ตกลงเราเป็นอะไรกัน (เต-ชีน) เตมาเอง 13/11/55 จบแล้ววว รบกวนย้ายให้หน่อยครับ
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ตกลงเราเป็นอะไรกัน (เต-ชีน) เตมาเอง 13/11/55 จบแล้ววว รบกวนย้ายให้หน่อยครับ  (อ่าน 210138 ครั้ง)

ออฟไลน์ due

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 487
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +347/-2
สวัสดีครับ กระผมนายดิว (อีกแล้ว)

เรื่องมันมีอยู่ว่าวันนี้ได้มีโอกาสเข้ามาเยี่ยมบอร์ดและนั่งอ่านคอมเม้นท์ของ 2จ เค้า
ก็เลยได้รับรู้ข่าวสารใหม่ว่า...โอ้โห มีคนสนใจติดตามเรื่องราวของสองหนุ่มเต-ชีนด้วย
ไอ้กระผมก็ไม่ใช่คนใจร้ายได้กับคนที่รักด้วยซิ....ก็เลยคิดว่าจะลงเรื่องราวของสองหนุ่มนี้เค้าซะหน่อย
แต่เรื่องอาจจะไม่ยาวและไม่เร้าใจเท่า 2จ หรอกนะครับ
เพราะเรื่องสองจอ ดิวเขียนพลอตไว้บ้างมาจากประสบการณ์จริงด้วย
แต่เรื่องเต-ชีน เป็นเรื่องที่เกิดจากจินตนาการของดิวทั้งหมด...อาจจะมีบ้างที่เกิดขึ้นรอบๆตัว ดิวก็จะนำมาปรับใช้กับเรื่องราวนี้และเรื่องทั้งหมดเป็นเรื่องที่ดิวเพิ่งคิดได้เมื่อคืนนี้เอง เค้าเรียกกันว่า 'มั่วสด'

อย่าคาดหวังกันนะครับว่ามันจะออกมาดีมากหรือน้อย...เอาแค่ว่าอ่านแล้วทำให้แก้มเพื่อนๆปริได้ ดิวก็แก้มปริได้แล้ว...
อีกอย่าง ดิวจะเป็นประเภทชอบเขียนแบบคำพูดมากกว่าเลยบรรยายไม่ค่อยเก่งนะ ....เดี๋ยวตอนบ่ายๆหรือเย็นๆจะมาอัพตอนแรกนะครับ


......เดินด้วยกันไหม..... :pig4:        :pig4:          :pig4:             :pig4:




ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้

1.ห้ามละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์  และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด
โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน

ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

6.อย่าพูดคุย ทักทาย นักเขียน คนอ่่านโดยรีพลายดังกล่าวไม่เกี่ยวพันกับนิยายให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรคอมเม้นต์สักคอมเม้นต์เีดียวก็เพียงพอแล้ว ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และทำลิงค์โยงมายังนิยาย และให้นักเขียนทุกคนทำลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยเกี่ยวกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วย เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน


เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 20-12-2012 14:49:18 โดย due »

ออฟไลน์ gupalz

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4911
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +604/-20
 :mc4: :mc4:

MookHo

  • บุคคลทั่วไป
 :mc4:

เย้ๆๆๆๆๆ  พี่ดิวกลับมาแล้ววววววววว
จะรอนะค่ะ  ต้องสนุกแน่ๆเลย

 :กอด1: :L2:

ออฟไลน์ nutsumi

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 317
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +83/-0
เคยอ่าน 2จ มาเหมือนกัน

จะรออ่านนะค่ะ:)

ออฟไลน์ due

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 487
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +347/-2
อนุญาตนำตอนแรกที่ทั้งสองประสบพบพักตร์กันมาให้อ่านก่อนนะครับ...จะได้ไม่งงกัน




ผมไม่รู้หรอกว่าคนเราจะสามารถรักใคร รักด้วยใจรักจริงๆได้สักกี่ครั้งในชีวิตหนึ่ง
แต่ที่ผมรู้คือ ผมได้ใช้สิทธิ์ครั้งที่หนึ่งไปแล้ว...และคนที่ได้รับสิทธิ์นั้นคือ 'ไอ้น่ารัก หรือจูนนั่นเอง'
ในขณะที่ผมเป็นคนให้สิทธิ์นั้นกับเค้า แต่ในขณะเดียวกันเค้าก็ตัดสิทธิ์นั้นทิ้งในทันทีเหมือนกัน
รักแรกของผมจึงจบลงแบบ....ไงดีละ...จบแบบสีเทาๆมั้ง...ไม่ได้สุขจนยิ้มแก้มปริ แต่ก็ไม่ได้เศร้าจนร้องไห้ฟูมฟาย...นี่แหละครับ...สีเทาๆ

แต่มิตรภาพความเป็นเพื่อนที่มันมอบให้ก็ไม่ได้เลวร้ายนักหรอก...อย่างน้อยผมก็สามารถมองเห็นมันได้ พูดคุยกันได้...รู้ความเป็นไปของมัน..

ถ้าถามว่าตอนนี้ผมยังรักมันมั๊ย...ตอบได้เลยว่ายังรักครับ ก็มันเป็นรักแรกของผมนิ...เค้าบอกกันว่ารักแรกมักจะฝังใจ
เพียงแต่มันไม่ได้ร้อนรน ไม่ได้เร่าร้อน ไม่ได้เพ้อคร่ำครวญหาเหมือนตอนแรกๆที่เพิ่งรู้ว่ารัก

ยิ้มเมื่อเจอ...หัวเราะเมื่อพูดคุย...คิดถึงตอนว่างๆ...อยากเจอกันบ้างเมื่อเหงา...ห่วงใยมากกว่าห่วงหา...นี่คือนิยามความรู้สึกของผมที่มีให้จูนในตอนนี้

ผมต้องขอบคุณจูนมากๆที่ทำให้ผมตัดใจและคิดได้อย่างนี้....เพราะทำให้เราสามารถอยู่ข้างๆกันได้ตลอดไป...ขอบคุณที่จูนไม่เคยให้ความหวังกับผมเลยแต่ในขณะเดียวกันก็ไม่เคยผลักไส...จูนให้ความเป็นเพื่อนกับผมมาแต่ต้น...จูนเลือกที่ยืนที่เหมาะสมให้กับผมตั้งแต่ต้นอยู่แล้ว..แต่ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นระหว่างเราตลอดที่ผ่านมา...แต่จูนก็ยังน่ารักเสมอ...น่ารักตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้เห็นหน้ามัน...จนกระทั่งเมื่อกี้ที่มันเดินออกจากร้านไปกับแฟนของมัน....
แต่ผมขอนั่งต่อ...ไม่อยากไปเหงาที่บ้านคนเดียว อย่างน้อยรอบๆตัวผมตรงนี้ก็ยังมีคนรายล้อมอยู่ ถึงแม้มันจะไม่อุ่นก็ตาม

"ขอนั่งด้วยคนได้ไหมครับ..."
"........." ใคร?...ไม่รู้จัก...งั้นไม่คุย...ผมเลยก้มหน้ามองแก้วตรงหน้าอีกครั้ง
"ขอนั่งด้วยคนได้ไหมครับ...." ยังอีก...แล้วจะยิ้มทำไม...หน้าผมตอนนี้แสดงความเป็นมิตรอยู่เหรอ...เปล่าเลย...คงเหมาะกับการสร้างศัตรูมากกว่า
"ขอโทษครับ...ผมอยากนั่งคนเดียว...เชิญโต๊ะอื่นดีกว่า..." ตอนแรกกะว่าจะไม่คุยหรือว่าด่าไปเลย..แต่พอเห็นรอยยิ้มนั้น ผมก็เลยตอบแบบนั้นออกไป...รอยยิ้มที่แสดงความเป็นมิตร แต่ตอนนี้ผมยังไม่ต้องการมิตร
"ไม่รู้แหละผมจะนั่งด้วย...ผมไม่อยากนั่งคนเดียว...มันเหงาเกินไป..คุณเองก็เหงาไม่ใช่เหรอ?..." พูดจบมันนั่งลงตรงข้ามผมเลย...แล้วจะขอกูทำไมตอนแรก...
"อะไรวะ...." ผมบ่นคนเดียวเบาๆ...ซดอีกหนึ่งเมา
"จะทานอะไรมั๊ย...เดี๋ยวผมสั่งให้....หรือว่าจะให้ผมเลือกให้เลย...งั้นผมเลือกให้เลยแล้วกัน....น้อง น้องครับ พี่สั่งอาหารหน่อย.....พี่เอาบลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"  คนแบบนี้ในโลกก็มีอยู่ด้วยเหรอ...พูดเอง เออเองเข้าใจเองเสร็จสรรพ....

"อ้าว...คุณจะไปไหนอ่ะ  ผมสั่งอาหารมาตั้งเยอะแยะ รับผิดชอบด้วยสิ..."
"รับผิดชอบ?" ผมยืนค้างอยู่ ไม่ยอมไปไหนแต่ก็ไม่ยอมนั่งลง
"ก็รับผิดชอบอาหารที่ผมสั่งมาให้ไง...ตั้งหลายอย่างนะ...."
"ผมเกี่ยวไรด้วย...คุณสั่งมา ก็กินไปสิ....ฮึ"
"ก็ผมสั่งเผื่อคุณไปแล้ว....ผมกินคนเดียวไม่หมดหรอก...นะ"
"ผมไปห้องน้ำ...ไปได้มั๊ย...." ตอนแรกกะว่าจะกลับบ้านนั่นแหละครับ แต่พอเห็นสายตาพร้อมคำพูดเหล่านั้นก็เลย...เอ้อ........
"รีบกลับมานะครับ...ผมจะรอทานของอร่อยๆพร้อมคุณ" ไอ้หมอนี่เป็นคนประเภทไหนกันนิ...
"ไปห้องน้ำ...ไม่ได้ไปโลกพระจันทร์...ถ้าอาหารมา ก็กินก่อนเลย ไม่ต้องรอ"
"ไม่อยากทานคนเดียว...จะรอ..." แล้วมัน ...เค้า...จะแทนว่าไรดีละทีนี้...เอาเป็นว่าผมไปห้องน้ำดีกว่า




"ไหนเมื่อกี้มีคนบอกจะรอไม่ใช่เหรอ...." ผมว่าพลางนั่งลงที่เดิม
"ก็...ก็ไม่ได้ทานก่อนนะ...แค่ลองชิมดูว่าจานไหนอร่อย...จะได้บอกคุณถูกไง..." แล้วไอ้ที่เคี้ยวหยับๆ ปากมันนั่นละ เค้าเรียกว่าแค่ชิมเหรอ
"แล้วจานไหนอร่อย...."
"อืม..ก็อร่อยทุกจานอ่ะนะ" แล้วจะทำท่านึกเพื่อ.....







"ไม่เห็นคุณทานเลย.....อร่อยทุกอย่างเลยนะ ถ้าไม่ชอบสั่งใหม่ก็ได้....น้องน้อง" คิดเองเออเองอีกแล้ว
"ไม่ต้อง...ผมไม่หิว...คุณ...นาย...เออๆ กินๆไปเหอะ..." ผมมาทำอะไรที่นี่ ตอนนี้เนียะ
"รังเกียจผมเหรอ?" คนตรงหน้าผมรวบช้อนวาง แล้วจ้องหน้าผมแทน
"หืม?"
"รังเกียจผมเหรอถึงไม่ยอมทานข้าวด้วยกัน?"
"งั้นมั้ง...ไม่ใช่หรอก....ผมไม่หิว" ตอนแรกกะแกล้งอำ แต่พอเห็นหน้าจ๋อยๆแล้วอำไม่ลงเลยครับ
"งั้นก็กินสิ...." แล้วมันก็จัดการตักโน่นนี่นั่นจนเต็มจานผมไปหมด


"คุณชื่ออะไรเหรอ?..."
"ไม่ต้องรู้หรอก...เพราะยังไงเราก็คงจะไม่ได้เจอกันอีก"
"ชื่อคุณย๊าวยาววววว...ใครตั้งให้เหรอ...หึหึหึ" กวนประสาทกันนี่หว่า
"กินนี่ซะ...ปากจะได้ไม่ว่าง...." ผมยัดน่องไก่เข้าปากมันไปเลยหนึ่งน่อง....พูดมาก....



ไม่น่าเชื่อครับอาหารตรงหน้าจะหมดในเวลาที่น่าพอใจขนาดนี้

"กินเสร็จแล้ว...จะกลับได้ยัง" ผมถามหลังจากเรียกให้พนักงานเคลียร์โต๊ะแล้ว
"ถ้าบอกว่าไม่...คุณจะอยู่เป็นเพื่อนผมมั๊ย..."
"ไม่...อยากอยู่ก็อยู่....แต่ผมจะกลับ" ผมยังไม่ลุกเพราะอยากฟังว่าตัวยุ่งตรงหน้าผมจะพูดว่าไง เพราะดูจากนัยย์ตาที่วิบวับๆเหมือนคนที่ถูกขัดใจจะต้องก่อเรื่องแน่
"งั้นผมจะไปกับคุณด้วย"
"เรื่องรึไง...รู้จักกันก็ป่าว...."
"ก็ผมถามชื่อคุณแล้ว...แต่คุณไม่บอกผมเอง...เราเลยไม่รู้จักกันซะที"
"ชอบผมรึไง....ตื๊ออยู่ได้..." ถามไปได้ไงว่ะกู...แค่อยากลองดูนะครับว่ามันจะแถไปไหนอีก
".........." หน้าตามันตลกที่สุดเลยฮ่าๆๆๆๆ
"ล้อเล่นหรอกน่า...หยุดทำหน้าตาแบบนั้นได้แล้ว..." ก็หน้ามันกำลังบอกว่าจะพ่นไฟใส่ผมอยู่แล้ว....แล้วทำไมจู่ๆถึงยิ้มละ
"ชอบ...."
"แค่กๆๆๆๆ...." ถึงกับสำลักครับ
"ก็บอกว่าชอบไง....ผมชอบคุณ...แล้วคุณจะชอบผมได้มั๊ยล่ะ..." นี่มันพูดเล่นหรือพูดเล่นวะ...พูดไปยิ้มไปแต่ยิ้มแบบคนเจ้าเล่ห์นะครับ
"ผมจะกลับละ.....หวังว่าเราคงไม่เจอกันอีก...." ผมลุกจากเก้าอี้...กำลังจะเดินออกมา แต่เสียงนี้
"ถ้าคุณเดินออกไปแม้แต่ก้าวเดียว...ผมจะตะโกนให้ลั่นร้านเลยว่า คุณหักอกผม...คุณได้ผมแล้วทิ้งเพราะคุณไปมีคนใหม่..."
"บ้ารึไง...กูไปทำแบบนั้นกับมึงเมื่อไร" ปรี๊ดเลยครับ...ไม่สุภงสุภาพแล้ว
"ก็นี่ไง...นายจะกำลังจะทิ้งผม...และผมก็กำลังจะอกหัก...."
"อยากทำไรก็ทำไปสิ...ไม่สน..." ผมเดินได้สองก้าว มันก็ยืนขึ้นเอามือป้องปากแล้ว...
"ทุกคนครับ...ฟังทางนี้หน่อย...ผู้ชายคนนี้กำลังจะทะ....." เอ๊ย!!!!!มันตะโกนจริงๆด้วย...
"หุบปากเดี๋ยวนี้นะ..." ผมสั่งมันทันที
"งั้นก็นั่งลง...และอยู่ด้วยกันก่อน...จะนั่งไม่นั่ง...ไม่นั่งใช่มั๊ย....ทุกคนครับ....."
"โอเคๆๆๆ......" ผมยอมนั่งลงเพราะมันกำลังจะตะโกนอีกรอบ....ตกลงวันนี้มันวันอะไรของผมกันนิ...เห็นคนที่รักเดินคู่กันไปกับคนอื่น แถมยังมาเจอคนประสาทอีก

"ตกลงคุณชื่ออะไรเหรอ?"
"ถ้ากูตอบ...กูจะไปได้ใช่มั๊ย" ไม่คุณ ไม่ผมแล้วครับ ก็มันทำกับผมซะขนาดนี้....
"ต้องตอบในสิ่งที่ผมอยากรู้ทุกอย่าง แล้วไปได้...." ทำไมมันชอบยิ้มเหมือนคนชั่วว่ะ
"เป็นพ่อกูรึไง...พ่อกูยังไม่รู้ทุกเรื่องของกูเลย"
"ก็ไม่ได้อยากเป็นพ่อนิ...อยากเป็นแฟนต่างหาก"
"แค่กๆๆๆๆๆๆ" มันจะทำผมสำลักอีกกี่รอบเนียะ....
"ตกลงนายชื่อไรเหรอ....ไม่เอาชื่อยาวๆแบบเมื่อกี้แล้วนะ...มันยาวจำไม่ไหว"
"ชีน" ผมรีบชิงตอบก่อนที่มันจะพล่ามอะไรของมันต่อ
"ชีน...ชีน...ชีน...ชอบชื่อนี้จัง....ชอบคนชื่อนี้ด้วย"
"........." ผมถอนหายใจพรืดเลยครับ ไม่ไหวจะสำลักแล้ว
"แล้วอายุเท่าไร..."
"กำลังจะเข้าเรียนมหาลัย"  ผมก็ดันบ้าจี้ตอบความจริงซะงั้น
แล้วมันก็ถามคำถามบ้าๆบอๆอะไรไม่รู้อีกเยอะแยะ....บางคำถามผมไม่ต้องตอบเองเลยเพราะมันคิดคำตอบให้ผมเสร็จสรรพ
ถามจนผมเวียนหัวไปหมด....ไม่เคยเจอคนแบบนี้เลยจริงๆ

"หมดคำถามรึยัง....กูกินน้ำกับเบียร์ได้เป็นสิบๆลิตรแล้วมั้ง..."
"คำถามสุดท้าย...." ยังไม่หมดอีก
"สุดท้าย"
"ไม่คิดจะะถามผมบ้างเหรอ?..." นี่คือคำถามสุดท้ายของมันใช่มั๊ย
"ไม่อยากรู้...งั้นกูกลับ"
"เดี๋ยว..."
"ไรอีก..."
"ถึงไม่อยากรู้ก็อยากบอก....แล้วอย่าทำท่ารำคาญแบบนั้นด้วย....ไม่ชอบ" เอ้า...ผิดอีกกู
"ฟังนะ...แต่ไม่จำ....อยากพูดไรพูดมา...."
"ผมชื่อเต....อายุ 21"
"จริงดิ?"
"เรื่องอะไร?"
"ที่อายุ 21 นะ"
"จริง...อายุ 21 ถ้าคาดไม่ผิดนายน่าจะ 19 งั้นเตเป็นรุ่นพี่ชีนตั้ง2 ปีแน่ะ...."
"แล้วไง?" ไม่น่าเชื่อครับว่ามันจะอายุมากกว่าผมตั้งสองปี ถึงตัวมันจะสูงเท่าๆผม แต่รูปร่างบางกว่ากล้ามเนื้อน้อยกว่า ไม่ใช่ว่ามันไม่มีนะ มี แต่น้อยกว่าผม แต่หน้ามันละอ่อนมาก ผมยังคิดด้วยซ้ำว่ามันอ่ะรุ่นน้องผมซะอีก หรือว่าจริงๆแล้วมันหน้าตามอายุ ส่วนผมหน้านำอายุวะ...แล้วมันก็บรรยายสรรพคุณอะไรของมันอีกมากมาย....ผมไม่ได้ตั้งใจฟังหรอก ไม่รู้จะฟังไปทำไม...จนมันหยุดพูดนั่นแหละ ผมจึงมีโอกาสได้พูดบ้าง
"หมดแล้วใช่มั๊ย..."
"หมดแล้ว...."
"งั้นกูกลับ..."
"ชีน....นายชอบคนที่เดินออกไปจากร้านเมื่อตอนบ่ายเหรอ...คนที่เดินออกไปพร้อมกับผู้ชายอีกคนนะ..." มันเห็น
"ไม่ใช่เรื่องของมึง...อย่ายุ่ง..." ผมเสียงแข็งใส่เลยครับ
"นายเจ็บมั๊ยที่อกหัก...เจ็บมั๊ยที่คนๆนั้นไม่รัก...เจ็บมั๊ยที่โดนปฏิเสธ..."
"........"
"นายเจ็บ...เจ็บมากเลยด้วย....นายรู้ว่ามันทรมานแค่ไหน....แล้วนายยังจะทำให้คนอื่นรู้สึกอย่างนั้นอีกเหรอ...."
"?........" หมายความว่าไง
"ตอนนี้เตกำลังรู้สึกอย่างนั้นอยู่นะ...."
"ชอบกูจริงเหรอ?"
"ชอบ...." ชอบได้ไง เพิ่งเห็นหน้ากันครั้งแรก
"ทำไมถึงชอบ?"
"เพราะความรู้สึกมักจะไม่มีเหตุผลเสมอ...."
"แต่กูไม่ได้ชอบมึง...กูมีคนที่ชอบอยู่แล้ว"
"คนที่เค้ามีเจ้าของแล้วนั่นเหรอ..."
"แต่กูก็ยังชอบเค้าอยู่ดี"
"งั้นเตก็จะชอบชีนอยู่ดีเหมือนกัน" มันอายุ 21 ปีจริงเหรอ อย่างกะ เด็ก 10 ขวบ
"บอกเหตุผลดีดีมาซักข้อว่าทำไมถึงชอบกู...ทั้งที่เราไม่เคยเจอกันมาก่อน"
"ความรู้สึกมันไม่ได้มีสูตรสำเร็จนิ....ถ้ามันนจะมามันก็มาโดยที่ไม่เคยโทรมาบอกเราล่วงหน้า ไม่เคยบีบีบอกว่าเรากำลังจะไปหาคุณแล้วนะ....มันจะมาเมื่อเราเจอใครซักคนหนึ่งแล้วใจสั่น อยากยิ้ม อยากรู้จัก...มาเร็วกว่าแอร์บัสลำล่าสุดของโลกอีกนะ...." ตอนแรกๆเหมือนจะดูดีนะครับ แต่ไหงตอนท้ายเป็นงี้ล่ะ
"แล้วไง...จะให้กูทำไงละ....จะให้กูชอบมึงตอบเหรอ...."
"ของมันแน่อยู่แล้ว ไม่ใช่พระเจ้านะที่ให้แล้วไม่หวังผลตอบแทน....แต่รู้ว่ามันอาจจะเร็วไปที่ชีนจะบอกว่าชอบ....งั้นเอาเป็นว่าให้เวลา 2เดือน ในการทำความรู้จักกัน....เราไม่ได้เป็นเเพื่อนกันนะ แต่เรากำลังอยู่ในช่วงศึกษาดูใจ "
"หา?" เห็นมั๊ยครับ มันเสนอเอง มันสรุปเองเสร็จสรรพ
"แต่ระหว่างสองเดือนนี้"
"อะไรอีกละ" ไม่ไว้ใจมันแล้วครับ ยิ้มน่ารักๆอย่างนี้ พูดมาแต่ละทีแทบช็อค
"แต่เตชอบชีนแล้ว....ชีนจะชอบเตบ้างก็ดีนะ" ว่าแล้ว
"พูดจบยัง...กูอยากกลับแล้ว...."
"เราจะได้เจอกันอีกมั๊ย...แล้วที่ไหนดีละ"
"ไม่รู้...กูไปล่ะ...."
"..............."
"ถ้าชอบกูจริง...ก็หากูให้เจอสิ..." ผมเดินออกมาห่างโต๊ะนิดหน่อย...แต่ก็หันไปพูดกับมันอีก...สองเดือน ถ้ามันหามไม่เจอ ทุกอย่างก็ไม่มีไรเกิดขึ้น...แต่มันหาไม่เจอหรอก โลกคงไม่แคบขนาดนั้น
"เราได้เจอกันอีกแน่....."

ออฟไลน์ gupalz

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4911
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +604/-20
รอตอนต่อไปค่า

MookHo

  • บุคคลทั่วไป
คิดถึงไอ้น่ารัก  อ่อนจ๋า
 :กอด1:

มาต่อเรื่อยๆนะพี่ดิว

 :L2:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 14-03-2012 14:26:32 โดย Mook_Ho. »

ออฟไลน์ due

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 487
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +347/-2
วันนี้ก็เป็นอีกวันที่ผมต้องนั่งหายใจทิ้งเล่นๆ...สงสารประเทศชาติจริงๆให้ตายเหอะ
เปิดเทอมนี้ผมจะได้เป็นเฟรชชี่ปีหนึ่งกับเค้าซะที
แถมยังได้เป็นรุ่นน้องของไอ้น่ารักซะด้วย
ถึงจะคนละคณะ คนละสาขากันก็ตาม...แต่ก็ยังอยู่ในรั้วเดียวกัน...ยังได้เห็นหน้ากัน

"ชีน...ตั้งแต่ปิดเทอมมากูเห็นมึงนั่งถอนหายใจจนคาร์บอนจะล้นบ้านอยู่แล้ว....ถามจริง เป็นไรมากป่าว..." ผมนั่งถอนหายใจที่ห้องนั่งเล่น...ก็ไม่รู้จะไปไหนนี่...ก็เลยต้องอยู่ติดแหง็กบ้าน
"....."ผมหันไปมองหน้าคนที่กำลังนั่งลงตรงข้ามผม...แต่ก็แค่นั้น ไม่อยากพูด
"กูพี่มึงนะเว้ย ถามแล้วไม่ตอบ เดี๋ยวพ่อตบดิ้นเลย....บอกมาเป็นไร...นั่งหงอยอย่างกะหมาหาเจ้าของไม่เจอ เห็นแล้วรำคาญลูกกะตาว่ะ..."
"มีนเคยสนใจน้องชายคนนี้รึไง...ทำเป็นพูดดี" ผมพูดไปงั้นแหละครับ เอาเข้าจริงๆคนที่รักผมที่สุดก็พี่ชายคนนี่นี้แหละ
"โถๆๆๆๆ...ไอ้น้องชาย น้อยใจพี่ชายก็เป็น...กูก็มีมึงเป็นน้องคนเดียวนี่แหละ...ไม่ให้ห่วงมึง จะให้กูไปห่วงอีเห็นที่ไหนละ..."
"อีเห็น? อะไรคืออีเห็นอ่ะ..." แล้วมันเกี่ยวกะไรผม
"นี่มันเวลาที่มึงควรจะมาสนใจเรื่องอีเห็นมั๊ย...ตกลงมึงมีเรื่องอะไรกันแน่..."
"นี่มีนก็ไม่รู้ใช่มั๊ยว่าอีเห็นคืออะไร..."
"ไอ้ชีน...." เสียงเย็นมาเชียว
"โอเคๆ...ชีนก็ไม่ได้เป็นไรนิ...สบายดีทุกอย่าง"
"ปากหนักจริงนะมึง...ช้ำในตายขึ้นมาวันไหนอย่ามาบ่นให้กูฟังล่ะ...."






"ชีน...ชีน...ไอ้ชีนเว้ย...โทรศัพท์ดังจนบ้านจะแตกอยู่แล้ว มารับเดี๋ยวนี้เลยนะ...กูหนวกหู...กูดูทีวีไม่รู้เรื่อง...มึงไม่รับกูจะเขวี้ยงทิ้งแล้วนะ"
"มีนจะบ่นอีกนานมั๊ย...ชีนหาหนมกินในครัวอยู่...ปล่อยให้มันดังไปสิ...ส่วนมีนก็ปิดหูซะ...."
มีนจะทำตามอย่างที่ผมบอกหรือโทรศัพท์มันถูกตัดสายไปเองก็ไม่รู้ รู้แต่ว่าตอนนี้ทั้งโทรศัพท์ทั้งมีนเสียงเงียบไปแล้ว



"ชีน....โทรศัพท์มึงดังอีกแล้ว...."
"เออๆๆๆ....งั้นมีนรับให้หน่อย....กินหนมเต็มปากอยู่..."
"ฮัลโหล....นั่นใครอ่ะ...แล้วโทรมาไม...กูไม่ใช่ชีน.....กูจะเป็นใครแล้วมันเกี่ยวไรกะมึง....กูไม่ให้มึงคุยกับชีนอ่ะ.....แล้วตกลงว่ามึงเป็นใคร...ก็บอกแล้วไงว่ากูไม่ให้คุย....ไม่ได้กวนตีน...จะบอกให้นะว่ากูอ่ะทั้งห่วงทั้งหวงชีน...เรื่องของมึง...มีปัญญาก็เชิญ" ดูพี่ผมมันรับโทรศัพท์....ผมกินเสร็จก็เดินออกมานั่งเล่นกับมีน

"ตกลงใครโทรมาอ่ะมีน..."
"ไม่รู้..." แล้วทำไมต้องจ้องหน้าผมอย่างนั้นด้วย
"เห็นคุยกันเป็นวรรคเป็นเวร..." ผมก็ไม่ได้สนใจนั่งดูทีวีต่อ...ฮ่าๆๆๆรายการตลกสนุกดี
"ผู้ชาย..." จู่ๆมีนมันก็พูดขึ้นมา
"ผู้ชาย...ผู้ชายไรว่ะ"
"คนที่โทรหามึงเมื่อกี้เป็นผู้ชาย...ใคร?"
"เพื่อนซักคนหนึ่งมั้ง..." มันจับหน้าผมให้หันไปทางมัน....โอ๊ย เจ็บนะไอ้พี่บ้า
"เพื่อนมึงทุกคนกูรู้จัก และเพื่อนมึงก็รู้จักกูด้วย....ใคร?"
"ไม่รู้.....ครืดๆๆๆๆๆ" สายเข้าอีกแล้ว
"เบอร์นี้แหละที่โทรมาเมื่อกี้...."
"เหรอ...เอ๊ยทำไรอ่ะมีน!!!!!" ก็มีนมันแย่งโทรศัพท์ไปรับเฉยเลย
"โทรมาอีกทำไม...บอกแล้วไงว่าไม่ให้คุยด้วย ถ้ามึงยังไม่บอกว่ามึงเป็นใคร...แล้วโทรหาชีนทำไม....กูไม่ใช่พ่อชีนมันแล้วกัน....เอ๊ย!!!!" ผมแย่งโทรศัพท์คืนมา พร้อมแนบหู
"นั่นใครอ่ะ?"
"นั่นชีนใช่มั๊ย...."
"อืม...แล้วนั่นใคร?" เอ๊ะ มีนนี่จะแย่งโทรศัพท์ให้ได้เลยใช่มั๊ย
"แค่นี้ก็จำกันไม่ด้แล้วเหรอ..."
"ไว้มึงเป็นพ่อกูก่อนละกันแล้วกูค่อยจำ...."
" ก็ไม่ได้อยากเป็นพ่อนิ...อยากเป็นแฟนมากกว่า..."
"........" ประโยคนี้มันคุ้นๆนะ...เหมือนกับว่าเคยได้ยินมาแล้วซักอาทิตย์กว่าๆ
"จำได้ยัง?"...ไอ้บ้านั่นเอง
"แล้วมึงได้เบอร์กูมาจากไหน?"
"ของหมูๆ...ไม่มีอะไรที่นายเตอยากได้แล้วไม่ได้หรอก....แล้วคนที่รับสายเมื่อกี้เป็นใคร...หรือว่า..."
"หุบปากไปเลย...แล้วโทรมาทำไม..."
"หิวข้าว..."
"แล้วมาบอกกูทำไม"
"ไปกินข้าวกัน" ตกลงนี่ผมคุยกับมันเรื่องเดียวกันรึเปล่านี่
"อยากไปก็ไปสิ...เกี่ยวไรกะกู" เข้ามาสิงในร่างกูเลยมั๊ยมีน....จะอยากรู้เรื่องอะไรขนาดนั้นว่ะ
"บอกครั้งที่สองแล้วนะว่ากูหิวข้าว...เอ๊ย...เตหิวข้าว" กำพืดเดิมเริ่มโผล่ครับ
"แล้วกูไปบีบกระเพาะมึงอยู่รึไง...ถึงไม่ไปหาไรแดก...มีนมาสิงร่างกูเลยดีกว่า" ก็มีนนะสิครับนั่งกระแซะผมอยู่ได้ หน้ามันนี่แนบกับหน้าผมไปแล้ว....เอ๊ย...ก็มีนมันกระโดดมานั่งบนตักผมเฉยเลย....พอผมทำหน้าบึ้งใส่..มันก็ผลักหัวผมอ่ะ...แล้วทำบุ้ยบ้ายให้ผมคุยกะคนในสายต่อโดยที่มีมันตั้งใจเจ๋ออย่างเต็มพิกัด
"ใครคือมีน....มีนคือใคร?..." เสียงโหดมาเชียว....
"ไม่จำเป็นต้องบอก..." ผมบอกอย่างสายอารมณ์ จะว่าไปกวนประสาทไอ้คนที่ชื่อ....ชื่อไรวะ...ช่าง แต่ก็สนุกดีนะ....
"ไม่บอกกูจะไปเผาบ้านมึง..." ในที่สุดกำพืดดั้งเดิมของมันก็หลุดอกมา
"มีนถ้าจะนั่งก็นั่งให้นิ่งๆหน่อย...ยุกยิกอยู่ได้ ถ้านั่งไม่นิ่งก็ลงไปจากตักเลย จั๊กจี้นะ..." ผมหันไปดุคนนั่งยุกยิกบนตัก...ค้อนซะตาคว่ำเลย สาบานเหอะว่าไอ้นี่มันเป็นพี่ชายผมจริงๆ....
"ไอ้ชีนบ้า...บ้านมึงจะโดนเผาภายใน 3 วินาที....กล้าดียังไงให้คนอื่นมานั่งตักได้...ทำร้ายจิตใจกันเกินไปแล้วนะ"
"มีนนั่งนิ่งๆ...เอามือออกไเลย" ก็มีนมันจะแย่งโทรศัพท์ผมอีกแล้ว "แล้วมึงเป็นบ้าไรอ่ะ...ตะโกนมาได้หูกูจะแตก" ผมกลับไปพูดกับคนปลายสายหลังจากตัวยุ่งนั่งสงบแล้ว
"หึง...เข้าใจมั๊ยว่าหึง..." หึงเพื่อ?
"กูขอเอาสมองไปเข้าเฝือกก่อนเนอะ....เผื่อจะได้เข้าใจอะไรง่ายกว่านี้..."
"ชีน...ออกมาหน้าบ้านเดี๋ยวนี้..."
"ทำไม..."
"บอกให้มาก็มาสิ..." ดุกูอีก
"เออๆๆๆ....มีนลงไปนั่งโซฟาก่อน...เดี๋ยวเค้าไปหน้าบ้าน...ไม่ต้องมาทำหน้างอ...ลง"


ผมเดินออกมาหน้าบ้าน
เห็นใครยืนหัวน้ำตาลๆส้มๆอยู่...ใครว่ะ
ผมเดินออกไปเปิดประตู.....


เอ๊ย!!!!!!!!!!!!!!!!มาได้ไง
คนตรงหน้าผมยืนหน้าบอกบุญไม่รับอยู่

"ฮ่าๆๆๆๆๆ" หัวเราะก่อนเลย ก็มันค้อนผมซะตากลับแล้ว
"หัวเราะไร...นอกใจกูแล้วยังมีหน้ามาหัวเราะอีกนะ..."
"มาได้ไงนิ....แล้วเลิกทำหน้าแบบนั้นได้แล้ว เดี๋ยวตากลับแล้วจะหน้าเกลียดมากกว่าที่เป็นอยู่นะเว้ย" ผมเจอมันสองครั้งก็ทำให้ผมหัวหมุนได้ทุกครั้งสิ
"ก็บอกแล้วไงว่าจะหาให้เจอ...เราจะต้องได้พบกันอีก...จำไม่ได้รึไง"
"อืม...นึกว่ามึงจะพูดเล่นซะอีก"
"ความรู้สึกนี้มันล้อเล่นกันได้ด้วยเหรอ...มันน่าเอามาล้อเล่นกันเหรอไอ้ความรู้สึกดีดีนะ"
"เอ๊ย...กูขอโทษ" มันตาแดงๆ ผมเลยรู้สึกผิดขึ้นมาหน่อย
"ชีน...ตกลงว่าใครมา..." มีนมันออกมาตามผม....พร้อมกับซบบ่าผมจากด้านหลังเพราะอากาศร้อน...แต่คนข้างหน้าผมนี่สิแทบจะกระโดดงับหัวผมอยู่แล้ว
"มีน...ออกมาทำไม มันร้อน เข้าไปข้างในก่อน เดี๋ยวตามเข้าไป...."
"เข้าไปพร้อมกัน....ชวนเพื่อนมึงเข้ามาด้วยสิ..."
"ชื่อไรแล้ววะ ลืม.....เข้าบ้านก่อนสิ..."มันนิ่งครับ แต่ตานี่จ้องมีนซะตาไม่กะพริบเลย
"ชีน...ทำไมเพื่อนมึงมองกูอย่างนั้นนะ...กูทำไรผิดเหรอ"
"ผิด...." แล้วมันก็กระแทกผมกับมีนจนกระเด็นออกจากกัน...โน่นมันเดินเข้าบ้านไปโน่นแล้ว....มีนก็วิ่งตามมันไปลิ่วแล้ว...ผมเลยเดินรั้งท้ายตามไป






"มึงเป็นใคร มาจากไหน แล้วมารู้จักกับชีนได้ยังไง ต้องการอะไรจากชีน...บอกมาเดี๋ยวนะ"
"มีน...มานั่งก่อน..." ผมดึงให้มีนนั่งลงข้างๆตัว
"ชีน...กูหิวข้าว...ไปต้มมาม่าให้กินหน่อยสิ"
"มึงมีสิทธิ์อะไรมาใช้ชีนของกู....ชีนกู กูใช้ได้คนเดียว" นี่ผมต้องมานั่งเป็นกรรมการห้ามมวยใช่มั๊ย
"สิทธิ์ที่กูเป็นแฟนชีนไง"
"เอ๊ย/เหวอ...."

ออฟไลน์ Rafael

  • เพราะคนเราเกิดมาเพื่อแตกต่าง
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4377
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +685/-7
กรี๊ดดดด คุณดิวมาแล้ววว
เอ ว่าแต่เห็นแวบๆว่าคุณดิวยังไม่ได้ลงกฎ ลืมลงหรือเปล่าคะ ถ้าลืมรบกวนหน่อยนะคะ
เดี๋ยวกระทู้หายแล้วพวกเราจะไม่ได้อ่านกัน ขอบคุณที่มาลงค่า

MookHo

  • บุคคลทั่วไป
เรื่อยๆ เลยนะพี่ดิว

อย่าขาดนานนะ รอค่ะ

ลุ้นๆ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: ตกลงเราเป็นอะไรกัน (เต-ชีน) 14/03/55
« ตอบ #9 เมื่อ: 14-03-2012 15:02:01 »
ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ malula

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7208
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +622/-7
คาถาประจำใจเตคือด้านได้ อายอดหรือเปล่าเนี่ย

ออฟไลน์ due

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 487
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +347/-2
ถ้าเมื่อวานไม่รัก...แล้ววันนี้จะรักได้มั๊ย
ถ้าวันนี้รัก...แล้ววันพรุ่งนี้จะยังรักต่อไปมั๊ย
แล้วถ้าพรุ่งนี้คิดว่าจะรัก...แล้ววันต่อๆไปยังจะรักกันอยู่มั๊ย
แล้วคำว่า 'ตลอดไป' มีจริงมั๊ย
ถ้ามีจริงแล้วมันอยู่ที่ไหน ตรงไหน มุมไหนของโลกบิดๆเบี้ยวๆใบนี้
แล้วถ้ามันไม่จริง ใครเป็นคนคิดค้นคำพูดนี้ขึ้นเป็นครั้งแรก แล้วคิดขึ้นมาเพื่อใคร เพื่ออะไร
แล้วกูบ้ามั๊ย....ที่มานั่งคิดอะไรเทือกนี้



"เอ๊ย!!!!!!!!!" ผมจับแก้มตัวเองพร้อมหันไปมองข้างหลังและรอบๆตัว...ไม่เจอ....หรือว่าผมหลอนไปเอง ชักกลัวตัวเองแล้วสิ ก็ช่วงนี้มีอะไรน่ากลัวๆมาป้วนเปี้ยนๆข้างๆผมตลอดเลย เลยลองก้มผ่านโซฟาไปดูที่พื้น....ก็ไม่มี

"หึหึหึ...ยังไม่ชินอีกเหรอ เตหอมแก้มชีนมาเป้นเดือนแล้วนะ..." ถ้าจะให้ถูกคือ มึงขโมยหอมแก้มกูเองต่างหาก กูไม่ได้ยินยอมพร้อมใจไปกับมึงเลย....ครั้งแรกที่มันหอมแก้มผมนะครับ ผมต่อยมันสลบคาหมัดเลย...ไม่ต้องสงสารมันเลยซักนิดเพราะมันทำตัวมันเอง ครั้งต่อมาๆมันก็ยังเอาอีก ผมก็ต่อยมันนะ แต่ไม่รู้เพราะผมหมัดเบาลงหรือหน้ามันด้านขึ้นกันแน่มันเลยไม่สลบอีกเลย....จนเป็นเดือนๆทีมันทำอย่างนี้ ผมเลยขี้เกียจตะบันหน้ามันอีก เหนื่อยฟรี แบบหมัดผมด้านสู้หน้ามันไม่ได้ แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าผมยอมให้มันมาล่วงเกินกับแก้มผมนะ...ก็คอยระวังไม่ให้มันแต๊ะอั๋งได้
"แล้วมันหน้าที่ที่กูต้องชินงั้นสิ"
"ถูก..."
"โวะ....แล้วนี่มาทำไม"
"มาให้มึงถามไง...." นี่แหละครับตัวมัน ที่เตอย่างนั้น ชีนอย่างนี้ นั่นคือมายาเท่านั้น
"กวนตีน"
"ก็มึงนะถามอย่างนี้ทุกวัน ไม่เบื่อรึไง ถามมาเป้นเดือนๆแล้วนะ" แน่ะ มีงอนด้วย แล้วผมต้องง้อมั๊ยเนียะ
"ถ้าไม่อยากให้ถาม ก็ไม่ต้องมาให้เห็นหน้าสิ..." แล้วผมก็เลิกสนใจมัน หันกลับมาสนใจหนังแผ่นที่เล่นค้างไว้อยู่ อ้าวถึงตอนไหนแล้วนี่ ไม่รู้เรื่องกันพอดี ต้องแบ็คกลับไปดูใหม่อีก เสียเวลากูจริงๆ
"เอ๊ย!!!!!เอารีโมตกูคืนมานะ" มันแย่งเสร็จก็นั่งทับไว้เลยครับ
"ไอ้หนังบ้านิ...มันน่าสนใจกว่ากูมากนักเหรอ กุนั่งหัวโด่อยู่ตรงนี้ทั้งคร สนใจกูหน่อยเซะ..." นี่แหละครับนิสัยที่เอาแต่ใจแบบสุดโต่งของมัน......ไม่อยากจะสนใจจริงๆ เลยละสายตาบนพื้นข้างโซฟามีถุงพลาสติกอยู่หลายใบเลย  ซื้อไรมาเยอะแยะวะ ที่บ้านมันผลิตเงินเองได้รึไง ถึงมาได้ทุกวัน เห็นผมเป็นอีหนูรึไง ถึงเอาของมาล่อกันแบบนี้...น้าน มีเงียบ
"ก็ไม่ได้มีใครเค้าขอให้มาซะหน่อย ไม่พอใจก็กลับไปดิ ประตูอยู่โน่น.....แล้วเอารีโมตคืนมาได้แล้ว จะดูหนัง" ผมยื่นมือไปตรงหน้ามัน แต่โดนไอ้บ้านี่ผลักกลับมาจนไปชนกับขอบโซฟา
"เจ็บนะเว้ย!!!!"
"สมน้ำหน้า....โดนซะบ้าง ว่าเวลาที่คนอื่นเจ็บนะมันรู้สึกยังไง แต่ขอบอกไว้นะ ว่าเจ็บแค่นี้เทียบไม่ได้เลยกับเจ็บที่ใจ....เจ็บเหมือน...."
"เหมือนไร?" ผมนั่งมองหน้ามันนิ่งๆ นั่งมองโดยไม่รู้สึกอะไรเลย แต่กลับสงสัย หน้าตาขนาดมัน มายุ่งกับผมทำไม
"ทำไมมองกูแบบนั้น...โกรธที่กูทำให้เจ็บเหรอ ...ก็บอกว่าอย่ามองแบบนั้นไง ไม่ชอบ...."  มันกระเถิบตัวเองไปข้างหลังจนหลังติดกับขอบโซฟา...ถ้าขยับอีกนิดมันคงไปนอนแอ้งแม้งบนพื้นแน่ๆ.....ผมเลยดึงมือมันไว้ และสั่งด้วยสายตาว่าให้อยู่นิ่งๆ และดูเหมือนมันเองจะเข้าใจเหมือนกัน ...แล้วผมก็ยังนั่งมันมองอยู่อย่างนั้น นิ่งๆ ผมรู้แหละว่ามันอึดอัด ก็เล่นมานั่งเฉยๆให้คนอื่นมองซะขนาดนี้
"มีไรก็ว่ามาซิ.....จ้องอยู่ได้...แล้ว"
"เงียบ..." ผมไม่ได้เสียงดังหรือตะคอกอะไรเลย แต่ทำไมคนตรงหน้าถึงกับสะดุ้งเลยละ หรือว่ากลัว กลัวแล้วมาทำไม ......มันกลายเป็นแขกประจำของบ้านผมเป็นเดือนๆแล้ว แขกประจำที่เจ้าของบ้านไม่ได้เชิญ แต่มันดันเชิญตัวเอง มาถึงตั้งแต่แปดโมงเช้า กว่าจะกลับก็โน่นแหละสามทุ่ม มาพร้อมกับถึงใบใหญ่หลายใบ กับข้าว ขนม ผลไม้ ข้าวของเครื่องใช้......
"มาทำไมนักหนาทุกวัน" แล้วความสงสัยของผมก็ถูกถามออกไปจนได้
"ไอ้ที่พูดออกมานะ  เคยคิดมั๊ยว่าคนฟังจะรู้สึกยังไง" แต่ผมไม่รู้ว่ามันตีความหมายของคำถามผมไปทางไหน
"ไม่ได้ถามว่าจะเสียใจมั๊ย แต่ถามว่ามาทำไม" จากที่หน้ามันบึ้งๆเมื่อกี้ ตอนกลับเฉยๆแล้วครับ
"แค่อยากมา....มาให้หมาถาม....แล้วนี่หิวรึยัง" ไมเปลี่ยนอารมณ์เร็วจังวะ
"ชอบให้หมากัดรึไง?"
"ก็ไม่ได้ชอบหรอก...แต่ถ้าหมาที่รักกัด ก็คงโกรธแต่ไม่เกลียด โกรธไม่ได้นานด้วย เพราะรัก..." ผมมองหน้ามันนิ่งๆ
"แล้ววันนี้มีไรกินบ้าง..." เปลี่ยนเรื่องคุยดีกว่า คุยกันไปก็คงไม่รู้เรื่องกันอยู่ดี
"งั้นเดี๋ยวเอากับข้าวไปแกะใส่จานก่อนนะ วันนี้มีไข่พะโล้ ต้มจืดสาหร่ายเต้าหูหมูสับ ผัดพริกู หมูทอดซีอิ๊ว แล้วก็สลัดผัก...ขนมหวานก็เป็นลอดช่องใบเตยน้ำกะทิ..ผลไม้เป็นฝรั่งกับองุ่นแดง...อ้อ ครีมโกนหนวด ยาสระผม ยาสีฟันแล้วก็แปรงสีฟันอันใหม่ของมึง กูซื้อมาให้แล้วนะ"
".........." มันพูดไป ผมก็มองมันไป เมื่อวานใส่ใจ วันนนี้จะใส่ใจมั๊ย....วันนี้วนใจ พรุ่งนี้ยังจะสนใจมั๊ย
"มีนยังไม่ตื่นเหรอ....แล้ว.....อือ....อืม...." มันเงยหน้าขึ้นมาก็ป๊ะเข้ากับสายตาของผมที่มองมันอยู่ก่อนแล้ว
"ขอรีโมตคืนได้ยัง" ผมยื่นมือไปตรงหน้ามันอีกครั้ง
"เอาไปดิ...." แต่มันกลับโยนให้ มันลุกขึ้นยืน หันหลัง กำลังจะก้าว แต่ผมก็คว้ามือมันไว้ซะก่อน  มันไม่ยอมหันมาทั้งตัว...เพียงแค่หันหน้ามาทางผมเท่านั้น
"คาดหวังอะไร?"
"อะไร?"
"เปล่า...."
"งั้นก็ปล่อยมือได้แล้ว...ปล่อย..."
".........."แล้วทำไมผมต้องทำตามคำสั่งมันด้วยละ...ผมก็เลยไม่ยอมปล่อย..ง่ายๆคือกูจะจับ แล้วมึงจะทำไม
"ฮึ...อยากจับมือกูก็ไม่บอก...ทีหลังไม่ต้องใช้มุขนี้ก็ได้ ขอกันดีดี ก็ให้แล้ว...." มันยิ้มอย่างเป็นต่อเลย
"หวังขนาดนั้นเชียว...หวังสูงไปรึเปล่า...แค่เอาให้กูไม่เบื่อหน้ามึงก็ดีแล้ว อย่าหวังถึงขั้นอยากสัมผัสเลย...."
"งั้นก็ปล่อยเซ่....."
"งั้นก็บอกเหตุผลดีดีมาซักข้อสิว่าทำไมกูต้องทำตามที่มึงบอก" ผมคงเผลอบีบข้อมือมันแรงไป หน้ามันเลยเบ้เลย
"ถ้ามึงไม่ทำตาม...กูก็จะคิดว่ามึงหลงรักกูเข้าแล้ว....โอ๊ย....เจ็บนะเว้ย บีบเข้ามาได้..."
"ฮึ...ยังไม่หลับซะหน่อย ฝันเร็วไปมั๊ยมึง....."
"อ้าว....เตมาแล้วเหรอ แล้วนั่นทำไรกันอยู่...จับมือกันทำไมอ่ะ..." มีนนั่นเอง เดินงัวเงียลงมาจากชั้นบน ผมเลยรีบปล่อยมือจากมันทันที ผมกลัวมีนตกบันได้จัง เพราะมันเดินมาหาวไป ไหวมั๊ยเนี่ยพี่ชายผม แต่ในที่สุดมีนก็พาร่างตัวเองมานั่งแหมะข้างผมจนได้และสงสัยคอยังไม่แข็งมั้งเลยแปะหัวไม้ที่ไหล่ผมซะเลย
"ชีน...กูถามว่ามึงจับมือเตทำไมเมื่อกี้.....แต่ก็ช่างเหอะ เต...กูหิวข้าวแล้ว วันนี้มีไรกินบ้างล่ะ ฮ้าว....." เบือกเอามีน จะพูด จะนอน หรือจะกิน
"งั้นกูไปจัดโต๊ะนะ....เสร็จแล้วจะเรียก" นั่นแหละครับสองคนนี้ตอนนี้เข้ากันเป็นฉิ่งเป็นฉาบเชียวแหละ ไม่รู้ไปสนิทกันตั้งแต่เมื่อไร
"โอ๊ย...อะไรอีกละมีน จู่ๆก็มาโบกกบาลกันแบบนี้ เจ็บนะ" ตับหัวผมเสร็จยังมีหน้ามานอนซบหลังผมออีก
"เมื่อไรจะพูดดีดีกับเตมันซะที เดี๋ยวเค้าก็ทนไม่ไหวหรอก"
"แล้วใครไปขอให้ทน โอ๊ยยยยยยยยย" คราวนี้มีนบิดปากผมเลยอ่ะ อูยเจ็บ แดงแน่ๆ
"ปากดี!!!!"
"เจ็บนะมีน มือไวจริงนะเดี๋ยวนี้ เดี๋่ยว...."
"ทำไม เดี๋ยวทำไม ว่ามา" ของมีนขึ้นเว้ยเอ้ย
"มีนนั่งลง...ยังไม่ได้ว่าไรซะหน่อย บอกให้นั่งลงไง....ฟุบ" กว่าจะยอมนั่ง นั่งปุ๊บซบหลังผมปั๊บ สาบานเหอะว่านี่คือพี่ชายผมจริงๆ
"ชีน...." เสียงงัวเงียไปนะ
"หืม?"
"ไม่รู้จริงๆนะเหรอว่าเตทำทุกอย่างไปทำไม เพื่ออะไร เพื่อใคร หืม? ว่าไง?  ถามให้ตอบ ไม่ได้ถามให้เงียบ...." ละเมอรีเปล่าเนียะ
"จะหลับก็หลับไป พูดไรฟังไม่รู้เรื่อง"
"อืมๆๆๆ ก็ได้...นั่นสิ เรื่องของมึงนี่นะ"
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 16-03-2012 12:11:07 โดย due »

ออฟไลน์ Rafael

  • เพราะคนเราเกิดมาเพื่อแตกต่าง
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4377
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +685/-7
ขอบคุณคุณดิวที่ไม่ต้องทำให้รอนานนะคะ อิอิ

ออฟไลน์ khunstar

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 487
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-2
ตามเรื่องนี้ต่อ :laugh:

ออฟไลน์ ต่ายน้อย

  • กระต่ายน้อยลอยคอ
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 816
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +139/-3
    • http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=27719.0
เต น่ารักจัง :L2:

ออฟไลน์ SungMinKRu

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 570
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +151/-0
    • https://www.facebook.com/pages/SungMinKRu-Boys-Love/311662138876399


เห็นชื่อนิยายแล้วตกใจ พอมาดูชื่อคนเขียนอีกทีรีบแจ้นเข้ามาเลยค่ะ


ชอบโจ๊ก-จูนมากกกกกกกกกกกกกกกก  >< อ่านจบไปแล้วตั้งแต่ยังไม่ได้สมัครเล้า

และก็จะติดตามคู่ เต-ซึนด้วย อิอิ  มาปูเสื่อรอนะคร๊าาา


แอบกรี๊ด >o<  :3123: :3123: :man1:

ออฟไลน์ nutsumi

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 317
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +83/-0
เตสู้ๆนะ

จีบชีนหัยติดไวๆ

เอาใจช่วยจ้า(":")

ออฟไลน์ sazzy_pee

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 190
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-0
 โดนซีนล่อลวงมา

ขอกรี๊ดเบาๆให้ลั่นเล้าว่า เตซีนมาแล้วเว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

รอนานมากกกกกกกกกกกกกกกกกกก

รอจนแบบ โจ๊กจูนอวสานอะ ฮ่าๆ

มาด่วนๆ นู๋ซีนจะกลายเป็นลูกไก่ในกำมือมั๊ยนะ

เรื่องก่อน กวนตีนซะเล่นเอาเกลียดไปช่วงนึง

คู่นี้เหมาะกันดีนะ หน้าด้านกันทั้งคู่ ท่าจะมัน

รอๆๆนะจ้ะ

loven36p

  • บุคคลทั่วไป
เย้ ๆ แล้วก็เป็น ไปตามคำขอ น่ารักจังเลย :กอด1: นะ ตัวดิว อิอิ
ถ้าจะให้น่ารักมากกว่านี้  ในพาร์ทนี้ ขอ มี  2จ เข้ามาแจมบ้างนะคะ
 :impress2:
ปล.ยังไม่ได้อ่าน แต่เข้ามาจองคิวอ่านก่อน
เดี๋ยวทำงานเสร็จแล้ว จะรีบมาอ่านแบบทันที

MookHo

  • บุคคลทั่วไป
สู้ๆ เต
เดี๋ยวชีนก็ชิน  อีกสักพักจะขาดไม่ได้เลย อิอิ

ต่อเรื่อยๆนะคะพี่ดิว
 :กอด1:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: ตกลงเราเป็นอะไรกัน (เต-ชีน) 14/03/55
« ตอบ #19 เมื่อ: 15-03-2012 00:26:38 »





ออฟไลน์ Bejae

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1386
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +43/-2
โหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหห ในที่สุดเค้าก้ได้อ่าน :sad4:
หลังจากที่กลับไปอ่าน สองจอ เวลาว่างไม่มีอะไรทำ
สงสัยจะเปลี่ยนมาติด เต-ชิน แทนซะแล้วหล่ะ  :m3:

+1 ให้คุณดิวค่ะ o13

ออฟไลน์ why yyy

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4561
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +309/-8
เตบอกรักบอกชอบไปเยอะแล้วนะเมื่อชีนจะตกลงรักกันซะทีละ ลุ้นอะ!!

ออฟไลน์ JA(e)jung

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 374
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
ชีนถามมาได้
เตก็มาหาหัวใจไง หิ้ววววววววววว
5555

ออฟไลน์ gupalz

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4911
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +604/-20
เตตื๊อเข้าไว้  o13

ออฟไลน์ สุขาพาเพลิน

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 617
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +25/-1
    • facebook
เข้ามาอ่านพาร์ทนายชีนครับ ^^

MookHo

  • บุคคลทั่วไป
 :call:

พี่ดิวววววววว  หายยยยยยยไปไหนนนนนนนนน
รออยุ่นะคะ

 :กอด1: :L2:

loven36p

  • บุคคลทั่วไป
เหมือนจะเข้ามาเพิ่มเติมในโพสเดิม  ใช่มั๊ยคะ 
แบบว่าตอนนี้อ่านหลายเรื่อง  เริ่มเบลอ
แต่ก็เบอว่ารักแธบ  แบบว่ารักเธอ
 
ฮิ้ววววววววววววว
เน่าได้อีกนะเรา 555555

เข้าเรื่องกันดีกว่า
ถึงแม้ตอนนี้  เตจะทำให้ชีน  รักไม่ได้
แต่เชื่อเถอะว่าอีกไม่นาน  ชีนต้องเป็นฝ่ายเดิมตามเต
จนแบบไม่ให้คลาดสายตา แน่ ๆ 
ยิ่งมีมีนคอยเป็นพวกแบบนี้  เชื่อขนมกินกันได้เลย
555555

ออฟไลน์ due

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 487
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +347/-2
นั่นสิ ที่มันทำไปทั้งหมด เพราะชอบผมเหรอ
ชอบผมจริงๆนะเหรอ
คนอย่างผมจะมีคนมาชอบได้จริงๆนะเหรอ

'เราชอบนาย' นั่นคือครั้งแรกที่เราเจอกันแล้วมันก็บอกออกมาแบบนั้น แล้วผมก็ไม่เคยได้ยินคำนั้นอีกเลย จนเกือบจะหลงลืมไป
แต่สิ่งที่ได้มาแทนคือ การที่มันเอาหน้ามาให้ผมเห็นทุกวัน


"จัดโต๊ะเสร็จแล้ว มากินกันดีกว่า" เสียงตะโกนมาจากห้องครัว ปลุกหให้ผมออกจากความคิดตัวเองและมีนก็คงเหมือนกัน
"ไอ้น้งบ้าหน้าโง่....." มันเฉดหัวผม (อีกแล้ว) ก่อวิ่งแจ้นไปตามเสียงเรียกนั้น

บนโต๊ะกินข้าว อาหารเหลือแหล่มากมาย หน้าตาน่ากินทั้งนั้น ผมไม่รู้ว่าไปสรรหาซืื้อมาได้อย่างไร ไม่เคยถามซะด้วยสิ ว่าซื้อมาจากร้านไหนบ้าง
เรานั่งกินกันอยู่สามคน แต่มีแค่สองคนเท่านั้นที่คุยกัน ซึ่งคุณก็รู้ว่าใครกับใคร ส่วนอีกคนก็นั่งกินลูกเดียว ซึ่งก็คือตัวผมนั่นเอง และมันก็เป็นอย่างนี้ในทุกๆวัน

"มีน..กินนี่นะ อร่อยมาก...คนชอบกินมากกกกก"
"มีนกินอันนี้หน่อย มีประโยชน์ต่อร่างกายนะ"
"มีนชิมอันนี้หน่อยสิ"
"มีนกินผักเยอะๆนะ"
"มีน...ถ้าไม่ได้ลองอันนี้ รับรองเสียใจแน่นอน" มีน มีน มีน มีน แล้วก็มีน มันคิดว่าพี่ชายผมเป็นง่อยรึไงถึงต้องตักให้ทุกอย่างขนาดนี้ มีนก็เหมือนกันนั่งให้เค้าตักให้อยู่ได้ ตักเองไม่เป้นรึไง.....






"ผลไม้กับหนมหวานแกะใส่จานแล้วนะ อยู่ในตู้เย็น ยกออกมากินได้เลย เดี๋ยวกูไปเก็บของใช้ในห้องน้ำก่อน"
"อ้าว...แล้วเตไม่กินหนมก่อนเหรอ"
"ไม่ละ...อิ่ม...." แล้วมึงจะตวัดหน้ามามองกูทำไม  เน้นนะคำหลังเน้น



ตอนเที่ยงมีนออกไปดูหนังกับแฟนมัน ขอบอกแฟนมีนอย่างแจ่ม สวยโคตรอ่ะ น่ารักแบบสุดๆ ผมยังแอบอิจฉาเลย บางครั้งผมก็สงสัยนะว่าระหว่างมีนกับแบม (แฟนมีนชื่อแบม) ใครงอนเก่งกว่กัน ใครเอาแต่ใจเก่งกว่ากัน เพราะมีนคือผู้เชี่ยวชาญทางด้านนี้อย่างเป็นทางการ

อิ่มแล้วง่วงว่ะ...แล้วว่าแต่ไอ้คนนั้นมันหายไปไหนว่ะ....แต่ใครสน....


"อยู่ไหน?" กูนี่แหละสน
 อยู่ไหนของมันเนี่ยะ เรียกแล้วไม่ขาน
ไอ่ที่เรียกดูนะไม่ได้ห่วงไรหรอกนะ แค่กลัวว่ามันจะมาเป็นไอะไรในบ้านของผม เดี๋ยวได้ซวยกันพอ
"อยู่ไหน?...เรียกแล้วทำไมไม่ขานวะ..." อารมณ์เริ่มมาละครับ
"มึงเคยอดทนอะไรได้บ้างนิ....เอะอะก็เสียงดัง เอะอะก็ใช้กำลัง....บ้าพลังมากนักก็ไปทำตัวให้เป็นประโยชน์กับสังคมดีกว่ามั๊ย..." มันเดินมาหยุดตรงหน้าผมก็ตอนที่มันด่าผมเสร็จผมดี
"กลับบ้านไปได้แล้วไป...วันนี้มีนไม่อยู่..." ผมนั่งลงหน้าโซฟาเปิดทีวี ส่วนมันก็นั่งตามมาแต่คนละตัว
"แล้วไอ้ที่กูเสนอหน้ามาทุกวันเนียะ...มึงคิดว่ากูมาหามีนเหรอ...มึงคิดได้แค่นี้ใช่มั๊ย...." ไมวันนี้ดุจังวะ...
"กูว่าวันนี้มึงด่ากูหลายครั้งแล้วนะ...พอได้ยัง..." ผมว่าภาวะมันเริ่มตึงเครียดแล้วนะ
"นั่นสินะ...กูจะว่ามึงได้ไง ก็ในเมื่อกูมันแส่หาเรื่องให้ตัวเองเจ็บเอง...."
"วันนี้เป้นไรรึเปล่า...ดูมึงตึงๆนะ..." ผมหันไปมองมันนิดหนึ่งแล้วก็หันกัลบมาดูทีวีต่อ
"ห่วง สงสัย หรือสมเพชละ..."
"กูถามดีดี...อย่ารวน..."
"กูก็แค่คิดว่านี่กูกำลังทำบ้าอะไรอยู่ ทำไปเพื่อใคร เพื่ออะไร แล้วจะได้อะไร คำตอบคือ ศูนย์..."
"งั้นก็หยุดสิ...ถ้าคิดว่ามันบ้า ก็หยุดซะ..."
"มึงไม่แคร์กูเลย...หึหึหึหึ..."
"มันก็ดีกว่าที่กูให้ความหวังมึงโดยที่กูเองก็ไม่แน่ใจตัวเอง...ไม่ใช่เหรอ"
"ช่วยโกหกกูก็ได้..ว่ามึงแคร์กู สนใจกู..."
"กูไม่ชอบโกหกตัวเองและไม่ชอบโกหกใคร...."
"ขอบคุณว่ะ...ที่พูดกันตรงๆ..."
".............."
"กูอยากเกลียดมึงว่ะ..."
"ก็เกลียดดิ..."
"นั่นดิ...รักได้ ทำไมจะเกลียดไม่ได้...กูจะเกลียดมึงแล้วนะ..." ทำไมใจมันแป้วๆล่ะ ไม่ถึงกับหาย แค่วูบๆ
"กูรับโทรศัพท์นะ..." ผมเลยขอตัวไปคุญโทรศัพท์....





จูนมันโทรมาชวนไปเที่ยวน้ำตกกันพรุ่งนี้เช้า...แต่ผมแอบได้ยินแฟนมันบอกว่าจะชวนทำไม ก้างเกิ้งอะไรประมาณนี้แหละ..หึหึหึ...แหงสิครับ ก็ผมเคยไปจีบแฟนมันนิ....คุยกับจูนไปซักพัก หันมาอีกที มันก็หายไปแล้ว พร้อมรองเท้า มันคงกลับบ้านแล้วแหละ...ใจผมวูบๆไหวๆอีกแล้ว......



เย็นแล้วมีนก็ยังไม่กลับ
ล้างหน้าหน่อยดีกว่า
...................................ของทุกชิ้นถูกจัดอย่างดีบนชั้นวาง ของที่จะหมดหายไปแทนที่ด้วยของใหม่ ทั้ง ยาสีฟัน ยาสระผม แปรงสีฟันด้ามใหม่...ครีมโกนหนวด....แล้วสมองผมก็ว่างเปล่าไปเลยครับ.....




ผมลงมาทานข้าวเกือบสองทุ่มแล้ววันนี้ ทานคนเดียวก็เหงานะ
อาหารทุกอย่างยังอยู่บนโต๊ะแสดงว่ามันจัดไว้ก่อนที่มันจะออกไป....
ผมไม่รู้หรอกว่าอาหารที่มันซื้อมาซื้อจากร้านไหน แต่คงเป้นร้านประจำเพราะรสชาติเหมือนกันทุกวัน จนผมสามารถจำรสมือได้แล้ว...




"อ้าววว...มีนกลับมาแล้วเหรอ......" ผมนั่งดูทีวี หรือจริงๆคือนั่งให้ทีวีดูมาเป็นชั่วโมงแล้ว
"อืม...แล้วทำไมนั่งอยู่คนเดียวละ เตไปไหน"
"ก็กลับบ้านมันสิ..."
"ทะเลาะกันเหรอ?"
"ไม่ได้สำคัญมากจนถึงต้องมานั่งทะเลาะกันหรอกนะมีน...."
"ไอ้คนปากแข็ง...ไอ้คนใจดำ"
"มีน.....ถ้าเมาก็ไปนอน..." ใจผมไม่ค่อยปกติหรอกนะครับตอนนี้
"ถึงกูจะเมาก็ไม่เคยโกหกตัวเองหรอก...."
".........." ผมหันควับไปมองหน้ามีนทันที
"ไม่ต้องมาจ้องเลย ตอนนี้กูไม่ได้เมา แบมไม่ให้กูแตะแฮลกอฮอล์ซักหยด เซ็ง"
"สมน้ำหน้า...." โอํย แล้วมันก็เฉดหัวผมอีกแล้ว
"น้องชาย ไอ้น้องชาย เอาจริงๆ....."
"อะไรของมีนนักหนา จะดูทีวีนี่จะดูทีวี...ปล่อยเลย"
"จะพูดกันดีดีหรือว่าต้องให้ใช้กำลัง" หือ กลัวตายละ
"เอ้าๆๆๆ มีไรว่ามา ให้ไว"
"มึงชอบเตใช่มั๊ย?"
"..........!!!!!!!" หืม...แบบว่ามันไวไปมั๊ยมีน กูตั้งตัวไม่ทันเลย รอสมองประมวลผมก่อนก็ดีนะ
"มีคิด มีคิด....ใช้ใจตอบนะเว้ย อย่าใช้ปากมอมๆ สมองควายๆของมึงตอบละ"
"หืม...เออ....คือ...แบบว่า.......คือ...." ไปไม่เป็นซะงั้น มันอารมณ์ประมาณแบบ...คือผมมั่นใจนะว่าผมไม่ได้รักมัน..แต่ก็ไม่ถึงกับเกลียด ไม่ถึงกับไม่ชอบ...มันค้างๆคาๆ ตอบว่าใช่ก็ไม่จริง ตอบว่าไม่ก็โกหก....
"ตอบยากตรงไหนวะ...?" ยากสิ ยากมากด้วย
"อืมๆๆๆ....ไม่ยากมั้ง"
"งั้นก็ตอบมา...."
"ไม่รู้....." นี่คือคำตอบจากใจผมเลยนะ....
"งั้นมึงอยากเห็นหน้าเตมั๊ย?"
"ไม่รู้"
"พอไม่เจอแล้วรู้สึกหงุดหงิดมั๊ย อะไรก็ขวางหูขวางตาไปหมด?"
"นั่นมันก็เป้นนิสัยประจำของชีนอยู่แล้ว"
"เลี่ยงวะ....แล้ว....เวลาที่เตบอกว่ารักมึง....ใจมึงพองป่าว....?"
"ก็มันไม่เคยบอกว่ารัก....." ก็จริงนิ มันเคยบอกว่าชอบต่างหาก แค่ครั้งเดียวด้วย
"ควายจริงน้องกู...งั้นมันเคยบอกว่าชอบมึงป่าวละ"
"เคย..."
"ใจมึงพองป่าว?"
"เฉยๆ...." เป้นอย่างนั้นจริงๆครับ
"สมมุตินะว่าถ้าวันหนึ่งเตมาบอกมึงว่ามันไม่ชอบมึงแล้ว....ใจมึงห่อเหี่ยวมั๊ย ใจมึงจะแฟบมั๊ย....?"
"....................." แล้วมันคล้ายกับใจแป้วมั๊ย ใจวูบๆไหวๆมั๊ย?.....ไม่ใช่ผมไม่รู้ว่าถ้ารักแล้วจะต้องรู้สึกยังไง ผมไม่ได้อ่อนหัดขนาดนั้น ผมมีความรุ้สึกทุกอย่างที่มันพูดกับจูน...เพียงแต่ผมยังไม่รู้สึกกับเตมากขนาดนั้น... ไม่ใช่ไม่รู้สึกเลย
"ตอบดิ...."
"ถามอะไรอ่ะมีน ไม่รู้เรื่อง โวะ"
"ระวังเหอะมึง คนเราทุกคนต่างก็มีขีดจำกัดของตัวเองกันทั้งนั้น เล่นตัวมากนักแล้วมานั่งน้ำตาตก พ่อจะหัวเราะให้..."
"นี่ตกลงจะพ่อหรือจะเป้นพี่กันแน่........โอ๊ย..เจ็บนะมีน" มีนเฉดหัวผมอีกแล้ว
"ทีงี้ละปากดี สมองแล่น....มันน่านักนะ...."
"มีน....." ถ้ารักแล้วจะเปลี่ยนเป้นเกลียดมันต้องใช้เวลานานเท่าไรเหรอ.....แค่วันเดียวหรือคืนเดียว
"มีไร เรียกแล้วเงียบ"
"เปล่า....มีไปนอนเหอะ...."
"แล้วมึงอ่ะ...."
"เดี๋ยวขอนั่งทีวีก่อน "
"คิดให้ตกนะมึง...ไม่ใช่ให้น้ำตาตก...."
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 20-03-2012 15:19:44 โดย due »

ออฟไลน์ nutsumi

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 317
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +83/-0
ค้างอ่ะ
พี่ดิวมาต่ออีกเน้อ

ออฟไลน์ gupalz

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4911
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +604/-20
มาต่อเร็วๆนะจ๊ะ

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด