ตอนที่13ท่ามกลางสมรภูมิรบอันเจื่องนองไปด้วยกลิ่นคาวเลือดและซากศพ แม่ทัพทั้งสองผู้เหลือรอดเป็นคนสุดท้าย...กำลังหอบร่างกายอันสะบักสะบอม ถืออาวุธคู่กาย เดินเข้ามาประจันหน้ากัน...เพื่อตัดสินในศึกสุดท้าย!!
"ย๊ากก!!"แม่ทัพจากยุโรปร่างเล็ก ยกตุ๊กตากระต่ายตัวใหญ่ของตัวเองขึ้น ก่อนจะฟาดลงไปที่หน้าท้องที่มีแต่ซิกแพ็คสวยๆน่าแอ้มของแม่ทัพฝ่ายเอเชีย..ที่ตัวโตราวยักษ์เปรต!!
หมับ!
แม่ทัเอเชีย คว้ากระต่ายเน่าเอาไว้ได้ ก่อนจะฉีกมันทิ้งออกเป็นสองส่วนอย่างง่ายดาย เขาย่างสามขุมเข้าไปหาแม่ทัพยุโรปที่กำลังถอยหนีพร้อมมองกระต่ายตัวขาดในมืออย่างช็อกๆ
มือหนาของแม่ทัพตัวโตกำลังจะยื่นไปบีบคอแม่ทัพตัวเล็ก แต่พอดีขาของแม่ทัพตัวเล็กหมดแรงพอดี เขาจึงทรุดนั่งแปะลงกับพื้น หลุดรอดกำมือของปีศาจร้ายไปได้อย่างหวุดหวิด
"ฮึก!"แม่ทัพตัวโตชะงัก กำเสียงไม่พึงประสงค์นั่น
"ฉีกบันนี่ของเค้าทำไมอ่ะ!!แงๆ
"
ผมแอบเห็นท่านแม่ทัพตัวโตหน้าซีดเผือด รีบกุลีกุจอซ่อมแซมอาวุธของแม่ทัพตัวเล็กทันที แต่ยิ่งทำ...มันกลับยิ่งเละ...
ด้วยความที่ทำตัวเป็นศพข้างสนามอยู่นาน ผมเดินฝ่าเหบ่าข้าวของสไตล์วินเทจที่เกลื่อนสนามรบไปยังแม่ทัพตัวโต แล้วหยิบยื่นไมตรีให้แก่เขา
"เอามาสิ เดี๋ยวฉันซ่อมให้"ไอ้บ้าตัวโตจ้องเขม่นผมอยู่พักหนึ่ง แต่เมื่อเหลือบไปเห็น แม่ทัพตัวเล็กนั่งน้ำตาร่วงเผาะๆก็ยอมปล่อยมือออกจากอาวุธนั่นแต่โดยดี แม้จะทำเสียงขัดใจอยู่ในลำคอฮึ่มๆก็ตาม
ผมเดินไปหาอเล็กซ์ จะถามว่ามีเข็มกับด้ายรึเปล่า แต่เห็นเจ้าตัวไม่อยู่ในอารมณ์ที่ดีนักผมเลยนั่งยองๆลูบหัวลูบหางปลอบใจเขาไปพลางๆก่อน
"ไม่เป็นไรนะอเล็กซ์ เดี๋ยวผมจะซ่อมให้ เอาให้กลับมาเป็นเหมือนเดิมเลย ดีไหม?"ผมยิ้มหวานแบบที่ไม่ค่อยทำบ่อยๆ เพื่อปลอบใจเจ้าตัวเล็กที่นิสัยเหมือนเด็กคนนี้ รู้สึกเหมือนได้น้องชายมายังไงก็ไม่รู้แฮะ
"จริงๆนะ"อเล็กซ์เงยหน้าขึ้นมา นำ้ตาเม็ดใหญ่ยังคงร่วงเผาะลงมาจากหางตา ตาโตๆนั้นในตอนนี้ใจแจ๋ว มองมาอย่างดีใจ...
แมร่ง...น่ารักโคตร!!!
ผมชะงัก ชักรู้สึกเหมือนจะเห็นอีกฝ่ายเป็นน้องชายตัวน้อยขึ้นมาจริงๆ ผมอยากได้น้องชายมาตั้งแต่เด็กๆแบ้วครับ แต่พ่อกับแม่บอกว่าเลี้ยงคนเดียวก็แย่แล้ว ผมเลยต้องละทิ้งความฝันที่จะมีน้องชายไป...
"จริงสิครับ"ผมลูบหัวอเล็กซ์อย่างแผ่วเบา ถามอย่างอ่อยโยน"แล้วอเล็กซ์มีอุปกรณ์เย็บปักบ้างไหมเอ่ย"
อเล็กซ์ทำหน้าครุ่นคิด แล้วลุกขึ้นเดินไปหยิบกล่องเครื่องมือเย็บปักถักร้อยมาให้ผมอย่างว่าง่ายท่ามกลางสายตามาดร้ายที่ชวนร้อนๆหนาวๆของคนผิวแทนที่จ้องเขม็งมาที่ผมแบบไม่พอใจ
ผมแสร้งทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น โรคขี้แกล้งของผมกำเริบแล้วสิ ฮี่ๆ
ผมตบปุๆลงข้างกายเพื่อให้อเล็กซ์นั่ง "อเล็กซ์เองก็มานั่งดูด้วยสิ ผมสอนให้เวลาไม่มีใครเย็บให้นายจะได้เย็บเองไง"
แล้วหลังจากนั้นผมก็เลือกที่จะสร้างโลกส่วนตัวขึ้นมา กันไอ้คนหน้าบึ้งที่ผมไม่รู้จักแม้แต่ชื่อออกไปไกลๆอย่างมีมารยาท ซึ่งดูเหมือนจะได้ผลดี เพราะคนตัวโตดูหงุดหงิดมากขึ้นไปอีก ครงข้ามกับอเล็กซ์ที่สนอกสนใจในสิ่งที่ผมสอน
เวลาเดินผ่านไปอย่างรวดเร็ว ทั้งผมแล้วก็อเล็กซ์ก็เริ่มสนิทกันอย่างรวดเร็วในเมื่อพวกเราอัธยาศัยดีทั้งคู่นี่ครับ
และแล้วเมื่อเวลาผ่านไปชั่วโมง ตุ๊กตาที่อยู่ในมือของผมก็กลับมาเข้าที่เดิมโดยมีรอบเย็บให้เห็นเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
อเล็กซ์ดีใจใหญ่ วิ่งเข้ามากอดผมแล้วขอบคุณไม่ขาดปาก อา...รู้สึกเหมือนได้น้องชายตัวเล็กๆเข้ามาคนหนึ่งเลยแฮะ
แต่แล้วความสุขเล็กๆของผมก็โดนพรากออกไปโดยไอ้คนตัวใหญ่ที่เข้ามาแทรกตรงกลาง หิ้วคอเสื้ออเล็กซ์ขึ้นแล้วดึงให้ถอยหลังออกไปจากตัวผม แล้วหอบตัวมาประจัญหน้ากับผม สยตานั่นทิ่มแทงจนระคายเคืองผิวกายอย่างบอกไม่ถูก
ผมเลยเลือกที่จะจ้องตากลับนิ่งๆ ปั้นรอยยิ้มสุภาพกลบเกลื่อนอาการร้อนๆหนาวๆของตัวเอง
พวกเราจ้องตากันอยู่นานแบบนี้จนผมเริ่มจะทนไม่ไหว ตาแห้งโว้ยครับ วันนี้ผมเอาคอนแทกที่นานๆจะใส่มาใส่ เบิกตานานๆไม่ได้โว้ย
ผมจึงทำท่าจะเปิดปากพูดอะไรสักหน่อยถ้าไม่ติดว่า...
"เล็กซ์!มีนอยู่ห้องนายรึเปล่า!!"นั่นแหละครับ มีคนมาขัดจังหวะได้พอดิบพอดี ทำให้ผมมีเรื่องหันไปมองทางหน้าประตู แอบกระพริบตาถี่ๆนำ้ตาไหลเลยเว้ย
แล้วที่ยืนอยู่หน้าประตูนั่นก็ไม่ใช่ใครอื่น คนที่ผมกำลังเล่นชู้ด้วยตอนนี้นั่นเอง :m16:ไอ้ตรี เดี๋ยวต้องมีคิดบัญชี
"กูอยู่นี่"เนื่องจากอเล็กซ์ยังถูกหิ้วคอเสื้อราวลูกหมาลูกแมวอยู่ ขยับไปไหนไม่ได้ ผมจึงตอบไปเองโดยไม่สนสายตาเย็นยะเยือกที่จ้องมองมาของไอ้คนที่ผมประจัญหน้าอยู่ด้วยนี่
"จะมาห้องนี้ทำไมไม่บอกก่อนเล่า กูจะได้มาด้วย"ตรีบ่นอย่างไม่พอใจนักก่อนจะชะงัก เมื่อพบไอ้หนุ่มผิวเข้ม ตรีหรี่ตาลงอย่างไม่พอใจเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร
"นึกว่ากกกิ๊กอยู่ออสซี่ซะอีกนะ"และแล้วจากสงครามของผมกับไอ้ผิวเข้มก็กลายเป็นสงครามนำ้ลายของหนุ่มหล่อที่เพิ่งอาบนำ้เสร็จทั้งคู่
คนหนึ่งเปลือยกล้ามอกโชว์ผิวแทนๆและลอนเนื้อสวยน่าสัมผัส โดยมีผมยาวๆเคลียบ่าชื้นๆทำให้ดูเช็กซี่ อีกคน ผิวขาววอกในชุดเสื้อเชิ้ตติดกระดุมสองสามเม็ดล่างพอเป็นพิธี โผล่กล้ามสวยๆวับแวมเลือดกำเดาแทบไหล แถมด้วยผมสั้นยุ่งๆและรอยสักเล็กๆบริเวณคอให้รู้สึกกระชุ่มกระชวย
สามีใครวะ โคตรหล่อเลย
"หึ!ฉันไปบอกเลิกกิ๊กที่ออสซี่ต่างหาก ตอนแรกว่าจะบินไปหา'เมีย'ที่เมกาต่อแต่ดันได้ข่าวมาพอดีว่า'เมีย'กลับมาบ้านเกิดของ'ผัว'"
อ้อ ที่แท้ไอ้นี่ก็เป็นสามีอเล็กซ์นี่เอง งั้นตรีก็เป็นกิ๊กในนามสินะ
"หึ!ปากดีเหมือนเดิมนะ ไอ้'แมงดา'อย่าให้รู้นะว่าทำเล็กซ์เสียใจอีก ไม่งั้นกูขยีมึงไม่ให้เหลือซากแน่"ดูท่าสองคนนี้เขาจะแค้นกันจริงจังแหะ แต่สามีอย่าไปหวงกิ๊กนักสิ กลับมาหวงภรรยา(น้อย)ก่อนได้ป่ะ?
"ตรีกลับห้องเหอะ"ผมเริ่มรู้สึกเซ็งๆกับบรรยากาศแบบนี้แล้วแฮะ ชักอยากกลับไปนอนอืดที่ห้องยังไงพิกล
ตรีหันหลับมายิ้มบางๆให้ผมแล้วหันกลับไปเขม่นไอ้'แมงดา'อีกรอบ ก่อนจะจูงมือผมออกไปนอกห้องอย่างรวดเร็ว....แต่ดูเหมือนจะช้าเกินไปสำหรับอะไรบางอย่าง...
ตูม!!!
ไฟในห้องไหววูบไปตามแรงระเบิดมหาศาลที่ทำให้รู้สึกว่าพื้นที่ยืนอยู่เริ่มโอนเอนไม่มั่นคง ตรียึดมือผมไว้แน่น ในขณะที่มืออีกข้างเกาะขอบประตูเอาไว้ หมอนั่นเริ่มทำหน้าเคคร่งเครียดแบบที่ผมไม่ค่อยได้เห็นบ่อยๆ
หลังจากแรงระเบิดเริ่มลดลงแล้ว ผมก็ฉุดดึงมือของตรีให้ออกไปนอกห้องอย่างรวดเร็ว เช่นเดียวกับ ไอ้แมงดาที่รีบใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อยซึ่งจูงมืออเล็กซ์เดินออกมาจากห้องอย่างเร่งรีบโดยไม่ต้องรอให้ใครบอก
ผมเดินเร็วๆลัดเลาะไปยังบันไดหนีไฟข้างๆลิฟต์ทันทีก่อนจะใช้วิธีลัดในการลงบันไดที่ไม่แนะนำให้ใครเลียนแบบ ผมไถตูดไปตามราวบันไดเลยครับ เร็วดี
ส่วนตรี มันเลือกที่จะใช้วิธีกระโดดข้ามฝั่งบันไดเหมือนในหนังครับ วิธีนี้เร็วกว่าวิธีของผม แต่ใช้ได้กับเฉพาะคนขายาวเท่านั้นนะ
ตอนนี้สิ่งที่ต้องรีบทำที่สุดคือออกไปจากตึกนี้ให้ได้ก่อนที่จะมีระเบิดลูกที่สองตามมาหรือเหตุการ์ณไม่คาดฝัน
จะว่าโชคดีก็ได้มั้ง ที่เกิดระเบิดขึึ้นในตอนที่คนส่วนใหญ่ออกจากบ้านกันไป จำนวนผู้บาดเจ็บและเสียชีวิตจึงน่าจะน้อยกว่าที่คาดเอาไว้
พวกเราใช้เวลาไม่นานก็ลงมาถึงชั้นหนึ่งได้ ตรีที่มาถึงก่อนชะโงกหน้าออกไปดูลาดเลาข้างนอกว่ามีเหตุการ์ณร้ายแรงเกิดขึ้นหรือไม่ ก่อนจะเริ่มทำหน้าเครียดแล้วผลุบหัวเข้ามาจากประตูบันไดหรีไฟอย่างรวดเร็ว มือของตรีทำสัญญาณให้เงียบแล้วถอยไปช้าๆ
เมื่อเห็นดังนั้นผมจึงค่อยๆถอยพร้อมหันไปส่งสัญญาณมือบอกไอ้คู่ที่ตามมาด้านหลังด้วยอย่างเคร่งเครียด ในใจแอบนึกกังวล ว่าจะเป็นไอ้โรคจิตบางคนที่ผมไม่อยากจะเจอรึเปล่าที่ทำอะไรแบบนี้....
"หาดูดีๆ ถ้าชั้นสามไม่มี ก็ลองไล่หามาตามทางบันไดหนีไฟ"เสียงแหบๆของผู้ชาย ดังอยู่ข้างนอกเริ่มทำให้ผมตื่นตัว ในมือกระชับส้อมเล็กที่จิ๊กมาจากหห้องของอเล็กซ์ไว้แน่น ตอนนี้ไอ้นี่เป็นอสวุธชิ้นเดียวที่ผมพกติดตัวอยู่
ไม่ผิดแน่นอน ไอ้คนที่ก่อเหตุระเบิดครั้งนี้เกี่ยวข้องกระตระกูลฝ่ายพ่อของผมแหงๆและท่าทางเป้าหมายของพวกมันจะเป็นผมเสียด้วยสิ
เอายังไงดี จะฝ่าไปตอนนี้ก็ยังประเมิณกำลังศัตรูไม่ได้ แค่อาวุธฝ่ายเราก็เสียเปรียบมากแล้ว...แต่จะอยู่ตรงนี้นานๆยิ่งเป็นไปไม่ได้ เพราะอีกไม่นานคนร้ายน่าจะเริ่มทำการค้นหาที่ทางหนีไฟแล้ว
"ไอ้ฎา มึงพกปืนไว้ด้วยรึเปล่า"ตรีหันไปถามหนุ่มผิวแทนที่พยักหน้ารับเงียบๆ หยิบปืนสั้นพร้อมซองเก็บเสียงออกมาประกอบอย่างว่องไวเช่นเดียวกับอเล็กซ์ที่มองตุ๊กตากระต่ายในมืออย่างเสียงดาย แล้วฉีกตะเข็บออก ล้วงมืออยู่สักพักก็ได้ปืนออโต้เก็บเสียงรุ่นแรงถีบน้อยมากระบอกหนึ่ง
ไอ้ตรียิ้มอย่างพอใจ ในขณะที่ล้วงมืดพกเล็กๆออกมาจากกระเป๋ากางเกงนับสิบอัน.....
และแล้วผมก็ได้ตระหนักครับ...ว่าไอ้ที่อยู่ตรงนี้ ไมีมีใครธรรมดาเลยสักคนเดียว 
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
ขอโทษด้วยค่ะ ที่เมื่อวานไม่ได้มาอัพ....
อิงมีข้อแก้ตัวเน้อ แบบว่าเมื่อวานเกรดออก แล้งเรดมันตกอ่ะ :sad4:ท่านพ่อเลยบ่นๆๆๆทั้งวัน อิงไม่มีโอกาสมานั่งอัพเลย
วันนี้ท่าพ่อออกไปข้างนอกพอดี อิงเลยมีโอกาสอัพนิยายนี่ไง
เศร้าใจจังเลย เกรดไม่ถึงสาม
เพราะฉะนั้น วันี้อาจจะมาอัพอีกตอน ถ้าท่านพ่อไม่รีบกลับบ้าน
แล้วเจอกันค่ะ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
