ตอนที่ 10
ตอนนี้ผมนั่งกินข้าวที่ร้านอาหารกับพี่เจตน์ หลังจากเลิกเรียนแกก็ไปรับผมที่ ม. อีออยก็ไปรับโมนิคไปหาหมอ วันนี้ผมไม่เจอหน้ามันเลย ไม่ว่าจะโรงอาหาร ห้องน้ำ มันจะบ้ามาคณะผมทำไม ประสาท ไม่ได้ ให้พวกมันรู้ไม่ได้ ยิ่งอีออยตัวดีหูตาจมูกไวไปหมดมันนึกว่ามันเป็นมดผสมสัปปะรดหรือไงก็ไม่รู้ แถมเมื่อตอนกลางวันพวกมันยังคุยเหน็บผมเรื่องนี้ด้วย
“วันนี้ ไม่เห็นพี่หล่อของอีโมนิควะ”มันพูดขึ้นแต่เปลี่ยนมือแล้วครับ มันไปเป็นของอีโมทย์ตั้งแต่เมื่อไร
“อ้าวเปลี่ยนแล้วเหรอวะ”ไอ้โอมถามยิ้มๆ เมื่อวานพวกมันสองตัวเผาผมเรียบร้อย แม่งรุมสับผมเละเลย
“เปลี่ยนสิ โดนด่าซะยับขนาดนั้นใครจะอดทน ดีไม่ประเคนตีนให้ด้วยก่อนจาก”มันพูดเสียงได้ใจมาก
“ก็ลองเตะกูสิ”ผมเลยอดด่ามันไม่ได้ว่าจะไม่สนใจแล้วนะ
“ปากเจ่อไม่เข็ด”มันกัดผมอีกดอก ผมเลยเชิดหน้าใส่มัน พวกมันคิกคัก
“แต่เมื่อเช้ากูเจอพี่เขาวะ”ไอ้อาร์มสเอ่ยออกมา ผมไม่สนใจแต่เหมือนหูจะกางออกเองโดยอัตโนมัติ ไอ้หูไม่รักดี พวกมันก็คุยกัน ประมาณว่าเดินอยู่กับคนชื่อเก้คู่อรินังนีเขา
“ต๊าย ไม่ได้การกูต้องไปสกัดก่อนจะโดนชะนีสิงร่าง”อีออยทำเป็นอุทานเสียงดัดจริต
“ให้มาสิงผีขนุนอย่างมึงแทนเหรอ และมึงจะไปยุ่งทำไม”ผมหมั่นไส้มันเลยว่ามันออกไป บอกแล้วว่ามันต้องไปสอยหอย
“แรดดดดด มึงนั่นแหละยุ่งอะไร ไหนบอกไม่สนแล้วไง”มันเลยหันมาสวนผมเข้าให้ ร.เรือ แม่งมาเต็มหน้ากูเลย
“กูไม่ได้สนแค่เตือนมึง”ผมก็แถบอกมัน ก่อนจะกดบีบีเล่นต่อไปปกติไม่ค่อยเล่นหรอกล่าสุดเล่นไอ้ตัวเหลืองซิมชิมิแม่งเกรียนมากแรกๆก็สนุกสักพักเซ็งห่านเลยเบื่อมันด่าไม่มีเสียง หุหุ แต่ทำไมเวียนหัวฉิบ
“มึงเตือนตัวเองก่อนไหม บีบีบ้านมึงเขาเล่นกลับหัวเหรอ อีฝืด”มันพูดจบ แม่งมีแต่เสียงหัวเราะใส่ ฝากไว้ก่อนเถอะมึง
“กูไม่ชอบเล่นเหมือนคนอื่น”ผมเถียงมันกลับก่อนจะเก็บ พวกมันหันไปหัวเราะใส่กัน ตอนเย็นมันยังมีหน้าแซวผมอีกไม่ใช่ไปกินข้าวแล้วอย่าเสือกพาลเอาจานมาเป็นช้อนแทนล่ะ เออ กูทำอะไรก็ตลกไปหมด
“ไม่อร่อยเหรอฝิ่น”เสียงทุ้มดังขึ้นขัดความคิดผมที่เริ่มจะเตลิดออก เงยหน้าขึ้นมาก็เห็นพี่เจตน์ยิ้มให้พร้อมกับตักกับข้าวให้อีก
“อร่อยสิ พี่เจตน์เลี้ยงทั้งที”ผมบอกก่อนจะตักเข้าปาก ไม่อยากให้เสียน้ำใจ
“ดูฝิ่นใจลอยนะ”แกพูดกับผมยิ้มๆ
“คิดเรื่องเรียนนิดหน่อย เออ ว่าแต่คุณลุงคุณป้าสบายดีนะ”ผมเลี่ยงบอกพร้อมกับถามเรื่องอื่น
“สบายดี ถามหาฝิ่นด้วยบอกให้ไปกินข้าวที่บ้านบ้าง พี่จ๊อบก็บ่นคิดถึงอยู่”สีหน้าแกดีขึ้น ก่อนจะพูดถึงพี่สาวแกที่เรียกว่าทั้งสวยทั้งเก่งเป็นสาวลุยแหลกเลย นิสัยออกห้าวๆแต่แกไม่ได้เป็นทอมนะครับถึงจะตัดผมสั้นแต่งตัวทะมัดทะแมงแต่เวลาเซ็กซี่ก็ฉุดไม่อยู่เลยล่ะ
“อืม ไม่ได้เจอพี่จ๊อบนานแล้วด้วย เอาไว้ว่างฝิ่นจะเข้าไปแล้วกัน”ผมพยักหน้ารับทำเอาแกยิ้มอย่างดีใจที่จริงพี่เจตน์ผมว่าแกดูน่ารักนะเหมือนพวกเดียวกับผมมากกว่าจะเป็นเกย์คิงหรือไบ ผมเคยเห็นมีผู้ชายตัวสูงกว่าแกมาจีบด้วยนะแต่แกไม่เล่นด้วยแถมยังด่าให้อีก ยิ่งไปฟิตเนสนี่เจอเยอะผมยังขำเลยหรือว่าแกจะไม่รู้ตัว คิดอะไรเพลินๆ ก็เหลือบไปเห็นรถมอไซด์คันคุ้นตาจอดอยู่ไม่ไกลนักพอดีกับเจ้าของมันเดินกลับมาใส่หมวกกันน็อค ผมจ้องมองอย่างลืมตัวไม่รู้กระทั่งว่าอีกฝ่ายมองผมเหมือนกันก่อนจะหันกลับไปคร่อมรถขี่ออกไป มันตามผมมาเหรอหรือว่าบังเอิญ
“มองอะไรฝิ่น”พี่เจตน์เอามือปัดขึ้นลงตรงหน้าผมไปมาจนได้สติ
“อ๋อ เหมือนเพื่อนที่ ม.น่ะพี่ไม่มีไรหรอก กินต่อเถอะ เดี๋ยวฝิ่นต้องกลับไปทำรายงานอีก”ผมรีบพูดก่อนจะตักกินต่อ
“เหรอ พี่ว่าจะชวนให้ไปช่วยเลือกของขวัญให้เพื่อนสักหน่อย”แกพูดอย่างเสียดาย
“ให้เพื่อนหรือว่าแฟนกันแน่”ผมแหย่แกยิ้มๆ
“เฮ้ย เพื่อนจริงๆ พรุ่งนี้วันเกิดมัน ไปกับพี่ไหม”แกรีบปฏิเสธก่อนจะชวน
“ไม่เอาหรอกไม่รู้จัก แต่เดี๋ยวไปช่วยเลือกให้ เอาชุดชั้นในวาบหวามไหมล่ะ”ผมส่ายหน้าก่อนจะแซว
“หุ่นอย่างไอ้กันต์ใส่ชุดวาบหวิวได้เป็นกันดั้มพ์แน่”แกพูดพร้อมกับทำท่าสยอง จนผมอดยิ้มไม่ได้ ก่อนจะพากันไปเลือกของให้เพื่อนแกที่ห้างก็ได้เนกไทยี่ห้อดังราคาก็สมยี่ห้อมันนั่นแหละ ถ้าไอ้หน้ามึนนั่นใส่คงจะดูดีไม่น้อยเพราะหุ่นมันผมว่าใส่สูทผูก
ไทด์นะ พระเอกเกาหลีอายแน่ขนาดอยู่ในชุดนักศึกษามันยังดูดีเลย เฮ้ย ไปคิดถึงมันทำไมเนี่ยะ
“ขอบคุณนะครับที่ไปเป็นเพื่อน”แกพูดล้อผมก่อนจะลงรถ
“ถ้าเบื่อก็ชวนคนอื่นไปบ้างก็ได้นะ”ผมก็ล้อแกกับบ้าง
“ไม่เบื่อหรอกอยากชวนตลอดไปด้วยซ้ำ”แกพูดหวานส่งสายตาให้อีก
“งั้นก็ไปชวนแฟนพี่แล้วกัน”ผมก็ทำเป็นไม่รู้
“แล้วเมื่อไรจะใจอ่อนล่ะ”แกทำเสียงอ้อนต่อ
“ก็ให้เป็นพี่แล้วไง โลภมากระวังจะไม่ได้อะไรเลยนะ”ผมขู่แกกลับแต่ล้อซะมากกว่า
“ฝิ่นไม่ให้โอกาสพี่บ้างเหรอ”แกจริงจังแล้วครับ
“ฝิ่นชอบพี่อย่างพี่ชายมากกว่า”ผมก็ตอบแกตามเดิมแต่หนักแน่น
“พี่ไม่ดีตรงไหนเหรอ เรื่องข่าวคาวอะไรพี่ไม่แคร์หรอกนะ”แกถามผมก่อนจะพูดถึงเรื่องข่าวที่เกี่ยวกับผม
“ฝิ่นก็ไม่สนใจหรอกไอ้ข่าวพวกนั้น แต่ฝิ่นชอบพี่อย่างที่บอกนั่นแหละ เป็นพี่เป็นน้องความสัมพันธ์ยาวนานกว่าเป็นแฟนกันนะถ้าไปกันไม่ได้เลิกกันก็เป็นคนอื่น ยิ่งคนกันเองยิ่งเข้าหน้าไม่ติด”ผมพูดกับแกยาวเลย ผมเป็นแบบนี้แหละถ้าไม่รักไม่ชอบจะไม่ให้ความหวังใครโดยเฉพาะคนดีๆ อย่างนี้
“เฮ้อ นอกจากใจร้ายแล้วยังใจแข็งอีก เอาไงดีล่ะ”แกถอนหายใจตัดพ้อกลายๆ
“ฝิ่นว่าที่จริงพี่เจตน์ลองไปคิดดูให้ดีนะว่าชอบฝิ่นจริงหรือเปล่าหรือเพราะสนิทกันพี่ก็เลยคิดแบบนั้น บางทีมันอาจจะไม่ใช่ก็ได้”ผมบอกอีกแกให้กลับไปคิดอีกที
“เหรอ พี่ก็คิดหลายครั้งแล้วนะ”แกทำหน้าคิดก่อนจะพูดอีก
“เปิดใจสิพี่ อย่ายึดติดแค่ฝิ่นลองมองคนอื่นบ้าง”ผมบอกแกยิ้มๆ บางครั้งแกก็เหมือนเด็กรุ่นๆ ที่ดูไม่รู้อะไรเลย
“ก็ได้ จะลองดู”แกพยักหน้าอย่างจำยอม ก่อนผมจะลงจากรถโบกมือให้แก ก็เข้าบ้านเจอป้านวล
“นึกว่าคุณเจตน์จะเข้ามาซะอีก”แกพูดกับผมยิ้มๆ
“ชวนแล้วแต่พอดีแกติดธุระ วันนี้ทำไรกินบ้าง”ผมบอกแกก่อนจะเดินไปในครัว
“ทานไม่อิ่มจากข้างนอกเหรอคะ คุณน้อง”แกเดินมาจับแขนผม ก่อนจะเปิดฝาครอบให้ดู
“ไม่อ่ะ มันไม่ถูกปากเท่าไหร่ ตักข้าวด้วย”ผมบอกเซ็งๆก่อนจะอ้อนแกอย่างเคยชิน แกยิ้มก่อนจะตักข้าวให้ ผมลงมือกินอย่างอร่อยเลย ผมว่าที่ไม่อิ่มเป็นเพราะไอ้หน้ามึนนั่นแหละที่เข้ามารบกวนการกินของผม พรุ่งนี้จะเจอมันหรือเปล่านะหรือว่ามันจะเสร็จอีคู่เกยนั่นไปแล้วเมื่อกี้โทรไปมันสองตัวบอกจะไปผับบอกว่าเผื่อเจอไอ้นั่น คงเจอมันหรอก ชวนให้ผมไปด้วยแต่ผมไม่มีกระจิตกระใจจะเที่ยวแต่อยู่บ้านก็เบื่อคิดมากอีก ก็เลยบอกให้ไอ้แฝดมารับก่อนจะอาบน้ำแต่งตัวรอมัน
“เป็นไงมึงไปกินข้าวกลับมาแทนที่หน้าตาจะระรื่น ทำหน้าอย่างกับโดนขืนใจให้ไปแดกหญ้า”อีออยเริ่มก่อนเลยพอผมเดินเข้าไปถึง
“ก็ไม่ได้กินกับคนที่อยากกินนี่หว่าจะได้ อุ้ย อีห่าเขวี้ยงมาได้โดนปากกูเลย”อีโมนิคแซวมั่ง นี่ขนาดมึงยังแซดอยู่นะ
“ถ้าพูดอีกกูจะกลับแล้ว”ผมบอกพวกมัน ที่หันไปมองหน้ากันหัวเราะคิกคัก
“คะ คุณนายดอกกกกฝิ่น แอ๊บให้ตลอดนะคะ”อีออยยังไม่วายเหน็บส่งท้าย
“วันนี้ใครขับรถ”ผมถามพวกมัน
“ก็มึงไง ไม่งั้นพวกกูจะตามมาเหรอ”แทบจะพร้อมกัน กลุ่มพวกผมมีข้อตกลงกันว่าเวลาเที่ยวเราจะผลัดกันขับรถ โดยคนที่ขับจะต้องไม่ดื่มมากแค่พอประมาณ แต่อยากเต้นมึงเต้นไปเต็มที่ เรื่องจ่ายไม่มีปัญหาแชร์กันบ้าง หรือใครอยากจะเลี้ยงก็ตามใจ แต่ต้องไม่ให้เดือดร้อนตัวเองและก็ที่บ้าน ไม่ใช่พวกผมเป็นคนดีอะไรนักหรอก บางครั้งก็หลุดบ้างแต่จะพยายามให้น้อยที่สุด
“เออ รู้แล้ว”ผมรับรู้ก่อนจะยกกระดกสองแก้วรวดเป็นอันจบพิธีการดื่ม พวกเราก็เม้าท์มอยกันและก็ยกโขยงกันออกไปเต้นแต่ผมขอเฝ้าโต๊ะดีกว่าไม่ค่อยอยากเท่าไร มีคนแวะมาคุยด้วยประปรายแต่พอเห็นหน้าผมที่ไม่ค่อยจะต้อนรับก็ผละไป โมนิคเดินกลับเข้ามาดูสีหน้ามันก็ดีขึ้น ร่องรอยยังมีอยู่
“ดีขึ้นยัง”ผมถามมันที่เดินกลับเข้ามาแล้วพิงไหล่ผม มันพยักหน้า
“ฝิ่น กู กลัว”มันกอดผม
“กลัวอะไร”ผมลูบหัวมัน
“กูพยายามไม่คิดมากนะเรื่องไปตรวจโรคน่ะ แต่อดไม่ได้”มันบอกอย่างกังวล ผมเข้าใจมันนะถ้าไม่เกิดขึ้นกับใครก็ไม่รู้หรอก
“โมนิคกูไม่รู้จะพูดอะไรนะ เพราะตอนนี้มึงกลัวไปหมดทุกอย่างให้ร้อยคำปลอบใจก็ไม่ทำให้มึงหายได้ แต่กูอยากให้มึงเชื่อกูอยู่เรื่องหนึ่ง”ผมพูดกับมัน ที่จ้องหน้าผมอย่างรอคำตอบ
“ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น กูและไอ้พวกนั้นไม่มีทางทิ้งมึง จำไว้”ผมพูดกับมัน ที่เบะปากก่อนจะกอดผมอีก
“อีฝิ่น กูเจอไอ้เหี้ยกานต์มันกำลังเดินออกไปข้างนอก”อีออยเดินกึ่งวิ่งเข้ามาบอกผม โมนิคทำหน้าวิตกมาก ผมกำมือแน่นเลยก่อนจะลุกเดินออกไปโดยมีพวกมันเดินออกมา มันหันมาเห็นพวกผมก็ผงะไปเล็กน้อย
“นั่น เมียเก่ากานต์ไม่ใช่เหรอ”ผู้หญิงที่ยืนควงแขนมันพูดเยาะๆใส่ ไอ้กานต์ทำหน้าแบบพูดไม่ออกหันมองทางโน้นทีทางนี้ที
“อีปลวก อีหน้าใช้ผ่านท่อเยี่ยว”อีออยเล่นซะเลยครับ มันแค้นมานาน
“อีตุ๊ด มึงด่าใคร”ขึ้นเสียงปรี๊ดเลย
“ด่ามึงนะสิ อีปอบ อีหยิบ อีฉวย จวยคนอื่น”หนูจ๋ากับยาหยีพูดแทบจะพร้อมกันแถมเตรียมตัวจะเข้าใส่ทันทีถ้าปรี่เข้ามา
“กานต์ จัดการให้มิ้งค์เดี๋ยวนี้”ด่าไม่ทันหันไปบอกไอ้กานต์
“เอาสิ พวกกูรอมานานแล้ว”ผมจ้องหน้ามันเลยครับ ไอ้แฝดนี่หักนิ้วมือเลย ไอ้กานต์กับเพื่อนมันอีกสามคน และชะนีอีกครบคู่
“โมนิค เราเลิกกันแล้วทำไมต้องมีปัญหาด้วย วันนั้นถ้าไม่ตบมิ้งค์ กานต์ไม่มีทางลงมือหรอก”ไอ้กานต์มันอ้างเรื่องนี้ขึ้นมา
“ใช่เราเลิกกัน และที่กูตบมันก็สมควรแล้วนิอยากเสนอหน้าเข้ามาหามือกูเอง ที่จริงกูอยากจะเอามีดกรีดหน้ามันด้วยซ้ำรวมทั้งมึงด้วย”อีโมนิคพูดแบบเน้นฟันเลย มันคงของขึ้นเหมือนกันเมื่อเจอคนเคยรักพูดแบบนี้หาว่าที่มันเจ็บตัวเพราะไปตบอีนั่นเข้า
“แล้วมึงได้กรีดมั้ยล่ะ โดนตบเข้าซะก่อน”อีเห็บมิ้งค์ลอยหน้าใส่
“ก็วันนี้ไง”อีโมนิคพูดจบรองเท้าส้นสูงก็ลอยไปโดนหน้าพอดี โดยไม่มีใครเห็นเลยว่ามันถอดออกจากตีนตอนไหน
“โอ้ย กรี๊ดดดด อีบ้า อีกระเทย มึง”อีนั่นเอามือกุมปากเลยครับ เพื่อนกูแชมป์ปาเป้าเก่าโว้ย
“นี่ขั้นเบาะๆ กูเอาแค่รองเท้าเท่านั้นนะ”มันเชิดหน้าบอกเลยครับก่อนจะหันไปมองทางไอ้กานต์ “ส่วนมึงก็เอาไปต่อจากนี้แล้วกัน”
“จะทำไม ดูรูปร่างเพื่อนเมียเก่ามึงแต่ละคน อ้อนแอ้น ว่ะ หึหึ”เพื่อนมันปากหมาใส่
“นั่นสิ ไอ้กานต์ พวกกูขอต่อได้มั้ยวะ น่าล่อทั้งนั้นเลย”ไอ้เหี้ยอีกคนพูด ไอ้กานต์ยกยิ้ม
“ได้เลย พวกนี้นะง่ายจะตายแค่ลีลาดีๆก็สยบแล้ว ไงที่รักเอาเพื่อนกูไปแทนมั้ย”พอพวกมันพูดจบพากันหัวเราะชอบใจ อีนั่นขนาดปากเจ็บๆยังแสยะยิ้มเลยพอกับเพื่อนมัน
“อยากล่อก็เข้ามา กูจัดให้”ผมบอกพวกมัน ที่เดินเข้ามาทันที โมนิค หนูจ๋า ยาหยี หันไปหาพวกนั้น
“ส่วนพวกมึงมานี่”มันสามตัวเข้าไปขยุ้มหัวทันที ตัวพอฟัดพอเหวี่ยงกันแหละครับ ตอนนี้หน้าร้านคนไม่ค่อยเยอะเท่าไร ไอ้เพื่อนมันเดินแสยะยิ้มปรี่มาหาผมก่อนเลยเอามือจะจับคางแต่โดนตีบถีบเข้าให้จนหงายหลัง ไอ้แฝดหันไปเล่นเพื่อนมันอีกสองคน ที่ตัวพอๆกับมัน
“ยังไม่ได้ล่อกูก็หงายซะแล้ว แสดงว่าไอ้นั่นมึงคงอ่อนด้วย”ผมพูดจบยกตีนกระทืบตรงเป้าทันที มันโอดครวญผมขยี้ซ้ำเข้าไปอีก ไอ้กานต์เข้ามาเตะขาตอนผมเผลอเกือบทรุดเหมือนกัน มันจะซ้ำอีกแต่ผมไวกว่าเบี่ยงตัวหลบก่อนจะซัดเข้าที่กึ่งปากกึ่งจมูกจนมันมึน ผมมองไอ้เหี้ยเพื่อนมันที่ตั้งสติได้ลุกจะมาช่วย แต่ไม่ทัน อีออยเตะเข้ากลางตัวจนมันลงไปกองอีกซ้ำไปอีกทีไม่มีฟื้นแล้วครับ อีออยหันมายิ้มกับผม
“มึงตาย ไอ้กานต์”ผมสองคนรุมกระทืบไอ้กานต์อย่างมันส์ตีนเลย ใครจะว่าหมาหมู่ก็ช่างเถอะ แค้นนี้ต้องชำระ อีกลุ่มนั้นก็น่วมไม่น้อยเจออีโมนิคเข้าไป แถมร่วมด้วยช่วยกันจากหนูจ๋ายาหยีอีก พวกผมลากมันมากองรวมเลยครับ อีโมนิคเดินเข้าไปหาไอ้กานต์ที่สภาพดูแทบไม่ได้ เพื่อนมันไม่ต้องพูดถึงเจอไอ้แฝดกับอีออยเข้าไปก็สลบแล้ว
“สำหรับที่มึงตบหน้ากู”มันตบไอ้กานต์
“สำหรับความเชื่อใจ”อีกที
“และนี่ค่าผ่านทางกู”มันเอาส้นตีนถีบกลางหน้าไอ้กานต์เลยครับ อีออยไม่รู้กระซิบอะไรกับไอ้แฝดพวกมันแสยะยิ้มก่อนจะรุมฉีกเสื้อไอ้พวกนั้น พวกชะนีผมบอกไม่ต้องปล่อยไป มันถ่ายคลิปครับ
“ถ้าพวกมึงไม่จบหรือมาทำร้ายเพื่อนกูอีก กูจะปล่อยภาพพวกนี้ให้หมด”ไอ้แฝดบอกพวกมันที่หน้ามีแต่รอย
“แล้วมึงไม่คิดว่ากูมีภาพเพื่อนมึงกับกูเหรอ”มันยังปากดีต่อรอง เลยโดนตีนอีโมนิคเข้าไปอีกดอก
“มึงจะถ่ายตอนไหน ไอ้เหี้ย เอากันทีไรมึงก็นอนหมดสภาพ แต่กูสิมีภาพมึงเต็มไปหมดเลย กูจะบอกให้นะกระทั่งมึงขี้มึงเยี่ยวกูยังมีเลยในห้องน่ะกูติดกล้องวงจรไว้ตลอดแหละกันทุกอย่าง แต่หน้าโง่ๆอย่างมึงนึกไม่ถึงไง ถ้ามึงมีและมึงไม่อายจะปล่อยก็ตามใจ เอาเว็บที่มันดังๆหน่อยนะ”อีโมนิคด่ามันยาวเลยครับ พวกกูเพิ่งรู้นะเนี่ยะว่ามึงติดกล้องวงจรในห้อง ฉิบหายแล้วพวกกูนี่แทบจะแก้ผ้าเดินเลย มันพูดไม่ออกเลยครับ ที่เห็นอีโมนิคแสยะยิ้มใส่ปกติมันจะเห็นแต่ภาพนางฟ้าไง นี่แหละสิ่งที่ซ่อนอยู่ลึกสุดใจของมัน หึหึ
“ที่วันนั้นกูยอมให้มึงซ้อมน่ะ เพราะความรักมันบังตาแต่ตอนนี้ตากูสว่างแล้ว อีกอย่างกูมีเรื่องจะบอกมึงก่อนจากกัน”อีโมนิคพูดใส่มันอีก มันมองหน้าแบบพูดไม่ออก อีโมนิคแสยะยิ้มเอามือจับคางมัน
“กูเป็นเอดส์”มันบอกแบบไม่รู้ร้อนรู้หนาว ไอ้กานต์อึ้งไปเลยครับ จะจริงไม่จริงแต่ก็ทำมันหน้าถอดสีได้ แต่ผมมั่นใจว่ามันไม่เป็นหรอกแต่มันอยากให้ไอ้กานต์กะวนกะวายวิตกจริตซึ่งดูแล้วก็ได้ผล คนรักมากก็แค้นมาก
“ไม่จริง กูใช้ถุงทุกครั้ง”มันไม่เชื่อ หน้าตาเลิ่กลั่ก
“กูก็เจาะทุกครั้ง เพราะคิดว่าเผื่อจะมีลูกกับมึงไง”มันก็สวนกลับ เพื่อนไอ้กานต์พร้อมเมียใหม่มันมองเป็นตาเดียวเลย
“กูไปล่ะ”มันพูดเสร็จก็เดินจาก พวกผมก็เดินออกมาพอลับตามันกอดผมร้องไห้ออกมาทันที ไม่มีใครพูดอะไร ไอ้โอมเข้าไปเคลียร์ค่าเหล้า พวกผมก็พากันมาที่รถ มันยังกอดผมไม่ปล่อย สรุปไอ้อาร์มสขับ ถึงจะแออัดแต่อบอุ่นมาก
“ขอบใจพวกมึงมาก กูสบายใจแล้ว”มันเงยหน้าบอก พวกผมก็พยักหน้า
“แต่กูขอหัวเราะและปรบมือให้มึงวะ ที่ทำเอามันหน้าซีดยิ่งกว่าเสียเลือดเพราะโดนตีนอีก ฮ่าๆๆๆ”อีออยพูดเสร็จหัวเราะปรบมือชอบใจ เลยพากันหัวเราะตามกันไป วันนี้ก็ฉลองห้องมันอีกแล้ว และจะได้บอกมันด้วยว่ามึงเอากล้องที่ห้องน้ำออกซะ
**********************************************************************************************
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
