หัวข้อ: Don't call Me BaBy!! ** You're My BaBy!!

[wolfram]

 

อุ่นแอบหื่นนะเรา 

เดี๋ยวง้ออุ่นด้วยนะ!! 

[gupalz]

เดี๋ยวต้องไปช่วยอุ่นเลยนะ

[pp4]

เอิ๊ฟ! พึ่งมาอ่านค่ะ
ตอนแรกๆก็แปลกใจน้องเหมือนกัน
ว่าทำไมบ่นในใจอะไรยาวจัง? (แปลกใจว่าตรงข้ามกับที่พูดน่ะ)
แล้วก็เข้าใจ อ๋ออออออ สองบุคลิก!! ฮุฮิ อยากเห็นน้องระเบิดไวๆจัง 55555
นายเดี๋ยว.....ชื่อเพราะจังนะ (ผิดประเด็น?) มีแอบหื่นด้วยนิ
แอบโล่งใจที่ดู(เหมือน)น้องจะไม่ได้อะไรมากมายกับนายโจ้ที่กรุงเทพฯน่ะนะ
เผื่อใจไว้บ้างก็ดี เดี๋ยวพอจิตตก ได้โดนเดี๋ยวเสียบเอานะ 5555
รอตอนต่อไปจ้าาาาา

[CarToonMiZa]

นู๋อุ่นไม่คิดจริงเหรอ

[NY_JK]

ถ้าเดี๋ยวไม่ออกมาเคลียร์เรื่องข่าวมีหวังแฟนคลับเดี๋ยวมารุมแกล้งอุ่นแน่ๆ
อุ่นอย่ายอมนะถ้ามีคนมาแกล้งอ่ะ

[malula]

เดี๋ยวเล่นอะไร เหมือนอยากจับจองเป็นเจ้าของน้องอุ่น
ในอนาคตถ้าเป็นแฟนกันแล้ว น้องอุ่นช่วยขจัดกลิ่นเน่า ๆ ของเดี๋ยวด้วย พระเอกอะไรซกมก

[kanda53]

เจ้าเดี๋ยวเนี่ย...มันก็ฮอตเหมือนกันนะ...
มาทำนัวเนียนู๋อุ่น...ชิ..เค้าไม่ง่ายหรอกนะ..
เข้าค่ายด้วยกันรอบนี้...เจ้าเดี๋ยวหลงนู๋อุ่นแน่ ๆ ฟันธง!

รอต่อไปจ๊ะน้องอิ๊ก 

[uknowvry]

สนุกมว๊าก.....เสียงในฟิล์มอ่านแล้วมันส์...สุดยอดครับ รอตอนต่อไป

[Supermimt]

มามะ  มาต่อไวไว

แอบ เข้มข้นขึ้นแล้วนะเนี่ย

อร๊ายยยยยยยยยย  ชอบอ่า 

น่ารักดี

[eiky]

You’re My BaBy!!!

สัดเอ้ย ทำไมต้องทำท่าโกรธกูขนาดนั้นด้วยวะเนี่ย แม่งสวนท้องให้สักทีดีไหม ทำหน้าเหมือนว่ากูไปทำอะไรมันมากมายงั้นล่ะ แต่เอ๊ะ จะว่าไปกูก็ทำมันเยอะเหมือนกันนะ แต่จะทำไมวะกูอยากจะแกล้งมันนี่หว่า ทำหน้าโกรธได้โกรธไปดิวะกูสนใจที่ไหน แต่ว่าวันนี้รู้ไหมที่ทำไมผมถึงแกล้งบอกมันว่าผมได้มันแล้ว ไม่ได้ได้มันจริงๆนะเว้ย กูไม่ได้อยากได้มันแบบนั้นและก็ไม่ได้อยากได้มันด้วยอะไรทั้งนั้นแค่อยากรู้ว่าตอนที่บอกมันว่าผมเอามันน่ะมันจะทำหน้ายังไง และมันก็ทำหน้าอย่างที่ผมคิดไว้จริงๆ ให้ตายเถอะมันเป็นคนที่น่าแกล้งมากๆ หน้าเอ๋อๆของมันนี่นะสุดแสนจะกวนตีน
   “กูว่าอยู่ เป็นหยังมึงจั่งไปมักวุ่นวายมันแท้ ไสมึงบอกมึงซังกะเทย เอ้ย แต่เพิ่นนั่นมันบ่อคือกะเทยเด้” บักเคนครับ มันถามผมตอนที่ไอ้เตี้ยนั่นมันวิ่งไปด่าผมตอนเช้าก่อนเข้าแถว
   “ฮ่วย คนเฮามันกะเปลี่ยนได้เด้บักเคน เป็นจั่งได๋วะบักเดี๋ยว เสียวเด็ดขาดบ่อ” สัดไม้ครับ แหมนะถ้ากูจะบอกว่ากูไมได้ทำอะไรกันกับมันนี่มันคงไม่เชื่อ
   “บ่อเสียว แต่กูอยากลอง จั่งซั่นล่ะบ่อดีดอก”
   “หยุดๆ หยุดเลยมึง หวงไว้สิกินผู้เดียวบ้อ กูว่ามันคือสิขาวจั๊วคั่กน้อ”
   “แม่นอยู่บักเคน กูว่าคือสิดากขาวขนาด”
   “เซาเว้าได้บ่อ กูขี้คร้านเว้า” ผมรำคาญครับไอ้คนนี้พูดไอ้คนนั้นก็อยากรู้ไม่จบไม่สิ้นเสียที
   “แล้วมึงสิเป็นกะเทยบ่อบักเดี๋ยว” “สัด เห่าหยัง กะเทยพ่อมึงตี๊ เป็นหยังกูเอาผู้ชายนำกันกูต้องเป็นกะเทยบ่อ มึงเฮ็ดได้คือกูบ่อล่ะ ผู้หญิงกะติดผู้ชายกะได้” ผมหันไปตวาดใส่ไอ้สัดเคนครับ มันหน้าซีดลงเพราะผมดูขึงขังมาก
   “เฮ้ยๆ เป็นหยังคือเคียดแท้ มันเว้าหยอกซื่อๆดอกบักห่ามึง” ช่างแม่ง ใครจะว่ายังไงก็ช่างเพราะอะไรเป็นอะไรผมรู้แก่ใจดี ผมแค่อยากจะแกล้งมัน แต่เอ๊ะ แบบนี้ใครวะที่จะซวยกูหรือมัน เว้ยๆ ไม่คิดๆ ค่อยแก้ปัญหาไปทีละอย่าง เรื่องยังไม่เกิดจะมาร้อนตัวก่อนทำไมวะ พอขึ้นรถตู้มาได้ไอ้เตี้ยมันก็มาทีหลังเพื่อนล่ะครับ ผมก็เพิ่งจะมาแต่ไปนั่งด้านหลังคนเดียวเลย พอไอ้เตี้ยมาผมก็เรียกให้มันมานั่งใกล้ๆครับ ตอนแรกมันจะไม่มานะแต่ผมก็ดึงแขนมันมาจนได้ แต่มันทำท่าแบบว่าเซ็งกูสุดๆ เดี๋ยวเถอะมึงทำหน้าหมาเบื่อใส่กูเหรอจะโดนไม่น้อย แต่มีรึคนอย่างไอ้เดี๋ยวจะยอมแพ้ง่ายๆ ผมแหย่มันต่อไปครับแต่มันมีประโยคนึงที่มันโพล่งออกมาเหมือนมันจะสุดทน ก็ที่บอกว่าบรรดาแฟนๆของผมไปราวีมันนั่นล่ะครับ เออว่ะ กูลืมไปเลยว่ากูน่ะมันคนดัง แล้วพวกที่คลั่งๆผมก็พอมีอยู่ ผมมองหน้ามันและใช้ความคิด อืมว่าไปแล้ว ผมก็ไม่ควรให้เรื่องมันเป็นไปในแนวทางนี้นะ ผมน่าจะแกล้งมันให้เยอะกว่านี้ ฮ่าๆ หนอยแน่แค่นี้มาทำเป็นหน้างอใส่กูนะมึง คิดว่ากูจะใจอ่อนง่ายๆเหรอ ไม่มีทางเว้ย ปากก็มีใช่ไม่ใช่ตัวมันก็รู้ คนที่ตายเพราะเรื่องไม่จริงก็คือคนอ่อนแอยอมแพ้ต่อเรื่องที่ใจเราเองรู้ดีว่ามันใช่ไม่ใช่ก็ตายๆไปเถอะวะ กูคิดแบบนี้ ใครมาด่าก็ด่ากลับไปสิวะจะมานั่งทำหน้าหงอยให้เขาด่าก็เรื่องของมัน แล้วจะให้กูไปบอกแฟนคลับกูเรื่องไร นั่นๆ คิดว่ากูไม่แมนล่ะสิ ถ้ากูใจอ่อนไม่แกล้งมันมันก็ไม่หนุกดิวะ
   “ไปลงทะเบียนก่อนค่ะนักเรียน” พอไปถึงที่โรงเรียนในมุกดาหารอาจารย์พรฤดีก็ให้เราลงจากรถล่ะครับ ไหนบอกจะพาไปแดกข้าวก่อนวะ ไรวะเนี่ยกูอุตส่าห์ไม่กินไรมา
   “จารย์ไสบอกสิพาไปกินเข่าก่อนนิ เป็นหยังจั่งตั๋ว” ผมโวยวายครับไม่ยอมลง ไอ้เตี้ยนี่ลงไปก่อนใคร หนอยแน่มึง
   “มาลงทะเบียนก่อนสิ แหมนะมึงเพื่อนๆเขาไม่เห็นแก่กินมีมึงอยู่คนเดียวนี่ล่ะ อย่าทำตัวเป็นหมาดำ”
   “ฮ่วย กองทัพเดินด้วยท้องเด้อจารย์ แล้วสิพาไปกินบ่อนี่”
   “พาไป รีบลงมาได้แล้วลงให้เสร็จไวจะได้พาไปกิน เดี๋ยวครูโทรหาเพื่อนก่อนว่าอยู่ไหนแล้ว” ค่อยยังชั่วหน่อยครับ ผมเดินตามหลังเพื่อนๆไปที่ที่เขาจัดไว้สำหรับลงทะเบียนนั่นล่ะครับ ผมเดินไปตามประกบหลังไอ้เตี้ยนั่นทันที
   “จะเบียดไมอ่ะ ที่ว่างเยอะแยะ” มันโวยวายครับ แหมทำท่าโกรธกูได้สักกี่น้ำวะอยากจะรู้ สีหน้ามันเป็นปกติแล้วครับ ผมเลยเริ่มแกล้งต่อ อิอิ
   “อ้าว ก็คิดถึงอ่ะ” “คิดถึงไร อย่ามาหมอลำแถวนี้นะ” ป๊าด ผมกัดฟันกรอดเลยครับ มันทำหน้าแบบว่าเหม็นขี้ประมาณนั้น
   “คิดถึงมึงนั่นล่ะ ทำไมมีปัญหาเหรอ” ผมเอาหน้าไปใกล้ๆมันครับแล้วยักคิ้วให้ทำเสียงเข้มๆ มันเหมือนจะอายนะ นี่ไงกูไม่เข้าใจมันเลยจริงๆนะเหมือนมันไม่ชอบแต่แม่งแก้มแดงทำไมวะ และท่าทางมันนี่นะน่าแกล้งสุดๆไปเลยล่ะพ่อแม่พี่น้อง แบบนี้จัดไปอย่าให้เสีย
   “เสร็จหรือยังคะนักเรียน เพื่อนครูรออยู่ที่ร้านอาหารแล้ว รีบไปแล้วมาเข้ากลุ่ม งานเริ่มห้าโมงเย็นเขาจะแบ่งกลุ่มแล้วแยกย้ายกันไปเข้าที่พัก” อาจารย์พรฤดีบรรยายยืดยาวครับ ผมก็รีบขึ้นรถไปหิวจะตายอยู่แล้ว ขอบรรยายว่าร้านอาหารริมโขงนี่แจ่มมากๆ อาหารก็พอกินได้อร่อยสู้แม่กูทำไม่ได้หรอกนะแต่ก็พอทน แต่บรรยากาศที่สุดๆ ตอนเย็นๆไม่ร้อนมาก น้ำโขงสีขุ่นๆปริ่มขึ้นมาริมตลิ่งเลยล่ะเพราะมันช่วงหน้าฝน ท่าทางจะไหลแรงอยู่นะนั่น
   “คนหลายเนาะ” รุ่นพี่พูดขึ้นครับหลังจากที่กินข้าวเสร็จเราก็กลับมาที่โรงเรียนที่เป็นเจ้าภาพล่ะครับ โรงเรียนนี้ใส่กางเกงสีน้ำเงินรองเท้าหนัง อ๊ะๆ อย่าคิดว่าที่บ้านนอกแบบนี้จะไม่มีโรงเรียนแบบนี้นะ มีเว้ยเป็นโรงเรียนของเจ้าฟ้ามาสร้างให้ เด็กนักเรียนจึงทำท่าเหมือนตัวเองเป็นคนมีเชื้อเจ้า เห็นแล้วกูล่ะจะอ๊วกแม่งหน้าตาไม่ได้ขี้ตีนกูเลยนะแต่กระแดะพูดภาษากลางแบบกกลิ้นแข็งๆ ฮ่าๆ
   “เขาสิแบ่งกลุ่มจั่งได๋เกาะจารย์” พี่อีกคนถาม
   “ก็กลุ่มทำกิจกรรมรู้สึกจะจับฉลากเอานะ โรงเรียนละคนในแต่ละกลุ่มแต่ที่พักนี่แยกพักเป็นชายหญิง” ว้าว แยกกันพัก หึหึ แสดงว่ามันจะได้นอนกับกูแน่นอน จัดหนักไปเลยมึงไอ้เตี้ย พอถึงเวลาก็พากันไปนั่งในหอประชุมครับ นักเรียนเยอะมาก เสียงคุยกันถามชื่อกันจอแจเหมือนนกแตกรัง ไม่อยากจะนินทานะไอ้มาอบรมวิชาการแบบนี้ที่กูเบื่อก็ไอ้พวกเด็กที่คิดว่าตัวเองเรียนเก่งน่ะมันจะทำท่าว่า กูเว้ยๆที่สุดในแผ่นดิน แข่งทักษะเลขก็คุยกันเรื่องสูตรเรื่องข้อสอบ แข่งวิทย์ก็คุยกันเรื่องสูตรนั่นนี่ แล้วไอ้เข้าค่ายภาษานี่คิดว่าจะเหลือรึ กูบอกตามตรงกูไม่ชอบว่ะ ไม่รู้จะคุยกันหาแป๊ะไรในเมื่อไม่เคยรู้จักกันแทนที่จะถามสารทุกข์สุกดิบกันนะ แม่งเสือกมาคุยเรื่องวิชานั้นวิชานี้ กูเลยนั่งนิ่งๆ ผมมองไปทางไอ้เตี้ยเหมือนมันเองก็คงไม่ชอบครับ เออว่ะ มีอย่างนึงล่ะที่กูกับมันเหมือนกันคือไม่ชอบ
   “มึงๆ เบื่อไหม” ผมสะกิดถามมันครับ
   “เบื่อ” มันตอบเบาๆครับ สัด
   “ไปหาน้ำกินป่ะ”
   “ไม่อ่ะ เดี๋ยวเขาก็จะแบ่งกลุ่ม” “สัด ป๊อดนะมึงไม่รำคาญเหรอวะคุยกันเชี่ยไรไม่รู้หนวกหู” ทีนี้ผมพูดเสียงดังครับ ได้ผลแถบนั้นหันมามองผมเป็นตาเดียว มองดิกูหล่อมองเลย ไอ้เตี้ยมันไม่ได้สนใจผมเลยครับหนอยแน่ไอ้ห่านนี่เดี๋ยวเถอะมึง พอสักพักก็มีคนมาเปิดงานรู้สึกจะตำแหน่งใหญ่สุดของเขตการศึกษานี้ประมาณนั้นครับ พอเปิดงานเสร็จไอ้หัวล้านมันแว้บนี่มันพูดไปประมาณสิบห้านาที แล้วก็มีวิยากรสาวแก่ดำๆคนหนึ่ง เปิดฉากด้วยการพูดภาษาอังกฤษสำเนียงแปร่งๆแกก็แนะนำฝรั่งหัวทองสามคนล่ะครับ ผู้ชายตัวโย่งๆคนหนึ่งท่าทางเหมือนคนเผยแผ่ศาสนาเลยนะเพราะฝรั่งหน้าตาแบบนี้เคยเห็นมันมาปั่นจักรยานแถวๆบ้านผมอยู่ ส่วนอีกคนเป็นผู้หญิงอ้วนระยะสุดท้าย อ้วนมากมึงจะอ้วนไปไหนเนี่ย เคยคิดไหมว่ามันจะใส่กางเกงในไซส์ไหนวะ แว้กก
   “กูได้อยู่กลุ่มเอฟ” พอจับฉลากเสร็จผมก็เรียกร้องความสนใจหันไปบอกมันทันทีครับ แต่ว่ามันไม่ได้หันมามองผมเลยนะ
   “สัดกูคุยกะมึงนะ” ผมจับแขนมันครับ
   “ไรอ่ะ เราอยู่กลุ่มเอ็ม” มันหันมาทำหน้าอารมณ์เสียใส่ผมแล้วหันไปคุยกับรุ่นพี่ต่อ หนอยแน่ เดี๋ยวเถอะขึ้นหอนอนก่อนกูจะจัดหนัก และแล้วเวลาที่กูรอคอยก็มาถึง เขาแบ่งให้โรงเรียนของผมนอนกับโรงเรียนขอนแก่นอะไรสักอย่างนี่ล่ะไม่ได้จำแล้วก็อุดรเพราะห้องก็ห้องเรียนนั่นล่ะท่านเอาโต๊ะไว้หลังห้องแล้วปูเสื่อมีหมอนให้ผ้าห่มไม่มีแต่อาจารย์พรแกไปยืมมาจากวัดให้ เหอๆ ขอเล่าก่อนๆ คือโรงเรียนผมมีผม ไอ้เตี้ยแล้วก็ไอ้พงษ์พี่ ม.๖ ที่ใส่แว่นขยายมาเรียนมันเรียนเก่งมาก สรุปก็สามคน ส่วนของขอนแก่นมีห้าคน ขนมาทำไมเยอะแยะวะเนี่ย ส่วนอุดรมีสี่คน สรุปโรงเรียนกูน้อยสุด แต่รู้ไหมขอเล่าอีกๆ ขอนแก่นเป็นผู้ชายซะสี่อีกคนเป็นกะเทยแบบที่กูไม่ชอบ แบบไอ้ชาตินั่นล่ะพวกแรดมากๆ ทาปากแดงๆหน้าขาวๆ ส่วนของอุดรมีออกตุ้งติ้งสามคน ฮ่าๆ เออนะ ทำไมไอ้เตี้ยมันไม่ออกเหมือนเขาวะ อ้อ มันเป็นเกย์หน้ามึนนั่นเอง กูสรุปให้เลยในห้องมีกระเทยสี่คนมีเกย์หนึ่ง มีผู้ชายท่าทางคงแก่เรียนห้าคน มีกูกับไอ้คนที่มาจากขอนแก่นที่ท่าทางมันจะไม่น้อยไม่เหมือนเด็กเรียน เพราะพอเข้าห้องมามันควักบุหรี่ออกมาแล้วเดินไปที่ระเบียงทันที มีรึกูจะอยู่รอ
   “เฮ้ย สูบนำแน่ะ” ผมทักทายครับ
   “อ้าว มึงด้วยเหรอ” “ฮ่วย อย่าสิเว้าไทยหลายบ่อปวดปากบ่อ” ผมว่ามันครับหน้าตามันก็พอได้ล่ะแต่ขี้เหร่กว่าผมเท่านั้นเอง
   “ฮ่าๆ เออๆ แม่งให้กูมาหยังบู๊ บ่ออยากมาจั่กเม็ดเด้” สัดเอ้ย พอพูดขึ้นกูล่ะอยากจะหัวเราะ คือภาษาอีสานหรือที่พวกคุณๆว่ากันว่าพูดลาวนั่นน่ะเขามีหลายท้องถิ่นนะครับ อย่างของผมน่ะจะออกเหน่อๆน้อยๆเหมือนคนอุบลฯก็มันแตกจังหวัดออกมาจากอุบลฯนี่หว่า บางถิ่นก็จะพูดภูไทไปเลยคือกูไม่มีปัญญาจะฟัง อย่างคำว่าจะไปไหน บ้านกูจะพูดว่า สิไปไส แต่ทางภูไทเขาจะพูดว่า ไปผิเหรอ หรือเปล่าไม่แน่ใจแต่น่าจะประมาณนี้ ส่วนไอ้นี่มันพูดเหน่ออย่างแรง เหมือนคนคางยานลากคำ ฮ่าๆฟังแล้วขนลุก
   “กูกะบ่ออยากมา มีคดีจั่งได้มา มึงซื่อหยัง” ผมถามมันครับ ไอ้ควายนี่จะให้บุหรี่ก็ไม่ให้ชักไปชักมาผมแย่งเอาจากมือมันเลยครับ อ่าค่อยรู้สึกอยากคุยด้วยหน่อย
   “แบงค์ มึงเด้” มันถามคืน “เดี๋ยว” “เดี๋ยวหยัง กูถามซื่อมึงเดี๋ยวหยัง” “สัด กูซื่อเดี๋ยว” มันหัวเราะครับ เชี่ยนี่มันตลกตรงไหนวะเดี๋ยวเตะยอดอกสักทีดีไหมจะได้ขำไม่ออก
   “มึงว่าบ่อมีแต่กะเทย แม่งกูล่ะบ่ออยากมาคั่นว่าบ่อมีคนงามนี่กูบ่อมาคั่กๆเด้” มันบ่นครับ
   “มาจากโรงเรียนมึงนั่นแห่งเป็นตาย้าน หวึ๋ยทาหน้าพร้อมตาขี้เดียดแฮง” ผมเสริมครับ
   “อีห่าก้อง ระวังเด้อมันสิมาจกมึง” “ส้นตีนติ๊ มาจกเอาตีนกูนี่” “ฮ่าๆ กูกะว่าจั่งซั่นล่ะ มาจกกะเต๋เอาโลด เพิ่นขาวๆจากโรงเรียนมึงนั่นคือบ่อแม่นคนทางเฮาแม่นบ่อ” มันบุ้ยปากไปทางไอ้เตี้ยครับที่นั่งคุยอยู่กับเพื่อนใหม่ที่เป็นกะเทยเหมือนจะชอบที่มันหล่อมารุมล้อมอยู่
   “แม่น มันมาจากกรุงเทพฯ คองตาย้ายมา” “กูว่ายู้ หน้าตาดีเนาะคนอำนาจคือสิบ่อหน้าตาดีปานนี้ดอก” “ป๊าด แล้วคนขอนแก่นนั่นหน้าตาดีบ่อ มึงเบิ่งกูแน่ะหล่อกว่ามึงเด้ล่ะกูว่า” ผมไม่ยอมครับ
   “เออๆ บักรูปหล่อ แต่เพิ่นนั่นคือสิบ่อค่อยปากเนาะ ท่าทางเป็นผู้ดีหลาย”
   “ฮ่วย คือเว้าแต่ฮอดมันแถะ คิดหยังอยู่บ่อนี่มึง” ผมรำคาญครับสายตามันจ้องมองไอ้เตี้ยนั่นอยู่ตลอดเวลานะปากคุยกับกูแต่ตามองไอ้นั่นแปลว่าไรวะ
   “บ่อแม่นๆ กะเพิ่นเด่นกว่าหมู่ในนี้เด้เลยแปลกตา อยากแดกเบียร์บ่อ” มันชวนครับ
   “อยาก” ตอบแบบไม่คิด เปรี้ยวปากอยู่พอดี
   “ซั่นเข้ากลุ่มแล้วเฮาไปหากินบ่อ” ผมตกลงทันทีครับ
   “หน้าเนี้ยนเนียนอ่ะ หล่อจัง ผิวดีมากๆ” กะเทยจากอุดรมันรุมไอ้เตี้ยอยู่ครับ
   “ชมพูไปหมดเลยอ่ะเธอ แล้วข้างนะชมพูไหมเนี่ย” “นั่นสิ ผิวดีมากอยากดูมั่กเลยอ่ะข้างในจะชมพูป่าว” เสียงดัดจริตผิดวิสัยมนุษย์ดังอยู่รอบตัวมัน ไอ้เตี้ยนี่ก็นั่งให้เขาจับอยู่ได้มันเหมือนจะไม่อยากคุยด้วยล่ะครับ เอ๊ะ แกล้งมันหน่อยดีกว่า เพราะผมเหลือบเห็นสายตาไอ้ห่านแบงค์มองมันอยู่ตลอดเวลา นี่ตกลงเด็กผู้ชายแท้ๆนี่มันจะมีเหลืออยู่ในประเทศนี้ไหมเนี่ย เว้ย
   “เฮ้ย พวกสูน่ะ ซุมเดียวกันเด้นั่น” ผมร้องเข้าไปบอกพวกนั้นล่ะครับ ไอ้เตี้ยมันหันมามองผมหน้ามันนี่งงไม่เข้าใจนะแต่อีพวกกะเทยทั้งหลายวงแตกฮือทันที
   “ว้ายเพื่อนสาวหรอกเหรอ ถึงว่าหน้าตาดีเชียว ไปทำร้านไหนมายะ” “เออนั่นสิเธอ ใช้ครีมอะไรเหรอแนะนำหน่อยสิ” “นี่ๆ หน้าตาอย่างเธอเนี่ยกินผู้ชายเปรมเลยสิท่า” ฮ่าๆ ไอ้เตี้ยมันหันมามองผมแบบค้อนสายตาเหมือนจะกินกูว่างั้น
   “เอ้า เพิ่นนั่นกะเป็นบ่อ” นั่นไงครับกูคิดแล้วไม่ผิดตาวาวขึ้นมาทีเดียวเชียวนะมึงไอ้ห่านนี่
   “ลองไปสีเบิ่งติ๊ ห่าเพิ่นเล่นนำมึง” ผมยุครับ อยากจะดูว่าไอ้เตี้ยนั่นมันจะทำยังไง ฮ่าๆ พอคุยกันสักพักก็แยกกันไปอาบน้ำล่ะครับ ห้องน้ำคนก็ต่อคิวกันยาวเหยียด ผมยังไม่เห็นไอ้เตี้ยนั่นเลยนะมันไปไหนของมันวะว่าจะแกล้งตอนอาบน้ำซะหน่อย หนอยแน่หลบดีนักนะมึง แล้วอีพวกกะเทยนี่เสียงดังเจี้ยวจ้าวลั่นไปหมดกระแดะจริงๆอยากจะเตะแม่งรายตัวเลยนะ
   “อ้าวบักพงษ์มึงอาบน้ำแล้วติ๊” พอผมขึ้นมาบนห้องก็เห็นไอ้พี่พงษ์กำลังนั่งทาแป้งเด็กอยู่ครับ อ๊ะๆ เหลือบไปเห็นไอ้เตี้ยมันกำลังเปลี่ยนเสื้อพอดี
   “อาบแล้ว เร็วเด้อมึงเดี๋ยวเพิ่นสิให้รวมกลุ่ม” เออน่ากูรู้แล้วผมเดินไปนั่งลงข้างๆไอ้เตี้ยล่ะครับ หนอยแน่พอกูนั่งหันหลังให้ทันที
   “ทาแป้งให้กูหน่อยดิ” ผมบอกมันครับอุปกรณ์ก็ของมันของผมไมได้เอาอะไรมา
   “มือไม่มีเหรอ” นั่นไงครับ “ปึ๊ก” “อ๊ะ มาทุบหลังเราไมอ่ะ” “ปากหมานะมึง อยากตายเหรอ บอกให้ทาก็ทาดิ” ผมกระชากตัวมันให้หันหน้ามาหาผมครับ
   “บ้าอำนาจ” “หือ ว่าไงนะ อยากโดนมากใช่ไหมมึงน่ะ” “ทาตรงไหนอ่ะ” สายตามันนี่ด่าไปถึงต้นตระกูลผมแล้วครับแต่มันก็ยอมทำ
   “แป้งเชี่ยไรเนี่ย แป้งเด็ก มึงไม่มีแป้งเย็นเหรอ”
   “ไม่มีอ่ะ งั้นก็ไม่ต้องทา” “ทา ทาหลังให้กู” เรื่องอะไรล่ะแป้งเด็กก็เอาวะ
   “ว้าย สวีตกันเนาะ อย่าบอกเด้อว่ากินกันเอง” เสียงอีกะเทยในห้องที่กำลังทาปากร้องดังขึ้นครับ
   “เอากันหลายรอบแล้วล่ะ เป็นหยังอิจฉาบ่อ” ผมร้องโต้ตอบกลับไปครับ
   “อ่า ไม่อยากกินเราบ้างเหรอ” “อ๊วก หน้าคือปลาหลดนี่ไผสิแดกลง อย่าสิเว้าหลายกูสิฮาก” เสียงกรี๊ดดังขึ้นทันที สมชอบมาสอดรู้สอดเห็นดีนัก
   “บู้ย ทาแป้งให้กันพร้อม คั่กเนาะมึง” ไอ้แบงค์ครับมันเดินเข้ามาโชว์หน้าอกเต็มที่ใส่แต่ผ้าเช็ดตัวผมเลยแกล้งทำให้มันอิจฉาโดยหันหน้ามาหาไอ้เตี้ยที่กำลังทาแป้งที่หลังให้ผมอยู่ มันทาหรือมันถูวะเนี่ยแรงเป็นบ้าไอ้ห่านนี่ พอหันหน้ามามันก็เหมือนกำลังออกแรงมันหัวคะมำเข้ามาหาผมล่ะครับ จมูกผมชนกับจมูกมัน เอ่อ สัดทำไมรู้สึกแปลกๆวะ
   “วี๊ดวิ้ว โอ้ย อย่ามาเฮ็ดหยังกันอยู่นี่เด้อ หลูโตนกูแน่” บักแบงค์ครับมันร้องขึ้นเสียงอีพวกกะเทยก็ดังขึ้นไม่ยอมแพ้ ไอ้เตี้ยมันรีบกระเด้งตัวออกแล้วลุกออกจากห้องไปเลย ส่วนกูก็นั่งยิ้มกริ่มมีความสุขอยู่ตรงนั้นล่ะ ฮ่าๆ มันอายแก้มแดงวิ่งหนีไปแล้วครับ พอเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็มารวมกันที่หอประชุม คราวนี้มันให้แยกนั่งตามกลุ่ม กลุ่มเอฟของกูนี่มีสมาชิก ๑๕ คน มาจากทั่วทุกทิศของภาคอีสานเลยก็ว่าได้ ผู้หญิงเสีย ๓ คน นอกนั้นชายแท้น่าจะ ๕ ที่เหลือก็พวกนุ่มนิ่มออกกะเทยเลยไม่มี แต่ผมเหลือบมองไปเห็นกลุ่มของไอ้เตี้ยนั่น ฮ่าๆ มีแต่หญิงว่ะมีผู้ชายอยู่ สี่คนเองนะแต่ว่าไปนะมันเด่นกว่าใครเพื่อนเถอะ แต่เอ๊ะทำไมกูสนใจมันจังเลยวะ แค่มองเว้ยไมได้สนใจอะไรมากซะหน่อย คิดมากน่า
   “สวัสดีค่ะทุกคน ยินดีต้อนรับนักเรียนทุกคนที่มาเข้าค่ายภาษาอังกฤษครั้งนี้นะคะ ตอนนี้แบ่งกลุ่มเรียบร้อยแล้วนะคะ เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา คืนนี้เรามาเข้าฐานกันเลยก็แล้วกัน โดยจะจับให้กลุ่มละสามตัวอักษรอยู่ในฐานเดียวกันนะคะ กิจกรรมแรกก็ไม่มีอะไรมากอยากให้ทุกคนแนะนำตัวเอง ป้ายชื่อที่คล้องที่คออย่าเอาออกนะคะ” วิทยากรพูดยืดยาวจนกูหาวนอน
   “อ้าว เอฟ เอ็ม โอ ทางนี้ค่ะ” เขาแบ่งกลุ่มให้แล้วครับ ว้าวได้อยู่กับไอ้เตี้ยจนได้กูเหมือนจับวางเลยนะ
   “ขอให้ทุกคนยืนขึ้นแนะนำตัวเองเป็นภาษาอังกฤษนะคะ เดี๋ยวครูจะทำเป็นตัวอย่าง Hi everyone my name is Kat, I come from Ubonrachthani and today we have Mr. Martin Petersen who will come to be our host, please give him a big applause” ฮ่าๆ ป้าคนนี้ดูเวอร์จริงๆเอ็กซ์เซ็นท์นี่เหลือกินเลยนะไอ้ฝรั่งตัวโย่งนั่นก็เป็นวิทยากรอีกคนล่ะครับ คราวนี้ก็แนะนำตัวกันทีละคน โว้ สำเนียงของเด็กแต่ละคนไม่ยอมแพ้กันเลยนะ มาถึงกูนี่กูจะใส่สำเนียงลาวให้ฟัง ฮ่าๆๆ “Hello you I AM DIO” มาถึงตากูก็นะลุกขึ้นเปล่งเสียงออกไปยักคิ้วให้สาวๆนิดหน่อย นั่นไงๆได้ผลสาวๆหันมามองกูแบบว่า เยส เสป็กเลยอะไรแบบเน้ ฮ่าๆ
   “Hi my name is Aun, I come from Umnajcharoen” หือ ทุกคนนิ่งเงียบกันหมดครับ ไอ้เตี้ยมันพูดเหมือนคนอื่นนะไม่ได้ดัดจริตแต่ว่าสำเนียงมันแบบว่าเสียงขึ้นจมูกเหมือนเคยดูในหนัง
   “เก่งจังค่ะนักเรียน สำเนียงดีมากไปเรียนมาจากไหนคะ” วิทยากรปรี่เข้ามาหามันที่ทำหน้าแบบว่าเฉยมากๆ กูว่าคนสนใจกูเยอะแล้วนะแต่ไอ้นี่คนมองมันแบบว่าทึ่งประมาณนั้น
   “ปวดปากไหมจ๊ะ แหมพูดธรรมดาก็ได้ไม่ได้ใส่สำเนียงอังกฤษแท้ขนาดนั้นหรอกนะ ไม่บอกไม่รู้นะเนี่ยว่ามาจากอำนาจ นึกว่ามาจากลอนด้อนซะอีก” เสียงผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้นจากกลุ่มล่ะครับ หน้าตานี่ก็พอดูได้นะแต่ตอนที่เธอแนะนำตัวออกสำเสียงเต็มที่เพี่อนๆปรบมือให้เพียบ แต่พอไอ้เตี้ยเพื่อนๆเงียบพอมันนั่งลงเขาถึงปรบมือกัน คือจะว่ายังไงดีสำเนียงมันไม่ได้กระแดะเหมือนยัยคนที่แซวมันหรอกนะครับ แต่มันไม่รู้สิมันน่าฟังกว่า
   “เราพูดธรรมดาแล้วนะ ไม่ได้กระแดะถ้านี่กระแดะที่โรงเรียนเก่าเราก็คงกระแดะกันทั้งโรงเรียนแล้วล่ะครับ” โว้ เอาล่ะเฮ้ย ไอ้เตี้ยมันไม่ยอมครับท่านสายตาสีหน้ามันแบบว่า มายุ่งอะไรกะกูมากมายวะ ฮ่าๆ อีนั่นหน้าหงายไปเลย

ยังบ่อจบเด้อคร้าบ

[eiky]

   “อ้าว เธอย้ายมาจากไหนเหรอ” ผมน่ะรู้ครับแต่อีพวกนี้คงไม่มีใครรู้ พอมันบอกชื่อโรงเรียนออกมาพวกนี้ก็อ้าปากอึ้งไปตามๆกัน
   “ถึงว่าสำเนียงเป๊ะมากๆ” เอาเป็นว่าต่อไปก็เป็นการเล่นเกมเชี่ยไรไม่รู้ครับ น่าเบื่อมาก เสียงเด็กผู้หญิงกรี๊ดกร๊าดกันสนุกสนาน กว่าจะเสร็จให้แยกกันก้เกือบสี่ทุ่ม แม่งเอ้ย พรุ่งนี้ก็ต้องตื่นมาแต่เช้าอีก เวรแท้ๆ
   “เฮ้ยๆ บักเดี๋ยวๆ ป่ะไปกินเบียรืกัน นี่กูซวนหมู่ได้อีกสองคน” เสียงนี้ที่รอคอยมาซะที กูรอจนเหนื่อยเปรี้ยวปากอยากแดกเบียร์จะแย่ บักแบงค์ล่ะครับมันชวนเพื่อนมาได้อีกสองคน สอบถามแล้วได้ความว่าไอ้พวกนี้เป็นเด็กเรียนแต่คงจะแอบซ่าส์ประมาณนั้น คนหนึ่งชื่อต๋องมาจากเลย อีกคนชื่อคิมมาจากอุบล ท่าทางมันนี่ไม่น่าจะเป็นเด็กเลวเลยนะ
   “ป่ะกูอยากกินอยู่พอดี แล้วสูสิพากันไปกินไส” ผมถามล่ะครับระหว่างที่เราสี่คนยืนตกลงกันอยู่หน้าห้องน้ำ
   “ตอนนั่งรถมากูเห็นร้านค้าอยู่ ป่ะปีนออกไปทางนี้กูเบิ่งต้นทางมาแล้ว” บักคิมมันบอกครับ ว่าแล้วก็เดินตามกันออกไปข้างโรงเรียนปีนตามกันออกไป
   “ยังบ่อปิดร้านๆ” บักต๋องวิ่งไปที่ร้านก่อนใคร สรุปดวลเบียร์กันคนละสามขวดหารกันจ่าย อ่า มีความสุขที่สุดเลยเว้ย
   “เมาเว้ย เมาแล้วอยากเอาน้ำออกว่ะ” สัดต๋องครับทำตาหวานฉ่ำ
   “อยากคือกัน มีสาวได๋น่าสนแน่วะ” บักคิมเสริมครับ กูก็คึกตามไอ้เชี่ยแบงค์ก็ตาหวานฉ่ำ
   “สาวๆยุ่งได้บ่อเดี๋ยวกะซวยดอกกูว่า” บักแบงค์มันเสนอครับ จริงของมันถ้าหากไปวุ่นวายนี่อาจจะซวยในแบบข้ามคืน
   “แล้วห้องมึงนอนบ่อมีกะเทยบ่อ เอากะเทยแก้ขัด” สัดต๋องครับคิดขึ้นมาได้นะมึง
   “มีๆ เป็นตาฮักนำ ขาวขนาด” “อีหลีบ่อ ซั่นไปจัดการมันเลย” อ้าวๆ มันหมายถึงใครวะอีพวกกะเทยในห้องมีแต่ถึกๆบึกบึนทั้งนั้น เฮ้ย
   “บักแบงค์มึงหมายถึงไผ” ผมถามมันเสียงดุครับ
   “แหะๆกะเพิ่นนั่นเด้ที่ทาแป้งให้มึงน่ะ” “ป๊าด ทาแป้งให้กันนำบ่อ เป็นจั่งได๋ แสดงว่ามึงลองแล้วติ๊ ดีบ่อๆ” นั่นกูว่าแล้วไอ้เชี่ยต๋องกับไอ้คิมทำตาวาวๆเลยนะครับ
   “ดีๆ เสียวคั่กๆ” ได้ทีครับเสริม ตายแน่มึงไอ้เตี้ยเจอเข้าไปสี่ดอกนี่มึงตูดระบมแน่ๆ ฮ่าๆ เลวไปไหมเนี่ยกู ไม่สนเว้ยเผลอๆมันอาจจะชอบก็ได้นะเว้ยเฮ้ย เขาบอกว่าหาคู่ให้คนอื่นนี้กุศลแรงเผื่อกูได้กุศลไง
   “ไปๆ ซั่นกูก่อนหมู่เด้อ” บักแบงค์ครับ
   “บ่อได้ๆ กูต้องก่อนหมู่ ซั่นพวกมึงอย่าหวัง” ผมขวางไว้ครับ บักแบงค์มันจิ๊ปากไม่พอใจแต่ผมไม่สนใจ ไม่ได้ดิกูก็ยังไม่ได้มันนี่หว่า สรุปพวกเราปีนกันเข้าไปในโรงเรียนเหมือนเดิมครับ ต้องหาวิธีแอบเข้าห้องเพราะเหมือนว่าอาจารย์ที่คุมห้องนอนยังยืนเฝ้าอยู่เลย
   “ปีนๆ มีหน้าต่างปีนได้” บักคิมเป็นคนเสนอครับ หือกูพักอยู่ชั้นสี่เนี่ยนะ สัดให้กูปีนยิ่งมึนๆอยู่ไมได้ตกลงมาตายกันพอดี ก็เป็นว่าได้ปีนล่ะท่าน หายเมาเลยกูหวาดเสียว
   “ว้าย โจรค่าโจร” “สัด เงียบๆได้บ่อ ฮ้องสิตายบ่อ ฮ่วย” บักแบงค์มันร้องด่าอีกะเทยอุดรล่ะครับ มันลุกขึ้นมาทำไมไม่รู้เพื่อนคนอื่นๆเท่าที่กวาดสายตามองนอนบ้างไม่อยู่บ้าง โดยเฉพาะพวกกะเทยเหลืออีนี่คนเดียว ส่วนพวกผู้ชายเอ๋อๆก็นอนกันแล้วครับ
   “อ้าว นายเองบ่อ ตกใจเหมิดเนาะ เป็นหยังปีนเข้ามา อ๊ะ กลิ่นเหล้า” มันทำท่าดัดจริตเข้ามาดมบักแบงค์ล่ะครับ ถีบอีนี่สักทีดีไหมเนี่ย ผมมองไปที่ไอ้เตี้ยครับมันนอนแล้ว ห่มผ้าด้วยเว้ยเฮ้ย
   “อย่าปากมาก ซั่นเจ็บโตเด้” สองตัวที่มาด้วยช่วยกันขู่ครับ
   “มึงเอาอีนี่ไปแก้ขัดก่อนติ๊บักต๋อง” บักแบงค์มันเสนอให้บักต๋องครับ ไอ้ห่านนี่ก็เมาตาปรือ
   “บ่อเอา ไสล่ะที่มึงว่าขาวๆน่ะ” “นั่นๆ เพิ่นนอนแล้วว่ะ” “นอนแล้วกะปลุกติ๊” บักคิมเสนอแล้วเดินดุ่มๆเข้าไปหาครับ ผมยืนมองอยู่ว่ามันจะเป็นยังไงต่อไปนะ
   “ป๊าด เพิ่นคือหล่อแท้ล่ะ กูบ่อกล้าว่ะ” อ้าวสัดนี่ป๊อด
   “เชี่ย มากูเอง” บักต๋องครับ “เดี๋ยวๆ กูเองๆ สูนั่งเบิ่ง” บักแบงค์มันดันตัวบักต๋องออกครับ ตามันที่วาวเชียวนะ
   “มึงสิมาเฮ็ดอยู่นี่ติ๊ บ่อย้านเพิ่นฮ้องบ่อ” อืมนะใช่ของบักคิม บักแบงค์มันเลยมองมาทางผม
   “เดี๋ยวกูปิดปากเพิ่นไว้เอง มึงมาจับขาเพิ่นไว้แน่ะ เถื่อเพิ่นเตะสิพากันซวย” นี่ตกลงมาแกล้งมันเล่นๆหรือว่าจะมาข่มขืนมันวะเนี่ย เฮ้ย ไมได้นะเว้ย อ๊ะ ทำไมไม่ได้วะกูก็อยากจะแกล้งมันจะตายอยู่แล้วนี่หว่าให้พวกนี้แกล้งแทนก็ดีจะตาย แต่ว่าถ้าหากว่าไอ้พวกนี้ข่มขืนมันจริงๆจะดีเหรอ? นั่นสิ กูคิดอะไรอยู่วะเนี่ย
   “เฮ้ยๆ เซาๆ ม่วนกันพอแล้ว” ผมเดินเข้าไปยืนขวางครับก่อนที่พวกมันจะยื่นมือไปแตะขาไอ้เตี้ยที่นอนไม่รู้ร้อนรู้หนาวอยู่ จะมีผัวสี่คนพร้อมกันนี่มันยังไม่รู้ตัวอีกนะ
   “อีหยังอีก เว้ยเนาะ” บักแบงค์ครับ
   “ฮ่วย กูบอกให้เซากะเซาเป็นหยัง” “บ่อเซา เป็นหยังจั่งเซา กูเบิ่งเพิ่นนี่ตั้งแต่เข้าห้องมาแล้ว ขาวเป็นตาฮักกว่าหมู่” มันอธิบายครับสายตาดูจริงจัง
   “ย้อนมันขาวเป็นตาฮักนี่ล่ะจั่งให้เซา หรือมึงสิกินตีนกู” มันลุกขึ้นทันทีครับ ทำท่าไม่พอใจ หนอยไอ้เชี่ยนี่คิดว่ากูจะถอยไง พอมันลุกขึ้นได้ผมก็กระชากคอเสื้อมันทันทีครับ
   “นี่เมียกู” ผมกัดฟันพูดครับ มันอ้าปากค้างตาใหญ่ขึ้นทันที
   “หา มะเมียมึง อีหลีบ่อ เป็นหยังมึงจั่งให้พวกกูมากวนเพิ่น” มันถามตะกุกตะกัก
   “กูสิหยอกมันเล่นซื่อๆนี่ มันเคียดให้กู มึงบ่อเห็นบ่อมันบ่อเบิ่งฮอดหน้ากู สูลองแตะมันเบิ่งตี้บ่อเซื่อกู”
   “อ๊ะ ผะ ผี” ไอ้เตี้ยนี่เสือกตื่นครับมันดิ้นไปมาเตะเข้าที่สีข้างบักต๋องที่นั่งอยู่ข้างๆ
   “นี่พวกเจ้ามาเฮ็ดอะไรกันอ่ะ เฮาเบิ่งอยู่โดนแล้วเด้” อีกะเทยนั่นเดินเข้ามาถามครับเพราะมันคงเห็นกระชากคอไอ้เชี่ยแบงค์ ผมเลยผลักไอ้แบงค์ให้เซไปทางอีกะเทยนั่นครับ
   “ไม่มีไร ทำไมมึงนอนไม่หลับไง” ผมยักคิ้วให้มันครับ แม่งดูท่าทางมันตอนตื่นขำมากๆเหมือนตอนนั้นเลยที่มันตื่นมาเตะผม
   “อ่า นายมาทำไรตรงนี้ มายืนดูไรอ่ะ” มันลุกนั่งทันทีครับมองไปรอบๆตัว ทีนี้ล่ะ
   “ป๊าด เป็นตาฮักอีหลีตั่วนี่” บักคิมครับ “แม่นๆ แก้มแดงอ่องต่อง เจ้าซื่อหยัง ข้อยซื่อต๋องมาจากเลย” สีใหญ่เลยนะมึง ผมเอาตีนเขี่ยไอ้สองตัวนี่ออกครับปล่อยมือจากไอ้แบงค์
   “เซาๆ พู้น ไปหาสาวนั่นเพิ่นว่างอยู่ นี่ของกู” ผมยืนขวางเลยครับทีนี้
   “ฮ่วย คั่นเป็นเจ้าของเป็นหยังให้ผู้อื่นมาเฮ็ดแนวนี้ มึงนี่ บ่อแม่นดอก คั่นแม่นแฟนกูจ้างให้กูกะบ่อทิ่ม” โว้ สัดคิมแหงนหน้ามาด่ากูฉอดๆ สอยปลายคางมันสักทีดีไหมเนี่ย
   “มึงไปถามบักแบงค์เบิ่ง ว่าย้อนหยัง ไปได้แล้วกูสินอนกอดเมีย” ผมนั่งลงทันทีครับ สองตัวนี่ก็คลานออกไปหาไอ้แบงค์ที่ยืนตาเขียวอยู่
   “ไรอ่ะ นายมานั่งตรงนี้ทำไม” อ้าวนะกูอุตส่าห์ช่วยไม่ให้ตกเป็นเมียของไอ้พวกนี้ กวนตีนกูอีกล่ะ
   “ทำไม กูจะนอนตรงนี้ มีปัญหาไง” ผมยักคิ้วให้มัน
   “อ๊ะ นี่นายดื่มเหล้ามาเหรอ” มันทำท่าปิดจมูก แหมนะมึงกระแดะได้อีก
   “ฮ่า เออ ทำไม ฮ่าๆ” ผมฮ่าใส่หน้ามันแล้วกดคอมันไว้ครับ มันพยายามจะดิ้นหนีแต่ไม่พ้น ผมเลยหัวเราะออกมาเป็นไงล่ะกระแดะดีนัก
   “แล้วเมื่อกี้ อะไรเมียๆ ใครเมีย” แน่ะยังเสือกได้ยินอีก
   “ทำไมจ๊ะเมียจ๋า ผัวเมาอ่ะ ขอนอนกอดหน่อยดิ นะนะ” ผมมีหรือจะรอให้มันพูดผมกอดมันล้มตัวลงนอนทันทีเอาขาพาดเอวมันทันทีครับ มันก็ดิ้นล่ะนะตามประสา แต่คนอย่างไอ้เดี๋ยวตัวใหญ่อย่างยักษ์กะมันตัวเท่าลูกหมา เอาดิมึงดิ้นได้ดิ้นไป ส่วนไอ้พวกตัวปะกอบพวกนั้นยืนมองตาปริบๆ
   “เอาอีนี่กะได้วะ” สัดคิมพูดขึ้นครับ ส่วนไอ้แบงค์มันไม่เล่นด้วย สรุปเหมือนจะมีบักคิมกับบักต๋องปีนออกไปตรงระเบียงไม่รู้ให้อีกะเทยนั่นทำอะไรให้ ส่วนบักแบงค์ ฮ่าๆ เมหือนตอนนอนได้ยินเสียงคนกัดฟันเลยว่ะ ฮ่าๆ

เขียนโดย อ้ายอิ๊กกี้เด้อ อิอิ

ปล. เรื่องภาษาอีสานนั้นหนา ลองฝึกอ่านๆดูนะคร้าบ มันตลกดีเด้ อิอิ จุ๊บๆๆ

[pp4]

หวาๆๆๆ นี่เริ่มจะแกล้งเกินไปแล้วนะ ระวังเถอะ - -+
หนูอุ่นเยี่ยมมากๆ อึ้งไปเป็นแถบ เป็นไงล่ะ สำเนียงลูกฉัน(?)
รอตอนต่อไปค่ะ

ปล.อ่านเรื่องนี้ ฝึกภาษา 555

[gupalz]

เกินไปและเดี๋ยว
ทำแบบนี้ได้ยังไงนิ

[area71]

หนูอุ่นเก่งมาก สมแล้วที่เป็นรุ่นน้องมาแต คุณพี่ภูมิใจ ~~

[bebe]

ม่วนๆ แหงอ่านแหงมัก

[NY_JK]

  เดี๋ยวสนใจอุ่นขึ้นเรื่อยๆแล้วสิเนี่ย จะแกล้งก็อย่าแกล้งแรงนัก อุ่นโกรธขึ้นมาจริงๆแล้วจะรู้สึก

[uknowvry]

อ่านแล้วติดเด้....5555 เม้นแบบติดสำเนียงค้าบ ชอบเรื่องนี้อ่ะ อ่านแล้วสนุกดี จริงๆนะ 5555

[jimmyFG]

พลาดแท้  พลากอีกแล้ว อุ๊แว่ๆ
ต้องกินถั่วเยอะๆ ไม่เห็นนิยายพี่อิ๊คกี้ สายตาไม่ดี
ชอบพระเอกแบบนี้จังๆ >< เถื่อนๆดี เร้าใจ
อย่าแกล้งอุ่นมากนักดิ เดี๋ยวน้องอุ่นช้ำหมด
ติดนิยายพีอิ๊คทุกเรื่องเลย แถมติดเรื่องนี้ด้วย สนุกมากๆเลย
ชอบการใช้ภาษาท้องถิ่นอิสานแบบนี้จริง เข้าถึงบรรยากาศ
ได้รับรส ได้เรียนรู้ ยอมรับไอเราอ่ะพูดไม่ได้ บางคำก็ฟังออก
บางคำก็ เอ้ย มันแปลว่าไรว่ะ แอบค้นกูรูมั้ง แต่ชอบนะ มีความรู้
แถมสนุกอีกต่างหาก น่ารักใสๆ วัยเรียน แอบสงสัยพี่อิ๊กชอบกินเด็กป่าว
เห็นชอบแต่แตกตัวเด็ก อิอิ จะรอตอนต่อไปจ่ะ แฟนพันธุแท้เลยนะ อิอิ
 

[taem2love]

พี่ไม่ชอบคำว่าอีกระเทยเลยค่ะทำไมหรอค่ะจะลองจะเงี่ยนจะอยากหาชะนีไม่ได้ลงที่กระเทยหมด กระเทยเป็นที่ปลดปล่อยอารมณ์เป็นแค่สิ่งของที่ไว้ระบายอารมณ์ยากของผู้ชายเท่านั้นหรอค่ะหรอค่ะเกลียดกระเทยอีกแต่ก็จะเอากระเทยทั้งนั้นเห็นพวกเราเป็นตัวอะไรหรอต่างจังหวัดบางทีก็เข้าใจอยู่ว่ากระเทยคงดูน่ากลัวแต่พี่ก็อยากจะบอกว่า"บ้านนอก"ก็ไม่ได้แปลว่ากระเทยจะกลายเป็นควายซะทุกคน เขียนกระเทยเป็นตัวตลกเป็นตัวฮายังพอรับได้แต่ครั้งนี้กระเทยเป็นตัวระบายอารมณ์กระเทยจะเป็นตัวประหลาดอะไรอีกไหมค่ะเคยชื่นชมงานเขียนของอิ๊กทุกเรื่องแต่มาเจอแบบนี้ความชื่นชอบมันหมดไปทันที มันคงมากไปใช้ไหมทีกระเทยอยากให้นักเขียนต่างๆที่เขียนตัวละครที่เป็นกระเทยให้ดูดีกว่านี้
คำพูดบางคำที่รุงแรงก็ขออภัยผู้อ่านไว้ ณที่นี้ด้วยขอโทษนะค่ะ

[ordkrub]

อ่านตอนนี้แล้ว   ไม่ชอบเดี๋ยวเลย   แกล้งกันพอเหมาะสมดีกว่าไหม  แม้ตอนหลังจะมีสติก็เถอะ   แต่มันจะก่อป้ญหาตามมาได้เนอะ

[pochu52]

หวงน้องอุ่นละสิบักเดี๋ยวเอ้ย

[malula]

เดี๋ยวเป็นเอามาก วุ่นวายกะอุ่นตลอดเลย
พอมีคนอื่นเริ่มสนใจน้องอุ่น เดี๋ยวก็เริ่มหวง

[eiky]

พี่ไม่ชอบคำว่าอีกระเทยเลยค่ะทำไมหรอค่ะจะลองจะเงี่ยนจะอยากหาชะนีไม่ได้ลงที่กระเทยหมด กระเทยเป็นที่ปลดปล่อยอารมณ์เป็นแค่สิ่งของที่ไว้ระบายอารมณ์ยากของผู้ชายเท่านั้นหรอค่ะหรอค่ะเกลียดกระเทยอีกแต่ก็จะเอากระเทยทั้งนั้นเห็นพวกเราเป็นตัวอะไรหรอต่างจังหวัดบางทีก็เข้าใจอยู่ว่ากระเทยคงดูน่ากลัวแต่พี่ก็อยากจะบอกว่า"บ้านนอก"ก็ไม่ได้แปลว่ากระเทยจะกลายเป็นควายซะทุกคน เขียนกระเทยเป็นตัวตลกเป็นตัวฮายังพอรับได้แต่ครั้งนี้กระเทยเป็นตัวระบายอารมณ์กระเทยจะเป็นตัวประหลาดอะไรอีกไหมค่ะเคยชื่นชมงานเขียนของอิ๊กทุกเรื่องแต่มาเจอแบบนี้ความชื่นชอบมันหมดไปทันที มันคงมากไปใช้ไหมทีกระเทยอยากให้นักเขียนต่างๆที่เขียนตัวละครที่เป็นกระเทยให้ดูดีกว่านี้
คำพูดบางคำที่รุงแรงก็ขออภัยผู้อ่านไว้ ณที่นี้ด้วยขอโทษนะค่ะ

ต้องขอโทษด้วยนะครับที่ทำให้เสียความรู้สึก ตัวผมเองไม่ได้มีจุดประสงค์จะเขียนให้กะเทยหรือเกย์เป็นตัวตลกหรอกนะครับผม เพราะตัวผมเองก็เป็นเกย์ แต่ที่สื่อออกไปแบบนั้นก็ยึดเอาตามหลักความเป็นจริง เพราะผมเองก็มีเพื่อนผู้ชายเวลาเข้ากลุ่มกัน เวลากล่าวอ้างถึงกะเทยหรือเกย์ ยิ่งคนพูดตรงๆเหมือนตัวเอกของเรื่อง เขาก็จะเรียกว่า อีกะเทย อีตุ๊ด หรือเวลาพูดเรื่องลามกอะไรต่างๆก็จะพูดตรงๆ ผมไม่อยากให้ใครเสียความรู้สึกในการอ่านนิยายที่ผมเขียน แต่ก็คงทำได้ยาก แต่สิ่งหนึ่งที่ผมจะทำได้คือ ต้องขอโทษด้วยที่ทำให้ไม่พอใจ มันเป็นแค่นิยายนะครับผม อยากให้คิดว่ามันเป็นจุดด้อยของตัวละครเพราะผมแค่กล่าวถึงเล็กน้อย แต่ถ้ากล่าวถึงกันจริงๆกะเทยคนนั้นก็อาจจะมีแง่มุมที่ประเสริฐกว่าตัวเอกของเรื่องก็เป็นได้ แต่อยากจะขออธิบายว่าทำไมเดี๋ยวและเพื่อนๆมันถึงพูดประมาณว่าเวลาอยากให้ไปหากะเทยระบายอารมณ์ ด้วยสิ่งแวดล้อมของเขามีเพื่อนอย่าง ชาติหรือญาญ่าในเรื่อง คือมันเป็นความเชื่อของไอ้เดี๋ยวมันนะครับว่ากะเทยต้องเป็นแบบนี้มีลักษณะแบบนี้ จนตอนนี้มารู้จักอุ่น ไอ้เดี๋ยวมันก็กำลังซึมซับเอาอะไรที่ดีๆจากอุ่น

ขอบคุณมากนะครับที่ติดตามผลงานของผมเสมอมา และขอบคุณสำหรับเวลาที่สละให้กับการรออ่านนิยายที่ผมเขียน ถ้าหากว่าผมทำผิดพลาดประการใดก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยครับ
ปล. ผมเองอาจจะเขียนเรื่องต่างๆมาจากประสบการณ์ทั้งโดยตรงและโดยอ้อม มันเลยอาจจะดูแคบไปหน่อยนะครับ จินตนาการก็ไปได้ไม่มากเพราะยังต้องพัฒนาฝีมืออีกเยอะ ขอบคุณสำหรับคำติชมครับผม ขอบคุณจากใจ

[taem2love]

ต้องขอโทษด้วยนะครับที่ทำให้เสียความรู้สึก ตัวผมเองไม่ได้มีจุดประสงค์จะเขียนให้กะเทยหรือเกย์เป็นตัวตลกหรอกนะครับผม เพราะตัวผมเองก็เป็นเกย์ แต่ที่สื่อออกไปแบบนั้นก็ยึดเอาตามหลักความเป็นจริง เพราะผมเองก็มีเพื่อนผู้ชายเวลาเข้ากลุ่มกัน เวลากล่าวอ้างถึงกะเทยหรือเกย์ ยิ่งคนพูดตรงๆเหมือนตัวเอกของเรื่อง เขาก็จะเรียกว่า อีกะเทย อีตุ๊ด หรือเวลาพูดเรื่องลามกอะไรต่างๆก็จะพูดตรงๆ ผมไม่อยากให้ใครเสียความรู้สึกในการอ่านนิยายที่ผมเขียน แต่ก็คงทำได้ยาก แต่สิ่งหนึ่งที่ผมจะทำได้คือ ต้องขอโทษด้วยที่ทำให้ไม่พอใจ มันเป็นแค่นิยายนะครับผม อยากให้คิดว่ามันเป็นจุดด้อยของตัวละครเพราะผมแค่กล่าวถึงเล็กน้อย แต่ถ้ากล่าวถึงกันจริงๆกะเทยคนนั้นก็อาจจะมีแง่มุมที่ประเสริฐกว่าตัวเอกของเรื่องก็เป็นได้ แต่อยากจะขออธิบายว่าทำไมเดี๋ยวและเพื่อนๆมันถึงพูดประมาณว่าเวลาอยากให้ไปหากะเทยระบายอารมณ์ ด้วยสิ่งแวดล้อมของเขามีเพื่อนอย่าง ชาติหรือญาญ่าในเรื่อง คือมันเป็นความเชื่อของไอ้เดี๋ยวมันนะครับว่ากะเทยต้องเป็นแบบนี้มีลักษณะแบบนี้ จนตอนนี้มารู้จักอุ่น ไอ้เดี๋ยวมันก็กำลังซึมซับเอาอะไรที่ดีๆจากอุ่น

ขอบคุณมากนะครับที่ติดตามผลงานของผมเสมอมา และขอบคุณสำหรับเวลาที่สละให้กับการรออ่านนิยายที่ผมเขียน ถ้าหากว่าผมทำผิดพลาดประการใดก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยครับ
ปล. ผมเองอาจจะเขียนเรื่องต่างๆมาจากประสบการณ์ทั้งโดยตรงและโดยอ้อม มันเลยอาจจะดูแคบไปหน่อยนะครับ จินตนาการก็ไปได้ไม่มากเพราะยังต้องพัฒนาฝีมืออีกเยอะ ขอบคุณสำหรับคำติชมครับผม ขอบคุณจากใจ

โดยส่วนตัวก็ต้องขอโทษก่อนเลยเพราะเม้นไปแรงมากเพราะตอนที่อ่านจบค่อนข้างเสียความรู้สึกทันทีแต่พอมาคิดดูอีกทีมันก็เป็นเพียงความคิดของตัวละครตัวหนึ่งที่โลกอาจจะยังไม่กว้างพอสิ่งที่อิ๊กกี๊อธิบายมาก็พอเขาใจอยู่และไม่ได้เก็บไปคิดเท่าไรแต่ขอชี้แจงนิดนึงซึ้งตัวอิ๊กเองก็บอกว่าตัวเองเป็นเกย์ซึ่งก็น่าจะมีกระเทยเป็นเพื่อนบ้างและตัวของเจ้เองก็เป็นกระเทย(สาวประเภทสอง)ถ้าจะมองว่าสังคมบ้านนอกนั้นการเรียกเพศที่สามรวมกันว่าตุ๊ดกับกระเทยนั้นอาจจะใช่เพราะเขายังแยกแยะคำว่าเกย์ไม่ได้ตัวละครที่สื่อออกมาคือหัวโปกไร้นม อารมณ์เกินหญิง จึงทำให้เหมารวมได้หมด แต่ก็อยากฝากนิดนึงการสื่อถึงเนื้อหาต่างๆถ้าอิ๊กบอกว่าตัวเองยังมองไม่กว้างก็ต้องศึกษาให้เข้าใจ อย่างตัวละครที่เป็นกระเทยเราก็ต้องไปดูการใช้ชีวิตของเขาเป็นอย่างไรสังคมจริงๆมันเป็นอย่างไรเพราะถ้าเราไม่รู้จริงเราก็เขียนออกมาได้แค่เท่าที่เราคิดหรอสิ่งที่เราเห็นเท่านั้นเอง
ปล.ขออภัยนักอ่านท่านอื่นๆด้วยที่อีกระเทยแก่ๆคนนี้มั้นเรื่องมาก

[CMYK]

ไอ้เดี๋ยวแกล้งอุ่นมากๆ แล้ว"เดี๋ยว"จะได้"อุ่น"จนร้อนแน่ 555

[eiky]

อยากบอกว่า ตอนต่อไป น่าร้ากก คิดไปเองหรือเปล่าไม่รู้แต่เขียนเองยิ้มเอง นิ รอหน่อยน้ากำลังตรวจทาน
จุ๊บๆๆ

รีเทคๆๆๆๆ

Don’t call Me BaBy!!!

กอดกูทำไมเนี่ย ไอ้เวรนี่ เพราะมันคนเดียวหนอยแน่คนอื่นเขาถึงมองกูแบบนี้ โอ๊ย แล้วเอาขามาทับกูทำไมวะ
   “ปล่อยได้ไหม เราหายใจไม่ออก” เลวมากมันเกี่ยวขาพันรอบเอวผมไว้นะ โว้ย อะไรอ่ะ
   “ไรอ่ะคะตัวเอง นอนๆ อยากดมจั๊กแร้เหรอ” แว้กก ไอ้ควายมีหน้าเอาจั๊กแร้คร่อมมาที่หน้ากูอีก เอาออกๆ แหวะจะอ๊วก โอ๊ย เหม็นๆ ฮือๆทำไมกูต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วยนะ
   “ดันทำไมอ่ะ อย่าดันได้ป่ะ เราอึดอัด” ผมไม่รู้จะว่าอะไรมันดีมันถึงจะยอมปล่อย
   “อ้าวไม่ดันแฟนตัวเองจะให้ไปดันใครอ่ะคะ” หือ ว่าไรนะ มันพูดคะ แว้กก เกลียดๆ เกลียดที่สุดมันเยาะเย้ยผมนี่นา ไอ้ควาย ไอ้เลว
   “นี่นาย ตกลงจะเอายังไงกับเรา หา ทนไม่ไหวแล้วนะ วอแวอยู่ได้” นี่แน่ตะโกนใส่หูมันเลยครับ มันผงะออกมองหน้าผมแบบว่าสายตาเคืองแค้น
   “วันนี้ยังไม่เอา ไม่อยาก วันหลังได้ป่ะ” สัด เลวที่สุด อยากจะกรี๊ดใส่หน้ามัน โว้ยอะไร อุรดิศเจออะไรที่เลวร้ายตลอดเลยนะ ทำไมกันวะ
   “นอนๆ อย่าดิ้นดิ ยิ่งดิ้นมันยิ่งลุกนะเนี่ย ไม่รู้สึกเหรอมึงน่ะ” เอ่อ อายอ่ะ แว้กก อายเพื่อ แล้วใจจะเต้นทำไมเนี่ยทำเหมือนยังกะไม่เคยเลยนะกู แล้วจะดันมาเพื่อ โอ๊ย เดี๋ยวจัดการ เอ้ย เดี๋ยวถีบซะเลยนี่ไอ้บ้า
   “คร่อกๆๆ “ “นายๆ ปลอ่ยเราได้ป่ะ เราจะไปฉี่” “อือ คร่อกๆ” เอ่อ แล้วทำไมมันดันไม่ออกวะ เกาะแน่นยังกะตุ๊กแก ปล่อยกูสิวะ เว้ยไอ้บ้า มันเป็นกรรมเก่าของผมหรือยังไงไม่รู้ รู้แต่ว่ามันเช้าแล้วอ่ะตื่นมาอีกที
   “เฮ้ย สูสองคนน่ะสิกอดกันอีกโดนบ่อเนี่ย หมู่เขาไปออกกำลังกายเหมิดแล้วเด้ ฮู้อยู่ดอกว่าฮักกันน่ะ อย่าแสดงหลาย” เสียงใครมาปลุกครับ ผมงัวเงียตื่นก่อน พอรู้สึกตัวก็เหมือนมีท่อนไม้อะไรหนักๆมาทับตัวไว้
   “อ๊ะ แกะไม่ออก นายๆ ช่วยเราหน่อยได้ป่าว ดึงไอ้นี่ออกหน่อย” ผมร้องขอความช่วยเหลือจากไอ้คนนี้ล่ะครับ มันยืนมองอยู่ จะมองเพื่อมาเร็วๆ มันนั่งลงแล้วแกะขาไอ้บ้านี่ออกครับ
   “ปั๊บ นี่แน่” พอลุกขึ้นได้จะลุกขึ้นมากราบมันอยู่หรอกนะเตะให้เลย
   “โอ๊ย ไผเตะกูวะ” แหมถามได้ พอเตะมันเสร็จผมก็รีบคว้าอุปกรณ์ล้างหน้าแปรงฟันแจ้นไปเลยสิ ใครจะอยู่รอ อิอิ
   “มึงเตะกูเฮ็ดหยังบักแบงค์ อยากตายแม่นบ่อ” “ฮ่วยกูบ่อได้เตะเด้อ เมียมึงนั่นล่ะเตะ” เสียงด่าทอกันแว่วออกมาครับ ฮ่าๆ อุรดิศกำลังลั่นล้าลงจากตึกครับท่าน ด่ากันไปเลย
   “อ้าว น้องคนนั้นน่ะมาช้านะคะ ขึ้นมาบนเวทีเต้นนำเพื่อนๆเลยค่ะ” เอ่อ กูเหรอ ไม่จริงมั้งก็กูออกจะแอบวิ่งเข้ามารวมแถวก็เขากำลังเต้นแอโรบิกกันอยู่ล่ะครับคงไม่มีใครเห็นกูหรอกนะตัวออกจะเล็ก
   “ยังอีก น้องที่ใส่เสื้อเขียวๆที่เพิ่งวิ่งเข้ามานั่นล่ะค่ะ ขึ้นมาเลย” เอ่อกู? โอ๊ย อะไรเนี่ย ผมก็ต้องจำใจขึ้นไปบนเวทีสำหรับเต้นแอโรบิกล่ะครับ เต้นตามคนสอน โมโห อะไรๆก็เหมือนจะมาลงที่กูหมดเลยนะ ซวยเป็นบ้าเลยเอากูแต่เช้าเลยนะ
   “นายๆ นายชื่อไรอ่ะ มาจากอำนาจเหรอ” พอตอนกินข้าวเช้าก็ไปรวมกันที่โรงอาหารล่ะครับ ไปรับถาดหลุมมาแล้วเดินไปรับอาหารเหมือนทหารประมาณนั้น
   “เราชื่ออุ่น เธอล่ะ” “อุ่นเหรอ ชื่อน่าซบจังเธอหน้าตาไม่เหมือนคนอีสานเลยนะ มีเชื้อจีนเหรอ” อ้าวกูถามชื่อมึงคืนนี่ไม่คิดจะตอบว่างั้น ไรวะ
   “ไทยแท้ครับ” ผมหันไปบอกเธอคนนั้นที่มากับเพื่อนสองสามคน
   “เห็นเขาบอกว่าเธอพูดภาษาอังกฤษสำเนียงดีมาก เธอเรียนที่ไหนเหรอ” เฮ้อนะ กูไม่ได้พูดดีพูดเก่งอะไรเลยก็กูถูกสอนมาแบบนี้นี่ จะให้กูพูดยังไงกูเรียนภาษาอังกฤษตั้งแต่อนุบาลครูสอนเป็นฝรั่งหมด จะให้พูดสำเนียงยังไงวะ เบื่อจะตอบแล้วนะ
   “เจ้าๆ มานั่งกับเฮาติล่ะ” ไอ้คนเมื่อเช้ามันเรียกผมครับ ผมเลยยิ้มให้พวกเธอๆทั้งหลายแล้วเดินไปหามัน ขอบใจนะที่มาช่วยทันเวลา
   “คนรุมเจ้าหลายเนาะ ดังใหญ่แล้วเด้อ” มันยิ้มให้ผมครับ อย่าถามอะไรกูแบบนั้นนะไม่งั้นไม่คุยด้วยจริงๆด้วย
   “เจ้าซื่อหยัง ยังบ่อฮู้จักซื่อเลย เฮาซื่อแบงค์” “เราชื่ออุ่น นายมาจากไหนเหรอ” ผมถามมันครับ เออแบบนี้ค่อยน่าคุยด้วยหน่อย
   “ขอนแก่น เจ้ามาจากอำนาจแม่นบ่อ” “แม่น” “ฮ่าๆ เว้าอีสานกะบ่อคือ เป็นตาฮักเนาะ” หือ มันชมหรือว่ามันด่ากูวะเนี่ย
   “เราฟังรู้เรื่องนะ” “อีหลีติ๊ ผู้บ่าวเจ้าไปไสล่ะบ่อมากินเข่านำกันบ่อ” ผู้บ่าวคือแฟนหรือแปลว่าเด็กหนุ่ม ใครล่ะเด็กหนุ่มกู อ่า
   “ใครอ่ะ ไอ้นั่นไม่ใช่แฟนเรานะ อย่าไปเชื่อมัน” ผมรีบโบกไม้โบกมือ
   “บ่อเซื่อดอก นอนกอดกันเป็นตาอิจฉาคือหยังนี่ บักเดี๋ยวมันหล่อแต่ท่าทางนักเลงเนาะ เจ้ากะหล่อเป็นตาฮักหลาย” “ไม่ใช่นะ เราไม่ใช่ฟะ” “ไรคะ ไม่ใช่ไร” นั่นไง พูดไม่ทันขาดคำมันมาเลย ตายยากนักนะมึงไอ้บ้า
   “มึงมาสีหยังบักแบงค์ยังบ่อเข็ดแม่นบ่อ” มาถึงก็ขู่คนอื่นเลยนะ กร่างเกรียนจริงๆ
   “ฮ่วย เอิ้นเพิ่นมานั่งนำซื่อๆเด้ บ่อกล้ายุ่งดอกน่า”
   “ดี หนมนี่ไม่กินใช่ป่ะคะตัวเอง กูกินนะ” เอ่อ เฮ้อ มารยาทมันน่ะนะอย่าไปเอาอะไรกับมันมันแย่งขนมผมไปด้วยล่ะท่าน นิสัยเสียที่สุดอดอยากปากแห้ง กร่างเกรียนเลวทราม มารยาทแย่ถึงแย่มากนิสัยชั่ว แว้กก โอ๊ย แล้วกูจะต้องเจอไอ้เชี่ยนี่อีกนานแค่ไหนเนี่ย รู้ไหมมันตามติดผมคอยแหย่นั่นแหย่นี่อยู่จนจะทนไม่ไหว ดีนะที่เข้าไปในหอประชุมก่อนไม่งั้นมึงตายแน่เดี๋ยวกูกรี๊ดใส่เลยนี่ไอ้บ้า
   “ฐานนี้เราจะมาทำให้อาหารพื้นบ้านของเราโกเตอร์กันนะคะนักเรียน แต่ว่าครูจะให้แบ่งกลุ่มกัน กลุ่มละสามคน อาหารอย่างเดียวกันแต่ต้องจับฉลากเพื่อให้ได้คนละเวอร์ชั่น น่าสนุกใช่ไหมคะ เอาล่ะแบ่งกลุ่มกันก่อน” เอ่อ พูดซะยาวเหยียดสรุปให้ทำไรวะเนี่ย
   “นายๆ มาอยู่กับเราสิ” พออาจารย์บอกแบ่งกลุ่มเพื่อนๆก็วิ่งเข้าหากัน
   “ว้ายไม่เอาค่ะ ยืนเรียงหนึ่งเลย แบบนี้ไม่ยุติธรรม” สม แย่งกันดีนัก พออาจารย์ให้ยืนเรียงหนึ่งก็ให้นับห้าล่ะครับ กูนับสี่และกลุ่มของกระผมนี่มีแต่ผู้หญิงใส่แว่นคนหนึ่ง ผมม้าคนหนึ่งท่างเรียบร้อยมากเหมือนผมเลย อิอิ
   “เอ่อ เฮาซื่อฝ้ายเด้อ มาจากสกลนคร” หญิงแว่นหนาแนะนำตัว
   “เฮาซื่อปูจ้ามาจากสารคาม” สาวหน้าม้าครับ และถึงตาผมก็แนะนำตัวเหมือนกับเพื่อนๆ
   “ส่งตัวแทนออกมาจับฉลากเลือกโจทย์ค่ะนักเรียน ได้กลุ่มกันแล้วใช่ไหม ครูให้ทำเวิร์กช็อป ๑๐ นาทีนะคะแล้วมาแสดงให้เพื่อนๆดู ห้ามพูดภาษาไทยเด็ดขาดนะคะจำไว้” ส่งตัวแทนไปจับฉลากก็ต้อเงป็นผมสินะ ผมออกไปยืนข้างๆเพื่อนตัวแทนคนอื่นๆ
   “อ้อครูลืมบอก อาหารของเราคือส้มตำนะคะ มาค่ะกลุ่มหนึ่ง” ส้มตำ? แล้วจะให้แสดงยังไงวะเนี่ย
   “ผลออกมาแล้วค่ะ กลุ่มที่หนึ่ง ได้ Fun  กลุ่มที่สอง Sad กลุ่มที่สาม Mafia กลุ่มที่สี่ ว้าว ครูอยากดูมากๆเลยนะกลุ่มนี้ ได้ Sexy กลุ่มสุดท้ายได้ Hurry” เอ่อ กลุ่มที่สี่คือกลุ่มของกูแล้วเซ็กซี่ส้มตำ ทำไงอ่ะท่านผู้ชม
   “เฮ็ดจั่งได๋ล่ะอุ่น ส้มตำเซ็กซี่ เฮาแห่งบ่อคืออยู่ เซ็กเสื่อมน่ะพอได้” สาวปูบอกครับ อย่าว่าแต่เธอเลย เหอๆ มันจะออกมาในรูปแบบไหนวะเนี่ย
   “เนาะ ได้โจทย์หยังบู๊นี่ ตายๆเฮาแห่งแว่นหนาๆสิเซ็กส์ออกบ่อน้อ” ผมพยายามฟังอยู่ครับว่าสองสาวเขาบ่นอะไรกัน เฮ้อนะ แล้วกูล่ะจะให้กูทำท่ายังไงล่ะถึงจะเซ็กซี่
   “เอาล่ะค่ะนักเรียนหมดเวลาแล้ว กลุ่มแรกออกมาแสดงเลยค่ะ” ตายแล้วๆ ยังไม่ได้ทำอะไรกันเลย ขอบอกว่าอาจารย์มีครกกับสากให้พร้อมนะครับท่าน โอ๊ยนะ เริ่มรู้สึกหวั่นใจขึ้นมาแล้วสองสาวก็นั่งสั่นอยู่ข้างๆผม
   “ปรบมือให้เพื่อนหน่อยค่ะนักเรียน” พอกลุ่มแรกแสดงจบก็มีเสียงปรบมือดังขึ้นล่ะครับ ฟันนี่ส้มตำไม่เห็นมันทำแป๊ะไรเลยนะหัวเราะกันท่าเดียวหัวเราะทุกท่วงท่าว่างั้น กลุ่มสองก็ร้องให้อย่างเดียว แต่พวกเพื่อนๆเขากล้าดีนะ แล้วกลุ่มกูล่ะ เอาไงวะเนี่ย เฮ้ยๆ ทำไงดี
   “มาๆ เรามาทำให้ดีที่สุด ฝ้ายเธอเป็นแม่ค้านะ”
“อ่า บ่อเอาอ่ะเฮาอยากเป็นคนซื้อ” แน่ะเลือกอีกนังนี่
“โอเคๆงั้นเธอเป็นคนซื้อนะ ส่วนเราเป็นคนตำเอง ปูเธอเป็นลูกเรานะ เรามาตำส้มตำเซ็กซี่กันเพื่อนๆ” เอาวะไหนๆก็ไหนๆแล้วไม่มีอะไรจะเสีย
   “เซ็กซี่นะเธอ ไม่ใช่ไปยืนแข็งๆ ท่าทางคงจะเก่งแต่พูดเนอะภาษาอังกฤษน่ะแต่แสดงคงจะไม่ อิอิ” เอ่อ พอใกล้ถึงกลุ่มเราอีคนที่แซวผมเรื่องปวดปากมันก็พูดขึ้นอีกครับ กลุ่มมันได้มาเฟียส้มตำแสดงดีนะยอมรับ ดีมากๆเลยล่ะเพราะนางแอ้คติ้งแบบว่าดารามาเอง แต่นะมาวอแวกูทำไมล่ะหนอยแน่อีนังนี่เดี๋ยวเถอะ
   “อย่าไปสนใจเขา เอาตามนี้นะจัดเต็มไปเลยนะฝ้าย ปู มาๆ สู้ตายเว้ย” เราสามคนมาจับมือกันครับแล้วร้องขึ้น
   “ว้าย กลุ่มสี่พร้อมแล้วค่า ดูตั้งใจมากเลย ไหนมาทำให้ครูกับเพื่อนๆดูซิว่าเซ็กซี่ส้มตำน่ะเขาทำกันยังไง” เออนะเชียร์กันเข้าไป โอ๊ย อายเหมือนกันนะเนี่ย
   “Hey baby, can I Ahh order Seeed Ohhh Maya” เอ่อ ฝ้ายๆใส่เต็มที่ไปไหมแค่เริ่มแสดงนางก็เดินออกไปตรงจุดประจำที่ล่ะครับผมกับปูก็มายืนที่จุด ฝ้ายมันเดินแบบยั่วมาเลยนะแบบว่าหมุนขา พ้อยท์เท้าโยกสะโพก ที่เสียงกรี๊ดดังกว่าใครเพื่อนก็ตอนที่นางถอดแว่นตาแล้วสะบัดผมนางนั่นล่ะครับ มือค้ำไว้ที่โต๊ะที่ผมกับปูยืนรออยู่ ทีนี้นางก็ส่ายสะโพกร่อนลง เอ่อ ฝ้ายๆ เยอะไปนะนึกว่าสาวๆเต้นตอนสงกรานต์ซะอีก เสียงกรี๊ดดังมากๆครับจนปูเธอจับแขนผมเหมือนจะเริ่มสั่น ผมหันไปพยักหน้าให้เธอให้กำลังใจขนาดฝ้ายยังทำได้แล้วผมกับปูก็ต้องทำได้
   “Oh yes, tell me your teaste honey, tell me ohh yess tell me ahh come here baby ahh” โอ๊ย อายตัวเองจังเลยอ่ะ ไม่อยากจะบรรยายเลยนะครับท่าน มันเกินไปเกิดมาไม่เคยทำ เสียงกรี๊ดนี่ดังสนั่นหวั่นไหว ก็ผมพูดไปเลียปากไปแล้วจับนิ้วของปูมาเลียตอนแรกไม่ได้เลียจริงนะแต่เสียงกรี๊ดมันผลักดัน เอาไปเอามาเลยเลียจริงไปจับอะไรมาป่ะเนี่ยปู ส่วนปูพอเห็นผมกับฝ้ายทำท่าแรดๆเวอร์ๆนางก็เอาบ้างสิครับ นางดึงคอเสื้อแล้วจับลูกมะนาวมาเลียครับ ได้ใจกูจริงๆให้ตายสิ
   “I need ohh baby I need hot, ahh hot uhh” ทำท่ากัดปากครับนางพลิกตัวไปมาหน้าโต๊ะ เวอร์จริงๆให้ตายเถอะเห็นใส่แว่นหนาๆนี่อย่าเพิ่งวางใจนะท่าน เจออย่างฝ้ายเข้าไปกูอึ้งเลย
   “and very spicy can you?” “tell her baby, tell her that it’s our beloved teaste ahh” “ohh sure mommy I’ll tell her” ปูมันเดินร่อนออกไปเหมือนกันครับ แว้กก มันเอาลูกแครอทไปยัดใส่ปากฝ้าย แรงจริงอะไรจริงฝ้ายมันก็ไม่ได้อายหรือหลบ มันเลีย?? ขอจบการบรรยายเพียงเท่านี้หน้ารู้สึกตึงและร้อนมากๆขอบอกอายจริงอายจัง เอาเป็นว่าการแสดงของเราได้รับเสียงกรี๊ดดังมาก ดังจนฐานใกล้ๆเขามาดูด้วยล่ะครับ เอาไปเอามาคนมุงดูเยอะมาก เสียงกรี๊ดดังมาก อ่ะเล่าต่อหน่อยนึง อิอิ
   “teaste it! Teaste it!” ตอนทำท่าตำผมให้ปูเป็นคนฝานอะไรใส่ลงในครกล่ะครับ โอ้โห นางแบบว่าสะบัดผมส่ายสะโพกโยกศีรษะส่วนผมก็ทำท่าตำแบบเน้นๆ โยกสะโพกกระเด้งๆเหมือนเขาเต้นเพลงหมอลำอ่ะ ที่ตอนท้ายมัน ตึ๊งๆๆแล้วเขาก็โยกยักเอวแบบนั้นล่ะ อิอิ แอบจำมานะไมได้ทำเป็นเอง ปูก็ไม่ยอมน้อยหน้ายกครกขึ้นให้ผมตำอีกนะ เอาเข้าไปเสียงกรี๊ดนี่จนหายอายเป็นหนวกหูแทน ตอนให้ชิมผมก็ยื่นสากไปทั้งสากให้ฝ้ายมันชิม นังฝ้ายมันชิมยังไงรู้ไหม มันเลียสากสิครับท่าน เสียงกรี๊ดนี่ไม่อยากจะบอกว่ามันดังมากทั้งเสียงเป่าปากโห่ฮาจนไม่รู้ว่าเสียงอะไรเป็นอะไร
   “กรี๊ด สุดยอดมากค่ะนักเรียน ขอเสียงปรบมือให้เพื่อนหน่อยค่ะ” พอแสดงจบก็เล่นเอาอายกันทั้งสามคน เสียงกรี๊ดกระหึ่มดังกึกก้องมากๆ นี่มันอะไรกันวะเนี่ย
   “โอ๊ย เฮาอายคนเด้” ฝ้ายมันก้มหน้าลงครับ ผมเองก็ก้มหน้าน้อยๆ แหมนะตอนทำนี่มึงไม่อายทีมาตอนนี้ล่ะอายแล้วกูล่ะเผลอตัวทำตามมึงนั่นล่ะเป็นไงล่ะ สรุปหันหน้าเข้าหากันก้มหน้าใส่กัน เพื่อ?
   “คนซาดมาเบิ่งหลายเนาะ เฮากะอาย” ปูครับสรุปเราสามคนนั่งเบียดกันอยู่ เสียงแซวด้วยคำต่างๆที่เราแสดงไปดังแว่วมาตลอดเวลา อายนะเว้ยเฮ้ยไอ้พวกนี้นี่
   “อิอิ อุ่นๆ เฮาเอาส้มตำแซ่บๆจักครกแน่ะ” พอไปกินข้าวครับไอ้คนเมื่อเช้ามันก็เข้ามาทัก ยิ้มด้วยนะล้อเลียนกูนะมึง เดี๋ยวเถอะไอ้บ้านี่
   “ไรอ่ะ ไม่ใช่คนขายส้มตำนะ”
   “ท่าทางเจ้าตำบักหุ่งเป็นตาแซบอีหลี โอ๊ย อยากลองเด้” อ่าฮะ ลองกินบาทากูก่อนไหมเนี่ยไอ้บ้า ทำหน้าหื่นกามมากๆขอบอก
   “ลองตีนบ่อล่ะบักแบงค์” เอ่อ หนีเสือประควายของแท้ ไอ้บ้านั่นมาแล้วอ่ะ โว้ย จะได้กินข้าวแบบอร่อยๆบ้างไหมเนี่ยปูกับฝ้ายก็มาทานข้าวกับผมนะเพราะเดินออกไปไหนไม่ได้เลยคนล้อเลียนเยอะมากๆ สรุปมันดีหรือมันซวยวะเนี่ย
   “ฮ่วย เว้าหยอกซื่อๆเด้บักนี่แหม่ะ หวงคือเนาะ”
   “หวงเว้ย มึงหยับไปนั่งไกลๆแน่ะกูสินั่งหม่องนี้” มันเขี่ยไอ้นั่นออกแล้วมันก็นั่งแทนที่ครับ อ้าวแล้วมาเบียดกูทำไมเนี่ย กูรำคาญนะเว้ยมึง
   “ทำท่าแรดไปป่ะมึงน่ะ เห็นหงิ๋มๆไม่น่าเชื่อว่าจะแรด” เอ่อ ชมกูเพื่อ?
   “ไรอ่ะ ก็แสดงไง” ไม่ได้อยากจะคุยกับมันเลยนะแต่ห้ามปากไมได้เลยวะเป็นไรเนี่ยกู
   “แสดงเชี่ยไร แสดงท่าทางยั่วผู้ชายแบบนี้เนี่ยนะ เจนจัดเหลือเกินๆ” เอ่อ แล้วจะตวาดกูทำไมวะเนี่ย
   “หึงเว้ยหึง” “หึงอีหยัง เว้าดีๆเด้อบักแบงค์ถืกตีนกูเด้” เอ่อ ผมมองหน้าฝ้ายกับปูที่มองหน้าผมอยู่ก่อนแล้ว
   “อย่าบอกเด้อว่านี่ ผบ เจ้าน่ะอุ่น” ฝ้ายมันถามขึ้นแล้วอมยิ้มครับ
   “ไรอ่ะ ผบ” ผมงงครับ
   “ผู้บ่าว เด้” ปูมันตอบให้ครับแล้วก็หัวเราะกันสองคน
   “ไม่ใช่ๆ บ้าเหรอ เราไม่คบคนแบบนี้หรอกนะ” “หือ มึงว่าไรนะ” เอ่อ เสือกได้ยินอีก จะว่าไปมันก็นั่งติดผมนี่นะ
   “ไรอ่ะ จะกินข้าวได้ป่ะ อย่ามาวอแว” ไม่ได้กลัวมันนะแต่ผมรำคาญเข้าใจป่ะเนี่ย
   “อย่าให้รู้นะว่าไปแรดที่ไหนอีก” เอ่อ พูดเหมือนพ่อกูเลยเนอะ เป็นพ่อกูหรือไงเนี่ย
   “เราไม่ได้แรดนะ กินข้าวก่อนได้ป่ะ” ผมไม่สนใจมันครับแล้วตั้งหน้าตั้งตากินข้าว เพื่อนๆที่นั่งอยู่หัวเราะคิกคัก อะไรกันเนี่ย เฮ้ย อย่าบอกนะว่าพวกนี้คิดว่าผมกับไอ้บ้าอำนาจนี่เป็นแฟนกัน แว้กก เพิ่งจะคิดได้อ่ะ
   “ไม่ใช่นะไม่ใช่” เอ่อ คิดได้ก็พูดออกมาเลย ทุกคนอึ้งหันมามองหน้าผมแบบงงๆ
   “เป็นเชี่ยไรอีกเนี่ย ไม่ใช่เชี่ยไร เพ้อไรจ๊ะ” เอ่อ ไอ้บ้านั่นมันทำหน้ากวนตีนใส่ผมครับ ฝ้ายปูรวมถึงแบงค์อมยิ้มแล้วเหมือนจะนินทาผมในใจ ฮึ่มนะ คิดเบาๆก็ได้นะอุรดิศ
   “เมื่อยเนาะ โอ๊ย ยามได๋สิเบรกหิวแล้วเด้เนี่ย” พอคาบบ่ายก็ง่วงหงาวหาวนอนมาก ใครกันนะอุตริเชิญวิทยากรฝรั่งมาจากออสเตรเลีย ไม่อยากจะว่านะแต่ไม่รู้สิไม่ชอบพูดแปลกๆ แต่เอาเถอะหิวเหมือนกัน ปูมันบ่นขึ้นล่ะครับผมหันไปพยักหน้าให้ฝ้ายมันก็ทำเหมือนกัน สรุปแม้จะไปตามฐานต่างๆเราสามคนก็กลายเป็นเพื่อนกันไปแล้ว
   “นี่อุ่นๆ อีนั่นน่ะที่มันมาถ่าตอดว่าเจ้าน่ะ มันซื่อเมย์มาจากขอนแก่น คั่กเนาะคือสิว่าเพิ่นเก่ง” ฝ้ายมันมากระซิบบอกตอนที่เบรกล่ะครับมีขนมให้กินด้วยค่อยยังชั่วหน่อย
   “แม่นๆเฮากะสงสัยเป็นหยังอีนั่นคือมักมาว่าเจ้า คือสิอิจฉาเนาะ หน้าคือแมวเป้านี่ ฮ่าๆ”
   “อะไรอ่ะแมวเป้า” ผมหัวเราะตามปูมันล่ะครับแต่งง
   “เฮากะบ่อเคยเห็น แต่คือสิเป็นตาขี้เดียดแฮง” เราสามคนหัวเราะกันเสียงดังทั้งคาบบ่ายก็ยังเข้าฐานนั่นนี่อยู่จนเย็นครับถึงปล่อย เราสามคนสนิทกันอย่างรวดเร็วครับ ฝ้ายมันห้าวๆนะพูดตรง ส่วนปูจะซื่อๆเหมือนผมนี่ล่ะ อิอิ
   “เพิ่นปล่อยแล้วออกไปซื้อของบ่อ” ฝ้ายมันชวนครับระหว่างเดินเล่นดูรอบๆโรงเรียน
   “เขาให้ออออกได้เหรอ” ผมสงสัยครับ
   “ออกได้ๆ เฮาไปถามครูมาแล้วแต่ไปได้คราวเดียว” ปูมันเสริมครับตกลงเราก็ออกไปข้างนอกโดยที่ผมวิ่งขึ้นไปบนห้องเอากระเป๋าสตางค์นัดเจอกันหน้าโรงเรียนล่ะครับ

ยังบ่อทันจบเด้อคร้าบผม

[eiky]

   “เจ้าสิไปไส” เอ่อ คนชื่อแบงค์ถามครับ จะอยากรู้ทำไมเนี่ย
   “ไปข้างนอก” “ไปไส” หือ ไม่ถามเลยล่ะว่าไปกับใคร ไปทำไม กลับมาเมื่อไหร่
   “ไปซื้อของอ่ะ” “ไปกับไผ” นี่นายจะมากไปแล้วนะ เป็นผู้ปกครองหรือไงเนี่ย
   “เพื่อนอ่ะ” แล้วตอบมันเพื่ออุรดิศ เว้ยนะ ผมรีบเดินออกมาจากห้องครับ
   “เฮาไปนำแน่” เอ่อ มันวิ่งตามออกมาครับ อะไรเนี่ยชอบวุ่นวายกูจังวะ
   “เฮ้ย บักแบงค์มึงสิไปไส” นั่น ไอ้บ้านั่นสวนทางขึ้นมาทันทีครับ ผมไม่มองหน้ามันเพราะไม่อยากเสวนาด้วย
   “ไปเข่าห้องน้ำ” ผมหันขวับทันทีครับ อ่า คนโกหกเพิ่งเห็นวันนี้เองซึ่งๆหน้าเลยนะเนี่ย
   “แล้วมึงล่ะจะไปไหน” นั่น มันหันมาถามผมครับ ผมไม่ตอบไม่สนใจเดินลงจากตึกทันที
   “เฮ้ย ไอ้เตี้ยกูถามน่ะไม่ได้ยินไง สัด” เบื่อไอ้นี่จังเลยอ่ะ คำก็ด่าสองคำก็ด่าเป็นไรมากป่ะเนี่ยมึง ไอ้ควาย
   “ไม่บอก” อิอิ วิ่งลงมาเลยครับ เรื่องไรจะไปบอกมันเผื่อมันตามมาราวีทำไงอ่ะ
   “แล่นหนีหยังมาอุ่น” พอลงไปได้ผมก็วิ่งล่ะครับกลัวมันจะวิ่งตาม อิอิ มีบ้างน่า
   “ป่าวๆ ไม่ได้วิ่งหนีไร เรากลัวพวกเธอจะรอ” ผมหอบพูดออกไป
   “แม่นบ่อ บ่อได้หนีไผ นั่นแม่นไผคั่นน่ะสองคนนั่น” เอ่อ แว้กก มันตามมาจริงๆด้วย ตามมาทำไมเนี่ย โอ๊ย
   “สิไปไสผู้สาว” ไอ้บ้านั่นมันถามปูล่ะครับ
   “ไปซื้อของตั้วผู้บ่าว อิอิ” “ไปนำแน่” หน้าด้านเนอะเขาไมได้ชวนยังจะไปอีกคนเรานะ ไอ้บ้าแบงค์นั่นอีกตามมาทำไมเป็นพรวนเนี่ย
   “ไปติ๊ล่ะ อยากไปซื้อของอีหลีบ่อน้อหรือนำไผไปนี่” ฝ้ายครับพูดแล้วยิ้ม
   “นำไผ สิไปซื้อของคือกัน” ไอ้บ้านั่นตอบครับแล้วหันมาทางผม
   “แล้วถามทำไมไม่บอกวะ กวนตีนนะมึง” อ้าว เรื่องไรจะบอกมึงล่ะ ไม่อยากคุยด้วยนะรู้ป่ะเนี่ย
   “เป็นตาฮักกันเนาะ เจ้าสองคนน่ะ อิจฉาเด้” เอ่อ ปูมันร้องขึ้นครับแล้วหัวเราะกับฝ้าย เพื่อ?
   “ไม่นะ เราไมได้” “ไปยังล่ะ เพิ่นนี่เพิ่นอยากกินโค้กแข็งๆ” มันพูดครับแล้วพวกนี้ก็หัวเราะกรี๊ดกันเสียงดัง อะไรวะเสียมารยาทรอกูพูดให้จบก่อนดีไหม ไอ้บ้านั่นมันต้อนสองสาวออกนอกโรงเรียนไปเลยครับ ส่วนผมอ้าปากค้าง กูพูดช้าไปเหรอวะเนี่ย
   “ตาฮักเนาะ” หือ ไอ้แบงค์มันชมใครวะ ผมหันไปหามันครับ มันยิ้มแฉ่ง
   “เราเหรอ” เอ่อกู อายจังเหมือนจะเข้าข้างตัวเอง
   “เจ้านั่นล่ะ แก้มเจ้าคือแดงแท้ เป็นตาเบิ่งหลาย” “อ้อ เฮาฮู้นะ” ผมลองพูดภาษาอีสานบ้างครับ มันหัวเราะ อ้าว กูพูดไม่ถูกเหรอเนี่ย
   “เป็นตาอิจฉาบักห่าเดี๋ยวเนาะ แต่มันท่าทางนักเลงขนาดเจ้าคือไปมักมันล่ะ” หือ แปลหน่อยๆ
   “ท่าทางเจ้ากะเป็นผู้ดีนิสัยดีเด้ เป็นหยังมีผู้บ่าวเป็นตาซังคั่ก” เอ่อ มันพูดเหน่อๆนะแต่ทำไมกูบ่อเข้าใจ๋ล่ะเนี่ย
   “ทำไมอ่ะ” ลองถามออกไปครับเผื่อมันจะอธิบายมากกว่านี้
   “สนใจเฮาบ่อ เฮากะหล่อเด้ เฮานิสัยดีนำ เล่นบาส เตะบอล เรียนเก่ง ใหย่” เอ่อ นี่มันเหมือนกำลังเสนอตัวเลยนะ
   “อื้ม แล้วมันแปลว่าไรเหรอแบงค์” ผมทำหน้าซื่อถามมันออกไปครับ มันหัวเราะ
   “มักแล้วล่ะ โอ๊ย มักของเขาเด้พ่อแม่พี่น้อง” เอ่อ มันร้องออกมาครับ บ้าป่ะเนี่ย รีบวิ่งไปหาพวกนั้นดีกว่า
   “ว้าย ปิ๊ดเป๊ด” ปูมันร้องขึ้นล่ะครับ มีรถจักรยานของลุงแก่ๆคนหนึ่งข้างหลังบรรทุกลังอลูมีเนียมใบเขื่องมาด้วย
   “อุ่นๆ เคยกินบ่อ ปิ๊ดเป๊ด” ฝ้ายมันร้องเรียกครับ ผมก็ตื่นเต้นวิ่งเข้าไปดู ไอติม?? แล้วไอ้ปิ๊ดเป๊ดนี่มันอะไร
   “ติมนี่ แล้วไรอ่ะปิ๊ดเป๊ด” ผมงงครับเลยถาม
   “อ้อ สมัยเด็กน้อยเฮาซิน เสียงนี่เด้” ฝ้ายมันเดินไปหน้ารถจักรยานของลุงแล้วบีบแตร อ้อ แบบนี้นี่เอง
   “ลองลอดช่องบ่อ แซ่บเด้” เราสามคนล้อมรถของลุงล่ะครับ ไอ้บ้านั่นกับไอ้แบงค์ยืนอยู่ห่างๆ
   “อืม น่าสนๆ” “พ่อใหย่เอาลอดช่อง 2 กะทิ 1 เอ้า เจ้าบ่อกินบ่อสองคนนั่น” ฝ้ายมันร้องเรียกครับ จะไปเรียกมันทำไมเนี่ย
   “บ่อมีถั่วดำบ่อพ่อใหย่ อยากกิน “ถั่วดำ” “ เอ่อ หันมาทางกูทำไมเนี่ย สองสาวอายหน้าแดงแล้วหัวเราะ
   “มีๆ แซ่บเด้ถั่วดำบ่อเอาแน่บ่ออีนาง” พ่อใหย่นี่ก็บ้าจี้ไปกับไอ้บ้านี่เนอะ
   “ข่อยเอาๆ ข่อยกะอยากลองกิน “ถั่วดำ” “ บักแบงค์ครับ แล้วมองมาทางกูเพื่อ แหมนะกรี๊ดใส่สักทีดีไหมเนี่ย
   “อายเด้ เว้าหยังกะดายเนาะสู” ปูมันร้องขึ้นครับ แหมเธอยังอายแล้วกูล่ะ สายตาสองคนนี่มันมองผมแล้วแปลกๆยังไงไม่รู้ นิสัยไม่ดี
   “ว้าย ไอติมย้อย เลียแหม่ะอุ่น” เอ่อ กูก็นะมัวแต่มองไอ้บ้าสองตัวนั่นไอติมไหลเปรอะปาก
   “ฮ่าๆ ซาดคือเด็กน้อยเนาะเจ้าน่ะ แก้มกะแดงปากกะแดง เป็นตาฮักหลาย” ฝ้ายมันชมผมนะ อิอิ เขินเป็นนะเว้ย
   “บ้า เราไม่ค่อยได้โดนแดดไง แก้มเธอก็ เอ่อ” ว่าจะบอกว่าแดงแต่มันไม่แดงอ่ะ หาคำไม่ทัน ทำไงวะ
   “เนาะแก้มเฮาดำกะว่ามาโลด ฮ่าๆ คนผู้ดำปานนี่คั่นแก้มแดงคนสิเว้าพื้นเอาล่ะเนาะ” ฝ้ายมันหัวเราะครับ เราสามคนก็หัวเราะตาม เออนะ เพื่อนที่เพิ่งรู้จักกันทำไมผมถึงรู้สึกสนิทกันได้มากขนาดนี้นะ มีอะไรบางอย่างมันสื่อออกมาจากแววตาของเพื่อนใหม่สองคนนี้ มันไม่ใช่การอวดโอ้เราใช้นั่นเราใช้นี่หรอกนะถึงหน้าใส หรือไม่ก็กระเป๋าเธอของไรอ่ะ ของเราเพิ่งไปสอยโค้ชมา ไม่รู้สิหรือว่าผมรู้สึกไปเอง เด็กผู้หญิงสองคนนี้ทำให้ผมยิ้มได้แบบที่ผมอยากยิ้ม มันออกมาจากความรู้สึกสุขจริงๆไม่ใช่ยิ้มเหมือนที่เขายิงฟันกันอย่างที่ผมเคยทำกับเพื่อนๆที่โรงเรียนเก่า
   “วู้ย เบิ่ง ผบ แนมแนะ ตาหวานเนาะ” ปูมันสะกิดครับ ผมหันไปดูไอ้สองคนนั่นมันมองมาที่ผม อะไรอ่ะแอบมองกูเหรอ แล้วทำไมต้องยิ้มแบบเขินๆด้วยวะ
   “เออไหนบอกจะมาซื้อของ ไหนอ่ะร้านขายของเธอน่ะฝ้าย” ผมเบนความสนใจครับ อย่าบอกนะว่าไอ้บ้านั่นมันแอบชอบผมจริงจัง แว้กก ไม่ได้นะ ไม่มีทางคนอย่างอุรดิศนะจะไม่บริโภคของไม่ผ่าน อย มอก เด็ดขาดท่าทางมันนะ อึ๋ยย ไม่เอาๆ ไม่คิดๆ
   “พู้นเด้ เฮาสิมาซื้อโกเต็ก แหะๆ ลืมเอามา” “ว้าย บ่ออายหมู่เนาะ ฝ้าย” ปูมันหัวเราะขึ้นล่ะครับทำท่าอาย ตอนแรกผมก็งงว่าอะไรวะ แต่เหมือนเคยได้ยินเลยหัวเราะไปด้วย ยิ่งกูหัวเราะไอ้สองตัวนั่นมันยิ่งมองครับ
   “มึงกินหนมป่ะ” ระหว่างที่เพื่อนๆสองสาวเลือกของอยู่นั้นเอง ไอ้บ้านี่ก็เข้ามากระแซะผมครับ
   “ไม่อยาก....กิน” “ไรของมึง แดกไม่แดก” เอ่อ ขู่กูอีกล่ะ
   “ไมอ่ะ จะเลี้ยงไง ถามจัง” รำคาญมันครับ
   “อ่ะ” เอ่อ มันยื่นซองขนมให้ผมครับ อึ้งเลยกู
   “อ่า อย่าบอกนะว่า นาย นาย” “นายเชี่ยไร จะพูดไร” มันตวาด แต่ทำไมกูเขินวะเนี่ย โว้ยนะ
   “นายแอบชอบ เอ่อ” “มึงมองหน้ากูนะ” มันจับบ่าผมครับ ตายแล้วมันจะบอกว่าชอบผมตรงนี้เหรอ ไม่ได้นะอายคนเขา ไอ้บ้า เลือกสถานที่บ้างก็ได้นะ เพราะว่ากูจะได้บอกว่าไม่อ่ะ เราไม่ชอบนาย คือจะบอกปัดไงกลัวมันจะเสียใจ เห็นมะว่าอุรดิศเป็นคนดีมากแค่ไหน ไมได้กร่างหาเรื่องชาวบ้านเหมือนมึงหรอกนะไอ้บ้า
   “อื้ม” เอ่อ ทำเสีบยงชวนฝันเพื่อ กูนะกูไม่ได้ๆอย่าเขินเยอะเดี๋ยวมันจะเข้าใจผิด
   “สัด” เอ่อ “กูเห็นมึงเดินดูเหมือนคนไม่มีเงินเว้ย สงสาร สัดนี่มึงคิดว่ากูแอบชอบมึงเหรอ ไม่มีทางเว้ย ไอ้เตี้ย ไอ้เจี้ยวอนุบาล” แว้กก กรี๊ดใส่หน้ามันดีไหมเนี่ย ไรอ่ะคนเขาอุตส่าห์คิด เอ่อ เปล่าๆไม่ได้คิด โว้ย โมโห
   “ไรอ่ะ” “งั้นไม่ต้องแดก เอาคืนมา” มีงี้ด้วยเว้ยคนเรามันแย่งขนมคืนจากมือผมครับ
   “เอาของเฮานี่ เฮาซื้อมาให้” ไอ้แบงค์ครับเข้ามาดันตัวไอ้บ้านั่นออกทันที ผมมองหน้าไอ้แบงค์จะมาแกล้งอะไรกูอีกเนี่ย คิดก่อน ค่อยๆคิดอย่าไปรับของมันมาเลยเดี๋ยวมันแย่งกลับคืนกูอายเป็นนะเว้ย พ่อแม่ไม่เคยสอนให้ขอใครกิน เข้าใจป่ะ
   “เฮามอบให้ด้วยใจ ด้วยความฮัก ด้วยความผูกพันธ์ ขนมถุงน้อยๆ” “อ๊วก กูสิฮาก คือหมอลำเนาะบักแบงค์ ป๊าด มึงกล้ามาจีบเมียกูต่อหน้ากูปานนี้บ่อ อยากตายติ๊” เอ่อ เมีย? ใครเมียมึงอย่ามาขี้ตู่นะนิสัยไม่ดีที่สุดไอ้บ้านี่
   “เอ้า มึงยาดขนมเพิ่นคืนเองเด้ กูเลยซื้อให้เป็นหยั่งล่ะ เนาะอุ่นเนาะ วู๊ย ซื่อเป็นตากอดเนาะ” “ปั่ก” “โอ๊ย มาเขกหัวกูเฮ็ดหยัง” “ปากหมาๆ กอดตีนกูนี่ติ๊ ยังบ่อไปอีก เดี๋ยวจะเตะเด้บ่านนี้” ผมยืนมองสองคนมันทำอะไรกันล่ะครับ ใครนะช่างเป็นต้นเหตุให้สองตัวนี่ทะเลาะกัน คงไม่ใช่กู? กู? โอ๊ย อายคนที่สุด
   “ไปเถอะฝ้าย เสร็จยังอ่ะ” ผมรีบเดินไปหาสองสาวที่ยืนมองอยู่เช่นกันครับ
   “เพิ่นเดี๋ยวนั่นเป็นตาฮักเจ้าแฮงเนาะ หึงขนาดเด้นั่น”
   “ไม่นะๆ เราไมได้เป็นแฟนกับมันนะเธอสองคนอย่าเข้าใจผิด” ผมรีบปฏิเสธครับ
   “บ่อเซื่อดอก เห็นปานนี้ บ่อต้องอายดอกอุ่น เกย์สู่มื้อนี่เขายอมรับกันแล้วเด้ เฮายังถือเป็นเรื่องธรรมดา อิอิ” ปูครับ
   “ว้ายปู บ่อแม่นเจ้ากะมี ผบ ทอมบ่อ” “ว้าย ฮู้ได้จั่งได๋ บ้าติ๊ฝ้าย รึบ่อแม่นล่ะ สิเป็นหยังก็เป็นไปขอให้เป็นคนดีกะพอแล้วบ่อแม่นติ้ สมัยสังคมสู่มื้อนี่น่ะ” ผมมองหน้าฝ้ายแล้วครบมือขึ้นพร้อมกันครับ ปูมันเขินจัดแล้วเราสามคนก็วิ่งไล่กัน? เพื่อ? นี่ ม.๕ นะไม่ใช่เด็กประถมกูนะกูทำอะไรไม่ห่วงภาพพจน์เลย
   “เจ้าสิไปอาบน้ำล่ะเบาะอุ่น เฮาสิไปเป็นหมู่” พอขึ้นห้องผมก็ไปนั่งเลือกเสื้อผ้าออกจากกระเป๋าล่ะครับ ไอ้แบงค์มันตามขึ้นมาแล้วมานั่งลงข้างๆผม
   “ยังอ่ะ” ผมไม่ได้สนใจมันครับ อยากจะอยู่เงียบๆสักพัก
   “อ่า กอดหน่อยดิที่รัก” เอ่อ หมาที่ไหนมันมาคลุกวงในผมเนี่ย แว้กก ไอ้บ้า มากอดกูทำไมเนี่ย
   “ไรอ่ะ กอดไมอ่ะ” ผมสะดุ้งครับ พอรู้ว่าใครผมก็ดิ้นแต่นะ ไอ้บ้านี่มันบ้าพลังครับนอนลงตักผมทันที แว้กก ไรเนี่ย โจ้ยังไม่เคยทำแบบนี้เลยนะ
   “โพดเนาะ ย้านแต่เขาบ่อฮู้เนาะว่าเพิ่นมีเจ้าของแล้วน่ะ” ไอ้แบงค์มันพูดครับแล้วลุกขึ้นหน้างอเดินหนีไปเลย
   “ยั่วไรไอ้แบงค์” หือ คุยกะกูป่ะเนี่ย
   “กูถามน่ะ” “ไรอ่ะ ยั่วไปงั้นล่ะ” “สัด กวนตีนนะ” มันทำท่าจะยกมือขึ้นมาผลักหน้าผมครับ
   “กวนไรอ่ะ เงียบหน่อยได้ป่ะ แล้วนี่ก็ไม่ใช่หมอน ถ้าจะนอนก็นิ่งๆ รำคาญ” นี่แน่ด่ามันหน่อย ด่าแต่กูนะมึงผมเอามืออุดปากมันไว้ครับ มันทำท่าจะขึงขังขึ้นมาทำร้ายผมนั่นล่ะ แต่ผมยักคิ้วให้มันกดคอมันลงกับตัก เอ๊ะ ทำไมต้องเป็นตักให้มันนอนตักทำไมเนี่ยกู โอ๊ย อุรดิศ!!

เขียนโดย อิ๊กกี้

หวังว่าอ่านแล้วทุกคนคงมีความสุขกันนะครับ ติดตามข่าวสารเพิ่มเติมได้ที่ เพจเฟสบุ้คของผม Eiky Thaiboyslove ....

[pp4]

ป๊าดดดดดดดดดด น่ารักแท้่~
แหมหวานเบาๆ แบบเถื่อนๆ 555
รอตอนต่อไปค่ะ

ปล.ไม่เอาอิแบงค์~ พี่เดี๋ยวสู้ๆ ยอมยกอุ่นให้ชั่วคราว(?) ปกป้องด้วยล่ะ!?

[gupalz]

Sexy เหลา 5555

[ordkrub]

น่ารักดีครับ แต่เดื๋ยวนี่มันปากแข็งจริงๆเนอะ