยาน  ผมเข้าพยุงเด็กคนนั้นพร้อมหันไปดูข้างหลังเป็นระยะและเห็นไอ้ตัวหัวหน้าที่หาเรื่องผมมันโผล่หัวเกรียนๆของมันมาแล้ว  ผมส่งจักรยานที่พยุงได้ให้เด็กน้อยก่อนบอกให้รีบไป  ส่วนตัวเองนั้นก็ตั้งหลักวิ่งหนีต่อพลางคิดหาทางลัดที่จะหนีไอ้พวกเวรข้างหลังไปด้วย  แต่ทุกอย่างที่คิดต้องหยุดลงเมื่อมีหนึ่งในกลุ่มที่ตามผมมามันดักหน้าผมไว้ได้

“ไงมึง  หนีไม่ได้แล้วดิ  อยู่โรงเรียนทำหยิ่งคิดว่าหล่อว่ารวยเหรอวะ” ไอ้คนที่เป็นหัวหน้ามาด้วยสภาพชุดนักเรียนมอมแมมเสื้อหลุดลุ่ย  หน้าตามันโกรธแค้นผมมาก

“วันนี้กูจะเล่นมึงให้ทำหน้าหยิ่งๆไม่ได้อีกเลย  อ้อ  และอย่าคิดเล่นๆกับอ้อยอีก” พูดจบหมัดมันสวนมาที่หน้าผมเลย  แต่ผมที่ระวังตัวอยู่ก็หลบทัน

“กูก็เป็นของกูแบบนั้น  กูไม่ได้หยิ่งแบบที่มึงพูด  ส่วนอ้อยกูไม่ได้คิดอะไรด้วย  เลยไม่เคยคิดจะเล่นด้วยหรืออะไรทั้งนั้น” การที่ผมชี้แจงไปคงไม่ได้ผลเหมือนจะยิ่งทำให้มันโกรธกว่าเดิม  และการตะลุมบอนก็เริ่มขึ้นเมื่อพวกมันมีมากกว่าผมจึงเสียเปรียบ  พยายามสู้สุดตัวแต่ก็โดนทั้งหมัดทั้งเท้าไปไม่น้อย  ผมล้มกับพื้นเห็นเท้าใครบางคนเตรียมกระทืบมาที่ท้อง

“เฮ้ยยยย  ทำอะไรกัน  รุมคนไม่มีทางสู้เค้าเรียกว่าหมาหมู่นะโว้ย” มีเสียงผู้ชายร้องห้ามขึ้นมา  แต่ไอ้ประโยคที่มันพูดก็ทำให้กระตุ้นอารมณ์โกรธพวกนักเลงในคราบนักเรียนมากขึ้น  พวกมันจึงละจากการรุมกระทืบผมเข้าหาไอ้คนที่เพิ่งมาแทน

ผมมองไปที่คนมาช่วยผู้มีร่างกายสูงใหญ่ผิวขาวแต่เห็นหน้าไม่ชัดเพราะแว่นตาอันโตที่ปิดบังใบหน้าอยู่  นี่มันเด็กเรียนชัดๆแล้วมันจะช่วยผมได้เหรอครับเนี่ย  ผมพยายามพยุงตัวเองขึ้นฝืนความเจ็บที่ใบหน้าและท้องเพื่อเข้าช่วยผู้ชายคนนั้น  แม้ภาพที่ผมเห็นไอ้ผู้ชายตัวใหญ่นั่นมันมีฝีมือพอตัวแต่ถ้าปล่อยไว้คนเดียวมันได้มีสภาพไม่ต่างจากผมแน่  ผมจึงเข้าไปช่วยมันที่กำลังจะโดนไม้ฟาดหัวจากคนที่ยืนข้างหลัง  โดยเข้ากระชากคอเสื้อไอ้คนที่ถือไม้ไว้  ก่อนคว้าไม้จากมือมันออกมาเตรียมฟาดใส่หัวมันแทน

“ปี๊ดดดด  หยุดนะพวกมึงกำลังทำอะไรกัน  หยุดทะเลาะกันเดี๋ยวนี้” เสียงนกหวีดและเสียงตะโกนของคนในเครื่องแบบสีกากีดังขึ้น  ทำให้ทุกคนที่กำลังมีเรื่องกันหยุดชะงักรวมทั้งผมด้วย

“มานี่  หนีเร็วโดนจับได้ล่ะแย่แน่” ผมโดนกระชากแขนจากคนที่มาช่วยจนต้องออกแรงวิ่งตามไม่ได้สนใจกลุ่มคนที่กำลังมีเรื่องด้วยหรือตำรวจที่ไล่ตาม  เราวิ่งหนีกันมาไกลจนแน่ใจว่ารอดแล้ว  ผมยืนหอบก่อนก้มตัวใช้มือจับหัวเข่าไว้ทั้งสองข้างโกยอากาศเข้าปอดผ่านทางปากอย่างเหน็ดเหนื่อย

“แฮกๆๆๆ  โอ้ยยยย  เหนื่อย  แฮกๆ  แต่คงหนีพ้นแล้ว  อ้าววว  เชี่ยแล้วแว่นร่วงไปไหนวะกู” เสียงหอบหายใจแรงร่วมกับการบ่นทำให้ผมค่อยๆเงยหน้าขึ้นมองคนที่มาช่วยที่ตอนนี้ยืนหันหลังให้อยู่และกำลังหันรีหันขวางหาแว่นตัวเอง

ผมรู้ได้ว่าผู้ชายคนนี้อายุมากกว่าผมเพราะดาวที่ประดับที่อกเสื้อในชุดนักเรียนโรงเรียนเดียวกับพี่ชายผม  และเป็นคนที่ตัวสูงกว่าผมและหนากว่าด้วย  ผมล่ะอยากจะเห็นหน้าอยากตะโกนออกไปให้หันหน้ามาซะที  แต่เสียงมันไม่หลุดออกจากคอและพยายามเดินเข้าหาหวังจะกระชากไหล่คนที่มาช่วยผม  อยากเห็นหน้าอยากรู้จักเพื่อจะได้ตอบแทนคืนให้บ้าง  แต่เหมือนตัวผมโดนมัดไว้จนไม่สามารถขยับได้  ผมพยายามดิ้นและแหกปากตะโกนเรียกแต่ผลก็เหมือนเดิมคือไม่มีเสียงหลุดออกมา  ภาพร่างสูงที่กำลังหันหน้ามาทางผมทำให้ผมหยุดดิ้นจ้องมองใบหน้านั้นอย่างรอคอย  แต่แล้วภาพตรงหน้าเหมือนมีหมอกขาวมาบดบังใบหน้าที่ผมกำลังจับจ้องทำให้ไม่สามารถเห็นได้  และทุกอย่างรอบตัวก็ถูกหมอกดังกล่าวปกคลุมไปทั่ว

.
.
.
“ธีครับ  ธี  ฝันร้ายเหรอ”

เสียงทุ้มนุ่มที่ดังอยู่ใกล้ตัวทำให้ผมสงบลงและค่อยๆเปิดตาขึ้นมองช้าๆ  ภาพใบหน้าขาวไร้แว่นมีผมยุ่งนิดๆริมฝีปากคลี่ยิ้มอ่อนๆส่งมาให้  ผมกระพริบตาอยู่หลายทีเพื่อปรับตัวและเรียบเรียงความคิด  ว่าใบหน้านี้คือใบหน้าของคนที่ผมเฝ้ารอให้หันมารึเปล่า

“เฮีย  ภีม” ผมเอ่ยชื่อคนตรงหน้าออกไปแบบไม่ค่อยแน่ใจด้วยเสียงแหบพร่า

“ครับพี่เอง  หรือธีคิดว่าใครครับ” ใบหน้ายิ้มๆเปลี่ยนเป็นสงสัยคิ้วขมวด  ก่อนจะมีแววตาเรืองแสงวาววับเหมือนไม่พอใจส่งมาให้

ผมที่ได้เห็นทุกอารมณ์บนใบหน้าของไอ้หมอหน้าขาวก็มองมันอย่างงงๆและไม่ได้ตอบคำถามกลับไป  และทั้งๆที่เพิ่งตื่นไอ้หมอภีมมันก็ยังหล่อได้อีกนะครับ  ผมปรับความคิดและอารมณ์จนเป็นปกติและรับรู้ว่าตัวเองอยู่ที่ไหน  รับรู้ว่าเหตุการณ์ก่อนหน้านั้นเป็นเพียงฝันแต่ความรู้สึกผมมันเหมือนจริงมาก  ส่วนไอ้คนที่มาช่วยผมมันเป็นใครกันครับ  และทำไมผมถึงฝันแบบนั้นขึ้นมาในคืนที่มานอนที่นี่  หรือว่าจะเป็นเหตุการณ์หนึ่งในช่วงที่ผมลืมไปกันแน่ครับ 
....................................................
 
โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ >O<

เลิกสงสัยกันได้เลยค่ะว่าตอนนี้ตี๋น้อยคิดยังไงกับเฮีย
ถึงขั้นแอบดมกลิ่นเค้าเนี่ยบอกอะไรได้เยอะ 555 
ตอนนี้มีใครงงบ้างมั้ยคะ  ช่วงที่ตี๋หลับไปนั่นคือฝันค่ะ
เป็นเรื่องราวเมื่อแปดปีก่อนและเป็นสาเหตุให้ตี๋น้อยย้ายรร.
ใครงงถามมานะคะจะตอบเท่าที่ตอบได้  (แอบเล่นตัว  โฮะๆ)
บอกหมดจะไม่มีลุ้นไง
ส่วนตอนหน้าขอบอกว่าอย่าพลาด  เฮียจะอดใจได้ไงเมื่อตื่นมามี
ตี๋น้อยที่รักอยู่ในอ้อมแขน  โฮกกกก

ปล.+1ให้ทุกเม้นท์แล้วค่ะ  เจอธีภีมอีกทีวันเสาร์ค่ะ ^____^

 :กอด1: และ  :pig4:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 29-03-2012 09:36:08 โดย MiSS-U »

ออฟไลน์ KaorPaor

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 669
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +140/-4
จิ้ม

เฮียภีมแน่ๆ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 30-03-2012 00:33:45 โดย KaorPaor »

ออฟไลน์ nutsumi

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 317
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +83/-0
อ๋อ อย่างนี้นี่เอง

ให้ทายชายคนในฝันคือเฮียภีมที่ตี๋น้อยลืมไปใช่ป่าวค่ะ หุหุ


รอคอยตอนหน้าอย่างตั้งใจ:กอด1:

ออฟไลน์ HT...hanna

  • 。。。我永远爱你。。。
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 207
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +50/-4
แปะก่อนน้า บวกให้ค่ะ

ออฟไลน์ seaz

  • รักอยู่ไหน...ใจเรียกหา
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5383
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +381/-9

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ 111223

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 909
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +276/-5
ธีน้อยสงสัยหนูจะไปไหนไม่รอดแล้วหล่ะ
ถึงขั้นดมกลิ่น+ติดกลิ่นกันเลยทีเดียว >.,<
ใครเป็นคนมาช่วยธีนะ ใช่เฮียภีมหรือเปล่า
เฮียภีมก็ยังคงเส้นคงวาเหมือนเดิม >///<
+เป็ดกิ๊บก๊าบ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 29-03-2012 08:36:08 โดย 111223 »

tawan

  • บุคคลทั่วไป
ใก้ลแล้วใช่ไหมน้องธี

ใก้ลจะรู้ความจริงๆและใก้ลจะเสร็จหมอภีมมมม :laugh:

 :call:

ออฟไลน์ ChaBuShi

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 216
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +72/-1
อ่าฮะ เป็นพี่หมอใช่ม้ายที่ไปช่วยตี๋น้อย น่าจะใช่นะ อืม (หรือว่าไม่ใช่หว่า)

มาถึงตอนนี้ชอบที่ตี๋น้อยเถียงพี่หมอในใจอะ มีคำพูดน่ารัก และ ฮาๆดี

มีแอบเป็นโรคจิคแอบหอมเสื้อดมกลิ่นอีกชะงั้น(ขอดีๆพี่หมอกะให้คร๊า)

MiSS-U คะ เปลียนจากการทานเหล้า เป็น ดื่มเหล้า แทน

จะดีกว่ามั้ยคะ แค่ออกความคิดเห็นนะคะ แต่ยังไงก็ :L1:คะ


+1ให้ความน่ารักๆ+ฮาของตี๊น้อยค่ะ

shockoBB

  • บุคคลทั่วไป
ธีใกล้จะจำได้แล้ววววว

tookujang

  • บุคคลทั่วไป
โอ้วว้าวว แจ็คพ็อตละธีพี่หมอคือคนที่ช่วยนายไว้ไง อิอิ
ส่วนพี่หมอก็หลงรักธีตอนที่เข้ามช่วยไว้เช่นกัน
ฮื้อ พรหมเหาะเอ้ยพรหมลิขิตชัดๆ
ธีเอ้ยยอมรับความรู้สึกตัวเองซะแล้วชีวิต(ที่มีพี่หมอหื่น)จะมีความสุขอีกแยะ อิอิ
 :3123:  กดบวกกดเป็ดหมอภีมตี๋ธีและคนเขียนคร้าาาาา

alekung103

  • บุคคลทั่วไป
ฝันถึงอดีตที่ลืมไปแล้ว

แล้วเมื่อไหร่จะจำได้หมดล่ะเนี่ย

ออฟไลน์ nongrak

  • ยังไงก็รักคาเมะจังที่สุด
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +912/-14
ขอทายว่าเฮียภีมคือคนในฝันของธี
ธีชักจะตามใจเฮียภีมบ้างแล้วนะแอบมีใจด้วยล่ะสิ

ออฟไลน์ Forget_Me_Not

  • ความศรัทธา ความหวัง และรักแท้ ™
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 282
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +81/-13
:a2:  ในที่สุดงานก็เสร็จแล้ว 

ขอเม้นของตอนล่าสุดเลยนะครับ

โอ๊ยยยตี้น้อยถึงขนาดดมกลิ่นเนี่ยถ้าบอกว่าไม่ชอบนี้ต้องโบกซักทีเลย :fcuk:

kunfon

  • บุคคลทั่วไป
ผู้ชายคนนั้นคือเฮียภีมแน่ๆเลย รอวันเสาร์ค่ะ :z1:

ออฟไลน์ day9day

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2160
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +284/-9
ยังรออยู่ตรงนี้ที่เดิมนะครับ (รอให้ถึงวันเสาร์)

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ love2y

  • (′~‵)
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2059
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +502/-11
ธีจะรู้ความจริงแล้วซินะ แต่มั่นใจว่าธจะยังคงดื้อกับหมอภีมเหมือนเดิม 5555+

ปล. พรุ่งนี้ก็วันเสาร์แล้วซินะ หืออออ โมเมสุดฤทธิ์อ่ะ หุหุ

Mc_ma

  • บุคคลทั่วไป
เดี๋ยวนี้ตี๋ธีเริ่มจะหลงไหลในตัวเฮียแล้ว มีแอบดมเสื้อเฮียด้วย  :impress2:
เวลาเฮียสั่งให้ตี๋ธีทำอะไร เดี๋ยวนี้ ไม่โวนวาย วีน เหวี่ยงแล้ว มีแค่บ่นๆแล้วก็ยอมให้เฮียลากขึ้นห้องไปเฉยเลย
เดี๋ยวนี้ สมยอมนะตี๋ธีน๊าาา.... แถม พอเฮียขึ้นมานอนด้วย ก็ซุกใหญ่เลย ลืมตัวใช่ป่าวตี๋ธี  :laugh:
ในฝันนั่น ต้องเป็นอดีตบางส่วนที่ลืมไปแน่ๆเลย
ผู้ชายคนนั้น จะใช่เฮียมั้ย รอคุณ MissU มาเฉลยดีกว่า  :z2:
เริ่มๆจะคลี่คลายแล้ว รอติดตามๆๆๆ
 :L2: :L2:ขอบคุณค่ะ +เป็ดน้อยให้ค่ะ :กอด1:



ออฟไลน์ CarToonMiZa

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6338
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +820/-41
ตื่นขึ้นมาแบบนี้
ตี๋น้อยเสร็จแน่ๆ :z1:

บวกเป็ด

ออฟไลน์ BiGgYDrIb

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 508
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +31/-0
เนี่ยแหละนะ น้ำซึมบ่อทราย ขยันจีบๆๆ ส่งเกี้ยวให้เรื่อยๆ
ถ้าเขามีใจอยู่บ้าง แค่เล็กน้อย เดี๋ยวก็ใจอ่อนเอง
แต่ก็นับถือพระเอกเนอะ มีความอดทนสูงจริงๆ คงเพราะเป้าหมายน่ารักด้วย

ออฟไลน์ runningout

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 342
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +43/-1
พี่หมอแน่ ๆ เลยยย

ออฟไลน์ POPEA

  • Blood Type :: Y
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2010
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +248/-3
    • http://writer.dek-d.com/popae/writer/view.php?id=794488
เมื่อไหร่ธีจะจำเฮียภีมได้อ่ะ ลุ้นๆ นะ อิอิ
รอตอนต่อไปใจจดจ่อ +1 +เป็ดค่ะ :กอด1:


yayee2

  • บุคคลทั่วไป
แสดงว่าเหตุการณ์ตะลุมบอนครั้งนั้นตี๋น้อยเป็นคนโดนตีหัวแทนคนที่ไปช่วย
แล้วความจำในช่วงนั้นเลยถูกลบไป คนที่ไปช่วยคือพี่ภีม ตี๋น้อยเลยจำพี่ภีมไม่ได้
อิ อิ อิ แต่คืนนี้ตี๋น้อยน่ารักมากจ้ะ ตี่น้อยเชื่อฟังทำตามคำพี่ภีมทุกอย่างเลย 
เป็นเด็กดีของพี่ภีมแบบนี้ พี่ภีมรึจะอดใจได้ :man1:

ออฟไลน์ akaipee

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 417
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +60/-1
โอ๊ะ เค้ารู้แล้วว่าทำไม 555 ตี๋น้อยก้อรักเฮียภีมใช่ป่ะล่ะ

ออฟไลน์ greensnake

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3440
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +920/-14
ตอนที่ธีแอบดมเสื้อพี่หมอมันให้อารมณ์แบบ...... :o8:
ถ้าคนไม่รักไม่ชอบคงไม่อยากรู้อยากเห็นอย่างนี้หรอกเนอะ
แถมยังกลายเป็นกลิ่นที่คุ้นเคยและเริ่มชอบอีกต่างหาก
เหลือก็แต่ปากอ่ะแหละที่แข็ง(แต่สำหรับพี่หมอคงนิ่มน่าดู)
ไอ้ที่ไม่พูดก็เพราะมัวแต่เขิน ไม่รู้จะพูดอะไรอ่ะดิตี๋น้อย
พี่หมอเค้าถือว่าไม่พูดเท่ากับยอมรับและไม่ปฏิเสธนะ
ผู้ชายในฝันนั้นจะใช่พี่หมอภีมหรือเปล่าน้า อันนี้ต้องลุ้นๆ
ว่าแต่คนในฝันไหนเลยจะสู้ตัวจริงกันล่ะเนาะพี่หมอ :z1:
พี่หมอนี่ก็นะหึงได้แม้กระทั่งคนในฝัน :laugh:
ขอบคุณคนเขียนมากๆๆๆๆค่ะ :L1:
+1และเป็ด แถม :กอด1:อีกหนึ่งที
 

ออฟไลน์ natalee22

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 623
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +86/-3
อุ๊ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แสดงว่าคนที่มาช่วยธีคือเฮียภีมแหงมๆเลย

อัศวินขี่ม้าขาว อรั๊ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด